Οι ελληνικές γελοιότητες με την ΑΟΖ και τη Λιβύη: Τελικά μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας…
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
Η Άγκυρα πατάει πόδι σε Λίβανο – Γάζα
και κλείνει το µάτι στο Ισραήλ.
File Photo: Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας τη στιγμή που ανακοινώνει την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να δοθεί διορία 72 ωρών στον πρέσβη της Λιβύης για να εγκαταλείψει τη χώρα, Αθήνα, Παρασκευή 6/12/2019, ΑΠΕ-ΜΠΕ, Παντελής Σαίτας
Οι ελληνικές γελοιότητες με την ΑΟΖ και τη Λιβύη:
Τελικά μόνοι μας βγάζουμε τα μάτια μας…
Η Ελλάδα έχει την μεγαλύτερη ακτογραμμή στη Μεσόγειο, με 13,676 τετ. χιλιόμετρα ή 8,498 τετ. μίλια. Και είναι σχεδόν διπλάσια από την ακτογραμμή της Τουρκίας, που έχει 7,200 τετ. χιλιόμετρα ή 4,474 τετ. μίλια. Η Ελλάδα έχει μια από τις μεγαλύτερες ακτογραμμές στον κόσμο. Είναι 12η. Η Τουρκία είναι 20η. Η Ελλάδα έχει μεγαλύτερη ακτογραμμή από το Μεξικό, από την Ιταλία, από την Βραζιλία, από την Κροατία, από την Δανία και βέβαια από την Τουρκία. Πρώτος είναι ο Καναδάς με 202,080 τετ. χιλιόμετρα. 2η η Νορβηγία. Μετά η Ινδονησία (νησιωτικό κράτος). Μετά η Ρωσία. Ακoλουθούν: Φιλιππίνες, (νησιωτικό κράτος) Ιαπωνία (νησιωτικό κράτος), Αυστραλία (νησιωτικό κράτος) Ηνωμένες Πολιτείες, Νέα Ζηλανδία (νησιωτικό κράτος), η Ανταρτική, η Κίνα. Η Ελλάδα (νησιωτικό κράτος) ακολουθεί την Κίνα που έχει 14,500 τετ. χιλιόμετρα. Μετά την Ελλάδα είναι το Ηνωμένο Βασίλειο (νησιωτικό κράτος) με 12,429 τετ. χιλιόμετρα.
| Rank | Country | Coastline (Kilometers) | Coastline (Miles) |
|---|---|---|---|
| 1 | Canada | 202,080 | 125,567 |
| 2 | Norway | 58,133 | 36,122 |
| 3 | Indonesia | 54,720 | 33,939 |
| 4 | Russia | 37,653 | 23,396 |
| 5 | Philippines | 36,289 | 22,549 |
| 6 | Japan | 29,751 | 18,486 |
| 7 | Australia | 25,760 | 16,007 |
| 8 | United States | 19,924 | 12,380 |
| 9 | Antarctica | 17,968 | 11,165 |
| 10 | New Zealand | 15,134 | 9,404 |
| 11 | China | 14,500 | 9,009 |
| 12 | Greece | 13,676 | 8,498 |
| 13 | United Kingdom | 12,429 | 7,723 |
| 14 | Mexico | 9,330 | 5,797 |
| 15 | Italy | 7,600 | 4,722 |
| 16 | India | 7,500 | 4,660 |
| 17 | Brazil | 7,491 | 4,655 |
| 18 | Croatia | 7,368 | 4,578 |
| 19 | Denmark | 7,314 | 4,545 |
| 20 | Turkey | 7,200 | 4,474 |
Το γεγονός αυτό δεν θα το μάθετε από καμια ελληνική κυβέρνηση. Σίγουρα όχι από τις δυο τελευταίες. Αντίθετα αναπαρήγαγαν και αναπαράγουν την Τουρκική προπαγάνδα πως η Τουρκία έχει την μεγαλύτερη “ηπειρωτική ακτογραμμή” στη Μέσογειο. Ναι, την έχει. Όμως αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Δεν έχει τη μεγαλύτερη ακτογραμμή. Αυτή την έχει η Ελλάδα. Και αυτό είναι το μείζον. Η ακτογραμμή ολόκληρη. Όχι ένα μέρος της.
Με μια μισή αλήθεια, οι τουρκαλλάδες εποφθαλμιούν τη μισή Ελλάδα- την νησιωτική Ελλάδα. Και οι μισές αλήθειες είναι πολύ χειρότερες από τα ψέματα. Αποτελούν τον βασικό και κρίσιμο συντελεστή της προπαγάνδας. Δέστε τις συνεχόμενες δηλώσεις των Τούρκων. Ποτέ δεν αναφέρονται στην “ακτογραμμή” τους στη Μεσόγειο. Πάντα αναφέρουν πως έχουν τη μεγαλύτερη “ηπειρωτική ακτογραμμή” της Μεσογείου, υποβάλλοντας, έτσι, πως “δικαιούνται” το “μερίδιο του λέοντος” στην ΑΟΖ της Μεσογείου, προς ζημιά της γειτονικής Ελλάδας και της Κύπρου.
Με το ανατολίτικο αυτό “ευφυολόγημα” οι Τούρκοι προσπαθούν να ακυρώσουν τη μισή Ελλάδα. Προσπαθούν να την ακρωτηριάσουν. Δέν υφίσταται, λένε, ελληνική εδαφική κυριαρχία στα ελληνικά νησιά. Δεν έχουν επήρεια τα νησιά. Δεν έχουν υφαλοκρηπίδα. Δεν έχουν ΑΟΖ. Δεν έχουν τίποτα. Η Ρόδος, η Κάρπαθος, η Κάσος, το Καστελλόριζο/Μεγίστη και πάει λέγοντας. Και τώρα, μαθαίνουμε, δεν έχει επήρεια ούτε η Κρήτη. Τα ελληνικά νησιά είναι για τους Τούρκους ανύπαρκτα. Είναι φαντάσματα. Σε λίγο θα τους ακούσουμε να λεν πως και η Πελοπό-νησος είναι νησί, χωρίς και αυτό με επήρεια στη θάλασσα.
Αυτή λοιπόν την τουρκική προπαγάνδα έχει ουσιαστικά ελληνοποιήσει το ελληνικό κράτος, κάνοντας τη δουλειά των Τούρκων: ακυρώνοτας το ίδιο τη μισή του επικράτεια. “Δέστε την ακτογραμμή τους”, μας συμβούλεψε παλαιότερα ο ΥΠΕΞ του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κατρούγκαλος. Το ίδιο επανέλαβε πρόσφατα και ο κ. Δένδιας, ΥΠΕΞ της Νέας Δημοκρατίας. Δυστυχώς και ο Νίκος Κοτζιάς με την ατυχή του δήλωση να μην είναι “μονοφαγάδες” οι Έλληνες αναφορικά με την ΑΟΖ. Παρέπεμψε και αυτός – που γνωρίζει καλύτερα- στη μεγάλη τουρκική “ακτογραμμή”.
Έρχομαι τώρα και στις γελοιότητες με τη Λιβύη. Τις ελληνικές γελοιότητες. Καταρχάς να πούμε πως στη Λιβύη σήμερα μαίνεται ένας εμφύλιος πόλεμος που ουσιαστικά άρχισε το 2011, με την ανατροπή του Καντάφι από τους Δυτικούς. Συγκρούονται δυο μεγάλες φατρίες, μια με έδρα την Τρίπολη στα δυτικά και μια με έδρα την Βεγγάζη, στα ανατολικά. Η φατρία της Τρίπολης αναγνωρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη ως η ενδιάμεση- μέχρι να συμφωνηθούν εκλογές- νόμιμη κυβέρνηση της χώρας. Το Κοινοβούλιο όμως της χώρας βρίσκεται στη Βεγγάζη. Και η φατρία της Βεγγάζης ελέγχει τα τρία τέταρτα της χώρας και σχεδόν όλη της ακτογραμμή. Το δε Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ έχει επιβάλει εμπάργκο όπλων κατά των δυο φατριών.
Τουρκία και Κατάρ, υποστηρίζουν με φανατισμό τη φατρία της Τρίπολης και την τροφοδοτούν με όπλα. Χωρίς Τουρκία και Κατάρ η φατρία της Τρίπολης, που είναι ισλαμοφασιστική, θα είχε προ πολλού καταρρεύσει. Τουρκία και Κατάρ, υπενθυμίζω, υποστηρίζουν επίσης με τον ίδιο φανατισμό τους αποκεφαλιστές- τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία. Τα δυο κράτη έχουν επίσης διπλωματική εκπροσώπηση στην Τρίπολη, όπως και παρά πολλές άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων και όλες οι Μεγάλες Δυνάμεις. Η Ελλάδα είναι απούσα, επικαλούμενη τις συνθήκες ανασφάλειας που επικρατούν στη χώρα. Οι ΗΠΑ, των οποίων ο πρέσβης δολοφονήθηκε άγρια- κάηκε σε επίθεση το 2012- είναι παρούσα, διότι έχει συμφέροντα να υπερασπισθεί.
Και η Ελλάδα έχει συμφέροντα να υπερασπιστεί, μείζοντα μάλιστα. Αλλά είναι απούσα. Προφανώς πιστεύουν στο ελληνικό ΥΠΕΞ πως με τους σαλωνάτους και τη γραβάτα εξυπηρετούνται και τα εθνικά συμφέροντα. Αφήνουν λοιπόν εδώ και χρόνια την Τουρκία να αλωνίζει ελεύθερα στην Τρίπολη, γνωρίζοντας τις συγκεκριμένες προθέσεις της Άγκυρας.
Η Αθήνα περιορίζεται στην υπεράσπιση των ελληνικών συμφέροντων “εξ´αποστάσεως”, μέσω του πρέσβη της φατρίας της Τρίπολης στη Αθήνα. Πάνω στον οποίο ξέσπασε ο ΥΠΕΞ κ. Δένδιας για την αδυναμία του ιδίου και του Υπουργείου του να προκαταλάβουν τις μηχανοραφίες της Άγκυρας με την φατρία της Τρίπολης. Οι μηχανοραφίες αυτές ανακοινώθηκαν πρόσφατα με την εξαγγελία υπογραφής, μεταξύ άλλων, και “Μνημονίου Κατανόησης επί των Θαλασσίων Δικαιοδοσιών” ανάμεσα σε Τουρκία και Λιβύη.
Τι περιέχει το Μνημόνιο δεν γνωρίζουμε. Όμως από τους αλαλαγμούς των Τούρκων φαίνεται να υπάρχει πρόθεση οριοθέτησης ΑΟΖ με Λιβύη, η οποία όμως για να επιτεύχθεί θα πρέπει θα ακρωτηριασθεί η Ελλάδα βάση του Τουρκικού σκεπτικού περί “ηπειρωτικής ακτογραμμής”. Και ο κ. Δένδιας απειλεί τον φουκαρά τον Λίβυο πρέσβη με εκδίωξη από την Ελλάδα, αν δεν του αποκαλύψει “εδώ και τώρα” το περιεχόμενο της συμφωνίας. Δεν απειλεί κάν να διακόψει διπλωματικές σχέσεις με την Τρίπολη. Για τον πραγματικό δράστη, την Τουρκία, ούτε λόγος.
Ωστόσο τα παραπάνω είναι τα λιγότερα. Στα ελληνοτουρκικά και ειδικά στο ζήτημα θαλασσίων συνόρων και της ΑΟΖ, η Αθήνα κυνηγά την ουρά της εδώ και δεκαετίες, πλανεμένη πως έτσι η τουρκική επιθετικότητα θα εξανεμιστεί ως δια μαγείας.
Όπως έχουν επισημάνει πολλοί, με πρώτο τον Θεόδωρο Καρυώτη- σε πιο πρόσφατο κείμενό στον ιστότοπο Hellas Journal “Οι παρανοϊκοί Χάρτες της τουρκικής ΑΟΖ: Κωμικοτραγική και παράνομη οριοθέτηση”, (Πηγή ΕΔΩ)- η Τουρκία, από την εποχή της ελληνικής χούντας, έχει δημοσιοποιήσει και καταχωρίσει δεκάδες διεκδικητικούς χάρτες για το Αιγαίο και τη Μεσόγειο που ακρωτηριάζουν την Ελλάδα και εξαφανίζουν την Κύπρο. Και αντίθετα με τη Λευκωσία που πολεμά την Τουρκία σε όλα τα διεθνή φόρα και οργανισμούς στο ζήτημα αυτό – με χάρτες, γεωγραφικές συντεταγμένες, επιχειρήματα και διμερείς διακρατικές συμφωνίες, υψώνοντας έτσι ένα νομικά αδιαπέραστο τείχος για την Άγκυρα- η Αθήνα δεν αποτόλμησε ποτέ να παρουσιάσει έστω και έναν χάρτη των δικών της διεκδικήσεων για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Η Αθήνα δεν αποτολμά ούτε κάν να διαρρεύσει ένα τέτοιο “ανεπίσημο” χάρτη.
Περιορίζεται μόνο σε αναφορές στο διεθνές δίκαιο γενικά και στο δίκαιο της θάλασσας, συγκεκριμένα. Πολύ καλά πράττει. Όμως ακόμη και οι περί διεθνούς δικαίου τοποθετήσεις των Αθηνών χαρακτηρίζονται από συνεχείς και επαλαμβανόμενες κενοτυπίες.
Θα αναφερθώ σε μόνο ένα πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα ως προς τη ζημιά που συντελείται κατά των ελληνικών συμφερόντων, με το να αφήνει η Ελλάδα το πεδίο ελεύθερο στην Τουρκική “χαρτογραφική” προπαγάνδα. Επί προεδρίας Ομπάμα και όταν ακόμη ο έρωτας του νεόκοπου προέδρου με τον Ταγίπ Ερντογάν βρίσκονταν σε φάση κλιμάκωσης- ο αμερικανός αποκαλούσε τον Τούρκο τον “καλύτερο του φίλο” και τον επισκέφθηκε στο πρώτο του ευρωπαϊκό ταξίδι- οι επίσημες αμερικανικές υπηρεσίες “διέρρευσαν” ένα “ενεργειακό” χάρτη της ανατολικής Μεσογείου γραμμένο και ραμμένο στα μέτρα της Άγκυρας.
Οι διεκδικήσεις της Άγκυρας στον χάρτη επικαλύπτουν όλη την περιοχή, ακυρώνουν την επήρεια Καστελορίζου, Ρόδου, Νάξου, κλπ. και πλησιάζουν την Κρήτη. Όλοι δε οι ενεργειακοί αγωγοί οδηγούν στην Τουρκία. Επειδή ο χάρτης της ΑΟΖ της Κύπρου υπάρχει, εμφανίζεται στον αμερικανικό χάρτη έστω και αν τα γραφικά του φιλο-τουρκικού χάρτη τον “επικαλύπτουν” με τις τουρκικές διεκδικήσεις. Αλλά ακριβώς επειδή δεν υφίσταται ελληνικός διεκδικητικός χάρτης, όλη η περιοχή παρουσιάζεται ως τουρκική διεκδίκηση. Σήμερα που σε αυτές έχουν προστεθεί και τουρκικές οι διεκδικήσεις που καταλήγουν … στη Λιβύη, ο επόμενος επίσημος αμερικανός χάρτης θα συμπεριλαμβάνει και αυτές.
Η όλη φαιδρότητα της Αθήνας επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά και με την ανακοίνωση του Τουρκο-Λιβυκού Μνημονίου. “Τελείως αδόκιμη» και ” παντελώς αγεωγράφητη” χαρακτήρισε ο Έλληνας ΥΠΕΞ την προσπάθεια καθορισμού ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης. “Αντιβαίνει,” εξήγησε, “κάτι το οποίο ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει ότι ανάμεσα στις δυο χώρες υπάρχει ο μεγάλος όγκος της Κρήτης”. Υπάρχει, λοιπόν, και η νήσος Κρήτη που αποτελεί μέρος της νησιωτικής επικράτειας της Ελλάδας. Κάτι όμως που τόσο ο κ. Δένδιας όσο και ο Συριζαίος προκάτοχός του δεν “διαπίστωναν” όταν συμβούλευαν τον ελληνικό λαό να προσέξει και να λάβει στα υπόψη τη μεγάλη “ακτογραμμή” της Τουρκίας αναφορικά με τις διεκδικήσεις της τελευταίας.
Αναφορικά με τον Έλληνα ΥΠΕΞ υπάρχει και μια ακόμη πιο πρόσφατη δήλωση του, όπου και πάλι ο ίδιος δημιουργεί αμφιβολίες ως προς τη επήρεια της νησιωτικής Ελλάδας και κατ´επέκταση δημιουργεί αμφιβολίες για την κυριαρχία στη ελληνική επικράτεια. Ο κ. Δένδιας εξήγησε πως η Τουρκία επιδιώκει να γίνει δεκτή μια αντίληψη “ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα κι αυτό το επιδιώκει ιστορικά και όχι μόνο για το Καστελόριζο, αλλά και για τα νησιά του Αιγαίου που πολλά είναι πολύ μεγάλα νησιά”.
Εδώ ο κατεξοχήν εκπρόσωπος του ελληνικού κράτους σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής μιλά για για το “μικρό” Καστελλόριζο και για “άλλα” νησιά του Αιγαίου “που είναι πολύ μεγάλα νησιά”. Μίλησε πριν και για τον “όγκο” της Κρήτης. Αντιλαμβάνεται ο έντιμος Υπουργός τι παραδέχεται με τις διαφοροποιήσεις που κάνει; Αντιλαμβάνεται τι υποδηλώνουν οι αποχρώσεις των δηλώσεων του αναφορικά με την ελληνική κυριαρχία;
Αντιλαμβάνονται στο ΥΠΕΞ πως κατανοεί τα πράγματα ο προϊστάμενος τους και τι μηνύματα στέλνει αναφορικά με την κυριαρχία του κράτους που είναι εξ´ορισμού αδιαίρετη;
Πηγή: Michael Wilner, Trump team is adopting a pipeline plan to wean Europe off Russian fuel, McClatchy DC Bureau, June 5, 2019
του Μάριου Ευρυβιάδη
8 Δεκεμβρίου 2019
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Η Άγκυρα πατάει πόδι σε Λίβανο – Γάζα
και κλείνει το µάτι στο Ισραήλ.
Η κίνηση της Τουρκίας σε σχέση με τη Λιβύη είναι μόνο η αρχή…
Και ξαφνικά, εμφανίσθηκε στην ελληνική επικαιρότητα η Λιβύη, με αφορμή την υπογραφή του μνημονίου συναντίληψης που υπέγραψε η κυβέρνηση της Τρίπολης με την Τουρκία. Η Ελλάδα δεν παρακολούθησε τις εξελίξεις. Προτού αναγνωρισθεί διεθνώς η κυβέρνηση της Τρίπολης, η Αθήνα θα έπρεπε να επιμείνει απαιτώντας εγγυήσεις ότι η Λιβύη δεν θα προέβαινε σε καμία πράξη αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στη Μεσόγειο. Δεν το έπραξε. Η εξέλιξη αυτή ήταν προβλέψιμη και η Ελλάδα κακώς εξεπλάγη.
Ακριβώς πριν από έναν χρόνο, στις 29 Νοεμβρίου 2018, η ηλεκτρονική ελληνική έκδοση του Foreign Affairs, με αφορμή την αναθέρμανση των σχέσεων του Ισραήλ με το Τσαντ, δημοσίευσε ανάλυση του υπογράφοντος, με θέμα την ισραηλινή παρουσία στην Αφρική και πώς θα μπορούσε να διευρυνθεί η επιρροή της τριμερούς συνεργασίας Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ περαιτέρω. Το συμπέρασμα είχε ως εξής: «Αν και η επαναπροσέγγιση του Ισραήλ με το μακρινό Τσαντ εκ πρώτης όψεως δείχνει να μην σχετίζεται με τους ενεργειακούς σχεδιασμούς του ελληνικού παράγοντα, παρατηρώντας τον χάρτη συμπεραίνεται ότι το Ισραήλ αρχίζει να ανακτά την παρουσία του στο “μαλακό υπογάστριο” της Λιβύης –μιας χώρας, δηλαδή, που έχει κοινά θαλάσσια σύνορα με την Ελλάδα. Εάν μάλιστα θεωρηθεί ότι έχουν ουσιώδη βάση κάποιες δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων, που θέλουν τινί τρόπω να συνδυαστούν τα ενεργειακά συμφέροντα της Γείτονος με τις επιδιώξεις μιας εκ των πολλών κυβερνήσεων που ελέγχουν τις λιβυκές ακτές, τότε εύκολα γίνεται αντιληπτό πόσο κοντά μας βρίσκεται η Αφρική και με ποιόν τρόπο η τριμερής συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ μπορεί να καταδείξει νέες προοπτικές (αλλά και νέους προβληματισμούς) για την ελληνική εξωτερική πολιτική».
Δυστυχώς, αυτό το συμπέρασμα επιβεβαιώθηκε ως προς το πρώτο του σκέλος. Την περασμένη εβδομάδα είδαμε την Τουρκία να συνδυάζει τις ενεργειακές της βλέψεις με την διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης. Από την άλλη, η Ελλάδα εξεπλάγη από ένα γεγονός που ήταν ζήτημα χρόνου να συμβεί: Τι πιο φυσικό, μετά από χρόνια στρατιωτικής στήριξης, η Τουρκία να ζητήσει από την κυβέρνηση της Τρίπολης να αποδείξει την ευγνωμοσύνη της; Γιατί η Τουρκία να μην θυμηθεί να προσκαλέσει στο Αιγαίο το μακρινό Πακιστάν – την μόνη χώρα, μαζί με το Μπαγκλαντές, που ήταν πρόθυμη να αναγνωρίσει την «ΤΔΒΚ» το 1983;
Η Ελλάδα καταγγέλλει τις “τουρκικές προκλήσεις” και ειρωνεύεται τους γείτονες επειδή δεν γνωρίζουν Γεωγραφία. Η αλήθεια όμως είναι ότι η κίνηση της Τουρκίας σε σχέση με τη Λιβύη είναι μόνο η αρχή. Πέρα από τις ανακηρυγμένες ΑΟΖ, η Τουρκία εντόπισε προ πολλού τις πολλές “μαύρες τρύπες” της Ανατολικής Μεσογείου. Ας τις εντοπίσει και η Ελλάδα, αφού οι γεωγραφικές της γνώσεις είναι καλύτερες.
Οι πρόσφατες λαϊκές διαδηλώσεις στον Λίβανο, μεταξύ άλλων ανέδειξαν ξεκάθαρα τον βαθμό διείσδυσης της Τουρκίας στη χώρα εκείνη. Αρκεί να αναφερθεί ότι στο επίκεντρο των επικρίσεων κατά της κυβέρνησης βρέθηκαν οι περίεργες συμφωνίες του Υπουργού Εξωτερικών του Λιβάνου με την Τουρκία, με αποτέλεσμα τουρκικά πλοία με ηλεκτρογεννήτριες να καλύπτουν τις ανάγκες της χώρας για ρεύμα, επιβαρύνοντας υπέρμετρα τους καταναλωτές. Στο μεταξύ, ο Λίβανος συνεχίζει να μην κυρώνει τη συμφωνία που υπέγραψε το 2007 με την Κύπρο, που καθόριζε τα όρια των ΑΟΖ τους – επειδή οι συντεταγμένες του βορείου κοινού ορίου τους πιθανόν να θίγουν τουρκικά κυριαρχικά δικαιώματα (ή μήπως της «ΤΔΒΚ»; ).
Εργοστάσιο αφαλάτωσης και τουρκικές ΜΚΟ
Την τελευταία πενταετία, η Τουρκία δηλώνει παρούσα στην Δυτική Όχθη περισσότερο από ποτέ, στους τομείς της εκπαίδευσης, της πρόνοιας και της οικονομίας, μέσω του κρατικού φορέα παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας TİKA. Πρόσφατα, ο ισραηλινός ΥΠΕΞ, Ισράελ Κατς, εξέφρασε την ενόχλησή του για την παρουσία όσων τουρκικών ΜΚΟ προάγουν “εθνικιστική ρητορική” στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, απειλώντας με αποπομπή τους από τη χώρα. Από την άλλη, φιλανθρωπικά θρησκευτικά σωματεία με τουρκική χρηματοδότηση, εδραιώνονται στην τοπική παλαιστινιακή κοινωνία, φέρνοντας σε αμηχανία “παραδοσιακούς” τοπικούς θρησκευτικούς φορείς, που τελούν υπό την αιγίδα της Ιορδανίας – της χώρας που θεσμικά προστατεύει τους μουσουλμανικούς Αγίους Τόπους στην Ιερουσαλήμ.
Την ίδια στιγμή, ενόσω Ισραήλ και Χαμάς συζητούν παρασκηνιακά πώς θα επιτευχθεί η διακοπή της ρίψης ρουκετών προς τις ισραηλινές πόλεις με αντάλλαγμα την οικονομική ανάπτυξη της Γάζας, τα κρατικά ισραηλινά ΜΜΕ αναφέρουν ότι ένα από τα πρότζεκτ που συζητούνται είναι η ανοικοδόμηση ενός μεγάλου εργοστασίου αφαλάτωσης, την αποπεράτωση του οποίου θα αναλάβει η Τουρκία εξ ολοκλήρου.
Η αλήθεια είναι ότι το τουρκικό ενδιαφέρον για τους Παλαιστινίους, τόσο στη Δυτική Όχθη, όσο και στη Γάζα, είναι όψιμο. Εξίσου όψιμο είναι το ενδιαφέρον της Τουρκίας για την κάλυψη των αναγκών ηλεκτροδότησης του Λιβάνου. Είναι ολοφάνερο ότι η Τουρκία, για τις ευγενικές της υπηρεσίες, δεν θα αργήσει να ζητήσει ανταλλάγματα τόσο από τον Λίβανο, όσο και από την νέα κυβέρνηση του Ισραήλ – όταν κάποτε υπάρξει. Στην πρώτη θέση της ατζέντας των τουρκικών απαιτήσεων βρίσκεται το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου.
Είναι λοιπόν καιρός, η Ελλάδα να μην παραβλέπει τις “μαύρες τρύπες” της Γεωγραφίας. Να προσδώσει ουσιαστικό περιεχόμενο στην τριμερή Ελλάδας-Κύπρου-Λιβάνου και να μην επαναπαύεται σε ευρωπαϊκά άλλοθι. Να συνειδητοποιήσει ότι το καθεστώς Άσαντ θα ελέγχει τα παράλια της Συρίας και γι’ αυτό θα πρέπει να αρχίσει να συνομιλεί ευθέως με την Δαμασκό (και) για τα ενεργειακά. Να ενισχύσει τις υπάρχουσες κοινωνικές δομές του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων για να υπενθυμιστεί η ξεχασμένη της παρουσία στην παλαιστινιακή κοινωνία – γεγονός που θα εξυπηρετήσει τόσο το Ισραήλ όσο και την Παλαιστινιακή Αρχή. Να δώσει κίνητρα σε επιχειρηματίες της Ομογένειας, που θα προσφέρουν εναλλακτικές στην υστερόβουλη τουρκική γενναιοδωρία στην Δυτική Όχθη και στη Γάζα. Και κυρίως, να μην εκπλήσσεται.
Γαβριήλ Χαρίτος
(AP Photo/Emrah Gurel)
https://www.ethnos.gr/apopseis/76296_
i-agkyra-pataei-podi-se-libano-gaza-kai-kleinei-mati-sto-israil
8/12/2019
Σκίτσο του ΣΤΑΘΗ
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ ΣΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Ανακήρυξη ΑΟΖ εδώ και τώρα Κύριε Πρωθυπουργέ:
Να γίνει αμέσως με Προεδρικό Διάταγμα.
Μήνυμα στα ελληνικά για την Τουρκία από τον Λίβυο ναύαρχο (9/12/2019)
Πύρινο μήνυμα για την επίμαχη συμφωνία Τουρκίας-Λϊβύης, το οποίο προκαλεί αίσθηση και μάλιστα είναι γραμμένο στα ελληνικά, στέλνει ο επικεφαλής του λιβυκού στόλου, ο Φάρατζ ελ Μαχντάουϊ που στηρίζει τις δυνάμεις του στρατηγού Χαλίφα Χαφτάρ.
Σε ανάρτηση στο Facebook, δείχνει την έντονη αντίθεσή του στο μνημόνιο κατανόησης, που υπέγραψαν πρόσφατα ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον Φάγεζ αλ Σάρατζ, πρωθυπουργό της κυβέρνησης Εθνικής Συνεννόησης της Λιβύης για τον καθορισμό θαλάσσιων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο. «Θα απελευθερώσουμε την πρωτεύουσα, την Τρίπολη, και θα καταστρέψουμε το τουρκικό όνειρο», έγραψε ο ναύαρχος Φάρατζ ελ Μαχντάουϊ στο δημοφιλές μέσο κοινωνικής δικτύωσης.
Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες που υπάρχουν στον λογαριασμό του στο Facebook, ο Λίβυος ανώτατος αξιωματικός είχε σπουδάσει στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων πριν από πολλά χρόνια και στη συνέχεια επέστρεψε στην πατρίδα του και έκανε καριέρα στο πολεμικό ναυτικό.
“Γιατί υπάρχει τέτοια αδιαφορία των κυβερνώντων για την Άμυνα”;
Οι συνέπειες της παραμέλησης της Άμυνας
Χρειαζόμαστε όπλα.
«Σενάριο Λιβύης» και για το Αιγαίο επιδιώκει η Άγκυρα.
Η Άγκυρα πατάει πόδι σε Λίβανο – Γάζα
και κλείνει το µάτι στο Ισραήλ.
Η κίνηση της Τουρκίας σε σχέση με τη Λιβύη είναι μόνο η αρχή…
Και ξαφνικά, εμφανίσθηκε στην ελληνική επικαιρότητα η Λιβύη, με αφορμή την υπογραφή του μνημονίου συναντίληψης που υπέγραψε η κυβέρνηση της Τρίπολης με την Τουρκία. Η Ελλάδα δεν παρακολούθησε τις εξελίξεις. Προτού αναγνωρισθεί διεθνώς η κυβέρνηση της Τρίπολης, η Αθήνα θα έπρεπε να επιμείνει απαιτώντας εγγυήσεις ότι η Λιβύη δεν θα προέβαινε σε καμία πράξη αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στη Μεσόγειο. Δεν το έπραξε. Η εξέλιξη αυτή ήταν προβλέψιμη και η Ελλάδα κακώς εξεπλάγη.
Ακριβώς πριν από έναν χρόνο, στις 29 Νοεμβρίου 2018, η ηλεκτρονική ελληνική έκδοση του Foreign Affairs, με αφορμή την αναθέρμανση των σχέσεων του Ισραήλ με το Τσαντ, δημοσίευσε ανάλυση του υπογράφοντος, με θέμα την ισραηλινή παρουσία στην Αφρική και πώς θα μπορούσε να διευρυνθεί η επιρροή της τριμερούς συνεργασίας Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ περαιτέρω. Το συμπέρασμα είχε ως εξής: «Αν και η επαναπροσέγγιση του Ισραήλ με το μακρινό Τσαντ εκ πρώτης όψεως δείχνει να μην σχετίζεται με τους ενεργειακούς σχεδιασμούς του ελληνικού παράγοντα, παρατηρώντας τον χάρτη συμπεραίνεται ότι το Ισραήλ αρχίζει να ανακτά την παρουσία του στο “μαλακό υπογάστριο” της Λιβύης –μιας χώρας, δηλαδή, που έχει κοινά θαλάσσια σύνορα με την Ελλάδα. Εάν μάλιστα θεωρηθεί ότι έχουν ουσιώδη βάση κάποιες δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων, που θέλουν τινί τρόπω να συνδυαστούν τα ενεργειακά συμφέροντα της Γείτονος με τις επιδιώξεις μιας εκ των πολλών κυβερνήσεων που ελέγχουν τις λιβυκές ακτές, τότε εύκολα γίνεται αντιληπτό πόσο κοντά μας βρίσκεται η Αφρική και με ποιόν τρόπο η τριμερής συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ μπορεί να καταδείξει νέες προοπτικές (αλλά και νέους προβληματισμούς) για την ελληνική εξωτερική πολιτική».
Δυστυχώς, αυτό το συμπέρασμα επιβεβαιώθηκε ως προς το πρώτο του σκέλος. Την περασμένη εβδομάδα είδαμε την Τουρκία να συνδυάζει τις ενεργειακές της βλέψεις με την διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης. Από την άλλη, η Ελλάδα εξεπλάγη από ένα γεγονός που ήταν ζήτημα χρόνου να συμβεί: Τι πιο φυσικό, μετά από χρόνια στρατιωτικής στήριξης, η Τουρκία να ζητήσει από την κυβέρνηση της Τρίπολης να αποδείξει την ευγνωμοσύνη της; Γιατί η Τουρκία να μην θυμηθεί να προσκαλέσει στο Αιγαίο το μακρινό Πακιστάν – την μόνη χώρα, μαζί με το Μπαγκλαντές, που ήταν πρόθυμη να αναγνωρίσει την «ΤΔΒΚ» το 1983;
Η Ελλάδα καταγγέλλει τις “τουρκικές προκλήσεις” και ειρωνεύεται τους γείτονες επειδή δεν γνωρίζουν Γεωγραφία. Η αλήθεια όμως είναι ότι η κίνηση της Τουρκίας σε σχέση με τη Λιβύη είναι μόνο η αρχή. Πέρα από τις ανακηρυγμένες ΑΟΖ, η Τουρκία εντόπισε προ πολλού τις πολλές “μαύρες τρύπες” της Ανατολικής Μεσογείου. Ας τις εντοπίσει και η Ελλάδα, αφού οι γεωγραφικές της γνώσεις είναι καλύτερες.
Οι πρόσφατες λαϊκές διαδηλώσεις στον Λίβανο, μεταξύ άλλων ανέδειξαν ξεκάθαρα τον βαθμό διείσδυσης της Τουρκίας στη χώρα εκείνη. Αρκεί να αναφερθεί ότι στο επίκεντρο των επικρίσεων κατά της κυβέρνησης βρέθηκαν οι περίεργες συμφωνίες του Υπουργού Εξωτερικών του Λιβάνου με την Τουρκία, με αποτέλεσμα τουρκικά πλοία με ηλεκτρογεννήτριες να καλύπτουν τις ανάγκες της χώρας για ρεύμα, επιβαρύνοντας υπέρμετρα τους καταναλωτές. Στο μεταξύ, ο Λίβανος συνεχίζει να μην κυρώνει τη συμφωνία που υπέγραψε το 2007 με την Κύπρο, που καθόριζε τα όρια των ΑΟΖ τους – επειδή οι συντεταγμένες του βορείου κοινού ορίου τους πιθανόν να θίγουν τουρκικά κυριαρχικά δικαιώματα (ή μήπως της «ΤΔΒΚ»; ).
Εργοστάσιο αφαλάτωσης και τουρκικές ΜΚΟ
Την τελευταία πενταετία, η Τουρκία δηλώνει παρούσα στην Δυτική Όχθη περισσότερο από ποτέ, στους τομείς της εκπαίδευσης, της πρόνοιας και της οικονομίας, μέσω του κρατικού φορέα παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας TİKA. Πρόσφατα, ο ισραηλινός ΥΠΕΞ, Ισράελ Κατς, εξέφρασε την ενόχλησή του για την παρουσία όσων τουρκικών ΜΚΟ προάγουν “εθνικιστική ρητορική” στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, απειλώντας με αποπομπή τους από τη χώρα. Από την άλλη, φιλανθρωπικά θρησκευτικά σωματεία με τουρκική χρηματοδότηση, εδραιώνονται στην τοπική παλαιστινιακή κοινωνία, φέρνοντας σε αμηχανία “παραδοσιακούς” τοπικούς θρησκευτικούς φορείς, που τελούν υπό την αιγίδα της Ιορδανίας – της χώρας που θεσμικά προστατεύει τους μουσουλμανικούς Αγίους Τόπους στην Ιερουσαλήμ.
Την ίδια στιγμή, ενόσω Ισραήλ και Χαμάς συζητούν παρασκηνιακά πώς θα επιτευχθεί η διακοπή της ρίψης ρουκετών προς τις ισραηλινές πόλεις με αντάλλαγμα την οικονομική ανάπτυξη της Γάζας, τα κρατικά ισραηλινά ΜΜΕ αναφέρουν ότι ένα από τα πρότζεκτ που συζητούνται είναι η ανοικοδόμηση ενός μεγάλου εργοστασίου αφαλάτωσης, την αποπεράτωση του οποίου θα αναλάβει η Τουρκία εξ ολοκλήρου.
Η αλήθεια είναι ότι το τουρκικό ενδιαφέρον για τους Παλαιστινίους, τόσο στη Δυτική Όχθη, όσο και στη Γάζα, είναι όψιμο. Εξίσου όψιμο είναι το ενδιαφέρον της Τουρκίας για την κάλυψη των αναγκών ηλεκτροδότησης του Λιβάνου. Είναι ολοφάνερο ότι η Τουρκία, για τις ευγενικές της υπηρεσίες, δεν θα αργήσει να ζητήσει ανταλλάγματα τόσο από τον Λίβανο, όσο και από την νέα κυβέρνηση του Ισραήλ – όταν κάποτε υπάρξει. Στην πρώτη θέση της ατζέντας των τουρκικών απαιτήσεων βρίσκεται το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου.
Είναι λοιπόν καιρός, η Ελλάδα να μην παραβλέπει τις “μαύρες τρύπες” της Γεωγραφίας. Να προσδώσει ουσιαστικό περιεχόμενο στην τριμερή Ελλάδας-Κύπρου-Λιβάνου και να μην επαναπαύεται σε ευρωπαϊκά άλλοθι. Να συνειδητοποιήσει ότι το καθεστώς Άσαντ θα ελέγχει τα παράλια της Συρίας και γι’ αυτό θα πρέπει να αρχίσει να συνομιλεί ευθέως με την Δαμασκό (και) για τα ενεργειακά. Να ενισχύσει τις υπάρχουσες κοινωνικές δομές του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων για να υπενθυμιστεί η ξεχασμένη της παρουσία στην παλαιστινιακή κοινωνία – γεγονός που θα εξυπηρετήσει τόσο το Ισραήλ όσο και την Παλαιστινιακή Αρχή. Να δώσει κίνητρα σε επιχειρηματίες της Ομογένειας, που θα προσφέρουν εναλλακτικές στην υστερόβουλη τουρκική γενναιοδωρία στην Δυτική Όχθη και στη Γάζα. Και κυρίως, να μην εκπλήσσεται.
Γαβριήλ Χαρίτος
(AP Photo/Emrah Gurel)
https://www.ethnos.gr/apopseis/76296_
i-agkyra-pataei-podi-se-libano-gaza-kai-kleinei-mati-sto-israil
8/12/2019
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ ΣΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Ανακήρυξη ΑΟΖ εδώ και τώρα Κύριε Πρωθυπουργέ:
Να γίνει αμέσως με Προεδρικό Διάταγμα.
Μήνυμα στα ελληνικά για την Τουρκία από τον Λίβυο ναύαρχο (9/12/2019)
Πύρινο μήνυμα για την επίμαχη συμφωνία Τουρκίας-Λϊβύης, το οποίο προκαλεί αίσθηση και μάλιστα είναι γραμμένο στα ελληνικά, στέλνει ο επικεφαλής του λιβυκού στόλου, ο Φάρατζ ελ Μαχντάουϊ που στηρίζει τις δυνάμεις του στρατηγού Χαλίφα Χαφτάρ.
Σε ανάρτηση στο Facebook, δείχνει την έντονη αντίθεσή του στο μνημόνιο κατανόησης, που υπέγραψαν πρόσφατα ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον Φάγεζ αλ Σάρατζ, πρωθυπουργό της κυβέρνησης Εθνικής Συνεννόησης της Λιβύης για τον καθορισμό θαλάσσιων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο. «Θα απελευθερώσουμε την πρωτεύουσα, την Τρίπολη, και θα καταστρέψουμε το τουρκικό όνειρο», έγραψε ο ναύαρχος Φάρατζ ελ Μαχντάουϊ στο δημοφιλές μέσο κοινωνικής δικτύωσης.
Όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες που υπάρχουν στον λογαριασμό του στο Facebook, ο Λίβυος ανώτατος αξιωματικός είχε σπουδάσει στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων πριν από πολλά χρόνια και στη συνέχεια επέστρεψε στην πατρίδα του και έκανε καριέρα στο πολεμικό ναυτικό.
“Γιατί υπάρχει τέτοια αδιαφορία των κυβερνώντων για την Άμυνα”;
Οι συνέπειες της παραμέλησης της Άμυνας
Χρειαζόμαστε όπλα.
«Σενάριο Λιβύης» και για το Αιγαίο επιδιώκει η Άγκυρα.