Ο εκβιασμός της Τουρκίας με το προσφυγικό και οι μπίζνες του Σουλτάνου.
Ο εκβιασμός της Τουρκίας με το προσφυγικό
και οι μπίζνες του Σουλτάνου.
Έτοιμος για τον επόμενο μεγάλο εκβιασμό είναι ο Ταγίπ Ερντογάν, προκειμένου με όπλο το μεταναστευτικό να αποσπάσει χρηματοδότηση από την ΕΕ, τον Αραβικό κόσμο και τη διεθνή κοινότητα για το αμφιλεγόμενο σχέδιο μετεγκατάστασης προσφύγων από την Συρία στη Ζώνη που έχουν καταλάβει οι τουρκικές δυνάμεις, με τελικό στόχο όχι μόνο την αλλοίωση της δημογραφικής σύνθεσης στην περιοχή αλλά και την σωτηρία των μεγάλων τουρκικών κατασκευαστικών εταιριών, που βρίσκονται σε δεινή θέση.
Η επανάληψη από τον Ταγίπ Ερντογάν την Πέμπτη των απειλών προς την Ευρώπη για «άνοιγμα της Πύλης της Ευρώπης» στα 4 εκατομμύρια πρόσφυγες και μετανάστες» και ενώ έχει ήδη καταφέρει με τις συμφωνίες με τον Ντ. Τραμπ και τον Β. Πούτιν να επιτύχει τον στόχο απώθησης του YPG από την μεθόριο δεν είναι τυχαία, αλλά αποκαλύπτει το επόμενο βήμα του τούρκου ηγέτη, που δεν είναι άλλος από την εξασφάλιση χρηματοδότησης του σχεδίου του για μεταφορά στην Ζώνη τουρκικής κατοχής στην βορειοανατολική Συρία, εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων.
Ένα σχέδιο το οποίο και η Ευρώπη αντιμετωπίζει πολύ επιφυλακτικά, καθώς είναι σαφές ότι μόνο εκούσια μετεγκατάσταση των προσφύγων μπορεί να υπάρξει (δεν πρόκειται για επιστροφή στα σπίτια τους) και φυσικά κανείς στην Ευρώπη δεν έχει τη διάθεση ούτε αντέχει πολιτικά να διαθέσει μερικά δισεκατομμύρια ευρώ για να κτίσουν «πόλεις», σε έναν άτυπο εποικισμό στην Βορειοανατολική Συρία, οι κατασκευαστικές εταιρίες της Τουρκίας, οι περισσότερες εκ των οποίων συνδέονται με την οικογένεια Ερντογάν.
Αναλυτές που γνωρίζουν καλά την Συρία, επισημαίνουν ότι ελάχιστοι πρόσφυγες θα δεχθούν να εγκαταλείψουν τις ανεκτές δομές φιλοξενίας στην Τουρκία που προσφέρουν και ασφάλεια, για να μετεγκατασταθούν σε περιοχές αφιλόξενες, υποανάπτυκτες και επικίνδυνες ακόμη, όπου δεν υφίστανται τώρα αλλά πρόκειται αργότερα να φτιαχτούν υποδομές φιλοξενίας. Ακόμη μεγάλος αριθμός προσφύγων προέρχεται από την Δυτική Συρία και δεν πρόκειται να δεχθεί την εγκατάσταση του στην έρημο της Βορειοανατολικής Συρίας, ενώ με δεδομένο ότι οι περισσότεροι Σύριοι πρόσφυγες είναι σουνίτες δεν είναι διατεθειμένοι να επιτρέψουν υπό ένα καθεστώς Αλεβιτών μέχρις ότου λήξει ο πόλεμος και υπάρξουν διεθνείς εγγυήσεις ώστε να αποτραπούν πράξεις αντεκδίκησης.
Όμως ο Τ . Ερντογάν θα συνεχίσει να πιέζει και για πολιτικούς λόγους, ώστε να εκθέτει την ΕΕ και να εξουδετερώνει την κριτική που του ασκείται τόσο για την εισβολή στην Συρία όσο και για την αντιμετώπιση όσων αντιστέκονται και αντιδρούν στην τουρκική επιχείρηση, ελπίζοντας στο τέλος ότι θα εξασφαλίσει και χρηματοδότηση ώστε να ξεκινήσει το μεγαλόπνοο σχέδιο του για δημιουργία υποδομών. Ένα έργο που θα διαρκέσει μερικά χρόνια, επιβάλλοντας έτσι ντε φάκτο την διατήρηση των τουρκικών δυνάμεων για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα εντός του εδάφους της Συρίας.
Συγχρόνως όμως θα διασκεδάσει και το αρνητικό κλίμα που υπάρχει στο εσωτερικό της Τουρκίας, καθώς πλέον οι Σύριοι πρόσφυγες δεν είναι ευπρόσδεκτοι στις τοπικές κοινωνίες, ενώ σε μεγάλα αστικά κέντρα όπως η Κωνσταντινούπολη, επανειλημμένα υπήρξαν και συγκρούσεις μεταξύ τούρκων κατοίκων και σύρων προσφύγων.
Λίγες ημέρες πριν από την επιχείρηση « Πηγή Ειρήνης» ο κ. Ερντογάν είχε εξαγγείλει σε εκδήλωση του ΑΚΡ το σχέδιο του για κατασκευή όχι απλώς καταυλισμών αλλά σύγχρονων μικρών πόλεων για τους πρόσφυγες με κόστος που θα φθάσει συνολικά έως και 27 δισεκατομμύρια δολάρια, με τον τούρκο πρόεδρο να υπενθυμίζει το βάρος που έχει υποστεί ήδη η Τουρκία το οποίο ανέβασε στα 40 δισεκατομμύρια δολάρια.
Είχε παρουσιάσει μάλιστα και μακέτες των σπιτιών που θα είναι 250-300 τμ και θα έχουν και κήπο 150 τμ, ενώ την ευθύνη κατασκευής τους θα έχει η κρατική εταιρία ΤΟΚΙ η οποία έχει αναλάβει πολλές «βρώμικες» δουλειές όπου δημόσιες εκτάσεις κτίσθηκαν σε συνεργασία με ιδιωτικές κατασκευαστικές αποκομίζοντας τεράστια κέρδη.
Ένα τόσο μεγάλο έργο θα έδινε ανάσα ζωής στον κατασκευαστικό κλάδο που, αφού υπήρξε ατμομηχανή της οικονομίας, τώρα είναι σε δεινή θέση, με πολλά μεγάλα δημόσια έργα να έχουν παγώσει και ο τεράστιος δανεισμός τους να μην μπορεί αν εξυπηρετηθεί λόγω και της ανόδου του δολαρίου.
Ο κατασκευαστικός κλάδος το προηγούμενο τετράμηνο είχε καθίζηση κατά 13%, ενώ οι επενδύσεις στον κλάδο μειώθηκαν κατά 29% και εκτιμάται ότι έχουν μείνει απούλητα σχεδόν 1 εκατομμύριο σπίτια.
Τα κίνητρα για να συνεχίσει να πιέζει με όπλο το μεταναστευτικό προκειμένου να αποσπάσει ανταλλάγματα είναι πολλά και όπως απέδειξε και στην περίπτωση της εισβολής στην Συρία, ο κ. Ερντογάν δεν πτοείται μέχρι να επιτύχει τον στόχο του. Πόσο μάλλον τώρα που θεωρεί ότι έχει και την κάλυψη Ουάσιγκτον και Μόσχας.
Του Νίκου Μελέτη
28 Οκτωβρίου 2019
Σκίτσο του Η.ΜΑΚΡΗ