Οι Τούρκοι αγριεύουν αλλά προτιμάται ο φραπές της αυγουστιάτικης ραστώνης.
Οι Τούρκοι αγριεύουν
αλλά προτιμάται ο φραπές της αυγουστιάτικης ραστώνης.
Η Άγκυρα έμαθε πολύ καλά την προβλέψιμη τακτική της ελληνικής πλευράς, ενώ η Λευκωσία επιμένει σε μια αδιέξοδη πορεία διευκολύνοντας την εδραίωση των κατοχικών τετελεσμένων.Η κατοχική δύναμη, αξιοποιώντας το παιχνίδι ισχύος, δεν αποδέχθηκε οτιδήποτε λιγότερο που θα επηρέαζε τον μεγάλο στόχο που είναι ο πλήρης έλεγχος της Κύπρου. Δεν έκανε βήμα πίσω όλα αυτά τα χρόνια παρακολουθώντας την ελληνική πλευρά να υιοθετεί μια τακτική, στη βάση της οποίας βαθμηδόν οδηγεί στην ικανοποίηση των τουρκικών επιδιώξεων.
Αυτό αποδεικνύεται στην πράξη: Ένα θέμα εισβολής και συνεχιζόμενης κατοχής αντιμετωπίστηκε ως ένα ζήτημα διαμοιρασμού της εξουσίας, ένα συνταγματικό θέμα. Και σε αυτή τη λογική, στην οποία εντάσσεται και η μέθοδος της εξημέρωσης του θηρίου, η ελληνική πλευρά πρόσφερε απλόχερα στην τουρκική πλευρά. Μέχρι που εκείνες οι υποχωρήσεις έφθασαν στο ρατσιστικό σχέδιο Ανάν, το οποίο απορρίφθηκε συντριπτικά από τους πολίτες. Ούτε και τότε υπήρξε αλλαγή πλεύσης. Η τακτική συνεχίσθηκε με νέες παραχωρήσεις, νέες… εκποιήσεις δικαιωμάτων στην άλλη πλευρά. Μέχρι το Κραν Μοντανά που κατέρρευσαν όλα. Κι όταν κατέρρευσαν, έγινε αντιληπτό πως και να υπήρχε συμφωνία, κράτος δεν θα λειτουργούσε καθώς για να γίνει τούτο έπρεπε να πεισθεί ένας Τουρκοκύπριος να πατήσει το κουμπί. Η λεγόμενη θετική ψήφος. Και δεν ήταν μόνο τα βέτο. Αλλά και μετά τις διαπιστώσεις, ανασύρεται από το ράφι η ίδια δοκιμασμένη αποτυχούσα πεπατημένη προσέγγιση.
Αυτά επί του εδάφους. Ξεκίνησε η ίδια ιστορία και στη θάλασσα. Εισέβαλε η Τουρκία, κάνει έρευνες, γεωτρήσεις, διεκδικεί αέριο. Και επειδή οι Ελληνοκύπριοι δεν είναι χελώνες καρέτα-καρέτα (αλλά όπως προχωρούμε και με τα μυαλά τα δικά μας μπορεί να καταστούμε είδος προς εξαφάνιση) αντί της όποιας ευρωπαϊκής ή άλλης αντίδρασης άρχισαν οι γνωστές σειρήνες της προσαρμογής και της υποταγής, εκτός και εντός: Η Τουρκία δεν θα δεχθεί να μην έχει λόγο. Ως εκ τούτου, να βρεθεί τρόπος να ικανοποιηθεί. Να συναποφασίζουν οι Τουρκοκύπριοι, δηλαδή η Τουρκία, να είναι μέρος των σχεδιασμών. Και σιγά-σιγά επανέρχεται και το σενάριο του αγωγού μέσω Τουρκίας.
Όλα αυτά οδηγούν στον ίδιο παρανομαστή: Να ικανοποιηθεί η Τουρκία για να σταματήσει τις προκλήσεις. Δεν είναι, όμως, αυτό που θα γίνει. Θα ικανοποιηθούν οι βλέψεις της Άγκυρας αλλά θα συνεχίσει την ίδια τακτική μέχρι να τα πάρει όλα. Μάλιστα, όλα. Κι αυτή είναι δοκιμασμένη τακτική. Στην ιστορία του Κυπριακού, αναζητήθηκαν και προβλήθηκαν πολλές νεοφανείς και μη ιδέες, αλλά δεν είχαν καμία τους επιτυχία.
Ανακαλύφθηκαν κίνητρα για την Τουρκία και καταλύτες για λύση. Ποιο το αποτέλεσμα; Η Τουρκία κέρδιζε αλλά δεν συνεργαζόταν. Κι αυτό γιατί τα θέλει όλα. Και επειδή γνωρίζει πως με τη μέθοδο του σαλαμιού θα τα πάρει, δεν έχει λόγο να αλλάξει τακτική.
Η ελληνική πλευρά στην Κύπρο είτε δεν θέλει είτε δεν μπορεί, παραμένει εγκλωβισμένη σε μια πολιτική αδιέξοδη και εν πολλοίς επικίνδυνη. Αυτή δεν έχει αποδώσει διαχρονικά. Έχει, όμως, δημιουργήσει μια ιδεολογία στο Κυπριακό. Αυτή που οι ιδέες και η τακτική αποσκοπούν στο να ικανοποιήσουν τον τουρκικό εθνικισμό. Οι φορείς αυτής της ιδεολογίας είναι επί της ουσίας εθνικιστές, ρατσιστές, που εκφράζουν τον τουρκικό εθνικισμό.
Με τα μυαλά που κουβαλούν κάποιοι, η μισή Κύπρος είναι κατεχόμενη και εδραιώνεται η κατοχή, θα αρπάξουν οι Τούρκοι τη θάλασσα και θα εξαφανιστεί και η Κυπριακή Δημοκρατία, που υπονομεύεται εκ των έσω από διάφορες ανόητες πρακτικές εξίσωσης του κράτους με το κατοχικό καθεστώς. Τα πράγματα έχουν αγριέψει αλλά προτιμάται ο φραπές της αυγουστιάτικης ραστώνης, έστω κι εάν καθίσταται πικρότερος… Μπας και έχουν κανένα σχέδιο και δεν το ξέρουμε, γι' αυτό και ο εφησυχασμός;
Κώστας Βενιζέλος
17 Αυγούστου 2019
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Θόδωρος Καρυώτης:O Μητσοτάκης αντιμέτωπος
με τις κινεζικές τακτικές του Ερντογάν (17/8/2019).
Την ώρα που η Ελλάδα φλέγεται από τις πυρκαγιές, η Τουρκία προωθεί μεθοδικά το σχέδιο της για τη "Γαλάζια Πατρίδα", ενώ η δική μας γαλάζια πατρίδα κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Ο πρωθυπουργός επιβάλλεται να ασχοληθεί επειγόντως με την ΑΟΖ πριν είναι πολύ αργά. Ενώ φάνηκε στην αρχή ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση ήξερε που πατάει, σήμερα οι προτεραιότητες έχουν αλλάξει πορεία. Έτσι, δεν θέλησε να μπλέξει με την Τουρκία, παραπέμποντας το ζήτημα για αργότερα. Αυτό, όμως, είναι ένα τραγικό λάθος. Ο Ταγίπ Ερντογάν προετοιμάζεται να δοκιμάσει τη νέα ελληνική κυβέρνηση και δεν γνωρίζω εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει την πρόκληση.
Όπως έχω επανειλημμένα γράψει, οι Τούρκοι αντιγράφουν τους Κινέζους στην Μεσόγειο και πολύ φοβούμαι ότι δεν υπάρχει κανείς στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών που να παρακολουθεί συστηματικά την παραβατική συμπεριφορά της Κίνας. Φαίνεται ότι μέχρι στιγμής, κανείς δεν μπορεί να σταματήσει την Κίνα και τους Τούρκους, που την ακολουθούν κατά πόδας, αντιγράφοντας τις μεθόδους της (...).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:
https://slpress.gr/ethnika/o-mitsotakis-antimetopos
-me-tis-kinezikes-taktikes-toy-erntogan/
Μ. Ιγνατίου: Οι ενθουσιασμένοι από τη συνάντηση
Αναστασιάδη-Ακιντζί χρειάζονται ψυχολόγο (18/8/2019).
Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο υποδέχθηκαν συγκεκριμένοι παράγοντες της Κύπρου και συνάδελφοι δημοσιογράφοι, την είδηση της συνάντησης του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας με τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί. Ακόμα και «ψαγμένοι» συνάδελφοι παρασύρθηκαν από τον ενθουσιασμό τους. Και στην αντιπέρα όχθη, όπου συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου, είδαμε υπερβολικές αντιδράσεις, διότι οι άνθρωποι βλέπουν αυτούς τους πανηγυρικούς τόνους και δικαιολογημένα «τα παίρνουν στο κρανίο». Ήταν και μερικοί που δεν μπορούσαν να κρύψουν την «τουρκολαγνεία» τους.
Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει. Χαίρονται επειδή -όπως ισχυρίζονται- τους δικαιώνει η τουρκική προκλητικότητα. Σου λένε την είχανε προβλέψει. Μα είναι τόσο ανόητοι που δεν αντιλαμβάνονται ότι οι Τούρκοι είναι οι πιο προβλέψιμοι άνθρωποι. Άλλωστε, την ανακοίνωσαν την «τρίτη εισβολή», όπως τη χαρακτήρισε ο κ. Νίκος Αναστασιάδης, ο οποίος, όμως, πήγε τρέχοντας να συναντήσει τον κατοχικό ηγέτη, χωρίς να απαιτήσει προηγουμένως έστω μερική υποχώρηση των τουρκικών πολεμικών πλοίων, έτσι για τα …μάτια. Με λίγα λόγια, δέχθηκε τον εκβιασμό (...).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:
https://slpress.gr/ethnika/oi-enthoysiasmenoi-apo-ti-synantisi
-anastasiadi-akintzi-chreiazontai-psychologo/
Κ. Βενιζέλος: Η "ηλάγρα" κλείνει επικίνδυνα
- Οι Τούρκοι προελαύνουν σε στεριά και θάλασσα (18/8/2019).
Καλά σχεδιασμένες κινήσεις σε θάλασσα και ξηρά γίνονται από την Τουρκία σε μια προσπάθεια πρώτον, να επιβληθούν νέα τετελεσμένα και δεύτερο, να αναβαθμίζονται και να ενισχύονται οι πιέσεις σε βάρος της ελληνικής πλευράς στην Κύπρο. Είναι προφανές πως η τουρκική επιθετικότητα έχει εισέλθει σε νέα φάση και αφορά όλα τα μέτωπα.
Στη θάλασσα, η Τουρκία συνεχίζει τις προκλήσεις τόσο με τις γεωτρήσεις, τις σεισμικές έρευνες όσο και τις στρατιωτικές ασκήσεις. Όλες οι ενέργειες αποσκοπούν στην επιβολή τετελεσμένων και την εδραίωση τους, καθώς στην Άγκυρα θεωρούν πως δεν μπορούν να ανατραπούν όσο συνεχίζονται και κλιμακώνονται.
Τα δυο γεωτρύπανα θα παραμείνουν στην περιοχή. Ο "Πορθητής", ο οποίος με βάση τον προγραμματισμό θα ολοκλήρωνε την γεώτρηση τον Αύγουστο στα δυτικά της Πάφου (36.5 ναυτικά μίλια από τον Ακάμα), αντιμετώπισε σοβαρά τεχνικά προβλήματα και θα παραμείνει μέχρι την αποκατάστασή τους για να συνεχίσει την αποστολή του. Το δεύτερο γεωτρύπανο, το "Γιαβούζ", έχει ξεκινήσει, ως γνωστό, τη γεώτρηση στην περιοχή της κατεχόμενης Καρπασίας (λιγότερο από 12 ναυτικά μίλια από τις ακτές). Πληροφορίες αναφέρουν πως φαίνεται ότι θα προχωρήσουν σε γεώτρηση σε άλλη κοντινή περιοχή, καθώς δεν προέκυψαν αποτελέσματα από την πρώτη προσπάθεια.
Την ίδια ώρα, το ερευνητικό σκάφος, "Μπαρμπαρός" συνεχίζει νοτίως της Κύπρου, ενώ δεν έχει ξεκαθαρίσει οριστικά που θα κατευθυνθεί το νέο απόκτημα της Τουρκίας, το "Oruc Reis". Ένα σενάριο είναι να σταλεί στην περιοχή του Καστελλόριζου. Αυτό το ενδεχόμενο αντιμετωπίζει επιφυλάξεις στα υψηλά δώματα της τουρκικής ηγεσίας, κυρίως από τους αξιωματούχους εκείνους, που θεωρούν πως δεν είναι η ώρα της αντιπαράθεσης με την Ελλάδα.
Εάν επικρατήσει αυτή η άποψη, το "Oruc Reis", είτε θα κινηθεί στα όρια των θαλάσσιων συνόρων της Ελλάδος είτε θα σταλεί νότια της Κύπρου. Σημειώνεται πως, εάν τελικά επιλεγεί η περιοχή νότια της Κύπρου, τότε το σκάφος θα κάνει τις ίδιες βασικά σεισμικές με εκείνες που έχει διενεργήσει το "Μπαρμπαρός" .
-Παραβιάσεις νεκρής ζώνης και σιωπή ΟΗΕ.
-Στην περιοχή των Στροβιλιών.
-Τρόποι αποκλιμάκωσης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:
https://slpress.gr/ethnika/i-quot-ilagra-quot-kleinei-epikindyna
-oi-toyrkoi-proelaynoyn-se-steria-kai-thalassa/
Διπλωματικό και στρατιωτικό φράγμα
σε τουρκικές σεισμικές έρευνες.
Η πρόσφατη πληροφορία σχετικά με την τουρκική πρόθεση για πραγματοποίηση σεισμικών ερευνών στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου, φέρνει τη νέα ελληνική κυβέρνηση αντιμέτωπη με την σκληρή γεωπολιτική πραγματικότητα της περιοχής μας. Εάν οι Τούρκοι μπορέσουν να πραγματοποιήσουν σεισμικές έρευνες στην εν λόγω περιοχή, ή αλλιώς εάν η Ελλάδα αποτύχει να αποτρέψει αυτές τις έρευνες, τότε θα βρεθούμε αντιμέτωποι με ένα τετελεσμένο άκρως αρνητικό για τα συμφέροντα του Ελληνισμού.
Το ερώτημα το οποίο πρέπει να απαντηθεί, και μάλιστα άμεσα, είναι εάν και πώς, μπορεί η Ελλάδα να ακυρώσει μια τέτοια εξέλιξη. Η απάντηση στο ερώτημα, πώς φτάσαμε στο σημείο η Τουρκία, να αποτολμάει μια τέτοια ενέργεια, παρά τη φημολογούμενη γεωπολιτική της απομόνωση, είναι μεν πολύπλοκη αλλά και συνάμα απλή. Οι Τούρκοι έχουν κατανοήσει τρία δεδομένα:
Πρώτον, την πολυφωνία στο σύστημα λήψης αποφάσεων της Ουάσιγκτον, σε συνδυασμό με το γεγονός πως οι Αμερικανοί δεν έχουν ακόμα καταλήξει στο πώς θα διαχειριστούν την Τουρκία. Επ’ αυτού έγκειται και η --όχι και τόσο πρωτοφανής-- αμερικανική ανοχή αναφορικά με την τουρκική συμπεριφορά (από την παραλαβή των S-400 έως την πειρατεία στην κυπριακή ΑΟΖ).
Δεύτερον, την απροθυμία της ΕΕ να πάρει θέση απέναντι στην Τουρκία, η οποία απλά επιβεβαιώθηκε ακόμα μια φορά. Τα επιχειρηματικά συμφέροντα, σε συνδυασμό με τα συνεχώς διογκούμενα ενδοευρωπαϊκά προβλήματα απέτρεψαν --ας ελπίσουμε προς το παρόν-- τη λήψη δραστικών μέτρων αναφορικά με την τουρκική επιθετικότητα προς ένα κράτος μέλος.
Τρίτον, το διαχρονικό φοβικό σύνδρομο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, τα οποία σε συνδυασμό με την οικονομική πενία οδηγούν σε κατευναστικές και πυροσβεστικές πολιτικές. Ας μην μιλήσουμε για την απουσία στρατηγικής κουλτούρας και μακρόπνοου σχεδιασμού.
Εν ολίγοις, η Τουρκία, ενώ από τη μία νιώθει στριμωγμένη, απ’ την άλλη δεν είναι διατεθειμένη να μείνει εκτός του ενεργειακού παιχνιδιού. Δυστυχώς, η Ελλάδα δείχνει ο πιο εύκολος στόχος. Ως εκ τούτου, αποτελεί το πεδίο όπου η Τουρκία θεωρεί ότι δύναται, επιδεικνύοντας τη συγκριτική της ισχύ, να επιβάλει επωφελή γι' αυτήν τετελεσμένα. Σκοπός αυτών των τετελεσμένων δεν είναι η ένοπλη σύρραξη, αλλά μια ευνοϊκότερη αφετηρία στο τραπέζι μιας συνολικής διαπραγμάτευσης-μοιρασιάς, στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Ας μην ξεχνάμε τις πάγιες θέσεις των ΗΠΑ, αλλά και τις ευρωπαϊκές προτροπές προς την παραπάνω κατεύθυνση.
Υπάρχουν περιθώρια;
Το γεγονός πως η Ελλάδα, μια χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ που δαπανά επί δεκαετίες δυσανάλογα υψηλά ποσά για την άμυνά της, καθίσταται ο εύκολος στόχος του τουρκικού επεκτατισμού, γεννά προβληματισμό. Ωστόσο το παραπάνω αποτελεί το αποτέλεσμα συνδυασμού πολλών παραγόντων. Παραγόντων διπλωματικών και στρατηγικών που πηγάζουν από συστημικά χαρακτηριστικά των ελληνικών κυβερνώντων ελίτ.
Αλλά ας δούμε τι περιθώρια, επιτυχών, αντιδράσεων υπάρχουν. Κατά την άποψη του γράφοντος η ελληνική πλευρά οφείλει να κατευθυνθεί προς δύο άξονες αποτροπής: διπλωματικά και στρατιωτικά. Ας σημειωθεί, ότι στην παρούσα συγκυρία το κύριο τακτικό πλεονέκτημα της ελληνικής πλευράς έγκειται στο γεγονός πως η Τουρκία έχει απωλέσει οικειοθελώς το στοιχείο του αιφνιδιασμού, σε επίπεδο πολιτικό, αλλά και επιχειρησιακό.
Όταν λέμε διπλωματικά, δεν εννοούμε μόνο διαβήματα και επικλήσεις του διεθνούς δικαίου, τούτα είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα. Εννοούμε να αξιοποιηθούν όλα τα θεσμικά και διπλωματικά εργαλεία, ώστε να γίνει κατανοητό στον δυτικό παράγοντα ότι οι επιδιώξεις της Τουρκίας πλήττουν κατ’ αρχάς τα δικά του συμφέροντα. Μιλάμε βεβαίως, για το μέλλον της ευρωπαϊκής ενεργειακής ασφάλειας όσον αφορά το φυσικό αέριο. Το παραπάνω έγκειται επί της ουσίας στη μείωση της εξάρτησης από τις ρωσικές εισαγωγές, μέσω των κοιτασμάτων (επιβεβαιωμένων και δυνητικών) της Ανατολικής Μεσογείου.
Είναι άκρως βλαπτικό για τα δυτικά συμφέροντα η ομαλή αξιοποίηση και μεταφορά του φυσικού αερίου να είναι δέσμια των ορέξεων της αναθεωρητικής Τουρκίας του Ερντογάν. Επίσης, η Ελλάδα οφείλει να ξεκινήσει, άμεσα, διαδικασίες οριοθέτησης ΑΟΖ με τη λιβυκή κυβέρνηση του Τομπρούκ. Η εν λόγω ενέργεια θα μπορούσε να γίνει υπό γαλλική αιγίδα και υποστήριξη. Ας μην ξεχνάμε, πως η Γαλλία υποστηρίζει τον Χαφτάρ και δραστηριοποιείται έντονα στην κυπριακή ΑΟΖ. Τέλος, ήρθε ο ώρα να κατατεθούν οι συντεταγμένες της ελληνικής υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ στον ΟΗΕ, όπως έχει ήδη πράξει η Τουρκία.
Στο στρατιωτικό σκέλος
Στο στρατιωτικό σκέλος, η απάντηση οφείλει να είναι εμφατική και δυναμική. Η περιοχή όπου σκοπεύει η Τουρκία να πραγματοποιήσει έρευνες πρέπει να κατακλυστεί από ελληνικές αεροναυτικές δυνάμεις και η άμυνα του νησιωτικού συμπλέγματος της Μεγίστης να ενισχυθεί δραστικά. Τα παραπάνω μπορούν να λάβουν χώρα με αφορμή την δέσμευση της θαλάσσιας περιοχής μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου, για την πραγματοποίηση στρατιωτικών γυμνασίων, την ίδια χρονική περίοδο με τις τουρκικές έρευνες.
Προφανώς, αναφερόμαστε σε ασκήσεις με πραγματικά πυρά, στις οποίες θα κληθούν να συμμετέχουν, η Γαλλία, η Αίγυπτος και το Ισραήλ, χώρες με άμεσα συμφέροντα στην περιοχή. Η συμμετοχή των ΗΠΑ αν και επιθυμητή εκτιμάται πως είναι δύσκολα επιτεύξιμη, δεδομένων και των παλινωδιών του προέδρου Τραμπ.
Το παραπάνω θα διαμήνυε προς κάθε κατεύθυνση ότι η Ελλάδα, παρά τα προβλήματά της, διαθέτει όντως κόκκινες γραμμές. Επιπλέον, θα αποτελούσε ένα πρώτης τάξεως crash test αναφορικά με τις προθέσεις της τουρκικής πλευράς, αλλά και τα αντανακλαστικά της νέας ελληνικής κυβέρνησης. Ας σημειωθεί πως η Τουρκία, πιθανότατα δεν αναμένει μια δυναμική ελληνική αντίδραση.
Εν κατακλείδι η αποτροπή συνίσταται, στην επίδειξη ικανότητας να προκαλέσεις κόστος στον δυνητικό αντίπαλο, καθώς και αρνητικές συνέπειες δυσανάλογες των όποιων πιθανών κερδών. Μια ήττα αποτρέπεται μέσω της καίριας και συντονισμένης χρήσης όλων των διαθέσιμων μέσων, τα οποία έχει ένα κράτος στη διάθεση του, όχι με τη φλυαρία και την ενδοτικότητα.
Θεόδωρος Ράκκας
https://slpress.gr/ethnika/diplomatiko-kai-stratiotiko-fragma
-se-toyrkikes-seismikes-ereynes/
16/8/2019
Θόδωρος Καρυώτης:O Μητσοτάκης αντιμέτωπος
με τις κινεζικές τακτικές του Ερντογάν (17/8/2019).
Την ώρα που η Ελλάδα φλέγεται από τις πυρκαγιές, η Τουρκία προωθεί μεθοδικά το σχέδιο της για τη "Γαλάζια Πατρίδα", ενώ η δική μας γαλάζια πατρίδα κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Ο πρωθυπουργός επιβάλλεται να ασχοληθεί επειγόντως με την ΑΟΖ πριν είναι πολύ αργά. Ενώ φάνηκε στην αρχή ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση ήξερε που πατάει, σήμερα οι προτεραιότητες έχουν αλλάξει πορεία. Έτσι, δεν θέλησε να μπλέξει με την Τουρκία, παραπέμποντας το ζήτημα για αργότερα. Αυτό, όμως, είναι ένα τραγικό λάθος. Ο Ταγίπ Ερντογάν προετοιμάζεται να δοκιμάσει τη νέα ελληνική κυβέρνηση και δεν γνωρίζω εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει την πρόκληση.
Όπως έχω επανειλημμένα γράψει, οι Τούρκοι αντιγράφουν τους Κινέζους στην Μεσόγειο και πολύ φοβούμαι ότι δεν υπάρχει κανείς στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών που να παρακολουθεί συστηματικά την παραβατική συμπεριφορά της Κίνας. Φαίνεται ότι μέχρι στιγμής, κανείς δεν μπορεί να σταματήσει την Κίνα και τους Τούρκους, που την ακολουθούν κατά πόδας, αντιγράφοντας τις μεθόδους της (...).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:
https://slpress.gr/ethnika/o-mitsotakis-antimetopos
-me-tis-kinezikes-taktikes-toy-erntogan/
Μ. Ιγνατίου: Οι ενθουσιασμένοι από τη συνάντηση
Αναστασιάδη-Ακιντζί χρειάζονται ψυχολόγο (18/8/2019).
Είναι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο υποδέχθηκαν συγκεκριμένοι παράγοντες της Κύπρου και συνάδελφοι δημοσιογράφοι, την είδηση της συνάντησης του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας με τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί. Ακόμα και «ψαγμένοι» συνάδελφοι παρασύρθηκαν από τον ενθουσιασμό τους. Και στην αντιπέρα όχθη, όπου συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου, είδαμε υπερβολικές αντιδράσεις, διότι οι άνθρωποι βλέπουν αυτούς τους πανηγυρικούς τόνους και δικαιολογημένα «τα παίρνουν στο κρανίο». Ήταν και μερικοί που δεν μπορούσαν να κρύψουν την «τουρκολαγνεία» τους.
Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει. Χαίρονται επειδή -όπως ισχυρίζονται- τους δικαιώνει η τουρκική προκλητικότητα. Σου λένε την είχανε προβλέψει. Μα είναι τόσο ανόητοι που δεν αντιλαμβάνονται ότι οι Τούρκοι είναι οι πιο προβλέψιμοι άνθρωποι. Άλλωστε, την ανακοίνωσαν την «τρίτη εισβολή», όπως τη χαρακτήρισε ο κ. Νίκος Αναστασιάδης, ο οποίος, όμως, πήγε τρέχοντας να συναντήσει τον κατοχικό ηγέτη, χωρίς να απαιτήσει προηγουμένως έστω μερική υποχώρηση των τουρκικών πολεμικών πλοίων, έτσι για τα …μάτια. Με λίγα λόγια, δέχθηκε τον εκβιασμό (...).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:
https://slpress.gr/ethnika/oi-enthoysiasmenoi-apo-ti-synantisi
-anastasiadi-akintzi-chreiazontai-psychologo/
Κ. Βενιζέλος: Η "ηλάγρα" κλείνει επικίνδυνα
- Οι Τούρκοι προελαύνουν σε στεριά και θάλασσα (18/8/2019).
Καλά σχεδιασμένες κινήσεις σε θάλασσα και ξηρά γίνονται από την Τουρκία σε μια προσπάθεια πρώτον, να επιβληθούν νέα τετελεσμένα και δεύτερο, να αναβαθμίζονται και να ενισχύονται οι πιέσεις σε βάρος της ελληνικής πλευράς στην Κύπρο. Είναι προφανές πως η τουρκική επιθετικότητα έχει εισέλθει σε νέα φάση και αφορά όλα τα μέτωπα.
Στη θάλασσα, η Τουρκία συνεχίζει τις προκλήσεις τόσο με τις γεωτρήσεις, τις σεισμικές έρευνες όσο και τις στρατιωτικές ασκήσεις. Όλες οι ενέργειες αποσκοπούν στην επιβολή τετελεσμένων και την εδραίωση τους, καθώς στην Άγκυρα θεωρούν πως δεν μπορούν να ανατραπούν όσο συνεχίζονται και κλιμακώνονται.
Τα δυο γεωτρύπανα θα παραμείνουν στην περιοχή. Ο "Πορθητής", ο οποίος με βάση τον προγραμματισμό θα ολοκλήρωνε την γεώτρηση τον Αύγουστο στα δυτικά της Πάφου (36.5 ναυτικά μίλια από τον Ακάμα), αντιμετώπισε σοβαρά τεχνικά προβλήματα και θα παραμείνει μέχρι την αποκατάστασή τους για να συνεχίσει την αποστολή του. Το δεύτερο γεωτρύπανο, το "Γιαβούζ", έχει ξεκινήσει, ως γνωστό, τη γεώτρηση στην περιοχή της κατεχόμενης Καρπασίας (λιγότερο από 12 ναυτικά μίλια από τις ακτές). Πληροφορίες αναφέρουν πως φαίνεται ότι θα προχωρήσουν σε γεώτρηση σε άλλη κοντινή περιοχή, καθώς δεν προέκυψαν αποτελέσματα από την πρώτη προσπάθεια.
Την ίδια ώρα, το ερευνητικό σκάφος, "Μπαρμπαρός" συνεχίζει νοτίως της Κύπρου, ενώ δεν έχει ξεκαθαρίσει οριστικά που θα κατευθυνθεί το νέο απόκτημα της Τουρκίας, το "Oruc Reis". Ένα σενάριο είναι να σταλεί στην περιοχή του Καστελλόριζου. Αυτό το ενδεχόμενο αντιμετωπίζει επιφυλάξεις στα υψηλά δώματα της τουρκικής ηγεσίας, κυρίως από τους αξιωματούχους εκείνους, που θεωρούν πως δεν είναι η ώρα της αντιπαράθεσης με την Ελλάδα.
Εάν επικρατήσει αυτή η άποψη, το "Oruc Reis", είτε θα κινηθεί στα όρια των θαλάσσιων συνόρων της Ελλάδος είτε θα σταλεί νότια της Κύπρου. Σημειώνεται πως, εάν τελικά επιλεγεί η περιοχή νότια της Κύπρου, τότε το σκάφος θα κάνει τις ίδιες βασικά σεισμικές με εκείνες που έχει διενεργήσει το "Μπαρμπαρός" .
-Παραβιάσεις νεκρής ζώνης και σιωπή ΟΗΕ.
-Στην περιοχή των Στροβιλιών.
-Τρόποι αποκλιμάκωσης.
(...)
https://slpress.gr/ethnika/i-quot-ilagra-quot-kleinei-epikindyna
-oi-toyrkoi-proelaynoyn-se-steria-kai-thalassa/
Διπλωματικό και στρατιωτικό φράγμα
σε τουρκικές σεισμικές έρευνες.
Η πρόσφατη πληροφορία σχετικά με την τουρκική πρόθεση για πραγματοποίηση σεισμικών ερευνών στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου, φέρνει τη νέα ελληνική κυβέρνηση αντιμέτωπη με την σκληρή γεωπολιτική πραγματικότητα της περιοχής μας. Εάν οι Τούρκοι μπορέσουν να πραγματοποιήσουν σεισμικές έρευνες στην εν λόγω περιοχή, ή αλλιώς εάν η Ελλάδα αποτύχει να αποτρέψει αυτές τις έρευνες, τότε θα βρεθούμε αντιμέτωποι με ένα τετελεσμένο άκρως αρνητικό για τα συμφέροντα του Ελληνισμού.
Το ερώτημα το οποίο πρέπει να απαντηθεί, και μάλιστα άμεσα, είναι εάν και πώς, μπορεί η Ελλάδα να ακυρώσει μια τέτοια εξέλιξη. Η απάντηση στο ερώτημα, πώς φτάσαμε στο σημείο η Τουρκία, να αποτολμάει μια τέτοια ενέργεια, παρά τη φημολογούμενη γεωπολιτική της απομόνωση, είναι μεν πολύπλοκη αλλά και συνάμα απλή. Οι Τούρκοι έχουν κατανοήσει τρία δεδομένα:
Πρώτον, την πολυφωνία στο σύστημα λήψης αποφάσεων της Ουάσιγκτον, σε συνδυασμό με το γεγονός πως οι Αμερικανοί δεν έχουν ακόμα καταλήξει στο πώς θα διαχειριστούν την Τουρκία. Επ’ αυτού έγκειται και η --όχι και τόσο πρωτοφανής-- αμερικανική ανοχή αναφορικά με την τουρκική συμπεριφορά (από την παραλαβή των S-400 έως την πειρατεία στην κυπριακή ΑΟΖ).
Δεύτερον, την απροθυμία της ΕΕ να πάρει θέση απέναντι στην Τουρκία, η οποία απλά επιβεβαιώθηκε ακόμα μια φορά. Τα επιχειρηματικά συμφέροντα, σε συνδυασμό με τα συνεχώς διογκούμενα ενδοευρωπαϊκά προβλήματα απέτρεψαν --ας ελπίσουμε προς το παρόν-- τη λήψη δραστικών μέτρων αναφορικά με την τουρκική επιθετικότητα προς ένα κράτος μέλος.
Τρίτον, το διαχρονικό φοβικό σύνδρομο της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, τα οποία σε συνδυασμό με την οικονομική πενία οδηγούν σε κατευναστικές και πυροσβεστικές πολιτικές. Ας μην μιλήσουμε για την απουσία στρατηγικής κουλτούρας και μακρόπνοου σχεδιασμού.
Εν ολίγοις, η Τουρκία, ενώ από τη μία νιώθει στριμωγμένη, απ’ την άλλη δεν είναι διατεθειμένη να μείνει εκτός του ενεργειακού παιχνιδιού. Δυστυχώς, η Ελλάδα δείχνει ο πιο εύκολος στόχος. Ως εκ τούτου, αποτελεί το πεδίο όπου η Τουρκία θεωρεί ότι δύναται, επιδεικνύοντας τη συγκριτική της ισχύ, να επιβάλει επωφελή γι' αυτήν τετελεσμένα. Σκοπός αυτών των τετελεσμένων δεν είναι η ένοπλη σύρραξη, αλλά μια ευνοϊκότερη αφετηρία στο τραπέζι μιας συνολικής διαπραγμάτευσης-μοιρασιάς, στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Ας μην ξεχνάμε τις πάγιες θέσεις των ΗΠΑ, αλλά και τις ευρωπαϊκές προτροπές προς την παραπάνω κατεύθυνση.
Υπάρχουν περιθώρια;
Το γεγονός πως η Ελλάδα, μια χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ που δαπανά επί δεκαετίες δυσανάλογα υψηλά ποσά για την άμυνά της, καθίσταται ο εύκολος στόχος του τουρκικού επεκτατισμού, γεννά προβληματισμό. Ωστόσο το παραπάνω αποτελεί το αποτέλεσμα συνδυασμού πολλών παραγόντων. Παραγόντων διπλωματικών και στρατηγικών που πηγάζουν από συστημικά χαρακτηριστικά των ελληνικών κυβερνώντων ελίτ.
Αλλά ας δούμε τι περιθώρια, επιτυχών, αντιδράσεων υπάρχουν. Κατά την άποψη του γράφοντος η ελληνική πλευρά οφείλει να κατευθυνθεί προς δύο άξονες αποτροπής: διπλωματικά και στρατιωτικά. Ας σημειωθεί, ότι στην παρούσα συγκυρία το κύριο τακτικό πλεονέκτημα της ελληνικής πλευράς έγκειται στο γεγονός πως η Τουρκία έχει απωλέσει οικειοθελώς το στοιχείο του αιφνιδιασμού, σε επίπεδο πολιτικό, αλλά και επιχειρησιακό.
Όταν λέμε διπλωματικά, δεν εννοούμε μόνο διαβήματα και επικλήσεις του διεθνούς δικαίου, τούτα είναι γνωστά και χιλιοειπωμένα. Εννοούμε να αξιοποιηθούν όλα τα θεσμικά και διπλωματικά εργαλεία, ώστε να γίνει κατανοητό στον δυτικό παράγοντα ότι οι επιδιώξεις της Τουρκίας πλήττουν κατ’ αρχάς τα δικά του συμφέροντα. Μιλάμε βεβαίως, για το μέλλον της ευρωπαϊκής ενεργειακής ασφάλειας όσον αφορά το φυσικό αέριο. Το παραπάνω έγκειται επί της ουσίας στη μείωση της εξάρτησης από τις ρωσικές εισαγωγές, μέσω των κοιτασμάτων (επιβεβαιωμένων και δυνητικών) της Ανατολικής Μεσογείου.
Είναι άκρως βλαπτικό για τα δυτικά συμφέροντα η ομαλή αξιοποίηση και μεταφορά του φυσικού αερίου να είναι δέσμια των ορέξεων της αναθεωρητικής Τουρκίας του Ερντογάν. Επίσης, η Ελλάδα οφείλει να ξεκινήσει, άμεσα, διαδικασίες οριοθέτησης ΑΟΖ με τη λιβυκή κυβέρνηση του Τομπρούκ. Η εν λόγω ενέργεια θα μπορούσε να γίνει υπό γαλλική αιγίδα και υποστήριξη. Ας μην ξεχνάμε, πως η Γαλλία υποστηρίζει τον Χαφτάρ και δραστηριοποιείται έντονα στην κυπριακή ΑΟΖ. Τέλος, ήρθε ο ώρα να κατατεθούν οι συντεταγμένες της ελληνικής υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ στον ΟΗΕ, όπως έχει ήδη πράξει η Τουρκία.
Στο στρατιωτικό σκέλος
Στο στρατιωτικό σκέλος, η απάντηση οφείλει να είναι εμφατική και δυναμική. Η περιοχή όπου σκοπεύει η Τουρκία να πραγματοποιήσει έρευνες πρέπει να κατακλυστεί από ελληνικές αεροναυτικές δυνάμεις και η άμυνα του νησιωτικού συμπλέγματος της Μεγίστης να ενισχυθεί δραστικά. Τα παραπάνω μπορούν να λάβουν χώρα με αφορμή την δέσμευση της θαλάσσιας περιοχής μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου, για την πραγματοποίηση στρατιωτικών γυμνασίων, την ίδια χρονική περίοδο με τις τουρκικές έρευνες.
Προφανώς, αναφερόμαστε σε ασκήσεις με πραγματικά πυρά, στις οποίες θα κληθούν να συμμετέχουν, η Γαλλία, η Αίγυπτος και το Ισραήλ, χώρες με άμεσα συμφέροντα στην περιοχή. Η συμμετοχή των ΗΠΑ αν και επιθυμητή εκτιμάται πως είναι δύσκολα επιτεύξιμη, δεδομένων και των παλινωδιών του προέδρου Τραμπ.
Το παραπάνω θα διαμήνυε προς κάθε κατεύθυνση ότι η Ελλάδα, παρά τα προβλήματά της, διαθέτει όντως κόκκινες γραμμές. Επιπλέον, θα αποτελούσε ένα πρώτης τάξεως crash test αναφορικά με τις προθέσεις της τουρκικής πλευράς, αλλά και τα αντανακλαστικά της νέας ελληνικής κυβέρνησης. Ας σημειωθεί πως η Τουρκία, πιθανότατα δεν αναμένει μια δυναμική ελληνική αντίδραση.
Εν κατακλείδι η αποτροπή συνίσταται, στην επίδειξη ικανότητας να προκαλέσεις κόστος στον δυνητικό αντίπαλο, καθώς και αρνητικές συνέπειες δυσανάλογες των όποιων πιθανών κερδών. Μια ήττα αποτρέπεται μέσω της καίριας και συντονισμένης χρήσης όλων των διαθέσιμων μέσων, τα οποία έχει ένα κράτος στη διάθεση του, όχι με τη φλυαρία και την ενδοτικότητα.
Θεόδωρος Ράκκας
https://slpress.gr/ethnika/diplomatiko-kai-stratiotiko-fragma
-se-toyrkikes-seismikes-ereynes/
16/8/2019