Ο Ερντογάν ενώπιον μιας ήττας δικής του κατασκευής
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ:
(1) Το οικονομικό αδιέξοδο του ισλαμικού λαϊκισμού.
(2) Η τουρκική λίρα τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια του Ερντογάν.
(3) Διαδηλωτές στην Κωνσταντινούπολη ζητούν
την παραίτηση Ερντογάν! Βίντεο
(1) Το οικονομικό αδιέξοδο του ισλαμικού λαϊκισμού.
(2) Η τουρκική λίρα τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια του Ερντογάν.
(3) Διαδηλωτές στην Κωνσταντινούπολη ζητούν
την παραίτηση Ερντογάν! Βίντεο
Ο Ερντογάν ενώπιον μιας ήττας
δικής του κατασκευής
Στο τέλος κάποιος θα πρέπει να "μαζέψει τον μουντζούρη” της συριακής κρίσης – και άλλος υποψήφιος για τον ρόλο αυτόν δεν υπάρχει από την Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν.
Οι αραβικές μοναρχίες που επένδυσαν στην "αλλαγή καθεστώτος” στη Δαμασκό έχουν διακριτικά αποσυρθεί και προσανατολίζονται στις ευκαιρίες της μεταπολεμικής ανοικοδόμησης, θέτοντας τις βάσεις (άνοιγμα κάποιων πρεσβειών, επανάληψη αεροπορικών συνδέσεων) για την επιστροφή του Άσαντ στις αγκάλες της αραβικής οικογένειας. Οι ΗΠΑ έχουν τοποθετήσει τις δυνάμεις τους πέραν του Ευφράτη, όπου και η συριακή πετρελαιοπαραγωγή, και συνομιλούν με τους λοιπούς ενδιαφερόμενους με την ασφάλεια της υπερδύναμης. Η Ρωσία είδε τη σχετικά περιορισμένη στρατιωτική εμπλοκή της να αποδίδει, σε μιαν ιδιόμορφη "μόχλευση”, με πολλαπλάσια πολιτικά αποτελέσματα.
Όμως όλοι αυτοί "κείνται μακράν”. Η Τουρκία, πάλι, μοιράζεται 900 χιλιόμετρα κοινών συνόρων με τη Συρία και δεν μπορεί μετά από μία δεκαετία εμπλοκής να αποτραβηχτεί στα σύνορά της δίχως να αποσταθεροποιηθεί. Η προσπάθεια μέχρι και την ύστατη ώρα για τη διατήρηση ενός αποτυπώματος στην επικράτεια της Συρίας αποτυπώνει το άγχος της να έχει μια θέση στο τραπέζι της επόμενης μέρας, προκειμένου, αν μη τι άλλο, να ελέγχει τις εξελίξεις στο κατεξοχήν υπαρξιακό της ζήτημα: το Κουρδικό.
Οι συνομιλητές της στο πλαίσιο της "διαδικασίας της Αστάνα”, ήτοι η Ρωσία και το Ιράν, δεν είχαν αντίρρηση να τη διευκολύνουν: τόσο για λόγους ευρύτερων υπολογισμών (την προσπάθεια της Μόσχας να αξιοποιήσει το ρήγμα μεταξύ Τουρκίας και ΝΑΤΟ), όσο και για το ειδικό ζήτημα της αντιπροσώπευσης του αντιπολιτευόμενου σουνιτικού στοιχείου της Συρίας, ώστε να υπάρξει πολιτική διευθέτηση.
Όμως η Άγκυρα υποτίμησε τη διάθεσή τους να αποκαταστήσουν προοπτικά την εδαφική ακεραιότητα της συμμάχου τους Συρίας και να καταπολεμήσουν τους τζιχαντιστές που έχουν βρει καταφύγιο στον θύλακα της Ίντλιμπ.
Πρόκειται για όρους οι οποίοι περιλαμβάνονται στη ρωσοτουρκική συμφωνία του Σότσι του φθινοπώρου του 2018. Η παραβίασή τους επί 16 μήνες, λόγω των επιθέσεων των τζιχαντιστών σε συριακές και ρωσικές θέσεις δίνει σε Μόσχα και Δαμασκό τη νομιμοποίηση να προχωρήσουν σε μία επέλαση η οποία αργά ή γρήγορα θα πραγματοποιούνταν. Αντιθέτως, η Τουρκία βρέθηκε να έχει την ευθύνη μιας περιοχής όπου κυριαρχούσαν ανεξέλεγκτοι και δίχως καμία στρατηγική σκέψη ένοπλοι πρωταγωνιστές.
Μία ημέρα πριν από τη λήξη του τελεσιγράφου που έχει απευθύνει ο Ερντογάν για την απόσυρση των συριακών δυνάμεων στις προηγούμενες θέσεις τους μέχρι την 29η Φεβρουαρίου, η Τουρκία μετρά τουλάχιστον 33 νεκρούς στρατιώτες από το πλήγμα εναντίον στρατιωτικής της αυτοκινητοπομπής. Συνολικά οι τουρκικές απώλειες ανέρχονται πλέον σε 52 νεκρούς. Η έκτακτη συνεδρίαση του τουρκικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας υπό τον Ερντογάν, οι τηλεφωνικές επικοινωνίες του εξ απορρήτων του Τούρκου προέδρου, Ιμπραήμ Καλίν με τον σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ Ρόμπερτ Ο' Μπράιαν και του υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου με τον Γ.Γ. του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, οι εκκλήσεις της αντιπολίτευσης για κεκλεισμένων των θυρών συνεδρίαση της Εθνοσυνέλευσης (αλλά και τα ξαφνικά προβλήματα στην πρόσβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης) αποτυπώνουν ένα κλίμα πανικού.
Οι δε απειλές Τούρκων αξιωματούχων για άνοιγμα των συνόρων στις προσφυγικές ροές προς την Ευρώπη, απλώς δηλητηριάζουν τις σχέσεις με αυτούς από τους οποίους η Άγκυρα κατεξοχήν ζητά βοήθεια. Πρόκειται για την πολλοστή δημόσια ομολογία του γεγονότος ότι η Τουρκία εργαλειοποιεί κυνικά τη διαχείριση πληθυσμιακών ροών – αλλά δεν αναιρεί το ότι πρωτίστως η ίδια απειλείται αυτή τη στιγμή με ένα κύμα προσφύγων που ενδέχεται να φτάνουν το ένα εκατομμύριο. Δεδομένου του πολιτικού και κοινωνικού κλίματος στην Τουρκία, οι επιπτώσεις θα είναι εκρηκτικές.
Καταγγέλλει η Άγκυρα το "καθεστώς Άσαντ” ελπίζοντας ότι έτσι θα κινητοποιήσει παβλοφικά την αλληλεγγύη της Δύσης – πράγμα που συμβαίνει μεν φραστικά, αλλά δεν πρόκειται να έχει επιχειρησιακό αντίκρισμα. Η αμοιβαία συνδρομή των ατλαντικών συμμάχων δεν αφορά συγκρούσεις της επιλογής της Τουρκίας εκτός της επικράτειάς της.
Στην πραγματικότητα ο Ερντογάν δεν μάχεται απλώς τον Άσαντ, αλλά τους συνομιλητές του στη διαδικασία της Αστάνα, οι οποίοι δεν πείστηκαν από τις πολεμικές απειλές για να εγκαταλείψουν τις κόκκινες γραμμές τους. Ειδικότερα για τη Ρωσία το σημείο τομής ήταν η χορήγηση από την Τουρκία στους αντάρτες φορητών αντιαεροπορικών (MANPADs) απειλητικών για τις εναέριες δυνάμεις της σε χαμηλό ύψος. Μετά από αυτό η ρωσική στάση θα είναι λιγότερο διπλωματική.
Του Κώστα Ράπτη
28/2/2020
ΣXETIKA ΘΕΜΑΤΑ
1.
Το οικονομικό αδιέξοδο του ισλαμικού λαϊκισμού.
Σε φάση ανησυχίας βρίσκεται η τουρκική οικονομία, καθώς ξαφνικά οι επενδυτές επιλέγουν την έξοδο. Οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Ερντογάν θεωρούν αδικαιολόγητη την ένταση και επιμένουν πόσο ακμαία είναι η οικονομία. Οι λιανικές πωλήσεις στο τέλος του 2019 σημείωναν αύξηση 11% σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο. Η βιομηχανική παραγωγή αυξήθηκε κατά 9,8% τον Δεκέμβριο σε σχέση με το προηγούμενο έτος, ενώ θετικά φαίνονται και τα στοιχεία για το εξωτερικό εμπόριο. Οι εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 2,1% σε 171,5 δισ. δολ. και οι εισαγωγές μειώθηκαν 9,1% και είναι 202,7 δισ. δολ. Συνεπώς το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου μειώθηκε 43,5% σε 31,1 δισ. δολ. Το ισοζύγιο πληρωμών έχει ακόμα πλεόνασμα, έστω κι αν περιορίστηκε σε 1,67 δισ. δολ. Γιατί ανησυχούν οι αγορές; Επειδή υποψιάζονται ότι τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται.
Το ουσιαστικό πρόβλημα είναι η αντίληψη που επικρατεί, ο ισλαμικός λαϊκισμός. Η κυβερνητική φιλοσοφία από θρησκευτικό φανατισμό, ή κοσμικό λαϊκισμό, θεωρεί πρόβλημα τα επιτόκια. Είτε θεωρούν τον τόκο αμαρτία είτε βλαβερό για τις ασταθείς εγχώριες εταιρείες, επιθυμούν μονοψήφιο επιτόκιο, ενώ ο πληθωρισμός είναι στην περιοχή 12%-13%. Τα αρνητικά επιτόκια καθιστούν αδύνατη την προσέλκυση επενδυτικών κεφαλαίων. Πρόβλημα, αλλά δεν είναι το μοναδικό.
Η ανάκαμψη της οικονομίας πρόσθεσε ανυπολόγιστο αφανές κόστος στο κράτος. Χρηματοδοτήθηκε με κρατικές δαπάνες αλλά και με την αλλαγή των κανόνων εποπτείας των τραπεζών.
Θεωρητικά, ο κρατικός προϋπολογισμός έχει πλεόνασμα. Οταν βέβαια οι υπολογισμοί γίνονται με την «επίσημη» μέθοδο που αφορά το πλεόνασμα χωρίς κάποιες δαπάνες για εξυπηρέτηση χρέους κ.ά. Αντίθετα το ΔΝΤ αποφεύγει την ωραιοποίηση και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι υπάρχει έλλειμμα του προϋπολογισμού 3,2% του ΑΕΠ διπλάσιο από τον μέσο όρο των πέντε τελευταίων ετών. Οι τεχνοκράτες του ΔΝΤ εκτιμούν ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού έχει αυξηθεί τουλάχιστον σε 4% του ΑΕΠ τους πρώτες μήνες του 2020.
Η κατάσταση δεν είναι δυσχερής, είναι λίγο χειρότερη. Με κυβερνητική απόφαση η κεντρική τράπεζα της Τουρκίας «απαλλάχθηκε» από τον ανυπάκουο διοικητή της και μετέφερε συναλλαγματικά διαθέσιμα στον κρατικό προϋπολογισμό. Αν αφαιρεθούν αυτά τα εφάπαξ «έσοδα», το πλεόνασμα του κρατικού προϋπολογισμού ύψους 3,4 δισ. δολ. γίνεται έλλειμμα σχεδόν 2,5 δισ. δολ. Οι εκτιμήσεις του ΔΝΤ αναφέρουν ότι υπήρχε κρυφό έλλειμμα και τα προηγούμενα χρόνια.
Κάπως έτσι, είτε αλλοιώνοντας το δημοσιονομικό έλλειμμα είτε οικειοποιούμενοι τα κεφάλαια της κεντρικής τράπεζας, η τουρκική κυβέρνηση περιμένει ότι θα πετύχει ανάπτυξη 5%. Οι αγορές δεν συμφωνούν με την εκτίμηση. Παρότι οι κρατικές τράπεζες κάνουν αγώνα δρόμου χορηγώντας χαμηλότοκα δάνεια, η ανεργία παραμένει περίπου 15% με αυξητικές τάσεις. Η κεντρική τράπεζα αγοράζει κρατικά ομόλογα, οι κρατικές τράπεζες πωλούν δολάρια αγοράζοντας λίρες. Και επειδή οι ξένοι επενδυτές εμφανίζουν ισχυρή τάση αποχώρησης, η κυβέρνηση «καίει» συνάλλαγμα για να μην καταρρεύσει η ισοτιμία του νομίσματος. Τα συναλλαγματικά αποθέματα μειώνονται θεαματικά και είναι πιθανό να πωλήσουν μέρος από το υψηλό απόθεμα χρυσού της κεντρικής τράπεζας.
Η επόμενη φάση είναι δύσκολη και οδηγεί σε αδιέξοδο. Οι ανορθόδοξες ιδέες δεν δουλεύουν. Παρά τα χαμηλά επιτόκια, οι επενδύσεις δεν αυξάνονται. Σπατάλησαν την ευκαιρία της δεκαετίας του 2010, να δημιουργήσουν οικονομία παραγωγικότητας με εξωστρέφεια και διαφάνεια. Η εμπιστοσύνη στον δυναμισμό της χώρας έφερε ξένα κεφάλαια που χρηματοδότησαν εισαγωγές, projects πολυτελών κατοικιών, φαραωνικά σχέδια για γέφυρες, οδικά έργα, εξοπλιστικά προγράμματα, γιγάντια νοσοκομεία. Εγιναν πολιτικό χρήμα.
Σεραφείμ Κωνσταντινίδης
https://www.kathimerini.gr/1066871/opinion/epikairothta/
politikh/to-oikonomiko-adie3odo-toy-islamikoy-laikismoy
28/2/2020
2.
Η τουρκική λίρα τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια του Ερντογάν
Γιώργος Ηλιόπουλος, 18/2/2020
Το 2020 προβάλλει με τη μορφή μίας περιόδου ανησυχιών για την παγκόσμια οικονομία, με σχετικά ήπιες πιθανές μεταβολές και χωρίς τις επιδόσεις του 2019. Mε μεγάλους επενδυτικούς οίκους όπως η JPMorgan, η Goldman Sachs, η BlackRock, η BNP Paribas, η Citi και άλλους να εκτιμούν μείωση των ρυθμών ανάπτυξης, χωρίς όμως κινδύνους ύφεσης, κινητικότητα στις επενδύσεις υψηλού κινδύνου και αναγκαστική επανάληψη πολιτικών αύξησης ρευστότητας, μέσω πιστωτικής χαλάρωσης.
Για το διεθνές χρηματοοικονομικό περιβάλλον πάντως υπάρχουν κάποιες ελάχιστες πλην σημαντικές εξαιρέσεις από τον γενικά αποδεκτό κανόνα της σχετικά ομαλής προσαρμογής σε γενικά χαμηλότερα επίπεδα. Η πρόσφατη περίπτωση της Τουρκίας αποτελεί ίσως τη χειρότερη.
Στην Ευρώπη, ήδη, κυριαρχούν ρίγη ανησυχίας, καθώς το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα δεν έχει προλάβει να εφαρμόσει αποτελεσματικά μέτρα προστασίας έναντι των επερχόμενων κλυδωνισμών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, οι διαστάσεις της κρίσης σε σχέση με τις αντίστοιχες της ελληνικής του 2015 (όταν το σύστημα είχε λάβει τα μέτρα του) να φαντάζουν δραματικές.
Οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης με πρώτο τη Moody's προειδοποιούν από τον Απρίλιο πως η τουρκική κυβέρνηση δεν έχει παρουσιάσει ένα αξιόπιστο ευρύ σχέδιο αντιμετώπισης των δομικών προβλημάτων της οικονομίας της χώρας. Συνεπώς, διακινδυνεύει βραχυπρόθεσμα σειρά υποβαθμίσεων, που θα αυξήσουν το εύρος των διακυμάνσεων του νομίσματος και θα απομειώσουν το αξιόχρεο του δανεισμού της Τουρκίας στις αγορές, αυξάνοντας δυσανάλογα τα επιτόκια.
Τα τουρκικά τοκοχρεωλύσια αυξάνονται κατά 30% κατά το 2018 και κατά 50% στο πρώτο τρίμηνο του 2019. Επομένως, οι αποπληρωμές φθάνουν στο 8,2% των δημοσίων εσόδων, έναντι μόλις 5,9% κατά το 2017, διαβρώνοντας την οικονομική ευρωστία της χώρας. Όμως, ο χειρότερος κίνδυνος προέρχεται από το ύψος των υποχρεωτικών αποπληρωμών δανεισμού σε συνάλλαγμα για το 2019. Συγκεκριμένα, υπερβαίνουν το αντίστοιχο ύψος των συναλλαγματικών αποθεμάτων, εξαιρουμένων εκείνων σε χρυσό.
Αυτό συνεπάγεται πως κατά τη διάρκεια των επόμενων μηνών του 2020 η κυβέρνηση Ερντογάν, θα διαθέτει μόνον τις επιλογές της Βενεζουέλας. Συγκεκριμένα, θα μπορεί είτε να ρευστοποιήσει μέρος των αποθεμάτων σε χρυσό είτε να αποδεχθεί την είσοδο σε φάση υπερπληθωρισμού. Η τρίτη επιλογή εστιάζεται στην αποδοχή μίας κατά κράτος οικονομικής ήττας με συνεπακόλουθη προσφυγή στο ΔΝΤ για διάσωση. Μια τέτοια επιλογή όμως, προς το παρόν, δεν φαντάζει ιδιαίτερα πιθανή. Ο λόγος είναι πως η πλειοψηφία των διεθνών οικονομικών αναλυτών θεωρεί απίθανο να αποδεχθεί ο πρόεδρος Eρντογάν λύσεις αυτής της μορφής.
(...)
- Ανόητες πυροσβεστικές κινήσεις
-Τα επίπεδα των εσόδων
-Οι τράπεζες της ΕΕ
- Άμεσες χρηματοδοτικές ανάγκες
https://slpress.gr/oikonomia/i-toyrkiki-lira-travaei-to-chali-kato-apo-ta-podia-toy-erntogan/?fbclid=IwAR002zglKPmZ3tNEl3goMc1iUiOCRUoJOpn-2MuWc679j0wajUVahzlpXMc
3.
Διαδηλωτές στην Κωνσταντινούπολη
ζητούν την παραίτηση Ερντογάν! Βίντεο
Βίντεο από την Κωνσταντινούπολη, δείχνει διαδηλωτές στους δρόμους. Φωνάζουν συνθήματα με τα οποία ζητούν την παραίτηση Ερντογάν! Μπορεί να μην είναι πάρα πολλοί ,αλλά και μόνο η παρουσία κόσμου που διαδηλώνει και μάλιστα με τέτοιο αίτημα, προκαλεί εντύπωση και ερωτήματα. Πολλά περίεργα συμβαίνουν.
-zitoyn-tin-paraitisi-erntogan-vinteo/
1/3/2020