Τους βλέπω να καίνε μέσα στην νύκτα την ρύθμιση για τον Αιγιαλό…



 Τους βλέπω να καίνε μέσα στην νύκτα 
την ρύθμιση για τον Αιγιαλό…

Διάβασε η γυναίκα ρεπορτάζ της έγκριτης Καθημερινής για τον Αιγιαλό και της ήρθε σκοτοδίνη. Διότι βλέπει η Αττική να γίνεται Σαρδηνία, όπου για να φτάσεις στην παραλία θα πρέπει να είσαι μεγιστάνας ή αλλιώς να περιορίσεις τα βήματά σου σε μία στενή λωρίδα γης. Είπαμε, σύντροφοι, ότι είμαστε υπέρ της ανάπτυξης. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα νομιμοποιήσουμε όλα τα αυθαίρετα μπουζουξίδικα της παραλίας!

«Καλησπέρα σας κ. Μαυρίδη.

Ονομάζομαι Α.Μ, και να ξεκαθαρίσω ότι είμαι θετικά προσκείμενη στην κινητικότητα που επιδεικνύει η κυβέρνηση του Μητσοτάκη, και βέβαια, όπως πολλοί άλλοι, δεν άντεχα άλλο την κυβέρνηση Σύριζα. Νιώθω ήδη ότι αναπνέω πιο εύκολα!

Δεν έχει σημασία να σας μιλήσω για εμένα, αυτό που έχει σημασία αυτή τη στιγμή είναι να σας πω ότι ενώ έχω ζήσει στο εξωτερικό, ένιωθα πάντα πολύ τυχερή ως κάτοικος της Αττικής, γιατί τουλάχιστον είχα την πολυτέλεια να πηγαίνω για μία βουτιά τα Σαββατοκύριακα. Και σίγουρα δεν είμαι η μόνη.

Έχω προσωπική εικόνα από τους αιγιαλούς της Σαρδηνίας, όπου απαγορεύεται να βάλει κανείς την πετσέτα του ή την καρεκλίτσα του όπου του αρέσει, αλλά υπάρχουν συγκεκριμένα όρια (αρκετά στενά) για τους ανθρώπους που δεν θέλουν να νοικιάσουν ξαπλώστρες. 

Ίσως να κινδυνεύω να χαρακτηριστώ γραφική, αλλά αυτό το παράδειγμα της Σαρδηνίας με καταδιώκει σαν εφιάλτης. 

Σήμερα διάβασα ένα άρθρο στην Καθημερινή με τίτλο "Οι νέες προτάσεις για τον αιγιαλό".

Δεν γνωρίζω αν το δημοσίευμα περιέχει ανακρίβειες ή όχι. Ενδεχομένως να είσαστε ήδη πληροφορημένος σχετικά.

Καταργείται ρύθμιση που περιόριζε στο 60% ενός αιγιαλού (μη συνυπολογιζόμενου τυχόν δυσπρόσιτου τμήματός του) τον χώρο που παραχωρείται σε ομπρελοκαθίσματα.

Καταργείται ρύθμιση με την οποία δινόταν δυνατότητα ανάκλησης της παραχώρησης ενός αιγιαλού, προς αποκατάσταση του κοινόχρηστου χαρακτήρα του.

Ο (εξ ορισμού δημόσιος, εκτός αν υπάρχουν ιδιωτικά δικαιώματα) παλαιός αιγιαλός παύει να θεωρείται ανεπίδεκτος χρήσης ιδιωτικών δικαιωμάτων και υποχρεωτικά κοινόχρηστος. Αντιθέτως, χαρακτηρίζεται ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου και δύναται να παραχωρείται και να οικοδομείται.

Ένα παράδειγμα, στο Eden Beach, 47,5 χλμ στη λεωφόρο Αθηνών-Σουνίου, στην παραλία που έχω μεγαλώσει, το τμήμα της παραλίας που είναι ελεύθερη, εικάζω ότι είναι πολύ λιγότερο από το 30%. 

Θα το ξεχάσουμε και αυτό. Δηλαδή οι μόνιμοι κάτοικοι που δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν κάθε ημέρα από 10 ευρώ, θα πρέπει είτε να βρουν τα χρήματα, είτε να μην ξαναπατήσουν.

Άλλο παράδειγμα, το Ble στον Άλιμο. Έχω να πάω χρόνια στην περιοχή και δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμη, αλλά όταν πήγαμε, κληθήκαμε να πληρώσουμε εισιτήριο μόνο για να περάσουμε στην παραλία. Αυτό το αντίτιμο ήταν μόνο για να εισέλθουμε στο χώρο. Δεν περιλαμβάνονταν στην τιμή οι ξαπλώστρες, ούτε τα αφεψήματα. Εμείς επιλέξαμε να φύγουμε.

Αν ο αιγιαλός χαρακτηριστεί ιδιωτικός και παραχωρηθεί στο Δημόσιο, τότε στο όνομα της ανάπτυξης, θα εξοριστούμε από τις παραλίες μας. Όλες οι προσβάσιμες παραλίες θα γεμίσουν beach bars, με τη μουσική του γούστου τους, με τα καθίσματα του γούστου τους, και τις τιμές του γούστου τους επίσης. 

Σε μία Αττική που είναι ζούγκλα, αν οι παραλίες γίνουν ιδιωτικές και δεν έχουμε δωρεάν πρόσβαση, τί θα μας έχει μείνει; (Ας μην συζητήσουμε για την καθαρότητα των παράκτιων υδάτων).

Θα εκτιμούσα ιδιαιτέρως αν κάνατε μία ανάλυση αυτών των προτάσεων του αναπτυξιακού νόμου».

ΣΗΜ. ΟΙΚΟΔΕΣΠΟΤΗ: Η Καθημερινή έχει πάντα καλό ρεπορτάζ. Αδυνατώ να κατανοήσω τον αναπτυξιακό χαρακτήρα αυτής της ρύθμισης. Μπορώ μόνο να σκεφτώ πόσες επιχειρήσεις της παραλίας αγωνιούν για την νομιμοποίησή τους. Ήξεραν από την αρχή ότι στεγάζουν τα σχέδιά τους πάνω σε ένα αυθαίρετο στην άμμο. Ότι υπάρχει Αιγιαλός. Εύχομαι κάποιος στο Μαξίμου να δει έγκαιρα αυτό που πάει να γίνει. Πριν φτάσει στην Βουλή. Διότι τότε η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να αποσύρει την ρύθμιση κι η ζημιά θα είναι μεγαλύτερη…

Θανάσης Μαυρίδης

 6 Σεπτεμβρίου 2019 


            ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ             




1.
Οι νέες προτάσεις για τον αιγιαλό.

Νέες τροποποιήσεις στη νομοθεσία για τον αιγιαλό και την παραλία περιλαμβάνει το «αναπτυξιακό» σχέδιο νόμου, που αναμένεται να δοθεί τις επόμενες ημέρες σε δημόσια διαβούλευση. Οι ρυθμίσεις είναι στην κατεύθυνση της διευκόλυνσης της επιχειρηματικής δραστηριότητας στην ακτογραμμή εις βάρος της κοινοχρησίας της. Μάλιστα, περιλαμβάνει και ρύθμιση με την οποία ο (δημόσιος) παλαιός αιγιαλός θα μπορεί να παραχωρείται σε ιδιώτες και να οικοδομείται.

Οι ρυθμίσεις για τον αιγιαλό, που αποκαλύπτει σήμερα η «Κ», βρίσκονται στο τέταρτο κεφάλαιο του «αναπτυξιακού» σχεδίου νόμου και αφορούν κυρίως τροποποιήσεις του τελευταίου νόμου (ν. 4607/19). Σύμφωνα με πληροφορίες, οι επίμαχες ρυθμίσεις δεν είναι σίγουρο ότι θα συμπεριληφθούν στο «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο, καθώς συνεκτιμώνται πολιτικά και οι αντιδράσεις που πιθανότατα θα συναντήσουν. Οι κυριότερες από αυτές είναι:

• Καταργείται η ρύθμιση με την οποία το ελάχιστο πλάτος μιας παραλίας (πλην εξαιρέσεων) οριζόταν στα 30 μέτρα από τη γραμμή του αιγιαλού.

• Καταργείται ρύθμιση που περιόριζε στο 60% ενός αιγιαλού (μη συνυπολογιζόμενου τυχόν δυσπρόσιτου τμήματός του) τον χώρο που παραχωρείται σε ομπρελοκαθίσματα. Επανέρχεται αντ’ αυτού η ελάχιστη απόσταση των 100 μέτρων ανάμεσα στις διαδοχικές παραχωρήσεις, που μπορούν να καλύψουν την υπόλοιπη παραλία.

• Ο (εξ ορισμού δημόσιος, εκτός αν υπάρχουν ιδιωτικά δικαιώματα) παλαιός αιγιαλός παύει να θεωρείται ανεπίδεκτος χρήσης ιδιωτικών δικαιωμάτων και υποχρεωτικά κοινόχρηστος. Αντιθέτως, χαρακτηρίζεται ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου και δύναται να παραχωρείται και να οικοδομείται.

• Ως προς το μίσθωμα για την απλή χρήση ενός αιγιαλού, προτείνεται να υπολογίζεται όχι η αντικειμενική και μισθωτική αξία του πλησιέστερου ακινήτου, αλλά του πλησιέστερου εκτός σχεδίου ακινήτου. Η ρύθμιση αυτή είναι δεδομένο ότι θα μειώσει τα μισθώματα, άρα τα έσοδα του Δημοσίου.

• Στις περιπτώσεις στρατηγικών επενδύσεων, δίνεται η δυνατότητα απευθείας παραχώρησης στον επενδυτή του αιγιαλού και της παραλίας που βρίσκεται όχι μόνο σε επαφή με το ακίνητο, αλλά και σε παρακείμενο χώρο.

• Δίνεται η δυνατότητα απευθείας παραχώρησης της χρήσης του αιγιαλού σε επιχειρηματικά πάρκα με μέτωπο στη θάλασσα.

• Σήμερα, η παραχώρηση αποκλειστικής χρήσης αιγιαλού και παραλίας (όχθης, πυθμένα κ.λπ.) απαγορεύεται, εκτός αν επιβάλλεται για λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, εθνικής άμυνας, δημόσιας τάξης, ασφάλειας, υγείας ή προστασίας αρχαιοτήτων και περιβάλλοντος. Με νέα ρύθμιση, το δικαίωμα αυτό επεκτείνεται και σε περιπτώσεις «ασφάλειας βιομηχανικών ή ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων», μια επιδεχόμενη πολλές ερμηνείες αναφορά.

• Καταργείται ρύθμιση με την οποία δινόταν δυνατότητα ανάκλησης της παραχώρησης ενός αιγιαλού, προς αποκατάσταση του κοινόχρηστου χαρακτήρα του.

• Παρατείνεται αυτοδικαίως η χρήση αιγιαλού όταν αφορά έργα που εξυπηρετούν λατομικές και μεταλλευτικές επιχειρήσεις, όσο χρόνο υφίσταται το σχετικό δικαίωμα.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΛΙΑΛΙΟΣ

5/9/2019



2.
Τέρμα οι παραλίες για τούς- μη έχοντες- πολίτες.

Νομοσχέδιο-έκτρωμα, που θα παραδώσει τις παραλίες στήν υπερεκμετάλλευση με ομπρέλλες και ξαπλώστρες και στο χτίσιμο του αιγιαλού από ιδιώτες με παραχώρησή του από το δημόσιο προωθεί η κυβέρνηση.

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση που κατηγορούσε την προηγούμενη ότι νομιμοποιεί αντί να κατεδαφίζει τα αυθαίρετα, νομιμοποιεί μ αυτο το νομοσχέδιο όλα τα αυθαίρετα που εχουν χτιστεί στον αιγιαλό μέχρι τις 28/7/2011 (όποιος έχτισε στις 29... έχασε!). Στον αιγιαλό! Όχι όπου νά ναι.

Το νομοσχέδιο- έμπνευση των οπαδών της ... ανάπτυξης, καταργεί τον περιορισμό των ομπρελών στο 60% στίς παραλίες και τις παραδίνει ολόκληρες σε εκμετάλλευση. Δηλαδή, διώχνει τους πολίτες απ αυτές για να τις χαίρονται μόνο όσοι έχουν ή θέλουν να πληρώσουν. Ταυτόχρονα, αποτελειώνει την εικόνα των ελληνικών παραλιών και τις μετατρέπει σε δάση από ομπρέλες καφετέριες και ξαπλώστρες.

Το τραγελαφικό είναι ότι οι φραγκοφονιάδες εμπνευστές του, δεν έχουν ιδέα ότι η Ισπανία ξήλωσε εκατοντάδες χιλιόμετρα από τις ομπρέλες στίς παραλίες της που τις είχε καταστρέψει εικαστικά και οικολογικά η υπερεκμετάλλευση, μαζί με δεκάδες χιλιάδες κακόγουστα χτίσματα εκτρώματα εκμετάλλευσης των τουριστών.

Αλλά, η ελευθερία να έχει πρόσβαση κάθε πολίτης στήν Ελλάδα στίς παραλίες της καταργείται και με την άλλη ιδέα του νομοσχεδίου των νεοφιλελεύθερων Ελλήνων θαυμαστών του Τραμπ:
Στο νομοσχέδιο προβλέπεται να μπορεί να παραχωρείται ο δημόσιος αιγιαλός σε ιδιώτες και να οικοδομείται! Ο αιγιαλός!

Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε τους ταλιμπάν μπαχαλάκηδες υπουργούς, που κατέστρεφαν τη χώρα μη κάνοντας τίποτε και αφήνοντας τα πάντα στήν παλιά κακή τους μοίρα. Φαίνεται ότι η ΝΔ έχει στελέχη ταλιμπάν από την ανάποδη. Αντί να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής των πολιτών βάλθηκαν να παραδώσουν τα πάντα στον Μαμωνά.

Υπάρχει κανείς να τραβήξει κανένα αυτί; Ή η χώρα θα ζεί διαρκώς μεταξύ άσπρου- μαύρου; Δηλαδή γκρίζου;

 Γιώργος Παπαδόπουλος Τετράδης

6 Σεπτεμβρίου  2019


Φωτογραφίες του Μ.Τσαγκαράκη

3.
Τσιμέντο να γίνει...

Ο αιγιαλός φαίνεται ότι θα είναι το επόμενο μεγάλο θύμα των νομοθετικών πρωτοβουλιών που φέρνει με καταιγιστικό ρυθμό και κατεπείγουσες διαδικασίες η ΝΔ, θέλοντας να αποφύγει το πολιτικό κόστος και τις αντιδράσεις, στο πρώτο μετεκλογικό διάστημα.

Οι ρυθμίσεις είναι σαρωτικές στο υπό σύνταξη «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο, το οποίο «διευκολύνει την επιχειρηματική δραστηριότητα στην ακτογραμμή σε βάρος της κοινοχρησίας της». Κοινώς καταργεί κάθε περιορισμό για την προστασία του αιγιαλού και της ελεύθερης πρόσβασης και χρήσης ενώ δίνει τη δυνατότητα παραχώρησης, οικοδόμησης και περίφραξής μέχρι το κύμα! Στις ρυθμίσεις του, καταργεί το ελάχιστο πλάτος της παραλίας στα 30 μέτρα από τον αιγιαλό, καταργεί τους περιορισμούς για τα ομπρελοκαθίσματα, μειώνει τα μισθώματα και δίνει τη δυνατότητα απευθείας παραχώρησης της χρήσης του αιγιαλού σε επιχειρηματικά πάρκα με μέτωπο στη θάλασσα, ρύθμιση σχεδόν φωτογραφική για την περίπτωση του Ελληνικού. 

Οι υποστηρικτές της «ανάπτυξης» μέσω της τσιμεντοποίησης των παραλιών, θεωρούν την προστασία του αιγιαλού και της ελεύθερης πρόσβασης  μια «αριστερίστικη» και «αντιεπενδυτική» εμμονή. Το κόμμα που έκανε πολιτική σημαία του την τυμβωρυχία για την καταστροφή στο Μάτι, όπου η αυθαίρετη δόμηση, οι παράνομες περιφράξεις και οι καταπατήσεις αποδείχθηκαν φονικές, ξεκίνησε την κυβερνητική του θητεία αναστέλλοντας τις κατεδαφίσεις αυθαιρέτων στις παραλίες. Τώρα, ολοκληρώνει την καταστροφική παρέμβαση, νομιμοποιώντας τις διαχρονικές νεοελληνικές αυθαιρεσίες.

Αντίστοιχη αδιαφορία για τα περιβαλλοντικά εγκλήματα και σπουδή για διευκόλυνση ημετέρων έχει να καταγραφεί από την εποχή της δικτατορίας όταν και ξεκίνησε ο βιασμός του ελληνικού τοπίου και της ακτογραμμής.

Και ενώ το νομικό πλαίσιο είχε μόλις αυστηροποιηθεί, η πρωτοβουλία για την τσιμεντοποίηση του αιγιαλού επιβεβαιώνει τόσο την υποκρισία της ΝΔ όσο και την αντίληψη ότι το περιβάλλον αποτελεί "εμπόδιο" για τις επενδύσεις. Πάντως το περιβαλλοντικό έγκλημα που θα συντελεστεί θα έχει τρομακτικές και μη αναστρέψιμες επιπτώσεις στο μέλλον.

7/9/2019


* * *


 Οι Θάλασσες του Φωτογραφικού Κύκλου: