Θλιβερό φινάλε της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής οι κυρώσεις για τον Nord Stream.




Θλιβερό φινάλε της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής
 οι κυρώσεις για τον Nord Stream

Tom Luongo, Zero Hedge

[ Το κατωτέρω  άρθρο Αμερικανού δημοσιογράφου φωτίζει την βαρύτητα, τις διαστάσεις και τις συνέπειες γεγονότος των τελευταίων ημερών, που διαγράφεται ήδη ως το σημαντικότερο του χρόνου που λήγει και που  πιθανώτατα θα κριθεί από μελλοντικούς ιστορικούς ως  ο αποφασιστικός καταλύτης ριζικών γεωπολιτικών ανατροπών και μεταμορφώσεων.]

Μετάφραση/ εισαγωγή: Μιχαήλ Στυλιανού

Οι ΗΠΑ αυτήν την βδομάδα πέρασαν τον Ρουβίκωνα. Και δεν αναφέρομαι στην γελοία παραπομπή του Προέδρου Τραμπ επειδή έκανε την δουλειά του.

Αναφέρομαι στο ψήφισμα NDAA*, που περιλαμβάνει και  διατάξεις  βαρύτατων κυρώσεων σε  βάρος όσων συνδέονται με την αποπεράτωση του αγωγού Nord Stream 2.

Oι HΠΑ δια νόμου απολύουν τώρα κάθε σύμμαχο ή εταίρο που προβαίνει σε οικονομική δραστηριότητα  την οποία αυτές δεν εγκρίνουν. Το κάναμε αυτό κάθε φορά σε χώρες τις οποίες θεωρούμε ανταγωνιστικές, ή που έχουν διαπράξει «παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων», ή παραβίασαν το Διεθνές Δίκαιο και τους κοινωνικούς κανόνες…

Εδώ πρόκειται για μιαν απλή εμπορική συναλλαγή. Ναι, έχει γεωπολιτικές επιπτώσεις, αλλά αυτές είναι δευτερεύουσες. Κανείς δεν θα υποστεί βλάβη από τον αγωγό Nord Stream 2. Η πραγματική βλάβη αφορά στην ικανότητα των ΗΠΑ να αναγκάζουν τις χώρες της Ευρώπης να ακολουθούν τις αντιρωσικές πολιτικές τους.

Γι΄αυτόν τον αγωγό δεν πέφτει λόγος στις ΗΠΑ. Είναι ένα ενεργειακό πρόγραμμα στο οποίο ελεύθερα εντάχθηκαν έξη εταιρείες τηρώντας τους κανονισμούς της Ε.Ε. (που, χάρις στις πιέσεις των ΗΠΑ, μεταβλήθηκαν κατά την κατασκευή του) . Είναι ένα πρόγραμμα που προορίζεται να εξασφαλίσει ενεργειακή ασφάλεια στην Γερμανία.

Η Γερμανία έχει ανάγκη τον αγωγό, και ανάγκη επίσης τον έχει η περισσότερη Ευρώπη, με μεταπώληση του αερίου.                                                 

Οι ΗΠΑ  προβαίνουν τώρα σ’ αυτό το βήμα με αυτοκρατορικό  ουκάζιο, επειδή κάθε άλλη προσπάθεια  τους απέτυχε. Αυτό προϋποθέτει ότι η Ρωσία και οι Ευρώπη είναι εχθροί. Αλλά δεν είναι. Εάν ο γερουσιαστής Τεντ Κρούζ ( Σημ. μτφ: εισηγητής του ψηφίσματος) επιθυμεί να προσδιορίσει έτσι την σχέση μαζί τους θα έπρεπε να εισαγάγει την κήρυξη πολέμου κατά της Ρωσίας και να επιβάλει μιαν ανάλογη απόφαση του ΝΑΤΟ.

Αυτό δεν το κάνει. Απλά προκαλεί ένα διεθνές επεισόδιο και εξασφαλίζει ότι η διάσπαση του ΝΑΤΟ θα έρθει πολύ πιο γρήγορα.

Μα σοβαρά αυτοί οι άνθρωποι είναι τόσο εγκεφαλικά νεκροί;

'Ετσι νομίζω τελικά.

Και αυτό δείχνει πόσο σημαντικό είναι το ζήτημα, όχι μόνο για την Ρωσία αλλά και για την Γερμανία και την Ε. Ε.

Η Ευρώπη είναι έτοιμη να αντιταχτεί στις ΗΠΑ στο θέμα του Αγωγού, σε βαθμό που να αναγκάσει τις ΗΠΑ να καταστρέψουν την φήμη τους απροκάλυπτα και απροσχημάτιστα τους στους Ευρωπαίους επιχειρηματίες και στις κυβερνήσεις, μόνο και μόνο για να σταματήσουν έναν αγωγό σε μια περιοχή όπου θα απαιτηθούν πολλαπλοί αγωγοί αερίου για την μελλοντική της  ανάπτυξη.

Αυτό είναι το ισοδύναμο της επιλογής πυρηνικού πολέμου.

Και οι νεοσυντηρητικοί και η Γερουσία μόλις πάτησαν το κουμπί.

Η Ευρώπη καταλαβαίνει τι ακριβώς σημαίνει αυτό, οι ΗΠΑ  επιμένουν στην αυτοκρατορική τους θέση του άρχοντα  που καθορίζει την πολιτική για όλο τον κόσμο. Εάν μπορεί να καθορίζει την ενεργειακή πολιτική για την Ευρώπη τότε μπορεί να καθορίζει τα πάντα.

Και είναι φανερό ότι η ηγεσία στην Ευρώπη έχει απαυδήσει με το σημερινό καθεστώς. Η κυβέρνηση Τραμπ χρησιμοποίησε εξ αρχής το ΝΑΤΟ σαν προκάλυμμα για να μεταμφιέσει τις πραγματικές προθέσεις της , που είναι η συνέχιση της κυριαρχίας της στις ευρωπαϊκές πολιτικές επιλογές.

Ο Τραμπ παραπονείται ότι οι ΗΠΑ πληρώνουν το ΝΑΤΟ για να προστατεύει την Ευρώπη, αλλά η Ευρώπη αγοράζει την ενέργειά της από την Ρωσία. Αυτό είναι άδικο, γκρινιάζει ο Τραμπ, σαν μικρή σκυλίτσα, αν και επιφανειακά έχει δίκιο. Αλλά, εάν η τελευταία σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ αποτελεί μιαν ένδειξη, η Ευρώπη δεν ενδιαφέρεται πια γι΄αυτήν την λειτουργία του ΝΑΤΟ. Ο Γάλλος Πρόεδρος Εμμάνουελ Μακρόν θέλει τον αναπροσανατολισμό του ΝΑΤΟ στην καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας  -μια τρομερή ιδέα.

Το ΝΑΤΟ πρέπει απλά να τερματιστεί

Αλλά θα προσέξατε πως ο Τραμπ έπαψε να μιλά πια γι’ αυτό. Θέλει να προικιστεί το ΝΑΤΟ με περισσότερα εκατομμύρια, ενώ τις πολιτικές κατευθύνσεις του να καθορίζουν πάντοτε οι ΗΠΑ. Και αυτό δεν είναι μια δημαγωγική ρητορική, είναι η σπάθη του Δαμοκλέους πάνω από το κεφάλι της Ευρώπης.

Η αμερικανική ανάμειξη θα όφειλε να τερματιστεί άμεσα, τα στρατεύματα να επιστρέψουν στις ΗΠΑ και τα δισεκατομμύρια δολάρια να δαπανώνται εδώ στις ΗΠΑ, αντί να ξοδεύονται στην Ευρώπη για το στήσιμο πυραύλων εναντίον μιας Ρωσίας τελείως άσχετης με αυτοκρατορικά σχέδια και εντελώς αδιάφορης γι’ αυτά. Και ο Τραμπ επίσης το ξέρει αυτό, αλλά πιστεύει ότι η ματαίωση της εγκατάστασης του Αγωγού Nordstream 2 είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσει η Ευρώπη.

Η ώρα σήμανε για την Ευρώπη να λειτουργεί ανεξάρτητα από τις ΗΠΑ. Όσο και αν περιφρονώ την Ε.Ε., το να αποδεσμευτεί από τις ΗΠΑ στην ενεργητική πολιτική είναι ένα μέσο για να μπορέσει να αντιμετωπίσει  στην συνέχεια τα εσωτερικά προβλήματά της. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει όσο οι ΗΠΑ την απειλούν. Πρώτα οχύρωση κατά της άμεσης απειλής.
                                                                                                                              Και αυτό σημαίνει προστασία των επιχειρήσεων και των πολιτών της από τις πειρατικές επιθέσεις των εξουσιομανών νεοσυντηρητικών στην  αμερικανική Γερουσία, όπως ο Τεντ Κρουζ και ο Λίντσεϋ Γκράχαμ.

Η ελβετική εταιρεία Allseas, που εγκαθιστά τον αγωγό Nordstream 2,  ανέστειλε προς το παρόν τις εργασίες της, αναμένοντας οδηγίες από τις ΗΠΑ. Η Gazprom πιθανώς θα παρέμβει για να τελειώσει το έργο και η Γερμανία θα δώσει το πράσινο φως και τις απαραίτητες άδειες για την αποπεράτωση της εγκατάστασης του αγωγού.

Οι εκεί  εργαζόμενοι θα απολυθούν παραμονές Χριστουγέννων, στρέφοντας χιλιάδες κόσμου εναντίον των ΗΠΑ.  Και η βιασύνη να τελειώσει γρήγορα ο αγωγός έπαψε τώρα να έχει λόγο υπάρξεως αφού, Ουκρανία και Ρωσία συμφώνησαν για ένα νέο πενταετές συμβόλαιο ενοικίασης του ουκρανικού αγωγού. Αυτό εξασφαλίζει στην Γκαζπρόμ την δυνατότητα να  τηρήσει τις συμβατικές υποχρεώσεις της, με παραδόσεις αερίου  στην Ευρώπη που κανείς δεν πίστευε πως θα γίνονταν έγκαιρα.

Αλλά όταν δεν πραγματοποιήθηκε η απειλή των Ουκρανών ναζιστών εναντίον της συνάντησης του νέου Προέδρου Ζελένσκι με τους Μέρκελ, Μακρόν και Πούτιν στο Παρίσι, μια συμφωνία για το αέριο  ήτανε να αναμένεται. ΄Ετσι, με αυτήν την εξέλιξη, το αμερικανικό υγραέριο LNG στερήθηκε τον βοηθητικό λεβιέ εκβιασμού  για την ενεργειακή πολιτική της Ευρώπης. Ο Πούτιν με τον Ζελένσκι υπερφαλάγγισαν τον ελιγμό των  Κρουζ, Γκράχαμ και Τραμπ.

Επειδή περί αυτού ακριβώς πρόκειται. Ο αποκλεισμός του ρωσικού αερίου από την Ευρώπη προοριζόταν να  συμπιέζει όχι μόνο την ανάπτυξη της Ρωσίας αλλά και της Ευρώπης. Επειδή τότε η αμερικανική κυβέρνηση θα μπορούσε να ελέγχει ποιος και πόση ενέργεια μπορεί να εισαγάγει στις ευρωπαϊκές αγορές σε πολιτικά κρίσιμες περιόδους.

Αυτό ήταν το Δόγμα Μπόλτον για την εθνική ασφάλεια, το οποίο δεν έφερε 
παρά δυστυχία σε εκατομμύρια ανθρώπους.

Και αν κοιτάξετε πίσω, στις Ευρω-Αμερικανικές σχέσεις της τελευταίας  πενταετίας, θα δείτε τι ακριβώς ήταν το στρατήγημα: Μια μέθοδος παράτασης της ευρωπαϊκής υποδούλωσης στις επιθυμίες της Ουάσιγκτον,  εκβιάζοντας  την εκχώρηση μεριδίου  των ευρωπαϊκών αγορών σε Αμερικανούς προμηθευτές.

Αυτό μας φέρνει πίσω στις ιδέες του Τραμπ για ενεργειακή κυριαρχία και να καταστήσει τις ΗΠΑ τον προμηθευτή του απαραίτητου ενεργειακού συμπληρώματος σε σημαντικές οικονομίες σε όλο τον κόσμο.

Η έξυπνη απάντηση της Ευρώπης, τώρα μετά την συμφωνία για τον ουκρανικό αγωγό, θα ήταν να απειλήσει αντι-κυρώσεις κατά των ΗΠΑ και να απαγορεύσει κάθε εισαγωγή αμερικανικού υγραερίου στην Ευρώπη. Οι τιμές φυσικού αερίου βρίσκονται σε ιστορική πτώση και οι προσφορές ξεχειλίζουν λόγω του φόβου πως δεν θα υπάρξει συμφωνία. ΄Ετσι, ένα τρίμηνο ως εξάμηνο εμπάργκο  για το αμερικανικό υγραέριο LNG στην Ευρώπη, για να αιμορραγήσουν οι Αμερικανοί εξαγωγείς μέχρι να τελειώσει ο ρωσικός αγωγός, θα ήταν η πολιτικά κατάλληλη απάντηση στις κυρώσεις

Αλλά δεν χρειάζεται, γιατί οι ΗΠΑ δεν θα μπορέσουν να εξαγάγουν πολύ υγραέριο  στην Ευρώπη με τις παρούσες τιμές και τις συνθήκες στην αγορά. Και μόλις αποπερατωθεί ο Nordstream 2, οι πωλήσεις του LNG στην Ευρώπη θα πιάσουν πάτο.

Τελικά πιστεύω πως δυστυχώς για τον Κρούζ, η οικονομία και η ανθρώπινη επινοητικότητα είναι ισχυρότερες από τις νομοθετικές αρχές. Επειδή ο Nordstream 2 θα αποπερατωθεί. Ο ρωσικός αγωγός Turkstream θα προχωρήσει στην Ευρώπη. Και άλλοι αγωγοί θα εγκατασταθούν. Η Βενεζουέλα θα συνεχίσει να αναπτύσσει τον ενεργειακό τομέα της με ρωσική και κινεζική βοήθεια.

Δεν υπάρχει θέση για αμερικανικό LNG στην Ευρώπη, εκτός από τους Πολωνούς που καίνε λεφτά για να σηματοδοτήσουν την Ρωσοφοβία τους.
                                                                                                                                  Το Nordstream 2 ήταν η απάντηση στην καθεστωτική ανατροπή στην Ουκρανία, προκειμένου  να αναπληρώσει τις πιθανές απώλειες του ρωσικού μερίσματος στην αγορά της Ευρώπης. Τώρα η Ρωσία θα έχει ότι είχε πριν, περνώντας μέσω Ουκρανίας, και επιπλέον τον Nordstream 2. Μέχρι το 2024 στην Ευρώπη θα υπάρχουν επίσης  τουλάχιστον δυο κλάδοι του Turkstream. Το Ιράν θα συνεχίσει να αυξάνει τις εξαγωγές του, οργανώνοντας το εμπόριό του μέσω ρωσικών τραπεζών. Και οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να ωρύονται και να γίνονται ολοένα και λιγώτερο άξιες προσοχής, με το πέρασμα του χρόνου.

Αυτό που άνθρωποι σαν τον Τεντ Κρουζ και Ντόναλντ Τραμπ αρνούνται να καταλάβουν είναι ότι όταν διαλέγεις το πυρηνικό όπλο, δεν μπορείς να γυρίσεις πίσω. Εάν απειλήσεις με πυρηνικό βομβαρδισμό, δεν έχεις που να υποχωρήσεις.

Και όταν αυτοί που απείλησες με εκμηδένιση επιζήσουν, έχουν γίνει πολύ πιο ισχυροί, έχοντας περάσει από το μάτι της βελόνας.

Κοιτάζοντας  ακριβώς τώρα το ισοζύγιο της Gazprom, αυτό είναι το συμπέρασμά μου.

*Σημ.Μτφ :Ο νόμος NDAA ( National Defense  Authorization Act), που ψηφίστηκε προ ημερών και υπογράφτηκε από τον Τραμπ, περιλαμβάνει  και άλλες εκρηκτικές διατάξεις, όπως τον εξοπλισμό και αμερικανικό έλεγχο του Διαστήματος και την ενίσχυση της Ουκρανίας με επιθετικά όπλα, όπως πυραύλους Κρούζ και πυραύλους θαλάσσης, εναντίον του «ρωσικού ελέγχου της Μαύρης Θάλασσας», συνολικής αξίας 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Σημειωτέον επίσης ότι το ΝΑΤΟ έχει ήδη σημαντική παρουσία στην Μαύρη Θάλασσα, με την Ρουμανία, Βουλγαρία και την Τουρκία.


27/12/2019