Ένας... Φρανκενστάιν 52 τρισ. δολ. στα θεμέλια του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος.


Σε ένα σύνολο 382 τρισ. δολ. χρηματοπιστωτικών assets που αποτελούν το σύνολο των αξιών στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα, υπάρχει ένα ποσό της τάξης των 52 τρις δολ, ήτοι το 14% του συνόλου, που αυξάνεται ταχύτατα και κινείται εκτός ελέγχου και εποπτείας του τραπεζικού και μη τραπεζικού χώρου.  Πρόκειται για assets τα οποία λειτουργούν στα όρια του αποκαλούμενου μέχρι πρόσφατα "shadow banking” ή με την τρέχουσα ονομασία του "μη τραπεζική χρηματοπιστωτική διαμεσολάβηση” και παραμένουν πέραν κάθε τραπεζικής ή μη τραπεζικής εποπτείας. 

Σύμφωνα με τα στοιχεία του FSB που αφορούν μία αποτύπωση μέχρι και το τέλος του 2017, το κομμάτι αυτό του σκιώδους χρηματοπιστωτικού συστήματος, αναπτύσσεται με ρυθμούς ταχύτερους (8,5%) από το "εποπτευόμενο” κομμάτι των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών τόσο του τραπεζικού όσο και του μη τραπεζικού τομέα (5,3%), μετά το 2011.  

Συνολικά από τα 382 τρισ. δολ το κομμάτι της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής διαμεσολάβησης που δεν περνάει μέσα από τις κεντρικές τράπεζες, τις ιδιωτικές τράπεζες, τους κρατικούς χρηματοπιστωτικούς φορείς, τις ασφαλιστικές εταιρείες και τα ασφαλιστικά ταμεία στα τέλη του 2017 ξεπερνούσε τα 116 τρισ. δολ. ήτοι αποτελεί το 30% του συνόλου. 

Τα μεγέθη είναι πλέον τρομακτικά και εμφανίζονται ικανά να αμφισβητήσουν την παντοκρατορία των νομισματικών παρεμβάσεων των κεντρικών τραπεζών εάν λειτουργήσουν για κάποιο λόγο "συντονισμένα”. 

Το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι αυτός ο σκιώδης Φρανκενστάιν του χρηματοπιστωτικού συστήματος, έχει αποκτήσει μεγαλύτερες διαστάσεις μετά το 2010, ήτοι μετά την ενεργοποίηση των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης από τις κεντρικές τράπεζες. Και το μεγαλύτερο μέρος της ρευστότητάς του προέρχεται από την ανεξέλεγκτη "μόχλευση” των κεφαλαίων που χρησιμοποιήθηκαν από τις κεντρικές τράπεζες στα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης. 

Ένα δεύτερο στοιχείο εξαιρετικά ενδιαφέρον από τον FSB είναι ότι η "λειτουργία” αυτού του σκιώδους συστήματος χρηματοπιστωτικής διαμεσολάβησης εντοπίζεται στην Κίνα, τους φορολογικούς παραδείσους όπως τα νησιά Κεϊμάν, την Ιρλανδία και το Λουξεμβούργο. 

Με άλλα λόγια διατρέχει οριζόντια διαδρομές μέσα από τις διεθνείς χρηματαγορές...  

Η σκιά της απειλής που αντιπροσωπεύει ο όγκος αυτών των κεφαλαίων – κάθε μορφής – συνδέεται με το γεγονός ότι η "πηγή” που αποτέλεσε την κύρια τροφοδοτική αρτηρία τους τα τελευταία 7 – 8 χρόνια, ήτοι τα προγράμματα ποσοτικής χαλάρωσης των κεντρικών τραπεζών, σήμερα αφενός έχει αρχίσει να "στερεύει” με τη διακοπή των QE. 

Πολύ περισσότερο όμως ο κίνδυνος συνδέεται με το γεγονός ότι αυτή η παροχή ρευστότητας έχει αρχίσει να αντιστρέφεται, όπως για παράδειγμα έχει αρχίσει να συμβαίνει με την Fed και κάποια στιγμή θα αρχίσει να συμβαίνει με την ΕΚΤ. 

Ο τεράστιος όγκος αυτών των assets, που η FSB τα προσδιορίζει σε 52 τρισ. δολ και ο μη ελεγχόμενος/εποπτευόμενος τρόπος συναλλαγής μέσα από το shadow banking, αντιπροσωπεύει μια ωρολογιακή βόμβα της οποίας ούτε το μέγεθος ούτε ο τρόπος ύπαρξης μπορεί πλέον να ελεγχθεί...  

Του Γ. Αγγέλη 

6/2/2019