Γιατί καταστρέφεται ο Αμαζόνιος; Χωράφια, αγελάδες και χρυσός πάνω στις στάχτες.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Ο Αμαζόνιος καίγεται με τη χρηματοδότηση της BlackRock.
(2) Τι συμβαίνει στον Αμαζόνιο;

 Γιατί καταστρέφεται ο Αμαζόνιος; 
Χωράφια, αγελάδες και χρυσός πάνω στις στάχτες.

Τον περασμένο Ιούλη, ήρθε στο φως της δημοσιότητας μια ιδιαίτερα ανησυχητική είδηση: από τις αρχές του χρόνου, όταν ο Ζαίχ Μπολσονάρου ανέλαβε την προεδρία της Βραζιλίας, υπολογίζεται ότι ο Αμαζόνιος χάνει δασικές εκτάσεις ίσες με ένα γήπεδο ποδοσφαίρου κάθε λεπτό. Αυτή η είδηση, έχει πλέον ξεπεραστεί από μια ακόμη πιο ζοφερή πραγματικότητα. Οι αμέτρητες πυρκαγιές που έχουν ξεσπάσει τις τελευταίες εβδομάδες στο τροπικό δάσος, καταστρέφουν ανυπολόγιστης περιβαλλοντικής σημασίας οικοσυστήματα, ανεβάζοντας ακόμη περισσότερο το ρυθμό αποδάσωσης του Αμαζονίου. 

Οι απώλειες

Δεν είναι μόνο ότι ο ουρανός των μεγάλων πόλεων της Βραζιλίας και άλλων χωρών της Λατινικής Αμερικής έχει γίνει μαύρος από τους καπνούς. Δεν είναι μόνο οι τρομακτικές επιπτώσεις στην ατμόσφαιρα από τις ίδιες τις φωτιές, αλλά και από τις καταστροφές των δασών που απορροφούν μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα. Δεν είναι μόνο οι επιπτώσεις στο κλίμα της περιοχής, που ρυθμίζεται από τα τροπικά δάση του Αμαζονίου, ούτε αυτές που θα υποστεί το δαιδαλώδες σύστημα των ποταμών και των παραποτάμων, ή των υπόγειων υδροφορέων. Είναι και -αν όχι κυρίως- η απώλεια σημαντικού τμήματος της βιοποικιλότητας του δάσους του Αμαζονίου, που αντίστοιχή της δεν υπάρχει πουθενά στον πλανήτη.

Για να αντιληφθεί κανείς την έκτασή της, αρκεί η αναφορά σε είδηση του 2017, σύμφωνα με την οποία κάθε δύο μέρες ανακαλύπτεται στον Αμαζόνιο ένα νέο είδος χλωρίδας ή πανίδας. Στις τεράστιες φωτιές που καταστρέφουν τον Αμαζόνιο σήμερα, χάνονται είδη που δε θα μάθουμε ποτέ ότι υπήρξαν. Κάποια από αυτά θα μπορούσαν ενδεχομένως να φανούν χρήσιμα σε ολόκληρη την ανθρωπότητα για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Κάποια άλλα είδη, ενδεχομένως να έπαιζαν κομβικό ρόλο στην ισορροπία της τροφικής αλυσίδας και να συμπαρασύρουν στην εξαφάνιση πολλά ακόμη.

Ιθαγενείς

Πέρα από τα φυτά και τα ζώα όμως, υπάρχουν και οι άνθρωποι. Όχι μόνο το σύνολο των κατοίκων του πλανήτη και οι επόμενες γενιές που θα επηρεαστούν πιο έμμεσα και πιο μακροπρόθεσμα από την καταστροφή, αλλά οι σημερινοί κάτοικοι του δάσους του Αμαζονίου. Οι ιθαγενικές φυλές που επιμένουν να ζουν μέσα στο δάσος, προστατεύοντας το και εξαρτώντας την ύπαρξή τους από αυτό. Κάποιες από αυτές τις φυλές θα σβήσουν μαζί με τη φύση της περιοχής, χωρίς να μάθουμε ποτέ ότι υπήρξαν. Κάποιες άλλες, είναι γνωστές όχι μόνο για τη μεγάλη πολιτισμική κληρονομιά που κουβαλάνε, αλλά και για τους μεγάλους αγώνες ενάντια στην καταστροφική επέλαση της «ανάπτυξης» στον Αμαζόνιο. Μια από τις πιο εμβληματικές μορφές αυτού του αγώνα, ήταν ο Τσίκο Μέντες, που δολοφονήθηκε το 1988 γιατί προσπαθούσε να οργανώσει τους αυτόχθονες ενάντια στην καταστροφή του δάσους που ήταν πάντα το σπίτι τους και η επιβίωσή τους. Σήμερα οι δολοφόνοι του (οι μεγάλες επιχειρήσεις αγροτικής παραγωγής και εξορύξεων και οι κυβερνήσεις που τις υπηρετούν) ολοκληρώνουν το καταστροφικό τους έργο κατακαίγοντας τον Αμαζόνιο.

Ένα γιγάντιο, «ενοχλητικό» δάσος

Στις περισσότερες περιπτώσεις δασικών πυρκαγιών, οφείλει κανείς να είναι προσεκτικός και να έχει συγκεκριμένες αποδείξεις και στοιχεία, πριν μιλήσει για εμπρησμό και μάλιστα με συγκεκριμένο σχέδιο. Στην περίπτωση όμως του Αμαζονίου, που απειλείται από τεράστια συμφέροντα εδώ και δεκαετίες, ιδιαίτερα όταν το ίδιο χρονικό διάστημα ξεσπάνε αμέτρητες φωτιές σε αμέτρητα διαφορετικά σημεία του, το να μιλάει κανείς για τυχαία γεγονότα είναι τουλάχιστον αφέλεια. Μετά τις μπουλντόζες, που όπως φαίνεται κινούνταν με πολύ αργούς ρυθμούς, ήρθαν οι φωτιές.

Γιατί όμως καταστρέφεται ο Αμαζόνιος; Τι θέλουν να πετύχουν αυτοί που βγάζουν από τη μέση το «άχρηστο» κατά τη γνώμη τους δάσος; Το τελευταίο διάστημα, εταιρείες εξορύξεων πετρελαίου και χρυσού, παρενοχλούν όλο και πιο έντονα τις κοινότητες ιθαγενών που προστατεύουν τα δάση του Αμαζονίου. Εταιρείες αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής ονειρεύονται τη μετατροπή ακόμη μεγαλύτερων δασικών εκτάσεων σε καλλιέργειες και βοσκοτόπια. Τα πιο μεγάλα τμήματα του τροπικού δάσους, προορίζονται ακριβώς γι αυτό: νέες κτηνοτροφικές μονάδες και νέα χωράφια. Πόσα χωράφια όμως χρειάζονται στον πλανήτη; Δεν τους φτάνουν αυτά που δημιούργησαν ήδη; Σε τελική ανάλυση, ο Αμαζόνιος δεν καταστρέφεται σήμερα, αλλά εδώ και πολλές δεκαετίες.

Χωράφια για μια φορά

Όχι, τα χωράφια δεν τους φτάνουν, γιατί το έδαφος στον Αμαζόνιο δεν είναι φτιαγμένο για να παράγει σόγια. Είναι κατάλληλο για να συντηρεί αιωνόβια τροπικά δάση, αλλά πολύ φτωχό σε θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται στην αγροτική παραγωγή. Έτσι, μετά από μία ή το πολύ δύο χρονιές παραγωγής, το «χωράφι» αχρηστεύεται. Σύντομα, οι εταιρείες παραγωγής αγροτικών προϊόντων και ζωοτροφών ψάχνουν το επόμενο «χωράφι», στο επόμενο εξίσου ακατάλληλο κομμάτι του Αμαζονίου. Αιώνες φυσικής ιστορίας, ανυπολόγιστης αξίας φυσικός πλούτος, πολιτισμική κληρονομιά, αχαρτογράφητη βιοποικιλότητα, ανθρώπινες ζωές, καταστρέφονται για να δώσουν αγροτική παραγωγή για ένα ή δύο χρόνια. Αυτή η εικόνα συνοψίζει τον απόλυτο παραλογισμό που ονομάζεται καπιταλιστικό σύστημα.

Ένας αποτελεσματικός υπάλληλος

Αν η κατάσταση δεν ήταν τόσο τραγική, θα υπήρχε λίγος χώρος για γέλια. Ο πρόεδρος της Βραζιλίας, που από την πρώτη μέρα της ανόδου του στην εξουσία έκανε ξεκάθαρο ότι το δάσος του Αμαζονίου αποτελεί εμπόδιο για τις μεγάλες επιχειρήσεις τα συμφέροντα των οποίων υπηρετεί, κατηγορεί σήμερα για τις φωτιές τις περιβαλλοντικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στην περιοχή. Όταν ο ίδιος έχει φροντίσει να παραδώσει τον Αμαζόνιο στα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που καθορίζουν την τύχη του πλανήτη. Όταν οι εταιρείες για των οποίων τα κέρδη φροντίζει, παίζουν στα ζάρια την επιβίωση της φύσης και των ανθρώπων για να ταΐσουν για άλλη μια χρονιά τα βοοειδή στις μεγάλες κτηνοτροφικές μονάδες της γης. Αυτός ο παραλογισμός δεν έχει επιστροφή. Θα τον ανατρέψουμε, ή θα μας αφανίσει.

Ηλέκτρα Κλείτσα 
 http://net.xekinima.org/

ANAΔΗΜΟΣΙΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ:
 25/08/2019 


ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ





1.
Ο Αμαζόνιος καίγεται 
με τη χρηματοδότηση της BlackRock.

Οι πολλές και μεγάλες πυρκαγιές στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου, που αποτελεί παγκόσμιο πνεύμονα και παράγοντα για την κλιματική ισορροπία, απασχολούν αυτές τις ώρες την ανθρωπότητα. Οι μεγάλες δυνάμεις (G7) ετοιμάζονται να «διαχειρισθούν» το πρόβλημα, εκφράζοντας τις ανησυχίες τους μέσω του Μακρόν, με τις αντιδράσεις του φασίστα Μπολσονάρο για «αποικιοκρατική νοοτροπία»…

Είχαμε παρουσιάσει τις αντιλήψεις του Μπολσονάρο (https://dasarxeio.com/2019/05/09/67368/) για το περιβάλλον και τους αυτόχθονες πληθυσμούς, τις κοινωνικές καταστάσεις και την πολιτική που είχε αρχίσει να ακολουθεί και που συνεχίζει με μεγαλύτερη ένταση, στην ίδια αντιλαϊκή, αντιπεριβαλλοντική και φιλομονοπωλιακή κατεύθυνση.

Τα μέσα ενημέρωσης, ενώ έχουν δώσει μεγάλη δημοσιότητα στο θέμα των πυρκαγιών-έστω και δύο εβδομάδες αργότερα απο τότε που ξέσπασαν – δεν έχουν αναφέρει ούτε μια παράγραφο για μια μεγάλη εκστρατεία συλλογής υπογραφών από περιβαλλοντικές οργανώσεις και αυτόχθονες πληθυσμούς. Οι οργανώσεις αυτές, – Friends of the Earth, Green America, Rainforest Action Network μεταξύ των άλλων-ζητούν πολύ απλά από την BlackRock να σταματήσει να χρηματοδοτεί την καταστροφή του Αμαζόνιου.

Η BlackRock, είναι μία απο τις μεγαλύτερες, αν όχι η μεγαλύτερη εταιρεία επενδύσεων στον κόσμο. Το σημαντικό της χαρακτηριστικό είναι ότι έχει επενδύσει περισσότερα χρήματα στις βιομηχανίες ορυκτών καυσίμων και μεταποίησης αγροτικών προιόντων από οποιαδήποτε άλλη εταιρεία στον κόσμο. Και είναι σημαντικό γιατί αυτές οι δύο κατηγορίες επιχειρήσεων, αποτελούν τις μεγαλύτερες κινητήριες δυνάμεις της κλιματικής αλλαγής. Με άλλα λόγια, η BlackRock συμβάλλει περισσότερο στην αλλαγή του κλίματος από σχεδόν οποιαδήποτε άλλη εταιρεία στη Γη.

Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου και οι αυτόχθονες κάτοικοί του υπόκεινται σε σοβαρή απειλή από την BlackRock, εκμεταλλευόμενοι την απομάκρυνση από τον Μπολσονάρο των περιβαλλοντικών φραγμών στις οικονομικές δραστηριότητες του Αμαζονίου. Και τώρα θα έχουν ακόμα μεγαλύτερη πρόσβαση στην αποδάσωση και την καταστροφή. Ο Μπολσονάρο έχει υποστηρίξει ξεκάθαρα το άνοιγμα νέων περιοχών του τροπικού δάσους του Αμαζονίου στη γεωργία και τη βιομηχανία και η BlackRock ανακοίνωσε σχέδια για επέκταση των δραστηριοτήτων της στη Βραζιλία μετά την εκλογή του.

Το μήνυμά της εκστρατείας προς τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της BlackRock είναι το παρακάτω: Οι επενδύσεις της BlackRock προωθούν την αποψίλωση των δασών στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου και η οικονομική στήριξη της ενισχύει την καταστροφική και βίαιη ατζέντα του Προέδρου Jair Bolsonaro. Ζητάμε να σταματήσετε να χρηματοδοτείτε τη συνεχιζόμενη καταστροφή του τροπικού δάσους του Αμαζονίου. Η ανθρωπότητα υπολογίζει σε σας.”

Η απλοϊκότητα του μηνύματος είναι τέτοια, που υποστηρίζει ότι η ανθρωπότητα υπολογίζει στις μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις για τη σωτηρία της!! Κι όμως, ακόμη κι αυτές οι ενέργειες-εκστρατείες συλλογής υπογραφών, αποκρύπτονται από τα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης, γιατί έστω και απλοϊκά βάζουν κάποια ζητήματα….

Λευτέρης Θ.Κόλλιας
Γεωτεχνικός

23/8/2019




  2.
Τι συμβαίνει στον Αμαζόνιο;

1.Ο Αμαζόνιος έχει πολλά οικοσυστήματα. Αυτό που ονομάζουμε τροπική ζούγκλα δεν καίγεται. Φαίνεται καθαρά στις δυο δορυφορικές εικόνες που σας κοινοποιώ. Στην πρώτη φαίνονται οι εστίες φωτιάς και στην δεύτερη, της ΝΑΣΑ προ δυο ημερών, οι φωτιές και το πράσινο. Με πράσινο φαίνεται καθαρά η τροπική ζούγκλα του Αμαζονίου άθικτη ακόμα από την φωτιά.

2) Κάθε χρόνο στην ξηρή περίοδο (Ιούλιος-Οκτώβριος) οι δορυφόροι εντοπίζουν πολλές πυρκαγιές στη λεκάνη του Αμαζονίου. Το 2019 καταγράφηκαν 79000 “σημεία εστίας-φωτιάς” σε όλη τη Βραζιλία, δηλαδή σχεδόν διπλάσια σε σχέση με πέρυσι και κατά 15% πάνω από τον μέσο όρο από το 2013 (http://queimadas.dgi.inpe.br/…/portal – … / estatisticas_paises /).
Στο παρελθόν, έχουν καταγραφεί περισσότερες πυρκαγιές, ιδιαίτερα σε περιόδους ξηρών ετών, όπως αυτές που συνδέονται με το El Nino (όπως το 2007 ή το 2016). Φέτος οι βροχοπτώσεις ήταν μόλις κάτω από τον μέσο όρο, αλλά σε ορισμένες περιοχές του Αμαζονίου (π.χ. Ροντονία) ο αριθμός των πυρκαγιών αυξάνεται. Παρόμοιες καταστάσεις συμβαίνουν στη Βολιβία. Στην Βολιβία κάηκαν μέχρι τώρα περίπου 9 εκατομμύρια στρέμματα!

3) Το 99% αυτών των πυρκαγιών έχει εσκεμμένη ανθρώπινη προέλευση (εμπρησμός): οι δορυφορικές φωτογραφίες δείχνουν ότι καίγονται δάση στα σύνορα με καλλιεργούμενα χωράφια και βοσκοτόπους και σε περιοχές που χρησιμοποιούνται από τον άνθρωπο. Οι πυρκαγιές είναι ένα από τα “εργαλεία” της αποψίλωσης των δασών, που σημαίνει να αντικαταστήσουμε το δάσος με κάτι άλλο, μόνιμα. Οι κτηνοτρόφοι επίσης την περίοδο της ξηρασίας βάζουν φωτιά στα βοσκοτόπια τους για να καεί η ξηρή συσσωρευμένη βοσκήσιμη ύλη και να αντικατασταθεί με νέα!

4) Η Αμαζονία (με τα διάφορα οικοσυστήματα της) είναι σχεδόν 6 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, λίγο περισσότερο από την Ευρωπαϊκή Ένωση! Σύμφωνα με τον Guardian, από τον Ιανουάριο έως τον Ιούλιο του 2019, κάηκαν 18600 τετραγωνικά χιλιόμετρα (18 600 000 στρέμματα), ήτοι το 0,3%. Φαίνεται λίγο;
Στις αρχές Αυγούστου, ο αριθμός αυτός ήταν διπλάσιος σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο, αν και απέχουμε πολύ από το ρεκόρ της περιόδου 2000-2018. Το φαινόμενο επομένως δεν είναι ακραίο, αλλά συνεχίζεται εδώ και αρκετά χρόνια!. Εξαιρετικά προβληματική αυτή η κατάσταση! Γιατί;

5) Όχι για το οξυγόνο. Η Αμαζονία δεν είναι ο “πνεύμονας του κόσμου”. Μεταξύ 50 και 70% του οξυγόνου στη Γη παράγεται με τη φωτοσύνθεση των φυκιών στους ωκεανούς. Το υπόλοιπο οξυγόνο παράγεται από τα λιβάδια, από τα καλλιεργούμενα χωράφια (ναι, κι από αυτά), και από τα δάση που αναπτύσσονται γρήγορα, συσσωρεύοντας έτσι άνθρακα και απελευθερώνοντας οξυγόνο.
Η Αμαζονία δεν παράγει το 20% του οξυγόνου στον κόσμο (ένα λάθος δεδομένο που αναπαράγεται ακόμα και από τις πιο έγκριτες εφημερίδες). Ο αριθμός κυμαίνεται από 0 έως 6%: τα δέντρα απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα (CO2) και εκπέμπουν οξυγόνο με φωτοσύνθεση, αλλά καθώς μεγαλώνουν, πρέπει να διατηρούν τους δικούς τους ιστούς, καταναλώνουν οξυγόνο και εκπέμπουν CO2. Όσο μεγαλύτερο είναι το δέντρο, τόσο πιο κοντά το καθαρό υπόλοιπο είναι μηδέν. Επιπλέον, τα φύλλα και το νεκρό ξύλο υποβαθμίζονται από βακτήρια και μύκητες, εκπέμπουν περισσότερο CO2 και καταναλώνουν περισσότερο οξυγόνο. Σε γενικές γραμμές, ο προϋπολογισμός είναι μόνο ελαφρώς υπέρ του οξυγόνου, και στα χρόνια που πολλά δέντρα πεθαίνουν από την αποψίλωση ή την ξηρασία, πλησιάζει το μηδέν.

6) Ακόμη και αν το δάσος παράγει καθαρό οξυγόνο, αυτό δεν είναι ο λόγος ανησυχίας: στην ατμόσφαιρα υπάρχει 21% οξυγόνο και 0,0415% CO2. Το διοξείδιο του άνθρακα είναι η κύρια αιτία του φαινομένου του φαινομένου του θερμοκηπίου και δεδομένου ότι υπάρχει μικρή ποσότητα στην ατμόσφαιρα, η προσθήκη ή η αφαίρεση λίγων είναι πολύ πιο αποτελεσματική από την προσθήκη ή την αφαίρεση λίγο οξυγόνου. Όταν ένα δάσος καίει, ο άνθρακας από τον οποίο παράγονται “απελευθερώνεται” από τα δέντρα και το χώμα. Σύμφωνα με την υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Κοπέρνικου, οι πυρκαγιές του φετινού Αμαζονίου έχουν ήδη παράγει 230 εκατομμύρια τόνους CO2 (αρκετά περισσότερο σχετικά με τις πυρκαγιές στην Σιβηρία). Η αύξηση του CO2 σημαίνει επιδείνωση της υπερθέρμανσης του πλανήτη, γεγονός που καθιστά πιθανές άλλες πυρκαγιές και ούτω καθεξής σε έναν φαύλο κύκλο. Εδώ είναι το κύριο πρόβλημα.

7) Επιπλέον, Η Αμαζονία είναι τόσο μεγάλη που παράγει τα «δικά» της σύννεφα και τη «δική της» βροχή μέσω της εξάτμισης από τα δέντρα. Εάν οι πυρκαγιές και η αποδάσωση φτάσουν το 25% -40% του δάσους (τα τώρα είναι γύρω στο 15%), το οικοσύστημα δεν θα είναι πλέον σε θέση να ρυθμίσει το κλίμα του και θα μπορούσε να μετατραπεί σε σαβάνα (όπως ήταν ήδη 55 εκατομμύρια πριν), απελευθερώνοντας τεράστιες ποσότητες CO2 στην ατμόσφαιρα και θέτοντας σε κίνδυνο εκατομμύρια είδη ζώων και φυτών, τα περισσότερα από τα οποία είναι άγνωστα, συμπεριλαμβανομένου του 25% των φαρμακευτικών φυτών που χρησιμοποιεί η ανθρωπότητα για την παρασκευή όλων των ειδών φαρμάκων!!! Για να μην αναφέρουμε τα προβλήματα που μπορεί να προκαλέσει σε ανθρώπους που εξαρτώνται από το δάσος για πρόσβαση σε τρόφιμα και νερό.

8) Μέχρι το 2017, η τάση αποδάσωσης στον Αμαζόνιο, η οποία προκαλείται κυρίως από την μετατροπή σε αγροτική γη για την καλλιέργεια σόγιας (για ζωοτροφές) και την εκτεταμένη βόσκηση (όχι εντατική!) ήταν μειούμενη σημαντικά. Το 2018 και το 2019 είχαμε μια πολύ ταχεία αύξηση των περιοχών που μετατράπηκαν μόνιμα σε μη δάση. Σύμφωνα με το βραζιλιάνικο διαστημικό οργανισμό φέτος, θα μπορούσαμε να φτάσουμε τα 10.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα γης που αλλάζει χρήση για πρώτη φορά. Οι πυρκαγιές σχετίζονται με την αποψίλωση των δασών, καθώς αποτελούν ένα από τα κύρια εργαλεία αλλαγής χρήσης γης.

9) Κατά τη διάρκεια της θητείας του, ο Πρόεδρος Bolsonaro ενθάρρυνε την αλλαγή χρήσης του δάσους για παραγωγικούς και οικονομικούς σκοπούς με λόγια και πράξεις, αφαιρεί κεφάλαια για παρακολούθηση και προστασία του περιβάλλοντος (-20% σύμφωνα με τους New York Times) και χαλαρώνει τους ελέγχους για τις παρατυπίες (τροποποιήσεις στο διάταγμα 6514). Ωστόσο, η αποψίλωση των δασών και οι πυρκαγιές είναι επίσης ταχείες και στον βολιβιανό Αμαζόνιο (κυρίως λόγω της εξόρυξης), όπου ο πρόεδρος Evo Morales σίγουρα δεν μπορεί να ονομαστεί καπιταλιστής και ακροδεξιός!!!
Ως εκ τούτου, το πρόβλημα δεν είναι μόνο σχετικά με τους εκάστοτε επικεφαλής του κράτους, αλλά για ένα διεθνές σύστημα αγοράς που συνδέεται με τις εξαγωγές σόγιας, κρέατος και ορυκτών στην Κίνα, Ευρώπη, στις ΗΠΑ κτλ.

10) Το κρέας είναι ένα από τα κύρια προϊόντα εξαγωγής της Βραζιλίας. Το 60% της παραγωγής κρέατος της Βραζιλίας εξάγεται. Και η ζήτηση από το εξωτερικό συνεχώς αυξάνεται! Η εμπορική συμφωνία ΕΕ-Mercosur που υπεγράφη την περασμένη εβδομάδα διευκολύνει την εισαγωγή άλλων 100 000 τόνων βόειου κρέατος ετησίως από τη Νότια Αμερική στην Ευρώπη. Τα ζώα στην Ευρώπη δεν εκτρέφονται σε εκτάσεις που προέρχονται από πρωτογενή δάση, αλλά συχνά τρέφονται με σόγια από τη Νότια Αμερική, η καλλιέργεια της οποίας ευθύνεται ένα μέρει για την αποδάσωση (κυρίως κοτόπουλο, χοιρινό και μεταποιημένα κρέατα).
Έμμεσα οι χώρες εισαγωγής σόγιας, κρέατος και ορυκτών από τις χώρες της Ν. Αμερικής συμβάλλουν στην αποψίλωση των δασών.

11) Τι μπορούμε εμείς να κάνουμε!? Οι πιο αποτελεσματικές ενέργειες είναι οι συλλογικές πολιτικές. Πρέπει να ασκήσουμε πιέσεις, κυρίως σε επίπεδο ΕΕ, για αλλαγές στους μηχανισμούς εισαγωγής που δεν θα πρέπει να υποστηρίζουν την εισαγωγή και κατανάλωση προϊόντων που ευθύνονται για την αποψίλωση των δασών, όπως κρέατος και σόγιας! Δύσκολο….

Περισσότερα:
https://www.theguardian.com/environment/2019/aug/23/amazon-fires-what-is-happening-anything-we-can-do?fbclid=IwAR1qV32Q4JAQEalDPlJ0NqgajJ3V7C5NI-Xl0fwGOXt9F-GvzquRL-j6wIE
 
Χρήστος Γαλλής

http://www.anixneuseis.gr/τι-συμβαίνει-στον-αμαζόνιο/
26/8/2019





 3.
Ο αρχηγός της φυλής των Mura για τον Αμαζόνιο:
 «Ο λευκός άνθρωπος έβαλε στόχο να το αποτελειώσει».

Εκατοντάδες νέες δασικές πυρκαγιές σαρώνουν τον φλεγόμενο Αμαζόνιο, με το Εθνικό Ινστιτούτο Διαστημικής Έρευνας (INPE) να κάνει λόγο για κάπου 2.500 νέες εστίες φωτιάς μέσα σε χρονικό διάστημα 48 ωρών σε όλη τη Βραζιλία. Απελπιστικά είναι τα πρώτα στοιχεία, καθώς μόνο στην Βολιβία έχουν γίνει στάχτη πάνω από εννέα εκατομμύρια στρέμματα.



Ο Raimundo Mura, αρχηγός της φυλής των Mura, που κατοικεί στα βάθη του Αμαζονίου, μιλάει στην κάμερα του BBC για τον εφιάλτη που ζει ο ίδιος και οι άνθρωποι της φυλής του. «Θα δώσω την τελευταία σταγόνα του αίματός μου για το δάσος», λέει βουρκωμένος ο αρχηγός φυλής των αυτοχθόνων του Αμαζονίου.

«Όλα αυτά τα δέντρα είχαν ζωή. Όλα έπρεπε να ζήσουν. Ο λευκός άνθρωπος έβαλε στόχο να το αποτελειώσει (το δάσος του Αμαζονίου). Ο δικός μας σκοπός είναι να προστατεύσουμε την περιοχή μας, τη φύση, τα δέντρα και τα ζώα», ανέφερε.

Οι Mura αντιστάθηκαν στους κατακτητές και στην επιβολή του ξένου τρόπου ζωής και επιβίωσαν από θανατηφόρες επιδημίες όπως η ιλαρά και η ανεμοβλογιά. Σήμερα υψώνουν το ανάστημα στην κυβέρνηση Μπολσονάρο και την εκμετάλλευση του Αμαζονίου που πρεσβεύει.


«Αντισταθήκαμε όλα αυτά τα χρόνια, όταν δεν υπήρχαν ακόμη δρόμοι, όταν έφτασε το ηλεκτρικό ρεύμα, όταν έγινε η εισβολή. Κάθε μέρα που περνούσε ερχόταν η αποψίλωση και η υλοτόμηση. Και κάθε μέρα που περνάει βλέπουμε να μεγαλώνει η καταστροφή. Για αυτό το δάσος θα συνεχίσω να αγωνίζομαι μέχρι την τελευταίο σταγόνα του αίματός μου», είπε χαρακτηριστικά ο Raimundo.