Τουρκική εισβολή στη Βόρεια Συρία: Μπλόφα ή πραγματική απειλή;

ΣXETIKA KEIMENA:
(1) Ποια είναι τα “χαρτιά” που “παίζει” ο Ερντογάν 
και κερδίζει μέχρι στιγμής την παρτίδα με τον Τραμπ.
(2) Οι τουρκικοί S-400 απειλούν το “κεφάλι” του Αμερικανού ΥΠΕΞ τ
ον οποίο Τραμπ μπορεί να “θυσιάσει”.


Τουρκική εισβολή στη Βόρεια Συρία: 
Μπλόφα ή πραγματική απειλή; 

Άκρως τουρκικό και παράδοξο: Την Κυριακή ο Ταγίπ Ερντογάν προανήγγειλε δίκην τελεσιγράφου, στρατιωτική επιχείρηση της Τουρκίας στη Βόρεια Συρία ανατολικά του Ευφράτη, για την οποία έχουν "ενημερωθεί” οι ΗΠΑ και η Ρωσία. Την Δευτέρα, ωστόσο, πραγματοποιήθηκε, όπως έκανε γνωστό το τουρκικό υπουργείο Άμυνας, νέα συνάντηση Τούρκων και Αμερικανών στρατιωτικών αξιωματούχων στην Άγκυρα, με στόχο την εξεύρεση συμφωνίας ως προς τη δημιουργία "ασφαλούς ζώνης” στη Βόρεια Συρία.

Επί πολλούς μήνες που διεξάγεται διακριτικά αυτή η διαπραγμάτευση η συμφωνία δεν έχει προκύψει. Για την τουρκική πλευρά ζητούμενο είναι η είσοδος τουρκικών στρατευμάτων σε βάθος περίπου 30 χιλιομέτρων, ώστε να απωθηθούν αντιστοίχως οι κουρδικές δυνάμεις του YPG, αδελφής οργάνωσης του ΡΚΚ στη Συρία. Οι Αμερικανοί, πάλι, αντιπροτείνουν μία ζώνη πλάτους περίπου 10 χιλιομέτρων, χωρίς άμεση παρουσία τουρκικών στρατευμάτων.

Πρόκειται για το κρισιμότερο ζήτημα που σκιάζει τις τουρκο-αμερικανικές σχέσεις στην παρούσα φάση, περισσότερο ίσως και από την διαμάχη περί την προμήθεια ρωσικών συστοιχιών S-400 από την Άγκυρα. Πάντως το γεγονός ότι οι συνομιλίες συνεχίζονται σημαίνει ότι οι απειλές Ερντογάν θα πρέπει να σχετικοποιηθούν, ως απευθυνόμενες πρωτίστως στο εσωτερικό ακροατήριο. Πιθανότατα η ώρα των μονομερών τουρκικών κινήσεων δεν έχει ακόμη σημάνει – χωρίς αυτό να σημαίνει απαραιτήτως και ότι αργεί.

Στις τουρκικές απειλές επιχειρείται να δοθεί αξιοπιστία με τη συγκέντρωση ισχυρών δυνάμεων στα σύνορα. Δύο τεθωρακισμένες μεραρχίες, δύο μηχανοκίνητες και δύο μεραρχίες ειδικών δυνάμεων βρίσκονται στις τουρκικές μεθοριακές πόλεις του Σουρούτς και του Ακτσάκαλε, οι οποίες απέχουν μεταξύ τους 70 χιλιόμετρα και αντικρίζουν τις συριακές πόλεις του Κομπάνι και του Τελ Αμπιάντ αντιστοίχως. Αν αναληφθεί στρατιωτική δράση, θα αφορά αυτό ακριβώς το μέτωπο, με στόχο τη διακοπή της εδαφικής συνέχειας των κουρδοκρατούμενων εδαφών.

Όπως επισημαίνει ο άλλοτε υφυπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Γιασάρ Γιακίς οι περιορισμένες αμερικανικές δυνάμεις που πλαισιώνουν τους μαχητές του YPG δεν θα μπορέσουν να αντισταθούν απέναντι σε τόσο ισχυρότερες τουρκικές. Μόνο η αμερικανική αεροπορία θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά. Όμως η χρήση της εναντίον του στρατού μιας άλλης χώρας του ΝΑΤΟ θα σήμαινε το θεαματικό τέλος της τουρκοαμερικανικής συμμαχίας.

Από την πολιορκία του Κομπάνι από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού κράτους το 2014 και μετά, η Ουάσιγκτον έχει ποικιλοτρόπως ενισχύσει τους Κούρδους του YPG και ασφαλώς δεν πρόκειται να τους εγκαταλείψει εύκολα. Άλλωστε, η de facto αυτονόμηση της περιοχής εξυπηρετεί το σχέδιο ΗΠΑ και Ισραήλ για την δημιουργία ενός προγεφυρώματος το οποίο θα πλαγιοκοπεί τον λεγόμενο "άξονα της αντίστασης” (Ιράν, Ιράκ, Συρία, Λίβανος) και θα διακόπτει την εδαφική συνέχειά του. 

Επιπλέον, η διατήρηση της εκκρεμότητας στη βόρεια Συρία επιτρέπει (μαζί με τη διατήρηση των κυρώσεων της Δύσης κατά της Συρίας και την παρεμπόδιση της αποκατάστασης των σχέσεων της Δαμασκού με τις λοιπές χώρες) μιαν ορισμένη άσκηση πίεσης, όσο δεν έχουν ξεκαθαρίσει τα πολιτικά χαρακτηριστικά της "επόμενης μέρας” του συριακού πολέμου, αλλά και τη διεκδίκηση ρόλου στη μεταπολεμική ανοικοδόμηση.

Η Ρωσία, πάλι, αξιοποιεί την τουρκική απειλή για να δελεάσει τους Κούρδους της βόρειας Συρίας να επανακάμψουν υπό την κεντρική εξουσία της Δαμασκού, ενώ προωθεί εντατικά στο πλαίσιο της "πρωτοβουλίας της Αστάνα” (μαζί με την Τουρκία και το Ιράν) τις συνταγματικές διαβουλεύσεις που θα εξασφαλίσουν τη συμφιλίωση της συριακής κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. 

Το ρωσικό παιχνίδι συνίσταται σε μια περίπλοκη δοσολογία απομόνωσης/ρυμούλκησης της Άγκυρας, ώστε αυτή να αναγνωρίσει τα συμφέροντα της Δαμασκού, προκειμένου να αποφύγει τον εφιάλτη μιας νέας αυτονομημένης κουρδικής οντότητας στα πλευρά της.

Επιπλέον, η έστω και δειγματοληπτικά παρουσία δυνάμεων τρίτων χωρών (λ.χ. της Γαλλίας) στην επίμαχη περιοχή περιπλέκει αφάνταστα τους τουρκικούς σχεδιασμούς.

Για την Τουρκία, η "ασφαλής ζώνη” νοείται ως μέτρο προστασίας των ευαίσθητων νοτιοανατολικών επαρχιών της από τρομοκράτες (αλλά και ως εξασφάλιση χώρου για την επαναπροώθηση Σύρων προσφύγων, τώρα που η παρουσία τους στα τουρκικά αστικά κέντρα έχει αρχίσει να γίνει πολιτικά εκρηκτική). Για τις ΗΠΑ, όμως, η "ασφαλής ζώνη” είναι αντιστρόφως ένα μέτρο προφύλαξης του κουρδικού στοιχείου από την ίδια την Τουρκία.

"Οι ΗΠΑ θα καταστρέψουν οικονομικά την Τουρκία, εάν πλήξει τους Κούρδους” διαμήνυσε προ οκταμήνου μέσω Twitter ο Ντόναλντ Τραμπ. Ωστόσο, το μόνο από όλα τα προβλήματά της, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών, που δεν μπορεί εντέλει να υπερπηδήσει με τον εγγενή δυναμισμό της η Τουρκία των 80 εκατομμυρίων είναι ακριβώς το Κουρδικό. Επ' αυτού, πάντα η ζυγαριά θα βαραίνει ασύμμετρα στους υπολογισμούς της Άγκυρας.

Του Κώστα Ράπτη

6/8/2019


         ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ           




 1.
Ποια είναι τα “χαρτιά” που “παίζει” ο Ερντογάν 
και κερδίζει μέχρι στιγμής την παρτίδα με τον Τραμπ.

Ύστερα από την άρνηση του Προέδρου των ΗΠΑ να επιβάλει κυρώσεις κατά της Τουρκίας με αφορμή την απόκτηση από αυτήν των S-400 , φαίνεται ότι η αρχική αμερικανική κόκκινη γραμμή έχει μετατοπιστεί από την παράδοση των συστημάτων στην μη ενεργοποίησή τους. Σύμφωνα με δηλώσεις του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ , οι τελευταίες επιθυμούν τώρα η Τουρκία να μην καταστήσει τους S-400 “λειτουργικούς”.

Ένα πράγμα είναι σίγουρο πάντως , ότι το χρονοδιάγραμμα για τις πιθανές κυρώσεις επεκτείνεται πλέον μέχρι την χρονική στιγμή που οι S-400 θα ενεργοποιηθούν πλήρως. Μέχρι τότε δεν διαφαίνεται ότι θα επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία από τις ΗΠΑ.

Τι όμως είναι εκείνο το οποίο πιστεύουν οι τούρκοι θα συνεχίσει να ωθεί τον Πρόεδρο Trump να τούς υποστηρίζει και να μην επιβάλει κυρώσεις σε βάρος τους και στο μέλλον;

Οι Τούρκοι και προσωπικά ο ίδιος ο Erdogan ,έχουν αντιληφθεί ότι η οπτική που ο Trump αντιμετωπίζει τα θέματα εξωτερικής πολιτικής είναι κατά κύριο λόγο μία. BUSINESS. Πιστεύουν λοιπόν ότι δίνοντας αποκλειστικά και μόνο οικονομική διάσταση στο θέμα αγοράς των S-400, θα εμφανίζουν την αμερικανοτουρκική κρίση σχέσεων ως οικονομική διαφορά μεταξύ 2 συμμάχων και έτσι πιστεύουν ότι ο Trump δεν θα μεταβάλει στο μέλλον τη θέση του σε βάρος τους.

Γι αυτό το λόγο οι Τούρκοι επιχειρούν να δελεάσουν οικονομικά τον Trump τονίζοντας ότι ενδιαφέρονται τόσο για την αγορά Patriot(ένθερμος εμφανίζεται ο ΥΠΑΜ AKAR), όσο και για την αγορά 100 πολιτικών αεροσκαφών Boeing(Erdogan πρός Trump στο περιθώριο της Συνόδου των G-20 στην Osaka). Παράλληλα όμως λένε ότι αφού δεν μας δίνουν οι ΗΠΑ τα μαχητικά F-35, αν και είμασταν συνεπείς οικονομικά σε όλες μας τις υποχρεώσεις με βάση τη συμμετοχή μας στο πρόγραμμα κατασκευής τους, τότε είμαστε υποχρεωμένοι να στραφούμε αλλού.

Τέλος οι Τούρκοι επιχειρούν να «δέσουν» ακόμη περισσότερο τον Trump τόσο με την δημιουργία, κοινής αποδοχής και ελέγχου με τις ΗΠΑ buffer zone στη Βόρεια Συρία , όσο και με το να πείσουν τους Παλαιστίνιους να αποδεχθούν το «Σχέδιο Trump» για ειρήνευση μεταξύ Ισραήλ-Παλαιστινίων και γενικότερα της Μ.Ανατολής.

Επιπλέον οι Τούρκοι υπόσχονται στις ΗΠΑ βοήθεια να εξισορροπηθεί η επιρροή του Ιράν στη Συρία και στο Ιράκ. Οι κύριες κατευθύνσεις των διπλωματικών και στρατιωτικών δράσεων των ΗΠΑ στη Συρία και το Ιράκ αποσκοπούν βασικά στη μείωση των στρατιωτικών δυνατοτήτων των πολιτοφυλακών υπέρ του Ιράν και των μπαθιστών στη Συρία και το Ιράκ.

Η Άγκυρα θα μπορούσε να συμβάλει σε αυτούς τους στόχους περιορίζοντας τις παραστρατιωτικές δυνάμεις υπέρ του Ιράν στη Raqqa, Deir ez-Zor της Συρίας, νότια του Χαλεπίου και των περιοχών Kirkuk-Mosul και Sinjar του Ιράκ.

Τέλος υπόσχονται εδραίωση των προσπαθειών του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε μια εποχή που μια ελίτ ευρασιατών και εθνικιστών στην Άγκυρα είναι πολύ πρόθυμη να διασπάσει τις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος μαζί με το μεταναστευτικό που οι Νατοικές χώρες και ο ΓΓ του ΝΑΤΟ δεν αντιδρούν στο θέμα των S-400 , αφήνοντάς το να εμφανίζεται ώς διμερές πρόβλημα μεταξύ 2 συμμαχικών κρατών, ΗΠΑ-Τουρκίας.

Παναγιώτης Νάστος
Σχης(ε.α)-Αναλυτής -Συγγραφέας

Από Militaire News - 06/08/2019 
https://www.militaire.gr/poia-einai-ta-quot-chartia-quot-poy-quot-paizei-quot-o-erntogan-kai-kerdizei-mechri-stigmis-tin-partida-me-ton-tramp/?fbclid=IwAR3WdfACnIGPiFCk-FNiTIpSirKemRmXRN4fKy_Y_NB_bB7cyuOV09NFsIk


 2.
Οι τουρκικοί S-400 απειλούν το “κεφάλι” του Αμερικανού ΥΠΕΞ
 τον οποίο Τραμπ μπορεί να “θυσιάσει”.

Η απόφαση του Ερντογάν να προχωρήσει στην παραλαβή των ρωσικών S-400, έχει προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση, όχι στην Άγκυρα,όπως θα αναμενόταν, αλλά στην Ουάσινγκτον! Η απροθυμία του προέδρου Τραμπ να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία, έχει προκαλέσει μεγάλα προβλήματα. Ένα απ΄ αυτά είναι η διάσταση απόψεων που έχει με τον ΥΠΕΞ του ,τον Μάικ Πομπέο, ο οποίος προς το παρόν τουλάχιστον παραμένει στη θέση του. Θα θυσιάσει και τον Πομπέο για χάρη του Ερντογάν και των S-400 ο Τραμπ; Πολύ πιθανό.

Όπως γράφει η Madeleine Joung στο Time, ο Πομπέο δεν έκρυψε την άποψή του, η οποία ήταν άμεση επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία. Ο Τραμπ εμφανίστηκε αρχικά απρόθυμος και στη συνέχεια τελείως αρνητικός σ΄ αυτό το ενδεχόμενο. Έφθασε μάλιστα στο σημείο να παρακάμψει τον Πομπέο και να αναθέσει στον γερουσιαστή Λίντσεϊ Γκράχαμ να συνεργαστεί με τον Τούρκο ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Ο Γκράχαμ επιβεβαίωσε την “αποστολή” που του είχε αναθέσει ο Τραμπ, αποκαλύπτοντας και τη νέα αμερικανική γραμμή: “Αν η Τουρκία δεν ενεργοποιήσει τους S-400 δεν χρειάζεται να επιβληθούν κυρώσεις”.

Ο Πομπέο που ρωτήθηκε για τον ουσιαστικό παραγκωνισμό του, από το Bloomberg, απέφυγε να απαντήσει λέγοντας ότι δεν πρόκειται να μιλήσει “για εσωτερικές υποθέσεις”.

Ο νόμος περί κυρώσεων προβλέπει ότι ο Πρόεδρος μπορεί να μην τον εφαρμόσει ή να καθυστερήσει τις κυρώσεις. Πρέπει όμως να παρουσιάσει γι΄ αυτό μια σοβαρή δικαιολογία. Μέχρι στιγμής το μόνο που επαναλαμβάνει ο Τραμπ, είναι πως η διοίκηση Ομπάμα φταίει που δεν επέτρεψε την πώληση Patriot στην Τουρκία. Μέγα ψέμμα, αφού η Άγκυρα παίζει χρόνια τώρα το εκβιαστικό χαρτί της αγοράς αντιαεροπορικών. Πριν καταφύγει στους ρωσικούς S-400, είχε προκρίνει τη λύση ανταεροπορικών συστημάτων από την Κίνα. Έκανε πίσω όταν διαπραγματεύτηκε με ΗΠΑ και ΝΑΤΟ.

Ο Τραμπ επιμένει να λέει ότι αυτό που συμβαίνει στην Τουρκία “δεν είναι δίκαιο”. Στο υπουργικό συμβούλιο της 16ης Ιουλίου, έφερε μάλλον σε δύσκολη θέση τον ΥΠΕΞ του Μαίκ Πομπέο, όπως γράφει το Time. Ο Τραμπ επανέλαβε ότι “επειδή ο Ερντογάν αγόρασε ρωσικούς πυραύλους, δεν μπορούμε να του πουλήσουμε αεροσκάφη δισεκατομμυρίων. Δεν είναι δίκαιο. Έχεις κάτι να προσθέσεις Μάικ”, κατέληξε ρωτώντας τον Πομπέο , ο οποίος αρκέστηκε να απαντήσει: “Νομίζω ότι το εξηγήσατε πολύ καλά”. Και ο Τραμπ απάντησε: “Έτσι νομίζω. Απάντησες σωστά”.

Συμπέρασμα που μας αφορά; Καλό θα ΄ναι στα σενάρια μας για την Τουρκία, να μην αποκλείουμε καθόλου το ενδεχόμενο να έχουμε απέναντί μας μια χώρα που θα διαθέτει και F-35 και S-400…

Από Militaire News - 06/08/2019  

https://www.militaire.gr/oi-toyrkikoi-s-400-apeiloyn-to-quot-kefali-quot-toy-amerikanoy-ypex-ton-opoio-tramp-mporei-na-quot-thysiasei-quot/?fbclid=IwAR0wuSphKuJSLJGxIKrfvIbncChCs72Gl9N1cZlDzvkpIOrb1DYKC22nqp8