Η Ρωσία και η Τουρκία έτοιμες να πάρουν τη Λιβύη.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Λιβύη: Κοινό μήνυμα Πούτιν-Ερντογάν για εκεχειρία - Εμφανίζονται ως «ειρηνοποιοί».Θέτουν ως ορόσημο για κατάπαυση των εχθροπραξιών την 12η Ιανουαρίου. (2) Οι προκλήσεις της τουρκικής στρατιωτικής πρωτοβουλίας στη Λιβύη. (3) Ρωσικά ΜΜΕ: Η οικογένεια Ερντογάν μόνο το 2019 είχε έσοδα 1 δις δολάρια από τη Λιβύη!!! (4) SADAT: Ο στρατός του Ερντογάν που δρα χρόνια στη Λιβύη - Θέλουν Ισλαμικό Κράτος 61 χωρών. (5) Νέα Φάση της Λιβυκής Κρίσης;
Η Ρωσία και η Τουρκία έτοιμες να πάρουν τη Λιβύη.
Τα αεροσκάφη που έπρεπε να συνοδεύσουν τους Ευρωπαίους υπουργούς Εξωτερικών στην Τρίπολη πήραν άλλη κατεύθυνση: καμία αποστολή, καμία πτήση στη Λιβύη, καμία συνάντηση με τους πιο αφοσιωμένους ηθοποιούς στο μέτωπο. Και αυτή η διπλωματική πράξη που δημιουργήθηκε από την γηραιά ήπειρο, με την Ιταλία να λειτουργεί ως προγεφύρωμα, μετατράπηκε σε συνάντηση μεταξύ Ευρωπαίων συναδέλφων στις Βρυξέλλες. Από την άλλη πλευρά, η προετοιμασία για την πολυαναμενόμενη διμερή συνάντηση μεταξύ Πούτιν και Ερντογάν συνεχίζεται στην Κωνσταντινούπολη. Ο ηγέτης του Κρεμλίνου και ο Τούρκος πρόεδρος θα συναντηθούν στις όχθες του Βοσπόρου για να μιλήσουν για πολλά θέματα της ημερήσιας διάταξης. Μεταξύ άλλων, ακριβώς, ο φάκελος της Λιβύης.
Γιατί η συνάντηση Πούτιν- Ερντογάν είναι ενδιαφέρουσα.
Στην Κωνσταντινούπολη, την Τετάρτη, θα κοπεί η κορδέλα στο τουρκικό τμήμα του TurkStream. Αυτός είναι ο αγωγός φυσικού αερίου χάρη στον οποίο η Ρωσία θα είναι σε θέση να μεταφέρει το μεθάνιο και τους πόρους της στη Μεσόγειο και την Ευρώπη, αποφεύγοντας την εξάρτηση από τις υποδομές που διέρχονται από την Ουκρανία.
Μια πραγματική ανάσα φρέσκου αέρα για τη Μόσχα, η οποία μπορεί πλέον να χρησιμοποιήσει έναν εναλλακτικό αγωγό για να εισέλθει στην ευρωπαϊκή αγορά υδρογονανθράκων και επομένως να διαχειριστεί τον ουκρανικό φάκελο με σχετική ηρεμία. Από την άλλη πλευρά, ο Ερντογάν θα μπορέσει επίσης να γιορτάσει τη δική του επιτυχία: η Άγκυρα προετοιμάζεται να καταστεί ενεργειακός κόμβος χάρη στον νέο αγωγό φυσικού αερίου, του οποίου οι σωλήνες έχουν ήδη τοποθετηθεί εντός της περιοχής της Ανατολίας.
Ως εκ τούτου, δεν θα είναι μόνο το τέλος του έργου μιας στρατηγικής υποδομής που θα γιορταστεί στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και η πρώτη, μερική, συγκεκριμένη υλοποίηση του «ευρασιατικού» οράματος που υπάρχει κυρίως στο μυαλό του αρχηγού του Κρεμλίνου. Και ως μέρος του εορτασμού για την ολοκλήρωση του τουρκικού τμήματος του TurkStream, οι ματιές του Πούτιν και του Ερντογάν δεν μπορούν να παραβλέψουν τα τελευταία πολιτικά γεγονότα που αφορούν τους δύο πιο καυτούς φακέλους στους οποίους συμμετέχουν σήμερα οι αντίστοιχες χώρες: τόσο εκείνον της Συρίας όσο και εκείνον της Λιβύης.
Ο Τούρκος πρόεδρος θα είναι σε θέση, ειδικότερα, να παρουσιάσει τη συμφωνία με την κυβέρνηση της Λιβύης στην Τρίπολη, χάρη στην οποία η Άγκυρα μπόρεσε να ξεκινήσει να στέλνει τα στρατεύματά της στη χώρα της Βόρειας Αφρικής. Ένα σημαντικό συμβατικό στοιχείο παρουσία ενός Πούτιν, ο οποίος από την πλευρά του υποστηρίζει ισχυρά ανεπίσημα (μέσω των μισθοφόρων της Wagner) τον Χαλίφα Χαφτάρ. Ως εκ τούτου, οι δύο θα συζητήσουν για τη Λιβύη και πώς θα επιτευχθεί μια πρώτη συμφωνία μεταξύ των μερών. Και πάνω απ ‘όλα αυτή η πτυχή θα δώσει στη διμερή θεμελιώδη σημασία. Μια πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα απο όλες τις κινήσεις που έθεσαν σε εφαρμογή η Ιταλία και η Ευρώπη τους τελευταίους μήνες.
Η αλληλοεπικάλυψη των φακέλων της Λιβύης και της Συρίας
Η Ρωσία και η Τουρκία φαίνονται όλο και πιο κοντά, αν και δεν είναι σύμμαχοι. Μεταξύ της Μόσχας και της Άγκυρας, μετά τις εντάσεις που σημειώθηκαν κατά το πρώτο μέρος της τελευταίας δεκαετίας, δημιουργήθηκε μια κατανόηση από το 2016, κόρη πολλών συγκλίσεων στις αντίστοιχες πολιτικές που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια.
Για παράδειγμα, πρόσφατα ήταν μια συνάντηση μεταξύ του Πούτιν και του Ερντογάν στο Σότσι που σφράγισε την κατάπαυση του πυρός στη βόρεια Συρία. Εδώ το Κρεμλίνο έχει δεσμευτεί για την ισχυρή υποστήριξη που δόθηκε στον Πρόεδρο Μπασάρ Αλ Ασάντ, αποφασιστική για την ανάκτηση του μεγαλύτερου μέρους της συριακής επικράτειας από το στρατό.
Αντ ‘αυτού, η Άγκυρα, αφού παραιτήθηκε από την προσδοκία ενός καθεστώτος αλλαγής στη Δαμασκό, χρησιμοποίησε ισλαμιστικές πολιτοφυλακές, που εκπαιδεύτηκαν τα προηγούμενα χρόνια, σε αντι-Κουρδικές επιχειρήσεις.
Ως εκ τούτου, δημιουργήθηκε μια πραγματική «αλληλοσύνδεση» μεταξύ των δύο χωρών όσον αφορά τους φακέλους της Λιβύης και της Συρίας. Η Ρωσία είναι ο πρώτος υποστηρικτής της συριακής κυβέρνησης, με την Τουρκία να ασχολείται με την υποστήριξη ορισμένων πολιτοφυλακών κατά του Assad, οι οποίες κρατιούνται στο κόλπο για να τις χρησιμοποιήσουν εναντίον των Κούρδων.
Η Άγκυρα είναι ο πρώτος υποστηρικτής της κυβέρνησης της Λιβύης, με τη Μόσχα να ασκεί ανεπίσημη στήριξη στον Χαφτάρ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, κατά τη σύνοδο κορυφής μεταξύ Πούτιν και Ερντογάν, αναμένεται μια σειρά αμοιβαίων ανταλλαγών και παραχωρήσεων όσον αφορά τη Λιβύη και τη Συρία.
Συγκεκριμένα, το Κρεμλίνο θα μπορούσε να δώσει περισσότερο χώρο στην τουρκική πρωτοβουλία στην Τρίπολη, σε αντάλλαγμα συμφωνίας σχετικά με τη Συριακή επαρχία Idlib, η οποία βρίσκεται υπό τον έλεγχο πολλών τζιχαντιστικών ακρωνύμων που τοποθετούνται κοντά στην Άγκυρα και ότι τόσο η Μόσχα όσο και η Δαμασκός θα ήθελαν να επιστρέψει, σύντομα, στα χέρια του συριακού στρατού. Τελικά, λοιπόν, μερικές από τις σημαντικότερες ειδήσεις σχετικά με τους δύο πιο ευαίσθητους πολέμους που συμβαίνουν στην περιοχή της Μέσης Ανατολής – Μεσογείου θα μπορούσαν να βγουν την Τετάρτη από την Κωνσταντινούπολη.
Mauro Indelicato
Μετάφραση: Παντελής Σαββίδης
Πηγή: insideover.com
8/1/2020
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
O Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν με τον Τούρκο ομόλογό του Ταγίπ Ερντογάν, κατά την τελετή παρουσίασης του αγωγού TurkStream στην Κωνσταντινούπολη, στις 8 Ιανουαρίου 2020. Alexei Druzhinin/Russian Presidential Press and Information Office/TASS (Photo by Alexei Druzhinin\TASS via Getty Images)
1.
Λιβύη: Κοινό μήνυμα Πούτιν-Ερντογάν για εκεχειρία
- Εμφανίζονται ως «ειρηνοποιοί».
Θέτουν ως ορόσημο για κατάπαυση των εχθροπραξιών
την 12η Ιανουαρίου.
Τουρκία και Ρωσία κάλεσαν όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές στη Λιβύη να σταματήσουν τις εχθροπραξίες και να κηρύξουν εκεχειρία από τα μεσάνυχτα της 12ης Ιανουαρίου, μετά τις συνομιλίες που είχαν οι πρόεδροι Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και Βλαντίμιρ Πούτιν στην Κωνσταντινούπολη.
Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν κάλεσαν τις αντιμαχόμενες πλευρές στη Λιβύη να σταματήσουν τις εχθροπραξίες από τα μεσάνυχτα της 12ης Ιανουαρίου, δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου κατά την διάρκεια συνέντευξης τύπου με τον Ρώσο ομόλογο του Σεργκέι Λαβρόφ μετά το τέλος των διευρυμένων συνομιλιών που είχαν οι δύο ηγέτες στην Κωνσταντινούπολη.
O Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ανταλλάσσει χειραψία με τον Τούρκο ομόλογό του Ταγίπ Ερντογάν, κατά την τελετή παρουσίασης του αγωγού TurkStream στην Κωνσταντινούπολη, στις 8 Ιανουαρίου 2020. Sputnik/Alexei Druzhinin/Kremlin via REUTERS ATTENTION EDITORS - THIS IMAGE WAS PROVIDED BY A THIRD PARTY.
«Κατά την διάρκεια των συνομιλιών Ερντογάν και Πούτιν, συζητήθηκαν διμερή θέματα και περιφερειακά ζητήματα. Έγινε ανταλλαγή απόψεων, αναφορικά με το καθεστώς τερματισμού των εχθροπραξιών στον Ιντλίμπ, την ένταση μεταξύ Ιράν και ΗΠΑ, την κατάσταση στη Λιβύη και στο Ιράκ» υπογράμμισε ο Τσαβούσογλου, προσθέτοντας ότι «οι πρόεδροι Ερντογάν και Πούτιν απηύθυναν έκκληση για τερματισμό των εχθροπραξιών στην Λιβύη, ο οποίος πρέπει να τεθεί σε ισχύ από τα μεσάνυχτα της 12ης Ιανουαρίου».
Ο Τσαβούσογλου δήλωσε επίσης ότι οι δύο ηγέτες συζήτησαν επίσης για «τα μέτρα μείωσης της έντασης στην Μέση Ανατολή μετά την όξυνση των σχέσεων ΗΠΑ και Ιράν».
Από την πλευρά του, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε ότι Πούτιν και Ερντογάν υιοθετούν κοινή στάση στο ζήτημα της εξομάλυνσης της κατάστασης στη Λιβύη.
«Έχει συμφωνηθεί κοινή στάση στο ζήτημα της διευθέτησης της κατάστασης στη Λιβύη, σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ιδιαίτερα θα σταθώ στην έκκληση την οποία απηύθυναν οι πρόεδροι Πούτιν και Ερντογάν προς όλες τις πλευρές της Λιβύης: να σταματήσουν άμεσα οι εχθροπραξίες, να κηρυχθεί εκεχειρία από τα μεσάνυχτα της Κυριακής (12 Ιανουαρίου), δηλαδή τη νύχτα του Σαββάτου προς Κυριακή», δήλωσε ο Λαβρόφ.
Παράλληλα, ανέθεσαν στους υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας να συνεχίσουν τις επαφές σε σχέση με την κατάσταση στη Λιβύη. «Εκφράσθηκε η ετοιμότητα να συνδράμουμε στην επιτυχία της διάσκεψης του Βερολίνου με θέμα τη διευθέτηση της λιβυκής κρίσης. Οι πρόεδροι της Ρωσίας και της Τουρκίας τάσσονται υπέρ της ένταξης στην διαδικασία αυτή όλων των μερών της Λιβύης όπως και των γειτόνων της Λιβύης» δήλωσε ο Σεργκεί Λαβρόφ.
πηγή: ΑΠΕ
https://www.huffingtonpost.gr/entry/livyi-toyrkia-rosia-polemos-erdogan-poytin-ekexeiria_gr_5e15fd05c5b687c7eb5ed11a?utm_hp_ref=gr-homepage
8/1/2020
2.
Οι προκλήσεις της τουρκικής στρατιωτικής πρωτοβουλίας
στη Λιβύη.
Από το Radio France Internationale
Από τότε που το τουρκικό κοινοβούλιο έδωσε το πράσινο φως, ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αναπτύσσει τις δυνάμεις του ενάντια στον στρατηγό Χάφταρ, ο οποίος προσπαθεί να καταλάβει την Τρίπολη.
Η τουρκική πρωτοβουλία εγείρει πολλά ερωτήματα, όπως αποκαλύπτει ο Χασνί Αμπίντι, διευθυντής του Κέντρου Μελετών και Έρευνας στον Αραβικό και Μεσογειακό Κόσμο στη Γενεύη.
Πώς εξηγείτε, Χασνί Αμπίντι, αυτήν την τουρκική στρατιωτική πρωτοβουλία
στη Λιβύη;
Υπάρχουν τρεις λόγοι για αυτήν την πρωτοβουλία.
Ο πρώτος είναι η σημαντική σχέση μεταξύ του Προέδρου της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τόσο προσωπικά με τον Φαγιέζ αλ-Σάρατζ, Πρόεδρο του Προεδρικού Συμβουλίου της Λιβύης, όσο και με την κυβέρνηση της Τρίπολης, που επικεφαλής της είναι ο Σάρατζ, αναγνωρισμένης από τη διεθνή κοινότητα.
Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι η υποστήριξη της Τουρκίας στην μετα-Καντάφι Λιβύη είναι παλιά.
Ξεκίνησε κατά τη διάρκεια των Δυτικών επιχειρήσεων εναντίον του καθεστώτος του Μουαμάρ Καντάφι (ο οποίος ήταν στην εξουσία από το 1969 έως το 2011), όπου η Τουρκία επέλεξε να υποστηρίξει μαζικά την πόλη Μισράτα και τις ένοπλες πολιτοφυλακές της.
Οι Τούρκοι αξιοποίησαν το ότι η πόλη Μισράτα είχε σημαντική και εύκολη προσέγγιση, τόσο με το λιμάνι, όσο και το αεροδρόμιο της, επίσης, το ότι η πολιτοφυλακή της πόλης αυτής, θεωρήθηκε ως η πιο σημαντική, η καλύτερη ένοπλη και η πιο δομημένη.
Το τρίτο στοιχείο, το οποίο είναι πολύ πιθανόν να είναι η αιτία για αυτόν τον τουρκικό ελιγμό στη Λιβύη, είναι οι συνδέσεις μεταξύ της Αιγύπτου, του Ισραήλ, της Ελλάδας και της Κύπρου σε αυτό που ονομάζεται «φόρουμ φυσικού αερίου στη Μέση Ανατολή».
Η Τουρκία συνειδητοποίησε ότι ήταν εκτός του παιχνιδιού για πρώτη φορά σε έναν σημαντικό και στρατηγικό τομέα.
Προφανώς, ο μόνος τρόπος για να είναι παρούσα και να μην αποκλειστεί από την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, γιατί υπάρχει ένα σημαντικό οικονομικό ζήτημα – δεδομένου ότι πρόκειται για τον αγωγό φυσικού αερίου που προορίζεται για την Ευρώπη – ενέτεινε τις προσπάθειες να δώσει την παρουσία της σε αυτή την περιοχή.
Για το λόγο αυτό, δεν υπήρχε καλύτερος στρατηγικός σχεδιασμός από τη Λιβύη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η τουρκική κυβέρνηση έχει φροντίσει να «επικυρώσει» δύο συμφωνίες με τη χώρα αυτή που είναι αμφισβητήσιμες.
Πώς αντιλαμβανόμαστε αυτήν την τουρκική προσέγγιση με την κυβέρνηση της Τρίπολης έναντι άλλων παραγόντων της περιοχής;
Η σημαντική σχέση της Τουρκίας με την κυβέρνηση της Τρίπολης – ή ας πούμε με το πολιτικό κόμμα που βρίσκεται κοντά στην Μουσουλμανική Αδελφότητα, αν και δεν είναι αποκλειστικά η Μουσουλμανική Αδελφότητα στην Τρίπολη – ενοχλεί πολλές χώρες.
Ωστόσο, οι θέσεις της Αιγύπτου με τον πρόεδρο Σίσσι, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της Σαουδικής Αραβίας με την άφιξη του Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν προκάλεσαν την πολιτική και στρατιωτική ανησυχία της Τουρκίας.
Αν και διπλωματικά απομονωμένη, η Τουρκία αντιμετωπίζει στη Λιβύη μια ανατολική συμμαχία, η οποία συγκεντρώνεται γύρω από τον στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ, που είναι τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία, η Ελλάδα, καθώς και δυνάμεις (προς έκπληξη) από το Σουδάν που θεωρούνται συμμαχικές της Τουρκίας, και της Ρωσίας.
Επιπλέον, νομίζω ότι ο πρόεδρος Ερντογάν, ο οποίος διαμορφώνει προσωπικά την τουρκική εξωτερική πολιτική, είναι κάπως ενοχλημένος από τη θέση της Γαλλίας.
Αισθάνεται, επίσης, κάποια απογοήτευση έναντι των δυτικών χωρών που ενώ υποστηρίζουν την αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ κυβέρνηση εθνικής συμφωνίας της Τρίπολης, όπως η Ιταλία, έχουν εξαιρετικές σχέσεις με τον στρατάρχη Χαφτάρ.
Όλα αυτά προκάλεσαν τη στρατιωτική απόφασή του και ως εκ τούτου μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η Τουρκία δεν ήθελε να μείνει εκτός του νέου παιχνιδιού που παίζεται σήμερα στη Λιβύη με έναν πρωτοφανή πολλαπλασιασμό των περιφερειακών παικτών.
Εάν η Τουρκία αναλάβει στρατιωτική δράση στη Λιβύη, έχει τα μέσα να αλλάξει την κατάσταση;
Ο στόχος της Τουρκίας είναι να παγώσει τις ενέργειες του Χαλίφα Χαφτάρ. Θέλει να τον εμποδίσει να καταλάβει την πόλη της Τρίπολης και να χάσει όλα όσα κέρδισε μέχρι σήμερα.
Από την άλλη πλευρά, η νίκη του Χαφτάρ είναι πολύ δύσκολη, διότι θα απαιτούσε μια πολύ σημαντική στρατιωτική δύναμη.
Συνεπώς, βρισκόμαστε σε κατάσταση αδιεξόδου, όπου καμία στρατιωτική δύναμη δεν μπορεί να υπερισχύσει του άλλου.
Το πλεονέκτημα του Σάρατζ είναι ότι αναγνωρίζεται από τη διεθνή κοινότητα και το πλεονέκτημα του στρατάρχη Χαφτάρ είναι ότι θεωρείται ισχυρός άντρας που μπορεί να κρατήσει τη θέση του.
Αλλά το ερώτημα που τίθεται είναι τι θα μπορούσε να συμβεί στη συνέχεια.
Ποια θα μπορούσε να είναι η λύση; Ποια μπορεί να είναι η εναλλακτική λύση αφού πραγματοποιείται, για παράδειγμα, ένας πόλεμος εναντίον των πολιτοφυλακών;
Και πάνω απ’ όλα ποιες είναι οι συνέπειες μιας μεγάλης στρατιωτικής επίθεσης σε μια πυκνοκατοικημένη πρωτεύουσα, με τόσο μεγάλο αριθμό ένοπλων ομάδων, καθώς είναι πολλαπλά εξοπλισμένες.
Είναι το στοιχείο του φόβου ορισμένων κρατών που έχουν καλύτερη γνώση της Λιβύης, όπως η Αλγερία και η Τυνησία.
Radio France Internationale
6/1/2020
N.N.
The Hellenic Information Team
http://www.anixneuseis.gr/%ce%bf%ce%b9-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%ba%ce%bb%ce%ae%cf%83%ce%b5%ce%b9%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%ba%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%cf%83%cf%84%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b9%cf%89%cf%84/
8/1/2020
3.
Ρωσικά ΜΜΕ: Η οικογένεια Ερντογάν μόνο το 2019
είχε έσοδα 1 δις δολάρια από τη Λιβύη!!!
Τώρα εξηγείται γιατί πήγε για ψώνια ο αχυράνθρωπος της Τουρκίας, Σαράζ, την Πρωτοχρονιά στο Λονδίνο, τη στιγμή που κινδυνεύει η Τρίπολη και η κυβέρνησή του. Το χρήμα, το χρήμα…
Ενώ είναι σε εξέλιξη οι αντιδράσεις από την δολοφονία του Κασίμ Σουλεϊμάνι και την πυραυλική επίθεση του Ιράν εναντίον βάσεων των ΗΠΑ στο Ιράκ, δεν παύουν να απασχολούν τις διεθνείς δυνάμεις τα τεκταινόμενα στη Λιβύη.
Σύμφωνα με τον ειδικό σε θέματα Ρωσίας, Dr. Kerim Has, ο οποίος μίλησε στο Ahvalnews, ο Κασίμ Σουλεϊμάνι ήταν αυτός που έπεισε τον Βλαντιμίρ Πούτιν αν επέμβει στρατιωτικά στη Συρία.
Συγκεκριμένα, ο Κερίμ Χας είπε: “Η Ρωσία άρχισε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία για πρώτη φορά το Σεπτέμβριο του 2015. Είχε προηγηθεί μυστική επίσκεψη του Σουλεϊμάνι στη Μόσχα τις 24-26 Ιουλίου 2015. Ακολούθησε άλλη μια επίσκεψη τον Αύγουστο. Υπάρχει η άποψη ότι ο Πούτιν πεισθηκε σ’ εκείνη την επίσκεψη”.
Πάντα σύμφωνα με τον Χας, ο Πούτιν στην επίσκεψή του στην Κωνσταντινούπολη, σήμερα, 8 Ιανουαρίου, και στη συνάντησή του με τον Ερντογάν, θα του μεταφέρει τρία μηνύματα.
Το πρώτο είναι να μην συμπαραταχθεί η Τουρκία με τις ΗΠΑ, σε όσα θα ακολουθήσουν την δολοφονία Κασίμ Σουλεϊμάνι.
Το δεύτερο θέμα είναι η κρίση στη Λιβύη. Είναι γνωστό ότι ο Ερντογάν έκανε δήλωση ότι ήδη τα τουρκικά στρατεύματα μπαίνουν στη Λιβύη.
Στη δήλωσή του διευκρινίζει ότι οι μάχιμες δυνάμεις δεν θα είναι από τον τουρκικό στρατό, αλλά από “άλλα τμήματα”.
Σύμφωνα με τον Χας, αυτή η τελευταία δήλωση του Ερντογάν, θα του δημιουργήσει πρόβλημα.
Για παράδειγμα, ο ειδικός σε θέματα Ρωσίας, Χας, ανέφερε τα δημοσιεύματα στα ρωσικά ΜΜΕ, που αφορούν την οικογένεια Ερντογάν. Συγκεκριμένα είπε:
“Με βάση πρόσφατα δημοσιεύματα του ρωσικού τύπου, μόνο το έτος 2019, ο Πρέοδρος Ερντογάν και η οικογένειά του, το έτος 2019, από τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη που πούλησε ο γαμπρός του, Şelçuk Bayraktar στη Λιβύη και από τα πετρέλαια που πήρε από τη Λιβύη, είχε έσοδα ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων”.
Τελικά το παιχνίδι, εκτός από γεωπολιτικούς λόγους, παίζεται ξεκάθαρα και για οικονομικούς, και από την Τουρκία και από τη Ρωσία και όχι μόνο.
Η Ελλάδα, οι Έλληνες το έχουμε κατανοήσει ή περί άλλα τυρβάζουμε;
https://infognomonpolitics.gr/2020/01/%cf%81%cf%89%cf%83%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%bc%ce%b5-%ce%b7-%ce%bf%ce%b9%ce%ba%ce%bf%ce%b3%ce%ad%ce%bd%ce%b5%ce%b9%ce%b1-%ce%b5%cf%81%ce%bd%cf%84%ce%bf%ce%b3%ce%ac%ce%bd-%ce%bc%cf%8c%ce%bd%ce%bf/
8/1/2020
4.
SADAT: Ο στρατός του Ερντογάν που δρα χρόνια στη Λιβύη
- Θέλουν Ισλαμικό Κράτος 61 χωρών.
Η στρατιωτική συνεργασία της Τουρκίας με τη Λιβύη, η οποία υπεγράφη στις 27 Νοεμβρίου, περιλαμβάνει διατάξεις για "φιλοξενούμενο προσωπικό", όρος ο οποίος οδήγησε τα κόμματα της αντιπολίτευσης να αναρωτηθούν αν ο ιδιωτικός ανάδοχος, SADAT Defense Consultancy, θα είναι μεταξύ των πολιτικών ομάδων, που θα εγκατασταθούν στη χώρα της Βόρειας Αφρικής.
Η συμφωνία για τη στρατιωτική συνεργασία αναφέρει ότι η Τουρκία μπορεί να στείλει στη Λιβύη πολιτικά πρόσωπα που είναι μέλη οργανώσεων άμυνας και ασφάλειας.
"Δεν υπάρχουν άλλες συμφωνίες που να έχει υπογράψει η Τουρκία με άλλες χώρες, και να έχουν έναν τέτοιο ορισμό", δήλωσε ο αντιπρόεδρος του Δημοκρατικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) της αντιπολίτευσης, στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, Ουτκού Τσακιροζέρ. "Ποιοι είναι αυτοί οι οργανισμοί άμυνας και ασφάλειας που αναφέρονται στο μνημόνιο, ποιος θα τους ελέγχει;" πρόσθεσε ο Τσακίροζερ.
Ωστόσο, η SADAT, που ιδρύθηκε από τον ταξίαρχο εν αποστρατεία, Αντνάν Τανριβέρντι, βρίσκεται στη Λιβύη εδώ και πολλά χρόνια. Την πρώτη φορά που η SADAT ανέφερε τη Λιβύη στην ιστοσελίδα της, ήταν τον Μάιο του 2013, όταν πραγματοποίησε επίσκεψη "για να προσδιορίσει τις ανάγκες των Νέων Λιβυκών Ενόπλων Δυνάμεων". Η SADAT παρείχε κατάρτιση και εξοπλισμό στους Σύρους επαναστάτες εναντίον του καθεστώτος Άσαντ και οι μυστικές υπηρεσίες είχαν την εταιρεία στο ραντάρ τους για αυτό τον λόγο.
Αναφορές αποκάλυψαν ότι πρώην αξιωματικοί του τουρκικού στρατού στη SADAT, αποτελούσαν κυρίως ειδικούς εμπειρογνώμονες πολέμου, που είχαν απολυθεί από το στρατό, λόγω των ισλαμιστικών κλίσεων τους.
Ο Τανριβέρντι, ήταν επίσης ο επικεφαλής σύμβουλος ασφάλειας του Ερντογάν, μέχρι σήμερα, που υπέβαλε την παραίτησή του εν μέσω του σκανδάλου. Ο Τανριβέρντι πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της σταδιοδρομίας του στο Τμήμα Ειδικού Πολέμου του Τουρκικού Στρατού. Αργότερα υπηρέτησε ως πρόεδρος του Συλλόγου Υπερασπιστών Δικαιοσύνης (ASDER), που αποτέλεσε τη βάση της SADAT.
Ο Τανριβέρντι είχε την τιμητική του στα πρωτοσέλιδα, την περασμένη εβδομάδα, κατά τη διάρκεια μιας συνόδου κορυφής, της Οργάνωσης για την Ισλαμική Συνεργασία (OIC), όταν είπε ότι η εταιρεία του ανοίγει το δρόμο για την άφιξη του Mαχντί, του λυτρωτή Μεσσία, σύμφωνα με τις ισλαμικές διδασκαλίες, που θα εμφανιστεί μαζί με τον Ιησού για να διώξει τον Αντίχρηστο. Ο επικεφαλής στρατιωτικός σύμβουλος του Ερντογάν δήλωσε επίσης ότι ο ισλαμικός κόσμος θα ενωθεί υπό την ηγεσία του Μαχντί.
"Είναι σαφές ότι η SADAT ακολουθεί και επιβάλλει την ατζέντα του Ερντογάν χωρίς τους περιορισμούς της ύπαρξης κυβερνητικής οντότητας", έγραψε ο πρώην αξιωματούχος του Πεντάγωνου, Μάικλ Ρούμπιν.
Ο Ρούμπιν, καθώς και άλλοι σε διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης, δήλωσε ότι η SADAT είχε διαδραματίσει ενεργό ρόλο στην καταστολή της απόπειρας πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου 2016 στην Τουρκία. Ο Ρούμπιν ανέφερε επίσης ότι η SADAT έλαβε χρηματοδότηση από την τουρκική κυβέρνηση για την εκπαίδευση περίπου 3.000 ξένων μαχητών, που θα εγκατασταθούν στη Συρία και τη Λιβύη.
Το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) και το Μέτωπο Al Nusra ήταν μεταξύ των ομάδων, στις οποίες η SADAT παρείχε στρατιωτική εκπαίδευση, σύμφωνα με τον Rubin.
Η Μεράλ Ακσενέρ, του Καλού Κόμματος (İYİ) και πρώην υπουργός Εσωτερικών, δήλωσε τον Ιανουάριο του 2018, ότι η SADAT είχε οργανώσει στρατόπεδα εκπαίδευσης στην κεντρική Ανατολία, ενώ δήλωσε ότι "φημολογείται ότι θα δημιουργήσει χάος στην Τουρκία κατά τις εκλογές", τον Ιούνιο του ίδιου έτους.
Η SADAT απάντησε στις κατηγορίες, φυσικά κατά την πάγια τακτική Ερντογάν, δηλαδή ισχυριζόμενη ότι ο Ρούμπιν είναι γκιουλενιστής.
Η εταιρεία ανέφερε επίσης ότι κανένα από τα στελέχη της δεν συνεργάστηκε με άλλο, παρόλο που βρίσκονταν στο δρόμο ενάντια στην προσπάθεια πραξικοπήματος "όπως κάθε πατριώτης Τούρκος" και ότι "δεν έχουν πραγματοποιηθεί ποτέ έργα από το SADAT στην Τουρκία ή σε άλλη χώρα κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε εκλογική διαδικασία".
Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα ήταν η συμμετοχή της SADAT στις Ομάδες Esedullah, μια ειδική δύναμη επιχειρήσεων που δραστηριοποιήθηκε κατά τη διάρκεια του αντάρτικου πόλης, στα στα νοτιοανατολικά, εναντίον Κούρδων το 2015 και αναφέρθηκε σε μια έκθεση της ΕΕ για την Τουρκία ως υπεύθυνη για "σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της σκόπιμης δολοφονίας πολιτών".
Η SADAT δημιούργησε μια σειρά βάσεων στην βορειοδυτική περιοχή του Μαρμαρά για να εκπαιδεύσει τις δυνάμεις των αντικαθεστωτικών της Συρίας και τουλάχιστον μία από αυτές τις βάσεις στην επαρχία Kocaeli, ανήκε στο τουρκικό ναυτικό, σύμφωνα με έκθεση της αντιπολιτευόμενης εφημερίδας Αydınlık. Η SADAT αρνήθηκε την κατηγορία.
Ο Τανριβέρντι δεν αρνείται την υποστήριξή του στον ελεύθερο Συριακό Στρατό (FSA) κατά του Άσαντ και το 2012 ζήτησε από την Τουρκία να προωθήσει μια διπλωματική αποστολή στη Διοίκηση του FSA και να εκδώσει διπλωματικά διαβατήρια σε στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό, το οποίο θεωρούσε κατάλληλο. Ωστόσο, υπάρχουν ισχυρισμοί ότι η σχέση επεκτάθηκε πέρα από τον FSA και αποτελούσε υποστήριξη με το παρακλάδι της Αλ-Κάιντα στη Συρία, που μετέπειτα πέρασε στο Ισλαμικό Κράτος, το Μέτωπο αλ-Νούσρα.
Ο Τανριβέρντι, τον Φεβρουάριο, περιέγραψε το όνειρό του για ένα ομοσπονδιακό Ισλαμικό Κράτος, που θα περιλαμβάνει 61 χώρες με πλειοψηφία μουσουλμάνων, τοποθετημένες σε οκτώ ομάδες, κατά εθνικότητα και τοποθεσία, στο δεύτερο Διεθνές Συνέδριο Ισλαμικής Ένωσης, που υποστηρίχθηκε από το Κέντρο Στρατηγικών Ερευνών για τους Υπερασπιστές Δικαιοσύνης (ASSAM). Οι ισλαμικές χώρες θα πρέπει να δημιουργήσουν υπουργεία ισλαμικής ενότητας, που θα συγκαλούνται τακτικά για να συζητήσουν πώς θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια ένωση, ανέφερε ο Τανριβέρντι σε ομιλία του στο συνέδριο. Η Τουρκία, το Ιράν, η Συρία, ο Ιρακινός Οργανισμός Αντίστασης και η Παλαιστίνη θα πρέπει να αποτελέσουν τον πυρήνα της αμυντικής συνεργασίας μεταξύ των ισλαμικών χωρών, δήλωσε ο Τανριβέρντι, με μια δύναμη ταχείας απόκρισης ισλαμιστών που θα αποτελείται από μια αμφίβια ταξιαρχία, και μία μονάδα αλεξιπτωτιστών.
Η ισραηλινή υπηρεσία ασφαλείας Shin Bet το 2018 κατηγόρησε τη SADAT ότι διευκόλυνε τη μεταφορά κεφαλαίων και εξοπλισμού στη Χαμάς.
Ο βουλευτής Νετζατί Γιλμάζ ρώτησε το 2016 από τον τότε πρωθυπουργό Μπιναλί Γιλντιρίμ, ποιες χώρες συνδέθηκαν με τη SADAT, αν προσέφερε κατάρτιση σε πληροφορίες για οποιεσδήποτε ξένες χώρες, αν είχε στρατόπεδα στο εξωτερικό και αν οι ισχυρισμοί για τους δεσμούς του με το Μέτωπο αλ-Νούσρα ήταν αλήθεια. Φυσικά ο Γιλντιρίμ, δεν απάντησε ποτέ.
Σε περίπτωση άλλου κοινωνικού κινήματος, όπως οι διαμαρτυρίες του Πάρκου Γκεζί του 2013 ή ένα εργατικό κίνημα, η SADAT θα μπορούσε να βγει και να σκοτώσει ανθρώπους, φυσικά μένοντας ατιμώρητη, ισχυριζόμενη ότι είναι τρομοκράτες, σύμφωνα με τον πρώην βουλευτή του νομοθέτη CHP, Φικρί Σααλάρ, το 2018.
Πέτρος Κράνιας
https://www.capital.gr/diethni/3403374/sadat-o-stratos-tou-erntogan-pou-dra-xronia-sti-libui-theloun-islamiko-kratos-61-xoron
8/1/2020
5.
Νέα Φάση της Λιβυκής Κρίσης;
Η Τακτική Ερντογάν
Ενώ η διεθνής κοινότητα έχει απορροφηθεί από τα τεκταινόμενα στην Μεσοποταμία, ένα νέο μέτωπο ανοίγει στη Λιβύη με άμεσες επιπτώσεις στην περιφερειακή ασφάλεια. Όπως είχε εξαγγείλει προ ημερών, ο Ερντογάν ανακοίνωσε την ανάπτυξη στρατιωτικών συμβούλων στη Λιβύη (και της συνοδείας τους) για τη δημιουργία ενός «κέντρου διοίκησης και ελέγχου» υπό την εποπτεία ενός αντιστράτηγου. Ο Ερντογάν, εν ολίγοις, ακολούθησε την πεπατημένη οδό: ανακοίνωσε την πρόθεσή του, βολιδοσκόπησε τις διαθέσεις των «Δύο Μεγάλων» (Πούτιν και Τραμπ) και ανάλαβε το ρίσκο της μονομερούς δράσης.
Το Δόγμα του Surrogate Warfare
Προς το παρόν, η Τουρκία δεν θα αναπτύξει μια εκστρατευτική δύναμη καθώς δεν υπάρχουν ασφαλείς βάσεις: π.χ. το αεροδρόμιο της Μitiga στα πέριξ της Τρίπολης αχρηστεύτηκε ύστερα από μια αεροπορική επιδρομή «αγνώστων» προ ημερών, ενώ τα λιμάνια της Σύρτης και της Μισράτας βομβαρδίστηκαν (και βομβαρδίζονται) ώστε να αχρηστευτούν. Πρωτίστως όμως η Τουρκία δεν έχει εξασφαλίσει (προς το παρόν τουλάχιστον) την αρωγή της Τυνησίας ή της Αλγερίας. Ακόμα και η Τύνιδα που κυβερνάται από «αδελφό κόμμα» δεν θα δυσαρεστούσε το Παρίσι ή το Αμπού Ντάμπι ελαφρά τη καρδία.
Προς το παρόν, η Άγκυρα υιοθέτησε το δόγμα του «surrogate warfare» (πόλεμος δια υποκατάστατων) στην Λιβυκή Κρίση: οι μαχητές εκ Συρίας (1,250 περίπου), οι μισθοφόροι της Sadat Group (200 περίπου) και οι σύμβουλοι της Τουρκίας (50-100 περίπου) αποτελούν τα «ανθρώπινα υποκατάστατα» ενώ τα ΤΟΜΠ (περίπου 40 Kirpi) και UAV (περίπου 20 Bayraktar TB1) αποτελούν τα «τεχνολογικά υποκατάστατα». Το ίδιο δόγμα μάχης η Τουρκία εφήρμοσε με επιτυχία στην Επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης» στη Ροτζάβα (βορειο-ανατολική Συρία) τον Οκτώβριο. Δεν αποκλείεται ο ελλιμενισμός στην Τρίπολη των πολεμικών σκαφών της Τουρκίας μετά τους «εορτασμούς» στην Αλγερία. Άλλωστε, την ίδια χώρα (Αλγερία) θα επισκεφθεί εσπευσμένα αύριο ο Τσαβούσογλου για προφανείς σκοπούς.
Το Στοίχημα του Ερντογάν
Ο Ερντογάν θα συναντήσει τον Πούτιν εντός ημερών με ατζέντα τη Συρία και τη Λιβύη. Ο Ερντογάν προσδοκά μια συνεννόηση α λα Συριακά με τον Πούτιν στη Λιβυκή Κρίση. Διόλου τυχαία, μια ανεπίσημη εκεχειρία υφίσταται στην Ιντλίμπ καθ? όλη τη διάρκεια της μεταφοράς των μαχητών του Συριακού Εθνικού Στρατού – την υπερασπιστών, δηλαδή, της Ιντλίμπ έναντι του Άσσαντ και των εντολοδόχων της Τουρκίας σε Αφρίν και Αζάζ – από την Τουρκία στην Λιβύη. Μια «Διαδικασία της Αστανά» Νο. 2, όμως, δύσκολα θα ευδοκιμήσει. Γιατί; Ο Πούτιν υποστηρίζει μεν την Κυβέρνηση του Τομπρούκ εμμέσως πλην σαφώς δια χειρός των μισθοφόρων του Wagner Group, όμως οι Αιγύπτιοι και Εμιρατιανοί αποτελούν δε τους κύριους υποστηρικτές του Χαφτάρ μακράν. Και η Μόσχα δεν δύναται (ή δεν θα ήθελε κιόλας) να ασκήσει επιρροή επί του Καϊρου και Αμπού Ντάμπι.
Χωρίς την υποστήριξη της Άγκυρας, η Κυβέρνηση της Τρίπολης δεν θα αντέξει επί μακρόν. Ο Χάφταρ προελαύνει αργά πλην όμως σταθερά. Χάρη στην στρατιωτική υποστήριξή της, η Άγκυρα προσδοκά να αναχαιτίσει τον Χάφταρ και να τον υποχρεώσει να αποδεχθεί εκεχειρία ή, ακόμη καλύτερα, διαβουλεύσεις με τον Σαράτζ. Εάν δεν επιτευχθεί ο πρωταρχικός στόχος, η Άγκυρα θα επιδιώξει το μίνιμουμ: τον έλεγχο της Μισράτα ως προγεφύρωμα στη Λιβύη. Γιατί την Μισράτα και όχι την Τρίπολη; Γιατί η παράλια πόλη αυτή φημίζεται για την μαχητική δεινότητα των κατοίκων της οι οποίοι, σύμφωνα με τις παραδόσεις, δεν κατάγονται παρά από τους γενίτσαρους και πειρατές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ιδανικός στόχος, λοιπόν, για τα «σύνορα της καρδιάς» του Ερντογάν.
Οι Δυσκολίες του Εγχειρήματος
Εξ αρχής μια εκστρατεία στη Λιβύη ήταν δύσκολη εξαιτίας της γεωγραφίας και του πεδίου της μάχης. Δίχως την υποστήριξη του «ελαφρού αεροπλανοφόρου» Anadolou, η ΠΑ της Τουρκίας (μαστιζόμενη από χαμηλές διαθεσιμότητες την επαύριον του πραξικοπήματος και μαχόμενη ταυτόχρονα στα μέτωπα του Ιράκ και της Συρίας) δεν θα αναπτυχθεί στη Λιβύη ούτως ώστε να παράσχει την απαιτούμενη εγγύς αεροπορική υποστήριξη. Οπότε η προέλαση του Χαφτάρ θα ανακοπεί δύσκολα. Όπως ήδη απέδειξαν οι Επιχειρήσεις Κλάδος Ελαίας και Πηγή Ειρήνης, οι πληρεξούσιοι της Άγκυρας ηττώνται όταν δεν υποστηρίζονται από την αεροπορία (ή τον στρατό εν γένει) της Τουρκίας από εξίσου άτακτους αντιπάλους.
Συν τοις άλλοις, οι Αιγύπτιοι και Εμιρατιανοί υποστηρίζουν στρατιωτικώς τον Χαφτάρ και οι Γάλλοι διπλωματικώς. Ήδη 14 UAV Bayractar και 20 ΤΟΜΠ Kirpi έχουν καταστραφεί από τον Χαφτάρ. Ο Σίσυ εκλαμβάνει την Μουσουλμανική Αδελφότητα ως υπαρξιακή απειλή για το προσωποπαγές καθεστώς του και, ως εκ τούτου, δύσκολα θα ανεχθεί ένα προγεφύρωμα της Τουρκίας στη Λιβύη προς υποστήριξη μιας κυβέρνησης των Αδελφών Μουσουλμάνων. Εξαιτίας της γεωγραφικής απόστασης, η Τουρκία δεν διαθέτει τη λεγόμενη «κυριαρχία της κλιμάκωσης» (escalation dominance) έναντι της Αιγύπτου. Δηλαδή το Κάιρο δύναται να κλιμακώσει τις ενέργειές του στο πεδίο της μάχης (π.χ. προσβολή με νυχτερινή επιδρομή ενός αεροδρομίου) δίχως τον φόβο ισόποσης ανταπόδοσης από την Άγκυρα.
Το εγχείρημα της Άγκυρας θα κριθεί ως προς την επιτυχία του λίαν συντόμως. Πάντως, οι αντίπαλοί του στην περιοχή ήδη αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες για την αναχαίτιση της Τουρκίας. Εμείς …;
Yστερόγραφα
1. Ο πρώην Α/ ΓΕΕΘΑ της Αλγερίας, ο οποίος απεβίωσε προ ημερών, ήταν «άνθρωπος» των Εμιρατιανών. Ο νέος Α/ ΓΕΕΘΑ, παρά τις κρούσεις των Τούρκων, δήλωσε πως η Αλγερία θα τηρήσει αυστηρή ουδετερότητα και αμέσως σφράγισε τα σύνορα με τη Λιβύη.
2. O ιδρυτής και επικεφαλής της εν λόγω ιδιωτικής στρατιωτικής εταιρίας (Sadat Group), Adnan Tanriverdi, είναι φίλος του Ερντογάν.
3. Με πρόσχημα τα 500 χρόνια από τον θάνατα του Oruç Reis, του πρώτου μπέυ του Αλγερίου και αδελφού του Χαϊρεδίν Βαρβαρόσσα, η Τουρκία έχει αποστείλει δύο φρεγάτες στην Αλγερία για ασκήσεις και εορτασμούς
4. Ο Χαφτάρ κατέλαβε ήδη τη Σύρτη, το αεροδρόμιο και τα νότια προάστια της Τρίπολης
Σπύρος Πλακούδας,
Επίκουρος Καθηγητής Εθνικής Ασφάλειας στο Rabdan Academy και Αντιπρόεδρος του ΚΕΔΙΣΑ
https://www.liberal.gr/apopsi/nea-fasi-tis-libukis-krisis/280660?fbclid=IwAR0N7s6O2kzUiVeS5MO-IXM9Vtg4wexnOkyZeVjL1BFn2MKeXWnbbUhXaRA
7/1/2020
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΕΚΤΑΚΤΟ: Φήμες για σύλληψη του Σάρατζ
στο αεροδρόμιο της Τρίπολης (8/1/2020)
ΚΟΙΝΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ Ελλάδας, Αιγύπτου, Κύπρου, Γαλλίας:
«Οι συμφωνίες Τουρκίας - Λιβύη είναι κενού περιεχομένου» (8/1/2020)
Συμβούλιο της Ευρώπης προς Σάρατζ: Η συμφωνία με Τουρκία
παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα κρατών (8/1/2020)
Τ. Ερντογάν: Κανένα σχέδιο στη Μεσόγειο χωρίς την Τουρκία (8/1/2020)
Ρώσοι διπλωμάτες: Μαχητές του FSA
εστάλησαν από την Τουρκία στη Λιβύη (8/1/2020)
Τουρκία: Οι 35 στρατιωτικοί που έχουν σταλεί στη Λιβύη
δεν θα συμμετέχουν σε μάχες (8/1/2020)
To ελληνικό Πεντάγωνο «διαβάζει» κάθε στρατιωτική κίνηση της Άγκυρας – Δεν ρισκάρει ο Ερντογάν τουρκική στρατιωτική εμπλοκή στη Λιβύη (7/1/2020)
Θρίαμβος Χαφτάρ στη Σύρτη
– Πήρε λάφυρα τα όπλα των Τούρκων - φωτο+βίντεο (7/1/2020)
***
Οι απόψεις, που δημοσιεύονται στα εκάστοτε- αποκλειστικά χάριν ενημέρωσης και προβληματισμού-αναρτώμενα άρθρα (ή κάθε είδους κείμενα) του ιστολογίου μου, εκφράζουν αποκλειστικά και μόνο τους αρθρογράφους που τις διατυπώνουν.Τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν τον συντάκτη τους, χωρίς να συμπίπτουν κατ' ανάγκη με την άποψη του blogger. Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στους δημιουργούς των κειμένων, εικόνων κλπ και των ιστολογίων που αναφέρονται. Οι ''υπογραμμίσεις'' -χρώμα,μέγεθος γραμματοσειράς και οι εικονογραφήσεις-με εικόνες από το World Wide Web-στις αναρτήσεις γίνονται με ευθύνη του blogger. Στο αρχικό πρωτότυπο κείμενο παραπέμπεστε μέσω των επισυναπτόμενων ενεργών συνδέσμων.