Η Τουρκία σε συμπληγάδες - Το παζάρι με την Ουάσινγκτον και η απειλή για την Ελλάδα.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Η τοποθέτηση των S-400 στα Κατεχόμενα Casus belli για την Ελλάδα;
(2) Οι προειδοποιήσεις Ελληνα υποστράτηγου ε.α:
"Οι δρόμοι των αγωγών είναι στρωμένοι με αίμα..."
Η Τουρκία σε συμπληγάδες - Το παζάρι με την Ουάσινγκτον
και η απειλή για την Ελλάδα.
Μπλεγμένη στο κουβάρι, που στη μία άκρη έχει τους S-400 και στην άλλη τα F-35 και τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ, βρίσκεται η Τουρκία, καθώς έχοντας αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για την παράδοση του ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος στην Άγκυρα, τόσο κλιμακώνονται οι πιέσεις από την Ουάσιγκτον για την ακύρωσή του αλλά και από τη Μόσχα για τήρηση της συμφωνίας.
Η Τουρκία αντιλαμβάνεται ότι παρά την προσδοκία ότι στο τέλος της ημέρας ο πρόεδρος Ερντογάν θα τα έβρισκε με τον Ντ. Τραμπ για το θέμα των S-400, η αντίσταση που υπάρχει από τη γραφειοκρατία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το Πεντάγωνο αλλά και το Κογκρέσο, όπου καταγράφεται αρνητικά η εντελώς «ανεξέλεγκτη» πολιτική του Τ. Ερντογάν, η πρόσδεσή του με τη Μόσχα και η αντιπαλότητά του με το Ισραήλ, καθιστούν ιδιαίτερα δύσκολη την επίτευξη ενός «αναίμακτου» συμβιβασμού.
Ο κ. Ερντογάν, μιλώντας την Τρίτη σε δημοσιογράφους στο προεδρικό Μέγαρο εξέφρασε την εκτίμηση ότι σύντομα θα λάβει πρόσκληση από τον Ντ. Τραμπ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι σε μια τέτοια συνάντηση κορυφής θα δοθεί η ευκαιρία για να βρεθεί λύση στο σημερινό αδιέξοδο. 'Ομως αυτή την πρόσκληση την περιμένει αρκετό καιρό ο Τούρκος ηγέτης και όλο δεν έρχεται…
Για την Τουρκία δεν αποτελεί απλή υπόθεση, παρά τους λεονταρισμούς της ηγεσίας της, η ρήξη για ένα τέτοιο ζήτημα με την Ουάσιγκτον, καθώς εκτός όλων των άλλων συνεπειών μπορεί να δώσει το έναυσμα για να ξεκινήσει η διαδικασία επιβολής κυρώσεων. Με τον πληθωρισμό να τρέχει, τα συναλλαγματικά αποθέματα να έχουν μειωθεί δραματικά και την οικονομία να καρκινοβατεί και από τον ξένο δανεισμό, η επιβολή κυρώσεων από τις ΗΠΑ θα γονάτιζε την Τουρκία. Και αυτό σε μια στιγμή που ο Ερντογάν επιχειρεί να διαχειριστεί το πλήγμα που δέχθηκε στις δημοτικές εκλογές, χάνοντας τις πέντε μεγάλες πόλεις της Τουρκίας και ενώ ο πρώην στενότερος συνεργάτης του -πρώην πρωθυπουργός και υπουργός Εξωτερικών- Αχμέτ Νταβούτογλου άσκησε για πρώτη φορά κριτική εκ των έσω στον μέχρι τώρα αδιαφιλονίκητο ηγέτη του ΑΚΡ.
Μήνυμα από τη Μόσχα
Η Ρωσία, πάντως, έστειλε το μήνυμά της την Τρίτη και με δήλωση του Αλεξάντερ Μικχέεφ, επικεφαλής της εταιρείας που κατασκευάζει τους S-400, ανακοίνωσε ότι το πρόγραμμα προχωρά κανονικά και οι συστοιχίες των πυραύλων θα παραδοθούν στην Τουρκία τον Ιούλιο. Μια δήλωση που δεν αφήνει περιθώρια στην Τουρκία να υπαινιχθεί έστω καθυστέρηση ή επανεξέταση της παράδοσης των S-400.
Το θέμα των πυραύλων εξελίσσεται σε μια κρίσιμη δοκιμασία για το γόητρο του Ερντογάν αλλά και της Τουρκίας, γιατί η επιλογή της ακύρωσης της αγοράς των S-400 θα κατέστρεφε την εικόνα του ηγέτη μιας περιφερειακής δύναμης που μπορεί με την ίδια άνεση να είναι μέλος του ΝΑΤΟ και να τσαλαβουτά στην έρημο της Συρίας μαζί με τη Ρωσία, διεκδικώντας συγχρόνως την αυτονομία των αμυντικών προμηθειών της, ακόμη κι αν αυτό θέτει σε κίνδυνο και την ασφάλεια των Νατοϊκών συστημάτων που θα πρέπει να είναι διαλειτουργικά και συγχρόνως αποτελεί απειλή για την... αμερικανική αμυντική βιομηχανία.
Υπάρχει μια ακόμη παράμετρος, όμως, αυτή των F-35, ένα πρόγραμμα στο οποίο η Τουρκία είναι συμπαραγωγός και αναμένει μάλιστα σχεδόν 100 μαχητικά αυτού του τύπου για να ενισχύσει την Πολεμική Αεροπορία της. Η Ουάσιγκτον διαμηνύει σε κάθε επίπεδο ότι δεν πρόκειται να βρεθούν δίπλα δίπλα οι S-400 με τα F-35, θεωρώντας ότι σε αυτή την περίπτωση θα αποκτηθεί πρόσβαση από τους Ρώσους στα ηλεκτρικά συστήματα των υπερσύγχρονων αμερικανικών μαχητικών 5ης γενιάς.
Η Άγκυρα έχει επιχειρήσει τις τελευταίες εβδομάδες να προβάλει ως επιχείρημα ότι και σε άλλες περιπτώσεις που πέταξαν F-35 πάνω από S-400 δεν υπήρξε πρόβλημα και υπήρχε σαφής δυνατότητα αναγνώρισης των «φίλιων» αεροσκαφών, χωρίς παρεμβάσεις στο λογισμικό.
Ο κ. Τσαβούσογλου, μάλιστα, δήλωσε ότι «S-400 υπάρχουν στη Συρία και στα σύνορα της Νορβηγίας. Τα νορβηγικά F-35 πετούν πάνω από τους πυραύλους. Και στη Συρία που υπάρχουν S-400 έχουν πετάξει ισραηλινά και αμερικανικά F-35» και επέμεινε ότι το πυραυλικό σύστημα «δεν θα βλέπει τα νατοϊκά συστήματα σαν εχθρικά. Είναι ένα σύστημα που θα πάρουμε για την άμυνά μας και θα έχουμε τον πλήρη έλεγχο σε αυτό». Ο Τούρκος ΥΠΕΞ επανέφερε την πρόταση για σύσταση κοινής επιτροπής εμπειρογνωμόνων που θα βρει τεχνική λύση στο θέμα της συνύπαρξης των S-400 και των F-35 στο τουρκικό οπλοστάσιο. Πρόταση που έχει απορριφθεί από την Ουάσινγκτον.
Επιμένουν, αλλά...
Όλα δείχνουν, όμως, ότι η Τουρκία που έχει πάρει τροχιά απομάκρυνσης από τη Δύση, θα επιμείνει όσο μπορεί στην επιλογή της για αγορά των ρωσικών πυραύλων. Μια επιλογή που συνδέεται και με την πρόσδεση της Άγκυρας στη Μόσχα προκειμένου να μην αποκλειστεί πλήρως από τις εξελίξεις στη Συρία, αλλά και λόγω της ενεργειακής εξάρτησης από τη Ρωσία.
Δεν είναι τυχαίο ότι τη στιγμή που κλιμακώνεται η ρητορική από όλες τις πλευρές, και ο κ. Τσαβούσογλου και ο υπουργός Άμυνας Χ. Ακάρ έσπευσαν να «κάψουν» τα σενάρια των τελευταίων ημερών ότι η Τουρκία θα προτείνει τη μεταφορά και εγκατάσταση των S-400 σε τρίτη χώρα, στο Αζερμπαϊτζάν ή στο Κατάρ. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών στη δεξίωση που πραγματοποιήθηκε με αφορμή την 99η επέτειο ίδρυσης της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας, απάντησε στις ερωτήσεις δημοσιογράφων ότι «δεν υπάρχει καμία ενδιάμεση φόρμουλα».
Ο κ. Ακάρ δήλωσε ότι αν οι ΗΠΑ επιμείνουν στη στάση τους και ακυρώσουν τη συμφωνία για τα F-35, η Τουρκία έχει στη διάθεσή της «βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα σχέδια», ενώ την ίδια ώρα Ρώσοι αξιωματούχοι εκδήλωναν ετοιμότητα να συζητήσουν με την Τουρκία την πώληση ρωσικών μαχητικών 5ης γενιάς…
Μέχρι τη στιγμή πάντως που τον Ιούλιο ή και νωρίτερα φθάσουν και αναπτυχθούν οι ρωσικοί πύραυλοι σε τουρκικό έδαφος, είναι δύσκολο να προβλεφθεί η έκβαση αυτής της «σύγκρουσης» του Ταγίπ Ερντογάν με την Ουάσινγκτον.
Αναβάθμιση
Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, οι δεσμεύσεις των ΗΠΑ για ανάπτυξη μιας στρατηγικής σχέσης, η αναβάθμιση του ρόλου της Ελλάδας σε ένα πεδίο στο οποίο εστιάζεται και πάλι το ενδιαφέρον των μεγάλων δυνάμεων -στην Ανατολική Μεσόγειο -Αιγαίο-Μαύρη Θάλασσα- εντάσσονται, όπως επισημαίνεται και στο νομοσχέδιο που έχει κατατεθεί στη Γερουσία από τους γερουσιαστές Μενέντεζ και Ρούμπιο, στη γενικότερη αμερικανική στρατηγική ανάσχεσης της ρωσικής και κινεζικής επιρροής στην περιοχή.
Αυτή η προσέγγιση βεβαίως δεν απαντά στο μείζον ερώτημα για χώρες όπως η Ελλάδα: Εάν γυρίσει την πλάτη στο φθηνό ρωσικό αέριο και στις κινεζικές επενδύσεις θα καλυφθεί το κενό από το ακριβότερο αμερικανικό LNG και από αμερικανικές επενδύσεις;
Σε ό,τι αφορά το θέμα της ασφάλειας, είναι σαφές ότι οι τριμερείς και η ενδυνάμωση της σχέσης με το Ισραήλ προσφέρουν στην Ελλάδα μια σημαντική ενίσχυση του ρόλου της στην περιοχή. Όμως, δεν θα πρέπει να παραβλέπεται το γεγονός ότι η απειλή για την Ελλάδα είναι η Τουρκία. Και πριν πανηγυρίσουμε για μια ενδεχόμενη ακύρωση από την Τουρκία της αγοράς των S-400, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι το εναλλακτικό σενάριο, με τα σημερινά δεδομένα, είναι η ενίσχυση της Τουρκίας με τα F-35 και τους πυραύλους Patriot.
*Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον Φιλελεύθερο
στις 26 Απριλίου 2019.
Του Νίκου Μελέτη
27 Απριλίου 2019
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Η τοποθέτηση των S-400 στα Κατεχόμενα
Casus belli για την Ελλάδα;
Η τοποθέτηση των ρωσικών αντιαεροπορικών πυραύλων S-400 που θα προμηθευτεί η Τουρκία, εξετάζεται, ως πιθανό ενδεχόμενο, από την Άγκυρα, να γίνει στα κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου! Είναι η «συμβιβαστική» πρόταση του Τ. Ερντογάν προς τις ΗΠΑ, με εναλλακτική την τοποθέτησή τους σε Κουρδικές περιοχές του Ιράκ. Σύμφωνα με δημοσιεύματα στα τουρκικά ΜΜΕ, αλλά και «υπαινικτικές» δηλώσεις κυβερνητικών αξιωματούχων , ήδη οι προτάσεις αυτές έχουν τεθεί υπόψη στις διπλωματικο-στρατιωτικές αρχές των ΗΠΑ, στα πλαίσιο των διαβουλεύσεων της Άγκυρας με την Ουάσιγκτον, ώστε να ξεπεραστούν οι αμερικανικές επιφυλάξεις για να αγορά των S-400 και να προχωρήσει κανονικά το πρόγραμμα παράδοσης 100 αμερικανικών μαχητικών αεροσκαφών F-35 Στέλθ στην Τουρκία, που είναι και συμπαραγωγός χώρα. Σύμφωνα με αναφορές στο Al-Monitor του Τούρκου αναλυτή αμυντικών θεμάτων, Arda Mevlutoglu, μια από τις σκέψεις που έκανε η τουρκική ηγεσία ήταν η τοποθέτησή τους στα κατεχόμενα της Κύπρου. Η επιλογή δεν είναι τυχαία, καθώς θα είναι μακριά από την αεροπορική βάση της Μαλάτιας όπου σχεδιάζεται να εγκατασταθούν τα μαχητικά F-35 , εφόσον φυσικά, ξεπεραστούν τα εμπόδια και η Τουρκία εντάξει το αμερικανικό υπερόπλο στο οπλοστάσιό της.
Η αμερικανική διπλωματία δεν έχει απορρίψει κατηγορηματικά την τουρκική εναλλακτική πρόταση, καθώς οι αμερικανοί επιμένουν μόνο στην μη εγκατάσταση των S-400 στην τουρκική επικράτεια. Είναι σαφές ότι, Ουάσιγκτον και Άγκυρα, αναζητούν εναλλακτική – συμβιβαστική λύση. Οι ΗΠΑ, δεν επιθυμούν να «χάσουν» την Τουρκία και να την «σπρώξουν» στην αγκαλιά της Ρωσίας. Αποτελεί στρατηγικό στόχο των Αμερικανών, η Τουρκία, να παραμείνει υπό την πολιτική επιρροή της Δύσης και ενεργό μέλος του ΝΑΤΟ. Γι αυτό ακριβώς και η αμερικανική διπλωματία συζητά τις τουρκικές εναλλακτικές προτάσεις για τους S-400, μεταξύ αυτών και την εγκατάστασή τους στην Κύπρο.
Στην περίπτωση που η Τουρκία, κατορθώσει, με την «σιωπηρή» ανοχή των ΗΠΑ, να εγκαταστήσει έστω και μια Μονάδα του ρώσικου αντιαεροπορικού συστήματος στα κατεχόμενα στην Κύπρο, τότε: Η Ελληνική διπλωματία θα έχει υποστεί δεινή ήττα, θα έχει κατισχύσει, για μία ακόμη φορά ο αμερικανικός πολιτικός ρεαλισμός (που ιστορικά έχει βλάψει τα συμφέροντα του Ελληνισμού) και το σύστημα εξουσίας Τ. Ερντογάν θα έχει επιτύχει διπλωματικό- στρατιωτικό θρίαμβο.
Από στρατιωτικής απόψεως, η Τουρκία, εγκαθιστώντας τους S-400 στην Κύπρο, πραγματοποιεί ένα άλμα προς την τουρκοποίηση της Κύπρου (η Μεγαλόνησος σε στρατιωτική και πολιτική ομηρεία) , ενώ θα ελέγχει στρατιωτικά το μεγαλύτερο και ζωτικής σημασίας μέρος της Αν. Μεσογείου, Συρία, Ισραήλ, αλλά και του Αιγαίου (Καστελόριζο, Κάρπαθος, Κρήτη)! Περιοχές, που συνδέονται ευθέως και με ενεργειακή ασφάλεια και με την ασφάλεια των θαλασσίων οδών μεταφοράς ενέργειας στην Ευρώπη.
Το ρωσικό Πυραυλικό Αντιαεροπορικό συγκρότημα S-400 «Triumph», που προορίζεται για τη Τουρκία, έχει τη δυνατότητα κατάρριψης εχθρικών αεροσκαφών σε αποστάσεις μέχρι 400 χιλιόμετρα, ενώ μέχρι τα 60 χιλιόμετρα, μπορεί να καταστρέφει βαλλιστικούς στόχους που πετούν με ταχύτητα έως και 4,8 km/s, τακτικούς πυραύλους και βλήματα Κρουζ.
Το ενδεχόμενο αυτό, ήδη έχει συζητηθεί στο ελληνικό Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, ενώ τέθηκε ατύπως και ως θέμα προς συζήτηση, σε επίπεδο Στρατηγικού διαλόγου Ελλάδας –ΗΠΑ, που είναι σε εξέλιξη.
Η απάντηση της Ελλάδας, στα τουρκικά σχέδια, είναι ή θα πρέπει να είναι μονόδρομος. Αυστηρή προειδοποίηση προς την Τουρκία, ότι εγκατάσταση του ρωσικού πυραυλικού συστήματος S-400 στην Κύπρο , αποτελεί Casus belli (αιτία πολέμου) για την Ελλάδα. Φυσικά, το ερώτημα είναι αν μπορεί να προβάλει τέτοιο αίτημα η Ελλάδα;
Πάντως, ανασχετικός παράγοντας στα τουρκικά σχέδια, είναι το Ισραήλ και η επιρροή, που ασκεί στην αμερικανική διπλωματία. Ίσως, η τριμερής ενεργειακή και στρατιωτική συμμαχία Ελλάδας, Ισραήλ και Κύπρου, στην οποία συμμετέχουν ενεργά και οι ΗΠΑ, δημιουργεί βάσιμες ελπίδες ότι μπορεί να αποτραπούν τα χειρότερα για τον Ελληνισμό, παρότι το αμερικανοτουρκικό λόμπυ δεν είναι αμελητέας δυναμικής …Ακόμη και η Κυβέρνηση ΤΡΑΜΠ, δεν επιθυμεί να εξωθήσει τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις στα άκρα. Όμως το κόστος του συμβιβασμού Ουάσιγκτον – Άγκυρας, ενδεχομένως να είναι επώδυνο για Ελλάδα και Κύπρο.
Πάντως, ενημερωμένος για τα τουρκικά εναλλακτικά σχέδια για τους S-400 ήταν και ο αμερικανός γερουσιαστής Μ. Μενέντεζ που επισκέφτηκε πρόσφατα τη χώρα μας. Ειδικότερα για το επίπεδο των ελληνοτουρκικών σχέσεων, που αποτελεί πτυχή του πολύπλοκου αμερικανοτουρκικού διαλόγου, την ανησυχία του, για το ενδεχόμενο, να εκδηλωθεί θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, εξέφρασε σε συνέντευξή του σε ελληνικά ΜΜΕ ο Αμερικανός γερουσιαστής των Δημοκρατικών Μπομπ Μενέντεζ με αφορμή την επίσκεψή του στην Αθήνα, όπου συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Πρ. Παυλόπουλο, τον Πρωθυπουργό Α. Τσίπρα, τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Κ. Μητσοτάκη και τον ΥΕΘΑ Β. Αποστολάκη. Και πρόσθεσε ο αμερικανός γερουσιαστής, ότι ανησυχεί, «ανεξαρτήτως των ενεργειακών εξελίξεων στην Αν. Μεσόγειο, για μία πιθανή ανάφλεξη στο Αιγαίο, ως αποτέλεσμα της Τουρκικής προκλητικότητας και των συνεχών παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου». Το ερώτημα, πως «μεταφράζεται» πολιτικο-στρατιωτικά αυτή η καταγγελία του αμερικανού γερουσιαστή στην Τουρκική επιθετική δραστηριότητα σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, μάλλον δεν έχει (προσώρας) ικανοποιητική απάντηση ….
Χρήστος Καπούτσης
Από Militaire News - 27/04/2019
Δυο αμερικανικά αεροπλανοφόρα στην Μεσόγειο
2.
Οι προειδοποιήσεις Ελληνα υποστράτηγου ε.α:
Οι προειδοποιήσεις Ελληνα υποστράτηγου ε.α:
"Οι δρόμοι των αγωγών είναι στρωμένοι με αίμα..."
«Ο πόλεμος δι’ αντιπροσώπων “proxy war” ή διαμεσολαβητικός πόλεμος, είναι η σύγκρουση μεταξύ δύο εθνών, χωρίς την άμεση εμπλοκή τους στο θέατρο των πολεμικών επιχειρήσεων, αλλά χρησιμοποιούν άλλες δυνάμεις (συμμαχικές) για να επιτεθούν στα συμφέροντα του αντιπάλου.
Έχει διαπιστωθεί ότι οι ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ μεγάλων δυνάμεων είναι εξαιρετικά δαπανηροί αλλά και ένεκα του σύγχρονου πυρηνικού οπλοστασίου, ενδεχομένως η απόλυτη καταστροφή κάθε είδους μορφή ζωής στον πλανήτη γη.
Το κράτος-ευεργέτης, χρηματοδοτεί και εξοπλίζει τον «αντιπρόσωπο» του, ο οποίος με την σειρά του γίνεται χρηστικό εργαλείο προώθησης των συμφερόντων του πρώτου.
Οι μεγάλες δυνάμεις χρησιμοποιώντας το «διαίρει και βασίλευε», δημιουργούν εστίες έντασης σε διάφορες περιοχές στις οποίες με την εμπλοκή των «αντιπροσώπων» τους, προσπαθούν να προωθήσουν τα συμφέροντα τους.
Τον πρώτο «πόλεμο δι’ αντιπροσώπων», αν και τότε δεν υπήρχε αυτός ο όρος, τον έχουμε, στα «Κερκυραϊκά» του Θουκυδίδη όπου η μεν Αθήνα εξόπλισε στους δημοκρατικούς, οι δε Κόρινθο και Σπάρτη ενίσχυσαν ναυτικά τους ολιγαρχικούς. Οι συμπτώσεις και οι ομοιότητες του τότε και του τώρα, είναι συγκλονιστικές. Τόσο στον τότε υπάρχων γεωπολιτικό παίγνιο αλλά και στο σημερινό γίγνεσθαι, έχουμε ένα διπολικό διεθνές σύστημα, Αθήνα Σπάρτη και ΗΠΑ Ρωσία με έντονο ανταγωνισμό και προβλήματα διεθνούς ασφάλειας.
Σήμερα η υπερδύναμη των ΗΠΑ, όπου για πρώτη φορά αμφισβητείται η παγκόσμια ηγεμονία της και ο κόσμος τείνει να γίνει πολυπολικός και να αναδειχθούν και άλλες δυνάμεις «Ρωσία, Κίνα κλπ», έχει εξαπολύσει μια σειρά από πολέμους «δι’ αντιπροσώπων». Οι πόλεμοι στην Συρία, Ουκρανία, Καύκασο, Λιβύη, εμφύλιος στη Υεμένη κλπ. δεν είναι τίποτε άλλο από πολέμους « δι’ αντιπροσώπων» που σκοπό έχουν τον απομονωτισμό της Ρωσίας στο εσωτερικό της «Hertland» και την μη έξοδο της σε θερμές θάλασσες.
Μέσα στο όλο γεωπολιτικό παίγνιο η Ελλάδα κατά το παρελθόν συμμετείχε σε αντίστοιχους πολέμους, δι’ αντιπροσώπων (με τελευταίο τον εμφύλιο πόλεμο) . Χαρακτηριστική είναι η επέμβαση στην Ρωσική επανάσταση το 1919 με την συμμετοχή της Ελλάδας (Α΄ Σώμα Στρατού με δύο Μεραρχίες , ΙΙη και ΧΙΙΙη) στην Κριμαία. Η εκστρατεία αυτή οδηγήθηκε σε πλήρη αποτυχία και είχε σαν αποτέλεσμα, την συρρίκνωση του ελληνισμού της εκεί και γύρω περιοχής από τα αντίποινα που ακολούθησαν όταν έφυγε ο ελληνικός στρατός.
Στη συνέχεια, η Ελλάδα μη διδαχθείσα από το πάθημα της στην Κριμαία επαναλαμβάνει το ίδιο το λάθος με την Μικρασιατική εκστρατεία, συμμετέχοντας ως ‘αντιπρόσωπος’ των άγγλων σε ένα πρωτοφανή ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων.
Έτσι την σχετική εισήγηση κάνει ο βετεράνος πρωθυπουργός Λόυδ Τζώρτζ ο οποίος δηλώνει ότι: « Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα και δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί ένα τετελεσμένο γεγονός, και το κυριότερο διαθέτει έναν ετοιμοπόλεμο στρατό». Αφού είχε γίνει η εισήγηση του βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών υπό τον Χάουαρντ Νίκολσον : « Η αιτία που μας ώθησε στην υποστήριξη της Ελλάδας δεν ήταν συναισθηματική, ήταν η προστασία των Ινδιών και του Σουέζ. Αφού η Τουρκία αποδείχθηκε αναξιόπιστη σύμμαχος , στραφήκαμε προς την Ελλάδα. Η χώρα αυτή είναι αρκετά ισχυρή για να μην μας δημιουργεί οικονομικές δαπάνες σε περίοδο ειρήνης, και αρκετά αδύνατη σε περίοδο πολέμου ώστε να μένει υποτελής σε εμάς».
Μέχρι πρότινος η Τουρκία ήταν το χαϊδεμένο παιδί της Δύσης, με αποτέλεσμα τόσο οι ΗΠΑ αλλά και το ΝΑΤΟ να παίρνουν το μέρος της στις παράλογες απαιτήσεις της. Με αυτά και τούτα φθάσαμε στην σημερινή κατάσταση, με μια Κύπρο όμηρο των Τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων και ένα Αιγαίο με γκρίζες ζώνες.
Και ξαφνικά μετά την σύγκρουση των Αμερικανοτουρκικών συμφερόντων, περίεργα πράγματα και γεγονότα συμβαίνουν στη περιοχή μας. Μετακινήσεις στρατιωτικών βάσεων και οπλικών συστημάτων των ΗΠΑ, από την Τουρκία στην Ελλάδα. Η τωρινή κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ και συνοδοιπόρων, από το «φονιάδες των λαών αμερικάνοι» έχει μεταβληθεί στο αγαπημένο παιδί της Αμερικής μετατρέποντας την Ελλάδα σε μια απέραντη βάση αμερικανικών συμφερόντων (και μάλιστα χωρίς ανταποδοτικά οφέλη). Από το «έξω οι βάσεις του θανάτου» φτάσαμε….. στο πάρε κόσμε βάσεις……
Ερωτήσεις
Προς τι, η απόρρητη έκθεση της CIA η οποία πρόσφατα ‘διέρρευσε’
και μιλούσε για πόλεμο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας;
Γιατί στην συγκεκριμένη έκθεση γίνεται μνεία για ισορροπία του τρόμου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας;
Γιατί μετρούν λεπτομερώς την στρατιωτική ισχύ των δύο χωρών και καταλήγουν στο συμπέρασμα, ότι τα οπλικά συστήματα των δύο χωρών είναι ικανά να επιφέρουν βαρύτατες απώλειες τόσο σε στρατιωτικό επίπεδο αλλά και υποδομών;
Και επειδή δεν έχουμε συνηθίσει σε διαρροές απόρρητων εκθέσεων από την CIA, μήπως η παραπάνω έκθεση έχει σκοπό την προετοιμασία της κοινής γνώμης για τα επερχόμενα; Ή στην πίεση της ελληνικής κυβέρνησης για περαιτέρω ενδοτικότητα, την οποία ούτως ή άλλως δεν έχει ανάγκη, γιατί έχουν παραχωρηθεί τα πάντα στο βωμό της εξουσίας;
Συμπεράσματα
1. Εκ των πραγμάτων συνάγεται αβίαστα το συμπέρασμα, ότι έρχονται γεωπολιτικές αλλαγές στην περιοχή μας.
2. Όσο χειροτερεύουν οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις, οι ΗΠΑ στρέφονται προς την Ελλάδα.
3. Ενώ μέχρι χθες το ΝΑΤΟ αμφισβητούσε την ελληνική κυριαρχία σε ελληνικά νησιά και μιλούσε για αφοπλισμό, σήμερα επίσημα και με αμερικανική υποκίνηση θωρακίζουμε τα νησιά και στρατιωτικοποιούμε πλήρως το Αιγαίο με αμερικανική υποκίνηση. Ανδραβίδα, Άραξος , Λάρισα, Αλεξανδρούπολη, Σύρο, Σούδα, Κάλυμνο (δίπλα στα Ίμια), οι αμερικανικές δυνάμεις ενισχύουν την θέση τους αλλά και δημιουργούν νέες βάσεις.
4. Με το πρόσφατο νομοσχέδιο Μενέντεζ οι ΗΠΑ βάζουν στο στόχαστρο Τουρκία και Ρωσία, μέσω Ελλάδας και Κύπρου.
Επίλογος
Οι επερχόμενες εξελίξεις θα είναι ραγδαίες μιας και ο ιστορικός χρόνος στην παρούσα φάση είναι λίαν συμπεπιεσμένος.
Η μεγάλη συσσώρευση στρατιωτικών αλλά και οικονομικών δυνάμεων στην περιοχή ενδεχομένως να λειτουργήσουν ως καταλύτης πολεμικών συγκρούσεων είτε υπό την μορφή θερμού επεισοδίου (στην καλύτερη περίπτωση, ή ολική σύγκρουση (στην χειρότερη περίπτωση).
Οι δρόμοι των αγωγών είναι στρωμένοι με αίμα….. Ο έλεγχος εφοδιασμού με φυσικό αέριο της Νότιας Ευρώπης με προοπτική την κατασκευή αγωγού για την τροφοδοσία της, με τα προσφάτως ανακαλυφθέντα κοιτάσματα Αιγύπτου-Ισραήλ-Κύπρου και οσονούπω της Ελλάδας από την μια μεριά. Και από την άλλη ο αποκλεισμός της Ρωσίας και του φυσικού αερίου της, δημιουργούν το όλο γεωπολιτικό παίγνιο.
Η αναμέτρηση Ελλάδα – ΗΠΑ, και Τουρκία – Ρωσία, έχει ήδη ξεκινήσει. Αυτό συνάγεται και από την φράση του ελληνικού υπουργείου των εξωτερικών : « Η Ρωσία πολεμά ως σύντροφος εν όπλοις της Τουρκίας»….
Η αποπομπή μέρους του προσωπικού της Ρωσικής πρεσβείας αλλά και η στροφή της Ρωσίας στο Κυπριακό, να μιλήσει για «Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου» …. Προμηνύουν τα επερχόμενα …
Μέχρι χθες οι ελληνοτουρκικές διαφορές ήταν μια «ενδοοικογενειακή» σύγκρουση στα πλαίσια του ΝΑΤΟ. Σήμερα το παιχνίδι χοντραίνει και οι ελληνοτουρκικές διαφορές γίνονται χρηστικό εργαλείο σύγκρουσης και επιβολής συμφερόντων των ΗΠΑ και Ρωσίας. Τόσον οι ΗΠΑ αλλά και η Ρωσία ουδόλως ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα της Ελλάδας ή Τουρκίας. Πρωτίστως ενδιαφέρονται για την προώθηση των δικών τους συμφερόντων….. και να μην λησμονούμε ότι, όταν τσακώνονται τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια….
Η Ελλάδα πρέπει να αποφύγει την εμπλοκή της ως “αντιπρόσωπος” στον ανταγωνισμό των μεγάλων δυνάμεων στη περιοχή και να λειτουργήσει ως παράγων ειρήνης και σταθερότητας.
Τα παθήματα του παρελθόντος πρέπει να μας γίνουν μαθήματα και να διδαχθούμε τόσο από το εγχείρημα της Κριμαίας, αλλά και από το δράμα της μικρασιατικής καταστροφής.
Στους προηγούμενους πολέμους δι’ αντιπροσώπων, που συμμετείχε η Ελλάδα (Ουκρανία- Μικρά Ασία), πρωθυπουργός ήταν ο Βενιζέλος ο οποίος και απέτυχε παταγωδώς στην διαχείριση τους, τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι θα το επιτύχει το σημερινό πολιτικό σύστημα;
Οι μετριότητες και ανθυπομετριότητες , που συναπαρτίζουν τον ελληνικό και παραπολιτικό κόσμο, δεν έχουν το ανάστημα να θέσουν και να λύσουν γεωπολιτικά ζητήματα τέτοιου βάθους.
Γιατί αν ο πόλεμος είναι η συνέχεια της πολιτικής, ποιος πόλεμος θα συνεχίσει μια σπασμωδική πολιτική;»
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΤΟΥΛΙΩΤΗΣ,
Υποστράτηγος ε.α – militaire
23/4/2019
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Carriers USS John C. Stennis (CVN-74) and USS Abraham Lincoln (CVN-72) and operated this week in the Mediterranean Sea. It's the first time two carriers have operated together in the region since 2016. The drills included a visit from U.S. ambassador to Russia Jon Huntsman.
24/4/2019
* * *
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμφωνούν πάντα με τις απόψεις που δημοσιεύονται στα εκάστοτε - χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού - αναρτώμενα κείμενα τρίτων.Οι απόψεις που δημοσιεύονται στα κείμενα των αναρτήσεων εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που τις διατυπώνουν. Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στους δημιουργούς των κειμένων, εικόνων κλπ και των ιστολογίων που αναφέρονται.
Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger. Στο αρχικό πρωτότυπο κείμενο παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.