Στην αγκαλιά του Γάλλου κηδεμόνα.

Σκίτσο του Soloup


Στην αγκαλιά του Γάλλου κηδεμόνα. 

Στόχος η δημιουργία πολιτικού «μαξιλαριού» 
εν όψει Βερολίνου.

Στο Παρίσι θα γίνει σήμερα η ευρωπαϊκή πρεμιέρα του Κυριάκου Μητσοτάκη ως πρωθυπουργού ύστερα από το αυτονόητο πρώτο ταξίδι του στη Λευκωσία.

Η «φίλη και σύμμαχος» Γαλλία αποτελεί για διάφορους λόγους την καλύτερη αφετηρία για την πρώτη περιοδεία του Μητσοτάκη καθώς, συγκριτικά με το Βερολίνο και τη Χάγη, είναι ένας πολύ ευκολότερος σταθμός.

Ήδη ενάμιση μήνα μετά την εκλογική νίκη της Ν.Δ. στο κυβερνητικό στρατόπεδο έχει καταστεί σαφές ότι οι διεκδικήσεις του δεν θα είναι περίπατος στους κήπους των... ανακτόρων της Άνγκελα Μέρκελ, αλλά θα απαιτηθεί επίπονη προσπάθεια ώστε η Γερμανία, οι σύμμαχοί της στο ευρωσύστημα και η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία να αποφασίσουν εάν η Ελλάδα «δικαιούται» να λάβει διευκολύνσεις δημοσιονομικού χαρακτήρα.

Άλλωστε η κυβέρνηση έχει αρχίσει να προβάλλει τη λίστα των μεταρρυθμίσεων που θα καταθέσει στους δανειστές ώστε να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους.

Την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος» και των ΕΛΠΕ, την επίλυση του ζητήματος της ΔΕΗ, την εφαρμογή της πρότασης του ΤΧΣ για τα «κόκκινα» δάνεια και την προώθηση της επένδυσης στο Ελληνικό προτάσσει η κυβέρνηση, αλλά ουδείς είναι βέβαιος ότι αυτό το πακέτο επαρκεί για να κερδηθεί η ευρωπαϊκή εμπιστοσύνη, η οποία έχει πολλές φορές αποδειχθεί πανάκριβη.

Συνεπώς το ταξίδι στο Παρίσι έχει ιδιαίτερη σημασία. Διότι ο Μητσοτάκης πρέπει, ύστερα από τον... πακτωλό προεκλογικών υποσχέσεων, να επιστρέψει στην Αθήνα με κάτι περισσότερο από φιλικά χτυπήματα στην πλάτη και ευχές για... κουράγιο – σαν αυτές που κατά καιρούς έχουν εκστομίσει ισχυροί παράγοντες της ευρωζώνης προς τις κυβερνήσεις μας και τον ελληνικό λαό.

Εξάλλου η απερχόμενη διοίκηση της Κομισιόν φρόντισε, στην πρώτη επέτειο της εξόδου από το τρίτο μνημόνιο, να ανεβάσει τον πολιτικό πήχη για την κυβέρνηση τονίζοντας αφενός την επιτυχή εφαρμογή του τρίτου μνημονίου, που οδήγησε στην έξοδο, και αφετέρου ότι απαιτούνται περαιτέρω μεταρρυθμίσεις:

«Από κοινού, οι μεταρρυθμίσεις αυτές έθεσαν τις βάσεις για οικονομική ανάκαμψη, διαμορφώνοντας τις απαραίτητες προϋποθέσεις για βιώσιμη ανάπτυξη, δημιουργία θέσεων εργασίας και υγιή δημόσια οικονομικά. Παρά το γεγονός ότι πρέπει να καταβληθούν περαιτέρω προσπάθειες, οι δείκτες επιβεβαιώνουν ότι οι προσπάθειες που καταβάλλονται αποφέρουν απτά οφέλη».

Πρώτα επισπεύδουσα

Η Γαλλία θεωρείται ως η παραδοσιακή σύμμαχός μας στην Ευρώπη. Επιπλέον είναι η χώρα που θέλει να ηγείται του ευρωπαϊκού Νότου, ένας ρόλος ο οποίος της προσφέρει πολύτιμους πόντους στη διατήρηση της θέσης της ως δεύτερης τη τάξει ηγέτιδας της Ευρώπης, αλλά και ένα σοβαρό όπλο στις επιμέρους διαπραγματεύσεις της με τη δύστροπη Γερμανία.

Το Παρίσι ήταν ένας από τους βασικούς επισπεύδοντες για τη διαμόρφωση προγράμματος «σωτηρίας» όταν ο ελληνικός «σκυλοπνίχτης» βυθίστηκε στα άγρια νερά της χρεοκοπίας. Ήταν τέτοια η έκθεση των γαλλικών τραπεζών στην Ελλάδα, ώστε οποιαδήποτε άλλη πιθανότητα προκαλούσε εφιάλτες στα Ηλύσια Πεδία.

Αυτήν ακριβώς τη γαλλική... ανάγκη βίωσε με έναν μάλλον βάρβαρο τρόπο ο Γιώργος Παπανδρέου όταν, τον Νοέμβριο του 2011 στις Κάννες, ανέπτυξε στη Μέρκελ, παρουσία του Νικολά Σαρκοζί, την ιδέα του για δημοψήφισμα στην Ελλάδα επί της αποδοχής του μνημονίου.

Ύστερα… καλός μπάτσος

Αφότου αποφεύχθηκε το κακό αυτό ενδεχόμενο, η Γαλλία ανέλαβε, κατά κάποιον τρόπο, την κηδεμονία της χώρας μας στο πλαίσιο της ευρωζώνης και ταυτοχρόνως τον ρόλο του καλού μπάτσου, ο οποίος από τη μια διασφαλίζει την ελληνική πειθαρχία με ήπια πολιτικά μέσα και από την άλλη φροντίζει να ρίχνει τους τόνους κάθε φορά που το Βερολίνο έχει τα μπουρίνια του.

Ιδιαίτερα όταν ΥΠΟΙΚ της Γερμανίας ήταν ο αγαπημένος όλων μας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο γαλλικός πυροσβεστήρας τέθηκε ουκ ολίγες φορές σε λειτουργία.

Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το Παρίσι είναι ένας από τους κύριους προμηθευτές οπλικών συστημάτων για τη χώρα μας, ότι υπάρχουν κάποια ντιλ σε εκκρεμότητα και ότι γαλλικά συμφέροντα έχουν ήδη εμπλακεί στην εξόρυξη και εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων της Κύπρου ρίχνοντας ματιές και στην Ελλάδα, όπου έχουν και άλλες επιχειρηματικές βλέψεις.

Στην τρέχουσα φάση η Γαλλία έχει, ακόμη μια φορά, κάθε λόγο να γίνει το μαξιλαράκι που θα χρειαστεί ο Μητσοτάκης ώστε να μην επιστρέψει με εντελώς άδεια χέρια στην Αθήνα. Κατά τα ειωθότα ο Εμανουέλ Μακρόν αναμένεται ότι:

● Θα τονίσει το βάθος της στρατηγικής σχέσης των δύο χωρών, ιδιαίτερα εν όψει των νέων προκλήσεων που αναδύονται στην ευρύτερη περιοχή μας.

● Θα χαιρετίσει τον ηρωισμό που επέδειξε ο ελληνικός λαός σε όλη τη διάρκεια της κρίσης.

● Θα επαινέσει τις ελληνικές κυβερνήσεις για το θάρρος που επέδειξαν ώστε να προχωρήσουν στις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις – εντάξει, εδώ περιλαμβάνονται ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛΛ, αλλά... μικρό το κακό.

● Θα υποδείξει την ανάγκη να παραμείνει η χώρα μας σε τροχιά μεταρρυθμίσεων ώστε να αναβαθμίσει τον ρόλο και τη σημασία της στο πλαίσιο της ενωμένης Ευρώπης.

● Θα συμμεριστεί τις ελληνικές προσδοκίες για ευμενέστερη αντιμετώπιση του στόχου της να εξευρεθούν ρυθμίσεις που θα εξυπηρετούν την επιδίωξη για απογείωση της ανάπτυξης και την αποκατάσταση των τραυμάτων που υπέστη η ελληνική κοινωνία στη διάρκεια – και εξαιτίας – της κρίσης.

Εξασφαλισμένη επιτυχία

Είναι βέβαιο ότι το πρώτο αυτό ταξίδι του νέου πρωθυπουργού θα κριθεί επιτυχημένο, επικοινωνιακά τουλάχιστον, και ότι θα του προσφέρει την αναγκαία αυτοπεποίθηση ώστε να αντιμετωπίσει την επόμενη πρόκληση, την πρώτη σοβαρή της θητείας του, στο Βερολίνο την Πέμπτη 29 Αυγούστου.

Άλλωστε ολόκληρο το πρώτο εξάμηνο της κυβέρνησής του θα αποτελέσει ένα κρας τεστ. Πάντως το ντεπόζιτό της είναι προς το παρόν γεμάτο με τα καύσιμα που της άφησε κατά την έξοδό του ο ΣΥΡΙΖΑ – είτε πρόκειται για οικονομικά αποτελέσματα και μεταρρυθμίσεις που αποτελούν βάση εκκίνησης είτε για πολιτικές αβαρίες που θα την τροφοδοτούν επικοινωνιακά τους επόμενους μήνες.

 ΣΤΑΥΡΟΣ ΧΡΙΣΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Δημοσιεύτηκε στο ''ΠΟΝΤΙΚΙ'', 
τεύχος 2087 στις 22-8-2019

stin-agkalia-toy-galloy-kidemona


  ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ  




Κι όμως, η Γαλλία είναι εδώ.

Είχαμε παραταχθεί δίπλα ακριβώς στην πύλη του Αδριανού. Κρατούσαμε ελληνικές και γαλλικές σημαιούλες. Δίπλα μας πρέπει να ήταν και άλλα δημοτικά σχολεία από την Πλάκα και το Κουκάκι. Μόλις εμφανίστηκαν οι δύο επίσημοι, ψηλοί και ευθυτενείς ο κόσμος γύρω μας φώναζε: «Ελλάς-Γαλλία-συμμαχία». Αποτελούσε μια έκπληξη η λαϊκή αποδοχή συμμαχίας με μια δυτική χώρα, σε μία περίοδο η Ελλάδα δονείτο από συνθήματα κατά του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και γενικώς της Δύσεως. Η ιστορική επίσκεψη του Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν στον φίλο του Κωνσταντίνο Καραμανλή είχε σφραγίσει τότε τη μεταπολίτευση στην Ελλάδα.

Από τότε έχουν περάσει 44 χρόνια. Στα χρόνια αυτά σπανίως η Γαλλία φάνηκε στα μεγάλα και σημαντικά ζητήματα της περιοχής μας και ιδίως στα ελληνοτουρκικά. Οι παρεμβάσεις της εντοπίζονταν κυρίως στο χώρο της ΕΕ. Ίσως η πιο κρίσιμη παρέμβαση υπέρ της Ελλάδος ήταν τον Ιούλιο του 2015, όταν ο τότε γάλλος πρόεδρος, Φρανσουά Ολάντ, πίεσε για να μη βγούμε από τη ζώνη του ευρώ.

Η Γαλλία δεν είναι υπερδύναμη. Δεν έχει την ισχύ των ΗΠΑ. Δεν παύει, όμως, να είναι ένα από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και να διαθέτει στρατιωτικές δυνατότητες που υπερβαίνουν αυτές τοπικών περιφερειακών δυνάμεων, όπως είναι της Τουρκίας. Εξακολουθεί να παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις και να ενδιαφέρεται για τα τεκταινόμενα στον χώρο της Βόρειας Αφρικής καθώς και της Συρίας. Το 2009 η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή είχε εξετάσει την πιθανότητά να δώσει στους Γάλλους μια ναυτική βάση στη Λέρο. Αργότερα, επί προεδρίας Τάσσου Παπαδόπουλου στην Κύπρο, άρχισαν να αναπτύσσονται ιδιαίτερες σχέσεις μεταξύ Γαλλίας και μεγαλονήσου. Τα τελευταία δύο χρόνια υπήρξαν και συγκεκριμένες προτάσεις για δημιουργία ραντάρ και για χρήση της αεροπορικής βάσεως «Ανδρέας Παπανδρέου» στην Πάφο και της ναυτικής βάσεως «Φλωράκης» στο Μαρί από γαλλικές στρατιωτικές δυνάμεις.

Τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους ο Εμανουέλ Μακρόν επισκέφθηκε την Κύπρο και επιβεβαίωσε το γαλλικό ενδιαφέρον. Από το καλοκαίρι του 2018 τα γαλλικά πολεμικά που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, επιτηρώντας στο Λίβανο αλλά και παρακολουθώντας τις εξελίξεις στη Συρία, επιλέγουν να κινούνται νοτίως του νησιού. Ο λόγος είναι ότι στην περιοχή δραστηριοποιείται η γαλλική πετρελαϊκή εταιρεία Τotal. Μετά από διεθνείς διαγωνισμούς έχει αναλάβει την έρευνα και εκμετάλλευση των τεμαχίων 6, 7 και 11 στην κυπριακή ΑΟΖ. Δεν είναι τυχαίο ότι η κυπριακή κυβέρνηση θέλει να δώσει κάποιο ποσοστό και στα τεμάχια 2, 3 και 9, όπου αυτή τη στιγμή βρίσκονται η ιταλική ΕΝΙ και η (εντελώς αδιάφορη για τα γεωπολιτικά δεδομένα της περιοχής) κορεατική KOGAS. Αυτό συνδέεται άμεσα και με την τελευταία τουρκική NAVTEX με την οποίαν ενημερωνόμαστε ότι το σεισμογραφικό πλοίο Μπαρμπαρός Χαϊρεντίν Πασά, θα προχωρήσει στο επόμενο πεντάμηνο σε έρευνες στα τεμάχια 2, 9 και 13 της κυπριακής ΑΟΖ. Με τον τρόπο αυτό η Κύπρος ευελπιστεί ότι θα δημιουργήσει στα τεμάχια 2 και 9 αντικρουόμενα συμφέροντα μεταξύ Γάλλων και Τούρκων. Στη φάση που βρισκόμαστε, η είδηση για συμμαχίες με ισχυρές χώρες περνά τα σωστά μηνύματα προς την τουρκική πλευρά.

Του Άγγελου Μ. Συρίγου*
* Βουλευτής Α’ Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία, 
αν. Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου & Εξωτερικής Πολιτικής, Πάντειο Πανεπιστήμιο

https://www.liberal.gr/apopsi/ki-omos-i-gallia-einai-edo/263857?fbclid=IwAR1qKVs-YK2S7dsrzbhTtQx3emo40cvgPth_LHecF3KLaXpmnNIhuvP9nQ8#.XV-E3uOlkvE.facebook

  23 Αυγούστου 2019 

Σκίτσο του Ηλία Μακρή

            ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ - ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ           


Μακρόν: Δεν θα δείξουμε αδυναμία απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ.  Μητσοτάκης: Η Ελλάδα ξαναμπαίνει σε τροχιά ανάπτυξης (22/8/2019)
https://www.huffingtonpost.gr/entry/makron-alleleyyee-apo-te-yallia
-os-pros-tis-drasteriotetes-tes-toerkias-sten-kepriake-aoz_gr_5d5e9eb6e4b0dfcbd4895001΄



Σταύρος Λυγερός: Το "απολωλός πρόβατο", 
η περιοδεία Μητσοτάκη και η Ευρώπη της κρίσης (23/8/2019)
https://slpress.gr/politiki/to-apololos-provato
-i-periodeia-mitsotaki-kai-i-eyropi-tis-krisis/