16χρονος Μπουρλοτιέρης; Με αφορμή τον 16χρονο Ελληνοκύπριο που κατέβασε από σχολείο στα Κατεχόμενα την τουρκική σημαία.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Να δοθούν απαντήσεις στα νταϊλίκια του Τσαβούσογλου:
Εκβιαστής, υβριστής, ανθέλληνας…
(2) “Τιμή μου και καμάρι μου Μεβλούτ Τσαβούσογλου
που με λες προδότη”.
(2) “Τιμή μου και καμάρι μου Μεβλούτ Τσαβούσογλου
που με λες προδότη”.
Κατεχόμενα - Κύπρος, ASSOCIATED PRESS
16χρονος Μπουρλοτιέρης;
Με αφορμή τον 16χρονο Ελληνοκύπριο
που κατέβασε από σχολείο στα Κατεχόμενα την τουρκική σημαία.
Η ενέργεια ενός 16χρονου Ελληνοκύπριου να κατεβάσει από σχολείο στα Κατεχόμενα μια τουρκική σημαία και, σύμφωνα με τους Τουρκοκύπριους, να σπάσει την φωτογραφία του Τουρκοκύπριου κατοχικού ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς απειλεί, κατά την ελληνοκυπριακή εφημερίδα Αλήθεια να δυναμιτίσει το κλίμα στα ελληνοτουρκικά.
Για την εφημερίδα, που απηχεί φιλοσυναγερμικές θέσεις, δηλαδή το κόμμα του προέδρου Νίκου Αναστασιάδη, ένας νεαρός μπορεί να σταθεί η αιτία να χαλάσει το θετικό κλίμα που διαμορφώθηκε στην Κύπρο την προηγούμενη Κυριακή. Την Κυριακή 08.09 επετράπη, μετά από 45 χρόνια, σε Ελληνοκύπριους πρόσφυγες από τη Λύση*, χωριό κοντά στην Αμμόχωστο, να τελέσουν λειτουργία στην Παναγία της Λύσης.
Για την κυπριακή κυβέρνηση η λειτουργία στο ναό της Λύσης εμφανίστηκε ως πολύ θετικό βήμα για να εκκινήσουν και πάλι οι συνομιλίες. Η ελληνική εφημερίδα πήρε την σκυτάλη από τα τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης που έχουν το συμβάν ψηλά στην ειδησεογραφία, για ευνόητους λόγους και το διανθίζουν με διάφορα. Για παράδειγμα, ότι ο 16χρονος είναι μάλλον μέλος του ΕΛΑΜ επειδή στο βίντεο καταγράφηκε να φορά μαύρα ρούχα κ.λπ.
Αλλά αρκεί ένας «απερίσκεπτος» 16χρονος για να βάλει μπουρλότο;
Πέρα από την «εικονική πραγματικότητα» που παρουσιάζουν η συγκεκριμένη εφημερίδα και φυσικά η τουρκική προπαγάνδα, στην Κύπρο τους τελευταίους μήνες συμβαίνουν κάποια πολύ σοβαρά γεγονότα που αποτελούν βόμβα στα θεμέλια της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Εδώ και μήνες στην Κυπριακή ΑΟΖ εξελίσσεται ο Αττίλας 3, με το τουρκικό ναυτικό να έχει εισβάλλει εντός της ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τουρκικά ερευνητικά σκάφη διεξάγουν έρευνες και οι τουρκικές αρχές μέσω του ΥΠΕΞ, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ανακοίνωσαν ότι ξεκίνησαν γεωτρήσεις.
Η αντίδραση της Κυπριακής Δημοκρατίας, πέρα από την αρχική, να απειλήσει στις αρχές Μαΐου τα ξένα πληρώματα των ερευνητικών σκαφών με διεθνές ένταλμα σύλληψης, ήταν μηδαμινή. Το ελλαδικό κράτος και αυτό, παρότι σύμφωνα με την συνθήκη της Ζυρίχης είναι εγγυήτρια δύναμη, αδιαφορεί για τον σε εξέλιξη Αττίλα 3, θυμίζοντας στους Ελληνοκυπρίους την μεταπολιτευτική φράση ντροπή «Η Κύπρος είναι μακριά». Η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει και αυτή πλήρη αδιαφορία, με εξαίρεση ίσως μόνο την Γαλλία.
Παράλληλα, τους τελευταίους μήνες στην Κύπρο συμβαίνουν δύο ακόμα γεγονότα που εμπεδώνουν περισσότερο την εισβολή και την Κατοχή. Από τις αρχές του καλοκαιριού οι τουρκικές αρχές έβαλαν σε λειτουργία το σχέδιο να ανοίξουν την σφραγισμένη πόλη της Αμμοχώστου. Την περασμένη Κυριακή, την ίδια μέρα που ο 16χρονος «μπουρλοτιέρης» έβαζε σε κίνδυνο τις διαπραγματεύσεις, ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας Μ. Τσαβούσογλου επισκέφτηκε την κατεχόμενη και λεηλατημένη Αμμόχωστο και δήλωνε: «Κάνουμε προετοιμασίες για να ανοίξουμε την Αμμόχωστο. Στην ανατολική Μεσόγειο κανένας δεν μπορεί να μας κάνει υποδείξεις, ούτε μπορεί να μας εμποδίσει. Εμείς θα υποστηρίξουμε τα δικαιώματα μας, όπως και αυτά των Τουρκοκυπρίων».
Εκτός αυτού, ο κατοχικός στρατός επεκτείνει την κυριαρχία του και στη νεκρή ζώνη, που παραχωρήθηκε στα Ηνωμένα Έθνη από την Κυπριακή Δημοκρατία. Επεκτείνει την κατοχή στον Άγιο Δομέτιο, στην οδό Λήδρας, στο Λήδρα Πάλλας. Στα Στροβίλια εγκλώβισε τρεις οικογένειες, ενώ στη Δένεια εποικίζει τα χωράφια των Ελληνοκυπρίων γεωργών εντός της ουδέτερης ζώνης.
Είναι πρόδηλο ότι η Τουρκία αναπτύσσει κάθε είδους επιθετικότητα κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας για να την πείσει ότι η μόνη διέξοδος είναι η συνεκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι τουρκικές αρχές το δηλώνουν με κάθε τρόπο, ότι δεν θα ικανοποιηθούν αν δεν βάλουν στο χέρι το φυσικό αέριο. Η Κυπριακή Δημοκρατία με το πιστόλι στον κρόταφο οδηγείται σε νέο κύκλο διαπραγματεύσεων.
Όλα αυτά έχουν αντανάκλαση στην κυπριακή κοινωνία που ανησυχεί ολοένα και περισσότερο για το μέλλον του Ελληνισμού στο νησί. Η «απερίσκεπτη» ενέργεια λοιπόν του 16χρονου λειτουργεί σαν κραυγή αγωνίας για μια κοινωνία που αναγνωρίζει τους κινδύνους, αλλά δεν της επιτρέπεται ούτε καν να αντιδράσει, είτε λόγω βολέματος - είτε λόγω φόβου. Και δεν είναι λίγοι αυτοί σε Ελλάδα και Κύπρο που έσπευσαν να καταδικάσουν αυτή την «απερίσκεπτη» ενέργεια, υποστηρίζοντας πως το μόνο που μπορεί να προκαλέσει είναι προβλήματα στις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού και πως αυτό δίνει την ευκαιρία στο ερντογανικό καθεστώς να εργαλειοποιήσει αυτή την πράξη εις βάρος της ελληνοκυπριακής πλευράς.
Άλλοι πάλι φοβούνται ότι μπορεί να υπάρξουν αντίποινα ή παραλληλίζουν αυτή την δράση με την αντίστοιχη των Ιμίων, όπου εκεί αναρτήθηκε η ελληνική σημαία με τα γνωστά σε όλους μας αποτελέσματα. Η πολιτική άλλωστε δεν μπορεί να επιβάλλεται από πιτσιρικάδες εκτός και εάν συντρέχουν ειδικές προϋποθέσεις.
Άρα τι πρέπει να κάνουμε με τον 16χρονο; Να τον μαλώσουμε; Να τον απαξιώσουμε; Να τον καταδώσουμε για να επέλθει ισορροπία και κατευνασμός; Να πούμε πως απλά έκανε ένα λάθος, λόγω του νεαρού της ηλικίας του, και να παριστάνουμε πως τίποτα δεν συνέβη;
Αυτό το παιδί έδειξε ότι μια κοινωνία δεν έχει χάσει ακόμη τα ανανακλαστικά της. Παιδί προσφύγων από το χωριό Λύση, αισθάνεται και ο ίδιος πρόσφυγας, δεν έχασε την ιστορική του μνήμη.
Δεν κατέβασε μια οποιαδήποτε σημαία, σε ένα οποιοδήποτε μέρος. Κατέβασε μια σημαία κατοχής. Όπως διαχρονικά έκαναν και άλλοι πιτσιρικάδες σαν και αυτόν σε Ελλάδα και Κύπρο. Πιο πρόσφατο παράδειγμα το 1996 ο Σολωμός Σολωμού και ο Τάσος Ισαάκ, οι οποίοι έπεσαν νεκροί από το μένος των Γκρίζων Λύκων. Παλαιότερα ο Παλληκαρίδης στον αγώνα κατά των Αγγλων αποικιοκρατών, ο οποίος 15 χρονών κατέβασε την αγγλική σημαία και στα 19 του τον κρέμασαν. Ή η Πίτσα Κωνσταντίνου- Αραπίδου,η 17χρονη αγωνίστρια της ΕΟΚΑ, η οποία κατά την φυλάκισή της έφτιαξε κρυφά μέσα στο κελί της μια ελληνική σημαία και την ανέμισε μπροστά στους εγγλέζους κατακτητές αμέσως κατά την αποφυλάκισή της. Να θυμίσουμε στην Ελλάδα τον Γαβριήλ Χαρίτο, μετέπειτα πρώτο δήμαρχο της ελεύθερης Ρόδου, ο οποίος επί ιταλοκρατίας, γυμνασιόπαιδο, σε ηλικία 19 ετών, κατέβασε την ιταλική σημαία και ανύψωσε την ελληνική στο κτίριο του Βενετοκλείου γυμνασίου Ρόδου, ή να θυμίσουμε τον Μανώλη Γλέζο.
Κάποιοι πιτσιρικάδες αντιστέκονται σε πείσμα των καιρών. Η πράξη του, εκτός από μεγάλης σημειολογικής σημασίας, είναι εξόχως αντιστασιακή. Κατέβασε μια κατοχική σημαία που κυματίζει σε ευρωπαϊκό έδαφος. Μια σημαία που κυματίζει σε ένα ψευδοκράτος που δεν το αναγνωρίζει καμία χώρα στον κόσμο, εκτός από την Τουρκία. Αυτή την πράξη θα όφειλε να τη στηρίξει και να τη χειροκροτήσει η διεθνής κοινότητα και η Ε.Ε. ως ύψιστη δημοκρατική και αντιστασιακή πράξη. Το κάνει άλλωστε για άλλα παιδιά της ηλικίας του, που μάχονται για την άλλη μεγάλη υπόθεση, το κλίμα.
Ωστόσο, πολλοί θα προσπαθήσουν ένθεν και εκείθεν να χρησιμοποιήσουν το παιδί και την ενέργειά του. Πρέπει να λάβουμε υπόψιν μας ότι, εάν οι πολιτικές ηγεσίες είχαν ασκήσει αξιοπρεπή εθνική πολιτική, τότε, η επί 45 χρόνια οργή που έχει συσσωρευθεί στο θυμικό πολλών ελληνοκυπρίων δεν θα έκανε τον 16χρονο να προβεί σε αυτή την «παρορμητική» πράξη. Όμως η πράξη του είναι ένα καμπανάκι για ένα μέλλον, που ακόμη μπορεί να διαμορφωθεί ειρηνικό.
Πρόκειται για μια ενέργεια ενάντια στον Τούρκο εισβολέα που εφάρμοσε την πολιτική του εποικισμού και της ισλαμοποίησης του νησιού, και που καταπιέζει και όσους τουρκοκύπριους θέλουν να ζήσουν ειρηνικά και να συνυπάρξουν με τους κάποτε γείτονές τους.
Πριν λοιπόν καταδικάσουμε τον 16χρονο, πριν τον απαξιώσουμε, πριν τον «κάψουμε», ας δούμε λίγο καλύτερα τι τον ώθησε να τρέξει και να κατεβάσει την τουρκική σημαία κατοχής.
Ίσως βοηθήσουν τα λόγια της τουρκοκύπριας Mehtap Cardak η οποία μένει στη Λύση και μετά την λειτουργία της εκκλησίας της Παναγιάς της Λύσης, στην οποία παρευρέθηκαν εκατοντάδες Λυσιώτες, έγραψε στα τούρκικα το πιο κάτω κείμενο, το οποίο μετέφρασε στα ελληνικά η δημοσιογράφος του ΚΥΠΕ Ραλλή Παπαγεωργίου και το ανήρτησε στο διαδίκτυο με την άδειά της:
MEHTAP CARDAK
“Αγαπητοί μου φίλοι, το χωριό στο οποίο ζούμε, είναι ε/κ χωριό. Το όνομά του είναι Λύση. Μετά έγινε Άκντογαν. Μέσα σε μια νύχτα αναγκάστηκαν να φύγουν και ν′ αφήσουν τα σπίτια τους, τα κρεβάτια τους, τους κήπους τους, τις εικόνες στους τοίχους, τους τόπους που εργάζονταν, τα θρησκευτικά τους μνημεία, τα όνειρά τους. Δηλαδή, τα πήραν από τους πραγματικούς ιδιοκτήτες τους, τα έκλεψαν, και χωρίς να τους ρωτήσουν μας τα έδωσαν.
Χωρίς να υπολογίζουν τα όσα έζησαν, χωρίς να υπολογίζουν τον πόνο των ανθρώπων! Σε καθεστώς πλιάτσικου, λαφύρων, δεν μπορεί να διαρκέσει κανενός η ευτυχία που βασίζεται στην δυστυχία. Δεν μπορείτε δε να φτάσετε πουθενά με εθνικιστικές δηλώσεις καπηλευόμενοι την θρησκεία και την σημαία.
Στην εκκλησία στη ΛΥΣΗ (που πιο παλιά χρησιμοποιήθηκε ως τζαμί) άναψαν κερί παίρνοντας άδεια γι’ αυτό. Καλωσορίσατε. Σας ζητώ συγνώμη που ζω στο χωριό σας, στο σπίτι σας, χωρίς την άδειά σας».
*Λύση - Χωριό από όπου κατάγεται και ο ήρωας του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων της Κύπρου Γρηγόρης Αυξεντίου.
Δημοσθένης Γκαβέας
14/9/2019
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ - ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
«Γιάφκα» με κυπριακά όπλα που ανακάλυψαν οι Βρετανικές δυνάμεις στην Λύση της Κύπρου, στις 3 Οκτωβρίου 1956. Σε ένα από τα πολλά (τότε) κρυσφήγετα που εντόπισαν στο νησί, κατά τις λεγόμενες «αντιτρομοκρατικές» επιχειρήσεις της εποχής. Στα ημερολόγια του Γρίβα αναφέρεται ότι ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος είχε χρηματοδοτήσει την αγορά αυτών των όπλων και πυρομαχικών (ASSOCIATED PRESS).
16χρονος κατεβάζει τουρκική σημαία στο ψευδοκράτος: Ηρωισμός ή εφηβική παρόρμηση; Υπάρχει χώρος για αυτοσχεδιασμoύς - ακόμα και με τις αγνότερες προθέσεις - στην εξωτερική πολιτική και στα εθνικά θέματα;
Ερντογάν για ανατολική Μεσόγειο: Ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνει οτιδήποτε O Ερντογάν αναφέρθηκε στο Κυπριακό λέγοντας ότι «υπάρχουν τρεις εγγυήτριες δυνάμεις, Τουρκία, Ελλάδα και Βρετανία.
Να δοθούν απαντήσεις στα νταϊλίκια του Τσαβούσογλου:
Εκβιαστής, υβριστής, ανθέλληνας…
Στήνει «φάκα» η Άγκυρα στο Καστελόριζο:
Οι αριθμοί δείχνουν τα βήματα των προκλήσεων.
Ερντογάν για ανατολική Μεσόγειο: Ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνει οτιδήποτε O Ερντογάν αναφέρθηκε στο Κυπριακό λέγοντας ότι «υπάρχουν τρεις εγγυήτριες δυνάμεις, Τουρκία, Ελλάδα και Βρετανία.
Να δοθούν απαντήσεις στα νταϊλίκια του Τσαβούσογλου:
Εκβιαστής, υβριστής, ανθέλληνας…
Στήνει «φάκα» η Άγκυρα στο Καστελόριζο:
Οι αριθμοί δείχνουν τα βήματα των προκλήσεων.
Ερντογάν: Οι έρευνες στα ανοιχτά της Κύπρου θα συνεχιστούν «με αμετάβλητη αποφασιστικότητα». Απέρριψε τις ευρωπαϊκές κυρώσεις.
Τσαβούσογλου: Καθ'οδόν προς την ανατολική Μεσόγειο και το πλοίο «Ορούτς Ρέις». Δηλώσεις του ΥΠΕΞ στο πλαίσιο διαξιφισμών με τον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.
Η πολιτική του … ανίσχυρου απέναντι στην Τουρκία. Αν η πολιτική του ανίσχυρου, υποχρέωνε τον ισχυρό σε υποχώρηση, δεν θα υπήρχαν ισχυρά κράτη.
Καιρός για (από) - δράση στα ελληνοτουρκικά. Ο φόβος για τη γείτονα χώρα έχει καθορίσει, κατά το μάλλον ή ήττον, την ταυτότητα και την ίδια την τροχιά του νεοελληνικού κράτους.
Στρατηγικές ευκαιρίες και εμμονές. Οι εταίροι και σύμμαχοί μας πιθανόν «να μακαρίζουν την αθωότητά μας» σίγουρα όμως «δε ζηλεύουν την αφροσύνη μας».
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
O τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μελβούτ Τσαβούσογλου δεν είναι μόνο εκβιαστής, υβριστής και τιμητής των πάντων. Είναι και ένας κοινός πολιτικός τραμπούκος.
1.
Να δοθούν απαντήσεις στα νταϊλίκια του Τσαβούσογλου:
Εκβιαστής, υβριστής, ανθέλληνας…
Κατά την εφημερίδα Χουριέτ, στις τοπικές εκλογές του Μαρτίου 2014 μπούκαρε με τα παλληκαριά του σε δικαστικό εκλογικό κέντρο της περιφέρειας Αττάλεια (όπου εκλέγεται) και διέκοψε την καταμέτρηση ψήφων διότι ο τοπικός υποψήφιος του δικού του ισλαμιστικού κόμματος, του AKP, έχανε από αντίπαλο του, του Ρεμπουπλικανικού Λαϊκού Κόμματος. Και τελικά νικητής ανεδείχθη ο δικός του υποψήφιος. Ο τραμπουκισμός του Τσαβούσογλου έπιασε τόπο. Και αυτό πρώτου γίνουμε μάρτυρες των αντίστοιχων τραμπουκισμών του Ταγίπ Ερντογάν, όταν το AKP άρχισε να χάνει την απόλυτη κυριαρχία του σε εθνικό επίπεδο το 2015. Ο Τσαβούσογλου ήταν μπροστάρης.
Ο Τσαβούσογλου δεν είναι επαγγελματίας διπλωμάτης. Είναι πολιτικάντης. Είναι ιδρυτικό μέλος του ισλαμιστικού κόμματος. Και αυτό εξηγεί και τη μετεωρική του εξέλιξη. Είναι κομματόσκυλο. Γεννήθηκε το 1968. Είναι δηλαδή μόλις 51 ετών. Έχει όμως διατελέσει βουλευτής (από το 2002) και μέλος του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου του Συμβουλίου της Ευρώπης. Διετέλεσε και πρόεδρος του (2010-12). Είναι με την ιδιότητα του αυτή που επισκέφθηκε επίσημα την Κύπρο. Τότε η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ήταν- κατά την Τουρκική προπαγάνδα- “εκλιπούσα” ώστε ο Μελβούτ και το συνάφι του να μην την αναγνωρίζουν. Είναι, παρεμπιπτόντως, την περίοδο της θητείας του στο Συμβούλιο της Ευρώπης που ανέπτυξε την πολιτική του λυκοφιλία με τον Άντρο Κυπριανού του ΑΚΕΛ.
Από το 2013-14, διετέλεσε Υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Τότε είχαν ξεσπάσει τα επεισόδια στο Γκεζί Πάρκο στη Πόλη που καταστάλθηκαν βίαια. Μαζί τους ξέσπασε και το μεγάλο σκάνδαλο διαφθοράς στο ισλαμιστικό κόμμα με πρωταγωνιστές τον Ερντογάν και τους πρωτοκλασάτους του κόμματός του και τα εκ. δολλάρια από μίζες που όλοι έκρυβαν σε παπουτσοθήκες στα σπίτια τους. Εκτός από τον Ερντογάν, ένας ήταν και ο περιβόητος Egemen Bagis, που τότε ήταν Υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και ο οποίος πήρε μίζα πάνω από 1.5 εκ. δολλάρια από την υπόθεση της παραβίασης από τουρκικές τράπεζες του αμερικανικού εμπάργκο κατά της Τεχεράνης. Ο “αμόλυντος” Ερντογάν τον απέλυσε μαζί με άλλους και τη θέση του πήρε ο Τσαβούσογλου.
Το αναφέρω αυτό διότι σήμερα, με τον Τσαβούσογλου ΥΠΕΞ και πρωταγωνιστή, γίνεται η “αποκατάσταση” του Μπαγίς με διορισμό του ως πρέσβη στην Τσεχία. Μόνο που ο Μπαγίς βρίσκεται στο στόχαστρο των αμερικανικών οικονομικών υπηρεσιών λόγω Ιραν, δεν μπορεί να ταξιδέψει εκτός Ευρώπης και πολύ πιθανό-και παρά την διπλωματική του ιδιότητα- να καταλήξει υπόδικος στις ΗΠΑ. Κατά τον εξαιρετικό αντιπολιτευτικό τουρκικό ιστότοπο Nordic Monitor, είναι πολύ πιθανό να ξεσπάσει ακόμα μια κρίση με τις ΗΠΑ γύρω από το ζήτημα αυτό.
Ο Τσαβούσογλου είναι εξτρεμιστής με ισλαμοφασιστικά πιστευω και πρέπει να αντιμετωπιστεί και να εκτεθεί ως τέτοιος. Παρά το γεγονός πως οι υφιστάμενοι του Ερντογάν ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλο σε ζητήματα σοβινισμού, ο Τσαβούσογλου τους ξεπερνά όλους στη αμετροέπεια. Είναι και τρομερά φιλόδοξος και στοχεύει ακόμη και πιο ψηλά στην ιεραρχία του κόμματος. Με τον αναμενόμενο ανασχηματισμό που ετοιμάζει ο Ερντογάν θα έχουμε περισσότερες ενδείξεις ως προς την κομματική του δύναμη, ιδιαίτερα αν παραμείνει στο πόστο του.
Πιο σημαντικό είναι πως έχει αποκτήσει ιδιαίτερη έφεση και ζήλο σε ζητήματα της Κύπρου. Σήμερα δεν υπάρχει κανένας επίσημος σε Κύπρο και Ελλάδα ο οποίος να έχει την ικανότητα και τις γνώσεις να ανταποκριθεί στον φασιστικό του λόγο, στα έωλα του επιχειρήματα, στα ασύστολα ψεύδη και νταϊλίκια του, αλλα κυρίως στον ψυχολογικό πόλεμο που διεξάγει καθημερινά ιδιαίτερα κατά της Κύπρου, είτε ευθέως είτε μέσω των ενεργούμενων του όπως είναι ο Κουντρέτ Οζερσάι και άλλοι.
Δυστυχώς μετά την αποχώρηση του έλληνα ΥΠΕΞ Νίκου Κοτζιά δεν υπάρχει κανένας σε Αθήνα και Λευκωσία που να κοιτάξει τον πολύ Τσαβούσογλου ευθέως, να του απαντήσει κατάλληλα και να τον αναγκάσει να τρέχει αυτός παρά εμείς πίσω του, καταϊδρωμένοι αλλά και κατατρομαγμένοι. Αυτό πρέπει να σταματήσει πάραυτα διότι αθροιστικά δημιουργεί ένα αίσθημα παντελούς αδυναμίας (helplessness) στον λαό.
Ο διάδοχος του Κοτζιά, Γιώργος Κατρούγκαλος υπήρξε μια γραφική περίπτωση στον τομέα αυτό. Από επίσημες τοποθετήσεις του ήταν πασιφανές πως δεν αντιλαμβανόνταν πως η Ελλάδα είναι θαλασσινή χώρα, πως τα ελληνικά νησιά είναι ελληνική επικράτεια και πως έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Ως εκ τούτου δήλωνε πως η αντικειμενικά μεγαλύτερη από την τουρκική ελληνική ακτογραμμή- από τις μεγαλύτερες του κόσμου- είναι μικρότερη της Τουρκίας!
Κάτι παρεμφερές συμβαίνει και με τον κ. ΥΠΕΞ της Νέας Δημοκρατίας, τον κ. Νίκο Δένδια. Αλλά ήταν προφανές πως ο αποκλεισμός του καθηγητή και νεοεκλεγέντα βουλευτή της ΝΔ Άγγελου Συρίγου από το ΥΠΕΞ του Πρωθυπουργού Μητσοτάκη, σηματοδοτούσε την εφαρμογή μιας “πολιτικά ορθής” αλλά και τετρομαγμένης πολιτικής έναντι της Άγκυρας- ακολουθείται δηλαδή η συνταγή της Ντόρας. Διότι με τον Συρίγο σε ένα ουσιαστικό ρόλο στο ΥΠΕΞ, ο κάθε Τσαβούσογλου δεν θα αλώνιζε στα διεθνή φόρα και δεν θα προπαγάνδιζε ανεξέλεγκτα στα ΜΜΕ. Θα λάμβανε απαντήσεις και στην αντικυπριακή του προπαγάνδα.
Ειδικά για την Κύπρο η συνέχιση αυτής της συνθήκης, δηλαδή της παντελούς κυριαρχίας της “τσαβουσογλιανής” προπαγάνδας στα ΜΜΕ και σε πολλά διεθνή φόρα, οδηγεί νομοτελειακά όχι μόνο σε μια άνευ όρου παράδοσης στα “τσαβουσογλιανά” diktat, αλλά και σέ ένα ψυχολογικό σύνδρομο “ευγνωμοσύνης” και “αφοσίωσης” προς τον κατακτητή που θα εξασφαλίσει, με τις κόκκινες γραμμές του, μια “τουρκική” ειρήνη στην Κύπρο.
Το “Σύνδρομο της Λευκωσίας”
Το ψυχολογικό αυτό σύνδρομο είναι μια παραλλαγή του “συνδρόμου της Στοκχόλμης”. Ας το ονομάσουμε “σύνδρομο της Λευκωσίας”. Στην περίπτωση της Στοκχόλμης οι απαχθέντες αγάπησαν τους απαγωγείς τους. Στην περίπτωση της Κύπρου οι κατακτημένοι θα αγαπήσουν τους κατακτητές τους. Το “σύνδρομο της Λευκωσίας” λειτουργεί και χαρακτηρίζει, ήδη, μια μεγάλη μερίδα της Λευκωσιάτικης νομενκλατούρας, μέρος της οποίας εκφράζεται από τις προοδευτικές, τάχατες, δυνάμεις και τη λεγόμενη κοινωνία των πολιτών.
Στους πολεμικούς αλαλαγμούς, στις απειλές, στους εκβιασμούς και στις ξενέρωτες ειρωνείες Τσαβούσογλου, η Λευκωσία απαντά με το στερεότυπο της “κολλημένης βελόνας”: εμείς “δεν θα παίξουμε τον παιγνίδι του”, “δεν θα δώσουμε συνέχεια”, “δεν θα παρασυρθούμε” κλπ, κλπ. Τέτοιου είδους τοποθετήσεις υποδηλώνουν αμηχανία και αδυναμία. Αλλά δεν αποφέρουν και το εικαζόμενο, δηλ. ουσιαστική στήριξη από τους εταίρους μας λόγω της δικής μας “πολιτισμένης” συμπεριφοράς, έναντι των παντελώς απαράδεκτων, προκλητικών και επιθετικών τουρκικών ενεργειών.
Κατά την εκτίμησή μου οι “πολιτισμένες” και στερεότυπες αυτές απαντήσεις υποδηλώνουν, επιπλέον, και επαγγελματική ανεπάρκεια στην αντιμετώπιση της τουρκικής προπαγάνδας και του ασταμάτητου ψυχολογικού και υβριδικού πολέμου που διεξάγεται καθημερινά κατά του κυπριακού λαού. “Ούτε νοσοκομεία” δεν θέλουν να μοιράζονται στη Κύπρο οι Έλληνες, φωνασκούσε πρόσφατα ο τραμπούκος-cum-ΥΠΕΞ, Τσαβούσογλου. Και με ύφος αφέντη (efendi edasi) απαιτούσε “να μάθουμε να μοιραζόμαστε”, αλλιώς θα μας μάθει αυτός με οδηγό, προφανώς, τα επιτυχημένα του νταϊλικια της Αττάλειας. Θα του απαντήσει κάνεις;
Δεν του το εύχομαι αλλά απάντηση θα πάρει σίγουρα αν τον χτυπήσει η επάρατος νόσος όταν βρίσκεται στην Κύπρο. Κάποιος κύπριος ομόθρησκος του- από τις χιλιάδες που επισκέπτονται καθημερινά τα κυπριακά νοσοκομεία- σίγουρα θα τον συμβουλεύσει πως θα μπορεί να επισκεφθεί το εξαιρετικό Ογκολογικό της Λευκωσίας. Ή, αν του αρέσει η θάλασσα να τον συνοδεύσει ο Μουσταφά Ακιντζί στο εξίσου εξαιρετικό της Λεμεσού. Θα φιλοξενηθεί γενναιόδωρα. Πιθανότατα θα ιαθεί. Αλλά γλυκό λουκούμι ως κεραστικό δεν θα πάρει. Όσα νταϊλίκια και να κάνει.
Υ.Γ. Το ζήτημα του εποικισμού των Βαρωσίων, που προκύπτει όπως δείχνουν τα πράγματα από συμπαιγνία των Τσαβούσογλου-Οζερσάι, ώστε να ολοκληρωθεί η λαφυραγώγηση του 1974 αλλά και ταυτόχρονα να κορυφωθεί η ψυχολογική πίεση κατά των Ελλήνων της Κύπρου, θα ναυαγήσει μόνο με την οργανωμένη πολιτική αντίσταση των τουρκοκυπρίων και συγκεκριμένα κατά του “στρατηγιστή”, “καθηγητή” και σίγουρα πλιατσικολόγου Οζερσάι, προσωπικά. Μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο; Ναι εφόσον οι Τ/κ αντιληφθούν πως δεν θα μπορούν να συνεχίζουν να απολαμβάνουν τα οικονομικά και άλλα ωφέλη της διακίνησης στις ελεύθερες περιοχές, στηρίζοντας ταυτόχρονα ηγέτες πλιατσικολόγους τύπου Οζερσάι. Και τον σκύλο και την πίτα, εσαεί, δεν γίνεται. Το κυπριακό κράτος και οι (φορολογούμενοι) πολίτες του διαθέτουν ισχυρά όπλα για να υπερασπισθούν τα αναφαίρετα δικαιώματα τους, όποια και να είναι τα νταϊλίκια του κάθε Τσαβούσογλου και των “ic oglan” του στην Κύπρο. Και όποια και να είναι η αντίδραση αυτών που λειτουργούν με το “σύνδρομο της Λευκωσίας”.
Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ
https://hellasjournal.com/2019/09/na-dothoyn-apantiseis-sta-ntailikia-toy-tsavoysogloy-ekviastis-yvristis-anthellinas/?fbclid=IwAR21U73YHtUoDN5B3nW4szlbUu9Tg-PdqubTGjivPFuDWeUPJkw2zNmyiN0
15 Σεπτεμβρίου 2019
Σενέρ Λεβέντ
2.
“Τιμή μου και καμάρι μου Μεβλούτ Τσαβούσογλου
που με λες προδότη”.
Αν ο κατακτητής της πατρίδας μου με αποκαλεί προδότη, μόνο τιμή και αξιοπρέπεια θεωρείται αυτό για εμένα. Κατάλαβες, αδελφέ μου. Άσε τα παράπονα. Να χαίρεσαι. Να χαίρεσαι επειδή σε αποκάλεσε προδότη ο κατακτητής. Να είσαι ευχαριστημένος που δεν συγκαταλέγεσαι ανάμεσα σε εκείνους στους οποίους παρασημοφορούν. Είναι καλύτερα να μην σε αποκαλεί προδότη και να σε επιβραβεύει; Μόνο ποιον μπορεί να αποκαλέσει προδότη ένας κατακτητής; Έναν πατριώτη! Έναν αντάρτη που αγωνίζεται εναντίον του.
Οι Ναζί στη Γαλλία αποκαλούσαν προδότες τους Γάλλους αντιστασιακούς. Στην Αλγερία οι Γάλλοι κατακτητές αποκαλούσαν προδότες τους Αλγερινούς αντιστασιακούς. Η φασιστική χούντα στην Ελλάδα αποκαλούσε προδότες όσους της αντιστέκονταν. Στην Τουρκία και σε όλα τα μέρη του κόσμου τους αποκαλούσαν προδότες. Αν δεν με αποκαλεί προδότη ένας κατακτητής, δεν θεωρώ ότι κάνω το καθήκον μου. Ευχαριστώ Τσαβούς μου. Επειδή με τίμησες. Άλλωστε δεν είσαι ο πρώτος που το κάνει αυτό.
Ήμουν κρατούμενος στον αστυνομικό σταθμό και ανακρινόμουν. Νωρίς το πρωί ο λοχαγός από την Τουρκία στεκόταν απέναντί μου και ρωτούσε. Το παράξενο ήταν ότι παρευρίσκονταν εκεί και ο Κύπριος αξιωματικός και ο λοχίας. Ο ανακριτής λοχαγός δεν ήταν ένας από εμάς. Ήταν από τον κατοχικό στρατό. Εκείνος τον αποκαλούσε «ειρηνευτικά στρατεύματα». Εγώ «κατοχικό στρατό».
Με ρωτούσε αν έκανα κατασκοπεία για τους Ελληνοκύπριους. Και εγώ τον ρώτησα: «Ποιος είσαι εσύ και αμφισβητείς τον πατριωτισμό μου; Ποιος είσαι εσύ και με αποκαλείς προδότη; Δεν είσαι καν από εδώ. Ήρθες και κατέκτησες την πατρίδα μου, και τώρα επειδή αντιστέκομαι στην κατοχή έγινα εγώ προδότης και εσύ είσαι πατριώτης; Κοίτα, πίσω από αυτό τον δρόμο υπάρχει ένας άλλος δρόμος. Εκεί γεννήθηκα εγώ. Εσύ από πού ήρθες;» Όταν τα έλεγα αυτά κοίταζα τον Κύπριο αξιωματικό και τον λοχία στα μάτια. Έλαμπαν τα μάτια τους. Αλλά προσπαθούσαν να μην το φανερώσουν αυτό στον ανακριτή.
Ιδού, κύριε Τσαβούσογλου. Ούτε ο πρώτος είσαι ούτε ο τελευταίος. Θα τα ακούσουμε πολλές φορές ακόμα αυτά. Όπως τα ακούσαμε πριν τα πεις εσύ, θα τα ακούμε και μετά. Αλλά εσύ είσαι άλλο. Είσαι ταυτόχρονα υπουργός ενός φασίστα δικτάτορα. Χώσατε στη φυλακή όλους τους πατριώτες στην Τουρκία. Πουλήσατε τη χώρα από τη μια άκρη μέχρι την άλλη. Είσαι υπουργός μιας ισλαμοφασιστικής, οπαδού του ισλαμικού νόμου και φανατικής κυβέρνησης.
Πες στο αφεντικό σου, ότι όσο και να στοιβάξει απέναντί μας τους φανατικούς του εδώ, όσο και αν μας πετροβολήσουν, ούτε εμάς μπορούν να αιχμαλωτίσουν, ούτε αυτό το νησί! Μην βλέπεις που έμειναν σιωπηλοί μπροστά σου αυτοί εδώ. Μπορεί να υπάρχουν κάποιοι που έχαψαν εκείνες τις ύβρεις και τις προσβολές. Μην τους εμπιστεύεσαι πολύ αυτούς. Ούτε τους πιστούς σου δούλους. Θα σε πουλήσουν μια μέρα.
Όπως πούλησαν τον Φατίν Ρουστού Ζορλού που απαγχονίστηκε. Θα σβήσουν το όνομα του αφεντικού σου από τα σχολεία και τους δρόμους στους οποίους το έδωσαν. Εσύ δεν μπόρεσες να φτάσεις τον Ζορλού. Τουλάχιστον εκείνος μας άφησε την Κυπριακή Δημοκρατία. Υπέγραψε στο Λονδίνο και στη Ζυρίχη. Εσύ, τι θα αφήσεις; Μήπως μιαν εστία πλιάτσικου που σάπισε και βρόμισε και τώρα τη μετέτρεψες σε πίσω αυλή και χοντρό σου έντερο;
Ακόμα λυπάσαι αδελφέ επειδή σε αποκάλεσε προδότη; Μην λυπάσαι! Να χαίρεσαι που ο κατακτητής, ο εκπρόσωπος μιας φασιστικής δικτατορίας δεν σου έβαλε παράσημο στο στήθος. Κοίταξε από την ταράτσα ενός κτηρίου το Βαρώσι το οποίο βομβάρδισαν. Ο κατακτητής κοιτάει το έργο του. Νιώθει περήφανος για το έργο του.
Μια εικόνα πιο τραγική, πιο θλιβερή ακόμα και από τους πίνακες του Πικάσο. «Η Γκουέρνικα». Πόσο μοιάζουν μεταξύ τους το Βαρώσι και η Γκουέρνικα. Βάλτε τα πλάι – πλάι και κοιτάξτε. Κοιτάξτε τον άνδρα που ξεψύχησε στριμωγμένος ανάμεσα σε δύο ορόφους. Κοιτάξτε τα δέντρα που ξεπροβάλλουν από το ταβάνι των σπιτιών που μετατράπηκαν σε ερείπια. Κοιτάξτε από την μια τη Βαρσοβία του 1945 και από την άλλη το Βαρώσι.
Οι συνδικαλιστές μας σε αποκάλεσαν «σαν υπουργό αποικίας». Η λέξη «σαν» είναι πλεονασμός σε αυτή την πρόταση. Όσο πληθυσμό και αν στοιβάξετε, όσο μπετόν και αν φτιάξετε, όσο και να μας αποκαλείτε προδότες, δεν μπορείτε να αλλάξετε τον χάρτη της Κύπρου. Είτε φέρεις νερό, είτε συνδέσεις τον ηλεκτρισμό, αυτό το νησί δεν θα γίνει δικό σας!
Μια μέρα θα χιονίσει στους λόφους των επικυρίαρχων που εμπιστεύεστε. Ζουν και εδώ άνθρωποι δειλοί, θαρραλέοι, αμόρφωτοι και άρχοντες. Είναι τόσοι πολλοί όσα τα πουλιά στον αέρα. Και τα ψάρια στη θάλασσα. Δεν μπορείτε να γράψετε εσείς αυτή την Ιστορία. Εκείνοι θα τη γράψουν!
Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
https://politis.com.cy/apopseis/imerologio/
i-axioprepeia-kai-i-perifania-tis-prodosias/
13/9/2019
Τσαβούσογλου: Καθ'οδόν προς την ανατολική Μεσόγειο και το πλοίο «Ορούτς Ρέις». Δηλώσεις του ΥΠΕΞ στο πλαίσιο διαξιφισμών με τον Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.
Η πολιτική του … ανίσχυρου απέναντι στην Τουρκία. Αν η πολιτική του ανίσχυρου, υποχρέωνε τον ισχυρό σε υποχώρηση, δεν θα υπήρχαν ισχυρά κράτη.
Καιρός για (από) - δράση στα ελληνοτουρκικά. Ο φόβος για τη γείτονα χώρα έχει καθορίσει, κατά το μάλλον ή ήττον, την ταυτότητα και την ίδια την τροχιά του νεοελληνικού κράτους.
Στρατηγικές ευκαιρίες και εμμονές. Οι εταίροι και σύμμαχοί μας πιθανόν «να μακαρίζουν την αθωότητά μας» σίγουρα όμως «δε ζηλεύουν την αφροσύνη μας».
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Να δοθούν απαντήσεις στα νταϊλίκια του Τσαβούσογλου:
Εκβιαστής, υβριστής, ανθέλληνας…
Κατά την εφημερίδα Χουριέτ, στις τοπικές εκλογές του Μαρτίου 2014 μπούκαρε με τα παλληκαριά του σε δικαστικό εκλογικό κέντρο της περιφέρειας Αττάλεια (όπου εκλέγεται) και διέκοψε την καταμέτρηση ψήφων διότι ο τοπικός υποψήφιος του δικού του ισλαμιστικού κόμματος, του AKP, έχανε από αντίπαλο του, του Ρεμπουπλικανικού Λαϊκού Κόμματος. Και τελικά νικητής ανεδείχθη ο δικός του υποψήφιος. Ο τραμπουκισμός του Τσαβούσογλου έπιασε τόπο. Και αυτό πρώτου γίνουμε μάρτυρες των αντίστοιχων τραμπουκισμών του Ταγίπ Ερντογάν, όταν το AKP άρχισε να χάνει την απόλυτη κυριαρχία του σε εθνικό επίπεδο το 2015. Ο Τσαβούσογλου ήταν μπροστάρης.
Ο Τσαβούσογλου δεν είναι επαγγελματίας διπλωμάτης. Είναι πολιτικάντης. Είναι ιδρυτικό μέλος του ισλαμιστικού κόμματος. Και αυτό εξηγεί και τη μετεωρική του εξέλιξη. Είναι κομματόσκυλο. Γεννήθηκε το 1968. Είναι δηλαδή μόλις 51 ετών. Έχει όμως διατελέσει βουλευτής (από το 2002) και μέλος του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου του Συμβουλίου της Ευρώπης. Διετέλεσε και πρόεδρος του (2010-12). Είναι με την ιδιότητα του αυτή που επισκέφθηκε επίσημα την Κύπρο. Τότε η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ήταν- κατά την Τουρκική προπαγάνδα- “εκλιπούσα” ώστε ο Μελβούτ και το συνάφι του να μην την αναγνωρίζουν. Είναι, παρεμπιπτόντως, την περίοδο της θητείας του στο Συμβούλιο της Ευρώπης που ανέπτυξε την πολιτική του λυκοφιλία με τον Άντρο Κυπριανού του ΑΚΕΛ.
Από το 2013-14, διετέλεσε Υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Τότε είχαν ξεσπάσει τα επεισόδια στο Γκεζί Πάρκο στη Πόλη που καταστάλθηκαν βίαια. Μαζί τους ξέσπασε και το μεγάλο σκάνδαλο διαφθοράς στο ισλαμιστικό κόμμα με πρωταγωνιστές τον Ερντογάν και τους πρωτοκλασάτους του κόμματός του και τα εκ. δολλάρια από μίζες που όλοι έκρυβαν σε παπουτσοθήκες στα σπίτια τους. Εκτός από τον Ερντογάν, ένας ήταν και ο περιβόητος Egemen Bagis, που τότε ήταν Υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και ο οποίος πήρε μίζα πάνω από 1.5 εκ. δολλάρια από την υπόθεση της παραβίασης από τουρκικές τράπεζες του αμερικανικού εμπάργκο κατά της Τεχεράνης. Ο “αμόλυντος” Ερντογάν τον απέλυσε μαζί με άλλους και τη θέση του πήρε ο Τσαβούσογλου.
Το αναφέρω αυτό διότι σήμερα, με τον Τσαβούσογλου ΥΠΕΞ και πρωταγωνιστή, γίνεται η “αποκατάσταση” του Μπαγίς με διορισμό του ως πρέσβη στην Τσεχία. Μόνο που ο Μπαγίς βρίσκεται στο στόχαστρο των αμερικανικών οικονομικών υπηρεσιών λόγω Ιραν, δεν μπορεί να ταξιδέψει εκτός Ευρώπης και πολύ πιθανό-και παρά την διπλωματική του ιδιότητα- να καταλήξει υπόδικος στις ΗΠΑ. Κατά τον εξαιρετικό αντιπολιτευτικό τουρκικό ιστότοπο Nordic Monitor, είναι πολύ πιθανό να ξεσπάσει ακόμα μια κρίση με τις ΗΠΑ γύρω από το ζήτημα αυτό.
Ο Τσαβούσογλου είναι εξτρεμιστής με ισλαμοφασιστικά πιστευω και πρέπει να αντιμετωπιστεί και να εκτεθεί ως τέτοιος. Παρά το γεγονός πως οι υφιστάμενοι του Ερντογάν ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλο σε ζητήματα σοβινισμού, ο Τσαβούσογλου τους ξεπερνά όλους στη αμετροέπεια. Είναι και τρομερά φιλόδοξος και στοχεύει ακόμη και πιο ψηλά στην ιεραρχία του κόμματος. Με τον αναμενόμενο ανασχηματισμό που ετοιμάζει ο Ερντογάν θα έχουμε περισσότερες ενδείξεις ως προς την κομματική του δύναμη, ιδιαίτερα αν παραμείνει στο πόστο του.
Πιο σημαντικό είναι πως έχει αποκτήσει ιδιαίτερη έφεση και ζήλο σε ζητήματα της Κύπρου. Σήμερα δεν υπάρχει κανένας επίσημος σε Κύπρο και Ελλάδα ο οποίος να έχει την ικανότητα και τις γνώσεις να ανταποκριθεί στον φασιστικό του λόγο, στα έωλα του επιχειρήματα, στα ασύστολα ψεύδη και νταϊλίκια του, αλλα κυρίως στον ψυχολογικό πόλεμο που διεξάγει καθημερινά ιδιαίτερα κατά της Κύπρου, είτε ευθέως είτε μέσω των ενεργούμενων του όπως είναι ο Κουντρέτ Οζερσάι και άλλοι.
Δυστυχώς μετά την αποχώρηση του έλληνα ΥΠΕΞ Νίκου Κοτζιά δεν υπάρχει κανένας σε Αθήνα και Λευκωσία που να κοιτάξει τον πολύ Τσαβούσογλου ευθέως, να του απαντήσει κατάλληλα και να τον αναγκάσει να τρέχει αυτός παρά εμείς πίσω του, καταϊδρωμένοι αλλά και κατατρομαγμένοι. Αυτό πρέπει να σταματήσει πάραυτα διότι αθροιστικά δημιουργεί ένα αίσθημα παντελούς αδυναμίας (helplessness) στον λαό.
Ο διάδοχος του Κοτζιά, Γιώργος Κατρούγκαλος υπήρξε μια γραφική περίπτωση στον τομέα αυτό. Από επίσημες τοποθετήσεις του ήταν πασιφανές πως δεν αντιλαμβανόνταν πως η Ελλάδα είναι θαλασσινή χώρα, πως τα ελληνικά νησιά είναι ελληνική επικράτεια και πως έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Ως εκ τούτου δήλωνε πως η αντικειμενικά μεγαλύτερη από την τουρκική ελληνική ακτογραμμή- από τις μεγαλύτερες του κόσμου- είναι μικρότερη της Τουρκίας!
Κάτι παρεμφερές συμβαίνει και με τον κ. ΥΠΕΞ της Νέας Δημοκρατίας, τον κ. Νίκο Δένδια. Αλλά ήταν προφανές πως ο αποκλεισμός του καθηγητή και νεοεκλεγέντα βουλευτή της ΝΔ Άγγελου Συρίγου από το ΥΠΕΞ του Πρωθυπουργού Μητσοτάκη, σηματοδοτούσε την εφαρμογή μιας “πολιτικά ορθής” αλλά και τετρομαγμένης πολιτικής έναντι της Άγκυρας- ακολουθείται δηλαδή η συνταγή της Ντόρας. Διότι με τον Συρίγο σε ένα ουσιαστικό ρόλο στο ΥΠΕΞ, ο κάθε Τσαβούσογλου δεν θα αλώνιζε στα διεθνή φόρα και δεν θα προπαγάνδιζε ανεξέλεγκτα στα ΜΜΕ. Θα λάμβανε απαντήσεις και στην αντικυπριακή του προπαγάνδα.
Ειδικά για την Κύπρο η συνέχιση αυτής της συνθήκης, δηλαδή της παντελούς κυριαρχίας της “τσαβουσογλιανής” προπαγάνδας στα ΜΜΕ και σε πολλά διεθνή φόρα, οδηγεί νομοτελειακά όχι μόνο σε μια άνευ όρου παράδοσης στα “τσαβουσογλιανά” diktat, αλλά και σέ ένα ψυχολογικό σύνδρομο “ευγνωμοσύνης” και “αφοσίωσης” προς τον κατακτητή που θα εξασφαλίσει, με τις κόκκινες γραμμές του, μια “τουρκική” ειρήνη στην Κύπρο.
Το “Σύνδρομο της Λευκωσίας”
Το ψυχολογικό αυτό σύνδρομο είναι μια παραλλαγή του “συνδρόμου της Στοκχόλμης”. Ας το ονομάσουμε “σύνδρομο της Λευκωσίας”. Στην περίπτωση της Στοκχόλμης οι απαχθέντες αγάπησαν τους απαγωγείς τους. Στην περίπτωση της Κύπρου οι κατακτημένοι θα αγαπήσουν τους κατακτητές τους. Το “σύνδρομο της Λευκωσίας” λειτουργεί και χαρακτηρίζει, ήδη, μια μεγάλη μερίδα της Λευκωσιάτικης νομενκλατούρας, μέρος της οποίας εκφράζεται από τις προοδευτικές, τάχατες, δυνάμεις και τη λεγόμενη κοινωνία των πολιτών.
Στους πολεμικούς αλαλαγμούς, στις απειλές, στους εκβιασμούς και στις ξενέρωτες ειρωνείες Τσαβούσογλου, η Λευκωσία απαντά με το στερεότυπο της “κολλημένης βελόνας”: εμείς “δεν θα παίξουμε τον παιγνίδι του”, “δεν θα δώσουμε συνέχεια”, “δεν θα παρασυρθούμε” κλπ, κλπ. Τέτοιου είδους τοποθετήσεις υποδηλώνουν αμηχανία και αδυναμία. Αλλά δεν αποφέρουν και το εικαζόμενο, δηλ. ουσιαστική στήριξη από τους εταίρους μας λόγω της δικής μας “πολιτισμένης” συμπεριφοράς, έναντι των παντελώς απαράδεκτων, προκλητικών και επιθετικών τουρκικών ενεργειών.
Κατά την εκτίμησή μου οι “πολιτισμένες” και στερεότυπες αυτές απαντήσεις υποδηλώνουν, επιπλέον, και επαγγελματική ανεπάρκεια στην αντιμετώπιση της τουρκικής προπαγάνδας και του ασταμάτητου ψυχολογικού και υβριδικού πολέμου που διεξάγεται καθημερινά κατά του κυπριακού λαού. “Ούτε νοσοκομεία” δεν θέλουν να μοιράζονται στη Κύπρο οι Έλληνες, φωνασκούσε πρόσφατα ο τραμπούκος-cum-ΥΠΕΞ, Τσαβούσογλου. Και με ύφος αφέντη (efendi edasi) απαιτούσε “να μάθουμε να μοιραζόμαστε”, αλλιώς θα μας μάθει αυτός με οδηγό, προφανώς, τα επιτυχημένα του νταϊλικια της Αττάλειας. Θα του απαντήσει κάνεις;
Δεν του το εύχομαι αλλά απάντηση θα πάρει σίγουρα αν τον χτυπήσει η επάρατος νόσος όταν βρίσκεται στην Κύπρο. Κάποιος κύπριος ομόθρησκος του- από τις χιλιάδες που επισκέπτονται καθημερινά τα κυπριακά νοσοκομεία- σίγουρα θα τον συμβουλεύσει πως θα μπορεί να επισκεφθεί το εξαιρετικό Ογκολογικό της Λευκωσίας. Ή, αν του αρέσει η θάλασσα να τον συνοδεύσει ο Μουσταφά Ακιντζί στο εξίσου εξαιρετικό της Λεμεσού. Θα φιλοξενηθεί γενναιόδωρα. Πιθανότατα θα ιαθεί. Αλλά γλυκό λουκούμι ως κεραστικό δεν θα πάρει. Όσα νταϊλίκια και να κάνει.
Υ.Γ. Το ζήτημα του εποικισμού των Βαρωσίων, που προκύπτει όπως δείχνουν τα πράγματα από συμπαιγνία των Τσαβούσογλου-Οζερσάι, ώστε να ολοκληρωθεί η λαφυραγώγηση του 1974 αλλά και ταυτόχρονα να κορυφωθεί η ψυχολογική πίεση κατά των Ελλήνων της Κύπρου, θα ναυαγήσει μόνο με την οργανωμένη πολιτική αντίσταση των τουρκοκυπρίων και συγκεκριμένα κατά του “στρατηγιστή”, “καθηγητή” και σίγουρα πλιατσικολόγου Οζερσάι, προσωπικά. Μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο; Ναι εφόσον οι Τ/κ αντιληφθούν πως δεν θα μπορούν να συνεχίζουν να απολαμβάνουν τα οικονομικά και άλλα ωφέλη της διακίνησης στις ελεύθερες περιοχές, στηρίζοντας ταυτόχρονα ηγέτες πλιατσικολόγους τύπου Οζερσάι. Και τον σκύλο και την πίτα, εσαεί, δεν γίνεται. Το κυπριακό κράτος και οι (φορολογούμενοι) πολίτες του διαθέτουν ισχυρά όπλα για να υπερασπισθούν τα αναφαίρετα δικαιώματα τους, όποια και να είναι τα νταϊλίκια του κάθε Τσαβούσογλου και των “ic oglan” του στην Κύπρο. Και όποια και να είναι η αντίδραση αυτών που λειτουργούν με το “σύνδρομο της Λευκωσίας”.
Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ
https://hellasjournal.com/2019/09/na-dothoyn-apantiseis-sta-ntailikia-toy-tsavoysogloy-ekviastis-yvristis-anthellinas/?fbclid=IwAR21U73YHtUoDN5B3nW4szlbUu9Tg-PdqubTGjivPFuDWeUPJkw2zNmyiN0
15 Σεπτεμβρίου 2019
Σενέρ Λεβέντ
2.
“Τιμή μου και καμάρι μου Μεβλούτ Τσαβούσογλου
που με λες προδότη”.
Αν ο κατακτητής της πατρίδας μου με αποκαλεί προδότη, μόνο τιμή και αξιοπρέπεια θεωρείται αυτό για εμένα. Κατάλαβες, αδελφέ μου. Άσε τα παράπονα. Να χαίρεσαι. Να χαίρεσαι επειδή σε αποκάλεσε προδότη ο κατακτητής. Να είσαι ευχαριστημένος που δεν συγκαταλέγεσαι ανάμεσα σε εκείνους στους οποίους παρασημοφορούν. Είναι καλύτερα να μην σε αποκαλεί προδότη και να σε επιβραβεύει; Μόνο ποιον μπορεί να αποκαλέσει προδότη ένας κατακτητής; Έναν πατριώτη! Έναν αντάρτη που αγωνίζεται εναντίον του.
Οι Ναζί στη Γαλλία αποκαλούσαν προδότες τους Γάλλους αντιστασιακούς. Στην Αλγερία οι Γάλλοι κατακτητές αποκαλούσαν προδότες τους Αλγερινούς αντιστασιακούς. Η φασιστική χούντα στην Ελλάδα αποκαλούσε προδότες όσους της αντιστέκονταν. Στην Τουρκία και σε όλα τα μέρη του κόσμου τους αποκαλούσαν προδότες. Αν δεν με αποκαλεί προδότη ένας κατακτητής, δεν θεωρώ ότι κάνω το καθήκον μου. Ευχαριστώ Τσαβούς μου. Επειδή με τίμησες. Άλλωστε δεν είσαι ο πρώτος που το κάνει αυτό.
Ήμουν κρατούμενος στον αστυνομικό σταθμό και ανακρινόμουν. Νωρίς το πρωί ο λοχαγός από την Τουρκία στεκόταν απέναντί μου και ρωτούσε. Το παράξενο ήταν ότι παρευρίσκονταν εκεί και ο Κύπριος αξιωματικός και ο λοχίας. Ο ανακριτής λοχαγός δεν ήταν ένας από εμάς. Ήταν από τον κατοχικό στρατό. Εκείνος τον αποκαλούσε «ειρηνευτικά στρατεύματα». Εγώ «κατοχικό στρατό».
Με ρωτούσε αν έκανα κατασκοπεία για τους Ελληνοκύπριους. Και εγώ τον ρώτησα: «Ποιος είσαι εσύ και αμφισβητείς τον πατριωτισμό μου; Ποιος είσαι εσύ και με αποκαλείς προδότη; Δεν είσαι καν από εδώ. Ήρθες και κατέκτησες την πατρίδα μου, και τώρα επειδή αντιστέκομαι στην κατοχή έγινα εγώ προδότης και εσύ είσαι πατριώτης; Κοίτα, πίσω από αυτό τον δρόμο υπάρχει ένας άλλος δρόμος. Εκεί γεννήθηκα εγώ. Εσύ από πού ήρθες;» Όταν τα έλεγα αυτά κοίταζα τον Κύπριο αξιωματικό και τον λοχία στα μάτια. Έλαμπαν τα μάτια τους. Αλλά προσπαθούσαν να μην το φανερώσουν αυτό στον ανακριτή.
Ιδού, κύριε Τσαβούσογλου. Ούτε ο πρώτος είσαι ούτε ο τελευταίος. Θα τα ακούσουμε πολλές φορές ακόμα αυτά. Όπως τα ακούσαμε πριν τα πεις εσύ, θα τα ακούμε και μετά. Αλλά εσύ είσαι άλλο. Είσαι ταυτόχρονα υπουργός ενός φασίστα δικτάτορα. Χώσατε στη φυλακή όλους τους πατριώτες στην Τουρκία. Πουλήσατε τη χώρα από τη μια άκρη μέχρι την άλλη. Είσαι υπουργός μιας ισλαμοφασιστικής, οπαδού του ισλαμικού νόμου και φανατικής κυβέρνησης.
Πες στο αφεντικό σου, ότι όσο και να στοιβάξει απέναντί μας τους φανατικούς του εδώ, όσο και αν μας πετροβολήσουν, ούτε εμάς μπορούν να αιχμαλωτίσουν, ούτε αυτό το νησί! Μην βλέπεις που έμειναν σιωπηλοί μπροστά σου αυτοί εδώ. Μπορεί να υπάρχουν κάποιοι που έχαψαν εκείνες τις ύβρεις και τις προσβολές. Μην τους εμπιστεύεσαι πολύ αυτούς. Ούτε τους πιστούς σου δούλους. Θα σε πουλήσουν μια μέρα.
Όπως πούλησαν τον Φατίν Ρουστού Ζορλού που απαγχονίστηκε. Θα σβήσουν το όνομα του αφεντικού σου από τα σχολεία και τους δρόμους στους οποίους το έδωσαν. Εσύ δεν μπόρεσες να φτάσεις τον Ζορλού. Τουλάχιστον εκείνος μας άφησε την Κυπριακή Δημοκρατία. Υπέγραψε στο Λονδίνο και στη Ζυρίχη. Εσύ, τι θα αφήσεις; Μήπως μιαν εστία πλιάτσικου που σάπισε και βρόμισε και τώρα τη μετέτρεψες σε πίσω αυλή και χοντρό σου έντερο;
Ακόμα λυπάσαι αδελφέ επειδή σε αποκάλεσε προδότη; Μην λυπάσαι! Να χαίρεσαι που ο κατακτητής, ο εκπρόσωπος μιας φασιστικής δικτατορίας δεν σου έβαλε παράσημο στο στήθος. Κοίταξε από την ταράτσα ενός κτηρίου το Βαρώσι το οποίο βομβάρδισαν. Ο κατακτητής κοιτάει το έργο του. Νιώθει περήφανος για το έργο του.
Μια εικόνα πιο τραγική, πιο θλιβερή ακόμα και από τους πίνακες του Πικάσο. «Η Γκουέρνικα». Πόσο μοιάζουν μεταξύ τους το Βαρώσι και η Γκουέρνικα. Βάλτε τα πλάι – πλάι και κοιτάξτε. Κοιτάξτε τον άνδρα που ξεψύχησε στριμωγμένος ανάμεσα σε δύο ορόφους. Κοιτάξτε τα δέντρα που ξεπροβάλλουν από το ταβάνι των σπιτιών που μετατράπηκαν σε ερείπια. Κοιτάξτε από την μια τη Βαρσοβία του 1945 και από την άλλη το Βαρώσι.
Οι συνδικαλιστές μας σε αποκάλεσαν «σαν υπουργό αποικίας». Η λέξη «σαν» είναι πλεονασμός σε αυτή την πρόταση. Όσο πληθυσμό και αν στοιβάξετε, όσο μπετόν και αν φτιάξετε, όσο και να μας αποκαλείτε προδότες, δεν μπορείτε να αλλάξετε τον χάρτη της Κύπρου. Είτε φέρεις νερό, είτε συνδέσεις τον ηλεκτρισμό, αυτό το νησί δεν θα γίνει δικό σας!
Μια μέρα θα χιονίσει στους λόφους των επικυρίαρχων που εμπιστεύεστε. Ζουν και εδώ άνθρωποι δειλοί, θαρραλέοι, αμόρφωτοι και άρχοντες. Είναι τόσοι πολλοί όσα τα πουλιά στον αέρα. Και τα ψάρια στη θάλασσα. Δεν μπορείτε να γράψετε εσείς αυτή την Ιστορία. Εκείνοι θα τη γράψουν!
Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
https://politis.com.cy/apopseis/imerologio/
i-axioprepeia-kai-i-perifania-tis-prodosias/
13/9/2019