Τα δεινά της Βενεζουέλας - Φτώχεια, κρίση, δολάριο και πετρέλαιο. Πώς το πετρέλαιο καθόρισε την τύχη της χώρας στην πρόσφατη ιστορία της.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Strategic Culture: Η Βενεζουέλα μπορεί να μετεξελιχθεί
 σε «τροπικό» Βιετνάμ για τις ΗΠΑ.
(2) Το νεοφιλελεύθερο σχέδιο για τη Βενεζουέλα.
(3) Βενεζουέλα: Το πρόβλημα της αντικειμενικής ενημέρωσης . 
(4) Εξομολόγηση ενός Οικονομικού Δολοφόνου.
(5) Venezuela Crisis.

ASSOCIATED PRESS

Τα δεινά της Βενεζουέλας - Φτώχεια, κρίση, δολάριο και πετρέλαιο.
Πώς το πετρέλαιο καθόρισε την τύχη της χώρας
στην πρόσφατη ιστορία της.

O άγγλος ιστορικός και θεολόγος Thomas Fuller εκτιμάται πως ήταν ο πρώτος ο οποίος το 1650 χρησιμοποίησε, αν και με διαφορετική σύνταξη, τη φράση «η πιο σκοτεινή ώρα είναι λίγο πριν την αυγή» . Αυτή τη σκοτεινή ώρα βιώνουν τα τελευταία χρόνια οι πολίτες της Βενεζουέλας περιμένοντας μια κάποια αυγή. Ακόμη και εάν δεν είναι ξεκάθαρο τι θα φέρει και αν η μέρα που θα ξημερώσει θα αποδειχθεί τελικά καλύτερη. Εξάλλου, η πρόσφατη ιστορία της Βενεζουέλας είναι γεμάτη από οικονομικές και πολιτικές κρίσεις, κοινωνικές αναταραχές, πραξικοπήματα και αντιπραξικοπήματα, ελπίδες και προσδοκίες που γεννιούνται και διαψεύδονται, θαύματα που κρατούν μονό μία μέρα. Και όλα αυτά πάντα σε μια χώρα με πολύ πετρέλαιο και πολύ φτωχούς ανθρώπους.


Πετρέλαιο:
 ευχή και κατάρα

Τους λόγους για την ταραχώδη πορεία της Βενεζουέλας μπορεί να αναζητήσει και να εντοπίσει κανείς σε μια σειρά γεγονότων, πολιτικών συγκυριών, διεθνών σχέσεων, συμφερόντων ή ακόμη και πολιτικής αλλά και γενικότερης κουλτούρας της χώρας. Μπορεί όμως να την αναζητήσει κανείς και στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της οικονομίας της, στην οποία κυριαρχεί ο τομέας του πετρελαίου με το οποίο συνδέεται για χρόνια περίπου το ένα τρίτο του ΑΕΠ, το 80% των εξαγωγών και περισσότερο από το 50% των εσόδων του κράτους.

Θα πρέπει μάλιστα να σημειωθεί πως η χώρα μέχρι σήμερα διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου (και τα όγδοα μεγαλύτερα φυσικού αερίου) στον κόσμο και βρίσκεται διαρκώς ανάμεσα στις δέκα μεγαλύτερες χώρες παραγωγής πετρελαίου. Σύμφωνα με στοιχεία του 2018, η Βενεζουέλα διαθέτει στην παγκόσμια αγορά το φθηνότερο πετρέλαιο ενώ είναι μία από τις λίγες χώρες οι οποίες βασίζονται στην υδροηλεκτρική ενέργεια για την παραγωγή ηλεκτρισμού.

Κατά το πρώτο μισό του περασμένου αιώνα αμερικανικές εταιρείες είχαν δραστηριοποιηθεί πολύ ενεργά στην παραγωγή πετρελαίου στη Βενεζουέλα αλλά τελικά το 1973, η κυβέρνηση του Καράκας αποφάσισε την κρατικοποίηση των πετρελαιοβιομηχανιών και τρία χρόνια μετά δημιουργήθηκε η εταιρεία Petróleos de Venezuela (PDVSA). Τα επόμενα χρόνια η Βενεζουέλα δημιούργησε ένα τεράστιο σύστημα διυλιστηρίων και αγορών στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Η εξάρτησή της οικονομίας όμως από το πετρέλαιο και την εξαγωγή του στις ΗΠΑ αποδείχθηκαν δύο σημαντικά προβλήματα.  

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο επίσης πως μετά το Β′ Παγκόσμιο Πόλεμο η πιο ήρεμη σχετικά περίοδος στη Βενεζουέλα ήταν αυτή της δεκαετίας του 1970. Τότε που η πετρελαιοπαραγωγός χώρα, εξαιτίας της αύξησης των τιμών του πετρελαίου και την πετρελαϊκή κρίση του 1973 αύξησε σημαντικά τα έσοδά της.

Ωστόσο τα πράγματα άλλαξαν ριζικά από τις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν η πτώση των διεθνών τιμών του μαύρου χρυσού έφερε οικονομική λιτότητα και νέα κοινωνική αναταραχή. 

Infographic: Venezuela Sits Atop the World's Largest Oil Reserves 
  Statista You will find more infographics at Statista

Η οικονομική κρίση εξελίχθηκε σε πολιτική, ακολούθησαν αποτυχημένα πραξικοπήματα και ανπροαξικόπηματα και κάπως έτσι ήρθε το κρίσιμο 1998 όταν ο Ούγκο Τσάβες κέρδισε τις εκλογές υποσχόμενος μια κοινωνική επανάσταση. «Ήρθε η ώρα για την ανάσταση της Βενεζουέλας. Ήρθε η ώρα για την αναγέννηση του λαού» όπως έλεγε στους πύρινους λόγους του.

Μέχρι το 2013 ήταν ο αδιαμφισβήτητος πρόεδρος σε αυτή τη χώρα της Λατινικής Αμερικής ενώ μέχρι και σήμερα είναι μεγάλος ο αριθμός των πολιτών της Βενεζουέλας που μιλούν με θέρμη και θαυμασμό για τον Τσάβες που έδωσε φωνή στους πιο αδύναμους της κοινωνίας της Βενεζουέλας και κατά κάποιους αποκατάστησε την κοινωνική δικαιοσύνη.

Αυτό μάλιστα παρά το γεγονός ότι οι ελλείψεις για παράδειγμα σε πολλά αγαθά- που τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί δραματικά-ξεκίνησαν επί Τσάβες και εν μέρει εξαιτίας των οικονομικών πολιτικών που άσκησε. Το δε πρόβλημα στέγασης, η αδυναμία μετασχηματισμού της οικονομίας κ.ο.κ κατέστησε τους φτωχούς ακόμη φτωχότερους. 

Όταν μετά τον θάνατο του Τσάβες, το 2013, ανέλαβε τα ηνία της χώρας ο στενός συνεργάτης του, Νικολάς Μαδούρο δεν έγιναν μεταρρυθμίσεις ενώ η νέα πτώση στην τιμή του αργού πετρελαίου στην Βενεζουέλα των υψηλών αποθεμάτων, επιδείνωσε την κατάσταση. Το 2015 η χώρα αντιμετώπισε δραστική μείωση των εσόδων σε αμερικανικά δολάρια και σε εμπορεύματα.

Κατά την προεδρία του ξεσπά μια τεράστια οικονομική και ανθρωπιστική κρίση η οποία ανάγκασε μάλιστα εκατομμύρια πολίτες να μεταναστεύσουν ενώ ο Μαδούρο κατηγορείται για κακοδιαχείριση αλλά και για απολυταρχισμό. Οι κοινωνικές εντάσεις και οι συγκρούσεις απελπισμένων πολιτών με την αστυνομία έγιναν σταδιακά μια καθημερινότητα, μία ρουτίνα ενώ οι σχέσεις κυρίως με τις ΗΠΑ διαρκώς επιδεινωνόταν φτάνοντας σε οριακό σημείο επί διακυβέρνησης Τραμπ και τις κυρώσεις που επέβαλλε, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την εξαρτημένη από τις εξαγωγές πετρελαίου, οικονομία της χώρας.

Το σημείο καμπής ήταν βέβαια οι προεδρικές εκλογές του 2018 οπότε ο Μαδούρο επανεξελέγη πρόεδρος, αλλά διατυπώθηκαν καταγγελίες για νοθεία.

Το πιο πρόσφατο κεφάλαιο σε αυτή την πολιτική, οικονομική και ανθρωπιστική κρίση άρχισε να γράφεται στις 23 Ιανουαρίου 2019 όταν ο ηγέτης της αντιπολίτευσης και πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης, Χουάν Γκουαϊντό αυτο-ανακηρύχθηκε πρόεδρος της χώρας, ζητώντας από τον Μαδούρο να παραιτηθεί, ενώ αναζήτησε παράλληλα βοήθεια στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες της Δύσης.

Πόσο άλλαξε η χώρα την τελευταία 10ετία

Η αλήθεια βέβαια είναι πως η Βενεζουέλα αποτελεί μια βραδυφλεγή βόμβα εδώ και πολλά χρόνια. Αρκεί κανείς να δει πόσο έχει επιδεινωθεί η οικονομία της την τελευταία 10ετία για να καταλάβει πώς έφτασε σήμερα να είναι μια χώρα διχασμένη, μια κοινωνία πολωμένη γεμάτη από εξαθλιωμένος πολίτες που αναζητούν σωτήρες ευκαιρίας. 

Το σίγουρο βέβαια είναι πως παρά τα τεράστια οικονομικά προβλήματα οι άνθρωποι πριν μια δεκαετία δεν αναγκάζονταν τουλάχιστον να ζουν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα τις περισσότερες ώρες της ημέρες, ο μισθός αρκούσε για να ζήσουν σχετικά αξιοπρεπώς -και όχι μόνο για να αγοράσουν μια τσίχλα- και δεν αγόραζαν σάπιο κρέας από την αγορά.

Η διαφορά είναι κάτι παρά πάνω από αισθητή. Το πόσο καλύτερα ήταν ή το πόσο χειρότερα είναι, φαίνεται στο Infographic του Statista που εστιάζει σε κάποιους βασικούς δείκτες ενώ τονίζεται η σύνδεση της οικονομίας της Βενεζουέλας με τις ΗΠΑ.

Αρκεί άλλωστε να σκεφτεί κανείς πως πριν από 10 χρόνια η Βενεζουέλα ήταν για τις ΗΠΑ στη λίστα των 10 πιο σημαντικών εμπορικών εταίρων ενώ τώρα η Ουάσιγκτον έχει επιβάλλει δυσβάσταχτες κυρώσεις στις οποίες σαφώς και οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό η κρίση της οποίας διέρχεται η χώρα.

Infographic: How Venezuela Looked 10 Years Ago | 
Statista You will find more infographics at Statista

Στο μεταξύ πριν από 10 χρόνια ο πληθωρισμός ήταν σαφώς υψηλός, στο 30,9% αλλά το 2018 έφτασε το 1.300.000%. Η αύξηση του κατά κεφαλήν εισοδήματος ήταν το 6,9% και το 2018 στο -5,2% ενώ η εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση έφτανε το 63% έναντι του 24% τώρα. Το δε ποσοστό ανθρώπων που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας σήμερα φτάνει το 33,1% αντί 27,5% το 2007. Το δε δημόσιο χρέος της χώρας, εκτιμάται (με στοιχεία του 2017) στα 105 δισεκ. δολάρια ενώ τα ομόλογα που δεν έχουν εξοφληθεί εκτιμάται πως ανέρχονται σε 36δισεκ δολάρια. 

Infographic: Venezuela's Most Important Export Partners | 
Statista You will find more infographics at  Statista 

Επίσης πριν 10 χρόνια, 2008 οι ΗΠΑ εισήγαγαν από τη Βενεζουέλα πετρέλαιο αξίας 43,7 δισεκ. δολαρίων έναντι 8,6 εκατ δολαρίων το 2018 ενώ αξίζει να σημειωθεί πως η Βενεζουέλα είναι η χώρα με τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου τα οποία το 2017 έφταναν τα 301 δισεκατομμύρια βαρέλια (18% επί των παγκόσμιων αποθεμάτων). 

Βέβαια, ο Τραμπ έκανε πράξη την απειλή τους προς τον Νικολάς Μαδούρο (ότι δηλαδή «Οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιήσουν όλο το βάρος και τη δύναμη της οικονομίας τους αλλά και της διπλωματίας, για να ασκήσουν πιέσεις ώστε να αποκατασταθεί η Δημοκρατία στη Βενεζουέλα»). Έτσι επέβαλλαν  και νέες κυρώσεις στο καθεστώς Μαδούρο, στοχοποιώντας κυρίως την κρατική πετρελαϊκή εταιρεία PdVSA αφού τα έσοδα από το πετρέλαιο ήταν η βασική πηγή εσόδων της χώρας. 

Infographic: Venezuela Is a Major Oil Supplier to the U.S. |
 Statista You will find more infographics at  Statista

11/2/2019



             ΣΧΕΤΙΚΑ  ΘΕΜΑΤΑ            



 1.
Strategic Culture: Η Βενεζουέλα μπορεί να μετεξελιχθεί
 σε «τροπικό» Βιετνάμ για τις ΗΠΑ.

Ο «Ψυχρός Πόλεμος 2» έχει ξεπηδήσει από τη Νότια Αμερική, καθώς οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί της και αναμένεται να αντιπαρατεθούν με τους τέσσερις βασικούς πυλώνες της εν εξελίξει ενσωμάτωσης της Ευρασίας: Ρωσία, Κίνα, Ιράν και Τουρκία όπως αναφέρει σε ανάλυσή του το think tank Strategic Culture Foundation.

       Το Καράκας είχε εδώ και καιρό δεσμευτεί να δώσει το δικό της χτύπημα στο πετρο-δολάριο, με αποτέλεσμα να βρεθεί στο στόχαστρο της Ουάσιγκτον. Θυμηθείτε το Ιράκ. Θυμηθείτε τη Λιβύη. Ωστόσο, το Ιράν το έχει κάνει επίσης (μη χρησιμοποίηση του δολαρίου στις αγοραπωλησίες πετρελαίου) . 
Η Τουρκία το κάνει. Η Ρωσία είναι - εν μέρει - στο δρόμο.  Και η Κίνα θα ανταλλάξει τελικά όλη την ενέργεια της στο petro - yuan. 

   Με τη Βενεζουέλα να υιοθετεί το κρυπτονόμισμα «petro» το οποίο υποστηρίζεται από το πετρέλαιο, ήδη από το 2018 η κυβέρνηση Trump είχε τιμωρήσει το Καράκας από το διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Δεν είναι περίεργο ότι το Καράκας υποστηρίζεται από την Κίνα, τη Ρωσία και το Ιράν. Είναι η πραγματική σκληρή τρόικα η οποία αγωνίζεται ενάντια στη στρατηγική κυριαρχίας της κυβέρνησης του Trump και στοχεύει στην μείωση της επιρροής του πετρο-δολαρίου. Η Βενεζουέλα είναι το «κλειδί». Όπως έχει δηλώσει ο σύμβουλος ασφαλείας του προέδρου των ΗΠΑ D. Trump «θα κάνει μεγάλη διαφορά στις Ηνωμένες Πολιτείες οικονομικά αν μπορούσαμε να επενδύσουν αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες και να έχουν στον έλεγχό τους το πετρέλαιο της Βενεζουέλα». Για άλλη μια φορά, η κατάρα των φυσικών πόρων βρίσκεται στο παιχνίδι. Η Βενεζουέλα δεν πρέπει να επιτρέπεται να επωφελείται από τον πλούτο της με τους δικούς της όρους.  Έτσι, τα «γεράκια» της Ουάσιγκτον έχουν αποφανθεί ότι το κράτος της Βενεζουέλας πρέπει να διαλυθεί. Τελικά, αυτό αφορά μόνο τον οικονομικό πόλεμο.  Tο υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ που επιβάλλει νέες κυρώσεις στην κρατική εταιρία πετρελαίου της Βενεζουέλας PDVSA που ισοδυναμεί με de facto αποκλεισμό του πετρελαίου κατά της Βενεζουέλας.

Οικονομικός πόλεμος

     Αυτό που συμβαίνει με τη Βενεζουέλα είναι αποτέλεσμα της ιμπεριαλιστικής πολιτικής της Ουάσιγκτον. Όλοι θυμούνται το σύνθημα ο «Assad πρέπει να φύγει». Το πρώτο στάδιο της συριακής επανάστασης ήταν η υποκίνηση εμφυλίου πολέμου, που ακολούθησε πόλεμος μέσω πληρεξουσίων και μέσω πολυεθνικών μισθοφόρων τζιχαντιστών.  Όπως σημείωσε ο Thierry Meyssan, ο ρόλος του Αραβικού Συνδέσμου εκτελείται από τον ΟΑΣ τώρα.  Και ο ρόλος των Φίλων της Συρίας - που τώρα βρίσκεται στον κάβο της ιστορίας - εκτελείται τώρα από τον όμιλο Lima, τον σύλλογο των υποτελών της Ουάσινγκτον. Αντί για τους «μετριοπαθείς αντάρτες» της al-Nusra, μπορεί να έχουμε κολομβιανούς μισθοφόρους «μετριοπαθείς επαναστάτες».

    Σε αντίθεση με τα fake news των δυτικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, οι τελευταίες εκλογές στη Βενεζουέλα ήταν απολύτως νόμιμες.  Δεν υπήρχε τρόπος να παραβιαστούν τα ηλεκτρονικά μηχανήματα ψηφοφορίας που κατασκευάστηκαν στην Ταϊβάν. Το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα έλαβε το 70% των ψήφων. η αντιπολίτευση, με πολλά κόμματα να μποϊκοτάρουν τις εκλογές, πήρε το 30%.  Μια σοβαρή αντιπροσωπεία του Συμβουλίου Λαϊκής Αμερικής των εκλογικών εμπειρογνωμόνων (CEELA) ήταν ανένδοτη. η εκλογή αντικατόπτριζε «ειρηνικά και χωρίς προβλήματα, τη βούληση των πολιτών της Βενεζουέλας».

   Το αμερικανικό εμπάργκο μπορεί να είναι κακό. Παράλληλα, η κυβέρνηση Maduro μπορεί να ήταν εξαιρετικά ανίκανη να μην διαφοροποιήσει την οικονομία και να επενδύσει στην αυτάρκεια των τροφίμων. Οι κύριοι εισαγωγείς τροφίμων, κερδοσκοπικοί όπως δεν υπάρχει αύριο, κάνουν μια δολοφονία. Ωστόσο, αξιόπιστες πηγές στο Καράκας λένε ότι οι barrios - οι δημοφιλείς γειτονιές - παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ειρηνικές. Σε μια χώρα όπου μια πλήρης δεξαμενή αερίου εξακολουθεί να κοστίζει λιγότερο από ένα κουτί οπτάνθρακα, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η χρόνια έλλειψη τροφίμων και φαρμάκων στις τοπικές κλινικές ανάγκασαν τουλάχιστον δύο εκατομμύρια ανθρώπους να εγκαταλείψουν τη Βενεζουέλα.  Αλλά ο βασικός παράγοντας είναι το αμερικανικό εμπάργκο. Ο εισηγητής του ΟΗΕ στη Βενεζουέλα, εμπειρογνώμονας για το διεθνές δίκαιο, και πρώην γραμματέας του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, Alfred de Zayas, πηγαίνει κατευθείαν στο σημείο αυτό.  Πολύ περισσότερο από την εμπλοκή στην παροιμιώδη δαιμονοποίηση του Maduro, η Ουάσιγκτον διεξάγει «οικονομικό πόλεμο» εναντίον ενός ολόκληρου έθνους.

Ο παράγοντας Ρωσίας-Κίνας

     Οι «ένοπλες ομάδες» είναι δραστήριες στον Barrios του Καράκας, ενεργώντας το βράδυ της νύχτας και ενισχύοντας την «κοινωνική αναταραχή» στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης.  Ακόμα, ο Guaido δεν έχει καμία απολύτως δύναμη στο εσωτερικό της χώρας.  Η μόνη πιθανότητα επιτυχίας του είναι αν κατορθώσει να εγκαταστήσει μια παράλληλη κυβέρνηση - να εισπράξει τα έσοδα από το πετρέλαιο .Το Πεντάγωνο των ΗΠΑ θα πρέπει να γνωρίζει ότι μια εισβολή στη Βενεζουέλα μπορεί πράγματι να μετατραπεί  σε ένα «τροπικό» Βιετνάμ. 

    Όλα έρχονται πίσω σε αυτό που μπορεί να κάνει η Κίνα και η Ρωσία. Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος πιστωτής της Βενεζουέλας.  Ο Maduro επισκέφθηκε τον Xi Jinping το 2018 στο Πεκίνο, κερδίζοντας επιπλέον 5 δισεκατομμύρια δολάρια σε δάνεια και υπογράφοντας τουλάχιστον 20 διμερείς συμφωνίες. Ο Πρόεδρος Putin προσέφερε την πλήρη υποστήριξή του στο Maduro μέσω τηλεφώνου, υπογραμμίζοντας διπλωματικά ότι «η καταστροφική παρέμβαση από το εξωτερικό παραβιάζει κατάφωρα βασικούς κανόνες του διεθνούς δικαίου». Μέχρι τον Ιανουάριο του 2016, η τιμή του πετρελαίου ήταν μόλις 35 δολάρια το βαρέλι. Mια καταστροφή για τα ταμεία της Βενεζουέλας.  Στη συνέχεια, o Maduro αποφάσισε να μεταβιβάσει το 49,9% της κρατικής ιδιοκτησίας στην αμερικανική θυγατρική PDVSA, Citgo, στη ρωσική Rosneft για ένα δάνειο 1,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Αυτοί οι «κακοί» Ρώσοι ήταν πλέον ιδιοκτήτες του πρώτου περιουσιακού στοιχείου της Βενεζουέλας. Στα τέλη του 2018, ο Maduro άνοιξε την εξόρυξη χρυσού στη Βενεζουέλα στις ρωσικές εταιρείες εξόρυξης.  Και υπάρχουν και άλλα. το νικέλιο, τα διαμάντια, το σιδηρομετάλλευμα, το αλουμίνιο, το βωξίτη, όλα τα περιζήτητα από τη Ρωσία, την Κίνα - και τις ΗΠΑ.  Όσον αφορά τα 1,3 δισεκατομμύρια δολάρια χρυσού της Βενεζουέλας, ξεχάστε τον επαναπατρισμό τους από την Τράπεζα της Αγγλίας.

     Και τότε, τον Δεκέμβριο του 2018, ήρθε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Η πτήση δύο ρωσικών πυρηνικών βομβαρδιστών Tu-160 στη Βενεζουέλα. Πώς τολμούν; Στο κατώφλι μας; Το ενεργειακό masterplan της κυβέρνησης Trump μπορεί πράγματι να προσαρτήσει τη Βενεζουέλα σε παράλληλη σύμπραξη «NAPAPEC», ικανή να ανταγωνιστεί την ιστορία αγάπης του ΟΠΕΚ + μεταξύ της Ρωσίας και της βασιλικής οικογένειας των Saud της Σαουδικής Αραβίας. Αλλά ακόμα κι αν αυτό συνέβη και προσθέτοντας μια πιθανή, κοινή συμμαχία ΗΠΑ – Κατάρ στο LNG, δεν υπάρχει καμία εγγύηση που θα ήταν αρκετή για να εξασφαλίσει την υπεροχή του πετρο-δολαρίου σε μακροπρόθεσμη βάση. Η ενεργειακή ολοκλήρωση της Ευρασίας θα παρακάμψει κατά κύριο λόγο το πετρο - δολάριοα. Αυτό βρίσκεται στην καρδιά τόσο της στρατηγικής BRICS όσο και της SCO. Από τον αγωγό Nord Stream 2 έως τον αγωγό Turk Stream, η Ρωσία κλείνει μια μακροπρόθεσμη ενεργειακή συνεργασία με την Ευρώπη.  Και η κυριαρχία του πετρο –γουάν είναι απλώς θέμα χρόνου.  Η Μόσχα το ξέρει.  Η Τεχεράνη το ξέρει. Η Άγκυρα το ξέρει. Το Ριάντ το ξέρει.Είστε έτοιμοι για το «τροπικό» σας Βιετνάμ;

12/2/2019

 2.
Το νεοφιλελεύθερο σχέδιο για τη Βενεζουέλα.

Η Βενεζουέλα, η οποία έχει τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο και αμφισβήτησε την ηγεμονία του αμερικανικού δολαρίου, ανακοινώνοντας μάλιστα τη χρήση του ευρώ αντί του δολαρίου για τις διεθνείς συναλλαγές της και την αγορά συναλλάγματος, είναι από καιρό στόχος της επιθετικότητας των ΗΠΑ.

Τώρα, όμως, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν ότι ήρθε η ώρα για «αλλαγή καθεστώτος» στη Βενεζουέλα. Κάλεσαν τον πρόεδρο Μαδούρο να παραιτηθεί και τον βενεζουελάνικο στρατό να τον απομακρύνει, «διόρισαν» έναν προσωρινό αλλά νόμιμο, μέχρι τις εκλογές, πρόεδρο, κάλεσαν τη διεθνή κοινότητα να τον αναγνωρίσει, κατάσχεσαν βενεζουελάνικη περιουσία στις ΗΠΑ και τη Βρετανία και επέβαλαν οικονομικές κυρώσεις. Οι ΗΠΑ, για να χαλαρώσουν τις κυρώσεις στη Βενεζουέλα, ζητούν ο έλεγχος της πετρελαϊκής εταιρείας της χώρας (PDVSA) να μεταφερθεί στον νέο «πρόεδρο» που έχουν αναγνωρίσει, στον Χουάν Γκουαϊδό και σε μια «δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση».

Σε ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ αναφέρεται: «Ο δρόμος για τη χαλάρωση επιβολής κυρώσεων για την PDVSA και τις θυγατρικές της είναι μέσω της ταχείας μεταφοράς του ελέγχου της εταιρείας στον προσωρινό πρόεδρο Χουάν Γκουαϊδό ή σε μια επερχόμενη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση που δεσμεύεται να λάβει συγκεκριμένες και ουσιαστικές ενέργειες για την καταπολέμηση της διαφθοράς». Σημειώνεται, δε, ότι η «μεταβίβαση του ελέγχου θα εξασφαλίσει ότι τα περιουσιακά στοιχεία της Βενεζουέλας θα διατηρηθούν για τον λαό της χώρας, αντί να κατασχεθούν και να οικειοποιηθούν από τον πρώην πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο».

Η διαχείριση των πετρελαϊκών αποθεμάτων της Βενεζουέλας αποτελεί το σημαντικότερο παράγοντα στην χάραξη της αμερικανικής στρατηγικής, ενώ μεγάλη ανησυχία προκαλούν στις ΗΠΑ οι προσπάθειες της Βενεζουέλας να αποδεσμευτεί από τη χρήση του δολαρίου στις διεθνείς τις συναλλαγές, αλλά και η στενή συνεργασία της με χώρες όπως η Κίνα και η Ρωσία, που παίζουν σημαίνοντα ρόλο στην παγκόσμια αγορά ενέργειας ως παραγωγοί και καταναλωτές.

Θα ήταν μεγάλα τα οικονομικά οφέλη των ΗΠΑ από μια επένδυση αμερικανικών πετρελαϊκών εταιριών στην χώρα, δήλωσε πρόσφατα άθελά του ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου Τζον Μπόλτον ενώ τον περασμένο Νοέμβριο υπόσχονταν σε ομιλία του στο Μαϊάμι ότι οι ΗΠΑ θα αντιτάξουν κάτι στις δικτατορίες, όπως τις αποκάλεσε, στην Λατινική Αμερική: Βενεζουέλα, Κούβα και Νικαράγουα. Για την κυβέρνηση Τραμπ η Βενεζουέλα έχει ρόλο κλειδί, μιας και τόσο η Κούβα όσο και η Νικαράγουα εξαρτώνται από τις εισαγωγές πετρελαίου από τη Βενεζουέλα. Σε περίπτωση ανατροπής του καθεστώτος Μαδούρο, θεωρείται σχεδόν βέβαιες πολιτικές αναταράξεις σε Κούβα και Νικαράγουα.

Ο καπιταλισμός επιστρέφει, μαζί του και το ΔΝΤ

Η οικονομική κρίση, που έχει σαρώσει τη χώρα τα τελευταία τέσσερα χρόνια, έχει υποσκάψει έντονα την υποστήριξη της κυβέρνησης Μαδούρο και έχει αποθαρρύνει ένα μέρος των μπολιβαριανών υποστηρικτών του. Η κρίση προκλήθηκε από την απότομη πτώση στην τιμή του πετρελαίου και επιδεινώθηκε από τη διαφθορά. Ενισχύθηκε δε από τις επιθετικές κυρώσεις των ΗΠΑ τα τελευταία δύο χρόνια.

Επικαλούμενη ως πηγές αξιωματούχους των ΗΠΑ, η Washington Post ανέφερε ότι στρατηγική της κυβέρνησης Τραμπ είναι να «χρησιμοποιήσει τον προσφάτως ανακηρυγμένο μεταβατικό πρόεδρο της Βενεζουέλας ως εργαλείο ώστε να αρνηθεί να δώσει στον Μαδούρο τα έσοδα από το πετρέλαιο που προέρχονται από τις ΗΠΑ και τα οποία ουσιαστικά προσφέρουν στη Βενεζουέλα όλο το εισερχόμενο συνάλλαγμα».

Όπως αναφέρει το Grayzone, η δεξιά αντιπολίτευση της Βενεζουέλας από την πλευρά της έχει δεσμευτεί να προβεί σε μαζικές ιδιωτικοποιήσεις των κρατικών περιουσιακών επιχειρήσεων (ατσαλιού, τηλεπικοινωνιών, τσιμέντου, ηλεκτρισμού κ.λπ.) και να εφαρμόσει σκληρές νεοφιλελεύθερες καπιταλιστικές πολιτικές. Επιστροφή της απαλλοτριωμένης γης στους παλιούς γαιοκτήμονες, μαζικές απολύσεις στο δημόσιο τομέα, πλουσιοπάροχα πετρελαϊκά συμβόλαια για ξένες πολυεθνικές με πολύ ευνοϊκούς όρους κ.λπ.

Το 2017, η κυβέρνηση της Βενεζουέλας κήρυξε τη σύγκληση Συντακτικής Συνέλευσης, η οποία θα έχει την ισχύ να αναθεωρήσει το Σύνταγμα της χώρας και ουσιαστικά θα υπερβεί το κοινοβούλιο. Η αντιπολίτευση της Βενεζουέλας αρνήθηκε να αναγνωρίσει αυτό το σώμα και μποϊκοτάρισε τις εκλογές. Αντιθέτως, η αντιπολίτευση κράτησε υπό τον έλεγχό της την Εθνοσυνέλευση και αποφάσισε να τη διαχειριστεί ως ξεχωριστό παράλληλο νομοθετικό σώμα. 

Η ελεγχόμενη από την αντιπολίτευση Εθνοσυνέλευση συνέταξε ένα «μεταβατικό» σχέδιο που περιγράφει ανοιχτά τις πολιτικές που θα ακολουθήσει η αντιπολίτευση, υπό την ηγεσία του Χουάν Γκουαϊδό, ως αναγνωρισμένη από τις ΗΠΑ κυβέρνηση στη Βενεζουέλα. Ο αναλυτής Ζορζ Μαρτίν εξήγησε τι σημαίνει αυτό σε άρθρο που δημοσίευσε η Venezuela Analysis.

Το «μεταβατικό σχέδιο» που συντάχθηκε από την Εθνοσυνέλευση είναι σαφές σχετικά με τους κεντρικούς στόχους στον πολιτικό και οικονομικό τομέα. Κάνουν λοιπόν λόγο για «σχέδια μετάβασης από ένα κεντρικό μοντέλο ελέγχου της οικονομίας σε ένα μοντέλο ελευθερίας και αγοράς που θα βασίζεται στο δικαίωμα του κάθε Βενεζουελάνου να δουλεύει υπό τις εγγυήσεις του δικαίου της ιδιοκτησίας και της ελευθερίας του επιχειρείν». «Οι δημόσιες εταιρείες θα μπουν σε μια διαδικασία αναδιάρθρωσης, που θα διασφαλίσει την αποδοτική και διαφανή τους διοίκηση, χρησιμοποιώντας επίσης τις συμφωνίες μεταξύ δημοσίου και ιδιωτών».

Με απλά λόγια οι μεταρρυθμίσεις περιλαμβάνουν ιδιωτικοποίηση του πετρελαίου και άνοιγμα στις πολυεθνικές εταιρίες, μαζική απόλυση εργαζομένων από τις κρατικές επιχειρήσεις και είσοδος ιδιωτικών κεφαλαίων σε αυτές: μια πολιτική λεηλασίας που έχει αποδειχθεί ήδη καταστροφική σε όλες τις χώρες στις οποίες έχει εφαρμοστεί. Το Reuters επίσης ανέφερε ότι ο Γκουαϊδό «εξετάζει το ενδεχόμενο να υποβάλει αίτηση για χρηματοδότηση από διεθνή ιδρύματα, όπως είναι το ΔΝΤ, ώστε να χρηματοδοτήσει την μεταβατική του κυβέρνηση».

Η επαναποικιοποίηση της Λατινικής Αμερικής

Η φιλελεύθερη κυβέρνηση του Καναδά, υπό την ηγεσία του πρωθυπουργού Τζάστιν Τριντό, ο νέος ακροδεξιός ηγέτης της Βραζιλίας Μπολσονάρο και ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών (ΟΑΣ) προσχώρησαν στον μέτωπο Τραμπ , αναγνωρίζοντας τον Χουάν Γκουαϊδό και επικυρώνοντας το «διπλωματικό πραξικόπημα».  Ομοίως, οι συμμαχικές των ΗΠΑ κυβερνήσεις στη Λατινική Αμερική, συμπεριλαμβανομένης της Αργεντινής, της Χιλής, της Κολομβίας, της Κόστα Ρίκα και του Ισημερινού, στρατεύτηκαν στο πλευρό του Τραμπ.

Οι λίγες αριστερές κυβερνήσεις της περιοχής, η Βολιβία, η Κούβα και η Νικαράγουα, συνέχισαν να αναγνωρίζουν τη κυβέρνηση του Μαδούρο, όπως και ο πρόσφατα εκλεγμένος αριστερός πρόεδρος του Μεξικού Αντρές Μανουέλ Λόπεζ Ομπραντόρ. Ο πρόεδρος της Βολιβίας, Έβο Μοράλες, προειδοποίησε ότι «τα νύχια του ιμπεριαλισμού επιδιώκουν πάλι να χτυπήσουν θανάσιμα τη δημοκρατία και την αυτοδιάθεση των λαών της Νότιας Αμερικής», προσθέτοντας, «δεν θα είμαστε πλέον η αυλή των ΗΠΑ».

Η αμερικανική κυβέρνηση, οι σύμμαχοί της και τα μέσα ενημέρωσης που στηρίζουν αναφέρονται στον Νικολά Μαδούρο ως «αυταρχικό δικτάτορα». Αυτό που δεν αναφέρουν είναι ότι η Βενεζουέλα εξακολουθεί να έχει τακτικές εκλογές, με ηλεκτρονικό σύστημα ψηφοφορίας και η κυβέρνηση της Βενεζουέλας είχε ζητήσει από τον ΟΗΕ την αποστολή παρατηρητών. 

Ένας από τους λίγους εκλεγμένους αξιωματούχους στις ΗΠΑ που μίλησε εναντίον του πραξικοπήματος είναι ο Δημοκρατικός βουλευτής Ro Khanna από την Καλιφόρνια, ενώ οι περισσότεροι προοδευτικοί Αμερικανοί πολιτικοί παρέμειναν σιωπηλοί. Οι υποστηρικτές της αλλαγής καθεστώτος στη Βενεζουέλα επιμένουν ότι αυτή η αντιδημοκρατική κίνηση είναι αναγκαία για την «υπεράσπιση της δημοκρατίας». Και δεν κάνουν λάθος, η αναταραχή δεν είναι παρακινημένη από την αντίσταση στον αυταρχισμό.

Το μοντέλο που επιδιώκουν να εφαρμόσουν στη Βενεζουέλα είναι η επαναφορά του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού και η επαναποικιοποίηση της Λατινικής Αμερικής. Οποιοσδήποτε καταιγισμός για την αποκατάσταση της δημοκρατίας είναι απλώς μια προσποίηση. Κανείς απ’ αυτούς τους ανθρώπους δεν έχει την παραμικρή ανησυχία για την «ανθρωπιστική κρίση» στη Βενεζουέλα και σίγουρα, το κίνητρό τους δεν είναι το ενδιαφέρον τους για τη «δημοκρατία» ή τα «ανθρώπινα δικαιώματα». 

Μαριάνθη Πελεβάνη

6/2/2019

 3.
Βενεζουέλα: Το πρόβλημα της αντικειμενικής ενημέρωσης . 

Πού σταματά η αντικειμενική ενημέρωση και πού αρχίζει η παραπληροφόρηση; Σε μια χώρα σαν τη Βενεζουέλα δεν είναι και πολύ δύσκολο να το διακρίνει κανείς. Εδώ και χρόνια υπάρχει έλλειψη βασικών ειδών διατροφής και φαρμάκων που το καθεστώς κυρώσεων των ΗΠΑ και της ΕΕ έχει επιτείνει ακόμη περισσότερο.

 Ο πρόεδρος της χώρας Νικολάς Μαδούρο δεν παραδέχεται ότι η χώρα του βρίσκεται σε ανθρωπιστική κρίση και καλεί τους Αμερικανούς, αντί να στέλνουν ανθρωπιστική βοήθεια, να άρουν τις κυρώσεις. Οι ειδήσεις που φτάνουν στον απλό πολίτη είναι παραμορφωμένες, στα περισσότερα ΜΜΕ επιβάλλεται λογοκρισία με αποτέλεσμα οι πολίτες, άλλα να βιώνουν στην πραγματικότητα, κι άλλα να ακούν στις ειδήσεις.

 Ειδήσεις στο κατάμεστο λεωφορείο

 Μια ομάδα φοιτητών Μέσων Επικοινωνίας στο Καράκας έχει επινοήσει έναν πρωτότυπο τρόπο για να ενημερώνει τους πολίτες γύρω από τις εξελίξεις στη χώρα τους. Σε κατάμεστα λεωφορεία της γραμμής για τους "μπάριος", τις φτωχογειτονιές του Καράκας, μια εθελόντρια, η Αντρέα Κιντέρο, διαβάζει ειδήσεις. Μια συνάδελφός της κρατά ένα τετράγωνο πλαίσιο από χαρτόνι, που φαίνεται σαν τηλεοπτική οθόνη. Πρώτο θέμα σήμερα είναι η ανθρωπιστική βοήθεια, μπλοκαρισμένη στα σύνορα με την Κολομβία, γιατί η κυβέρνηση Μαδούρο δεν το επιτρέπει. Η νεαρή φοιτήτρια αναφέρει ότι ο Ερυθρός Σταυρός και η Καθολική Εκκλησία έδειξαν ενδιαφέρον να παραλάβουν τη βοήθεια και να την μοιράσουν. Στο ραδιόφωνο οι πρωινές ειδήσεις έδιναν μιαν εντελώς διαφορετική διάσταση. "Οι άνθρωποι δεν έχουν πλέον πρόσβαση στην ενημέρωση" λέει η Αντρέα. "Στις φτωχογειτονιές χρησιμοποιούν κυρίως ραδιόφωνο και τηλεόραση που όμως η κυβέρνηση λογοκρίνει. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι οι Βενεζουελανοί δεν έχουν πρόσβαση στις ειδήσεις και έτσι δεν μπορούν να ασκήσουν τα δικαιώματά τους. Όταν δεν ξέρει κανείς τι συμβαίνει, δεν μπορεί να παίρνει δημοκρατικές αποφάσεις". Η ανθρωπιστική βοήθεια είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Σύμφωνα με την κρατική εκδοχή πίσω από τις προσπάθειες του αυτοανακηρυχθέντος προέδρου Χουάν Γκουαϊδό να μπει η ανθρωπιστική βοήθεια στη χώρα, κρύβεται ο στόχος της στρατιωτικής επέμβασης.

 Τι σημαίνει "ανθρωπιστική" κρίση

 Η διαφωνία δυσκολεύει τη δουλειά των ΜΚΟ, που ξέρουν την κατάσταση στα κρατικά νοσοκομεία και επί χρόνια προσπαθούν να βοηθήσουν. Για τον Φελισάνο Ρέινα από την "Δράση Αλληλεγγύης" η λειτουργία των κρατικών νοσοκομείων έχει από καιρό καταρρεύσει κι αυτό το ξέρει πολύ καλά ο Μαδούρο. "Το πρόβλημα είναι ο όρος ‘ανθρωπιστική', που την απορρίπτει. Οι οργανώσεις που εργάζονται εδώ κάνουν λόγο για συνεργασία με σκοπό την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους. Αυτό έχει ιδεολογικούς λόγους. Η παραδοχή ανθρωπιστικής κρίσης σημαίνει παραδοχή ότι η κυβέρνηση απέτυχε κι αυτό θα μπορούσε να ανοίξει την πόρτα για στρατιωτική επέμβαση. Επίσης θα σήμαινε παραδοχή ότι, σε αντίθεση με ό,τι διακηρύσσει η κυβέρνηση, δεν υπάρχει καμιά επιτυχία σε κοινωνικό επίπεδο, αλλά ακριβώς το αντίθετο: καταστροφή, φτώχεια, υψηλό κόστος διαβίωσης, έλλειψη νερού, έλλειψη μέσων μαζικής μεταφοράς".

 Άννε Κατρίν Μελμάν/ard

 https://www.dw.com/el/x%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7/a-47453838?maca=gri-VEU-Volltext-Capital-11783-xml-mrss

11/2/2019

 4.
Εξομολόγηση ενός Οικονομικού Δολοφόνου.

H βραβευμένη ταινία του Στέλιου Κούλογλου «Εξομολόγηση ενός Οικονομικού Δολοφόνου» απέσπασε το δεύτερο βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Σεούλ, καθώς και πολύ καλές κριτικές τόσο στον εγχώριο όσο και στον διεθνή Τύπο. Βασισμένο σε σπάνιο προπαγανδιστικό υλικό, με δραματοποιημένες φιλμ- νουάρ σκηνές, κι αποκλειστικές εξομολογήσεις του best seller συγγραφέα Τζον Πέρκινς, αυτό το συναρπαστικό ντοκιμαντέρ ρίχνει φως στους άγνωστους μηχανισμούς που χρησιμοποιούν εκείνοι που κυβερνούν σήμερα τον κόσμο μας, στις ρίζες της ισλαμικής τρομοκρατίας και τους λόγους που τόσο μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού ζει στα όρια της ανέχειας.

 https://www.youtube.com/watch?v=Y8PN_X3AD1s





  ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ & VIDEOS   









 Ο Τ. Ερντογάν θέλει και... άλλο εμπόριο χρυσού με τη Βενεζουέλα.

 Η Βουλγαρία μπλοκάρει μεταβιβάσεις εκατομμυρίων της Βενεζουέλας.

 BLOOMBERG:Ο κίνδυνος κλιμακώνεται στη Βενεζουέλα.

 BLOOMBERG: Τι θα βύθιζε τη Βενεζουέλα στο χάος.

---------------------------------
 Οι απόψεις, που δημοσιεύονται στα εκάστοτε- αποκλειστικά χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού-αναρτώμενα άρθρα (ή κάθε είδους κείμενα) του ιστολογίου μου, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που επώνυμα τις διατυπώνουν.  Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στους δημιουργούς των κειμένων, εικόνων κλπ και των ιστολογίων που αναφέρονται. 
  Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger. Στο αρχικό  πρωτότυπο κείμενο  παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων. 
----------------------------------------