Κάτω από το όριο της φτώχειας ένας στους πέντε στη Βρετανία.
Σε επίπεδο περιφερειών τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας, σύμφωνα με τον Guardian, καταγράφονται σε Λονδίνο, βόρεια Αγγλία, Μίντλαντς και Ουαλλία.
Κάτω από το όριο της φτώχειας
ένας στους πέντε στη Βρετανία.
Kαι ενώ η Βρετανία προετοιμάζεται πυρετωδώς για ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της, αποχωρώντας μετά σχεδόν μισόν αιώνα από τους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και πολλά θα αλλάξουν εκ θεμελίων, υπάρχει κάτι το οποίο όσο περνάει ο καιρός επιδεινώνεται.
Και αυτό είναι το οξύ φαινόμενο της φτώχειας και της οικονομικής ανισότητας. Οι βαρύτερα πληττόμενες περιφέρειες, όπως αναφέρει η εφημερίδα Guardian, είναι η ίδια βρετανική πρωτεύουσα, η βόρεια Αγγλία, τα Μίντλαντς στο κέντρο περίπου της χώρας και η Ουαλλία.
Επί συνόλου 64,5 εκατομμυρίων, που είναι ο πληθυσμός της χώρας, τα 14 εκατομμύρια θεωρούνται φτωχοί, δηλαδή περισσότερο από ένας στους πέντε. Στον αριθμό αυτό συγκαταλέγονται 4 εκατομμύρια παιδιά και 2 εκατομμύρια συνταξιούχοι, δηλαδή αυξήθηκαν κατά 400.000 και 300.000, αντίστοιχα, την τελευταία πενταετία.
Σύμφωνα με τα στοιχεία για τη φτώχεια, το 2018 αποδείχθηκε η τρίτη κατά σειράν χρονιά που αυτή έφθασε σε υψηλότατα επίπεδα-ρεκόρ, ενώ παράλληλα η απασχόληση τονώνεται. Και αυτό, όπως επισημαίνουν και οικονομολόγοι, σημαίνει ότι αν και περισσότεροι άνθρωποι στη χώρα εργάζονται, οι αποδοχές τους είναι τόσο ισχνές, ώστε να μην καλύπτουν τις βασικές τους ανάγκες και να μη βελτιώνουν το βιοτικό τους επίπεδο.
Το φιλανθρωπικό Ιδρυμα Τζόζεφ Ράουντρι, που διενήργησε τη σχετική έρευνα, αναφέρει ότι, ενώ η εργασία μειώνει τον κίνδυνο να περιπέσει κανείς σε ένδεια, σχεδόν το 56% όσων ζούσαν σε καθεστώς φτώχειας εργάζονταν κιόλας. Δηλαδή, το 56% ήταν μέλη ενός νοικοκυριού, όπου οι βασικοί υπεύθυνοι ενήλικες ήταν εντός αγοράς εργασίας, ενώ πριν από 20 χρόνια ήταν το 39%.
Τα επτά στα δέκα φτωχά παιδιά σήμερα στη Βρετανία εντοπίζονται σε εργατικές οικογένειες, ενώ το σοβαρότερο χτύπημα δέχονται οι μονογονεϊκές – το χτύπημα αυτό έχει να κάνει με το ότι η επικρατούσα τάση στην οικονομία σήμερα είναι πως οι μισθοί δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις βιοτικές ανάγκες. Τα τρία στα δέκα φτωχά νοικοκυριά το 2018 ήταν μονογονεϊκών οικογενειών, όταν αντιστοίχως το 2011 η αναλογία ήταν δύο στα δέκα. Επί του θέματος η εκτελεστική διευθύντρια του ιδρύματος, Κλερ Ενσλεϊ, δήλωσε ότι τα τελευταία ευρήματα για τη φτώχεια αποτυπώνουν με τη γλώσσα των αριθμών και το πόσο τεράστιο είναι το έργο της κυβέρνησης του πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον, εάν πρόκειται να αυξήσει τα εισοδήματα σε όλη τη χώρα και να περιστείλει το χάσμα ανάμεσα στις πλουσιότερες πόλεις και στις φτωχότερες περιφέρειες. Οπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζει στην εφημερίδα Guardian, η κ. Ενσλεϊ, «η κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά σε μία ιστορική ευκαιρία στην αυγή της δεκαετίας του ’20 για να αναλάβει δράση. Η παλαιότερη εμπειρία και το πόσο επιτυχημένα έχει αντιμετωπισθεί η ανισότητα τα περασμένα χρόνια αποδεικνύουν ότι η Βρετανία μπορεί να προστατεύσει από την απειλή της φτώχειας όσους κινδυνεύουν περισσότερο». Ολη αυτή η πρόοδος, που είχε εντούτοις σημειωθεί, εξασθενεί. Οπότε θα χρειαστεί σύντονη προσπάθεια σε όλες τις επιμέρους περιφέρειες της χώρας και σε βάθος χρόνου να ελεγχθεί η φτώχεια.
Περιγράφοντας λίγο ευρύτερα την όλη κατάσταση, η εκτελεστική διευθύντρια του Ιδρύματος Τζόζεφ Ράουντρι δεν παρέλειψε να αναφέρει και τους προβληματισμούς της για το εάν οι φτωχότεροι Βρετανοί έχουν κακής ποιότητας υγειονομική περίθαλψη και απασχολούνται σε επισφαλείς εργασίες. Ο αριθμός των φτωχών μεταξύ του εργατικού δυναμικού έφθασε το 12,7% το 2018 σε σύγκριση με το 9,9% το 1998.
Αίτημα για αυξήσεις
Το αντιπολιτευόμενο κόμμα των Εργατικών κατηγορεί την κυβέρνηση Τζόνσον ότι δεν κινητοποιήθηκε εγκαίρως ούτε έλαβε τα αναγκαία μέτρα για να αποτρέψει την εξάπλωση της φτώχειας. Η Ομοσπονδία Εργατικών Συνδικάτων της χώρας διά μέσου της γενικής της γραμματέως, Φράνσις Ογκρέιντι, επισημαίνει ότι «η κυβέρνηση έχει καθήκον να καταργήσει τα επιχειρηματικά μοντέλα, τα οποία βασίζονται σε μισθούς πείνας και απασχόληση χωρίς ασφάλεια», όπως αναφέρει ο Guardian. Ειδικότερα, οι συμβάσεις μηδενικών ωρών εργασίας θα πρέπει να απαγορευθούν, ενώ παράλληλα, όπως προσθέτει η κ. Ογκρέιντι, το ελάχιστο ωρομίσθιο θα πρέπει να φθάσει τουλάχιστον τις 10 στερλίνες/11,80 ευρώ από 8,21 στερλίνες/9,69 ευρώ σήμερα.
Αυτό που συμβαίνει στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι ότι η φτώχεια σχετίζεται και με το πού ζει κανείς. Λόγου χάριν, όπως αναφέρεται στην έρευνα του ιδρύματος Τζόζεφ Ράουντρι, έχουν περισσότερες πιθανότητες να περιέλθουν σε ένδεια όσοι ζουν στο Λονδίνο, στη βόρεια Αγγλία και στην Ουαλλία και όχι τόσο όσοι ζουν στη νότια Αγγλία, στη Σκωτία και στη Βόρεια Ιρλανδία. Επίσης, κινδυνεύουν και όσοι ανήκουν σε οικογένεια με άτομο με ειδικές ανάγκες ή σε οικογένεια όπου ένα μέλος της παρέχει φροντίδα σε άλλο, όσοι εργάζονται στο λιανεμπόριο ή στον τουρισμό και όσοι ζουν στο νοίκι. Τέλος, εξαιρετικά ανησυχητικό για το ίδρυμα είναι και το γεγονός πως αυξάνεται ο αριθμός των νέων που εξακολουθούν να ζουν με τους γονείς τους, ενώ σε παλιότερες εποχές θα είχαν ήδη απογαλακτιστεί και θα είχαν κάνει τη δική τους οικογένεια.
9/2/2020
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Η φτώχεια πλήττει 14 εκατομμύρια ανθρώπους
στη Βρετανία...
Η φτώχεια πλήττει 14 εκατομμύρια ανθρώπους στη Βρετανία, με πρώτους τους εργάτες, τα παιδιά και τους συνταξιούχους, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε σήμερα. Τα αποτελέσματα της έρευνας του ιδρύματος Joseph Rowntree έρχονται σε αντίθεση με τα επίσημα στοιχεία της βρετανικής κυβέρνησης, η οποία κάνει λόγο για ποσοστό ανεργίας κάτω του 4%, το χαμηλότερο εδώ και 45 χρόνια, παρά την επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας εξαιτίας του Brexit.
Η έκθεση δείχνει ότι πολλοί εργάτες αντιμετωπίζουν μεγάλες οικονομικές δυσκολίες καθώς οι μισθοί τους δεν επαρκούν. Εξάλλου η επισφαλής εργασία είναι το αντίτιμο της μείωσης του ποσοστού ανεργίας, όπως δείχνει η ολοένα και συχνότερη προσφυγή στις επισφαλείς συμβάσεις εργασίας, όπως είναι οι συμβάσεις «μηδενικών ωρών εργασίας» που δεν διασφαλίζουν ελάχιστο ωράριο εργασίας.
Συνολικά οι μισοί από όσους πλήττονται από τη φτώχεια ζουν σε οικογένειες εργατών, έναντι 39% πριν 20 χρόνια. Εξάλλου περίπου 4 εκατομμύρια παιδιά και 2 εκατομμύρια συνταξιούχοι ζουν σε άθλιες συνθήκες, αύξηση κατά 400.000 και 300.000 άτομα αντίστοιχα σε σχέση με πέντε χρόνια πριν. Τα πιο αυξημένα ποσοστά φτώχειας απαντώνται στο Λονδίνο, στη βόρεια και την κεντρική Αγγλία και την Ουαλία. Μικρότερα ποσοστά καταγράφονται στη νότια Αγγλία, τη Σκοτία και τη Βόρεια Ιρλανδία.
Σύμφωνα με τα κριτήρια της έρευνας, μια οικογένεια θεωρείται φτωχή όταν το εισόδημά της είναι κατά περισσότερο από 60% μικρότερο από το μέσο εισόδημα μιας αντίστοιχης οικογένειας. Το ίδρυμα Joseph Rowntree καλεί την κυβέρνηση της Βρετανίας να δράσει για να βελτιώσει την ποιότητα και την ασφάλεια της εργασίας. Τονίζει μάλιστα ότι τα κοινωνικά επιδόματα είναι απολύτως απαραίτητα για την αντιμετώπιση της φτώχειας, όπως και η παροχή πιο οικονομικών κατοικιών.
Από την πλευρά της η εργατική συνομοσπονδία TUC ζητεί να σταματήσουν τα συμβόλαια επισφαλούς εργασίας. «Τα συμβόλαια μηδενικών ωρών θα πρέπει να απαγορευθούν και ο κατώτατος μισθός θα πρέπει αμέσως να φτάσει τουλάχιστον τις 10 λίρες την ώρα», επεσήμανε η γενική γραμματέας του Φράνσις Ο’ Γκρέιντι.
Η κυβέρνηση του Βρετανού πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον έχει ανακοινώσει ότι από τον Απρίλιο θα αυξήσει τον κατώτατο μισθό στις 8,72 λίρες την ώρα και υπογραμμίζει ότι η αντιμετώπιση της φτώχειας παραμένει
https://slpress.gr/snews/i-ftocheia-plittei-14-ekatommyria-anthropoys-sti-vretania/?fbclid=IwAR2BWuWfAjPgvYhckOZKB02i1ba1-2DwEsGepr6epSKwNpt_3NS_pZIhYxw
7/2/2020
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Η φτώχεια πλήττει 14 εκατομμύρια ανθρώπους
στη Βρετανία...
Η φτώχεια πλήττει 14 εκατομμύρια ανθρώπους στη Βρετανία, με πρώτους τους εργάτες, τα παιδιά και τους συνταξιούχους, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε σήμερα. Τα αποτελέσματα της έρευνας του ιδρύματος Joseph Rowntree έρχονται σε αντίθεση με τα επίσημα στοιχεία της βρετανικής κυβέρνησης, η οποία κάνει λόγο για ποσοστό ανεργίας κάτω του 4%, το χαμηλότερο εδώ και 45 χρόνια, παρά την επιβράδυνση της οικονομικής δραστηριότητας εξαιτίας του Brexit.
Η έκθεση δείχνει ότι πολλοί εργάτες αντιμετωπίζουν μεγάλες οικονομικές δυσκολίες καθώς οι μισθοί τους δεν επαρκούν. Εξάλλου η επισφαλής εργασία είναι το αντίτιμο της μείωσης του ποσοστού ανεργίας, όπως δείχνει η ολοένα και συχνότερη προσφυγή στις επισφαλείς συμβάσεις εργασίας, όπως είναι οι συμβάσεις «μηδενικών ωρών εργασίας» που δεν διασφαλίζουν ελάχιστο ωράριο εργασίας.
Συνολικά οι μισοί από όσους πλήττονται από τη φτώχεια ζουν σε οικογένειες εργατών, έναντι 39% πριν 20 χρόνια. Εξάλλου περίπου 4 εκατομμύρια παιδιά και 2 εκατομμύρια συνταξιούχοι ζουν σε άθλιες συνθήκες, αύξηση κατά 400.000 και 300.000 άτομα αντίστοιχα σε σχέση με πέντε χρόνια πριν. Τα πιο αυξημένα ποσοστά φτώχειας απαντώνται στο Λονδίνο, στη βόρεια και την κεντρική Αγγλία και την Ουαλία. Μικρότερα ποσοστά καταγράφονται στη νότια Αγγλία, τη Σκοτία και τη Βόρεια Ιρλανδία.
Σύμφωνα με τα κριτήρια της έρευνας, μια οικογένεια θεωρείται φτωχή όταν το εισόδημά της είναι κατά περισσότερο από 60% μικρότερο από το μέσο εισόδημα μιας αντίστοιχης οικογένειας. Το ίδρυμα Joseph Rowntree καλεί την κυβέρνηση της Βρετανίας να δράσει για να βελτιώσει την ποιότητα και την ασφάλεια της εργασίας. Τονίζει μάλιστα ότι τα κοινωνικά επιδόματα είναι απολύτως απαραίτητα για την αντιμετώπιση της φτώχειας, όπως και η παροχή πιο οικονομικών κατοικιών.
Από την πλευρά της η εργατική συνομοσπονδία TUC ζητεί να σταματήσουν τα συμβόλαια επισφαλούς εργασίας. «Τα συμβόλαια μηδενικών ωρών θα πρέπει να απαγορευθούν και ο κατώτατος μισθός θα πρέπει αμέσως να φτάσει τουλάχιστον τις 10 λίρες την ώρα», επεσήμανε η γενική γραμματέας του Φράνσις Ο’ Γκρέιντι.
Η κυβέρνηση του Βρετανού πρωθυπουργού Μπόρις Τζόνσον έχει ανακοινώσει ότι από τον Απρίλιο θα αυξήσει τον κατώτατο μισθό στις 8,72 λίρες την ώρα και υπογραμμίζει ότι η αντιμετώπιση της φτώχειας παραμένει
https://slpress.gr/snews/i-ftocheia-plittei-14-ekatommyria-anthropoys-sti-vretania/?fbclid=IwAR2BWuWfAjPgvYhckOZKB02i1ba1-2DwEsGepr6epSKwNpt_3NS_pZIhYxw
7/2/2020