Νεότουρκοι Δαρβινιστές Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ:
1) Απειλές για νέα γενοκτονία…
1) Απειλές για νέα γενοκτονία…
(2)Tamer Cillingir: Είμαι εξισλαμισμένος Έλληνας του Πόντου. Υπάρχουν και άλλοι. Πρέπει να μάθουν την αλήθεια.
(3)«30 χρόνια γενοκτονία - Η τουρκική καταστροφή των χριστιανικών μειονοτήτων»,100 χρόνια ατιμωρησίας.
(4) Cengiz Aktar: Το βίαιο παρελθόν της Τουρκίας εξηγεί το παρόν
και το μέλλον της.
(4) Cengiz Aktar: Το βίαιο παρελθόν της Τουρκίας εξηγεί το παρόν
και το μέλλον της.
Κάρτα των νεότουρκων. Δεν τήρησαν καμία από τις αρχές
που αναγράφονται στην κάρτα (COMMONS WIKIMEDIA)
Νεότουρκοι Δαρβινιστές
Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε.
Περίπου ένα εκατομμύριο Αρμένιοι, τούρκοι πολίτες, χάθηκαν στην εκατόμβη που τους έστειλαν το 1915, όχι οι Σουλτάνοι αλλά οι Νεότουρκοι Δαρβινιστές που πήραν την εξουσία. Αφορμή υπήρξε, το αρμενικό κίνημα για μια ανεξάρτητη Αρμενία, αλλά υπήρξε και η αιτία: Ο Κοινωνικός Δαρβινισμός των Νεότουρκων. Που βιάστηκαν να τον εφαρμόσουν στην Τουρκία πριν ακόμα συμπεριληφθεί στον Ναζισμό. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή.
Το κίνημα των Νεοτούρκων, που γεννήθηκε στις στρατιωτικές σχολές της «Εις την Πόλιν» (γιατί αυτό σημαίνει Ιστανμπούλ) ιδρύθηκε στις 14 Ιουλίου του 1889 στην εκατοστή επέτειο της Πτώσης της Βαστίλης! Ζητούσε την επαναφορά του Οθωμανικού Συντάγματος του 1876 που είχε καταργηθεί από τον Σουλτάνο Αμπτούλ Χαμίντ. ΄Τα μέλη, ανάμεσα στα οποία ήταν και Χριστιανοί, ακολουθούσαν μασονικές πρακτικές. Πολλά εξορίστηκαν από τον Σουλτάνο και τα περισσότερα απ’ αυτά θα εγκατασταθούν στο Παρίσι. Το οποίο από τότε φιλοξενούσε κάθε είδος εξόριστο επαναστάτη. Στα καφενεία του Καρτιέ Λατέν, γεμάτα από Μαρξιστές, Σοσιαλιστές, Αναρχικούς, ετοιμάζονταν εξεγέρσεις. Σε ένα βρίσκεις ακόμα το κάθισμα όπου καθόταν ο Λένιν γιατί φέρει τον όνομά του στην πλάτη.
Εκείνη την εποχή, δύο από τις πολυσυζητημένες ιδεολογίες ήταν ο Μαρξισμός και ο Κοινωνικός Δαρβινισμός.Αυτός ο τελευταίος κυκλοφορούσε αρκετά ανάμεσα σε ομάδες εξορίστων που θα μπορούσαμε να τους ονομάσουμε εθνικιστές, ακροδεξιούς, ρατσιστές. Ο Δαρβινισμός, που ήταν της μόδας, εξηγούσε την «Προέλευση των ειδών». Ο Κοινωνικός Δαρβινισμός δίδασκε ότι και στις ανθρώπινες κοινωνίες «χρειάζεται να επιζήσουν οι ικανότεροι». Και ότι «η κληρονομικότητα έχει έναν χαρακτήρα που υπερβαίνει σε ποιότητα αυτά που μαθαίνεις αργότερα». Συνεπώς επιβάλλεται «η επιλεκτική επιβίωση των ισχυρότερων». Μπορεί να βρει κανείς την προέλευση και του ναζισμού σε΄ αυτήν την θεωρία του «υπερανθρώπου». Αυτό που θα κρατήσουν αργότερα από αυτήν την ιδεολογία οι πιο Οθωμανοί από τους Νεότουρκους θα είναι η νομιμοποίηση της εξάλειψης μιας κατώτερης και ασθενέστερης φυλής στις ανθρώπινες κοινωνίες. ’Όπως συμβαίνει και στο βασίλειο των ζώων, που είναι η θεματική του Δαρβίνου. (1)
Το κίνημα των Νεότουρκων ξεκίνησε στην εξορία από διαφορετικές ομάδες «μοντερνιστών» στις οποίες θα βρούμε και Αρμένιους. Όμως πολύ σύντομα θα περιοριστεί σε ακραιφνείς Οθωμανούς σωβινιστές οπαδούς του Κοινωνικού Δαρβινισμού, ενός «μοντερνισμού» που θα ξεφορτωθεί το παρωχημένο και καθυστερημένο Σουλτανάτο και θα φέρει στην εξουσία τον στρατό. Την επιχείρηση θα αναλάβει η Επιτροπή Ένωση και Πρόοδος η οποία θα προβεί στον διωγμό του Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ, το 1909. Την ίδια χρονιά που θα έχουμε και στην Ελλάδα Στρατιωτικό Σύνδεσμο που θα προβεί στο αντιβασιλικό Κίνημα στο Γουδί (το οποίο, μεταξύ άλλων θα φέρει στην Αθήνα τον Επαναστάτη της Κρήτης Ελευθέριο Βενιζέλο).
Οι Νεότουρκοι θα βρεθούν σε δύσκολη θέση, στρατιωτική και οικονομική όταν αρχίζουν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι που περιορίζουν σοβαρά, εδαφικά και πολιτικά, την ισχύ της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Οι Ευρωπαίοι θα την αποκαλέσουν «Ο Άρρωστος της Ευρώπης». Οι Νεότουρκοι θα ζητήσουν την βοήθεια της Γερμανίας, που είναι πιο κοντά στην δική τους ιδιοσυγκρασία και σα δικά τους πιστεύω. Ένας μεγάλος αριθμός Γερμανών αξιωματικών θα κατακλύσει την Τουρκία και θα αναλάβει την διοίκηση πολλών στρατιωτικών μονάδων. Που θα μετάσχουν στην εξόντωση των Αρμενίων.
Ο Στρατηγός Fritz Bronsart von Schellendorf γίνεται ο ουσιαστικός Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου του Οθωμανικού Στρατού. Οι Νεότουρκοι αντιλαμβάνονται ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία τους δεν έχει την ίδια σύνθεση πληθυσμών με τις Ευρωπαϊκές χώρες των οποίων τον μοντερνισμό θέλουν να μιμηθούν. Είναι πολλές και πολυπληθείς οι μειονότητες. Πράγμα που εξηγείται από μια ιστορική αλήθεια που πολύ συχνά παραβλέπεται. Η Μικρά Ασία, 2.000 χρόνια νωρίτερα ήταν η πατρίδα των μειονοτήτων του 20ού αιώνα. Οι Αρμένιοι, οι Κούρδοι (Καρδούχοι στην αρχαιότητα) και οι Έλληνες. Που ζούσαν εκεί από την πιο βαθιά αρχαιότητα. Θα το διαπιστώσει κανείς διαβάζοντας την Κύρου Ανάβαση του Ξενοφώντα. Ενώ τα Μογγολικά φύλλα έφτασαν σταδιακά στην Μέση Ανατολή περίπου 15 αιώνες αργότερα. Και μάλιστα οι μειονότητες ήταν πλειονότητες σε πολλές τουρκικές επαρχίες.
Έτσι, οι Αρμένιοι - τουλάχιστον ένα εκατομμύριο – θα εξοντωθούν στην δεκαετία του 1910 και οι Έλληνες θα διωχτούν στην επόμενη δεκαετία από έναν διάσημο Νεότουρκο, τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ. Χώρια οι σφαγέντες, διακόσιες με τριακόσιες χιλιάδες. Γενοκτονία των Κούρδων δεν υπήρξε, ίσως γιατί οι περισσότεροι είναι μουσουλμάνοι και γιατί ο αριθμός τους είναι μεγάλος. 20 εκατομμύρια στην Τουρκία. (Άλλα 20 εκατομμύρια θα τα βρούμε διεσπαρμένα σε ορεινές περιοχές της Συρίας, του Ιράκ και του Ιράν). Είναι φυσικό να επιθυμούν να ζήσουν σ’ ένα δικό τους ανεξάρτητο κράτος αλλά καμιά από τις χώρες που ανέφερα δεν δέχτηκε ποτέ να τους δώσει ένα κομμάτι γης. Στην Τουρκία υπάρχει μόνιμα ένα κουρδικό κίνημα και ένας αντάρτικος πόλεμος με την Τουρκία. Ο μόνος άνθρωπος, στη Δύση, που ενδιαφέρθηκε σοβαρά για τα δικαιώματα των Κούρδων ήταν η Ντανιέλ Μιτεράν, σύζυγος του Προέδρου, και κοντά της έμαθα περισσότερα για τους Κούρδους επ’ευκαιρία της ταινίας που το Ίδρυμα Μιτεράν μου ανέθεσε να κάνω για τον εξίσου ταλαιπωρημένο λαό της Δυτικής Σαχάρας. Σύμφωνα με τις έρευνες του Ιδρύματος, η Γενοκτονία των Αρμενίων είχε οργανωθεί και εκτελεστεί από την «Επιτροπή Ένωση και Πρόοδος» των Νεοτούρκων που διοικούσε την Τουρκία, δίκην χούντας τριών αξιωματικών, όταν η Τουρκία πήρε μέρος στον Πρώτο Παγκοσμο Πόλεμο, στο πλευρό της Γερμανίας. Πάνω από ’ένα εκατομμύριο Αρμενίων, της Ανατολικής κυρίως Τουρκίας εξοντώθηκαν σε «πορείες θανάτου» κυρίως από ομάδες ληστών στους οποίους δίνονταν χάρη και χρήματα.
Λίμαν φον Σάντερς, Μουσταφά Κεμάλ
Η Τουρκία αμφισβητεί ακόμα την ευθύνη της στην Γενοκτονία των Αρμενίων. Τα Κοινοβούλια 30 χωρών έχουν ήδη αναγνωρίσει την Γενοκτονία αυτή. Όσο για την Γερμανία, ήταν εν γνώσει του σχεδίου εξόντωσης των Αρμενίων. Το Γερμανικό Γενικό Επιτελείο έστειλε στην Κωνσταντινούπολη μια μεγάλη ομάδα αξιωματικών με Διοικητή τον Στρατηγό Liman von Sanders. Που ονομάστηκε Γενικός Επιθεωρητής του Οθωμανικού Στρατού. Και που θα γίνει διάσημος από την τουρκική νίκη της μάχης για την Καλλίπολη. Και, στη συνέχεια, από την απώλεια της Παλαιστίνης. Οι Γερμανοί αξιωματικοί ήταν παντού στην Τουρκία μέχρι που διοικούσαν μονάδες του τουρκικού στρατού από νωρίς. Ο Συνταγματάρχης Bronsart von Schellendorf τοποθετήθηκε Τεχνικός Σύμβουλος του Πρωθυπουργού, ο Συνταγματάρχης Kress von Kressenstein αρχηγός του Γενικού Επιτελείου. Από αρχεία που βρέθηκαν στη Γερμανία και στην Αυστρία μαθαίνουμε ότι ό Στρατηγός Schellendorf που ανέφερα υπέγραφε εντολές σε μονάδες του τουρκικού στρατού να «λάβουν αυστηρά μέτρα κατά των Αρμενίων που ε΄χαν τοποθετηθεί σε τάγματα εργασίας». Πολλούς από αυτούς τους Γερμανούς θα τους βρούμε αργότερα σε ναζιστικά Στρατόπεδα Συγκεντρώσεως.
Ο Κοινωνικός Δαρβινισμός δεν βοήθησε και πολύ ούτε τους Τούρκους ούτε τους Γερμανούς, γατί και οι δύο θα χάσουν τον πόλεμο.
1. Herbert Spener, Η θεωρία της εξέλιξης, 1892
Ροβήρος Μανθούλης,Σκηνοθέτης
Γεννήθηκε στην Κομοτηνή και μεγάλωσε στην Αθήνα. 'Εφηβος, πήρε μέρος στην Αντίσταση. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στην Αθήνα και Σκηνοθεσία στην Αμερική. 17 χρονών, εξέδωσε την ποιητική του συλλογή "Σκαλοπάτια". Έκτοτε γύρισε 122 ταινίες (τις περισσότερες στη Γαλλική Τηλεόραση) εξέδωσε 17 βιβλία και διεύθυνε την ΕΡΤ-1 και ΕΡΤ-2. (βλ. το αυτοβιογραφικό Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΤ' ΕΜΕ, Εκδ. Γαβριηλίδης).
15/12/2019
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1.
Απειλές για νέα γενοκτονία…
Τις παραμονές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Έλληνες στον Πόντο ανέρχονταν σε 700.000 άτομα. Μέχρι το τέλος του 1923 είχαν εξοντωθεί από τους Τούρκους μέχρι τον Μάρτιο του 1924, 353.000 άτομα...
Εκτέλεσαν, κρέμασαν, βίασαν, βασάνισαν και απήγαγαν. Δεν έκαναν διακρίσεις: Άνδρες, γυναίκες, παιδιά, νέοι και ηλικιωμένοι σφαγιάζονταν. Κατά τις ανατριχιαστικές μαρτυρίες, όσο πιο φρικτός ο θάνατός των Ποντίων, τόσο πιο άξιοι θεωρούνταν οι σφαγείς από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Εξαργύρωσαν τα εγκλήματά τους με χρήματα, αξιώματα, και τις περιουσίες των Ελλήνων. Και η ανταμοιβή έκανε ευκολότερο το έργο της καταστροφής και εξαφάνισης κάθε ίχνους ελληνικότητας από τις πόλεις και τα χωριά που ευημερούσαν μέχρι τότε, λόγω του δαιμόνιου πνεύματος των Ελλήνων του Πόντου.
Η εντολή ήταν ξεκάθαρη :Αφανίσετε καθετί ελληνικό και προστατέψτε την πατρίδα μας από τους Έλληνες και τους χριστιανούς…
Μια εντολή που όπως αποδείχθηκε υλοποιήθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και επηρέασε και όλους όσοι επέζησαν, αφού απέμειναν πίσω να κλαίνε τους νεκρούς τους.
Η 19η Μαΐου κάθε χρόνο, είναι η ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Μια ημερομηνία-εφιάλτης για εκατομμύρια Πόντιους του χθες, του σήμερα και του αύριο, που συνδέεται όχι μόνο με τη βίαιη αλλαγή της ανθρωπογεωγραφίας του Πόντου, αλλά και τη σχεδιασμένη εξόντωση κάθε ελληνικού και χριστιανικού στοιχείου της περιοχής. Τα εργαλεία της Γενοκτονίας ήταν προσεκτικά επιλεγμένα και δοκιμασμένα από τους θύτες και τους συνεργούς τους, φυσικούς ή ηθικούς αυτουργούς. Οι αναγκαστικοί εκτοπισμοί των Ελλήνων από τα παράλια προς την ενδοχώρα της Ανατολίας, οι ατελείωτες πορείες με προορισμό το θάνατο, οι επιθέσεις παραστρατιωτικών ομάδων στα ελληνικά χωριά του Πόντου αλλά και τα τάγματα καταναγκαστικής εργασίας εξαφάνισαν γενιές και γενιές Ποντίων.
Μετά την Ανταλλαγή των πληθυσμών, έφτασαν στην Ελλάδα μόνο 190.000 Πόντιοι, και αυτοί σε άθλια κατάσταση.
Ήταν ξεκάθαρα γενοκτονία. Και αυτό το λέμε, γιατί δυστυχώς, πριν τέσσερα χρόνια, ο τότε υπουργός Παιδείας, υπεστήριζε την άποψη ότι επρόκειτο για εθνοκάθαρση.
Τι θεωρείται γενοκτονία .Σύμφωνα με απόφαση του ΟΗΕ το 1948 , πού ενσωματώθηκε στο διεθνές δίκαιο το 1951, γενοκτονία είναι: “η εσκεμμένη προσπάθεια καταστροφής συνολικά ή εν μέρει, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας”, και αφορά:
1) τον φόνο μελών της ομάδας,
2) την πρόκληση σοβαρής σωματικής ή διανοητικής βλάβης σε μέλη της ομάδας,
3) τη σκόπιμη επιβολή στην ομάδα συνθηκών ζωής υπολογισμένων, έτσι ώστε να επιφέρουν τη φυσική τους καταστροφή, συνολικά ή εν μέρει,
4) την επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην αποτροπή γεννήσεων στο εσωτερικό της ομάδας και
5) την υποχρεωτική μεταφορά των παιδιών της ομάδας σε κάποια άλλη.
Τι θεωρείται εθνοκάθαρση. Ο χαρακτηρισμός αναφέρεται συνήθως σε εγκλήματα πολέμου και μπορεί να χαρακτηριστεί ως γενοκτονία, μόνο στην περίπτωση που συνυπάρχουν οι πέντε προϋποθέσεις που αναφέρονται παραπάνω.
Σε κάθε περίπτωση η Βουλή των Ελλήνων , ομόφωνα έχει αποφασίσει ότι οι σφαγές του Ποντιακού ελληνισμού ήταν πράξεις γενοκτονίας. Αλλά το σημαντικότερο ,στην συνείδηση των απανταχού Ελλήνων , οι θηριωδίες των Οθωμανών σε βάρος των Ελλήνων του Πόντου , έχουν ανεξίτηλα καταγραφεί ως ακραία πράξη γενοκτονίας…
Επομένως, το θέμα σε κοινωνικό, πολιτικό, κρατικό και κυρίως εθνικό επίπεδο έχει λήξει. Αυτό που όμως που δυστυχώς για διαφόρους λόγους και σκοπιμότητες δεν έχει γίνει επαρκώς, είναι η διεθνοποίηση της γενοκτονίας των Ποντίων, αυτό δηλαδή που έχουν σε μεγάλο βαθμό επιτύχει οι Αρμένιοι για το δικό τους δράμα. Αυτή η διεθνοποίηση, ενδεχόμενα θα ανάγκαζε την σημερινή Τουρκία ή να αποδεχθεί τις ιστορικές ευθύνες για τα εγκλήματα του Οθωμανικού κράτους, αιτώντας έστω συγνώμη, ή να αποκαλύψει ένα άλλο πρόσωπο, ασύμβατο με τις Ευρωπαϊκές αξίες…
Στην γενοκτονία σε βάρος του Ελληνισμού, είτε του Ποντιακού, είτε του άλλου Μικρασιατικού , όλοι οι Έλληνες , υποκλίνονται με ευλάβεια, θλίψη αλλά και άσβεστη οργή. Οργή που μας κρατά ενωμένους και δυνατούς απέναντι σε κάθε σύγχρονη απειλή από τους απογόνους των Οθωμανών του 19ου αιώνα…
-Τους Τούρκους, που μας απειλούν ότι θα μας ξαναρίξουν στο Αιγαίο…
-Τους Τούρκους, που επινόησαν την «γαλάζια πατρίδα» τους, εννοώντας την αρχαία Ελληνική θάλασσα του Αιγαίου…
Ανεξάρτητα από τα διαχρονικά λάθη και τους υπαίτιους που φθάσαμε σε αυτό το σημείο να απειλείται ευθέως η εθνική μας ακεραιότητα, ο μόνος τρόπος για την αντιμετώπιση της σύγχρονης φυσικής και ψυχολογικής γενοκτονίας που μας απειλεί, είναι η ομοψυχία, η αλληλεγγύη, η ομόνοια και η κοινωνική συνοχή.
…Πριν λίγες ημέρες, ο Έλληνας πρωθυπουργός, παρέστη στο διεθνές συνέδριο με ευκαιρία την συμπλήρωση 100 ετών από την γενοκτονία των Ποντίων.
Ο πρωθυπουργός , μεταξύ άλλων, υπογράμμισε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα αντιμετωπίζει φουρτούνες. «Πάντα, όμως, είχε τη δύναμη να τις ξεπεράσει, επιστρέφοντας σε ήρεμα νερά»…
Οι Έλληνες, θα είμαστε μόνοι σε πιθανή αναμέτρηση με τους Τούρκους.
Γνωρίζουμε όμως την θάλασσα, όσο κανείς…Και την φουρτούνα και την μπουνάτσα…
Και να θυμίσω τι είπε ο μεγάλος Έλληνας στρατηγός Μιλτιάδης , πριν από την ιστορική μάχη του Μαραθώνα , στους Αθηναίους μαχητές.
«Εάν τους νικήσουμε, (τους Πέρσες), αυτοί έχουν πατρίδα για να επιστρέψουν. Εάν μας νικήσουν, εμείς δεν έχουμε που αλλού να πάμε»
Και οι Έλληνες νίκησαν τους βαρβάρους.
Και αλλάξαν τότε την ιστορία του κόσμου.
Γιατί όχι και τώρα;
Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης,
καθηγητής καρδιολογίας
https://www.protothema.gr/blogs/xr-i-stefanadis/article/954995/apeiles-gia-nea-genoktonia/?fbclid=IwAR1uPnyWsJAI7htct3TLkT9aOAsxodh-D4PyZp2n20CKLfJVRhWnBzQQVUk
13/12/2019
Ταμέρ Τσιλινγκίρ ( LIVEMEDIA.GR)
2.
Ταμέρ Τσιλινγκίρ: Είμαι εξισλαμισμένος Έλληνας του Πόντου. Υπάρχουν και άλλοι. Πρέπει να μάθουν την αλήθεια. Ήδη αρκετοί Τούρκοι ανακαλύπτουν την ελληνική τους ταυτότητα.
Ως εξισλαμισμένος Έλληνας του Πόντου αυτοπροσδιορίζεται ο Tamer Cillingir (Ταμέρ Τσιλινγκίρ),Τούρκος συγγραφέας και ακτιβιστής ο οποίος πλέον ζει στην Ελβετία. Ο κ. Τσιλινγκίρ έπειτα από μακρά έρευνα έγραψε στα τουρκικά το βιβλίο («Η αλήθεια του Πόντου») «Pontos Gerçeği: 1914-1923 Yılları Arasında Karadeniz’de Yaşananlar, εκδ. Ragıp Zarakolu» όπου σε αυτό αναφέρεται στη γενοκτονία που υπέστη ο ελληνικός πληθυσμός από τους νεότουρκους. Σε εμάς περιγράφει τα γεγονότα εκείνης της εποχής, τα ψέματα που εξακολουθεί να λέει το τουρκικό κράτος και παράλληλα τα συνδέει με το σήμερα, αφού άλλωστε πρόκειται για μια πληγή που δεν έχει επουλωθεί. Ο κ. Τσιλινγκίρ μας περιγράφει πως εκτουρκίστηκαν μετά τις σφαγές, τον εκτοπισμό και τις ανταλλαγές πληθυσμών, οι εναπομείναντες Έλληνες του Πόντου.
Τον συναντήσαμε στην Αθήνα στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου για το Έγκλημα της Γενοκτονίας που διεξήχθη στην Αθήνα στις 6-9 Δεκεμβρίου από την Παμποντιακή Ομοσπονδία με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γενοκτονία του Πόντου, στο οποίο συμμετείχε ως ένας εκ των ομιλητών.
Ο κ. Τσιλινγκίρ, με καταγωγή από τη Λιβερά της Ματσούκας, του οποίου οι παπούδες, όπως λέει εξισλαμίστηκαν, αγωνίζεται για χρόνια κατά του αυταρχισμού του τουρκικού κράτους, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα να φυλακιστεί, να βασανιστεί και να καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη. Ωστόσο κατάφερε και έφυγε στο εξωτερικό γνωρίζοντας φυσικά πως δεν πρόκειται να επιστρέψει ποτέ στην Τουρκία.
«Γεννήθηκα σε περιοχή που ανήκε σε ελληνικούς πληθυσμούς και παρότι είχαμε γίνει μουσουλμάνοι, μας είχαν εξισλαμίσει, η ελληνική κουλτούρα εξακολουθούσε να έχει μεγάλη επιρροή επάνω μου» λέει προσθέτοντας πως «είναι πολλοί αυτοί που δεν γνωρίζουν το παρελθόν και την καταγωγή τους κάτι για το οποίο φρόντισαν διαδοχικά όλες οι τουρκικές κυβερνήσεις».
'' Πώς γνωρίζετε ότι είστε Έλληνας; ''
«Εσείς πως ξέρετε ότι είστε Έλληνας;» μου ανταποδίδει την ερώτηση, χωρίς όμως να με αφήσει να απαντήσω, άλλωστε η δική του απάντηση ήταν πιο πειστική.
«Παρότι είχα βρει στοιχεία για την ελληνική μου καταγωγή, έκανα και τέστ DNA σε μια αμερικάνικη εταιρεία και το αποτέλεσμα έδειξε πως το ποσοστό DNA σαν αυτό που έχει καταγραφεί στην κεντρική Ασία, ήταν μηδενικό. Δηλαδή δεν ήμουν Τούρκος. Ωστόσο έδειξε πως είμαι Έλληνας κατά 86% και άλλο ένα 14% του DNA μου είναι ιταλικό. Ομως το σημαντικότερο δεν είναι τα γονίδια, αλλά η κουλτούρα και ο αντίκτυπος του ελληνισμού επάνω μου. Γι′ αυτό και θεωρώ τον εαυτό μου Έλληνα».
Ο κ. Τσιλιγκίρ τόσο κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, όσο και κατά την ομιλία του, έδωσε μια εικόνα του Πόντου πριν από τη Γενοκτονία. Εάν συγκρίνεται το τότε με το σήμερα, λέει, τότε θα καταλάβετε πόσο προηγμένη ήταν αυτή η κοινωνία. «Τον 19ο αιώνα ανθούσαν οι τέχνες και το επίπεδο της εκπαίδευσης ήταν ιδιαίτερα υψηλό» τονίζει και εμείς διερωτόμαστε πόσα λαμπρά μυαλά χάθηκαν στις πορείες θανάτου ή στις εν ψυχρώ εκτελέσεις.
ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ Κ. ΤΣΙΛΙΝΓΚΙΡ
Το 1912 στη Σαμψούντα υπήρχε Όπερα, νοσοκομείο με σύγχρονο για την εποχή χειρουργείο. Αντρες και γυναίκες αθλούνταν, έπαιζαν κρίκετ, γκόλφ, πράγματα ανήκουστα ακόμη και στην Κωνσταντινούπολη. Σχολεία για κωφάλαλα παιδιά. Ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα οι γυναίκες είχαν υψηλή θέση στην κοινωνία. Μπορούσαν να σπουδάσουν, όχι οικοκυρικά αλλά μαθηματικά, ακόμη και οικονομικά. Τέτοια σχολεία υπήρχαν και σε άλλες περιοχές του ανατολικού Πόντου. Μας μιλάει για τον δημοσιογράφο και εθνομάρτυρα τον Νίκο Καπετανίδη, ο οποίος απαγχονίστηκε από τον σφαγέα των Ελλήνων, τον Τοπάλ Οσμάν.
Ο Καπετανίδης μπορούσε να γλυτώσει, μας λέει, αλλά προτίμησε να αντιμετωπίσει πρόσωπο με πρόσωπο του Τοπάλ Οσμάν. Όπως και να έχει το 1921 το Δικαστήριο Ανεξαρτησίας (δικαστήρια των νεότουρκων που καταδίκαζαν ανθρώπους με συνοπτικές διαδικασίες) τον καταδίκασε σε απαγχονισμό σε ηλικία 32 ετών.
Ο κ. Τσιλινγκίρ αναφερόμενος στην ελληνική παιδεία που άνθιζε στην περιοχή σχολιάζει πως πράγματι η ελληνική εκκλησία είχε ενεργή ανάμειξη στην παιδεία αλλά ο Καπετανίδης πίεζε για πιο ουδέτερη και κοσμική παιδεία.
Όπως και να έχει οι αγριότητες των νεότουρκων ήταν πέρα από κάθε φαντασία και με ηγέτη τον πατέρα του τουρκικού έθνους, τον Μουσταφά Κεμάλ, κατάφεραν να εξαλείψουν τον επί χιλιάδες χρόνια ελληνικό πολιτισμό στην περιοχή.
Ο κ. Ταμέρ Τσιλινγκίρ, επισημαίνει ότι η ιστορία που διδάσκονται τα παιδιά στην Τουρκία αποκρύπτει την αλήθεια και είναι διαστρεβλωμένη. Το ότι ο Κεμάλ πήγε στην Σαμψούντα το ήξεραν όλοι - και η Οθωμανική Αυτοκρατορία και οι Βρετανοί. Μάλιστα ο Κεμάλ Ατατούρκ, αμέσως συναντήθηκε με τους αρχηγούς των διαφόρων εγκληματικών συμμοριών, μεταξύ αυτών και με τον Τοπάλ Οσμάν, τον μεγάλο διώκτη των Ελλήνων, από τον οποίο ζήτησε να εξοντώσει το ελληνικό στοιχείο.
Ο σφαγέας Τοπαλ Οσμάν(COMMONS WIKIMEDIA)
Οι διώξεις κατά των Ελλήνων είχαν διάρκεια. Από το 1914 μέχρι το 1923 δολοφονήθηκε μεγάλος αριθμός Ρωμιών, συνεχίζει ο κ. Τσιλιγκίρ.
«Τους έκλειναν μέσα στις εκκλησίες και τους έκαιγαν. Συγκέντρωναν τους διανοούμενους, τους αθλητές, τους καλύτερους και τους σκότωναν. Άλλους εγκλώβιζαν σε σπηλιές και μετά έβαζαν φωτιά για να τους πνίξουν οι αναθυμιάσεις. Οι μαζικές δολοφονίες, οι βιασμοί δεν είχαν τελειωμό. Τα Δικαστήρια της Ανεξαρτησίας μοίραζαν αδιακρίτως θανατικές ποινές και άνθρωποι απαγχονίζονταν. Μέχρι το 1923, 353.000 Έλληνες του Πόντου είχαν χάσει τη ζωή τους. Εκτιμάται ότι άλλοι 50.000 χάθηκαν στις πορείες θανάτου. Υπάρχει δυσκολία στην πρόσβαση των οθωμανικών αρχείων αλλά και σε αυτά της νεόδμητης τουρκικής δημοκρατίας. Ωστόσο καταφέρνουμε να αποσπάσουμε κάποια τεκμήρια και βάσει αυτών μπορούμε να εξαγάγουμε κάποια συμπεράσματα».
Όπως εξηγεί οι Πόντιοι χριστιανοί θεωρήθηκαν προδότες του έθνους και σε αρχεία που παρουσίασε και κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, υπάρχουν κάποια κείμενα τηλεγραφημάτων που είναι πολύ σημαντικά, αφού σε αυτά φαίνεται ξεκάθαρα ότι γίνεται προσπάθεια να τεκμηριωθεί αυτό ακριβώς, ότι δηλαδή οι Πόντιοι ήταν εχθροί του έθνους. Σε ορισμένα τηλεγραφήματα γίνεται λόγος για 132 άνδρες και πέντε γυναίκες, όλοι τους ορθόδοξοι, οι οποίοι παραδόθηκαν στα Δικαστήρια της Ανεξαρτησία και βάσει μαρτυρίων καταδικάστηκαν σε απαγχονισμό στις 4 Οκτωβρίου 1919. Μαζί με αυτούς, τους ελληνοορθόξους καταδικάστηκαν και 32 γυναίκες και άνδρες μουσουλμάνοι οι οποίοι κατηγορήθηκαν πως υποστήριζαν τον αγώνα των Ποντίων.
«Πρέπει να μνημονεύουμε και τους μουσουλμάνους αδελφούς τους που τους υποστήριξαν» υπογραμμίζει.
YOUTUBE
Στο σημείο αυτό ο Τσιλινγκίρ περιγράφει την αρχή του οριστικού τέλους του ελληνισμού στον Πόντο. Τον εκτουρκισμό.
«Με τη συμφωνία ανταλλαγής πληθυσμών, 1.250.000 Έλληνες εγκατέλειψαν την περιοχή όσοι έμειναν εξισλαμίστηκαν και φυσικά τα ονόματά τους εκτουρκίστηκαν. Χάθηκαν τα ίχνη της ταυτότητάς τους. Τουρκοποιήθηκαν βίαια. Τα ονόματα των πόλεων και των χωριών άλλαξαν σε τούρκικα. Το ίδιο έγινε και με τη μουσική, κράτησαν την μελωδία, όμως άλλαξαν τους στίχους. Τα ίδια με τα ανέκδοτα, τις ιστορίες... Όλες οι άλλες γλώσσες εκτός της τουρκικής απαγορεύτηκαν.
Οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούσαν να είναι αφηγητές τους παρελθόντος προς τα παιδιά τους ή τα εγγόνια τους λόγω της τρομοκρατίας που έζησαν. Κάποια παιδιά που δεν ήξεραν τουρκικά στα σχολεία επειδή δεν κατανοούσαν την τουρκική δέχονταν βαριές τιμωρίες και μάλιστα υπάρχουν καταγραφές και βασανισμό τους. Υπήρχαν και οι σπιούνοι που παρακολουθούσαν. Οι οικογένειες των παιδιών αυτών σταμάτησαν να μιλούν την ποντιακή διάλεκτο. Ακολούθησε και η καμπάνια του 1928 «Συμπολίτη Μίλα Τούρκικα». Αυτός είναι και ο λόγος που και εγώ δεν μιλάω την ποντιακή διάλεκτο. Εν τω μεταξύ η Σαμψούντα και η Τραπεζούντα, δύο από τα σημαντικότερα εμπορικά λιμάνια του Ευξείνου Πόντου, οδηγήθηκαν σε μαρασμό και η περιοχή εξέπεσε».
Όλες αυτές οι πρακτικές ισοπέδωσης και εξάλειψης τους χριστιανικού στοιχείου φαίνεται ότι δεν σταμάτησαν ποτέ.
«Μόλις πριν από λίγα χρόνια έγινε γνωστό ότι το τουρκικό κράτος είχε φακελωμένους τους εξισλαμισθέντες χριστιανούς και όχι μόνο, με έναν κωδικό αριθμός που μαρτυρούσε την πρώτη του ταυτότητα. Το νούμερο ένα για τους Έλληνες, το νούμερο 2 για τους Αρμένιους και το 3 για τους Εβραίους».
Τον ρωτώ πως ήταν στην πορεία των χρόνων που ακολούθησαν αυτοί οι εξισλαμισθέντες Έλληνες.
«Προσπάθησαν να αποδείξουν ότι ήταν οι καλύτεροι Τούρκοι, προσπαθούσαν πάντα να αποδείξουν τον εαυτό τους. Επρόκειτο ξεκάθαρα για έναν μηχανισμό επιβίωσης και το τουρκικό κράτος 100 χρόνια μετά τους φοβάται. Δεν εμπιστεύεται αυτούς τους εξισλαμισμένους πληθυσμούς, τους εξισλαμισμένους Έλληνες. Φοβάται πως μια μέρα θα μάθουν την αλήθεια και θα ξεσηκωθούν.Υπάρχουν εκατοντάδες χωριά όπου κάποια ποντιακά ακούγονται ακόμη. Αυτά που μας κρύβουν είναι καταγεγραμμένα. Το 1980 κυκλοφόρησαν κάποια πρακτικά, κρυφά αρχεία σε αρχαϊζουσα τουρκική, από συνεδριάσεις της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας. Σε αυτά καταγράφονται δηλώσεις βουλευτών της περιοχής του Πόντου που μιλούν για τη Γενοκτονία. Για παράδειγμα ο Χαμίντ Μπέι λέει πως τίποτα δεν θα εξαλείψει την ντροπή. Ο Σελαχατίν Μπέη, σχολιάζει, “πιο έθνος επαίρεται για τέτοιου είδους δολοφονίες”. Ο Ζιγιά Χουρσίτ, λέει το 1923 ότι η φλόγα του ποντιακού ελληνισμού δεν έχει ακόμη κατασβεστεί. Ο βουλευτής Ανδριανουπόλεως, ο Σερέφ Μπέη δηλώνει: “Θα λογοδοτήσουμε στην ανθρωπότητα γι′ αυτά που κάναμε”. Ο Σερέφ Μπέη πρέπει να σας πω ότι δολοφονήθηκε».
Ο Ταμέρ Τσιλινγκίρ επανέρχεται στο σήμερα και προβαίνει σε μια αποκάλυψη. Όπως ισχυρίζεται τα τελευταία 10-15 χρόνια συμβαίνει κάτι ιδιαίτερο με μια νέα γενιά, κυρίως μορφωμένων παιδιών.
«Κάποιοι προσδιορίζονται ως μουσουλμάνοι, ορισμένοι έχουν βαπτιστεί χριστιανοί, άλλοι δηλώνουν άθεοι, αλλά και οι τρεις αυτές κοινωνικές ομάδες αρχίζουν να προσδιορίζονται ως Έλληνες και ανακαλύπτουν ξανά μια ελληνική ταυτότητα. Πιστεύω ότι όλο το υλικό που υπάρχει πρέπει να αξιοποιηθεί για να οδηγηθούμε στην αλήθεια μια ημέρα. Δεν έχει να κάνει με τη δική μου καταγωγή ή ταυτότητα, πάνω απ΄όλα είμαι άνθρωπος. Ζητώ αποκατάσταση και δικαιοσύνη για όλους αυτούς που πέρασαν μέσα από την αφομοίωση και αυτήν την επώδυνη ενσωμάτωση».
Ο Ταμέρ Τσιλιγκίρ χωρίς φόβο δηλώνει ότι η Τουρκία οικοδομήθηκε μέσα από τη Γενοκτονία χριστιανικών πληθυσμών και την καλεί όχι μόνο να ζητήσει συγγνώμη αλλά και να προχωρήσει σε αποζημιώσεις.
«Όμως πρέπει και η διεθνής κοινότητα να πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση» καταλήγει.
Το βιβλίο του Ταμέρ Τσιλινγκίρ
- ''Η αλήθεια για τη Γενοκτονία του Πόντου''
Δημοσθένης Γκαβέας
https://www.huffingtonpost.gr/entry/tamer-tsilinykir-eimai-exislamismenos-ellenas-toe-pontoe-eparchoen-kai-alloi-prepei-na-mathoen-ten-aletheia_gr_5df3eeb1e4b047e8889d1ad6?ncid=other_huffpostre_pqylmel2bk8&utm_campaign=related_articles
14/12/2019
3.
«Τριάντα χρόνια γενοκτονία
- Η τουρκική καταστροφή των χριστιανικών μειονοτήτων»
100 χρόνια ατιμωρησίας
Ως ένα από τα καλύτερα βιβλία του 2019 χαρακτήρισαν οι Financial Times το βιβλίο «The thirty year genocide - Turkey’s destruction of its christian minorities 1894-1924» («Τριάντα χρόνια γενοκτονία - Η τουρκική καταστροφή των χριστιανικών μειονοτήτων 1894-1924»). Tο βιβλίο, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και συνυπογράφουν οι διεθνούς φήμης Ισραηλινοί καθηγητές Benny Morris και Dror Ze’evi (Μπένι Μόρρις και Ντρορ Ζεέβι).
H HuffPost Greece συνάντησε τους δύο συγγραφείς στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου για το Έγκλημα της Γενοκτονίας που διεξήχθη στην Αθήνα στις 6-9 Δεκεμβρίου από την Παμποντιακή Ομοσπονδία με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γενοκτονία του Πόντου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην έναρξη του συνεδρίου χαιρετισμό απηύθυνε ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης όπου οι αναφορές του για την Τουρκία προκάλεσαν την οργή της Άγκυρας και με ανακοίνωσή του το τουρκικό ΥΠΕΞ μεταξύ άλλων ανέφερε: «Απορρίπτουμε τους αβάσιμους, ψευδείς και συκοφαντικούς εχθρικούς ισχυρισμούς του Πρωθυπουργού της Ελλάδας Κυριάκου Μητσοτάκη κατά της ιστορίας μας σε ομιλία του στην Αθήνα στις 6-8 Δεκεμβρίου 2019, σε συνέδριο υπό την επωνυμία “6ο Διεθνές Συνέδριο για το Έγκλημα της Γενοκτονίας”, προσθέτοντας ότι “η ελληνική ηγεσία δεν μπορεί να ξεχάσει ότι τους ρίξαμε στο Αιγαίο».
Ωστόσο στο ογκώδες, αλλά κατανοητό βιβλίο των δύο ισραηλινών καθηγητών παρουσιάζεται εμπεριστατωμένα πως η γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών διεξήχθη σε μια περίοδο 30 ετών (1894 έως 1924) από διαφορετικές κυβερνήσεις με απώτερο σκοπό την ολοκληρωτική εξάλειψη των χριστιανικών μειονοτήτων.
Σύμφωνα με τους ίδιους, οι χριστιανοί στο τέλος του 19ου αιώνα αποτελούσαν το 20% του πληθυσμού και μέχρι το 1924 ο πληθυσμός των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων, είχε συρρικνωθεί στο 2%. Όπως υποστηρίζουν δεν επρόκειτο για μια σειρά ατυχών συμβάντων, αλλά επρόκειτο για μια μοναδική συνεχόμενη και στοχευμένη προσπάθεια εξάλειψης των χριστιανικών πληθυσμών από την Ανατολία. Επρόκειτο για τζιχάντ, επισημαίνει ο κ. Μπένι Μόρρις, ισχυρισμός που όμως δεν βρίσκει απολύτως σύμφωνο τον κ. Ζεέβι αν και τόνισε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του ότι το 2013, 90 χρόνια μετά και τον τελευταίο διωγμό των Ελλήνων του Πόντου και των Αρμενίων, οι διώξεις κατά του χριστιανικού στοιχείου συνεχίζονται λέγοντας πως τότε, οι αρμόδιες τουρκικές αρχές αποφάσισαν την μετατροπή της Αγίας Σοφίας Τραπεζούντας από μουσείο σε τζαμί.
Η έρευνά τους - όπως ήταν φυσικό - προκάλεσε τις αντιδράσεις της Τουρκίας, αλλά έτυχε θερμής υποδοχής από μεγάλα διεθνή μέσα και όπως εκτιμούν οι συγγραφείς πρόκειται για ένα βιβλίο που σε βάθος χρόνου θα διαμορφώσει την κοινή γνώμη και θα προτρέψει και άλλους ερευνητές να προχωρήσουν την έρευνα πιο μακρυά.
Στα αριστερά ο κ. Ντρόρ Ζεέβι και δίπλα του ο Μπένι Μόρρις(LIVEMEDIA.GR)
Πόσο καιρό χρειαστήκατε για να ολοκληρώσετε τη συγγραφή του βιβλίου
και που βασίσατε την έρευνά σας;
Ντρορ Ζεέβι: Μας πήρε περίπου 9 χρόνια και βασίσαμε την έρευνά μας σε βρετανικά, αμερικάνικα, γαλλικά, τουρκικά και κάποια ελληνικά αρχεία.
Έχουμε 2.500 υποσημειώσεις, συμπληρώνει ο Μπένι Μόρρις και ο Ζεέβι προσθέτει με έμφαση πως κάθε πρόταση είναι τεκμηριωμένη και βασισμένη σε ντοκουμέντα.
Τους ρωτώ κατά πόσο συνέδραμαν την έρευνά τους οι Τούρκοι.
Ζεέβι: Οι Τούρκοι ήταν ευγενικοί, όμως από την άλλη ίσως να γνωρίζετε ότι το υλικό το οποίο αφορά στις σφαγές έχει καταστραφεί από τα προηγούμενα καθεστώτα και ως εκ τούτου δεν είχαν και ιδιαίτερο πρόβλημα να μας επιτρέψουν την πρόσβαση στα αρχεία. Όμως μπορεί να μην βρήκαμε υλικό σχετικό με τις σφαγές, ωστόσο εντοπίσαμε αρχεία τα οποία είχαν να κάνουν με τους εκτοπισμούς και τις απελάσεις. Στη συνέχεια μπορέσαμε και τα αξιοποιήσαμε συνδυαστικά με άλλα ντοκουμέντα προκειμένου να έχουμε την ακριβή εικόνα του τι ακριβώς συνέβη εκείνη την εποχή.
Μπένι Μόρρις. Επίσης να σας πω ότι τα στρατιωτικά αρχεία που καλύπτουν την εποχή του Κεμάλ Ατατούρκ υπάρχουν, αλλά σε αυτά δεν επιτρέπεται η πρόσβαση, είναι απαγορευμένα για κάθε ερευνητή ή τουλάχιστον για εμάς.
Τι καινούργιο κομίζει το βιβλίο σας;
Μπένι Μόρρις: Δύο πράγματα τα οποία θεωρώ σημαντικά. Το πρώτο έχει να κάνει με το γενικότερο πλαίσιο που αφορά την περίοδο των τριάντα ετών συστηματικής εξολόθρευσης του χριστιανικού πληθυσμού. Τα άλλα βιβλία οι άλλες έρευνες ασχολούνται μεμονωμένα με το Αρμενικό ζήτημα, τις σφαγές των Ελλήνων, των Σύριων κ.ο.κ. Εμείς διαπιστώσαμε και αποδεικνύουμε ότι επρόκειτο για μια στοχευμένη, προγραμματισμένη και μεθοδευμένη πρακτική που διήρκησε τρεις δεκαετίες (Από τον Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ μέχρι τους Νεότουρκους και τον Κεμάλ Ατατούρκ), με στόχο την εξολόθρευση και τον εκτοπισμό της χριστιανικής μειονότητας. Δηλαδή δεν επρόκειτο για μεμονωμένα γεγονότα μέσα στην ιστορία αλλά για ένα γεγονός που είχε διάρκεια και είχε οργανωθεί.
Το δεύτερο στοιχείο το οποίο θεωρούμε πολύ σημαντικό και δίνουμε έμφαση είναι στο ισλαμικό υπόβαθρο αυτών των διωγμών. Η κυρίαρχη αιτία που κινητοποιούσε τους δράστες, τους αυτουργούς αυτών των πράξεων ήταν το ισλάμ και αυτά που φέρεται ότι το συγκεκριμένο δόγμα υποστηρίζει, όπως τουλάχιστον αυτοί το αντιλαμβάνονταν. Δηλαδή μια τζιχάντ για να εκδιώξουν τους απίστους.
Μιλάτε για τζιχάντ...
Μα αυτό έκαναν οι άνθρωποι που πραγματοποιούσαν τους φόνους. Αυτοί που έδιναν την εντολή συχνά χρησιμοποιούσαν αυτή τη λέξη (τζιχάντ). Επίσης πολύ συχνά ο όχλος που προέβαινε σε αυτές τις αποτρόπαιες πράξεις υποκινούταν ή καθοδηγούταν από τους ιερείς.
Ντρορ Ζεέβι: Πράγματι το Ισλάμ εργαλειοποιήθηκε τόσο από τους αυτουργούς όσο και από τους αρχιτέκτονες των σφαγών. Όμως υπήρχαν και άλλα αίτια, όπως ο εθνικισμός, η ζήλια, ξέρετε η διαφορά μορφωτικού και οικονομικού επιπέδου προκαλούσε φθόνο, και οργή, επίσης δεν πρέπει να υποτιμάται και η ανάγκη της σεξουαλικής ικανοποίησης...
Εννοείτε τους βιασμούς;
Μπένι Μόρρις: Ναι και αυτό είναι μέρος μιας γενοκτονίας, γιατί ο βιασμός μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα μια εγκυμοσύνη και το παιδί που θα γεννηθεί θα είναι μουσουλμάνος. Αρα σε ατομικό επίπεδο επρόκειτο για τη σεξουαλική ικανοποίηση των ανδρών, που συμμετείχαν σε όλο αυτό, αλλά σε κοινωνικό και θρησκευτικό επίπεδο ήταν ένας τρόπος για να αυξήσουν τον πληθυσμό των μουσουλμάνων και να μειώσουν τον αριθμό των χριστιανών. Υπήρχε εντολή από τους αρχιτέκτονες για αυτές τις ενέργειες.
Οι περιγραφές των αγριοτήτων κατά των Ελλήνων στη Σαμψούντα είναι συγκλονιστικές και δεν τις παραθέτουμε. Ωστόσο, όπως αναφέρουν οι δύο ερευνητές, κατά των Ελλήνων υπήρξε ιδιαίτερος σαδισμός σε σχέση με την εξολόθρευση άλλων εθνικών χριστιανικών ομάδων. Οι ιερείς όπως αναφέρουν κυνηγήθηκαν άγρια και συχνά έβρισκαν φρικτό θάνατο.
Ντρόρ Ζεέβι: Και βλέπουμε ότι αυτά γίνονται σε όλες τις περιόδους. Τη δεκαετία του 1890, το 1915 και το 1919 -1924. Σε όλες αυτές τις περιόδους οι γυναίκες βιάζονταν, νεαρά παιδιά χριστιανικών οικογενειών αρπάζονταν και δίνονταν σε οικογένειες μουσουλμανικών οικογενειών ή Τούρκων. Επρόκειτο δηλαδή για συγκροτημένες ενέργειες που στόχο είχαν να μειώσουν και να εξαλείψουν τον πληθυσμό του εχθρού, των απίστων, δηλαδή των χριστιανών.
Αρα, μια μικρή ανακεφαλαίωση. Οι διωγμοί δεν έγιναν μόνο από τους νεότουρκους και τον Κεμάλ Ατατούρκ;
Μπένι Μόρρις: Υπήρξαν τρία διαφορετικά καθεστώτα τα οποία εφάρμοσαν την ίδια πολιτική εναντίων των χριστιανικών πληθυσμών, χρησιμοποιώντας ενίοτε, διαφορετική ιδεολογική ορολογία, αλλά ο στόχος ήταν ένας, η εξάλειψη της χριστιανικής μειονότητας.
Γιατί η εικόνα του Ατατούρκ παραμένει στο απυρόβλητο, όταν έχει διαπράξει τέτοιου είδους εγκλήματα;
Ντρόρ Ζεέβι: Θα έλεγα πως ο βασικός λόγος είναι ότι οι Οθωμανοί και οι Τούρκοι σε αυτά τα τριάντα χρόνια έμαθαν και έγιναν ιδιαίτερα έξυπνοι στο πως να εξαπατούν και να αποκρύπτουν τις πράξεις τους. Τη δεκαετία του 1890, όλοι γνώριζαν για τα πογκρόμ, όμως έως το 1919 το σύστημα είχε γίνει πιο “εκλεπτυσμένο”, πιο εξελιγμένο. Για παράδειγμα δεν γίνονταν μαζικοί εκτοπισμοί ή εκτελέσεις, τους εξαφάνιζαν με τρόπο, τους συγκέντρωναν σε μικρότερες ομάδες. Επίσης, φρόντιζαν να έχουν απομακρύνει από τα επίμαχα σημεία τους δυτικούς, διπλωμάτες, ιεραπόστολους, έτσι ώστε να μην υπάρχει κανείς για να καταγράψει αυτά τα εγκλήματα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν κενά στην ιστορία, κάτι που δεν συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια.
Μπένι Μόρρις: Δεν είναι μόνο αυτό. Ο Κεμάλ πέτυχε να προβάλει την εικόνα του εκσυγχρονιστή, του ευρωπαϊστή και του εκπροσώπου ενός κοσμικού κράτους και αυτά ήταν αρεστά στους Ευρωπαίους και τους φιλελεύθερους με αποτέλεσμα να αγνοούν, να σιωπούν, για τις εθνικές εκκαθαρίσεις, τις γενοκτονίες τις οποίες διέπραττε.
Διερευνήσατε το ρόλο των Γερμανών αξιωματικών στη γενοκτονία και υπάρχει περίπτωση να εμπνεύστηκαν οδηγώντας στο άλλο μεγάλο έγκλημα, το
Ολοκαύτωμα;
Από τα στοιχεία που εμείς συγκεντρώσαμε δεν μπορούμε να πούμε ότι οι Γερμανοί συντόνισαν αυτά τα εγκλήματα, όμως αυτό που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα είναι πως σίγουρα γνώριζαν τι ακριβώς συνέβαινε. Βέβαια σε μια δύο περιπτώσεις που αφορούσαν τη γενοκτονία των Αρμενίων υπάρχουν στοιχεία ότι βοήθησαν. Όμως, είναι πιθανό να σκέφτηκαν ότι αυτοί οι πληθυσμοί (οι χριστιανικοί) είναι απειλή για την Οθωμανική Αυτοκρατορία την οποία στήριζαν και ήλπιζαν να την εμπλέξουν στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ντρόρ Ζεέβι: Υπάρχουν κάποια στοιχεία, βέβαια σας τα λέω αυτά με μεγάλη προσοχή, ότι κάποιοι από αυτούς τους Γερμανούς που ήταν τοποθετημένοι στην Ανατολία την περίοδο 1914 -1919 στη συνέχεια όταν επέστρεψαν στη Γερμανία έγιναν μέλη του ναζιστικού κόμματος ή βοήθησαν τους ναζί στο Ολοκαύτωμα.
Υπάρχουν κοινά σημεία μεταξύ αυτών που διέπραξαν οι Τούρκοι
με αυτά που έκαναν οι ναζί;
Μπένι Μόρρις: Δεν θα έλεγα πως υπάρχει άμεση σύνδεση, όμως σίγουρα βοήθησε στη μετέπειτα λογική του “ποιος νοιάζεται και εάν σκοτώσουμε κάποιους από μια ορισμένη μειονότητα”.
Ντρόρ Ζεέβι: Να επισημάνω το εξής: Τόσο η Τουρκία όσο και η Γερμανία έχασαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τιμωρήθηκαν. Όμως, ενώ η Γερμανία τήρησε τις συνθήκες που της επιβλήθηκαν μετά τον πόλεμο η Τουρκία έκανε το αντίθετο, τις παραβίασε. Η Τουρκία εξολόθρευσε τις μειονότητες και στη συνέχεια με πολλή ισχύ πήγε στη Λωζάνη, το 1923. Σε αυτό το σημείο υπήρξε μια “αφύπνιση” για τη Γερμανία η οποία σκέφτηκε, βάσει του παραδείγματος της Τουρκίας, “ας κάνουμε το ίδιο, αφού υπάρχει ατιμωρησία για την παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και της ηθικής και αφού μάλιστα αποδίδει”.
Σύμφωνα με τους κύριους Μόρρις και Ζεέβι υπάρχουν κοινά στοιχεία μεταξύ της Γενοκτονίας των Χριστιανικών πληθυσμών αλλά και διαφορές. Για παράδειγμα και στις δύο περιπτώσεις οι διωγμοί ήταν οργανωμένοι από το κράτος. Όμως στη γενοκτονία κατά των χριστιανών συμμετείχαν ενεργά και οι πολίτες κάτι που δεν συνέβη στη Γερμανία, οι άμαχοι δεν πήραν μέρος. Ενα κοινό σημείο είναι ότι οι ηθικοί αυτουργοί χρησιμοποίησαν άλλους για τις πράξεις τους, οι Τούρκοι τους πολίτες, ιερείς κ.οκ ενώ οι Γερμανοί τα SS. Eπίσης η περίπτωση της Γερμανίας ήταν μια παρέκκλιση ενώ στην Τουρκία διήρκησε 30 χρόνια.
Να έρθουμε λίγο στη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Σύμφωνα με την έρευνά σας τι συνέβη; Ήταν σφαγή ή γενοκτονία;
Μπένι Μόρρις: Εγώ λέω πως επρόκειτο για εθνικοθρησκευτική γενοκτονία. Ήθελαν να ξεφορτωθούν τους Έλληνες. Πολλούς τους εκδίωξαν, τους απέλασαν, και στη συνέχεια σκότωσαν εκατοντάδες χιλιάδες. Μπορούμε να κολλήσουμε στη σημειολογία και να συζητάμε διάφορα, αλλά βάσει όλων των ορισμών για το τι είναι γενοκτονία, τότε ναι, επρόκειτο ξεκάθαρα για γενοκτονία.
Γιατί κατά τη γνώμη σας η ποντιακή γενοκτονία δεν είναι τόσο γνωστή στη διεθνή κοινότητα.
Ντρόρ Ζεέβι: Όπως σας είπα οι τακτικές εξολόθρευσης είχαν γίνει πολύ πιο εξελιγμένες και τις απέκρυψαν πολύ επιμελώς. Η γενοκτονία των Αρμενίων τράβηξε την προσοχή των ερευνητών και ήταν μια ξεκάθαρη γενοκτονία, ενώ άλλα πολύ σοβαρά και σκληρά εγκλήματα τα άφησαν στην άκρη.
Μπένι Μόρρις: Επίσης υπήρξε και η ελληνική απόβαση στην Σμύρνη, γεγονός που έδωσε στον Ατατούρκ την αφορμή και δικαιολογία να τιμωρήσει τους Έλληνες, υπήρχε μια νομιμοποίηση, η οποία δεν δικαιολογεί φυσικά καμία από τις ενέργειές του. Όμως για τους Αρμένιους δεν είχε τέτοια δικαιολογία.
Για τον Ατατούρκ λένε πως κανένας από τους στρατιώτες του που συμμετείχε στα εγκλήματα δεν τιμωρήθηκε και αυτό είναι μια ακόμη ένδειξη της ενοχής του. Επίσης σχετικά με το πλιάτσικο των περιουσιών ο Κεμάλ θεωρούσε ότι η υφαρπαγή των χρημάτων και των περιουσιών, των εργοστασίων και των επιχειρήσεων των χριστιανών χρηματοδοτούσε και στήριζε το κράτος.
Η εμμονή της Τουρκίας να μην παραδεχθεί το παρελθόν της
θεωρείτε ότι την εμποδίζει να εκδημοκρατιστεί;
Ντρόρ Ζεέβι: Το πιστεύω απόλυτα. Από τις αρχές του 2000 έως το 2008 υπήρξε ένα άνοιγμα και οι Τούρκοι είχαν ξεκινήσει να μιλάνε για το ζήτημα της γενοκτονίας. Υπήρχαν άρθρα, σχετικές μελέτες ή μεταφράσεις βιβλίων και πίστεψα πως γινόταν ένα σημαντικό βήμα για τον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας. Όμως το 2009-2010 όλη αυτή η διαδικασία σταμάτησε, το παράθυρο αυτής της ευκαιρίας έκλεισε και η συζήτηση περί γενοκτονίας κατέστη απαγορευμένη. Είμαι πεπεισμένος ότι αυτό συνδέεται άμεσα με τον απολυταρχισμό του Ερντογάν.
Είχατε αντιδράσεις για το βιβλίο σας από την Τουρκία;
Μπένι Μόρρις: Ναί υπήρξαν. Διάφοροι Τούρκοι από τις ΗΠΑ ζήτησαν από το πανεπιστήμιο που διδάσκουμε να μας απολύσει, έγινε λόγος και για αγωγές. Επίσης οι πρέσβεις της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον και το Λονδίνο συνέταξαν επιστολές διαμαρτυρίας και τις έστειλαν σε εφημερίδες...
Ντρόρ Ζεέβι: Πράγματι υπήρξαν αντιδράσεις αλλά τίποτα σε επίσημο επίπεδο, προσπάθησαν να κρατήσουν χαμηλούς τόνους....
Μπένι Μόρρις: Χρησιμοποίησαν τη λογική τους και δεν αντέδρασαν ιδιαίτερα γιατί ήξεραν ότι μια διαφορετική αντίδραση θα είχε το αντίθετο αποτέλεσμα, αφού θα προκαλούσε ακόμη μεγαλύτερη συζήτηση για το βιβλίο μας και θα κέρδιζε ακόμη μεγαλύτερη δημοσιότητα.
* * *
Ο Ντρορ Ζεέβι διδάσκει Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Ben Gurion της Νεγκέβ. Από το 2006 έως και το 2009 έχει διατελέσει πρόεδρος του Συλλόγου Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών του Ισραήλ. Εχει εκδώσει διάφορα βιβλία και άρθρα σχετικά με τη Οθωμανική κοινωνική και πολιτιστική ιστορία.
Ο Μπένι Μόρρις είναι ομότιμος καθηγητής Σπουδών Μέσης Ανατολής στο Πανεπιστήμιο Ben Gurionθεωρείται εκπρόσωπος των «Νέων Ιστορικών του Ισραήλ» και έχει εκδώσει σειρά βιβλίων σχετικά με τη ισραηλινοπαλαιστινιακή διένεξη. Άρθρα του δημοσιεύονται συχνά στις μεγαλύτερες εφημερίδες των ΗΠΑ, της Βρετανίας και άλλων ευρωπαϊκών κρατών.
Δημοσθένης Γκαβέας
https://www.huffingtonpost.gr/entry/30-chronia-yenoktonias-pos-e-toerkia-exaleipse-tis-christianikes-meionotetes_gr_5ded6217e4b05d1e8a5379f7?fbclid=IwAR2gkuLhfeZjEaAlJ6VSLm1kpK7yVza30Ndt7f8KnVpPYPChDxgGs4S1yY0
9/12/2019
Τσενγκίζ Ακτάρ (LIVEMEDIA.GR)
4.
Τσενγκίζ Ακτάρ: Το βίαιο παρελθόν της Τουρκίας
εξηγεί το παρόν και το μέλλον της.
Ένας διακεκριμένος Τούρκος μιλά για τον ολοκληρωτισμό της Τουρκίας και πώς αυτός συνδέεται με την άρνηση να αναγνωρίσει τις θηριωδίες που έχει διαπράξει.
«Μια κοινωνία που αποδέχεται τις θηριωδίες του παρελθόντος, με μεγάλη άνεση μπορεί να αποδεχθεί και τις όποιες θηριωδίες διαπράττονται σήμερα. Οι θηριωδίες που διεπράχθησαν εναντίον των μη μουσουλμάνων στην Τουρκία μένουν ατιμώρητες εδώ και 100 χρόνια. Όμως, τα έθνη τα οποία προσπαθούν να ξεχάσουν, αναπόφευκτα ζουν με τα φαντάσματά τους. Η ατιμωρησία αυτών των εγκλημάτων, η βία που δεν καταδικάστηκε, διαπέρασε την κοινωνία και κατέστη η κυρίαρχη πολιτική κουλτούρα στην Τουρκία σήμερα». Αυτό υποστηρίζει ο Τούρκος καθηγητής Πολιτικών Επιστημών, πρώην διευθυντής του ΟΗΕ στη Σλοβενία, δημοσιογράφος και συγγραφέας Cengiz Aktar (Τζενγκίζ Ακτάρ).
Η HuffPost τον συνάντησε στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου για το Έγκλημα τηςΓενοκτονίας που διεξήχθη στην Αθήνα στις 6-9 Δεκεμβρίου από την Παμποντιακή Ομοσπονδία με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γενοκτονία του Πόντου.
Ο κ. Ακτάρ στη συνέντευξή του ασκεί δριμεία κριτική στον Ερντογάν αλλά και στην τουρκική κοινωνία κάνοντας λόγο για κλασική περίπτωση ολοκληρωτισμού αιτιολογώντας την τοποθέτησή του βασιζόμενος στη σκέψη της Χάνα Άρεντ.
Οι δηλώσεις του έγιναν λίγες ώρες πριν την προκλητική ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών με αφορμή τις δηλώσεις του πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη κατά την έναρξη του Διεθνούς Συνεδρίου για το Έγκλημα της Γενοκτονίας.
UMIT BEKTAS / REUTERS
Κύριε Ακτάρ ζείτε πλέον στην Ελλάδα. Πόσο εύκολο είναι για εσάς να επιστρέψετε στην Τουρκία;
Πλέον δεν είναι και τόσο ασφαλές. Επίσης, να σας πω την αλήθεια δεν ενδιαφέρομαι να επιστρέψω στην Τουρκία.
Έχετε χαρακτηρίσει τον εαυτό σας ως αρχαιολόγο της μνήμης.
Τι εννοείτε με αυτό τον όρο;
Η μνήμη στην Τουρκία είναι θαμμένη και είναι θαμμένη πολύ βαθιά. Όπως λοιπόν οι αρχαιολόγοι σκάβουν μ΄ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο προσπαθώντας να φέρουν στο φως τα διάφορα ευρήματα, έτσι και εγώ, όπως και μερικοί άλλοι φίλοι μου κάνουμε το ίδιο, σε άλλο επίπεδο φυσικά.
Βάσει αυτού που λέτε θα υποθέσω πως υπονοείτε ότι η Τουρκία έχει πρόβλημα να διαχειριστεί το παρελθόν της.
Μα η Τουρκία δεν σκαλίζει το παρελθόν της. Φυσικά υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είναι έτοιμοι να κάνουν τις σωστές ερωτήσεις, όμως η πλειονότητα είναι ικανοποιημένη με το κυρίαρχο αφήγημα. Θα έλεγα πως έχει επικρατήσει μια συλλογική αμνησία. Για ορισμένους αυτό είναι σκόπιμο, όπως για παράδειγμα αυτοί οι οποίοι έχουν αρπάξει, έχουν κλέψει τις περιουσίες όσων σκότωσαν ή εκδίωξαν από τη χώρα. Αρα, αντιλαμβάνεστε πως είναι προτιμότερο να μη συζητούν για αυτά τα ζητήματα και πιστέψτε με είναι πάρα πολλοί. Επίσης πρέπει να λάβετε υπόψη σας ότι η οικονομική κατάσταση στην Τουρκία είναι ιδιαίτερα άσχημη και ο κόσμος έχει άλλα προβλήματα να ασχοληθεί από το να σκαλίζει το παρελθόν.
Πώς εξηγείτε τον εθνικισμό που όπως τον αντιλαμβάνομαι εγώ
κυριαρχεί στην Τουρκία;
Ο τουρκικός εθνικισμός έχει αλλάξει μορφή με την πάροδο των χρόνων. Όταν αρχικά εφευρέθηκε, να μου επιτρέψετε να πω, όλα τα έθνη τον υιοθέτησαν, το ίδιο συνέβη όταν “ανακαλύφθηκε” και το τουρκικό έθνος. Ομως στην Τουρκία ο κοινός παρανομαστής, η βάση, το θεμέλιο, ήταν το σουνιτικό Ισλάμ. Στη συνέχεια ήταν απαγορευμένο να μιλάς γι΄αυτό καθώς οι Κεμαλιστές ήταν αυστηρά υπέρ του κοσμικού κράτους (σεκιουλαριστές). Σήμερα με το AKP αυτός ο ζουρλομανδύας χάθηκε και εμφανίσθηκε η πραγματικότητα με αποτέλεσμα ο σημερινός τούρκικος εθνικισμός να έχει επιστρέψει στη θεμελιώδη αρχή του που δεν είναι άλλο από του σουνιτικό Ισλάμ. Από μια άποψη θα έλεγα πως πρόκειται για κάτι καλό καθώς για χρόνια το κρύβαμε και τώρα ήρθε στην επιφάνεια, είναι πλέον ξεκάθαρο.
Ο κ. Ακτάρ σε κείμενό του στο βιβλίο η «Η Νέα Τουρκία εκ των Έσω» από τις Εκδόσεις Ι. Σιδέρης εξηγεί ενδελεχώς την πορεία της τουρκικής κοινωνίας, ηεκδυτικοποίηση της οποίας έγινε με βίαιο και αυταρχικό τρόπο.
“Η κοσμική Δημοκρατία και το πολιτικό Ισλάμ συνέχιζαν επί πολλά χρόνια να υπάρχουν χωρίς να αγγίζουν το ένα το άλλο. Με την άνοδο στην εξουσία του Δημοκρατικού Κόμματος, το 1950, το πολιτικό Ισλάμ συνδέθηκε με το κράτος για να μην το εγκαταλείψει ποτέ στη συνέχεια”
Μιλώντας για μνήμη και φαντάσματα του παρελθόντος. Εσείς σαν Τούρκος αποδέχεστε ότι διαπράχθηκε γενοκτονία;
Τη γενοκτονία των Αρμενίων εννοείτε;
Ας αρχίσουμε από αυτή...
Ναι, φυσικά και διαπράχθηκε γενοκτονία, δεν χωρά καμία αμφιβολία και δεν σηκώνει και συζήτηση. Ο,τιδήποτε άλλο είναι προσβολή. Προσωπικά αρνούμαι να μπω σε οποιαδήποτε συζήτηση με ανθρώπους που την αμφισβητούν. Οι στόχοι του Ενβερ Τζεμάλ (Ισμαήλ Εμβέρ ένας από τους ηγέτες του κινήματος των νεότουρκων) και του Ταλαάτ ( Ήταν ο κύριος υποκινητής και πρωταγωνιστής της διπλής γενοκτονίας αρχικά των Αρμενίων και στη συνέχεια των Χριστιανών Ελληνογενών), ήταν αυτό που σήμερα αποκαλούμε εθνοθρησκευτική εκκαθάριση. Είχαν την αντίληψη ότι με μη μουσουλμανικούς πληθυσμούς δεν θα μπορούσαν να ιδρύσουν ομογενοποιημένο έθνος. Έτσι έκαναν τα πάντα για να φτιάξουν αυτό το ομογενοποιημένο έθνος και κοινός παρανομαστής ήταν το Ισλάμ. Να σας επισημάνω ότι σήμερα η Τουρκία σε σύγκριση με τα γειτονικά κράτη στην ευρύτερη περιοχή είναι η πιο ομοιόμορφη μουσουλμανική χώρα στην περιοχή.
Το Ποντιακό ζήτημα πως θα το χαρακτηρίζατε σφαγή ή γενοκτονία;
Θα το χαρακτήριζα γενοκτονία. Θα σας πω το εξής, κάνοντας αναφορά στον αείμνηστο φίλο μου τον Χραντ Ντινκ (ήταν διακεκριμένος Τούρκος, αρμενικής καταγωγής, δημοσιογράφος και συγγραφέας. Δολοφονήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 19 Ιανουαρίου 2007). Ο Ντινκ, λοιπόν μου είπε μια φορά “δεν με νοιάζει πως το αποκαλούν αλλά σίγουρα έχουμε να κάνουμε με μια πολιτιστική γενοκτονία”. Αυτό σημαίνει ότι η Αρμενική κουλτούρα και πολιτισμός δεν υπάρχουν πλέον στην Ανατολία, στην Μικρά Ασία. Το ίδιο ισχύει και για τον Πόντο. Δεν υπάρχει πλέον η κουλτούρα και ο πολιτισμός αυτού του λαού. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για την κουλτούρα και τον πολιτισμό του Πόντου πλέον στην Τουρκία. Εξαφανίσθηκε, για πάντα και αυτή είναι μια τεράστια απώλεια, όχι μόνο για τους Πόντιους, ή για τους Αρμένιους ή για όλους αυτούς που δεν ήταν μουσουλμάνοι, αλλά είναι μια τεράστια απώλεια για την Τουρκία και αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο να το συνειδητοποιήσουν.
Υποστηρίζετε ότι η ατιμωρησία αυτών των εγκλημάτων και η άρνηση της Τουρκίας να ζητήσει συγγνώμη και μάλιστα εμπράκτως στοιχειώνει την κοινωνία;
Φυσικά, όσο προσπαθώ να καταλάβω την Τουρκία, και επιχειρώ να αναλύσω την τουρκική κοινωνία, τόσο καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η τουρκική κοινωνία είναι μια κοινωνία που νοσεί. Αυτό ισχύει για όλες τις κοινωνίες που δεν είπαν το δικό τους mea culpa. Θα μπορούσα για παράδειγμα να πω το ίδιο πράγμα για την Πολωνία. Οι Πολωνοί ποτέ μα ποτέ δεν αντιμετώπισαν το αντιεβραϊκό, αντισημιτικό παρελθόν τους και τώρα βλέπουμε αυτούς τους παλαιούς δαίμονες του απολυταρχισμού να επανέρχονται. Αυτό είναι το τίμημα που πληρώνουν τώρα.
Πιστεύετε ότι η Τουρκία κάποια μέρα θα αποδεχθεί το ζοφερό παρελθόν της
και θα ζητήσει συγγνώμη;
Κανείς δεν πρόκειται να το κάνει. Παραλίγο να συμβεί αυτό με την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην Ε.Ε., όμως δυστυχώς η Τουρκία την έχασε αυτή την ευκαιρία. Αυτή διαδικασία έχει τελειώσει.
Το λέτε με τόση βεβαιότητα...
Μα φυσικά, αυτή είναι η ειδικότητά μου. Και πρέπει να υπογραμμίσω πως κανείς δεν πρέπει να έχει και την παραμικρή ψευδαίσθηση ότι θα υπάρξει επανεκκίνηση. Δυστυχώς είναι μια δυσάρεστη πραγματικότητα, για την Τουρκία, την Ε.Ε. και τους γείτονες της Τουρκίας, αλλά έτσι έχει η κατάσταση.
Σχετικά με τον Ερντογάν, του προσδίδουν σκληρούς χαρακτηρισμούς...
Μα ναι, είναι κανονικός ισλαμοφασίστας. Είναι φασίστας και το λέω βασιζόμενος στον ορισμό της Χάνα Άρεντ. Πολλοί μιλάνε για αυταρχικότητα, απολυταρχία, αυτοί οι όροι είναι αδύναμοι και δεν περιγράφουν τη σημερινή πραγματικότητα στην Τουρκία. Γιατί είναι απολυταρχική η Τουρκία σήμερα; Εξαιτίας των μαζών, του συνόλου του πληθυσμού, που υποστηρίζει τον Ερντογάν και τις πράξεις του, με αποτέλεσμα να αποκτά τη νομιμοποίηση που θέλει. Η πλειονότητα του Τούρκων στην Τουρκία είναι μαζί του. Δείτε τα παιδιά που χαιρετούν στρατιωτικά, δείτε τα πλήθη που τον επευφημούν. Η εισβολή στη Συρία, υποστηρίχθηκε απ΄όλους και το ίδιο θα γίνει εάν συμβεί κάτι αύριο με την Κύπρο ή την Ελλάδα. Σήμερα που μιλάμε, τουλάχιστον το 76% του πληθυσμού τον υποστηρίζει και σύντομα αυτό το ποσοστό θα ανέβει ακόμη περισσότερο. Κανείς δεν θέτει το ερώτημα “μα τι στο διάολο συμβαίνει ”, δεν τους νοιάζει, είναι χαρούμενοι με την κατάστασή τους. Αυτό είναι ολοκληρωτισμός.
Πώς εξηγείτε την ανεκτικότητα της Ευρώπης, αλλά και της Δύσης γενικότερα, απέναντι στην Τουρκία, δεδομένου ότι θα έπρεπε να έχουν μάθει από το παρελθόν τους;
Πρώτα απ΄όλα θέλουν να διασφαλίσουν ότι η Τουρκία θα παραμείνει εντός του ΝΑΤΟ, δεύτερον είναι η προσφυγική και μεταναστευτική κρίση. Ελπίζουν ότι ο Ερντογάν θα τους κρατήσει στην Τουρκία, τρίτον υπάρχουν τεράστια οικονομικά συμφέροντα. Πρέπει να λάβετε υπόψη σας ότι στην Τουρκία δραστηριοποιούνται 22.000 ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Αυτοί θα λέγαμε πως είναι οι αντικειμενικοί λόγοι. Όμως, νομίζω ότι υπάρχει και ένας ακόμη λόγος, μια κρυφή σκέψη για την οποία κανείς δεν μιλάει.Φοβούνται, ειδικά οι δυτικοευρωπαίοι, ότι η Τουρκία θα διαλυθεί. Και εάν η Τουρκία καταρρεύσει η κατάσταση δεν θα είναι όπως με τη Συρία ή το Ιράκ. Εάν συμβεί αυτό οι διαστάσεις των συνεπειών θα είναι σε παγκόσμιο επίπεδο, θα καταστραφεί η υπάρχουσα ισορροπία δυνάμεων όπως αυτή έχει διαμορφωθεί εδώ και πολύ καιρό και αυτό είναι που τους τρομάζει περισσότερο. Αρα όλα αυτά κάνουν τη Δύση να είναι ανεχτική και κατευναστική απέναντι στην Τουρκία και τον Ερντογάν. Όμως μπορεί ο κατευνασμός να έχει επιτυχία; Αμφιβάλλω. Πρόκειται για τεράστιο λάθος. Είναι ακριβώς η ίδια περίπτωση με τον Χίτλερ. Είδατε να λειτουργεί η πολιτική του κατευνασμού απέναντι στον Χίτλερ; Όσο η Δύση λειτουργεί κατευναστικά απέναντι στον Ερντογάν τόσο θα καταχράται αυτή τη συμπεριφορά.
Άρα θα μπορούσαν να θυσιάσουν την Ελλάδα εάν χρειαστεί;
Μα φυσικά, αφού η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Δυστυχώς έτσι έχει η κατάσταση. Δείτε και τον τρόπο που η Δύση αντιδρά στις εκκλήσεις της Ελλάδας. Η αντίδραση είναι πολλή ήπια, μόνο λόγια. Προσέξτε, δεν λέω να κηρύξουμε πόλεμο στην Τουρκία, αλλά ο κατευνασμός δεν λειτουργεί.
Και εάν άλλαζε η εξουσία στην Τουρκία και αναλάμβανε ένας πιο μετριοπαθής;
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει αυτή η εναλλακτική για την Τουρκία. Κατά τη γνώμη μου η μόνη σοβαρή εναλλακτική στην Τουρκία είναι το κουρδικό κόμμα, όλα τα υπόλοιπα κόμματα λίγο πολύ πρεσβεύουν τα ίδια, τουλάχιστον όσον αφορά την εξωτερική πολιτική όπου δεν αποκλίνουν από αυτή που εφαρμόζει ο Ερντογάν. Δεν είμαι αισιόδοξος.
Μιλήσατε πριν για ομογενοποίηση του πληθυσμού στην Τουρκία η οποία επιτεύχθηκε μέσω της εξάλειψης του χριστιανικού στοιχείου. Χρησιμοποίησε μέχρι και δημογραφική μηχανική. Έχετε μιλήσει στο παρελθόν για παρόμοιους μηχανισμούς αντικατάστασης πληθυσμών στη Συρία και στις κουρδικές επαρχίες, θα μπορούσαμε να πούμε πως γίνεται το ίδιο και στην κατεχόμενη Κύπρο με τον διαρκή εποικισμό;
Αυτό που γίνεται στη Βόρεια Κύπρο είναι μια εθνοθρησκευτική εκκαθάριση. Οι Τουρκοκύπριοι πλέον είναι μειονότητα, πιθανότατα ο Ακιντζι θα επανεκλέγει και η Τουρκία έπειτα από 45 χρόνια θα πραγματοποιήσει τη ντε φάκτο προσάρτηση του βορρά.
Τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα;
Δυστυχώς όχι πολλά. Βλέπετε το όλο ζήτημα πλέον έχει να κάνει με το ανέφικτο διεξαγωγής διαλόγου που ισχύει μεταξύ δημοκρατικών και μη δημοκρατικών κρατών, δεν υπάρχει κοινό έδαφος. Στα μη δημοκρατικά κράτη δεν υπάρχει το σύστημα ελέγχων και ισορροπιών (checks and balances) όπου το κάθε κέντρο εξουσίας ελέγχει το άλλο και έτσι αποφεύγονται οι αυθαιρεσίες. Δηλαδή το γεγονός ότι δεν υπάρχει αντίδραση στον πόλεμο που διεξάγει η Τουρκία στη Συρία σημαίνει ότι δεν υπάρχει κοινωνικό σύστημα ελέγχου στην Τουρκία. Όταν λοιπόν δεν υπάρχουν αυτά τα εργαλεία, η εξουσία, τα καθεστώτα έχουν λυμένα τα χέρια τους και κάνουν ό,τι θέλουν.
Σήμερα λοιπόν ότι και εάν κάνει ο Ερντογάν γίνεται αποδεκτό από την κοινωνία και αυτό διότι, το επαναλαμβάνω, μια κοινωνία που αποδέχεται τις ακρότητες του παρελθόντος με μεγάλη άνεση μπορεί να αποδεχθεί τις ακρότητες που διαπράττονται σήμερα, άλλωστε αυτές είναι πιο ήπιες σε σχέση με αυτές που διεπράχθησαν πριν από 100 χρόνια. Έτσι η κοινωνία αργά αλλά σταθερά σαπίζει, επιτρέψτε μου να πω, εκ των έσω. Δεν υπάρχει η έννοια της ευθύνης, δεν υπάρχει λογοδοσία, δεν υπάρχει μνήμη και ο λαός αγαπάει τους ηγέτες του, είναι χαρούμενος με το υφιστάμενο στάτους κβο.
* * *
Ο Τσενγκίζ Ακτάρ το 2018 ξεκίνησε μια διαδικτυακή απολογητική καμπάνια απευθυνόμενη στους Αρμένιους, «Ζητώ συγγνώμη από τους Αρμενίους», η οποία υποστηρίχθηκε από μεγάλο αριθμό Τούρκων λόγιων καθώς επίσης και από 32.000 πολίτες. Το 2019 κείμενό του μαζί με αυτά ακόμη 13 Τούρκων συγγραφέων συμπεριλήφθηκε στο βιβλίο του κ. Ηρακλή Μήλα «Η Νέα Τουρκία εκ των Εσω». Αρθρογραφεί σε διεθνή μέσα ενημέρωσης. Είναι αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και στις αρχές του 2020 θα κυκλοφορήσει το νέο του βιβλίο “La ame de la Turquie” (Η Ψυχή της Τουρκίας) από τις εκδόσεις Nevicata.
Δημοσθένης Γκαβέας
https://www.huffingtonpost.gr/entry/tsenykiz-aktar-to-viaio-parelthon-tes-toerkias-exeyei-to-paron-kai-to-mellon-tes_gr_5ded7d65e4b07f6835b4c456?fbclid=IwAR0JNrZ6d1RPphcZ8G8bBoi7dibe01clZKHHFzpIQOE20IERkkmez2fO5d4
10/12/2019
1.
Απειλές για νέα γενοκτονία…
Τις παραμονές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Έλληνες στον Πόντο ανέρχονταν σε 700.000 άτομα. Μέχρι το τέλος του 1923 είχαν εξοντωθεί από τους Τούρκους μέχρι τον Μάρτιο του 1924, 353.000 άτομα...
Εκτέλεσαν, κρέμασαν, βίασαν, βασάνισαν και απήγαγαν. Δεν έκαναν διακρίσεις: Άνδρες, γυναίκες, παιδιά, νέοι και ηλικιωμένοι σφαγιάζονταν. Κατά τις ανατριχιαστικές μαρτυρίες, όσο πιο φρικτός ο θάνατός των Ποντίων, τόσο πιο άξιοι θεωρούνταν οι σφαγείς από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Εξαργύρωσαν τα εγκλήματά τους με χρήματα, αξιώματα, και τις περιουσίες των Ελλήνων. Και η ανταμοιβή έκανε ευκολότερο το έργο της καταστροφής και εξαφάνισης κάθε ίχνους ελληνικότητας από τις πόλεις και τα χωριά που ευημερούσαν μέχρι τότε, λόγω του δαιμόνιου πνεύματος των Ελλήνων του Πόντου.
Η εντολή ήταν ξεκάθαρη :Αφανίσετε καθετί ελληνικό και προστατέψτε την πατρίδα μας από τους Έλληνες και τους χριστιανούς…
Μια εντολή που όπως αποδείχθηκε υλοποιήθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και επηρέασε και όλους όσοι επέζησαν, αφού απέμειναν πίσω να κλαίνε τους νεκρούς τους.
Η 19η Μαΐου κάθε χρόνο, είναι η ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Μια ημερομηνία-εφιάλτης για εκατομμύρια Πόντιους του χθες, του σήμερα και του αύριο, που συνδέεται όχι μόνο με τη βίαιη αλλαγή της ανθρωπογεωγραφίας του Πόντου, αλλά και τη σχεδιασμένη εξόντωση κάθε ελληνικού και χριστιανικού στοιχείου της περιοχής. Τα εργαλεία της Γενοκτονίας ήταν προσεκτικά επιλεγμένα και δοκιμασμένα από τους θύτες και τους συνεργούς τους, φυσικούς ή ηθικούς αυτουργούς. Οι αναγκαστικοί εκτοπισμοί των Ελλήνων από τα παράλια προς την ενδοχώρα της Ανατολίας, οι ατελείωτες πορείες με προορισμό το θάνατο, οι επιθέσεις παραστρατιωτικών ομάδων στα ελληνικά χωριά του Πόντου αλλά και τα τάγματα καταναγκαστικής εργασίας εξαφάνισαν γενιές και γενιές Ποντίων.
Μετά την Ανταλλαγή των πληθυσμών, έφτασαν στην Ελλάδα μόνο 190.000 Πόντιοι, και αυτοί σε άθλια κατάσταση.
Ήταν ξεκάθαρα γενοκτονία. Και αυτό το λέμε, γιατί δυστυχώς, πριν τέσσερα χρόνια, ο τότε υπουργός Παιδείας, υπεστήριζε την άποψη ότι επρόκειτο για εθνοκάθαρση.
Τι θεωρείται γενοκτονία .Σύμφωνα με απόφαση του ΟΗΕ το 1948 , πού ενσωματώθηκε στο διεθνές δίκαιο το 1951, γενοκτονία είναι: “η εσκεμμένη προσπάθεια καταστροφής συνολικά ή εν μέρει, μιας εθνικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας”, και αφορά:
1) τον φόνο μελών της ομάδας,
2) την πρόκληση σοβαρής σωματικής ή διανοητικής βλάβης σε μέλη της ομάδας,
3) τη σκόπιμη επιβολή στην ομάδα συνθηκών ζωής υπολογισμένων, έτσι ώστε να επιφέρουν τη φυσική τους καταστροφή, συνολικά ή εν μέρει,
4) την επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην αποτροπή γεννήσεων στο εσωτερικό της ομάδας και
5) την υποχρεωτική μεταφορά των παιδιών της ομάδας σε κάποια άλλη.
Τι θεωρείται εθνοκάθαρση. Ο χαρακτηρισμός αναφέρεται συνήθως σε εγκλήματα πολέμου και μπορεί να χαρακτηριστεί ως γενοκτονία, μόνο στην περίπτωση που συνυπάρχουν οι πέντε προϋποθέσεις που αναφέρονται παραπάνω.
Σε κάθε περίπτωση η Βουλή των Ελλήνων , ομόφωνα έχει αποφασίσει ότι οι σφαγές του Ποντιακού ελληνισμού ήταν πράξεις γενοκτονίας. Αλλά το σημαντικότερο ,στην συνείδηση των απανταχού Ελλήνων , οι θηριωδίες των Οθωμανών σε βάρος των Ελλήνων του Πόντου , έχουν ανεξίτηλα καταγραφεί ως ακραία πράξη γενοκτονίας…
Επομένως, το θέμα σε κοινωνικό, πολιτικό, κρατικό και κυρίως εθνικό επίπεδο έχει λήξει. Αυτό που όμως που δυστυχώς για διαφόρους λόγους και σκοπιμότητες δεν έχει γίνει επαρκώς, είναι η διεθνοποίηση της γενοκτονίας των Ποντίων, αυτό δηλαδή που έχουν σε μεγάλο βαθμό επιτύχει οι Αρμένιοι για το δικό τους δράμα. Αυτή η διεθνοποίηση, ενδεχόμενα θα ανάγκαζε την σημερινή Τουρκία ή να αποδεχθεί τις ιστορικές ευθύνες για τα εγκλήματα του Οθωμανικού κράτους, αιτώντας έστω συγνώμη, ή να αποκαλύψει ένα άλλο πρόσωπο, ασύμβατο με τις Ευρωπαϊκές αξίες…
Στην γενοκτονία σε βάρος του Ελληνισμού, είτε του Ποντιακού, είτε του άλλου Μικρασιατικού , όλοι οι Έλληνες , υποκλίνονται με ευλάβεια, θλίψη αλλά και άσβεστη οργή. Οργή που μας κρατά ενωμένους και δυνατούς απέναντι σε κάθε σύγχρονη απειλή από τους απογόνους των Οθωμανών του 19ου αιώνα…
-Τους Τούρκους, που μας απειλούν ότι θα μας ξαναρίξουν στο Αιγαίο…
-Τους Τούρκους, που επινόησαν την «γαλάζια πατρίδα» τους, εννοώντας την αρχαία Ελληνική θάλασσα του Αιγαίου…
Ανεξάρτητα από τα διαχρονικά λάθη και τους υπαίτιους που φθάσαμε σε αυτό το σημείο να απειλείται ευθέως η εθνική μας ακεραιότητα, ο μόνος τρόπος για την αντιμετώπιση της σύγχρονης φυσικής και ψυχολογικής γενοκτονίας που μας απειλεί, είναι η ομοψυχία, η αλληλεγγύη, η ομόνοια και η κοινωνική συνοχή.
…Πριν λίγες ημέρες, ο Έλληνας πρωθυπουργός, παρέστη στο διεθνές συνέδριο με ευκαιρία την συμπλήρωση 100 ετών από την γενοκτονία των Ποντίων.
Ο πρωθυπουργός , μεταξύ άλλων, υπογράμμισε ότι δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα αντιμετωπίζει φουρτούνες. «Πάντα, όμως, είχε τη δύναμη να τις ξεπεράσει, επιστρέφοντας σε ήρεμα νερά»…
Οι Έλληνες, θα είμαστε μόνοι σε πιθανή αναμέτρηση με τους Τούρκους.
Γνωρίζουμε όμως την θάλασσα, όσο κανείς…Και την φουρτούνα και την μπουνάτσα…
Και να θυμίσω τι είπε ο μεγάλος Έλληνας στρατηγός Μιλτιάδης , πριν από την ιστορική μάχη του Μαραθώνα , στους Αθηναίους μαχητές.
«Εάν τους νικήσουμε, (τους Πέρσες), αυτοί έχουν πατρίδα για να επιστρέψουν. Εάν μας νικήσουν, εμείς δεν έχουμε που αλλού να πάμε»
Και οι Έλληνες νίκησαν τους βαρβάρους.
Και αλλάξαν τότε την ιστορία του κόσμου.
Γιατί όχι και τώρα;
Χριστόδουλος Ι. Στεφανάδης,
καθηγητής καρδιολογίας
https://www.protothema.gr/blogs/xr-i-stefanadis/article/954995/apeiles-gia-nea-genoktonia/?fbclid=IwAR1uPnyWsJAI7htct3TLkT9aOAsxodh-D4PyZp2n20CKLfJVRhWnBzQQVUk
13/12/2019
2.
Ταμέρ Τσιλινγκίρ: Είμαι εξισλαμισμένος Έλληνας του Πόντου. Υπάρχουν και άλλοι. Πρέπει να μάθουν την αλήθεια. Ήδη αρκετοί Τούρκοι ανακαλύπτουν την ελληνική τους ταυτότητα.
Ως εξισλαμισμένος Έλληνας του Πόντου αυτοπροσδιορίζεται ο Tamer Cillingir (Ταμέρ Τσιλινγκίρ),Τούρκος συγγραφέας και ακτιβιστής ο οποίος πλέον ζει στην Ελβετία. Ο κ. Τσιλινγκίρ έπειτα από μακρά έρευνα έγραψε στα τουρκικά το βιβλίο («Η αλήθεια του Πόντου») «Pontos Gerçeği: 1914-1923 Yılları Arasında Karadeniz’de Yaşananlar, εκδ. Ragıp Zarakolu» όπου σε αυτό αναφέρεται στη γενοκτονία που υπέστη ο ελληνικός πληθυσμός από τους νεότουρκους. Σε εμάς περιγράφει τα γεγονότα εκείνης της εποχής, τα ψέματα που εξακολουθεί να λέει το τουρκικό κράτος και παράλληλα τα συνδέει με το σήμερα, αφού άλλωστε πρόκειται για μια πληγή που δεν έχει επουλωθεί. Ο κ. Τσιλινγκίρ μας περιγράφει πως εκτουρκίστηκαν μετά τις σφαγές, τον εκτοπισμό και τις ανταλλαγές πληθυσμών, οι εναπομείναντες Έλληνες του Πόντου.
Τον συναντήσαμε στην Αθήνα στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου για το Έγκλημα της Γενοκτονίας που διεξήχθη στην Αθήνα στις 6-9 Δεκεμβρίου από την Παμποντιακή Ομοσπονδία με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γενοκτονία του Πόντου, στο οποίο συμμετείχε ως ένας εκ των ομιλητών.
Ο κ. Τσιλινγκίρ, με καταγωγή από τη Λιβερά της Ματσούκας, του οποίου οι παπούδες, όπως λέει εξισλαμίστηκαν, αγωνίζεται για χρόνια κατά του αυταρχισμού του τουρκικού κράτους, κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα να φυλακιστεί, να βασανιστεί και να καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη. Ωστόσο κατάφερε και έφυγε στο εξωτερικό γνωρίζοντας φυσικά πως δεν πρόκειται να επιστρέψει ποτέ στην Τουρκία.
«Γεννήθηκα σε περιοχή που ανήκε σε ελληνικούς πληθυσμούς και παρότι είχαμε γίνει μουσουλμάνοι, μας είχαν εξισλαμίσει, η ελληνική κουλτούρα εξακολουθούσε να έχει μεγάλη επιρροή επάνω μου» λέει προσθέτοντας πως «είναι πολλοί αυτοί που δεν γνωρίζουν το παρελθόν και την καταγωγή τους κάτι για το οποίο φρόντισαν διαδοχικά όλες οι τουρκικές κυβερνήσεις».
'' Πώς γνωρίζετε ότι είστε Έλληνας; ''
«Εσείς πως ξέρετε ότι είστε Έλληνας;» μου ανταποδίδει την ερώτηση, χωρίς όμως να με αφήσει να απαντήσω, άλλωστε η δική του απάντηση ήταν πιο πειστική.
«Παρότι είχα βρει στοιχεία για την ελληνική μου καταγωγή, έκανα και τέστ DNA σε μια αμερικάνικη εταιρεία και το αποτέλεσμα έδειξε πως το ποσοστό DNA σαν αυτό που έχει καταγραφεί στην κεντρική Ασία, ήταν μηδενικό. Δηλαδή δεν ήμουν Τούρκος. Ωστόσο έδειξε πως είμαι Έλληνας κατά 86% και άλλο ένα 14% του DNA μου είναι ιταλικό. Ομως το σημαντικότερο δεν είναι τα γονίδια, αλλά η κουλτούρα και ο αντίκτυπος του ελληνισμού επάνω μου. Γι′ αυτό και θεωρώ τον εαυτό μου Έλληνα».
Ο κ. Τσιλιγκίρ τόσο κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, όσο και κατά την ομιλία του, έδωσε μια εικόνα του Πόντου πριν από τη Γενοκτονία. Εάν συγκρίνεται το τότε με το σήμερα, λέει, τότε θα καταλάβετε πόσο προηγμένη ήταν αυτή η κοινωνία. «Τον 19ο αιώνα ανθούσαν οι τέχνες και το επίπεδο της εκπαίδευσης ήταν ιδιαίτερα υψηλό» τονίζει και εμείς διερωτόμαστε πόσα λαμπρά μυαλά χάθηκαν στις πορείες θανάτου ή στις εν ψυχρώ εκτελέσεις.
Το 1912 στη Σαμψούντα υπήρχε Όπερα, νοσοκομείο με σύγχρονο για την εποχή χειρουργείο. Αντρες και γυναίκες αθλούνταν, έπαιζαν κρίκετ, γκόλφ, πράγματα ανήκουστα ακόμη και στην Κωνσταντινούπολη. Σχολεία για κωφάλαλα παιδιά. Ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα οι γυναίκες είχαν υψηλή θέση στην κοινωνία. Μπορούσαν να σπουδάσουν, όχι οικοκυρικά αλλά μαθηματικά, ακόμη και οικονομικά. Τέτοια σχολεία υπήρχαν και σε άλλες περιοχές του ανατολικού Πόντου. Μας μιλάει για τον δημοσιογράφο και εθνομάρτυρα τον Νίκο Καπετανίδη, ο οποίος απαγχονίστηκε από τον σφαγέα των Ελλήνων, τον Τοπάλ Οσμάν.
Ο Καπετανίδης μπορούσε να γλυτώσει, μας λέει, αλλά προτίμησε να αντιμετωπίσει πρόσωπο με πρόσωπο του Τοπάλ Οσμάν. Όπως και να έχει το 1921 το Δικαστήριο Ανεξαρτησίας (δικαστήρια των νεότουρκων που καταδίκαζαν ανθρώπους με συνοπτικές διαδικασίες) τον καταδίκασε σε απαγχονισμό σε ηλικία 32 ετών.
Ο κ. Τσιλινγκίρ αναφερόμενος στην ελληνική παιδεία που άνθιζε στην περιοχή σχολιάζει πως πράγματι η ελληνική εκκλησία είχε ενεργή ανάμειξη στην παιδεία αλλά ο Καπετανίδης πίεζε για πιο ουδέτερη και κοσμική παιδεία.
Όπως και να έχει οι αγριότητες των νεότουρκων ήταν πέρα από κάθε φαντασία και με ηγέτη τον πατέρα του τουρκικού έθνους, τον Μουσταφά Κεμάλ, κατάφεραν να εξαλείψουν τον επί χιλιάδες χρόνια ελληνικό πολιτισμό στην περιοχή.
Ο κ. Ταμέρ Τσιλινγκίρ, επισημαίνει ότι η ιστορία που διδάσκονται τα παιδιά στην Τουρκία αποκρύπτει την αλήθεια και είναι διαστρεβλωμένη. Το ότι ο Κεμάλ πήγε στην Σαμψούντα το ήξεραν όλοι - και η Οθωμανική Αυτοκρατορία και οι Βρετανοί. Μάλιστα ο Κεμάλ Ατατούρκ, αμέσως συναντήθηκε με τους αρχηγούς των διαφόρων εγκληματικών συμμοριών, μεταξύ αυτών και με τον Τοπάλ Οσμάν, τον μεγάλο διώκτη των Ελλήνων, από τον οποίο ζήτησε να εξοντώσει το ελληνικό στοιχείο.
Οι διώξεις κατά των Ελλήνων είχαν διάρκεια. Από το 1914 μέχρι το 1923 δολοφονήθηκε μεγάλος αριθμός Ρωμιών, συνεχίζει ο κ. Τσιλιγκίρ.
«Τους έκλειναν μέσα στις εκκλησίες και τους έκαιγαν. Συγκέντρωναν τους διανοούμενους, τους αθλητές, τους καλύτερους και τους σκότωναν. Άλλους εγκλώβιζαν σε σπηλιές και μετά έβαζαν φωτιά για να τους πνίξουν οι αναθυμιάσεις. Οι μαζικές δολοφονίες, οι βιασμοί δεν είχαν τελειωμό. Τα Δικαστήρια της Ανεξαρτησίας μοίραζαν αδιακρίτως θανατικές ποινές και άνθρωποι απαγχονίζονταν. Μέχρι το 1923, 353.000 Έλληνες του Πόντου είχαν χάσει τη ζωή τους. Εκτιμάται ότι άλλοι 50.000 χάθηκαν στις πορείες θανάτου. Υπάρχει δυσκολία στην πρόσβαση των οθωμανικών αρχείων αλλά και σε αυτά της νεόδμητης τουρκικής δημοκρατίας. Ωστόσο καταφέρνουμε να αποσπάσουμε κάποια τεκμήρια και βάσει αυτών μπορούμε να εξαγάγουμε κάποια συμπεράσματα».
Όπως εξηγεί οι Πόντιοι χριστιανοί θεωρήθηκαν προδότες του έθνους και σε αρχεία που παρουσίασε και κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, υπάρχουν κάποια κείμενα τηλεγραφημάτων που είναι πολύ σημαντικά, αφού σε αυτά φαίνεται ξεκάθαρα ότι γίνεται προσπάθεια να τεκμηριωθεί αυτό ακριβώς, ότι δηλαδή οι Πόντιοι ήταν εχθροί του έθνους. Σε ορισμένα τηλεγραφήματα γίνεται λόγος για 132 άνδρες και πέντε γυναίκες, όλοι τους ορθόδοξοι, οι οποίοι παραδόθηκαν στα Δικαστήρια της Ανεξαρτησία και βάσει μαρτυρίων καταδικάστηκαν σε απαγχονισμό στις 4 Οκτωβρίου 1919. Μαζί με αυτούς, τους ελληνοορθόξους καταδικάστηκαν και 32 γυναίκες και άνδρες μουσουλμάνοι οι οποίοι κατηγορήθηκαν πως υποστήριζαν τον αγώνα των Ποντίων.
«Πρέπει να μνημονεύουμε και τους μουσουλμάνους αδελφούς τους που τους υποστήριξαν» υπογραμμίζει.
Στο σημείο αυτό ο Τσιλινγκίρ περιγράφει την αρχή του οριστικού τέλους του ελληνισμού στον Πόντο. Τον εκτουρκισμό.
«Με τη συμφωνία ανταλλαγής πληθυσμών, 1.250.000 Έλληνες εγκατέλειψαν την περιοχή όσοι έμειναν εξισλαμίστηκαν και φυσικά τα ονόματά τους εκτουρκίστηκαν. Χάθηκαν τα ίχνη της ταυτότητάς τους. Τουρκοποιήθηκαν βίαια. Τα ονόματα των πόλεων και των χωριών άλλαξαν σε τούρκικα. Το ίδιο έγινε και με τη μουσική, κράτησαν την μελωδία, όμως άλλαξαν τους στίχους. Τα ίδια με τα ανέκδοτα, τις ιστορίες... Όλες οι άλλες γλώσσες εκτός της τουρκικής απαγορεύτηκαν.
Οι άνθρωποι αυτοί δεν μπορούσαν να είναι αφηγητές τους παρελθόντος προς τα παιδιά τους ή τα εγγόνια τους λόγω της τρομοκρατίας που έζησαν. Κάποια παιδιά που δεν ήξεραν τουρκικά στα σχολεία επειδή δεν κατανοούσαν την τουρκική δέχονταν βαριές τιμωρίες και μάλιστα υπάρχουν καταγραφές και βασανισμό τους. Υπήρχαν και οι σπιούνοι που παρακολουθούσαν. Οι οικογένειες των παιδιών αυτών σταμάτησαν να μιλούν την ποντιακή διάλεκτο. Ακολούθησε και η καμπάνια του 1928 «Συμπολίτη Μίλα Τούρκικα». Αυτός είναι και ο λόγος που και εγώ δεν μιλάω την ποντιακή διάλεκτο. Εν τω μεταξύ η Σαμψούντα και η Τραπεζούντα, δύο από τα σημαντικότερα εμπορικά λιμάνια του Ευξείνου Πόντου, οδηγήθηκαν σε μαρασμό και η περιοχή εξέπεσε».
Όλες αυτές οι πρακτικές ισοπέδωσης και εξάλειψης τους χριστιανικού στοιχείου φαίνεται ότι δεν σταμάτησαν ποτέ.
«Μόλις πριν από λίγα χρόνια έγινε γνωστό ότι το τουρκικό κράτος είχε φακελωμένους τους εξισλαμισθέντες χριστιανούς και όχι μόνο, με έναν κωδικό αριθμός που μαρτυρούσε την πρώτη του ταυτότητα. Το νούμερο ένα για τους Έλληνες, το νούμερο 2 για τους Αρμένιους και το 3 για τους Εβραίους».
Τον ρωτώ πως ήταν στην πορεία των χρόνων που ακολούθησαν αυτοί οι εξισλαμισθέντες Έλληνες.
«Προσπάθησαν να αποδείξουν ότι ήταν οι καλύτεροι Τούρκοι, προσπαθούσαν πάντα να αποδείξουν τον εαυτό τους. Επρόκειτο ξεκάθαρα για έναν μηχανισμό επιβίωσης και το τουρκικό κράτος 100 χρόνια μετά τους φοβάται. Δεν εμπιστεύεται αυτούς τους εξισλαμισμένους πληθυσμούς, τους εξισλαμισμένους Έλληνες. Φοβάται πως μια μέρα θα μάθουν την αλήθεια και θα ξεσηκωθούν.Υπάρχουν εκατοντάδες χωριά όπου κάποια ποντιακά ακούγονται ακόμη. Αυτά που μας κρύβουν είναι καταγεγραμμένα. Το 1980 κυκλοφόρησαν κάποια πρακτικά, κρυφά αρχεία σε αρχαϊζουσα τουρκική, από συνεδριάσεις της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας. Σε αυτά καταγράφονται δηλώσεις βουλευτών της περιοχής του Πόντου που μιλούν για τη Γενοκτονία. Για παράδειγμα ο Χαμίντ Μπέι λέει πως τίποτα δεν θα εξαλείψει την ντροπή. Ο Σελαχατίν Μπέη, σχολιάζει, “πιο έθνος επαίρεται για τέτοιου είδους δολοφονίες”. Ο Ζιγιά Χουρσίτ, λέει το 1923 ότι η φλόγα του ποντιακού ελληνισμού δεν έχει ακόμη κατασβεστεί. Ο βουλευτής Ανδριανουπόλεως, ο Σερέφ Μπέη δηλώνει: “Θα λογοδοτήσουμε στην ανθρωπότητα γι′ αυτά που κάναμε”. Ο Σερέφ Μπέη πρέπει να σας πω ότι δολοφονήθηκε».
Ο Ταμέρ Τσιλινγκίρ επανέρχεται στο σήμερα και προβαίνει σε μια αποκάλυψη. Όπως ισχυρίζεται τα τελευταία 10-15 χρόνια συμβαίνει κάτι ιδιαίτερο με μια νέα γενιά, κυρίως μορφωμένων παιδιών.
«Κάποιοι προσδιορίζονται ως μουσουλμάνοι, ορισμένοι έχουν βαπτιστεί χριστιανοί, άλλοι δηλώνουν άθεοι, αλλά και οι τρεις αυτές κοινωνικές ομάδες αρχίζουν να προσδιορίζονται ως Έλληνες και ανακαλύπτουν ξανά μια ελληνική ταυτότητα. Πιστεύω ότι όλο το υλικό που υπάρχει πρέπει να αξιοποιηθεί για να οδηγηθούμε στην αλήθεια μια ημέρα. Δεν έχει να κάνει με τη δική μου καταγωγή ή ταυτότητα, πάνω απ΄όλα είμαι άνθρωπος. Ζητώ αποκατάσταση και δικαιοσύνη για όλους αυτούς που πέρασαν μέσα από την αφομοίωση και αυτήν την επώδυνη ενσωμάτωση».
Ο Ταμέρ Τσιλιγκίρ χωρίς φόβο δηλώνει ότι η Τουρκία οικοδομήθηκε μέσα από τη Γενοκτονία χριστιανικών πληθυσμών και την καλεί όχι μόνο να ζητήσει συγγνώμη αλλά και να προχωρήσει σε αποζημιώσεις.
«Όμως πρέπει και η διεθνής κοινότητα να πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση» καταλήγει.
- ''Η αλήθεια για τη Γενοκτονία του Πόντου''
Δημοσθένης Γκαβέας
https://www.huffingtonpost.gr/entry/tamer-tsilinykir-eimai-exislamismenos-ellenas-toe-pontoe-eparchoen-kai-alloi-prepei-na-mathoen-ten-aletheia_gr_5df3eeb1e4b047e8889d1ad6?ncid=other_huffpostre_pqylmel2bk8&utm_campaign=related_articles
14/12/2019
3.
«Τριάντα χρόνια γενοκτονία
- Η τουρκική καταστροφή των χριστιανικών μειονοτήτων»
100 χρόνια ατιμωρησίας
Ως ένα από τα καλύτερα βιβλία του 2019 χαρακτήρισαν οι Financial Times το βιβλίο «The thirty year genocide - Turkey’s destruction of its christian minorities 1894-1924» («Τριάντα χρόνια γενοκτονία - Η τουρκική καταστροφή των χριστιανικών μειονοτήτων 1894-1924»). Tο βιβλίο, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και συνυπογράφουν οι διεθνούς φήμης Ισραηλινοί καθηγητές Benny Morris και Dror Ze’evi (Μπένι Μόρρις και Ντρορ Ζεέβι).
H HuffPost Greece συνάντησε τους δύο συγγραφείς στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου για το Έγκλημα της Γενοκτονίας που διεξήχθη στην Αθήνα στις 6-9 Δεκεμβρίου από την Παμποντιακή Ομοσπονδία με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γενοκτονία του Πόντου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην έναρξη του συνεδρίου χαιρετισμό απηύθυνε ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης όπου οι αναφορές του για την Τουρκία προκάλεσαν την οργή της Άγκυρας και με ανακοίνωσή του το τουρκικό ΥΠΕΞ μεταξύ άλλων ανέφερε: «Απορρίπτουμε τους αβάσιμους, ψευδείς και συκοφαντικούς εχθρικούς ισχυρισμούς του Πρωθυπουργού της Ελλάδας Κυριάκου Μητσοτάκη κατά της ιστορίας μας σε ομιλία του στην Αθήνα στις 6-8 Δεκεμβρίου 2019, σε συνέδριο υπό την επωνυμία “6ο Διεθνές Συνέδριο για το Έγκλημα της Γενοκτονίας”, προσθέτοντας ότι “η ελληνική ηγεσία δεν μπορεί να ξεχάσει ότι τους ρίξαμε στο Αιγαίο».
Ωστόσο στο ογκώδες, αλλά κατανοητό βιβλίο των δύο ισραηλινών καθηγητών παρουσιάζεται εμπεριστατωμένα πως η γενοκτονία των χριστιανικών πληθυσμών διεξήχθη σε μια περίοδο 30 ετών (1894 έως 1924) από διαφορετικές κυβερνήσεις με απώτερο σκοπό την ολοκληρωτική εξάλειψη των χριστιανικών μειονοτήτων.
Σύμφωνα με τους ίδιους, οι χριστιανοί στο τέλος του 19ου αιώνα αποτελούσαν το 20% του πληθυσμού και μέχρι το 1924 ο πληθυσμός των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων, είχε συρρικνωθεί στο 2%. Όπως υποστηρίζουν δεν επρόκειτο για μια σειρά ατυχών συμβάντων, αλλά επρόκειτο για μια μοναδική συνεχόμενη και στοχευμένη προσπάθεια εξάλειψης των χριστιανικών πληθυσμών από την Ανατολία. Επρόκειτο για τζιχάντ, επισημαίνει ο κ. Μπένι Μόρρις, ισχυρισμός που όμως δεν βρίσκει απολύτως σύμφωνο τον κ. Ζεέβι αν και τόνισε κατά τη διάρκεια της ομιλίας του ότι το 2013, 90 χρόνια μετά και τον τελευταίο διωγμό των Ελλήνων του Πόντου και των Αρμενίων, οι διώξεις κατά του χριστιανικού στοιχείου συνεχίζονται λέγοντας πως τότε, οι αρμόδιες τουρκικές αρχές αποφάσισαν την μετατροπή της Αγίας Σοφίας Τραπεζούντας από μουσείο σε τζαμί.
Η έρευνά τους - όπως ήταν φυσικό - προκάλεσε τις αντιδράσεις της Τουρκίας, αλλά έτυχε θερμής υποδοχής από μεγάλα διεθνή μέσα και όπως εκτιμούν οι συγγραφείς πρόκειται για ένα βιβλίο που σε βάθος χρόνου θα διαμορφώσει την κοινή γνώμη και θα προτρέψει και άλλους ερευνητές να προχωρήσουν την έρευνα πιο μακρυά.
Στα αριστερά ο κ. Ντρόρ Ζεέβι και δίπλα του ο Μπένι Μόρρις(LIVEMEDIA.GR)
Πόσο καιρό χρειαστήκατε για να ολοκληρώσετε τη συγγραφή του βιβλίου
και που βασίσατε την έρευνά σας;
Ντρορ Ζεέβι: Μας πήρε περίπου 9 χρόνια και βασίσαμε την έρευνά μας σε βρετανικά, αμερικάνικα, γαλλικά, τουρκικά και κάποια ελληνικά αρχεία.
Έχουμε 2.500 υποσημειώσεις, συμπληρώνει ο Μπένι Μόρρις και ο Ζεέβι προσθέτει με έμφαση πως κάθε πρόταση είναι τεκμηριωμένη και βασισμένη σε ντοκουμέντα.
Τους ρωτώ κατά πόσο συνέδραμαν την έρευνά τους οι Τούρκοι.
Ζεέβι: Οι Τούρκοι ήταν ευγενικοί, όμως από την άλλη ίσως να γνωρίζετε ότι το υλικό το οποίο αφορά στις σφαγές έχει καταστραφεί από τα προηγούμενα καθεστώτα και ως εκ τούτου δεν είχαν και ιδιαίτερο πρόβλημα να μας επιτρέψουν την πρόσβαση στα αρχεία. Όμως μπορεί να μην βρήκαμε υλικό σχετικό με τις σφαγές, ωστόσο εντοπίσαμε αρχεία τα οποία είχαν να κάνουν με τους εκτοπισμούς και τις απελάσεις. Στη συνέχεια μπορέσαμε και τα αξιοποιήσαμε συνδυαστικά με άλλα ντοκουμέντα προκειμένου να έχουμε την ακριβή εικόνα του τι ακριβώς συνέβη εκείνη την εποχή.
Μπένι Μόρρις. Επίσης να σας πω ότι τα στρατιωτικά αρχεία που καλύπτουν την εποχή του Κεμάλ Ατατούρκ υπάρχουν, αλλά σε αυτά δεν επιτρέπεται η πρόσβαση, είναι απαγορευμένα για κάθε ερευνητή ή τουλάχιστον για εμάς.
Τι καινούργιο κομίζει το βιβλίο σας;
Μπένι Μόρρις: Δύο πράγματα τα οποία θεωρώ σημαντικά. Το πρώτο έχει να κάνει με το γενικότερο πλαίσιο που αφορά την περίοδο των τριάντα ετών συστηματικής εξολόθρευσης του χριστιανικού πληθυσμού. Τα άλλα βιβλία οι άλλες έρευνες ασχολούνται μεμονωμένα με το Αρμενικό ζήτημα, τις σφαγές των Ελλήνων, των Σύριων κ.ο.κ. Εμείς διαπιστώσαμε και αποδεικνύουμε ότι επρόκειτο για μια στοχευμένη, προγραμματισμένη και μεθοδευμένη πρακτική που διήρκησε τρεις δεκαετίες (Από τον Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ μέχρι τους Νεότουρκους και τον Κεμάλ Ατατούρκ), με στόχο την εξολόθρευση και τον εκτοπισμό της χριστιανικής μειονότητας. Δηλαδή δεν επρόκειτο για μεμονωμένα γεγονότα μέσα στην ιστορία αλλά για ένα γεγονός που είχε διάρκεια και είχε οργανωθεί.
Το δεύτερο στοιχείο το οποίο θεωρούμε πολύ σημαντικό και δίνουμε έμφαση είναι στο ισλαμικό υπόβαθρο αυτών των διωγμών. Η κυρίαρχη αιτία που κινητοποιούσε τους δράστες, τους αυτουργούς αυτών των πράξεων ήταν το ισλάμ και αυτά που φέρεται ότι το συγκεκριμένο δόγμα υποστηρίζει, όπως τουλάχιστον αυτοί το αντιλαμβάνονταν. Δηλαδή μια τζιχάντ για να εκδιώξουν τους απίστους.
Μιλάτε για τζιχάντ...
Μα αυτό έκαναν οι άνθρωποι που πραγματοποιούσαν τους φόνους. Αυτοί που έδιναν την εντολή συχνά χρησιμοποιούσαν αυτή τη λέξη (τζιχάντ). Επίσης πολύ συχνά ο όχλος που προέβαινε σε αυτές τις αποτρόπαιες πράξεις υποκινούταν ή καθοδηγούταν από τους ιερείς.
Ντρορ Ζεέβι: Πράγματι το Ισλάμ εργαλειοποιήθηκε τόσο από τους αυτουργούς όσο και από τους αρχιτέκτονες των σφαγών. Όμως υπήρχαν και άλλα αίτια, όπως ο εθνικισμός, η ζήλια, ξέρετε η διαφορά μορφωτικού και οικονομικού επιπέδου προκαλούσε φθόνο, και οργή, επίσης δεν πρέπει να υποτιμάται και η ανάγκη της σεξουαλικής ικανοποίησης...
Εννοείτε τους βιασμούς;
Μπένι Μόρρις: Ναι και αυτό είναι μέρος μιας γενοκτονίας, γιατί ο βιασμός μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα μια εγκυμοσύνη και το παιδί που θα γεννηθεί θα είναι μουσουλμάνος. Αρα σε ατομικό επίπεδο επρόκειτο για τη σεξουαλική ικανοποίηση των ανδρών, που συμμετείχαν σε όλο αυτό, αλλά σε κοινωνικό και θρησκευτικό επίπεδο ήταν ένας τρόπος για να αυξήσουν τον πληθυσμό των μουσουλμάνων και να μειώσουν τον αριθμό των χριστιανών. Υπήρχε εντολή από τους αρχιτέκτονες για αυτές τις ενέργειες.
Οι περιγραφές των αγριοτήτων κατά των Ελλήνων στη Σαμψούντα είναι συγκλονιστικές και δεν τις παραθέτουμε. Ωστόσο, όπως αναφέρουν οι δύο ερευνητές, κατά των Ελλήνων υπήρξε ιδιαίτερος σαδισμός σε σχέση με την εξολόθρευση άλλων εθνικών χριστιανικών ομάδων. Οι ιερείς όπως αναφέρουν κυνηγήθηκαν άγρια και συχνά έβρισκαν φρικτό θάνατο.
Ντρόρ Ζεέβι: Και βλέπουμε ότι αυτά γίνονται σε όλες τις περιόδους. Τη δεκαετία του 1890, το 1915 και το 1919 -1924. Σε όλες αυτές τις περιόδους οι γυναίκες βιάζονταν, νεαρά παιδιά χριστιανικών οικογενειών αρπάζονταν και δίνονταν σε οικογένειες μουσουλμανικών οικογενειών ή Τούρκων. Επρόκειτο δηλαδή για συγκροτημένες ενέργειες που στόχο είχαν να μειώσουν και να εξαλείψουν τον πληθυσμό του εχθρού, των απίστων, δηλαδή των χριστιανών.
Αρα, μια μικρή ανακεφαλαίωση. Οι διωγμοί δεν έγιναν μόνο από τους νεότουρκους και τον Κεμάλ Ατατούρκ;
Μπένι Μόρρις: Υπήρξαν τρία διαφορετικά καθεστώτα τα οποία εφάρμοσαν την ίδια πολιτική εναντίων των χριστιανικών πληθυσμών, χρησιμοποιώντας ενίοτε, διαφορετική ιδεολογική ορολογία, αλλά ο στόχος ήταν ένας, η εξάλειψη της χριστιανικής μειονότητας.
Γιατί η εικόνα του Ατατούρκ παραμένει στο απυρόβλητο, όταν έχει διαπράξει τέτοιου είδους εγκλήματα;
Ντρόρ Ζεέβι: Θα έλεγα πως ο βασικός λόγος είναι ότι οι Οθωμανοί και οι Τούρκοι σε αυτά τα τριάντα χρόνια έμαθαν και έγιναν ιδιαίτερα έξυπνοι στο πως να εξαπατούν και να αποκρύπτουν τις πράξεις τους. Τη δεκαετία του 1890, όλοι γνώριζαν για τα πογκρόμ, όμως έως το 1919 το σύστημα είχε γίνει πιο “εκλεπτυσμένο”, πιο εξελιγμένο. Για παράδειγμα δεν γίνονταν μαζικοί εκτοπισμοί ή εκτελέσεις, τους εξαφάνιζαν με τρόπο, τους συγκέντρωναν σε μικρότερες ομάδες. Επίσης, φρόντιζαν να έχουν απομακρύνει από τα επίμαχα σημεία τους δυτικούς, διπλωμάτες, ιεραπόστολους, έτσι ώστε να μην υπάρχει κανείς για να καταγράψει αυτά τα εγκλήματα, με αποτέλεσμα να υπάρχουν κενά στην ιστορία, κάτι που δεν συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια.
Μπένι Μόρρις: Δεν είναι μόνο αυτό. Ο Κεμάλ πέτυχε να προβάλει την εικόνα του εκσυγχρονιστή, του ευρωπαϊστή και του εκπροσώπου ενός κοσμικού κράτους και αυτά ήταν αρεστά στους Ευρωπαίους και τους φιλελεύθερους με αποτέλεσμα να αγνοούν, να σιωπούν, για τις εθνικές εκκαθαρίσεις, τις γενοκτονίες τις οποίες διέπραττε.
Διερευνήσατε το ρόλο των Γερμανών αξιωματικών στη γενοκτονία και υπάρχει περίπτωση να εμπνεύστηκαν οδηγώντας στο άλλο μεγάλο έγκλημα, το
Ολοκαύτωμα;
Από τα στοιχεία που εμείς συγκεντρώσαμε δεν μπορούμε να πούμε ότι οι Γερμανοί συντόνισαν αυτά τα εγκλήματα, όμως αυτό που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα είναι πως σίγουρα γνώριζαν τι ακριβώς συνέβαινε. Βέβαια σε μια δύο περιπτώσεις που αφορούσαν τη γενοκτονία των Αρμενίων υπάρχουν στοιχεία ότι βοήθησαν. Όμως, είναι πιθανό να σκέφτηκαν ότι αυτοί οι πληθυσμοί (οι χριστιανικοί) είναι απειλή για την Οθωμανική Αυτοκρατορία την οποία στήριζαν και ήλπιζαν να την εμπλέξουν στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ντρόρ Ζεέβι: Υπάρχουν κάποια στοιχεία, βέβαια σας τα λέω αυτά με μεγάλη προσοχή, ότι κάποιοι από αυτούς τους Γερμανούς που ήταν τοποθετημένοι στην Ανατολία την περίοδο 1914 -1919 στη συνέχεια όταν επέστρεψαν στη Γερμανία έγιναν μέλη του ναζιστικού κόμματος ή βοήθησαν τους ναζί στο Ολοκαύτωμα.
Υπάρχουν κοινά σημεία μεταξύ αυτών που διέπραξαν οι Τούρκοι
με αυτά που έκαναν οι ναζί;
Μπένι Μόρρις: Δεν θα έλεγα πως υπάρχει άμεση σύνδεση, όμως σίγουρα βοήθησε στη μετέπειτα λογική του “ποιος νοιάζεται και εάν σκοτώσουμε κάποιους από μια ορισμένη μειονότητα”.
Ντρόρ Ζεέβι: Να επισημάνω το εξής: Τόσο η Τουρκία όσο και η Γερμανία έχασαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τιμωρήθηκαν. Όμως, ενώ η Γερμανία τήρησε τις συνθήκες που της επιβλήθηκαν μετά τον πόλεμο η Τουρκία έκανε το αντίθετο, τις παραβίασε. Η Τουρκία εξολόθρευσε τις μειονότητες και στη συνέχεια με πολλή ισχύ πήγε στη Λωζάνη, το 1923. Σε αυτό το σημείο υπήρξε μια “αφύπνιση” για τη Γερμανία η οποία σκέφτηκε, βάσει του παραδείγματος της Τουρκίας, “ας κάνουμε το ίδιο, αφού υπάρχει ατιμωρησία για την παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και της ηθικής και αφού μάλιστα αποδίδει”.
Σύμφωνα με τους κύριους Μόρρις και Ζεέβι υπάρχουν κοινά στοιχεία μεταξύ της Γενοκτονίας των Χριστιανικών πληθυσμών αλλά και διαφορές. Για παράδειγμα και στις δύο περιπτώσεις οι διωγμοί ήταν οργανωμένοι από το κράτος. Όμως στη γενοκτονία κατά των χριστιανών συμμετείχαν ενεργά και οι πολίτες κάτι που δεν συνέβη στη Γερμανία, οι άμαχοι δεν πήραν μέρος. Ενα κοινό σημείο είναι ότι οι ηθικοί αυτουργοί χρησιμοποίησαν άλλους για τις πράξεις τους, οι Τούρκοι τους πολίτες, ιερείς κ.οκ ενώ οι Γερμανοί τα SS. Eπίσης η περίπτωση της Γερμανίας ήταν μια παρέκκλιση ενώ στην Τουρκία διήρκησε 30 χρόνια.
Να έρθουμε λίγο στη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Σύμφωνα με την έρευνά σας τι συνέβη; Ήταν σφαγή ή γενοκτονία;
Μπένι Μόρρις: Εγώ λέω πως επρόκειτο για εθνικοθρησκευτική γενοκτονία. Ήθελαν να ξεφορτωθούν τους Έλληνες. Πολλούς τους εκδίωξαν, τους απέλασαν, και στη συνέχεια σκότωσαν εκατοντάδες χιλιάδες. Μπορούμε να κολλήσουμε στη σημειολογία και να συζητάμε διάφορα, αλλά βάσει όλων των ορισμών για το τι είναι γενοκτονία, τότε ναι, επρόκειτο ξεκάθαρα για γενοκτονία.
Γιατί κατά τη γνώμη σας η ποντιακή γενοκτονία δεν είναι τόσο γνωστή στη διεθνή κοινότητα.
Ντρόρ Ζεέβι: Όπως σας είπα οι τακτικές εξολόθρευσης είχαν γίνει πολύ πιο εξελιγμένες και τις απέκρυψαν πολύ επιμελώς. Η γενοκτονία των Αρμενίων τράβηξε την προσοχή των ερευνητών και ήταν μια ξεκάθαρη γενοκτονία, ενώ άλλα πολύ σοβαρά και σκληρά εγκλήματα τα άφησαν στην άκρη.
Μπένι Μόρρις: Επίσης υπήρξε και η ελληνική απόβαση στην Σμύρνη, γεγονός που έδωσε στον Ατατούρκ την αφορμή και δικαιολογία να τιμωρήσει τους Έλληνες, υπήρχε μια νομιμοποίηση, η οποία δεν δικαιολογεί φυσικά καμία από τις ενέργειές του. Όμως για τους Αρμένιους δεν είχε τέτοια δικαιολογία.
Για τον Ατατούρκ λένε πως κανένας από τους στρατιώτες του που συμμετείχε στα εγκλήματα δεν τιμωρήθηκε και αυτό είναι μια ακόμη ένδειξη της ενοχής του. Επίσης σχετικά με το πλιάτσικο των περιουσιών ο Κεμάλ θεωρούσε ότι η υφαρπαγή των χρημάτων και των περιουσιών, των εργοστασίων και των επιχειρήσεων των χριστιανών χρηματοδοτούσε και στήριζε το κράτος.
Η εμμονή της Τουρκίας να μην παραδεχθεί το παρελθόν της
θεωρείτε ότι την εμποδίζει να εκδημοκρατιστεί;
Ντρόρ Ζεέβι: Το πιστεύω απόλυτα. Από τις αρχές του 2000 έως το 2008 υπήρξε ένα άνοιγμα και οι Τούρκοι είχαν ξεκινήσει να μιλάνε για το ζήτημα της γενοκτονίας. Υπήρχαν άρθρα, σχετικές μελέτες ή μεταφράσεις βιβλίων και πίστεψα πως γινόταν ένα σημαντικό βήμα για τον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας. Όμως το 2009-2010 όλη αυτή η διαδικασία σταμάτησε, το παράθυρο αυτής της ευκαιρίας έκλεισε και η συζήτηση περί γενοκτονίας κατέστη απαγορευμένη. Είμαι πεπεισμένος ότι αυτό συνδέεται άμεσα με τον απολυταρχισμό του Ερντογάν.
Είχατε αντιδράσεις για το βιβλίο σας από την Τουρκία;
Μπένι Μόρρις: Ναί υπήρξαν. Διάφοροι Τούρκοι από τις ΗΠΑ ζήτησαν από το πανεπιστήμιο που διδάσκουμε να μας απολύσει, έγινε λόγος και για αγωγές. Επίσης οι πρέσβεις της Τουρκίας στην Ουάσιγκτον και το Λονδίνο συνέταξαν επιστολές διαμαρτυρίας και τις έστειλαν σε εφημερίδες...
Ντρόρ Ζεέβι: Πράγματι υπήρξαν αντιδράσεις αλλά τίποτα σε επίσημο επίπεδο, προσπάθησαν να κρατήσουν χαμηλούς τόνους....
Μπένι Μόρρις: Χρησιμοποίησαν τη λογική τους και δεν αντέδρασαν ιδιαίτερα γιατί ήξεραν ότι μια διαφορετική αντίδραση θα είχε το αντίθετο αποτέλεσμα, αφού θα προκαλούσε ακόμη μεγαλύτερη συζήτηση για το βιβλίο μας και θα κέρδιζε ακόμη μεγαλύτερη δημοσιότητα.
* * *
Ο Ντρορ Ζεέβι διδάσκει Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Ben Gurion της Νεγκέβ. Από το 2006 έως και το 2009 έχει διατελέσει πρόεδρος του Συλλόγου Μεσανατολικών και Ισλαμικών Σπουδών του Ισραήλ. Εχει εκδώσει διάφορα βιβλία και άρθρα σχετικά με τη Οθωμανική κοινωνική και πολιτιστική ιστορία.
Ο Μπένι Μόρρις είναι ομότιμος καθηγητής Σπουδών Μέσης Ανατολής στο Πανεπιστήμιο Ben Gurionθεωρείται εκπρόσωπος των «Νέων Ιστορικών του Ισραήλ» και έχει εκδώσει σειρά βιβλίων σχετικά με τη ισραηλινοπαλαιστινιακή διένεξη. Άρθρα του δημοσιεύονται συχνά στις μεγαλύτερες εφημερίδες των ΗΠΑ, της Βρετανίας και άλλων ευρωπαϊκών κρατών.
Δημοσθένης Γκαβέας
https://www.huffingtonpost.gr/entry/30-chronia-yenoktonias-pos-e-toerkia-exaleipse-tis-christianikes-meionotetes_gr_5ded6217e4b05d1e8a5379f7?fbclid=IwAR2gkuLhfeZjEaAlJ6VSLm1kpK7yVza30Ndt7f8KnVpPYPChDxgGs4S1yY0
9/12/2019
4.
Τσενγκίζ Ακτάρ: Το βίαιο παρελθόν της Τουρκίας
εξηγεί το παρόν και το μέλλον της.
Ένας διακεκριμένος Τούρκος μιλά για τον ολοκληρωτισμό της Τουρκίας και πώς αυτός συνδέεται με την άρνηση να αναγνωρίσει τις θηριωδίες που έχει διαπράξει.
«Μια κοινωνία που αποδέχεται τις θηριωδίες του παρελθόντος, με μεγάλη άνεση μπορεί να αποδεχθεί και τις όποιες θηριωδίες διαπράττονται σήμερα. Οι θηριωδίες που διεπράχθησαν εναντίον των μη μουσουλμάνων στην Τουρκία μένουν ατιμώρητες εδώ και 100 χρόνια. Όμως, τα έθνη τα οποία προσπαθούν να ξεχάσουν, αναπόφευκτα ζουν με τα φαντάσματά τους. Η ατιμωρησία αυτών των εγκλημάτων, η βία που δεν καταδικάστηκε, διαπέρασε την κοινωνία και κατέστη η κυρίαρχη πολιτική κουλτούρα στην Τουρκία σήμερα». Αυτό υποστηρίζει ο Τούρκος καθηγητής Πολιτικών Επιστημών, πρώην διευθυντής του ΟΗΕ στη Σλοβενία, δημοσιογράφος και συγγραφέας Cengiz Aktar (Τζενγκίζ Ακτάρ).
Η HuffPost τον συνάντησε στο πλαίσιο του Διεθνούς Συνεδρίου για το Έγκλημα τηςΓενοκτονίας που διεξήχθη στην Αθήνα στις 6-9 Δεκεμβρίου από την Παμποντιακή Ομοσπονδία με αφορμή τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη γενοκτονία του Πόντου.
Ο κ. Ακτάρ στη συνέντευξή του ασκεί δριμεία κριτική στον Ερντογάν αλλά και στην τουρκική κοινωνία κάνοντας λόγο για κλασική περίπτωση ολοκληρωτισμού αιτιολογώντας την τοποθέτησή του βασιζόμενος στη σκέψη της Χάνα Άρεντ.
Οι δηλώσεις του έγιναν λίγες ώρες πριν την προκλητική ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών με αφορμή τις δηλώσεις του πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη κατά την έναρξη του Διεθνούς Συνεδρίου για το Έγκλημα της Γενοκτονίας.
Κύριε Ακτάρ ζείτε πλέον στην Ελλάδα. Πόσο εύκολο είναι για εσάς να επιστρέψετε στην Τουρκία;
Πλέον δεν είναι και τόσο ασφαλές. Επίσης, να σας πω την αλήθεια δεν ενδιαφέρομαι να επιστρέψω στην Τουρκία.
Έχετε χαρακτηρίσει τον εαυτό σας ως αρχαιολόγο της μνήμης.
Τι εννοείτε με αυτό τον όρο;
Η μνήμη στην Τουρκία είναι θαμμένη και είναι θαμμένη πολύ βαθιά. Όπως λοιπόν οι αρχαιολόγοι σκάβουν μ΄ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο προσπαθώντας να φέρουν στο φως τα διάφορα ευρήματα, έτσι και εγώ, όπως και μερικοί άλλοι φίλοι μου κάνουμε το ίδιο, σε άλλο επίπεδο φυσικά.
Βάσει αυτού που λέτε θα υποθέσω πως υπονοείτε ότι η Τουρκία έχει πρόβλημα να διαχειριστεί το παρελθόν της.
Μα η Τουρκία δεν σκαλίζει το παρελθόν της. Φυσικά υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είναι έτοιμοι να κάνουν τις σωστές ερωτήσεις, όμως η πλειονότητα είναι ικανοποιημένη με το κυρίαρχο αφήγημα. Θα έλεγα πως έχει επικρατήσει μια συλλογική αμνησία. Για ορισμένους αυτό είναι σκόπιμο, όπως για παράδειγμα αυτοί οι οποίοι έχουν αρπάξει, έχουν κλέψει τις περιουσίες όσων σκότωσαν ή εκδίωξαν από τη χώρα. Αρα, αντιλαμβάνεστε πως είναι προτιμότερο να μη συζητούν για αυτά τα ζητήματα και πιστέψτε με είναι πάρα πολλοί. Επίσης πρέπει να λάβετε υπόψη σας ότι η οικονομική κατάσταση στην Τουρκία είναι ιδιαίτερα άσχημη και ο κόσμος έχει άλλα προβλήματα να ασχοληθεί από το να σκαλίζει το παρελθόν.
Πώς εξηγείτε τον εθνικισμό που όπως τον αντιλαμβάνομαι εγώ
κυριαρχεί στην Τουρκία;
Ο τουρκικός εθνικισμός έχει αλλάξει μορφή με την πάροδο των χρόνων. Όταν αρχικά εφευρέθηκε, να μου επιτρέψετε να πω, όλα τα έθνη τον υιοθέτησαν, το ίδιο συνέβη όταν “ανακαλύφθηκε” και το τουρκικό έθνος. Ομως στην Τουρκία ο κοινός παρανομαστής, η βάση, το θεμέλιο, ήταν το σουνιτικό Ισλάμ. Στη συνέχεια ήταν απαγορευμένο να μιλάς γι΄αυτό καθώς οι Κεμαλιστές ήταν αυστηρά υπέρ του κοσμικού κράτους (σεκιουλαριστές). Σήμερα με το AKP αυτός ο ζουρλομανδύας χάθηκε και εμφανίσθηκε η πραγματικότητα με αποτέλεσμα ο σημερινός τούρκικος εθνικισμός να έχει επιστρέψει στη θεμελιώδη αρχή του που δεν είναι άλλο από του σουνιτικό Ισλάμ. Από μια άποψη θα έλεγα πως πρόκειται για κάτι καλό καθώς για χρόνια το κρύβαμε και τώρα ήρθε στην επιφάνεια, είναι πλέον ξεκάθαρο.
Ο κ. Ακτάρ σε κείμενό του στο βιβλίο η «Η Νέα Τουρκία εκ των Έσω» από τις Εκδόσεις Ι. Σιδέρης εξηγεί ενδελεχώς την πορεία της τουρκικής κοινωνίας, ηεκδυτικοποίηση της οποίας έγινε με βίαιο και αυταρχικό τρόπο.
“Η κοσμική Δημοκρατία και το πολιτικό Ισλάμ συνέχιζαν επί πολλά χρόνια να υπάρχουν χωρίς να αγγίζουν το ένα το άλλο. Με την άνοδο στην εξουσία του Δημοκρατικού Κόμματος, το 1950, το πολιτικό Ισλάμ συνδέθηκε με το κράτος για να μην το εγκαταλείψει ποτέ στη συνέχεια”
Μιλώντας για μνήμη και φαντάσματα του παρελθόντος. Εσείς σαν Τούρκος αποδέχεστε ότι διαπράχθηκε γενοκτονία;
Τη γενοκτονία των Αρμενίων εννοείτε;
Ας αρχίσουμε από αυτή...
Ναι, φυσικά και διαπράχθηκε γενοκτονία, δεν χωρά καμία αμφιβολία και δεν σηκώνει και συζήτηση. Ο,τιδήποτε άλλο είναι προσβολή. Προσωπικά αρνούμαι να μπω σε οποιαδήποτε συζήτηση με ανθρώπους που την αμφισβητούν. Οι στόχοι του Ενβερ Τζεμάλ (Ισμαήλ Εμβέρ ένας από τους ηγέτες του κινήματος των νεότουρκων) και του Ταλαάτ ( Ήταν ο κύριος υποκινητής και πρωταγωνιστής της διπλής γενοκτονίας αρχικά των Αρμενίων και στη συνέχεια των Χριστιανών Ελληνογενών), ήταν αυτό που σήμερα αποκαλούμε εθνοθρησκευτική εκκαθάριση. Είχαν την αντίληψη ότι με μη μουσουλμανικούς πληθυσμούς δεν θα μπορούσαν να ιδρύσουν ομογενοποιημένο έθνος. Έτσι έκαναν τα πάντα για να φτιάξουν αυτό το ομογενοποιημένο έθνος και κοινός παρανομαστής ήταν το Ισλάμ. Να σας επισημάνω ότι σήμερα η Τουρκία σε σύγκριση με τα γειτονικά κράτη στην ευρύτερη περιοχή είναι η πιο ομοιόμορφη μουσουλμανική χώρα στην περιοχή.
Το Ποντιακό ζήτημα πως θα το χαρακτηρίζατε σφαγή ή γενοκτονία;
Θα το χαρακτήριζα γενοκτονία. Θα σας πω το εξής, κάνοντας αναφορά στον αείμνηστο φίλο μου τον Χραντ Ντινκ (ήταν διακεκριμένος Τούρκος, αρμενικής καταγωγής, δημοσιογράφος και συγγραφέας. Δολοφονήθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 19 Ιανουαρίου 2007). Ο Ντινκ, λοιπόν μου είπε μια φορά “δεν με νοιάζει πως το αποκαλούν αλλά σίγουρα έχουμε να κάνουμε με μια πολιτιστική γενοκτονία”. Αυτό σημαίνει ότι η Αρμενική κουλτούρα και πολιτισμός δεν υπάρχουν πλέον στην Ανατολία, στην Μικρά Ασία. Το ίδιο ισχύει και για τον Πόντο. Δεν υπάρχει πλέον η κουλτούρα και ο πολιτισμός αυτού του λαού. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε για την κουλτούρα και τον πολιτισμό του Πόντου πλέον στην Τουρκία. Εξαφανίσθηκε, για πάντα και αυτή είναι μια τεράστια απώλεια, όχι μόνο για τους Πόντιους, ή για τους Αρμένιους ή για όλους αυτούς που δεν ήταν μουσουλμάνοι, αλλά είναι μια τεράστια απώλεια για την Τουρκία και αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο να το συνειδητοποιήσουν.
Υποστηρίζετε ότι η ατιμωρησία αυτών των εγκλημάτων και η άρνηση της Τουρκίας να ζητήσει συγγνώμη και μάλιστα εμπράκτως στοιχειώνει την κοινωνία;
Φυσικά, όσο προσπαθώ να καταλάβω την Τουρκία, και επιχειρώ να αναλύσω την τουρκική κοινωνία, τόσο καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η τουρκική κοινωνία είναι μια κοινωνία που νοσεί. Αυτό ισχύει για όλες τις κοινωνίες που δεν είπαν το δικό τους mea culpa. Θα μπορούσα για παράδειγμα να πω το ίδιο πράγμα για την Πολωνία. Οι Πολωνοί ποτέ μα ποτέ δεν αντιμετώπισαν το αντιεβραϊκό, αντισημιτικό παρελθόν τους και τώρα βλέπουμε αυτούς τους παλαιούς δαίμονες του απολυταρχισμού να επανέρχονται. Αυτό είναι το τίμημα που πληρώνουν τώρα.
Πιστεύετε ότι η Τουρκία κάποια μέρα θα αποδεχθεί το ζοφερό παρελθόν της
και θα ζητήσει συγγνώμη;
Κανείς δεν πρόκειται να το κάνει. Παραλίγο να συμβεί αυτό με την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην Ε.Ε., όμως δυστυχώς η Τουρκία την έχασε αυτή την ευκαιρία. Αυτή διαδικασία έχει τελειώσει.
Το λέτε με τόση βεβαιότητα...
Μα φυσικά, αυτή είναι η ειδικότητά μου. Και πρέπει να υπογραμμίσω πως κανείς δεν πρέπει να έχει και την παραμικρή ψευδαίσθηση ότι θα υπάρξει επανεκκίνηση. Δυστυχώς είναι μια δυσάρεστη πραγματικότητα, για την Τουρκία, την Ε.Ε. και τους γείτονες της Τουρκίας, αλλά έτσι έχει η κατάσταση.
Σχετικά με τον Ερντογάν, του προσδίδουν σκληρούς χαρακτηρισμούς...
Μα ναι, είναι κανονικός ισλαμοφασίστας. Είναι φασίστας και το λέω βασιζόμενος στον ορισμό της Χάνα Άρεντ. Πολλοί μιλάνε για αυταρχικότητα, απολυταρχία, αυτοί οι όροι είναι αδύναμοι και δεν περιγράφουν τη σημερινή πραγματικότητα στην Τουρκία. Γιατί είναι απολυταρχική η Τουρκία σήμερα; Εξαιτίας των μαζών, του συνόλου του πληθυσμού, που υποστηρίζει τον Ερντογάν και τις πράξεις του, με αποτέλεσμα να αποκτά τη νομιμοποίηση που θέλει. Η πλειονότητα του Τούρκων στην Τουρκία είναι μαζί του. Δείτε τα παιδιά που χαιρετούν στρατιωτικά, δείτε τα πλήθη που τον επευφημούν. Η εισβολή στη Συρία, υποστηρίχθηκε απ΄όλους και το ίδιο θα γίνει εάν συμβεί κάτι αύριο με την Κύπρο ή την Ελλάδα. Σήμερα που μιλάμε, τουλάχιστον το 76% του πληθυσμού τον υποστηρίζει και σύντομα αυτό το ποσοστό θα ανέβει ακόμη περισσότερο. Κανείς δεν θέτει το ερώτημα “μα τι στο διάολο συμβαίνει ”, δεν τους νοιάζει, είναι χαρούμενοι με την κατάστασή τους. Αυτό είναι ολοκληρωτισμός.
Πώς εξηγείτε την ανεκτικότητα της Ευρώπης, αλλά και της Δύσης γενικότερα, απέναντι στην Τουρκία, δεδομένου ότι θα έπρεπε να έχουν μάθει από το παρελθόν τους;
Πρώτα απ΄όλα θέλουν να διασφαλίσουν ότι η Τουρκία θα παραμείνει εντός του ΝΑΤΟ, δεύτερον είναι η προσφυγική και μεταναστευτική κρίση. Ελπίζουν ότι ο Ερντογάν θα τους κρατήσει στην Τουρκία, τρίτον υπάρχουν τεράστια οικονομικά συμφέροντα. Πρέπει να λάβετε υπόψη σας ότι στην Τουρκία δραστηριοποιούνται 22.000 ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Αυτοί θα λέγαμε πως είναι οι αντικειμενικοί λόγοι. Όμως, νομίζω ότι υπάρχει και ένας ακόμη λόγος, μια κρυφή σκέψη για την οποία κανείς δεν μιλάει.Φοβούνται, ειδικά οι δυτικοευρωπαίοι, ότι η Τουρκία θα διαλυθεί. Και εάν η Τουρκία καταρρεύσει η κατάσταση δεν θα είναι όπως με τη Συρία ή το Ιράκ. Εάν συμβεί αυτό οι διαστάσεις των συνεπειών θα είναι σε παγκόσμιο επίπεδο, θα καταστραφεί η υπάρχουσα ισορροπία δυνάμεων όπως αυτή έχει διαμορφωθεί εδώ και πολύ καιρό και αυτό είναι που τους τρομάζει περισσότερο. Αρα όλα αυτά κάνουν τη Δύση να είναι ανεχτική και κατευναστική απέναντι στην Τουρκία και τον Ερντογάν. Όμως μπορεί ο κατευνασμός να έχει επιτυχία; Αμφιβάλλω. Πρόκειται για τεράστιο λάθος. Είναι ακριβώς η ίδια περίπτωση με τον Χίτλερ. Είδατε να λειτουργεί η πολιτική του κατευνασμού απέναντι στον Χίτλερ; Όσο η Δύση λειτουργεί κατευναστικά απέναντι στον Ερντογάν τόσο θα καταχράται αυτή τη συμπεριφορά.
Άρα θα μπορούσαν να θυσιάσουν την Ελλάδα εάν χρειαστεί;
Μα φυσικά, αφού η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Δυστυχώς έτσι έχει η κατάσταση. Δείτε και τον τρόπο που η Δύση αντιδρά στις εκκλήσεις της Ελλάδας. Η αντίδραση είναι πολλή ήπια, μόνο λόγια. Προσέξτε, δεν λέω να κηρύξουμε πόλεμο στην Τουρκία, αλλά ο κατευνασμός δεν λειτουργεί.
Και εάν άλλαζε η εξουσία στην Τουρκία και αναλάμβανε ένας πιο μετριοπαθής;
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει αυτή η εναλλακτική για την Τουρκία. Κατά τη γνώμη μου η μόνη σοβαρή εναλλακτική στην Τουρκία είναι το κουρδικό κόμμα, όλα τα υπόλοιπα κόμματα λίγο πολύ πρεσβεύουν τα ίδια, τουλάχιστον όσον αφορά την εξωτερική πολιτική όπου δεν αποκλίνουν από αυτή που εφαρμόζει ο Ερντογάν. Δεν είμαι αισιόδοξος.
Μιλήσατε πριν για ομογενοποίηση του πληθυσμού στην Τουρκία η οποία επιτεύχθηκε μέσω της εξάλειψης του χριστιανικού στοιχείου. Χρησιμοποίησε μέχρι και δημογραφική μηχανική. Έχετε μιλήσει στο παρελθόν για παρόμοιους μηχανισμούς αντικατάστασης πληθυσμών στη Συρία και στις κουρδικές επαρχίες, θα μπορούσαμε να πούμε πως γίνεται το ίδιο και στην κατεχόμενη Κύπρο με τον διαρκή εποικισμό;
Αυτό που γίνεται στη Βόρεια Κύπρο είναι μια εθνοθρησκευτική εκκαθάριση. Οι Τουρκοκύπριοι πλέον είναι μειονότητα, πιθανότατα ο Ακιντζι θα επανεκλέγει και η Τουρκία έπειτα από 45 χρόνια θα πραγματοποιήσει τη ντε φάκτο προσάρτηση του βορρά.
Τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα;
Δυστυχώς όχι πολλά. Βλέπετε το όλο ζήτημα πλέον έχει να κάνει με το ανέφικτο διεξαγωγής διαλόγου που ισχύει μεταξύ δημοκρατικών και μη δημοκρατικών κρατών, δεν υπάρχει κοινό έδαφος. Στα μη δημοκρατικά κράτη δεν υπάρχει το σύστημα ελέγχων και ισορροπιών (checks and balances) όπου το κάθε κέντρο εξουσίας ελέγχει το άλλο και έτσι αποφεύγονται οι αυθαιρεσίες. Δηλαδή το γεγονός ότι δεν υπάρχει αντίδραση στον πόλεμο που διεξάγει η Τουρκία στη Συρία σημαίνει ότι δεν υπάρχει κοινωνικό σύστημα ελέγχου στην Τουρκία. Όταν λοιπόν δεν υπάρχουν αυτά τα εργαλεία, η εξουσία, τα καθεστώτα έχουν λυμένα τα χέρια τους και κάνουν ό,τι θέλουν.
Σήμερα λοιπόν ότι και εάν κάνει ο Ερντογάν γίνεται αποδεκτό από την κοινωνία και αυτό διότι, το επαναλαμβάνω, μια κοινωνία που αποδέχεται τις ακρότητες του παρελθόντος με μεγάλη άνεση μπορεί να αποδεχθεί τις ακρότητες που διαπράττονται σήμερα, άλλωστε αυτές είναι πιο ήπιες σε σχέση με αυτές που διεπράχθησαν πριν από 100 χρόνια. Έτσι η κοινωνία αργά αλλά σταθερά σαπίζει, επιτρέψτε μου να πω, εκ των έσω. Δεν υπάρχει η έννοια της ευθύνης, δεν υπάρχει λογοδοσία, δεν υπάρχει μνήμη και ο λαός αγαπάει τους ηγέτες του, είναι χαρούμενος με το υφιστάμενο στάτους κβο.
* * *
Ο Τσενγκίζ Ακτάρ το 2018 ξεκίνησε μια διαδικτυακή απολογητική καμπάνια απευθυνόμενη στους Αρμένιους, «Ζητώ συγγνώμη από τους Αρμενίους», η οποία υποστηρίχθηκε από μεγάλο αριθμό Τούρκων λόγιων καθώς επίσης και από 32.000 πολίτες. Το 2019 κείμενό του μαζί με αυτά ακόμη 13 Τούρκων συγγραφέων συμπεριλήφθηκε στο βιβλίο του κ. Ηρακλή Μήλα «Η Νέα Τουρκία εκ των Εσω». Αρθρογραφεί σε διεθνή μέσα ενημέρωσης. Είναι αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και στις αρχές του 2020 θα κυκλοφορήσει το νέο του βιβλίο “La ame de la Turquie” (Η Ψυχή της Τουρκίας) από τις εκδόσεις Nevicata.
Δημοσθένης Γκαβέας
https://www.huffingtonpost.gr/entry/tsenykiz-aktar-to-viaio-parelthon-tes-toerkias-exeyei-to-paron-kai-to-mellon-tes_gr_5ded7d65e4b07f6835b4c456?fbclid=IwAR0JNrZ6d1RPphcZ8G8bBoi7dibe01clZKHHFzpIQOE20IERkkmez2fO5d4
10/12/2019