Ποιους κινδύνους δημιουργεί η μακρά παράταση του Brexit.
Γιατί η EE πρέπει να πάρει την απόφαση και να… τραβήξει την πρίζα. Πώς η συμμετοχή της Βρετανίας στις ευρωεκλογές μπορεί να ανατρέψει τα δεδομένα. Η αδυναμία διαχείρισης πολλών κρίσεων και τα κρίσιμα λάθη.
Οι ευρωπαίοι υποστηρικτές μιας μακράς παράτασης του Brexit εντάσσονται σε δυο διαφορετικές κατηγορίες.
Η πρώτη είναι αυτοί που δεν το έχουν σκεφτεί μέχρι τέλους. Χωρίς να αποτελεί έκπληξη, αυτοί είναι οι πλειονότητα. Η δεύτερη αποτελείται από αυτούς που το έχουν εξετάσει αναλυτικά και είναι πρόθυμοι να προκαλέσουν παράπλευρη ζημιά. Θα ήθελα να ρίξω λίγο φως στην τελευταία κατηγορία, και στη ζημιά.
Μια μακρά παράταση για την έξοδο της Μεγάλης Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, πέρα από τον Ιούνιο, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα απαιτήσει η χώρα να συμμετάσχει στις ευρωεκλογές, που είναι προγραμματισμένες για τις 23-26 Μαίου. Πριν υπνοβατήσουν προς μια μακρά παράταση, τα μέλη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και οι 27 ηγέτες της ΕΕ πρέπει να εξετάσουν τα ακόλουθα.
Η πρώτη σκέψη είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση θα δημιουργήσει προϋποθέσεις να δεχτεί κατηγορίες για κατηγορίες ακραίας παρέμβασης αν απαιτήσει διεξαγωγή νέου δημοψηφίσματος ως αντάλλαγμα για την μακρά παράταση. Οποιαδήποτε τέτοια κίνηση μπορεί ακόμα και να προκαλέσει ακούσια ένα Brexit χωρίς συμφωνία στις 29 Μαρτίου.
Κάποιοι υποστηρικτές ενός δεύτερου δημοψηφίσματος επιδιώκουν να συντηρήσουν το υφιστάμενο αδιέξοδο μέχρι να βρεθεί το κοινοβούλιο στο χείλος του γκρεμού. Αν επιτύχουν, οι βουλευτές μπορεί να αναγκαστούν να αποφασίσουν την τελευταία στιγμή μεταξύ ενός δεύτερου δημοψηφίσματος και μιας εξόδου χωρίς συμφωνία. Υπάρχουν, όμως, κίνδυνοι: το κοινοβούλιο μπορεί να μην εγκρίνει ένα δεύτερο δημοψήφισμα ακόμα και με το πιστόλι στον κρόταφο. Διαφορετικά, η βρετανική κυβέρνηση θα μπορούσε να παρεμποδίσει μια τέτοια στρατηγική. Η κοινοβουλευτική ψήφος δεν υπερισχύει της υφιστάμενης νομοθεσίας. Και οι υπουργοί δεν έχουν καμία νομική υποχρέωση να αποδεχτούν τέτοιο αίτημα.
Δεύτερον, αν η Μεγάλη Βρετανία αναγκαστεί να διεξάγει ευρωπαϊκές εκλογές το Μάιο, το Brexit αναπόφευκτα θα γίνει το κύριο θέμα, και όχι μόνο στη χώρα. Κάθε λαϊκιστικό κόμμα θα μπορεί να υποστηρίξει, με επιχειρήματα, ότι η ΕΕ είναι αντιδημοκρατική, μια αυτοεξυπηρετούμενη απάτη. Θα κατέστρεφε τις προεκλογικές καμπάνιες. Παλεύω να σκεφτώ γιατί, για παράδειγμα, ο Γάλλος Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν θα στηρίξει μακρά παράταση που τον βάζει στην «άμυνα» σε αυτό που ήδη διαμορφώνεται ως μια δύσκολη μάχη, ενώ αντίθετα, θα μπορούσε να αποκαλύπτει τους δεσμούς μεταξύ της άκρας δεξιάς σε Γαλλία και Ρωσία; Ένα καθυστερημένο Brexit θα μπορούσε να είναι δώρο για την Μαρί Λε Πέν και τους αντιευρωπαίους αλλού.
Η συμμετοχή της Μεγάλης Βρετανίας στις εκλογές θα καταστήσει δυσκολότερο το να σχηματίσουν τα μετριοπαθή κόμματα πλειοψηφία μετά τις κάλπες. Το Ukip (ή το νέο κόμμα υπέρ του Brexit του Nigel Farage) θα είναι πιθανότατα νικητές στη Μεγάλη Βρετανία, επωφελούμενη από την όποια οργή αναφορικά με την μακρά παράταση. Μια τέτοια νίκη για τους λαϊκιστές στην Μεγάλη Βρετανία θα διευρύνει τα μεγέθη των ευρωσκεπτικιστών στο Κοινοβούλιο, και θα μπορούσαν να σχηματίσουν μια μειοψηφία που θα μπλοκάρει διαδικασίες.
Υπάρχει επίσης ένας κίνδυνος η ΕΕ να υπολογίσει λάθος τις πιθανότητες μιας νίκης του Remain σε ένα δεύτερο δημοψήφισμα. Η ιδέα της καθυστέρησης έχει επιφέρει μια νέα δυναμική. Ξέρω πολλούς στη Μεγάλη Βρετανία -τόσο οπαδούς του Brexit, όσο και της παραμονής- που θα είναι πολύ θυμωμένοι αν το Brexit πάει στην παράταση. Δεν θα έπαιρνα κανενός την ψήφο ως δεδομένη.
Πέραν αυτών, πιθανότατα το πιο σημαντικό είναι ότι μια καθυστέρηση του Brexit θα αποσπάσει την προσοχή της ΕΕ από πιο πιεστικές υποθέσεις. Εξαντλεί πόρους. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να πολεμήσει πάνω από μια μεγάλη κρίση σε μια στιγμή που αντιμετωπίζει αρκετές απειλές.
Η οικονομία της ευρωζώνης έχει ξεκινήσει μια υποχώρηση με τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια στο -0.4% και χωρίς χώρο για πιο αποτελεσματική δράση νομισματικής πολιτικής. Μια απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να επιβάλει δασμούς στα ευρωπαϊκά αυτοκίνητα μπορεί να προκαλέσει ένα εμπορικό πόλεμο. Ο αμερικανός πρόεδρος μπορεί να θέσει υπό αμφισβήτηση τη δέσμευσή του στο ΝΑΤΟ όταν μάθει ότι η Γερμανία δεν αυξάνει τις αμυντικές της δαπάνες. Αντίθετα, το Βερολίνο φοβούμενο το δημοσιονομικό έλλειμμα αρνείται να αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες. Η Κίνα στοχεύει στην Ιταλία ως κόμβο μέσω του οποίου θα κυριαρχήσει στις ευρωπαϊκές αγορές και τις εσωτερικές επενδύσεις και θα παρακάμψει τους φραγμούς που προσπαθεί να ορθώσει τη Γερμανία.
Η συνέχιση της Οδύσσειας του Brexit για ένα ακόμα χρόνο ή δυο θα αποσπάσει την προσοχή από άλλα πιο σημαντικά γεωπολιτικά καθήκοντα.
Τι πρέπει να γίνει; Υπάρχουν φανατικοί υπέρ του δεύτερου δημοψηφίσματος στη Μεγάλη Βρετανία με πλήρη συναίσθηση των παραπάνω επιχειρημάτων που υποστηρίζουν ότι δεν είναι απαραίτητο να συμμετάσχει η χώρα στις ευρωπαϊκές εκλογές. Η Ελενορ Σάρπστον, βρετανή γενική εισαγγελέας στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης φάνηκε να επιβεβαιώνει ότι αυτό είναι νομικά εφικτό. Άλλοι ευρωπαίοι δικηγόροι διαφωνούν.
Πολιτικά θα είναι δύσκολο να δικαιολογήσεις την στέρηση σε περισσότερους από τρία εκατομμύρια ευρωπαίους που ζουν στη Μεγάλη Βρετανία -κανένας εκ των οποίων δεν ψήφισε υπέρ του Brexit- το δικαίωμα να συμμετάσχουν στις ευρωπαϊκές εκλογές. Το να γίνει υπό τον μανδύα ενός φιλοευρωπαϊκού σκοπού θα είναι ειρωνεία. Δεν μπορώ να φανταστώ γρηγορότερο τρόπο να καταστρέψεις την υποστήριξη σε ένα σκοπό από το να αποδεχτείς μια τέτοια αχρεία βαθιά μη-ευρωπαϊκή γραμμή πλεύσης.
Υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι από μια μακρά παράταση, και κανένα πλεονέκτημαγια την ΕΕ. Τραβήξτε την πρίζα, σας παρακαλώ.
Wolfgang Munchau
Financial Times
20/3/2019
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Η Πρωθυπουργός της Ταπείνωσης.
Ως το «κύριο εμπόδιο για την επίλυση του χάους που Brexit» παρουσιάζει τη Βρετανίδα πρωθυπουργό, Τερέζα Μέι, το γερμανικού περιοδικό Spiegel, σε άρθρο με τίτλο: «η πρωθυπουργός της ταπείνωσης».
Τον Ιούνιο του 2017, περίπου ένα χρόνο μετά το δημοψήφισμα του Brexit, το BBC αφιέρωσε μια εκπομπή στη Βρετανίδα πρωθυπουργό. Εκείνη τη στιγμή, η Μέι ήταν σε αυτή τη θέση για 11 μήνες, ενώ προηγουμένως είχε διατελέσει υπουργός Εσωτερικών επί έξι χρόνια. Παρόλ’ αυτά, σημειώνει το περιοδικό, παρέμενε «παράξενα ξένη», τόσο για τους συναδέλφους της, όσο και για το βρετανικό λαό. Δεν υπήρχε κανένα ανέκδοτο γι 'αυτήν. Κανείς δεν ήξερε πραγματικά ποια ήταν.
Ο δημοσιογράφος του BBC θέλησε να λύσει το αίνιγμα και αναγκάστηκε να παραδεχτεί τελικά ότι δεν έγινε πιο σοφός από όσο είχε ξεκινήσει την έρευνα. Κανένας από τους παλιούς συμμαθητές της και συνεργάτες που μίλησαν δεν φαινόταν να την έχει πλησιάσει πραγματικά. Όμως όλοι συμφώνησαν για ένα πράγμα: Αν επρόκειτο ποτέ να σκοντάψει, θα ήταν λόγω της αδυναμίας της να χτίσει γέφυρες. Έκτοτε έγινε ολοφάνερο, ότι αυτή η αδυναμία της έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην πολιτική πορεία της, αλλά και στο αδιέξοδο της χώρας.
Στις πρόσφατες, απανωτές ψηφοφορίες στο βρετανικό κοινοβούλιο για τον τρόπο του Brexit, η Μέι βγαίνει συνεχώς ταπεινωμένη από το ίδιο της το κόμμα. Και κανείς δεν φαίνεται πρόθυμος να σταθεί πλάι της. Η χαριστική βολή δόθηκε την περασμένη εβδομάδα, 17 μέρες πριν την ημερομηνία κατά την οποία το Ηνωμένο Βασίλειο πρόκειται να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το βρετανικό κοινοβούλιο απέρριψε τη συμφωνία διαζυγίου για δεύτερη φορά. Και για άλλη μια φορά το έκανε με μια τόσο μεγάλη πλειοψηφία που εξατμίστηκαν και τα τελευταία απομεινάρια δυνατότητας της Μέι να ελέγξει τις εξελίξεις, αν υποτεθεί πως την είχε εξαρχής. Ο πρόεδρος του Βρετανικού κοινοβουλίου διέλυσε και την τελευταία της ελπίδα. «Τρίτη ψηφοφορία για την ίδια συμφωνία δεν πρόκειται να υπάρξει», διεμήνυσε και η Μέι ψάχνει, απελπισμένα, να βρει τρόπο να ξεπεράσει το μπλόκο.
Παρά τις τεράστιες πιέσεις που άσκησε πάνω στους δικούς της, τους Συντηρητικούς, παρά τις καταφανείς προσπάθειες να δελεάσει την αντιπολίτευση με οικονομικά κίνητρα, παρά τις διστακτικές παραχωρήσεις από τις Βρυξέλλες και παρά τις εφιαλτικές προβλέψεις για το τι θα συνέβαινε αν αποτύχει η συμφωνία, η Μέι δεν τα κατάφερε. Οι Brexiteers, οι οπαδοί ενός δεύτερου δημοψηφίσματος, οι υποστηρικτές μιας μαλακής συμφωνίας, τάχθηκαν όλοι μαζί, ώμο με ώμο, λέγοντας στη Μέι ένα αδιαμφισβήτητο «Όχι». Το Spiegel εκτιμά ότι αντί η Μέι να χτίσει γέφυρες, τις έκαψε. Και παρόλο που οι βουλευτές έχουν τώρα καταψηφίσει την αποχώρηση από την ΕΕ χωρίς συμφωνία και υπέρ της παράτασης της προθεσμίας, δεν είναι σαφές για ποιο λόγο πρέπει να χρησιμοποιηθεί αυτός ο επιπλέον χρόνος. Και κυρίως από ποιον.
Γίνεται όλο και πιο σαφές ότι η Μέι οδήγησε τη χώρα της, το κόμμα της και τον εαυτό της σε έναν λαβύρινθο και ότι προφανώς δεν έχει ούτε τη δύναμη ούτε τις ιδέες που θα τις επιτρέψει να βρει διέξοδο. Το Brexit θα αποτελούσε σημαντική πρόκληση για οποιονδήποτε πρωθυπουργό, αλλά το πείσμα και η αναποτελεσματικότητα της Μέι το κατέστησαν ακόμη πιο δύσκολο. ‘Ετσι, το Brexit εκλαμβάνεται πλέον από πολλούς, ως δημοψήφισμα για την ίδια τη Μέι.
«Είναι αγενής και σκληρή»
Ο βαθμός στον οποίο είχαν σχέση τα γεγονότα αυτής της εβδομάδας με την ίδια την Μέι κατέστη σαφής από την παραδοχή ενός βουλευτή, ο οποίος δήλωσε ότι περιφρονούσε πάρα πολύ την πρωθυπουργό για να ψηφίσει ποτέ μία, έστω, από τις συμφωνίες που παρουσίασε. Και δεν είναι ο μόνος. Πρόκειται για μια δραματική κατρακύλα: Όταν για πρώτη φορά μετακόμισε στην Ντάουνινγκ Στριτ πριν από σχεδόν τρία χρόνια, η Μέι ήταν πιο δημοφιλής από κάθε επικεφαλής της κυβέρνησης επί χρόνια. «Έκανα λάθος γι’ αυτήν», λέει ο Μάθιου Πάρις, ο 69χρονος δημοσιογράφος του BBC και των Times, βαθύς γνώστης των Συντηρητικών και επί επτά χρόνια κοινοβουλευτικός ως μέλος του κόμματος.
Μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος τον Ιούνιο του 2016, ο Πάρις, όπως και πολλοί άλλοι, πίστευε ότι η Μέι ήταν το σωστό πρόσωπο για να σταθεροποιήσει το όλο και πιο ασταθές Ηνωμένο Βασίλειο. «Νόμιζα ότι ήταν ήρεμη, σοφή και με καλή κρίση, αν και όχι ιδιαίτερα συναρπαστική». Την είχε συναντήσει πολλές φορές και δεν είχε τίποτα αρνητικό να πει γι’ αυτήν, εκτός ίσως ότι θα μπορούσε να γίνει εξαιρετικά δυσάρεστη όταν μιλούσε για συναδέλφους της. Κατά τα άλλα, δεν έβρισκε τίποτα το ανησυχητικό πάνω της.
Οι πρώτες αμφιβολίες προέκυψαν όταν η πρωθυπουργός τον κάλεσε για τσάι περίπου έξι μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της. Ήδη τότε είχε καταστεί σαφές, ότι η Μέι φλέρταρε με την δεξιά πτέρυγα των υποστηρικτών του Brexit στο κόμμα της, παρόλο που η ίδια ήταν υπέρ της παραμονής στην ΕΕ. Ο Πάρις την προειδοποίησε ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να τους προσφέρει κάτι που να τους ικανοποιήσει. Η απάντηση της Μέι ήταν χιλιοειπωμένες γενικότητες. «Δεν προσπάθησε καν να μου εξηγήσει τη θέση της ή με κερδίσει. Ήταν τα πιο ατελείωτα 30 λεπτά της ζωής μου».
Στην πορεία, αν και εξακολουθούσε να την υπερασπίζεται μέσα από την αρθρογραφία του, γινόταν όλο και περισσότερο δέκτης αρνητικών σχολίων και απογοήτευσης από το περιβάλλον της. «Είναι μικροπρεπής, αγενής, σκληρή, ηλίθια. Τα έχω ακούσει αυτά σχεδόν από οποίον είχε κάποια επαφή μαζί της», λέει ο Πάρις.
Το χειρότερο όμως, προσθέτει, είναι η αδυναμία της να κερδίζει τους ανθρώπους με τη θέση της, να συμβιβάζει και να ηγείται. «Είναι τρελό», λέει ο Πάρις. «Ότι κάποιος σαν αυτήν θα καταλήξει σε μια δουλειά όπου το πιο σημαντικό είναι να επικοινωνείς, να απαντάς σε ερωτήσεις, να παίρνεις αποφάσεις. Πιστεύω ότι είναι περισσότερο ψυχολογικό παρά πολιτικό πρόβλημα».
Η λίστα των αποτυχιών της Μέι είναι μεγάλη: Όταν η χώρα χρειάστηκε τη συμφιλίωση μετά το δημοψήφισμα του Brexit, σιώπησε. Καθυστέρησε επί μήνες να πάρει τις πρώτες αποφάσεις της για το Brexit και σχεδόν όλες τους ήταν λάθος. Χάραξε κόκκινες γραμμές από τις οποίες αργότερα έπρεπε να υπαναχωρήσει. Εκφώνησε φράσεις που αποδείχτηκαν τόσο κενές, όσο ακούστηκαν («καμία συμφωνία δεν είναι καλύτερη από μια κακή συμφωνία»).
Πάνω απ 'όλα, όμως, σημειώνει το Spiegel, «διάβασε» λανθασμένα τι θα ήταν έτοιμο να ψηφίσει το βρετανικό κοινοβούλιο σε σχέση με το Brexit. Η Μέι θα μπορούσε και θα έπρεπε να γνωρίζει από την αρχή ότι η πλειοψηφία θα ψήφιζε μόνο για μια έξυπνη έξοδο και ότι θα πρέπει να δημιουργήσει μια στενή μελλοντική σχέση με την ΕΕ. Για να γίνει αυτό, θα έπρεπε να συμβιβαστεί με την αντιπολίτευση. ‘Εκανε το αντίθετο.
Αν και φαινομενικά αυτή η στάση παραπέμπει στη σημασία που έχει για εκείνη η «βούληση του λαού», στην πραγματικότητα σκέφτηκε κυρίως το κόμμα της. Ένα πιο «μαλακό μονοπάτι» εξόδου θα είχε τρομάξει τους εχθρούς της ΕΕ μεταξύ των Συντηρητικών και αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει στη διάσπασή τους. Για έναν «στρατιώτη» του κόμματος όπως η Μέι ούτε σκέψη δεν υπάρχει για τέτοια πιθανότητα.
Για την Μέι, γράφει το γερμανικό περιοδικό, οι Συντηρητικοί ήταν πάντα κάτι περισσότερο από μια ομάδα ανθρώπων με παρόμοιες πολιτικές πεποιθήσεις. Έχασε τους γονείς της όταν ήταν νέα, δεν είχε αδέλφια, είχε λίγους φίλους και γνώρισε τον σύζυγό της, Φίλιπ, σε μια δεξίωση του Συντηρητικού Κόμματος στην Οξφόρδη. Οι σύντροφοι της ισχυρίζονται ότι είναι «δίγαμη»: Παντρεύτηκε μία φορά με τον Φίλιπ και μία φορά με τους Συντηρητικούς. Ακόμη και σήμερα, παρά τον φόρτο εργασίας ως πρωθυπουργός, η Μέι εξακολουθεί να παρακολουθεί τις κομματικές εκδηλώσεις στην περιοχή της. Η ζωή της Μέι είναι το κόμμα.
Αλλά ούτε καν όλο το κόμμα, αλλά το πιο δεξιό κομμάτι του, το οποίο, όσο προσπαθούσε να ικανοποιήσει, τόσο πιο πολύ απομακρυνόταν από τις πιο μετριοπαθείς φωνές στο εσωτερικό των Συντηρητικών, αλλά και από τα κέντρα λήψης αποφάσεων στις Βρυξέλλες.
‘Οταν λοιπόν η Μέι αποχώρησε από τη συμφωνία απόσυρσης που διαπραγματεύτηκε η ίδια με την ΕΕ, στην Ευρώπη έπαψαν να την εκλαμβάνουν ως «σκληρόπετση» στους εξευτελισμούς και τις πιέσεις. «Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων παρατηρούν κάτι τέτοια», λέει ένας διπλωμάτης της ΕΕ. «Είναι δύσκολο να δώσεις χέρι βοήθειας σε έναν άνθρωπο που έχει και τα δύο χέρια στις τσέπες του» σχολίασε χαρακτηριστικά ο Δανός πρωθυπουργός, Λαρς Λόκε Ράσμουσεν.
Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχει ακόμη αποχωρήσει από την ΕΕ. Αλλά η χώρα έχει ήδη δραματικά χάσει τη σημασία της στην παγκόσμια σκηνή. Μετά τον μαραθώνιο της ψηφοφορίας της περασμένης εβδομάδας, η τύχη της Τερέζας Μέι και της κυβέρνησής της εξαρτάται ακόμη περισσότερο από την καλή θέληση των Βρυξελλών. Δεδομένης της σημερινής κατάστασης, η ΕΕ δεν θα διευκολύνει τους Βρετανούς.
Σπάνια, αν όχι ποτέ, ένας Βρετανός πρωθυπουργός έχει γίνει δημόσιος περίγελως τόσο συχνά, όσο η Μέι, αναφέρει το δημοσίευμα: Είναι η πρώτη πρωθυπουργός που περιφρονήθηκε από το κοινοβούλιο. Η πρώτη που έχασε περίπου δύο δεκάδες υπουργούς και γραμματείς του κράτους μέσα σε δύο χρόνια. Η πρώτη που είδε το κεντρικό πολιτικό της σχέδιο να καταψηφίζεται δύο φορές από συντριπτικές πλειοψηφίες. Αλλά και η πρώτη που, παρ’ όλα αυτά, παραμένει στην εξουσία μέχρι σήμερα.
Για το Spiegel, η Βρετανίδα πρωθυπουργός έχει ακόμη και αυτή τη στιγμή μια ευκαιρία διεξόδου. Αρκεί να ακούσει και κανέναν άλλο εκτός από τον εαυτό της και την ακροδεξιά πτέρυγα των Τόρις.
https://tvxs.gr/news/eyropi-eop/i-mei-se-labyrintho
20/3/2019
2.
Εταιρείες μεταφέρουν εκτός Λονδίνου
περιουσιακά στοιχεία 1 τρισ. λιρών ενόψει του Brexit.
Περιουσιακά στοιχεία αξίας ύψους περίπου 1 τρισ. λιρών μεταφέρονται εκτός Λονδίνου από εταιρίες σε κέντρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενόψει του Brexit, με την παράλληλη μετακίνηση θέσεων εργασίας να ξεπερνά πιθανόν τις 7.000, σύμφωνα με την εταιρεία συμβούλων EY.
Τράπεζες, εταιρείες διαχείρισης κεφαλαίων και ασφαλιστικές εταιρείες στο Λονδίνο ανοίγουν ή επεκτείνουν τα γραφεία τους στην ΕΕ, προκειμένου να αποφύγουν τα προβλήματα από την αποχώρηση της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Βρετανία θεωρητικά είναι να αποχωρήσει από την ΕΕ την επόμενη εβδομάδα, ωστόσο η βρετανική κυβέρνηση ζητά από τις Βρυξέλλες να καθυστερήσει το διαζύγιο.
Στην τελευταία της έκθεση Brexit Tracker, η EY ανέφερε ότι 23 εταιρείες έχουν ανακοινώσει τη μεταφορά περίπου 1 τρισ. λιρών σε περιουσιακά στοιχεία, σε σχέση με 800 δισ. λίρες το προηγούμενο τρίμηνο.
Το Δουβλίνο παραμένει ο πιο δημοφιλής προορισμός για μετεγκατάσταση - 28 εταιρείες αναφέρουν ότι σχεδιάζουν να ανοίξουν εκεί γραφεία - με τη Φρανκφούρτη, το Λουξεμβούργο και το Παρίσι, ωστόσο, να φαίνεται ότι καλύπτουν τη διαφορά με 21 έως 18 εταιρίες.
«Καθώς πλησιάζει η 29η Μαρτίου, οι εταιρίες επαναβεβαιώνουν ή επανεξετάζουν τις δηλώσεις που έκαναν για την έκταση των αλλαγών που εφαρμόζουν σε ό,τι αφορά το προσωπικό και τη λειτουργία τους, αλλά δεν βλέπουμε πολλές εκπλήξεις της τελευταίας στιγμής - οι επιχειρήσεις εκτελούν τα σχέδιά τους σύμφωνα με τον προγραμματισμό», ανέφερε η EY σε ανακοίνωση.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
http://www.kathimerini.gr/1015468/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/etaireies-metaferoyn-ektos-londinoy-perioysiaka-stoixeia-1-tris-lirwn-enoyei-toy-brexit?fbclid=IwAR2m9bB5SY695dEvMXBCmiQmxszo5e37jHmt5JQTkAWv4SJ-ybuYP4kD-oY
20/3/2019
Η Πρωθυπουργός της Ταπείνωσης.
Ως το «κύριο εμπόδιο για την επίλυση του χάους που Brexit» παρουσιάζει τη Βρετανίδα πρωθυπουργό, Τερέζα Μέι, το γερμανικού περιοδικό Spiegel, σε άρθρο με τίτλο: «η πρωθυπουργός της ταπείνωσης».
Τον Ιούνιο του 2017, περίπου ένα χρόνο μετά το δημοψήφισμα του Brexit, το BBC αφιέρωσε μια εκπομπή στη Βρετανίδα πρωθυπουργό. Εκείνη τη στιγμή, η Μέι ήταν σε αυτή τη θέση για 11 μήνες, ενώ προηγουμένως είχε διατελέσει υπουργός Εσωτερικών επί έξι χρόνια. Παρόλ’ αυτά, σημειώνει το περιοδικό, παρέμενε «παράξενα ξένη», τόσο για τους συναδέλφους της, όσο και για το βρετανικό λαό. Δεν υπήρχε κανένα ανέκδοτο γι 'αυτήν. Κανείς δεν ήξερε πραγματικά ποια ήταν.
Ο δημοσιογράφος του BBC θέλησε να λύσει το αίνιγμα και αναγκάστηκε να παραδεχτεί τελικά ότι δεν έγινε πιο σοφός από όσο είχε ξεκινήσει την έρευνα. Κανένας από τους παλιούς συμμαθητές της και συνεργάτες που μίλησαν δεν φαινόταν να την έχει πλησιάσει πραγματικά. Όμως όλοι συμφώνησαν για ένα πράγμα: Αν επρόκειτο ποτέ να σκοντάψει, θα ήταν λόγω της αδυναμίας της να χτίσει γέφυρες. Έκτοτε έγινε ολοφάνερο, ότι αυτή η αδυναμία της έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην πολιτική πορεία της, αλλά και στο αδιέξοδο της χώρας.
Στις πρόσφατες, απανωτές ψηφοφορίες στο βρετανικό κοινοβούλιο για τον τρόπο του Brexit, η Μέι βγαίνει συνεχώς ταπεινωμένη από το ίδιο της το κόμμα. Και κανείς δεν φαίνεται πρόθυμος να σταθεί πλάι της. Η χαριστική βολή δόθηκε την περασμένη εβδομάδα, 17 μέρες πριν την ημερομηνία κατά την οποία το Ηνωμένο Βασίλειο πρόκειται να εγκαταλείψει την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το βρετανικό κοινοβούλιο απέρριψε τη συμφωνία διαζυγίου για δεύτερη φορά. Και για άλλη μια φορά το έκανε με μια τόσο μεγάλη πλειοψηφία που εξατμίστηκαν και τα τελευταία απομεινάρια δυνατότητας της Μέι να ελέγξει τις εξελίξεις, αν υποτεθεί πως την είχε εξαρχής. Ο πρόεδρος του Βρετανικού κοινοβουλίου διέλυσε και την τελευταία της ελπίδα. «Τρίτη ψηφοφορία για την ίδια συμφωνία δεν πρόκειται να υπάρξει», διεμήνυσε και η Μέι ψάχνει, απελπισμένα, να βρει τρόπο να ξεπεράσει το μπλόκο.
Παρά τις τεράστιες πιέσεις που άσκησε πάνω στους δικούς της, τους Συντηρητικούς, παρά τις καταφανείς προσπάθειες να δελεάσει την αντιπολίτευση με οικονομικά κίνητρα, παρά τις διστακτικές παραχωρήσεις από τις Βρυξέλλες και παρά τις εφιαλτικές προβλέψεις για το τι θα συνέβαινε αν αποτύχει η συμφωνία, η Μέι δεν τα κατάφερε. Οι Brexiteers, οι οπαδοί ενός δεύτερου δημοψηφίσματος, οι υποστηρικτές μιας μαλακής συμφωνίας, τάχθηκαν όλοι μαζί, ώμο με ώμο, λέγοντας στη Μέι ένα αδιαμφισβήτητο «Όχι». Το Spiegel εκτιμά ότι αντί η Μέι να χτίσει γέφυρες, τις έκαψε. Και παρόλο που οι βουλευτές έχουν τώρα καταψηφίσει την αποχώρηση από την ΕΕ χωρίς συμφωνία και υπέρ της παράτασης της προθεσμίας, δεν είναι σαφές για ποιο λόγο πρέπει να χρησιμοποιηθεί αυτός ο επιπλέον χρόνος. Και κυρίως από ποιον.
Γίνεται όλο και πιο σαφές ότι η Μέι οδήγησε τη χώρα της, το κόμμα της και τον εαυτό της σε έναν λαβύρινθο και ότι προφανώς δεν έχει ούτε τη δύναμη ούτε τις ιδέες που θα τις επιτρέψει να βρει διέξοδο. Το Brexit θα αποτελούσε σημαντική πρόκληση για οποιονδήποτε πρωθυπουργό, αλλά το πείσμα και η αναποτελεσματικότητα της Μέι το κατέστησαν ακόμη πιο δύσκολο. ‘Ετσι, το Brexit εκλαμβάνεται πλέον από πολλούς, ως δημοψήφισμα για την ίδια τη Μέι.
«Είναι αγενής και σκληρή»
Ο βαθμός στον οποίο είχαν σχέση τα γεγονότα αυτής της εβδομάδας με την ίδια την Μέι κατέστη σαφής από την παραδοχή ενός βουλευτή, ο οποίος δήλωσε ότι περιφρονούσε πάρα πολύ την πρωθυπουργό για να ψηφίσει ποτέ μία, έστω, από τις συμφωνίες που παρουσίασε. Και δεν είναι ο μόνος. Πρόκειται για μια δραματική κατρακύλα: Όταν για πρώτη φορά μετακόμισε στην Ντάουνινγκ Στριτ πριν από σχεδόν τρία χρόνια, η Μέι ήταν πιο δημοφιλής από κάθε επικεφαλής της κυβέρνησης επί χρόνια. «Έκανα λάθος γι’ αυτήν», λέει ο Μάθιου Πάρις, ο 69χρονος δημοσιογράφος του BBC και των Times, βαθύς γνώστης των Συντηρητικών και επί επτά χρόνια κοινοβουλευτικός ως μέλος του κόμματος.
Μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος τον Ιούνιο του 2016, ο Πάρις, όπως και πολλοί άλλοι, πίστευε ότι η Μέι ήταν το σωστό πρόσωπο για να σταθεροποιήσει το όλο και πιο ασταθές Ηνωμένο Βασίλειο. «Νόμιζα ότι ήταν ήρεμη, σοφή και με καλή κρίση, αν και όχι ιδιαίτερα συναρπαστική». Την είχε συναντήσει πολλές φορές και δεν είχε τίποτα αρνητικό να πει γι’ αυτήν, εκτός ίσως ότι θα μπορούσε να γίνει εξαιρετικά δυσάρεστη όταν μιλούσε για συναδέλφους της. Κατά τα άλλα, δεν έβρισκε τίποτα το ανησυχητικό πάνω της.
Οι πρώτες αμφιβολίες προέκυψαν όταν η πρωθυπουργός τον κάλεσε για τσάι περίπου έξι μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της. Ήδη τότε είχε καταστεί σαφές, ότι η Μέι φλέρταρε με την δεξιά πτέρυγα των υποστηρικτών του Brexit στο κόμμα της, παρόλο που η ίδια ήταν υπέρ της παραμονής στην ΕΕ. Ο Πάρις την προειδοποίησε ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να τους προσφέρει κάτι που να τους ικανοποιήσει. Η απάντηση της Μέι ήταν χιλιοειπωμένες γενικότητες. «Δεν προσπάθησε καν να μου εξηγήσει τη θέση της ή με κερδίσει. Ήταν τα πιο ατελείωτα 30 λεπτά της ζωής μου».
Στην πορεία, αν και εξακολουθούσε να την υπερασπίζεται μέσα από την αρθρογραφία του, γινόταν όλο και περισσότερο δέκτης αρνητικών σχολίων και απογοήτευσης από το περιβάλλον της. «Είναι μικροπρεπής, αγενής, σκληρή, ηλίθια. Τα έχω ακούσει αυτά σχεδόν από οποίον είχε κάποια επαφή μαζί της», λέει ο Πάρις.
Το χειρότερο όμως, προσθέτει, είναι η αδυναμία της να κερδίζει τους ανθρώπους με τη θέση της, να συμβιβάζει και να ηγείται. «Είναι τρελό», λέει ο Πάρις. «Ότι κάποιος σαν αυτήν θα καταλήξει σε μια δουλειά όπου το πιο σημαντικό είναι να επικοινωνείς, να απαντάς σε ερωτήσεις, να παίρνεις αποφάσεις. Πιστεύω ότι είναι περισσότερο ψυχολογικό παρά πολιτικό πρόβλημα».
Η λίστα των αποτυχιών της Μέι είναι μεγάλη: Όταν η χώρα χρειάστηκε τη συμφιλίωση μετά το δημοψήφισμα του Brexit, σιώπησε. Καθυστέρησε επί μήνες να πάρει τις πρώτες αποφάσεις της για το Brexit και σχεδόν όλες τους ήταν λάθος. Χάραξε κόκκινες γραμμές από τις οποίες αργότερα έπρεπε να υπαναχωρήσει. Εκφώνησε φράσεις που αποδείχτηκαν τόσο κενές, όσο ακούστηκαν («καμία συμφωνία δεν είναι καλύτερη από μια κακή συμφωνία»).
Πάνω απ 'όλα, όμως, σημειώνει το Spiegel, «διάβασε» λανθασμένα τι θα ήταν έτοιμο να ψηφίσει το βρετανικό κοινοβούλιο σε σχέση με το Brexit. Η Μέι θα μπορούσε και θα έπρεπε να γνωρίζει από την αρχή ότι η πλειοψηφία θα ψήφιζε μόνο για μια έξυπνη έξοδο και ότι θα πρέπει να δημιουργήσει μια στενή μελλοντική σχέση με την ΕΕ. Για να γίνει αυτό, θα έπρεπε να συμβιβαστεί με την αντιπολίτευση. ‘Εκανε το αντίθετο.
Αν και φαινομενικά αυτή η στάση παραπέμπει στη σημασία που έχει για εκείνη η «βούληση του λαού», στην πραγματικότητα σκέφτηκε κυρίως το κόμμα της. Ένα πιο «μαλακό μονοπάτι» εξόδου θα είχε τρομάξει τους εχθρούς της ΕΕ μεταξύ των Συντηρητικών και αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει στη διάσπασή τους. Για έναν «στρατιώτη» του κόμματος όπως η Μέι ούτε σκέψη δεν υπάρχει για τέτοια πιθανότητα.
Για την Μέι, γράφει το γερμανικό περιοδικό, οι Συντηρητικοί ήταν πάντα κάτι περισσότερο από μια ομάδα ανθρώπων με παρόμοιες πολιτικές πεποιθήσεις. Έχασε τους γονείς της όταν ήταν νέα, δεν είχε αδέλφια, είχε λίγους φίλους και γνώρισε τον σύζυγό της, Φίλιπ, σε μια δεξίωση του Συντηρητικού Κόμματος στην Οξφόρδη. Οι σύντροφοι της ισχυρίζονται ότι είναι «δίγαμη»: Παντρεύτηκε μία φορά με τον Φίλιπ και μία φορά με τους Συντηρητικούς. Ακόμη και σήμερα, παρά τον φόρτο εργασίας ως πρωθυπουργός, η Μέι εξακολουθεί να παρακολουθεί τις κομματικές εκδηλώσεις στην περιοχή της. Η ζωή της Μέι είναι το κόμμα.
Αλλά ούτε καν όλο το κόμμα, αλλά το πιο δεξιό κομμάτι του, το οποίο, όσο προσπαθούσε να ικανοποιήσει, τόσο πιο πολύ απομακρυνόταν από τις πιο μετριοπαθείς φωνές στο εσωτερικό των Συντηρητικών, αλλά και από τα κέντρα λήψης αποφάσεων στις Βρυξέλλες.
‘Οταν λοιπόν η Μέι αποχώρησε από τη συμφωνία απόσυρσης που διαπραγματεύτηκε η ίδια με την ΕΕ, στην Ευρώπη έπαψαν να την εκλαμβάνουν ως «σκληρόπετση» στους εξευτελισμούς και τις πιέσεις. «Οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων παρατηρούν κάτι τέτοια», λέει ένας διπλωμάτης της ΕΕ. «Είναι δύσκολο να δώσεις χέρι βοήθειας σε έναν άνθρωπο που έχει και τα δύο χέρια στις τσέπες του» σχολίασε χαρακτηριστικά ο Δανός πρωθυπουργός, Λαρς Λόκε Ράσμουσεν.
Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν έχει ακόμη αποχωρήσει από την ΕΕ. Αλλά η χώρα έχει ήδη δραματικά χάσει τη σημασία της στην παγκόσμια σκηνή. Μετά τον μαραθώνιο της ψηφοφορίας της περασμένης εβδομάδας, η τύχη της Τερέζας Μέι και της κυβέρνησής της εξαρτάται ακόμη περισσότερο από την καλή θέληση των Βρυξελλών. Δεδομένης της σημερινής κατάστασης, η ΕΕ δεν θα διευκολύνει τους Βρετανούς.
Σπάνια, αν όχι ποτέ, ένας Βρετανός πρωθυπουργός έχει γίνει δημόσιος περίγελως τόσο συχνά, όσο η Μέι, αναφέρει το δημοσίευμα: Είναι η πρώτη πρωθυπουργός που περιφρονήθηκε από το κοινοβούλιο. Η πρώτη που έχασε περίπου δύο δεκάδες υπουργούς και γραμματείς του κράτους μέσα σε δύο χρόνια. Η πρώτη που είδε το κεντρικό πολιτικό της σχέδιο να καταψηφίζεται δύο φορές από συντριπτικές πλειοψηφίες. Αλλά και η πρώτη που, παρ’ όλα αυτά, παραμένει στην εξουσία μέχρι σήμερα.
Για το Spiegel, η Βρετανίδα πρωθυπουργός έχει ακόμη και αυτή τη στιγμή μια ευκαιρία διεξόδου. Αρκεί να ακούσει και κανέναν άλλο εκτός από τον εαυτό της και την ακροδεξιά πτέρυγα των Τόρις.
https://tvxs.gr/news/eyropi-eop/i-mei-se-labyrintho
20/3/2019
2.
Εταιρείες μεταφέρουν εκτός Λονδίνου
περιουσιακά στοιχεία 1 τρισ. λιρών ενόψει του Brexit.
Περιουσιακά στοιχεία αξίας ύψους περίπου 1 τρισ. λιρών μεταφέρονται εκτός Λονδίνου από εταιρίες σε κέντρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ενόψει του Brexit, με την παράλληλη μετακίνηση θέσεων εργασίας να ξεπερνά πιθανόν τις 7.000, σύμφωνα με την εταιρεία συμβούλων EY.
Τράπεζες, εταιρείες διαχείρισης κεφαλαίων και ασφαλιστικές εταιρείες στο Λονδίνο ανοίγουν ή επεκτείνουν τα γραφεία τους στην ΕΕ, προκειμένου να αποφύγουν τα προβλήματα από την αποχώρηση της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Βρετανία θεωρητικά είναι να αποχωρήσει από την ΕΕ την επόμενη εβδομάδα, ωστόσο η βρετανική κυβέρνηση ζητά από τις Βρυξέλλες να καθυστερήσει το διαζύγιο.
Στην τελευταία της έκθεση Brexit Tracker, η EY ανέφερε ότι 23 εταιρείες έχουν ανακοινώσει τη μεταφορά περίπου 1 τρισ. λιρών σε περιουσιακά στοιχεία, σε σχέση με 800 δισ. λίρες το προηγούμενο τρίμηνο.
Το Δουβλίνο παραμένει ο πιο δημοφιλής προορισμός για μετεγκατάσταση - 28 εταιρείες αναφέρουν ότι σχεδιάζουν να ανοίξουν εκεί γραφεία - με τη Φρανκφούρτη, το Λουξεμβούργο και το Παρίσι, ωστόσο, να φαίνεται ότι καλύπτουν τη διαφορά με 21 έως 18 εταιρίες.
«Καθώς πλησιάζει η 29η Μαρτίου, οι εταιρίες επαναβεβαιώνουν ή επανεξετάζουν τις δηλώσεις που έκαναν για την έκταση των αλλαγών που εφαρμόζουν σε ό,τι αφορά το προσωπικό και τη λειτουργία τους, αλλά δεν βλέπουμε πολλές εκπλήξεις της τελευταίας στιγμής - οι επιχειρήσεις εκτελούν τα σχέδιά τους σύμφωνα με τον προγραμματισμό», ανέφερε η EY σε ανακοίνωση.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
http://www.kathimerini.gr/1015468/article/oikonomia/die8nhs-oikonomia/etaireies-metaferoyn-ektos-londinoy-perioysiaka-stoixeia-1-tris-lirwn-enoyei-toy-brexit?fbclid=IwAR2m9bB5SY695dEvMXBCmiQmxszo5e37jHmt5JQTkAWv4SJ-ybuYP4kD-oY
20/3/2019
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμφωνούν πάντα με τις απόψεις που δημοσιεύονται στα εκάστοτε - χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού - αναρτώμενα κείμενα τρίτων.Οι απόψεις που δημοσιεύονται στα κείμενα των αναρτήσεων εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που τις διατυπώνουν. Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στους δημιουργούς των κειμένων, εικόνων κλπ και των ιστολογίων που αναφέρονται. Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger. Στο αρχικό πρωτότυπο κείμενο παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.