Η επίσκεψη του Σι Τζινπινγκ και ο «Νέος Δρόμος του Μεταξιού»: Μέχρι που θα το πάει η Κίνα;
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Γιατί η Αθήνα έχει συμφέρον ο "Δράκος" να παίζει
στο ελληνικό γήπεδο.
(2) Ο «δράκος» στο οικόπεδο του «αετού».
(3) Καλώς τα κινεζάκια τα "ζουμπουρλούδικα"...
(4) Ένας Κινέζος και πολλοί «Κινέζοι».
(5α) Αυτές είναι οι 16 συμφωνίες που υπεγράφησαν
στο πλαίσιο της επίσκεψης Σι Τζινπίνγκ.
(5β) Οι 14 επιχειρήσεις που μπαίνουν στο «στόχαστρο» των Κινέζων.
(5γ) Οι σημερινές συμφωνίες με την Κίνα είναι μόνο το «ορεκτικό».
(5δ1) Ινστιτούτα Κομφούκιος: Η soft ισχύς της Λαϊκής Κίνας.
(5δ2) Τι σημαίνει η παρουσία των Ινστιτούτων Κομφούκιου της Κίνας
μέσα στα πανεπιστήμια μας;
(6) Το κινεζικό στοίχημα του τουρισμού και στο βάθος η… Ινδία.
(7) Ο Κινέζος που ήρθε κι έφυγε
– Η Ελλάδα «ανοίγει» την πόρτα στο Πεκίνο;
Fille Photo: Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης με τον πρόεδρο της Κίνας, Σι Ζιπενγκ. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΠΑΜΗΤΣΟΣ 14/11/2019
Η επίσκεψη του Σι Τζινπινγκ και ο «Νέος Δρόμος του Μεταξιού»:
Μέχρι που θα το πάει η Κίνα;
Η πρόσφατη επίσκεψη στην Αθήνα σε ανώτατο επίπεδο της πολιτικής ηγεσίας της (μακρινής) Κίνας, με την ιδιαίτερου κύρους παρουσία του Προέδρου της Κίνας κ. Σι Τζινπινγκ αφορά αδιαμφισβήτητο γεγονός υψηλής σημασίας. Θα πρέπει, όμως, εξ αρχής να επισημειωθεί ότι αποτελεί συγκροτημένη πολιτική που εδράζεται στη διπλωματία της τελευταίας πενταετίας και ήδη αποφέρει τους πρώτους καρπούς. Τούτου δοθέντος θα πρέπει να αναφερθούμε ποια είναι η έννοια και σημασία του «Νέου Δρόμου του Μεταξιού».
Ως εκ τούτου έχει ιδιαίτερη σημασία «πώς» μπορεί αυτό το «άνοιγμα» να αξιοποιηθεί από πλευράς Ελλάδας και Κίνας, αυστηρώς όμως στο πλαίσιο αμοιβαίων συμφερόντων.
- ο «Δρόμος του Μεταξιού»
Το νέο αυτό άνοιγμα της Κίνας στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία, μας υποχρεώνει στον αναστοχασμό της ιστορικής διαδρομής του «Δρόμου του Μεταξιού».
Στο πλαίσιο της τότε παγκοσμιοποιημένης οικονομίας διακινούνταν από την Κίνα προς το λοιπό κόσμο χρήσιμα υλικά, όπως μετάξι, γυαλί, πορσελάνη, πολύτιμοι λίθοι, είδη πολυτελείας, άλλα και μπαχαρικά. Μέσω αυτού του διαύλου οι Ευρωπαίοι κατέκτησαν μεταξύ των άλλων τη γνώση του χαρτιού και της πυρίτιδας, ενώ και κατά μία εκδοχή (στην οποία προσχωρεί ο γράφων) το πρώτο χαρτονόμισμα (ως νόμισμα) εφευρέθηκε από τους Κινέζους. Η σημασία του «Δρόμου του Μεταξιού» εκτός από εμπορική και οικονομική, συνεπαγόταν και πολιτική επιρροή με πολιτιστικές προεκτάσεις. Δεν είναι τυχαίο δε, ότι κατά μήκος του «Δρόμου του Μεταξιού» αναπτύχθηκαν σημαντικοί πολιτισμοί.
Ωστόσο η πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453 και η εγκατάσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τον 15ο αιώνα, είχε ως συνέπεια την κατ’ ουσία ακύρωση του διαύλου αυτού. Έτσι, προέκυψε η ανάγκη εύρεσης νέων διαύλων. Σ’ αυτή την ανάγκη οφείλεται η ανακάλυψη του Νέου Κόσμου!
- το νέο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον
Στο νέο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον η κινεζική οικονομία και διπλωματία αρχίζουν να κατακτούν σημαντικό έδαφος. Βεβαίως «αιφνιδιάζει» το δεδομένο ότι η «κομμουνιστική Κίνα» συμπεριφέρεται πλέον ως ο «Μεγάλος Καπιταλιστής». Προκειμένου, όμως, να διαπιστωθεί-διαγνωσθεί η πολιτική στροφή της οικονομικής πολιτικής της θεωρητικώς «περίκλειστης Κίνας», θα πρέπει να αναλυθούν επιγραμματικώς τα παρακάτω:
1) Η Κίνα ήδη από την περίοδο του Μάο Τσε Τούνγκ (στο εξής Μάο) και από το ιστορικό σημείο εκείνο και μετά, που η Κίνα προέβη στο άνοιγμα προς τις ΗΠΑ (όπως παρακάτω αναλύεται), θα έπρεπε να προδιέθετε τους οξυδερκείς και επιμελείς παρατηρητές ότι θα επακολουθούσε εξωστρεφής πολιτική ευνοούμενη τόσο από τους κανόνες του διεθνούς εμπορείου όσο και από το νέο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον.
2) Βεβαίως ο Μάο υιοθέτησε ένα κινεζικό νασιοναλισμό και μία αντί-ιμπεριαλιστική πολιτική, αναλύοντας κυρίως το Λένιν, επηρεασμένος όμως και από την Κινεζική Επανάσταση του 1911. Ο Μάο που μυήθηκε στον Μαρξισμό-Λενινισμό, ενόσω βρισκόταν στο Πανεπιστήμιο του Πέκινκ, υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας και στη 1 Οκτωβρίου 1949, όντας πλέον ο «Μεγάλος Τιμονιέρης» διακήρυξε τη ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, που αφορούσε μονοκομματικό κράτος, ελεγχόμενο από το ΚΚΚ. Το 1957 ο Μάο οργάνωσε το «Μεγάλο Άλμα Μπροστά», με στόχο τη μετατροπή της οικονομίας της Κίνας από αγροτική σε βιομηχανική, και «ολοκλήρωσε» το «άλμα» αυτό σε επίπεδο ιδεολογίας και οικονομίας το 1966 με τη Μεγάλη Προλεταριακή Πολιτιστική Επανάσταση. Οι δράσεις αυτές του Μάο συνεπαγόταν ριζικές αλλαγές στην κοινωνία και στην οικονομία της Κίνας.
3) Η ανυποψίαστη κοινή γνώμη μπορεί να εκτιμήσει ότι λόγω της «απομαοποίησης» της Κίνας που έλαβε χώρα μετά το θάνατο του Μάο (Σεπτέμβριος 1976), έχει επέλθει η μεταβολή για μια εξωστρεφή πολιτική, που συνοδεύεται, άλλωστε, και με άλλα «παραστατικά» στοιχεία π.χ. την ενδυμασία των Αξιωματούχων της Κίνας κατά το «Δυτικό πρότυπο».
Ωστόσο, τα πράγματα δεν έχουν ακριβώς έτσι.Την έξοδο της Κίνας στη διεθνή οικονομία και αγορά υιοθέτησε πρώτος ο Μάο. Με την καθοδήγηση του Μάο το 1972 επισκέφθηκε ο Αμερικανός Πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον το Πεκίνο και αφορούσε σημαντικότατη κίνηση του πολιτικού αλλά και οικονομικού ανοίγματος της Κίνας προς τον λοιπό κόσμο. Τα πράγματα δε έχουν ως εξής:
- το «άνοιγμα» της Κίνας και η «θεωρία των τριών κόσμων»
Για όσους παρακολουθούν τις διεθνείς σχέσεις και τα διαλαμβανόμενα στο ιδεολογικοπολιτικό πεδίο δεν μπορεί παρά να γνωρίζουν τη «θεωρία των τριών κόσμων». Η θεωρία αυτή που διατυπώθηκε για πρώτη φορά από το Μάο το Φεβρουάριο του 1974, έχει ακριβώς ως εξής:
«Κατά τη γνώμη μου, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σοβιετική Ένωση αποτελούν τον Πρώτο Κόσμο. Η Ιαπωνία, η Ευρώπη και ο Καναδάς, οι ενδιάμεσες δυνάμεις, ανήκουν στο Δεύτερο Κόσμο. Εμείς είμαστε ο Τρίτος Κόσμος.Ο Τρίτος Κόσμος έχει έναν τεράστιο πληθυσμό. Με εξαίρεση την Ιαπωνία, η Ασία ανήκει στον Τρίτο Κόσμο. Ολόκληρη η Αφρική ανήκει στον Τρίτο Κόσμο, όπως επίσης και η Λατινική Αμερική» (sic).
Αυτή είναι η «διαίρεση» του κόσμου σύμφωνα με τη «Μαοϊκή θεωρία». Εκ του αποτελέσματος όμως και της πολιτικής πρακτικής, ο Μάο αποδείχθηκε ότι αποσκοπούσε περισσότερο στην αποδυνάμωση της σοβιετικής επιρροής στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Κατ’ αρχάς αυτή η διαφοροποίηση οφειλόταν στην ιδεολογικοπολιτική διαφορά, καθόσον ο Μάο ήταν απολύτως αντίθετος στην «αποσταλινοποίηση» που διακήρυξε η (τότε) Σοβιετική Ένωση. Ωστόσο, την περαιτέρω αντίθεση του Μάο προς τη Σοβιετική Ένωση εξωθούσε η ίδια η Μόσχα, καθόσον προκειμένου να διατηρεί τα πρωτεία στο χώρο του λεγόμενου «σοσιαλιστικού-κομμουνιστικού κόσμου» επιχειρούσε να καταστείλει το «πυρηνικό πρόγραμμα» του Πεκίνου.
- η «διπλωματία του πινγκ πονγκ»
Η συγκυρία όμως αυτή πέραν των ιδεολογικοπολιτικών διαφορών έχει δύο κρίσιμα στρατηγικά-γεωπολιτικά δεδομένα:
1) Το πρώτο δεδομένο αφορά στην ένταση των σχέσεων Μόσχας-Πεκίνου και αντιστρόφως, καθόσον ισχυρές σοβιετικές δυνάμεις (44 Μεραρχίες) σωρεύτηκαν στα Βόρεια της Κίνας και απειλούσαν ακόμη και με επέμβαση.
2) Το δεύτερο δεδομένο αφορά στην πολιτική των ΗΠΑ για «βιετναμοποίηση», δηλαδή στην πολιτική των ΗΠΑ για σταδιακή αντικατάσταση των στρατιωτικών δυνάμεων τους από δυνάμεις του Νοτίου Βιετνάμ, στο συγκεκριμένο πόλεμο που μαινόταν επί σειρά ετών.
Τούτων δοθέντων ο Μάο, όπως ήταν πολιτικά και λογικά επόμενο, δεν είχε καμία επιφύλαξη να έρθει σε συνεννόηση με τη μία από τις δυνάμεις του «Πρώτου Κόσμου», ήτοι τις ΗΠΑ. Αυτό επιβαλλόταν από λόγους τουλάχιστον ασφάλειας της Κίνας. Ωστόσο θα έπρεπε να μεθοδευθεί η προσέγγιση αυτή.
Η προσέγγιση όμως αυτή, αφορούσε το άνοιγμα του Μάο προς τις ΗΠΑ, τη λήξη της απομόνωσης της Κίνας και την από τότε, σε μακροπρόθεσμο σχέδιο, ένταξη της μεγάλης αυτής χώρας στο ανοιχτό διεθνές σύστημα και περιβάλλον. Η μεθόδευση όμως αυτή, που αφετηρία της έχει την «πολιτική σκέψη» του Μάο δεν ήταν τόσο απλή, καθόσον, κατ’ αρχάς και κατ’ αρχήν υφίστατο δυσπιστία και ως προς την πλευρά του Πεκίνου και ως προς την πλευρά της Ουάσιγκτον για μια δημιουργία σχέσεων.
Η μεθόδευση αυτή αναγνώρισε το Πακιστάν ως το δίαυλο επικοινωνίας, καθόσον απολάμβανε εμπιστοσύνης και από πλευράς του Πεκίνου και από πλευρά της Ουάσιγκτον. Έτσι το 1970 το Πακιστάν συνέβαλε στην προσέγγιση των δύο αυτών χωρών.
Με τούτα τα δεδομένα ο Μάο τον Απρίλιο του 1971 κάλεσε στην Κίνα την εθνική ομάδα πινγκ πονγκ των ΗΠΑ, που βρισκόταν στην Ιαπωνία. Η κίνηση αυτή που χαρακτηρίστηκε διεθνώς ως η «διπλωματία του πινγκ πονγκ», ήταν η προϋπόθεση της μυστικής επίσκεψης του τότε Αμερικανού Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας, του περιβόητου Χένρι Κίσινγκερ, στο Πεκίνο τον Ιούλιο 1971, που αποτέλεσε στη συνέχεια την σημαντικότατη για την διεθνή οικονομία και διπλωματία επίσκεψη του Προέδρου Νίξον στην Κίνα το 1972.
Με βάση τα προαναφερόμενα, είναι προδήλως βέβαιον, ότι η πολιτική του Μάο ήταν εκείνη που σηματοδότησε σε κρίσιμο ιστορικό σταυροδρόμι την εξωστρεφή πολιτική της Κίνας. Άλλωστε, ως προεκτέθηκε ο Μάο ήταν επηρεασμένος από την Επανάσταση του 1911, που εκφράζοντας τα ρεύματα της ευρωπαϊκής νεωτερικότητας, ανέτρεψε ένα αυτοκρατορικό σύστημα 21 αιώνων.
- η Κίνα σήμερα -δανειστής των ΗΠΑ
Η Κίνα σήμερα αποτελεί κολοσσό στρατιωτικής, οικονομικής και πολιτικής ισχύος. Ασφαλώς είναι ένας από τους μεγάλους «δρώντες» στο παγκοσμιοποιημένο οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον.
Φυσικά δεν είναι χωρίς προβλήματα η οικονομία της, καθόσον το εταιρικό χρέος της Κίνας φτάνει τα 14,2 τρις δολάρια, όταν το αντίστοιχο χρέος των ΗΠΑ είναι 13,1 τρις δολάρια. Όμως, τα συναλλαγματικά αποθέματα της Κίνας μόλις τον περασμένο Μάρτιο 2017 αυξήθηκαν για δεύτερο συνεχόμενο μήνα στα 3,0091 τρις δολάρια από 3,0051 τρις δολάρια τον Φεβρουάριο, σύμφωνα με στοιχεία της Κεντρικής Τράπεζας της Κίνας (PBOC).
Υπ’ όψιν δε ότι το δημόσιο χρέος της Κίνας αφορά μόλις το 16,6% του ΑΕΠ οπότε ο κάθε Κινέζος πολίτης οφείλει 1.174 δολάρια, ενώ το αντίστοιχο χρέος των ΗΠΑ είναι 81,6% του ΑΕΠ, οπότε ο κάθε Αμερικανός πολίτης οφείλει 41.930 δολάρια. Υπ’ όψιν επίσης ότι στο πλαίσιο του παγκόσμιου νομισματοπιστωτικού γίγνεσθαι, για τα ομόλογα των ΗΠΑ που διακρατεί η Κίνα, το Πεκίνο θα απαιτήσει από την Ουάσιγκτον εγγυήσεις σε χρυσό εάν υπάρξει περιδίνηση στις χρηματοπιστωτικές αγορές συνεπεία «θερμών καταστάσεων» Ουάσιγκτον-Μόσχας.
Με στοιχεία δε του Φεβρουαρίου 2017 το χρέος των ΗΠΑ στην Κίνα ανέρχεται στο εντυπωσιακό ποσό των 1.059 τρις δολαρίων. Υπ’ όψιν τέλος ότι η Κίνα αφορά το σημαντικότερο καταναλωτή γερμανικών προϊόντων, καθόσον το 40% των εξαγωγών της Γερμανίας κατευθύνονται στην Κίνα. Συνεπώς, απειλές που θα συνεπάγονταν ένα “China crush” είναι εκτός τόπου και χρόνου, καθόσον μια τέτοια κατάσταση (θα) συνεπάγεται ασύμμετρες παγκοσμίως οικονομικές καταστάσεις.
Τα προαναφερόμενα θα πρέπει να συνεκτιμηθούν ιδιαιτέρως από τη νέα Αμερικανική Διοίκηση στο ενδεχόμενο επιβολής «περιορισμού των εισαγωγών στις ΗΠΑ από την Κίνα». Από την άλλη πλευρά όμως και η Κίνα θα πρέπει να εκτιμήσει ότι δεν μπορεί το γουάν να αντικαταστήσει με κανένα τρόπο το δολάριο στο διεθνές εμπόριο πρώτων υλών και ιδιαιτέρως του πετρελαίου.
- η Κίνα και η Ελλάδα.
Ας επανέλθουμε όμως στις ελληνοκινεζικές σχέσεις. Το τριετές ελληνοκινεζικό σχέδιο δράσης που υπεγράφη προσφάτως στο Πεκίνο έλαβε χώρα στο περιθώριο του «Φόρουμ για τη Διεθνή Συνεργασία», στο πλαίσιο του «Νέου Δρόμου του Μεταξιού». Οι συμφωνίες αυτές αφορούν σιδηροδρομικά δίκτυα, λιμάνια, αεροδρόμια, διασυνδέσεις τηλεπικοινωνιακών και ενεργειακών δικτύων, καθώς και επενδύσεις σε εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, συμπεριλαμβανομένων των ανανεώσιμων πηγών.
Πέραν των συμφωνιών αυτών και πριν τη μετάβαση των Ελλήνων Αξιωματούχων στο Πεκίνο, έχει προηγηθεί η παρέμβαση στα ενεργειακά της κινεζικής εταιρείας «State Grid», ενώ δεν αποκρύπτεται και το ενδιαφέρον της κινεζικής «Fosun» για την «Εθνική Τράπεζα» –και την «Εθνική Ασφαλιστική» (ως προς την «Εθνική Ασφαλιστική» εκδηλώθηκαν ήδη αντιδράσεις αμερικανικών συμφερόντων).
Ταυτοχρόνως δεν αποκλείεται να έχει συμφωνηθεί (αναμένεται να αποδειχθεί στην πράξη) εάν, σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας στις Αγορές, η «Bank of China» θα εισφέρει σημαντικό ποσό για την κάλυψη της προσφοράς. Ωστόσο, ο γράφων, διερωτάται για ποιo λόγο δεν υπάρχουν αντίστοιχες συμφωνίες για ελληνικά αγροτικά προϊόντα, όπως είναι το ελαιόλαδο, τα τυποποιημένα γαλακτοκομικά και κτηνοτροφικά προϊόντα καθώς και για τον τουρισμό.
- αντί επιλόγου
Η Κίνα ασφαλώς παρεμβαίνει στο διεθνή καταμερισμό ισχύος με όρους όμως που δεν επιτρέπουν ελεύθερες επενδύσεις στη χώρα αυτή από το «εξωτερικό».
Όσο δε τα ημερομίσθια αναλόγως της περιοχής (οικονομικής ζώνης) θα κυμαίνονται από 1,30 έως 1,80 ευρώ και το γουάν θα αντιστοιχεί στο 0,13 του ευρώ η Κίνα θα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα…
Συνεπώς, το πώς θα εξελιχθεί ο «Νέος Δρόμος του Μεταξιού» θα έχει ενδιαφέρον για τον παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας καθώς και για την παγκόσμια ισχύ!…
Πέτρος Μηλιαράκης
Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC-EU).
14/11/2019
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Γιατί η Αθήνα έχει συμφέρον ο "Δράκος"
να παίζει στο ελληνικό γήπεδο.
Το γεγονός ότι καθ' όλη τη διάρκεια της σύντομης επίσκεψής του στην Αθήνα ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ δεν έχασε ευκαιρία για να αναφερθεί στην επένδυση της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά δεν είναι, βεβαίως, τυχαίο. Η κινέζικη αυτή επένδυση έχει καταστεί εμβληματική και ένα είδος υποδείγματος για το τι θα μπορούσε να προσφέρει ο κινέζικος "Δράκος" στην ελληνική οικονομία.
Παρά τις πιέσεις από ΗΠΑ και ΕΕ, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δείχνει να ακολουθεί τα βήματα της κυβέρνησης Τσίπρα, η οποία με τη σειρά της είχε ακολουθήσει τα βήματα των προηγούμενων κυβερνήσεων. Διαμορφώνεται έτσι μία συναίνεση στο ελληνικό πολιτικό σύστημα για στρατηγικού χαρακτήρα οικονομική συνεργασία με το Πεκίνο. Το λιμάνι του Πειραιά είναι το κέντρο αυτής της συνεργασίας.
Για τους Κινέζους η Ελλάδα έχει μεγάλη γεωοικονομική αξία, λόγω της γεωγραφικής θέσης της και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είναι μέλος της ΕΕ. Η κινέζικη πλευρά θεωρεί τον Πειραιά την απόληξη του θαλάσσιου “Δρόμου του Μεταξιού” και την ιδανική πύλη για το εξαγωγικό εμπόριό της προς τις ευρωπαϊκές αγορές. Πύλη που αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία μετά τη διεύρυνση της διώρυγας του Σουέζ.
Ειδικά για τα κοντέινερ με περιεχόμενο εμπορευμάτων αξίας πάνω από 300.000 ευρώ ο Πειραιάς συμφέρει πάρα πολύ σε σύγκριση με την εκφόρτωση στα μεγάλα λιμάνια του Ρότερνταμ και του Αμβούργου. Αφενός ρίχνει σημαντικά το κόστος, αφετέρου μειώνει περίπου κατά 10 ημέρες τον χρόνο παράδοσης των εμπορευμάτων. Προϋπόθεση είναι, βεβαίως, να εκσυγχρονισθεί η σιδηροδρομική σύνδεση του Πειραιά με τη Βουδαπέστη μέσω Σκοπίων και Σερβίας.
Το "διαμάντι" της Cosco
Αλλά και έτσι όπως είναι τα πράγματα σήμερα, το λιμάνι του Πειραιά αναδεικνύεται σε διαμάντι για την Cosco. Ας σημειωθεί ότι ο όμιλος αντλεί ένα σημαντικό μέρος των συνολικών του εσόδων από την εδώ δραστηριότητά του. Το ποσοστό αυτό ανεβαίνει. Στόχος του κινέζικου κολοσσού είναι να μετατρέψει τον Πειραιά και σε βάση για μεγάλες εταιρείες κρουαζιέρας.
Επίσης, σκοπεύει να πραγματοποιήσει επενδύσεις για την αναβάθμιση των υποδομών αποθήκευσης και διακίνησης κοντέινερ που θα μετατρέψουν τον Πειραιά σε κορυφαίο λιμάνι του είδους στη Μεσόγειο. Επενδύσεις θα γίνουν και στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη που βρίσκεται στον χώρο του λιμανιού, αλλά και για την επέκταση του car terminal με στόχο η χωρητικότητα να ανέλθει στα 20.000 οχήματα. Στον χώρο του λιμανιού προγραμματίζεται να κατασκευαστούν εκθεσιακό κέντρο και πολυτελές ξενοδοχείο.
Τα σχέδια αυτά, ωστόσο, προς το παρόν προσκρούουν σε εμπόδια, τα οποία δεν είναι μόνο γραφειοκρατικού χαρακτήρα. Όπως προανέφερα, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ασκούν ασφυκτικές πιέσεις στην Αθήνα να εμποδίσει την επέκταση της κινέζικης οικονομικής παρουσίας στην Ελλάδα. Αυτές οι πιέσεις αφορούν όχι μόνο σε νέες επενδύσεις, αλλά και στις προγραμματισμένες επενδύσεις στο λιμάνι του Πειραιά.
Παράγοντας της αγοράς που γνωρίζει από πρώτο χέρι τους Κινέζους μας είπε ότι «είναι σκληροί εργοδότες», ότι «τα θέλουν όλα και πως κάθε σύμβαση είναι σκαλοπάτι για να διεκδικήσουν περισσότερα». Η ιστορία της Cosco στον Πειραιά το επιβεβαιώνει. Το ίδιο και η αναφορά του Κινέζου προέδρου στον Τσίπρα για τον περιορισμό των απεργιών, όταν είχαν συναντηθεί στην Κίνα το 2016.
Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα έχει πολλά να κερδίσει από τη διεύρυνση της οικονομικής συνεργασίας με την Κίνα. Και μόνο η διόγκωση του κινέζικου τουριστικού ρεύματος προς την Ελλάδα θα ήταν εξαιρετικά σημαντική για την ελληνική οικονομία. Κι αυτό, όχι μόνο λόγω του μεγάλου αριθμού, αλλά και επειδή το ρεύμα μπορεί να διοχετευθεί στο νεκρό διάστημα Οκτώβριος-Απρίλιος, όταν οι ελληνικές τουριστικές υποδομές υπολειτουργούν ή κλείνουν. Αυτό είναι δυνατόν, επειδή για τους Κινέζους η Ελλάδα είναι ελκυστικός προορισμός κυρίως για την ιστορία και τα μνημεία της, όχι τόσο για τις παραλίες της.
Η γεωπολιτική διάσταση
Αν και οι Κινέζοι κάνουν ό,τι μπορούν για να δείξουν πως κινούνται αποκλειστικά με οικονομικά κριτήρια και πως δεν έχουν βλέψεις πολιτικής επιρροής στην Ευρώπη, αυτό δεν ισχύει. Πιστεύουν βαθιά ότι είναι η ανερχόμενη υπερδύναμη και ενδιαφέρονται πολύ να αποκτήσουν και γεωπολιτικά ερείσματα. Επειδή, όμως, είναι μακροπρόθεσμοι παίκτες, δεν βιάζονται και πολύ περισσότερο δεν κάνουν άγαρμπες κινήσεις για να μην προκαλέσουν αντιδράσεις.
Έχουν συνείδηση πως η Ευρώπη δεν είναι Αφρική, όπου έχουν βάλει πολύ γερά το πόδι τους, εξασφαλίζοντας μακροπρόθεσμες συμβάσεις και για την αγορά πρώτων υλών και για την προμήθεια αγροτικών προϊόντων που παράγονται ειδικά γι’ αυτούς. Προφανώς το Πεκίνο ενδιαφέρεται να διατηρήσει και να ενισχύσει τις κινέζικες εξαγωγές προς Ευρώπη και ΗΠΑ, αλλά έχει συνείδηση πως οι Δυτικοί έχουν ήδη αρχίσει να εγείρουν εμπόδια. Η πολιτική του προέδρου Τραμπ μπορεί να είναι κραυγαλέα, αλλά δεν αποτελεί παρένθεση.
Γι' αυτό και η Κίνα επιδιώκει να δημιουργήσει τον δικό της ζωτικό χώρο, ο οποίος να μην εξαρτάται από τη Δύση. Αυτό το νόημα έχει ο νέος "Δρόμος του Μεταξιού". Η πρωτοφανής αυτή πρωτοβουλία, με την αλυσίδα των μεγάλης κλίμακας υποδομών, έχει σκοπό να αλλάξει τη γεωοικονομία και τη γεωπολιτική της Ευρασίας, απεξαρτητοποιώντας την από το θαλάσσιο εμπόριο, το οποίο ελέγχουν οι Δυτικές Δυνάμεις.
Νέος παίκτης στο ελληνικό γήπεδο
Στόχος του Πεκίνου είναι με τις μαζικές επενδύσεις του να εδραιώσει την παρουσία και την επιρροή του στην Ευρασία και δυτικότερα. Εξ ου και η πρωτοβουλία "17+1", στην οποία συμμετέχει η Κίνα και οι χώρες των Βαλκανίων και της ανατολικής Ευρώπης. Είναι προφανές ότι εάν το σχέδιο αυτό προχωρήσει, η Κίνα θα εξισορροπήσει εκ των πραγμάτων την οικονομική διείσδυση και κατ' επέκταση εν μέρει και την πολιτική επιρροή που σήμερα ασκεί κυρίως η Γερμανία στην περιοχή.
Η Ελλάδα μπορεί να εξήλθε από τα Μνημόνια, αλλά σε μεγάλο βαθμό παραμένει αλυσοδεμένη, λόγω των δημοσιονομικών και άλλων δεσμεύσεων που της έχουν επιβληθεί από τους δανειστές. Ως εκ τούτου, δεν έχει λόγο να ανησυχεί από την ενίσχυση της κινεζικής οικονομικής παρουσίας. Οι δεδηλωμένες ανησυχίες της Ουάσιγκτον και της ΕΕ-Γερμανίας για κινέζικη διείσδυση και επιρροή στην Ελλάδα, αφορούν τον δικό τους ανταγωνισμό με την Κίνα για επιρροή, όχι τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.
Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει ζωτική ανάγκη από άμεσες ξένες επενδύσεις, οι οποίες δεν έρχονται ούτε από την Ευρώπη, ούτε από τις ΗΠΑ. Είναι και το γεγονός πως οτιδήποτε μπορεί έστω και λίγο να εξισορροπήσει την καθηλωτική εξάρτηση της Ελλάδας τόσο από το ευρωιερατείο όσο και από την Ουάσιγκτον (κυρίως σε πολιτικό-στρατιωτικό επίπεδο) μόνο θετικό μπορεί να είναι για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Δεν τίθεται, άλλωστε, ζήτημα αλλαγής στρατηγικών συμμαχιών. Αυτό που πρακτικά τίθεται ως ερώτημα είναι εάν θέλουμε κι έναν ακόμα μεγάλο παίκτη στο "ελληνικό γήπεδο". Έναν παίκτη, μάλιστα, ο οποίος για να μπει στο γήπεδο είναι διατεθειμένος να κάνει επενδύσεις.
Σταύρος Λυγερός
Ο Σταύρος Λυγερός έχει εργασθεί σε εφημερίδες (για 23 χρόνια στην Καθημερινή), ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς. Σήμερα είναι πολιτικός-διπλωματικός σχολιαστής στον τηλεοπτικό σταθμό OPEN και διευθυντής του ιστότοπου SLpress.gr. Συγγραφέας 13 βιβλίων. Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973.
https://slpress.gr/ethnika/giati-i-athina-echei-symferon-o-quot-drakos-quot-na-paizei-sto-elliniko-gipedo/
13 Νοεμβρίου 2019
2.
Ο «δράκος» στο οικόπεδο του «αετού».
Οι ανισοβαρείς ελληνοκινεζικές σχέσεις
και οι προσδοκίες της Αθήνας
Μετά την επίσκεψη του Προέδρου της Κίνας στην Αθήνα ενδεχομένως να αναπτερώθηκε το ηθικό των καλλιεργητών ακτινιδίων και να επιβεβαιώθηκε η αυτοπεποίθηση των παραγωγών κρόκου Κοζάνης, στους οποίους άνοιξε η απέραντη κινεζική αγορά. Κατά τα λοιπά είναι μάλλον περισσότεροι αυτοί που ανησυχούν και προβληματίζονται από τον... μόνιμο ελλιμενισμό του κινεζικού δράκου στα θερμά νερά της Μεσογείου, μια ανάσα του δηλαδή «μακριά» από τις ευρωπαϊκές (και κατά βάση γερμανικές) αγορές...
Όσο και να το έχουν παλέψει επικοινωνιακά οι τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις, κανείς και τίποτε δεν μπορεί να κρύψει ότι οι ταχέως αναπτυσσόμενες ελληνοκινεζικές σχέσεις είναι ανισοβαρείς. Ποιος χάνει δεν είναι δύσκολο να το διαπιστώσει κάποιος ούτε χρειάζεται ιδιαίτερες γνώσεις. Αυτός που χάνει σε ένα τέτοιο συναπάντημα είναι κατά κανόνα ο ασθενέστερος.
Στην προκειμένη περίπτωση είναι σαφές ότι το ελληνικό κεφάλαιο, εδώ και δυο δεκαετίες (ακολουθώντας την παγκόσμια τάση), άφησε στην Αθήνα τις ταμπέλες του – αν τις άφησε κι αυτές – και τοποθετήθηκε στη «δουλοπαροικιακή» αγορά εργασίας στην Κίνα, εξασφαλίζοντας υπερκέρδη και αδιαφορώντας για την εγχώρια παραγωγική ερήμωση.
Ποιος μπορεί να αντισταθεί άλλωστε στους πειρασμούς των υπερκερδών και της φοροαποφυγής που εξασφαλίζουν οι ορθάνοιχτες πόρτες των αγορών; Σε τέτοιου είδους πειρασμούς έχουν υποκύψει όλοι όσοι είχαν παραγωγική δραστηριότητα στην Ελλάδα και μπορούσαν να τη μεταφέρουν αναζητώντας τζάμπα εργατικά χεριά και φιλοεπενδυτικούς νόμους σαν αυτούς που πρόσφερε και εξακολουθεί προσφέρει και η Κίνα, μεταξύ άλλων.
Τα ασυναγώνιστα στη φθήνια κινεζικά χέρια άλλωστε παράγουν το σύνολο σχεδόν των ηλεκτρονικών γκάτζετ που χρησιμοποιούνται παγκοσμίως. Αυτά τα κινεζικά χέρια χτίζουν, πέρα απ’ όλα τα άλλα, και τα καράβια των Ελλήνων εφοπλιστών, οι οποίοι κατά τα λοιπά, έχοντας εξασφαλίσει το αφορολόγητο στη χώρα όπου έχουν τη ταμπέλα τους (την Ελλάδα δηλαδή), φιγουράρουν ως οι πρώτοι των πρώτων στην παγκόσμια ναυτιλία.
Είναι πολλά τα λεφτά
Η απορρόφηση τρομακτικού μεγέθους και έντασης διεθνούς κεφαλαίου τις δύο - τρεις τελευταίες δεκαετίες έχει τοποθετήσει πια την κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία της Κίνας στην κορυφή της παγκόσμιας πυραμίδας και έχει μετατρέψει το κινεζικό κράτος σε υπερδύναμη που διεκδικεί την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία.
Η Κίνα ήδη υλοποιεί τον σχεδιασμό της για τη δημιουργία ενός νέου εμπορικού δικτύου μεταξύ Ασίας, Αφρικής και Ευρώπης. Το κινεζικό κράτος, σ’ αυτό το πλαίσιο, χρηματοδοτεί την κατασκευή λιμανιών, σιδηροδρομικών γραμμών, δρόμων και βιομηχανικών πάρκων. Η υπόσχεση που δίνει στις χώρες είναι πάντα η ίδια: επενδύσεις και οικονομική ανάπτυξη.
Αυτή η κινεζική υπόσχεση δεν ήταν δυνατόν να αγνοηθεί από τις ελληνικές κυβερνήσεις (Ν.Δ. / ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ) που διαχειρίζονταν την πτώχευση της χώρας. Έτσι, λοιπόν, ο κινεζικός δράκος εμφανίστηκε στα νερά του Πειραιά και το πρώτο λιμάνι της χώρας έγινε λιμάνι της COSCO και η νότια πύλη εισόδου των Κινέζων στην Ευρώπη, η οποία – ας μην το λησμονούμε – παραμένει οικονομικά γερμανικό και στρατιωτικά αμερικανικό «μαγαζί».
Το (κινεζικό) χρήμα ωστόσο και μέχρι ενός ορίου είναι τόσο πολύ ώστε μπορεί να κάμψει αντιρρήσεις και αντιδράσεις. Άλλωστε και οι Κινέζοι, στην περίπτωση της Ελλάδας, αναλαμβάνουν το ρίσκο να ρίξουν κάποια από τα πολλά τους χρήματα στην Ελλάδα, που σε γεωπολιτικό επίπεδο χαρακτηρίζεται αμερικανικό οικόπεδο, γεγονός το οποίο επιβεβαιώνεται και από τη μισή ντουζίνα αμερικανικές βάσεις που διατρέχουν τη χώρα από την Κρήτη στον Νότο μέχρι την Αλεξανδρούπολη στον Βορρά.
Υπομονή κι επιμονή
Παρά τα κινεζικά μεγέθη, το ιστορικό βάθος που διαθέτει αυτή η χώρα μαζί με την υπομονή και την επιμονή που χαρακτηρίζουν τη συλλογική ταυτότητα του έθνους τους επιτρέπουν στο Πεκίνο τη φιλοδοξία της επέκτασης ακόμη και σε ξένα οικόπεδα. Το προγεφύρωμα που δημιούργησαν με την αγορά του λιμανιού του Πειραιά είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίοι σκέφτεται, σχεδιάζει και δρα ο Κινεζικός δράκος.
Στην πεινασμένη για επενδύσεις Ελλάδα τα χρήματα που θα πέσουν για την επέκταση του λιμανιού του Πειραιά μπορεί να προβληθούν από την κυβέρνηση ως επιτυχία, ωστόσο, αυτά τα κινεζικά κεφάλαια τοποθετούνται στο πλαίσιο της υλοποίησης του γενικότερου και ευρύτερου κινεζικού σχεδίου για τη δημιουργία του νέου Δρόμου του Μεταξιού, ο οποίος θα συνδέει την κινεζική παραγωγή με τις ευρωπαϊκές αγορές.
Το ίδιο κινεζικό πλάνο εξυπηρετεί και το άνοιγμα υποκαταστημάτων στην Αθήνα δύο παγκόσμιων κινεζικών τραπεζικών κολοσσών. Η Κίνα, λειτουργώντας με τους «κανόνες» των αγορών σε ό,τι αφορά τις τοποθετήσεις κεφαλαίων παγκοσμίως, μπορεί να είναι ενοχλητική για τους μεγάλους ανταγωνιστές της, όπως είναι οι ΗΠΑ ή η Γερμανία, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να την κατηγορήσει ότι δεν παίζει με τους κανόνες που η παγκοσμιοποίηση έχει θεοποιήσει.
Πάντως σ’ αυτό το τρομακτικό παιχνίδι ισχύος υπάρχουν και κάποια όρια. Στην περίπτωση της Ελλάδας θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι αυτά τα όρια τα έθεσε δημοσίως ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο σε ομιλία του όταν προ μηνός ήρθε στην Αθήνα για να επικυρώσει τη συμφωνία για τις αμερικανικές βάσεις στη χώρα. Χωρίς περιστροφές, λοιπόν, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών είχε πει ότι απαγορεύεται οποιαδήποτε σκέψη της ελληνικής κυβέρνησης να συνεργαστεί με την Κίνα και τις κινεζικές εταιρείες για τα νέα ευρυζωνικά δίκτυα.
Αυτήν την απαγόρευση φαίνεται ότι έλαβε σοβαρά υπόψη η κυβέρνησή μας: στις ελληνοκινεζικές συμφωνίες που υπογράφτηκαν κατά την επίσκεψη του Προέδρου της Κίνας στην Αθήνα δεν γίνεται καν νύξη για συνεργασία σε αυτόν τον τομέα. Ο κινεζικός δράκος άλλωστε γνωρίζει ότι κινείται σε «ξένο» οικόπεδο και χαρακτηρίζεται από την «κομψότητα» των κινήσεών του και την υπομονή που του προσφέρει η επίγνωση της μακράς Ιστορίας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ
Δημοσιεύτηκε στο ''ΠΟΝΤΙΚΙ',
τεύχος 2099 στις 14-11-2019
http://www.topontiki.gr/article/352091/
o-drakos-sto-oikopedo-toy-aetoy
15/11/2019
3.
Καλώς τα κινεζάκια τα "ζουμπουρλούδικα"...
Καλώς ήρθες... δολάριο!
Οι περισσότεροι εκ των μεγαλύτερων θα θυμάστε την κινηματογραφική ταινία του 1967 με τον Γ. Κωνσταντίνου, "Καλώς ήρθες δολάριο..." Είναι η πρώτη έγχρωμη ταινία η επεξεργασία της οποίας έγινε εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα. Η υπόθεση της ταινίας ήταν βασισμένη στο θεατρικό έργο "Ο 6ος Αμερικανικός στόλος" των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου.
Συχνά η μοίρα των μικρών χωρών και οικονομιών είναι να προσπαθούν να προσελκύσουν επενδύσεις και χρήμα με ό,τι μέσο διαθέτουν, ιδίως αν η ανταγωνιστικότητα και τα άλλα κριτήριά τους που προσελκύουν επενδύσεις βρίσκονται χαμηλά...
Τη δεκαετία του ’60 ψάχναμε για δολάρια και τώρα ψάχνουμε για γουάν...
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η Κίνα είναι ένα ολοκληρωτικό καθεστώς μπροστά στο οποίο οι περιγραφές του Τζωρτζ Όργουελ στο επικό "1984" ταιριάζουν σε άλλες παρωχημένες τεχνολογικά εποχές του απόλυτου ελέγχου της εξουσίας επί των υπηκόων.
Η Κίνα τα τελευταία χρόνια τεχνολογικά έχει αρχίσει να αφήνει πίσω τη Δύση σε διάφορους τομείς όπως είναι οι οικονομικές και εμπορικές συναλλαγές μέσω των έξυπνων κινητών κλπ. Στην Κίνα οι ροές της πληροφόρησης ελέγχονται πλήρως από το καθεστώς και το διαδίκτυο δεν είναι ανοιχτό προς όλες της κατευθύνσεις όπως συμβαίνει στη Δύση.
Καμία αμφιβολία δεν υπάρχει επίσης πως η Κίνα προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την οικονομική επιρροή της προκειμένου να διαμορφώσει τις πολιτικές επιλογές των χωρών με τις οποίες έχει οικονομικές συναλλαγές. Όπως όλες οι υπερδυνάμεις κατά την περίοδο της ανόδου προσπαθεί να διαμορφώσει γεωπολιτικές ισορροπίες προς το συμφέρον της.
Αν υπάρχει ένα πολιτικοοικονομικό μοντέλο που συνιστά αντίπαλο δέος για τις ανοιχτές κοινωνίες και οικονομίες της δημοκρατικής Δύσης αυτό δεν είναι η κλεπτοκρατία της Ρωσίας ή οι άτακτες ορδές του Ισλάμ λόγω της ανεξέλεγκτης αύξησης του πληθυσμού τους. Το μοντέλο που απειλεί τις δυτικές δημοκρατίες είναι το Κινέζικο που συνδυάζει την κομμουνιστική πολιτική δικτατορία με τον ιδιόμορφο καπιταλισμό.
Παρά ταύτα ο οικονομικός εναγκαλισμός μιας μικρής χώρας όπως η Ελλάδα με μια μεγάλη χώρα όπως η Κίνα, ενέχει μικρότερους κινδύνους από κάποιον π.χ. αντίστοιχο εναγκαλισμό με την αυταρχική Ρωσία...
Η Ελλάδα βρίσκεται πολύ μακριά και πολύ εντός της Ε.Ε. για να θελήσει η Κίνα να αποκτήσει επιρροή στις πολιτικές της εξελίξεις.
Η Κίνα χρειάζεται την Ελλάδα σαν μια εκ διόδων προσέγγιση της μεγάλης αγοράς της Ε.Ε. και η Ελλάδα χρειάζεται τη Κίνα γιατί είναι από τις λίγες περιπτώσεις που ενδιαφέρονται να επενδύσουν σε χώρες όπως η Ελλάδα οι οποίες δεν διαθέτουν φιλικό προς τις επενδύσεις περιβάλλον.
Η Κίνα φαίνεται να ενδιαφέρεται λιγότερο για την αποδοτικότητα των επενδύσεων που κάνει σε χώρες όπως η Ελλάδα και περισσότερο για την εξασφάλιση υποστήριξης χωρών όπως η Ελλάδα στις συλλογικές αποφάσεις της Ε.Ε. απέναντί της. Όσο οι αποφάσεις της Ε.Ε. λαμβάνονται με ομοφωνία η ισχύς μικρών χωρών είναι τεράστια...
Η Ε.Ε. το 2018 πραγματοποίησε προς την Κίνα εξαγωγές ύψους 210 δισ. δολ. και η Κίνα προς την Ε.Ε. εξαγωγές ύψους 395 δισ. δολ. Η Ε.Ε. αναπληρώνει μέρος του ελλείμματος με πλεόνασμα προς τις ΗΠΑ. Οι ανισορροπίες αυτές δημιουργούν κραδασμούς και (λανθασμένα από οικονομική άποψη) πιέζουν τους πολιτικούς να λάβουν μέτρα...
Καθώς λοιπόν τα τελευταία χρόνια το ελεύθερο εμπόριο και η παγκοσμιοποίηση υποχωρούν οι μεγάλες γεωοικονομικές περιφέρειες όπως η Β. Αμερική, η Ε.Ε., η Κίνα φαίνεται να κινούνται προς τον περιορισμό των ανεξέλεγκτων εισαγωγών και εξαγωγών μεταξύ τους.
Όταν η Ε.Ε. θα αυξήσει τους περιορισμούς προς τις κινέζικες εξαγωγές πολλά από τα κινέζικα προϊόντα θα πρέπει να παράγονται ή έστω να συναρμολογούνται στην Ε.Ε. για να έχουν χαμηλότερους δασμούς και να παραμείνουν ανταγωνιστικά.
Μια τέτοια εξέλιξη ενδεχομένως να δημιουργήσει τις συνθήκες για κινέζικες επενδύσεις στην Ελλάδα που θα αφορούν μονάδες συναρμολόγησης...
Τότε ενδεχομένως να δούμε πράγματι τσουνάμι επενδύσεων… Προς το παρόν ζούμε σκηνές που θυμίζουν την ταινία "Καλώς ήλθες δολάριο". Καλώς τα κινεζάκια τα "ζουμπουρλούδικα" λοιπόν...
Το θέμα του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα είναι καίριο ζήτημα αλλά η Ελλάδα είναι πολύ μικρή για να το θέσει από μόνη της. Όταν το θέσουν οι μεγάλες οικονομίες και δημοκρατίες της Δύσης, ακολουθούμε και εμείς...
ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΟΥΠΑΣ
https://www.capital.gr/o-kostas-stoupas-grafei/3392963/kalos-ta-kinezakia-ta-zoumpourloudika?fbclid=IwAR300eyleonkqAku1pbctmsFiwBEvEcQEMjavTr1Dvf8yl7zh0LmUkDTETU
12/11/2019
4.
Ένας Κινέζος και πολλοί «Κινέζοι».
Μεταξύ ενός Κινέζου κι ενός Εσκιμώου επενδυτή, προτιμώ σαφώς τον δεύτερο. Με την διαφορά ότι δεν υπάρχουν Εσκιμώοι διαθέσιμοι να επενδύσουν στην Ελλάδα. Αντίθετα, υπάρχουν Έλληνες επενδυτές που επιχειρούν να πουλήσουν πάγο στους Εσκιμώους ή που κάνουν τον «Κινέζο», αντί να επενδύσουν στο μέλλον της χώρας τους. Στον καπιταλισμό «μιλάει» αυτός που έχει τα χρήματα και την διάθεση για να επενδύσει.
Όποιος μελετήσει τους όρους με τους οποίους επένδυσε η Κίνα στην Βενεζουέλα και σε αφρικανικές χώρες, θα δει ότι πρόκειται για μία συμφωνία με τον διάβολο. Από την άλλη πλευρά, οι Κινέζοι έδειξαν αξιοσημείωτη προσαρμοστικότητα σε χώρες της Δύσης. Άρα, το πρόβλημα είναι τελικά σε εμάς. Αν θα μπορέσουμε να έχουμε κανόνες σεβαστούς απ' όσους επιχειρούν στην Ελλάδα. Έλληνες και ξένους.
Οι Αμερικάνοι κατά κύριο λόγο και οι Ευρωπαίοι κατά δεύτερο έχουν αποδειχτεί δυσανεκτικοί στην διείσδυση των Κινέζων στην Ελλάδα. Οι ίδιοι πάντως έχουν φροντίσει να μην αφήσουν να πέσει κάτω ένα deal αν εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα. Να μην ξεχνάμε τις αγαστές σχέσεις Γερμανίας και Τουρκίας. Δικαίωμά τους είναι, οι άνθρωποι κάνουν την δουλειά τους. Κι εδώ ακριβώς είναι το θέμα. Κάποια στιγμή πρέπει κι εμείς να μάθουμε να κάνουμε σωστά την δουλειά μας.
Το άνοιγμα της Ελλάδας προς την Κίνα το έκανε ο Κώστας Καραμανλής. Επειδή κατάλαβε ότι αυτό ήταν το συμφέρον της χώρας, να ανοιχτεί στους νέους παίκτες της διεθνούς αγοράς. Σήμερα το συμφέρον μας επιβάλλει να φέρουμε πολλές ξένες επενδύσεις. Μακάρι να ήταν ελληνικές, αλλά δεν είναι. Μακάρι να ήταν όλες αμερικάνικες, αλλά δεν είναι. Μακάρι να ήταν γερμανικές, αλλά δεν είναι. Ας είναι, λοιπόν, και κινεζικές.
Αν η οικονομία της χώρας δεν πάρει μπροστά θα πρέπει να ξεχάσουμε την ίδια την χώρα. Μεταξύ της έξυπνης διαχείρισης των αντικειμενικών δυνατοτήτων της Ελλάδας και της εθνικής αυτοχειρίας, ας επιλέξουμε τον πρώτο δρόμο.
Επενδύσεις – επενδύσεις – επενδύσεις. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Είναι ο μοναδικός. Με κανόνες! Αναμφισβήτητα. Με σεβασμό στου νόμους της χώρας. Αυτό δεν συζητείται καν. Αλλά και αντίστοιχα με σεβασμό σε αυτούς που επενδύουν στην χώρα και βάζουν τα χρήματά τους.
Θανάσης Μαυρίδης
https://www.liberal.gr/apopsi/enas-kinezos-kai-polloi-isonkinezoisin/274013?fbclid=IwAR2MNYgCUyCCuMzrPdUrQ8mzPpn9VUQoitnTfWMZCrDFBenG0gYlpwl3euU
13 Νοεμβρίου 2019
5α.
Αυτές είναι οι 16 συμφωνίες που υπεγράφησαν
στο πλαίσιο της επίσκεψης Σι Τζινπίνγκ.
Την περαιτέρω εμβάθυνση των σχέσεων Ελλάδας και Κίνας οριοθετούν οι 16 συμφωνίες που υπογράφονται στο πλαίσιο της επίσκεψής του προέδρου, Σι Τζινπίνγκ, στην Αθήνα. Όπως επισημαίνουν κυβερνητικές πηγές, οι συμφωνίες "δρομολογούν το νέο κύκλο έργων αναβάθμισης του λιμανιού του Πειραιά από την COSCO, ανοίγουν περαιτέρω την κινεζική αγορά σε ορισμένα ελληνικά αγρο-διατροφικά προϊόντα και ενισχύουν τους ήδη στενούς σινο-ελληνικούς δεσμούς σε πολλά πεδία".
Ειδικότερα, οι συμφωνίες είναι οι εξής:
-Συνθήκη για έκδοση καταζητούμενων
Υπογράφεται από τον Υπουργό Δικαιοσύνης Κωνσταντίνο Τσιάρα και τον Υπουργό Εξωτερικών της Κίνας Wang Yi
Περιεχόμενο: Η Συνθήκη περί εκδόσεως προωθεί την αποτελεσματική συνεργασία στον ποινικό τομέα και έχει στόχο την καταστολή του εγκλήματος με βάση τον αμοιβαίο σεβασμό της κυριαρχίας, της ισότητας και του αμοιβαίου οφέλους. Περιλαμβάνει διατάξεις σχετικά με τον σκοπό, τις προϋποθέσεις, τις διαδικασίες και άλλες σχετικές διατάξεις για την έκδοση εκζητουμένων προσώπων.
-Κατάλογος Βασικών Έργων εντός του Πλαισίου Συνεργασίας 2020-2022
Υπογράφεται από τον Υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνι Γεωργιάδη και από τον Πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής Ανάπτυξης και Μεταρρύθμισης He Lifeng
Περιεχόμενο: Πρόκειται για τα επενδυτικά σχέδια στα οποία οι δύο πλευρές αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία. Η υπογραφή του καταλόγου αποτελεί οιονεί εντολή προς τις κινεζικές κρατικές εταιρείες να εξετάσουν τη συμμετοχή τους, επενδυτική ή άλλου είδους, σε αυτά.
-Μνημόνιο Κατανόησης για την προώθηση της αμφίδρομης επενδυτικής
συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Ανάπτυξης της Ελλάδας και του Υπουργείου Εμπορίου της Κίνας
Υπογράφεται από τον Υπουργό Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη και από από τον Υπουργό Εμπορίου της Κίνας Zhong Shan
Περιεχόμενο: Ενισχύεται το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο και ενθαρρύνεται περαιτέρω η διμερής συνεργασία, στον επενδυτικό τομέα και γενικότερα μεταξύ επιχειρήσεων των δύο μερών.
-Πρωτόκολλο μεταξύ του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων της Ελλάδας και της Γενικής Διοίκησης Τελωνείων της Κίνας για την εξαγωγή σαφράν
Υπογράφεται από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκη Βορίδη και από κινεζικής πλευράς από την Πρέσβη Zhang Qiyue
Περιεχόμενο: Θα επιτραπεί η εξαγωγή στην κινεζική αγορά του Κρόκου Κοζάνης, ο οποίος αποτελεί προϊόν ΠΟΠ, ιδιαίτερης σημασίας για την τοπική οικονομία.
-Πρωτόκολλο για την εξαγωγή καρπών ακτινιδίων από την Ελλάδα στην Κίνα, μεταξύ του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και της Γενικής Διοίκησης Τελωνείων της Κίνας
Υπογράφεται από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Μάκη Βορίδη και από την Πρέσβη της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας Zhang Qiyue
Περιεχόμενο: Επεκτείνεται η δυνατότητα εξαγωγής ελληνικών ακτινιδίων από όλες τις περιοχές της χώρας προς την κινεζική αγορά. Έως τώρα, αυτή την δυνατότητα είχαν ορισμένες μόνον περιοχές.
-Μνημόνιο Συνεργασίας σε ραδιοτηλεοπτικά, ηλεκτρονικά και οπτικοακουστικά μέσα μεταξύ της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας και Ενημέρωσης και της Εθνικής Ραδιοτηλεοπτικής Αρχής της Κίνας
Υπογράφεται από τον Υφυπουργό παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικό Εκπρόσωπο Στέλιο Πέτσα και από τον Nie Chenxi, Administrator of National Radio and Television Administration
Περιεχόμενο: Έχει ως στόχο την ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας στους τομείς του ραδιοφώνου, της τηλεόρασης και των ηλεκτρονικών οπτικοακουστικών μέσων και την ανάπτυξη πολιτιστικών και τεχνολογικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών.
-Μνημόνιο Κατανόησης για συνεργασία στον τομέα του Αθλητισμού μεταξύ του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και της Κινεζικής Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρίες
Υπογράφεται από τον Υφυπουργό Αθλητισμού Λευτέρη Αυγενάκη και την Πρέσβη Zhang Qiyue
Περιεχόμενο: Σκοπός είναι η ανάπτυξη συνεργασίας των φορέων των ατόμων με αναπηρία των δύο χωρών, ο συντονισμός της συνεργασίας τους στο διεθνές πλαίσιο και η προώθηση πρωτοβουλιών στο πλαίσιο των διεθνών αθλητικών ομοσπονδιών για την ανταλλαγή εμπειριών, τεχνογνωσίας και την καταπολέμηση της φαρμακοδιέγερσης. Επίσης, η ενίσχυση της συνεργασίας των ατόμων με αναπηρίες στο πλαίσιο των διεθνών Οργανισμών, για την προώθηση των σκοπών του Παραολυμπιακού κινήματος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον χώρο του αθλητισμού.
-Μνημόνιο Κατανόησης μεταξύ των Αεροπορικών Αρχών της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας
Υπογράφεται από τον Υφυπουργό Υποδομών Γιάννη Κεφαλογιάννη και τον Feng Zhenglin, Administrator of Civil Aviation Administration of China
Περιεχόμενο: Περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, πρόβλεψη περί πολλαπλού διορισμού αεροπορικών εταιρειών, καθώς και νέο Πίνακα Διαδρομών, ο οποίος περιλαμβάνει όλα τα σημεία προορισμού εκατέρωθεν, τη δυνατότητα εκτέλεσης πτήσεων charter, καθώς και μίσθωσης αεροσκαφών (leasing), κατά την εκτέλεση δρομολογίων στις συμφωνηθείσες διαδρομές.
-Συμφωνία για εγκαθίδρυση του Κέντρου Κινεζικών Σπουδών μεταξύ της Κινεζικής Ακαδημίας Κοινωνικών Σπουδών και του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη
Υπογράφεται από τον Πρόεδρο του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη Πάνο Λασκαρίδη και τον Xie Fuzhan, Πρόεδρο της Κινεζικής Ακαδημίας Κοινωνικών Σπουδών
Περιεχόμενο: Η Κινεζική Ακαδημία Κοινωνικών Σπουδών, δια μέσου του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη, πρόκειται να ιδρύσει Κέντρο Κινεζικών Σπουδών, για την διδασκαλία της κινεζικής γλώσσας και την προώθηση του κινεζικού πολιτισμού.
-Συμφωνία μεταξύ του Ινστιτούτου Κομφούκιος της Κίνας και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας της Ελλάδας για εγκαθίδρυση παραρτήματος του πρώτου στο δεύτερο
Υπογράφεται από τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Ζήση Μαμούρη και την Πρέσβη Zhang Qiyue
Περιεχόμενο: Σύμπραξη του Ινστιτούτου Κομφούκιος της Κίνας με το
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας της Ελλάδας για την εγκαθίδρυση παραρτήματος του Ινστιτούτου στο ελληνικό ίδρυμα.
-Μνημόνιο Κατανόησης για επιτυχή υλοποίηση
του Master Plan της COSCO στον Πειραιά
Υπογράφεται από τον Υπουργό Ναυτιλίας Γιάννη Πλακιωτάκη και από τον Πρόεδρο Διοικητικού Συμβουλίου της COSCO Shipping Corporation Limited, Xu Lirong
Περιεχόμενο: Δηλώνεται με επίσημο τρόπο η βούληση των δύο πλευρών να ξεπεραστούν τα όποια εμπόδια για την υλοποίηση του επενδυτικού προγράμματος της COSCO στον Λιμένα Πειραιώς, που αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα από κινεζικής πλευράς.
-Ανακοίνωση για την ίδρυση υποκαταστήματος
της Bank of China στην Αθήνα
Υπογράφεται από τον Υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Θεόδωρο Μητράκο και τον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου της Bank of China, Liu Liange
Περιεχόμενο: Ανακοινώνεται η ίδρυση υποκαταστήματος της Bank of China στην Αθήνα, 4ης μεγαλύτερης τράπεζας παγκοσμίως.
-Ανακοίνωση για την ίδρυση Γραφείου Αντιπροσωπείας της Τράπεζας Βιομηχανίας και Εμπορίου της Κίνας στην Αθήνα
Υπογράφεται από τον Υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Θεόδωρο Μητράκο και τον Πρόεδρο και Εκτελεστικό Διευθυντή της Industrial and Commercial Bank of China, Chen Siqing
Περιεχόμενο: Ανακοινώνεται η ίδρυση Γραφείου Αντιπροσωπείας της ICBC στην Αθήνα, μεγαλύτερης τράπεζας παγκοσμίως.
-Συμφωνία για εκδήλωση ενδιαφέροντος στο έργο ηλεκτρικής διασύνδεσης της ηπειρωτικής Ελλάδας με την Κρήτη
Υπογράφεται από τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο του ΑΔΜΗΕ Μανούσο Μανουσάκη και τον Πρόεδρο της State Grid Corporation of China, Kou Wei
Περιεχόμενο: Εκδηλώνεται με τον πλέον επίσημο τρόπο το κινεζικό ενδιαφέρον για συμμετοχή στον διαγωνισμό που αναμένεται να ανακοινωθεί σύντομα για την ηλεκτρική διασύνδεση της ηπειρωτικής Ελλάδας με την Κρήτη.
-Συμφωνία συνεργασίας για τη δημιουργία του έργου MINOS 50MW στην Κρήτη
Υπογράφεται από την ελληνική πλευρά από τον Πρόεδρο NUR Energie Kevin Sara και από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο Prenecon-Green Energy Holdings Plc Δημήτριο Μπούρα και από κινεζικής πλευράς από τον Πρόεδρο και Εκτελεστικό Διευθυντή της Industrial and Commercial Bank of China Chen Siqing και τον Πρόεδρο του China Energy Engineering Group Wang Jianping
Περιεχόμενο: Επισφραγίζεται η συνεργασία των δύο χωρών στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, καθώς με το συγκεκριμένο έργο εξασφαλίζεται η μεταφορά και χρήση προηγμένης κινεζικής τεχνολογίας για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Κρήτη, ώστε να ενισχυθεί σημαντικά η ενεργειακή αυτονομία του νησιού.
-Δέσμη συμβάσεων χρηματοδότησης για την κατασκευή έργων
στο λιμάνι του Πειραιά
Υπογράφεται από ελληνικής πλευράς από τους Αντιπρόεδρο Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων Andrew McDowell και Διευθυντή του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς Θανάση Λιάγκο και από κινεζικής πλευράς από τον Πρόεδρο της Εxport-Import Bank of China, Xu Xiaolian
Περιεχόμενο: Αφορά τη χρηματοδότηση του επενδυτικού προγράμματος της COSCO από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων με την παροχή εγγυήσεων από την κρατική Εxport-Import Bank of China. Έτσι εκδηλώνεται με άμεσο θετικό τρόπο η υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και κατ' επέκταση η υποστήριξη της ΕΕ στην εν λόγω επένδυση.
Του Δημήτρη Γκάτσιου
https://www.capital.gr/oikonomia/3392853/autes-einai-oi-16-sumfonies-pou-upegrafisan-sto-plaisio-tis-episkepsis-si-tzinpingk?fbclid=IwAR3B2Si7NIkNuZIS8YdeqMtKflWTEPyHydVaoe9OpAugYVDaxBEQ9SeJ0t8
11/11/2019
5β.
Οι 14 επιχειρήσεις που μπαίνουν
στο «στόχαστρο» των Κινέζων.
Τι προβλέπει το Μνημόνιο Κατανόησης μεταξύ υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων και υπουργείου Εμπορίου της Κίνας. Σε ποιες επιχειρήσεις καλούνται να συμμετάσχουν οι Κινέζοι. Το προσκλητήριο για τα ΕΛΠΕ και τη ΔΕΠΑ.
Ανοιχτή πρόσκληση προς τις κινεζικές επιχειρήσεις να διευρύνουν την παρουσία τους σε 14 ελληνικές επιχειρήσεις -κυρίως του ενεργειακού τομέα- αποτελεί εν πολλοίς το Μνημόνιο Κατανόησης για την προώθηση της αμφίδρομης επενδυτικής συνεργασίας μεταξύ του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων της Ελλάδας και του υπουργείου Εμπορίου της Κίνας που υπογράφηκε από τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Κινέζο ομόλογό του Zhong Shan.
Με το εν λόγω Μνημόνιο, προτείνεται από ελληνικής πλευράς η είσοδος των κινεζικών επιχειρήσεων στα ΕΛΠΕΕΛΠΕ +0,46%, στη ΔΕΠΑ, στην περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, στο έργο ηλεκτρικής διασύνδεσης Αττικής - Κρήτης καθώς και σε μια σειρά αιολικών πάρκων. Έμφαση, επίσης, πέραν του Λιμανιού του Πειραιά, δίνεται και στα έργα διαχείρισης απορριμάτων στην Αχαΐα, την Κεντρική Μακεδονία και τη Ρόδο.
Όπως ορίζει το Μνημόνιο, σύμφωνα με το Πλαίσιο Συνεργασίας 2020-2022 σε βασικούς τομείς, το οποίο υπεγράφη τον Οκτώβριο μεταξύ του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων της Ελλάδας και της Εθνικής Επιτροπής Ανάπτυξης και Μεταρρυθμίσεων της Κίνας, τα δύο μέρη θα ακολουθήσουν την αρχή περί «συμμετοχής των εταιρειών, προσανατολισμού στην αγορά, εμπορικών δραστηριοτήτων, σύμφωνα με τις τοπικές πρακτικές και τους διεθνείς κανόνες» για την ενθάρρυνση των επιχειρήσεων να αναλάβουν τα ακόλουθα βασικά έργα αμοιβαίου οφέλους και κοινής ανάπτυξης:
Η Ελλάδα πρότεινε τα ακόλουθα έργα, τα οποία η κινεζική πλευρά θα εξετάσει ενεργά και θα ενθαρρύνει τις κινεζικές επιχειρήσεις να συμμετάσχουν:
Σημειώνεται ότι ο κατάλογος αυτός εκφράζει απλώς την ενεργό στάση και τις κοινές επιθυμίες των δύο μερών για την προώθηση της συνεργασίας σε βασικούς τομείς και δεν είναι νομικά δεσμευτικός.
Σταμάτης Ζησίμου
https://www.euro2day.gr/news/economy/article/1706153/oi-14-epiheirhseis-poy-mpainoyn-sto-stohastro-ton.html?fbclid=IwAR2qD-O_Z2VG-9gGzROr4gs0-bn5roauTvemBeJ6dTfNtalOLJGWl1cF1FM
12 Νοεμβρίου 2019
5γ.
Οι σημερινές συμφωνίες με την Κίνα είναι μόνο το «ορεκτικό».
Οι σημερινές συμφωνίες με την Κίνα είναι μια μικρογραφία από αυτό που θα δούμε στο μέλλον, και η Cosco κάτι πολύ μεγαλύτερο από μια απλή επένδυση, δηλώνει στο liberal.gr o Παναγιώτης Πετρακης, προσθέτοντας ότι αυτή η «ψήφος εμπιστοσύνης» από το Πεκίνο, φέρνει συνέργειες, πολύ ευρύτερες απ' αυτό που μπορούμε σήμερα να δούμε. Σχολιάζοντας τα όσα συμφωνήθηκαν χθες μεταξύ Μητσοτάκη -Σι Τζιπίνγκ, ο καθηγητής Οικονομικών στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, μιλά για τις τεράστιες ευκαιρίες που κρύβει η περιοχή μας, όπως για παράδειγμα στη γειτονική Αφρική, που εξελίσσεται σε μελλοντικό έπαθλο του ανταγωνισμού των μεγάλων δυνάμεων, γι' αυτό και υποστηρίζει ότι πρέπει να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο την κινεζική διείσδυση, όσο περισσότερο μας επιτρέπουν οι γεωπολιτικές ισορροπίες. Συνολικά πάντως στο μέτωπο της προσέλκυσης επενδύσεων, θεωρεί κλειδί την ενίσχυση του ανταγωνισμού, προσθέτοντας με νόημα ότι είναι αρκετοί οι τομείς στην Ελλάδα όπου αυτός δεν λειτουργεί, επομένως πρέπει, όπως λέει, η Επιτροπή Ανταγωνισμού να κάνει αισθητή την παρουσία της και σε άλλους κλάδους, φέρνοντας ως παράδειγμα τις τιμές προϊόντων και υπηρεσιών που παραμένουν στο ύψος τους, παρ’ ότι οι μισθοί στα χρόνια της κρίσης κατέρρευσαν.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
- Τι δείχνει η ψήφος εμπιστοσύνης της Κίνας στην ελληνική οικονομία, που έρχεται μετά το ταξίδι Μητσοτάκη στις ΗΠΑ, και το θετικό κλίμα που εισέπραξε;
Είναι πολύ σημαντικό σε μία εποχή όπου ο κόσμος αντιμετωπίζει μία συνολική επιβράδυνση η Ελλάδα ν’ αναπτύσσει τις οικονομικές σχέσεις με την Κίνα που έχει το 16% του παγκόσμιου ΑΕΠ, το 12% των παγκόσμιων εξαγωγών, το 10,7% των εισαγωγών και ρυθμό μεγέθυνσης γύρω στο 6,5%.
Εξάλλου στο μέλλον που έρχεται, η Αφρική θα αποτελέσει το έπαθλο του ανταγωνισμού των μεγάλων οικονομιών. Συνεπώς με δεδομένο την διείσδυση της Κίνας στην περιοχή και το ενδιαφέρον της για διεύρυνση της οικονομικής της παρουσίας, θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να εξεταστούν οι δυνατότητες στενότερης συνεργασίας Ελλάδας – Κίνας σε μία προσπάθεια ενίσχυσης εξωστρέφειας της Ελληνικής οικονομίας.
Εξάλλου η διακήρυξη της Στρατηγικής Συνεργασίας Ελλάδας – Κίνας περιγράφει προωθημένους τομείς που δείχνουν μία ουσιαστικότερη διάθεση συνεργασίας σε στρατηγικά ζητήματα όπως ο «δρόμος του μεταξιού» αλλά και σε πιο λεπτά θέματα όπως «η μία Κίνα» κ.τ.λ. Πάντως πάνω απ’ όλα, η συνεργασία αυτή, επιβεβαιώνει για την Ελληνική οικονομία τον χαρακτήρα ενός αξιόπιστου διεθνούς παράγοντα.
- Τι σήμα στέλνει η επιχειρούμενη εμβάθυνση των οικονομικών σχέσεων με την Κίνα, όχι μόνο σε επίπεδο εικόνας, αλλά και στην πράξη;
Ως μέλος της Ευρωζώνης η Ελλάδα θα πρέπει στα θέματα εξωτερικής οικονομικής πολιτικής να έχει μία στάση εναρμόνισης της πολιτικής της με αυτήν των εταίρων. Όμως, η Ελληνική οικονομία θα πρέπει να εκμεταλλευτεί όλες τις δυνατότητες για παραγωγικές επενδύσεις δεδομένης της πολύ μεγάλης ανάγκης της σε εισαγόμενα κεφάλαια.
Σ’ αυτό φαίνεται να συμφωνούν και οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί (η ΕΤΕΠ χρηματοδοτεί με 140 εκατ. ευρώ την Cosco). Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Κίνα είναι μία από τις μεγαλύτερες ναυτιλιακές δυνάμεις (περίπου γύρω στο 9,5% του παγκόσμιου στόλου) συνεπώς το να μετατρέπεται ο Πειραιάς σ’ ένα σημείο αναφοράς για μία τέτοια υπερδύναμη είναι εξαιρετικά σημαντικό.
- Το ρωτώ γιατί πολλές από τις 16 συμφωνίες που υπεγράφησαν μεταξύ των δύο πλευρών, αφορούν συγκεκριμένες επενδύσεις, όπως την ολοκλήρωση του master plan της Cosco στον ΟΛΠ...
Μία τόσο μεγάλη επιχειρηματική σχέση όπως της Cosco δε θα πρέπει να αντιμετωπίζεται μόνο ως μία «επένδυση» έστω και εάν και χαρακτηρίζεται «μεγάλη».
Οι συνέργειες και οι παραγωγικές διασυνδέσεις που αναπτύσσονται γύρω από την επένδυση αυτή ίσως έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία από ότι έχει και η ίδια η επένδυση.
Άνθρωποι και επιχειρηματικότητα και από τις δύο πλευρές γνωρίζονται και αναπτύσσονται οικονομικές σχέσεις (ναυπηγική κι ναυτιλιακή δραστηριότητα κ.τ.λ.). Η κινεζική επιχειρηματικότητα που θα έχει πολύ μεγάλο ρόλο στο άμεσο μέλλον έχει ιδιόμορφα χαρακτηριστικά επικοινωνίας τα οποία θα πρέπει να καλλιεργηθούν, για να αποδώσουν οι οικονομικές σχέσεις των δύο χωρών.
- Aς πάμε σε ένα θέμα που απασχόλησε πολύ την επικαιρότητα τς τελευταίες ημέρες, την έφοδο της Επιτροπής Ανταγωνισμού στις τράπεζες. Μήπως δείχνει ότι έχουν αρχίσει να λειτουργούν οι ανεξάρτητες αρχές;
Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η παρατήρησή σας. Δεν έχει κάνει καλή εντύπωση στην κοινή γνώμη η συγχρονισμένη αύξηση των προμηθειών των τραπεζών αφού έτσι και αλλιώς γνωρίζουμε ότι και τα στοιχεία κόστους λειτουργίας του κάθε τραπεζικού ιδρύματος είναι διαφορετικά.
Οι ανεξάρτητες αρχές πρέπει να δικαιώνουν την ύπαρξή τους εκτελώντας το έργο που καλούνται να υπηρετήσουν. Εξάλλου και άλλοι σημαντικοί τομείς όπως ο κατασκευαστικός έχουν αισθανθεί την ανάσα της.
Ας μην ξεχνάμε ότι ένα από τα μεγαλύτερα θεωρητικά και πρακτικά προβλήματα της δεκαετίας περιόδου της κρίσης που διήλθαμε είναι ότι ενώ το κόστος εργασίας συμπιέστηκε, οι τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών δεν ακολούθησαν στην ίδια έκταση.
Αυτό σ’ ένα βαθμό μπορεί να οφείλεται και σε εναρμονισμένες πρακτικές τιμολόγησης που ενδεχομένως συναντώνται και σε άλλους κρίσιμους κλάδους της οικονομίας. Είναι επομένως σημαντικό η Επιτροπή Ανταγωνισμού να κάνει αισθητή την παρουσία της και σε αυτούς τους τομείς, που ο ανταγωνισμός δείχνει να μην λειτουργεί σωστά. Να νοιώσουν την "ανάσα" της και αυτοί οι τομείς .
- Ας πάμε στην συνεχιζόμενη πτώση επιτοκίων στα ελληνικά ομόλογα. Τι μας δείχνει το γεγονός ότι για πρώτη φορά από το 2008 η απόδοση του ελληνικού ομολόγου, βρίσκεται κάτω από εκείνη του ιταλικού;
Νομίζω ότι οι ξένοι κεφαλαιούχοι ανακαλύπτουν το αυτονόητο. Δεν έχει τόση σημασία η σχέση χρέους προς ΑΕΠ αλλά το βάρος αποπληρωμής, που είναι μικρό στην Ελλάδα (3% περίπου), αλλά και η σύνθεση του χρέους το οποίο στην Ελλάδα διακρατείται από ευρωπαϊκούς θεσμικούς φορείς.
Επιπλέον έχουμε μπροστά μας μία τετραετία πολιτικής σταθερότητας, που έχει μικρές πιθανότητες δημοσιονομικής εκτροπής, εν αντιθέσει με την Ιταλία, που υπάρχουν υψηλότερες αβεβαιότητες. Οι συνθήκες ωστόσο αυτές απειλούνται από την επιδείνωση του διεθνούς περιβάλλοντος.
- Σχολιάστε μας την έκθεση της Κομισιόν, που προσγειώνει την ανάπτυξη στο 1,8% για το 2019, αλλά και επιβεβαιώνει πως το 2020 και το 2021 θα τρέχουμε με ρυθμό υψηλότερο της ΕΕ…
Φαίνεται ότι συγκεκριμενοποιείται ένα μονοπάτι ανάπτυξης για την Ελληνική οικονομία το οποίο επιφυλάσσει ένα συνεχώς αυξανόμενο ρυθμό μεγέθυνσης. Είναι καταρχήν η πρώτη φορά εδώ και παρά πολλά χρόνια που ο ρυθμός ανάπτυξης της Ελλαδας υπερβαίνει εκείνον της Ευρωζώνης.
Αν φέτος ο ρυθμός υπολογίζεται, όπως και μαζί έχουμε πει παλαιότερα, γύρω στο 1,8%, του χρόνου εκτιμάται γύρω στο 2%. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι το 2021 εκτιμάται υψηλότερα.
Έτσι φθάνουμε στο συμπέρασμα ότι η διαφορά της ανάπτυξης της Ελληνικής οικονομίας σε σχέση με την Ευρωζώνη μεγεθύνεται με αποτέλεσμα να μετατρέπεται η Ελληνική οικονομία σε ένα «ελκυστικό καλό παράδειγμα» μέσα σε μία οικονομικά μελαγχολική Ευρωζώνη.
- Σε ένα μέτωπο που χρήζει μεγάλων αναδιαρθρώσεων, αυτό των κρατικών επιχειρήσεων, είδαμε ότι συστάθηκε κυβερνητική επιτροπή που θα εποπτεύει τις αποφάσεις για τις ΔΕΚΟ οι οποίες ανήκουν στο υπερ Ταμείο. Τι σημαίνει πολιτικά αυτή η κίνηση;
Να θυμηθούμε ότι αυτό το ζήτημα, δηλαδή η υπαγωγή στο υπερταμείο της πραγματικής περιουσίας του ελληνικού λαού, που είναι οι ΔΕΚΟ, είχε αποτελέσει ένα από τα πιο ακανθώδη ζήτημα της διαπραγμάτευσης του Ιουλίου του 2015.
Τότε η διαπραγμάτευση είχε καταλήξει στην δημιουργία του Υπερταμείου με την διοίκησή του να βρίσκεται εκτός ελληνικής επιρροής. Τώρα γίνεται ένα προβλεπόμενο βήμα, το οποίο πάντως δεν είχε μέχρι σήμερα υλοποιηθεί, προς την κατεύθυνση του ελέγχου των αποφάσεων του υπερταμείου από την κυβέρνηση. Νομίζω ότι πολιτικά έχει αξία.
- Επίσης πιστεύετε ότι αλλαγές σαν αυτές που δρομολογούνται στην λειτουργία της ΔΕΗ, πρέπει να επεκταθούν και σε άλλες προβληματικές ΔΕΚΟ, και αν ναι, σε ποιές;
Φαίνεται ότι η ΔΕΗ κατέληξε να είναι μία μοναδική περίπτωση που χρήζει άμεσες διασωστικές αποφάσεις γιατί είναι πολύ μεγάλη για την ελληνική οικονομία.
Αυτό πάντως που επείγει με τις ΔΕΚΟ είναι η εξυγίανσή τους έτσι ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις να συμμετάσχουν στην ανάληψη των ευθυνών (χρέος κ.τ.λ.) που τους αναλογούν από τα βάρη που φέρει η χώρα. Εξάλλου η δημιουργία των βαρών αυτών δεν είναι άμοιρη της τύχης των ΔΕΚΟ (καταπτώσεις εγγυητικών κ.τ.λ.).
https://www.liberal.gr/apopsi/panagiotis-petrakis-oi-simerines-sumfonies-me-tin-kina-einai-mono-to-isonorektikosin/273907?fbclid=IwAR17em5R_T2RmHGDhM_gCO7BKch28tMy9MhWTBxZcF2at8OEkYcHlx4VBy8
12 Νοεμβρίου 2019
Confucius
5δ1.
Ινστιτούτα Κομφούκιος: Η soft ισχύς της Λαϊκής Κίνας.
Η προσπάθεια της Λαϊκής Κίνας να αναδειχθεί σε παγκόσμια υπερδύναμη για τον 21ο αιώνα έχει και ένα συστατικό «ήπιας ισχύος», με αιχμή του δόρατος τα λεγόμενα Ινστιτούτα Κομφούκιος, περισσότερα από 1.500 κέντρα διδασκαλίας κινεζικής γλώσσας και πολιτισμού που έχει ιδρύσει το Πεκίνο σε 140 χώρες.
Το Δίκτυο Κομφούκιος διαμορφώθηκε στα πρότυπα του Βρετανικού Συμβουλίου της Βρετανίας, των Γαλλικών Ινστιτούτων της Γαλλίας και των Ινστιτούτων Θερβάντες της Ισπανίας. Αλλά οι διαφορές είναι σημαντικές, τόσο ως προς το μέγεθος όσο και ως προς το μοντέλο επέκτασης.
Συνολικά, το Δίκτυο Κομφούκιος παρέχει μαθήματα κινεζικής γλώσσας και κουλτούρας σε περισσότερους από 1,5 εκατομμύριο σπουδαστές παγκοσμίως – πολύ περισσότερους από ό,τι το Γαλλικό Ινστιτούτο (500.000), το Βρετανικό Συμβούλιο (370.000) και το Ινστιτούτο Θερβάντες (115.000).
Τα ευρωπαϊκά ινστιτούτα χτίστηκαν πάνω σε ένα μοντέλο επέκτασης στο εξωτερικό το οποίο παραδοσιακά επικεντρώθηκε στο άνοιγμα των δικών τους κέντρων. Αυτό απαιτεί χρήματα για κτίρια, γραφειοκρατική υποδομή και διδακτικό προσωπικό σε κάθε χώρα.
Κοινοπραξίες
Αντιθέτως, τα Ινστιτούτα Κομφούκιος είναι κοινοπραξίες μεταξύ ενός τοπικού πανεπιστημίου και της κινεζικής κυβερνητικής υπηρεσίας Hanban που είναι υπεύθυνη για το πρόγραμμα. Το Πεκίνο συνεργάζεται επίσης με δημοτικά σχολεία και γυμνάσια για να δημιουργήσει τις «τάξεις Κομφούκιου», ένα πρόγραμμα για μικρότερους σε ηλικία μαθητές.
Το Ινστιτούτο Κομφούκιος διευθύνεται συνήθως από έναν τοπικό διευθυντή που διορίζεται από το πανεπιστήμιο και έναν κινέζο αναπληρωτή που διορίζεται από τη Hanban.
Τα χρήματα που δίνει προκαταβολικά η Hanban ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό – από ένα ποσό της τάξης των 3,4 εκατομμυρίων ευρώ στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ στην Καλιφόρνια μέχρι τα 127.000 ευρώ που δόθηκαν στο Πανεπιστήμιο της Σαραγόσα, στην πιο πρόσφατη συμφωνία που υπογράφηκε στην Ισπανία.
Αυτή η ευελιξία επέτρεψε στο κινεζικό Δίκτυο Κομφούκιος να επεκταθεί γρήγορα με σχετικά μικρό κόστος. Η Ισπανία δαπανά περίπου 60 εκατ. ευρώ από τα χρήματα των φορολογουμένων για να διδάξει 115.000 αλλοδαπούς στα Ινστιτούτα Θερβάντες. Η Κίνα ξόδεψε 270 εκατομμύρια ευρώ το 2015 – σύμφωνα με την τελευταία ετήσια έκθεση που είναι διαθέσιμη στο Διαδίκτυο – για 1,4 εκατομμύρια σπουδαστές παγκοσμίως, σχεδόν τρεις φορές λιγότερα χρήματα από την Ισπανία.
Απαγορευμένα θέματα
Αυτή η ταχεία επέκταση των Ινστιτούτων Κομφούκιος έχει προκαλέσει αντιδράσεις, με τους επικριτές να καταγγέλλουν ότι αυτά τα κέντρα λειτουργούν ως «δούρειοι ίπποι» και βάσεις της κινεζικής κομμουνιστικής προπαγάνδας στη Δύση.
Τα Ινστιτούτα είναι υπεύθυνα για την εξάπλωση ενός ευνοϊκού οράματος για το «πρότυπο της Κίνας», σε αντίθεση με την επικρατούσα άποψη μεταξύ δυτικών διανοουμένων και του ευρύτερου κοινού ότι «η Κίνα είναι ένα σκληρό αυταρχικό κράτος».
Στα περισσότερα Ινστιτούτα Κομφούκιος αποφεύγουν πράγματι τα αμφιλεγόμενα ζητήματα όπως ο Δαλάι Λάμα, η ανεξαρτησία της Ταϊβάν και η διαφθορά των κορυφαίων κομμουνιστών αξιωματούχων της Κίνας. Επικεντρώνονται συνήθως στην κλασική κινεζική κουλτούρα: τάι τσι, παραδοσιακή όπερα, πολεμικές τέχνες.
Αλλά ο Μανέλ Ολέ, καθηγητής Κινεζικής Ιστορίας και Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο Pompeu Fabra της Βαρκελώνης, ο οποίος έχει συνεργαστεί με το τοπικό Ινστιτούτο Κομφούκιος, λέει ότι η Hanban ανοίγεται όλο και περισσότερο στα σύγχρονα ζητήματα. «Δεν έχω δει πολλά προβλήματα με τη λογοκρισία» λέει.
Ο αντίλογος
Μια κινέζα δασκάλα σε ένα από τα Κέντρα Κομφούκιου στην Ισπανία είπε ότι εξεπλάγη από το 90λεπτο πολιτικό σεμινάριο που παρακολούθησε στο πλαίσιο της τριήμερης εκπαίδευσής της με τη Hanban στην Κίνα προτού αποσταλεί στην Ισπανία. «Περιμέναμε έναν αυστηρό δάσκαλο που θα μας επέβαλλε να μη μιλάμε για ορισμένα θέματα» είπε.
Αντ’ αυτού βρήκε έναν ανοιχτόμυαλο καθηγητή πανεπιστημίου που παρότρυνε τους μελλοντικούς δασκάλους να «πούνε την αλήθεια… και να μη φοβούνται την κριτική των ξένων για την Κίνα». «Το μόνο πράγμα που πρότεινε ο καθηγητής είναι να δεχθούμε την κριτική και στη συνέχεια να εξηγήσουμε στους ξένους ότι η Κίνα βρίσκεται ακόμα σε διαφορετικό στάδιο ανάπτυξης, ότι υπάρχουν ακόμα πολλά προβλήματα και ότι αυτά τα προβλήματα θα επιλυθούν με τον καιρό» λέει η δασκάλα.
Η επιχείρηση της «ήπιας διείσδυσης» της Κίνας στο εξωτερικό έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης, λένε οι ειδικοί. Τα κινεζικά δεν απειλούν τα αγγλικά, που παραμένουν η κύρια διεθνής γλώσσα. Οι κινεζικές ταινίες απέχουν πολύ από την παγκόσμια επιτυχία του Χόλιγουντ. Ερευνες του κέντρου Pew δείχνουν τακτικά ότι η άποψη για την Κίνα είναι αρνητική σε μεγάλο μέρος των γειτόνων της στην Ασία – που φοβούνται τη στρατιωτική ισχύ της – και στις δυτικές χώρες, που τρομάζουν από την οικονομική άνοδό της και καταδικάζουν τον αυταρχισμό της κομμουνιστικής ηγεσίας.
Αλλά ο σχεδιασμός του Πεκίνου είναι μακροπρόθεσμος. Οπως έχει πει και ο σοφός Κομφούκιος: «Εάν το σχέδιό σου είναι για έναν χρόνο, σπείρε ρύζι. Αν το σχέδιό σου είναι για 10 χρόνια, φύτεψε δέντρα. Εάν το σχέδιό σου είναι για 100 χρόνια, δίδαξε τα παιδιά».
Μητροπούλου Ειρήνη
https://www.tovima.gr/2018/07/25/world/
institoyta-komfoykios-i-soft-isxys-tis-laikis-kinas/
25 Ιουλίου 2018
File Photo: Ο Πρόεδρος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας Σι Τζινπίνγκ συνοδευόμενος από τον Προέδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, επισκέφτηκε το Μουσείο της Ακρόπολης. ΑΠΕ ΜΠΕ, ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ
5δ2.
Τι σημαίνει η παρουσία των Ινστιτούτων Κομφούκιου της Κίνας
μέσα στα πανεπιστήμια μας;
Για την επίσκεψη του Κινέζου ηγέτη στην Ελλάδα γράφτηκαν αρκετά. Δύο από τις συμφωνίες που υπέγραψε η Ελληνική κυβέρνηση στην Αθήνα επέχουν γεωπολιτικής ερμηνείας.
Η μία συμφωνία αφορά τη συμμετοχή κινεζικών εταιριών, δηλαδή του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος, στην ενεργειακή σύνδεση της Κρήτης με την υπόλοιπη Ελλάδα. Σε αυτό, ίσως, δεν χρήζει περαιτέρω ανάλυση καθώς είναι εύλογα τα παρελκόμενα μίας τέτοιας καθαρά γεωπολιτικής απόφασης. Η Ιστορία θα κρίνει εάν αυτή η απόφαση θα είναι θετική ή αρνητική για τα Ελληνικά εθνικά θέματα.
Η άλλη συμφωνία αφορά κάτι πιο υπόγειο και μη-εύκολα αναγνωρίσιμο: την παρουσία των Κινεζικών Ινστιτούτων Κομφούκιου μέσα στα Ελληνικά πανεπιστήμια.
Η πολιτική των Ινστιτούτων Κομφούκιου διαφέρει από το Γαλλικό Ινστιτούτο, το Ινστιτούτο Γκαίτε, το Βρετανικό Συμβούλιο (τα οποία έχουν τη μορφή μορφωτικών Ινστιτούτων) στο εξής σημείο: τα Ινστιτούτα Κομφούκιου προσκολλώνται αποκλειστικά και μόνο εντός ξένων ακαδημαϊκών ιδρυμάτων. Δεν επιδιώκουν να είναι αυτόνομα ιδρύματα όπως π.χ. το Γαλλικό Ινστιτούτο κ.λπ. Τα Ινστιτούτα Κομφούκιου δεν διαθέτουν καν δικά τους κτίρια: επιδιώκουν να στεγάζονται μόνο εντός ακαδημαϊκών ιδρυμάτων της Δύσης (μέσα σε πανεπιστημιακούς χώρους). Δηλαδή σε κτίρια που έχουμε πληρώσει και πληρώνουμε εμείς οι Έλληνες φορολογούμενοι.
Εύλογα λοιπόν δημιουργούνται ορισμένες περίεργες σκέψεις: μήπως στόχος είναι η βιομηχανική, και όχι μόνο, κατασκοπεία στα Ελληνικά πανεπιστήμια; Πολλοί μιλώντας για τα Ινστιτούτα Κομφούκιου, κάνουν λόγο ανοικτά για Δούρειους Ίππους της Κίνας, με στόχο την κινεζική ηγεμονία και την εκ των έσω άλωση της Δύσης. Ειδικότερα, η παρουσία ενός Ινστιτούτου Κομφούκιου μέσα σε τεχνολογικά ιδρύματα της Δύσης θα αποτελούσε ίσως τεχνολογική αυτοκτονία. Μη νομίζουν ορισμένοι ότι τα ελληνικά πανεπιστημιακά ιδρύματα δεν παράγουν υψηλή τεχνογνωσία…μια χαρά υψηλότατη τεχνογνωσία παράγεται στα Ελληνικά πανεπιστήμια.
Στα Ινστιτούτα Κομφούκιου θα διδάσκεται η κινεζική γλώσσα (εντός των Ελληνικών πανεπιστημίων). Φαντάζεστε Κινέζους αξιωματούχους-μέλη του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος να συλλέγουν στοιχεία και προσωπικά δεδομένα Ελλήνων φοιτητών; Πού θα καταλήγουν τα προσωπικά δεδομένα Ελλήνων φοιτητών που θα συλλέγουν τα στελέχη του ΚΚΚ εντός των Ελληνικών πανεπιστημίων; Συνάδει κάτι τέτοιο με την κοινή λογική;
Έχουν ενημερωθεί οι υπάλληλοι και οι καθηγητές των Ελληνικών πανεπιστημίων ότι με αυτόν τον τρόπο ίσως οι πράξεις τους, οι ενέργειές τους, ακόμη και τα οικογενειακά τους θέματα, θα καταγράφονται από μέλη του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος καθημερινώς; Έχουν ρωτηθεί-ενημερωθεί γι’ αυτούς τους πιθανούς κινδύνους οι υπάλληλοι των Πανεπιστημίων τα οποία τυχόν συνεργάζονται ή πρόκειται να συνεργασθούν με κάποιο Ινστιτούτο Κομφούκιου; Δεν έχουν δικαίωμα να το γνωρίζουν; Γνωρίζουν οι Έλληνες ακαδημαϊκοί αυτά τα παρελκόμενα θέματα; Θα εφαρμοσθεί η Ευρωπαϊκή οδηγία GDPR στην προκειμένη περίπτωση;
Σε τελική ανάλυση, ποιόν κινεζικό πολιτισμό ευελπιστούν να προωθήσουν τα Ινστιτούτα Κομφούκιου μέσα στα ελληνικά πανεπιστήμια; Τον πολιτισμό της «Πολιτιστικής Επανάστασης» του Μάο η οποία οδήγησε στην εκκαθάριση εκατομμυρίων Κινέζων αντιφρονούντων-ακαδημαϊκών και επιστημόνων; Τον πολιτισμό των sweat shops;
Τον αρχαίο κινεζικό πολιτισμό πολέμησε σφόδρα το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα και ο Μάο μέσω της «Πολιτισμικής Επανάστασης» με αποτέλεσμα τις εκκαθαρίσεις και τα εκατομμύρια νεκρούς Κινέζους διανοούμενους και επιστήμονες-ακαδημαϊκούς (45 εκατομμύρια νεκροί σε 4 χρόνια!). Τα Ινστιτούτα Κομφούκιου μόνο τον αρχαίο κινεζικό πολιτισμό δεν εκπροσωπούν.
Δρ. ΣΩΤΗΡΗΣ Ν. ΚΑΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ
PhD Σχολής Μηχανικών Ορυκτών Πόρων Πολυτεχνείου Κρήτης
https://hellasjournal.com/2019/11/ti-simainei-i-paroysia-ton-kinezikon-institoyton-komfoykioy-mesa-sta-panepistimia-mas/
16/11/2019
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Γιατί η Αθήνα έχει συμφέρον ο "Δράκος"
να παίζει στο ελληνικό γήπεδο.
Το γεγονός ότι καθ' όλη τη διάρκεια της σύντομης επίσκεψής του στην Αθήνα ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ δεν έχασε ευκαιρία για να αναφερθεί στην επένδυση της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά δεν είναι, βεβαίως, τυχαίο. Η κινέζικη αυτή επένδυση έχει καταστεί εμβληματική και ένα είδος υποδείγματος για το τι θα μπορούσε να προσφέρει ο κινέζικος "Δράκος" στην ελληνική οικονομία.
Παρά τις πιέσεις από ΗΠΑ και ΕΕ, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δείχνει να ακολουθεί τα βήματα της κυβέρνησης Τσίπρα, η οποία με τη σειρά της είχε ακολουθήσει τα βήματα των προηγούμενων κυβερνήσεων. Διαμορφώνεται έτσι μία συναίνεση στο ελληνικό πολιτικό σύστημα για στρατηγικού χαρακτήρα οικονομική συνεργασία με το Πεκίνο. Το λιμάνι του Πειραιά είναι το κέντρο αυτής της συνεργασίας.
Για τους Κινέζους η Ελλάδα έχει μεγάλη γεωοικονομική αξία, λόγω της γεωγραφικής θέσης της και σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είναι μέλος της ΕΕ. Η κινέζικη πλευρά θεωρεί τον Πειραιά την απόληξη του θαλάσσιου “Δρόμου του Μεταξιού” και την ιδανική πύλη για το εξαγωγικό εμπόριό της προς τις ευρωπαϊκές αγορές. Πύλη που αποκτά ακόμα μεγαλύτερη αξία μετά τη διεύρυνση της διώρυγας του Σουέζ.
Ειδικά για τα κοντέινερ με περιεχόμενο εμπορευμάτων αξίας πάνω από 300.000 ευρώ ο Πειραιάς συμφέρει πάρα πολύ σε σύγκριση με την εκφόρτωση στα μεγάλα λιμάνια του Ρότερνταμ και του Αμβούργου. Αφενός ρίχνει σημαντικά το κόστος, αφετέρου μειώνει περίπου κατά 10 ημέρες τον χρόνο παράδοσης των εμπορευμάτων. Προϋπόθεση είναι, βεβαίως, να εκσυγχρονισθεί η σιδηροδρομική σύνδεση του Πειραιά με τη Βουδαπέστη μέσω Σκοπίων και Σερβίας.
Το "διαμάντι" της Cosco
Αλλά και έτσι όπως είναι τα πράγματα σήμερα, το λιμάνι του Πειραιά αναδεικνύεται σε διαμάντι για την Cosco. Ας σημειωθεί ότι ο όμιλος αντλεί ένα σημαντικό μέρος των συνολικών του εσόδων από την εδώ δραστηριότητά του. Το ποσοστό αυτό ανεβαίνει. Στόχος του κινέζικου κολοσσού είναι να μετατρέψει τον Πειραιά και σε βάση για μεγάλες εταιρείες κρουαζιέρας.
Επίσης, σκοπεύει να πραγματοποιήσει επενδύσεις για την αναβάθμιση των υποδομών αποθήκευσης και διακίνησης κοντέινερ που θα μετατρέψουν τον Πειραιά σε κορυφαίο λιμάνι του είδους στη Μεσόγειο. Επενδύσεις θα γίνουν και στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη που βρίσκεται στον χώρο του λιμανιού, αλλά και για την επέκταση του car terminal με στόχο η χωρητικότητα να ανέλθει στα 20.000 οχήματα. Στον χώρο του λιμανιού προγραμματίζεται να κατασκευαστούν εκθεσιακό κέντρο και πολυτελές ξενοδοχείο.
Τα σχέδια αυτά, ωστόσο, προς το παρόν προσκρούουν σε εμπόδια, τα οποία δεν είναι μόνο γραφειοκρατικού χαρακτήρα. Όπως προανέφερα, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ασκούν ασφυκτικές πιέσεις στην Αθήνα να εμποδίσει την επέκταση της κινέζικης οικονομικής παρουσίας στην Ελλάδα. Αυτές οι πιέσεις αφορούν όχι μόνο σε νέες επενδύσεις, αλλά και στις προγραμματισμένες επενδύσεις στο λιμάνι του Πειραιά.
Παράγοντας της αγοράς που γνωρίζει από πρώτο χέρι τους Κινέζους μας είπε ότι «είναι σκληροί εργοδότες», ότι «τα θέλουν όλα και πως κάθε σύμβαση είναι σκαλοπάτι για να διεκδικήσουν περισσότερα». Η ιστορία της Cosco στον Πειραιά το επιβεβαιώνει. Το ίδιο και η αναφορά του Κινέζου προέδρου στον Τσίπρα για τον περιορισμό των απεργιών, όταν είχαν συναντηθεί στην Κίνα το 2016.
Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα έχει πολλά να κερδίσει από τη διεύρυνση της οικονομικής συνεργασίας με την Κίνα. Και μόνο η διόγκωση του κινέζικου τουριστικού ρεύματος προς την Ελλάδα θα ήταν εξαιρετικά σημαντική για την ελληνική οικονομία. Κι αυτό, όχι μόνο λόγω του μεγάλου αριθμού, αλλά και επειδή το ρεύμα μπορεί να διοχετευθεί στο νεκρό διάστημα Οκτώβριος-Απρίλιος, όταν οι ελληνικές τουριστικές υποδομές υπολειτουργούν ή κλείνουν. Αυτό είναι δυνατόν, επειδή για τους Κινέζους η Ελλάδα είναι ελκυστικός προορισμός κυρίως για την ιστορία και τα μνημεία της, όχι τόσο για τις παραλίες της.
Η γεωπολιτική διάσταση
Αν και οι Κινέζοι κάνουν ό,τι μπορούν για να δείξουν πως κινούνται αποκλειστικά με οικονομικά κριτήρια και πως δεν έχουν βλέψεις πολιτικής επιρροής στην Ευρώπη, αυτό δεν ισχύει. Πιστεύουν βαθιά ότι είναι η ανερχόμενη υπερδύναμη και ενδιαφέρονται πολύ να αποκτήσουν και γεωπολιτικά ερείσματα. Επειδή, όμως, είναι μακροπρόθεσμοι παίκτες, δεν βιάζονται και πολύ περισσότερο δεν κάνουν άγαρμπες κινήσεις για να μην προκαλέσουν αντιδράσεις.
Έχουν συνείδηση πως η Ευρώπη δεν είναι Αφρική, όπου έχουν βάλει πολύ γερά το πόδι τους, εξασφαλίζοντας μακροπρόθεσμες συμβάσεις και για την αγορά πρώτων υλών και για την προμήθεια αγροτικών προϊόντων που παράγονται ειδικά γι’ αυτούς. Προφανώς το Πεκίνο ενδιαφέρεται να διατηρήσει και να ενισχύσει τις κινέζικες εξαγωγές προς Ευρώπη και ΗΠΑ, αλλά έχει συνείδηση πως οι Δυτικοί έχουν ήδη αρχίσει να εγείρουν εμπόδια. Η πολιτική του προέδρου Τραμπ μπορεί να είναι κραυγαλέα, αλλά δεν αποτελεί παρένθεση.
Γι' αυτό και η Κίνα επιδιώκει να δημιουργήσει τον δικό της ζωτικό χώρο, ο οποίος να μην εξαρτάται από τη Δύση. Αυτό το νόημα έχει ο νέος "Δρόμος του Μεταξιού". Η πρωτοφανής αυτή πρωτοβουλία, με την αλυσίδα των μεγάλης κλίμακας υποδομών, έχει σκοπό να αλλάξει τη γεωοικονομία και τη γεωπολιτική της Ευρασίας, απεξαρτητοποιώντας την από το θαλάσσιο εμπόριο, το οποίο ελέγχουν οι Δυτικές Δυνάμεις.
Νέος παίκτης στο ελληνικό γήπεδο
Στόχος του Πεκίνου είναι με τις μαζικές επενδύσεις του να εδραιώσει την παρουσία και την επιρροή του στην Ευρασία και δυτικότερα. Εξ ου και η πρωτοβουλία "17+1", στην οποία συμμετέχει η Κίνα και οι χώρες των Βαλκανίων και της ανατολικής Ευρώπης. Είναι προφανές ότι εάν το σχέδιο αυτό προχωρήσει, η Κίνα θα εξισορροπήσει εκ των πραγμάτων την οικονομική διείσδυση και κατ' επέκταση εν μέρει και την πολιτική επιρροή που σήμερα ασκεί κυρίως η Γερμανία στην περιοχή.
Η Ελλάδα μπορεί να εξήλθε από τα Μνημόνια, αλλά σε μεγάλο βαθμό παραμένει αλυσοδεμένη, λόγω των δημοσιονομικών και άλλων δεσμεύσεων που της έχουν επιβληθεί από τους δανειστές. Ως εκ τούτου, δεν έχει λόγο να ανησυχεί από την ενίσχυση της κινεζικής οικονομικής παρουσίας. Οι δεδηλωμένες ανησυχίες της Ουάσιγκτον και της ΕΕ-Γερμανίας για κινέζικη διείσδυση και επιρροή στην Ελλάδα, αφορούν τον δικό τους ανταγωνισμό με την Κίνα για επιρροή, όχι τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.
Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει ζωτική ανάγκη από άμεσες ξένες επενδύσεις, οι οποίες δεν έρχονται ούτε από την Ευρώπη, ούτε από τις ΗΠΑ. Είναι και το γεγονός πως οτιδήποτε μπορεί έστω και λίγο να εξισορροπήσει την καθηλωτική εξάρτηση της Ελλάδας τόσο από το ευρωιερατείο όσο και από την Ουάσιγκτον (κυρίως σε πολιτικό-στρατιωτικό επίπεδο) μόνο θετικό μπορεί να είναι για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. Δεν τίθεται, άλλωστε, ζήτημα αλλαγής στρατηγικών συμμαχιών. Αυτό που πρακτικά τίθεται ως ερώτημα είναι εάν θέλουμε κι έναν ακόμα μεγάλο παίκτη στο "ελληνικό γήπεδο". Έναν παίκτη, μάλιστα, ο οποίος για να μπει στο γήπεδο είναι διατεθειμένος να κάνει επενδύσεις.
Σταύρος Λυγερός
Ο Σταύρος Λυγερός έχει εργασθεί σε εφημερίδες (για 23 χρόνια στην Καθημερινή), ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς. Σήμερα είναι πολιτικός-διπλωματικός σχολιαστής στον τηλεοπτικό σταθμό OPEN και διευθυντής του ιστότοπου SLpress.gr. Συγγραφέας 13 βιβλίων. Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973.
https://slpress.gr/ethnika/giati-i-athina-echei-symferon-o-quot-drakos-quot-na-paizei-sto-elliniko-gipedo/
13 Νοεμβρίου 2019
2.
Ο «δράκος» στο οικόπεδο του «αετού».
Οι ανισοβαρείς ελληνοκινεζικές σχέσεις
και οι προσδοκίες της Αθήνας
Μετά την επίσκεψη του Προέδρου της Κίνας στην Αθήνα ενδεχομένως να αναπτερώθηκε το ηθικό των καλλιεργητών ακτινιδίων και να επιβεβαιώθηκε η αυτοπεποίθηση των παραγωγών κρόκου Κοζάνης, στους οποίους άνοιξε η απέραντη κινεζική αγορά. Κατά τα λοιπά είναι μάλλον περισσότεροι αυτοί που ανησυχούν και προβληματίζονται από τον... μόνιμο ελλιμενισμό του κινεζικού δράκου στα θερμά νερά της Μεσογείου, μια ανάσα του δηλαδή «μακριά» από τις ευρωπαϊκές (και κατά βάση γερμανικές) αγορές...
Όσο και να το έχουν παλέψει επικοινωνιακά οι τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις, κανείς και τίποτε δεν μπορεί να κρύψει ότι οι ταχέως αναπτυσσόμενες ελληνοκινεζικές σχέσεις είναι ανισοβαρείς. Ποιος χάνει δεν είναι δύσκολο να το διαπιστώσει κάποιος ούτε χρειάζεται ιδιαίτερες γνώσεις. Αυτός που χάνει σε ένα τέτοιο συναπάντημα είναι κατά κανόνα ο ασθενέστερος.
Στην προκειμένη περίπτωση είναι σαφές ότι το ελληνικό κεφάλαιο, εδώ και δυο δεκαετίες (ακολουθώντας την παγκόσμια τάση), άφησε στην Αθήνα τις ταμπέλες του – αν τις άφησε κι αυτές – και τοποθετήθηκε στη «δουλοπαροικιακή» αγορά εργασίας στην Κίνα, εξασφαλίζοντας υπερκέρδη και αδιαφορώντας για την εγχώρια παραγωγική ερήμωση.
Ποιος μπορεί να αντισταθεί άλλωστε στους πειρασμούς των υπερκερδών και της φοροαποφυγής που εξασφαλίζουν οι ορθάνοιχτες πόρτες των αγορών; Σε τέτοιου είδους πειρασμούς έχουν υποκύψει όλοι όσοι είχαν παραγωγική δραστηριότητα στην Ελλάδα και μπορούσαν να τη μεταφέρουν αναζητώντας τζάμπα εργατικά χεριά και φιλοεπενδυτικούς νόμους σαν αυτούς που πρόσφερε και εξακολουθεί προσφέρει και η Κίνα, μεταξύ άλλων.
Τα ασυναγώνιστα στη φθήνια κινεζικά χέρια άλλωστε παράγουν το σύνολο σχεδόν των ηλεκτρονικών γκάτζετ που χρησιμοποιούνται παγκοσμίως. Αυτά τα κινεζικά χέρια χτίζουν, πέρα απ’ όλα τα άλλα, και τα καράβια των Ελλήνων εφοπλιστών, οι οποίοι κατά τα λοιπά, έχοντας εξασφαλίσει το αφορολόγητο στη χώρα όπου έχουν τη ταμπέλα τους (την Ελλάδα δηλαδή), φιγουράρουν ως οι πρώτοι των πρώτων στην παγκόσμια ναυτιλία.
Είναι πολλά τα λεφτά
Η απορρόφηση τρομακτικού μεγέθους και έντασης διεθνούς κεφαλαίου τις δύο - τρεις τελευταίες δεκαετίες έχει τοποθετήσει πια την κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία της Κίνας στην κορυφή της παγκόσμιας πυραμίδας και έχει μετατρέψει το κινεζικό κράτος σε υπερδύναμη που διεκδικεί την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία.
Η Κίνα ήδη υλοποιεί τον σχεδιασμό της για τη δημιουργία ενός νέου εμπορικού δικτύου μεταξύ Ασίας, Αφρικής και Ευρώπης. Το κινεζικό κράτος, σ’ αυτό το πλαίσιο, χρηματοδοτεί την κατασκευή λιμανιών, σιδηροδρομικών γραμμών, δρόμων και βιομηχανικών πάρκων. Η υπόσχεση που δίνει στις χώρες είναι πάντα η ίδια: επενδύσεις και οικονομική ανάπτυξη.
Αυτή η κινεζική υπόσχεση δεν ήταν δυνατόν να αγνοηθεί από τις ελληνικές κυβερνήσεις (Ν.Δ. / ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ) που διαχειρίζονταν την πτώχευση της χώρας. Έτσι, λοιπόν, ο κινεζικός δράκος εμφανίστηκε στα νερά του Πειραιά και το πρώτο λιμάνι της χώρας έγινε λιμάνι της COSCO και η νότια πύλη εισόδου των Κινέζων στην Ευρώπη, η οποία – ας μην το λησμονούμε – παραμένει οικονομικά γερμανικό και στρατιωτικά αμερικανικό «μαγαζί».
Το (κινεζικό) χρήμα ωστόσο και μέχρι ενός ορίου είναι τόσο πολύ ώστε μπορεί να κάμψει αντιρρήσεις και αντιδράσεις. Άλλωστε και οι Κινέζοι, στην περίπτωση της Ελλάδας, αναλαμβάνουν το ρίσκο να ρίξουν κάποια από τα πολλά τους χρήματα στην Ελλάδα, που σε γεωπολιτικό επίπεδο χαρακτηρίζεται αμερικανικό οικόπεδο, γεγονός το οποίο επιβεβαιώνεται και από τη μισή ντουζίνα αμερικανικές βάσεις που διατρέχουν τη χώρα από την Κρήτη στον Νότο μέχρι την Αλεξανδρούπολη στον Βορρά.
Υπομονή κι επιμονή
Παρά τα κινεζικά μεγέθη, το ιστορικό βάθος που διαθέτει αυτή η χώρα μαζί με την υπομονή και την επιμονή που χαρακτηρίζουν τη συλλογική ταυτότητα του έθνους τους επιτρέπουν στο Πεκίνο τη φιλοδοξία της επέκτασης ακόμη και σε ξένα οικόπεδα. Το προγεφύρωμα που δημιούργησαν με την αγορά του λιμανιού του Πειραιά είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίοι σκέφτεται, σχεδιάζει και δρα ο Κινεζικός δράκος.
Στην πεινασμένη για επενδύσεις Ελλάδα τα χρήματα που θα πέσουν για την επέκταση του λιμανιού του Πειραιά μπορεί να προβληθούν από την κυβέρνηση ως επιτυχία, ωστόσο, αυτά τα κινεζικά κεφάλαια τοποθετούνται στο πλαίσιο της υλοποίησης του γενικότερου και ευρύτερου κινεζικού σχεδίου για τη δημιουργία του νέου Δρόμου του Μεταξιού, ο οποίος θα συνδέει την κινεζική παραγωγή με τις ευρωπαϊκές αγορές.
Το ίδιο κινεζικό πλάνο εξυπηρετεί και το άνοιγμα υποκαταστημάτων στην Αθήνα δύο παγκόσμιων κινεζικών τραπεζικών κολοσσών. Η Κίνα, λειτουργώντας με τους «κανόνες» των αγορών σε ό,τι αφορά τις τοποθετήσεις κεφαλαίων παγκοσμίως, μπορεί να είναι ενοχλητική για τους μεγάλους ανταγωνιστές της, όπως είναι οι ΗΠΑ ή η Γερμανία, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να την κατηγορήσει ότι δεν παίζει με τους κανόνες που η παγκοσμιοποίηση έχει θεοποιήσει.
Πάντως σ’ αυτό το τρομακτικό παιχνίδι ισχύος υπάρχουν και κάποια όρια. Στην περίπτωση της Ελλάδας θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι αυτά τα όρια τα έθεσε δημοσίως ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο σε ομιλία του όταν προ μηνός ήρθε στην Αθήνα για να επικυρώσει τη συμφωνία για τις αμερικανικές βάσεις στη χώρα. Χωρίς περιστροφές, λοιπόν, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών είχε πει ότι απαγορεύεται οποιαδήποτε σκέψη της ελληνικής κυβέρνησης να συνεργαστεί με την Κίνα και τις κινεζικές εταιρείες για τα νέα ευρυζωνικά δίκτυα.
Αυτήν την απαγόρευση φαίνεται ότι έλαβε σοβαρά υπόψη η κυβέρνησή μας: στις ελληνοκινεζικές συμφωνίες που υπογράφτηκαν κατά την επίσκεψη του Προέδρου της Κίνας στην Αθήνα δεν γίνεται καν νύξη για συνεργασία σε αυτόν τον τομέα. Ο κινεζικός δράκος άλλωστε γνωρίζει ότι κινείται σε «ξένο» οικόπεδο και χαρακτηρίζεται από την «κομψότητα» των κινήσεών του και την υπομονή που του προσφέρει η επίγνωση της μακράς Ιστορίας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΛAΚΑΣ
Δημοσιεύτηκε στο ''ΠΟΝΤΙΚΙ',
τεύχος 2099 στις 14-11-2019
http://www.topontiki.gr/article/352091/
o-drakos-sto-oikopedo-toy-aetoy
15/11/2019
3.
Καλώς τα κινεζάκια τα "ζουμπουρλούδικα"...
Καλώς ήρθες... δολάριο!
Οι περισσότεροι εκ των μεγαλύτερων θα θυμάστε την κινηματογραφική ταινία του 1967 με τον Γ. Κωνσταντίνου, "Καλώς ήρθες δολάριο..." Είναι η πρώτη έγχρωμη ταινία η επεξεργασία της οποίας έγινε εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα. Η υπόθεση της ταινίας ήταν βασισμένη στο θεατρικό έργο "Ο 6ος Αμερικανικός στόλος" των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου.
Συχνά η μοίρα των μικρών χωρών και οικονομιών είναι να προσπαθούν να προσελκύσουν επενδύσεις και χρήμα με ό,τι μέσο διαθέτουν, ιδίως αν η ανταγωνιστικότητα και τα άλλα κριτήριά τους που προσελκύουν επενδύσεις βρίσκονται χαμηλά...
Τη δεκαετία του ’60 ψάχναμε για δολάρια και τώρα ψάχνουμε για γουάν...
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η Κίνα είναι ένα ολοκληρωτικό καθεστώς μπροστά στο οποίο οι περιγραφές του Τζωρτζ Όργουελ στο επικό "1984" ταιριάζουν σε άλλες παρωχημένες τεχνολογικά εποχές του απόλυτου ελέγχου της εξουσίας επί των υπηκόων.
Η Κίνα τα τελευταία χρόνια τεχνολογικά έχει αρχίσει να αφήνει πίσω τη Δύση σε διάφορους τομείς όπως είναι οι οικονομικές και εμπορικές συναλλαγές μέσω των έξυπνων κινητών κλπ. Στην Κίνα οι ροές της πληροφόρησης ελέγχονται πλήρως από το καθεστώς και το διαδίκτυο δεν είναι ανοιχτό προς όλες της κατευθύνσεις όπως συμβαίνει στη Δύση.
Καμία αμφιβολία δεν υπάρχει επίσης πως η Κίνα προσπαθεί να χρησιμοποιήσει την οικονομική επιρροή της προκειμένου να διαμορφώσει τις πολιτικές επιλογές των χωρών με τις οποίες έχει οικονομικές συναλλαγές. Όπως όλες οι υπερδυνάμεις κατά την περίοδο της ανόδου προσπαθεί να διαμορφώσει γεωπολιτικές ισορροπίες προς το συμφέρον της.
Αν υπάρχει ένα πολιτικοοικονομικό μοντέλο που συνιστά αντίπαλο δέος για τις ανοιχτές κοινωνίες και οικονομίες της δημοκρατικής Δύσης αυτό δεν είναι η κλεπτοκρατία της Ρωσίας ή οι άτακτες ορδές του Ισλάμ λόγω της ανεξέλεγκτης αύξησης του πληθυσμού τους. Το μοντέλο που απειλεί τις δυτικές δημοκρατίες είναι το Κινέζικο που συνδυάζει την κομμουνιστική πολιτική δικτατορία με τον ιδιόμορφο καπιταλισμό.
Παρά ταύτα ο οικονομικός εναγκαλισμός μιας μικρής χώρας όπως η Ελλάδα με μια μεγάλη χώρα όπως η Κίνα, ενέχει μικρότερους κινδύνους από κάποιον π.χ. αντίστοιχο εναγκαλισμό με την αυταρχική Ρωσία...
Η Ελλάδα βρίσκεται πολύ μακριά και πολύ εντός της Ε.Ε. για να θελήσει η Κίνα να αποκτήσει επιρροή στις πολιτικές της εξελίξεις.
Η Κίνα χρειάζεται την Ελλάδα σαν μια εκ διόδων προσέγγιση της μεγάλης αγοράς της Ε.Ε. και η Ελλάδα χρειάζεται τη Κίνα γιατί είναι από τις λίγες περιπτώσεις που ενδιαφέρονται να επενδύσουν σε χώρες όπως η Ελλάδα οι οποίες δεν διαθέτουν φιλικό προς τις επενδύσεις περιβάλλον.
Η Κίνα φαίνεται να ενδιαφέρεται λιγότερο για την αποδοτικότητα των επενδύσεων που κάνει σε χώρες όπως η Ελλάδα και περισσότερο για την εξασφάλιση υποστήριξης χωρών όπως η Ελλάδα στις συλλογικές αποφάσεις της Ε.Ε. απέναντί της. Όσο οι αποφάσεις της Ε.Ε. λαμβάνονται με ομοφωνία η ισχύς μικρών χωρών είναι τεράστια...
Η Ε.Ε. το 2018 πραγματοποίησε προς την Κίνα εξαγωγές ύψους 210 δισ. δολ. και η Κίνα προς την Ε.Ε. εξαγωγές ύψους 395 δισ. δολ. Η Ε.Ε. αναπληρώνει μέρος του ελλείμματος με πλεόνασμα προς τις ΗΠΑ. Οι ανισορροπίες αυτές δημιουργούν κραδασμούς και (λανθασμένα από οικονομική άποψη) πιέζουν τους πολιτικούς να λάβουν μέτρα...
Καθώς λοιπόν τα τελευταία χρόνια το ελεύθερο εμπόριο και η παγκοσμιοποίηση υποχωρούν οι μεγάλες γεωοικονομικές περιφέρειες όπως η Β. Αμερική, η Ε.Ε., η Κίνα φαίνεται να κινούνται προς τον περιορισμό των ανεξέλεγκτων εισαγωγών και εξαγωγών μεταξύ τους.
Όταν η Ε.Ε. θα αυξήσει τους περιορισμούς προς τις κινέζικες εξαγωγές πολλά από τα κινέζικα προϊόντα θα πρέπει να παράγονται ή έστω να συναρμολογούνται στην Ε.Ε. για να έχουν χαμηλότερους δασμούς και να παραμείνουν ανταγωνιστικά.
Μια τέτοια εξέλιξη ενδεχομένως να δημιουργήσει τις συνθήκες για κινέζικες επενδύσεις στην Ελλάδα που θα αφορούν μονάδες συναρμολόγησης...
Τότε ενδεχομένως να δούμε πράγματι τσουνάμι επενδύσεων… Προς το παρόν ζούμε σκηνές που θυμίζουν την ταινία "Καλώς ήλθες δολάριο". Καλώς τα κινεζάκια τα "ζουμπουρλούδικα" λοιπόν...
Το θέμα του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κίνα είναι καίριο ζήτημα αλλά η Ελλάδα είναι πολύ μικρή για να το θέσει από μόνη της. Όταν το θέσουν οι μεγάλες οικονομίες και δημοκρατίες της Δύσης, ακολουθούμε και εμείς...
ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΟΥΠΑΣ
https://www.capital.gr/o-kostas-stoupas-grafei/3392963/kalos-ta-kinezakia-ta-zoumpourloudika?fbclid=IwAR300eyleonkqAku1pbctmsFiwBEvEcQEMjavTr1Dvf8yl7zh0LmUkDTETU
12/11/2019
4.
Ένας Κινέζος και πολλοί «Κινέζοι».
Μεταξύ ενός Κινέζου κι ενός Εσκιμώου επενδυτή, προτιμώ σαφώς τον δεύτερο. Με την διαφορά ότι δεν υπάρχουν Εσκιμώοι διαθέσιμοι να επενδύσουν στην Ελλάδα. Αντίθετα, υπάρχουν Έλληνες επενδυτές που επιχειρούν να πουλήσουν πάγο στους Εσκιμώους ή που κάνουν τον «Κινέζο», αντί να επενδύσουν στο μέλλον της χώρας τους. Στον καπιταλισμό «μιλάει» αυτός που έχει τα χρήματα και την διάθεση για να επενδύσει.
Όποιος μελετήσει τους όρους με τους οποίους επένδυσε η Κίνα στην Βενεζουέλα και σε αφρικανικές χώρες, θα δει ότι πρόκειται για μία συμφωνία με τον διάβολο. Από την άλλη πλευρά, οι Κινέζοι έδειξαν αξιοσημείωτη προσαρμοστικότητα σε χώρες της Δύσης. Άρα, το πρόβλημα είναι τελικά σε εμάς. Αν θα μπορέσουμε να έχουμε κανόνες σεβαστούς απ' όσους επιχειρούν στην Ελλάδα. Έλληνες και ξένους.
Οι Αμερικάνοι κατά κύριο λόγο και οι Ευρωπαίοι κατά δεύτερο έχουν αποδειχτεί δυσανεκτικοί στην διείσδυση των Κινέζων στην Ελλάδα. Οι ίδιοι πάντως έχουν φροντίσει να μην αφήσουν να πέσει κάτω ένα deal αν εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα. Να μην ξεχνάμε τις αγαστές σχέσεις Γερμανίας και Τουρκίας. Δικαίωμά τους είναι, οι άνθρωποι κάνουν την δουλειά τους. Κι εδώ ακριβώς είναι το θέμα. Κάποια στιγμή πρέπει κι εμείς να μάθουμε να κάνουμε σωστά την δουλειά μας.
Το άνοιγμα της Ελλάδας προς την Κίνα το έκανε ο Κώστας Καραμανλής. Επειδή κατάλαβε ότι αυτό ήταν το συμφέρον της χώρας, να ανοιχτεί στους νέους παίκτες της διεθνούς αγοράς. Σήμερα το συμφέρον μας επιβάλλει να φέρουμε πολλές ξένες επενδύσεις. Μακάρι να ήταν ελληνικές, αλλά δεν είναι. Μακάρι να ήταν όλες αμερικάνικες, αλλά δεν είναι. Μακάρι να ήταν γερμανικές, αλλά δεν είναι. Ας είναι, λοιπόν, και κινεζικές.
Αν η οικονομία της χώρας δεν πάρει μπροστά θα πρέπει να ξεχάσουμε την ίδια την χώρα. Μεταξύ της έξυπνης διαχείρισης των αντικειμενικών δυνατοτήτων της Ελλάδας και της εθνικής αυτοχειρίας, ας επιλέξουμε τον πρώτο δρόμο.
Επενδύσεις – επενδύσεις – επενδύσεις. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Είναι ο μοναδικός. Με κανόνες! Αναμφισβήτητα. Με σεβασμό στου νόμους της χώρας. Αυτό δεν συζητείται καν. Αλλά και αντίστοιχα με σεβασμό σε αυτούς που επενδύουν στην χώρα και βάζουν τα χρήματά τους.
Θανάσης Μαυρίδης
https://www.liberal.gr/apopsi/enas-kinezos-kai-polloi-isonkinezoisin/274013?fbclid=IwAR2MNYgCUyCCuMzrPdUrQ8mzPpn9VUQoitnTfWMZCrDFBenG0gYlpwl3euU
13 Νοεμβρίου 2019
5α.
Αυτές είναι οι 16 συμφωνίες που υπεγράφησαν
στο πλαίσιο της επίσκεψης Σι Τζινπίνγκ.
Την περαιτέρω εμβάθυνση των σχέσεων Ελλάδας και Κίνας οριοθετούν οι 16 συμφωνίες που υπογράφονται στο πλαίσιο της επίσκεψής του προέδρου, Σι Τζινπίνγκ, στην Αθήνα. Όπως επισημαίνουν κυβερνητικές πηγές, οι συμφωνίες "δρομολογούν το νέο κύκλο έργων αναβάθμισης του λιμανιού του Πειραιά από την COSCO, ανοίγουν περαιτέρω την κινεζική αγορά σε ορισμένα ελληνικά αγρο-διατροφικά προϊόντα και ενισχύουν τους ήδη στενούς σινο-ελληνικούς δεσμούς σε πολλά πεδία".
Ειδικότερα, οι συμφωνίες είναι οι εξής:
-Συνθήκη για έκδοση καταζητούμενων
Υπογράφεται από τον Υπουργό Δικαιοσύνης Κωνσταντίνο Τσιάρα και τον Υπουργό Εξωτερικών της Κίνας Wang Yi
Περιεχόμενο: Η Συνθήκη περί εκδόσεως προωθεί την αποτελεσματική συνεργασία στον ποινικό τομέα και έχει στόχο την καταστολή του εγκλήματος με βάση τον αμοιβαίο σεβασμό της κυριαρχίας, της ισότητας και του αμοιβαίου οφέλους. Περιλαμβάνει διατάξεις σχετικά με τον σκοπό, τις προϋποθέσεις, τις διαδικασίες και άλλες σχετικές διατάξεις για την έκδοση εκζητουμένων προσώπων.
-Κατάλογος Βασικών Έργων εντός του Πλαισίου Συνεργασίας 2020-2022
Υπογράφεται από τον Υπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων Άδωνι Γεωργιάδη και από τον Πρόεδρο της Εθνικής Επιτροπής Ανάπτυξης και Μεταρρύθμισης He Lifeng
Περιεχόμενο: Πρόκειται για τα επενδυτικά σχέδια στα οποία οι δύο πλευρές αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία. Η υπογραφή του καταλόγου αποτελεί οιονεί εντολή προς τις κινεζικές κρατικές εταιρείες να εξετάσουν τη συμμετοχή τους, επενδυτική ή άλλου είδους, σε αυτά.
-Μνημόνιο Κατανόησης για την προώθηση της αμφίδρομης επενδυτικής
συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Ανάπτυξης της Ελλάδας και του Υπουργείου Εμπορίου της Κίνας
Υπογράφεται από τον Υπουργό Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη και από από τον Υπουργό Εμπορίου της Κίνας Zhong Shan
Περιεχόμενο: Ενισχύεται το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο και ενθαρρύνεται περαιτέρω η διμερής συνεργασία, στον επενδυτικό τομέα και γενικότερα μεταξύ επιχειρήσεων των δύο μερών.
-Πρωτόκολλο μεταξύ του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων της Ελλάδας και της Γενικής Διοίκησης Τελωνείων της Κίνας για την εξαγωγή σαφράν
Υπογράφεται από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης Μάκη Βορίδη και από κινεζικής πλευράς από την Πρέσβη Zhang Qiyue
Περιεχόμενο: Θα επιτραπεί η εξαγωγή στην κινεζική αγορά του Κρόκου Κοζάνης, ο οποίος αποτελεί προϊόν ΠΟΠ, ιδιαίτερης σημασίας για την τοπική οικονομία.
-Πρωτόκολλο για την εξαγωγή καρπών ακτινιδίων από την Ελλάδα στην Κίνα, μεταξύ του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και της Γενικής Διοίκησης Τελωνείων της Κίνας
Υπογράφεται από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Μάκη Βορίδη και από την Πρέσβη της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας Zhang Qiyue
Περιεχόμενο: Επεκτείνεται η δυνατότητα εξαγωγής ελληνικών ακτινιδίων από όλες τις περιοχές της χώρας προς την κινεζική αγορά. Έως τώρα, αυτή την δυνατότητα είχαν ορισμένες μόνον περιοχές.
-Μνημόνιο Συνεργασίας σε ραδιοτηλεοπτικά, ηλεκτρονικά και οπτικοακουστικά μέσα μεταξύ της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας και Ενημέρωσης και της Εθνικής Ραδιοτηλεοπτικής Αρχής της Κίνας
Υπογράφεται από τον Υφυπουργό παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικό Εκπρόσωπο Στέλιο Πέτσα και από τον Nie Chenxi, Administrator of National Radio and Television Administration
Περιεχόμενο: Έχει ως στόχο την ενίσχυση της διμερούς συνεργασίας στους τομείς του ραδιοφώνου, της τηλεόρασης και των ηλεκτρονικών οπτικοακουστικών μέσων και την ανάπτυξη πολιτιστικών και τεχνολογικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών.
-Μνημόνιο Κατανόησης για συνεργασία στον τομέα του Αθλητισμού μεταξύ του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και της Κινεζικής Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρίες
Υπογράφεται από τον Υφυπουργό Αθλητισμού Λευτέρη Αυγενάκη και την Πρέσβη Zhang Qiyue
Περιεχόμενο: Σκοπός είναι η ανάπτυξη συνεργασίας των φορέων των ατόμων με αναπηρία των δύο χωρών, ο συντονισμός της συνεργασίας τους στο διεθνές πλαίσιο και η προώθηση πρωτοβουλιών στο πλαίσιο των διεθνών αθλητικών ομοσπονδιών για την ανταλλαγή εμπειριών, τεχνογνωσίας και την καταπολέμηση της φαρμακοδιέγερσης. Επίσης, η ενίσχυση της συνεργασίας των ατόμων με αναπηρίες στο πλαίσιο των διεθνών Οργανισμών, για την προώθηση των σκοπών του Παραολυμπιακού κινήματος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον χώρο του αθλητισμού.
-Μνημόνιο Κατανόησης μεταξύ των Αεροπορικών Αρχών της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας
Υπογράφεται από τον Υφυπουργό Υποδομών Γιάννη Κεφαλογιάννη και τον Feng Zhenglin, Administrator of Civil Aviation Administration of China
Περιεχόμενο: Περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, πρόβλεψη περί πολλαπλού διορισμού αεροπορικών εταιρειών, καθώς και νέο Πίνακα Διαδρομών, ο οποίος περιλαμβάνει όλα τα σημεία προορισμού εκατέρωθεν, τη δυνατότητα εκτέλεσης πτήσεων charter, καθώς και μίσθωσης αεροσκαφών (leasing), κατά την εκτέλεση δρομολογίων στις συμφωνηθείσες διαδρομές.
-Συμφωνία για εγκαθίδρυση του Κέντρου Κινεζικών Σπουδών μεταξύ της Κινεζικής Ακαδημίας Κοινωνικών Σπουδών και του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη
Υπογράφεται από τον Πρόεδρο του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη Πάνο Λασκαρίδη και τον Xie Fuzhan, Πρόεδρο της Κινεζικής Ακαδημίας Κοινωνικών Σπουδών
Περιεχόμενο: Η Κινεζική Ακαδημία Κοινωνικών Σπουδών, δια μέσου του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη, πρόκειται να ιδρύσει Κέντρο Κινεζικών Σπουδών, για την διδασκαλία της κινεζικής γλώσσας και την προώθηση του κινεζικού πολιτισμού.
-Συμφωνία μεταξύ του Ινστιτούτου Κομφούκιος της Κίνας και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας της Ελλάδας για εγκαθίδρυση παραρτήματος του πρώτου στο δεύτερο
Υπογράφεται από τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Ζήση Μαμούρη και την Πρέσβη Zhang Qiyue
Περιεχόμενο: Σύμπραξη του Ινστιτούτου Κομφούκιος της Κίνας με το
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας της Ελλάδας για την εγκαθίδρυση παραρτήματος του Ινστιτούτου στο ελληνικό ίδρυμα.
-Μνημόνιο Κατανόησης για επιτυχή υλοποίηση
του Master Plan της COSCO στον Πειραιά
Υπογράφεται από τον Υπουργό Ναυτιλίας Γιάννη Πλακιωτάκη και από τον Πρόεδρο Διοικητικού Συμβουλίου της COSCO Shipping Corporation Limited, Xu Lirong
Περιεχόμενο: Δηλώνεται με επίσημο τρόπο η βούληση των δύο πλευρών να ξεπεραστούν τα όποια εμπόδια για την υλοποίηση του επενδυτικού προγράμματος της COSCO στον Λιμένα Πειραιώς, που αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα από κινεζικής πλευράς.
-Ανακοίνωση για την ίδρυση υποκαταστήματος
της Bank of China στην Αθήνα
Υπογράφεται από τον Υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Θεόδωρο Μητράκο και τον Πρόεδρο του Διοικητικού Συμβουλίου της Bank of China, Liu Liange
Περιεχόμενο: Ανακοινώνεται η ίδρυση υποκαταστήματος της Bank of China στην Αθήνα, 4ης μεγαλύτερης τράπεζας παγκοσμίως.
-Ανακοίνωση για την ίδρυση Γραφείου Αντιπροσωπείας της Τράπεζας Βιομηχανίας και Εμπορίου της Κίνας στην Αθήνα
Υπογράφεται από τον Υποδιοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Θεόδωρο Μητράκο και τον Πρόεδρο και Εκτελεστικό Διευθυντή της Industrial and Commercial Bank of China, Chen Siqing
Περιεχόμενο: Ανακοινώνεται η ίδρυση Γραφείου Αντιπροσωπείας της ICBC στην Αθήνα, μεγαλύτερης τράπεζας παγκοσμίως.
-Συμφωνία για εκδήλωση ενδιαφέροντος στο έργο ηλεκτρικής διασύνδεσης της ηπειρωτικής Ελλάδας με την Κρήτη
Υπογράφεται από τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο του ΑΔΜΗΕ Μανούσο Μανουσάκη και τον Πρόεδρο της State Grid Corporation of China, Kou Wei
Περιεχόμενο: Εκδηλώνεται με τον πλέον επίσημο τρόπο το κινεζικό ενδιαφέρον για συμμετοχή στον διαγωνισμό που αναμένεται να ανακοινωθεί σύντομα για την ηλεκτρική διασύνδεση της ηπειρωτικής Ελλάδας με την Κρήτη.
-Συμφωνία συνεργασίας για τη δημιουργία του έργου MINOS 50MW στην Κρήτη
Υπογράφεται από την ελληνική πλευρά από τον Πρόεδρο NUR Energie Kevin Sara και από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο Prenecon-Green Energy Holdings Plc Δημήτριο Μπούρα και από κινεζικής πλευράς από τον Πρόεδρο και Εκτελεστικό Διευθυντή της Industrial and Commercial Bank of China Chen Siqing και τον Πρόεδρο του China Energy Engineering Group Wang Jianping
Περιεχόμενο: Επισφραγίζεται η συνεργασία των δύο χωρών στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, καθώς με το συγκεκριμένο έργο εξασφαλίζεται η μεταφορά και χρήση προηγμένης κινεζικής τεχνολογίας για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στην Κρήτη, ώστε να ενισχυθεί σημαντικά η ενεργειακή αυτονομία του νησιού.
-Δέσμη συμβάσεων χρηματοδότησης για την κατασκευή έργων
στο λιμάνι του Πειραιά
Υπογράφεται από ελληνικής πλευράς από τους Αντιπρόεδρο Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων Andrew McDowell και Διευθυντή του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς Θανάση Λιάγκο και από κινεζικής πλευράς από τον Πρόεδρο της Εxport-Import Bank of China, Xu Xiaolian
Περιεχόμενο: Αφορά τη χρηματοδότηση του επενδυτικού προγράμματος της COSCO από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων με την παροχή εγγυήσεων από την κρατική Εxport-Import Bank of China. Έτσι εκδηλώνεται με άμεσο θετικό τρόπο η υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και κατ' επέκταση η υποστήριξη της ΕΕ στην εν λόγω επένδυση.
Του Δημήτρη Γκάτσιου
https://www.capital.gr/oikonomia/3392853/autes-einai-oi-16-sumfonies-pou-upegrafisan-sto-plaisio-tis-episkepsis-si-tzinpingk?fbclid=IwAR3B2Si7NIkNuZIS8YdeqMtKflWTEPyHydVaoe9OpAugYVDaxBEQ9SeJ0t8
11/11/2019
5β.
Οι 14 επιχειρήσεις που μπαίνουν
στο «στόχαστρο» των Κινέζων.
Τι προβλέπει το Μνημόνιο Κατανόησης μεταξύ υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων και υπουργείου Εμπορίου της Κίνας. Σε ποιες επιχειρήσεις καλούνται να συμμετάσχουν οι Κινέζοι. Το προσκλητήριο για τα ΕΛΠΕ και τη ΔΕΠΑ.
Ανοιχτή πρόσκληση προς τις κινεζικές επιχειρήσεις να διευρύνουν την παρουσία τους σε 14 ελληνικές επιχειρήσεις -κυρίως του ενεργειακού τομέα- αποτελεί εν πολλοίς το Μνημόνιο Κατανόησης για την προώθηση της αμφίδρομης επενδυτικής συνεργασίας μεταξύ του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων της Ελλάδας και του υπουργείου Εμπορίου της Κίνας που υπογράφηκε από τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Κινέζο ομόλογό του Zhong Shan.
Με το εν λόγω Μνημόνιο, προτείνεται από ελληνικής πλευράς η είσοδος των κινεζικών επιχειρήσεων στα ΕΛΠΕΕΛΠΕ +0,46%, στη ΔΕΠΑ, στην περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, στο έργο ηλεκτρικής διασύνδεσης Αττικής - Κρήτης καθώς και σε μια σειρά αιολικών πάρκων. Έμφαση, επίσης, πέραν του Λιμανιού του Πειραιά, δίνεται και στα έργα διαχείρισης απορριμάτων στην Αχαΐα, την Κεντρική Μακεδονία και τη Ρόδο.
Όπως ορίζει το Μνημόνιο, σύμφωνα με το Πλαίσιο Συνεργασίας 2020-2022 σε βασικούς τομείς, το οποίο υπεγράφη τον Οκτώβριο μεταξύ του υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων της Ελλάδας και της Εθνικής Επιτροπής Ανάπτυξης και Μεταρρυθμίσεων της Κίνας, τα δύο μέρη θα ακολουθήσουν την αρχή περί «συμμετοχής των εταιρειών, προσανατολισμού στην αγορά, εμπορικών δραστηριοτήτων, σύμφωνα με τις τοπικές πρακτικές και τους διεθνείς κανόνες» για την ενθάρρυνση των επιχειρήσεων να αναλάβουν τα ακόλουθα βασικά έργα αμοιβαίου οφέλους και κοινής ανάπτυξης:
1. Εξαγορά και Επέκταση του λιμένα του Πειραιά
2. Αιολικά έργα στη Θράκη, στη Μάνη, στο Τρίκορφο και στην Κρήτη
3. Επενδύσεις της Κρατικής Εταιρείας Δικτύου Ενέργειας της Κίνας στο μετοχικό κεφάλαιο και σε λοιπά έργα διασύνδεσης δικτύου
4. Επέκταση του εργοστασίου βωξίτη NFC
5. Ηλιοθερμικό έργο M.I.N.O.S.
6. Έργο αποτέφρωσης απορριμμάτων στη Ρόδο
1. ΕΛΠΕΕΛΠΕ +0,46% (πώληση μετοχών)
2. ΔΕΠΑ (πώληση μετοχών)
3. Εταιρεία ειδικού σκοπού για την ηλεκτρική διασύνδεση Αττικής - Κρήτης, Ariadne Interconnector (πώληση μετοχών)
4. Περαιτέρω Ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ (ITPO) Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας, όπου η κινεζική Κρατική Εταιρεία Δικτύου Ενέργειας έχει δικαίωμα προαίρεσης
5. Ανάπτυξη αιολικών πάρκων στην Κρήτη
6. Ανάπτυξη αιολικών πάρκων σε ακατοίκητα νησιά του συμπλέγματος των Δωδεκανήσων και των Κυκλάδων στο Αιγαίο Πέλαγος
7. Έργο Διαχείρισης απορριμμάτων στην Αχαΐα - Πελοπόννησο
8. Έργο Διαχείρισης απορριμμάτων στην περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας
Σημειώνεται ότι ο κατάλογος αυτός εκφράζει απλώς την ενεργό στάση και τις κοινές επιθυμίες των δύο μερών για την προώθηση της συνεργασίας σε βασικούς τομείς και δεν είναι νομικά δεσμευτικός.
Σταμάτης Ζησίμου
https://www.euro2day.gr/news/economy/article/1706153/oi-14-epiheirhseis-poy-mpainoyn-sto-stohastro-ton.html?fbclid=IwAR2qD-O_Z2VG-9gGzROr4gs0-bn5roauTvemBeJ6dTfNtalOLJGWl1cF1FM
12 Νοεμβρίου 2019
5γ.
Οι σημερινές συμφωνίες με την Κίνα είναι μόνο το «ορεκτικό».
Οι σημερινές συμφωνίες με την Κίνα είναι μια μικρογραφία από αυτό που θα δούμε στο μέλλον, και η Cosco κάτι πολύ μεγαλύτερο από μια απλή επένδυση, δηλώνει στο liberal.gr o Παναγιώτης Πετρακης, προσθέτοντας ότι αυτή η «ψήφος εμπιστοσύνης» από το Πεκίνο, φέρνει συνέργειες, πολύ ευρύτερες απ' αυτό που μπορούμε σήμερα να δούμε. Σχολιάζοντας τα όσα συμφωνήθηκαν χθες μεταξύ Μητσοτάκη -Σι Τζιπίνγκ, ο καθηγητής Οικονομικών στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, μιλά για τις τεράστιες ευκαιρίες που κρύβει η περιοχή μας, όπως για παράδειγμα στη γειτονική Αφρική, που εξελίσσεται σε μελλοντικό έπαθλο του ανταγωνισμού των μεγάλων δυνάμεων, γι' αυτό και υποστηρίζει ότι πρέπει να εκμεταλλευτούμε στο έπακρο την κινεζική διείσδυση, όσο περισσότερο μας επιτρέπουν οι γεωπολιτικές ισορροπίες. Συνολικά πάντως στο μέτωπο της προσέλκυσης επενδύσεων, θεωρεί κλειδί την ενίσχυση του ανταγωνισμού, προσθέτοντας με νόημα ότι είναι αρκετοί οι τομείς στην Ελλάδα όπου αυτός δεν λειτουργεί, επομένως πρέπει, όπως λέει, η Επιτροπή Ανταγωνισμού να κάνει αισθητή την παρουσία της και σε άλλους κλάδους, φέρνοντας ως παράδειγμα τις τιμές προϊόντων και υπηρεσιών που παραμένουν στο ύψος τους, παρ’ ότι οι μισθοί στα χρόνια της κρίσης κατέρρευσαν.
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη
- Τι δείχνει η ψήφος εμπιστοσύνης της Κίνας στην ελληνική οικονομία, που έρχεται μετά το ταξίδι Μητσοτάκη στις ΗΠΑ, και το θετικό κλίμα που εισέπραξε;
Είναι πολύ σημαντικό σε μία εποχή όπου ο κόσμος αντιμετωπίζει μία συνολική επιβράδυνση η Ελλάδα ν’ αναπτύσσει τις οικονομικές σχέσεις με την Κίνα που έχει το 16% του παγκόσμιου ΑΕΠ, το 12% των παγκόσμιων εξαγωγών, το 10,7% των εισαγωγών και ρυθμό μεγέθυνσης γύρω στο 6,5%.
Εξάλλου στο μέλλον που έρχεται, η Αφρική θα αποτελέσει το έπαθλο του ανταγωνισμού των μεγάλων οικονομιών. Συνεπώς με δεδομένο την διείσδυση της Κίνας στην περιοχή και το ενδιαφέρον της για διεύρυνση της οικονομικής της παρουσίας, θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να εξεταστούν οι δυνατότητες στενότερης συνεργασίας Ελλάδας – Κίνας σε μία προσπάθεια ενίσχυσης εξωστρέφειας της Ελληνικής οικονομίας.
Εξάλλου η διακήρυξη της Στρατηγικής Συνεργασίας Ελλάδας – Κίνας περιγράφει προωθημένους τομείς που δείχνουν μία ουσιαστικότερη διάθεση συνεργασίας σε στρατηγικά ζητήματα όπως ο «δρόμος του μεταξιού» αλλά και σε πιο λεπτά θέματα όπως «η μία Κίνα» κ.τ.λ. Πάντως πάνω απ’ όλα, η συνεργασία αυτή, επιβεβαιώνει για την Ελληνική οικονομία τον χαρακτήρα ενός αξιόπιστου διεθνούς παράγοντα.
- Τι σήμα στέλνει η επιχειρούμενη εμβάθυνση των οικονομικών σχέσεων με την Κίνα, όχι μόνο σε επίπεδο εικόνας, αλλά και στην πράξη;
Ως μέλος της Ευρωζώνης η Ελλάδα θα πρέπει στα θέματα εξωτερικής οικονομικής πολιτικής να έχει μία στάση εναρμόνισης της πολιτικής της με αυτήν των εταίρων. Όμως, η Ελληνική οικονομία θα πρέπει να εκμεταλλευτεί όλες τις δυνατότητες για παραγωγικές επενδύσεις δεδομένης της πολύ μεγάλης ανάγκης της σε εισαγόμενα κεφάλαια.
Σ’ αυτό φαίνεται να συμφωνούν και οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί (η ΕΤΕΠ χρηματοδοτεί με 140 εκατ. ευρώ την Cosco). Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Κίνα είναι μία από τις μεγαλύτερες ναυτιλιακές δυνάμεις (περίπου γύρω στο 9,5% του παγκόσμιου στόλου) συνεπώς το να μετατρέπεται ο Πειραιάς σ’ ένα σημείο αναφοράς για μία τέτοια υπερδύναμη είναι εξαιρετικά σημαντικό.
- Το ρωτώ γιατί πολλές από τις 16 συμφωνίες που υπεγράφησαν μεταξύ των δύο πλευρών, αφορούν συγκεκριμένες επενδύσεις, όπως την ολοκλήρωση του master plan της Cosco στον ΟΛΠ...
Μία τόσο μεγάλη επιχειρηματική σχέση όπως της Cosco δε θα πρέπει να αντιμετωπίζεται μόνο ως μία «επένδυση» έστω και εάν και χαρακτηρίζεται «μεγάλη».
Οι συνέργειες και οι παραγωγικές διασυνδέσεις που αναπτύσσονται γύρω από την επένδυση αυτή ίσως έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία από ότι έχει και η ίδια η επένδυση.
Άνθρωποι και επιχειρηματικότητα και από τις δύο πλευρές γνωρίζονται και αναπτύσσονται οικονομικές σχέσεις (ναυπηγική κι ναυτιλιακή δραστηριότητα κ.τ.λ.). Η κινεζική επιχειρηματικότητα που θα έχει πολύ μεγάλο ρόλο στο άμεσο μέλλον έχει ιδιόμορφα χαρακτηριστικά επικοινωνίας τα οποία θα πρέπει να καλλιεργηθούν, για να αποδώσουν οι οικονομικές σχέσεις των δύο χωρών.
- Aς πάμε σε ένα θέμα που απασχόλησε πολύ την επικαιρότητα τς τελευταίες ημέρες, την έφοδο της Επιτροπής Ανταγωνισμού στις τράπεζες. Μήπως δείχνει ότι έχουν αρχίσει να λειτουργούν οι ανεξάρτητες αρχές;
Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η παρατήρησή σας. Δεν έχει κάνει καλή εντύπωση στην κοινή γνώμη η συγχρονισμένη αύξηση των προμηθειών των τραπεζών αφού έτσι και αλλιώς γνωρίζουμε ότι και τα στοιχεία κόστους λειτουργίας του κάθε τραπεζικού ιδρύματος είναι διαφορετικά.
Οι ανεξάρτητες αρχές πρέπει να δικαιώνουν την ύπαρξή τους εκτελώντας το έργο που καλούνται να υπηρετήσουν. Εξάλλου και άλλοι σημαντικοί τομείς όπως ο κατασκευαστικός έχουν αισθανθεί την ανάσα της.
Ας μην ξεχνάμε ότι ένα από τα μεγαλύτερα θεωρητικά και πρακτικά προβλήματα της δεκαετίας περιόδου της κρίσης που διήλθαμε είναι ότι ενώ το κόστος εργασίας συμπιέστηκε, οι τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών δεν ακολούθησαν στην ίδια έκταση.
Αυτό σ’ ένα βαθμό μπορεί να οφείλεται και σε εναρμονισμένες πρακτικές τιμολόγησης που ενδεχομένως συναντώνται και σε άλλους κρίσιμους κλάδους της οικονομίας. Είναι επομένως σημαντικό η Επιτροπή Ανταγωνισμού να κάνει αισθητή την παρουσία της και σε αυτούς τους τομείς, που ο ανταγωνισμός δείχνει να μην λειτουργεί σωστά. Να νοιώσουν την "ανάσα" της και αυτοί οι τομείς .
- Ας πάμε στην συνεχιζόμενη πτώση επιτοκίων στα ελληνικά ομόλογα. Τι μας δείχνει το γεγονός ότι για πρώτη φορά από το 2008 η απόδοση του ελληνικού ομολόγου, βρίσκεται κάτω από εκείνη του ιταλικού;
Νομίζω ότι οι ξένοι κεφαλαιούχοι ανακαλύπτουν το αυτονόητο. Δεν έχει τόση σημασία η σχέση χρέους προς ΑΕΠ αλλά το βάρος αποπληρωμής, που είναι μικρό στην Ελλάδα (3% περίπου), αλλά και η σύνθεση του χρέους το οποίο στην Ελλάδα διακρατείται από ευρωπαϊκούς θεσμικούς φορείς.
Επιπλέον έχουμε μπροστά μας μία τετραετία πολιτικής σταθερότητας, που έχει μικρές πιθανότητες δημοσιονομικής εκτροπής, εν αντιθέσει με την Ιταλία, που υπάρχουν υψηλότερες αβεβαιότητες. Οι συνθήκες ωστόσο αυτές απειλούνται από την επιδείνωση του διεθνούς περιβάλλοντος.
- Σχολιάστε μας την έκθεση της Κομισιόν, που προσγειώνει την ανάπτυξη στο 1,8% για το 2019, αλλά και επιβεβαιώνει πως το 2020 και το 2021 θα τρέχουμε με ρυθμό υψηλότερο της ΕΕ…
Φαίνεται ότι συγκεκριμενοποιείται ένα μονοπάτι ανάπτυξης για την Ελληνική οικονομία το οποίο επιφυλάσσει ένα συνεχώς αυξανόμενο ρυθμό μεγέθυνσης. Είναι καταρχήν η πρώτη φορά εδώ και παρά πολλά χρόνια που ο ρυθμός ανάπτυξης της Ελλαδας υπερβαίνει εκείνον της Ευρωζώνης.
Αν φέτος ο ρυθμός υπολογίζεται, όπως και μαζί έχουμε πει παλαιότερα, γύρω στο 1,8%, του χρόνου εκτιμάται γύρω στο 2%. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι το 2021 εκτιμάται υψηλότερα.
Έτσι φθάνουμε στο συμπέρασμα ότι η διαφορά της ανάπτυξης της Ελληνικής οικονομίας σε σχέση με την Ευρωζώνη μεγεθύνεται με αποτέλεσμα να μετατρέπεται η Ελληνική οικονομία σε ένα «ελκυστικό καλό παράδειγμα» μέσα σε μία οικονομικά μελαγχολική Ευρωζώνη.
- Σε ένα μέτωπο που χρήζει μεγάλων αναδιαρθρώσεων, αυτό των κρατικών επιχειρήσεων, είδαμε ότι συστάθηκε κυβερνητική επιτροπή που θα εποπτεύει τις αποφάσεις για τις ΔΕΚΟ οι οποίες ανήκουν στο υπερ Ταμείο. Τι σημαίνει πολιτικά αυτή η κίνηση;
Να θυμηθούμε ότι αυτό το ζήτημα, δηλαδή η υπαγωγή στο υπερταμείο της πραγματικής περιουσίας του ελληνικού λαού, που είναι οι ΔΕΚΟ, είχε αποτελέσει ένα από τα πιο ακανθώδη ζήτημα της διαπραγμάτευσης του Ιουλίου του 2015.
Τότε η διαπραγμάτευση είχε καταλήξει στην δημιουργία του Υπερταμείου με την διοίκησή του να βρίσκεται εκτός ελληνικής επιρροής. Τώρα γίνεται ένα προβλεπόμενο βήμα, το οποίο πάντως δεν είχε μέχρι σήμερα υλοποιηθεί, προς την κατεύθυνση του ελέγχου των αποφάσεων του υπερταμείου από την κυβέρνηση. Νομίζω ότι πολιτικά έχει αξία.
- Επίσης πιστεύετε ότι αλλαγές σαν αυτές που δρομολογούνται στην λειτουργία της ΔΕΗ, πρέπει να επεκταθούν και σε άλλες προβληματικές ΔΕΚΟ, και αν ναι, σε ποιές;
Φαίνεται ότι η ΔΕΗ κατέληξε να είναι μία μοναδική περίπτωση που χρήζει άμεσες διασωστικές αποφάσεις γιατί είναι πολύ μεγάλη για την ελληνική οικονομία.
Αυτό πάντως που επείγει με τις ΔΕΚΟ είναι η εξυγίανσή τους έτσι ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις να συμμετάσχουν στην ανάληψη των ευθυνών (χρέος κ.τ.λ.) που τους αναλογούν από τα βάρη που φέρει η χώρα. Εξάλλου η δημιουργία των βαρών αυτών δεν είναι άμοιρη της τύχης των ΔΕΚΟ (καταπτώσεις εγγυητικών κ.τ.λ.).
https://www.liberal.gr/apopsi/panagiotis-petrakis-oi-simerines-sumfonies-me-tin-kina-einai-mono-to-isonorektikosin/273907?fbclid=IwAR17em5R_T2RmHGDhM_gCO7BKch28tMy9MhWTBxZcF2at8OEkYcHlx4VBy8
12 Νοεμβρίου 2019
Confucius
5δ1.
Ινστιτούτα Κομφούκιος: Η soft ισχύς της Λαϊκής Κίνας.
Η προσπάθεια της Λαϊκής Κίνας να αναδειχθεί σε παγκόσμια υπερδύναμη για τον 21ο αιώνα έχει και ένα συστατικό «ήπιας ισχύος», με αιχμή του δόρατος τα λεγόμενα Ινστιτούτα Κομφούκιος, περισσότερα από 1.500 κέντρα διδασκαλίας κινεζικής γλώσσας και πολιτισμού που έχει ιδρύσει το Πεκίνο σε 140 χώρες.
Το Δίκτυο Κομφούκιος διαμορφώθηκε στα πρότυπα του Βρετανικού Συμβουλίου της Βρετανίας, των Γαλλικών Ινστιτούτων της Γαλλίας και των Ινστιτούτων Θερβάντες της Ισπανίας. Αλλά οι διαφορές είναι σημαντικές, τόσο ως προς το μέγεθος όσο και ως προς το μοντέλο επέκτασης.
Συνολικά, το Δίκτυο Κομφούκιος παρέχει μαθήματα κινεζικής γλώσσας και κουλτούρας σε περισσότερους από 1,5 εκατομμύριο σπουδαστές παγκοσμίως – πολύ περισσότερους από ό,τι το Γαλλικό Ινστιτούτο (500.000), το Βρετανικό Συμβούλιο (370.000) και το Ινστιτούτο Θερβάντες (115.000).
Τα ευρωπαϊκά ινστιτούτα χτίστηκαν πάνω σε ένα μοντέλο επέκτασης στο εξωτερικό το οποίο παραδοσιακά επικεντρώθηκε στο άνοιγμα των δικών τους κέντρων. Αυτό απαιτεί χρήματα για κτίρια, γραφειοκρατική υποδομή και διδακτικό προσωπικό σε κάθε χώρα.
Κοινοπραξίες
Αντιθέτως, τα Ινστιτούτα Κομφούκιος είναι κοινοπραξίες μεταξύ ενός τοπικού πανεπιστημίου και της κινεζικής κυβερνητικής υπηρεσίας Hanban που είναι υπεύθυνη για το πρόγραμμα. Το Πεκίνο συνεργάζεται επίσης με δημοτικά σχολεία και γυμνάσια για να δημιουργήσει τις «τάξεις Κομφούκιου», ένα πρόγραμμα για μικρότερους σε ηλικία μαθητές.
Το Ινστιτούτο Κομφούκιος διευθύνεται συνήθως από έναν τοπικό διευθυντή που διορίζεται από το πανεπιστήμιο και έναν κινέζο αναπληρωτή που διορίζεται από τη Hanban.
Τα χρήματα που δίνει προκαταβολικά η Hanban ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό – από ένα ποσό της τάξης των 3,4 εκατομμυρίων ευρώ στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ στην Καλιφόρνια μέχρι τα 127.000 ευρώ που δόθηκαν στο Πανεπιστήμιο της Σαραγόσα, στην πιο πρόσφατη συμφωνία που υπογράφηκε στην Ισπανία.
Αυτή η ευελιξία επέτρεψε στο κινεζικό Δίκτυο Κομφούκιος να επεκταθεί γρήγορα με σχετικά μικρό κόστος. Η Ισπανία δαπανά περίπου 60 εκατ. ευρώ από τα χρήματα των φορολογουμένων για να διδάξει 115.000 αλλοδαπούς στα Ινστιτούτα Θερβάντες. Η Κίνα ξόδεψε 270 εκατομμύρια ευρώ το 2015 – σύμφωνα με την τελευταία ετήσια έκθεση που είναι διαθέσιμη στο Διαδίκτυο – για 1,4 εκατομμύρια σπουδαστές παγκοσμίως, σχεδόν τρεις φορές λιγότερα χρήματα από την Ισπανία.
Απαγορευμένα θέματα
Αυτή η ταχεία επέκταση των Ινστιτούτων Κομφούκιος έχει προκαλέσει αντιδράσεις, με τους επικριτές να καταγγέλλουν ότι αυτά τα κέντρα λειτουργούν ως «δούρειοι ίπποι» και βάσεις της κινεζικής κομμουνιστικής προπαγάνδας στη Δύση.
Τα Ινστιτούτα είναι υπεύθυνα για την εξάπλωση ενός ευνοϊκού οράματος για το «πρότυπο της Κίνας», σε αντίθεση με την επικρατούσα άποψη μεταξύ δυτικών διανοουμένων και του ευρύτερου κοινού ότι «η Κίνα είναι ένα σκληρό αυταρχικό κράτος».
Στα περισσότερα Ινστιτούτα Κομφούκιος αποφεύγουν πράγματι τα αμφιλεγόμενα ζητήματα όπως ο Δαλάι Λάμα, η ανεξαρτησία της Ταϊβάν και η διαφθορά των κορυφαίων κομμουνιστών αξιωματούχων της Κίνας. Επικεντρώνονται συνήθως στην κλασική κινεζική κουλτούρα: τάι τσι, παραδοσιακή όπερα, πολεμικές τέχνες.
Αλλά ο Μανέλ Ολέ, καθηγητής Κινεζικής Ιστορίας και Πολιτισμού στο Πανεπιστήμιο Pompeu Fabra της Βαρκελώνης, ο οποίος έχει συνεργαστεί με το τοπικό Ινστιτούτο Κομφούκιος, λέει ότι η Hanban ανοίγεται όλο και περισσότερο στα σύγχρονα ζητήματα. «Δεν έχω δει πολλά προβλήματα με τη λογοκρισία» λέει.
Ο αντίλογος
Μια κινέζα δασκάλα σε ένα από τα Κέντρα Κομφούκιου στην Ισπανία είπε ότι εξεπλάγη από το 90λεπτο πολιτικό σεμινάριο που παρακολούθησε στο πλαίσιο της τριήμερης εκπαίδευσής της με τη Hanban στην Κίνα προτού αποσταλεί στην Ισπανία. «Περιμέναμε έναν αυστηρό δάσκαλο που θα μας επέβαλλε να μη μιλάμε για ορισμένα θέματα» είπε.
Αντ’ αυτού βρήκε έναν ανοιχτόμυαλο καθηγητή πανεπιστημίου που παρότρυνε τους μελλοντικούς δασκάλους να «πούνε την αλήθεια… και να μη φοβούνται την κριτική των ξένων για την Κίνα». «Το μόνο πράγμα που πρότεινε ο καθηγητής είναι να δεχθούμε την κριτική και στη συνέχεια να εξηγήσουμε στους ξένους ότι η Κίνα βρίσκεται ακόμα σε διαφορετικό στάδιο ανάπτυξης, ότι υπάρχουν ακόμα πολλά προβλήματα και ότι αυτά τα προβλήματα θα επιλυθούν με τον καιρό» λέει η δασκάλα.
Η επιχείρηση της «ήπιας διείσδυσης» της Κίνας στο εξωτερικό έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης, λένε οι ειδικοί. Τα κινεζικά δεν απειλούν τα αγγλικά, που παραμένουν η κύρια διεθνής γλώσσα. Οι κινεζικές ταινίες απέχουν πολύ από την παγκόσμια επιτυχία του Χόλιγουντ. Ερευνες του κέντρου Pew δείχνουν τακτικά ότι η άποψη για την Κίνα είναι αρνητική σε μεγάλο μέρος των γειτόνων της στην Ασία – που φοβούνται τη στρατιωτική ισχύ της – και στις δυτικές χώρες, που τρομάζουν από την οικονομική άνοδό της και καταδικάζουν τον αυταρχισμό της κομμουνιστικής ηγεσίας.
Αλλά ο σχεδιασμός του Πεκίνου είναι μακροπρόθεσμος. Οπως έχει πει και ο σοφός Κομφούκιος: «Εάν το σχέδιό σου είναι για έναν χρόνο, σπείρε ρύζι. Αν το σχέδιό σου είναι για 10 χρόνια, φύτεψε δέντρα. Εάν το σχέδιό σου είναι για 100 χρόνια, δίδαξε τα παιδιά».
Μητροπούλου Ειρήνη
https://www.tovima.gr/2018/07/25/world/
institoyta-komfoykios-i-soft-isxys-tis-laikis-kinas/
25 Ιουλίου 2018
5δ2.
Τι σημαίνει η παρουσία των Ινστιτούτων Κομφούκιου της Κίνας
μέσα στα πανεπιστήμια μας;
Για την επίσκεψη του Κινέζου ηγέτη στην Ελλάδα γράφτηκαν αρκετά. Δύο από τις συμφωνίες που υπέγραψε η Ελληνική κυβέρνηση στην Αθήνα επέχουν γεωπολιτικής ερμηνείας.
Η μία συμφωνία αφορά τη συμμετοχή κινεζικών εταιριών, δηλαδή του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος, στην ενεργειακή σύνδεση της Κρήτης με την υπόλοιπη Ελλάδα. Σε αυτό, ίσως, δεν χρήζει περαιτέρω ανάλυση καθώς είναι εύλογα τα παρελκόμενα μίας τέτοιας καθαρά γεωπολιτικής απόφασης. Η Ιστορία θα κρίνει εάν αυτή η απόφαση θα είναι θετική ή αρνητική για τα Ελληνικά εθνικά θέματα.
Η άλλη συμφωνία αφορά κάτι πιο υπόγειο και μη-εύκολα αναγνωρίσιμο: την παρουσία των Κινεζικών Ινστιτούτων Κομφούκιου μέσα στα Ελληνικά πανεπιστήμια.
- Τα Ινστιτούτα Κομφούκιου σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές λειτουργούν ως το μακρύ χέρι της κινεζικής κομμουνιστικής προπαγάνδας ώστε να διεισδύσει η Κίνα σε περιοχές πλούσιες σε ορυκτούς πόρους, όπως π.χ. πράττει στην Αφρική. Στην Αφρική υπάρχουν περίπου 20 Ινστιτούτα Κομφούκιου διεσπαρμένα σε 13 αφρικανικές χώρες.
- Σύμφωνα με ορισμένους αναλυτές τα Ινστιτούτα Κομφούκιου λειτουργούν ακόμη και ως κέντρα κατασκοπείας ή/και βιομηχανικής κατασκοπείας. Σύμφωνα με διάφορες αναφορές τα Ινστιτούτα Κομφούκιου λειτουργούν ως το «όχημα» διείσδυσης του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος στα πανεπιστήμια της Δύσης.
Η πολιτική των Ινστιτούτων Κομφούκιου διαφέρει από το Γαλλικό Ινστιτούτο, το Ινστιτούτο Γκαίτε, το Βρετανικό Συμβούλιο (τα οποία έχουν τη μορφή μορφωτικών Ινστιτούτων) στο εξής σημείο: τα Ινστιτούτα Κομφούκιου προσκολλώνται αποκλειστικά και μόνο εντός ξένων ακαδημαϊκών ιδρυμάτων. Δεν επιδιώκουν να είναι αυτόνομα ιδρύματα όπως π.χ. το Γαλλικό Ινστιτούτο κ.λπ. Τα Ινστιτούτα Κομφούκιου δεν διαθέτουν καν δικά τους κτίρια: επιδιώκουν να στεγάζονται μόνο εντός ακαδημαϊκών ιδρυμάτων της Δύσης (μέσα σε πανεπιστημιακούς χώρους). Δηλαδή σε κτίρια που έχουμε πληρώσει και πληρώνουμε εμείς οι Έλληνες φορολογούμενοι.
Εύλογα λοιπόν δημιουργούνται ορισμένες περίεργες σκέψεις: μήπως στόχος είναι η βιομηχανική, και όχι μόνο, κατασκοπεία στα Ελληνικά πανεπιστήμια; Πολλοί μιλώντας για τα Ινστιτούτα Κομφούκιου, κάνουν λόγο ανοικτά για Δούρειους Ίππους της Κίνας, με στόχο την κινεζική ηγεμονία και την εκ των έσω άλωση της Δύσης. Ειδικότερα, η παρουσία ενός Ινστιτούτου Κομφούκιου μέσα σε τεχνολογικά ιδρύματα της Δύσης θα αποτελούσε ίσως τεχνολογική αυτοκτονία. Μη νομίζουν ορισμένοι ότι τα ελληνικά πανεπιστημιακά ιδρύματα δεν παράγουν υψηλή τεχνογνωσία…μια χαρά υψηλότατη τεχνογνωσία παράγεται στα Ελληνικά πανεπιστήμια.
Στα Ινστιτούτα Κομφούκιου θα διδάσκεται η κινεζική γλώσσα (εντός των Ελληνικών πανεπιστημίων). Φαντάζεστε Κινέζους αξιωματούχους-μέλη του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος να συλλέγουν στοιχεία και προσωπικά δεδομένα Ελλήνων φοιτητών; Πού θα καταλήγουν τα προσωπικά δεδομένα Ελλήνων φοιτητών που θα συλλέγουν τα στελέχη του ΚΚΚ εντός των Ελληνικών πανεπιστημίων; Συνάδει κάτι τέτοιο με την κοινή λογική;
- Εάν πράγματι τα παραπάνω αληθεύουν, τότε διερωτάται κανείς μήπως οτιδήποτε (ας επαναληφθεί η λέξη: «οτιδήποτε») θα πράττουν μέσα στα ελληνικά πανεπιστήμια οι Έλληνες ακαδημαϊκοί και οι υπάλληλοι των ελληνικών πανεπιστημίων, θα καταλήγουν αυτομάτως στα αρχεία του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος; Φανταστείτε το εξής ανάλογο: να παρείχε η Ελληνική κυβέρνηση κτίρια εντός Ελληνικών πανεπιστημίων σε think tanks ή/και «Ινστιτούτα» άμεσα συνδεόμενα με το Αμερικανικό Ρεμπουμπλικανικό Κόμμα ή με το Γερμανικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, ή ακόμη χειρότερα με το Γερμανικό AfD. Πώς θα ακουγόταν αυτό; Το έχουν αντιληφθεί αυτό οι κυβερνώντες;
Έχουν ενημερωθεί οι υπάλληλοι και οι καθηγητές των Ελληνικών πανεπιστημίων ότι με αυτόν τον τρόπο ίσως οι πράξεις τους, οι ενέργειές τους, ακόμη και τα οικογενειακά τους θέματα, θα καταγράφονται από μέλη του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος καθημερινώς; Έχουν ρωτηθεί-ενημερωθεί γι’ αυτούς τους πιθανούς κινδύνους οι υπάλληλοι των Πανεπιστημίων τα οποία τυχόν συνεργάζονται ή πρόκειται να συνεργασθούν με κάποιο Ινστιτούτο Κομφούκιου; Δεν έχουν δικαίωμα να το γνωρίζουν; Γνωρίζουν οι Έλληνες ακαδημαϊκοί αυτά τα παρελκόμενα θέματα; Θα εφαρμοσθεί η Ευρωπαϊκή οδηγία GDPR στην προκειμένη περίπτωση;
Σε τελική ανάλυση, ποιόν κινεζικό πολιτισμό ευελπιστούν να προωθήσουν τα Ινστιτούτα Κομφούκιου μέσα στα ελληνικά πανεπιστήμια; Τον πολιτισμό της «Πολιτιστικής Επανάστασης» του Μάο η οποία οδήγησε στην εκκαθάριση εκατομμυρίων Κινέζων αντιφρονούντων-ακαδημαϊκών και επιστημόνων; Τον πολιτισμό των sweat shops;
Τον αρχαίο κινεζικό πολιτισμό πολέμησε σφόδρα το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα και ο Μάο μέσω της «Πολιτισμικής Επανάστασης» με αποτέλεσμα τις εκκαθαρίσεις και τα εκατομμύρια νεκρούς Κινέζους διανοούμενους και επιστήμονες-ακαδημαϊκούς (45 εκατομμύρια νεκροί σε 4 χρόνια!). Τα Ινστιτούτα Κομφούκιου μόνο τον αρχαίο κινεζικό πολιτισμό δεν εκπροσωπούν.
Δρ. ΣΩΤΗΡΗΣ Ν. ΚΑΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ
PhD Σχολής Μηχανικών Ορυκτών Πόρων Πολυτεχνείου Κρήτης
https://hellasjournal.com/2019/11/ti-simainei-i-paroysia-ton-kinezikon-institoyton-komfoykioy-mesa-sta-panepistimia-mas/
16/11/2019
6.
Το κινεζικό στοίχημα του τουρισμού
και στο βάθος η… Ινδία.
Μεγάλη ευκαιρία τα γιγαντιαία προγράμματα κατασκευής δεκάδων νέων αεροδρομίων από Κίνα και Ινδία. Πώς οι απευθείας συνδέσεις με τις δύο πολυπληθέστερες αγορές του πλανήτη μπορούν να αλλάξουν τη μοίρα του ελληνικού τουρισμού.
Η τροχιά ριζικής αναβάθμισης στην οποία έχουν εισέλθει οι διμερείς σχέσεις Ελλάδας-Κίνας έγινε κάτι παραπάνω από ευδιάκριτη την τελευταία εβδομάδα, με αφορμή τα διαδοχικά ταξίδια του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Κίνα και του προέδρου της Κίνας Σι Τζιπίνγκ στην Ελλάδα.
Στην περίπτωση του ελληνικού τουρισμού, τα οφέλη δεν περιορίζονται στη νέα απευθείας αεροπορική σύνδεση της Αθήνας με τη Σαγκάη μέσω των τριών δρομολογίων ανά εβδομάδα που θα πραγματοποιεί από τον Ιούνιο του 2020 η κινεζική αεροπορική εταιρεία Juneyao Airlines. Δεν εξαντλούνται καν στη δρομολογημένη αναβάθμιση της συμφωνίας αεροπορικής σύνδεσης των δύο χωρών μέσω της οποίας η ελληνική πλευρά επιδιώκει να αυξήσει από 14 σε 35 τα εβδομαδιαία απευθείας δρομολόγια μεταξύ των δύο χωρών. Μια πρόγευση των κερδών που μπορεί να προσδοκά ο ελληνικός τουρισμός και η οικονομία της χώρας αποτελούν τα λεγόμενα του υπουργού Τουρισμού Χάρη Θεοχάρη, ο οποίος έθεσε ως στόχο την προσέλκυση 500.000 Κινέζων τουριστών μέχρι το 2021.
Στην πραγματικότητα, ο ελληνικός τουρισμός έχει εισέλθει στην εποχή του κινεζικού «δράκου». Σηματοδοτώντας ένα μεγάλο ασιατικό στοίχημα, το οποίο, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να αλλάξει το μέλλον του επιδρώντας καταλυτικά στο σύνολο της οικονομίας. Ένα στοίχημα το οποίο σε πρώτη φάση αφορά την Κίνα και σε δεύτερη την Ινδία. Τις δύο πολυπληθέστερες χώρες του πλανήτη, οι οποίες διαθέτουν δύο από τις δυναμικότερες (εθνικές) μεσαίες τάξεις του κόσμου. Και πάντως τις δύο πολυπληθέστερες με δεκάδες εκατομμύρια «διψασμένους» για ταξίδια καταναλωτές. Σε μια συγκυρία, μάλιστα, στην οποία βασικές αγορές του ελληνικού τουρισμού όπως η γερμανική δείχνουν να αγγίζουν την οροφή τους και οι οικονομίες της Ε.Ε εισέρχονται σε δύσκολη περίοδο, με πιθανές επιπτώσεις στον εξερχόμενο τουρισμό τους.
Το άνοιγμα της κινεζικής αγοράς για τον ελληνικό τουρισμό μπορεί να έχει μεταφραστεί, μέχρι στιγμής, σε «κάθοδο των μυρίων» αλλά η ραγδαία αύξηση του κινεζικού πελατολόγιου της Ελλάδας είναι ήδη ευδιάκριτη στο κέντρο της Αθήνας και σε αρκετές δημοφιλείς τουριστικές περιοχές της χώρας.
Οι προσδοκίες για ταχεία μεγέθυνση του τουριστικού ρεύματος από την Κίνα τα επόμενα χρόνια αναμένεται, σύμφωνα με παράγοντες της ελληνικής ταξιδιωτικής αγοράς, να αποτυπωθεί και στον χώρο των επενδύσεων. Τα νέα ξενοδοχεία που δημιουργούνται στην Αθήνα και οι ιδιωτικές κατοικίες που προσφέρονται στους τουρίστες μέσω ψηφιακών πλατφορμών όπως η Airbnb διαμόρφωσαν φέτος σκηνικό υπερπροσφοράς δωματίων στην πρωτεύουσα. Σκηνικό το οποίο μεταφράστηκε σε μείωση πληρότητας στα ξενοδοχεία αλλά και τα καταλύματα τύπου Airbnb. Με αναπόφευκτο αντίκτυπο και στις τιμές.
Η αναμενόμενη αύξηση της τουριστικής κίνησης από την Κίνα, σύμφωνα με στελέχη του χώρου, θα καταστήσει βιώσιμες τις υπάρχουσες μονάδες και θα δρομολογήσει νέες τουριστικές επενδύσεις, που θα προσβλέπουν στο νέο ασιατικό πελατολόγιο του ελληνικού τουρισμού.
Κορυφαίο στέλεχος αμερικανικού ξενοδοχειακού ομίλου εξηγούσε πριν μερικούς μήνες το επενδυτικό ενδιαφέρον για νέα ξενοδοχεία στην Αθήνα με την εξής φράση: we follow the planes (εμείς πάμε εκεί που πάνε τα αεροπλάνα).
Στην περίπτωση της Κίνας, τα αεροπλάνα δεν έχουν έρθει ακόμη κατά… σμήνη αλλά, εφόσον γίνουν οι κατάλληλες κινήσεις προετοιμασίας, μπορούν να έρθουν. Σ' αυτή την εκτίμηση οδηγούν οι σχεδιασμοί των κινεζικών αρχών, οι οποίοι προϊδεάζουν για επικείμενο τουριστικό «τσουνάμι» στην επόμενη 15ετία.
Αιτία, το γιγαντιαίο πρόγραμμα κατασκευής νέων αεροδρομίων στην πολυπληθέστερη χώρα του πλανήτη. Είναι χαρακτηριστικό πως η κινεζική κυβέρνηση έχει προγραμματίσει την κατασκευή 216 νέων αεροδρομίων μέχρι το 2035. Η Κίνα διέθετε 234 αεροδρόμια στο τέλος του 2018 και αναμένεται να αυξήσει σταδιακά σε 450 κατά τη διάρκεια των επόμενων 15 χρόνων. Σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών της αεροπορικής αγοράς, η ζήτηση για αεροπορικά ταξίδια εντός Κίνα θα ξεπεράσει την αντίστοιχη στις ΗΠΑ και η Κίνα θα είναι η μεγαλύτερη αγορά αερομεταφορών του πλανήτη, αντιπροσωπεύοντας το ¼ των πτήσεων που θα πραγματοποιούνται παγκοσμίως.
Το γιγαντιαίο κινεζικό πρόγραμμα κατασκευής νέων αεροδρομίων εδράζεται στην αλματώδη μεγέθυνση της μεσαίας τάξης της χώρας και την εκρηκτική αύξηση της ζήτησης για αεροπορικά ταξίδια. Ζήτηση την οποία δεν είναι δυνατόν να διαχειριστούν τα υπάρχοντα αεροδρόμια της χώρας.
Ενδεικτικό της εκρηκτικής ανάπτυξης του τομέα αερομεταφορών στην Κίνα είναι το γεγονός πως το 2017 διακινήθηκαν από τα κινέζικα αεροδρόμια 552 εκατ. επιβάτες, οι οποίοι εκτιμάται πως θα φθάσουν τα 720 εκατ. ταξιδιώτες το 2020.
Τα νέα αεροδρόμια θα αποτελέσουν τους πυρήνες για την οικονομική ανάπτυξη πολλών νέων περιοχών της Κίνας, καθιστώντας τους και τουριστικούς προορισμούς.
Ταυτόχρονα θα αποτελέσουν τη βάση για τη δημιουργία νέων αεροπορικών συνδέσεων της Κίνας με κάθε γωνιά του πλανήτη. Μια δυναμική από την οποία η Ελλάδα μπορεί να προσδοκά πως θα αποσπάσει σημαντικά οφέλη.
Η Κίνα, ωστόσο, αποτελεί μόνο τη μία όψη του ασιατικού στοιχήματος του ελληνικού τουρισμού. Η άλλη όψη του απεικονίζει την… Ινδία. Κι αυτό καθώς η τελευταία αποφάσισε να ακολουθήσει την Κίνα στο άτυπο «ράλι» κατασκευής νέων αεροδρομίων, προσδοκώντας να δώσει ώθηση στην οικονομία της χώρας, η οποία δείχνει να κινείται σε τέλμα τα τελευταία χρόνια. Η κυβέρνηση της χώρας αποφάσισε πρόσφατα να μειώσει σημαντικά τους συντελεστές φορολογίας, ώστε να είναι ευθέως ανταγωνιστικοί με χώρες όπως η Ινδονησία. Ταυτόχρονα αποφάσισε να επενδύσει στη δημιουργία υποδομών με στόχο να κινητοποιήσει την οικονομία της χώρας με στόχο το ΑΕΠ της Ινδίας να φθάσει τα 5 τρισ. δολάρια μέχρι το 2025.
Στο πλαίσιο αυτό επεξεργάζεται σχέδιο για την κατασκευή 100 νέων αεροδρομίων στην Ινδία μέχρι το 2024. Το σχέδιο συνδυάζεται με τον στόχο δημιουργίας 1.000 νέων αεροπορικών γραμμών που θα συνδέουν πόλεις και μεγάλα χωριά σε όλη την επικράτεια.
Η ραγδαία αύξηση της ζήτησης για αεροπορικά ταξίδια από την ανερχόμενη μεσαία τάξη αποτελεί και στην περίπτωση της Ινδίας, την κινητήριο δύναμη για τη δημιουργία νέων αεροδρομίων.
Η επικείμενη εκρηκτική ανάπτυξη Κίνας και Ινδίας στον χώρο των αερομεταφορών αποτελεί, ίσως, το μεγαλύτερο στοίχημα του ελληνικού τουρισμού. Μέσω του οποίου μπορεί να αλλάξει δραματικά το πελατολόγιό του και, τελικά, τη μοίρα του.
Παναγιώτης Δ. Υφαντής
https://www.euro2day.gr/news/economy/article/1706388/to-kineziko-stoihhma-toy-toyrismoy-kai-sto-vathos.html?fbclid=IwAR3iItHUm_y51beWNYLt2SdWEm17YK2LvOa1JroioZoHs7FNOdD6X8dh5jo
14 Νοεμβρίου 2019
7.
Ο Κινέζος που ήρθε κι έφυγε
– Η Ελλάδα «ανοίγει» την πόρτα στο Πεκίνο;
Σύντομη αλλά με υποσχέσεις η επίσκεψη του Προέδρου της Κίνας Σι Τζινπίνγκ στην Αθήνα σήμερα. Η ατμόσφαιρα είχε άλλωστε προετοιμαστεί από την επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Πεκίνο προ ημερών. Τα αθηναϊκά ΜΜΕ έδειξαν μέτριο ενθουσιασμό. Πιθανόν επειδή δεν περιμένουμε άμεσα θεαματικά αποτελέσματα. Πιθανόν επειδή ούτε οι ατλαντικοί και υπερατλαντικοί σύμμαχοι ανοίγουν σαμπάνιες για την άφιξη του Κινέζου. Τον βλέπουν περισσότερο σαν κίνδυνο παρά σαν ευκαιρία. Και εν πάση περιπτώσει τους ενδιαφέρουν μόνο οι δικές τους ευκαιρίες όχι οι ευκαιρίες μιας μικρής χώρας που την έχουν προτεκτοράτο και δεν κάνουν βήμα για να ελαφρύνουν τη θέση της.
Ας θυμηθούμε, όμως, το πρόσφατο παρελθόν.
Όταν ο Κ. Καραμανλής έγινε πρωθυπουργός εγκαινίασε μια πολιτική εγκάρδιας προσέγγισης με τη Ρωσία. Το πήγαιν’ έλα Μόσχα-Αθήνα και οι δημόσιοι εναγκαλισμοί με τον Πούτιν ήταν συχνό θέαμα στα ΜΜΕ. Οι δημοσιογράφοι μετέδιδαν, διαρροές από το Μαξίμου, ότι ο Πούτιν ρώτησε κάποια στιγμή τον Καραμανλή αν ανησυχεί για τυχόν αντιδράσεις των Αμερικανών λόγω αυτής της διαφημιζόμενης πολιτικής φιλίας της ελληνικής κυβέρνησης με τη Μόσχα. Ο Καραμανλής του απάντησε, ελαφρώς έκπληκτος, διευκρίνιζαν οι διαρροές, ότι είναι γνωστό πως είναι φιλοαμερικανός και ως εκ τούτου δεν έβλεπε λόγο ανησυχίας των Αμερικανών. Αυτό όμως που δεν έβλεπε ο Καραμανλής το έβλεπαν οι Αμερικανοί, όπως καταλάβαμε όλοι αργότερα και τον έστειλαν σπίτι του. Το έβλεπε φυσικά και ο Πούτιν, αλλά εκείνη την ώρα δεν σχολίασε την απάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού, σύμφωνα πάντα με τις διαρροές.
Ο Πούτιν δεν σχολίασε αλλά προειδοποίησε, με την ερώτησή του, για τους κινδύνους του ανοίγματος της Αθήνας προς τη Μόσχα. Πριν από μερικές μέρες, ως γνωστόν, ο Ρώσος πρέσβης στην ΕΕ «προέβλεψε» ότι μετά τους Κούρδους έρχεται η σειρά της Ελλάδας να αντιμετωπίσει την αγνώμονα πολιτική των ΗΠΑ και το γιαταγάνι των Τούρκων. Εντάξει, για τη λυκοφιλία της Μόσχας με τον Ερντογάν δεν μίλησε ο πρέσβης, αλλά στο τέλος-τέλος ο Πούτιν κάνει τους λογαριασμούς του.
Την προειδοποίηση προς την Ελλάδα, πάντως, και πάλι την έκανε. Ακόμα και ο Χριστός έλεγε, πες μια και δυο φορές σε κάποιον την αλήθεια, αλλά άμα δεν καταλαβαίνει παράτα τον.
Ο Κ. Μητσοτάκης δεν έχει ανάγκη να του πει στ’ αυτί ο Καραμανλής την ιστορία με τον Πούτιν γιατί την ξέρει όλη η Ελλάδα. Ούτε ασφαλώς είναι αφελής ώστε να μην έχει καταλάβει πόσο ενδιαφέρουν τους Αμερικανούς (του Τραμπ και οι αντίθετοι του Τραμπ) τα ελληνικά ανοίγματα στο Πεκίνο. Από πολύ έως θανάσιμα πολύ. Σε παρένθεση, ούτε οι Κινέζοι είναι αφελείς. Και οι δύο, Μητσοτάκης και Κινέζοι, ξέρουν ότι ο Πομπέο πήρε εργολαβική αποκλειστικότητα για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης αντί να το αφήσει στα χέρια του Πεκίνου με τα μετάξια του, τα γεφύρια του και όλα τα καλά του. Ξέρουν και οι δυο, επίσης, ότι ειδικά ο Τραμπ αφήνει, λέει, τη Μ. Ανατολή για να αντιμετωπίσει την Κίνα. Η Ελλάδα που παίζει σ’ αυτό το παιχνίδι;
Η λογική ερώτηση είναι: οι ΗΠΑ δεν επέτρεψαν να πουλήσουμε πορτοκάλια και ροδάκινα στη Ρωσία, γιατί θα επιτρέψουν ανοίγματα της Αθήνας στο Πεκίνο; Άλλωστε έγκυροι αναλυτές, όπως ο καθηγητής Κ. Γρίβας, αναφέρουν ήδη ότι όχι μόνο οι Αμερικανοί αλλά και οι Βρυξέλλες/Βερολίνο έχουν ήδη αντιδράσει αρνητικά στις πρωτοβουλίες της Αθήνας. Πρωτοβουλίες υπαγορευμένες από την αδήριτη ανάγκη να έρθει χρήμα στη χώρα για να ξεφύγουμε από τη μιζέρια. Αν όμως, όπως πολλοί πιστεύουν αλλά και παράγοντες των Βρυξελλών παραδέχονται, έστω με μισόλογα, τα Μνημόνια και η αδιαλλαξία των Βρυξελλών/Βερολίνου οφείλονται όχι στους «τεμπέληδες Έλληνες» αλλά στο ότι έτσι διασώθηκαν οι Τράπεζές τους και ότι έχουν συμφέρον να μας διατηρούν ως προτεκτοράτο, υποχείριό τους, γιατί θα επιτρέψουν επενδύσεις που θα μας βγάλουν από τις δυσκολίες;
Στόχος δεν είναι να διαχυθεί η απαισιοδοξία. Ούτε, πολύ περισσότερο, να υπονομευθεί η συγκεκριμένη προσπάθεια που στο τέλος-τέλος δεν υπόσχεται καζίνα ούτε επενδύει ελπίδες σε περίεργα «τυχερά» κεφάλαια.
Το ζήτημα είναι κατά πόσον το ανακάτεμα των καζίνων με το δρόμο του μεταξιού μπορεί να ταιριάξουν και να προσπεράσουν τα ορατά και αόρατα εμπόδια. Δηλαδή αν κάποιοι σχετικώς μικροί ανταγωνιστές μπορούν να καθυστερούν τόσο καιρό την «αξιοποίηση του Ελληνικού» (με ή χωρίς εισαγωγικά) τι μπορεί να ελπίζει η κυβέρνηση για τους Κινέζους στα λιμάνια όταν δεν τους θέλουν ούτε οι Αμερικάνοι ούτε οι Βρυξέλλες/Βερολίνο;
Το δίλημμα είναι απλό. Οι επικυρίαρχοι επιτρέπουν ότι δεν τους ενοχλεί, και απαγορεύουν οτιδήποτε –πρωτοβουλίες, επενδύσεις κτλ.– οδηγεί στην οικονομική άρα και πολιτική ανεξαρτησία της χώρας. Οι κολακείες περί αναβάθμισης της χώρας είναι «έπεα πτερόεντα», λόγια του αέρα, που αποκοιμίζουν ενώ χρειάζεται εντατική επαγρύπνηση και μέθοδος. Καλή, άριστη η εξαγωγή του κρόκου Κοζάνης όπως και κάθε άλλου αγροτικού προϊόντος, αν υπάρχει κάποια στοιχειώδης πολιτική ανάπτυξης και εξαγωγών στον αγροτικό χώρο. Ακόμα καλύτερα αν υπήρχε προσανατολισμός επενδύσεων σε κάποιας μορφής βιομηχανική ανάπτυξη σε επιλεγμένους τομείς. Πολλών, η άλλη μισή καρδιά τους στην Ελλάδα βρίσκεται. Οι απογοητεύσεις καραδοκούν.
Απόστολος Αποστολόπουλος
https://infognomonpolitics.blogspot.com/2019/11/blog-post_913.html?m=1&fbclid=IwAR1-Pv-kFRXxMele0DL0WUyFFfBmJypuuiXMG-Z8_-E90o3xufOUpVXgOow
11/11/2019
Το κινεζικό στοίχημα του τουρισμού
και στο βάθος η… Ινδία.
Μεγάλη ευκαιρία τα γιγαντιαία προγράμματα κατασκευής δεκάδων νέων αεροδρομίων από Κίνα και Ινδία. Πώς οι απευθείας συνδέσεις με τις δύο πολυπληθέστερες αγορές του πλανήτη μπορούν να αλλάξουν τη μοίρα του ελληνικού τουρισμού.
Η τροχιά ριζικής αναβάθμισης στην οποία έχουν εισέλθει οι διμερείς σχέσεις Ελλάδας-Κίνας έγινε κάτι παραπάνω από ευδιάκριτη την τελευταία εβδομάδα, με αφορμή τα διαδοχικά ταξίδια του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Κίνα και του προέδρου της Κίνας Σι Τζιπίνγκ στην Ελλάδα.
Στην περίπτωση του ελληνικού τουρισμού, τα οφέλη δεν περιορίζονται στη νέα απευθείας αεροπορική σύνδεση της Αθήνας με τη Σαγκάη μέσω των τριών δρομολογίων ανά εβδομάδα που θα πραγματοποιεί από τον Ιούνιο του 2020 η κινεζική αεροπορική εταιρεία Juneyao Airlines. Δεν εξαντλούνται καν στη δρομολογημένη αναβάθμιση της συμφωνίας αεροπορικής σύνδεσης των δύο χωρών μέσω της οποίας η ελληνική πλευρά επιδιώκει να αυξήσει από 14 σε 35 τα εβδομαδιαία απευθείας δρομολόγια μεταξύ των δύο χωρών. Μια πρόγευση των κερδών που μπορεί να προσδοκά ο ελληνικός τουρισμός και η οικονομία της χώρας αποτελούν τα λεγόμενα του υπουργού Τουρισμού Χάρη Θεοχάρη, ο οποίος έθεσε ως στόχο την προσέλκυση 500.000 Κινέζων τουριστών μέχρι το 2021.
Στην πραγματικότητα, ο ελληνικός τουρισμός έχει εισέλθει στην εποχή του κινεζικού «δράκου». Σηματοδοτώντας ένα μεγάλο ασιατικό στοίχημα, το οποίο, υπό προϋποθέσεις, μπορεί να αλλάξει το μέλλον του επιδρώντας καταλυτικά στο σύνολο της οικονομίας. Ένα στοίχημα το οποίο σε πρώτη φάση αφορά την Κίνα και σε δεύτερη την Ινδία. Τις δύο πολυπληθέστερες χώρες του πλανήτη, οι οποίες διαθέτουν δύο από τις δυναμικότερες (εθνικές) μεσαίες τάξεις του κόσμου. Και πάντως τις δύο πολυπληθέστερες με δεκάδες εκατομμύρια «διψασμένους» για ταξίδια καταναλωτές. Σε μια συγκυρία, μάλιστα, στην οποία βασικές αγορές του ελληνικού τουρισμού όπως η γερμανική δείχνουν να αγγίζουν την οροφή τους και οι οικονομίες της Ε.Ε εισέρχονται σε δύσκολη περίοδο, με πιθανές επιπτώσεις στον εξερχόμενο τουρισμό τους.
Το άνοιγμα της κινεζικής αγοράς για τον ελληνικό τουρισμό μπορεί να έχει μεταφραστεί, μέχρι στιγμής, σε «κάθοδο των μυρίων» αλλά η ραγδαία αύξηση του κινεζικού πελατολόγιου της Ελλάδας είναι ήδη ευδιάκριτη στο κέντρο της Αθήνας και σε αρκετές δημοφιλείς τουριστικές περιοχές της χώρας.
Οι προσδοκίες για ταχεία μεγέθυνση του τουριστικού ρεύματος από την Κίνα τα επόμενα χρόνια αναμένεται, σύμφωνα με παράγοντες της ελληνικής ταξιδιωτικής αγοράς, να αποτυπωθεί και στον χώρο των επενδύσεων. Τα νέα ξενοδοχεία που δημιουργούνται στην Αθήνα και οι ιδιωτικές κατοικίες που προσφέρονται στους τουρίστες μέσω ψηφιακών πλατφορμών όπως η Airbnb διαμόρφωσαν φέτος σκηνικό υπερπροσφοράς δωματίων στην πρωτεύουσα. Σκηνικό το οποίο μεταφράστηκε σε μείωση πληρότητας στα ξενοδοχεία αλλά και τα καταλύματα τύπου Airbnb. Με αναπόφευκτο αντίκτυπο και στις τιμές.
Η αναμενόμενη αύξηση της τουριστικής κίνησης από την Κίνα, σύμφωνα με στελέχη του χώρου, θα καταστήσει βιώσιμες τις υπάρχουσες μονάδες και θα δρομολογήσει νέες τουριστικές επενδύσεις, που θα προσβλέπουν στο νέο ασιατικό πελατολόγιο του ελληνικού τουρισμού.
Κορυφαίο στέλεχος αμερικανικού ξενοδοχειακού ομίλου εξηγούσε πριν μερικούς μήνες το επενδυτικό ενδιαφέρον για νέα ξενοδοχεία στην Αθήνα με την εξής φράση: we follow the planes (εμείς πάμε εκεί που πάνε τα αεροπλάνα).
Στην περίπτωση της Κίνας, τα αεροπλάνα δεν έχουν έρθει ακόμη κατά… σμήνη αλλά, εφόσον γίνουν οι κατάλληλες κινήσεις προετοιμασίας, μπορούν να έρθουν. Σ' αυτή την εκτίμηση οδηγούν οι σχεδιασμοί των κινεζικών αρχών, οι οποίοι προϊδεάζουν για επικείμενο τουριστικό «τσουνάμι» στην επόμενη 15ετία.
Αιτία, το γιγαντιαίο πρόγραμμα κατασκευής νέων αεροδρομίων στην πολυπληθέστερη χώρα του πλανήτη. Είναι χαρακτηριστικό πως η κινεζική κυβέρνηση έχει προγραμματίσει την κατασκευή 216 νέων αεροδρομίων μέχρι το 2035. Η Κίνα διέθετε 234 αεροδρόμια στο τέλος του 2018 και αναμένεται να αυξήσει σταδιακά σε 450 κατά τη διάρκεια των επόμενων 15 χρόνων. Σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών της αεροπορικής αγοράς, η ζήτηση για αεροπορικά ταξίδια εντός Κίνα θα ξεπεράσει την αντίστοιχη στις ΗΠΑ και η Κίνα θα είναι η μεγαλύτερη αγορά αερομεταφορών του πλανήτη, αντιπροσωπεύοντας το ¼ των πτήσεων που θα πραγματοποιούνται παγκοσμίως.
Το γιγαντιαίο κινεζικό πρόγραμμα κατασκευής νέων αεροδρομίων εδράζεται στην αλματώδη μεγέθυνση της μεσαίας τάξης της χώρας και την εκρηκτική αύξηση της ζήτησης για αεροπορικά ταξίδια. Ζήτηση την οποία δεν είναι δυνατόν να διαχειριστούν τα υπάρχοντα αεροδρόμια της χώρας.
Ενδεικτικό της εκρηκτικής ανάπτυξης του τομέα αερομεταφορών στην Κίνα είναι το γεγονός πως το 2017 διακινήθηκαν από τα κινέζικα αεροδρόμια 552 εκατ. επιβάτες, οι οποίοι εκτιμάται πως θα φθάσουν τα 720 εκατ. ταξιδιώτες το 2020.
Τα νέα αεροδρόμια θα αποτελέσουν τους πυρήνες για την οικονομική ανάπτυξη πολλών νέων περιοχών της Κίνας, καθιστώντας τους και τουριστικούς προορισμούς.
Ταυτόχρονα θα αποτελέσουν τη βάση για τη δημιουργία νέων αεροπορικών συνδέσεων της Κίνας με κάθε γωνιά του πλανήτη. Μια δυναμική από την οποία η Ελλάδα μπορεί να προσδοκά πως θα αποσπάσει σημαντικά οφέλη.
Η Κίνα, ωστόσο, αποτελεί μόνο τη μία όψη του ασιατικού στοιχήματος του ελληνικού τουρισμού. Η άλλη όψη του απεικονίζει την… Ινδία. Κι αυτό καθώς η τελευταία αποφάσισε να ακολουθήσει την Κίνα στο άτυπο «ράλι» κατασκευής νέων αεροδρομίων, προσδοκώντας να δώσει ώθηση στην οικονομία της χώρας, η οποία δείχνει να κινείται σε τέλμα τα τελευταία χρόνια. Η κυβέρνηση της χώρας αποφάσισε πρόσφατα να μειώσει σημαντικά τους συντελεστές φορολογίας, ώστε να είναι ευθέως ανταγωνιστικοί με χώρες όπως η Ινδονησία. Ταυτόχρονα αποφάσισε να επενδύσει στη δημιουργία υποδομών με στόχο να κινητοποιήσει την οικονομία της χώρας με στόχο το ΑΕΠ της Ινδίας να φθάσει τα 5 τρισ. δολάρια μέχρι το 2025.
Στο πλαίσιο αυτό επεξεργάζεται σχέδιο για την κατασκευή 100 νέων αεροδρομίων στην Ινδία μέχρι το 2024. Το σχέδιο συνδυάζεται με τον στόχο δημιουργίας 1.000 νέων αεροπορικών γραμμών που θα συνδέουν πόλεις και μεγάλα χωριά σε όλη την επικράτεια.
Η ραγδαία αύξηση της ζήτησης για αεροπορικά ταξίδια από την ανερχόμενη μεσαία τάξη αποτελεί και στην περίπτωση της Ινδίας, την κινητήριο δύναμη για τη δημιουργία νέων αεροδρομίων.
Η επικείμενη εκρηκτική ανάπτυξη Κίνας και Ινδίας στον χώρο των αερομεταφορών αποτελεί, ίσως, το μεγαλύτερο στοίχημα του ελληνικού τουρισμού. Μέσω του οποίου μπορεί να αλλάξει δραματικά το πελατολόγιό του και, τελικά, τη μοίρα του.
Παναγιώτης Δ. Υφαντής
https://www.euro2day.gr/news/economy/article/1706388/to-kineziko-stoihhma-toy-toyrismoy-kai-sto-vathos.html?fbclid=IwAR3iItHUm_y51beWNYLt2SdWEm17YK2LvOa1JroioZoHs7FNOdD6X8dh5jo
14 Νοεμβρίου 2019
7.
Ο Κινέζος που ήρθε κι έφυγε
– Η Ελλάδα «ανοίγει» την πόρτα στο Πεκίνο;
Σύντομη αλλά με υποσχέσεις η επίσκεψη του Προέδρου της Κίνας Σι Τζινπίνγκ στην Αθήνα σήμερα. Η ατμόσφαιρα είχε άλλωστε προετοιμαστεί από την επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Πεκίνο προ ημερών. Τα αθηναϊκά ΜΜΕ έδειξαν μέτριο ενθουσιασμό. Πιθανόν επειδή δεν περιμένουμε άμεσα θεαματικά αποτελέσματα. Πιθανόν επειδή ούτε οι ατλαντικοί και υπερατλαντικοί σύμμαχοι ανοίγουν σαμπάνιες για την άφιξη του Κινέζου. Τον βλέπουν περισσότερο σαν κίνδυνο παρά σαν ευκαιρία. Και εν πάση περιπτώσει τους ενδιαφέρουν μόνο οι δικές τους ευκαιρίες όχι οι ευκαιρίες μιας μικρής χώρας που την έχουν προτεκτοράτο και δεν κάνουν βήμα για να ελαφρύνουν τη θέση της.
Ας θυμηθούμε, όμως, το πρόσφατο παρελθόν.
Όταν ο Κ. Καραμανλής έγινε πρωθυπουργός εγκαινίασε μια πολιτική εγκάρδιας προσέγγισης με τη Ρωσία. Το πήγαιν’ έλα Μόσχα-Αθήνα και οι δημόσιοι εναγκαλισμοί με τον Πούτιν ήταν συχνό θέαμα στα ΜΜΕ. Οι δημοσιογράφοι μετέδιδαν, διαρροές από το Μαξίμου, ότι ο Πούτιν ρώτησε κάποια στιγμή τον Καραμανλή αν ανησυχεί για τυχόν αντιδράσεις των Αμερικανών λόγω αυτής της διαφημιζόμενης πολιτικής φιλίας της ελληνικής κυβέρνησης με τη Μόσχα. Ο Καραμανλής του απάντησε, ελαφρώς έκπληκτος, διευκρίνιζαν οι διαρροές, ότι είναι γνωστό πως είναι φιλοαμερικανός και ως εκ τούτου δεν έβλεπε λόγο ανησυχίας των Αμερικανών. Αυτό όμως που δεν έβλεπε ο Καραμανλής το έβλεπαν οι Αμερικανοί, όπως καταλάβαμε όλοι αργότερα και τον έστειλαν σπίτι του. Το έβλεπε φυσικά και ο Πούτιν, αλλά εκείνη την ώρα δεν σχολίασε την απάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού, σύμφωνα πάντα με τις διαρροές.
Ο Πούτιν δεν σχολίασε αλλά προειδοποίησε, με την ερώτησή του, για τους κινδύνους του ανοίγματος της Αθήνας προς τη Μόσχα. Πριν από μερικές μέρες, ως γνωστόν, ο Ρώσος πρέσβης στην ΕΕ «προέβλεψε» ότι μετά τους Κούρδους έρχεται η σειρά της Ελλάδας να αντιμετωπίσει την αγνώμονα πολιτική των ΗΠΑ και το γιαταγάνι των Τούρκων. Εντάξει, για τη λυκοφιλία της Μόσχας με τον Ερντογάν δεν μίλησε ο πρέσβης, αλλά στο τέλος-τέλος ο Πούτιν κάνει τους λογαριασμούς του.
Την προειδοποίηση προς την Ελλάδα, πάντως, και πάλι την έκανε. Ακόμα και ο Χριστός έλεγε, πες μια και δυο φορές σε κάποιον την αλήθεια, αλλά άμα δεν καταλαβαίνει παράτα τον.
Ο Κ. Μητσοτάκης δεν έχει ανάγκη να του πει στ’ αυτί ο Καραμανλής την ιστορία με τον Πούτιν γιατί την ξέρει όλη η Ελλάδα. Ούτε ασφαλώς είναι αφελής ώστε να μην έχει καταλάβει πόσο ενδιαφέρουν τους Αμερικανούς (του Τραμπ και οι αντίθετοι του Τραμπ) τα ελληνικά ανοίγματα στο Πεκίνο. Από πολύ έως θανάσιμα πολύ. Σε παρένθεση, ούτε οι Κινέζοι είναι αφελείς. Και οι δύο, Μητσοτάκης και Κινέζοι, ξέρουν ότι ο Πομπέο πήρε εργολαβική αποκλειστικότητα για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης αντί να το αφήσει στα χέρια του Πεκίνου με τα μετάξια του, τα γεφύρια του και όλα τα καλά του. Ξέρουν και οι δυο, επίσης, ότι ειδικά ο Τραμπ αφήνει, λέει, τη Μ. Ανατολή για να αντιμετωπίσει την Κίνα. Η Ελλάδα που παίζει σ’ αυτό το παιχνίδι;
Η λογική ερώτηση είναι: οι ΗΠΑ δεν επέτρεψαν να πουλήσουμε πορτοκάλια και ροδάκινα στη Ρωσία, γιατί θα επιτρέψουν ανοίγματα της Αθήνας στο Πεκίνο; Άλλωστε έγκυροι αναλυτές, όπως ο καθηγητής Κ. Γρίβας, αναφέρουν ήδη ότι όχι μόνο οι Αμερικανοί αλλά και οι Βρυξέλλες/Βερολίνο έχουν ήδη αντιδράσει αρνητικά στις πρωτοβουλίες της Αθήνας. Πρωτοβουλίες υπαγορευμένες από την αδήριτη ανάγκη να έρθει χρήμα στη χώρα για να ξεφύγουμε από τη μιζέρια. Αν όμως, όπως πολλοί πιστεύουν αλλά και παράγοντες των Βρυξελλών παραδέχονται, έστω με μισόλογα, τα Μνημόνια και η αδιαλλαξία των Βρυξελλών/Βερολίνου οφείλονται όχι στους «τεμπέληδες Έλληνες» αλλά στο ότι έτσι διασώθηκαν οι Τράπεζές τους και ότι έχουν συμφέρον να μας διατηρούν ως προτεκτοράτο, υποχείριό τους, γιατί θα επιτρέψουν επενδύσεις που θα μας βγάλουν από τις δυσκολίες;
Στόχος δεν είναι να διαχυθεί η απαισιοδοξία. Ούτε, πολύ περισσότερο, να υπονομευθεί η συγκεκριμένη προσπάθεια που στο τέλος-τέλος δεν υπόσχεται καζίνα ούτε επενδύει ελπίδες σε περίεργα «τυχερά» κεφάλαια.
Το ζήτημα είναι κατά πόσον το ανακάτεμα των καζίνων με το δρόμο του μεταξιού μπορεί να ταιριάξουν και να προσπεράσουν τα ορατά και αόρατα εμπόδια. Δηλαδή αν κάποιοι σχετικώς μικροί ανταγωνιστές μπορούν να καθυστερούν τόσο καιρό την «αξιοποίηση του Ελληνικού» (με ή χωρίς εισαγωγικά) τι μπορεί να ελπίζει η κυβέρνηση για τους Κινέζους στα λιμάνια όταν δεν τους θέλουν ούτε οι Αμερικάνοι ούτε οι Βρυξέλλες/Βερολίνο;
Το δίλημμα είναι απλό. Οι επικυρίαρχοι επιτρέπουν ότι δεν τους ενοχλεί, και απαγορεύουν οτιδήποτε –πρωτοβουλίες, επενδύσεις κτλ.– οδηγεί στην οικονομική άρα και πολιτική ανεξαρτησία της χώρας. Οι κολακείες περί αναβάθμισης της χώρας είναι «έπεα πτερόεντα», λόγια του αέρα, που αποκοιμίζουν ενώ χρειάζεται εντατική επαγρύπνηση και μέθοδος. Καλή, άριστη η εξαγωγή του κρόκου Κοζάνης όπως και κάθε άλλου αγροτικού προϊόντος, αν υπάρχει κάποια στοιχειώδης πολιτική ανάπτυξης και εξαγωγών στον αγροτικό χώρο. Ακόμα καλύτερα αν υπήρχε προσανατολισμός επενδύσεων σε κάποιας μορφής βιομηχανική ανάπτυξη σε επιλεγμένους τομείς. Πολλών, η άλλη μισή καρδιά τους στην Ελλάδα βρίσκεται. Οι απογοητεύσεις καραδοκούν.
Απόστολος Αποστολόπουλος
https://infognomonpolitics.blogspot.com/2019/11/blog-post_913.html?m=1&fbclid=IwAR1-Pv-kFRXxMele0DL0WUyFFfBmJypuuiXMG-Z8_-E90o3xufOUpVXgOow
11/11/2019