10 λόγοι που εξηγούν γιατί το Brexit δεν έχει γίνει ακόμα.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Μπόρις Τζόνσον - Μεταξύ Σκύλλαςκαι Χάρυβδης.
(2) Ο Μπόρις Τζόνσον θα είναι το τέλος της Μεγάλης Βρετανίας.  
(3) Καλώς ήλθες Μπόρις Τζόνσον!
(4) Το Brexit,η εκλογή Τζόνσον , η κρίση της Ευρωζώνης 
και τα ελληνικά αδιέξοδα.


 10 λόγοι που εξηγούν 
γιατί το Brexit δεν έχει γίνει ακόμα.

Το BBC με μια μεγάλη έρευνα, που διήρκεσε μήνες, με συνεντεύξεις ανθρώπων που συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις, δίνει απαντήσεις.

Η Τερέζα Μέι, εξωθήθηκε σε παραίτηση και ο Μπόρις Τζόνσον κατέλαβε την πρωθυπουργία στην Βρετανία με στυλ...οδοστρωτήρα, πριν από μερικές ώρες.

Ο νέος Βρετανός πρωθυπουργός αφιέρωσε το πρώτο δεκάλεπτο της θητείας του για να απευθύνει ένα ενωτικό μήνυμα στην ηγεσία του συντηρητικού κόμματος, σε μία εμφάνιση που όλοι οι αναλυτές χαρακτήρισαν «ασυνήθιστη» για το στυλ του συνήθως πληθωρικού Τζόνσον.

Τόσο οι Τόρις όσο και οι Εργατικοί, ωστόσο, είναι βαθιά διχασμένοι απέναντι στην ιδέα του Brexit και το μέλλον είναι αβέβαιο. Γιατί συνέβησαν όλα αυτά;

Το BBC σε μια μεγάλη έρευνα, που διήρκεσε μήνες, με συνεντεύξεις ανθρώπων που συμμετείχαν στις διαπραγματεύσεις με την ΕΕ, επιχειρεί να καταγράψει τους λόγους που εξηγούν γιατί το Brexit δεν έχει γίνει ακόμα. 

1. Η Βρετανία δεν έχει κανένα σχέδιο για Brexit

Ο Τζορτζ Μπρίτζες, ο πρώτος υπουργός Brexit, πήρε ένα χαρτοφυλάκιο το 2016, που δημιουργήθηκε μετά το δημοψήφισμα.  Τουλάχιστον ο Μπρίτζες είχε ένα γραφείο. Αλλά δεν υπήρχε κανένας σχεδιασμός για το πώς θα φτάσει η κυβέρνηση στο Brexit, πως θα διαπραγματευτεί, τι θα διεκδικήσει. «Πίστευα ότι κάπου στην Ντάουνινγκ Στριτ, θα υπήρχε μια μικρή κλειστή ομάδα, που θα οργάνωνε ένα σχέδιο για το πώς θα διαπραγματευόμαστε και, ουσιαστικά, για τους γενικούς μας στόχους. Έτσι, η πρωθυπουργός - μάλλον σαν μια κακοποιός του Bond - θα καθόταν με την λευκή γάτα της στην αγκαλιά της και κρατώντας αυτό το μεγάλο σχέδιο πίσω της. Θα ήθελα να σας πω ότι εκείνο το δωμάτιο υπήρχε. Αλλά ποτέ δεν το βρήκα».

Και δεν ήταν ο μόνος. Στις Βρυξέλλες περίμεναν να δουν τι θα προτείνουν οι Βρετανοί.

Ο Φρανς Τίμερμανς, πρώτος αντιπρόεδρος της Κομισιόν, παραδέχεται ότι συγκλονίστηκε από αυτό που είδε και άκουσε. Ή μάλλον από αυτό που δεν άκουσε: «Σκέφτηκα ”Θεέ μου, δεν έχουν καν σχέδιο... δεν έχουν σχέδιο... ήταν σαν τον Lance Corpal Jones, που έτρεχε γύρω-γύρω σαν ηλίθιοι φωνάζοντας ”μην πανικοβάλλεστε, μην πανικοβάλλεστε”».

Και η αλήθεια είναι, γράφει το BBC, ότι δεν υπήρχε σχέδιο ούτε όταν ψήφιζαν για το δημοψήφισμα, ούτε όταν ο Κάμερον το προκήρυξε. Ένας αξιωματούχος είπε ότι ετοιμαζόταν ένα, αλλά ο Κάμερον το σταμάτησε υπό τον φόβο ότι θα διαρρεύσει.

2. Η ΕΕ είχε σχέδιο –μόνο για τη δική της επιβίωση

Ο Φρανσουά Ολάντ, τότε πρόεδρος της Γαλλίας, παραδέχτηκε στο BBC ότι αμέσως μετά την ανακοίνωση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος, ότι είπε στους λοιπούς Ευρωπαίους ηγέτες ότι η Βρετανία θα πρέπει να πληρώσει το τίμημα.

Οι Ευρωπαίοι είχαν καταλάβει ότι ο λαϊκισμός αυξανόταν και το Brexit ήρθε με την εκλογή Τραμπ. Και όταν ο Ντόνανλτ Τραμπ τηλεφώνησε στον  Ντόναλντ Τουρκ, τον ρώτησε: «ποιος θα ακολουθήσει». Στην Γαλλία, η Μαρί Λεπέν είχε ήδη ξεκινήσει την εκστρατεία για το Frexit και η ακροδεξιά ανέβαινε στην Ευρώπη.   

Η Βρετανία δεν θα αντιμετωπιζόταν πλέον από τους ευρωπαίους σαν ένα ακόμα κράτος μέλος που θα μπορούσε να κάνει συμμαχίες για την αποχώρησή της. Θα την αντιμετώπιζαν σαν να είχε ήδη φύγει. Η Ευρώπη δεν ήθελε να περάσει το μήνυμα ότι οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος θα μπορούσε να ακολουθήσει την ίδια πορεία. Δεν ήθελε να περάσει το μήνυμα της διάσπασης, της αρχής του τέλους της ΕΕ, αλλά ενός νέου ξεκινήματος.

3. «Το Brexit σημαίνει Brexit» αλλά τι στο καλό σήμαινε αυτό;

Η Τερέζα Μέι, στην πρώτη της ομιλία σαν πρωθυπουργός στο συνέδριο των Συντριπτικών το 2016 είπε: «Το Brexit σημαίνει Brexit. Και θα προσπαθήσουμε να στεφθεί με επιτυχία».

Ο υπουργός Οικονομικών Φίλιπ Χάμοντ προσπαθούσε να ακούσει την ομιλία χωρίς να παίρνει τις εκφράσεις που του έβγαιναν γιατί ήξερε ότι υπήρχαν κάμερες. Είχε ακούσει πολλές φορές την φράση. Αλλά μετά την άκουσε να λέει: «Οι νόμοι μας δεν θα γράφονται στις Βρυξέλλες αλλά στο Γουέστμινστερ. Η κυριαρχία των ευρωπαϊκών νόμων θα σταματήσει στη Βρετανία». Αυτό σήμαινε ότι η Βρετανία θα έβγαινε από την κοινή αγορά. Και κανένας δεν συμβουλεύτηκε τον υπουργό Οικονομικών πριν από αυτή την ομιλία.

Ο άνθρωπος που έγραψε την ομιλία της, φανατικός του Brexit, Νικ Τίμοθι, είχε φαντασιωθεί την φράση «το Brexit σημαίνει Brexit», η οποία όμως έμεινε κενή περιεχομένου.

Αμέσως μετά η  Μέι είπε ότι θα ενεργοποιήσει άμεσα το άρθρο 50, κάτι που Χάμοντ θεώρησε λάθος. Δεν είχε προετοιμαστεί ούτε ο κόσμος για το τι σημαίνει Brexit και τι Brexit θέλουν.     

4. Πρώτος κανόνας στην πολιτική: να σου βγαίνουν τα νούμερα

Ένα άλλο τραγικό λάθος της Μέι ήταν ότι πήγε σε εκλογές τον Ιούνιο του 2017, με το αποτέλεσμα να την αφήνει χωρίς πλειοψηφία. Και αυτό που δεν έκανε –μέχρι που ήταν πολύ αργά- ήταν να προσπαθήσει να έχει τη στήριξη της αντιπολίτευσης. Αυτό είχε κάνει ο Τεντ Χιθ πριν βάλει την Βρετανία στην κοινή  αγορά το 1973.

«Η πρωθυπουργός πήγε σε εκλογές γιατί ήξερε ότι τα νούμερα δεν έβγαιναν. Ήλπιζε ότι θα βελτίωνε τη θέση της για να μπορέσει να φέρει εις πέρας ότι είχαν ψηφίσει οι πολίτες με το δημοψήφισμα, αλλά το αποτέλεσμα έκανε τα πράγματα πιο δύσκολα», παραδέχεται ο Γκάβιν Μάργουελ, πρώην βουλευτής που έχασε την έδρα του με τις εκλογές και αντικατέστησε τον Νικ Τίμοθι ως διευθυντή του πρωθυπουργικού γραφείου όταν θεωρήθηκε υπεύθυνος για την προκήρυξη των εκλογών.

5. Τικ τακ

Ο Μισέλ Μπαρνιέ, ο άνθρωπος που είχε οριστεί από τις Βρυξελλες ως ο διεκπεραιωτής αυτού του δύσκού πρότζεκτ, υπενθύμισε συχνά ότι ο χρόνος περνά και βάσει του άρθρου 50, που ορίζει τον τρόπο που ένα κράτος μέλος μπορεί να φύγει από την ΕΕ, αναφέρει ρητά ότι το διάστημα των διαπραγματεύσεων είναι 2 χρόνια. 

Αξιωματούχοι της βρετανικής κυβέρνησης παραδέχονται στο BBC ότι είχαν υποτιμήσει τον ρόλο του Μπαρνιέ. Οι αναπληρωτές του Μπαρνιέ έκαναν την πραγματική διαπραγμάτευση και μαζί με τον Γερμανό δικηγόρο Μάρτιν Σελμάιερ, την ψυχή της διαπραγμάτευσής από την πλευρά των Βρυξελλών, ήταν εκείνοι που όριζαν όχι μόνο το χρονοδιάγραμμα, αλλά και τι θα δεχθεί και τι θα απορρίψει η ευρωπαϊκή πλευρά.  

6. Η απειλή της μη συμφωνίας δεν ήταν ποτέ αληθινή 

Ο Ντέιβιντ Ντέιβις δεν έπεισε ποτέ το υπόλοιπο του υπουργικού συμβουλίου, ούτε την ίδια την πρωθυπουργό, για να κάνει την απειλή «καμία συμφωνία είναι καλύτερη από μια κακή συμφωνία» να φαίνεται αξιόπιστη.

Ειδικότερα, ο υπουργός Οικονομικών τους έλεγε ότι δεν πρέπει να μιλάνε δημόσια γι’ αυτό. Ο Ντέιβις παραπονιέται ότι ο υπουργός Οικονομικών, ήταν τόσο αγχωμένος μην τρομάζει τις επιχειρήσεις, που δεν τον άφησε να στείλει επιστολές σε δεκάδες χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις, λέγοντάς τους να προετοιμάζονται για μη συμφωνία.

Ο ίδιος ο Χάμοντ λέει ότι δεν ήθελε οι επιχειρήσεις να εγκαταλείψουν τη χώρα και να σταματήσουν να επενδύουν, οπότε το τελευταίο πράγμα που ήθελε ήταν οτιδήποτε οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι δεν θα επέλθει συμφωνία.

Οι επίσημες προβλέψεις ήταν σαφείς: Ένα Brexit χωρίς συμφωνία θα μπορούσε να οδηγήσει σε δασμούς 10% για τις εξαγωγές αυτοκινήτων, και 40% στην πώληση αρνιού, λέει ο Χάμοντ.

Ο Χάμοντ δεν ήταν μόνος του σε αυτή την άποψη. Ένας από τους κορυφαίους αξιωματούχους που χειρίζονται το Brexit είπε στους υπουργούς ότι η απειλή για μη συμφωνία είναι σαν να απασφαλίζεις μια χειροβομβίδα και να την κρατάς πάνω από το κεφάλι σου.

Όταν το BBC ρώτησε τον Μπαρνιέ εάν η Μέι ή οι υπουργοί της είχαν προβεί σε μια τέτοια απειλή πίσω από τις κλειστές πόρτες, απάντησή του ήταν κατηγορηματική: «Όχι».

«Νομίζω ότι η πλευρά του Ηνωμένου Βασιλείου, που καλά ενημερωμένη και ικανή και γνωρίζει πως εργαζόμαστε στην ΕΕ, ήξερε από την αρχή ότι δεν θα επηρεαζόμασταν από μια τέτοια απειλή. Ότι δεν είναι χρήσιμο να το χρησιμοποιήσουν».

Το ίδιο επιβεβαιώνει και ο Σελμάιερ. Μάλιστα, ερωτηθείς εάν πιστεύει ότι η βρετανική πλευρά είχε προετοιμαστεί για το ενδεχόμενο της μη συμφωνίας, απάντησε αρνητικά.

«Βλέπουμε ότι από τη δική μας πλευρά των συνόρων έχουμε προετοιμαστεί για ένα σκληρό Brexit», είπε. «Ωστόσο δεν βλέπουμε το ίδιο επίπεδο προετοιμασίας και την άλλη πλευρά των συνόρων».

7. Το θέμα των συνόρων της Ιρλανδίας δεν έχει τελειώσει

Δεν βλέπουν μόνο στις Βρυξέλλες το Brexit σαν απειλή, αλλά και στο Δουβλίνο. Γι’ αυτό ήθελαν να ενταχθεί στη συζήτηση από την αρχή.

Μετά το Brexit, τα σύνορα μεταξύ Βόρειας Ιρλανδίας και Ιρλανδίας θα είναι το μόνο χερσαίο σύνορο μεταξύ ΕΕ και Ηνωμένου Βασιλείου. Για τη διαφύλαξη της ειρήνης, όλοι συμφώνησαν ότι δεν πρέπει να υπάρχουν συνοριακοί έλεγχοι. Ωστόσο, η επιθυμία της ΕΕ να προστατεύσει την ενιαία αγορά της, θα σήμαινε ότι έπρεπε να ελέγχονται ορισμένα αγαθά, όπως τα ζώα εκτροφής και τα χημικά που περνάνε τα σύνορα. 
Το επιχείρημα ήταν ότι μια Βρετανία στην εποχή μετά το Brexit θα μπορούσε να κάνει μια εμπορική συμφωνία με τις ΗΠΑ του Τράμπ και θα επέτρεπε για παράδειγμα την εισαγωγή κρέατος που έχει πλυθεί με χλώριο ή έχει ορμόνες. Χωρίς συνοριακούς ελέγχους, αυτά τα απαγορευμένα εμπορεύματα θα μπορούσαν να εισέλθουν και στην ΕΕ, υπονομεύοντας τα ευρωπαϊκά πρότυπα τροφίμων και φέρνοντας αθέμιτο ανταγωνισμό για τα ευρωπαϊκά προϊόντα, λόγω της χαμηλής τιμής τους.

Η Ιρλανδία και η ΕΕ απαίτησαν μια εγγύηση (ή ένα backstop) ότι οποιαδήποτε εμπορική συμφωνία τελικά υπογραφεί μεταξύ των δύο πλευρών, δεν θα φτάναμε ποτέ σε πολύ αυστηρούς ελέγχους στα σύνορα.

Οι υποστηρικτές του Brexit το είδαν σαν παγίδα σχεδιασμένη να κρατήσει το Ηνωμένο Βασίλειο δεσμευμένο στους κανόνες της ΕΕ και σε μια τελωνειακή ένωση.

Αλλά μετά από μήνες, η Μέι συμφώνησε, υπό την πίεση της μη προόδου στις διαπραγματεύσεις.

Η συμφωνία περιλαμβάνει ένα backstop που θα επέτρεπε τη Βόρεια Ιρλανδία να παραμείνει ευθυγραμμισμένη με ορισμένους κανόνες της ενιαίας αγοράς της ΕΕ, εάν δεν μπορεί να επιτευχθεί άλλη λύση πριν από το τέλος της μεταβατικής περιόδου (τέλος του 2020).

Αυτό σημαίνει ότι τα εμπορεύματα που εισέρχονται στη Βόρεια Ιρλανδία από το υπόλοιπο Ηνωμένο Βασίλειο θα πρέπει να ελέγχονται για να διαπιστωθεί αν πληρούν τα πρότυπα της ΕΕ (ουσιαστικά δημιουργούν σύνορα μεταξύ των δύο περιοχών).  

Ακόμη και σήμερα ωστόσο, δεν υπάρχουν πολλοί στη βρετανική πολιτική που είναι πρόθυμοι να υποστηρίξουν τη συμφωνία της Μέι. Ο Ντέιβις ακόμη κατηγορεί την Ντάουνινγκ Στριτ για τη συμφωνία του backstop. «Συμφώνησαν στο backstop γιατί ήταν απεγνωσμένοι να σημειώσουν πρόοδο. Ουσιαστικά τα έχασαν», λέει.  

8. Το όνειρο της ΕΕ ότι η Βρετανοί μπορεί να αλλάξουν γνώμη

«Προσπαθούσε να με αποπλανήσει…. Ο Μάρτιν (Σελμάιερ) μου είπε: “Κοιτά, γιατί δεν κάνουμε μια συμφωνία που θα το βάλουμε όλο αυτός τον πάγο για πέντε χρόνια. Να δούμε πως θα πάνε τα πράγματα”», λέει ο αναπληρωτής πρωθυπουργός, Ντέιβιντ Λίντινγκτον στο BBC.

Ο Ντόναλντ Τουσκ μια φορά έκανε ένα αστείο με το ενδεχόμενο οι Βρετανοί να πάρουν πίσω το Brexit: «Ποιος ξέρει. Μπορεί να λέτε ότι είμαι ονειροπόλος, αλλά δεν είμαι ο μόνος», είπε δανειζόμενος τους στοίχους του Imagine.

Ωστόσο, με την έρευνα του BBC αποκαλύπτεται για πρώτη φορά ότι υπήρχε πρόταση να μπει το Brexit στον πάγο.

9. Οι Βρετανοί βουλευτές δεν μπόρεσαν να συμφωνήσουν σε τίποτα

 «Τα δύο μεγάλα κόμματα προσπαθούσαν να χειραγωγήσουν το ένα το άλλο σε όλη αυτή τη διαδικασία». Ο υπουργός Εξωτερικών της Ιρλανδίας, Σιμόν Κόβενεϊ στηλιτεύει την αποτυχία του Βρετανικού Κοινοβουλίου και του πολιτικού συστήματος να επιτύχει συναίνεση για τον Brexit. Κάτι εντελώς διαφορετικό με αυτό που συνέβη στο Δουβλίνο.  Κατηγορεί γι’ αυτό τόσο τους Εργατικούς όσο και τους Τόρις. Ακόμη και οι Τόρις, χωρίστηκα για το τι Brexit θέλουν.  

10. Εν κατακλείδι: όλα ήταν μια απίστευτη παρεξήγηση…

Η έρευνα του BBC καταλήγει ότι όλα ήταν μια μεγάλη παρεξήγηση. «Αν ο μόνος στόχος της ΕΕ είναι η κοινή αγορά προφανώς θα μπορούσε η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία να αναγκάσει τη γερμανική κυβέρνηση να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις του Λονδίνο. Αλλά για τους Γερμανούς, η ΕΕ είναι πολλά περισσότερα από την κοινή αγορά. Είναι το πεπρωμένο τους. Είναι ο τρόπος να μην ξαναζήσουν τη φρίκη της ιστορίας. Τόσο πολύ που ακόμη και η ίδια η αυτοκινητοβιομηχανία κατανοεί ότι αυτό είναι σημαντικότερο από το να πουλάμε αυτοκίνητα στο Ηνωμένο Βασίλειο», λέει ο Τίμερμανς.

Τόσο ο Τίμερμανς όσο και άλλοι ευρωπαίοι πολιτικοί πιστεύουν ότι οι Βρετανοί δεν καταλαβαίνουν την ιδεολογία πίσω από το ευρωπαϊκό ιδεώδες.

Οι υποστηρικτές του Brexit, όπως ο Μπόρις Τζόνσον δεν αμφισβητούν την ιστορία αλλά αμφιβάλλουν αν οι ηγέτες οποιασδήποτε χώρας, θα αποφασίσουν να βλάψουν πρόθυμα τις οικονομίες τους. Είπε δημόσια ότι «οι χώρες της ΕΕ θα θέλουν να μας πουλήσουν τα αυτοκίνητά τους ή το τυρί τους ή ακόμα και το Prosecco».

Εξόργισε τον Τίμερμανς αυτή η δήλωση; «Ναι. Ίσως είμαι λίγο σκληρός αλλά είναι καιρός να γίνουμε λίγο σκληροί. Και επειδή δεν είμαι σίγουρος ότι αυτός (ο Τζόνσον) ήταν ειλικρινής. Είχα πάντα την εντύπωση ότι παίζει παιχνίδια».

Ο Ντέιβιντ Λίντινγκτον -γνωστός φιλοευρωπαϊστής- συμφωνεί ότι η ΕΕ θεωρείτο πάντα ένα πολιτικό πρότζεκτ, αλλά λέει ότι χρειάζονται δύο για να υπάρξει μια παρεξήγηση. Και οι ηγέτες της ΕΕ υποτίμησαν τον ευρωσκεπτικισμό.

Αυτές οι παρεξηγήσεις έχουν επικρατήσεις και στις διαπραγματεύσεις για το Brexit, καθώς και οι δύο πλευρές δεν έχουν υπολογίσει σωστά πως θα αντιδράσει η άλλη πλευρά.

Και ακόμη κανείς δεν ξέρει πως αυτό το διαζύγιο να εξελιχθεί….  

Πηγή: BBC

24/7/2019


             ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ             



 AARON CHOWN - PA IMAGES VIA GETTY IMAGES

1.
Μπόρις Τζόνσον - Μεταξύ Σκύλλας
και Χάρυβδης.

Η πολλές φορές απρόβλεπτη και μη-ορθολογιστική συμπεριφορά 
του κ. Τζόνσον, θα μπορούσε να αποτελέσει 
και διαπραγματευτικό ατού... 

Μπορεί να έχει χαρακτηριστεί ως ο κλόουν της πολιτικής και ο χειρότερος υπουργός που πέρασε ποτέ από το Φόρειν Όφις αλλά από χθες ο Μπόρις Τζόνσον κι εθιμοτυπικά βρίσκεται στον αριθμό 10 της Ντάουνιγκ Στρητ, αντικαθιστώντας την Τερέζα Μέι στην ηγεσία του Συντηρητικού Κόμματος και δη στην πρωθυπουργία της χώρας. Τα προσβλητικά εξώφυλλα του βρετανικού και ευρωπαϊκού τύπου, τα οποία συνόδευσαν την άνοδο του στην εξουσία, δεν φαίνεται να τον πτοούν, αφού ως πρώην δημοσιογράφος και αιώνιο enfant terrible της αγγλικής αριστοκρατίας γνωρίζει πολύ καλά τους αμείλικτους κανόνες της δημοσιότητας. Αυτό που θα πρέπει όμως να τον απασχολεί είναι οι σκόπελοι που θα αντιμετωπίσει από την πρώτη κιόλας μέρα της θητείας του. 

Εσωτερικό μέτωπο

Στη διάρκεια της επεισοδιακής καριέρας του, ο κ. Τζόνσον έχει χαρακτηριστεί ως μισογύνης, ομοφοβικός, ρατσιστής και ισλαμοφοβικός (παρά τις Τουρκικές του καταβολές), χάνοντας παλιότερα τη δουλειά του ως δημοσιογράφος χάρης στην κατασκευή ψευδών ειδήσεων, ενώ υπάρχουν υπόνοιες και για την εμπλοκή του σε συνομωσία για ξυλοδαρμό συναδέλφου του. Πρόσφατα, το όνομα του αναμείχθηκε σε πιθανό σκάνδαλο για ενδοοικογενειακή βία (χωρίς να υπάρξουν καταγγελίες τελικά από την νυν σύντροφο του), με τους γείτονες να καλούν την αστυνομία, μετά από έντονες φωνές και φασαρία που ακούστηκαν στο σπίτι του. Επιπρόσθετα, η υπόθεση περί χρήσης ψευδών στοιχείων κατά τη διάρκεια της εκστρατείας υπέρ του Brexit, βρίσκεται ακόμη υπό διερεύνηση.

Πέραν των κατηγοριών εναντίον του, που τον τελευταίο καιρό εν μέσω της προεκλογικής εκστρατείας πήραν την μορφή χιονοστιβάδας, η αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του Βρετανού πρωθυπουργού, που ο ίδιος ο Ντόναλτ Τραμπ συνεχάρη ως “Τραμπ της Βρετανίας”, στερείται της εκλογικής νίκης και βάσης του επίσης αμφιλεγόμενου Αμερικανού ομόλογου του, αφού έχει φτάσει στην εξουσία μέσα από αυστηρά κομματικές διαδικασίες, στις οποίες συμμετείχε μόνο το 0.2% του εκλογικού σώματος. Η έλλειψη λαϊκής νομιμοποίησης και η εχθρότητα που ήδη υπάρχει ανάμεσα στον νέο πρωθυπουργό και μεγάλες ομάδες ψηφοφόρων, θα μεταφραστεί σύντομα σε έντονες εσωτερικές διαφωνίες μέσα στους κόλπους της βρετανικής κοινωνίας, γρήγορα αναιρώντας ένα από τους πιο σημαντικούς στόχους του κ. Τζόνσον- την επίτευξη ενότητας στο εσωτερικό μέτωπο.

Πέρα του γεγονότος ότι η κυβέρνηση του στηρίζεται σε μια ισχνή αριθμητικά κοινοβουλευτική πλειοψηφία δέκα εδρών, σε συνεργασία με το συντηρητικό κόμμα της Βορείου Ιρλανδίας, το DUP, πολλά είναι και τα ερωτηματικά για την μακροπρόθεσμο πορεία της Βορείου Ιρλανδίας και της Σκωτίας, δηλαδή για την επιβίωση του Ηνωμένου Βασιλείου στη σημερινή του μορφή. Είτε η διαδικασία για αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ γίνει δια μέσω της εφαρμογής της υπάρχουσας συμφωνίας, που σταδιακά θα φέρει το Μπέλφαστ πιο κοντά στο Δουβλίνο παρά το Λονδίνο, είτε χωρίς, δημιουργώντας πλήθος αντιδράσεων στο βόρειο κομμάτι της χώρας, ο νέος πρωθυπουργός αναπόφευκτα θα βαδίζει σε λίγους μήνες πάνω σε δύσκολες ισορροπίες. Μια πιθανή αποτυχία του να ηγηθεί αποτελεσματικά της κλυδωνιζόμενης γηραιάς πρώην αυτοκρατορίας, θα μπορούσε να αναδείξει τελικά, συντομότερα κι από ότι ίσως θα περιμέναμε, στην ηγεσία της Βρετανίας, τη νέμεση των Τόρυ, τον ηγέτη των Εργατικών, Τζέρεμυ Κόρμπυν, ως το λιγότερο από δύο κακά, αναιρώντας έτσι και τον δεύτερο στόχο του Μπόρις Τζόνσον- να φράξει το δρόμο του Κόρμπυν προς την εξουσία. 

Εξωτερικό μέτωπο

Ως τρίτο στόχο του, ο νέος πρωθυπουργός έχει εξαγγείλει την έξοδο της Βρετανίας από την Ευρώπη, στις 31 Οκτωβρίου, 2019, κάτι το οποίο αμφισβητούν υπό το βάρος των περιστάσεων ως πραγματική πρόθεση, πολιτικές προσωπικότητες, όπως ο Τόνυ Μπλερ, αλλά και η ακροδεξιά πτέρυγα του Συντηρητικού κόμματος, φοβούμενοι αυτό που κοινότοπα θα ονομάζαμε “κωλοτούμπα”, μόλις ο κ. Τζόνσον βρεθεί στον πρωθυπουργικό θώκο. Ας μην ξεχνούμε ότι ένα χάρισμα για το οποίο φημίζεται ο ηγέτης των Τόρυ είναι αυτό του χαμαιλέοντα.

Παρόλα ταύτα, η πολλές φορές απρόβλεπτη και μη-ορθολογιστική συμπεριφορά του κ. Τζόνσον, θα μπορούσε να αποτελέσει και διαπραγματευτικό ατού για τη βρετανική κυβέρνηση, σε επικείμενες συζητήσεις για την πορεία του Brexit. Οι απειλές του, ότι αφενός η Βρετανία θα βγει με ή χωρίς συμφωνία, αλλά και αφετέρου ότι δεν θα πληρώσει το λογαριασμό των 39 δισεκατομμυρίων λιρών που αναλογεί στις τρέχουσες υποχρεώσεις της προς τις Βρυξέλλες, εκτός κι αν παραχωρηθεί στο Λονδίνο μια συμφέρουσα συμφωνία εμπορίου, θα μπορούσαν ευκολότερα να πιάσουν τόπο, παρά τις άμεσες και έντονες αντιδράσεις που ήδη είχαμε από την ΕΕ, ακριβώς επειδή στερείται της πολιτικής ορθότητας και του καθωσπρεπισμού της Τερέζα Μέι.

Όμως παρά τους κακούς οιωνούς που ήδη αντιμετωπίζει, στο τέλος της μέρας, ο Μπόρις Τζόνσον θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Όπως φλεγματικά θα έλεγαν κι οι ίδιοι οι Άγγλοι, the proof is always in the pudding. 

Άννα Κουκκίδη-Προκοπίου
Διεθνολόγος.Ανώτερη Επιστημονική Συνεργάτιδα,
 Κέντρο Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας

https://www.huffingtonpost.gr/entry/mporis-tzonson-metaxe-skellas-kai-charevdes_gr_5d396c85e4b020cd994ee49f?utm_hp_ref=gr-homepage
25/7/2019



Ο Mπόρις Τζόνσον το 1986 με την τότε υπουργό Πολιτισμού της Ελλάδας
 Μελίνα Μερκούρη, πριν από την ομιλία της για τα Ελγίνεια στην Οξφόρδη.

2.
Ο Μπόρις Τζόνσον θα είναι το τέλος 
της Μεγάλης Βρετανίας.  

Ο Μπόρις Τζόνσον, για τον οποίον το ψεύδος αποτελεί δεύτερη φύση, ανακηρύχθηκε πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, έρχεται αντιμέτωπος με την πλέον περίπλοκη και ανεξέλεγκτη πολιτική κρίση που πλήττει τη χώρα από το 1945 και εντεύθεν. Ο Τζόνσον, του οποίου ο πολιτικός οπορτουνισμός είναι περιλάλητος και η φυγοπονία παροιμιώδης, αποτελεί έναν επιδέξιο δημαγωγό, που ποδηγετεί το ακροατήριό του με νύξεις που αναδεικνύουν στενόμυαλες προκαταλήψεις με αποκλειστικό σκοπό το πολιτικό όφελος. Η προσωπική του ζωή διέπεται από αμετροέπεια, ενώ η πολιτική του σταδιοδρομία χαρακτηρίζεται από ασημαντότητα.

Σε αυτό το δυσμενές φάσμα, η πρωθυπουργία του μπορεί να επιφέρει το «τέλος» της Μ. Βρετανίας. Η κατάσταση του Ην. Βασιλείου, μιας συνταγματικής οντότητας ιδρυθείσης το 1922, είναι τεταμένη, ενώ 2 από τις 4 επικράτειες της Eνωσης, η Βόρειος Ιρλανδία και η Σκωτία, υπερψήφισαν την παραμονή στην Ε.Ε., αποτελώντας καίρια προβλήματα για τον Τζόνσον και το μέλλον της Βρετανίας.

Στη Σκωτία επικρατεί αναβρασμός, εξαιτίας του διάχυτου αισθήματος ότι η ψήφος της χώρας αγνοήθηκε, και συνακόλουθες, επανειλημμένες ενδείξεις κοινοβουλευτικού χάους έχουν ενισχύσει το αίτημα για ένα δεύτερο δημοψήφισμα ανεξαρτησίας. Σε αυτό το πλαίσιο, η πρωθυπουργός της Σκωτίας Νίκολα Στέρτζον εμμένει στη θέση ότι η Σκωτία θα διενεργήσει νέο δημοψήφισμα σε περίπτωση Brexit. Πρόσφατες δημοσκοπήσεις, μάλιστα, υποδεικνύουν ότι μια κυβέρνηση υπό τον Τζόνσον, ενδέχεται να ανατρέψει την πρότερη πλειοψηφία κατά της ανεξαρτητοποίησης. Eτσι, η «στρεψοδικία» του Τζόνσον είναι πιθανόν να οδηγήσει σε μία ανεξάρτητη Σκωτία.

Στη Β. Ιρλανδία ο κ. Τζόνσον είναι έρμαιο των διαθέσεων του Δημοκρατικού Ενωτικού Κόμματος, άπαξ και προσβλέπει στη στήριξη του συντηρητικού, Προτεσταντικού κόμματος για να εδραιώσει την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία. Αυτή η αναγκαιότητα περιστέλλει το περιθώριο διαπραγματευτικών ελιγμών του Τζόνσον κατά την προσπάθειά του να τηρήσει την αταλάντευτη δέσμευσή του για έξοδο από την Ε.Ε. Συγκεκριμένα, το ΔΕΚ δεν πρόκειται να αποδεχθεί την απόσχιση από το Ηνωμένο Βασίλειο, σε μια αδιάλλακτη στάση που οδήγησε στην απόρριψη της συμφωνίας της Τερέζα Μέι, ως απόρροια του backstop, ήτοι ενός δεσμευτικού, ασφαλιστικού σχεδίου για την αποφυγή «σκληρών» συνόρων μεταξύ Βορείου και Νότιας Ιρλανδίας. Η παράταση του δυσεπίλυτου αυτού προβλήματος ενδέχεται να επιδράσει αποφασιστικά στην εσωτερική πολιτική της Βρετανίας, τη στιγμή που οι φωνές για μία ενωμένη Ιρλανδία πληθαίνουν αδιάλειπτα, ενισχυόμενες από δημογραφικές αλλαγές και τη σταδιακή άμβλυνση συνδικαλιστικών αντιπαραθέσεων.

Παράλληλα, η συνήθης διέξοδος των εθνικών εκλογών συνεπάγεται επιπρόσθετα προβλήματα για τον κ. Τζόνσον, καθώς οι τελευταίες δημοσκοπήσεις αναδεικνύουν έναν ευμετάβλητο διαχωρισμό του εκλογικού σώματος μεταξύ 4 κυρίαρχων πολιτικών κομμάτων, των Συντηρητικών, του Brexit με επικεφαλής τον Ν. Φάρατζ, των Φιλελεύθερων Δημοκρατών και των Εργατικών. Σε αυτό το πλαίσιο, παρά το γεγονός ότι ο πειρασμός μιας συντριπτικής, εκλογικής επικράτησης των Τόρις μπορεί να θέλγει τον Τζόνσον και τη ματαιοδοξία του, το ρίσκο ενός καταστροφικού αποτελέσματος ως απόληξη του κατακερματισμού της συντηρητικής βάσης του κόμματος, οδηγώντας στην εκλογή του Τζέρεμι Κόρμπιν, θα αποβεί, πιθανώς, ανυπέρβλητο.

JAMES BUTLER / THE NEW YORK TIMES

 https://www.kathimerini.gr/1035314/article/epikairothta/kosmos/
o-mporis-tzonson-8a-einai-to-telos-ths-megalhs-vretanias
 25/7/2019



3.
Καλώς ήλθες Μπόρις Τζόνσον!

Η ανάδειξη του Μπόρις Τζόνσον σε νέο ηγέτη του Συντηρητικού κόμματος και σε πρωθυπουργό της Βρετανίας δημιουργεί νέα δεδομένα όχι μόνον για τη Μεγάλη Βρετανία αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη.  Διότι θα αποδειχθεί κατ’ αρχήν ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ δεν είναι φυλακισμένα στην ΕΕ, δηλαδή στην μέγγενη της Γερμανικής Ευρώπης, κυρίως όμως διότι η αποχώρηση της Μ. Βρετανίας, όταν συντελεστεί,  ίσως σηματοδοτήσει νέες αποχωρήσεις ισχυρών κρατών, όπως π.χ. της Γαλλίας αλλά και ομαδοποιήσεις πέριξ της Γαλλίας, διότι το Παρίσι βλέπει καθημερινά να υποβαθμίζεται η θέση της χώρας και τα συμφέροντά της στα πλαίσια του γερμανογαλλικού άξονα μετά τη γερμανική επανένωση και τις στοχευμένες διευρύνσεις με τις χώρες της Βαλτικής και της Ανατολικής Ευρώπης. Σίγουρα όμως αντιδημοκρατικές πρακτικές όπως αυτή της εκλογής της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δύσκολα θα επαναληφθούν τόσο απροκάλυπτα. Το κυριότερο είναι ότι δημιουργείται ένας δεύτερος πόλος στα όρια της Ευρώπη στον οποίο ίσως αρχίσουν να προσβλέπουν τα  κράτη μέλη της ΕΕ αναγκάζοντας το Βερολίνο να αμβλύνει τις επιλογές του όσον αφορά την δημοσιονομική πολιτική των μελών της ΕΕ, όπως το Σύμφωνο Σταθερότητας αλλά και η ανάπτυξη των περιφερειακών κρατών μελών που συνεχώς τροχοπεδείται. Με άλλα λόγια η εκλογή του Μπόρις Τζόνσον και το Brexit θα σηματοδοτήσουν λογικά θετικές διεργασίες εντός της ΕΕ για τα κράτη μέλη.

Γιατί όμως ο Μπόρις Τζόνσον θεωρεί ότι το σκληρό Brexit αποτελεί τη βέλτιστη επιλογή για τη Βρετανία; Όταν η Βρετανία εντάχθηκε στις ευρωπαϊκές δομές το 1973, η ΕΟΚ αριθμούσε 9 μέλη, αριθμός που απέκλειε ομαδοποιήσεις, η Γερμανία ήταν διασπασμένη. και στον γαλλογερμανικό άξονα ηγείτο το Παρίσι. Κυρίως όμως όλα τα κράτη μέλη ήσαν τότε οικονομικά εύρωστα, γεγονός που απέτρεπε ακραίες εξαρτήσεις. Δεν υπήρχε κράτος μέλος με τέτοια ισχύ που να καθορίζει την πορεία της ΕΟΚ σύμφωνα με τα εθνικά του συμφέροντα, όπως συμβαίνει σήμερα στην ΕΕ. Σήμερα, η ΕΕ μετά την επανένωση της Γερμανίας, τις διαδοχικές διευρύνσεις και την ένταξη των κρατών της Βαλτικής και της Ανατολικής Ευρώπης, αριθμεί 28 μέλη που ανέτρεψαν τους συσχετισμούς εντός της ΕΕ και τις προοπτικές της. Με την ένταξη και των Δυτικών Βαλκανίων που θεωρούνται γερμανικό φέουδο, η Γερμανία θα ηγείται μιας “ευρωπαϊκής αυτοκρατορίας”.

Και η Βρετανία, η χώρα που σύμφωνα με τον Ντιν Άτσεσον, ΥΠΕΞ των ΗΠΑ επί προεδρίας Τρούμαν, «έχασε μια αυτοκρατορία αλλά δεν έχει βρει ακόμη έναν ρόλο»; Δεν βρήκε το ρόλο της διότι αποσυνδέθηκε από το παρελθόν της, εγκλωβίστηκε ως θεατής στις εξελίξεις της ΕΕ και κυρίως διότι από ηγέτιδα χώρα του παγκόσμιου εμπορίου παγιδεύτηκε στην ευρωπαϊκή τελωνειακή ένωση. Διότι η Βρετανία έχει ιστορικές αναφορές και συγγένειες μοναδικές για κράτος – έθνος: Είναι ο πρόγονος της ονομαζόμενης “Αγγλόσφαιρας” (ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία, Ν. Ζηλανδία), ηγείται της Βρετανικής Κοινοπολιτείας των 52 κρατών με συνολικό πληθυσμό 1,9 δισεκατομμύρια κατοίκους, δηλαδή το 29% του παγκόσμιου πληθυσμού, η αγγλική γλώσσα έχει επικρατήσει παγκόσμια, ενώ ως γεννήτορας της Βιομηχανικής Επανάστασης έχει τη δυναμική και την τεχνογνωσία να ορθοποδήσει. Αν η Βρετανία παραμείνει στην τελωνειακή ένωση, τότε επειδή τα μέλη της τελωνειακής ένωσης δεν μπορούν να κλείσουν τις δικές τους εμπορικές συμφωνίες, το Λονδίνο δεν θα μπορεί να αξιοποιήσει όλες τις παραπάνω δυνατότητες που της κληροδότησε η Ιστορία, η ιστορία που η ίδια διαμόρφωσε. Ακόμη και η Τερέζα Μέι επέμεινε στην άποψη ότι η έξοδος από την ΕΕ με παραμονή στην τελωνειακή ένωση δεν είναι έξοδος, εφόσον η Βρετανία δεν θα μπορεί να συνάπτει τις δικές της εμπορικές συμφωνίες Όσο μάλιστα η επικυριαρχία της Γερμανίας ενδυναμώνεται και επιβάλλεται μέσα από τα μη αιρετά θεσμικά όργανα με την πλειοψηφία που της διασφαλίζουν οι  δορυφόροι της, τόσο θα περιθωριοποιείται η Βρετανία. Γιαυτό χρειάζεται ένα ισχυρό σοκ για να επανέλθει στο ευρωπαϊκό και στο διεθνές προσκήνιο.

Όμως η διαδικασία για το Brexit ανέδειξε και το πολιτικό χάσμα ανάμεσα στη Μ. Βρετανία και την ηπειρωτική Ευρώπη: Όταν η Αγγλία  πρωτοπορούσε  πολιτικά στην Ευρώπη με τη Μάγκνα Χάρτα (1215 μ.Χ.) και την Ένδοξη Επανάσταση (1688 μ.Χ), άλλες περιοχές, όπως η Κεντρική και η Ανατολική Ευρώπη, ξαναβυθίζονταν μετά τον Μεσαίωνα σε ένα νέο Μεσαίωνα με τη Δεύτερη Δουλοπαροικία. Πώς αποτυπώνεται σήμερα αυτή η διαφορετική πορεία; Έχει αποδειχθεί επανειλημμένα ότι από τις Βρυξέλλες είναι αποδεκτά μόνον τα δημοψηφίσματα με την επιθυμητή ετυμηγορία του εκλογικού σώματος. Διαφορετικά επαναλαμβάνονται μέχρις ότου προκύψει η επιθυμητή ετυμηγορία με προσχηματικές βελτιώσεις ώστε να δικαιολογείται συνειδησιακά η διαφορετική ψήφος είτε παρακάμπτονταν μέσω του κοινοβουλίου. Χαρακτηριστική η περίπτωση της απόρριψης του Ευρωσυντάγματος από τους Γάλλους και τους Ολλανδούς με ηχηρά ποσοστά στα δημοψηφίσματα που διεξήχθησαν, τα οποία ούτε καν επανελήφθησαν αφού δεν ήταν ορατή η υπερψήφισή τους αλλά επικυρώθηκαν από τα κοινοβούλια των δύο χωρών, οι περιπτώσεις της Δανίας. της Ιρλανδίας κ.α.. Αυτή η παράδοση της Κ.Α. Ευρώπης έχει αφήσει το αποτύπωμά της και στον τρόπο λειτουργίας της ΕΕ και της Ευρωζώνης, με τη γραφειοκρατία δηλαδή των Βρυξελλών να υπαγορεύεται από μη αιρετά όργανα και αξιωματούχους. Η περίπτωση σεβασμού του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος για το Brexit παρά την οριακή ετυμηγορία αποτελεί μοναδική περίπτωση στην ΕΕ.

Όμως πάνω απ’ όλα η διαδικασία του Brexit θα ενισχύσει και θα ανυψώσει τα πατριωτικά αισθήματα των Βρετανών. Γιατί να ανέχεται ο βρετανικός λαός, η ηττημένη των δύο παγκοσμίων πολέμων Γερμανία να ηγεμονεύει της νικήτριας, της πατρίδας του;

Μακροδημόπουλος Δημήτρης
Αλεξ/πολη – κιν. 6947-771412

http://www.anixneuseis.gr/%ce%ba%ce%b1%ce%bb%cf%8e%cf%82-%ce%ae%ce%bb%ce%b8%ce%b5%cf%82-%ce%bc%cf%80%cf%8c%cf%81%ce%b9%cf%82-%cf%84%ce%b6%cf%8c%ce%bd%cf%83%ce%bf%ce%bd/
23-7-2019





4.
Το Brexit,η εκλογή Τζόνσον ,
 η κρίση της Ευρωζώνης και τα ελληνικά αδιέξοδα.

Ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, Κώστας Λαπαβίτσας , μιλώντας σήμερα στον 98.4  για το πώς διαμορφώνεται το σκηνικό στο Ηνωμένο Βασίλειο, μετά την εκλογή Τζόνσον, ανέλυσε γιατί η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας παραμένει εμφατικά υπέρ του Brexit, σε αντίθεση με το χρηματοπιστωτικό και βιομηχανικό κεφάλαιο, τις αντιφάσεις του Εργατικού κόμματος αλλά και την εκτίμηση ότι πριν τις αποφάσεις για το Brexit , ενδέχεται να έχουμε στη Βρετανία , πολιτικά γεγονότα μείζονος σημασίας. Ο ίδιος ανέλυσε τις πραγματικές αιτίες της  δομικής κρίσης και της νέας ύφεσης  που έρχεται στην Ε.Ε. και την Ευρωζώνη , σημειώνοντας ότι ούτε κατ επίφαση πλέον δεν υπάρχουν  δημοκρατικές λειτουργίες παρά ένας ακραίος φιλελευθερισμός, στον οποίο μάλιστα ακραιφνείς υποστηρικτές εμφανίζονται οι  αποκαλούμενοι κεντρώοι  ή  κεντροαριστεροί.
 Ο Κώστας Λαπαβίτσας, έκανε λόγο για ανυπαρξία ζωτικών διαφορών  μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ , ενώ την ίδια ώρα η επίκληση στην ανάπτυξη με μείωση της φορολογίας και εισροή ξένων επενδύσεων, είναι περισσότερο θεολογικού χαρακτήρα ευχή, σε μια χώρα όπως είπε, χωρίς ενίσχυση της εγχώριας παραγωγής και βιομηχανίας, με αύξηση των  εισαγωγών και κενό περιεχομένου πιστωτικής στήριξης τραπεζικό  σύστημα.

https://www.youtube.com/watch?v=NKMvyKjTJ48

24/7/2019


***


    Οι απόψεις, που δημοσιεύονται στα εκάστοτε- αποκλειστικά χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού-αναρτώμενα άρθρα (ή κάθε είδους κείμενα) του ιστολογίου μου, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που επώνυμα τις διατυπώνουν. Η ανάρτηση των άρθρων/κειμένων κλπ δεν σημαίνει και ταύτιση με το περιεχόμενο των ιδεών των αρθρογράφων. Οι αναρτήσεις αξιολογούνται ως ενδιαφέρουσες για κοινό προβληματισμό. Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στους δημιουργούς των κειμένων, εικόνων κλπ και των ιστολογίων που αναφέρονται.  
  Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger. Στο αρχικό  πρωτότυπο κείμενο  παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.