ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ: Η μεγάλη πρόκληση για το Πολεμικό Ναυτικό- Η απόφαση της Ουάσιγκτον για την παραχώρηση καταδρομικών Τiconderonga -Τα οφέλη και το κόστος της συμφωνίας.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
(1α) Σκέψεις για το Ελληνικό Πολεμικό Πλοίο.
(1β) Εθνικό πλοίο: Γιατί δεν πρέπει να παραμείνει στα σχέδια
ακόμη και με την απόκτηση των Belh@rra.
(2) Ελληνική δύναμη μόνιμα στη Σούδα.
Εδραίωση της νέας Διοίκησης Επιχειρήσεων Ανατολικής Μεσογείου
(ΔΕΑΜ), με έδρα τον Ναύσταθμο Κρήτης στη Σούδα.
(3) Γιατί είναι υπαρξιακή ανάγκη για την Ελλάδα να ελέγχει το Αιγαίο.
(4) Οι ευργεσίες και το Ταμείο Εθνικού Στόλου
που μέχρι στιγμής εξαιρείται απ΄ αυτές.
Η μεγάλη πρόκληση για το Πολεμικό Ναυτικό- Η απόφαση της Ουάσιγκτον για την παραχώρηση καταδρομικών Τiconderonga -Τα οφέλη και το κόστος της συμφωνίας.
Κρίσιμη η Άνοιξη
για το μέλλον του Πολεμικού Ναυτικού.
Οι πρώτοι μήνες της Άνοιξης αναμένεται να αποτελέσουν την πλέον κρίσιμη εδώ και πολλά χρόνια περίοδο για το μέλλον του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.
Αύριο φτάνει στην Αθήνα και επισκέπτεται το υπουργείο Εθνικής Άμυνας η Γαλλίδα υπουργός Φλοράνς Παρλί την ώρα που η διαφαινόμενη συμφωνία για τις φρεγάτες Βelh@ra βρίσκεται μια ‘’ανάσα’’ πριν ‘’κλειδώσει’’ οριστικά. Μέσα στον Μάρτιο ο Νίκος Παναγιωτόπουλος μεταβαίνει στις ΗΠΑ. Στην ατζέντα του Έλληνα υπουργού ένα από τα βασικά θέματα θα είναι και το ενδεχόμενο απόκτησης καταδρομικών Τiconderonga τα οποία σταδιακά αποσύρονται από το Αμερικανικό ναυτικό. Το Ελληνικό Επιτελείο γνωρίζει ότι στις ΗΠΑ θα δεχτεί αρκετές και δελεαστικές προτάσεις που έχουν στόχο να κάνουν το ΠΝ να αλλάξει ρότα από το ευρωπαϊκό μοντέλο. Προτάσεις και για νέα πλοία αλλά και για πλοία ενδιάμεσης λύσης που χρειάζεται η Ελλάδα. Άλλωστε οι δύο φρεγάτες από την Ολλανδία τις οποίες είχαν βάλει στόχο οι Επιτελείς του ΠΝ τελικά δεν αποσύρονται.
Η συζήτηση για τα Ticonderonga άρχισε όταν οι Αμερικανοί εμφανίστηκαν αρνητικοί στο αίτημα της Αθήνας για παραχώρηση των πανίσχυρων αντιτορπιλικών Arleigh Burke τουλάχιστον για τα επόμενα πέντε χρόνια αφού τα συγκεκριμένα πλοία κρίνονται ως απολύτως απαραίτητα για τις επιχειρησιακές ανάγκες των ΗΠΑ ανά τον κόσμο.
Τα Arleigh Burke άλλωστε αποτελούν αυτή τη στιγμή το βασικό πλοίο κρούσης για το Αμερικανικό ναυτικό αφού διαθέτει τους στρατηγικούς πυραύλους Tomahawk κατηγορίας Cruise.
Tότε οι Αμερικανοί φέρονται να έκαναν ρελάνς αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο να παραχωρήσουν στο Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό τα παλαιότερα μεν αλλά με τεράστια ισχύ πυρός καταδρομικά Ticonderonga.
Σε κάθε επαφή που έχουν τους τελευταίους μήνες με Έλληνες αξιωματούχους φέρονται διατεθειμένοι να σφραγίσουν τη νέα αμυντική συμφωνία συνεργασίας με την Ελλάδα με την παραχώρηση αμυντικού υλικού μεταξύ του οποίου και τα Ticonderonga.
Πολλά αναμένεται να ξεκαθαρίσουν κατά την επίσκεψη του Νίκου Παναγιωτόπουλου στις ΗΠΑ μέσα στον προσεχή Μάρτιο. Η Αθήνα έχει τονίσει ότι θα ζητήσει στρατιωτική ενίσχυση πέρα από την πρόσφατη παραχώρηση σε συμβολικό κόστος των 70 αναγνωριστικών-επιθετικών ελικοπτέρων Kiowa. Ήδη στην τελική ευθεία με την μετάβαση Ελλήνων Επιτελών το επόμενο διάστημα στις ΗΠΑ βρίσκεται η παραχώρηση 1200 ΤΟΜΑ(Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μεταφοράς Προσωπικού ) Μ1117.
Οι Επιτελείς και από τους τρεις κλάδους έχουν εγγράφως κάνει τις προτάσεις τους ωστόσο τη δεδομένη χρονική στιγμή η Ελλάδα ‘’καίγεται’’ για πολεμικά πλοία που θα ενισχύσουν άμεσα τον Στόλο για να αντιμετωπίσει τις τεράστιες προκλήσεις στη θάλασσα εξαιτίας της Τουρκικής επιθετικότητας.
Το ζήτημα των Ticonderonga φέρεται να έθιξε πρόσφατα ο υπουργός Εθνικής Άμυνας σε συνάντηση που είχε με μέλη της επιτροπής Αμυντικών Υποθέσεων του Κονγκρέσου. Το Πολεμικό Ναυτικό γνωρίζει καλά ότι έστω και δύο Ticonderonga δίνουν στον Στόλο τρομακτική ισχύ πυρός με τα 122 ‘’κελιά’’ πυραύλων και τα πυροβόλα των 127 χιλιοστών.
Aπό την άλλη τα καταδρομικά κλείνουν ήδη 30 χρόνια ζωής, είναι πλοία εξαιρετικά μεγάλα για τα δεδομένα του Ελληνικού Στόλου με εκτόπισμα που αγγίζει τους 9600 τόνους. Κυρίως όμως το σημαντικότερο ‘’αγκάθι’’ είναι το τεράστιο ετήσιο κόστος συντήρησης το οποίο όπως εκτιμάται για δύο τέτοια πλοία θα φτάσει όσο η συντήρηση ολόκληρου του Ελληνικού Στόλου. Διστακτικοί είναι αρκετοί ανώτατοι αξιωματικοί του ΠΝ για έναν ακόμη λόγο. Για την επάνδρωση δύο Ticonderonga απαιτείται η εγκατάλειψη ουσιαστικά έξι κύριων μονάδων επιφανείας κάτι το οποίο τη δεδομένη χρονική στιγμή μοιάζει απαγορευτικό.
Το συγκεκριμένο καταδρομικό αποτελεί μεγάλο δίλημμα για το ΠΝ, που βλέπει τις φρεγάτες ΜΕΚΟ να καθυστερούν στον εκαυγχρονισμό τους και τις S να διατηρούνται με νύχια και με δόντια από τα πληρώματα.
Πριν από λίγους μήνες είδαμε ένα τέτοιο πλοίο στην Ελλάδα. ‘Ηταν το USS Leyte Gulf το οποίο κατέπλευσε για λίγα 24ωρα στο λιμάνι του Πειραιά και μάλιστα οι Αμερικανοί θέλησαν να το προβάλλουν στα Ελληνικά Μέσα Ενημέρωσης.
Οι Επιτελείς του Πολεμικού Ναυτικού ‘’ζυγίζουν’’ όλα τα στοιχεία όπως για παράδειγμα τα όπλα τα οποία θα θελήσουν να αποδεσμεύσουν οι Αμερικανοί μαζί με τα Τiconderonga αλλά και την κατάσταση των πλοίων πριν δώσουν το οριστικό ‘’πράσινο΄΄ φως για την απόκτησή τους. Και πάντα με δεδομένο ότι οι αρμόδιες Αμερικανικές αρχές και κυρίως το Κονγκρέσο που έχει τον τελευταίο λόγο θα συμφωνήσουν προκειμένου να παραχωρηθούν τα πλοία.
Η ισχύς πάντως ενός και μόνο τέτοιου πλοίου είναι ξεκάθαρο ότι μπορεί να λειτουργήσει αποτρεπτικά σε ενδεχόμενη Τουρκική ενέργεια όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν ανώτατες πηγές του Επιτελείου είτε στην ανοιχτή θάλασσα είτε στο Αιγαίο ως αμυντικό ‘’τείχος’’.
του Κώστα Σαρικά
23/2/2020
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
1α.
Σκέψεις για το Ελληνικό Πολεμικό Πλοίο.
Είναι παράδοξο αλλά ενώ η υπόθεση της σχεδιάσεως και ναυπηγήσεως ενός Ελληνικού Πολεμικού Πλοίου θα έπρεπε να συνιστά αυτονόητη επιδίωξη όχι μόνο για τις Ένοπλες Δυνάμεις αλλά και των κυβερνήσεων, καθίσταται αντιληπτό ότι περισσότερη πίεση, σε ψυχολογικό επίπεδο, φαίνεται να ασκούν τα επιτυχή αποτελέσματα του αντιστοίχου προγράμματος της Τουρκίας.
Ένα χειροπιαστό πρόβλημα όντως, είναι η άσχημη κατάσταση των ελληνικών ναυπηγείων τα τελευταία αρκετά έτη αλλά αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει δικαιολογία.
Άλλο πρόβλημα πράγματι, είναι η οικονομική δυσπραγία αλλά και πάλι, κανείς στοιχειωδώς σοβαρός παρατηρητής δεν μπορεί να θεωρήσει ότι και αυτό το στοιχείο είναι το πλέον αποφασιστικό.
Το βασικό πρόβλημα, φαίνεται ότι είναι ένας συνδυασμός άγνοιας, ελλείψεως προγραμματισμού και ανυπαρξίας βουλήσεως. Από πλευράς τεχνολογικής προκλήσεως, η σχεδίαση και ναυπήγηση πολεμικών πλοίων μεγέθους κορβέτας ή φρεγάτας, εμπίπτει απολύτως εντός των ελληνικών δυνατοτήτων.
Τα δεδομένα ξεκινούν από την ελληνική σχεδιαστική ομάδα υπό την ονομασία Als Naval Ship Designs, η οποία σε συνεργασία με την Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο δραστηριοποιήθηκε από το 2009 με κύριο στόχο την σχεδίαση μιας κορβέτας εκτοπίσματος 2.655 τόννων, γνωστή ως Als Class® 100. Με σταδιακή ενσωμάτωση των παρατηρήσεων του ΓΕΝ, από το 2013-14 το πρόγραμμα έτυχε της υποστηρίξεως του ΓΕΕΘΑ, που καθιέρωσε την σύνταξη τριμηνιαίων εκθέσεων προόδου. Το πρόγραμμα εξελίχθηκε αδαπάνως για το ΥΠΕΘΑ, φθάνοντας μέχρι του σημείου της καταθέσεως συγκεκριμένης οικονομοτεχνικής πρότασης για την ολοκλήρωση της σχεδιάσεως της φρεγάτας πλέον, Als Class® 125, μέχρι του επιπέδου του Βασικού Σχεδιασμού, όπως έχει περιγράψει ο ίδιος ο Στρατηγός ε.α. Μιχαήλ Κωσταράκος, τότε Α/ΓΕΕΘΑ. Μετά την ανάληψη καθηκόντων Α/ΓΕΕΘΑ από τον Ναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη το 2015, παραδόξως (δεδομένου ότι επρόκειτο για αξιωματικό προερχόμενο από το Πολεμικό Ναυτικό) το ενδιαφέρον του ΓΕΕΘΑ έσβησε χωρίς να ενδιαφερθεί κανείς ΥΕΘΑ και καμμία κυβέρνηση.
Το οικονομικό κόστος, δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως δικαιολογία. Το κόστος μιας συμβάσεως ναυπηγικού προγράμματος αποπληρώνεται σε ετήσιες δόσεις και ασφαλώς αυτές θα μπορούσαν να εκταθούν σε διάστημα αρκετών ετών. Αυτό σημαίνει ότι το κόστος για το ΥΠΕΘΑ θα περιοριζόταν σε μερικές δεκάδες εκατομμυρίων ετησίως – απολύτως αποδεκτό βάρος ακόμη και στην πλέον δύσκολη οικονομικώς περίοδο.
Το εντυπωσιακότερο επιχείρημα που έχω ακούσει όλα αυτά τα χρόνια, ζητώντας από αξιωματούχους να εξηγήσουν για ποιον λόγο δεν προχωρά ένα τέτοιο πρόγραμμα ή καλύτερα να εξηγήσουν γιατί το Πολεμικό Ναυτικό δεν δείχνει να το έχει “αγκαλιάσει” περισσότερο, εκστομίσθηκε από τα χείλη πρώην Α/ΓΕΝ. Με απλά λόγια, ο ναύαρχος εξήγησε ότι όταν σχεδιάζεται ένα πολεμικό πλοίο, το βασικό πρόβλημα είναι η υποστήριξή του στην διάρκεια του επιχειρησιακού του βίου. Γι’ αυτό τον λόγο, το Πολεμικό Ναυτικό δεν μπορεί να “ρισκάρει”, αγοράζοντας μια φρεγάτα η οποία δεν θα βρίσκεται σε υπηρεσία με κανένα άλλο ναυτικό… Πρέπει να προμηθεύεται πλοία που βρίσκονται σε υπηρεσία με τουλάχιστον ένα μεγάλο ξένο ναυτικό. Προφανώς ο ναύαρχος αναφερόταν στον κίνδυνο να παύσουν να υποστηρίζονται κύρια οπλικά συστήματα, συστήματα μάχης, αισθητήρες και μέρη του προωστήριου σκεύους…
Απάντησα ότι και τα μεγάλα ναυτικά που ναυπηγούν πλοία, εξαρτώνται από τους κατασκευαστές των συστημάτων τους για την διατήρηση σε υπηρεσία και υποστήριξη ενώ σε κάθε περίπτωση, είναι αδιανόητο να θεωρούμε ότι τα στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού δεν μπορούν να διακρίνουν τα συστήματα τεχνολογικής αιχμής, σε συνδυασμό με την διαθεσιμότητα και την ευκολία υποστηρίξεως σε προοπτική χρόνου, ώστε να επιλέξουν για το Ελληνικό Πολεμικό Πλοίο αυτά που πρέπει.
Προφανώς ο ναύαρχος αγνοούσε περιπτώσεις όπως η ανάπτυξη του Συστήματος Διεύθυνσης Βολής KANAΡΗΣ που αναπτύχθηκε από την UNISΥS σε συνεργασία με το Πολεμικό Ναυτικό για τον εκσυγχρονισμό των υποβρυχίων Τype 209/1100. Ένα παράδειγμα του πως ακόμη και στα ηλεκτρονικά συστήματα μάχης, όταν τεθεί ένα πλαίσιο κι ένας προγραμματισμός, μπορούν να συναναπτυχθούν ελληνικές λύσεις για τα πολεμικά πλοία μας. Με γενική εμπλοκή των ελληνικών αμυντικών βιομηχανιών και φορέων του Πολεμικού Ναυτικού (Γραφείο Έρευνας & Τεχνολογικών Εξελίξεων Ναυτικού, Κέντρο Αυτοματοποίησης Συστημάτων Μάχης Ναυτικού) πολλά μπορούν να γίνουν.
Τέτοιου είδους συζητήσεις, δεν έχουν νόημα από ένα σημείο και μετά. Υπέθεσα ότι ο ναύαρχος μετέφερε το “πνεύμα” που επικρατούσε επί των ημερών του κ. Αποστολάκη στο ΓΕΕΘΑ. Δεχόταν πάντως ότι μπορούσαμε να ναυπηγήσουμε περιπολικά και κανονιοφόρους…
Όλα αυτά βεβαίως, δεν είναι αντάξια ενός ναυτικού λαού και του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού με την ιστορία και την παράδοσή του μέσα από πολέμους.
Παρά τα στενά δημοσιονομικά πλαίσια, στην παρούσα χρονική συγκυρία η χώρα εμφανίζεται έτοιμη να επενδύσει στην προμήθεια σύγχρονων φρεγατών μεγαλύτερων επιχειρησιακών ικανοτήτων και εκτοπίσματος σε σχέση με τις υφιστάμενες ενώ εξακολουθεί να υπάρχει ενδιαφέρον για πρόσκτηση μεταχειρισμένων, ως “ενδιάμεση λύση”. Ταυτοχρόνως, φαίνεται να εξελίσσονται διεργασίες για την μελλοντική δομή δυνάμεων του στόλου επιφανείας, με την εξέταση της περιπτώσεως συνδυασμού στο μέλλον φρεγατών με κορβέτες.
Κατά την άποψή μου, ορθώς το Πολεμικό Ναυτικό προσανατολίσθηκε στο πλαίσιο του Als σε μια φρεγάτα, απομακρυνόμενο από την κορβέτα. Η εξέλιξη των πολεμικών πλοίων, δείχνει ότι κορβέτες όπως οι τουρκικές κλάσεως ADA με συνδυασμό οπλισμού ο οποίος μπορεί να φέρεται από μονάδες μεγέθους ΤΠΚ (όπως οι κλάσεως ΡΟΥΣΣΕΝ του Πολεμικού Ναυτικού) μάλλον είναι αντιοικονομικές και επιχειρησιακώς υστερούν. Στην εποχή μας, κορβέτες τέτοιου μεγέθους εξοπλίζονται πλέον με πυραύλους που εξασφαλίζουν μεγαλύτερες ικανότητες αντιμετωπίσεως αεροπορικών απειλών, παρεμφερείς με τις αντιαεροπορικές ικανότητες φρεγατών παλαιότερων εποχών, όπως οι τύπου S και οι ΜΕΚΟ 200. Επειδή η πρόοδος της τεχνολογίας επιτρέπει αύξηση των αυτοματισμών και συρρίκνωση των απαιτήσεων επανδρώσεως, οι κορβέτες τύπου ADA δεν προσφέρουν κάποιο σοβαρό πλεονέκτημα σε ανοικτές θάλασσες όπως η Ανατολική Μεσόγειος αλλά ακόμη και το περιπετειώδες Αιγαίο.
Τις κορβέτες κλάσεως ADA των 2.300 τόννων με αντιπυραυλικό σύστημα RAM, διαδέχονται πλέον στο τουρκικό πρόγραμμα ναυπηγήσεων οι φρεγάτες κλάσεως İSTİF των 3.000 τόννων, με 16 κελιά για 72 πυραύλους RIM-162 ESSM, δηλαδή σε πολύ γενικές γραμμές, η ισχύς πυρός των σημερινών φρεγατών. Από εκεί και πέρα, το Τουρκικό Ναυτικό θα ναυπηγήσει αντιτορπιλικά Αντιαεροπορικής Άμυνας TF2000, με την αρχική πρόθεση για 4 να έχει αναθεωρηθεί πλέον σε 7! Μιλάμε για καράβια 166 μέτρων μήκους και εκτοπίσματος 7.000 τόννων, με 16 πυραύλους επιφανείας – επιφανείας και 64 κελιά για αντιαεροπορικούς πυραύλους.
Τα παραπάνω στοιχεία δείχνουν ότι ο εχθρός χτίζει έναν στόλο για ανοικτές θάλασσες. Το πρόγραμμα ναυπηγήσεων ΤΠΚ, έχει χάσει την προτεραιότητά του έναντι των μεγάλων μονάδων επιφανείας. Με την απειλή να διαμορφώνεται κατ’ αυτό τον τρόπο, το Ελληνικό Πολεμικό Πλοίο πρέπει να αρχίσει άμεσα, ανεξαρτήτως λοιπών εξελίξεων με “ενδιάμεσες λύσεις” και πρόσκτηση σύγχρονων φρεγατών. Ήδη παρατηρείται αξιόλογη δραστηριότητα από πλευράς ξένων παικτών, για την διεκδίκηση μέρους του προγράμματος νέων μονάδων επιφανείας. Ισραηλινή εταιρεία συνήψε συμφωνία με ελληνική για την από κοινού διεκδίκηση ενός προγράμματος κορβετών ενώ ανάλογη προσέγγιση μπορεί να εκδηλωθεί και από άλλη πλευρά. Τίποτα απ’ όλα αυτά όμως, δεν θα είναι καθαρά ελληνική σχεδίαση, αφού κάποιος ξένος ναυπηγικός οίκος θα ηγείται με το βασικό προϊόν.
Όμως το πρόγραμμα κορβέτας, πρέπει να θεωρείται ξεπερασμένο. Με 7 συνολικώς ΤΠΚ κλάσεως ΡΟΥΣΣΕΝ κάποια στιγμή σε υπηρεσία, που ενσωματώνουν ισχύ πυρός ισάξια με κορβέτας σε πολύ πιο μικρό μέγεθος (κατά συνέπεια καταλληλότερες για το περιβάλλον του Αιγαίου) η δύναμη των ΤΠΚ διατηρείται σε ικανοποιητικά επίπεδα. Μόνο η ικανότητα Ανθυποβρυχιακού Πολέμου, συνιστά πλεονέκτημα των κορβετών κλάσεως ADA έναντι των ΤΠΚ κλάσεως ΡΟΥΣΣΕΝ αλλά γι’ αυτόν τον αγώνα υπάρχουν και οι φρεγάτες έναντι μικρής διαφοράς σε κόστος.
Έναντι όλων των ξένων προτάσεων για κορβέτες, η πρόσφατη ένταξη της Ελλάδος στο πρόγραμμα Ευρωπαϊκής Κορβέτας Περιπολίας (European Patrol Corvette) που παρουσίασε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στις 12 Νοεμβρίου 2019 στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας PESCO της ΕΕ, προσφέρει ευκαιρία προωθήσεως μιας προτάσεως της ομάδος Als και χρηματοδοτήσεως από κοινοτικούς πόρους. Το βασικό ιταλικό σχέδιο της EPC που έχει παρουσιασθεί, είναι αρκετά συντηρητικό και δεν καλύπτει τις ελληνικές επιχειρησιακές απαιτήσεις. Παρόλο που από πλευράς διαστάσεων μπορεί να χαρακτηρισθεί φρεγάτα, με μήκος 110 μέτρων και εκτόπισμα 3.000-3.100 τόννους, φέρει μόνο 8 κελιά για αντιαεροπορικούς πυραύλους και υποβαθμισμένο προωστήριο σκεύος, που θα επιτρέπει ταχύτητα 24 κόμβων.
Επί της ουσίας, η ένταξη στο πρόγραμμα EPC μπορεί να θεωρηθεί “απειλή” για την πρόταση Als, δεδομένου ότι υποχρεώνει την χώρα να εγκαταλείψει μια καθαρά εθνική απόπειρα και να συνεργασθεί με εταίρους. Ωστόσο, η συμμετοχή μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία αποκτήσεως εμπειρίας, οδηγώντας την προσπάθεια της Als σε υψηλότερο στόχο, ώστε το καθαρά Ελληνικό Πολεμικό Πλοίο να είναι μια φρεγάτα Αντιαεροπορικής Άμυνας, στην οποία θα ενσωματωθούν συστήματα που θα έχουν αναπτυχθεί για το πρόγραμμα ECP.
Η καθυστέρηση της ελληνικής εμπλοκής σε ένα πρόγραμμα ναυπηγήσεως πολεμικού πλοίου, μπορεί με τους κατάλληλους χειρισμούς να αναδειχθεί σε πλεονέκτημα. Ήδη η τουρκική υπερδραστηριότητα “φόρτωσε” το Τουρκικό Ναυτικό με 4 κορβέτες που ενσωματώνουν ισχύ πυρός ΤΠΚ κλάσεως ΡΟΥΣΣΕΝ και οι 4 φρεγάτες κλάσεως İSTİF θα αποδώσουν φρεγάτες παραπλησίων ικανοτήτων με αυτές του προγράμματος EPC. Ασφαλώς το Πολεμικό Ναυτικό δεν θα μπορέσει να αποκτήσει στόλο αντιτορπιλικών αναλόγων των τουρκικών TF2000 αλλά 4-6 φρεγάτες Αντιαεροπορικής Άμυνας εκτοπίσματος 5.000 τόννων, είναι εφικτός στόχος.
Σε όλα αυτά, πρέπει να έχουμε υπ’ όψιν ότι απαιτούνται οι κατάλληλες υποδομές. Ο Ναύσταθμος Σαλαμίνος έχει εγκαταλειφθεί από πλευράς υποδομών και οι ικανότητές του στην υποστήριξη των πολεμικών μονάδων συρρικνώθηκαν. Όταν το Πολεμικό Ναυτικό δεν κατάφερε να συντηρήσει και να υποστηρίξει σωστά φρεγάτες και ΤΠΚ τεχνολογίας των δεκαετιών του 1980 και 1990, πως θα μπορέσει να ανταποκριθεί στις τεχνολογίες αιχμής των σύγχρονων πλοίων; Χωρίς τις απαραίτητες επενδύσεις για δημιουργία και αναβάθμιση υποδομών, ο Στόλος θα είναι καταδικασμένος να αποκτά πλοία τα οποία πολύ σύντομα θα ρημάζουν.
Σάββας Δ. Βλάσσης
https://doureios.com/skepseis-gia-to-elliniko-polemiko-ploio/?fbclid=IwAR2NQ-yoKH50rOfUbPQ-Y35vgMQni0cQEkAtECVvyRGi7MwDV-U2Uh7fTTU
21/02/2020
1β.
Εθνικό πλοίο: Γιατί δεν πρέπει να παραμείνει στα σχέδια
ακόμη και με την απόκτηση των Belh@rra.
Η απόκτηση των γαλλικών φρεγατών Belh@rra, που έχει δρομολογηθεί, ακόμη και η πρόσφατη συμφωνία για ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα ναυπήγησης κορβετών, μαζί με τη Γαλλία και την Ιταλία, δεν θα πρέπει να ακυρώσουν την προσπάθεια που γίνεται εδώ και χρόνια για τη ναύπηγηση “εθνικού πλοίου”. Η Ελλάδα μπορεί να μην έχει τη δυνατότητα να ναυπηγήσει πολεμικά πλοία όπως η Belh@rra, αλλά μπορεί άνετα να “χτίσει” πλοία που θα καλύπτουν τις διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες του Στόλου, για την παρουσία του όχι μόνο στο Αιγαίο , αλλά και έξω απ΄ αυτό.
H προσπάθεια για τη ναυπήγηση εθνικού πλοίου είναι σε εξέλιξη εδώ και χρόνια. Αν και όλες οι κυβερνήσεις αντιμετώπιζαν θετικά αυτή τη προοπτική, καμία μέχρι σήμερα δεν έκανε ούτε ένα βήμα προς τη κατεύθυνση υλοποίησης του.
Ποιο είναι το σχέδιο για το εθνικό πλοίο:
Η Als NSD – Als Naval Ship Designs σε συνεργασία με την Ελληνική εταιρεία Veritas International με ίδιους πόρους, και με όραμα την αύξηση της αποτρεπτικής ικανότητος των Ενόπλων Δυνάμεων και τη μείωση της εξάρτησης της χώρας μας από το εξωτερικό, έχουν ξεκινήσει εδώ και περισσότερα από 10 χρόνια μια εθνική προσπάθεια για τον σχεδιασμό μιας “οικογένειας” πολεμικών πλοίων για την κάλυψη των αναγκών του Π.Ν. και όχι μόνο.
Η οικογένεια αυτή περιλαμβάνει πολεμικά σκάφη διαφόρων τύπων, από απλό περιπολικό των 65 μέτρων μέχρι και μεγάλη φρεγάτα Άμυνας Περιοχής των 140 μέτρων ως ακολούθως:
- Als® Class 65 Coast Guard /OPV/Littoral Attack Craft
- Als® Class 80 OPV/Missile Fast Attack Ship
- Als® Class 90 OPV/Light Corvette/Corvette (CODAD)
- Als® Class 100 Littoral Combat Ship (CODAG)
- Als® Class 115 Surface Combat Ship (CODAG)
- Als® Class 125 Air Defence Frigate (CODAG)
- Als® Class 140 Air Defence Frigate (CODAG)
- Als® Class 140 Air Defence Frigate (CODOG)
- Το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ)
- Η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (ΣΝΔ)
- Στελέχη του Π.Ν. του Π.Ν. με μακρά διαδρομή και εξαίρετους τίτλους σπουδών και με εμπειρία στην κατασκευή και παραλαβή νέων μονάδων
- Εξειδικευμένοι οίκοι του εξωτερικού και του εσωτερικού στους διάφορους τομείς
- Έχουν πραγματοποιηθεί στο παρελθόν επανειλημμένες επαφές με εκπροσώπους του ΓΕΝ και ενσωμάτωση των παρατηρήσεών τους σε επίπεδο αρχικής σχεδίασης
- Έχει διερευνηθεί η δυνατότητα συμμετοχής Ελληνικών εταιριών παροχής αμυντικού υλικού στην υλοποίηση του έργου.
- Υπάρχει συνεργασία με εξειδικευμένους οίκους του εξωτερικού για την παροχή πληροφοριών και στοιχείων για τα συστήματα πλατφόρμας, όπλων και αισθητήρων, συστημάτων διαχείρισης μάχης, συστημάτων ναυσιπλοΐας, κλπ., απαραίτητα για την εκπόνηση των μελετών και σχεδίων, καθώς επίσης και για την ολοκλήρωση (integration) του οπλικού συστήματος.
- Υπάρχει συνεργασία με πειραματικές δεξαμενές στην Ελλάδα (Ε.Μ. Πολυτεχνείο) και στο εξωτερικό εάν απαιτηθεί, για την εκτέλεση εκτενών δοκιμών του προτύπου.
- Έχουν εκπονηθεί διάφορες μελέτες, υπολογισμοί, προδιαγραφές και σχέδια, σε συνεργασία με το ΕΜΠ, ΣΝΔ και εξειδικευμένους οίκους του εξωτερικού και του εσωτερικού στους διάφορους τομείς.
Ένας ή και περισσότεροι τύποι της οικογένειας πολεμικών πλοίων τα οποία έχουν σχεδιαστεί, κάλλιστα θα μπορούσαν να αποτελέσουν το προϊόν ενός εγχώριου προγράμματος ανάπτυξης πολεμικού πλοίου, προσαρμοσμένου στις Ελληνικές απαιτήσεις.
Ένα τέτοιο πρόγραμμα αποτελεί και το σχέδιο της Als® Class 100 Littoral Combat Ship, εκτοπίσματος 2.900 περίπου τόνων το οποίο έχει αναπτυχθεί σε συνεργασία με τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (ΣΝΔ) και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ).
Το πρόγραμμα αυτό το οποίο το 2013/2014 είχε προχωρήσει σημαντικά σε επίπεδο σχεδίασης και ενσωμάτωσης των παρατηρήσεων και απαιτήσεων του ΓΕΝ, ιδιαίτερα στο σκέλος της ικανοποίησης των επιχειρησιακών απαιτήσεών του στη ΝΑ Μεσόγειο, μετεξελίχθηκε στη συνέχεια κατόπιν απαίτησης του ΥΠΕΘΑ/ΓΕΕΘΑ, στην Φρεγάτα Άμυνας Περιοχής Als® Class 125, πλήρους εκτοπίσματος 5.000 τόνων. Η προσπάθεια αυτή θεωρήθηκε πολύ σημαντική και η οποία θα απέδιδε το δικό μας Ελληνικό Εθνικό πλοίο προσαρμοσμένο στη νέα γεωπολιτική κατάσταση στη ΝΑ Μεσόγειο. Η πρόταση που υποβλήθηκε για την εκπόνηση της βασικής σχεδίασης δεν προχώρησε.
Ο ρόλος τον οποίον καλείται να διαδραματίσει το Π.Ν. στην ειρήνη και στον πόλεμο είναι γνωστός και εξαιρετικά σημαντικός για την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας και των εθνικών συμφερόντων της χώρας μας. Παρά ταύτα, η παρουσιαζόμενη στα ΜΜΕ προσέγγισή στην απόκτηση των μέσων που θα επιτρέψουν στο Π.Ν. να φέρει εις πέρας την αποστολή του κρίνεται σε ένα βαθμό συντηρητική, ανεπαρκής και εξαιρετικά δαπανηρή.
Είναι αλήθεια ότι η σχεδίαση ενός σύγχρονου πολεμικού πλοίου αποτελεί ένα σύνθετο, πολύπλοκο εγχείρημα, το οποίο ενέχει ιδιαίτερα υψηλό τεχνολογικό ρίσκο, ακόμα και για χώρες ή ναυπηγεία με ιδιαίτερα πλούσια εμπειρία και παράδοση στον χώρο. Αυτό όμως δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για την αδράνεια που επιδεικνύουμε, όταν χώρες μικρότερου μεγέθους ή ασύγκριτα μικρότερης ναυτικής παράδοσης το τολμούν. Είναι γνωστό ότι στην χώρα μας έχουν μελετηθεί, σχεδιαστεί και κατασκευαστεί στο παρελθόν εκτός των εμπορικών και σύγχρονα πολεμικά πλοία και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Η λύση δεν είναι να αγοράζουμε ξένα σκάφη, τα οποία έχουν μελετηθεί και κατασκευαστεί από ξένους και τα οποία στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν καλύπτουν τις ανάγκες του Π.Ν. αλλά να προσπαθήσουμε να αναπτύξουμε την εγχώρια αμυντική μας βιομηχανία. Ένα καλό παράδειγμα προσπάθειας για ανάπτυξη της εγχώριας αμυντικής της βιομηχανίας είναι η Τουρκία. Οι περισσότερες χώρες έχουν ήδη ξεκινήσει την προσπάθεια για ανάπτυξη εθνικών πολεμικών πλοίων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Το θέμα της Ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας είναι θέμα Εθνικό και έτσι θα πρέπει να το βλέπουμε όλοι, πολίτες και κυβερνώντες.
Θα πρέπει κάποτε οι αμυντικές μας δαπάνες να είναι προς την κατεύθυνση να δίνουν δουλειά στα Ελληνικά χέρια και να αναπτύσσουν την ελληνική και όχι τις συμμαχικές οικονομίες.
Αυτό το οποίο σταμάτησε το 2015, μπορεί να επανακιννήσει, ώστε σταδιακά να προχωρήσουμε στη μείωση της εξάρτησης της χώρας μας από το εξωτερικό και του κόστους των εξοπλιστικών προγραμμάτων. Συνεργασίες με χώρες με παρόμοιες ανάγκες είναι θεμιτές και είναι δυνατόν να επιδιωχθούν και να επιτευχθούν.
Λαμβανομένης επιπλέον υπόψη της στενότητας οικονομικών πόρων για μεγάλο χρονικό διάστημα στο μέλλον, προκύπτει η αναγκαιότητα για στροφή σε εγχώριες λύσεις χαμηλού κόστους και άμεση επανέναρξη του προγράμματος σχεδίασης και κατασκευής του Εθνικού Πλοίου εκμεταλλευόμενοι το εγχώριο δυναμικό (βιομηχανία, επιστημονικούς φορείς) και τις δεξιότητες και ικανότητες των Ελλήνων.
Οι κύριοι λόγοι της ανάπτυξης ενός πολεμικού σκάφους στην Ελλάδα, είναι οι εξής:
- Αύξηση της αποτρεπτικής ικανότητος των Ενόπλων Δυνάμεων
- Μείωση της εξάρτησης της χώρας μας από το εξωτερικό και του κόστους των εξοπλιστικών προγραμμάτων, όπως σοφά έχουν κάνει και οι γείτονές μας
- Αύξηση του ποσοστού κάλυψης των εξοπλιστικών αναγκών των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων από την εθνική αμυντική βιομηχανία, η οποία θα έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση του ΑΕΠ, την επανάκτηση θέσεων εργασίας που χάθηκαν στα χρόνια της κρίσης, τη μεγιστοποίηση της εγχώριας προστιθέμενης αξίας και την αύξηση της απασχόλησης σε κλάδους υψηλής τεχνολογίας. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι η Τουρκία από το ποσοστό 20% στην κάλυψη των εξοπλιστικών της αναγκών έφθασε ήδη στο 65% (στοιχεία του 2018) και εκτιμάται ότι θα φτάσει στο 75% το 2023.
- Σχεδίαση σκαφών σύμφωνα με τις ειδικότερες επιχειρησιακές ανάγκες του Π.Ν.
- Αξιοποίηση της ήδη υπάρχουσας γνώσης και εμπειρίας στον χώρο της αμυντικής βιομηχανίας.
- Αντικατάσταση των παλαιών μονάδων του στόλου
- Χρησιμοποίηση παλαιών όπλων και αισθητήρων από παλαιά σκάφη
- Δημιουργία προϋποθέσεων για σχεδίαση και κατασκευή σκαφών για εξαγωγή
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι με την διαδικασία αυτή θα κερδηθεί πολύτιμος χρόνος, αφού ενδιάμεσα πιθανότατα θα έχει ανασυγκροτηθεί ένα Ναυπηγείο Αμυντικών Κατασκευών, ώστε να είναι δυνατή η αποτελεσματική κατασκευή πολεμικών πλοίων στην Χώρα μας. Σε αυτή την περίπτωση το κόστος κατασκευής στην Ελλάδα θα μπορούσε να είναι έως και 30% χαμηλότερο από το αντίστοιχο του εξωτερικού, σε απόλυτους αριθμούς άνω των 600 εκ. Ευρώ, Η διαφορά αυτή δικαιολογεί και την ανάληψη σχετικού ρίσκου.
Θεωρούμε ότι είναι σκόπιμο και απολύτως αναγκαίο και ανεξάρτητα από τη διαφαινόμενη απόφαση της Κυβέρνησης για προμήθεια φρεγατών από το εξωτερικό, η χώρα μας να προχωρήσει στη μελέτη και κατασκευή των δικών της σκαφών Ελληνικής σχεδίασης και κατασκευής, όχι ανταγωνιστικά αλλά συμπληρωματικά το οποίο θα έχει σαν αποτέλεσμα την ανάσταση της εθνικής μας αμυντικής βιομηχανίας που τα τελευταία χρόνια «πνέει τα λοίσθια» σαν αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης και όχι μόνο.
Η Ελληνική πρόταση για την κάλυψη του υπάρχοντος κενού μεταξύ των πυραυλακάτων κλάσης Ρουσσέν και των φρεγατών κάλλιστα θα μπορούσε να είναι η Als Class 90 Corvette, ένα σύγχρονο σκάφος με μεγάλη δύναμη πυρός. Μια ρεαλιστική και ταυτόχρονα οικονομική πρόταση, συμπληρωματική της διαφαινόμενης απόφασης για προμήθεια φρεγατών από το εξωτερικό.
Μια άλλη συμπληρωματική πρόταση είναι η άμεση προώθηση της σχεδίασης Als Class 100 μέσω της Ελληνικής Πολιτείας – ΥΠΕΘΑ στο πρόγραμμα της Ευρώ-Κορβέτας (European Patrol Corvette). Θα πρέπει να λάβουμε επίσης υπόψη το γεγονός ότι η ΕΕ αποφάσισε από το 2018 να διαθέσει σημαντικά οικονομικά κονδύλια από τον Κοινοτικό προϋπολογισμό (13 δις ευρώ για 7 χρόνια μετά το 2020) για την κάλυψη αναγκών έρευνας και ανάπτυξης των ευρωπαϊκών αμυντικών βιομηχανιών. Και σε αυτό θα πρέπει να είμαστε παρόντες.
Είναι βέβαιο ότι υπό κατάλληλες συνθήκες και με τη βοήθεια και αρωγή της Ελληνικής Πολιτείας, θα αποκτήσουμε τη δυνατότητα να εκσυγχρονίσουμε τον στόλο μας βασιζόμενοι στις αρετές και ικανότητες του ελληνικού λαού. Αυτές τις αρετές που μαζί με την τόλμη και την εφευρετικότητα δημιούργησαν οι πρόγονοί μας στην αρχαιότητα το μέγα «της Θαλάσσης Κράτος» και εξασφάλισαν την Ελληνική κυριαρχία στον παγκόσμιο θαλάσσιο χώρο.
Με σκοπό την αύξηση της αποτρεπτικής ικανότητος του Πολεμικού μας Ναυτικού και της απεξάρτηση της χώρας μας από το εξωτερικό και λαμβάνοντας υπόψη της στενότητας οικονομικών πόρων για μεγάλο χρονικό διάστημα στο μέλλον, μια πρόταση για δημιουργία ενός ειδικού ταμείου δωρεών από απλούς πολίτες και κύρια από τον εφοπλιστικό τομέα της χώρας μας, για την αρχική χρηματοδότηση του Εθνικού μας Πλοίου, ίσως είναι η πλέον ενδεδειγμένη λύση.
Από Militaire News -17/02/2020
https://www.militaire.gr/ethniko-ploio-giati-den-prepei-na-parameinei-sta-schedia-akomi-kai-me-tin-apoktisi-ton-belh-rra/?fbclid=IwAR2MiiAoQj_B5MpGYPAGtArfjcD5Chu22q27J4fPaoEkfmpkYORC3LLULE4
έχει ως βάση τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας και την Αμφιάλη.
2.
Ελληνική δύναμη μόνιμα στη Σούδα.
Εδραίωση της νέας Διοίκησης Επιχειρήσεων Ανατολικής Μεσογείου (ΔΕΑΜ), με έδρα τον Ναύσταθμο Κρήτης στη Σούδα.
Στην επιτάχυνση των δράσεων οι οποίες θα οδηγήσουν στην εδραίωση της νέας Διοίκησης Επιχειρήσεων Ανατολικής Μεσογείου (ΔΕΑΜ), με έδρα τον Ναύσταθμο Κρήτης στη Σούδα, προχωρεί με ταχείς βηματισμούς η στρατιωτική ηγεσία. Ηδη τις τελευταίες εβδομάδες σταθμεύει στον ναύσταθμο ένα υποβρύχιο του Πολεμικού Ναυτικού, ενώ ανά διαστήματα βρίσκεται ελλιμενισμένη και φρεγάτα. Δεν είναι τυχαίο ότι την προηγούμενη εβδομάδα πραγματοποιήθηκε γύρω από την Κρήτη άσκηση με τη συμμετοχή υποβρυχίων, τα οποία έφθασαν από τα δυτικά του νησιού έως και το Καστελλόριζο. Το Π.Ν. πραγματοποιεί εντατικές προσπάθειες ώστε να είναι δυνατή η μόνιμη στάθμευση τριών μονάδων στην Κρήτη, στο πλαίσιο της ΔΕΑΜ.
Ενα υποβρύχιο και μία φρεγάτα θα σταθμεύουν μόνιμα στον Ναύσταθμο Κρήτης στη Σούδα, όπου ήδη υφίστανται υποδομές για τη στέγαση περίπου 500 ατόμων (κάποια από τα κτίρια ανεγέρθηκαν τα προηγούμενα χρόνια από τα πλεονάζοντα της επέκτασης της παρακείμενης νατοϊκής βάσης). Στην «ομπρέλα» της ΔΕΑΜ θα είναι ενταγμένη και η Προκεχωρημένη Ναυτική Βάση Κυριαμαδίου, στην Ανατολική Κρήτη. Εκεί, θα βρίσκεται σε μόνιμη βάση μια πυραυλάκατος της Διοίκησης Ταχέων Σκαφών, με προφανή την στόχευση ενίσχυσης των δυνατοτήτων παρέμβασης στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η ΔΕΑΜ δεν αναμένεται ωστόσο να εδραιωθεί επισήμως πριν περάσουν ακόμη ορισμένοι μήνες. Η παρουσία όμως των μονάδων του Π.Ν. στην Κρήτη στοχεύει ακριβώς στην ανάγκη άμεσης πρόσβασης στην Ανατολική Μεσόγειο, ιδιαίτερα μετά την υπογραφή του τουρκολιβυκού μνημονίου για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών και την εύλογη ανησυχία για τις επόμενες κινήσεις της Αγκυρας στην περιοχή. Η περίπτωση του πλου του τουρκικού ερευνητικού σκάφους «Ορούτς Ρέις» στην περιοχή ευθύνης της Ελληνικής Δημοκρατίας προ τριών εβδομάδων και ο ολονύκτιος πλους της φρεγάτας «Νικηφόρος Φωκάς», προκειμένου να βρίσκεται εν καιρώ στην Κάρπαθο, αποτελεί ένα σχετικά πρόσφατο και γνωστό παράδειγμα για την κρισιμότητα που έχει η εγγύτητα στο θέατρο επιχειρήσεων της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτή τη στιγμή το σύνολο του Στόλου έχει ως βάση τον Ναύσταθμο Σαλαμίνας και την Αμφιάλη.
Η βούληση του Π.Ν. να προχωρήσει σε αυτή την κίνηση μεταφοράς εν καιρώ ακόμα και ναυτικής μοίρας στην Κρήτη είναι δεδομένη, παρά ορισμένα ζωτικά προβλήματα τα οποία εξακολουθούν να υπάρχουν. Πέρα από τις συζητήσεις περί νέας κύριας μονάδας επιφανείας και εξεύρεσης ενδιάμεσης λύσης, οι κυβερνήτες αντιμετωπίζουν ένα αρκετά πιο πιεστικό πρόβλημα, εκείνο της επαρκούς στελέχωσης. Οι Σχολές Ναυτικών Δοκίμων και Μόνιμων Υπαξιωματικών Ναυτικού παράγουν πολύ λιγότερα στελέχη απ’ ό,τι προ δεκαετίας, κάτι που έχει αρχίσει να ασκεί σοβαρή πίεση στην καθημερινή προσπάθεια του Στόλου.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΕΔΟΣ
https://www.kathimerini.gr/1066002/article/
epikairothta/politikh/ellhnikh-dynamh-monima-sth-soyda
23/2/2020
3.
Γιατί είναι υπαρξιακή ανάγκη για την Ελλάδα
να ελέγχει το Αιγαίο.
Γρίβας Κώστας,25/2/2020
Σε προηγούμενο άρθρο του στο SLpress ο υπογράφων εξέτασε το πώς μεταλλάσσεται η γεωπολιτική ταυτότητα του διεθνούς συστήματος και το πώς οι αλλαγές αυτές ενδέχεται να επηρεάσουν στο μέλλον το Δίκαιο της Θάλασσας και τη δομή του ελληνοτουρκικού συστήματος. Ταυτοχρόνως, υποστηρίχθηκε ότι η γειτονική Τουρκία, που είναι πολύ πιο εναρμονισμένη από την Ελλάδα με τις τελευταίες εξελίξεις στη γεωπολιτική ταυτότητα του πλανήτη, κατανοεί ότι "οφείλει" να κυριαρχήσει στις κοντινές της θάλασσες (και στο Αιγαίο) αν θέλει να εκπληρώσει τις γεωπολιτικές της στοχοθετήσεις.
Το γεγονός αυτό την "αναγκάζει" να επιχειρήσει να ακρωτηριάσει την Ελλάδα, "ιμιοποιώντας" ουσιαστικά ολόκληρο το Αιγαίο και μετατρέποντάς το σε μια "υπεργκρίζα" ζώνη. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι η Τουρκία θα επιτύχει σίγουρα αυτούς τους στόχους της. Για την ακρίβεια δεν είναι σίγουρα ούτε καν ότι θα επιχειρήσει να τους υλοποιήσει. Το "υποχρεούται" και το "οφείλει" δεν είναι αναπόφευκτες εξελίξεις. Δεν υπάρχουν νομοτελειακές καταστάσεις στη διεθνή πολιτική. Στην πραγματικότητα, η πορεία και οι επιλογές της Τουρκίας θα εξαρτηθούν σε σημαντικό βαθμό από τις επιλογές της Ελλάδας.
Όπως υποστηρίχθηκε από τον υπογράφοντα σε προηγούμενο άρθρο, οι εξελίξεις στην στρατιωτική τεχνολογία επιτρέπουν στην Ελλάδα να μετατρέψει την αρχιπελαγική δομή του Αιγαίου σε ένα αδιαπέραστο δίχτυ θανάτου για κάθε αντίπαλο. Με άλλα λόγια, η χώρα μας μπορεί να ενισχύσει αποφασιστικά μέσα στο κοντινό μέλλον τις αποτρεπτικές της ικανότητες, καθιστώντας εξαιρετικά επικίνδυνη για την Τουρκία την πολιτική του εξαναγκασμού που ακολουθεί.
Ωστόσο, κάθε στρατιωτική αποτρεπτική πρόταση θα πρέπει να αποτελεί μέρος μιας συνολικότερης υψηλής στρατηγικής που θα ωθήσει την Τουρκία προς άλλες επιλογές. Και μια παρόμοια στρατηγική θα ήταν η γνωστοποίηση προς όλες τις κατευθύνσεις πως η κυριαρχία στο Αιγαίο αποτελεί "υπαρξιακό θέμα" (existential issue) για την Ελλάδα. Δηλαδή, θέμα που αφορά την επιβιωσιμότητα (survivability) της χώρας. Και αυτό δεν είναι υπερβολή.
(...)
-Η κινδυνολογική αντίρρηση
-Αντί για το Αιγαίο θα στραφεί ανατολικά
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ:
https://slpress.gr/ethnika/giati-einai-yparxiaki-anagki
-gia-tin-ellada-na-elegchei-to-aigaio/
και βουλευτές εισπράττουν ακόμη αναδρομικά!
4.
Οι ευργεσίες και το Ταμείο Εθνικού Στόλου
που μέχρι στιγμής εξαιρείται απ΄ αυτές.
Τα χρόνια της κρίσης, αλλά και σήμερα, διαβάζουμε και ακούμε συχνά για δωρεές που γίνονται από εύπορους Έλληνες. Όλες είναι ευπρόσδεκτες αν και υπάρχει η άποψη ότι θα μπορούσαν οι Έλληνες που έχουν τη θέληση και τη δυνατότητα να προσφέρουν, να το κάνουν με ένα πιο οργανωμένο και πιο στοχευμένο τρόπο. Η περίπτωση του Στόλου, είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Ο Στόλος χρειάζεται ενίσχυση. Όχι τώρα. Πριν από την κρίση είχε γίνει η διαπίστωση. Κυβερνήσεις επί κυβερνήσεων προτίμησαν να αγνοήσουν το θέμα και πάντα ο Στόλος “πλήρωνε” αυτή τη πολιτική.
Ο κόμπος έχει φθάσει στο χτένι και η υπόθεση των γαλλικών φρεγατών που και σήμερα θα συζητηθούν στη συνάντηση του Έλληνα ΥΕΘΑ με τη Γαλλίδα ομόλογο του, δεν είναι από μόνη της αρκετή, για να λύσει όλα τα προβλήματα του Στόλου.
Θα μπορούσαν εύποροι Έλληνες να βοηθήσουν; Νομίζουμε πως ναι. Πως; Υπάρχει το Ταμείο Εθνικού Στόλου. Αρκεί να δούμε ποια είναι η αποστολή του:
Ταμείο Εθνικού Στόλου (ΤΕΣ)
Αποστολή του Ταμείου είναι η συμπλήρωση των Ναυτικών δυνάμεων του Κράτους με τη διάθεση της περιουσίας του για:
- Ναυπήγηση Μαχίμων Πολεμικών Πλοίων.
- Αγορά ή μετασκευή Μαχίμων Πολεμικών Πλοίων.
- Χορήγηση Δανείων αποκλειστικά για τους σκοπούς ανωτέρω εδαφίων 1 και 2.
- Ανέγερση εγκαταστάσεων και εφοδιασμός της επάκτιας άμυνας της χώρας.
- Ανέγερση εγκαταστάσεων ξηράς καθαρά Πολεμικού προορισμού.
- Προμήθειες παντός είδους Πολεμικού Υλικού.
Συνεπώς δεν θα μπορούσαν να γίνουν κάποιες γενναίες δωρεές στο ΤΕΣ;
Από Militaire News -24/02/2020
https://www.militaire.gr/oi-eyrgesies-kai-to-tameio-ethnikoy-stoloy-poy-mechri-stigmis-exaireitai-ap-aytes/
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ - ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
La Tribune: Η Παρλί έρχεται αύριο για να την πώληση δυο φρεγατών Belh@rra στο ΠΝ, πρώτο πλοίο το 2024 στην Ελλάδα; (23/2/2020)
Τον Απρίλιο στην Ελλάδα τα Mk V – Οι ονομασίες τους
Πολεμικό Ναυτικό: Το καλοκαίρι παραδίδεται το νέο σκάφος
''ΑΓΗΝΩΡ'',ειδικών επιχειρήσεων για τη ΔΥΚ.
Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε.: Το σκάφος Ανορθοδόξου Πολέμου ΑΓΗΝΩΡ
Πολυτυπίας το ανάγνωσμα Νο2. Πόσους αντιαεροπορικούς πυραύλους
έχουμε στο ελληνικό οπλοστάσιο για την ίδια αποστολή;
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ - ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ:
* ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ-ΕΛΛΑΔΑ
* Ελλάδα-Τουρκία:Ισχύς, ισορροπία ισχύος, εξοπλισμοί
* Ελλάδα-Τουρκία
* ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ:
Ελλάδα – Κύπρος – Τουρκία.