Σενάρια εμπλοκής μας εάν η Τουρκία, βρεθεί εκτός του ΝΑΤΟ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Αναλυτικά το νομοσχέδιο για Τουρκία-F-35
και άρση εμπάργκο όπλων προς Κύπρο.
(2) ΑΝΑΛΥΣΗ: Τα πάντα για τους ρωσικούς S-400.
Ποιο είναι το σύστημα που θα βάλει σε υπηρεσία η Τουρκία;
(3) “Πως θα βλέπουμε το F-35 και πως
δεν θα γίνουμε “χρήσιμοι ηλίθιοι” της περιοχής”!
Ο Πτέραρχος Γεωργούσης εξηγεί.
Σενάρια εμπλοκής μας εάν η Τουρκία,
βρεθεί εκτός του ΝΑΤΟ.
Από την ίδρυσή της, σχεδόν πριν από έναν αιώνα, ο στόχος της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας συνοψίζεται σε μια απλή φράση: «Μηδενικά προβλήματα με τους γείτονές μας». Αλλά η κατάσταση φαίνεται πλέον να είναι διαφορετική «Έχουμε προβλήματα με όλους τους γείτονές μας, ακόμη και με τους υπερατλαντικούς συμμάχους μας». Επίσης στο εσωτερικό οι Τούρκοι έχουν να αντιμετωπίσουν μια αφθονία πολιτικών προβλημάτων, καθώς βρίσκονται κάτω από μεγάλη πίεση εξαιτίας των πολέμων στη Συρία και το Ιράκ, αλλά και τον καθορισμό της ΑΟΖ σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Είναι μία σπάνια περίπτωση συνεχούς εντάσεως και κρούσεων στη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
βρεθεί εκτός του ΝΑΤΟ.
Από την ίδρυσή της, σχεδόν πριν από έναν αιώνα, ο στόχος της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας συνοψίζεται σε μια απλή φράση: «Μηδενικά προβλήματα με τους γείτονές μας». Αλλά η κατάσταση φαίνεται πλέον να είναι διαφορετική «Έχουμε προβλήματα με όλους τους γείτονές μας, ακόμη και με τους υπερατλαντικούς συμμάχους μας». Επίσης στο εσωτερικό οι Τούρκοι έχουν να αντιμετωπίσουν μια αφθονία πολιτικών προβλημάτων, καθώς βρίσκονται κάτω από μεγάλη πίεση εξαιτίας των πολέμων στη Συρία και το Ιράκ, αλλά και τον καθορισμό της ΑΟΖ σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Είναι μία σπάνια περίπτωση συνεχούς εντάσεως και κρούσεων στη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Από την άλλη μεριά, κινείται όλο και πιο κοντά στην Ρωσία, είτε με το συντονισμό των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Μέση Ανατολή ή και συμφωνώντας να αγοράσουν το σύστημα αεράμυνας S-400, παρά τις διαμαρτυρίες από τις ΗΠΑ και τις άλλες χώρες του ΝΑΤΟ. Πέραν αυτών, εμβαθύνει τη στρατηγική της συνεργασία με τη Ρωσία ενώ οι ΗΠΑ επιθυμούν να αποσύρουν τις δυνάμεις τους από τη Συρία. Επίσης ενισχύει το ναυτικό της συντονισμό με τη Ρωσία στη Μαύρη Θάλασσα και διαπραγματεύεται την επέκταση των διμερών οικονομικών δεσμών των. Επίσης στη Συρία, μαζί με τη Ρωσία συμφώνησαν να δημιουργήσουν ένα κοινό κέντρο συντονισμού για τη διεξαγωγή κοινών στρατιωτικών περιπολιών κατά μήκος των μετώπων στη Βόρεια Συρία.
Φαίνεται λοιπόν ότι υπάρχει σημαντική επιδείνωση των ήδη τεταμένων σχέσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Τουρκίας το τελευταίο διάστημα, κυρίως για τους παρακάτω πέντε λόγους:
1. Από τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία, έχει μείνει η πικρία της Τουρκίας για την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών που παρέχουν στη συριακή επέκταση του κουρδικού στοιχείου και του επιχειρησιακού βραχίονα (YPG) που πολέμησε το Ισλαμικό Κράτος, στο πλαίσιο των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF). Επί του παρόντος, αμφότερες οι χώρες αδυνατούν να συνεργαστούν μετά την ήττα του Ισλαμικού Κράτους και έτσι αναστέλλεται η απόφαση του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ να αποσύρει τις περισσότερες αμερικανικές δυνάμεις από τη Συρία. Το κεντρικό ζήτημα αφορά το μέλλον των κουρδικών δυνάμεων. Ενώ η αμερικανική κυβέρνηση θέλει να εγγυηθεί την ασφάλεια των συμμάχων της, η Τουρκία εξακολουθεί να τους βλέπει ως απειλή και θέλει να επεκτείνει τη δική της επιρροή στη βόρεια Συρία.
2. Οι εσωτερικές εξελίξεις στην Τουρκία, κυρίως οι προσπάθειες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να επεκτείνει και να ενισχύσει την πολιτική του εξουσία, δημιουργεί σημαντική ζημιά στον δημοκρατικό ιστό της χώρας του. Ο Ερντογάν και οι υποστηρικτές του, συχνά χρησιμοποιούν φλογερή ρητορική εναντίον της αμερικανικής κυβέρνησης και της περιφερειακής δραστηριότητάς της για να συνθέσουν τη δική τους αφήγηση, δηλαδή ότι η πηγή των προβλημάτων της Τουρκίας είναι εξωτερική και οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε εξωτερικά στοιχεία καθώς η Τουρκία έχει αυξήσει υπερβολικά την ισχύ της, την τελευταία δεκαετία.
3. Την ίδια στιγμή, Η Τουρκία αντιμετωπίζει πολύπλοκα οικονομικά προβλήματα και σημαντική πτώση της αξίας της τουρκικής λίρας έναντι του δολαρίου. Κατά τη διάρκεια της έντασης των σχέσεων των δύο κρατών με εκκίνηση την κράτηση του Πάστορα Μπρόνσον, τότε ο Πρόεδρος Τράμπ διέταξε την επιβολή αυστηρών τιμολογιακών ρυθμίσεων στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου από την Τουρκία. Πέραν αυτών, επιβλήθηκαν και πρόσθετες οικονομικές κυρώσεις λόγω της εμμονής για αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος S-400 από τους Ρώσους. Συνολικά, ο Ερντογάν κατηγορεί συχνά τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι δεν τηρούν τις υποχρεώσεις τους έναντι της Τουρκίας.
4. Η απόφαση που έλαβε η διοίκηση Τράμπ σε σχέση με το Ισραήλ και κυρίως η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ και της μετεγκατάστασης της πρεσβείας των ΗΠΑ, καθώς και η προεδρική διακήρυξη που αναγνωρίζει την ισραηλινή κυριαρχία επί των υψωμάτων του Γκολάν, είναι ένα ακόμη πεδίο αντιπαραθέσεως. Η Τουρκία επέκρινε έντονα αυτά τα βήματα και ήταν από τα πρώτα μουσουλμανικά κράτη που αντιτάχθηκαν.
5. Τέλος η αμερικανική υποστήριξη του άξονα Ισραήλ-Ελλάδας-Κύπρου, που αντικατοπτρίζεται από τη συμμετοχή του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο στη συνάντηση των ηγετών των χωρών αυτών τον Μάρτιο, θεωρήθηκε ως ένα ακόμη κτύπημα εναντίον της Τουρκίας.
Ο Ερντογάν επιβεβαιώνει με κάθε ευκαιρία την πρόθεσή του να αγοράσει και να εγκαταστήσει το ρωσικό Πυραυλικό Σύστημα S-400 παρά τις σημαντικές πιέσεις από τις ΗΠΑ που περιλαμβάνουν απειλές κυρώσεων και αποπομπής της από τη συμπαραγωγή και τη μη παράδοση των αεροσκαφών F-35. Μάλιστα δήλωσε ότι η Τουρκία θα μπορούσε να αγοράσει το ρωσικό S-500 εκτός από το S-400 σε ένδειξη της αποφασιστικότητάς του να ακολουθήσει στενότερους αμυντικούς δεσμούς με το Κρεμλίνο. Η εμβάθυνση της συνεργασίας της Τουρκίας με τη Ρωσία φαίνεται να υπονομεύει τη συνοχή του ΝΑΤΟ και θέτει σε κίνδυνο τις προοπτικές μιας συμφωνίας μεταξύ των ΗΠΑ και της Τουρκίας για τη σταθεροποίηση της Ανατολικής Συρίας.
Οι ΗΠΑ σήμερα είναι απίθανο να επιτύχουν μια αλλαγή στη συμπεριφορά του Ερντογάν και να καλύψουν το διευρυνόμενο στρατηγικό χάσμα με την Τουρκία. Η εκτίμηση, από τη συνεργασία του Κρεμλίνου με την Άγκυρα είναι ότι θα μπορούσε να διαταράξει την απόφαση λήψης αποφάσεων του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου του ΝΑΤΟ που βασίζεται στην αρχή της συναίνεσης. Εννοώ ότι η Ρωσία θα μπορούσε τελικά να χρησιμοποιήσει τη διαφωνία της Τουρκίας για να επιτύχει defacto βέτο στην εφαρμογή βίας "συλλογικής άμυνας" μέσω του Άρθρου 5 του καταστατικού του ΝΑΤΟ.
Αυτοί οι λόγοι έχουν οδηγήσει αρκετούς αναλυτές στρατηγικής να αναρωτιούνται αν το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να είναι σε καλύτερη θέση χωρίς την Τουρκία ως μέλος της συμμαχίας. Αυτό όμως είναι ομολογουμένως μια πολύ δύσκολη απόφαση. Καθώς αντιμετωπίζουμε το χαμηλότερο σημείο σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας σήμερα, πρέπει να σκεφτούμε μαζί με τις ΗΠΑ, με σύνεση και μέσα από μια ουσιαστική στρατηγική πως μπορούμε αμφότεροι να ωφεληθούμε από την πιθανή αποχώρηση αυτού του ζωτικής σημασίας εταίρου του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ.
Καταρχάς πρέπει να βρεθεί το αντιστάθμισμα στη θεμελιώδη στρατηγική σημασία της Τουρκίας. Μπορεί να γίνει αυτό;
Επανειλημμένα στο ΝΑΤΟ, οι σύμμαχοι θεωρούσαν ότι, «η Τουρκία είναι μια κρίσιμη γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης» Στην πραγματικότητα, η Τουρκία ήταν κάτι πολύ περισσότερο από απλώς μια γέφυρα. Δεν είναι μόνο η εξαιρετική θέση της στο γεωπολιτικό γίγνεσθαι της περιοχής, αλλά διακρίνουμε και από την ιστορία της Τουρκίας, πως είναι από κάθε άποψη ένα κέντρο εξουσίας από μόνη της. Κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι Τούρκοι απέδειξαν την ικανότητά τους να οικοδομήσουν μια ισχυρή οικονομία, να διεξάγουν πολύπλοκες διπλωματικές κινήσεις εδρασμένες στη Βυζαντινή στρατηγική, και να κυριαρχούν σε τεράστια τμήματα της επικράτειας σε όλη την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική. Σήμερα, η Τουρκία έχει μια αξιοσημείωτη οικονομία στον κόσμο αφού βρίσκεται στις G-20, παρά τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, είναι ένας αυξανόμενος πληθυσμός των 80 περίπου εκατομμυρίων, και διαθέτει μια ισχυρή διασπορά σε όλο τον κόσμο (κυρίως στη Γερμανία και τις ΗΠΑ). Κατέχει επίσης το δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στο ΝΑΤΟ και φιλοξενεί στρατηγικής σημασίας βάσεις όλων των δυνάμεων της συμμαχίας. Ο στρατός της είναι άκρως επαγγελματικός (αν και κακοποιήθηκε σε επίπεδο ανωτέρας και ανωτάτης ηγεσίας από την αντιμετώπιση των εκκαθαρίσεων μετά το πραξικόπημα). Η Τουρκία είναι επίσης, ένας ισχυρός και σημαντικός παράγοντας σε όλη τη Μέση Ανατολή σήμερα, και θα είναι ένας σημαντικός παγκόσμιος παίκτης. Τίποτα από αυτά δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, οι ΗΠΑ εκτιμάται ότι θα συνεχίσουν την προσπάθεια να ενθαρρύνουν τις γεωπολιτικές σχέσεις που διατηρούν με την Τουρκία προσανατολισμένες προς το Βορειοατλαντικό άξονα. Αυτές εκτιμάται ότι θα περιλαμβάνουν βοήθεια στην άμβλυνση των εντάσεων με την Ελλάδα στο Αιγαίο, στη ροή των προσφύγων καθώς και την επίλυση του Κυπριακού με την προϋπόθεση να μη διαταραχθεί η ισχυρή σχέση με το Ισραήλ, να προστατευθούν οι Κούρδοι της Συρίας και να αποδεχτούν το καθεστώς της Ιερουσαλήμ. Επίσης εκτιμάται ότι θα βοηθήσουν προς την κατεύθυνση μειώσεως της εντάσεως με τους σουνίτες Άραβες, οι οποίοι αισθάνονται ότι απειλούνται από τις τουρκικές κινήσεις και την ευθυγράμμιση τους με το Ιράν.
Για εμάς φαίνεται πολύ αληθοφανές, αν όχι οφθαλμοφανές, ένα σενάριο στο οποίο η Τουρκία όταν πιεστεί σε σημείο θραύσης ατλαντικών σχέσεων, θα επιλέξει να εξάγει τα πολιτικά και οικονομικά προβλήματα της μέσω εντάσεων, κυρίως στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, εναντίον του Ελληνισμού. Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι αεροναυτικές μας δυνάμεις, ιδιαίτερα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο είναι γνωστές και υποθέτουμε ότι το ΝΑΤΟ θα τηρήσει ουδετερότητα επειδή δεν επιθυμεί τη σύγκρουση με τη Ρωσία, οπότε σε μια πιθανή σύγκρουση θα χάσουμε τα περισσότερα, εάν όχι όλα, προτού υπάρξει επαρκής συμμαχική κινητοποίηση. Συνεπώς, η επόμενη κίνηση μας θα ήταν να προετοιμαστούμε για μια σημαντική αεροναυτική αντεπίθεση στο Αιγαίο και ταυτόχρονα με μια στρατιωτική στην περιοχή της Θράκης. Με τη σειρά της, η ηγεσία της Τουρκίας, έχοντας επίγνωση της μειονεκτικής τους θέσης να αντιμετωπίσουν μια πλήρως προετοιμασμένη επίθεση με ίσους όρους στην εγγύς περιοχή μας, λόγω κυρίως της απασχόλησης στο Συριακό και Κουρδικό πεδίο μαχών, θα επιδιώξει να αποτρέψει τις σοβαρές επιθετικές ενέργειες για να καταλήξει σε ευνοϊκή διπλωματική διευθέτηση. Σε αντίθετη περίπτωση, η Άγκυρα θα συγκεντρώσει τις σχετικά περιορισμένες δυνάμεις της στα στρατιωτικά αδύνατα σημεία της, και εδώ ξεκινά πραγματικά το θέμα μας για προβληματισμό.
Τίποτα δεν θα είναι εύκολο ή χωρίς κόστος. Αλλά θα ήταν μια τεκτονική αλλαγή με τεράστιες διαστάσεις αν η Τουρκία απομακρυνθεί από το ΝΑΤΟ. Είμαστε σε κίνδυνο και πρέπει να δούμε πως μετατοπίζεται το γεωπολιτικό πάζλ, και χρειαζόμαστε ένα στρατηγικό σχέδιο για να ενισχύσει την αποτρεπτική μας ισχύ. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να κρατήσουμε τα μάτια μας ανοικτά όσον αφορά την στρατηγική αξία της Τουρκίας και να αφήσουμε κατά μέρος τις αναλύσεις ακροβασίας. Ο Ερντογάν γίνεται πιο αυταρχικός και έρχεται πιο κοντά προς τη Ρωσία και το Ιράν, κάθε μέρα. Αλλά αν βρεθεί η Τουρκία έξω από το ΝΑΤΟ θα κάνει τα πράγματα χειρότερα, αφού θα είναι σαν ένα φορτηγό που τρέχει στην εθνική οδό με σπασμένα φρένα,γι’ αυτό πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για κάθε ενδεχόμενο.
Δημήτρης Τσαϊλάς,
Υποναύαρχος ε.α., ΠΝ.
12 Απριλίου 2019
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1.
Αναλυτικά το νομοσχέδιο για Τουρκία-F-35
και άρση εμπάργκο όπλων προς Κύπρο.
Σας παρουσιάζουμε ολόκληρο το νομοσχέδιο «πακέτο» (Eastern Mediterranean Security and Partnership Act) που τοποθετεί την Ελλάδα στο επίκεντρο του στρατηγικού ενδιαφέροντος των ΗΠΑ, και το οποίο επιδιώκει να εστιάσει το ενδιαφέρον της αμερικανικής διπλωματίας στην Ανατολική Μεσόγειο αναθεωρώντας την αμερικανική στρατηγική με στόχο να αναγνωριστούν οι νέες πραγματικότητες που έχουν διαμορφωθεί στην περιοχή.
Το «Νομοσχέδιο για την Ασφάλεια και την Ενεργειακή Συνεργασία στην Ανατολική Μεσόγειο του 2019» που προτείνουν οι Αμερικανοί γερουσιαστές Μπομπ Μενέντεζ και Μάρκο Ρούμπιο ζητάει από την κυβέρνηση να εμποδίσει την μεταφορά των μαχητικών F-35, εφόσον η Άγκυρα συνεχίσει την υλοποίηση του σχεδιασμού της για την αγορά του ρωσικού συστήματος αεροπορικής άμυνας S-400. Μάλιστα, επισημαίνεται πως μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να οδηγήσει και στην γενικότερη επιβολή κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας, καθώς κάτι τέτοιο προβλέπεται στο πλαίσιο του Νόμου Περί Αντιμετώπισης των Αντιπάλων της Αμερικής Μέσω Κυρώσεων (CAATSA). Υπενθυμίζεται ότι η κατασκευάστρια εταιρία των S-400, Almaz-Antey Air and Space Defense Corporation JSC, βρίσκεται υπό καθεστώς κυρώσεων μετά την απόφαση που έλαβε η αμερικανική κυβέρνηση στις 27 Οκτωβρίου 2017.
Συνολικά, ο Νόμος για την Εταιρική Σχέση Ασφάλειας και Ενέργειας στην Ανατολική Μεσόγειο του 2019:
* Αίρει την απαγόρευση πώλησης όπλων στην Κυπριακή Δημοκρατία
* Προβλέπεται ότι μέσα σε 90 ημέρες από την επικύρωση του, ο υπουργός Εξωτερικών θα πρέπει να υποβάλει λίστα στο Κογκρέσο με τον αριθμό των παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου και της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας
* Εγκρίνει το ποσό των 3 εκατομμυρίων δολαρίων για στρατιωτική βοήθεια προς την Ελλάδα μέσω του προγράμματος για τη «Χρηματοδότηση Ξένων Ενόπλων Δυνάμεων» (FMF)
* Εγκρίνει το ποσό των 2 εκατομμυρίων δολαρίων για την Ελλάδα και την Κύπρο μέσω του προγράμματος «Διεθνούς Στρατιωτικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης» (IMET)
* Αναφέρει ότι η ασφάλεια των εταίρων της Αμερικής όπως η Ελλάδα και η Κύπρος είναι σημαντική για τα συμφέροντα των ΗΠΑ.
* Χαρακτηρίζει την Ελλάδα ως πολύτιμο μέλος του ΝΑΤΟ και πυλώνα ασφαλείας στην Ανατολική Μεσόγειο
* Επιδιώκει την αμερικανική στήριξη στην τριμερή συνεργασία Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ
* Προσθέτει ότι οι τέσσερις χώρες, Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ και Αμερική αντιτίθενται σε οποιαδήποτε ενέργεια που θα ανατρέπει την σταθερότητα, θα παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και της σχέσης καλής γειτονίας τόσο στην Ανατολική Μεσόγειο όσο και στο Αιγαίο.
Από Thanos S. Epachtitis - Απρίλιος 13, 2019
Αναλυτικά το νομοσχέδιο:
https://www.ptisidiastima.com/
bill-to-promote-security-in-east-med/
2.
ΑΝΑΛΥΣΗ: Τα πάντα για τους ρωσικούς S-400.
Ποιο είναι το σύστημα που θα βάλει σε υπηρεσία η Τουρκία;
To ρωσικό αντιαεροπορικό σύστημα αποτελεί για την Τουρκία τον αντικαταστάτη, τουλάχιστον εν μέρει, των οκτώ συστοιχιών MIM-14 Nike-Hercules, οι τελευταίες από τις οποίες αποσύρθηκαν αθόρυβα και χωρίς αντικαταστάτη το 2008, με τις τουρκικές ανάγκες έκτοτε να καλύπτονται από συστήματα Patriot διαφόρων ΝΑΤΟϊκών χωρών.
Στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις το S-400 αποτελεί διάδοχο του S-300 PMU-2, όταν το 1999 ξεκίνησε πρόγραμμα αναβάθμισης και τεχνολογικής επικαιροποίησης του τελευταίου ως S-300PMU-3 με μια δέσμη αντικειμενικών σκοπών:
* Αύξηση του φακέλου εμπλοκής και της φονικής ζώνης για αεροδυναμικούς στόχους και πρόσκτηση αυξημένων δυνατοτήτων κατά βλημάτων TBM, UAV, PGM (Precise Guided Munitions).
* Βελτίωση της αντοχής σε συστήματα/τεχνικές παρεμβολών, αντίμετρα και όπλα καταστολής GBAD.
* Αυξημένη δυνατότητα εντοπισμού και καταστροφής αεροσκαφών τεχνολογίας στελθ, αν και η αποστολή αυτή θα καλυφθεί κυρίως από το καινούργιο σύστημα S-500, η σχεδίαση του οποίου ξεκίνησε από καθαρό χαρτί μία δεκαετία αργότερα. Υπό το σκεπτικό αυτό, ο S-400 ήταν ένας εκσυγχρονισμός του δικτύου αεράμυνας που πρόσφεραν οι S-300, ενώ ο S-500 θα αποτελέσει την αντιαεροπορική/αντιβαλλιστική προστασία νέας γενιάς σε κάθε απειλή των επόμενων δεκαετιών.
* Μείωση του κόστους συντήρησης και λειτουργίας και μεγιστοποίηση της αξιοπιστίας μέσω χρήσης προηγμένων ηλεκτρονικών.
Η ΡΩΣΙΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΜΕΡΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΩΝ S-400 ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
Σε ρωσική υπηρεσία το σύστημα υπηρετεί σε συντάγματα S-400 (δύο από τα οποία, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, αφορούν στην τουρκική προμήθεια) απαρτιζόμενα από έξι πυροβολαρχίες με 72 βλήματα άμεσα διαθέσιμα για βολή και ικανότητα ταυτόχρονης εμπλοκής τουλάχιστον 36 στόχων (με βάση τη σοβιετική/ρωσική πρακτική ανάθεσης δύο βλημάτων ανά στόχο). Για τη διεύρυνση των δυνατοτήτων αντιμετώπισης περισσότερων κατηγοριών απειλών έναντι του S-400, η νέα έκδοση διαθέτει πλέον τρία επίπεδα παροχής άμυνας μέσω της χρήσης τριών διαφορετικών βλημάτων, διαφοροποίηση που είναι χαρακτηριστική σε σχέση με τις παλαιότερες εκδόσεις σοβιετικών/ρωσικών συστημάτων. Περιλαμβάνονται:
* Βλήματα πολύ υψηλής ακρίβειας για την επίτευξη άμεσου πλήγματος (hit-to-kill) και υψηλή πιθανότητα καταστροφής του στόχου με μία μόνο βολή (Single Shot-Kill-Probability), με ικανότητες που αγγίζουν τα πρότυπα του PAC3 (0,9) για αεροδυναμικούς στόχους.
* Βλήματα «κλασικής» σχεδίασης όπως και των προηγούμενων εκδόσεων για το S-300 αλλά με επέκταση του φακέλου εμπλοκής.
* Βλήματα πολύ μεγάλης εμβέλειας για την καταστροφή εναέριων στόχων υψηλής αξίας (όπως βομβαρδιστικά, AWACS, άλλες εναέριες πλατφόρμες συλλογής πληροφοριών ELINT/COMINT/SIGINT, ιπτάμενα τάνκερ κ.ά.). Σε αυτά η ανάπτυξη πολύ μεγάλων ταχυτήτων για την κάλυψη των ενδιάμεσων αποστάσεων υπερισχύει έναντι της δυνατότητας εκτέλεσης προσβολής κατά ελισσόμενου στόχου (που δεν υφίσταται σε μεγάλο βαθμό για τη συγκεκριμένη κατηγορία στόχων).
Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ ΕΞΗΓΕΙ ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ:
F-35 ΚΑΙ S-400 ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΝΥΠΑΡΞΟΥΝ
Στην πρώτη κατηγορία εντάσσονται τα βλήματα 9Μ96Ε1/Ε2 με ενεργό ερευνητή για την τερματική φάση και καθοδήγηση με ενδιάμεσες ενημερώσεις (command link), διαμόρφωση που απεμπλέκει πλήρως το ραντάρ ιχνηλάτησης 92N6E από τη διαδικασία της καταύγασης στόχων και συνακόλουθα αυξάνει τον αριθμό των εμπλεκόμενων απειλών και τη δυνατότητα επιβίωσης σε επιθέσεις κορεσμού. Τα μικρού μεγέθους 9Μ96Ε1/Ε2 έχουν μήκος 4,75/5,65 m, βάρος 333/420 kg, ταχύτητα 2,7/2,9 Mach και γόμωση βάρους μόλις 24 kg στη λογική hit-to-kill. Ο φάκελος εμπλοκής κυμαίνεται μεταξύ 1 και 40 km σε εμβέλεια και 5 m έως και 20 km καθ’ ύψος για το βλήμα 9Μ96Ε1 και αντίστοιχα 1-120 km και 5 m-30 km για το βλήμα E2. Κάθε εκτοξευτής S-400 έχει 16 βλήματα των παραπάνω εκδόσεων έτοιμα για βολή, ενώ τα 9Μ96Ε1/Ε2 είχαν παρουσιαστεί και ως πρόταση αναβάθμισης του S-300PMU-2.
Στη δεύτερη κατηγορία εντάσσονται τα βλήματα 48N6E3 που αναβαθμίζουν τον φάκελο εμπλοκής του 48Ν6Ε2 των S-300. Συγκριτικά με το παλαιότερο βλήμα, το «E3» διαθέτει ελαφρώς μεγαλύτερο μέγεθος, που ίσως υποδηλώνει έναν μεγαλύτερο κινητήρα ή αυξημένη ποσότητα καυσίμου. Τα χαρακτηριστικά του είναι: μήκος 7,50 m, βάρος 1.835 kg, ταχύτητα 6,02 Mach και γόμωση 180 kg. Ο φάκελος εμπλοκής κυμαίνεται μεταξύ 3 και 250 km σε εμβέλεια και 10 m-30 km καθ’ ύψος, ενώ για βλήματα TBM οι επιδόσεις είναι 7-60 km. H νέα έκδοση μπορεί να αντιμετωπίσει στόχους που κινούνται με ταχύτητα έως 4.800 m/s έναντι των 2.800 m/s της προηγούμενης. Εκτιμάται ότι το βλήμα χρησιμοποιεί τη μέθοδο καθοδήγησης SAGG (Seeker Aided Ground Guidance) που διαθέτει και το 48N6E2, μια ρωσική εκδοχή της TVM (Track Via Missile).
“ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ” ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ
Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΠΩΛΗΣΗΣ ΤΩΝ S-400 ΣΤΗ ΤΟΥΡΚΙΑ
Στην τρίτη κατηγορία υπάρχει το πιο ενδιαφέρον βλήμα του S-400 που είναι το (πολύ μεγάλου βεληνεκούς) 40Ν6Ε και φέρεται να έχει φάκελο εμπλοκής σε εμβέλεια μεταξύ 3-380 km, χωρίς άλλα γνωστά, αξιόπιστα στοιχεία. Η διαφορά σε σχέση με τις κινηματικές επιδόσεις τού (μέσης εμβέλειας) 48Ν6Ε3 είναι χαώδης και εκτιμάται ότι το 40N6E (με πιθανολογούμενη δυνατότητα εμπλοκής καθ’ ύψος έως 185 km) μπορεί να βάλει κατά εξωατμοσφαιρικών ιχνών/στα όρια του Διαστήματος με τυπικούς στόχους «οχήματα επανεισόδου» (RV, Re-entry Vehicle, κεφαλές) των βλημάτων IRBM (Intermediate Range Ballistic Missiles), ανάλογες επιδόσεις με το αμερικανικό THAAD (εμβέλεια 200 km, εμβέλεια καθ’ ύψος 150 km) αλλά με αισθητά μικρότερο μέγεθος (900 kg). Αν και θα πρέπει να αναμένουμε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την τουρκική προμήθεια των S-400, κάποιες πηγές (περιλαμβανομένων και τουρκικών) θεωρούν ότι το αντιβαλλιστικό βλήμα 40Ν6Ε, ίσως να μην περιλαμβάνεται στη συμφωνία.
Η σημαντική αύξηση των επιδόσεων του S-400 έναντι του S-300 βασίζεται τόσο σε βελτιώσεις λογισμικού όσο και στην αναβάθμιση των ραντάρ ιχνηλάτησης και πρόσκτησης στόχων. Έτσι, τόσο το ραντάρ πρόσκτησης στόχων 91N6Ε όσο και το ραντάρ ιχνηλάτησης 92Ν6Ε αναφέρεται ότι είναι πλήρως ψηφιακά με νέους μικροεπεξεργαστές, διαθέτοντας αναβαθμισμένους πομπούς ώστε να επιτευχθούν αυξημένες επιδόσεις εμβέλειας. Για το πρώτο αναφέρεται βελτίωση των επιδόσεων εντοπισμού ΤΒΜ (για στόχο με RCS 0,4 m2, επίτευξη μέγιστης εμβέλειας 230 km) και αεροδυναμικών στόχων (για στόχο μεγέθους B-52H επιτυγχάνεται εμβέλεια 570 km, ενώ για στόχο με RCS 4 m2 η εμβέλεια αναφέρεται στα 390 km) αλλά και δυνατότητα επεξεργασίας 300 ιχνών.
ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΡΡΕΥΣΟΥΝ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ F-35
ΑΝ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟΥΣ S-400
Για το δεύτερο ραντάρ αναφέρεται ότι η επίτευξη μέγιστης εμβέλειας φθάνει τα 400 km, ενώ στη διαμόρφωση TWS (Track-While-Scan) ο αριθμός των υπό διαχείριση ιχνών φθάνει τα 100. Το 92Ν6Ε υποστηρίζει καθοδήγηση μέσω εντολών (Command Link), SARH και TVM. Το 92Ν6Ε περιγράφεται πλέον με αναβαθμισμένο ρόλο ως ένα ραντάρ με δυνατότητες πρόσκτησης και ιχνηλάτησης στόχων τομέα και όχι αποκλειστικά ως ραντάρ ελέγχου πυρός· συνεπώς μπορεί να υποκαταστήσει περιστασιακά και το 91Ν6Ε.
Μία ακόμη σημαντική διαφοροποίηση του S-400 που δεν είχε το S-300 είναι η ολοκληρωμένη διασύνδεση με συστήματα SAM και άλλους αισθητήρες που αναβαθμίζουν σημαντικά τις δυνατότητές του. Έτσι, παρέχεται η δυνατότητα αυτόματης διασύνδεσης μέσω data link με τα S-300PMU-1/2 και άλλα συστήματα όπως τα TOR/TOR M1/TOR M2E (μέσω του ADCP Ranzhir-M), Pantsir S1 (μέσω του ADCP της πυροβολαρχίας ) κ.ά. Στην τουρκική περίπτωση τη θέση των ρωσικών συστημάτων θα μπορούσαν να πάρουν αντίστοιχες τουρκικές σχεδιάσεις όπως τα SHORADS HISAR-A (με αναφερόμενο «φάκελο» εμπλοκής τα 2-15 km σε εμβέλεια και τα 30 m-5 km καθ’ ύψος) και τα MSAM HISAR-O (αντίστοιχων επιδόσεων στα 3-25 km σε εμβέλεια και τα 50 m-10 km καθ’ ύψος) (βλέπε Π&Δ Νο 369, «Νέες απειλές της τουρκικής GBAD για την ΠΑ και την ΑΣ»). Κάτι τέτοιο βέβαια προϋποθέτει τη ρωσική συνεργασία στην αποδέσμευση πηγαίων κωδίκων και άλλη μεταφορά τεχνολογίας.
ΗΠΑ: ΖΗΤΗΜΑ “ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ” ΓΙΑ ΤΟ NATO
Η ΑΠΟΚΤΗΣΗ S-400 ΑΠΟ ΤΗ ΤΟΥΡΚΙΑ
Σε ρωσική χρήση ακόμη πιο ενδιαφέρουσα είναι η διασύνδεση με τα 3D ραντάρ πρόκτησης στόχων ζώνης συχνοτήτων «L» Gamma DE και Protivnik GE αλλά και το 3D ραντάρ ζώνης «VHF» 1L119 NEBO SVU. Ειδικά τα δύο πρώτα θα μπορούσαν να παρέχουν ενδιάμεση καθοδήγηση στη βολή βλημάτων που χρησιμοποιούν ενεργό ερευνητή χωρίς να απαιτείται η καταύγαση του στόχου από το έδαφος ή εναλλακτικά να υποκαταστήσουν το 91Ν6Ε. Το 67Ν6Ε Gamma DE παρέχει εμβέλεια εντοπισμού 400 km για στόχο με RCS 1 m2 και ευρεία κάλυψη σε ανύψωση -2 έως +60 μοίρες με απώτερο στόχο τον έγκαιρο εντοπισμό των TBM. Το 59Ν6Ε Protivnik GE παρέχει για στόχο με RCS 1,5 m2 που πετά σε ύψος 100 m εμβέλεια εντοπισμού 40 km, που αυξάνεται σε 240 km για στόχο που πετά σε ύψος 5.000 m, και 340 km για στόχο που πετά σε ύψος 12.000 m.
ΕΙΔΙΚΟΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝ ΤΙΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ S-400
Αξιόλογες είναι και οι επιδόσεις του 1L119 NEBO SVU, που η παρουσία έχει προφανώς να κάνει με τις αυξημένες δυνατότητες εντοπισμού στόχων με χαρακτηριστικά στελθ. Ένας ακόμη νεωτερισμός είναι η δυνατότητα ενσωμάτωσης συστημάτων παθητικού εντοπισμού (PCL-Passive Coherent Location) όπως το VERA-E, το 86V6 VEGA ή το Kolchunga-M για τις περιπτώσεις όπου απαιτείται η εμπλοκή στόχου που εκπέμπει, αλλά τα ραντάρ του συστήματος δεν λειτουργούν λόγω παρεμβολών ή δεν εκπέμπουν. Και στις περιπτώσεις αυτές δεν μπορεί να εκτιμηθεί εάν τέτοια συστήματα θα αποδεσμευτούν από τη Μόσχα στην Άγκυρα.
Το άρθρο έχει δημοσιευτεί στην Π&Δ 381. Αποτελεί μέρος ευρύτερης ανάλυσης του Βασίλη Παπακώστα. Επιπλέον στοιχεία Φαίδων Γ. Καραϊωσηφίδης και Ηλίας Παπανικολάου
Από Flight and Space - Απρίλιος 12, 2019
https://www.ptisidiastima.com/everything-about-s-400/
3.
“Πως θα βλέπουμε το F-35 και πως
δεν θα γίνουμε “χρήσιμοι ηλίθιοι” της περιοχής”!
Ο Πτέραρχος Γεωργούσης εξηγεί.
Ο Πτέραρχος Ευάγγελος Γεωργούσης έχει πετάξει με Mirage F-1, Mirage 2000,F-16, ακόμη και με ΣΟΥΧΟΙ 27! Οι γνώσεις του για το αεροπορικό όπλο δεν αμφισβητούνται και γι΄ αυτό η γνώμη του για το F-35 και τις δυνατότητές του έχει σημασία.
Ο κ.Γεωργούσης στη συνέντευξή του στο Militaire, εξηγεί τι είναι το F-35, πόσο αόρατο είναι, πως μπορεί να το βλέπει η ελληνική αεράμυνα. Εξηγεί γιατί η Ελλάδα δεν πρέπει να ανησυχεί και επισημαίνει ότι αν τα όπλα που διαθέτουμε είναι στην κατάσταση που πρέπει, δεν έχουμε κανένα λόγο να φοβόμαστε την τουρκική αεροπορική ισχύ.
Μιλά για τις ευκαιρίες που χάσαμε, γι΄ αυτές που δεν πρέπει να χάσουμε, για τα όπλα που ορθώς αγοράστηκαν μετά από την κρίση των Ιμίων αλλά κακώς δεν συντηρούνται και αναλύει την τουρκική στρατηγική. Επισημαίνει τον κίνδυνο να παρασυρθούμε από την σύγκρουση ΗΠΑ-Τουρκίας και να πιστέψουμε ότι αυτή θα κρατήσει για πάντα. Λέει ότι η κατάσταση μπορεί γρήγορα να ανατραπεί κι εμείς να γίνουμε “εξιλαστήριο θύμα”. Ή “χρήσιμοι ηλίθιοι”.
Τέλος τον ρωτήσαμε να απαντήσει σ΄ ένα ερώτημα που πάντα απασχολεί: ποιο είναι καλύτερο αεροσκάφος; Το F-16 ή το Mirage 2000. Απαντά και η απάντησή του δεν είναι διπλωματική.
Από Militaire News - 13/04/2019
https://www.militaire.gr/quot-pos-tha-vlepoyme-to-f-35-kai-pos-den-tha-ginoyme-quot-chrisimoi-ilithioi-quot-tis-periochis-quot-o-pterarchos-georgoysis-exigei/