Είναι ο αγωγός East Med ένα ακριβό φαραωνικό έργο; Όχι… Το διάτρητο επιχείρημα της ελίτ.
Είναι ο αγωγός East Med ένα ακριβό φαραωνικό έργο;
Όχι… Το διάτρητο επιχείρημα της ελίτ.
Εδώ και πάρα πολύ καιρό έχει αναπτυχθεί το επιχείρημα ότι ο αγωγός φυσικού αερίου East Med ο οποίος θα ενώνει το Ισραήλ, την Κύπρο, την Ελλάδα και την Ιταλία είναι ένα πανάκριβο, φαραωνικού τύπου έργο.
Αυτό το επιχείρημα διατρέχει εδώ και πολύ καιρό (άνω των δύο ετών) σε διάφορες Ελληνικές ιστοσελίδες και συστημικά ΜΜΕ εντός και εκτός Ελλάδας, [1].
- Ο αγωγός East Med θα έχει μήκος περίπου 1200 μίλια. Το κόστος του είχε εκτιμηθεί περίπου στα 7 δισεκατομμύρια δολάρια, [2].
- Στις 1 Δεκεμβρίου 2019 (πολύ πρόσφατα δηλαδή) ανακοινώθηκε η συμφωνία έναρξης ενός έργου μεταξύ της Ρωσίας και της Κίνας. Πρόκειται για τον αγωγό «Power of Siberia» ο οποίος θα μεταφέρει Ρωσικό φυσικό στην Κίνα, [3]. Ο αγωγός Power of Siberia θα έχει μήκος 1800 μίλια και το κόστος του εκτιμάται στα 55 δισεκατομμύρια δολάρια.
Δηλαδή, το κόστος του Power of Siberia θα είναι 7,85 φορές πιο υψηλό από το κόστος του East Med (ή 685.7% πιο υψηλό).
- Το κόστος ανά μίλι του East Med θα είναι περίπου 5,8 εκατομμύρια δολάρια.
- Το κόστος ανά μίλι του Power of Siberia θα είναι περίπου 27,7 εκατομμύρια δολάρια.
Δηλαδή το κόστος κατασκευής του Power of Siberia ανά μίλι είναι 4,7 φορές πιο υψηλό από το αντίστοιχο του East Med (ή 377,5% πιο υψηλό).
Οι παραπάνω συγκριτικές πληροφορίες δίνονται συνοπτικά
στον Πίνακα 1.
Πίνακας 1. Σύγκριση κόστους μεταξύ των αγωγών East Med και Power of Siberia
Δεν μπορεί να αναρωτηθεί κανείς ποια θα είναι η άποψη από εδώ και στο εξής όσων προσπαθούν εδώ και πάρα πολύ καιρό να πείσουν την κοινή γνώμη σε Ελλάδα, Κύπρο, Ισραήλ και Ιταλία ότι ο αγωγός East Med έχει υψηλό κόστος. Εάν ο αγωγός East Med έχει υψηλό κόστος, τότε τι να πει κανείς για τον αγωγό Power of Siberia που θα μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο;
- Για όλες τις απόψεις, εντός και εκτός Ελλάδας, οι οποίες θεωρούσαν τον αγωγό East Med ως ασύμφορο, υψηλού κόστους φαραωνικό έργο, υπάρχoυν δύο αγγλικές αργκό λέξεις οι οποίες χαρακτηρίζουν ίσως ξεκάθαρα τη θέση στην οποία έχουν πλέον βρεθεί: Busted ή αλλιώς Gotcha…
Σημείωση: αναρωτιέται κανείς πώς είναι δυνατό το Κράτος του Ισραήλ να τα έχει βρει με Αίγυπτο, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τρεις κατεξοχήν μουσουλμανικές χώρες, ενώ η Τουρκία να μη μπορεί να τα βρει όχι μόνο με την Ελλάδα αλλά και με τις τρεις προαναφερόμενες μουσουλμανικές χώρες;
Η απάντηση κρύβεται πίσω από το γεγονός ότι η Τουρκία προσπαθεί να επιβάλλει το μαξιμαλιστικό νεο-οθωμανικό σενάριο στο παίγνιο της Ανατολικής Μεσογείου και να μετατραπεί σε «Δικτάτορα ενός Εκφυλισμένου Παίγνιου», [4]. Η Τουρκία προσπαθεί να καταστεί ο ηγεμόνας της Μεσογείου. Αναρωτιέται επίσης κανείς, η Αίγυπτος των σημερινών 100 εκατομμυρίων κατοίκων (και των 150+ εκατ. κατοίκων το 2050) δεν θα μπορούσε να διεκδικήσει παρόμοιο ρόλο;
Κι όμως, η Αίγυπτος σέβεται το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας. Η Τουρκία όχι. Μέχρι σήμερα, η Τουρκία ποτέ δεν είχε απευθείας στρατιωτικό μέτωπο απέναντι από την Ευρώπη, καθώς η Ελλάδα, γεωγραφικά σκεπτόμενοι, λειτουργούσε ως μαξιλάρι ασφαλείας μεταξύ Ευρώπης-Τουρκίας. Εάν ο Ερντογάν αφεθεί να αποκτήσει στρατιωτική μόνιμη παρουσία στη Λιβύη τότε θα είναι η πρώτη φορά κατά την οποία η Τουρκία θα αποκτήσει στρατιωτικό μέτωπο απέναντι-αντικρυστά από το νότιο υπογάστριο της Ευρώπης.
Ας το έχουν αυτό υπόψιν τους οι Ευρωπαίοι κοιτώντας την Εικόνα 1 η οποία περιγράφει το τόξο περικύκλωσης της Μεσογείου το οποίο προσπαθεί να εγκαθιδρύσει ο Ερντογάν.
Εικόνα 1. Το τόξο περικύκλωσης της Μεσογείου που ονειρεύεται ο Ερντογάν
με μέτωπο στο νότιο υπογάστριο της Ευρώπης
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
Του Δρ. ΣΩΤΗΡΗ Ν. ΚΑΜΕΝΟΠΟΥΛΟΥ*
(*) PhD Σχολής Μηχανικών Ορυκτών Πόρων Πολυτεχνείου Κρήτης
30/12/2019
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1.
Στρατιωτικοποίηση: Οι “εξετάσεις” που πρέπει να δώσει η Αθήνα.
Μόνη λύση διεθνής συμφωνία συγκρότησης
πολυεθνικής αεροναυτικής δύναμης.
Η στρατιωτική κατάσταση στην Λιβύη, δείχνει ότι ο LNA του στρατάρχη Χαφτάρ δεν είναι σε θέση ακόμη να πετύχει αποφασιστικό αποτέλεσμα στην Τρίπολη. Οι διορίες που δίνονται στους αντιπάλους για να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους, αυτό δείχνουν. Είναι ζήτημα εάν για την εκπόρθηση της πόλεως οι διαθέσιμες δυνάμεις υπερβαίνουν τους 1.000 άνδρες, οι οποίοι στερούνται μάζας πυρός ώστε να επιβληθούν στο πεδίο ενώ είναι και ανεπαρκείς για την κατάληψη κι έλεγχο μιας πόλεως του ενός εκατομμυρίου κατοίκων.
Οι περίφημοι μισθοφόροι που ενισχύουν τις τάξεις του LNA, είναι κατά βάση αμφιβόλου αξίας Σουδανοί και κάποιες εκατοντάδες Ρώσοι, οι οποίοι όμως δεν απολαμβάνουν υποστηρίξεως πυροβολικού και αεροπορίας για να καταβάλουν τον αντίπαλο με επίμονες επιθέσεις ακριβείας, που θα τον παραλύσουν. Την αραιή εναέρια υποστήριξη ενισχύουν ορισμένα οπλισμένα UAV.
Υπ’ αυτές τις συνθήκες, είναι σαφές ότι οργανωμένη δύναμη μηχανοκινήτου τάγματος πεζικού και μόνο, είναι σε θέση να ανατρέψει την κατάσταση και προφανώς αυτή είναι η “βαθιά” σκέψη πίσω από την στρατιωτική συμφωνία που υπέγραψε η Τουρκία με τον Σαράτζ.
Η επίσκεψη Ερντογάν στην Τυνησία σήμερα, μπορεί να ανακοινώθηκε επισήμως ότι αφορά συζητήσεις για διαμεσολάβηση ώστε να επιτευχθεί κατάπαυση του πυρός (και να διασωθεί ο Σαράτζ) μπορεί όμως να διερευνήθηκε και η περίπτωση συμφωνίας για μεταφορά τουρκικών δυνάμεων προκειμένου να εισέλθουν στην Λιβύη από την “πίσω πόρτα”, τα δυτικά σύνορά της με την Τυνησία.
Ο λιμένας και το αεροδρόμιο Τριπόλεως, βρίσκονται εντός του βεληνεκούς πυροβολικού και αντιαεροπορικών συστημάτων μικρού βεληνεκούς του LNA, καθιστώντας προβληματική μια απόπειρα απευθείας μεταφοράς τουρκικών δυνάμεων εκεί.
Μια επιτυχής μεσολάβηση, μπορεί να διασώσει τον Σαράτζ και σε συνθήκες εκεχειρίας, να έχει την ευκαιρία η Τουρκία να μεταφέρει δυνάμεις, στο πλαίσιο διεθνούς ή μη “ειρηνευτικής δυνάμεως”, ώστε η Άγκυρα να έχει λόγο στην διαμόρφωση της “επόμενης ημέρας” στην χώρα. Επιδίωξη είναι να διασωθούν οι συμφωνίες που αφορούν την “κοινή” ΑΟΖ εις βάρος της Ελλάδος.
Η στρατιωτική επιλογή, αποτελεί σταθερά στις πολιτικές της Τουρκίας εις βάρος του Ελληνισμού και των σημερινών εθνικών επιδιώξεων εκμεταλλεύσεως του υποθαλασσίου πλούτου στις ΑΟΖ Ελλάδος και Κύπρου. Η στρατιωτικοποίηση όλων των ζητημάτων που παρατηρείται τα τελευταία έτη, συνοδεύει πλέον τις τουρκικές επιλογές σε διπλωματικό επίπεδο, επειδή βλέπει ότι η ένοπλη απειλή της, αποφέρει αποτελέσματα.
Είτε η Ελλάδα και η Κύπρος υποχωρούν, είτε οι διεθνείς παίκτες που αποφασίζουν να συνεργασθούν με αυτές για το ενεργειακό παιχνίδι, εκφοβίζονται και αναδιπλώνονται, εγκαταλείποντας αυτόν που αναδεικνύεται σε “αδύναμο κρίκο”.
Η στρατιωτικοποίηση, απορρέει από την σταθερή ενίσχυση των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων που προωθείται με συνέπεια, σε αντίθεση με την Ελλάδα και Κύπρο που με πρόσχημα περισσότερο την οικονομική κρίση, εγκατέλειψαν την αμυντική προπαρασκευή τους κι εναπόθεσαν τις ελπίδες τους στις ΗΠΑ. Όμως η στρατιωτικοποίηση στην εξωτερική πολιτική, δεν αντιμετωπίζεται με εξευμενισμό.
Το εφεύρημα της “Γαλάζιας Πατρίδας” του Ερντογάν, ομοιάζει με αυθαίρετες απόπειρες άλλων χωρών κατά το παρελθόν, να θεωρήσουν “χωρικά ύδατα” τεράστιες θαλάσσιες εκτάσεις μακράν των ακτών τους. Στην δεκαετία του 1980, το καθεστώς Καντάφι υποστήριζε ότι τα χωρικά ύδατα της Λιβύης δεν εξετείνοντο στα 12 ν.μ. από τις ακτές αλλά ότι όλος ο Κόλπος της Σύρτεως, από το ανατολικό μέχρι το δυτικό άκρο του, αποτελούσε εθνικά χωρικά ύδατα! Η αντίδραση των ΗΠΑ, που συνέχισε να στέλνει Ομάδες Αεροπλανοφόρων και η στρατιωτική αντιμετώπιση οποιαδήποτε στρατιωτικής κινήσεως της Λιβύης, διέλυσε το όραμα του Καντάφι.
Αντίστοιχη πρέπει να είναι η στάση στην αυθαίρετη θέση της Τουρκίας για την Ανατολική Μεσόγειο. Η Κύπρος, χωρίς αποτρεπτική ισχύ λόγω ελλιπούς στρατιωτικού ισοζυγίου, δεν μπόρεσε να αποτρέψει την παρουσία στην ΑΟΖ της (με αμφιβόλου αποτελέσματος δραστηριοποίηση) τουρκικών ερευνητικών πλοίων, υπό την συνοδεία πολεμικών μονάδων.
Η Ελλάδα, που έχει υπολογίσιμη στρατιωτική ισχύ, προσπαθεί να ενισχύσει το αποτρεπτικό της μήνυμα αλλά η εμπειρία του παρελθόντος που έχει αποκομίσει η Τουρκία, δείχνει ότι απέναντι σε ισχυρή στρατιωτική αντίδραση, υποχωρεί. Συνεπώς, η τουρκική απειλή περί της αποστολής ερευνητικού σκάφους σε περιοχή που η Αθήνα θεωρεί ότι ανήκει στην υφαλοκρηπίδα της, είναι το πιθανότερο ενδεχόμενο.
Η Αθήνα πίστεψε παραπλανητικές διαβεβαιώσεις από την Λιβύη και αιφνιδιάσθηκε από τις συμφωνίες που υπέγραψε ο Σαράτζ με την Τουρκία. Αντί να προλάβει τις εξελίξεις, επιδιώκοντας στοιχειώδη ανάμειξη με μυστικές υπηρεσίες ή “αντιπροσώπους” στο έδαφος της χώρας αυτής, προκειμένου να διευκολυνθεί η απομάκρυνση του εχθρικού προς αυτήν σχήματος Σαράτζ, αναμένει τώρα την “μπάλα” να έλθει στο γήπεδό της… Όπου, δεν μπορεί να στρουθοκαμηλίζει και να εφαρμόζει την ίδια τακτική, “σφυρίζοντας διπλωματικώς αδιάφορα”.
Αλλαγή “πίστας”
Ελλάδα και Κύπρος, δεν έχουν άλλη επιλογή, από την στρατιωτικοποίηση, όπως ακριβώς πράττει η Τουρκία χωρίς κόστος. Ακόμη και αν ο Σαράτζ εξαφανισθεί και η Λιβύη αποκηρύξει τις συμφωνίες με την Άγκυρα, ο Ερντογάν θα εξακολουθήσει να διατυμπανίζει ότι η θαλάσσια περιοχή μεταξύ Δωδεκανήσου – Κύπρου είναι “δική του”. Απώτερη τουρκική επιδίωξη είναι να δηλώσει ότι απαγορεύει οποιαδήποτε υποθαλάσσια δραστηριότητα στην συγκεκριμένη περιοχή, προκειμένου να εμποδίσει τις εργασίες για τον EAST MED που πρόκειται να υπογράψουν Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ στις 2 Ιανουαρίου 2020.
Εφόσον ο EAST MED αποτελεί επιλογή της ενεργειακής στρατηγικής της ΕΕ και σε αυτήν εμπλέκονται συνεργατικώς Ισραήλ και Αίγυπτος, η προφανής επιλογή για τον Ελληνισμό είναι μία διεθνής συμφωνία συγκροτήσεως πολυεθνικής αεροναυτικής δυνάμεως, η οποία θα “περιφρουρεί” την επίμαχη θαλάσσια περιοχή και θα αποτρέπει την οποιαδήποτε ενοχλητική τουρκική παρουσία. Αυτή είναι η νέα “πίστα”, στην οποία πρέπει να ανεβεί η Ελλάδα.
Από την ΕΕ, η Γαλλία δείχνει στην παρούσα συγκυρία να αποτελεί την μόνη χώρα που δεν επιθυμεί να συμβιβασθεί με τις αυθαιρεσίες της Τουρκίας. Λογικώς, η συμμετοχή σε μια τέτοια πολυεθνική δύναμη, μπορεί να έχει και ηγετικό χαρακτήρα. Η Ιταλία, ως άμεσα εμπλεκομένη σε όλο το φάσμα ερευνητικών δραστηριοτήτων στην περιοχή και ως απόληξη του EAST MED, θα έχει επίσης συμφέρον να συμμετέχει. Για το Ισραήλ, ο EAST MED έχει ζωτική σημασία και η αποστολή της ασφάλειάς του, δεν μπορεί να παραγνωρισθεί.
Αντιστοίχως για την Αίγυπτο, η συνεργασία με Ελλάδα, Κύπρο, ΕΕ και Ισραήλ, ενισχύει την θέση της ως ρυθμιστικού παράγοντος στην περιοχή. Ειδικώς ως προς την Τουρκία, αποδεικνύει ότι εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει την ηγέτιδα δύναμη στον Αραβικό κόσμο.
Μια τέτοια πολυεθνική αεροναυτική δύναμη που θα περιπολεί στην Ανατολική Μεσόγειο, μπορεί να απαγορεύσει την τουρκική αρπακτική ανάμειξη που αποσταθεροποιεί την περιοχή, απειλώντας την ενεργειακή πολιτική της ΕΕ και συνεργατών της. Αυτός όμως από τον οποίο εξαρτάται η διαμόρφωση του πλαισίου για κάτι τέτοιο, είναι η Ελλάδα.
Από την δυναμική στάση της Αθήνας έναντι μιας τουρκικής προκλήσεως στο “γήπεδό της”, δηλαδή μεταξύ Ρόδου – Καστελόριζου, εξαρτώνται τα πάντα για το μέλλον. Η Αθήνα δεν θα δώσει “εξετάσεις” μόνο στην Τουρκία αλλά πρωτίστως στον εαυτό της και σε όλους τους παίκτες της περιοχής με τους οποίους συνεργάζεται. Οι οποίοι ή θα την εγκαταλείψουν ή θα συνεχίσουν την συνεργασία.
ΣΑΒΒΑΣ ΒΛΑΣΗΣ
https://doureios.com/stratiotikopoiisi-oi-exetaseis-pou-prepei-na-dosei-i-athina/?fbclid=IwAR2fyw_fEa39DlkQZWwUteRG1svNcQ57HpLmVYsbBYvSEXmbK8THYSsyOR4
26/12/2019
2.
Όλα έτοιμα για την υπογραφή του EastMed
- Τα χαρακτηριστικά του έργου.
Πρόσκληση προς τους πρώην υπουργούς Ενέργειας, Γιώργο Σταθάκη και Πάνο Σκουρλέτη από τον ΣΥΡΙΖΑ και Γιάννη Μανιάτη από το Κίνημα Αλλαγής να παραστούν στην τελετή υπογραφής της Διακυβερνητικής Συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ για τον αγωγό φυσικού αερίου EastMed, απηύθυνε σήμερα ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης, ύστερα από συνεννόηση με τον πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη. Παράλληλα από το ΥΠΕΝ έγινε γνωστό ότι πριν την υπογραφή της συμφωνίας, μεθαύριο Πέμπτη, θα υπογραφεί Προσύμφωνο Συνεργασίας (Letter of Intent) μεταξύ της ΔΕΠΑ και της Energean Oil & Gas, για την προμήθεια φυσικού αερίου μέσω του αγωγού.
Η τελετή της Διακυβερνητικής Συμφωνίας θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη παρουσία του Πρωθυπουργού, κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Νίκου Αναστασιάδη και του Πρωθυπουργού του Ισραήλ, κ. Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Ο Κωστής Χατζηδάκης δήλωσε σχετικά: "O EastMed είναι ένα σχέδιο ειρήνης και συνεργασίας στην ΝΑ Μεσόγειο, σε μια περιοχή δυστυχώς διαχρονικά γνωστή για μια σειρά εντάσεων και συγκρούσεων. Είναι ένα σχέδιο που φέρνει πιο κοντά την Ελλάδα με την Κύπρο και το Ισραήλ. Ένα σχέδιο που στηρίζεται από την ΕΕ και συμβάλλει στην ενεργειακή ασφάλεια της ίδιας της Ευρώπης. Είναι όμως και ένα σχέδιο στο οποίο αποτυπώνεται - κατ΄εξαίρεσιν ίσως- η συνέχεια της εξωτερικής και ενεργειακής πολιτικής της χώρας. Γι΄αυτό και κάλεσα τους συναδέλφους Γιάννη Μανιάτη,. Πάνο Σκουρλέτη και Γιώργο Σταθάκη να παραστούν στην μεθαυριανή τελετή για τον EastMed, καθώς συνέβαλαν κι εκείνοι από την πλευρά να γίνει αυτό το σχέδιο πράξη. Με σοβαρότητα και εθνική ενότητα μπορούμε να χτίσουμε μια ισχυρή Ελλάδα".
Πριν από την υπογραφή της διακυβερνητικής συμφωνίας για τονEastMed, την ίδια μέρα, στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Μεσογείων 119, θα υπογραφεί το Προσύμφωνο μεταξύ της ΔΕΠΑ και της EnergeanOil&Gas, παρουσία της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου.
Όπως επισημαίνει το ΥΠΕΝ, πρόκειται για μια πολύ σημαντική εξέλιξη διότι ανοίγει ο δρόμος για την υπογραφή της πρώτης εμπορικής συμφωνίας που θα δεσμεύει ποσότητες φυσικού αερίου για την υλοποίηση του αγωγού EastMed.Η ΔΕΠΑ θα μπορεί να αγοράζει ποσότητες φυσικού αερίου από την Energean Oil & Gas που δραστηριοποιείται στο Ισραήλ. Αυτές οι ποσότητες ανέρχονται περίπου στο 20% της αρχικής δυναμικότητας του δικτύου και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για περαιτέρω ανάπτυξη των ισραηλινών αποθεμάτων φυσικού αερίου που βρίσκονται ή θα εντοπισθούν στην ΑΟΖ του Ισραήλ.
"Αυτή η συμφωνία αποτελεί απάντηση σε όσους θεωρούν το σχέδιοτου EastMed αισιόδοξο, καθώς δίνεται η προοπτική της εμπορικής υπόστασης και οικονομικής βιωσιμότητας στον αγωγό", τονίζει το ΥΠΕΝ.
Εξάλλου σε ενημερωτικό σημείωμα για το έργο το υπουργείο επισημαίνει τα εξής:
Ο αγωγός EastMed, ο οποίος σχεδιάζεται να λειτουργεί συμπληρωματικά με άλλα έργα της ευρύτερης περιοχής, αποτελεί σήμερα το πιο ώριμο έργο για την επίτευξη του στόχου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη δημιουργία ενός ενεργειακού διαδρόμου που θα συνδέει τις νέες πηγές φυσικού αερίου της Ανατ. Μεσογείου και τις αγορές της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της ΝΑ Ευρώπης.
Τα κοιτάσματα της Ανατ. Μεσογείου, με εξαίρεση αυτά της Αιγύπτου, εκτιμάται ότι επαρκούν για την κάλυψη της εσωτερικής ζήτησης του Ισραήλ, της Κύπρου και της Ιορδανίας προσκείμενων αγορών επιτρέποντας την εξαγωγή περίπου 25 Bcm/έτος.
Το έργο EastMed αναγνωρίζεται, από το 2013, ως Έργο Κοινού Ενδιαφέροντος (PCI), βάσει του κανονισμού της ΕΕ 347/2013 και στον πλέον πρόσφατο κατάλογο που δημοσιεύθηκε από την Ε. Επιτροπή στις 31 Οκτωβρίου 2019 συμπεριλαμβάνεται στην ίδια ομάδα έργων με τον υποθαλάσσιο αγωγό Poseidon. Η αναγνώριση των Αγωγών EastMed και Ποσειδών ως Έργων Κοινού Ενδιαφέροντος είναι εξαιρετικής σημασίας, καθώς παρέχει πρόσβαση σε συν-χρηματοδοτικά προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διεξαγωγή μελετών αλλά και μελλοντικά για έργα κατασκευής.
Κατά την περίοδο 2015-2018 η ΥΑΦΑ ΠΟΣΕΙΔΩΝ Α.Ε. που ανήκει κατά 50% στη ΔΕΠΑ και κατά 50% στην Edison, με την υποστήριξη επιχορήγησης 2 εκατ. ευρώ από την ΕΕ, ολοκλήρωσε τις τεχνικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές μελέτες (pre-FEED phase), επιβεβαιώνοντας ότι το Έργο του Αγωγού EastMed είναι τεχνικά εφικτό, οικονομικά βιώσιμο, ανταγωνιστικό, και συμπληρωματικό με εναλλακτικές εξαγωγικές προτάσεις στην περιοχή.
Τον Ιούνιο του 2018, το Έργο του Αγωγού EastMed έλαβε πρόσθετη συγχρηματοδότηση από το πρόγραμμα CEF (Connect Europe Facility) της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνολικού ποσού 34,5 εκ. Η σχετική συμφωνία επιχορήγησης μεταξύ της ΥΑΦΑ-ΠΟΣΕΙΔΩΝ Α.Ε και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής καλύπτει δραστηριότητες που σχετίζονται με την ολοκλήρωση της φάσης FEED (τεχνικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές μελέτες καθώς και την Λεπτομερή Υποθαλάσσια Έρευνα (DMS) και την ωρίμανση του έργου σε επίπεδο λήψης Τελικής Επενδυτικής Απόφασης (FID)
Τον Σεπτέμβριο 2019, η INEA (θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπεύθυνο για το προαναφερόμενο πρόγραμμα συν-χρηματοδότησης), εκταμίευσε προπληρωμή ποσού 13,8 εκ. Euro προς άμεση υποστήριξη του Έργου. H επιχορήγηση του συνολικού ποσού, έως 34,5 εκ.Euro, υπόκειται σε αξιολόγηση της Ευρωπαϊκή Επιτροπής (INEA και άλλες συναρμόδιες διευθύνσεις) κατόπιν της ολοκλήρωσης των συν-χρηματοδοτούμενων δραστηριοτήτων.
Προκειμένου η ΥΑΦΑ ΠΟΣΕΙΔΩΝ Α.Ε. να προχωρήσει στην επόμενη φάση ανάπτυξης του έργου, οι Μέτοχοι της Εταιρείας έχουν προσδιορίσει την ανάγκη να εφαρμοστεί μία ταχεία προσέγγιση αποσκοπώντας στην πλήρωση των προϋποθέσεων που απαιτούνται για την λήψη της Τελικής Επενδυτικής Απόφασης (FID) εντός 2 - 3 ετών. Το συνολικό κόστος αυτών των ενεργειών εκτιμάται ότι θα ανέλθει στα περίπου 70 εκατομμύρια ΕΥΡΩ. Εφόσον η τελική επενδυτική απόφαση ληφθεί το 2022 και ξεκινήσει αμέσως η κατασκευή του το έργο εκτιμάται ότι θα τεθεί σε λειτουργία έως το 2025.
Το Δεκέμβριο του 2018 ολοκληρώθηκαν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της Κύπρου, της Ελλάδας, του Ισραήλ και της Ιταλίας για τη σύναψη Διακυβερνητικής Συμφωνίας (IGA) για την υποστήριξη της υλοποίησης του έργου. Το κείμενο έλαβε τη σχετική έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον Φεβρουάριο του 2019.
To θέμα του East Med συζητήθηκε όλους τους τελευταίους μήνες μεταξύ των υπουργών Ενέργειας, της Ελλάδας, κ. Κωστή Χατζηδάκη, του Ισραήλ, κ. Yuval Steinitz και της Κύπρου, κ. Γιώργου Λακκοτρύπη. Ιδιαίτερα το ζήτημα συζητήθηκε στα τέλη Ιουλίου του 2019, στο Κάιρο, στο πλαίσιο του East Med Gas Forum, στις 7 Αυγούστου στη τριμερή συνάντηση Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, παρουσία των ΗΠΑ στην Αθήνα, αλλά και στη διμερή συνάντηση μεταξύ των κ. Κωστή Χατζηδάκη και κ. Yuval Steinitz στις 10 Δεκεμβρίου 2019 στη Μαδρίτη. Σημειώνεται ότι λίγες ημέρες πριν αυτήν τη συνάντηση είχαν προηγηθεί οι δηλώσεις Ερντογάν με τις οποίες αμφισβητούσε το δικαίωμα των χωρών να προχωρήσουν στην κατασκευή του αγωγού.
Στη συνέχεια υπήρξαν συνεννοήσεις μεταξύ του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, του κ. Μπενιαμίν Νετανιάχου και του κ. Νίκου Αναστασιάδη και τελικώς αποφασίσθηκε η υπογραφή της συμφωνίας στις 2 Ιανουαρίου του 2020 στην Αθήνα.
Τεχνικά χαρακτηριστικά έργου
Μήκος: 1.872 χλμ., εκ των οποίων 1.335 χλμ. περίπου υποθαλάσσιο τμήμα
και 537 χλμ. περίπου χερσαίο.
Αρχική Δυναμικότητα: 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (ΔΚΜ) φ.α. ετησίως.
Επέκταση Δυναμικότητας: έως 20 ΔΚΜ φ.α. ετησίως.
Προϋπολογισμός (για την αρχική δυναμικότητα): 5,2 δισ. ΕΥΡΩ.
Ο αγωγός Eastern Mediterranean Pipeline ("EastMed") αποσκοπεί στην απευθείας διασύνδεση των κοιτασμάτων της Νοτιοανατολικής Μεσογείου με το Ευρωπαϊκό Σύστημα Φυσικού Αερίου, μέσω της Ελλάδας.
Εκτείνεται σε μήκος περίπου 1.900 χιλιομέτρων, με σχεδιαζόμενη δυναμικότητα 10 ΔΚΜ φ.α. ετησίως, ξεκινώντας από τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο μέχρι το σημείο διασύνδεσης με τον αγωγό ΠΟΣΕΙΔΩΝ. Το έργο αποτελείται από τα παρακάτω επιμέρους τμήματα:
- 165χλμ, περίπου υποθαλάσσιου αγωγού από την Λεκάνη της Λεβαντίνης
μέχρι την Κύπρο.
- 732χλμ περίπου υποθαλάσσιου αγωγού από την Κύπρο έως την Κρήτη.
- 421χλμ. περίπου Υποθαλάσσιου αγωγού από την Κρήτη μέχρι την Πελοπόννησο.
- 292 χλμ περίπου για τη διάσχιση της Πελοπόννησο μέχρι τα παράλια
του Πατραϊκού κόλπου
- 17 χλμ. περίπου υποθαλάσσιου αγωγού για τη διάσχιση του Πατραϊκού κόλπου.
- 245 χλμ για τη διάσχιση της Δυτικής Ελλάδας μέχρι το Φλωροβούνι Θεσπρωτίας.
Στο Φλωροβούνι προβλέπεται η διασύνδεσή του με τον υποθαλάσσιο αγωγού φ.α. Ελλάδας - Ιταλίας ΠΟΣΕΙΔΩΝ, μήκους 210 χλμ περίπου. Το κόστος κατασκευής του υποθαλάσσιου αγωγού ΠΟΣΕΙΔΩΝ ανέρχεται σε 0.9 δισ. ΕΥΡΩ.
Από το καλοκαίρι του 2014, την ανάπτυξη του αγωγού EastMed έχει αναλάβει και διεκπεραιώνει η ελληνική εταιρεία "Υποθαλάσσιος Αγωγός Φυσικού Αερίου Ελλάδος - Ιταλίας ΠΟΣΕΙΔΩΝ Α.Ε.", στην οποία συμμετέχουν ισοµερώς η ΔΕΠΑ και η Ιταλική EDISON.
Το κόστος του αγωγού Eastmed μέχρι την Ιταλία έχει υπολογισθεί σε περίπου 6 δισ. δολάρια. Ωστόσο, με τη συνεχή τεχνολογική εξέλιξη, η δυναμικότητα του αγωγού ενδέχεται να αυξηθεί περαιτέρω, μεταφέροντας με οικονομίες κλίμακας ποσότητες πέραν των 10 ΔΚΜ ετησίως του αρχικού σχεδιασμού του, γεγονός το οποίο θα αλλάξει άρδην την οικονομική δυναμική του έργου.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
https://www.capital.gr/epikairotita/3402126/ola-etoima
-gia-tin-upografi-tou-eastmed-ta-xaraktiristika-tou-ergou
31/12/2019
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1.
Στρατιωτικοποίηση: Οι “εξετάσεις” που πρέπει να δώσει η Αθήνα.
Μόνη λύση διεθνής συμφωνία συγκρότησης
πολυεθνικής αεροναυτικής δύναμης.
Η στρατιωτική κατάσταση στην Λιβύη, δείχνει ότι ο LNA του στρατάρχη Χαφτάρ δεν είναι σε θέση ακόμη να πετύχει αποφασιστικό αποτέλεσμα στην Τρίπολη. Οι διορίες που δίνονται στους αντιπάλους για να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους, αυτό δείχνουν. Είναι ζήτημα εάν για την εκπόρθηση της πόλεως οι διαθέσιμες δυνάμεις υπερβαίνουν τους 1.000 άνδρες, οι οποίοι στερούνται μάζας πυρός ώστε να επιβληθούν στο πεδίο ενώ είναι και ανεπαρκείς για την κατάληψη κι έλεγχο μιας πόλεως του ενός εκατομμυρίου κατοίκων.
Οι περίφημοι μισθοφόροι που ενισχύουν τις τάξεις του LNA, είναι κατά βάση αμφιβόλου αξίας Σουδανοί και κάποιες εκατοντάδες Ρώσοι, οι οποίοι όμως δεν απολαμβάνουν υποστηρίξεως πυροβολικού και αεροπορίας για να καταβάλουν τον αντίπαλο με επίμονες επιθέσεις ακριβείας, που θα τον παραλύσουν. Την αραιή εναέρια υποστήριξη ενισχύουν ορισμένα οπλισμένα UAV.
Υπ’ αυτές τις συνθήκες, είναι σαφές ότι οργανωμένη δύναμη μηχανοκινήτου τάγματος πεζικού και μόνο, είναι σε θέση να ανατρέψει την κατάσταση και προφανώς αυτή είναι η “βαθιά” σκέψη πίσω από την στρατιωτική συμφωνία που υπέγραψε η Τουρκία με τον Σαράτζ.
Η επίσκεψη Ερντογάν στην Τυνησία σήμερα, μπορεί να ανακοινώθηκε επισήμως ότι αφορά συζητήσεις για διαμεσολάβηση ώστε να επιτευχθεί κατάπαυση του πυρός (και να διασωθεί ο Σαράτζ) μπορεί όμως να διερευνήθηκε και η περίπτωση συμφωνίας για μεταφορά τουρκικών δυνάμεων προκειμένου να εισέλθουν στην Λιβύη από την “πίσω πόρτα”, τα δυτικά σύνορά της με την Τυνησία.
Ο λιμένας και το αεροδρόμιο Τριπόλεως, βρίσκονται εντός του βεληνεκούς πυροβολικού και αντιαεροπορικών συστημάτων μικρού βεληνεκούς του LNA, καθιστώντας προβληματική μια απόπειρα απευθείας μεταφοράς τουρκικών δυνάμεων εκεί.
Μια επιτυχής μεσολάβηση, μπορεί να διασώσει τον Σαράτζ και σε συνθήκες εκεχειρίας, να έχει την ευκαιρία η Τουρκία να μεταφέρει δυνάμεις, στο πλαίσιο διεθνούς ή μη “ειρηνευτικής δυνάμεως”, ώστε η Άγκυρα να έχει λόγο στην διαμόρφωση της “επόμενης ημέρας” στην χώρα. Επιδίωξη είναι να διασωθούν οι συμφωνίες που αφορούν την “κοινή” ΑΟΖ εις βάρος της Ελλάδος.
Η στρατιωτική επιλογή, αποτελεί σταθερά στις πολιτικές της Τουρκίας εις βάρος του Ελληνισμού και των σημερινών εθνικών επιδιώξεων εκμεταλλεύσεως του υποθαλασσίου πλούτου στις ΑΟΖ Ελλάδος και Κύπρου. Η στρατιωτικοποίηση όλων των ζητημάτων που παρατηρείται τα τελευταία έτη, συνοδεύει πλέον τις τουρκικές επιλογές σε διπλωματικό επίπεδο, επειδή βλέπει ότι η ένοπλη απειλή της, αποφέρει αποτελέσματα.
Είτε η Ελλάδα και η Κύπρος υποχωρούν, είτε οι διεθνείς παίκτες που αποφασίζουν να συνεργασθούν με αυτές για το ενεργειακό παιχνίδι, εκφοβίζονται και αναδιπλώνονται, εγκαταλείποντας αυτόν που αναδεικνύεται σε “αδύναμο κρίκο”.
Η στρατιωτικοποίηση, απορρέει από την σταθερή ενίσχυση των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων που προωθείται με συνέπεια, σε αντίθεση με την Ελλάδα και Κύπρο που με πρόσχημα περισσότερο την οικονομική κρίση, εγκατέλειψαν την αμυντική προπαρασκευή τους κι εναπόθεσαν τις ελπίδες τους στις ΗΠΑ. Όμως η στρατιωτικοποίηση στην εξωτερική πολιτική, δεν αντιμετωπίζεται με εξευμενισμό.
Το εφεύρημα της “Γαλάζιας Πατρίδας” του Ερντογάν, ομοιάζει με αυθαίρετες απόπειρες άλλων χωρών κατά το παρελθόν, να θεωρήσουν “χωρικά ύδατα” τεράστιες θαλάσσιες εκτάσεις μακράν των ακτών τους. Στην δεκαετία του 1980, το καθεστώς Καντάφι υποστήριζε ότι τα χωρικά ύδατα της Λιβύης δεν εξετείνοντο στα 12 ν.μ. από τις ακτές αλλά ότι όλος ο Κόλπος της Σύρτεως, από το ανατολικό μέχρι το δυτικό άκρο του, αποτελούσε εθνικά χωρικά ύδατα! Η αντίδραση των ΗΠΑ, που συνέχισε να στέλνει Ομάδες Αεροπλανοφόρων και η στρατιωτική αντιμετώπιση οποιαδήποτε στρατιωτικής κινήσεως της Λιβύης, διέλυσε το όραμα του Καντάφι.
Αντίστοιχη πρέπει να είναι η στάση στην αυθαίρετη θέση της Τουρκίας για την Ανατολική Μεσόγειο. Η Κύπρος, χωρίς αποτρεπτική ισχύ λόγω ελλιπούς στρατιωτικού ισοζυγίου, δεν μπόρεσε να αποτρέψει την παρουσία στην ΑΟΖ της (με αμφιβόλου αποτελέσματος δραστηριοποίηση) τουρκικών ερευνητικών πλοίων, υπό την συνοδεία πολεμικών μονάδων.
Η Ελλάδα, που έχει υπολογίσιμη στρατιωτική ισχύ, προσπαθεί να ενισχύσει το αποτρεπτικό της μήνυμα αλλά η εμπειρία του παρελθόντος που έχει αποκομίσει η Τουρκία, δείχνει ότι απέναντι σε ισχυρή στρατιωτική αντίδραση, υποχωρεί. Συνεπώς, η τουρκική απειλή περί της αποστολής ερευνητικού σκάφους σε περιοχή που η Αθήνα θεωρεί ότι ανήκει στην υφαλοκρηπίδα της, είναι το πιθανότερο ενδεχόμενο.
Η Αθήνα πίστεψε παραπλανητικές διαβεβαιώσεις από την Λιβύη και αιφνιδιάσθηκε από τις συμφωνίες που υπέγραψε ο Σαράτζ με την Τουρκία. Αντί να προλάβει τις εξελίξεις, επιδιώκοντας στοιχειώδη ανάμειξη με μυστικές υπηρεσίες ή “αντιπροσώπους” στο έδαφος της χώρας αυτής, προκειμένου να διευκολυνθεί η απομάκρυνση του εχθρικού προς αυτήν σχήματος Σαράτζ, αναμένει τώρα την “μπάλα” να έλθει στο γήπεδό της… Όπου, δεν μπορεί να στρουθοκαμηλίζει και να εφαρμόζει την ίδια τακτική, “σφυρίζοντας διπλωματικώς αδιάφορα”.
Αλλαγή “πίστας”
Ελλάδα και Κύπρος, δεν έχουν άλλη επιλογή, από την στρατιωτικοποίηση, όπως ακριβώς πράττει η Τουρκία χωρίς κόστος. Ακόμη και αν ο Σαράτζ εξαφανισθεί και η Λιβύη αποκηρύξει τις συμφωνίες με την Άγκυρα, ο Ερντογάν θα εξακολουθήσει να διατυμπανίζει ότι η θαλάσσια περιοχή μεταξύ Δωδεκανήσου – Κύπρου είναι “δική του”. Απώτερη τουρκική επιδίωξη είναι να δηλώσει ότι απαγορεύει οποιαδήποτε υποθαλάσσια δραστηριότητα στην συγκεκριμένη περιοχή, προκειμένου να εμποδίσει τις εργασίες για τον EAST MED που πρόκειται να υπογράψουν Ελλάδα – Κύπρος – Ισραήλ στις 2 Ιανουαρίου 2020.
Εφόσον ο EAST MED αποτελεί επιλογή της ενεργειακής στρατηγικής της ΕΕ και σε αυτήν εμπλέκονται συνεργατικώς Ισραήλ και Αίγυπτος, η προφανής επιλογή για τον Ελληνισμό είναι μία διεθνής συμφωνία συγκροτήσεως πολυεθνικής αεροναυτικής δυνάμεως, η οποία θα “περιφρουρεί” την επίμαχη θαλάσσια περιοχή και θα αποτρέπει την οποιαδήποτε ενοχλητική τουρκική παρουσία. Αυτή είναι η νέα “πίστα”, στην οποία πρέπει να ανεβεί η Ελλάδα.
Από την ΕΕ, η Γαλλία δείχνει στην παρούσα συγκυρία να αποτελεί την μόνη χώρα που δεν επιθυμεί να συμβιβασθεί με τις αυθαιρεσίες της Τουρκίας. Λογικώς, η συμμετοχή σε μια τέτοια πολυεθνική δύναμη, μπορεί να έχει και ηγετικό χαρακτήρα. Η Ιταλία, ως άμεσα εμπλεκομένη σε όλο το φάσμα ερευνητικών δραστηριοτήτων στην περιοχή και ως απόληξη του EAST MED, θα έχει επίσης συμφέρον να συμμετέχει. Για το Ισραήλ, ο EAST MED έχει ζωτική σημασία και η αποστολή της ασφάλειάς του, δεν μπορεί να παραγνωρισθεί.
Αντιστοίχως για την Αίγυπτο, η συνεργασία με Ελλάδα, Κύπρο, ΕΕ και Ισραήλ, ενισχύει την θέση της ως ρυθμιστικού παράγοντος στην περιοχή. Ειδικώς ως προς την Τουρκία, αποδεικνύει ότι εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει την ηγέτιδα δύναμη στον Αραβικό κόσμο.
Μια τέτοια πολυεθνική αεροναυτική δύναμη που θα περιπολεί στην Ανατολική Μεσόγειο, μπορεί να απαγορεύσει την τουρκική αρπακτική ανάμειξη που αποσταθεροποιεί την περιοχή, απειλώντας την ενεργειακή πολιτική της ΕΕ και συνεργατών της. Αυτός όμως από τον οποίο εξαρτάται η διαμόρφωση του πλαισίου για κάτι τέτοιο, είναι η Ελλάδα.
Από την δυναμική στάση της Αθήνας έναντι μιας τουρκικής προκλήσεως στο “γήπεδό της”, δηλαδή μεταξύ Ρόδου – Καστελόριζου, εξαρτώνται τα πάντα για το μέλλον. Η Αθήνα δεν θα δώσει “εξετάσεις” μόνο στην Τουρκία αλλά πρωτίστως στον εαυτό της και σε όλους τους παίκτες της περιοχής με τους οποίους συνεργάζεται. Οι οποίοι ή θα την εγκαταλείψουν ή θα συνεχίσουν την συνεργασία.
ΣΑΒΒΑΣ ΒΛΑΣΗΣ
https://doureios.com/stratiotikopoiisi-oi-exetaseis-pou-prepei-na-dosei-i-athina/?fbclid=IwAR2fyw_fEa39DlkQZWwUteRG1svNcQ57HpLmVYsbBYvSEXmbK8THYSsyOR4
26/12/2019
2.
Όλα έτοιμα για την υπογραφή του EastMed
- Τα χαρακτηριστικά του έργου.
Πρόσκληση προς τους πρώην υπουργούς Ενέργειας, Γιώργο Σταθάκη και Πάνο Σκουρλέτη από τον ΣΥΡΙΖΑ και Γιάννη Μανιάτη από το Κίνημα Αλλαγής να παραστούν στην τελετή υπογραφής της Διακυβερνητικής Συμφωνίας μεταξύ της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ για τον αγωγό φυσικού αερίου EastMed, απηύθυνε σήμερα ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Κωστής Χατζηδάκης, ύστερα από συνεννόηση με τον πρωθυπουργό κ. Κυριάκο Μητσοτάκη. Παράλληλα από το ΥΠΕΝ έγινε γνωστό ότι πριν την υπογραφή της συμφωνίας, μεθαύριο Πέμπτη, θα υπογραφεί Προσύμφωνο Συνεργασίας (Letter of Intent) μεταξύ της ΔΕΠΑ και της Energean Oil & Gas, για την προμήθεια φυσικού αερίου μέσω του αγωγού.
Η τελετή της Διακυβερνητικής Συμφωνίας θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη παρουσία του Πρωθυπουργού, κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Νίκου Αναστασιάδη και του Πρωθυπουργού του Ισραήλ, κ. Μπενιαμίν Νετανιάχου.
Ο Κωστής Χατζηδάκης δήλωσε σχετικά: "O EastMed είναι ένα σχέδιο ειρήνης και συνεργασίας στην ΝΑ Μεσόγειο, σε μια περιοχή δυστυχώς διαχρονικά γνωστή για μια σειρά εντάσεων και συγκρούσεων. Είναι ένα σχέδιο που φέρνει πιο κοντά την Ελλάδα με την Κύπρο και το Ισραήλ. Ένα σχέδιο που στηρίζεται από την ΕΕ και συμβάλλει στην ενεργειακή ασφάλεια της ίδιας της Ευρώπης. Είναι όμως και ένα σχέδιο στο οποίο αποτυπώνεται - κατ΄εξαίρεσιν ίσως- η συνέχεια της εξωτερικής και ενεργειακής πολιτικής της χώρας. Γι΄αυτό και κάλεσα τους συναδέλφους Γιάννη Μανιάτη,. Πάνο Σκουρλέτη και Γιώργο Σταθάκη να παραστούν στην μεθαυριανή τελετή για τον EastMed, καθώς συνέβαλαν κι εκείνοι από την πλευρά να γίνει αυτό το σχέδιο πράξη. Με σοβαρότητα και εθνική ενότητα μπορούμε να χτίσουμε μια ισχυρή Ελλάδα".
Πριν από την υπογραφή της διακυβερνητικής συμφωνίας για τονEastMed, την ίδια μέρα, στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Μεσογείων 119, θα υπογραφεί το Προσύμφωνο μεταξύ της ΔΕΠΑ και της EnergeanOil&Gas, παρουσία της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου.
Όπως επισημαίνει το ΥΠΕΝ, πρόκειται για μια πολύ σημαντική εξέλιξη διότι ανοίγει ο δρόμος για την υπογραφή της πρώτης εμπορικής συμφωνίας που θα δεσμεύει ποσότητες φυσικού αερίου για την υλοποίηση του αγωγού EastMed.Η ΔΕΠΑ θα μπορεί να αγοράζει ποσότητες φυσικού αερίου από την Energean Oil & Gas που δραστηριοποιείται στο Ισραήλ. Αυτές οι ποσότητες ανέρχονται περίπου στο 20% της αρχικής δυναμικότητας του δικτύου και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για περαιτέρω ανάπτυξη των ισραηλινών αποθεμάτων φυσικού αερίου που βρίσκονται ή θα εντοπισθούν στην ΑΟΖ του Ισραήλ.
"Αυτή η συμφωνία αποτελεί απάντηση σε όσους θεωρούν το σχέδιοτου EastMed αισιόδοξο, καθώς δίνεται η προοπτική της εμπορικής υπόστασης και οικονομικής βιωσιμότητας στον αγωγό", τονίζει το ΥΠΕΝ.
Εξάλλου σε ενημερωτικό σημείωμα για το έργο το υπουργείο επισημαίνει τα εξής:
Ο αγωγός EastMed, ο οποίος σχεδιάζεται να λειτουργεί συμπληρωματικά με άλλα έργα της ευρύτερης περιοχής, αποτελεί σήμερα το πιο ώριμο έργο για την επίτευξη του στόχου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη δημιουργία ενός ενεργειακού διαδρόμου που θα συνδέει τις νέες πηγές φυσικού αερίου της Ανατ. Μεσογείου και τις αγορές της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της ΝΑ Ευρώπης.
Τα κοιτάσματα της Ανατ. Μεσογείου, με εξαίρεση αυτά της Αιγύπτου, εκτιμάται ότι επαρκούν για την κάλυψη της εσωτερικής ζήτησης του Ισραήλ, της Κύπρου και της Ιορδανίας προσκείμενων αγορών επιτρέποντας την εξαγωγή περίπου 25 Bcm/έτος.
Το έργο EastMed αναγνωρίζεται, από το 2013, ως Έργο Κοινού Ενδιαφέροντος (PCI), βάσει του κανονισμού της ΕΕ 347/2013 και στον πλέον πρόσφατο κατάλογο που δημοσιεύθηκε από την Ε. Επιτροπή στις 31 Οκτωβρίου 2019 συμπεριλαμβάνεται στην ίδια ομάδα έργων με τον υποθαλάσσιο αγωγό Poseidon. Η αναγνώριση των Αγωγών EastMed και Ποσειδών ως Έργων Κοινού Ενδιαφέροντος είναι εξαιρετικής σημασίας, καθώς παρέχει πρόσβαση σε συν-χρηματοδοτικά προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη διεξαγωγή μελετών αλλά και μελλοντικά για έργα κατασκευής.
Κατά την περίοδο 2015-2018 η ΥΑΦΑ ΠΟΣΕΙΔΩΝ Α.Ε. που ανήκει κατά 50% στη ΔΕΠΑ και κατά 50% στην Edison, με την υποστήριξη επιχορήγησης 2 εκατ. ευρώ από την ΕΕ, ολοκλήρωσε τις τεχνικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές μελέτες (pre-FEED phase), επιβεβαιώνοντας ότι το Έργο του Αγωγού EastMed είναι τεχνικά εφικτό, οικονομικά βιώσιμο, ανταγωνιστικό, και συμπληρωματικό με εναλλακτικές εξαγωγικές προτάσεις στην περιοχή.
Τον Ιούνιο του 2018, το Έργο του Αγωγού EastMed έλαβε πρόσθετη συγχρηματοδότηση από το πρόγραμμα CEF (Connect Europe Facility) της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνολικού ποσού 34,5 εκ. Η σχετική συμφωνία επιχορήγησης μεταξύ της ΥΑΦΑ-ΠΟΣΕΙΔΩΝ Α.Ε και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής καλύπτει δραστηριότητες που σχετίζονται με την ολοκλήρωση της φάσης FEED (τεχνικές, οικονομικές, περιβαλλοντικές μελέτες καθώς και την Λεπτομερή Υποθαλάσσια Έρευνα (DMS) και την ωρίμανση του έργου σε επίπεδο λήψης Τελικής Επενδυτικής Απόφασης (FID)
Τον Σεπτέμβριο 2019, η INEA (θεσμικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπεύθυνο για το προαναφερόμενο πρόγραμμα συν-χρηματοδότησης), εκταμίευσε προπληρωμή ποσού 13,8 εκ. Euro προς άμεση υποστήριξη του Έργου. H επιχορήγηση του συνολικού ποσού, έως 34,5 εκ.Euro, υπόκειται σε αξιολόγηση της Ευρωπαϊκή Επιτροπής (INEA και άλλες συναρμόδιες διευθύνσεις) κατόπιν της ολοκλήρωσης των συν-χρηματοδοτούμενων δραστηριοτήτων.
Προκειμένου η ΥΑΦΑ ΠΟΣΕΙΔΩΝ Α.Ε. να προχωρήσει στην επόμενη φάση ανάπτυξης του έργου, οι Μέτοχοι της Εταιρείας έχουν προσδιορίσει την ανάγκη να εφαρμοστεί μία ταχεία προσέγγιση αποσκοπώντας στην πλήρωση των προϋποθέσεων που απαιτούνται για την λήψη της Τελικής Επενδυτικής Απόφασης (FID) εντός 2 - 3 ετών. Το συνολικό κόστος αυτών των ενεργειών εκτιμάται ότι θα ανέλθει στα περίπου 70 εκατομμύρια ΕΥΡΩ. Εφόσον η τελική επενδυτική απόφαση ληφθεί το 2022 και ξεκινήσει αμέσως η κατασκευή του το έργο εκτιμάται ότι θα τεθεί σε λειτουργία έως το 2025.
Το Δεκέμβριο του 2018 ολοκληρώθηκαν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της Κύπρου, της Ελλάδας, του Ισραήλ και της Ιταλίας για τη σύναψη Διακυβερνητικής Συμφωνίας (IGA) για την υποστήριξη της υλοποίησης του έργου. Το κείμενο έλαβε τη σχετική έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής τον Φεβρουάριο του 2019.
To θέμα του East Med συζητήθηκε όλους τους τελευταίους μήνες μεταξύ των υπουργών Ενέργειας, της Ελλάδας, κ. Κωστή Χατζηδάκη, του Ισραήλ, κ. Yuval Steinitz και της Κύπρου, κ. Γιώργου Λακκοτρύπη. Ιδιαίτερα το ζήτημα συζητήθηκε στα τέλη Ιουλίου του 2019, στο Κάιρο, στο πλαίσιο του East Med Gas Forum, στις 7 Αυγούστου στη τριμερή συνάντηση Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ, παρουσία των ΗΠΑ στην Αθήνα, αλλά και στη διμερή συνάντηση μεταξύ των κ. Κωστή Χατζηδάκη και κ. Yuval Steinitz στις 10 Δεκεμβρίου 2019 στη Μαδρίτη. Σημειώνεται ότι λίγες ημέρες πριν αυτήν τη συνάντηση είχαν προηγηθεί οι δηλώσεις Ερντογάν με τις οποίες αμφισβητούσε το δικαίωμα των χωρών να προχωρήσουν στην κατασκευή του αγωγού.
Στη συνέχεια υπήρξαν συνεννοήσεις μεταξύ του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, του κ. Μπενιαμίν Νετανιάχου και του κ. Νίκου Αναστασιάδη και τελικώς αποφασίσθηκε η υπογραφή της συμφωνίας στις 2 Ιανουαρίου του 2020 στην Αθήνα.
Τεχνικά χαρακτηριστικά έργου
Μήκος: 1.872 χλμ., εκ των οποίων 1.335 χλμ. περίπου υποθαλάσσιο τμήμα
και 537 χλμ. περίπου χερσαίο.
Αρχική Δυναμικότητα: 10 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (ΔΚΜ) φ.α. ετησίως.
Επέκταση Δυναμικότητας: έως 20 ΔΚΜ φ.α. ετησίως.
Προϋπολογισμός (για την αρχική δυναμικότητα): 5,2 δισ. ΕΥΡΩ.
Ο αγωγός Eastern Mediterranean Pipeline ("EastMed") αποσκοπεί στην απευθείας διασύνδεση των κοιτασμάτων της Νοτιοανατολικής Μεσογείου με το Ευρωπαϊκό Σύστημα Φυσικού Αερίου, μέσω της Ελλάδας.
Εκτείνεται σε μήκος περίπου 1.900 χιλιομέτρων, με σχεδιαζόμενη δυναμικότητα 10 ΔΚΜ φ.α. ετησίως, ξεκινώντας από τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο μέχρι το σημείο διασύνδεσης με τον αγωγό ΠΟΣΕΙΔΩΝ. Το έργο αποτελείται από τα παρακάτω επιμέρους τμήματα:
- 165χλμ, περίπου υποθαλάσσιου αγωγού από την Λεκάνη της Λεβαντίνης
μέχρι την Κύπρο.
- 732χλμ περίπου υποθαλάσσιου αγωγού από την Κύπρο έως την Κρήτη.
- 421χλμ. περίπου Υποθαλάσσιου αγωγού από την Κρήτη μέχρι την Πελοπόννησο.
- 292 χλμ περίπου για τη διάσχιση της Πελοπόννησο μέχρι τα παράλια
του Πατραϊκού κόλπου
- 17 χλμ. περίπου υποθαλάσσιου αγωγού για τη διάσχιση του Πατραϊκού κόλπου.
- 245 χλμ για τη διάσχιση της Δυτικής Ελλάδας μέχρι το Φλωροβούνι Θεσπρωτίας.
Στο Φλωροβούνι προβλέπεται η διασύνδεσή του με τον υποθαλάσσιο αγωγού φ.α. Ελλάδας - Ιταλίας ΠΟΣΕΙΔΩΝ, μήκους 210 χλμ περίπου. Το κόστος κατασκευής του υποθαλάσσιου αγωγού ΠΟΣΕΙΔΩΝ ανέρχεται σε 0.9 δισ. ΕΥΡΩ.
Από το καλοκαίρι του 2014, την ανάπτυξη του αγωγού EastMed έχει αναλάβει και διεκπεραιώνει η ελληνική εταιρεία "Υποθαλάσσιος Αγωγός Φυσικού Αερίου Ελλάδος - Ιταλίας ΠΟΣΕΙΔΩΝ Α.Ε.", στην οποία συμμετέχουν ισοµερώς η ΔΕΠΑ και η Ιταλική EDISON.
Το κόστος του αγωγού Eastmed μέχρι την Ιταλία έχει υπολογισθεί σε περίπου 6 δισ. δολάρια. Ωστόσο, με τη συνεχή τεχνολογική εξέλιξη, η δυναμικότητα του αγωγού ενδέχεται να αυξηθεί περαιτέρω, μεταφέροντας με οικονομίες κλίμακας ποσότητες πέραν των 10 ΔΚΜ ετησίως του αρχικού σχεδιασμού του, γεγονός το οποίο θα αλλάξει άρδην την οικονομική δυναμική του έργου.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
https://www.capital.gr/epikairotita/3402126/ola-etoima
-gia-tin-upografi-tou-eastmed-ta-xaraktiristika-tou-ergou
31/12/2019
3.
Nέα μεγάλη εθνική ήττα είναι προ των πυλών.
Θεωρώ τελείως πρόωρους και άσκοπους τους πανηγυρισμούς για την υπογραφή της συμφωνίας κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου EastMed που θα γίνει στις 2 Ιανουαρίου 2020. Κατ’ αρχάς ο αγωγός αυτός θα περάσει από την περιοχή που η Τουρκία διεκδικεί ως δική της ΑΟΖ με το πρόσφατο μνημόνιο με τη Λιβύη, και έχει στείλει μάλιστα και σχετική επιστολή στον ΟΗΕ για να την κατοχυρώσει και νομικά. Εφόσον λοιπόν εμείς ΔΕΝ έχουμε ανακηρύξει καμία ΑΟΖ πουθενά (όπως δεν έχουμε οριοθετήσει και υφαλοκρηπίδα) αυτή που υφίσταται νομικά προς το παρόν είναι μόνο της Τουρκίας.
Προσωπικά, δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία πως η Τουρκία θα πράξει οτιδήποτε είναι αναγκαίο προκειμένου να κρατήσει στην εξουσία την κυβέρνηση Σαράτζ της Τρίπολης με την οποία υπέγραψε το διμερές μνημόνιο κάνοντας την αρχή του ακρωτηριασμού της ελληνικής ΑΟΖ. Θα στείλει στρατιωτικές δυνάμεις στη Λιβύη και θα αναλάβει επιχειρήσεις κατά των δυνάμεων του στρατάρχη Χάφταρ ώστε να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η κατάσταση αυτή θυμίζει έντονα τον τρόπο που ο Χίτλερ παρενέβη με στρατιωτικά μέσα υπέρ του Φράνκο στον Ισπανικό Εμφύλιο το 1936-39 εξασφαλίζοντας το αποτέλεσμα που επεδίωκε. Το ερώτημα είναι αν η Ελλάδα θα καθίσει (ως συνήθως) και πάλι με σταυρωμένα χέρια και θα επιτρέψει στις τουρκικές αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις να μεταβούν στη Λιβύη για να δράσουν ενάντια στα εθνικά μας συμφέροντα. Η Ελλάδα έχει τόσο αεροπορική όσο και ναυτική υπεροχή στο Λιβυκό πέλαγος και μπορεί να καταφέρει συντριπτικό πλήγμα στην Τουρκία σε περίπτωση στρατιωτικοποίησης της σύγκρουσης, και επιπλέον έχει κάθε νόμιμο δικαίωμα να το πράξει (από κοινού με την Αίγυπτο) διότι υπάρχουν αποφάσεις του ΟΗΕ που επιβάλουν εμπάργκο όπλων στους εμπολέμους της Λιβύης.
Το πιθανότερο όμως είναι να μην υπάρξει καμία τέτοια στρατιωτική παρέμβαση της Ελλάδας διότι προφανώς δεν θα μας δώσουν τη σχετική έγκριση οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί, των οποίων είμαστε ουσιαστικά προτεκτοράτο. Αν η Τουρκία καταφέρει τελικά χάρη στη δική φοβία και παθητικότητα να κρατήσει όρθιο το καθεστώς Σάρατζ στην Τρίπολη, τότε τα πράγματα θα είναι πολύ σκούρα για εμάς στο εγγύς μέλλον. Η Τουρκία που δεν αρκείται μόνο σε διπλωματικές πιέσεις και ενέργειες όπως εμείς αλλά έχει αποδείξει επανειλημμένα ότι ξέρει να χρησιμοποιεί εξίσου καλά και τη στρατιωτική της ισχύ, απλούστατα δεν θα επιτρέψει να διέλθει ο αγωγός EastMed από τη δική της ΑΟΖ και θα εμποδίσει κάθε σχετική απόπειρα με σαφή απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας.
Φυσικά απέναντι σε μια τέτοια τουρκική στάση δεν θα αντιδράσει κανείς δυναμικά για να βάλει την Τουρκία στη θέση της. Η Ιταλία είναι πολύ μακριά για να ανακατευτεί, η Κύπρος είναι ουσιαστικά άοπλη, η Ελλάδα κυβερνάται από μια ψοφοδεή πολιτική τάξη και οι ΗΠΑ δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να σπρώξουν την Τουρκία στην αγκαλιά της Ρωσίας. Το Ισραήλ που θεωρητικά είναι η μόνη χώρα της Ανατολικής Μεσογείου που μπορεί να φοβίσει τους Τούρκους, ήδη ξεκαθάρισε μέσω του υπουργού Εξωτερικών του ότι δεν είναι διατεθειμένο σε καμία περίπτωση να έρθει σε στρατιωτική αντιπαράθεση με την Τουρκία για το θέμα των ΑΟΖ. Επομένως, η πιθανότερη εξέλιξη είναι να περάσει τελικά ο ωμός τουρκικός εκβιασμός και να προσκληθεί κάποια στιγμή εκ των υστέρων και η Τουρκία να υπογράψει ως συμβαλλόμενο μέρος τη συμφωνία κατασκευής του αγωγού EastMed, γεγονός που αφενός θα της αποφέρει σημαντικό οικονομικό όφελος και αφετέρου θα νομιμοποιήσει με τον πιο ηχηρό τρόπο τις αξιώσεις της περί «γαλάζιας πατρίδας» 462.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Άρα οι διθυραμβικές δηλώσεις των Ελλήνων αξιωματούχων για τη δήθεν μεγάλη επιτυχία που κατήγαγαν στην εξωτερική πολιτική με την υπογραφή της συμφωνίας του EastMed από Ιταλία, Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ, αποσκοπούν μόνο στο να κοροϊδέψουν και να αποκοιμίσουν τον ελληνικό λαό ώστε να πιστέψει πως οι τουρκικές απειλές είναι υπό έλεγχο και πως η Ελλάδα έχει τάχα ισχυρές συμμαχίες. Πρόκειται απλούστατα για μπούρδες. Η Ελλάδα επί χρόνια εκπέμπει διαρκώς το μήνυμα πως δεν έχει όρεξη να αγωνιστεί για τίποτα (η προδοσία της Μακεδονίας απέναντι σε ένα ουσιαστικά ανύπαρκτο αλλά θρασύ κράτος άνοιξε την όρεξη σε όλους τους γείτονές μας να εντείνουν τις κάθε είδους πιέσεις σε βάρος μας), και πως ΔΕΝ σκοπεύει να χρησιμοποιήσει στρατιωτικά μέσα σε ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ για να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα - τα σύνορά μας είναι διάτρητα και τα περνούν καθημερινά εντελώς ανεμπόδιστοι εκατοντάδες λαθρομετανάστες, οι παραβιάσεις των χωρικών μας υδάτων και του εναέριου χώρου μας είναι χιλιάδες κάθε χρόνο, και δεν τολμάμε να καταρρίψουμε ούτε τα τουρκικά μη επανδρωμένα κατασκοπευτικά drones που πετούν προκλητικά πάνω από τα νησιά μας. Επομένως ο εξευτελισμός μας από τους Τούρκους είναι θέμα χρόνου να συμβεί, και η νέα μεγάλη εθνική ήττα είναι προ των πυλών.
Stirlitz
https://www.capital.gr/forum/thread/6657726?messageId=6657726
31/12/2019
Nέα μεγάλη εθνική ήττα είναι προ των πυλών.
Θεωρώ τελείως πρόωρους και άσκοπους τους πανηγυρισμούς για την υπογραφή της συμφωνίας κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου EastMed που θα γίνει στις 2 Ιανουαρίου 2020. Κατ’ αρχάς ο αγωγός αυτός θα περάσει από την περιοχή που η Τουρκία διεκδικεί ως δική της ΑΟΖ με το πρόσφατο μνημόνιο με τη Λιβύη, και έχει στείλει μάλιστα και σχετική επιστολή στον ΟΗΕ για να την κατοχυρώσει και νομικά. Εφόσον λοιπόν εμείς ΔΕΝ έχουμε ανακηρύξει καμία ΑΟΖ πουθενά (όπως δεν έχουμε οριοθετήσει και υφαλοκρηπίδα) αυτή που υφίσταται νομικά προς το παρόν είναι μόνο της Τουρκίας.
Προσωπικά, δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία πως η Τουρκία θα πράξει οτιδήποτε είναι αναγκαίο προκειμένου να κρατήσει στην εξουσία την κυβέρνηση Σαράτζ της Τρίπολης με την οποία υπέγραψε το διμερές μνημόνιο κάνοντας την αρχή του ακρωτηριασμού της ελληνικής ΑΟΖ. Θα στείλει στρατιωτικές δυνάμεις στη Λιβύη και θα αναλάβει επιχειρήσεις κατά των δυνάμεων του στρατάρχη Χάφταρ ώστε να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η κατάσταση αυτή θυμίζει έντονα τον τρόπο που ο Χίτλερ παρενέβη με στρατιωτικά μέσα υπέρ του Φράνκο στον Ισπανικό Εμφύλιο το 1936-39 εξασφαλίζοντας το αποτέλεσμα που επεδίωκε. Το ερώτημα είναι αν η Ελλάδα θα καθίσει (ως συνήθως) και πάλι με σταυρωμένα χέρια και θα επιτρέψει στις τουρκικές αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις να μεταβούν στη Λιβύη για να δράσουν ενάντια στα εθνικά μας συμφέροντα. Η Ελλάδα έχει τόσο αεροπορική όσο και ναυτική υπεροχή στο Λιβυκό πέλαγος και μπορεί να καταφέρει συντριπτικό πλήγμα στην Τουρκία σε περίπτωση στρατιωτικοποίησης της σύγκρουσης, και επιπλέον έχει κάθε νόμιμο δικαίωμα να το πράξει (από κοινού με την Αίγυπτο) διότι υπάρχουν αποφάσεις του ΟΗΕ που επιβάλουν εμπάργκο όπλων στους εμπολέμους της Λιβύης.
Το πιθανότερο όμως είναι να μην υπάρξει καμία τέτοια στρατιωτική παρέμβαση της Ελλάδας διότι προφανώς δεν θα μας δώσουν τη σχετική έγκριση οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί, των οποίων είμαστε ουσιαστικά προτεκτοράτο. Αν η Τουρκία καταφέρει τελικά χάρη στη δική φοβία και παθητικότητα να κρατήσει όρθιο το καθεστώς Σάρατζ στην Τρίπολη, τότε τα πράγματα θα είναι πολύ σκούρα για εμάς στο εγγύς μέλλον. Η Τουρκία που δεν αρκείται μόνο σε διπλωματικές πιέσεις και ενέργειες όπως εμείς αλλά έχει αποδείξει επανειλημμένα ότι ξέρει να χρησιμοποιεί εξίσου καλά και τη στρατιωτική της ισχύ, απλούστατα δεν θα επιτρέψει να διέλθει ο αγωγός EastMed από τη δική της ΑΟΖ και θα εμποδίσει κάθε σχετική απόπειρα με σαφή απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας.
Φυσικά απέναντι σε μια τέτοια τουρκική στάση δεν θα αντιδράσει κανείς δυναμικά για να βάλει την Τουρκία στη θέση της. Η Ιταλία είναι πολύ μακριά για να ανακατευτεί, η Κύπρος είναι ουσιαστικά άοπλη, η Ελλάδα κυβερνάται από μια ψοφοδεή πολιτική τάξη και οι ΗΠΑ δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να σπρώξουν την Τουρκία στην αγκαλιά της Ρωσίας. Το Ισραήλ που θεωρητικά είναι η μόνη χώρα της Ανατολικής Μεσογείου που μπορεί να φοβίσει τους Τούρκους, ήδη ξεκαθάρισε μέσω του υπουργού Εξωτερικών του ότι δεν είναι διατεθειμένο σε καμία περίπτωση να έρθει σε στρατιωτική αντιπαράθεση με την Τουρκία για το θέμα των ΑΟΖ. Επομένως, η πιθανότερη εξέλιξη είναι να περάσει τελικά ο ωμός τουρκικός εκβιασμός και να προσκληθεί κάποια στιγμή εκ των υστέρων και η Τουρκία να υπογράψει ως συμβαλλόμενο μέρος τη συμφωνία κατασκευής του αγωγού EastMed, γεγονός που αφενός θα της αποφέρει σημαντικό οικονομικό όφελος και αφετέρου θα νομιμοποιήσει με τον πιο ηχηρό τρόπο τις αξιώσεις της περί «γαλάζιας πατρίδας» 462.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Άρα οι διθυραμβικές δηλώσεις των Ελλήνων αξιωματούχων για τη δήθεν μεγάλη επιτυχία που κατήγαγαν στην εξωτερική πολιτική με την υπογραφή της συμφωνίας του EastMed από Ιταλία, Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ, αποσκοπούν μόνο στο να κοροϊδέψουν και να αποκοιμίσουν τον ελληνικό λαό ώστε να πιστέψει πως οι τουρκικές απειλές είναι υπό έλεγχο και πως η Ελλάδα έχει τάχα ισχυρές συμμαχίες. Πρόκειται απλούστατα για μπούρδες. Η Ελλάδα επί χρόνια εκπέμπει διαρκώς το μήνυμα πως δεν έχει όρεξη να αγωνιστεί για τίποτα (η προδοσία της Μακεδονίας απέναντι σε ένα ουσιαστικά ανύπαρκτο αλλά θρασύ κράτος άνοιξε την όρεξη σε όλους τους γείτονές μας να εντείνουν τις κάθε είδους πιέσεις σε βάρος μας), και πως ΔΕΝ σκοπεύει να χρησιμοποιήσει στρατιωτικά μέσα σε ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ για να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα - τα σύνορά μας είναι διάτρητα και τα περνούν καθημερινά εντελώς ανεμπόδιστοι εκατοντάδες λαθρομετανάστες, οι παραβιάσεις των χωρικών μας υδάτων και του εναέριου χώρου μας είναι χιλιάδες κάθε χρόνο, και δεν τολμάμε να καταρρίψουμε ούτε τα τουρκικά μη επανδρωμένα κατασκοπευτικά drones που πετούν προκλητικά πάνω από τα νησιά μας. Επομένως ο εξευτελισμός μας από τους Τούρκους είναι θέμα χρόνου να συμβεί, και η νέα μεγάλη εθνική ήττα είναι προ των πυλών.
Stirlitz
https://www.capital.gr/forum/thread/6657726?messageId=6657726
31/12/2019