Tα βασικά σενάρια των εξελίξεων μετά την αποψινή ψηφοφορία για το Brexit.
Οι Βρετανοί βουλευτές ψηφίζουν απόψε για την έγκριση ή μη της συμφωνίας που διαπραγματεύθηκε η πρωθυπουργός Τερέζα Μέι με τις Βρυξέλλες για το Brexit. Το κείμενο δεν ικανοποιεί ούτε τους φιλοευρωπαίους, υποστηρικτές της διατήρησης στενών σχέσεων με την Ευρωπαϊκή Ενωση, ούτε τους ευρωσκεπτικιστές, που θέλουν την διάρρηξη των σχέσεων με τις Βρυξέλλες. Και αυτή η πραγματικότητα δεν προοιωνίζεται κάτι καλό για την Βρετανίδα πρωθυπουργό.
Ακολουθούν τα πιθανά σενάρια για τις εξελίξεις μετά την αποψινή ψηφοφορία:
Το Κοινοβούλιο ψηφίζει την συμφωνία,
συντεταγμένη έξοδος
Εάν η συμφωνία ψηφισθεί από την Βουλή των Κοινοτήτων, σενάριο που δεν μοιάζει πολύ πιθανόν, θα ακολουθήσει μία συντεταγμένη έξοδος.
Θα ανοίξει μία μεταβατική μετα-Brexit περίοδος που προβλέπεται ότι θα διαρκέσει μέχρι το τέλος του 2020 και κατά τη διάρκεια της οποίας δεν θα αλλάξει τίποτε.
Η συμφωνία διευθετεί το θέμα των χρηματικών ποσών που το Λονδίνο θα πρέπει να καταβάλει στην ΕΕ, έναντι των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει και ορίζει τα δικαιώματα των Βρετανών και των Ευρωπαίων πολιτών.
Το πιο επίμαχο σημείο αφορά το backstop, μία ρύθμιση που έχει ως στόχο την αποφυγή της επαναφοράς ενός σκληρού συνόρου ανάμεσα στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας, και μέλος της ΕΕ, και την Βόρεια Ιρλανδία, επαρχία του Ηνωμένου Βασιλείου, και την διαφύλαξη της ειρηνευτικής συμφωνίας στην ιρλανδική νήσο.
Αυτό το «δίκτυ ασφαλείας» προβλέπει την δημιουργία μίας ενιαίας τελωνειακής ζώνης που θα περιλαμβάνει την ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο, με μία πιο προωθημένη σύνδεση για την Βόρεια Ιρλανδία, που θα εφαρμοσθεί σε περίπτωση αποτυχίας των διαπραγματεύσεων για την μελλοντική εμπορική σχέση ανάμεσα στο Λονδίνο και τους 27.
Το Κοινοβούλιο απορρίπτει την συμφωνία:
έξοδος χωρίς συμφωνία, δεύτερο δημοψήφισμα;
Εάν το κείμενο της συμφωνίας απορριφθεί από την Βουλή των Κοινοτήτων, ένα από τα προβλεπόμενα σενάρια είναι ένα Brexit χωρίς συμφωνία, μία εκδοχή που ανησυχεί πολύ τους οικονομικούς κύκλους και περιλαμβάνει την κατάρρευση της λίρας και την εκτίναξη της ανεργίας.
Οι οικονομικές σχέσεις ανάμεσα στο Ηνωμένο Βασίλειο και την ΕΕ θα ορίζονταν στην περίπτωση αυτή από τους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και σειρά τελωνειακών και ρυθμιστικών ελέγχων θα έπρεπε να εφαρμοσθούν.
Ελλείψεις φαρμάκων, κομφούζιο γύρω από τα λιμάνια, αεροπλάνα καθηλωμένα στο έδαφος, υποχώρηση της ανάπτυξης... Αυτοί οι κίνδυνοι απορρίπτονται από τους ακραίους υποστηρικτές του Brexit, που θεωρούν ότι «ένα Brexit άνευ συμφωνίας είναι καλύτερο από μία κακή συμφωνία» και που επιμένουν σε μία «ανεξάρτητη» εμπορική πολιτική.
Ωστόσο, η απειλή ενός «Brexit άνευ συμφωνίας» φαίνεται ότι αντιμετωπίσθηκε την περασμένη βδομάδα από τους βουλευτές με την υιοθέτηση μίας τροπολογίας που υποχρεώνει την κυβέρνηση να παρουσιάσει μέσα σε τρεις ημέρες, σε περίπτωση απόρριψης της συμφωνίας, ένα plan B επιδεχόμενο τροποποιήσεις.
Η δυνατότητα δεύτερου δημοψηφίσματος ζητείται από τους φιλοευρωπαίους που θέλουν την ανατροπή του αποτελέσματος του πρώτου δημοψηφίσματος, αλλά και αξιωματούχους που βλέπουν σε αυτό έναν τρόπο άρσης του αδιεξόδου. Είναι ένα ενδεχόμενο που μέχρι στιγμής αποκλείεται από την Τερέζα Μέι.
Μένει να διευκρινισθούν οι ερωτήσεις που θα ετίθεντο σε περίπτωση δεύτερου δημοψηφίσματος: παραμονή στην ΕΕ ή σχέδιο Μέι; Ή έξοδος χωρίς συμφωνία; Και όλα αυτά, χωρίς την εγγύηση ότι ένα δεύτερο δημοψήφισμα θα παρήγαγε διαφορετικά αποτελέσματα από το πρώτο.
Το Εργατικό Κόμμα θα υποστήριζε την διεξαγωγή δεύτερου δημοψηφίσματος , εάν δεν λάβει την διεξαγωγή πρόωρων εκλογών που επιδιώκει.
Νέες εκλογές
Θα πρέπει να προηγηθεί πρόταση μομφής, που προτίθεται να καταθέσει το Εργατικό Κόμμα, αν κατά την αποψινή ψηφοφορία απορριφθεί η συμφωνία της Τερέζα Μέι.
Ωστόσο, αν και περί τους εκατό βουλευτές Τόρις προσπάθησαν να ανατρέψουν την Τερέζα Μέι τον Δεκέμβριο, δεν είναι δεδομένο ότι θα συμπράξουν με το Εργατικό Κόμμα σε έναν ελιγμό που θα οδηγήσει το Συντηρητικό Κόμμα στην απώλεια της εξουσίας.
Εάν οι Εργατικοί κερδίσουν την ψήφο εμπιστοσύνης, θέλουν να διαπραγματευθούν μία νέα συμφωνία με τις Βρυξέλλες, αλλά θα χρειασθεί χρόνος, δήλωσε ο Τζέρεμι Κόρμπιν, παραπέμποντας σε αναβολή του Brexit.
Αναβολή του Brexit
Η αναβολή του Brexit μέσω της παράτασης του άρθρου 50 της ευρωπαϊκής συνθήκης, που διευθετεί την αποχώρηση ενός κράτους μέλους, φαίνεται όλο και περισσότερο ότι αποτελεί ένα αξιόπιστο ενδεχόμενο και αυτό, ακόμη και αν η Τερέζα Μέι επιτύχει την έγκριση της συμφωνίας στην Βουλή των Κοινοτήτων, αφού δεν θα της έμενε αρκετός χρόνος για να περάσει την αναγκαία νομοθεσία μέχρι τις 29 Μαρτίου.
Η οργάνωση δεύτερου δημοψηφίσματος ή πρόωρων εκλογών απαιτεί, επίσης, αναβολή του Brexit.
Περί τους εκατό ευρωβουλευτές από όλες τις παρατάξεις δεσμεύθηκαν να υποστηρίξουν αίτημα του Λονδίνου για αναβολή. Αλλά στην περίπτωση αυτήν, τι θα γίνει με τις ευρωπαϊκές εκλογές οι οποίες θα διεξαχθούν στο διάστημα 23-26 Μαΐου;
Σύμφωνα με διπλωματική πηγή, «μία παράταση πέραν της 29ης Μαρτίου είναι δυνατή, αλλά όχι πέραν της 30ής Ιουνίου, όταν θα συγκροτηθεί σε σώμα το νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο».
Από την πλευρά της, η Τερέζα Μέι δήλωσε χθες ότι η ημερομηνία του Brexit δεν πρέπει να αναβληθεί.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
15/1/2019
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Καταψηφίστηκε η συμφωνία για το Brexit
- 'Ολα στον αέρα.
Με συντριπτική πλειοψηφία, οι βουλευτές του βρετανικού κοινοβουλίου απέρριψαν τη συμφωνία αποχώρησης της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση που είχε προτείνει η πρωθυπουργός Τερέζα Μέι. Με βάση το τελικό αποτέλεσμα, μόνο 202 βουλευτές ψήφισαν υπέρ της συμφωνίας ενώ 432 την καταψήφισαν.
Νωρίτερα η Μέι προσπάθησε να βρει τους βουλευτές στο «φιλότιμο», λέγοντας ότι απόψε θα «καθορίσουμε εάν θα προχωρήσουμε μπροστά με μια συμφωνία που τιμά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος για το Brexit».
Σύμφωνα με την ίδια, πρόκειται για μια ιστορική απόφαση που θα ορίσει το μέλλον της χώρας μας για πολλές γενεές.
Η Μέι επισήμανε επίσης ότι ένα δεύτερο δημοψήφισμα θα οδηγούσε σε μεγαλύτερο διχασμό και ότι δεν πιστεύει πως οι Βρετανοί πολίτες ψήφισαν υπέρ της αποχώρησης από την Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς να υπάρχει συμφωνία.
Σε μια ύστατη προσπάθεια είπε ότι δεν υπάρχει εναλλακτική συμφωνία.
Από την άλλη, ο Τζέρεμι Κόρμπιν δήλωσε ότι είναι εφικτή μια επαναδιαπραγμάτευση του Brexit εάν απορριφθεί το σχέδιο της Τερέζας Μέι
«Το λέω αυτό στους εταίρους μας στις διαπραγματεύσεις στην ΕΕ: εάν το κοινοβούλιο απορρίψει αυτή τη συμφωνία, τότε η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων δεν θα πρέπει και δεν μπορεί να αποκλειστεί» επισήμανε ο Κόρμπιν ενώπιον της Βουλής των Κοινοτήτων.
«Ζητώ από το κοινοβούλιο αυτό να καταψηφίσει αυτή τη συμφωνία» είχε τονίσει ο Τζέρεμι Κόρμπιν.
https://tvxs.gr/news/eyropi-eop/
katapsifistike-i-symfonia-gia-brexit-ola-ston-aera
15/1/2019
Kate Smith , πρέσβειρα Ην. Βασιλείου στην Ελλάδα - ΑΠΟΨΗ:
Πώς φτάσαμε στο Brexit, μύθοι και αλήθειες.
Από τότε που ανέλαβα τα καθήκοντά μου στην Ελλάδα, οπουδήποτε πηγαίνω, δέχομαι ερωτήσεις, γνώμες και πολύ συναίσθημα για την απόφαση των συμπολιτών μου για το Brexit – είναι, όντως, ένα θέμα που απαιτεί κάποια ανάλυση, από πολλές και διαφορετικές οπτικές γωνίες.
Και καθώς πλησιάζει η κρίσιμη ψηφοφορία στο βρετανικό Κοινοβούλιο την ερχόμενη εβδομάδα, πληθαίνουν οι απόψεις και οι αναλύσεις γύρω από το Brexit – πολλές και πολύ ενδιαφέρουσες φιλοξενούνται στις σελίδες της «Καθημερινής». Υπάρχει μια μερίδα σχολιαστών που ερμηνεύει το Brexit ως εκδήλωση της ανόδου του λαϊκισμού και της ρατσιστικής Ακροδεξιάς, η οποία φαίνεται να κερδίζει έδαφος στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή τα τελευταία χρόνια. Πιστεύω ότι αυτή είναι μια απολύτως λαθεμένη ανάγνωση της βρετανικής περίπτωσης.
Γι’ αυτό και θέλησα ενόψει της ψηφοφορίας στη Βουλή των Κοινοτήτων την ερχόμενη εβδομάδα να μοιραστώ με τους αναγνώστες της «Καθημερινής» κάποιες σκέψεις για το πώς φτάσαμε εδώ και τι σημαίνει αυτό για τη μελλοντική μας σχέση. Επειδή πιστεύω ότι όσο περισσότερο κατανοητή γίνει η πορεία που μας οδήγησε στο Brexit τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες για μια ομαλή έξοδο και μια εποικοδομητική μελλοντική εταιρική σχέση συνεργασίας την οποία επιθυμούν και για την οποία εργάζονται τόσοι πολλοί από τους Ευρωπαίους εταίρους μας – συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας.
Η ιδιαίτερη σχέση του Ηνωμένου Βασιλείου με την Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι προϊόν μόνο της τελευταίας διετίας. Τη δεκαετία του 1960 αναζητήσαμε μια στενότερη σχέση βασισμένη στο εμπόριο με την τότε Κοινή Αγορά, μετέπειτα ΕΟΚ, και τελικά ενταχθήκαμε το 1973.
Εκτοτε, αναπτύχθηκε σταδιακά μια ένταση γύρω από την κατεύθυνση της Ενωσης: Από τη μια πλευρά, η πλειοψηφία των εταίρων μας και ειδικότερα οι μεγάλες χώρες στην ηπειρωτική Ευρώπη προέκρινε μια πιο ομοσπονδιακή κατεύθυνση. Από την άλλη, υπήρχε η πιο πρακτική, συνεργατική ιδέα της Βρετανίας για την ευρωπαϊκή οικογένεια.
Η Βρετανία συνέχιζε να πιέζει για την εμβάθυνση της εμπορικής σχέσης, μέσω της ανάπτυξης της Ενιαίας Αγοράς για παράδειγμα και για τη διεύρυνση με την εισδοχή νέων μελών. Το Ηνωμένο Βασίλειο έπαιξε κρίσιμο ρόλο στην επίτευξη και των δύο αυτών πολύ σημαντικών ευρωπαϊκών στόχων.
Αλλά ταυτόχρονα, το Ηνωμένο Βασίλειο αντιστάθηκε συχνά στην τάση του να γίνει μια «όλο και στενότερη Ενωση», όπως επίσημα διατυπώθηκε στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Η τάση αυτή εκφράστηκε παραδειγματικά με την κατάργηση του εθνικού δικαιώματος βέτο στις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τη δημιουργία της ΟΝΕ.
Στη Βρετανία η Ευρώπη με αυτή τη μορφή άρχισε να γίνεται αντιληπτή ως κάτι που οδηγούσε σε απώλεια εθνικού ελέγχου, που υπέτασσε την κυριαρχία του Κοινοβουλίου στις αποφασιστικές αρμοδιότητες της Κοινότητας. Επρόκειτο για μια εξέλιξη με την οποία πολλοί συμπατριώτες μου δεν ένιωθαν άνετα και τη θεωρούσαν ξένη με την υπερήφανη ιστορία μας στην οποία η έννοια της ανεξαρτησίας και η δημοκρατική κοινοβουλευτική μας παράδοση είχαν περίοπτη θέση.
Σε αυτό το πνεύμα, η ένταξη στην Ευρωζώνη, το επόμενο βήμα στο μονοπάτι της ολοκλήρωσης, ήταν ένα βήμα που το Ηνωμένο Βασίλειο δεν εξέτασε σοβαρά για πολύ. Και το γεγονός ότι η Ενιαία Αγορά σήμαινε επίσης και ελευθερία στη μετακίνηση, δηλαδή απώλεια ελέγχου στη μεταναστευτική πολιτική και στην πολιτική για τα σύνορα, άρχισε να γίνεται σημαντικό ζήτημα, καθώς το Ηνωμένο Βασίλειο ένιωθε τις επιπτώσεις του.
Βεβαίως, δεν αισθάνονταν, ούτε αισθάνονται όλοι έτσι στη Βρετανία. Ομως, δημιουργήθηκαν ισχυρές εντάσεις στην κοινωνία που με το πλεονέκτημα της εκ των υστέρων γνώσης θα μπορούσε να πει κανείς ότι αναπόφευκτα θα απαιτούσε αργά ή γρήγορα κάποιου είδους εκτόνωση.
Αυτό έκανε τον Ντέιβιντ Κάμερον να επαναδιαπραγματευθεί τη σχέση της Βρετανίας με την Ε.Ε. σε ορισμένους αλλά σημαντικούς τομείς και να θέσει την πρόταση για τη νέα σχέση της χώρας με την Ε.Ε. στην κρίση των πολιτών του Η.Β. το 2016, όπως είχε δεσμευθεί προεκλογικά. Tα υπόλοιπα, όπως λένε, είναι ιστορία.
Γιατί ψήφισαν οι Βρετανοί με τον τρόπο που ψήφισαν; Κανείς δεν μπορεί να εικάσει τι οδηγεί έναν πολίτη στη μυστικότητα του παραβάν να ψηφίσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είναι αλήθεια. Αλλά οι σχετικές εκστρατείες και οι δημοσκοπήσεις μπορούν να μας δώσουν μια ιδέα.
Μερικοί, ειδικά στις φτωχές περιοχές του Η.Β. ήθελαν να στείλουν ένα μήνυμα στις λεγόμενες «ελίτ» και το «κατεστημένο» ότι δεν τους έπειθε η ατζέντα τους και τα οράματά τους. Επίσης, ήθελαν να διαμαρτυρηθούν για το γεγονός ότι δεν είχαν δει όλες οι περιοχές της χώρας τα οφέλη της οικονομικής ανάπτυξης. Σίγουρα κάποιες λαϊκιστικές πολιτικές προσεγγίσεις επωφελήθηκαν από το ρεύμα αυτό.
Μερικοί ήταν δυσαρεστημένοι από το γεγονός ότι το Ηνωμένο Βασίλειο είχε δώσει τόσο πολλά χρήματα στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Και μετά τις μαζικές εισροές μεταναστών κυρίως από νέα κράτη-μέλη τις τελευταίες δεκαετίες ήθελαν να ελεγχθούν περισσότερο αυτές οι ροές.
Αλλά για πολλούς –ίσως περισσότερο ψηφοφόρους μεγαλύτερης ηλικίας που θυμούνταν τη χώρα πριν από την περίοδο της Ευρωπαϊκής Ενωσης– το ζήτημα της κυριαρχίας ήταν το πιο σημαντικό. Το σύνθημα της εκστρατείας υπέρ της Αποχώρησης «take back control» μίλησε κατευθείαν σ’ αυτούς τους ανθρώπους.
Το Brexit μοιάζει συχνά ακατανόητο και προκαλεί απογοήτευση σε πολλούς Ελληνες. Ομως, ειδικά γι’ αυτή τη θέση του «take back control» συνάντησα πολλές φορές στην Ελλάδα συμπάθεια και κατανόηση. Για σχεδόν μία δεκαετία την εποχή των μνημονίων, ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής οικονομικής αλλά και κοινωνικής πολιτικής καθοριζόταν εν πολλοίς απέξω: από τις Βρυξέλλες, την τρόικα, τον ESM. Στην ομιλία του για την έξοδο της χώρας από το τρίτο πρόγραμμα ο Ελληνας πρωθυπουργός υπογράμμισε, καθόλου τυχαία, ότι για πρώτη φορά τα τελευταία εννέα χρόνια μια ελληνική κυβέρνηση είναι πλέον σε θέση να εφαρμόζει το δικό της πρόγραμμα και τις δικές της πολιτικές. Παρά τη σημαντική υποστήριξη της Ευρώπης στην Ελλάδα κατά την περίοδο της κρίσης, το μήνυμα αυτό είχε, προφανώς, μεγάλη απήχηση εδώ. Είναι η ίδια ισχυρή επιθυμία και το ίδιο συναίσθημα –σε πολύ διαφορετικές συνθήκες, βεβαίως– που είχαν πολλοί από τους συμπατριώτες μου που ψήφισαν υπέρ του Brexit.
Είναι η ίδια αρχή που παραμένει εξαιρετικά σημαντική και τώρα που βρισκόμαστε σε ένα σημαντικό σταυροδρόμι για το Brexit: και για τη βρετανική κυβέρνηση που υπογράμμισε τη σημασία του ελέγχου του μεταναστευτικού συστήματος και τη δυνατότητα σύναψης εμπορικών συμφωνιών, αλλά και για το βρετανικό Κοινοβούλιο όπου υπάρχει βαθιά ανησυχία για την ενδεχόμενη απώλεια ελέγχου ενός αναπόσπαστου μέρους του Ηνωμένου Βασιλείου, της Βορείου Ιρλανδίας.
Οπότε, ναι, σεβόμενη την απόφαση του βρετανικού λαού, η σχέση μας με την Ευρωπαϊκή Eνωση πρόκειται, και πρέπει, να αλλάξει ριζικά. Oμως, σκέφτομαι ότι αυτό που έχει σημασία για όλους μας είναι η διασφάλιση μιας στενής, αρμονικής σχέσης Ευρωπαϊκής Eνωσης και Ηνωμένου Βασιλείου αλλά και Ηνωμένου Βασιλείου - Ελλάδας, η οποία θα συνεχιστεί όπως σήμερα. Μια σχέση που βεβαίως θα φέρει αλλαγές, αλλά και θα διασφαλίσει στο μέγιστο δυνατό το μέλλον ευημερίας και ασφάλειας που αξίζουν όλοι οι πολίτες μας.
Αλλά παρά την αλλαγή αυτή θα συνεχίσουμε να είμαστε δραστήριοι και αποτελεσματικοί στην προσπάθειά μας να δημιουργήσουμε έναν κόσμο με περισσότερη ασφάλεια, ευημερία και δικαιοσύνη. Γιατί δεν είναι μόνο το Brexit που φέρνει αλλαγές. Ο κόσμος γίνεται όλο και πιο απρόβλεπτος. Η καθιερωμένη τάξη και ισορροπία ισχύος, την οποία είχαμε συνηθίσει εδώ και δεκαετίες, αλλάζει.
Θέλουμε και πιστεύουμε ότι θα μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε αυτή τη φιλοδοξία μαζί με τους Ευρωπαίους εταίρους μας, φυσικά και με την Ελλάδα – έναν από τους παλαιότερους και πιο πολύτιμους συμμάχους μας. Ξέρουμε ότι μόνο έτσι μπορούμε να γίνουμε πραγματικά αποτελεσματικοί και πετυχημένοι. Και υπολογίζουμε στην υποστήριξη της Ελλάδος για να βρούμε τους δρόμους και τους τρόπους στην Ευρώπη ώστε να κάνουμε αυτή τη φιλοδοξία πραγματικότητα.
http://www.kathimerini.gr/1004465/article/epikairothta/kosmos/
apoyh-pws-ftasame-sto-brexit-my8oi-kai-alh8eies
11/1/2019