«Ο γείτονας από την κόλαση».
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Χάρτινα μεγαλεία. (2) Η ατομική βόμβα του Σουλτάνου ή πως ο Ερντογάν μπόρεσε και ταπείνωσε την Ευρώπη και θα αποκτήσει το πυρηνικό όπλο. (3) Η χώρα δέχεται υβριδικό πόλεμο, χάνει μέρα τη μέρα την εθνική της συνοχή και κυριαρχία…
(1) Χάρτινα μεγαλεία. (2) Η ατομική βόμβα του Σουλτάνου ή πως ο Ερντογάν μπόρεσε και ταπείνωσε την Ευρώπη και θα αποκτήσει το πυρηνικό όπλο. (3) Η χώρα δέχεται υβριδικό πόλεμο, χάνει μέρα τη μέρα την εθνική της συνοχή και κυριαρχία…
«Ο γείτονας από την κόλαση».
Δεν περνάει ημέρα που ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να μην επιβεβαιώνει ότι είναι «ο γείτονας από την κόλαση». Δεν του αρκεί να καταπατάει τα δικαιώματα του δικού του λαού, αλλά επεμβαίνει συνεχώς σε γειτονικές (και πιο απομακρυσμένες) χώρες, επιβουλεύεται τα εδάφη και δικαιώματα άλλων λαών, δεν διστάζει να κρατάει ομήρους ξένους πολίτες για να πετύχει τους στόχους του. Τώρα διατυμπανίζει ότι η Τουρκία δικαιούται να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Ο κ. Ερντογάν μπορεί να είναι θύμα παραληρήματος μεγαλείου, αλλά η τραγική αλήθεια είναι ότι η διεθνής κοινότητα ούτε μπορεί ούτε φαίνεται να θέλει να τον ελέγξει. Σε έναν ευνομούμενο κόσμο, μια χώρα δεν θα τολμούσε να απειλεί την ασφάλεια και τη σταθερότητα των γειτόνων της χωρίς να διατρέχει τον κίνδυνο κυρώσεων και απομόνωσης. Αυτό δεν ισχύει σήμερα. Ο κ. Ερντογάν μπορεί να μην είναι ο μοναδικός αυταρχικός και ταραχοποιός ηγέτης στον κόσμο, ούτε ο πιο επικίνδυνος. Η ιδιαίτερη δυστυχία για εμάς είναι ότι αυτός αποτελεί άμεσο κίνδυνο για την Ελλάδα.
Θα μπορούσε κανείς να ερμηνεύσει τη δήλωση του κ. Ερντογάν για το δικαίωμα της Τουρκίας να αποκτήσει πυρηνικούς πυραύλους ως μέρος της τακτικής του να υψώνει συνεχώς τους τόνους ώστε να προβάλλει εαυτόν ως ακούραστο προστάτη του έθνους και της θρησκείας. Ο συνδυασμός παραπόνου, τσαμπουκά και μεγαλομανίας χρησιμοποιείται για να αποσπάσει την προσοχή των οπαδών του από το γεγονός ότι οι μεγάλες πόλεις διοικούνται από την αντιπολίτευση, ότι στη Συρία η Ρωσία και οι ΗΠΑ περιορίζουν τις τουρκικές φιλοδοξίες, ότι η οικονομία δείχνει τα όρια των ικανοτήτων του σύγχρονου Μίδα. Οταν ο Ερντογάν απειλεί να προωθήσει Σύρους πρόσφυγες προς την Ευρώπη, όταν μιλάει για πυρηνικά όπλα, θέλει να δείξει πως, ό,τι και αν συμβαίνει, αυτός παραμένει κυρίαρχος του παιχνιδιού.
Οσο κι αν ισχύει αυτή η ερμηνεία, το γεγονός είναι ότι η Τουρκία μπορεί να πετύχει πολλά εκμεταλλευόμενη το μέγεθος και τη γεωγραφική της θέση, τη σύγχυση στην πολιτική των ΗΠΑ, τη μακιαβελική επιρροή του Βλαντιμίρ Πούτιν. (Εξάλλου, η Ρωσία ανέλαβε την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στη νότια Τουρκία.) Οσο ευκαιριακή και αν ήταν η αρχική προσέγγιση Ερντογάν - Πούτιν, όσο περνάει ο καιρός, και οι δύο έχουν επενδύσει τόσο στη σχέση τους που αλλάζουν τα δεδομένα δεκαετιών. Την ώρα που ο Ντόναλντ Τραμπ επιχειρεί να αποδυναμώσει το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., η Τουρκία λειτουργεί ως ρωσική σφήνα στη Συμμαχία. Και ενώ τα σύνορα της Ελλάδας αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα για το μέλλον της χώρας και της Ευρώπης, ο πυρομανής γείτονας ονειρεύεται πυρηνικά όπλα.
8/9/2019
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Χάρτινα μεγαλεία.
Χάρτινα μεγαλεία.
Είναι άραγε πιθανό να μην πρόσεξε το φόντο ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τη στιγμή που υπέγραφε στο βιβλίο επισκεπτών του Πανεπιστημίου Εθνικής Αμυνας της Κωνσταντινούπολης; Να μην είδε ότι ο χάρτης πίσω του έδειχνε μια «γαλάζια πατρίδα» με καταπατημένο το μισό Αιγαίο; Ακόμη κι αυτό είναι πιθανό, αφού όλος ο κόσμος γύρω του είναι ένας τεράστιος καθρέφτης, όπου κατοπτρίζεται η αυτού σουλτανικότης. Αλλά φυσικά είδε και κατάλαβε και ενέκρινε ο Τούρκος πρόεδρος. Οι φαντασιώσεις μεγαλοσύνης των στραταρχών του δεν του είναι ξένες. Τις καλλιεργεί και τις νομιμοποιεί με κάθε του ενέργεια σε στεριά και θάλασσα, στη Μεσόγειο και στη Συρία. Μια απέραντη Τουρκία ονειρεύεται. Με τον ίδιο ηγέτη των όπου γης μουσουλμάνων.
Στη γειτονιά μας κυκλοφορούν πολλοί που τους στενεύουν αφόρητα τα βαλκανικά σύνορα, όπως επιβλήθηκαν με διεθνείς συμφωνίες, αφού πρώτα το χώμα χόρτασε αίμα. Ευτυχώς, στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για περιθωριακούς «αλυτρωτιστές» που βιοπορίζονται πουλώντας στην αγορά (και την πολιτική) άπληστο εθνικισμό. Για να κατευνάσουν την αγανάκτησή τους που «η Ιστορία τούς αδίκησε κλέβοντας δικά τους στρέμματα», εκτονώνονται σχεδιάζοντας χάρτες αυτοκρατορικού μεγαλείου. Χαρτί και μαρκαδόρους εύκολα βρίσκεις. Ασε που το κομπιούτερ σού προμηθεύει τα πάντα εν αφθονία. Η δική σου αδάπανη συμβολή είναι η φαντασία σου. Και η ανοησία του.
Εχουμε δει λοιπόν χάρτες της «Μεγάλης Αλβανίας», όπου ο αετός έχει καταλάβει το Κοσσυφοπέδιο και τα Μετόχια, τους νομούς Κέρκυρας, Θεσπρωτίας, Πρέβεζας, Ιωαννίνων, Αρτας, Φλώρινας και Καστοριάς, τη δυτική Βόρεια Μακεδονία (ενίοτε και την πόλη των Σκοπίων), την Ποντγκόριτσα (πρωτεύουσα του Μαυροβουνίου) και τμήματα της Σερβίας. Η «Μεγάλη Μακεδονία» των Βορειομακεδόνων σωβινιστών φτάνει μέχρι τη Θεσσαλονίκη, τη Χαλκιδική και την Κατερίνη, και αφήνει περίπου μισή τη Σερβία. Η «Μεγάλη Σερβία»; Μετριοπαθής. Μόνο το Κόσοβο και τη Βοσνία ορέγεται. Και σποραδικώς το Μαυροβούνιο. Η «Μεγάλη Βουλγαρία» επεκτείνεται στη δυτική Θράκη και τη Βόρεια Μακεδονία και σε τμήματα της Τουρκίας. Οσο για τη «Μεγάλη Ελλάδα», τα σύνορά της εξαρτώνται από το ποια αυτοκρατορία θέλουν να ανασυστήσουν οι «ελληνόψυχοι», τη μεγαλεξανδρινή ή τη βυζαντινή.
Ο Ερντογάν, όμως, είναι μια κατηγορία μόνος του. Επειτα και από την ηρωική φυγή του Νίκολα Γκρούεφσκι στην Ουγγαρία, είναι ο αναθεωρητής με το υψηλότερο αξίωμα στην περιοχή μας. Αρα και ο πιο επικίνδυνος.
5/9/2019
2.
Η ατομική βόμβα του Σουλτάνου ή πως ο Ερντογάν μπόρεσε και ταπείνωσε την Ευρώπη και θα αποκτήσει το πυρηνικό όπλο.
Ποτέ ηγέτης, αρχηγός, σουλτάνος, πρόεδρος ή αρχηγός κράτους της Τουρκίας δεν ταπείνωσε κατά βούληση τους ηγέτες ή καλλίτερα, τους διαχειριστές των κρατών της Δυτικής Ευρώπης. Ειδικά δεδομένου ότι οι ταπείνωσεις και οι εκβιασμοί του Tayep Reçep Erdogan δημιουργούν για τη χώρα του πολύ συμφέρουσες συμφωνίες και οικονομικά μερίσματα αρκετά σημαντικά.
Μπορούμε να σκεφτούμε ό τι θέλουμε για τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν, αλλά είναι σαφές ότι κατόρθωσε να προωθήσει τη χώρα του από σκοτεινό αλλά σημαντικό γεωστρατηγικό σύμμαχο της Ουάσινγκτον σε πραγματική δύναμη με δική της στρατηγική ατζέντα και ακολουθώντας μια λογική που δεν έχει καμία σχέση με εκείνη της Ατλαντικής Συμμαχίας.
Οι ελιγμοί του Ερντογάν είναι ορατοί στους δρόμους σχεδόν όλων των ευρωπαϊκών πόλεων: είναι ο καπετάνιος των αποδημητικών αναχωμάτων, τα οποία χρησιμοποιεί σύμφωνα με τα συμφέροντά του.
Ορίσμενες ευρωπαϊκές χώρες που συνεργάστηκαν στενά με την Τουρκία για να δημιουργήσουν τρομοκρατικές ορδές που κατέστρεψαν τη Συρία και το Ιράκ του αρνούνται μια συμφωνία; Απλό: Ο Ερντογάν αμολά ενάμισι εκατομμύριο «μετανάστες από το Λεβάντε και τη Μέση Ανατολή» στο φρούριο Ευρώπη.
Οι ευρωπαϊκές πρωτεύουσες υποχωρούν και του παραχωρούν πέντε δισεκατομμύρια ευρώ. Σε αντάλλαγμα, ο καπετάνιος των αναχvωμάτων κλείνει μια βάνα, αλλά εκμεταλλεύεται την ευκαιρία για να προωθήσει τα πιόνια του στην φοβερή γεωπολιτική σκακιέρα και τοποθετείται ως πρωταθλητής της ζώνης MENA (Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική).
Πράγματι, οι τουρκικές υπηρεσίες πληροφοριών βρίσκονται σχεδόν παντού από το Μαρακές μέχρι τη Ντόχα και οι ειδικές τουρκικές δυνάμεις αναπτύσσονται τόσο στη Μιστράτα και τη Τρίπολη στη Λιβύη, όσο και στην Αφρίνη και στην Ιντλίμπ στη βόρεια Συρία.
Πιο δυνατά, η Τουρκία διαθέτει δύο στρατιωτικές βάσεις στο Κατάρ στον Κόλπο, είναι στρατιωτικά παρούσα στο Αφγανιστάν και στα βόρεια του Ιράκ και σκοπεύει να επηρεάσει τη μουσουλμανική Κεντρική Ασία μέχρι το Xinjiang ή το κινεζικό Τουρκεστάν.
Αληθινός Ιανός με δύο πρόσωπα, ο Ερντογάν δεν σταματά να κουνιέται μεταξύ Ανατολής και Δύσης διαχειρίζοντας όσο γίνεται καλύτερα τα στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας.
Κατά βάθος, είναι ένα γνήσιο πολιτικό ζώο (zoon politikon) χωρίς καμία δέσμευση και χωρίς πίστη σε καμία διαρκή συμμαχία. Χρησιμοποιεί τις Ηνωμένες Πολιτείες και προσπαθεί να έρθει πιο κοντά στη Ρωσία για να προωθήσει τη δική του ατζέντα για την εξουσία καθεαυτή και αυτή η αμείλικτη λογική βρίσκεται πίσω από την απόφαση της Άγκυρας να αποκτήσει γρήγορα το πυρηνικό όπλο.
Η Τουρκία ήταν για πολύ καιρό μια χώρα στην οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες κατάθεταν τα πυρηνικά όπλα τους. Αυτό που αλλάζει τώρα είναι ότι αυτά τα αμερικανικά όπλα θα αντικατασταθούν από τουρκικές πυρηνικές κεφαλές και τούρκικους πυραύλους.
Η Τουρκία ακολουθεί τα βήματα του Πακιστάν, μια χώρα που διαθέτει ήδη ένα πολύ ισχυρό πυρηνικό οπλοστάσιο και του Ιράν, μια χώρα που υπόκειται σε σειρά κυρώσεων και δεσμεύεται από μια βαριά διεθνή συμφωνία για τον περιορισμό των πυρηνικών δυνατοτήτων της.
Η Τουρκία θα ακολουθήσει ένα ταχύτερο κανάλι, διότι όπως η Γερμανία, η Νότια Αφρική, η Σαουδική Αραβία, η Αργεντινή, η Βραζιλία, η Νότια Κορέα, η Ιταλία, η Ιαπωνία, η Σουηδία και η Ελβετία, η πιθανή επιλογή αυτή δεν είναι παρά μόνο μια πολιτική απόφαση.
Ως εκ τούτου, η Άγκυρα έχει πλήρη ελευθέρια να επιβάλει τις επιθυμίες της στους Ευρωπαίους. Ο Ερντογάν δηλώνει δημοσίως ότι εάν δεν έχει ελεύθερη κίνηση στην Ιντλίμπ, θα στείλει ένα εκατομμύριο Σύρους «πρόσφυγες» να κάνουν μόνιμο τουρισμό στη Δυτική Ευρώπη.
Επιλέγει το ρωσικό σύστημα ABM S-400 και ρίχνει το μαχητικό αεροσκάφος F-35 στα σκουπίδια, την υπερηφάνεια του αμερικανικού στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος, και κερασάκι στο μεγάλο γλυκό, θέλει να διαθέτει η χώρα του, γρήγορα και χωρίς καθυστέρηση, μια δίκη της πυρηνική δύναμη αποτροπής.
Οι ιστορικοί αγνοούν ή προσποιούνται ότι αγνοούν γιατί η Οθωμανική Αυτοκρατορία, στη κορυφή της στρατιωτικής της δύναμης τον 16ο αιώνα, δεν εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία και τις διαιρέσεις των πόλεων-κρατών της ιταλικής χερσονήσου για να εισβάλει εκεί όπως έκανε λίγο αργότερα το βασίλειο της Γαλλίας.
Ομοίως, οι σημερινοί ιστορικοί και αναλυτές κλείνουν τα μάτια τους για την ακαταμάχητη άνοδο της Τουρκίας του 2019 και προσποιούνται ότι αγνοούν τους συμβιβασμούς των χώρων του ΝΑΤΟ, οι οποίες στηριχτήκαν υπερβολικά σε αυτό τον ασταθή σύμμαχο για να σπείρουν το χάος στη Μέση Ανατολή. Τον κακό τους τον καιρό!
Βρίσκονται σήμερα κάτω από το ζυγό του εκβιασμού με τη μεταναστευτική πλημμύρα και την αποκάλυψη του ρόλου του καθενός στους πολέμους της αυτοκρατορίας.
Ο Ερντογάν προσέγγισε τη Μόσχα ενισχύοντας παράλληλα τους εμπορικούς δεσμούς και τα συμφέροντα της Τουρκίας με το Ισραήλ.
Είναι αντικείμενο κριτικής, αλλά σχεδόν ανέγγιχτος.
Οι φίλοι του προσπάθησαν να απαλλαγούν από εκείνο με ένα πραξικόπημα που πήγε στραβά και ξεκίνησε εκ νέου την αναγκαστική πορεία του σουλτάνου προς την εξουσία. Εν τω μεταξύ, είναι ο Κυρίαρχος των αναχωμάτων.
Όπως ήταν πολύ πριν, με τους βάρβαρους ηγέτες πέρα από τον Ρήνο, των οποίων η ανάσχεση τους από τη Ρώμη ήταν η προϋπόθεση sine qua non για την επιβίωση της υπόλοιπης αυτοκρατορίας. Η ιστορία είναι ένα αιώνιο αντιμάμαλο.
Σε λίγο, θα υπάρχει ένας άλλος Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής στην κορυφή ενός ισχυρού πυρηνικού πυροβολικού.
Η άλωση της δεύτερης Κωνσταντινούπολης ήδη έγινε συμβολικά.
Έτσι είναι ο κόσμος και Sic Transit Gloria Mundi!
Μετάφραση από γαλλικά: Κριστιάν Ακκυριά
strategika51
http://infognomonpolitics.blogspot.com/
2019/09/blog-post_389.html#more
8/9/2019
3.
Η χώρα δέχεται υβριδικό πόλεμο,
χάνει μέρα τη μέρα την εθνική της συνοχή και κυριαρχία…
Φέτος αποφάσισα να μην ακούσω την πρωθυπουργική ομιλία στο Βελίδειο. Απλά και μόνον γιατί είναι εκτός θέματος. Δεν αποτελεί πλέον κυρίαρχο θέμα για τη χώρα η πολυθρύλητη «ανάπτυξη».
Ούτε αν το σχέδιο του Κυριάκου Μητσοτάκη θα χωρέσει όλους ή τους μισούς. Τα γεγονότα δυστυχώς μας έχουν ήδη ξεπεράσει. Και προκαλούν εντύπωση τα αμβλυμένα ανακλαστικά των πολιτικών μας και ειδικότερα μιας κυβέρνησης που μοιάζει βυθισμένη στην δική της εκδοχή «success story».
Για ποιό «success story» μιλάμε σε μία χώρα που δέχεται υβριδικό πόλεμο και χάνει μέρα με τη μέρα την εθνική της συνοχή και την εθνική της κυριαρχία; Δεν χρειάζεται να βγάλουν τον στόλο έξω οι Τούρκοι αγαπητοί μου. Στέλνουν τα παιδικά φουσκωτά με τις στρατιές των «λάθρο» και καθαρίζουν. Ακόμη να το καταλάβετε;
Αν ήμασταν σοβαρό κράτος με υπεύθυνη πολιτική ηγεσία η φετινή ΔΕΘ έπρεπε να ήταν αφιερωμένη στα συστήματα καταπολέμησης της λαθρομετανάστευσης. Ανιχνευτές ασφαλείας, κάμερες νυκτερινής όρασης, drones, ελικόπτερα και ότι άλλο μέσο αποτροπής ανεπιθύμητων επισκεπτών υπάρχει. Κι αντί για τιμώμενη χώρα την…Ινδία, έπρεπε να έχουμε το Ισραήλ ή όποιο άλλο κράτος πρωτοπορεί στην αναχαίτιση του κύματος λαθροεισβολής αλλόθρησκων.
Μην ξανακούσω για πρόσφυγες, κατατρεγμένους και άλλα παρόμοια ψυχοπονιάρικα. Υπάρχουν ασφαλώς και τέτοιοι. Όμως μια ματιά να ρίξετε στις φωτογραφίες από τις καραβιές των μεταφερόμενων ισλαμο-εποίκων θα αντιληφθείτε ότι οι μισοί από δαύτους δεν είναι Αραβες. Σχιστά μάτια, προτεταμένα μήλα και όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά της Τουρανικής φυλής έχουν, από την οποία προέρχονται και οι Τούρκοι!
Δεν έχουν έρθει από τη Συρία οι σύγχρονοι Μογγόλοι εποικιστές, είναι το μόνο βέβαιο. Από το Αφγανιστάν και τις γύρω περιοχές ξεκινούν, εισρέουν στην Τουρκία, η οποία μετά τους μεταφορτώνει στα ακριτικά ελληνικά νησιά. Τόσο απλά.
Φέτος μην ξεχνάτε, μας έφαγε το μελτέμι. Στην πρώτη καλοσύνη, έφτασε ένα τάγμα από «λάθρο» στις ακτές της Μυτιλήνης. Ετσι για πλάκα. Χωρίς να ανοίξει μύτη. Μια μικρή πρόγευση του τι μπορεί να ακολουθήσει.
Ο Ερντογάν μόλις προχθές το είπε: «Η υπομονή μας εξαντλήθηκε με την Ευρωπη. Θα ανοίξουμε τις πύλες και θα σας τους στείλουμε πεσκέσι». Και ήδη ξαπέστειλε 65000 «πρόσφυγες» από τις δομές της Κωσταντινούπολης προς τα παράλια…
Ξέρετε πόσους άλλους έχει να ξεφορτωθεί; Τέσσερα εκατομμύρια! Και μην περιμένετε να τους πάρει η χοντρή κυρία της Καγκελαρίας σπίτι της. Αυτά τελείωσαν το 2015.
Ο εκβιασμός του Σουλτάνου προς την Ευρώπη είναι ωμός. Και πολύ χρήσιμος για τα συμφέροντα της χώρας του: «Η με αφήνετε να μπουκάρω στη Συρία και να φτιάξω μια φαρδιά, τάχα μου ζώνη ασφαλείας, για να εγκαταστήσω ως ανθρώπινη ασπίδα 1,5 εκατομμύριο εκτοπισμένους του πολέμου (μεταξύ των οποίων δεκάδες χιλιάδες Τζιχαντιστές), ή τους στέλνω στα παράλια για να βρουν τρόπο να σας επισκεφθούν».
Για τα υπόλοιπα 2,5 εκατομμύρια επίδοξων μεταναστών που «φιλοξενούνται» σε τουρκικό έδαφος, απαιτεί πρόσθετα κονδύλια μαμούθ. «Πληρώστε με για να τους κρατάω», είναι η φιλοσοφία…
Για την περίπτωση της Ελλάδας οι «φιλοξενούμενοι πρόσφυγες» της Τουρκίας, αποτελούν ένα πρόσθετο ασύμμετρο όπλο. Πεντακόσιους την ημέρα να μας στέλνει, μέσα σε δυό-τρία χρόνια θα φθάσουν το μισό εκατομμύριο. Πάπαλα η πολυδιαφημισμένη «εθνική και θρησκευτική ομοιογένεια» της χώρας και φυσικά απόλυτη ανατροπή στα πληθυσμιακά δεδομένα των ακριτικών μας νησιών του ανατολικού Αιγαίου όπου ήδη η αναλογία μεταξύ «προσφύγων» και γηγενών έχει φτάσει το 1 προς 7!
Ετσι λοιπόν χάνεται η εθνική κυριαρχία Κυριάκο, χωρίς να πέσει ντουφεκιά και να ανοίξει μύτη. Γι αυτό φωνάζει ο Κώστας Μουτζούρης που πολεμήθηκε λυσσαλέα για το αξίωμα της Περιφέρειας, γι αυτό σου λέει ο υποστράτηγος Κωσταντινίδης να «σταματήσεις δια πυρός και σιδήρου την λαθροεισβολή».
Κακά τα ψέματα. Ελάχιστη σημασία έχει πόσο έπεσε το ομόλογο, πόσα φωτοβολταικά θα φυτέψουν οι Γερμανοί στο κάμπο της Καρδίτσας και αν θα μας «δανείσουν» τα μάρμαρα οι Βρετανοί. Αυτά είναι για να «τουιτάρουν» οι αυλικοί του Μαξίμου και να απαντούν οι Συριζαίοι. Εδώ όμως χάνεται η πατρίδα. Και στα πανηγύρια για τα 100 χρόνια της Παλιγγενεσίας που ετοιμάζει ο Κυριάκος κινδυνεύουμε μαζί με τα βεγγαλικά της Γιάννας να γιορτάζουν οι απέναντι την πρώτη αναίμακτη κατάληψη ελληνικών νησιών…
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ
https://hellasjournal.com/2019/09/i-chora-dechetai-yvridiko-polemo-chanei-mera-ti-mera-tin-ethniki-tis-synochi-kai-kyriarchia/?fbclid=IwAR0wJskkNDnWM_a2siQ5YoKAY3B-1iBaV_p5Cw_czKrRQ4H7xHyhVF7GAx4
8/9/2019
Σκίτσο του Ηλία Μακρή