Η Ιταλία «δούρειος ίππος» της Κίνας στην Ευρώπη.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
Οι ΗΠΑ σε Ταραχή ενώ η Κίνα Επεκτείνει την Επιρροή της Παντού 
– Η ΕΕ Μεταξύ Σφύρας και 'Ακμονος


Η Ιταλία «δούρειος ίππος» της Κίνας 
στην Ευρώπη.

Με τη… φαρδιά πλατιά υπογραφή του Λουίτζι Ντι Μάιο, την ανοχή του Ματέο Σαλβίνι και την τυπική έγκριση του Τζουζέπε Κόντε, η Ιταλία επικύρωσε μία ιστορική συμφωνία και έγινε η πρώτη χώρα του G7 που εκθέτει την «πραμάτεια» της στο νέο δρόμο του μεταξιού. Ο «αρραβώνας» της Ιταλίας με την Κίνα προκαλεί σεισμικές δονήσεις σε Ευρώπη και ΗΠΑ, καθώς έρχεται σε μία στιγμή που ο Ντόναλντ Τραμπ έχει πολλά ανοιχτά μέτωπα με τον ασιατικό γίγαντα και το Βερολίνο προσπαθεί να σταματήσει την επέλαση των κινεζικών κολοσσών σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Όσο και αν ο Κόντε προσπαθεί να πείσει ότι η Ιταλία δεν θα γίνει ο «δούρειος ίππος» της Κίνας στην Ευρώπη, οι συμφωνίες που έχουν ήδη υπογραφεί δείχνουν ότι η αρχή έγινε. Στη Βίλα Μαντάμα, το ιστορικό κτίριο της αναγέννησης που από ιδιοκτησία των Μεδίκων μεταμορφώθηκε σε φρούριο για να υποδεχθεί τον Κινέζο ηγέτη Σι Τζιπίνγκ, οι δύο πλευρές συμφώνησαν να ενισχύσουν τους πολιτικούς και εμπορικούς δεσμούς, στο πλαίσιο του νέου «δρόμου του μεταξιού». Με το στρατηγικό αυτό σχέδιο η Κίνα θέλει να γίνει η νέα παγκόσμια αυτοκρατορία απλώνοντας τον εμπορικό της ιστό σε ολόκληρο τον πλανήτη μέσω ενός οργανωμένου πλάνου διακρατικών και επιχειρηματικών deals.

Τις τελευταίες ημέρες, Ιταλία και Κίνα υπέγραψαν 29 συμφωνίες, από τις οποίες οι 19 ήταν διακρατικές και οι 10 επιχειρηματικές, συνολικής δυνητικής αξίας 20 δισ. ευρώ. Από τον κλάδο του εμπορίου και της ενέργειας μέχρι των κατασκευών και των τηλεπικοινωνιών και από τον τουρισμό μέχρι τον πολιτισμό, ο… εναγκαλισμός των δύο χωρών είναι οικονομικός με έντονα πολιτικές προεκτάσεις.

Όπως το έργο του Τζοβάνι ντα Ούντινε, μαθητή και βοηθού του κορυφαίου Ραφαήλ, που βρίσκεται στον προαύλιο χώρο της Βίλας Μαντάμα και μνημονεύει τον ινδικό ελέφαντα που δώρισε στη Ρώμη ο Πορτογάλος πρέσβης για τη χειροτονία του Πάπα Λέοντος ΄Ι το 1514, τα «δώρα» που έφερε ο Κινέζος πρόεδρος συμβολίζουν την προσέγγιση της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου.

Η Ιταλία θα συνεργαστεί με την Κίνα στην ανάπτυξη έργων όπως οδικές αρτηρίες, σιδηρόδρομοι, γέφυρες, λιμάνια κ.ά., ωστόσο αυτό που προβληματίζει είναι η τεχνολογία 5G. Στο μνημόνιο συνεργασίας δεν αναφέρεται ρητά ότι θα υπάρξει συνεργασία στον τομέα του 5G όμως θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνεται στον κλάδο των τηλεπικοινωνιών. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα λεπτό ζήτημα από τη στιγμή που ο Τραμπ έχει προσπαθήσει να αποκλείσει την Huawei από την ανάπτυξη των νέων δικτύων. Κινεζικές εταιρείες όπως η Huawei και η ZTE θέλουν να πρωταγωνιστήσουν αποκτώντας πρόσβαση σε «ευαίσθητα» δεδομένα.

Βλέπετε, εκτός από τον εμπορικό πόλεμο, ΗΠΑ και Κίνα μάχονται εδώ και καιρό για την τελική επικράτηση στην τεχνολογία 5G και η Ευρώπη βρίσκεται… ακριβώς στη μέση. Το θέμα είναι αν θα υπάρξουν ευρωπαϊκές χώρες που θα επιτρέψουν σε κινεζικούς κολοσσούς να εγκαταστήσουν δίκτυα πέμπτης γενιάς στη Γηραιά Ήπειρο. Είναι η τεχνολογία που κατά πολλούς θα αλλάξει τον κόσμο παρέχοντας σε δισεκατομμύρια ανθρώπους πρόσβαση σε ταχύτατα δίκτυα τα οποία θα χρησιμοποιηθούν σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας. Με άλλα λόγια, οι εταιρείες που θα κερδίσουν τον πόλεμο της τεχνολογίας 5G θα έχουν πρόσβαση σε δεδομένα που αφορούν τα πάντα.

Η Ουάσινγκτον, μάλιστα, έχει προειδοποιήσει τη Ρώμη να το σκεφτεί διπλά πριν προχωρήσει σε οποιαδήποτε συμφωνία με «ξένους προμηθευτές» μιας τεχνολογίας που θα διαδραματίσει τόσο σημαντικό ρόλο.

Οι Ευρωπαίοι δεν θα έλεγαν όχι στους Κινέζουν από τη στιγμή που η Huawei προτίθεται να εγκαταστήσει δίκτυα σε πολύ ανταγωνιστικές τιμές. Όμως οι πιέσεις από τον Τραμπ είναι έντονες. Ο Αμερικανός πρόεδρος έχει ήδη απαγορεύσει στην Huawei να κάνει δουλειές στις ΗΠΑ και ζητάει από τους Ευρωπαίους ομολόγους του να κάνουν το ίδιο, συμμαχώντας κατά του «κοινού εχθρού». Ο Τραμπ πιστεύει ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία δεν πρέπει να βρεθεί στα χέρια των Κινέζων, διότι η κινεζική κυβέρνηση θα εκμεταλλευτεί την προσβασιμότητα σε ευαίσθητες πληροφορίες για να κατασκοπεύει τον κόσμο, απειλώντας την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ.

Βέβαια, η Άνγκελα Μέρκελ έχει δηλώσει ότι δεν θα αποκλείσει τις κινεζικές εταιρείες από τους σχετικούς διαγωνισμούς παρά τις απειλές του Τραμπ και παρά την ανησυχία της ίδιας για την επέλαση της Κίνας. Και αυτό γιατί οι Κινέζοι είναι άκρως ανταγωνιστικοί.

Εκτιμάται ότι έως το 2024 περίπου το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού – που αντιστοιχεί σε σχεδόν 22 δισεκατομμύρια συσκευές, από τηλέφωνα και αυτοκίνητα μέχρι ψυγεία και φωτεινούς σηματοδότες, θα λειτουργούν στα 5G δίκτυα, ενώ πρόκειται για μία τεχνολογία 100 φορές ταχύτερη από την υφιστάμενη 4G. Γίνεται αντιληπτό ότι θα χρησιμοποιείται στα πάντα και ενώ αμερικανικές εταιρείες όπως η Verizon και η AT&T σκοπεύουν να διαθέσουν την εν λόγω τεχνολογία στους πελάτες τους ακόμη και μέσα στο 2019, είναι δύσκολο να ανταγωνιστούν τους Κινέζους.

Φωτογραφία: AP

Του Κωνσταντίνου Μαριόλη
 26 Μαρτίου 2019 


        ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ       



 1.
Οι ΗΠΑ σε Ταραχή ενώ η Κίνα Επεκτείνει την Επιρροή της Παντού 
– Η ΕΕ Μεταξύ Σφύρας και Ακμονος

Pepe Escobar , Asia Times,Thu, Mar 21, 2019 

Απέναντι στην ακατάσχετη άνοδο της Κίνας σε όλη την έκταση της σκακιέρας και υπό την αδυσώπητη αμερικανική πίεση, η όχι ακριβώς δημοκρατική ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης υποβάλλεται σε μιαν εξαντλητική άσκηση να τοποθετηθεί  κάπου ανάμεσα σε δύο Συμπληγάδες.

Η 28μελής ΕΕ συνέρχεται σε μια κρίσιμη σύνοδο στις Βρυξέλλες  την ερχόμενη εβδομάδα, όπου μπορεί να υιοθετήσει ένα σχέδιο δράσης από δέκα σημεία, όπου εξειδικεύει, σε μία Θέση, τους όρους υπό τους οποίους μπορεί να προχωρήσει μια  ισότιμη οικονομική σχέση με την Κίνα.

Αυτό θα γίνει, ενώ ο Πρόεδρος της Κίνας Ξι Ζι Πινγκ θα επισκέπτεται την Ιταλία και κατόπιν την Γαλλία –πριν από την πολύ σημαντική ετήσια διάσκεψη κορυφής Κίνας-Ε Ε, στις 9 Απριλίου στις Βρυξέλλες, υπό την συμπροεδρία του Κινέζου πρωθυπουργού Λη Κεγκιάνγκ.

Ο Κινέζος πρωθυπουργός Λη Κεγκιάνγκ θα συμπροεδρεύσει στην διάσκεψη Κίνας-ΕΕ

Αυτό είναι το κρίσιμο πλαίσιο, υπό το οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνέστησε αυτό που περιγράφει ως 10 συγκεκριμένες «ενέργειες» στους επικεφαλής των κρατών, για την συζήτησή τους στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στις 21 και 22 Μαρτίου.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκθέτει πως το 2017 –κατά τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία- η ΕΕ ήταν «ο σημαντικότερος εταίρος της Κίνας, με 13% των εξαγωγών προϊόντων στην Κίνα και 18% των εισαγωγών προϊόντων  από την Κίνα». Αλλά ταυτόχρονα η Κομισιόν υπογραμμίζει ότι η Κίνα είναι  «ένας οικονομικός ανταγωνιστής» και «ένας συστημικός αντίπαλος, ο οποίος ευνοεί εναλλακτικά πρότυπα διακυβέρνησης.»

Ωστόσο «η συμβολή» της Κομισιόν στην συζήτηση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της ερχόμενης εβδομάδας απέχει από του να είναι συγκρουσιακή. Είναι μια άσκηση εξισορρόπησης, περιβεβλημένη με γραφειοκρατική ορολογία, που επιχειρεί να διαμορφώσει μιαν κοινή «βούληση» μεταξύ των 28 κρατών-μελών.

Το προβλεπόμενο πραγματικό   πρόβλημα

Η υποστήριξη από την Κομισιόν της «αποτελεσματικής πολυμερούς συνεργασίας, πέριξ του πυρήνα των Ηνωμένων Εθνών, με την πλήρη  συμμετοχή της Κίνας, αποτελεί την φυσιολογική πρακτική. Το Πεκίνο εγκωμιάζεται για την προσήλωσή του στην (πυρηνική) συνθήκη με το Ιράν, για τον ρόλο του υπέρ της από-πυρηνοποίησης στην Βόρειο Κορέα, για τον επερχόμενο ρόλο του στην διαδικασία ειρήνευσης στο Αφγανιστάν και για την επέμβασή του στην κρίση με τους Ροτίνγκυα στο Μυανμάρ. Το πραγματικό πρόβλημα,  όπως ήταν προβλέψιμο, είναι οι κινεζικές διεκδικήσεις στην Νότια Κινεζική Θάλασσα. Ουσιαστικά κανείς, εκτός από τους Ευρωκράτες των Βρυξελλών, δεν γνωρίζει την ύπαρξη μιας «Στρατηγικής της ΕΕ για την Σύνδεση Ευρώπης και Ασίας». Αυτό είναι ένα από τα κοινά ανακοινωθέντα που κανείς δεν διαβάζει, το οποίο εκδόθηκε πέρυσι. «εξουσιοδοτώντας την      ΄Ενωση να αναζητήσει συνέργειες μεταξύ της ΕΕ και τρίτων χωρών, περιλαμβανομένης της Κίνας, στις μεταφορές, στην ενέργεια και στην ψηφιακή διασύνδεση, στην βάση των διεθνών κανόνων και κανονισμών.»

Περιέργως, στην έκθεση της Κομισιόν δεν αναφέρεται πουθενά ο Νέος Δρόμος του Μεταξιού, ή η Πρωτοβουλία Ζώνης και Δρόμου,  (BRI) – που συμβαίνει να είναι το κινεζικό Μέγα Σχέδιο συνέργειας για ολόκληρη την Ευρασία.

Από  την άλλη πλευρά, αναφέρεται πάντως το πρόγραμμα «Made in China 2025» -χωρίς  να δαιμονοποιείται, κατά τα πρότυπα της κυβέρνησης Τραμπ. Από την άποψη της ΕΕ το βασικό πρόβλημα εξακολουθεί να είναι «η έλλειψη αμοιβαιότητα πρόσβασης στις αγορές». Η ΕΕ επιθυμεί μεγαλύτερη ελευθερία πρόσβασης για τις ευρωπαϊκές εταιρείες, λιγότερες επιδοτήσεις για τις κινεζικές εταιρείες και περιορισμό της μεταφοράς τεχνολογίας από τις ευρωπαϊκές εταιρείες στις συνεταιρικές τους κρατικές κινεζικές.

Όλα αυτά θα πρέπει να περιλαμβάνονται στους κανόνες επενδύσεων μιας συμφωνίας που θα πρέπει να επιτευχθεί μέχρι το 2020.

Αποκαλυπτική είναι 9η Ενέργεια, στην ΄Εκθεση της Κομισιόν: Για την εξασφάλιση κατά ενδεχομένων δυσάρεστων επιπτώσεων ασφαλείας σε κρίσιμες ψηφιακές υποδομές, απαιτείται μια κοινή στάση της ΕΕ για την ασφάλεια των δικτύων Πέμπτης Γενεάς. Για την επίτευξή της, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα εκδώσει –τι άλλο- μιαν ακόμη «σύσταση».

΄Ενας μεγάλος πονοκέφαλος φαίνεται να επαπειλείται. Πώς να διαχωρίσεις την Πρωτοβουλία  Δρόμος του Μεταξιού, από το Made in China, το (5G) και την τεχνολογία της Huawei. Όλα αποτελούν μέρη του ίδιου πακέτου. Ωστόσο η ΕΕ υφίσταται δεινή πίεση από την Ουάσιγκτον να αποκλείσει την κινεζική εταιρεία Χουάουέϊ, παραγωγό του 5G και να ξεχάσει την συνεργασία με το κινεζικό πρόγραμμα BRI ( Μια Ζώνη- ΄Ενας Δρόμος) {του μεταξιού} – ενώ σχεδόν 20 μέλη της ΕΕ έχουν ήδη συνδεθεί ή ενδιαφέρονται να συνδεθούν με το BRI και η πλειοψηφία επίσης ενδιαφέρεται για την κινεζική τεχνολογία 5G.

Διπλωμάτες στις Βρυξέλλες επιβεβαίωσαν στους Asia Times ότι η έκθεση της Κομισιόν συντάχτηκε βασικά από το Βερολίνο κι το Παρίσι και ότι ναι, είχαν να αντιμετωπίσουν δεινή αμερικανική πίεση.

Η έκθεση επίσης στεγάζει ένα διακριτικό, ενσωματωμένο στοιχείο «κινεζικής απειλής» -όχι τόσο απερίφραστα όσο μια έκθεση του Πενταγώνου. Αυτή η στάση δείχνει πως η γάλλο-γερμανική  πλευρά πιστεύει ότι μπορεί να επηρεάσει την ομάδα 16+1 κρατών της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης που έχουν εμπορικές σχέσεις με την Κίνα όσο και την – μέλλουσα να συνδεθεί με το  BRI- Ιταλία.

«Υπαρξιακή απειλή»

Το Πεκίνο επιτυγχάνει. λίγο-λίγο, κάτι που είναι ανυπόφορο για την αμερικανική εξουσία: Επεκτείνει την επιρροή του όχι μόνο μέσα στην ΕΕ, αλλά μέσα στην περιοχή του ΝΑΤΟ.

Το αμερικανικό βαθύ κράτος, μπορεί να συνέμειξε το BRI  -μαζί με το Made in CHINA 2025 και το Huawei’s 5G- σαν μέρος μιας «υπαρξιακής απειλής», αλλά αυτό δεν ισχύει για όλη την Ευρώπη –από την Ελλάδα και την Πορτογαλία, στους Γερμανούς βιομηχάνους, και  ως την συγκυβέρνηση Λίγκας-Πέντε Αστέρων στην Ρώμη. Οι Βρυξέλλες γνωρίζουν πολύ καλά ότι η Ουάσιγκτον θα τιμωρήσει οποιονδήποτε «σύμμαχο» που πλησιάζει πολύ το Πεκίνο. Ποτέ δεν αρκεί να σου θυμίζουν ότι η λίστα των οικονομικών απειλών για τις ΗΠΑ ακολουθεί αυτή την σειρά: Κίνα, Ρωσία , Γερμανία. Και η Ιταλία  πιάνεται τώρα στα διασταυρούμενα  πυρά –επειδή έχει δεσμευτεί για καλές οικονομικές σχέσεις και με την Κίνα και με την Ρωσία.

Η Ρώμη έχει ήδη στείλει ξεκάθαρο μήνυμα στις Βρυξέλλες : Πέρα από οποιαδήποτε κοινή «βούληση» απέναντι της Κίνας, αυτό που προέχει είναι το ιταλικό εθνικό οικονομικό συμφέρον, για παράδειγμα η διασύνδεση των λιμανιών  της Βενετίας, της Τεργέστης και της Γένοβας με τον Δρόμο του Μεταξιού.

Πανικόβλητοι Ατλαντιστές  ουσιαστικά προειδοποιούν ότι οι Ιταλοί δεν μπορούν να περάσουν μιαν κόκκινη γραμμή, πως οφείλουν Να ζητήσουν την άδεια για να κινηθούν ανεξάρτητα. Αυτό δεν πρόκειται να γίνει –οτιδήποτε και αν αποφασίσει η Κομισιόν να «συστήσει».


24/3/2019
  




 2
24/3/2019.Βασίλης Καπούλας: Κολοσσιαία συμφωνία Ιταλίας-Κίνας. 
4 λιμάνια έδωσε η Ρώμη – ΗΠΑ-ΕΕ: «Θα ελέγξουν Ευρώπη-Βαλκάνια»
Κολοσσιαία συμφωνία Ιταλίας-Κίνας υπογράφεται αυτή τη στιγμή καθώς η Ρώμη παραχωρεί στο Πεκίνο μέχρι και 4 λιμάνια γεγονός που θα πρέπει να προβληματίσει την Αθήνα για το τι συμβαίνει με την COSCO και τον Πειραιά με τους κινέζους να μην είναι καθόλου ευχαριστημένοι με την πορεία και την ταχύτητα της επένδυσης τους. Κίνα και Ιταλία έδωσαν τα χέρια και η Ρώμη γίνεται το πρώτο μέλος των G7 αλλά και η πρώτη μεγάλη χώρα της ΕΕ που κλείνει συμφωνίες με το Πεκίνο στο πλαίσιο του μεγαλεπήβολου κινεζικού επενδυτικού πρότζεκτ, τον «νέο Δρόμο του Μεταξιού» όπως είχε αναφέρει εδώ και καιρό το pronews.gr