Η Πράσινη Ανάπτυξη στα σκουπίδια.



Η Πράσινη Ανάπτυξη στα σκουπίδια.

Το ζήτημα της λεγόμενης "Πράσινης Ανάπτυξης" είναι πολύ πιο περίπλοκο από το να εμποδίσουμε ένα αιολικό πάρκο να λειτουργήσει για να μην κοπεί το γάλα στις κατσίκες του τοπικού βοσκού, να φυτέψουμε 200 φωτοβολταϊκά πάνελ αντί για βαμβάκι σε ένα χωράφι, να ανακυκλώσουμε τα καλαμάκια του φραπέ για να φτιάξουμε πλαστικές σακούλες για τα σουπερμάρκετ ή να κάψουμε τα οργανικά απόβλητα της χωματερής της Φυλής για να παράγουμε ηλεκτρισμό για ολόκληρη την Ελλάδα για τα επόμενα 120 χρόνια!

Η εξίσωση της Αειφόρου Ανάπτυξης είναι απείρως πιο περίπλοκη από μερικές αποσπασματικές αποφάσεις απόδοσης μιας άδειας ανέγερσης φωτοβολταϊκού ή αιολικού πάρκου από το ΣτΕ ή κατεδάφισης ενός μαγαζιού λαϊκών ασμάτων χτισμένου πάνω στην άμμο του αιγιαλού.

Από όσα συγκρατεί η μνήμη μου, 20 χρόνια μετά από την ολοκλήρωση της εισήγησης του Προεδρικού Συμβουλίου για την Αειφόρο Ανάπτυξη στις ΗΠΑ (στο οποίο συμμετείχα ως σύμβουλος εξειδικευμένος στο Life Cycle Management), περισσότεροι από 500 ειδικοί τεχνοκράτες στην κορυφή του κλάδου τους ο καθένας, χρειάστηκαν συνολικά σχεδόν τρία χρόνια για να συντάξουν μια συνεκτική στρατηγική και να την προτείνουν στον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, και πάλι δεν είχαν την δυνατότητα να εξασφαλίσουν ότι οι επόμενοι πρόεδροι των ΗΠΑ θα συνέχιζαν την εφαρμογή της στρατηγικής αυτής στα επόμενα 25-50 χρόνια που χρειαζόταν.

Το καλό με την Αειφόρο Ανάπτυξη είναι ότι είναι καλή και ωφέλιμη για την Κοινωνία, την Οικονομία και το Περιβάλλον, βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, ανεξάρτητα αν συμφωνούμε ή όχι για το αν η κλιματική αλλαγή συμβαίνει πραγματικά.

Το κακό με την Αειφόρο Ανάπτυξη είναι ότι επηρεάζει τα πάντα και τα πάντα την επηρεάζουν, και μια απόφαση π.χ. μετάβασης από τα πλαστικά καλαμάκια στα βιοδιασπώμενα μπορεί να τορπιλίσει την δυνατότητα δημιουργίας "κυκλικής οικονομίας” των πρώτων υλών, ενώ μια απόφαση απαγόρευσης της έτσι κι αλλιώς βιοδιασπώμενης σακούλας του σουπερμάρκετ για να εισπράξει το κράτος €0,09 ανά σακούλα μπορεί να οδηγήσει στην δημιουργία μιας νέας σπατάλης πολύ βαρύτερης: μιας δήθεν επαναχρησιμοποιούμενης σακούλας από μη-βιοδιασπώμενο πλαστικό που δημιούργησε μια νέα αγορά της τάξεως των €0,60 ανά σακούλα ή €50-€100 ετησίως για τα σουπερμάρκετ που τις εισάγουν από την Ταϊλάνδη και την Ινδονησία, ενώ οι ελληνικές επιχειρήσεις που προμήθευαν τις βιοδιασπώμενες σακούλες κλείνουν η μια μετά την άλλη, δημιουργώντας ανεργία και τιμωρώντας τις τοπικές κοινωνίες στις περιοχές που λειτουργούσαν.

Δυστυχώς και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει δείξει ότι καταλαβαίνει πραγματικά την έννοια της Αειφορίας και επικεντρώνεται μόνο στο περιβαλλοντολογικό κομμάτι, με αποτέλεσμα τις αποσπασματικές ενέργειες που βλέπουμε στις οδηγίες της όπως πχ αυτή με τις σακούλες και τα καλαμάκια του καφέ!

Βέβαια η Ελλάδα είναι ακόμα πιο πίσω ως χώρα, διοχετεύοντας 0% των σκουπιδιών προς την παραγωγή ενέργειας και σχεδόν 100% προς χωματερές με ελάχιστη ανακύκλωση, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος πλησιάζει το 0% ταφή στις χώρες που παίρνουν σοβαρά το περιβάλλον. Όλα αυτά όταν στο κέντρο της Γενεύης λειτουργεί σταθμός παραγωγής ηλεκτρισμού από καύση απορριμμάτων από το 1962 - αν δεν κάνω λάθος - και στις σκανδιναβικές χώρες εισάγουν σκουπίδια για να κάψουν, γιατί δεν τους φτάνουν τα δικά τους.

Εμείς όμως έχουμε ουσιαστικά ένα ορυχείο βιομάζας με αρκετό καύσιμο για να τροφοδοτήσει τη χώρα για πολλές δεκαετίες (το ΧΥΤΑ της Φυλής) που κοστίζει €300 ο τόνος να τον θάψουμε εκεί και ψάχνουμε να βρούμε νέο χώρο ταφής, γιατί αυτό που έχουμε έχει ξεχειλίσει, αλλά προς Θεού μην μιλάτε για καύση που θα φέρει και ενεργειακή αυτονομία στη χώρα και θα βοηθήσει και το εμπορικό ισοζύγιο, γιατί τα απομεινάρια του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ που ελέγχουν τον χώρο δεν θέλουν να ακούσουν για καύση, λες και δεν υπάρχουν φίλτρα που να διασφαλίζουν ότι δεν θα βγάζει σωματίδια στην ατμόσφαιρα. 'Η λες και μας περισσεύουν τα χρήματα να πληρώνουμε πρόστιμα για καύση λιγνίτη, ενώ αν καίγαμε βιομάζα, θα μπορούσαμε ακόμα και να πουλάμε δικαιώματα σε άλλους για το ποσοστό που μας αναλογεί. Λες και δεν το κάνουν όλοι οι άλλοι στις ανεπτυγμένες χώρες!

Πιθανόν η θερμιδική αξία της βιομάζας στη Φυλή και μερικά άλλα μεγάλα ΧΥΤΑ να είναι και το ακριβότερο περιουσιακό στοιχείο του Ελληνικού Δημοσίου σήμερα, ανεξαρτήτως ότι θα σώσει και τις θερμικές ηλεκτροπαραγωγικές επενδύσεις της ΔΕΗ, που θα υπολειτουργούν διαφορετικά, ζημιώνοντας την ΔΕΗ και τη χώρα λόγω του κόστους των δικαιωμάτων διοξειδίου που πληρώνει και θα πληρώνει αν καίει λιγνίτη, ενώ με κάποιες μετατροπές θα μπορούσαν να καίνε μπρικέτες από βιομάζα σκουπιδιών και να πουλάνε και δικαιώματα από πάνω.

Πρέπει να αντιληφθούμε ότι δεν αρκεί που η χώρα μας έχει ήπιο κλίμα και ωραία φύση, αλλά πρέπει να κάνουμε μια σειρά από ενέργειες που να συνάδουν με τις αρχές της αειφορίας, δηλαδή της αρμονικής φροντίδας προς το περιβάλλον, την κοινωνία και την οικονομία, χωρίς να βλάπτουμε το ένα για τη βελτίωση του άλλου.

Πάντως με καλαμάκια και σακούλες δεν πάμε πουθενά.

Του Άγη Βερούτη


1/11/2019





O νέος και εξαιρετικά ταλαντούχος Δανός αρχιτέκτονας Bjarke Ingels κατόρθωσε να πραγματοποιήσει δύο αληθινά απίθανα πράγματα: να ενθουσιάσει τους κατοίκους της Κοπεγχάγης για την κατασκευή ενός εργοστασίου επεξεργασίας απορριμάτων και παραγωγής ενέργειας και να προσφέρει τη δυνατότητα στους λάτρεις του αλπικού σκι να ασκηθούν στο αγαπημένο τους άθλημα εντός των συνόρων της απελπιστικά επίπεδης Δανίας.    

   Έχοντας ήδη πετύχει τον στόχο της ΕΕ για το 2020, σχετικά με την ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές, η Δανία δεν επαναπαύεται καθόλου στις δάφνες της αλλά επενδύει σε έργα που θα της επιτρέψουν να αποκτήσει ακόμα μεγαλύτερο βαθμό ανεξαρτησίας από τα ορυκτά καύσιμα και να δημιουργήσει νέα σημεία αναφοράς στο αστικό περιβάλλον.   Το Amager Bakke ή αλλιώς Copenhill καθώς, όταν ολοκληρωθεί, θα είναι και ο μοναδικός λόφος της πόλης, έστω και τεχνητός, πρόκειται να χρησιμοποιήσει την ενέργεια που εκλύεται από την καύση απορριμάτων ώστε να τροφοδοτεί με ατμό περίπου 120.000 νοικοκυριά. Υπολογίζεται πως θα συγκεντρώνει περί τους 400.000 τόνους οικιακών απορριμάτων ετησίως και ο ατμός που θα παράγεται θα διοχετεύεται στο αστικό δίκτυο θέρμανσης και θα προσφέρει ζεστό νερό.   

 Η επικλινής δομή που θα αγγίζει σε ύψος τα 85 μέτρα, πρόκειται να φιλοξενήσει δύο πράσινες πίστες του σκι και μία μπλε. Οι πίστες θα καλύπτονται από τεχνητό χιόνι και θα είναι ανοιχτές στο κοινό καθ' όλη την διάρκεια του έτους.   

 Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που οι τοπικές αρχές θεώρησαν απαραίτητο να αναγερθεί εντός του αστικού ιστού και επέλεξαν το πολυβραβευμένο αρχιτεκτονικό γραφείο BIG -Bjarke Ingels Group, τα έργα του οποίου συνιστούν προτάσεις πραγματιστικής ουτοπικής αρχιτεκτονικής. Το συγκεκριμένο έργο, τοποθετημένο στην καρδιά της πόλης και δίπλα στη μαρίνα σκαφών αναψυχής, φιλοδοξεί να αποτελέσει δημοφιλή προορισμό για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της.   

  Καθώς το κτίριο όφειλε να προσαρμοστεί στα ιδιαίτερα τεχνικά χαρακτηριστικά και τις αυστηρές προδιαγραφές που είναι εν ισχύ για τα εργοστάσια καύσης απορριμάτων, η αρχιτεκτονική ομάδα αποφάσισε όχι μόνο να στήσει την πρότασή της γύρω από αυτά τα «μη διαπραγματεύσιμα» στοιχεία, αλλά και να τα εκμεταλλευθεί, προτείνοντας ένα έργο που θα προσέφερε στους κατοίκους της Κοπεγχάγης, εκτός από καθαρή ενέργεια, ζεστό νερό και θέρμανση, και έναν μοναδικό χώρο άθλησης και αναψυχής.   
Το κτίριο θα λειτουργεί ως οικοσύστημα ανθρώπινης επινόησης και κατασκευής το οποίο, εκτός από τα απορρίμματα που επεξεργάζεται, θα συλλέγει και φυσικούς πόρους. Οι αρχιτέκτονες έχουν προβλέψει για τη συλλογή των όμβριων υδάτων και τη διήθηση του ηλιακού φωτός με την χρήση ζαρντινιέρων στις προσόψεις του κτιρίου.  (...) 
 Πηγή: www.lifo.gr

   ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ ΣΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ        

Κυρ. Μητσοτάκης: Οι Πέντε Άξονες Για Το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Απορριμμάτων (1/11/2019)

Το πιο ανατρεπτικό εργοστάσιο του κόσμου. Tο πολυχρηστικό κόσμημα που μάγεψε τον κόσμο της αρχιτεκτονικής όντας τελείως διαφορετικό από όλα τα άλλα.

 Τι θα λέγατε να πάτε για σκι σε ένα εργοστάσιο επεξεργασίας απορριμμάτων; Το 2018 οι Δανοί θα κάνουν σλάλομ και θα ξεφορτώνονται τα σκουπίδια τους στο ωραιότερο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας του κόσμου.

 ΔΑΝΙΑ.Η χώρα που ζει από τα σκουπίδια της.

 ΑΜΒΟΥΡΓΟ & ΒΙΕΝΝΗ - ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΥΣΗΣ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

Garbage / Recycling / Yard Waste | Geneva, IL - Official Website

 Η αποκαθήλωση του σουηδικού θαύματος της καύσης σκουπιδιών 
για παραγωγή ενέργειας.

 Ελλάδα-Πνιγμένοι στα σκουπίδια: 
Οι Aριθμοί Το πρόβλημα των απορριμμάτων, τα στατιστικά και οι υποχρεώσεις.

Οι Σέρρες πρωτοπορούν