Το Λάθος
MALERAPASO VIA GETTY IMAGES
Πίσω από την έκπληξη του εκλογικού αποτελέσματος,
βρίσκεται η αποκάλυψη ενός πολιτικού λάθους.
Από τότε που παρακολουθώ, κατ επάγγελμα, εκλογικές αναμετρήσεις (και κοντεύουν, δυστυχώς, σαράντα χρόνια από την πρώτη μου φορά), θυμάμαι τις κυβερνήσεις που χάνουν να αναζητούν το φταίξιμο στην επικοινωνία, τους ανθρώπους της και τα μέσα της. «Δεν καταφέραμε να επικοινωνήσουμε το έργο μας», είναι η φράση που έχω ακούσει πιο συχνά από πικραμένα χείλη ηττημένων κυβερνητικών εκπροσώπων. «Δεν μπορέσαμε/ δεν προλάβαμε να εξηγήσουμε στον λαό την πολιτική μας», είναι η συχνότερη παραλλαγή της.
Στην πραγματικότητα, ακόμη κι εκείνοι που καταφεύγουν στις τετριμμένες δικαιολογίες, ξέρουν καλά πως η πολιτική ήττα δεν είναι ποτέ (ή σχεδόν ποτέ) θέμα επικοινωνίας, επικοινωνιακής στρατηγικής ή προσώπων που την διεκπεραιώνουν. Και θα πρέπει να αναγνωρίσουμε στον Αλέξη Τσίπρα ότι, ο ίδιος τουλάχιστον, στην συνέντευξή του στην ΕΡΤ, δεν επανέλαβε τα κλισέ στα οποία ανοήτως υπέκυψαν τόσοι σύντροφοί του αυτές τις μέρες. Δεν απέδωσε την ήττα στην επικοινωνία. Την απέδωσε στην «κόπωση» από την λιτότητα.
Τι λένε οι αριθμοί
Ένα εκλογικό αποτέλεσμα δεν έχει, βέβαια, ποτέ μια και μόνη εξήγηση ούτε μία και μοναδική ερμηνεία. Μα όποιος θέλει να την εξηγήσει, καλό είναι να αρχίζει από τους αριθμούς. Τι λένε, λοιπόν, οι αριθμοί της Κυριακής των ευρωεκλογών (που η τάση τους επιβεβαιώθηκε και την δεύτερη Κυριακή, όπου η αναμέτρηση είχε μια υπερ-τοπική πολιτική σημασία);
Τον Σεπτέμβριο του 2015 (όπως και προηγουμένως, τον Ιανουάριο), την νίκη στον ΣΥΡΙΖΑ την είχαν δώσει οι νέοι (18-24) με ποσοστό 42% και οι παραγωγικές ηλικίες (25-64), με ποσοστά από 33 έως 38%. Η Νέα Δημοκρατία, τότε, είχε διατηρήσει τις δυνάμεις της μόνον μεταξύ των συνταξιούχων κι εκεί οριακά, με 37% έναντι 34%.
Στις ευρωεκλογές του 2019 η εικόνα αντεστράφη με δραματικό τρόπο. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε τους νέους (24% έναντι 26% της ΝΔ). Έχασε σε όλες τις παραγωγικές ηλικιακές ομάδες (η ΝΔ προηγείται με πέντε μονάδες στις ηλικίες 25-34, με 10 μονάδες στις ηλικίες 35-54 και με 6 μονάδες στις ηλικίες 55-64).
Οι εργαζόμενοι ψήφισαν ΝΔ
Ακόμη χειρότερα: Το 2015 είχε κατακτήσει την νίκη χάρις στην συντριπτική υπεροχή του μεταξύ των μισθωτών του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα (37% και στις δύο κατηγορίες) ενώ το σκορ ήταν περίπου ισόπαλο στους αγρότες και τους ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους.
Τώρα, οι δημόσιοι υπάλληλοι έδωσαν την νίκη στην ΝΔ με διαφορά 4%, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι με διαφορά 8%, οι αγρότες με 15% και οι αυταπασχολούμενοι και ελεύθεροι επαγγελματίες με 17%. Η μόνη κοινωνική κατηγορία που έμεινε σχετικά πιστή είναι οι άνεργοι, με το υψηλό 29% (χαμηλότερο, πάντως, από το 43% του 2015). Όσο για τους συναξιούχους, παρά την ματαίωση της περικοπής της «προσωπικής διαφοράς» και το περιλάλητο έκτακτο εκλογικό επίδομα του Μαϊου, η διαφορά υπέρ της ΝΔ ήταν της τάξης του 14%.
Το συμπέρασμα: Ο κόσμος της εργασίας, σε όλες του τις εκδοχές, ο κόσμος δηλαδή τον οποίο η Αριστερά πάντοτε διεκδικούσε να εκπροσωπεί, αυτήν την φορά προτίμησε ΝΔ. Και η κοινωνική συμμαχία που έδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ την τριπλή νίκη του 2015, δεν υπάρχει πια. Αλλά γιατί;
Στρατηγικό λάθος
Η «κόπωση από την λιτότητα», το πολιτικό κόστος της εφαρμογής του τρίτου μνημονίου, το οποίο επιβλήθηκε- κατά την Συριζαϊκή αφήγηση- λόγω της ήττας στην διαπραγμάτευση, είναι μια εξήγηση. Ατελής εξήγηση. Γιατί όλα δείχνουν ότι πίσω από την έκπληξη του εκλογικού αποτελέσματος, βρίσκεται η αποκάλυψη ενός πολιτικού λάθους. Μιας λανθασμένης στρατηγικής επιλογής.
Η κυβέρνηση έκανε εξ αρχής την επιλογή να μην εφαρμόσει απλώς το τρίτο μνημόνιο. Να το εφαρμόσει με τρόπο που να επιτρέπει, κάθε χρόνο, την παραγωγή ενός υπερ-πλεονάσματος. Να μένει, δηλαδή, στο δημόσιο ταμείο ένα ποσό πάνω από το πρωτογενές πλεόνασμα, που είχαμε μνημονιακή υποχρέωση να εξοικονομούμε για να εξυπηρετούμε δανειακές υποχρεώσεις. Η επιδίωξη ενός τέτοιου στόχου επέβαλε μια πρόσθετη λιτότητα, πάνω από την λιτότητα του μνημονίου. Επέβαλε περικοπές στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων, καθυστέρηση στην εξώφληση οφειλών του δημοσίου και φόρους, περισσότερους φόρους.
Ήταν μια επιλογή που θα μπορούσε, ως ένα σημείο, να δικαιολογηθεί ως προσπάθεια αποκατάστασης της εμπιστοσύνης των δανειστών ή ως προσπάθεια δημιουργίας «μαξιλαριού» δημοσιονομικής ασφάλειας. Αλλά προφανώς ήταν κάτι περισσότερο από αυτό. Ήταν μια συνειδητή πολιτική που σχεδιαζόταν με κοινωνική (αναδιανομή μέρους του πλεονάσματος σε αδύναμα κοινωνικά στρώματα) και πολιτική (χρηματοδότηση παροχών την προεκλογική περίοδο) στόχευση. Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είχε πρόσφατα, τον περασμένο Δεκέμβριο, υπερασπιστεί αυτήν την πολιτική, ως «ταξικά μεροληπτική» υπέρ των κοινωνικά αδυνάτων. Κι ας στηριζόταν, εν πολλοίς, σε έμμεσους, δηλαδή άδικους, φόρους. Κι ας συμμετείχαν οι έμμεσοι φόροι, αυτοί που βαραίνουν κυρίως τους κοινωνικά αδύναμους, με 6 ευρώ σε κάθε 10 ευρώ δημοσίων εσόδων.
Διπλή καταστροφή
Η επιτυχία της προσπάθειας ήταν παραδειγματική. Το υπέρ-πλεόνασμα ήταν 5,9 δισ. το 2016, 4,2 δις το 2017 και 885 εκατομμύρια το 2018- σύνολο 11 δις σε τρία χρόνια.
Αλλά το αποτέλεσμα της επιτυχίας ήταν διπλά καταστροφικό. Οικονομικά, συγκράτησε τους ρυθμούς ανάπτυξης σε επίπεδα πολύ χαμηλότερα των δυνητικών. Και εκλογικά, προκάλεσε την διάλυση της κοινωνικής συμμαχίας του 2015. Διότι ο σχεδιασμός της «ταξικής μεροληψίας» στηρίχθηκε σε λάθος εκτίμηση των πραγματικών δεδομένων της ελληνικής κοινωνίας. Μετρήθηκε λάθος ποιοι είναι οι «πολλοί» και ποιοι οι «λίγοι».
Έχω την εντύπωση ότι το λάθος έχει συνειδητοποιηθεί. Αλλά ακόμη κι αν είναι πια αργά για να διορθωθεί, θα ήταν χρήσιμο, από πολλές απόψεις χρήσιμο, να αναγνωριστεί. Δημόσια και με ειλικρίνεια.-
Παύλος Τσίμας
06/06/2019
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Το κατά Τσίπρα τρίπτυχο της ήττας.
Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να συνέλθει από το σοκ των ευρωεκλογών και να ανασυνταχθεί εν όψει των εθνικών εκλογών της 7ης Ιουλίου συνεχίζεται με το βάρος να πέφτει, μετά τις πρώτες διαπιστώσεις, στα ψηφοδέλτια, τον επανασχεδιασμό της επικοινωνίας και την αναμόρφωση του προγράμματος, ώστε να περιλαμβάνει προτάσεις για τη μεσαία τάξη, στην οποία ως επί το πλείστον οφείλεται η εκλογική συντριβή.
Ο πρωθυπουργός, όπως είπε και δημόσια στην ΕΡΤ, θα μεταβεί στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την προκήρυξη των εκλογών της 7ης Ιουλίου τη Δευτέρα 10 Ιουνίου. Από εκεί και πέρα ξεκινά μια δύσκολη για το κυβερνών κόμμα προεκλογική περίοδος 25 ημερών. Ως στρατηγικός στόχος έχει τεθεί η διατήρηση της θέσης του δεύτερου πόλου στο πολιτικό σκηνικό, που σημαίνει ότι θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια ο ΣΥΡΙΖΑ να υπερβεί την όποια απογοήτευση προκάλεσε στο στελεχιακό δυναμικό και τον κόσμο του το αποτέλεσμα της 26ης Μαΐου με τις εντυπώσεις να ενισχύονται τη δεύτερη Κυριακή, με το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών, όπου κι εκεί ο χάρτης βάφτηκε μπλε.
Προφανώς, εν όψει της πολύ δύσκολης μάχης για τις εκλογές λίγα πράγματα μπορούν να ειπωθούν δημόσια εν είδει αποτίμησης, άλλωστε αυτό θα επιχειρηθεί να γίνει διεξοδικά μετά τις βουλευτικές εκλογές. Η προσπάθεια τώρα είναι να αποφευχθεί η εσωστρέφεια, ώστε γρήγορα να ανανεωθεί το αφήγημα που, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, πρέπει να επικεντρώνει στα προγραμματικά ζητήματα, αναδεικνύοντας από τη μία τις θέσεις εκείνες της Ν.Δ. που θεωρείται ότι υποκρύπτουν σκληρή νεοφιλελεύθερη αντιλαϊκή ατζέντα και από την άλλη τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που πρέπει να φέρουν ένα στοιχείο ελπίδας για την οικονομική ανάπτυξη και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών.
Επιπλέον, θεωρείται ότι εκ των πραγμάτων στις επικείμενες εκλογές το σκληρό δίλημμα για τη διακυβέρνηση της χώρας εκ των πραγμάτων ανεβάζει την πόλωση, επομένως θα συμπαρασύρει στην κάλπη (του ΣΥΡΙΖΑ) αναποφάσιστους (ως επί το πλείστον προέρχονται από τη δεξαμενή όσων το 2015 ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ) ή ψηφοφόρους που στις ευρωεκλογές θέλησαν να τιμωρήσουν το κυβερνών κόμμα.
Ωστόσο, ενός κακού μύρια έπονται και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μόνο να αναμετρηθεί με τον κακό εαυτό του, ώστε να κινηθεί με ταχύτητα τις επόμενες εβδομάδες βάζοντας στον πάγο το τραύμα της βαριάς ήττας. Έχει πλέον να αναμετρηθεί και με το ΚΙΝΑΛΛ, που μετά την κίνηση «εκδίωξης» του Ευάγγελου Βενιζέλου, προκειμένου να συμβολιστεί η απαλλαγή από τα «δεξιά βαρίδια», βάζει στόχο την εκλογική λεηλασία του ΣΥΡΙΖΑ και τον επαναπατρισμό ψηφοφόρων που απογοητευμένοι από τη συγκυβέρνηση με τον Σαμαρά είχαν κινηθεί προς το κυβερνών κόμμα το 2015, αλλά πλέον βιώνουν νέα απογοήτευση.
Ο πρωθυπουργός στην πρώτη συνέντευξή του μετά τις εκλογές (ΕΡΤ) μέτρησε στα βασικά αίτια της ήττας τη δυσαρέσκεια της μεσαίας τάξης για τη φορολογική επιβάρυνση, «το βάθος της οποίας», όπως είπε, «δεν καταλάβαμε», τη Συμφωνία των Πρεσπών αλλά και τη συγκυβέρνηση με τον Πάνο Καμμένο και ειδικότερα την καθυστερημένη διάλυση της εν λόγω συγκατοίκησης στην εξουσία.
Αναφορικά με τα φαινόμενα «αλαζονείας» κατά την άσκηση της εξουσίας, ο πρωθυπουργός απέφυγε να απαντήσει κάνοντας λόγο για σημαντικά ζητήματα, όμως «δευτερεύοντα» ως προς την ιεράρχηση των βασικών αιτιών της ήττας.
Σε ό,τι αφορά τη Συμφωνία των Πρεσπών, ο πρωθυπουργός επέμεινε στην υπεράσπισή της λέγοντας πως είναι υπερήφανος, παραδέχτηκε ότι είχε επίπτωση, είχε πολιτικό κόστος όχι ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα, όπως υπολόγιζαν οι περισσότεροι, αλλά «πανελλαδικά», καθώς όχι μόνο προκάλεσε πόλωση με επίκεντρο το ταυτοτικό ζήτημα, αλλά τράβηξε την προσοχή από την οικονομία και έβαλε σε δεύτερη μοίρα την ανάκαμψη και την προοπτική.
Εν τω μεταξύ, αν και η κάλπη των ευρωεκλογών απέδειξε ότι τα «δώρα» της τελευταίας στιγμής, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, δεν συγκίνησαν τους ψηφοφόρους, ο πρωθυπουργός εξήγγειλε την προώθηση τροπολογίας για την κατάργηση της μείωσης του αφορολόγητου την Παρασκευή, καλώντας τα άλλα κόμματα να την ψηφίσουν. Ωστόσο με δεδομένη την αλλαγή κλίματος από την πλευρά των Βρυξελλών (βλ. έκθεση Κομισιόν) το αναμενόμενο είναι ότι θέμα του αφορολόγητου θα μπει στο τραπέζι της συζήτησης μεταξύ θεσμών και της νέας κυβέρνησης από το φθινόπωρο, όταν θα υπάρχει καλύτερη εικόνα για την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού και τους δείκτες της ανάπτυξης και της επίτευξης των πλεονασμάτων. Εκτιμάται ωστόσο ότι μπορεί να είναι μια κίνηση του πρωθυπουργού με στόχο να εκθέσει την επόμενη κυβέρνηση, αν κι εφόσον ξαναπεράσει από τη Βουλή διάταξη για το αφορολόγητο με στόχο τη μείωση ή την κατάργησή του (όπως πιστεύει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα πράξει μια κυβέρνηση υπό τον Μητσοτάκη) και δεν θα μπορεί να πει ότι το βρήκε έτοιμο από την κυβέρνηση Τσίπρα.
Δικαιοσύνη και ΠτΔ
Τέλος, σε ό,τι αφορά το ζήτημα που έχει ανακύψει με τις αλλαγές στην ηγεσία της Δικαιοσύνης, ο πρωθυπουργός κατέθεσε την εκτίμησή του για το τι θα πράξει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Υπενθυμίζεται ότι την περασμένη Παρασκευή το Υπουργικό Συμβούλιο έλαβε την απόφαση για πρόεδρο και εισαγγελέα του Αρείου Πάγου (Ειρήνη Καλού και Δήμητρα Κοκοτίνη αντιστοίχως). Με αφορμή δημοσιεύματα ότι ο ΠτΔ δεν θα υπογράψει το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, πηγές της Προεδρίας με διαρροή ενημέρωναν ότι ο Προκόπης Παυλόπουλος θα πει τι θα πράξει μετά, όταν λάβει το σχέδιο Π.Δ., και ό,τι κάνει θα το κάνει μετά τις 30 Ιουνίου (οπότε λήγει η θητεία των δικαστικών λειτουργών).
Ερωτηθείς προχθές ο πρωθυπουργός για το τι πιστεύει ότι θα πράξει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απάντησε ότι ως θεσμός, «έχει μία μεγάλη υποχρέωση: Το πρώτο να είναι ο εγγυητής της ενότητας του έθνους. Το δεύτερο να είναι ο εγγυητής του Συντάγματος και της τήρησής του. Και το τρίτο (…) να είναι και εγγυητής της ανεξαρτησίας των θεσμών και της Δικαιοσύνης, εν προκειμένω».
«Πιστεύω», συνέχισε, «ότι ο κάθε Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ειδικά ο συγκεκριμένος, ο οποίος έχει αποδείξει ότι τιμά με την παρουσία και τη στάση του αυτό που ορίζει το Σύνταγμα για τον θεσμικό του ρόλο, θα πράξει με βάση αυτές τις τρεις εγγυητικές –αν θέλετε – αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και θα βρει τον τρόπο».
Ωστόσο, πληροφορίες και εκτιμήσεις επιμένουν ότι δεν είναι στις προθέσεις του Προκόπη Παυλόπουλου να υπογράψει το Π.Δ.
ΜΑΡΙΑ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΥ
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ,
τεύχος 2076 στις 6-6-2019
http://www.topontiki.gr/article/326602/
kata-tsipra-triptyho-tis-ittas
7/6/2019
2.
Η μεσαία τάξη που αγάπησαν...
Πριν ακούσουμε και πάρουμε στα σοβαρά τα όσα λένε οι κύριοι Τσίπρας και Μητσοτάκης για τη μεσαία τάξη και πόσο μεγάλο είναι το ενδιαφέρον τους γι’ αυτήν, ίσως θα πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε κάποια άλλα δημοσίως λεχθέντα.
Ο πρωθυπουργός, για παράδειγμα, έχει πολλές φορές παραδεχτεί και υπογραμμίσει, προκειμένου να δικαιολογηθεί, ότι κυβέρνησε με ένα πρόγραμμα που δεν ήταν δικής του ιδιοκτησίας, αλλά το επέβαλαν οι δανειστές.
Από την άλλη πλευρά, με τη χαρακτηριστική ξεδιάντροπη νεοφιλελεύθερη ειλικρίνεια, ο Άδωνις Γεωργιάδης είχε με περηφάνια διεκδικήσει την πατρότητα των προγραμμάτων που δανειστές του επέβαλαν να εφαρμόσει, ώστε να μην του πάρουν τη δόξα της επιτυχίας, όπως έλεγε...
Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, όποιον από τους δύο και να ακούσει κανείς, γίνεται σαφές πώς και ποιοι κυβερνούν τη χώρα μετά την υπογραφή των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των μεσοπρόθεσμων προσαρμογών.
Αυτή η απάντηση στο «ποιος κυβερνά τη χώρα» θα μπορούσε να γίνει ακόμη σαφέστερη αν κάποιος είχε την ευκαιρία – όπως συμβαίνει μερικές φορές στο πλαίσιο του ρεπορτάζ – να ακούσει έναν υπουργό να παραδέχεται με απόγνωση ότι «έχουμε απολέσει πάνω από το 80% της κυριαρχίας μας, δεν μπορούμε ούτε γραφική ύλη να αγοράσουμε χωρίς έλεγχο».
Τώρα που υποτίθεται ότι βγήκαμε από τα μνημόνια, μετά τη συντριβή στην ευρωκάλπη και τον επαπειλούμενο όλεθρο στις εθνικές εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ θυμήθηκε τη μεσαία τάξη, την οποία «εξάτμισε». Προς αυτούς – όσους ήταν ή φαντάζονται ότι είναι ή ελπίζουν να γίνουν μεσαία τάξη – κατευθύνονται και τα ταξίματα του κύριου Μητσοτάκη και της νεοφιλελεύθερης παρέας του, που ετοιμάζεται για την τελική έφοδο και την κατάληψη της εξουσίας.
Όμως ξέρουν καλά και οι δύο – και θα ήταν σίγουρα καλύτερα να το γνωρίζαμε όλοι μας στην κάθε λεπτομέρειά του – ότι η «σφαγή» της μεσαίας τάξης ήταν και εξακολουθεί να είναι «έμμεσο» προαπαιτούμενο των μνημονίων. Υπ’ αυτήν την έννοια ελάχιστη σημασία έχει για την... αξιαγάπητη μεσαία τάξη το αν αυτός που έχει αναλάβει την ευθύνη της συρρίκνωσής της ακολουθεί ένα πρόγραμμα που θεωρεί δικό του ή παραδέχεται ότι εκτελεί εντολές των έξω.
Και για να μην ξεχνιόμαστε (για το ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο) ήδη έφτασαν τα μαντάτα των εποπτών που προβλέπουν (έκθεση της Κομισιόν) δημοσιονομικό εκτροχιασμό, δίνοντας πάσα στην επόμενη κυβέρνηση για να μιλήσει περί καμένης γης και να συνεχίσει να... αγαπάει τη μεσαία τάξη όπως ακριβώς και οι προηγούμενοι...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ,
τεύχος 2076 στις 6-6-2019
http://www.topontiki.gr/article/326540/
i-mesaia-taxi-poy-agapisan
6/6/2019
Σκίτσο του Η.ΜΑΚΡΗ
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ - ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Γεώργιος Παπασίμος: Οι έξι χαίνουσες πληγές του ΣΥΡΙΖΑ.
https://slpress.gr/politiki/oi-exi-chainoyses-pliges-toy-syriza/
* * *
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμφωνούν πάντα με τις απόψεις που δημοσιεύονται στα εκάστοτε - χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού - αναρτώμενα κείμενα τρίτων.Οι απόψεις που δημοσιεύονται στα κείμενα των αναρτήσεων εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που τις διατυπώνουν. Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στους δημιουργούς των κειμένων, εικόνων κλπ και των ιστολογίων που αναφέρονται. Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger. Στο αρχικό πρωτότυπο κείμενο παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Το κατά Τσίπρα τρίπτυχο της ήττας.
Η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να συνέλθει από το σοκ των ευρωεκλογών και να ανασυνταχθεί εν όψει των εθνικών εκλογών της 7ης Ιουλίου συνεχίζεται με το βάρος να πέφτει, μετά τις πρώτες διαπιστώσεις, στα ψηφοδέλτια, τον επανασχεδιασμό της επικοινωνίας και την αναμόρφωση του προγράμματος, ώστε να περιλαμβάνει προτάσεις για τη μεσαία τάξη, στην οποία ως επί το πλείστον οφείλεται η εκλογική συντριβή.
Ο πρωθυπουργός, όπως είπε και δημόσια στην ΕΡΤ, θα μεταβεί στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την προκήρυξη των εκλογών της 7ης Ιουλίου τη Δευτέρα 10 Ιουνίου. Από εκεί και πέρα ξεκινά μια δύσκολη για το κυβερνών κόμμα προεκλογική περίοδος 25 ημερών. Ως στρατηγικός στόχος έχει τεθεί η διατήρηση της θέσης του δεύτερου πόλου στο πολιτικό σκηνικό, που σημαίνει ότι θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια ο ΣΥΡΙΖΑ να υπερβεί την όποια απογοήτευση προκάλεσε στο στελεχιακό δυναμικό και τον κόσμο του το αποτέλεσμα της 26ης Μαΐου με τις εντυπώσεις να ενισχύονται τη δεύτερη Κυριακή, με το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών, όπου κι εκεί ο χάρτης βάφτηκε μπλε.
Προφανώς, εν όψει της πολύ δύσκολης μάχης για τις εκλογές λίγα πράγματα μπορούν να ειπωθούν δημόσια εν είδει αποτίμησης, άλλωστε αυτό θα επιχειρηθεί να γίνει διεξοδικά μετά τις βουλευτικές εκλογές. Η προσπάθεια τώρα είναι να αποφευχθεί η εσωστρέφεια, ώστε γρήγορα να ανανεωθεί το αφήγημα που, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, πρέπει να επικεντρώνει στα προγραμματικά ζητήματα, αναδεικνύοντας από τη μία τις θέσεις εκείνες της Ν.Δ. που θεωρείται ότι υποκρύπτουν σκληρή νεοφιλελεύθερη αντιλαϊκή ατζέντα και από την άλλη τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, που πρέπει να φέρουν ένα στοιχείο ελπίδας για την οικονομική ανάπτυξη και τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών.
Επιπλέον, θεωρείται ότι εκ των πραγμάτων στις επικείμενες εκλογές το σκληρό δίλημμα για τη διακυβέρνηση της χώρας εκ των πραγμάτων ανεβάζει την πόλωση, επομένως θα συμπαρασύρει στην κάλπη (του ΣΥΡΙΖΑ) αναποφάσιστους (ως επί το πλείστον προέρχονται από τη δεξαμενή όσων το 2015 ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ) ή ψηφοφόρους που στις ευρωεκλογές θέλησαν να τιμωρήσουν το κυβερνών κόμμα.
Ωστόσο, ενός κακού μύρια έπονται και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μόνο να αναμετρηθεί με τον κακό εαυτό του, ώστε να κινηθεί με ταχύτητα τις επόμενες εβδομάδες βάζοντας στον πάγο το τραύμα της βαριάς ήττας. Έχει πλέον να αναμετρηθεί και με το ΚΙΝΑΛΛ, που μετά την κίνηση «εκδίωξης» του Ευάγγελου Βενιζέλου, προκειμένου να συμβολιστεί η απαλλαγή από τα «δεξιά βαρίδια», βάζει στόχο την εκλογική λεηλασία του ΣΥΡΙΖΑ και τον επαναπατρισμό ψηφοφόρων που απογοητευμένοι από τη συγκυβέρνηση με τον Σαμαρά είχαν κινηθεί προς το κυβερνών κόμμα το 2015, αλλά πλέον βιώνουν νέα απογοήτευση.
Ο πρωθυπουργός στην πρώτη συνέντευξή του μετά τις εκλογές (ΕΡΤ) μέτρησε στα βασικά αίτια της ήττας τη δυσαρέσκεια της μεσαίας τάξης για τη φορολογική επιβάρυνση, «το βάθος της οποίας», όπως είπε, «δεν καταλάβαμε», τη Συμφωνία των Πρεσπών αλλά και τη συγκυβέρνηση με τον Πάνο Καμμένο και ειδικότερα την καθυστερημένη διάλυση της εν λόγω συγκατοίκησης στην εξουσία.
Αναφορικά με τα φαινόμενα «αλαζονείας» κατά την άσκηση της εξουσίας, ο πρωθυπουργός απέφυγε να απαντήσει κάνοντας λόγο για σημαντικά ζητήματα, όμως «δευτερεύοντα» ως προς την ιεράρχηση των βασικών αιτιών της ήττας.
Σε ό,τι αφορά τη Συμφωνία των Πρεσπών, ο πρωθυπουργός επέμεινε στην υπεράσπισή της λέγοντας πως είναι υπερήφανος, παραδέχτηκε ότι είχε επίπτωση, είχε πολιτικό κόστος όχι ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα, όπως υπολόγιζαν οι περισσότεροι, αλλά «πανελλαδικά», καθώς όχι μόνο προκάλεσε πόλωση με επίκεντρο το ταυτοτικό ζήτημα, αλλά τράβηξε την προσοχή από την οικονομία και έβαλε σε δεύτερη μοίρα την ανάκαμψη και την προοπτική.
Εν τω μεταξύ, αν και η κάλπη των ευρωεκλογών απέδειξε ότι τα «δώρα» της τελευταίας στιγμής, εν μέσω προεκλογικής περιόδου, δεν συγκίνησαν τους ψηφοφόρους, ο πρωθυπουργός εξήγγειλε την προώθηση τροπολογίας για την κατάργηση της μείωσης του αφορολόγητου την Παρασκευή, καλώντας τα άλλα κόμματα να την ψηφίσουν. Ωστόσο με δεδομένη την αλλαγή κλίματος από την πλευρά των Βρυξελλών (βλ. έκθεση Κομισιόν) το αναμενόμενο είναι ότι θέμα του αφορολόγητου θα μπει στο τραπέζι της συζήτησης μεταξύ θεσμών και της νέας κυβέρνησης από το φθινόπωρο, όταν θα υπάρχει καλύτερη εικόνα για την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού και τους δείκτες της ανάπτυξης και της επίτευξης των πλεονασμάτων. Εκτιμάται ωστόσο ότι μπορεί να είναι μια κίνηση του πρωθυπουργού με στόχο να εκθέσει την επόμενη κυβέρνηση, αν κι εφόσον ξαναπεράσει από τη Βουλή διάταξη για το αφορολόγητο με στόχο τη μείωση ή την κατάργησή του (όπως πιστεύει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα πράξει μια κυβέρνηση υπό τον Μητσοτάκη) και δεν θα μπορεί να πει ότι το βρήκε έτοιμο από την κυβέρνηση Τσίπρα.
Δικαιοσύνη και ΠτΔ
Τέλος, σε ό,τι αφορά το ζήτημα που έχει ανακύψει με τις αλλαγές στην ηγεσία της Δικαιοσύνης, ο πρωθυπουργός κατέθεσε την εκτίμησή του για το τι θα πράξει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Υπενθυμίζεται ότι την περασμένη Παρασκευή το Υπουργικό Συμβούλιο έλαβε την απόφαση για πρόεδρο και εισαγγελέα του Αρείου Πάγου (Ειρήνη Καλού και Δήμητρα Κοκοτίνη αντιστοίχως). Με αφορμή δημοσιεύματα ότι ο ΠτΔ δεν θα υπογράψει το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, πηγές της Προεδρίας με διαρροή ενημέρωναν ότι ο Προκόπης Παυλόπουλος θα πει τι θα πράξει μετά, όταν λάβει το σχέδιο Π.Δ., και ό,τι κάνει θα το κάνει μετά τις 30 Ιουνίου (οπότε λήγει η θητεία των δικαστικών λειτουργών).
Ερωτηθείς προχθές ο πρωθυπουργός για το τι πιστεύει ότι θα πράξει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απάντησε ότι ως θεσμός, «έχει μία μεγάλη υποχρέωση: Το πρώτο να είναι ο εγγυητής της ενότητας του έθνους. Το δεύτερο να είναι ο εγγυητής του Συντάγματος και της τήρησής του. Και το τρίτο (…) να είναι και εγγυητής της ανεξαρτησίας των θεσμών και της Δικαιοσύνης, εν προκειμένω».
«Πιστεύω», συνέχισε, «ότι ο κάθε Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ειδικά ο συγκεκριμένος, ο οποίος έχει αποδείξει ότι τιμά με την παρουσία και τη στάση του αυτό που ορίζει το Σύνταγμα για τον θεσμικό του ρόλο, θα πράξει με βάση αυτές τις τρεις εγγυητικές –αν θέλετε – αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας. Και θα βρει τον τρόπο».
Ωστόσο, πληροφορίες και εκτιμήσεις επιμένουν ότι δεν είναι στις προθέσεις του Προκόπη Παυλόπουλου να υπογράψει το Π.Δ.
ΜΑΡΙΑ ΜΗΤΣΟΠΟΥΛΟΥ
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ,
τεύχος 2076 στις 6-6-2019
http://www.topontiki.gr/article/326602/
kata-tsipra-triptyho-tis-ittas
7/6/2019
2.
Η μεσαία τάξη που αγάπησαν...
Πριν ακούσουμε και πάρουμε στα σοβαρά τα όσα λένε οι κύριοι Τσίπρας και Μητσοτάκης για τη μεσαία τάξη και πόσο μεγάλο είναι το ενδιαφέρον τους γι’ αυτήν, ίσως θα πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε κάποια άλλα δημοσίως λεχθέντα.
Ο πρωθυπουργός, για παράδειγμα, έχει πολλές φορές παραδεχτεί και υπογραμμίσει, προκειμένου να δικαιολογηθεί, ότι κυβέρνησε με ένα πρόγραμμα που δεν ήταν δικής του ιδιοκτησίας, αλλά το επέβαλαν οι δανειστές.
Από την άλλη πλευρά, με τη χαρακτηριστική ξεδιάντροπη νεοφιλελεύθερη ειλικρίνεια, ο Άδωνις Γεωργιάδης είχε με περηφάνια διεκδικήσει την πατρότητα των προγραμμάτων που δανειστές του επέβαλαν να εφαρμόσει, ώστε να μην του πάρουν τη δόξα της επιτυχίας, όπως έλεγε...
Και στη μια και στην άλλη περίπτωση, όποιον από τους δύο και να ακούσει κανείς, γίνεται σαφές πώς και ποιοι κυβερνούν τη χώρα μετά την υπογραφή των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των μεσοπρόθεσμων προσαρμογών.
Αυτή η απάντηση στο «ποιος κυβερνά τη χώρα» θα μπορούσε να γίνει ακόμη σαφέστερη αν κάποιος είχε την ευκαιρία – όπως συμβαίνει μερικές φορές στο πλαίσιο του ρεπορτάζ – να ακούσει έναν υπουργό να παραδέχεται με απόγνωση ότι «έχουμε απολέσει πάνω από το 80% της κυριαρχίας μας, δεν μπορούμε ούτε γραφική ύλη να αγοράσουμε χωρίς έλεγχο».
Τώρα που υποτίθεται ότι βγήκαμε από τα μνημόνια, μετά τη συντριβή στην ευρωκάλπη και τον επαπειλούμενο όλεθρο στις εθνικές εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ θυμήθηκε τη μεσαία τάξη, την οποία «εξάτμισε». Προς αυτούς – όσους ήταν ή φαντάζονται ότι είναι ή ελπίζουν να γίνουν μεσαία τάξη – κατευθύνονται και τα ταξίματα του κύριου Μητσοτάκη και της νεοφιλελεύθερης παρέας του, που ετοιμάζεται για την τελική έφοδο και την κατάληψη της εξουσίας.
Όμως ξέρουν καλά και οι δύο – και θα ήταν σίγουρα καλύτερα να το γνωρίζαμε όλοι μας στην κάθε λεπτομέρειά του – ότι η «σφαγή» της μεσαίας τάξης ήταν και εξακολουθεί να είναι «έμμεσο» προαπαιτούμενο των μνημονίων. Υπ’ αυτήν την έννοια ελάχιστη σημασία έχει για την... αξιαγάπητη μεσαία τάξη το αν αυτός που έχει αναλάβει την ευθύνη της συρρίκνωσής της ακολουθεί ένα πρόγραμμα που θεωρεί δικό του ή παραδέχεται ότι εκτελεί εντολές των έξω.
Και για να μην ξεχνιόμαστε (για το ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο) ήδη έφτασαν τα μαντάτα των εποπτών που προβλέπουν (έκθεση της Κομισιόν) δημοσιονομικό εκτροχιασμό, δίνοντας πάσα στην επόμενη κυβέρνηση για να μιλήσει περί καμένης γης και να συνεχίσει να... αγαπάει τη μεσαία τάξη όπως ακριβώς και οι προηγούμενοι...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ
Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ,
τεύχος 2076 στις 6-6-2019
http://www.topontiki.gr/article/326540/
i-mesaia-taxi-poy-agapisan
6/6/2019
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ - ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Γεώργιος Παπασίμος: Οι έξι χαίνουσες πληγές του ΣΥΡΙΖΑ.
https://slpress.gr/politiki/oi-exi-chainoyses-pliges-toy-syriza/
* * *
Οι απόψεις του ιστολογίου δεν συμφωνούν πάντα με τις απόψεις που δημοσιεύονται στα εκάστοτε - χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού - αναρτώμενα κείμενα τρίτων.Οι απόψεις που δημοσιεύονται στα κείμενα των αναρτήσεων εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που τις διατυπώνουν. Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στους δημιουργούς των κειμένων, εικόνων κλπ και των ιστολογίων που αναφέρονται. Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger. Στο αρχικό πρωτότυπο κείμενο παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.