ΠΩΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΕΔΙΟ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ:
(1α) Η στρατηγική σημασία της γαλλικής στήριξης
και τα ρεαλιστικά όριά της.
(1β) Ελλάς – Γαλλία… όντως συμμαχία!
Μην την πλήττουμε όμως με συνήθεις υπερβολές μας.
(2) Πόλεμο» έχουν κηρύξει οι Τούρκοι χάκερ στο Διαδίκτυο.
(3) Αποτροπή σημαίνει και ετοιμότητα για πόλεμο.
(1β) Ελλάς – Γαλλία… όντως συμμαχία!
Μην την πλήττουμε όμως με συνήθεις υπερβολές μας.
(2) Πόλεμο» έχουν κηρύξει οι Τούρκοι χάκερ στο Διαδίκτυο.
(3) Αποτροπή σημαίνει και ετοιμότητα για πόλεμο.
ΠΩΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΕΔΙΟ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ.
Η αντιπαράθεση στον Ανατολική Μεσόγειο και στη Λιβύη αν δεν ελεγχθεί από ισχυρές δυνάμεις που θα επιβάλλουν ένα ειρηνευτικό πλαίσιο μπορεί να ξεφύγει και να αποτελέσει τη θρυαλλίδα μιας ευρύτερης αποσταθεροποίησης στη Μέση Ανατολή και τα Βαλκάνια που θα απειλήσει την ειρήνη και στην Ευρώπη. Η μεταβατική περίοδος που διανύουμε, κατά την οποία επαναπροσδιορίζεται το παγκόσμιο σύστημα που πρόεκυψε από τις αλλαγές του 1989 προσφέρεται για μεγάλες αστάθειες.
Στον Α΄ και τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο ήταν η επιθυμία της Γερμανίας να αναζητήσει ζωτικό χώρο για τις ανάγκες της βιομηχανίας της που οδήγησε στις πολεμικές τραγωδίες. Σήμερα, στο ρόλο του διεθνούς αμφισβητία και ταραξία βρίσκεται η Τουρκία.
Οι συσχετισμοί και οι αναλογίες δεν είναι ίδιες, αλλά η Τουρκία αν επιμείνει να ξεπεράσει τις κόκκινες γραμμές της Ελλάδας δεν υπάρχουν περιθώρια ελέγχου της κατάστασης.
Δεν είναι μόνο η αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας που δεν μπορεί να μείνει αναπάντητη. Η καταπάτησή τους από την Τουρκία είτε στο Καστελόριζο είτε στο Αιγαίο είτε νότια της Κρήτης θα είναι απλώς η αρχή για την ελληνική έκλειψη από την περιοχή. Όχι μόνο γεωπολιτική, αλλά και ως οντότητας. Ανθρώπινης, πολιτειακής και πολιτισμικής. Γι’ αυτό και η πιο διαλλακτική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να αποδεχθεί μια υποχώρηση από όσα δικαιούται. Δεν πρόκειται για πετρέλαιο και αέριο, αλλά για κάτι ουσιαστικότερο. Τα διεθνή κέντρα που διαμορφώνουν τις εξελίξεις δεν μπορούν να το αγνοήσουν αυτό.
Είναι ορθή η απόφαση αλλαγής του στρατιωτικού δόγματος. Δεν υπάρχει θέμα τοπικής σύρραξης και ενός θερμού επεισοδίου. Αν υπάρξει αντιπαράθεση θα είναι γενική. Ολοκληρωτική. Ποιον συμφέρει μια ακραία ελληνική αποσταθεροποίηση; Ποιος πιστεύει πως μια πολεμική αναμέτρηση Ελλάδας-Τουρκίας θα αφήσει αλώβητα τα Βαλκάνια, την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή, ακόμη και την ίδια την Τουρκία; Προφανώς οι Τούρκοι ιθύνοντες θα γνωρίζουν πολύ καλά πως υπάρχουν αρκετοί που περιμένουν η χώρα τους να ανοίξει μέτωπο με την Ελλάδα για να διευκολυνθούν στις δικές τους επιδιώξεις.
Το μήνυμα αλλαγής του στρατιωτικού δόγματος στάλθηκε δυτικά και ανατολικά με τις αλλαγές στην ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων.
Και ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνος Φλώρος και ο Διοικητής του Δ΄ Σώματος Στρατού Άγγελος Ιλαρίδης είναι στρατιωτικοί του κλίματος προετοιμασίας αναμέτρησης με την Τουρκία. Έχουν κάνει δηλώσεις στο πρόσφατο παρελθόν (τέτοιες δηλώσεις δεν γίνονται εν αγνοία της πολιτικής ηγεσίας) μετάθεσης της buffer zone από τη λογική τού «δεν διεκδικούμε τίποτε» σε πιο προχωρημένο επίπεδο. Και ο ελληνικός λαός θα πρέπει να αντιληφθεί πως εκείνο που πλέον διακυβεύεται δεν είναι κάποιο πετρέλαιο ή φυσικό αέριο για το οποίο δεν αξίζει να διακινδυνεύσει. Το ζήτημα είναι υπαρξιακό. Αν θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε ως πολιτειακή και πολιτισμική παρουσία στον ελλαδικό χώρο. Αυτή η επίδειξη αποφασιστικότητας είναι ίσως η μόνη που μπορεί να αποτρέψει τον πόλεμο.
Από τη Μέση Ανατολή ως τον Ατλαντικό υπάρχουν δύο χολερικές δυνάμεις που μονίμως απειλούν με αποσταθεροποίηση αν δεν ικανοποιούνται, πάντα, οι επιθυμίες τους. Η Γερμανία και η Τουρκία. Δυστυχώς, στον άξονά τους προστίθεται η Ρωσία του Πούτιν.
Είναι αυτό το συνειδητό τρίπολο που συνεργάζεται και καθιστά τις εξελίξεις επικίνδυνες. Ο άλλος άξονας που διαμορφώθηκε (Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ, Αίγυπτος, Ιορδανία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Σαουδική Αραβία) είναι για να αντιμετωπίσει αυτήν την επικίνδυνη τριάδα. Και είναι επικίνδυνη η συνεργασία του πρώτου πόλου, διότι δείχνει να μην έχει ενδοιασμούς να αναδιαμορφώσει την περιοχή με την προβολή σκληρής ισχύος, όπως το επιδιώκει.
Μόλις η Ευρώπη ξέφυγε από τη δυνατότητά της να έχει στους κόλπους της μια ευρωπαϊκή Γερμανία και εξελίχθηκε σε γερμανική Ευρώπη, αποκαλύφθηκε για άλλη μια φορά η μύχια διάθεση των Γερμανών.
Να κυριαρχήσουν παντί τρόπω. Γι’ αυτό είναι λάθος η μετατροπή της Ευρώπης σε οικονομικό χώρο. Η Ευρώπη συγκροτήθηκε τύποις οικονομικά αλλά ουσία πολιτικά, για να ελέγξει τις (μονίμως) αποσταθεροποιητικές δυνάμεις από το να την οδηγήσουν σε νέο πόλεμο. Η γερμανική κυριαρχία αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά.
Ο αποκλεισμός της Ελλάδας από τη Διάσκεψη του Βερολίνου για τους εμβριθείς αναλυτές δεν είχε το νόημα υποβάθμισης του ρόλου και της αξίας μιας μικρομεσαίας χώρας που μόνη της απαξιώθηκε. Έδειξε τις συμμαχίες που επιδιώκει το Βερολίνο. Το ίδιο αποκαλύπτει και η Πρωτοβουλία για τα Δυτικά Βαλκάνια που έχει πάρει πάλι η Γερμανία. Η Ελλάδα, αν και η πιο βαλκανική χώρα, αποκλείστηκε και από αυτήν την πρωτοβουλία.
Στο βάθος υπάρχει μια αμερικανογερμανική αντιπαράθεση. Η αντιπαράθεση αυτή δημιούργησε πόλους, και η Γερμανία θεωρεί πως η Ελλάδα βρίσκεται πιο κοντά στην Ουάσινγκτον. Αυτήν τη στάση της πληρώνει η Αθήνα από το Βερολίνο.
Μπορεί όμως η δύναμη που ηγείται της ΕΕ, η Γερμανία, να δημιουργεί προϋποθέσεις αποσύνθεσης της Ένωσης;
Ανάγκασε τη Βρετανία να αποχωρήσει, βρίσκεται απέναντι στη Γαλλία, υπονομεύει τα ελληνικά συμφέροντα και διαμορφώνει άξονες με δυνάμεις όπως η Ρωσία και η Τουρκία. Το ζήτημα της γερμανικής συμπεριφοράς πρέπει να τεθεί στην Ένωση.
Η Ελλάδα κινείται, βεβαίως, στο πλαίσιο της Ατλαντικής Συμμαχίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά δεν μπορεί να έχει τόσο κακές σχέσεις με τη Ρωσία. Πρέπει να βρει τρόπους να τις βελτιώσει. Όπως και τις σχέσεις της με το Ιράν, το Ιράκ, τον Λίβανο και τη Συρία. Ακόμη και με τους Κούρδους. Αλλά και με την Τουρκία να διατηρήσει τις γέφυρες. Αν η Τουρκία εγκαταλείψει την αμφισβήτηση των ελληνικών δικαιωμάτων και δώσει μια καλή λύση στο Κυπριακό δεν μπορεί να είναι εκτός ορίζοντα η συνεργασία μαζί της, ακόμη και στα ενεργειακά. Ο τουρκικός λαός δεν είναι οι ορδές των πρώτων Μογγόλων.
Η Ιταλία και η Βουλγαρία θέλουν προσοχή. Η Αλβανία παρουσιάζει ιδιαιτερότητες, και στη Βόρεια Μακεδονία η θετική εξέλιξη είναι ο Ζόραν Ζάεφ.
ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ
26/1/2020
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1α.
Η στρατηγική σημασία της γαλλικής στήριξης
και τα ρεαλιστικά όριά της.
Σημαντική πολιτική και διπλωματική στήριξη προσφέρει το Παρίσι στην Αθήνα στο πλαίσιο όχι μόνο των παραδοσιακά καλών σχέσεων των δυο χωρών αλλά και λόγω της στρατηγικής επιλογής του προέδρου Μακρόν για ανάληψη πιο ενεργού ρόλου ως αντίβαρο και συμπλήρωμα της γερμανικής κυριαρχίας στην Ε.Ε. αλλά και για διεύρυνση της γαλλικής επιρροής σε περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου και Μέσης Ανατολής.
Παρά τις προσδοκίες που δημιουργούνται καθώς η επίσκεψη συμπίπτει με την στιγμή που Τουρκική επιθετικότητα εναντίον δυο κρατών μελών της Ε.Ε., της Ελλάδας και της Κυπρου, την οποία το Παρίσι καταδικάζει και εκτιμά ως απειλή για την ασφάλεια και σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή, δεν θα πρέπει να δημιουργείται σύγχυση και να λειτουργεί παραπλανητικά η γαλλική στήριξη, ότι αρκεί για την αντιμετώπιση της Τουρκικής απειλής.
Η επίσκεψη του Κ. Μητσοτάκη στο Παρίσι και οι συνομιλίες με τον Εμμανουέλ Μακρόν αναμένεται να επιβεβαιώσουν την στρατηγική σχέση των δύο χωρών η οποία ξεκινά από την εποχή Ζισκάρ ντ Εστέν- Κ. Καραμανλή, αναπτύχθηκε με τους Μιτεραν -Α.Παπανδρέου, διατηρήθηκε επι προεδρίας Σιράκ, συνεχίσθηκε επί Ν. Σαρκοζί και εδραιώθηκε στα χρόνια της κρίσης με την στηριξη της Ελλάδας τοσο από την Κριστίν Λαγκάρντ αλλά και από τον Φ. Ολάντ.
Η στρατηγική σχέση Ελλάδας- Γαλλίας είναι εξαιρετικά σημαντική σε ότι αφορά την στήριξη της Ελλάδας στην μεταμνημονιακη εποχή, αλλά οι προσδοκίες της Αθήνας αφορούν πλέον και τις κρίσιμες εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και την αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας.
Η στρατηγική επιλογή του Ταγίπ Ερντογάν να επιβάλει τον δικό του «Νόμο» στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Μέση Ανατολή, δεν θίγει μόνο τα ελληνικά και κυπριακά κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά μετατρέπεται σε απειλή για όλες τις χώρες της Μεσογείου και για την ίδια την Ευρώπη και τις Ευρωπαϊκές Αρχές και Αξίες, των οποίων η Γαλλία θεωρεί ότι είναι ο παραδοσιακός θεματοφύλακας.
Εξάλλου η Γαλλία τουλάχιστον τα τελευταία 25 χρόνια εκφράζει το ρεύμα εκείνων των ευρωπαίων που αμφισβητούν την δυνατότητα της Τουρκίας να ενταχθεί στην Ε.Ε., αλλά και την συμβατότητα της με τις ευρωπαϊκές Αρχές του Κράτους Δικαίου.
Σε περιφερειακό επίπεδο η Γαλλία δεν είναι έτοιμη να συμβιβαστεί με την προσπάθεια αναβίωσης της ζώνης επιρροής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τον Τ. Ερντογάν σε περιοχές που και η ίδια λόγω παραδοσιακων σχέσεων και μακρόχρονης παρουσίας αναζητεί ρόλο και επιρροή . Δεν είναι τυχαίο ότι Τουρκία δεν βρέθηκε ποτέ ψηλά στην λίστα των αγοραστών γαλλικού αμυντικού υλικού σε αντίθεση με άλλες χώρες της περιοχής όπως η Ελλάδα και η Αίγυπτος.
Και φυσικά σε αυτό το πλέγμα πρέπει να προστεθεί η εμπλοκή του γαλλικού πετρελαϊκού κολοσσού της TOTAL και η εξασφάλιση αδειών έρευνας και εξόρυξης σε οριοθετημένα Οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ και της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, αλλά και η δρομολόγηση αγοράς των γαλλικών φρεγατών Belhara.
Charles de Gaulle,French aircraft carrier
Ο πρόεδρος Μακρόν ανακοίνωσε ο ίδιος πριν λίγες ημέρες την αναχώρηση του αεροπλανοφόρου Charles de Gaulle στο πλαίσιο της επιχείρησης “Chammal” που αφορά την αντιμετώπιση του ISIS . Είναι η πέμπτη φορά που το γαλλικό αεροπλανοφόρο επιχειρεί στο πλαίσιο της “Chammal” από το 2014 με αποστολές στην Ανατολική Μεσόγειο και στον Περσικό κόλπο, ενώ γαλλικά αεροσκάφη που απογειώθηκαν από το Charles de Gaulle έπληξαν στόχους του ISIS στο Ιράκ αλλα και στην Συρία.
Ο ο γάλος πρόεδρος ανακοίνωσε ότι το γαλλικό αεροπλανοφόρο θα συνοδεύεται από πολεμικά πλοία της Γερμανίας, του Βελγίου, της Ολλανδίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ελλάδας.
Η παρουσία της ισχυρής αυτής αρμάδας με επικεφαλής το γαλλικό αεροπλανοφόρο στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι προφανές οτι δεν αφορά την τουρκική επιθετικότητα εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου .
Ούτε θα πρέπει να δημιουργείται η εντύπωση ότι η δύναμη αυτή ή το ίδιο το γαλλικό αεροπλανοφόρο εχουν αποστολή να παρέμβουν για να εμποδίσουν ένα τουρκικό ερευνητικό να επιχειρήσει παράνομες έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα η παρουσία του γαλλικού αεροπλανοφόρου στην περιοχή λειτουργεί αποτρεπτικά για την Τουρκία σε θεωρητικό επίπεδο, καθώς μέχρι στιγμής δεν έχει τεθεί ζήτημα ούτε έχει δηλωθεί ότι θα παρεμποδιστεί κάθε προσπάθεια της Τουρκίας να επιβάλει τετελεσμένα, τα οποία μπορεί να έχουν είτε την μορφή αποστολής ερευνητικού σκάφους στην ελληνική υφαλοκρηπίδα είτε στην παράνομη εκδίωξη ή ακόμη και σύλληψη ελληνικών αλιευτικών σκαφών στην περιοχή δυτικά της Ρόδου και της Κρήτης και νότια του Καστελόριζου, την οποία η Αγκυρα βαφτίζει «τουρκική ζώνη» βάσει του παράνομου Μνημονίου με την Λιβύη.
Πρακτικά η γαλλική παρουσία στην περιοχή θα λειτουργήσει περισσοτερο πυροσβεστικά ώστε να αποφευχθεί κλιμάκωση μετά από ένα θερμό επεισόδιο. Οταν δηλαδή θα είναι ήδη αργά..
Εξάλλου και στην περίπτωση της Κύπρου έχει καταστεί σαφές ότι η γαλλική αντίδραση δεν αφορά ούτε καλύπτει τις περιπτώσεις που κάποιο τουρκικό γεωτρύπανο και όχι απλώς ερευνητικό θίγει κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας και «δικαιώματα» που έχει αποκτήσει η γαλλική TOTAL σε συγκεκριμένα οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ, όπως τωρα με την απόπειρα γεώτρηση του Yavuz στο Οικόπεδο 8.
Η αξιοπιστία των γαλλικών δεσμεύσεων θα δοκιμασθεί εάν η Τουρκία επιχειρήσει να εμποδίσει γεωτρύπανο το οποίο έχει μισθώσει η TOTAL για δοκιμαστικές γεωτρήσεις στα Οικόπεδα 6 και 7 της Κυπριακής ΑΟΖ τον Φεβρουάριο ή Μάρτιο.
Η γαλλική στήριξη η οποία θα εκφρασθεί και σε ανώτατο επίπεδο στην συνάντηση Μακρόν -Μητσοτάκη είναι εξαιρετικά σημαντική, αλλά μόνο το πλαίσιο μιας συνολικότερης στρατηγικής για την αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής.
Του Νίκου Μελέτη
https://www.liberal.gr/diplomacy/
i-stratigiki-simasia-tis-gallikis-stirixis-kai-ta-realistika-oria-tis/283859
26/1/2020
1β.
Ελλάς – Γαλλία… όντως συμμαχία!
Μην την πλήττουμε όμως με συνήθεις υπερβολές μας.
Η ελληνική απάντηση στην τουρκική διπλωματική προέλαση στην περιοχή της Μεσογείου, συνεπικουρούμενη, όπως συνήθως συμβαίνει, από την -όποια- ισχύ των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη. Με έμφαση τη διπλωματική δραστηριοποίηση σε όλα τα μέτωπα και την επίδειξη ετοιμότητας από την πλευρά των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, η Αθήνα επιχειρεί να χτίσει τείχος προστασίας έναντι της επίθεσης που εξαπολύει η Άγκυρα στα νόμιμα βάσει διεθνούς δικαίου, ελληνικά συμφέροντα.
Η έμφαση που δίνει η ελληνική πλευρά στις σχέσεις με τις αραβικές χώρες που αισθάνονται άμεση απειλή και εμφανώς κινούνται με στόχο την ανάσχεση την τουρκικής ηγεμονικής φρενίτιδας, είναι ορθή και αναπτύχθηκε με καθυστέρηση. Ωστόσο, για μια ακόμη φορά, στην προσπάθειά της να προωθήσει το μήνυμα που επιθυμεί με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο, η ελληνική πλευρά δεν αποφεύγει τις υπερβολές.
Ένα παράδειγμα ήταν η χθεσινοβραδινή επίσκεψη του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Νίκου Παναγιωτόπουλου στο ελικοπτεροφόρο “Dixmude”, συνοδευόμενος από αρχηγούς στρατιωτικών Επιτελείων. Είναι ασφαλώς κατανοητή η επιθυμία του ΥΕΘΑ να στείλει ηχηρό μήνυμα που αφορά στη θερμή συμμαχική σχέση Ελλάδας και Γαλλίας, ιδίως σε μια εποχή που παρατηρείται κοινότητα συμφερόντων στην περιοχή, βασική προϋπόθεση για να γίνει πιστευτή μια στρατηγική συνεργασία.
Ειδικές συγκυρίες απαιτούν ειδικούς χειρισμούς. Ωστόσο, σε γαλλικά λιμάνια έχουν καταπλεύσει πολλές φορές ελληνικά πολεμικά πλοία, τα οποία ουδέποτε έτυχαν επίσκεψης από τόσο υψηλόβαθμη γαλλική αντιπροσωπεία. Επίσης, για να θυμηθούμε μόνο το πιο πρόσφατο παράδειγμα, όταν επισκέφθηκε τον Πειραιά ρωσικό καταδρομικό, η ελληνική εκπροσώπηση εξαντλήθηκε, αν δεν μας απατά η μνήμη μας, σε επίπεδο… συνταγματάρχη.
Και αυτή η επιλογή, προφανώς στόχο είχε να διαμηνύσει κάτι, ή να αποφύγει την άσκηση κριτικής από μία πλευρά. Ήταν όμως αυτό συμβατό με τα συμφέροντα της χώρας, όπως αυτά που διακυβεύονται στη σημερινή συγκυρία που είναι ανοικτό το θέμα της Λιβύης;
Μήπως όμως, εάν αντί “σνομπαρίσματος” διά της εκπροσώπησης σε τόσο χαμηλό επίπεδο είχε επιλεγεί η επίσκεψη-εκπροσώπηση της Ελλάδας π.χ. από την ηγεσία του Στόλου, θα είχε λάβει -ανέξοδα επί της ουσίας- θετικό μήνυμα η ρωσική πλευρά, αφήνοντας ανοικτούς διαύλους συνεννόησης για το θέμα της Λιβύης;
Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥΣ
Η έλευση στην Ελλάδα τόσο του ελικοπτεροφόρου “Dixmude” και του αεροπλανοφόρου “Charles de Gaulle” είναι αναμφισβήτητα μια θετική εξέλιξη για τη διμερή αμυντική συνεργασία. Η υπερβολή όμως στις αντιδράσεις, αφενός προκαλεί υπερβολικές προσδοκίες, οι οποίες κινδυνεύουν να διαψευσθούν πλήττοντας τη δημόσια εικόνα της αμυντικής συμμαχίας και αφετέρου βλάπτει την ελληνική διαπραγματευτική θέση στο επίπεδο των εξοπλισμών…
Αληθεύει ή όχι ότι το πρόβλημα των μαχητικών αεροσκαφών Mirage επιλύθηκε με σχεδόν συνοπτικές διαδικασίες, όταν η ελληνική πλευρά δήλωσε προς τη γαλλική ότι το θεωρεί προϋπόθεση για τη συνέχιση των συζητήσεων για την ελληνική συμμετοχή στο ναυπηγικό πρόγραμμα των “ψηφιακών” φρεγατών “Belh@rra”;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα επισκεφθεί το Παρίσι σε μια εξ ορισμού σώφρονα διπλωματική πρωτοβουλία δεδομένων των συνθηκών. Όλα τα ρεπορτάζ επιμένουν ότι βασικό θέμα στην ατζέντα θα είναι και αυτό των φρεγατών. Εάν αληθεύουν οι πληροφορίες που τοποθετούν το κόστος καθεμιάς στο 1,2 δισ. ευρώ μαζί με τα όπλα και μια συμφωνία υποστήριξης για μερικά έτη, μήπως η συμφωνία παραείναι “αλμυρή” για να περιγράψει αποκλειστικά μια εξοπλιστική συμφωνία;
Με αυτά τα χρήματα η Τουρκία ρίχνει τρία “εθνικά πλοία” (Milgem) στο νερό μαζί με τον βασικό οπλισμό τους… Με γνώμονα αμιγώς την οικονομική οπτική χωρίς την όποια επιρροή της αποκαλούμενης ως “εξοπλιστικής διπλωματίας”, το ελληνικό Ναυτικό θα μπορούσε να αποκτήσει -συντομότερα- δύο σύγχρονα πολεμικά πλοία, βαριά οπλισμένα. Αναφορές σε συγκεκριμένες εναλλακτικές δεν έχουν νόημα, καθώς δεν είναι αυτός ο σκοπός του σχολίου.
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΕΧΕΙ ΕΙΔΙΚΟ ΒΑΡΟΣ…
Η προστιθέμενη αξία της ελληνικής συμμετοχής στο γαλλικό πρόγραμμα είναι τεράστια. Πέραν της οικονομικής παραμέτρου που είναι κομβικής σημασίας για τη γαλλική ναυπηγική βιομηχανία, η διαφήμιση από τη συμμετοχή μιας ναυτικής χώρας με μεγάλη παράδοση στο Πολεμικό Ναυτικό όπως η Ελλάδα, θα αποτελέσει ισχυρότατο γαλλικό όπλο στην προσπάθεια προώθησης του νέου προϊόντος. Πώς αποτιμάται άραγε στη συνολική ελληνική δαπάνη και πόσο βαραίνει στην ερμηνεία της γαλλικής “επίθεσης φιλίας”;
Κατά συνέπεια, εάν τα ανωτέρω ισχύουν, όχι μόνο η οικονομική θυσία στην οποία θα υποβληθεί ο Έλληνας φορολογούμενος θα είναι εξαιρετικά μεγάλη, αλλά και δεν “αντισταθμίζεται” με βάση όσα είναι γνωστά, η προστιθέμενη αξία της ελληνικής συμμετοχής. Εάν υπάρχει κάποια συμφωνία αμυντικής συνδρομής π.χ. σε περίπτωση τουρκικών παρεμβολών είτε στην κυπριακή ΑΟΖ είτε νοτίως της Κρήτης, τότε ασφαλώς υποχωρούν σημαντικά οι ενστάσεις. Υπάρχει όμως ή θα περιοριστούμε σε ήσσονος σημασίας απλές ρητορικές δεσμεύσεις;
Οι μεγάλες γαλλικές ναυτικές μονάδες φέρονται ότι με την ολοκλήρωση των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων στην Ελλάδα, θα συνεχίσουν για την Ανατολική Μεσόγειο, στην περιοχή της Κύπρου. Την ομάδα μάχης του γαλλικού αεροπλανοφόρου συνοδεύουν πλοία συμμαχικών χωρών, της ελληνικής φρεγάτας “Σπέτσαι” συμπεριλαμβανομένης. Όμως, εκπαιδευτικές δραστηριότητες διεξάγονται και με το τουρκικό Ναυτικό, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.
Είναι προφανές ότι απόλυτη προτεραιότητα της Συμμαχίας παραμένει η αποφυγή σύγκρουσης με την Τουρκία και η σε χαμηλούς τόνους ρητορική καταδίκη των προκλητικών της συμπεριφορών. Αυτό είναι λογικό. Συμβατό είναι όμως με την ελληνική προσπάθεια να δώσει μια διάσταση της συμμαχίας με τη Γαλλία, που παρότι μας συμφέρει και αγωνιζόμαστε να υπάρξει, δεν υπάρχει ακόμα;
Ελπίζουμε ειλικρινά, οι εξελίξεις των επομένων ημερών από τη συνάντηση Μακρόν-Μητσοτάκη να διαψεύσουν τις ανησυχίες αυτές πανηγυρικά. Στόχος της αναφοράς είναι αφενός να προσγειώσει και να προφυλάξει από τους κινδύνους που κρύβει η καλλιέργεια υπερβολικών προσδοκιών και αφετέρου να θυμίσουμε, ότι εν μέσω διαπραγμάτευσης, καλό θα ήταν να αποφεύγονται ακραίες εκδηλώσεις, είτε ευαρέσκειας είτε δυσαρέσκειας…
Ζαχαρίας Β. Μίχας,
Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας
και Άμυνας (ΙΑΑΑ / ISDA)
https://www.defence-point.gr/news/ellas-gallia-ontos-symmachia
-as-min-tin-plittoyme-omos-me-synitheis-ypervoles
28/01/2020
2.
Πόλεμο» έχουν κηρύξει οι Τούρκοι χάκερ στο Διαδίκτυο.
Σύμφωνα με αποκλειστικό δημοσίευμα του Reuters, που επικαλείται τρεις αξιωματούχους από υπηρεσίες της Βρετανίας και των ΗΠΑ, ο διαδικτυακός στρατός του Ερντογάν κλιμακώνει από το 2018 τις επιθέσεις και την κατασκοπία σε βάρος των «εχθρών» της Τουρκίας, ανάμεσα στις οποίες είναι Ελλάδα και Κύπρος.
Οι επιθέσεις τις οποίες (φέρονται να) πραγματοποίησαν στα μέσα Ιανουαρίου Τούρκοι χάκερ εναντίον ελληνικών κυβερνητικών ιστοσελίδων δεν αντιπροσωπεύουν ένα μεμονωμένο περιστατικό. Και μπορεί οι ελληνικές αρχές να αντιμετώπισαν το... χτύπημα με αντίμετρα και άμεσες παρεμβάσεις, εν τούτοις, όπως όλα δείχνουν, οι κινήσεις αυτές εντάσσονται στο γενικότερο πλαίσιο της εκτεταμένης διαδικτυακής «κατασκοπίας» εκ μέρους της γειτονικής χώρας, η οποία οργανώνεται και εκδηλώνεται με την καθοδήγηση και την υποστήριξη του επίσημου κράτους και των υπηρεσιών του.
Αυτό τουλάχιστον συνάγεται από τα στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους και έχουν επεξεργαστεί τρεις αξιωματούχοι ξένων υπηρεσιών – δύο Βρετανοί και ένας Αμερικανός – τα οποία επικαλείται το πρακτορείο Reuters σε αποκλειστικό του δημοσίευμα. Σύμφωνα με αυτό, οι τουρκικές κυβερνοεπιθέσεις έχουν πλήξει τουλάχιστον 30 οργανώσεις και κυβερνητικές υπηρεσίες σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή, με ιδιαίτερη προτίμηση τις χώρες με τις οποίες η Άγκυρα έχει ανοιχτά μέτωπα – όπως η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ιράκ, ενώ στους στόχους φέρεται να περιλαμβάνεται και η Αλβανία.
Καθώς δε η παραπάνω διαπίστωση αφορά προηγούμενη χρονική περίοδο – στα τέλη του 2018 και τους πρώτους μήνες του 2019 – εύκολα μπορεί να διαπιστωθεί ότι ο «πόλεμος του Διαδικτύου» εκ μέρους της Τουρκίας όχι απλώς δεν έχει περιοριστεί αλλά, αντιθέτως, έχει κλιμακωθεί.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι τα χτυπήματα προς την ελληνική πλευρά χαρακτηρίζονται, στη φάση αυτή, «επικοινωνιακά» αφού φτάνουν, λόγω και των αντιμέτρων, μέχρι το «ρίξιμο» μιας σελίδας.
Αδιάψευστοι μάρτυρες
Με βάση το δημοσίευμα, οι τρεις αξιωματούχοι κατέληξαν στο συμπέρασμά τους μελετώντας τρία στοιχεία: Τις ταυτότητες και τις τοποθεσίες των «θυμάτων» των επιθέσεων, τις ομοιότητες με προηγούμενες επιθέσεις στις οποίες χρησιμοποιήθηκαν υποδομές της Τουρκίας και, τέλος, τις εμπιστευτικές και απόρρητες πληροφορίες τις οποίες συνέλεξαν από μια σειρά υπηρεσίες πληροφοριών (όσον αφορά στις οποίες δεν δόθηκαν λεπτομέρειες, για ευνόητους λόγους).
Όσον αφορά την αποτελεσματικότητα των επιθέσεων, το δημοσίευμα δεν προσφέρει ιδιαίτερες πληροφορίες – ενώ, όπως είναι γνωστό, επισήμως έχει διαψευστεί ότι κατέστη δυνατό να υποκλαπούν «ευαίσθητα» δεδομένα που άπτονται της εθνικής ασφάλειας, όπως για παράδειγμα κωδικοί. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, αυτό που κίνησε την προσοχή και σήμανε συναγερμό είναι η έκταση και η ένταση των συγκεκριμένων επιθέσεων, που είναι σαφώς μεγαλύτερης κλίμακας σε σύγκριση με το παρελθόν.
Αξίζει να σημειωθεί, επίσης, ότι σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα και τους αξιωματούχους που επικαλείται, τακτικός στόχος των Τούρκων χάκερ είναι και οι «εσωτερικοί εχθροί» της κυβέρνησης του ΑΚΡ και του Ταγίπ Ερντογάν. Με άλλα λόγια, οι ιστοσελίδες και τα δίκτυα των «γκιουλενιστών», των Κούρδων, αλλά και των κεμαλιστών.
Οι εξελίξεις αυτές αναδεικνύουν, ανάμεσα στα άλλα, την διαρκώς αναβαθμιζόμενη σημασία που αποκτά το τέταρτο μέτωπο (μετά τη ξηρά, τη θάλασσα και τον αέρα) στους σύγχρονους πολέμους, δηλαδή το Διαδίκτυο. Είναι κάτι, άλλωστε, που έχει διαπιστωθεί και σε άλλες περιπτώσεις, με τους «στρατούς» των χάκερ να επιχειρούν να πλήξουν το «μαλακό υπογάστριο» των εχθρικών χωρών, όπως οι υποδομές και οι κρατικοί μηχανισμοί.
Ήδη, έχουν καταγραφεί πάμπολλα παρόμοια περιστατικά, με τους «δράστες» να προέρχονται από διάφορες χώρες – Ρωσία και Κίνα, αλλά και ΗΠΑ και Ισραήλ.
https://www.liberal.gr/world/polemo-echoun-kiruxei
-oi-tourkoi-chaker-sto-diadiktuo/283953
27/1/2020
3.
Αποτροπή σημαίνει και ετοιμότητα για πόλεμο.
Ο διευθυντής σύνταξης στην εφημερίδα “Το Ποντίκι” Σταύρος Χριστακόπουλος , μιλώντας 98.4, αφού επεσήμανε ότι έρχονται μεγάλα ζόρια στην εξωτερική πολιτική, σημείωσε ότι και σε επίπεδο μεγάλων συμμάχων, όπως οι ΗΠΑ οι «δεσμεύσεις» είναι άνευ ουσίας και στην πράξη το μήνυμα είναι ” κόψτε τον λαιμό σας, αρκεί να μην πληγεί το ΝΑΤΟ” … Κατά τον Σταύρο Χριστακόπουλο, το πολιτικό σύστημα πρέπει να ετοιμάσει τους πολίτες για μεγάλα γεγονότα και στη λογική της αποτροπής τους, κάτι που πρακτικά σημαίνει ετοιμότητα ακόμη και για πολεμικό συμβάν και όχι επικοινωνιακά καθησυχαστικό κλίμα που μπορεί στο τέλος να αδρανοποιήσει τις αντιστάσεις της κοινωνίας. Όπως τόνισε ακόμη και στο προσφυγικό- μεταναστευτικό , οι πολιτικοί καλλιεργούν λάθος προσδοκίες ότι η Ε.Ε. θα μας συνδράμει , αναλαμβάνοντας σημαντικό τμήμα ανθρώπων που έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα. Αντίθετα ακόμη και τον Μάρτιο με μια νέα συμφωνία στην Ε.Ε. θα μας χρηματοδοτούν για να μετατραπούμε στην απόλυτη αποθήκη ψυχών και ως “κυματοθραύστης” για όλη την Ε.Ε
https://www.radio984.gr/post/st-christakopoylos
-apotropi-simainei-kai-etoimotita-gia-polemo/
23/1/2020
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Ξεκινά η άσκηση «ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ»
με συμμετοχή Ελλάδας, Γαλλίας και ΗΠΑ (27/1/2020)_
“Ψευδοσυμφωνία το μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης”
λέει ο Γάλλος πρέσβης (27/1/2020)
Ελλάς – Γαλλία… ΣΥΜΜΑΧΙΑ: Το ελικοπτεροφόρο Dixmude στο λιμάνι “κουβαλώντας” μηνύματα… (27/1/2020)
Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας: Επιβολή κυρώσεων
στις χώρες που παραδίδουν όπλα στη Λιβύη (27/1/2020)
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
1α.
Η στρατηγική σημασία της γαλλικής στήριξης
και τα ρεαλιστικά όριά της.
Σημαντική πολιτική και διπλωματική στήριξη προσφέρει το Παρίσι στην Αθήνα στο πλαίσιο όχι μόνο των παραδοσιακά καλών σχέσεων των δυο χωρών αλλά και λόγω της στρατηγικής επιλογής του προέδρου Μακρόν για ανάληψη πιο ενεργού ρόλου ως αντίβαρο και συμπλήρωμα της γερμανικής κυριαρχίας στην Ε.Ε. αλλά και για διεύρυνση της γαλλικής επιρροής σε περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου και Μέσης Ανατολής.
Παρά τις προσδοκίες που δημιουργούνται καθώς η επίσκεψη συμπίπτει με την στιγμή που Τουρκική επιθετικότητα εναντίον δυο κρατών μελών της Ε.Ε., της Ελλάδας και της Κυπρου, την οποία το Παρίσι καταδικάζει και εκτιμά ως απειλή για την ασφάλεια και σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή, δεν θα πρέπει να δημιουργείται σύγχυση και να λειτουργεί παραπλανητικά η γαλλική στήριξη, ότι αρκεί για την αντιμετώπιση της Τουρκικής απειλής.
Η επίσκεψη του Κ. Μητσοτάκη στο Παρίσι και οι συνομιλίες με τον Εμμανουέλ Μακρόν αναμένεται να επιβεβαιώσουν την στρατηγική σχέση των δύο χωρών η οποία ξεκινά από την εποχή Ζισκάρ ντ Εστέν- Κ. Καραμανλή, αναπτύχθηκε με τους Μιτεραν -Α.Παπανδρέου, διατηρήθηκε επι προεδρίας Σιράκ, συνεχίσθηκε επί Ν. Σαρκοζί και εδραιώθηκε στα χρόνια της κρίσης με την στηριξη της Ελλάδας τοσο από την Κριστίν Λαγκάρντ αλλά και από τον Φ. Ολάντ.
Η στρατηγική σχέση Ελλάδας- Γαλλίας είναι εξαιρετικά σημαντική σε ότι αφορά την στήριξη της Ελλάδας στην μεταμνημονιακη εποχή, αλλά οι προσδοκίες της Αθήνας αφορούν πλέον και τις κρίσιμες εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και την αντιμετώπιση της τουρκικής επιθετικότητας.
Η στρατηγική επιλογή του Ταγίπ Ερντογάν να επιβάλει τον δικό του «Νόμο» στην Ανατολική Μεσόγειο και στην Μέση Ανατολή, δεν θίγει μόνο τα ελληνικά και κυπριακά κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά μετατρέπεται σε απειλή για όλες τις χώρες της Μεσογείου και για την ίδια την Ευρώπη και τις Ευρωπαϊκές Αρχές και Αξίες, των οποίων η Γαλλία θεωρεί ότι είναι ο παραδοσιακός θεματοφύλακας.
Εξάλλου η Γαλλία τουλάχιστον τα τελευταία 25 χρόνια εκφράζει το ρεύμα εκείνων των ευρωπαίων που αμφισβητούν την δυνατότητα της Τουρκίας να ενταχθεί στην Ε.Ε., αλλά και την συμβατότητα της με τις ευρωπαϊκές Αρχές του Κράτους Δικαίου.
Σε περιφερειακό επίπεδο η Γαλλία δεν είναι έτοιμη να συμβιβαστεί με την προσπάθεια αναβίωσης της ζώνης επιρροής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας από τον Τ. Ερντογάν σε περιοχές που και η ίδια λόγω παραδοσιακων σχέσεων και μακρόχρονης παρουσίας αναζητεί ρόλο και επιρροή . Δεν είναι τυχαίο ότι Τουρκία δεν βρέθηκε ποτέ ψηλά στην λίστα των αγοραστών γαλλικού αμυντικού υλικού σε αντίθεση με άλλες χώρες της περιοχής όπως η Ελλάδα και η Αίγυπτος.
Και φυσικά σε αυτό το πλέγμα πρέπει να προστεθεί η εμπλοκή του γαλλικού πετρελαϊκού κολοσσού της TOTAL και η εξασφάλιση αδειών έρευνας και εξόρυξης σε οριοθετημένα Οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ και της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, αλλά και η δρομολόγηση αγοράς των γαλλικών φρεγατών Belhara.
Ο πρόεδρος Μακρόν ανακοίνωσε ο ίδιος πριν λίγες ημέρες την αναχώρηση του αεροπλανοφόρου Charles de Gaulle στο πλαίσιο της επιχείρησης “Chammal” που αφορά την αντιμετώπιση του ISIS . Είναι η πέμπτη φορά που το γαλλικό αεροπλανοφόρο επιχειρεί στο πλαίσιο της “Chammal” από το 2014 με αποστολές στην Ανατολική Μεσόγειο και στον Περσικό κόλπο, ενώ γαλλικά αεροσκάφη που απογειώθηκαν από το Charles de Gaulle έπληξαν στόχους του ISIS στο Ιράκ αλλα και στην Συρία.
Ο ο γάλος πρόεδρος ανακοίνωσε ότι το γαλλικό αεροπλανοφόρο θα συνοδεύεται από πολεμικά πλοία της Γερμανίας, του Βελγίου, της Ολλανδίας, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ελλάδας.
Η παρουσία της ισχυρής αυτής αρμάδας με επικεφαλής το γαλλικό αεροπλανοφόρο στην Ανατολική Μεσόγειο, είναι προφανές οτι δεν αφορά την τουρκική επιθετικότητα εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου .
Ούτε θα πρέπει να δημιουργείται η εντύπωση ότι η δύναμη αυτή ή το ίδιο το γαλλικό αεροπλανοφόρο εχουν αποστολή να παρέμβουν για να εμποδίσουν ένα τουρκικό ερευνητικό να επιχειρήσει παράνομες έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα.
Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα η παρουσία του γαλλικού αεροπλανοφόρου στην περιοχή λειτουργεί αποτρεπτικά για την Τουρκία σε θεωρητικό επίπεδο, καθώς μέχρι στιγμής δεν έχει τεθεί ζήτημα ούτε έχει δηλωθεί ότι θα παρεμποδιστεί κάθε προσπάθεια της Τουρκίας να επιβάλει τετελεσμένα, τα οποία μπορεί να έχουν είτε την μορφή αποστολής ερευνητικού σκάφους στην ελληνική υφαλοκρηπίδα είτε στην παράνομη εκδίωξη ή ακόμη και σύλληψη ελληνικών αλιευτικών σκαφών στην περιοχή δυτικά της Ρόδου και της Κρήτης και νότια του Καστελόριζου, την οποία η Αγκυρα βαφτίζει «τουρκική ζώνη» βάσει του παράνομου Μνημονίου με την Λιβύη.
Πρακτικά η γαλλική παρουσία στην περιοχή θα λειτουργήσει περισσοτερο πυροσβεστικά ώστε να αποφευχθεί κλιμάκωση μετά από ένα θερμό επεισόδιο. Οταν δηλαδή θα είναι ήδη αργά..
Εξάλλου και στην περίπτωση της Κύπρου έχει καταστεί σαφές ότι η γαλλική αντίδραση δεν αφορά ούτε καλύπτει τις περιπτώσεις που κάποιο τουρκικό γεωτρύπανο και όχι απλώς ερευνητικό θίγει κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας και «δικαιώματα» που έχει αποκτήσει η γαλλική TOTAL σε συγκεκριμένα οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ, όπως τωρα με την απόπειρα γεώτρηση του Yavuz στο Οικόπεδο 8.
Η αξιοπιστία των γαλλικών δεσμεύσεων θα δοκιμασθεί εάν η Τουρκία επιχειρήσει να εμποδίσει γεωτρύπανο το οποίο έχει μισθώσει η TOTAL για δοκιμαστικές γεωτρήσεις στα Οικόπεδα 6 και 7 της Κυπριακής ΑΟΖ τον Φεβρουάριο ή Μάρτιο.
Η γαλλική στήριξη η οποία θα εκφρασθεί και σε ανώτατο επίπεδο στην συνάντηση Μακρόν -Μητσοτάκη είναι εξαιρετικά σημαντική, αλλά μόνο το πλαίσιο μιας συνολικότερης στρατηγικής για την αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής.
Του Νίκου Μελέτη
https://www.liberal.gr/diplomacy/
i-stratigiki-simasia-tis-gallikis-stirixis-kai-ta-realistika-oria-tis/283859
26/1/2020
1β.
Ελλάς – Γαλλία… όντως συμμαχία!
Μην την πλήττουμε όμως με συνήθεις υπερβολές μας.
Η ελληνική απάντηση στην τουρκική διπλωματική προέλαση στην περιοχή της Μεσογείου, συνεπικουρούμενη, όπως συνήθως συμβαίνει, από την -όποια- ισχύ των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, βρίσκεται σε πλήρη ανάπτυξη. Με έμφαση τη διπλωματική δραστηριοποίηση σε όλα τα μέτωπα και την επίδειξη ετοιμότητας από την πλευρά των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, η Αθήνα επιχειρεί να χτίσει τείχος προστασίας έναντι της επίθεσης που εξαπολύει η Άγκυρα στα νόμιμα βάσει διεθνούς δικαίου, ελληνικά συμφέροντα.
Η έμφαση που δίνει η ελληνική πλευρά στις σχέσεις με τις αραβικές χώρες που αισθάνονται άμεση απειλή και εμφανώς κινούνται με στόχο την ανάσχεση την τουρκικής ηγεμονικής φρενίτιδας, είναι ορθή και αναπτύχθηκε με καθυστέρηση. Ωστόσο, για μια ακόμη φορά, στην προσπάθειά της να προωθήσει το μήνυμα που επιθυμεί με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο, η ελληνική πλευρά δεν αποφεύγει τις υπερβολές.
Ένα παράδειγμα ήταν η χθεσινοβραδινή επίσκεψη του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Νίκου Παναγιωτόπουλου στο ελικοπτεροφόρο “Dixmude”, συνοδευόμενος από αρχηγούς στρατιωτικών Επιτελείων. Είναι ασφαλώς κατανοητή η επιθυμία του ΥΕΘΑ να στείλει ηχηρό μήνυμα που αφορά στη θερμή συμμαχική σχέση Ελλάδας και Γαλλίας, ιδίως σε μια εποχή που παρατηρείται κοινότητα συμφερόντων στην περιοχή, βασική προϋπόθεση για να γίνει πιστευτή μια στρατηγική συνεργασία.
Ειδικές συγκυρίες απαιτούν ειδικούς χειρισμούς. Ωστόσο, σε γαλλικά λιμάνια έχουν καταπλεύσει πολλές φορές ελληνικά πολεμικά πλοία, τα οποία ουδέποτε έτυχαν επίσκεψης από τόσο υψηλόβαθμη γαλλική αντιπροσωπεία. Επίσης, για να θυμηθούμε μόνο το πιο πρόσφατο παράδειγμα, όταν επισκέφθηκε τον Πειραιά ρωσικό καταδρομικό, η ελληνική εκπροσώπηση εξαντλήθηκε, αν δεν μας απατά η μνήμη μας, σε επίπεδο… συνταγματάρχη.
Και αυτή η επιλογή, προφανώς στόχο είχε να διαμηνύσει κάτι, ή να αποφύγει την άσκηση κριτικής από μία πλευρά. Ήταν όμως αυτό συμβατό με τα συμφέροντα της χώρας, όπως αυτά που διακυβεύονται στη σημερινή συγκυρία που είναι ανοικτό το θέμα της Λιβύης;
Μήπως όμως, εάν αντί “σνομπαρίσματος” διά της εκπροσώπησης σε τόσο χαμηλό επίπεδο είχε επιλεγεί η επίσκεψη-εκπροσώπηση της Ελλάδας π.χ. από την ηγεσία του Στόλου, θα είχε λάβει -ανέξοδα επί της ουσίας- θετικό μήνυμα η ρωσική πλευρά, αφήνοντας ανοικτούς διαύλους συνεννόησης για το θέμα της Λιβύης;
Η ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥΣ
Η έλευση στην Ελλάδα τόσο του ελικοπτεροφόρου “Dixmude” και του αεροπλανοφόρου “Charles de Gaulle” είναι αναμφισβήτητα μια θετική εξέλιξη για τη διμερή αμυντική συνεργασία. Η υπερβολή όμως στις αντιδράσεις, αφενός προκαλεί υπερβολικές προσδοκίες, οι οποίες κινδυνεύουν να διαψευσθούν πλήττοντας τη δημόσια εικόνα της αμυντικής συμμαχίας και αφετέρου βλάπτει την ελληνική διαπραγματευτική θέση στο επίπεδο των εξοπλισμών…
Αληθεύει ή όχι ότι το πρόβλημα των μαχητικών αεροσκαφών Mirage επιλύθηκε με σχεδόν συνοπτικές διαδικασίες, όταν η ελληνική πλευρά δήλωσε προς τη γαλλική ότι το θεωρεί προϋπόθεση για τη συνέχιση των συζητήσεων για την ελληνική συμμετοχή στο ναυπηγικό πρόγραμμα των “ψηφιακών” φρεγατών “Belh@rra”;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα επισκεφθεί το Παρίσι σε μια εξ ορισμού σώφρονα διπλωματική πρωτοβουλία δεδομένων των συνθηκών. Όλα τα ρεπορτάζ επιμένουν ότι βασικό θέμα στην ατζέντα θα είναι και αυτό των φρεγατών. Εάν αληθεύουν οι πληροφορίες που τοποθετούν το κόστος καθεμιάς στο 1,2 δισ. ευρώ μαζί με τα όπλα και μια συμφωνία υποστήριξης για μερικά έτη, μήπως η συμφωνία παραείναι “αλμυρή” για να περιγράψει αποκλειστικά μια εξοπλιστική συμφωνία;
Με αυτά τα χρήματα η Τουρκία ρίχνει τρία “εθνικά πλοία” (Milgem) στο νερό μαζί με τον βασικό οπλισμό τους… Με γνώμονα αμιγώς την οικονομική οπτική χωρίς την όποια επιρροή της αποκαλούμενης ως “εξοπλιστικής διπλωματίας”, το ελληνικό Ναυτικό θα μπορούσε να αποκτήσει -συντομότερα- δύο σύγχρονα πολεμικά πλοία, βαριά οπλισμένα. Αναφορές σε συγκεκριμένες εναλλακτικές δεν έχουν νόημα, καθώς δεν είναι αυτός ο σκοπός του σχολίου.
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΕΧΕΙ ΕΙΔΙΚΟ ΒΑΡΟΣ…
Η προστιθέμενη αξία της ελληνικής συμμετοχής στο γαλλικό πρόγραμμα είναι τεράστια. Πέραν της οικονομικής παραμέτρου που είναι κομβικής σημασίας για τη γαλλική ναυπηγική βιομηχανία, η διαφήμιση από τη συμμετοχή μιας ναυτικής χώρας με μεγάλη παράδοση στο Πολεμικό Ναυτικό όπως η Ελλάδα, θα αποτελέσει ισχυρότατο γαλλικό όπλο στην προσπάθεια προώθησης του νέου προϊόντος. Πώς αποτιμάται άραγε στη συνολική ελληνική δαπάνη και πόσο βαραίνει στην ερμηνεία της γαλλικής “επίθεσης φιλίας”;
Κατά συνέπεια, εάν τα ανωτέρω ισχύουν, όχι μόνο η οικονομική θυσία στην οποία θα υποβληθεί ο Έλληνας φορολογούμενος θα είναι εξαιρετικά μεγάλη, αλλά και δεν “αντισταθμίζεται” με βάση όσα είναι γνωστά, η προστιθέμενη αξία της ελληνικής συμμετοχής. Εάν υπάρχει κάποια συμφωνία αμυντικής συνδρομής π.χ. σε περίπτωση τουρκικών παρεμβολών είτε στην κυπριακή ΑΟΖ είτε νοτίως της Κρήτης, τότε ασφαλώς υποχωρούν σημαντικά οι ενστάσεις. Υπάρχει όμως ή θα περιοριστούμε σε ήσσονος σημασίας απλές ρητορικές δεσμεύσεις;
Οι μεγάλες γαλλικές ναυτικές μονάδες φέρονται ότι με την ολοκλήρωση των εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων στην Ελλάδα, θα συνεχίσουν για την Ανατολική Μεσόγειο, στην περιοχή της Κύπρου. Την ομάδα μάχης του γαλλικού αεροπλανοφόρου συνοδεύουν πλοία συμμαχικών χωρών, της ελληνικής φρεγάτας “Σπέτσαι” συμπεριλαμβανομένης. Όμως, εκπαιδευτικές δραστηριότητες διεξάγονται και με το τουρκικό Ναυτικό, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.
Είναι προφανές ότι απόλυτη προτεραιότητα της Συμμαχίας παραμένει η αποφυγή σύγκρουσης με την Τουρκία και η σε χαμηλούς τόνους ρητορική καταδίκη των προκλητικών της συμπεριφορών. Αυτό είναι λογικό. Συμβατό είναι όμως με την ελληνική προσπάθεια να δώσει μια διάσταση της συμμαχίας με τη Γαλλία, που παρότι μας συμφέρει και αγωνιζόμαστε να υπάρξει, δεν υπάρχει ακόμα;
Ελπίζουμε ειλικρινά, οι εξελίξεις των επομένων ημερών από τη συνάντηση Μακρόν-Μητσοτάκη να διαψεύσουν τις ανησυχίες αυτές πανηγυρικά. Στόχος της αναφοράς είναι αφενός να προσγειώσει και να προφυλάξει από τους κινδύνους που κρύβει η καλλιέργεια υπερβολικών προσδοκιών και αφετέρου να θυμίσουμε, ότι εν μέσω διαπραγμάτευσης, καλό θα ήταν να αποφεύγονται ακραίες εκδηλώσεις, είτε ευαρέσκειας είτε δυσαρέσκειας…
Ζαχαρίας Β. Μίχας,
Διευθυντής Μελετών στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας
και Άμυνας (ΙΑΑΑ / ISDA)
https://www.defence-point.gr/news/ellas-gallia-ontos-symmachia
-as-min-tin-plittoyme-omos-me-synitheis-ypervoles
28/01/2020
2.
Πόλεμο» έχουν κηρύξει οι Τούρκοι χάκερ στο Διαδίκτυο.
Σύμφωνα με αποκλειστικό δημοσίευμα του Reuters, που επικαλείται τρεις αξιωματούχους από υπηρεσίες της Βρετανίας και των ΗΠΑ, ο διαδικτυακός στρατός του Ερντογάν κλιμακώνει από το 2018 τις επιθέσεις και την κατασκοπία σε βάρος των «εχθρών» της Τουρκίας, ανάμεσα στις οποίες είναι Ελλάδα και Κύπρος.
Οι επιθέσεις τις οποίες (φέρονται να) πραγματοποίησαν στα μέσα Ιανουαρίου Τούρκοι χάκερ εναντίον ελληνικών κυβερνητικών ιστοσελίδων δεν αντιπροσωπεύουν ένα μεμονωμένο περιστατικό. Και μπορεί οι ελληνικές αρχές να αντιμετώπισαν το... χτύπημα με αντίμετρα και άμεσες παρεμβάσεις, εν τούτοις, όπως όλα δείχνουν, οι κινήσεις αυτές εντάσσονται στο γενικότερο πλαίσιο της εκτεταμένης διαδικτυακής «κατασκοπίας» εκ μέρους της γειτονικής χώρας, η οποία οργανώνεται και εκδηλώνεται με την καθοδήγηση και την υποστήριξη του επίσημου κράτους και των υπηρεσιών του.
Αυτό τουλάχιστον συνάγεται από τα στοιχεία που έχουν στη διάθεσή τους και έχουν επεξεργαστεί τρεις αξιωματούχοι ξένων υπηρεσιών – δύο Βρετανοί και ένας Αμερικανός – τα οποία επικαλείται το πρακτορείο Reuters σε αποκλειστικό του δημοσίευμα. Σύμφωνα με αυτό, οι τουρκικές κυβερνοεπιθέσεις έχουν πλήξει τουλάχιστον 30 οργανώσεις και κυβερνητικές υπηρεσίες σε Ευρώπη και Μέση Ανατολή, με ιδιαίτερη προτίμηση τις χώρες με τις οποίες η Άγκυρα έχει ανοιχτά μέτωπα – όπως η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ιράκ, ενώ στους στόχους φέρεται να περιλαμβάνεται και η Αλβανία.
Καθώς δε η παραπάνω διαπίστωση αφορά προηγούμενη χρονική περίοδο – στα τέλη του 2018 και τους πρώτους μήνες του 2019 – εύκολα μπορεί να διαπιστωθεί ότι ο «πόλεμος του Διαδικτύου» εκ μέρους της Τουρκίας όχι απλώς δεν έχει περιοριστεί αλλά, αντιθέτως, έχει κλιμακωθεί.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι τα χτυπήματα προς την ελληνική πλευρά χαρακτηρίζονται, στη φάση αυτή, «επικοινωνιακά» αφού φτάνουν, λόγω και των αντιμέτρων, μέχρι το «ρίξιμο» μιας σελίδας.
Αδιάψευστοι μάρτυρες
Με βάση το δημοσίευμα, οι τρεις αξιωματούχοι κατέληξαν στο συμπέρασμά τους μελετώντας τρία στοιχεία: Τις ταυτότητες και τις τοποθεσίες των «θυμάτων» των επιθέσεων, τις ομοιότητες με προηγούμενες επιθέσεις στις οποίες χρησιμοποιήθηκαν υποδομές της Τουρκίας και, τέλος, τις εμπιστευτικές και απόρρητες πληροφορίες τις οποίες συνέλεξαν από μια σειρά υπηρεσίες πληροφοριών (όσον αφορά στις οποίες δεν δόθηκαν λεπτομέρειες, για ευνόητους λόγους).
Όσον αφορά την αποτελεσματικότητα των επιθέσεων, το δημοσίευμα δεν προσφέρει ιδιαίτερες πληροφορίες – ενώ, όπως είναι γνωστό, επισήμως έχει διαψευστεί ότι κατέστη δυνατό να υποκλαπούν «ευαίσθητα» δεδομένα που άπτονται της εθνικής ασφάλειας, όπως για παράδειγμα κωδικοί. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, αυτό που κίνησε την προσοχή και σήμανε συναγερμό είναι η έκταση και η ένταση των συγκεκριμένων επιθέσεων, που είναι σαφώς μεγαλύτερης κλίμακας σε σύγκριση με το παρελθόν.
Αξίζει να σημειωθεί, επίσης, ότι σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα και τους αξιωματούχους που επικαλείται, τακτικός στόχος των Τούρκων χάκερ είναι και οι «εσωτερικοί εχθροί» της κυβέρνησης του ΑΚΡ και του Ταγίπ Ερντογάν. Με άλλα λόγια, οι ιστοσελίδες και τα δίκτυα των «γκιουλενιστών», των Κούρδων, αλλά και των κεμαλιστών.
Οι εξελίξεις αυτές αναδεικνύουν, ανάμεσα στα άλλα, την διαρκώς αναβαθμιζόμενη σημασία που αποκτά το τέταρτο μέτωπο (μετά τη ξηρά, τη θάλασσα και τον αέρα) στους σύγχρονους πολέμους, δηλαδή το Διαδίκτυο. Είναι κάτι, άλλωστε, που έχει διαπιστωθεί και σε άλλες περιπτώσεις, με τους «στρατούς» των χάκερ να επιχειρούν να πλήξουν το «μαλακό υπογάστριο» των εχθρικών χωρών, όπως οι υποδομές και οι κρατικοί μηχανισμοί.
Ήδη, έχουν καταγραφεί πάμπολλα παρόμοια περιστατικά, με τους «δράστες» να προέρχονται από διάφορες χώρες – Ρωσία και Κίνα, αλλά και ΗΠΑ και Ισραήλ.
https://www.liberal.gr/world/polemo-echoun-kiruxei
-oi-tourkoi-chaker-sto-diadiktuo/283953
27/1/2020
3.
Αποτροπή σημαίνει και ετοιμότητα για πόλεμο.
Ο διευθυντής σύνταξης στην εφημερίδα “Το Ποντίκι” Σταύρος Χριστακόπουλος , μιλώντας 98.4, αφού επεσήμανε ότι έρχονται μεγάλα ζόρια στην εξωτερική πολιτική, σημείωσε ότι και σε επίπεδο μεγάλων συμμάχων, όπως οι ΗΠΑ οι «δεσμεύσεις» είναι άνευ ουσίας και στην πράξη το μήνυμα είναι ” κόψτε τον λαιμό σας, αρκεί να μην πληγεί το ΝΑΤΟ” … Κατά τον Σταύρο Χριστακόπουλο, το πολιτικό σύστημα πρέπει να ετοιμάσει τους πολίτες για μεγάλα γεγονότα και στη λογική της αποτροπής τους, κάτι που πρακτικά σημαίνει ετοιμότητα ακόμη και για πολεμικό συμβάν και όχι επικοινωνιακά καθησυχαστικό κλίμα που μπορεί στο τέλος να αδρανοποιήσει τις αντιστάσεις της κοινωνίας. Όπως τόνισε ακόμη και στο προσφυγικό- μεταναστευτικό , οι πολιτικοί καλλιεργούν λάθος προσδοκίες ότι η Ε.Ε. θα μας συνδράμει , αναλαμβάνοντας σημαντικό τμήμα ανθρώπων που έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα. Αντίθετα ακόμη και τον Μάρτιο με μια νέα συμφωνία στην Ε.Ε. θα μας χρηματοδοτούν για να μετατραπούμε στην απόλυτη αποθήκη ψυχών και ως “κυματοθραύστης” για όλη την Ε.Ε
https://www.radio984.gr/post/st-christakopoylos
-apotropi-simainei-kai-etoimotita-gia-polemo/
23/1/2020
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Ξεκινά η άσκηση «ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ»
με συμμετοχή Ελλάδας, Γαλλίας και ΗΠΑ (27/1/2020)_
“Ψευδοσυμφωνία το μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης”
λέει ο Γάλλος πρέσβης (27/1/2020)
Ελλάς – Γαλλία… ΣΥΜΜΑΧΙΑ: Το ελικοπτεροφόρο Dixmude στο λιμάνι “κουβαλώντας” μηνύματα… (27/1/2020)
Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας: Επιβολή κυρώσεων
στις χώρες που παραδίδουν όπλα στη Λιβύη (27/1/2020)