Οκτώ ερωτήσεις που πρέπει να απαντήσει ο Ερντογάν για το “βάλτο” του Ιντλίμπ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Πράξη εξισορρόπησης ή επιλογή;
Οι σχέσεις μεταξύ των προέδρων Πούτιν και Ερντογάν
δεν φαίνεται ότι θα είναι ποτέ ξανά οι ίδιες.
(2) Γυρνάει μπούμερανγκ το τελεσίγραφο Ερντογάν για τη Συρία.
(3) Δημοσκόπηση κόλαφος για τον Ταγίπ
… Στον (απο)πάτο τα ποσοστά του.
(4) Τούρκος αρθρογράφος: Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί τις στρατιωτικές
επιχειρήσεις για να συγκαλύψει την οικονομική αποτυχία.
(5) Βομβαρδίζονται οιΤούρκοι στην Ιντλίμπ
– Τρόμος και θάνατος (βίντεο+φωτο)
(2) Γυρνάει μπούμερανγκ το τελεσίγραφο Ερντογάν για τη Συρία.
(3) Δημοσκόπηση κόλαφος για τον Ταγίπ
… Στον (απο)πάτο τα ποσοστά του.
(4) Τούρκος αρθρογράφος: Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί τις στρατιωτικές
επιχειρήσεις για να συγκαλύψει την οικονομική αποτυχία.
(5) Βομβαρδίζονται οιΤούρκοι στην Ιντλίμπ
– Τρόμος και θάνατος (βίντεο+φωτο)
Οκτώ ερωτήσεις που πρέπει να απαντήσει ο Ερντογάν
για το “βάλτο” του Ιντλίμπ.
του Nazim Dastan
Η Τουρκία που έπλεξε μια πολιτική στη Συρία, που βασίστηκε στην «πολιτική ανοιχτών θυρών», την ήττα του καθεστώτος Άσαντ, την ήττα των Κούρδων, για να μην αποκτήσουν το καθεστώς αυτονομίας και την νίκη της Αλ-Κάιντα και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, την οδήγησαν στο βάλτο του Ιντλίμπ. Μόνο στη χθεσινή αεροπορική επίθεση σκοτώθηκαν δεκάδες Τούρκοι στρατιώτες και άλλοι τόσοι τραυματίστηκαν.
Η Τουρκία, που μπήκε στην επαρχία Ιντλίμπ με βάση τη συμφωνία της Αστανά και του Σότσι, είναι αντιμέτωπη με έναν πόλεμο που συνεχώς εντείνεται. Η Τουρκία, για να έχει παρουσία στη Συρία, υποστήριξε τις ένοπλες ομάδες της Αλ-Κάιντα και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας από τότε που ξέσπασε ο εμφύλιος στη Συρία (2011), με αποτέλεσμα σήμερα να είναι αντιμέτωπη με τον συριακό στρατό. Εσχάτως, από χθες το πρωί μέχρι το βράδυ, έχασαν τη ζωή τους δεκάδες στρατιώτες και άλλοι τόσοι τραυματίστηκαν, από βομβαρδισμό μονάδων του τουρκικού στρατού.
Η Τουρκία, που θεωρεί ακόμα και την κουρδική ύπαρξη εκτός των συνόρων της, ως απειλή για την ίδια, ακολούθησε την πολιτική “εξόντωσης των Κούρδων”.
Όταν το ΝΑΤΟ και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν αποδέχτηκαν αυτήν την πολιτική, τότε η Τουρκία στράφηκε προς τη Ρωσία και το Ι.Κ.. Όταν η Τουρκία είδε ότι το Ι.Κ. ηττάται από τις Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας και από τις δυνάμεις του Συνασπισμού, και δεν μπορούσε πλέον να εξυπηρετήσει τα σχέδια της Τουρκίας εναντίον των Κούρδων, τότε στράφηκε για τα καλά προς τη Ρωσία.
Μετά από παραχωρήσεις που έκανε στις Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, πήρε την άδεια να εισβάλει στην περιοχή της Τζαραμπλούζ, της Αζαζ και της Αλ Μπαμπ, με την επιχείρηση “Ασπίδα του Ευφράτη”. Όταν έπεισε τις ομάδες των σαλαφιστών που υποστήριζε, να εγκαταλείψουν τους θύλακες που κατείχαν στο Χαλέπι, τη Χάμα και τη Γκούτα, από το 2011, και να εγκατασταθούν στο Ιντλίμπ, τότε πήρε την άδεια από τους Ρώσους να εισβάλει στο Αφρίν (2018). Η Τουρκία, που συγκέντρωσε όλες τις ομάδες των τζιχαντιστών που συνδέονται με την Αλ-Κάιντα στο Ιντλίμπ, άρχισε να εμβαθύνει τις σχέσεις της με τη Ρωσία, ενώ έκανε διαπραγματεύσεις και με τις ΗΠΑ, με έναν και μοναδικό στόχο, να εκμηδενίσει τα κέρδη των Κούρδων στη Συρία.
Εκείνη την περίοδο που η Τουρκία ακολουθούσε τις εν λόγω πολιτικές, υπήρχαν ειδήμονες αλλά και πολιτικοί που προειδοποιούσαν την τουρκική κυβέρνηση για τους κινδύνους που ελλόχευαν, χωρίς όμως να εισακουστούν από το ΑΚΡ. Αντ’ αυτού, η Τουρκία εισέβαλε στη βόρειο Συρία με την επιχείρηση “Πηγή Ειρήνης” και εγκαταστάθηκε στις περιοχές των Κούρδων στη λωρίδα μεταξύ των πόλεων Girê Spî και Serêkaniye.
Η Τουρκία, μέχρι το τέλος του 2018 ακολούθησε την «πολιτική των ανοικτών θυρών» και δέχτηκε 5 εκατομμύρια πρόσφυγες από τη Συρία. Χρησιμοποίησε αυτούς τους πρόσφυγες ως διαπραγματευτικό χαρτί εναντίον της Ευρώπης και προσπάθησε να λάβει οικονομική στήριξη και μέσω των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Όταν δεν μπορούσε να πάρει αυτό που ήθελε μ’ αυτή την πολιτική, εγκατέλειψε από την “πολιτική των ανοιχτών θυρών” και άφησε τις πόρτες ανοικτές μόνο για τις ομάδες των ενόπλων που υποστήριζε.
Ενώ συνέβαιναν όλα αυτα, εμπόδισε τη διοίκηση της ΒΑ Συρίας να συμμετάσχει σε διεθνή φόρα για τη λύση του προβλήματος της Συρίας, παρότι οι Δημοκρατικές Δυνάμεις της Συρίας ήταν ο ισχυρότερος παράγοντας στη χώρα. Ως εκ τούτου, δεν υπήρξαν αποτελέσματα από τις πολυάριθμες συναντήσεις που έγιναν υπό την ηγεσία του ΟΗΕ στη Γενεύη. Γι’ αυτό, η Ρωσία εγκαινίασε τις συναντήσεις της Αστάνα, πρωτεύουσα του Καζακστάν, με τη συμμετοχή της Τουρκίας και του Ιράν. Στις συναντήσεις αυτές η Ρωσία και το Ιράν, ανέθεσαν στην Τουρκία να φέρει σε πέρας ορισμένες αποστολής, με σκοπό να εξυπηρετήσουν τα ρωσικά και τα ιρανικά συμφέροντα. Η πρώτη από αυτές τις αποστολές, ήταν η εκκαθάριση του Ιντλίμπ από τα ριζοσπαστικά στοιχεία που είχαν μεταφέρει εκεί, το άνοιγμα των αυτοκινητοδρόμων M4-M5, οι οποίοι έπρεπε να τεθούν υπό τον έλεγχο του καθεστώτος και η δημιουργία μιας ζώνης αποκλιμάκωσης εύρους 15-20 χιλιομέτρων.
Γιατί η Τουρκία δεν έφερε σε πέρας τις αποστολές που της ανατέθηκαν;
Ωστόσο, η Τουρκία, αντί να εκτελέσει τις αποστολές που της ανατέθηκαν, ενίσχυσε τα 12 παρατηρητήρια που της έδωσαν άδεια να κάνει περιμετρικά της ζώνης αποκλιμάκωσης, και από αυτά υποστήριζε τις ένοπλες ομάδες που είχε αναλάβει την υποχρέωση να αφοπλίσει. Στο σημείο αυτό, αφού μετέτρεψε τις ομάδες αυτές σε μια μόνιμη και σοβαρή απειλή, τις έβαλε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και για να τις εξουδετερώσει, ζητούσε από τους Ρώσους ανταλλάγματα για το Κουρδικό. Όσο όμως η Τουρκία δεν έφερνε σε πέρας τις αποστολές που της ανατέθηκαν στο Ιντλίμπ, τόσο ο στρατός της Συρίας προωθούσε τις θέσεις του, με επιχειρήσεις που άρχισαν το φθινόπωρο του 2019. Όταν όμως οι ομάδες που υποστήριζε τόσα χρόνια η Τουρκία, της ζήτησαν την υποστήριξή της, για να αναχαιτίσουν την προέλαση του στρατού της Συρίας, τότε η Τουρκία βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα δίλημμα. Ή θα εγκατέλειπε τις ομάδες αυτές στην τύχη τους, απέναντι στο στρατό της Συρίας, θέτοντας σε κίνδυνο τις “κτήσεις” της στο Αφρίν, την Τζαραμπλούζ, την Αζάζ, την Αλ Μπαμπ, το Γκίρε Σπι και τη Σερκάνιγε, ή θα συνέχιζε να τις υποστηρίζει, απέναντι στο στρατό της Συρίας, ο οποίος όμως υποστηριζόταν από τη Ρωσία.
Ποιος ήταν ο στόχος της πολιτικής που ακολούθησε η Τουρκία;
Οι πολιτικές που ακολούθησαν η Ρωσία και το Ιράν, εξυπηρετούσαν συγκεκριμένους στόχους της κάθε χώρας. Η Ρωσία κατάφερε να εγκατασταθεί για τα καλά στην Μεσόγειο, εκμεταλλευόμενη τον εμφύλιο στη Συρία, ενώ το Ιράν κατάφερε να διατηρεί στρατιωτική δύναμη και να ασκεί επιρροή στη Μέση Ανατολή. Η Τουρκία, προτού ξεκαθαρίσει ποιος ακριβώς ήταν ο στόχος της πολιτικής της, βρέθηκε σε αδιέξοδο. Για το λόγο αυτό, όσο και να μην βάζει στο στόχαστρο τη Ρωσία η Τουρκία, γνωρίζει ότι το πρόβλημα γι’ αυτήν δεν είναι ο στρατός της Συρίας αλλά η ίδια η Ρωσία, που ελέγχει τον εναέριο χώρο της Συρίας.
Ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις
Ενώ συζητάμε το μέχρι πού μπορεί να φθάσουν οι συγκρούσεις που ο Πρόεδρος του ΑΚΡ και ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ονομάζει πόλεμο του Ιντλίμπ, η πορεία του πολέμου κρύβεται στις απαντήσεις των κάτωθι ερωτημάτων:
1- Σε τι αποσκοπεί ο πόλεμος που έχει ανοίξει η Τουρκία στη Συρία;
2- Για ποιο λόγο η Τουρκία θεωρεί τα κέρδη των Κούρδων που ζουν στην συριακή επικράτεια αλλά και την ίδια την νόμιμη κυβέρνηση της Συρίας ως απειλή γι’ αυτήν (η Τουρκία στηρίζει την νόμιμη κυβέρνηση Σαράζ στη Λιβύη);
3- Είναι δυνατόν να είναι φίλοι της Τουρκίας ομάδες σαλαφιστών ενόπλων που υποστηρίζουν οργανώσεις όπως η Αλ Κάιντα, το Ι.Κ., η HTS και η Μουσουλμανική Αδελφότητα, που θεωρούνται όλες ως απειλή για την ανθρωπότητα;
4- Αλήθεια, ποιους προστατεύουν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις στο Αφρίν, την Cerablus, την Ezaz, την Bab, το Girê Spi και τη Serêkaniyê;
5 – Γιατί η Τουρκία δεν μπόρεσε να εκκαθαρίσει την τρομοκρατική οργάνωση HTŞ, να ανοίξει τους αυτοκινητοδρόμους M4-M5 και να δημιουργήσει τη ζώνη αποκλιμάκωσης, όπως ανέλαβε υποχρέωση με βάση τις συμφωνίες;
6 – Γιατί κάνει αυτήν την συσσώρευση στρατιωτικών δυνάμεων στο Ιντλίμπ, ποιους θέλει να προστατεύσει;
7 – Η επιχείρηση που διεξάγει ο στρατός του καθεστώτος μέσα στο έδαφος της χώρας του, εναντίον της οργάνωσης HTŞ, που όλος ο κόσμος θεωρεί ότι είναι τρομοκρατική, δεν είναι νόμιμη;
8 – Γιατί ακόμα και όταν οι αεροπορικές επιθέσεις γίνονται από τη Ρωσία κατά δήλωσή της, τις φορτώνουμε και θεωρούμε υπεύθυνη της Συρία;
Η «Πολιτική των Ανοιχτών Θυρών»
Η «Πολιτική των Ανοιχτών Θυρών» (Open Door Policy), είναι μια από τις παρακαταθήκες που άφησαν οι ΗΠΑ ως ιμπεριαλιστικό μάθημα στην παγκόσμια πολιτική στα τέλη του 19ου αιώνα. Σύμφωνα με αυτό το δόγμα, που προετοίμασε ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, John Hay, το 1899, οι οικονομικά καθυστερημένες χώρες δεν πρέπει να παραμείνουν προνομιούχοι τομείς επιρροής από μεμονωμένα αποικιακά κράτη αλλά πρέπει να διατεθούν σε όλα τα αποικιακά κράτη με ίσες ευκαιρίες. Εν ολίγοις, μια αποικία δεν πρέπει να την εκμεταλλεύεται μόνο ένα αποικιακό κράτος, θα πρέπει να μπορούν έχουν ίσα δικαιώματα και να την εκμεταλλεύονται και άλλες αποικιακές χώρες.
Μετάφραση: Σάββας Καλεντερίδης
Πηγή: mezopotamyaajansi
28/2/2020
ΣXETIKA KEIMENA
DELIL SOULEIMAN VIA GETTY IMAGES
1.
Πράξη εξισορρόπησης ή επιλογή;
Οι σχέσεις μεταξύ των προέδρων Πούτιν και Ερντογάν
δεν φαίνεται ότι θα είναι ποτέ ξανά οι ίδιες.
Το τελευταίο διάστημα, ο συριακός στρατός επιτίθεται σε καίριες Τουρκικές μαχητικές θέσεις στη βορειοδυτική Συρία. Η Άγκυρα και ορισμένοι από τους συνεργάτες της κατηγορούν τη Δαμασκό πως βάλλονται ειρηνικοί στόχοι και η ουδέτερη (γι’ αυτούς) ζώνη. Η συριακή κυβέρνηση, με τη σειρά της, δηλώνει ότι η αιτία της αστάθειας στην περιοχή είναι οι ενέργειες των τρομοκρατών. Την ίδια στιγμή Ρωσία και Τουρκία διεξάγουν μια σειρά διαπραγματεύσεων με διαφορετικά και ασαφή συμπεράσματα να εξάγονται μετά από κάθε συνάντηση. Το Κρεμλίνο επαναλαμβάνει με κάθε ευκαιρία ότι ο στρατός της Δαμασκού ενεργεί νόμιμα και ορθά, εκκαθαρίζοντας το κυρίαρχο έδαφός του από «τρομοκράτες», ενώ παράλληλα θεωρεί πως το πρόβλημα δημιουργείται από την αποτυχία της Τουρκίας να διαχωρίσει τους τζιχαντιστές από τους “απλούς” ενόπλους.
Εάν όλα αυτά αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα ή συμβαίνουν για “τα μάτια του κόσμου” θα φανεί στο μέλλον. Προς το παρόν αυτό που διερωτάται η διεθνής κοινή γνώμη είναι εάν πρόκειται για πράξη εξισορρόπησης από μέρους της Ρωσίας ή εάν έχει κάνει πλέον την επιλογή της.
Πρωτίστως, θα πρέπει να λάβουμε υπ’όψιν ότι η Ρωσία είχε πάντα τακτική και όχι στρατηγική συμμαχία με την Τουρκία, ενώ όσοι έχουν παρακολουθήσει τον Πρόεδρο Πούτιν θα δεχτούν πως πάντα θα τάσσεται υπέρ του Ασάντ έναντι του Ερντογάν, καθώς για τον πρόεδρο Πούτιν η ιστορία και οι θρησκευτικοί δεσμοί παίζουν σημαντικό ρόλο. Ως εκ τούτου θα βλέπει πάντα τους εχθρούς της Συρίας ως εχθρούς δικούς του και της Ρωσίας.
Ένα γεγονός που ελάχιστα αναφέρεται είναι ότι τον Σεπτέμβριο του 2019 η Ρωσία, η Τουρκία και το Ιράν φέρονταν να είχαν καταλήξει σε συμφωνία για το κουρδικό ζήτημα με το ρωσικό σχέδιο μιας πολιτιστικής ομοσπονδίας για τη Συρία να επικρατούσε έναντι μιας διοικητικής ομοσπονδίας που φαινόταν να επιθυμεί η Τουρκία. Αυτό φαίνεται να ήταν η αρχή του ρήγματος στη σχέση Ρωσίας - Τουρκίας με τη δεύτερη ούσα μεθυσμένη από το όνειρο μιας νέας οθωμανικής αυτοκρατορίας, να εισβάλλει -αγνοώντας τα συμφωνηθέντα στο Σότσι- προ μηνών με στρατιωτικά μέσα χρησιμοποιώντας μισθοφόρους, Τουρκμένους και φανατικούς μαχητές, οι οποίοι αφού ξεκλήρισαν ένα λαό στα βόρεια της Συρίας, έβαλαν ξανά στο στόχαστρο Χριστιανούς Ορθόδοξους, με τα στοιχεία να δείχνουν -μεταξύ άλλων- και θρησκευτική «γενοκτονία». Την ίδια στιγμή ρωσικά μέσα ενημέρωσης έδειχναν εικόνες βομβιστικών επιθέσεων κοντά σε εκκλησίες και γειτονικά κτίρια με έκδηλη τη δυσαρέσκεια των ρώσων πολιτών.
(σ.σ αίσθηση είχε προκαλέσει τον Ιούλιο του 2019 φωτογραφία που αποτύπωνε βομβαρδισμένη την κύρια πρόσοψη της Παναγίας των Ορθόδοξων Σύρων στην πόλη Καμισλί, με τους Σύριους να σπεύδουν να επανατοποθετήσουν τον γκρεμισμένο σταυρό ανάμεσα στα χαλάσματα).
Το Ιράν δε μένει αδιάφορο στη σύγκρουση αυτή (να αναφέρουμε κάπου εδώ πως οι μουσουλμάνοι χωρίζονται σε Σιίτες και Σουνίτες). Οι Ιρανοί, οι οποίοι είναι Σιίτες, αναγνωρίζουν την κυρίαρχη ελίτ της Συρίας η οποία κυβερνά και αποτελείται από τους Αλαουίτες*. Οι μεν δεύτεροι κλείνουν προς τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των Σιιτών. Ως εκ τούτου, τους παρέχουν υποστήριξη σε θρησκευτικό, πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο. Ένας ακόμη λόγος στήριξης είναι ότι η Συρία η οποία γεωπολιτικά είναι μια χώρα κλειδί με δεδομένο ότι βρίσκεται δίπλα στο Ισραήλ είναι διαρκής εχθρός του Ιράν, τα τελευταία σαράντα περίπου χρόνια.
Τι θα γίνει όμως εάν χάσει τον έλεγχο ο Άσαντ ο οποίος στηρίζεται
από Αλαουίτες και Χριστιανούς;
( σ.σ οι Αλαουίτες είναι μειοψηφία στη Συρία. Λαός μετριοπαθής, ήταν επί το πλείστον χωρικοί, εξόριστοι, περιθωριακοί και κατατρεγμένοι που τους έφερε ο Ασαντ (Αλαουίτης) στην εξουσία και οι οποίοι ζουν αρμονικά με τους Χριστιανούς, ενώ σέβονται ιδιαιτέρως τους Ελληνορθόδοξους. Πρέπει να σημειωθεί ότι με τον όρο Ελληνορθόδοξοι δεν μιλάμε για Έλληνες αλλά για γηγενείς Άραβες, οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ως “Ρουμ Ορτοντόκς”, δηλαδή για τον “Ρωμαίο”, που παραπέμπει στην παράδοση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας).
Σ’ αυτή την περίπτωση ως επικρατέστερο σενάριο είναι η ύπαρξη καθεστώτος φόβου , χάους, μαζικών εκτελέσεων, εθνικών εκκαθαρίσεων και εκτοπισμών, ενώ θα απειληθεί η συνέχιση της ύπαρξης των Αλαουϊτών και των άλλων εθνικο-θρησκευτικών μειονοτήτων της Συρίας, ειδικά των Χριστιανών, στα πατρογονικά τους εδάφη, ενώ μεγάλο μέρος αυτού του πληθυσμού θα οδηγηθεί στην προσφυγιά και φυσικά θα χάσει γεωστρατηγικούς και θρησκευτικούς συμμάχους όπως το Ιράν και η Ρωσία
Ας ανατρέξουμε όμως στο πρόσφατο παρελθόν, όταν προ ημερών ο Πρέσβης της Ρωσίας στην Τουρκία, Alexey Yerkhov, άρχισε να δέχεται απειλές στα κοινωνικά δίκτυα λόγω της κατάστασης στην Ιντλίμπ με τον Πρέσβη να μιλά ανοικτά για ύπαρξη ”αντιρωσικής υστερίας” στα κοινωνικά δίκτυα της Τουρκίας. Και ναι μεν, όπως αναφέρθηκε ήδη, πολλοί θεωρούν πως η δυναμική στήριξη της Ρωσίας στον Ασαντ είναι πράξη εξισορρόπησης με πολλαπλά μηνύματα στον συνέταιρο του Ερντογάν, δείχνοντάς του παράλληλα ποια είναι τα όρια και η θέση του, από την άλλη όμως υπάρχουν και εκείνοι που υποστηρίζουν πως έκανε την επιλογή του ο Πούτιν να σταθεί ανοικτά υπέρ της Συρίας. Μια επιλογή «Ρουά ματ» καθώς ξέρει πολύ καλά -ο Πούτιν- το εσωτερικό σκηνικό της Τουρκιάς και πως οι οικονομικές επιπτώσεις από τις πολλαπλές στρατιωτικές επιχειρήσεις και πολεμικά μέτωπα, θα γίνουν η αιτία να χάσει τον ύπνο του ο Ερντογάν, ζώντας ήδη και με τον εφιάλτη ενός πραξικοπήματος που θα φέρει την ανατροπή του. Την ίδια στιγμή ο Πούτιν ανεβάζει τη δημοφιλία του στο εσωτερικό, θέτοντας εαυτόν ως υπερασπιστή του Ανατολικού Χριστιανισμού με όραμα τη δημιουργία/αναβίωση μιας νέας Ρώμης στη Δαμάσκο.
Οι σχέσεις μεταξύ των προέδρων Πούτιν και Ερντογάν δεν φαίνεται ότι θα είναι ποτέ ξανά οι ίδιες, ίσως γιατί ο Ρώσος ηγέτης ως άλλος Μιχαήλ Ντμιτριέεβιτς Σκόμπλεβ * βλέπει κάτι που εμείς δεν είμαστε σε θέση να δούμε, ακόμη, αλλά σίγουρα θα έχει ενδιαφέρον να το παρακολουθήσουμε να εκτυλίσσεται...
* Ο Μιχαήλ Ντμίτριεβιτς Σκόμπελεφ (1843-1882) ήταν Ρώσος στρατηγός ο οποίος δεν ηττήθηκε ούτε μία φορά. Έγινε γνωστός στη διάρκεια της ρωσικής εκστρατείας κατά της Χίβας (1873), κατά της Κοκάνδης (1875-1876) και μπήκε στην ιστορία ως απελευθερωτής των λαών των Βαλκανίων από τον Οθωμανικό ζυγό. Ντυμένος με λευκή στολή και τοποθετημένος πάνω σε ένα άσπρο άλογο εξοικειώθηκε με τους στρατιώτες του ως ”Λευκό Γεν.” (και από τους Τούρκους ως ”Λευκό Πασά ”). Κατά τη διάρκεια μιας εκστρατείας στην Khiva , οι τουρκμένοι αντίπαλοι τον ονόμαζαν goz zanli ή “Bloody Eyes”.
Αθηνά Αντωνιάδου
Κοινωνιολόγος
https://www.huffingtonpost.gr/entry/praxe-exisorropeses-e-epiloye_gr_5e58d654c5b6beedb4e96ac9?utm_hp_ref=gr-homepage
28/02/2020
2.
Γυρνάει μπούμερανγκ το τελεσίγραφο Ερντογάν για τη Συρία.
Τρία εικοσιτετράωρα απομένουν για την εκπνοή του «τελεσίγραφου» που έχει ανακοινώσει ο Ταγίπ Ερντογάν προκειμένου να αποσυρθούν οι συριακές κυβερνητικές δυνάμεις από την Ιντλίμπ και ενώ αναζητά απελπισμένα βοήθεια από τις απρόθυμες και σε διαφορετικά στρατόπεδα Ρωσία και ΗΠΑ.
Δεν θα κάνουμε το παραμικρό βήμα πίσω στον Ιντλίμπ δήλωσε χθες ο κ . Ερντογάν στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΑΚΡ, με τη δέσμευση ότι θα διώξει τις δυνάμεις του καθεστώτος Άσαντ έξω από τα «σύνορα που έχουν σχεδιασθεί» για να διασφαλισθεί η επιστροφή των κατοίκων…
Ο κ. Ερντογάν όμως παραδέχθηκε το σοβαρότατο πρόβλημα που αναδεικνύει σοβαρή επιχειρησιακή αδυναμία της Τουρκίας, το γεγονός ότι δεν έχει την δυνατότητα χρήσης του εναέριου χώρου της Συρίας, καθώς ο έλεγχος ανήκει στην Ρωσία η οποία αντιθέτως βομβαρδίζει στρατόπεδα και περιοχές που ελέγχονται από αντάρτες που υποστηρίζει η Τουρκία. Και παρά τις συνομιλίες που επρόκειτο να έχουν χθες Ρώσοι και Τούρκοι αξιωματούχοι ,δεν πρόκειται να δοθεί πράσινο φως από την Μόσχα για αεροπορικές επιχειρήσεις από την τουρκική αεροπορία ,που είναι αναγκαίες για να προχωρήσουν οι χερσαίες δυνάμεις της Τουρκίας.
Εξάλλου η προέλαση των Συριακών δυνάμεων και η ανακατάληψη περιοχών που για περισσότερα από πέντε χρόνια βρίσκονταν υπό τον έλεγχο είτε του ISIS είτε των φιλοτούρκων ανταρτών επιτεύχθηκε υπό την κάλυψη των ρωσικών βομβαρδισμών σε θέσεις ανταρτών και με την προστασία των κυβερνητικών δυνάμεων από την πυραυλική ομπρέλα των S400 και S300 που έχουν αναπτύξει στην Συρία οι Ρώσοι.
Όμως ο κ. Ερντογάν εξέφρασε απογοήτευση γιατί ούτε οι Αμερικανοί δεν προσφέρουν Patriot με το επιχείρημα όπως είπε ότι δεν υπάρχουν... διαθέσιμες συστοιχίες, ενώ δεν βοηθούν αρκετά την Τουρκία.
Ιδιαίτερα ενδιαφέρον όμως είναι ότι αιχμές για την όχι και ιδιαίτερα φανατική στάση της Τουρκίας έναντι του ISIS άφησε ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, επιβεβαιώνοντας έτσι το επιφυλακτικό κλίμα που υπάρχει στην Ουάσιγκτον για τον ρόλο της ερντογανικής Τουρκίας στην περιοχή.
«Η Ρωσία μισεί το ISIS όσο και οι ΗΠΑ. Θα διεξάγουμε πόλεμο για λογαριασμό των Ρώσων; Θα κάνουμε πόλεμο για χάρη του Ιράν; Η Συρία μισεί το ISIS, βρεθήκαμε εκεί σκοτώνοντας το ISIS, μην ξεχνάτε ότι είμαστε 7000 μίλια μακριά.. Η Ρωσία είναι πολύ πιο κοντά το Ιράν είναι εκεί, η Τουρκία είναι εκεί, όλοι μισούν το ISIS, η Τουρκία λίγο λιγότερο, αλλά οι άλλοι παρά πολύ..»
Και ο κ. Τραμπ εξήγησε,σύμφωνα με το Newsweek, ότι πλέον ο στόχος των ΗΠΑ είναι η αποκατάσταση ελέγχου στις πηγές πετρελαίου στην περιοχή.
Έτσι παρά την παραπλανητική εικόνα που δημιουργούν και εγχώριοι «διεθνολόγοι» καλλιεργώντας... θαυμασμό για τις ικανότητες Ερντογάν, σε κάθε περίπτωση η θέση της Τουρκίας και του Τ. Ερντογάν κάθε άλλο παρά είναι εύκολη, όσο εξαντλείται το χρονικό περιθώριο που έδωσε ο ίδιος ο Τούρκος ηγέτης για υποχώρηση των υποστηριζόμενων από την Ρωσία συριακών δυνάμεων ,καθώς εκεί θα κριθεί όχι μόνο η προσωπική του αλλά και η αξιοπιστία της ίδιας της Τουρκίας.
Και ίσως το τελευταίο του χαρτί είναι μια συνάντηση με τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν τις επόμενες ώρες ,αν και το μήνυμα έχει αποσταλεί στην Άγκυρα, από τον ίδιο τον Σ. Λαβρόφ ,ότι δεν τίθεται σε συζήτηση καμία πρόταση για εκεχειρία στην Ιντλίμπ, καθώς κάτι τέτοιο δεν θα ήταν τίποτε περισσότερο από «συνθηκολόγηση με τους τρομοκράτες και ακόμη μια ανταμοιβή για τις δραστηριότητες τους..».
Νίκος Μελέτης
https://www.liberal.gr/diplomacy/
gurnaei-mpoumerangk-to-telesigrafo-erntogan-gia-ti-suria/288883
27/2/2020
ΣXETIKA KEIMENA
DELIL SOULEIMAN VIA GETTY IMAGES
1.
Πράξη εξισορρόπησης ή επιλογή;
Οι σχέσεις μεταξύ των προέδρων Πούτιν και Ερντογάν
δεν φαίνεται ότι θα είναι ποτέ ξανά οι ίδιες.
Το τελευταίο διάστημα, ο συριακός στρατός επιτίθεται σε καίριες Τουρκικές μαχητικές θέσεις στη βορειοδυτική Συρία. Η Άγκυρα και ορισμένοι από τους συνεργάτες της κατηγορούν τη Δαμασκό πως βάλλονται ειρηνικοί στόχοι και η ουδέτερη (γι’ αυτούς) ζώνη. Η συριακή κυβέρνηση, με τη σειρά της, δηλώνει ότι η αιτία της αστάθειας στην περιοχή είναι οι ενέργειες των τρομοκρατών. Την ίδια στιγμή Ρωσία και Τουρκία διεξάγουν μια σειρά διαπραγματεύσεων με διαφορετικά και ασαφή συμπεράσματα να εξάγονται μετά από κάθε συνάντηση. Το Κρεμλίνο επαναλαμβάνει με κάθε ευκαιρία ότι ο στρατός της Δαμασκού ενεργεί νόμιμα και ορθά, εκκαθαρίζοντας το κυρίαρχο έδαφός του από «τρομοκράτες», ενώ παράλληλα θεωρεί πως το πρόβλημα δημιουργείται από την αποτυχία της Τουρκίας να διαχωρίσει τους τζιχαντιστές από τους “απλούς” ενόπλους.
Εάν όλα αυτά αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα ή συμβαίνουν για “τα μάτια του κόσμου” θα φανεί στο μέλλον. Προς το παρόν αυτό που διερωτάται η διεθνής κοινή γνώμη είναι εάν πρόκειται για πράξη εξισορρόπησης από μέρους της Ρωσίας ή εάν έχει κάνει πλέον την επιλογή της.
Πρωτίστως, θα πρέπει να λάβουμε υπ’όψιν ότι η Ρωσία είχε πάντα τακτική και όχι στρατηγική συμμαχία με την Τουρκία, ενώ όσοι έχουν παρακολουθήσει τον Πρόεδρο Πούτιν θα δεχτούν πως πάντα θα τάσσεται υπέρ του Ασάντ έναντι του Ερντογάν, καθώς για τον πρόεδρο Πούτιν η ιστορία και οι θρησκευτικοί δεσμοί παίζουν σημαντικό ρόλο. Ως εκ τούτου θα βλέπει πάντα τους εχθρούς της Συρίας ως εχθρούς δικούς του και της Ρωσίας.
Ένα γεγονός που ελάχιστα αναφέρεται είναι ότι τον Σεπτέμβριο του 2019 η Ρωσία, η Τουρκία και το Ιράν φέρονταν να είχαν καταλήξει σε συμφωνία για το κουρδικό ζήτημα με το ρωσικό σχέδιο μιας πολιτιστικής ομοσπονδίας για τη Συρία να επικρατούσε έναντι μιας διοικητικής ομοσπονδίας που φαινόταν να επιθυμεί η Τουρκία. Αυτό φαίνεται να ήταν η αρχή του ρήγματος στη σχέση Ρωσίας - Τουρκίας με τη δεύτερη ούσα μεθυσμένη από το όνειρο μιας νέας οθωμανικής αυτοκρατορίας, να εισβάλλει -αγνοώντας τα συμφωνηθέντα στο Σότσι- προ μηνών με στρατιωτικά μέσα χρησιμοποιώντας μισθοφόρους, Τουρκμένους και φανατικούς μαχητές, οι οποίοι αφού ξεκλήρισαν ένα λαό στα βόρεια της Συρίας, έβαλαν ξανά στο στόχαστρο Χριστιανούς Ορθόδοξους, με τα στοιχεία να δείχνουν -μεταξύ άλλων- και θρησκευτική «γενοκτονία». Την ίδια στιγμή ρωσικά μέσα ενημέρωσης έδειχναν εικόνες βομβιστικών επιθέσεων κοντά σε εκκλησίες και γειτονικά κτίρια με έκδηλη τη δυσαρέσκεια των ρώσων πολιτών.
(σ.σ αίσθηση είχε προκαλέσει τον Ιούλιο του 2019 φωτογραφία που αποτύπωνε βομβαρδισμένη την κύρια πρόσοψη της Παναγίας των Ορθόδοξων Σύρων στην πόλη Καμισλί, με τους Σύριους να σπεύδουν να επανατοποθετήσουν τον γκρεμισμένο σταυρό ανάμεσα στα χαλάσματα).
Το Ιράν δε μένει αδιάφορο στη σύγκρουση αυτή (να αναφέρουμε κάπου εδώ πως οι μουσουλμάνοι χωρίζονται σε Σιίτες και Σουνίτες). Οι Ιρανοί, οι οποίοι είναι Σιίτες, αναγνωρίζουν την κυρίαρχη ελίτ της Συρίας η οποία κυβερνά και αποτελείται από τους Αλαουίτες*. Οι μεν δεύτεροι κλείνουν προς τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των Σιιτών. Ως εκ τούτου, τους παρέχουν υποστήριξη σε θρησκευτικό, πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο. Ένας ακόμη λόγος στήριξης είναι ότι η Συρία η οποία γεωπολιτικά είναι μια χώρα κλειδί με δεδομένο ότι βρίσκεται δίπλα στο Ισραήλ είναι διαρκής εχθρός του Ιράν, τα τελευταία σαράντα περίπου χρόνια.
Τι θα γίνει όμως εάν χάσει τον έλεγχο ο Άσαντ ο οποίος στηρίζεται
από Αλαουίτες και Χριστιανούς;
( σ.σ οι Αλαουίτες είναι μειοψηφία στη Συρία. Λαός μετριοπαθής, ήταν επί το πλείστον χωρικοί, εξόριστοι, περιθωριακοί και κατατρεγμένοι που τους έφερε ο Ασαντ (Αλαουίτης) στην εξουσία και οι οποίοι ζουν αρμονικά με τους Χριστιανούς, ενώ σέβονται ιδιαιτέρως τους Ελληνορθόδοξους. Πρέπει να σημειωθεί ότι με τον όρο Ελληνορθόδοξοι δεν μιλάμε για Έλληνες αλλά για γηγενείς Άραβες, οι οποίοι αυτοπροσδιορίζονται ως “Ρουμ Ορτοντόκς”, δηλαδή για τον “Ρωμαίο”, που παραπέμπει στην παράδοση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας).
Σ’ αυτή την περίπτωση ως επικρατέστερο σενάριο είναι η ύπαρξη καθεστώτος φόβου , χάους, μαζικών εκτελέσεων, εθνικών εκκαθαρίσεων και εκτοπισμών, ενώ θα απειληθεί η συνέχιση της ύπαρξης των Αλαουϊτών και των άλλων εθνικο-θρησκευτικών μειονοτήτων της Συρίας, ειδικά των Χριστιανών, στα πατρογονικά τους εδάφη, ενώ μεγάλο μέρος αυτού του πληθυσμού θα οδηγηθεί στην προσφυγιά και φυσικά θα χάσει γεωστρατηγικούς και θρησκευτικούς συμμάχους όπως το Ιράν και η Ρωσία
Ας ανατρέξουμε όμως στο πρόσφατο παρελθόν, όταν προ ημερών ο Πρέσβης της Ρωσίας στην Τουρκία, Alexey Yerkhov, άρχισε να δέχεται απειλές στα κοινωνικά δίκτυα λόγω της κατάστασης στην Ιντλίμπ με τον Πρέσβη να μιλά ανοικτά για ύπαρξη ”αντιρωσικής υστερίας” στα κοινωνικά δίκτυα της Τουρκίας. Και ναι μεν, όπως αναφέρθηκε ήδη, πολλοί θεωρούν πως η δυναμική στήριξη της Ρωσίας στον Ασαντ είναι πράξη εξισορρόπησης με πολλαπλά μηνύματα στον συνέταιρο του Ερντογάν, δείχνοντάς του παράλληλα ποια είναι τα όρια και η θέση του, από την άλλη όμως υπάρχουν και εκείνοι που υποστηρίζουν πως έκανε την επιλογή του ο Πούτιν να σταθεί ανοικτά υπέρ της Συρίας. Μια επιλογή «Ρουά ματ» καθώς ξέρει πολύ καλά -ο Πούτιν- το εσωτερικό σκηνικό της Τουρκιάς και πως οι οικονομικές επιπτώσεις από τις πολλαπλές στρατιωτικές επιχειρήσεις και πολεμικά μέτωπα, θα γίνουν η αιτία να χάσει τον ύπνο του ο Ερντογάν, ζώντας ήδη και με τον εφιάλτη ενός πραξικοπήματος που θα φέρει την ανατροπή του. Την ίδια στιγμή ο Πούτιν ανεβάζει τη δημοφιλία του στο εσωτερικό, θέτοντας εαυτόν ως υπερασπιστή του Ανατολικού Χριστιανισμού με όραμα τη δημιουργία/αναβίωση μιας νέας Ρώμης στη Δαμάσκο.
Οι σχέσεις μεταξύ των προέδρων Πούτιν και Ερντογάν δεν φαίνεται ότι θα είναι ποτέ ξανά οι ίδιες, ίσως γιατί ο Ρώσος ηγέτης ως άλλος Μιχαήλ Ντμιτριέεβιτς Σκόμπλεβ * βλέπει κάτι που εμείς δεν είμαστε σε θέση να δούμε, ακόμη, αλλά σίγουρα θα έχει ενδιαφέρον να το παρακολουθήσουμε να εκτυλίσσεται...
* Ο Μιχαήλ Ντμίτριεβιτς Σκόμπελεφ (1843-1882) ήταν Ρώσος στρατηγός ο οποίος δεν ηττήθηκε ούτε μία φορά. Έγινε γνωστός στη διάρκεια της ρωσικής εκστρατείας κατά της Χίβας (1873), κατά της Κοκάνδης (1875-1876) και μπήκε στην ιστορία ως απελευθερωτής των λαών των Βαλκανίων από τον Οθωμανικό ζυγό. Ντυμένος με λευκή στολή και τοποθετημένος πάνω σε ένα άσπρο άλογο εξοικειώθηκε με τους στρατιώτες του ως ”Λευκό Γεν.” (και από τους Τούρκους ως ”Λευκό Πασά ”). Κατά τη διάρκεια μιας εκστρατείας στην Khiva , οι τουρκμένοι αντίπαλοι τον ονόμαζαν goz zanli ή “Bloody Eyes”.
Αθηνά Αντωνιάδου
Κοινωνιολόγος
https://www.huffingtonpost.gr/entry/praxe-exisorropeses-e-epiloye_gr_5e58d654c5b6beedb4e96ac9?utm_hp_ref=gr-homepage
28/02/2020
2.
Γυρνάει μπούμερανγκ το τελεσίγραφο Ερντογάν για τη Συρία.
Τρία εικοσιτετράωρα απομένουν για την εκπνοή του «τελεσίγραφου» που έχει ανακοινώσει ο Ταγίπ Ερντογάν προκειμένου να αποσυρθούν οι συριακές κυβερνητικές δυνάμεις από την Ιντλίμπ και ενώ αναζητά απελπισμένα βοήθεια από τις απρόθυμες και σε διαφορετικά στρατόπεδα Ρωσία και ΗΠΑ.
Δεν θα κάνουμε το παραμικρό βήμα πίσω στον Ιντλίμπ δήλωσε χθες ο κ . Ερντογάν στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΑΚΡ, με τη δέσμευση ότι θα διώξει τις δυνάμεις του καθεστώτος Άσαντ έξω από τα «σύνορα που έχουν σχεδιασθεί» για να διασφαλισθεί η επιστροφή των κατοίκων…
Ο κ. Ερντογάν όμως παραδέχθηκε το σοβαρότατο πρόβλημα που αναδεικνύει σοβαρή επιχειρησιακή αδυναμία της Τουρκίας, το γεγονός ότι δεν έχει την δυνατότητα χρήσης του εναέριου χώρου της Συρίας, καθώς ο έλεγχος ανήκει στην Ρωσία η οποία αντιθέτως βομβαρδίζει στρατόπεδα και περιοχές που ελέγχονται από αντάρτες που υποστηρίζει η Τουρκία. Και παρά τις συνομιλίες που επρόκειτο να έχουν χθες Ρώσοι και Τούρκοι αξιωματούχοι ,δεν πρόκειται να δοθεί πράσινο φως από την Μόσχα για αεροπορικές επιχειρήσεις από την τουρκική αεροπορία ,που είναι αναγκαίες για να προχωρήσουν οι χερσαίες δυνάμεις της Τουρκίας.
Εξάλλου η προέλαση των Συριακών δυνάμεων και η ανακατάληψη περιοχών που για περισσότερα από πέντε χρόνια βρίσκονταν υπό τον έλεγχο είτε του ISIS είτε των φιλοτούρκων ανταρτών επιτεύχθηκε υπό την κάλυψη των ρωσικών βομβαρδισμών σε θέσεις ανταρτών και με την προστασία των κυβερνητικών δυνάμεων από την πυραυλική ομπρέλα των S400 και S300 που έχουν αναπτύξει στην Συρία οι Ρώσοι.
Όμως ο κ. Ερντογάν εξέφρασε απογοήτευση γιατί ούτε οι Αμερικανοί δεν προσφέρουν Patriot με το επιχείρημα όπως είπε ότι δεν υπάρχουν... διαθέσιμες συστοιχίες, ενώ δεν βοηθούν αρκετά την Τουρκία.
Ιδιαίτερα ενδιαφέρον όμως είναι ότι αιχμές για την όχι και ιδιαίτερα φανατική στάση της Τουρκίας έναντι του ISIS άφησε ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, επιβεβαιώνοντας έτσι το επιφυλακτικό κλίμα που υπάρχει στην Ουάσιγκτον για τον ρόλο της ερντογανικής Τουρκίας στην περιοχή.
«Η Ρωσία μισεί το ISIS όσο και οι ΗΠΑ. Θα διεξάγουμε πόλεμο για λογαριασμό των Ρώσων; Θα κάνουμε πόλεμο για χάρη του Ιράν; Η Συρία μισεί το ISIS, βρεθήκαμε εκεί σκοτώνοντας το ISIS, μην ξεχνάτε ότι είμαστε 7000 μίλια μακριά.. Η Ρωσία είναι πολύ πιο κοντά το Ιράν είναι εκεί, η Τουρκία είναι εκεί, όλοι μισούν το ISIS, η Τουρκία λίγο λιγότερο, αλλά οι άλλοι παρά πολύ..»
Και ο κ. Τραμπ εξήγησε,σύμφωνα με το Newsweek, ότι πλέον ο στόχος των ΗΠΑ είναι η αποκατάσταση ελέγχου στις πηγές πετρελαίου στην περιοχή.
Έτσι παρά την παραπλανητική εικόνα που δημιουργούν και εγχώριοι «διεθνολόγοι» καλλιεργώντας... θαυμασμό για τις ικανότητες Ερντογάν, σε κάθε περίπτωση η θέση της Τουρκίας και του Τ. Ερντογάν κάθε άλλο παρά είναι εύκολη, όσο εξαντλείται το χρονικό περιθώριο που έδωσε ο ίδιος ο Τούρκος ηγέτης για υποχώρηση των υποστηριζόμενων από την Ρωσία συριακών δυνάμεων ,καθώς εκεί θα κριθεί όχι μόνο η προσωπική του αλλά και η αξιοπιστία της ίδιας της Τουρκίας.
Και ίσως το τελευταίο του χαρτί είναι μια συνάντηση με τον Ρώσο πρόεδρο Πούτιν τις επόμενες ώρες ,αν και το μήνυμα έχει αποσταλεί στην Άγκυρα, από τον ίδιο τον Σ. Λαβρόφ ,ότι δεν τίθεται σε συζήτηση καμία πρόταση για εκεχειρία στην Ιντλίμπ, καθώς κάτι τέτοιο δεν θα ήταν τίποτε περισσότερο από «συνθηκολόγηση με τους τρομοκράτες και ακόμη μια ανταμοιβή για τις δραστηριότητες τους..».
Νίκος Μελέτης
https://www.liberal.gr/diplomacy/
gurnaei-mpoumerangk-to-telesigrafo-erntogan-gia-ti-suria/288883
27/2/2020
3.
Δημοσκόπηση κόλαφος για τον Ταγίπ
… Στον (απο)πάτο τα ποσοστά του.
Στο χαμηλότερο επίπεδο εδώ και 17 χρόνια βρίσκονται τα ποσοστά του κυβερνώντος κόμματος στην Τουρκία και είναι πιθανό να χάσει τις επόμενες εκλογές, σύμφωνα με έρευνα της γνωστής τουρκικής εταιρείας δημοσκοπήσεων KONDA. Εάν διεξάγονταν εκλογές αυτό το σαββατοκύριακο, το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ταγίπ Ερντογάν θα συγκέντρωνε το χαμηλότερο ποσοστό ψήφων εδώ και 17 χρόνια, δηλώνει στην τουρκική εφημερίδα DUVAR, ο γενικός διευθυντής της KONDA Μπεκίρ Αϊρντίρ, ο οποίος θεωρεί πιθανό το σενάριο πρόωρων εκλογών.
Σύμφωνα με τον Αϊρντίρ οι ψηφοφόροι του ΑΚΡ μετακινούνται σε μια «γκρίζα περιοχή» αναποφάσιστων στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης πόλωσης στην Τουρκία. Σύμφωνα με τον γνωστό τούρκο αναλυτή, οι ψηφοφόροι του ΑΚΡ δεν αλλάζουν κόμμα πηγαίνοντας στην αντιπολίτευση, αλλά συσσωρεύονται σε μια γκρίζα περιοχή. ‘Αυτό το ονομάζουμε αρνητική ταυτοποίηση’, λέει ο Αϊρντίρ. Εξαιτίας της μεγάλης πόλωσης και της αρνητικής ταυτοποίησης, οι τούρκοι ψηφοφόροι προτιμούν να μην ψηφίσουν καθόλου, αντί να ψηφίσουν ένα αντίπαλο κόμμα.
Ο Μπεκίρ Αϊρντίρ περιγράφει την απαισιοδοξία των τούρκων ψηφοφόρων απέναντι στα υπάρχοντα κόμματα. «Οι Τούρκοι ψηφοφόροι βλέπουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και τα κόμματα που έχουν μπροστά τους ως επιλογές. Περισσότεροι από το ένα τρίτο των ψηφοφόρων έχουν αποκόψει τους δεσμούς τους με τα κόμματα αυτά και σχεδόν το 50% θεωρεί ότι τα κόμματα αυτά δεν θα λύσουν τα προβλήματα της Τουρκίας», λέει ο Αϊρντίρ.
Ανάμεσα στα 58 εκατομμύρια ψηφοφόρους στην Τουρκία, μεγάλο πρόβλημα παρουσιάζουν οι νέοι. «Περίπου το 75% με ηλικία 15 έως και 18, δηλαδή εκείνοι που θα ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές το 2023, λένε ότι είτε δεν θα ψηφίσουν καθόλου είτε δεν θα ψηφίσουν τα κόμματα που υπάρχουν σήμερα», λέει ο Αϊρντίρ που προσθέτει ότι δύο στους τρεις Τούρκους δεν πιστεύουν ότι τα παιδιά τους θα έχουν ένα λαμπρό μέλλον στην Τουρκία.
“Η κοινωνία είναι εγκλωβισμένη στα δίλημμα ‘ελευθερία ή ασφάλεια’ και ‘δημοκρατία ή ευμάρεια. Η παρούσα οικονομική κατάσταση παραμένει σοβαρότατο πρόβλημα για τους ψηφοφόρους. «Η σημερινή κυβέρνηση είναι πολύ πιθανό να χάσει τις εκλογές, αν δεν εξαγγείλει μια σοβαρή οικονομική πολιτική που θα προτείνει διέξοδο από την παρούσα οικονομική κατάσταση», υποστηρίζει ο διευθυντής της εταιρείας KONDA.
Σοβαρό το πρόβλημα των 3.6 εκ. Σύριων προσφύγων
Το προσφυγικό/μεταναστευτικό είναι ένα από τα τρία σοβαρότερα προβλήματα της Τουρκίας, λέει ο Αϊρντίρ. «Κανείς δεν είπε στην τουρκική κοινωνία ότι οι Σύροι πρόσφυγες θα έμεναν μόνιμα στην Τουρκία. Στην αρχή η κοινωνία τους δέχτηκε, νομίζοντας ότι θα έμεναν προσωρινά, αλλά όταν αντιλήφθηκαν ότι επρόκειτο να εγκατασταθούν μόνιμα, τότε προέκυψαν προβλήματα». Σύμφωνα με την έρευνα της KONDA οι τούρκοι πολίτες δυσκολεύονται να κατανοήσουν γιατί αντιμετωπίζουν τόσες οικονομικές δυσκολίες στη ζωή τους ενώ η κυβέρνηση δαπανά τόσο χρήματα για τους πρόσφυγες. Σύμφωνα με τον Αϊρντίρ η γκρίζα περιοχή των αναποφάσιστων έχει φτάσει στο 36-37%.
Δυο νέα κόμματα
Πέντε κόμματα εκπροσωπούνται στην τουρκική βουλή των 600 εδρών. Το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ κατέχει 290 έδρες, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης 139 έδρες, το φιλοκουρδικό κόμμα HDP 61 έδρες, το Κόμμα Εθνικιστικής Κίνησης 49 έδρες και το Καλό Κόμμα 37 έδρες. Αν γίνονταν τώρα εκλογές, κατά την έρευνα, όλα τα κόμματα θα περνούσαν το εκλογικό όριο του 10%. Αλλά κανένα δεν θα μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση, καθώς με το νέο προεδρικό σύστημα απαιτείται πλειοψηφία 50%+1.
Ωστόσο η εμφάνιση δυο νέων κομμάτων στην πολιτική σκηνή μπορεί να επηρεάσει το εκλογικό σώμα. Πρόκειται για το κόμμα του πρώην πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου, το Κόμμα του Μέλλοντος που ιδρύθηκε πέρσι, και το υπό ίδρυση κόμμα του πρώην τσάρου της τουρκικής οικονομίας Αλί Μπαμπατζάν επί κυβερνήσεων Ερντογάν και Νταβούτογλου από 2009 έως το 2015.
«Τα νέα αυτά κόμματα έχουν πιθανότητες να προσελκύσουν τους ψηφοφόρους της ‘γκρίζας περιοχής’, αλλά πρέπει να παρουσιάσουν συγκεκριμένες λύσεις σε μια κοινωνία που έχει χάσει κάθε ελπίδα από τους σημερινούς πολιτικούς και τα προβλήματα της χώρας», λέει ο διευθυντής της KONDA. Ο Αϊντίρ δεν αποκλείει το σενάριο των πρόωρων εκλογών, αν και δεν πιστεύει ότι θα μπορούσαν να διεξαχθούν μέσα στο 2020.
«Θα εξαρτηθεί από τις διεθνείς εξελίξεις και τα εσωτερικά προβλήματα στη συμμαχία του κόμματος ΑΚΡ και του ακροδεξιού εταίρου του. Αν το κόμμα Εθνικιστικής Κίνησης αποσύρει τη στήριξή του στο ΑΚΡ, θα πάμε σε πρόωρες εκλογές», είπε. «Το πρόσωπο που θα καθορίσει τις πρόωρες εκλογές θα είναι ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Άλλωστε το έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν».
ΑΠΕ-ΜΠΕ
https://www.defence-point.gr/news/dimoskopisi-kolafos-gia-ton-tagip-ston-apo-pato-ta-pososta-toy?fbclid=IwAR0EP2494x70OuRgjdShozFgjboM6RZG4QkXUNDuPl3Nh7VG_vgk93_A81s
27/02/2020
4.
Τούρκος αρθρογράφος: Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί τις στρατιωτικές επιχειρήσεις για να συγκαλύψει την οικονομική αποτυχία.
Η τουρκική κυβέρνηση χρησιμοποιεί τις στρατιωτικές της δραστηριότητες στη Συρία και τη Λιβύη για να εκτρέψει επικρίσεις για τη διαχείριση της οικονομίας της χώρας, δήλωσε ο αρθρογράφος Ιχσάν Τσαραλάν για το Evrensel News.
Αλλά αυτές οι δικαιολογίες είναι κενές και απλά αναγομωμένες ρητορικές που χρησιμοποιούνται από πολλές κυβερνήσεις για να επωφεληθούν από τους ίδιους για λογαριασμό του κοινού, δήλωσε ο Τσαραλάν.
Αν και η Τουρκία δεν είναι επίσημα σε πόλεμο, έχει αναπτύξει δυνάμεις για να στηρίξει την αναγνωρισμένη από τα Ηνωμένα Έθνη κυβέρνηση της Τρίπολης στη Λιβύη και να σταματήσει την προώθηση των συριακών κυβερνητικών δυνάμεων στην επαρχία Ιντλίμπ στη βορειοδυτική Συρία, στέλνοντας στρατεύματα και στις δύο χώρες.
ΑΚΡ: Η τουρκία είναι σε πόλεμο
Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν περιέγραψε την Τουρκία σε κατάσταση πολέμου, ένα σχόλιο που εκφράστηκε από τον Ρίζα Ποσάτσι, βουλευτή του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), όταν αντιμετώπισε κριτική από αγρότες κατά τη διάρκεια μιας κοινοβουλευτικής αγροτικής επιτροπής.
Οι αγρότες που συμμετείχαν στην Επιτροπή περιέγραψαν τον τρόπο με τον οποίο οι αυξανόμενες τιμές των καυσίμων, των σπόρων, των φυτοφαρμάκων και των λιπασμάτων τους είχαν προκαλέσει ζημίες που επιδεινώνονταν από τα υψηλά επιτόκια των δανείων και την μη εμφάνιση των επιδοτήσεων που υποσχέθηκε η κυβέρνηση.
"Δεν βλέπω τίποτα που να δικαιολογεί τέτοια υπερβολή", δήλωσε ο Ποσάτσι. "Υπάρχει πόλεμος στη χώρα μας, όλα βρίσκονται στον αέρα. Ζητώ τη βοήθειά σας. Παρακαλώ να είστε υπομονετικοί."
Αυτό, δήλωσε ο Τσαραλάν, δεν είναι τίποτε άλλο από την κυβέρνηση που φορτώνει το βάρος των πολέμων με το οποίο έχει εμπλακεί προς όφελός του στους πολίτες που δεν έχουν λόγο στην απόφαση να αναπτύξει στρατεύματα.
"Ζητώντας υπομονή είναι το ίδιο με το να λέτε στους αγρότες ότι πληρώνουν περισσότερους φόρους και χάνουν τις υποσχεμένες κρατικές επιδοτήσεις εξαιτίας του πολέμου", δήλωσε ο δημοσιογράφος.
Σε όλη την ιστορία, οι κυβερνώσες ελίτ έχουν χρησιμοποιήσει το ίδιο τέχνασμα για να εμπλουτίσουν τους εαυτούς τους μέσα από πολέμους, ενώ παράλληλα μεταβιβάζουν στο κοινό το οικονομικό και ανθρώπινο κόστος, είπε.
https://slpress.gr/snews/toyrkos-arthrografos-o-erntogan-chrisimopoiei-tis-stratiotikes-epicheiriseis-gia-na-sygkalypsei-tin-oikonomiki-apotychia/?fbclid=IwAR0fUwaX1_EYdUccpmx6Cfpbixsii9GFV_mBZI81NmvmMzBi2bhy0Rkd-4I
27 Φεβρουαρίου 2020
Δημοσκόπηση κόλαφος για τον Ταγίπ
… Στον (απο)πάτο τα ποσοστά του.
Στο χαμηλότερο επίπεδο εδώ και 17 χρόνια βρίσκονται τα ποσοστά του κυβερνώντος κόμματος στην Τουρκία και είναι πιθανό να χάσει τις επόμενες εκλογές, σύμφωνα με έρευνα της γνωστής τουρκικής εταιρείας δημοσκοπήσεων KONDA. Εάν διεξάγονταν εκλογές αυτό το σαββατοκύριακο, το κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ταγίπ Ερντογάν θα συγκέντρωνε το χαμηλότερο ποσοστό ψήφων εδώ και 17 χρόνια, δηλώνει στην τουρκική εφημερίδα DUVAR, ο γενικός διευθυντής της KONDA Μπεκίρ Αϊρντίρ, ο οποίος θεωρεί πιθανό το σενάριο πρόωρων εκλογών.
Σύμφωνα με τον Αϊρντίρ οι ψηφοφόροι του ΑΚΡ μετακινούνται σε μια «γκρίζα περιοχή» αναποφάσιστων στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης πόλωσης στην Τουρκία. Σύμφωνα με τον γνωστό τούρκο αναλυτή, οι ψηφοφόροι του ΑΚΡ δεν αλλάζουν κόμμα πηγαίνοντας στην αντιπολίτευση, αλλά συσσωρεύονται σε μια γκρίζα περιοχή. ‘Αυτό το ονομάζουμε αρνητική ταυτοποίηση’, λέει ο Αϊρντίρ. Εξαιτίας της μεγάλης πόλωσης και της αρνητικής ταυτοποίησης, οι τούρκοι ψηφοφόροι προτιμούν να μην ψηφίσουν καθόλου, αντί να ψηφίσουν ένα αντίπαλο κόμμα.
Ο Μπεκίρ Αϊρντίρ περιγράφει την απαισιοδοξία των τούρκων ψηφοφόρων απέναντι στα υπάρχοντα κόμματα. «Οι Τούρκοι ψηφοφόροι βλέπουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και τα κόμματα που έχουν μπροστά τους ως επιλογές. Περισσότεροι από το ένα τρίτο των ψηφοφόρων έχουν αποκόψει τους δεσμούς τους με τα κόμματα αυτά και σχεδόν το 50% θεωρεί ότι τα κόμματα αυτά δεν θα λύσουν τα προβλήματα της Τουρκίας», λέει ο Αϊρντίρ.
Ανάμεσα στα 58 εκατομμύρια ψηφοφόρους στην Τουρκία, μεγάλο πρόβλημα παρουσιάζουν οι νέοι. «Περίπου το 75% με ηλικία 15 έως και 18, δηλαδή εκείνοι που θα ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές το 2023, λένε ότι είτε δεν θα ψηφίσουν καθόλου είτε δεν θα ψηφίσουν τα κόμματα που υπάρχουν σήμερα», λέει ο Αϊρντίρ που προσθέτει ότι δύο στους τρεις Τούρκους δεν πιστεύουν ότι τα παιδιά τους θα έχουν ένα λαμπρό μέλλον στην Τουρκία.
“Η κοινωνία είναι εγκλωβισμένη στα δίλημμα ‘ελευθερία ή ασφάλεια’ και ‘δημοκρατία ή ευμάρεια. Η παρούσα οικονομική κατάσταση παραμένει σοβαρότατο πρόβλημα για τους ψηφοφόρους. «Η σημερινή κυβέρνηση είναι πολύ πιθανό να χάσει τις εκλογές, αν δεν εξαγγείλει μια σοβαρή οικονομική πολιτική που θα προτείνει διέξοδο από την παρούσα οικονομική κατάσταση», υποστηρίζει ο διευθυντής της εταιρείας KONDA.
Σοβαρό το πρόβλημα των 3.6 εκ. Σύριων προσφύγων
Το προσφυγικό/μεταναστευτικό είναι ένα από τα τρία σοβαρότερα προβλήματα της Τουρκίας, λέει ο Αϊρντίρ. «Κανείς δεν είπε στην τουρκική κοινωνία ότι οι Σύροι πρόσφυγες θα έμεναν μόνιμα στην Τουρκία. Στην αρχή η κοινωνία τους δέχτηκε, νομίζοντας ότι θα έμεναν προσωρινά, αλλά όταν αντιλήφθηκαν ότι επρόκειτο να εγκατασταθούν μόνιμα, τότε προέκυψαν προβλήματα». Σύμφωνα με την έρευνα της KONDA οι τούρκοι πολίτες δυσκολεύονται να κατανοήσουν γιατί αντιμετωπίζουν τόσες οικονομικές δυσκολίες στη ζωή τους ενώ η κυβέρνηση δαπανά τόσο χρήματα για τους πρόσφυγες. Σύμφωνα με τον Αϊρντίρ η γκρίζα περιοχή των αναποφάσιστων έχει φτάσει στο 36-37%.
Δυο νέα κόμματα
Πέντε κόμματα εκπροσωπούνται στην τουρκική βουλή των 600 εδρών. Το κυβερνών κόμμα ΑΚΡ κατέχει 290 έδρες, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης 139 έδρες, το φιλοκουρδικό κόμμα HDP 61 έδρες, το Κόμμα Εθνικιστικής Κίνησης 49 έδρες και το Καλό Κόμμα 37 έδρες. Αν γίνονταν τώρα εκλογές, κατά την έρευνα, όλα τα κόμματα θα περνούσαν το εκλογικό όριο του 10%. Αλλά κανένα δεν θα μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση, καθώς με το νέο προεδρικό σύστημα απαιτείται πλειοψηφία 50%+1.
Ωστόσο η εμφάνιση δυο νέων κομμάτων στην πολιτική σκηνή μπορεί να επηρεάσει το εκλογικό σώμα. Πρόκειται για το κόμμα του πρώην πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου, το Κόμμα του Μέλλοντος που ιδρύθηκε πέρσι, και το υπό ίδρυση κόμμα του πρώην τσάρου της τουρκικής οικονομίας Αλί Μπαμπατζάν επί κυβερνήσεων Ερντογάν και Νταβούτογλου από 2009 έως το 2015.
«Τα νέα αυτά κόμματα έχουν πιθανότητες να προσελκύσουν τους ψηφοφόρους της ‘γκρίζας περιοχής’, αλλά πρέπει να παρουσιάσουν συγκεκριμένες λύσεις σε μια κοινωνία που έχει χάσει κάθε ελπίδα από τους σημερινούς πολιτικούς και τα προβλήματα της χώρας», λέει ο διευθυντής της KONDA. Ο Αϊντίρ δεν αποκλείει το σενάριο των πρόωρων εκλογών, αν και δεν πιστεύει ότι θα μπορούσαν να διεξαχθούν μέσα στο 2020.
«Θα εξαρτηθεί από τις διεθνείς εξελίξεις και τα εσωτερικά προβλήματα στη συμμαχία του κόμματος ΑΚΡ και του ακροδεξιού εταίρου του. Αν το κόμμα Εθνικιστικής Κίνησης αποσύρει τη στήριξή του στο ΑΚΡ, θα πάμε σε πρόωρες εκλογές», είπε. «Το πρόσωπο που θα καθορίσει τις πρόωρες εκλογές θα είναι ο Ντεβλέτ Μπαχτσελί. Άλλωστε το έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν».
ΑΠΕ-ΜΠΕ
https://www.defence-point.gr/news/dimoskopisi-kolafos-gia-ton-tagip-ston-apo-pato-ta-pososta-toy?fbclid=IwAR0EP2494x70OuRgjdShozFgjboM6RZG4QkXUNDuPl3Nh7VG_vgk93_A81s
27/02/2020
4.
Τούρκος αρθρογράφος: Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί τις στρατιωτικές επιχειρήσεις για να συγκαλύψει την οικονομική αποτυχία.
Η τουρκική κυβέρνηση χρησιμοποιεί τις στρατιωτικές της δραστηριότητες στη Συρία και τη Λιβύη για να εκτρέψει επικρίσεις για τη διαχείριση της οικονομίας της χώρας, δήλωσε ο αρθρογράφος Ιχσάν Τσαραλάν για το Evrensel News.
Αλλά αυτές οι δικαιολογίες είναι κενές και απλά αναγομωμένες ρητορικές που χρησιμοποιούνται από πολλές κυβερνήσεις για να επωφεληθούν από τους ίδιους για λογαριασμό του κοινού, δήλωσε ο Τσαραλάν.
Αν και η Τουρκία δεν είναι επίσημα σε πόλεμο, έχει αναπτύξει δυνάμεις για να στηρίξει την αναγνωρισμένη από τα Ηνωμένα Έθνη κυβέρνηση της Τρίπολης στη Λιβύη και να σταματήσει την προώθηση των συριακών κυβερνητικών δυνάμεων στην επαρχία Ιντλίμπ στη βορειοδυτική Συρία, στέλνοντας στρατεύματα και στις δύο χώρες.
ΑΚΡ: Η τουρκία είναι σε πόλεμο
Ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν περιέγραψε την Τουρκία σε κατάσταση πολέμου, ένα σχόλιο που εκφράστηκε από τον Ρίζα Ποσάτσι, βουλευτή του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), όταν αντιμετώπισε κριτική από αγρότες κατά τη διάρκεια μιας κοινοβουλευτικής αγροτικής επιτροπής.
Οι αγρότες που συμμετείχαν στην Επιτροπή περιέγραψαν τον τρόπο με τον οποίο οι αυξανόμενες τιμές των καυσίμων, των σπόρων, των φυτοφαρμάκων και των λιπασμάτων τους είχαν προκαλέσει ζημίες που επιδεινώνονταν από τα υψηλά επιτόκια των δανείων και την μη εμφάνιση των επιδοτήσεων που υποσχέθηκε η κυβέρνηση.
"Δεν βλέπω τίποτα που να δικαιολογεί τέτοια υπερβολή", δήλωσε ο Ποσάτσι. "Υπάρχει πόλεμος στη χώρα μας, όλα βρίσκονται στον αέρα. Ζητώ τη βοήθειά σας. Παρακαλώ να είστε υπομονετικοί."
Αυτό, δήλωσε ο Τσαραλάν, δεν είναι τίποτε άλλο από την κυβέρνηση που φορτώνει το βάρος των πολέμων με το οποίο έχει εμπλακεί προς όφελός του στους πολίτες που δεν έχουν λόγο στην απόφαση να αναπτύξει στρατεύματα.
"Ζητώντας υπομονή είναι το ίδιο με το να λέτε στους αγρότες ότι πληρώνουν περισσότερους φόρους και χάνουν τις υποσχεμένες κρατικές επιδοτήσεις εξαιτίας του πολέμου", δήλωσε ο δημοσιογράφος.
Σε όλη την ιστορία, οι κυβερνώσες ελίτ έχουν χρησιμοποιήσει το ίδιο τέχνασμα για να εμπλουτίσουν τους εαυτούς τους μέσα από πολέμους, ενώ παράλληλα μεταβιβάζουν στο κοινό το οικονομικό και ανθρώπινο κόστος, είπε.
https://slpress.gr/snews/toyrkos-arthrografos-o-erntogan-chrisimopoiei-tis-stratiotikes-epicheiriseis-gia-na-sygkalypsei-tin-oikonomiki-apotychia/?fbclid=IwAR0fUwaX1_EYdUccpmx6Cfpbixsii9GFV_mBZI81NmvmMzBi2bhy0Rkd-4I
27 Φεβρουαρίου 2020
5.
Δείτε τους Τούρκους να βομβαρδίζονται στην Ιντλίμπ
– Τρόμος και θάνατος (βίντεο+φωτο)
28 Φεβρουαρίου 2020, 01:43