Ο εφιάλτης μιας σύγκρουσης Ινδίας-Πακιστάν: Τα πυρηνικά οπλοστάσια των 2 χωρών - Όλεθρος λόγω Κασμίρ;
Η πιθανότητα μια πυρηνικής σύγκρουσης Ινδίας-Πακιστάν είναι πιθανή καθώς και οι δύο χώρες διαθέτουν πυρηνικά όπλα αρκετά για να προκαλέσουν εφιάλτες σε όλο τον κόσμο και είναι διαθέσιμες να τα χρησιμοποιήσουν. Ινδία και Πακιστάν διαθέτουν περίπου 130 ως 140 πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές.
Το Πακιστάν διαθέτει πυραύλους Ghauri-II και Shaheen-III που έχουν μέγιστη εκτιμώμενη εμβέλεια περίπου 1.500 και 1.700 μίλια αντίστοιχα. Αυτό επιτρέπει στο Πακιστάν να στοχεύει εντός της Ινδίας. Το Πακιστάν διαθέτει επίσης βαλλιστικούς πυραύλους μικρότερης εμβέλειας Nasr και πυραύλους Babur.
Ο στρατός της Ινδίας έχει αναπτύξει βαλλιστικούς πυραύλους μικρού και μεσαίου βεληνεκούς . Οι βαλλιστικοί πυραύλοι της Ινδίας είναι οι Prithvi και οι Agni. Οι πρώτοι είναι μικρής εμβέλειας, ενώ οι δεύτεροι είναι μέσης εμβέλειας. Οι Agni-III έχουν εμβέλεια πάνω από 3.100 μίλια, θετώντας στο στόχαστρο εύκολα όλο το Πακιστάν. Οι Agni-V και -VI που βρίσκονται ακόμα σε εξέλιξη είναι διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι.
Τα πυρηνικά οπλοστάσια του Πακιστάν και της Ινδίας είναι πολύ μικρότερα από εκείνα των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας αλλά αυτό δεν σημαίνει και πολλά πράγματα.
Ακόμα και της Κίνας είναι πολύ μικρότερο οπλοστάσιο από των δύο υπερδυνάμεων ωστόσο μερικές δεκάδες πυρηνικές κεφαλές αρκούν για να προκαλέσουν ανεπανόρθωτες καταστροφές στην Υφήλιο.
Τις τελευταίες ημέρες η διεθνής κοινότητα γίνεται μάρτυρας ακόμη μίας σύγκρουσης ανάμεσα σε δύο πυρηνικές δυνάμεις, την Ινδία και το Πακιστάν, με την ανησυχία να αυξάνεται μήπως μία περιπλοκή στις παραδοσιακά τεταμένες σχέσεις ανάμεσα στις δύο αυτές χώρες οδηγήσει ενδεχομένως σε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο.
Η πρόσφατη αεροπορική επιχείρηση, που ναι μεν φαινομενικά στρεφόταν κατά της ισλαμιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης Τζάις-ε-Μοχάμεντ, αλλά για πολλούς αποτελεί απάντηση σε προηγούμενο επεισόδιο στο Κασμίρ, που στις 14 Φεβρουαρίου στοίχισε τη ζωή σε 46 στρατιωτικούς, δεν είναι η πρώτη και ούτε θα είναι η τελευταία στρατιωτική αντιπαράθεση από το 1947, οπότε οι δύο χώρες χωρίστηκαν χειρουργικά μετά την ανεξαρτησία τους από τη Βρετανία.
Οι πόλεμοι του 1965 και 1971 και η μικρότερης κλίμακας σύρραξη του 1999, αποδεικνύουν πόσο είναι εύκολο να ανάψει η θρυαλλίδα πάνω από τα Ιμαλάια.
Ιδίως, όσο η περιοχή του Κασμίρ εξακολουθεί να είναι διαφιλονικούμενη. Η «Γραμμή Ελέγχου» που διαιρεί την περιοχή από το 1947 έχει γίνει αποδεκτή μεν, αλλά ποτέ παραδεκτή από τις δύο χώρες. Αν και η περιοχή της κατοικείται στην πλειονότητά της από μουσουλμάνους, δεν ήταν δυνατό να περάσει καθ’ ολοκληρίαν στο Πακιστάν, διότι ήταν η γενέτειρα του μεγάλου Ινδού ηγέτη Παντίτ Νεχρού.
Στο πλαίσιο της αντιπαράθεσης θα πρέπει να προστεθούν και δύο μεγάλα υδραυλικά έργα που έχει προγραμματίσει η Ινδία σε δύο αμοιβαία διαχειριζόμενους ποταμούς στην περιοχή Σενάμπ, το μεγάλο υδροηλεκτρικό φράγμα 1.000 μεγαβάτ Πακάν Ντουν στον ποταμό Μαρουσαντάρ και τον υδροηλεκτρικό σταθμό 48 μεγαβάτ στον ποταμό Κάτω Καλνάλ, που απειλούν την υδρική επάρκεια του Πακιστάν.
Όλοι οι πόλεμοι μεταξύ των δύο χωρών έληξαν με τη νίκη της Ινδίας, που είναι σαφώς ανώτερη σε στρατιωτικό δυναμικό, μέσα και συχνά ποιότητα των όπλων της. Ακόμη και στο τελευταίο επεισόδιο, τα ινδικά βομβαρδιστικά «ταπείνωσαν» την πακιστανική αεράμυνα, καθώς έπληξαν στόχους μέσα στο έδαφός της, πετώντας χωρίς να γίνουν αντιληπτά πάνω από τον εναέριο χώρο του Πακιστάν έως σχεδόν στα σύνορά του με το Αφγανιστάν και μέσα στην Επαρχία των Βορειοδυτικών Συνόρων.
Εξαιτίας της εμφανούς στρατιωτικής μειονεξίας τους, είναι οι Πακιστανοί εκείνοι που διαρκώς απειλούν να χρησιμοποιήσουν πρώτοι τα πυρηνικά όπλα και συστηματικά χειραγωγούν τον ισλαμικό εξτρεμισμό, εξοπλίζοντας, χρηματοδοτώντας και εκγυμνάζοντας τρομοκρατικές ομάδες –με την ανοχή της Δύσης και τη σαφή υποστήριξη της Σαουδικής Αραβίας.
Βέβαια, οι προφανείς πληθυσμιακές και θρησκευτικές διαφορές -μουσουλμάνοι ενάντια σε Χιντού– αποτελούν μόνον την προφανή αιτία. Ο βαθύτερος λόγος για την μακρόβια τούτη διένεξη είναι ο διαφορετικός ρόλος που διαδραματίζουν οι στρατιωτικοί στο πολιτικό σύστημα εκάστοτε χώρας. Στην Ινδία, το σύστημα είναι σαφώς δημοκρατικό και ο ρόλος των στρατιωτικών είναι πλήρως και σταθερά καθορισμένος από το Σύνταγμα, ένα από τα πιο μακρά και πλήρη κείμενα στον κόσμο, που ουδέποτε έχει τροποποιηθεί.
Απεναντίας, στο Πακιστάν από τον θάνατο του ιδρυτή του Άλι Τζινάχ, οι στρατιωτικοί βρίσκονται πάντοτε στο επίκεντρο των πολιτικών εξελίξεων, ακόμη κι όποτε δεν κυβερνούν οι ίδιοι, σε μία χώρα με μακρά και διαιωνιζόμενη ιστορία πραξικοπημάτων.
Σημαντικό ρόλο διαδραματίζει, επίσης, το ισχυρό εθνικιστικό πνεύμα που κυριαρχεί και στις δύο πλευρές των συνόρων. Πολλοί παρατηρητές σημειώνουν πως τα επεισόδια ανάμεσα στις δύο χώρες έχουν πολλαπλασιασθεί μετά την άνοδο του ινδουιστή εθνικιστή Μαρέντρα Μόντι στο Νέο Δελχί.
Μολονότι, αμφότερες οι πλευρές διαβεβαιώνουν πως θα διαχειρισθούν με νηφαλιότητα και μετριοπάθεια όποια εκατέρωθεν απάντησή τους στο θερμό επεισόδιο, για να αποφευχθεί μία κλιμάκωση, ο εθνικισμός όμως πλειοδοτεί, μέχρι σε επικίνδυνα επίπεδα, στην κοινή γνώμη και τον Τύπο των δύο χωρών. Αντιμέτωπος με μία νέα εκλογική μάχη, ο Μόντι επιδιώκει να αποδείξει πως είναι ο μεγάλος υπέρμαχος της Ινδίας.
Όμως, στην εθνικιστική αυτή πλειοδοσία τον ακολουθεί και το υπόλοιπο Κογκρέσο της χώρας. Στην προεκλογική εκστρατεία κανείς δεν μπορεί να βρει την παραμικρή διαφορά στα συνθήματα των αντίμαχων παρατάξεων όσον αφορά τη στάση έναντι του Πακιστάν.
Εν μέσω αυτού του σχεδόν πολεμικού κλίματος, το περιθώριο διεθνούς διαιτησίας είναι ισχνό. Αντίθετα από τις δύο υπερδυνάμεις ΗΠΑ και Ρωσία, οι δύο χώρες ουδέποτε προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα σύστημα ελέγχου των πυρηνικών όπλων. Και στον ορίζοντα δεν υπάρχει κάποιος ισχυρός διαμεσολαβητής, μία υπερδύναμη που να είναι αμοιβαίος σύμμαχος των δύο χωρών. Μολονότι ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ κλίνει προς τον Μόντι για να βρει ένα αντίβαρο στην προτίμηση που έχει αρχίσει να δείχνει η Κίνα προς το Πακιστάν και για εμπορικούς λόγους, το Ισλαμαμπάντ παραμένει ένας ισχυρός σύμμαχος, καθώς ελέγχει την κατεύθυνση της ισλαμικής τρομοκρατίας. Συνεπώς, δεν είναι διαθέσιμος να διαδραματίσει έναν διαμεσολαβητικό ρόλο σε τούτη τη φάση. Με την Κίνα να βρίσκεται εμφανώς στο πλευρό του Πακιστάν, μένει μόνον η Ρωσία, που ενδεχομένως να δει στο τελευταίο επεισόδιο μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να επεκτείνει την επιρροή της και σε αυτήν την περιοχή της Ασίας.
https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/diethnis-asfaleia/754680
_o-efialtis-mias-sygkroysis-indias-pakistan-ta-pyrinika
_o-efialtis-mias-sygkroysis-indias-pakistan-ta-pyrinika
28/2/2019
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Indian soldiers and Kashmiri onlookers stand near the remains of an Indian Air Force aircraft after it crashed in Budgam district, some 30 kms from Srinagar yesterday. - AFP
1.
Ινδία εναντίον Πακιστάν ή αλλιώς ΗΠΑ vs Κίνα - Η συμφωνία που τρόμαξε τους Αμερικανούς & η ανάφλεξη ενός «proxy war».
Η Ινδία προχώρησε στην πρώτη αεροπορική επιδρομή-παραβίαση της "γραμμής ελέγχου" (LOC) εδώ και σχεδόν 50 χρόνια με σκοπό "χειρουργικό πλήγμα" εναντίον του Πακιστάν μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Κασμίρ που στοίχησε την ζωή σε 40 Ινδούς.
Είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα; Γιατί Κίνα, ΗΠΑ αλλά και Ρωσία δεν επενέβησαν στην χειρότερη σύγκρουση μεταξύ Ινδίας-Πακιστάν τα τελευταία χρόνια;
Tα ξημερώματα της 26ης Φεβρουαρίου η Ινδία προχώρησε σε ένα "χειρουργικό πλήγμα", όπως το ονόμασε, εναντίον της τρομοκρατικής οργάνωσης Jaish-e-Mohammed (JeM) μέλη της οποίας ενορχήστρωσαν το κτύπημα στο Pulwama, ένα κτύπημα που χαρακτηρίστηκε ως την μεγαλύτερη στρατιωτική απώλεια της Ινδίας.
Πίσω όμως από την ινδο-πακιστανική σύγκρουση κρύβεται ένας ακόμη "proxy war" μεταξύ των Υπερδυνάμεων ΗΠΑ και Κίνας.
Οπως έγινε γνωστό πριν λίγο καιρό, η Κίνα συμφώνησε να πουλήσει στο Πακιστάν... αεροπλανοφόρο. Καλά διαβάζετε: αεροπλανοφόρο.
Λίγο πιο πριν το Πακιστάν συμφώνησε να παραχωρήσει στην Κίνα το λιμάνι του Gwadar γνωστό ως η "Σούδα του Ινδικού Ωκεανού".
Μέσα σε όλα αυτά, υπήρξε και διπλωματικό επεισόδιο Κίνας-Ινδίας, όταν το Πεκίνο διαμαρτυρήθηκε επισήμως στο Νέο Δελχί επειδή ο Ινδός πρωθυπουργός έκανε επίσκεψη στο Αρουνατσάλ Πραντές - μια Ινδική περιοχή της οποίας τα σύνορα η Κίνα αμφισβητεί.
Το υπουργείο Εξωτερικών της Κίνας καταδίκασε την επίσκεψη του πρωθυπουργού της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι στο συνοριακό κρατίδιο Αρουνάτσαλ Πραντές (βορειοανατολικά), τονίζοντας ότι «εναντιώνεται αποφασιστικά» σε τέτοιου είδους ενέργειες από μέρους της ινδικής πολιτικής ηγεσίας.
Η επίσκεψη του Μόντι εντασσόταν σε μια σειρά δημόσιων εκδηλώσεων καθώς το ινδουιστικό, εθνικιστικό κόμμα Μπαρατίγια Τζανάτα εντείνει την εκστρατεία του ενόψει των βουλευτικών εκλογών που θα διεξαχθούν στην Ινδία τον Μάιο.
«Η κινεζική κυβέρνηση δεν έχει αναγνωρίσει ποτέ το λεγόμενο “Αρουνάτσαλ Πραντές” και εναντιώνεται αποφασιστικά στην επίσκεψη του ινδού ηγέτη στο ανατολικό τμήμα των σινοϊνδικών συνόρων», υπογράμμισε σε ανακοίνωσή της η εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών Χουά Τσουνγίνγκ.
Ανταπαντώντας, το ινδικό υπουργείο Εξωτερικών ανέφερε σε ανακοίνωσή του ότι το Αρουνάτσαλ Πραντές αποτελεί «αναπόσπαστο και αναπαλλοτρίωτο τμήμα της Ινδίας. Οι ηγέτες της Ινδίας επισκέπτονται το Αρουνάτσαλ Πραντές από καιρό σε καιρό, όπως ακριβώς και άλλες περιοχές της Ινδίας. Αυτή η πάγια θέση έχει μεταφερθεί επανειλημμένα στην κινεζική πλευρά», σύμφωνα με την ανακοίνωση που δημοσιοποίησε το Νέο Δελχί.
Μια σύμπραξη Πακιστάν-Κίνας θα ήταν ότι χειρότερο για την Ινδία η οποία έχει προηγούμενα μαζί της από την δεκαετία του '60. Συνεπώς, οι ΗΠΑ αλλά και η Ινδία δεν θέλουν με τίποτα να ελέγξει τον Ινδικό Ωκεανό το Πεκίνο.
Το αποκάλυψε και ο ίδιος ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών,Σ.Λαβρόφ, ο οποίος είπε ότι "οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν την Ινδία για να "περιορίσουν" την Κίνα σε ένα "τεχνητό σχέδιο που αφορά την ευρύτερη περιοχή "Ινδίας-Ειρηνικού" και την απόκρουση ανάδυσης πολυπολικού κόσμου.
Οι ΗΠΑ εξαπέλυσαν υβριδικό πόλεμο για να καταστρέψουν το σχέδιο BRI και CPEC (Belt & Road) με συγκεκριμένη στόχευση το πακιστανικό προάστιο του Balochistan όπου θα κατασκευαστεί το "μέγα σχέδιο" του τερματικού λιμανιού Gwadar.
Σκοπός είναι η πλήρη αποσταθεροποίηση του αντιπάλου στο πλαίσιο ενός νέου δόγματος ενός αμερικανο-σινικού Ψυχρού Πολέμου ώστε να απομακρυνθούν οι ξένες επενδύσεις στο CPEC και να δεχτεί καίριο πλήγμα η υψηλή στρατηγική της Κίνας.
Gwadar: Το νέο λιμάνι-μέγας ναύσταθμός ή μια αποικία της Κίνας;
Αυτό το ερώτημα κυριαρχούσε στις αμερικανικές "δεξαμενές σκέψης".
Το λιμάνι του Gwadar βρίσκεται στο "στόμιο" του Περσικού Κόλπου λίγο κάτω από τα Στενά του Ορμούζ. Είναι το τρίτο εμπορικό λιμάνι του Πακιστάν μετά από Karachi και Qasim.
Ολες οι εξελίξεις δείχνουν ένα τεράστιο "deal" μεταξύ Πακιστάν-Κίνας για τον "οικονομικό διάδρομο των δύο χωρών "China-Pakistan Economic Corridor (ή αλλιώς CPEC)". Στη συμφωνία αυτή προχώρησε ο νέος πακιστανός πρωθυπουργός, Imran Khan, λόγω και του μεγάλου δημοσίου χρέους της χώρας του.
Για το λόγο αυτό προσκάλεσε την Κίνα να επενδύσει στο συγκεκριμένο λιμάνι ως τμήμα του παγκόσμιου σχεδίου του Πεκίνου γνωστό ως "Belt and Road Initiative (BRI)"
"Η προηγούμενη κυβέρνηση έκανε λάθος. Εγώ θα διαπραγματευτώ με την Κίνα για το CPEC και όλες οι κινεζικές εταιρείες θα λάβουν προνόμια, επενδύσεις και θα έχουν ασυναγώνιστο πλεονέκτημα στο Πακιστάν" είπε ο πρωθυπουργός της χώρας σε ανύποπτη στιγμή μιλώντας για σύνδεση μεταξύ Peshawar και Karachi, ως τμήμα του σχεδίου CPEC ενώ ανέφερε ότι η Σαουδική Αραβία μπορεί να ενταχθεί στο όλο σχέδιο ως ένας ακόμη επενδυτής.
Ταυτόχρονα, το λιμάνι του Gwadar περιγράφεται ως "η πύλη του CPEC και η πύλη προς την Ασία". Αυτό σημαίνει ότι η Κίνα θα ενώσει όλους τους μεταφορικούς δρόμους μέσω Ισλαμαμπάντ με την Δυτική Κίνα καθώς ενώ θα κατασκευάσει και αγωγούς πετρελαίου.
Το μοντέλο που η Κίνα πρόσφερε στο Πακιστάν είναι γνωστό ως “Port-Park-City” (PPC), δηλαδή την κατασκευή ενός τεράστιου λιμανιού που θα ακολουθηθεί από την κατασκευή ενός βιομηχανικού πάρκου με κινεζικά κεφάλαια με συνέπεια την εγκαθίδρυση μιας κινεζικής πόλης μέσα σε ένα κυρίαρχο κράτος!
Η "βόμβα" οριστικοποιήθηκε όταν το Πεκίνο ξεκίνησε διαδικασίες μετεγκατάστασης χιλιάδων κατοίκων της στο Gwadar. 500,000 Κινέζοι αναμένονται να εγκατασταθούν μέχρι το 2022 και να εργαστούν στην περιοχή!
Συνεπώς, βρισκόμαστε στην αρχή ενός ακόμη "proxy war" μεταξύ των Υπερδυνάμεων η ένταση του οποίου θα αυξηθεί σταδιακά...
Βασίλης Καπούλας
https://www.pronews.gr/opinion-makers/754639_india-enantion-pakistan
-i-allios-ipa-vs-kina-i-anaflexi-enos-akomi-proxy-war
28/2/2019
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Ινδία εναντίον Πακιστάν ή αλλιώς ΗΠΑ vs Κίνα - Η συμφωνία που τρόμαξε τους Αμερικανούς & η ανάφλεξη ενός «proxy war».
Η Ινδία προχώρησε στην πρώτη αεροπορική επιδρομή-παραβίαση της "γραμμής ελέγχου" (LOC) εδώ και σχεδόν 50 χρόνια με σκοπό "χειρουργικό πλήγμα" εναντίον του Πακιστάν μετά την τρομοκρατική επίθεση στο Κασμίρ που στοίχησε την ζωή σε 40 Ινδούς.
Είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα; Γιατί Κίνα, ΗΠΑ αλλά και Ρωσία δεν επενέβησαν στην χειρότερη σύγκρουση μεταξύ Ινδίας-Πακιστάν τα τελευταία χρόνια;
Tα ξημερώματα της 26ης Φεβρουαρίου η Ινδία προχώρησε σε ένα "χειρουργικό πλήγμα", όπως το ονόμασε, εναντίον της τρομοκρατικής οργάνωσης Jaish-e-Mohammed (JeM) μέλη της οποίας ενορχήστρωσαν το κτύπημα στο Pulwama, ένα κτύπημα που χαρακτηρίστηκε ως την μεγαλύτερη στρατιωτική απώλεια της Ινδίας.
Πίσω όμως από την ινδο-πακιστανική σύγκρουση κρύβεται ένας ακόμη "proxy war" μεταξύ των Υπερδυνάμεων ΗΠΑ και Κίνας.
Οπως έγινε γνωστό πριν λίγο καιρό, η Κίνα συμφώνησε να πουλήσει στο Πακιστάν... αεροπλανοφόρο. Καλά διαβάζετε: αεροπλανοφόρο.
Λίγο πιο πριν το Πακιστάν συμφώνησε να παραχωρήσει στην Κίνα το λιμάνι του Gwadar γνωστό ως η "Σούδα του Ινδικού Ωκεανού".
Μέσα σε όλα αυτά, υπήρξε και διπλωματικό επεισόδιο Κίνας-Ινδίας, όταν το Πεκίνο διαμαρτυρήθηκε επισήμως στο Νέο Δελχί επειδή ο Ινδός πρωθυπουργός έκανε επίσκεψη στο Αρουνατσάλ Πραντές - μια Ινδική περιοχή της οποίας τα σύνορα η Κίνα αμφισβητεί.
Το υπουργείο Εξωτερικών της Κίνας καταδίκασε την επίσκεψη του πρωθυπουργού της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι στο συνοριακό κρατίδιο Αρουνάτσαλ Πραντές (βορειοανατολικά), τονίζοντας ότι «εναντιώνεται αποφασιστικά» σε τέτοιου είδους ενέργειες από μέρους της ινδικής πολιτικής ηγεσίας.
Η επίσκεψη του Μόντι εντασσόταν σε μια σειρά δημόσιων εκδηλώσεων καθώς το ινδουιστικό, εθνικιστικό κόμμα Μπαρατίγια Τζανάτα εντείνει την εκστρατεία του ενόψει των βουλευτικών εκλογών που θα διεξαχθούν στην Ινδία τον Μάιο.
«Η κινεζική κυβέρνηση δεν έχει αναγνωρίσει ποτέ το λεγόμενο “Αρουνάτσαλ Πραντές” και εναντιώνεται αποφασιστικά στην επίσκεψη του ινδού ηγέτη στο ανατολικό τμήμα των σινοϊνδικών συνόρων», υπογράμμισε σε ανακοίνωσή της η εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών Χουά Τσουνγίνγκ.
Ανταπαντώντας, το ινδικό υπουργείο Εξωτερικών ανέφερε σε ανακοίνωσή του ότι το Αρουνάτσαλ Πραντές αποτελεί «αναπόσπαστο και αναπαλλοτρίωτο τμήμα της Ινδίας. Οι ηγέτες της Ινδίας επισκέπτονται το Αρουνάτσαλ Πραντές από καιρό σε καιρό, όπως ακριβώς και άλλες περιοχές της Ινδίας. Αυτή η πάγια θέση έχει μεταφερθεί επανειλημμένα στην κινεζική πλευρά», σύμφωνα με την ανακοίνωση που δημοσιοποίησε το Νέο Δελχί.
Μια σύμπραξη Πακιστάν-Κίνας θα ήταν ότι χειρότερο για την Ινδία η οποία έχει προηγούμενα μαζί της από την δεκαετία του '60. Συνεπώς, οι ΗΠΑ αλλά και η Ινδία δεν θέλουν με τίποτα να ελέγξει τον Ινδικό Ωκεανό το Πεκίνο.
Το αποκάλυψε και ο ίδιος ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών,Σ.Λαβρόφ, ο οποίος είπε ότι "οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν την Ινδία για να "περιορίσουν" την Κίνα σε ένα "τεχνητό σχέδιο που αφορά την ευρύτερη περιοχή "Ινδίας-Ειρηνικού" και την απόκρουση ανάδυσης πολυπολικού κόσμου.
Οι ΗΠΑ εξαπέλυσαν υβριδικό πόλεμο για να καταστρέψουν το σχέδιο BRI και CPEC (Belt & Road) με συγκεκριμένη στόχευση το πακιστανικό προάστιο του Balochistan όπου θα κατασκευαστεί το "μέγα σχέδιο" του τερματικού λιμανιού Gwadar.
Σκοπός είναι η πλήρη αποσταθεροποίηση του αντιπάλου στο πλαίσιο ενός νέου δόγματος ενός αμερικανο-σινικού Ψυχρού Πολέμου ώστε να απομακρυνθούν οι ξένες επενδύσεις στο CPEC και να δεχτεί καίριο πλήγμα η υψηλή στρατηγική της Κίνας.
Gwadar: Το νέο λιμάνι-μέγας ναύσταθμός ή μια αποικία της Κίνας;
Αυτό το ερώτημα κυριαρχούσε στις αμερικανικές "δεξαμενές σκέψης".
Το λιμάνι του Gwadar βρίσκεται στο "στόμιο" του Περσικού Κόλπου λίγο κάτω από τα Στενά του Ορμούζ. Είναι το τρίτο εμπορικό λιμάνι του Πακιστάν μετά από Karachi και Qasim.
Ολες οι εξελίξεις δείχνουν ένα τεράστιο "deal" μεταξύ Πακιστάν-Κίνας για τον "οικονομικό διάδρομο των δύο χωρών "China-Pakistan Economic Corridor (ή αλλιώς CPEC)". Στη συμφωνία αυτή προχώρησε ο νέος πακιστανός πρωθυπουργός, Imran Khan, λόγω και του μεγάλου δημοσίου χρέους της χώρας του.
Για το λόγο αυτό προσκάλεσε την Κίνα να επενδύσει στο συγκεκριμένο λιμάνι ως τμήμα του παγκόσμιου σχεδίου του Πεκίνου γνωστό ως "Belt and Road Initiative (BRI)"
"Η προηγούμενη κυβέρνηση έκανε λάθος. Εγώ θα διαπραγματευτώ με την Κίνα για το CPEC και όλες οι κινεζικές εταιρείες θα λάβουν προνόμια, επενδύσεις και θα έχουν ασυναγώνιστο πλεονέκτημα στο Πακιστάν" είπε ο πρωθυπουργός της χώρας σε ανύποπτη στιγμή μιλώντας για σύνδεση μεταξύ Peshawar και Karachi, ως τμήμα του σχεδίου CPEC ενώ ανέφερε ότι η Σαουδική Αραβία μπορεί να ενταχθεί στο όλο σχέδιο ως ένας ακόμη επενδυτής.
Ταυτόχρονα, το λιμάνι του Gwadar περιγράφεται ως "η πύλη του CPEC και η πύλη προς την Ασία". Αυτό σημαίνει ότι η Κίνα θα ενώσει όλους τους μεταφορικούς δρόμους μέσω Ισλαμαμπάντ με την Δυτική Κίνα καθώς ενώ θα κατασκευάσει και αγωγούς πετρελαίου.
Το μοντέλο που η Κίνα πρόσφερε στο Πακιστάν είναι γνωστό ως “Port-Park-City” (PPC), δηλαδή την κατασκευή ενός τεράστιου λιμανιού που θα ακολουθηθεί από την κατασκευή ενός βιομηχανικού πάρκου με κινεζικά κεφάλαια με συνέπεια την εγκαθίδρυση μιας κινεζικής πόλης μέσα σε ένα κυρίαρχο κράτος!
Η "βόμβα" οριστικοποιήθηκε όταν το Πεκίνο ξεκίνησε διαδικασίες μετεγκατάστασης χιλιάδων κατοίκων της στο Gwadar. 500,000 Κινέζοι αναμένονται να εγκατασταθούν μέχρι το 2022 και να εργαστούν στην περιοχή!
Συνεπώς, βρισκόμαστε στην αρχή ενός ακόμη "proxy war" μεταξύ των Υπερδυνάμεων η ένταση του οποίου θα αυξηθεί σταδιακά...
Βασίλης Καπούλας
https://www.pronews.gr/opinion-makers/754639_india-enantion-pakistan
-i-allios-ipa-vs-kina-i-anaflexi-enos-akomi-proxy-war
28/2/2019