Ο Τραμπ «απειλεί» την Τουρκία ... αφού την άφησε να εισβάλει στη Συρία.
Ο Τραμπ «απειλεί» την Τουρκία
... αφού την άφησε να εισβάλει στη Συρία.
Ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε σήμερα πως αν η Τουρκία κάνει κάτι που η Ουάσινγκτον θεωρήσει ότι η Άγκυρα κινείται «εκτός ορίων», τότε οι ΗΠΑ θα «καταστρέψουν ολοσχερώς και θα εξαφανίσουν την οικονομία της Τουρκίας».
Η δήλωση αυτή έγινε λίγο μετά από την ανάρτηση του Τραμπ στο Twitter πως η δουλειά των ΗΠΑ στη Συρία ολοκληρώθηκε και πλέον θέλει να αφήσει στους πρωταγωνιστές που εμπλέκονται στη σύγκρουση αυτή την ευθύνη να «επιλύσουν την κατάσταση» οι ίδιοι. «Η Τουρκία, η Ευρώπη, η Συρία, το Ιράν, το Ιράκ, η Ρωσία και οι Κούρδοι πρέπει τώρα να επιλύσουν την κατάσταση και να δουν τι θέλουν να κάνουν με τους συλληφθέντες μαχητές του ISIS στη 'γειτονιά' τους. Μισούν όλοι το ISIS, είναι εχθροί για χρόνια. Είμαστε 7.000 μίλια μακριά και θα συντρίψουμε και πάλι το ISIS αν έλθουν οπουδήποτε κοντά μας!», ανέφερε ο Αμερικανός πρόεδρος στην πρώτη αντίδρασή του αφότου ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε την αποχώρηση των Αμερικανών στρατιωτών από τη βόρεια Σύρια, ανοίγοντας τον δρόμο για μια τουρκική στρατιωτική επίθεση εναντίον των Κούρδων.
«Οι Κούρδοι πολέμησαν μαζί μας, αλλά τους καταβλήθηκαν τεράστια ποσά και εξοπλισμός για να το κάνουν. Πολεμούν εναντίον της Τουρκίας δεκαετίες τώρα», έγραψε ο Τραμπ. «Περίμενα σχεδόν 3 χρόνια, αλλά είναι καιρός για εμάς να βγούμε από αυτούς τους γελοίους Ατελείωτους Πολέμους, πολλοί από τους οποίους είναι ανάμεσα σε φυλές, και να φέρουμε τους στρατιώτες μας στην πατρίδα. ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ ΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΜΑΣ, ΚΑΙ ΘΑ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ«. Αναφερόμενος στους Ευρωπαίους τζιχαντιστές, ο Αμερικανός πρόεδρος εξήγησε πως η Ευρώπη είχε ζητήσει από τις ΗΠΑ να «τους κρατήσουμε». «Είπα : 'ΟΧΙ, σας κάναμε μεγάλη χάρη και τώρα θέλετε εμείς να τους κρατήσουμε σε φυλακές των ΗΠΑ με τεράστιο κόστος. Είναι δικοί σας για να τους δικάσετε'», έγραψε.
Πάντως φαίνεται πως για άλλη μια φορά μια απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει την έγκριση των αρμόδιων θεσμών των ΗΠΑ. Συγκεκριμένα το υπουργείο Άμυνας ανέφερε πως «οι ΗΠΑ δεν εγκρίνουν τη σχεδιαζόμενη επίθεση της Τουρκίας στη Βόρεια Συρία». Μάλιστα ο εκπρόσωπος Τύπου του Πενταγώνου Τζόναθαν Χόφμαν έσπευσε να «καλύψει» την ολέθρια απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ λέγοντας πως «το υπουργείο Άμυνας το κατέστησε σαφές στην Τουρκία, όπως και ο πρόεδρος, ότι δεν επιδοκιμάζουμε μια τουρκική επιχείρηση στη βόρεια Συρία. Οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις δεν θα στηρίξουν ούτε θα εμπλακούν σε οποιαδήποτε τέτοια επιχείρηση». Ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Μαρκ Έσπερ και ο αρχηγός του γενικού επιτελείου Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγός Μαρκ Μίλεϊ είπαν στους «Τούρκους ομολόγους τους ότι η μονομερής δράση δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους για την Τουρκία», επισήμανε ο Χόφμαν.
Το υπουργείο Εξωτερικών χαρακτήρισε «μια πολύ κακή ιδέα» την επίθεση της Τουρκίας στους Κούρδους στη Βόρεια Συρία. «Οι ΗΠΑ δεν υποστηρίζουν τη σχεδιαζόμενη στρατιωτική εισβολή από την Τουρκία στη βορειοανατολική Συρία υπό οποιαδήποτε μορφή», καθώς αυτή δεν θα κάνει την περιοχή ασφαλέστερη έναντι των απειλών της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος, ανέφερε υψηλόβαθμος αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Σημείωσε δε πως το σχέδιο της Άγκυρας για επανεγκατάσταση εκατομμυρίων Σύρων προσφύγων πίσω στη βορειοανατολική Συρία είναι «ίσως η πιο τρελή ιδέα που έχω ποτέ ακούσει». «Η Ουάσινγκτον απέσυρε μονάχα έναν μικρό αριθμό στρατευμάτων και συνεχίζει να ελέγχει τον εναέριο χώρο πάνω από τη βορειοανατολική Συρία», τόνισε «αδειάζοντας» επί της ουσίας τον Τραμπ.
Αντιδράσεις υπήρξαν και από Γερουσιαστές. Όπως ανέφερε ο Ρεπουμπλικάνος Γερουσιαστής, Λίντσεϊ Γκρέιαμ, η αμερικανική Γερουσία θα επιδιώξει να επιβάλει κυρώσεις σε βάρος της Τουρκίας ακόμα και να προχωρήσει στην αναστολή της συμμετοχής της από το ΝΑΤΟ, εάν η Άγκυρα εισβάλει στη βορειοανατολική Συρία και επιτεθεί εναντίον των κουρδικών δυνάμεων, που βοήθησαν τις ΗΠΑ να καταστρέψει το χαλιφάτο του Ισλαμικού Κράτους. Ο Γκρέιαμ σημείωσε πως εργάζεται ήδη με τον γερουσιαστή του Δημοκρατικού Κόμματος Κρις βαν Χόλεν επί του νομοσχεδίου και ελπίζει για μια πλειοψηφία, επαρκή για να αντιμετωπίσει ένα προεδρικό βέτο.
«Το Κογκρέσο πρέπει να το καταστήσει σαφές ότι η Τουρκία θα πληρώσει βαρύ τίμημα εάν επιτεθεί στους Κούρδους της Συρίας» τόνισε ο Κρις βαν Χόλεν, καταγγέλλοντας την «απόφαση του Τραμπ να προδώσει» τους Κούρδους. Μέλη και των δύο κομμάτων κατακεραύνωσαν την απόφαση του Αμερικανού προέδρου να επιτρέψει στην Τουρκία να εισβάλει στη βόρεια Συρία και να επιτεθεί στις κουρδικές δυνάμεις, που υπήρξαν ο βασικός εταίρος της Ουάσινγκτον στη μάχη εναντίον εναντίον του Ισλαμικού Κράτους. Ο Ρεπουμπλικανός Μιτ Ρόμνεϊ προειδοποίησε ότι η απόφαση θα θεωρηθεί ως «προδοσία» των Κούρδων και η Ουάσινγκτον ως ένας «αναξιόπιστος σύμμαχος».
7/10/2019
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
in Şanlıurfa province(Photograph:AP)
against Turkish threats at a US-led coalition base near the Turkish border.
US to let Turkish forces move into Syria, dumping Kurdish allies. White House reveals policy shift following conversation between Trump and Erdoğan ( https://www.theguardian.com/world/2019/oct/07) .
A Shakespearean Act of Betrayal": Trump Agrees to Let Turkey Invade Kurdish-Controlled Syrian Area (ΠΗΓΗ: Democracy Now!)
U.S. troops have begun withdrawing from northeast Syria as Turkey prepares to invade Kurdish-controlled areas of the country. For years, the Kurds have been close allies to the United States in the fight against ISIS. On Sunday, however, the White House released a statement that surprised many in the region, announcing that Turkey would be “moving forward with its long-planned operation in Northern Syria,” following a phone call between President Trump and Turkish President Recep Tayyip Erdogan. “The United States Armed Forces will not support or be involved in that operation, and the United States forces, having defeated the ISIS territorial 'Caliphate,' will no longer be in the immediate area,” the statement said. The announcement marks a major shift in U.S. policy, since as recently as January President Trump threatened to “devastate Turkey economically” if it attacked Kurdish forces in Syria. Meanwhile, in neighboring Iraq, the death toll continues to rise as police and soldiers fire on people defying a government-imposed curfew in mass anti-government protests. For more on events in the region, we speak with Patrick Cockburn, Middle East correspondent for The Independent newspaper.
Demonstrators in Qamishli march in August against Turkish threats to invade the Kurdish region. Photograph: Delil Souleiman/AFP/Getty Images ( https://www.theguardian.com/world/2019/oct/02/)
1.
«Πράσινο φως» από τον Λευκό Οίκο
«Πράσινο φως» από τον Λευκό Οίκο
για την τουρκική εισβολή στη βόρεια Συρία.
Πράσινο φως για την τουρκική εισβολή στη βόρεια Συρία δίνει ο Λευκός Οίκος μετά από τηλεφωνική επικοινωνία που είχαν ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Όπως ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος το βράδυ της Κυριακής, οι Ένοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ δεν θα υποστηρίξουν ούτε θα συμμετέχουν στην «επιχείρηση», ενώ κατά τη διάρκεια της διεξαγωγής της δεν θα βρίσκονται στη συγκεκριμένη περιοχή.
Μάλιστα η ανακοίνωση υπενθυμίζει ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είχαν αρνηθεί την πρόταση της Ουάσινγκτον για να αναλάβουν την ευθύνη για όσους μαχητές του Ισλαμικού κράτους είχαν προέλθει από τις χώρες τους.
Ως εκ τούτου, η ανακοίνωση σημειώνει ότι οι ΗΠΑ δεν σκοπεύουν να αναλάβουν τη διαχείριση της κράτησης των εν λόγω μαχητών, καθώς κάτι τέτοιο «θα μπορούσε να διαρκέσει πολλά χρόνια και να έχει μεγάλο κόστος για τους φορολογούμενους των Ηνωμένων Πολιτειών».
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Λευκός Οίκος καθιστά την Τουρκία υπεύθυνη για να διαχειριστεί το πρόβλημα με «όλους τους μαχητές του ISIS που συνελήφθησαν στην περιοχή τα τελευταία δύο χρόνια μετά την ήττα του εδαφικού "Χαλιφάτου" από τις ΗΠΑ».
Σύμφωνα με την ανακοίνωση της τουρκικής προεδρίας, ο Ερντογάν εξέφρασε στον Αμερικανό ομόλογό του τη δυσαρέσκειά του για τη στρατιωτική γραφειοκρατία των ΗΠΑ, υποστηρίζοντας ότι οι Αμερικανοί δεν κάνουν όσα απαιτούνται με βάση τη συμφωνία των δύο χωρών. Οι δύο ηγέτες θα συναντηθούν τον επόμενο μήνα στην Ουάσινγκτον, κατόπιν πρόσκλησης του Ντόναλντ Τραμπ.
Ο Τούρκος πρόεδρος, σύμφωνα με το πρακτορείο Anadolu, σημείωσε ότι η ασφαλής ζώνη είναι αναγκαία προκειμένου να εξαλειφθεί η απειλή από την τρομοκρατική οργάνωση PKK-YPG (σ.σ. η κουρδική πολιτοφυλακή στη Συρία την οποία η Άγκυρα θεωρεί παρακλάδι του PKK) και για την ασφαλή επιστροφή των Σύρων προσφύγων στη χώρα τους.
Η Τουρκία, είπε ο Ερντογάν, είναι αποφασισμένη να πολεμήσει το Ισλαμικό Κράτος στη Συρία και να λάβει όλα τα αναγκαία μέτρα για να αποτρέψει την επανεμφάνισή του στην περιοχή.
«Θα συμβάλουμε στην ηρεμία, την ειρήνη και τη σταθερότητα στη Συρία» δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου.
Με μήνυμά του στο twitter αναφέρει: «Από την αρχή της κρίσης υποστηρίξαμε την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε. Είμαστε αποφασισμένοι να διασφαλίσουμε την επιβίωση και την ασφάλεια της Τουρκίας καθαρίζοντας την περιοχή από τους τρομοκράτες. Θα συμβάλουμε στην ηρεμία, την ειρήνη και τη σταθερότητα στη Συρία» ανέφερε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών.
Συγκεντρώνει στρατό στα σύνορα η Τουρκία
Την μετακίνηση στρατιωτών και στρατιωτικού εξοπλισμού στα σύνορα με τη Συρία ξεκίνησε η Τουρκία, όπως μεταδίδουν τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, μία ημέρα αφότου ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε ότι επίκειται μια στρατιωτική επέμβαση στα ανατολικά του ποταμού Ευφράτη.
Το τουρκικό πρακτορείο DHA ανέφερε ότι μεταφέρονται άρματα και θωρακισμένα οχήματα στην περιοχή του Ακτσάκαλε, στα νοτιοανατολικά σύνορα. Ο τελικός προορισμός τους είναι η πόλη Τελ Αμπιάντ, εντός του συριακού εδάφους.
Εννέα φορτηγά μεταφοράς οχημάτων και ένα λεωφορείο γεμάτο με στρατιώτες έφτασαν στο Ακτσάκαλε τη νύχτα του Σαββάτου, σύμφωνα με το πρακτορείο Anadolu. Οι μονάδες αυτές μετακινήθηκαν από τη Σανλιούρφα, όπου τον περασμένο Μάρτιο ο τουρκικός στρατός εγκαινίασε κέντρο διοίκησης.
Το Σάββατο, ο πρόεδρος Ερντογάν είπε ότι η χερσαία και αεροπορική στρατιωτική επιχείρηση στα ανατολικά του Ευφράτη μπορεί να συμβεί «ακόμη και σήμερα ή αύριο». Υποστήριξε επίσης ότι η Άγκυρα «αναγκάστηκε» να αναλάβει στρατιωτική δράση για τη δική της ασφάλεια και ώστε οι Σύροι που εκτοπίστηκαν από τον πόλεμο να επιστρέψουν στην πατρίδα τους το συντομότερο δυνατόν.
Διαδηλώνουν οι Κούρδοι
για την επικείμενη τουρκική εισβολή
Χιλιάδες Κούρδοι της Συρίας διαδήλωσαν κατά των επαναλαμβανόμενων απειλών εκ μέρους της Τουρκίας για μια στρατιωτική επιχείρηση εναντίον των εδαφών τους, στη βόρεια Συρία.
Οι κουρδικές αρχές που ελέγχουν μεγάλες εκτάσεις στον βορρά της Συρίας προειδοποιούν για τις συνέπειες που θα μπορούσε να έχει μια πιθανή στρατιωτική επίθεση για τον καταυλισμό των εκτοπισμένων όπου φιλοξενούνται χιλιάδες άνθρωποι, οι οποίοι συνδέονται με το Ισλαμικό Κράτος.
«Κάτω ο Ερντογάν» και «Κάτω η κατοχή», φώναζαν οι διαδηλωτές που είχαν συγκεντρωθεί στα σύνορα, κοντά στην κοινότητα Ρας αλ Αΐν.
Οι διαδηλωτές στη συνέχεια έκαναν πορεία προς τη βάση που διατηρεί στην περιοχή ο διεθνής συνασπισμός υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. «Δεν θα εγκαταλείψουμε τη γη μας και θα μείνουμε εδώ, αλλά δεν θέλουμε τον πόλεμο», είπε ο 52χρονος Άχμεντ Μοχάμεντ Σάλεμ.
Στο Ρας αλ Αΐν, το Τελ Αμπιάντ και το Κομπάνι, πόλεις πάνω στη μεθόριο, οι τοπικές αρχές έχουν φτιάξει χαρακώματα και σήραγγες για να αντισταθούν σε μια πιθανή επίθεση, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αργά το απόγευμα, το Παρατηρητήριο ανέφερε ότι γίνονται κοινές περιπολίες των δυνάμεων του διεθνούς συνασπισμού και του στρατιωτικού συμβουλίου της Τελ Αμπιάντ στα σύνορα.
Οι αρχές της αυτόνομης κουρδικής περιοχής κάλεσαν εξάλλου τη διεθνή κοινότητα να ασκήσει πίεση στην Τουρκία για να εμποδίσει μια επίθεση εκ μέρους της.
Σε άλλη ανακοίνωση, η υπηρεσία που είναι αρμόδια για τους καταυλισμούς των εκτοπισμένων στα κουρδικά εδάφη ανέφερε ότι «θα ήταν δύσκολο» να ελέγξει την κατάσταση αν εκδηλωθεί επίθεση στον καταυλισμό Αλ Χολ. Περίπου 70.000 άνθρωποι, μεταξύ των οποίων και πολλοί Δυτικοί, ζουν εκεί τους τελευταίους μήνες.
Από την πλευρά του, ένας εκπρόσωπος μιας ανταρτικής οργάνωσης που πρόσκειται στην Άγκυρα είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι οι τουρκικές δυνάμεις έδωσαν στους μαχητές «στρατιωτικές στολές», κάνοντας λόγο για μια «κινητοποίηση» σε όλα τα μέτωπα.
ΟΗΕ: Ετοιμαζόμαστε για τα χειρότερα
Ο ΟΗΕ δήλωσε σήμερα πως «προετοιμάζεται για το χειρότερο» στη βόρεια Συρία μετά την ανακοίνωση των ΗΠΑ πως δεν θα αντιταχθούν σε μια τουρκική επίθεση εναντίον κουρδικής πολιτοφυλακής.
«Δεν ξέρουμε τι θα συμβεί (...) Προετοιμαζόμαστε για το χειρότερο», δήλωσε ο Πάνος Μουμτζής, συντονιστής ανθρωπιστικών υποθέσεων του ΟΗΕ για τη Συρία, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στη Γενεύη.
Πρόσθεσε πως ο ΟΗΕ είναι «σε επαφή με όλα τα μέρη» επί του πεδίου.
Όμως είπε σαφώς πως το γραφείο του δεν είχε προειδοποιηθεί για την απόφαση της Ουάσινγκτον να εγκαταλείψει τους παλιούς συμμάχους της, τους Κούρδους, στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία.
Ο Μουμτζής είπε πως προτεραιότητες του ΟΗΕ είναι να διασφαλίσει ότι η τουρκική επίθεση δεν θα προκαλέσει νέες μετακινήσεις πληθυσμών, ότι δεν θα παρεμποδιστεί η ανθρωπιστική πρόσβαση και ότι δεν θα υπάρχουν περιορισμοί στην ελευθερία μετακίνησης στην περιοχή.
Ο ΟΗΕ διαθέτει ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης προκειμένου να ανταποκριθεί στα νέα βάσανα των πολιτών, όμως «ελπίζει πως δεν θα χρησιμοποιηθεί», πρόσθεσε.
Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ και Euronews
7/10/2019
2.
Syria Could be Turkey’s Vietnam.
Erdoğan may believe striking a blow against Kurds while confiscating their oil is a win for Turkey, but he is wrong: He is simply opening the door for a war of attrition that Turkey cannot afford and which it ultimately might lose.
by Michael Rubin*
President Recep Tayyip Erdoğan’s is once again threatening to invade northeastern Syria and, late Sunday night, President Donald Trump greenlighted a Turkish operation. While Erdogan has threatened to send troops into the Kurdish-governed area more than a dozen times before, this time he appears serious: His economy is teetering, he suffered a blow to his prestige when the opposition party won Istanbul twice, and he is in desperate need of a distraction.
Erdoğan may talk about a terror threat emanating from northern Syria, but he has yet to prove that one exists. Quite the contrary: Not only were Syrian Kurds the most effective indigenous fighting force against the Islamic State, there is also overwhelming evidence that Turkey cooperated, profited from, and at times coordinated with Syria’s Al Qaeda affiliates and the Islamic State.
The Kurdish administered regions of Syria are the most secure and tolerant within the country. Erdoğan’s desire to conquer them has far less to do with supposed terrorism, and more to do with a desire to expand Turkey’s borders, eradicate the precedent of any Kurdish self-governance not subordinate to Turkish dictates, and to grab local oil wells. Turkey occupied over one-third of Cyprus more than forty-five years ago and now seeks to loot its natural resources. It has ethnically cleansed Syria’s Afrin district, and has opened civilian Turkish post offices in Jarabulus, Syria, as it increasingly treats conquered territories as its own. In Bashiqa and elsewhere, Turkey occupies outposts in Iraq from which it refuses to leave. Erdoğan has spoken about reclaiming territory from Greece and Bulgaria, and Turkish maps increasingly include large chunks of territory belonging to Turkey’s neighbors.
Erdoğan believes conquest will be easy. Trump has little desire to fight another Middle Eastern war and, like Obama before him, tends to believe the assurances of Erdoğan over evidence and the advice of his aides. Senior Trump administration officials say privately the logic which Special Envoy Jim Jeffrey operates under is that with withdrawal inevitable, any promise he can solicit from Ankara is gaining something for nothing. But even if Jeffrey does not give Turkey diplomatic cover, he is correct that U.S. forces may evaporate in the face of a Turkish onslaught.
Erdoğan may be cocky, but he could be falling into a trap. Turkey’s drones may give it a qualitative military edge in mountains and rural regions but may be of substantially less utility in the northern Syrian cities if limiting collateral damage is any concerns. The Kurds have extensive experience fighting on the ground. Meanwhile, recent political purges of the Turkish military make the Turkish Army a shell of its former self. With Kurdish insurgents voluntarily going into Syria at Turkey’s request as part of the previous peace agreement, Syrian Kurds simply have no place to go. A century ago, Turkish forces slaughtered the Armenians by marching them into the desert to their deaths; the Kurds refuse to be the sequel. Turkish invasion and ethnic cleansing—Turkey’s stated purpose is to settle a couple million Arabs in the region—will spark insurgency in northeastern Syria and across Turkey.
Even if the Turkish military makes initial gains, Erdoğan’s greatest mistake may be his belief that a fight between Turkey and Syrian Kurds will remain limited to that. Turkey has engaged in proxy warfare in the Gaza Strip, Libya, and political warfare against Saudi Arabia. Erdoğan may champion press freedom in the Washington Post but, in reality, he is its greatest opponent. While Saudi Arabia’s murder of Jamal Khashoggi is abhorrent, Erdoğan’s interest has only been using the episode as a means to delegitimize Saudi Arabia in his quest to acquire the prime leadership role the Islamic world and, ultimately, stake claim to internationalization under the Organization of Islamic Cooperation of Mecca and Medina.
On my last visit to northeastern Syria, I was surprised by the presence of Saudi defense and intelligence officials. As proxy warfare spreads across the region, it is reasonable to guess that Saudi authorities might provide weaponry and intelligence to Syrian Kurds to bleed Turkey, if not destabilize the country internally. As Erdoğan and Turkish intelligence proxies like the private contractor firm SADAT have supported Hamas, Israeli authorities, too, might believe that they have an interest in supporting Turkey’s Kurds militarily. So, too, might Greece and the Assad regime in Syria, both of which helped and supported Kurdistan Workers Party (PKK) leader Abdullah Öcalan in the past for much the same realpolitik reasons. Syrian Kurds have suffered at the hands of both Assad and Turkey but say that if forced to choose between the two, then they would choose Assad over Erdoğan any day.
Turkish forces might march into Syria with the arrogance that the Red Army invaded Afghanistan, or the United States entered Vietnam. As both Moscow and Washington both learned, getting in was far easier than getting out.
Erdoğan may believe striking a blow against Kurds while confiscating their oil is a win for Turkey, but he is wrong. He is simply opening the door for a war of attrition Turkey cannot afford and which it ultimately might lose.
*Michael Rubin is a resident scholar
at the American Enterprise Institute.
Image: Reuters
https://nationalinterest.org/blog/middle-east-watch/syria-could-be-turkey%E2%80%99s-vietnam-86256
7/10/2019
2.
Syria Could be Turkey’s Vietnam.
Erdoğan may believe striking a blow against Kurds while confiscating their oil is a win for Turkey, but he is wrong: He is simply opening the door for a war of attrition that Turkey cannot afford and which it ultimately might lose.
by Michael Rubin*
President Recep Tayyip Erdoğan’s is once again threatening to invade northeastern Syria and, late Sunday night, President Donald Trump greenlighted a Turkish operation. While Erdogan has threatened to send troops into the Kurdish-governed area more than a dozen times before, this time he appears serious: His economy is teetering, he suffered a blow to his prestige when the opposition party won Istanbul twice, and he is in desperate need of a distraction.
Erdoğan may talk about a terror threat emanating from northern Syria, but he has yet to prove that one exists. Quite the contrary: Not only were Syrian Kurds the most effective indigenous fighting force against the Islamic State, there is also overwhelming evidence that Turkey cooperated, profited from, and at times coordinated with Syria’s Al Qaeda affiliates and the Islamic State.
The Kurdish administered regions of Syria are the most secure and tolerant within the country. Erdoğan’s desire to conquer them has far less to do with supposed terrorism, and more to do with a desire to expand Turkey’s borders, eradicate the precedent of any Kurdish self-governance not subordinate to Turkish dictates, and to grab local oil wells. Turkey occupied over one-third of Cyprus more than forty-five years ago and now seeks to loot its natural resources. It has ethnically cleansed Syria’s Afrin district, and has opened civilian Turkish post offices in Jarabulus, Syria, as it increasingly treats conquered territories as its own. In Bashiqa and elsewhere, Turkey occupies outposts in Iraq from which it refuses to leave. Erdoğan has spoken about reclaiming territory from Greece and Bulgaria, and Turkish maps increasingly include large chunks of territory belonging to Turkey’s neighbors.
Erdoğan believes conquest will be easy. Trump has little desire to fight another Middle Eastern war and, like Obama before him, tends to believe the assurances of Erdoğan over evidence and the advice of his aides. Senior Trump administration officials say privately the logic which Special Envoy Jim Jeffrey operates under is that with withdrawal inevitable, any promise he can solicit from Ankara is gaining something for nothing. But even if Jeffrey does not give Turkey diplomatic cover, he is correct that U.S. forces may evaporate in the face of a Turkish onslaught.
Erdoğan may be cocky, but he could be falling into a trap. Turkey’s drones may give it a qualitative military edge in mountains and rural regions but may be of substantially less utility in the northern Syrian cities if limiting collateral damage is any concerns. The Kurds have extensive experience fighting on the ground. Meanwhile, recent political purges of the Turkish military make the Turkish Army a shell of its former self. With Kurdish insurgents voluntarily going into Syria at Turkey’s request as part of the previous peace agreement, Syrian Kurds simply have no place to go. A century ago, Turkish forces slaughtered the Armenians by marching them into the desert to their deaths; the Kurds refuse to be the sequel. Turkish invasion and ethnic cleansing—Turkey’s stated purpose is to settle a couple million Arabs in the region—will spark insurgency in northeastern Syria and across Turkey.
Even if the Turkish military makes initial gains, Erdoğan’s greatest mistake may be his belief that a fight between Turkey and Syrian Kurds will remain limited to that. Turkey has engaged in proxy warfare in the Gaza Strip, Libya, and political warfare against Saudi Arabia. Erdoğan may champion press freedom in the Washington Post but, in reality, he is its greatest opponent. While Saudi Arabia’s murder of Jamal Khashoggi is abhorrent, Erdoğan’s interest has only been using the episode as a means to delegitimize Saudi Arabia in his quest to acquire the prime leadership role the Islamic world and, ultimately, stake claim to internationalization under the Organization of Islamic Cooperation of Mecca and Medina.
On my last visit to northeastern Syria, I was surprised by the presence of Saudi defense and intelligence officials. As proxy warfare spreads across the region, it is reasonable to guess that Saudi authorities might provide weaponry and intelligence to Syrian Kurds to bleed Turkey, if not destabilize the country internally. As Erdoğan and Turkish intelligence proxies like the private contractor firm SADAT have supported Hamas, Israeli authorities, too, might believe that they have an interest in supporting Turkey’s Kurds militarily. So, too, might Greece and the Assad regime in Syria, both of which helped and supported Kurdistan Workers Party (PKK) leader Abdullah Öcalan in the past for much the same realpolitik reasons. Syrian Kurds have suffered at the hands of both Assad and Turkey but say that if forced to choose between the two, then they would choose Assad over Erdoğan any day.
Turkish forces might march into Syria with the arrogance that the Red Army invaded Afghanistan, or the United States entered Vietnam. As both Moscow and Washington both learned, getting in was far easier than getting out.
Erdoğan may believe striking a blow against Kurds while confiscating their oil is a win for Turkey, but he is wrong. He is simply opening the door for a war of attrition Turkey cannot afford and which it ultimately might lose.
*Michael Rubin is a resident scholar
at the American Enterprise Institute.
Image: Reuters
https://nationalinterest.org/blog/middle-east-watch/syria-could-be-turkey%E2%80%99s-vietnam-86256
7/10/2019