Αλήθειες και μύθοι για την ισχύ του Ερντογάν.

 ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
  (1) Η Τουρκία του Ερντογάν παίρνει πλέον τα πιο επικίνδυνα ρίσκα… 
σημάδι μεγάλης απόγνωσης;
(2) Θαύμα στην Τουρκία: Ούτε κρούσματα Κορωνοϊού, ούτε Βασανισμοί, ούτε fake news, μια χώρα Παράδεισος! (ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ 5η ΦΑΛΑΓΓΑ)
(3) Ναζί κύριε Ερντογάν είστε εσείς, οι Έλληνες πολέμησαν τον Χίτλερ, 
η Τουρκία όχι, τους πουλούσε χρώμιο στον Β’ΠΠ. 


Αλήθειες και μύθοι για την ισχύ του Ερντογάν.

Προκαλεί ρήγματα στις σχέσεις του και με την Ουάσιγκτον και με τη Μόσχα. Ζητεί τη στήριξη της Ευρώπης απειλώντας τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου. Αγκαλιάζει τους κατατρεγμένους της Μέσης Ανατολής και στη συνέχεια τους χρησιμοποιεί ως εργαλείο για τις επιδιώξεις του.

Ανεξάντλητοι ελιγμοί χωρίς ευδιάκριτα οφέλη συντείνουν στο συμπέρασμα ότι η εξωτερική πολιτική του δεν βγάζει νόημα με όρους ρεαλιστικής προσέγγισης. Εξηγείται όμως από τη «Μεγάλη Ιδέα» που τρέφει για την Τουρκία και πρωτίστως για τον εαυτό του. Εξ ου πιθανώς και το αδιέξοδο, για τον Ταγίπ Ερντογάν.

Συχνά επικρατεί η εντύπωση ότι ο ηγέτης της Τουρκίας δρα από θέση ισχύος. Δεν είναι πάντα έτσι. Η απόφαση να ανοίξει οργανωμένα τον δρόμο για τις μεταναστευτικές ροές προς την Ελλάδα ήρθε αμέσως μετά την απώλεια δεκάδων Τούρκων στρατιωτών στη Συρία, όπου δοκιμάζονται τα όρια της επεκτατικής πολιτικής του.

Η απόφαση να ασκήσει πίεση στα σύνορα της Ελλάδας βασίστηκε στην προσδοκία να αποσπάσει την αρωγή της Ευρώπης στα πολυάριθμα μέτωπα που έχει ανοίξει για τη χώρα του. Εξάλλου, οι εικόνες με «καραβάνια» μεταναστών να απομακρύνονται προς την Ευρώπη διασκεδάζουν –προς στιγμή– τις εντυπώσεις στο εσωτερικό της Τουρκίας, όπου μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος δυσανασχετεί, τόσο για την εξέλιξη του μεταναστευτικού στην ενδοχώρα όσο και για την επιστράτευση Τούρκων στρατιωτών που καταλήγουν θύματα στη Συρία.

Είναι αλήθεια ότι η Τουρκία από προπύργιο της Δύσης στη Μέση Ανατολή, ανάγεται σε πρόβλημα της Μέσης Ανατολής για τη Δύση. Ο Ερντογάν έχει αποφασίσει να δρα μονομερώς και κατά βούληση για την προώθηση των συμφερόντων του, ακόμη και με τίμημα την απομόνωση της Τουρκίας. Αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι βρίσκεται σε αδιέξοδο και οδηγείται σε σπασμωδικές κινήσεις οι οποίες ομολογουμένως τον καθιστούν απρόβλεπτο, μέχρι ενός σημείου.

Περίπλοκος πολιτικός

Οσοι μελετούν το φαινόμενο Ερντογάν μιλούν για τον πλέον περίπλοκο πολιτικό που αναδύεται στη σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας. «Πολωτικός και δημοφιλής, αυταρχικός και πατρικός, υπολογιστικός και απαθής», έλεγε Τούρκος μελετητής, ένας από τους πολλούς που τον αποκαλούν «σουλτάνο» και τον παρομοιάζουν με τους ηγέτες του 19ου αιώνα, υπό την έννοια ότι προσπαθεί να αναβιώσει την Τουρκία ως τη μεγάλη δύναμη που κάποτε συγκρότησε την οθωμανική αυτοκρατορία.

Ακολουθώντας το δόγμα Νταβούτογλου, επιχειρεί να αξιοποιήσει τη γεωγραφική θέση της Τουρκίας στη διασταύρωση της Μαύρης Θάλασσας, του Καυκάσου, της Μέσης Ανατολής και της Ευρώπης, με την επιδίωξη να ηγηθεί των ισλαμικών εθνών. Είναι ενδεικτική η αποστροφή Τούρκου αναλυτή πρόσφατα στο πρακτορείο Anadolu.

«Εχοντας αντλήσει διδάγματα από τα λάθη που έγιναν πριν από 100 χρόνια, η Τουρκία δημιουργεί σήμερα μια δυναμική γραμμή άμυνας από τη Μεσόγειο στον Ινδικό Ωκεανό και από τη Λιβύη στη Σομαλία, τοποθετώντας UAVs και οπλισμένα drones καθώς και πολεμικά πλοία που κατασκευάζονται από την εθνική αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας. Σε αυτήν την πορεία, η Τουρκία ακολουθεί στο μέγιστο τις κουβέντες του Ατατούρκ. Δεν υπάρχει υπεράσπιση μιας γραμμής αλλά μιας ολόκληρης περιοχής. Η περιοχή αυτή είναι τώρα όλες οι θάλασσες του κόσμου».

Είναι πάντως χρήσιμο να βλέπει κανείς την εξωτερική πολιτική του Ερντογάν με το βλέμμα και στο εσωτερικό της Τουρκίας, σε μια συγκυρία αυξανόμενων προβλημάτων από τις ισχυρές πιέσεις στην οικονομία και την κοινωνική συνοχή της γείτονος, που με τη σειρά τους διαμορφώνουν μομέντουμ για τους πολιτικούς αντιπάλους του.

«Τροφή» στη ρητορική του

Η αλήθεια είναι ότι όσο περισσότερες χώρες τάσσονται κατά του Ερντογάν και της επιθετικότητας της πολιτικής του, τόσο αποκτά έδαφος η ρητορική του για μια Τουρκία η οποία απειλείται και βρίσκεται σε πολιορκία, γεγονός που συντηρεί την κυριαρχία του και βάζει στον πάγο τις όποιες διαιρέσεις στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ. Εξάλλου, η απόπειρα πραξικοπήματος το 2016 πρόσφερε τη βάση για μεγαλύτερη συγκέντρωση εξουσίας στα χέρια του. Σημειωτέον, αν κερδίσει και την τρίτη προεδρική θητεία το 2023, τότε το 2028 ο Ερντογάν θα καταγραφεί στην ιστορία ως ο δεύτερος μακροβιότερος πρόεδρος της Τουρκίας, λίγο κάτω από τον πήχυ που έβαλε η περίοδος του Κεμάλ Ατατούρκ.

Ο τουρκικός μεγαλοϊδεατισμός δημιουργεί εύλογα ανησυχία και σίγουρα απαιτεί εγρήγορση, ιδίως σε μια γειτονική και μικρότερη χώρα όπως η Ελλάδα. Στον αντίποδα, έχει μάλλον εδραιωθεί η εκτίμηση ότι η Αγκυρα δεν έχει την πολυτέλεια, τόσο τη γεωπολιτική όσο και την οικονομική, να απαγκιστρωθεί πλήρως από το δυτικό μπλοκ δυνάμεων, γεγονός που περιορίζει τον χώρο για εξελίξεις οι οποίες θα ανέτρεπαν τα θεμέλια του status quo στην περιοχή.

Επεβλήθη στον στρατό μέσω Βρυξελλών

Αποτελεί μάλλον ρητορικό το ερώτημα κατά πόσον ο Ερντογάν πίστεψε ποτέ αληθινά στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Το σίγουρο είναι ότι μέχρι ενός σημείου τον εξυπηρέτησε, καθώς τον βοήθησε να ενισχύσει την απήχηση του ΑΚΡ σε ένα ευρύτερο ακροατήριο ψηφοφόρων. Επιπλέον, όταν εξελέγη για πρώτη φορά, το 2003, αντιμετώπιζε την απειλή του κοσμικού τουρκικού στρατού, στον οποίο επιθυμούσε να επιβληθεί. Στο πλαίσιο των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, οι Βρυξέλλες άσκησαν πίεση στην Τουρκία προκειμένου να αναβαθμίσει το κράτος δικαίου, θέτοντας τους στρατηγούς υπό τον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας. Η ευρωπαϊκή πίεση ήταν χρήσιμη για τον Τούρκο ηγέτη. Στη συνέχεια, όταν η Ε.Ε. αποσύνδεσε την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας από την αντίστοιχη άλλων υποψήφιων χωρών, ο Ερντογάν είχε ήδη αποκομίσει το όφελος για τη μάχη στο εσωτερικό.

Η ανατομία των «πήλινων ποδιών» της τουρκικής οικονομίας

Η ατμομηχανή του Ερντογάν; Διευκολύνει ή δυσχεραίνει την ευόδωση των φιλοδοξιών του; Ο καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, πρώην ανώτερο στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΟΟΣΑ, Αριστομένης Βαρουδάκης, με άρθρο στην «Κ» επιχειρεί μια ανατομία της τουρκικής οικονομίας. Μια οικονομία σχεδόν τέσσερις φορές μεγαλύτερη από την ελληνική, η οποία έχει εντυπωσιάσει στο πρόσφατο παρελθόν. Σήμερα όμως είναι αντιμέτωπη με τις επιπτώσεις της συναλλαγματικής κρίσης, με υπερβολικό ιδιωτικό χρέος σε ξένο νόμισμα, υψηλό πληθωρισμό και ιδιαίτερη ευαλωτότητα στις αγορές, συνιστώντας βασικό πρόβλημα για τον Ερντογάν στο εσωτερικό της Τουρκίας.

«Η Τουρκία σημείωσε έντονη ανάπτυξη τις τελευταίες δύο δεκαετίες μετά την κρίση του 2001. Αρχικά, οι ευρείες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στήριξαν τη σύγκλιση των εισοδημάτων με τις προηγμένες οικονομίες. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ (σε όρους ισοδύναμης αγοραστικής δύναμης) αυξήθηκε από 40% του μέσου όρου της Ε.Ε. το 2001 στο 65% το 2017. Σε σύγκριση με την ελληνική οικονομία, η τουρκική οικονομία ήταν 50% μεγαλύτερη το 2001 και 2,2 φορές το 2008. Το 2017 το μέγεθός της ξεπερνούσε 4,3 φορές την ελληνική οικονομία, καθώς η τελευταία βυθίστηκε στην κρίση χρέους από το 2010 και μετά.

Ο καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, πρώην ανώτερο στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΟΟΣΑ, Αριστομένης Βαρουδάκης.

Ωστόσο, λόγω της σταδιακής επιβράδυνσης της αύξησης της παραγωγικότητας, η ανάπτυξη πήγαζε όλο και περισσότερο από την επέκταση της εγχώριας ζήτησης. Ετσι το 2017-18 η Τουρκία παρουσίαζε παρόμοια χαρακτηριστικά με τις οικονομίες της Νοτιοανατολικής Ασίας που επλήγησαν από την κρίση το 1997-98. Τα δημόσια οικονομικά ήταν υγιή, με έναν ισορροπημένο πρωτογενή προϋπολογισμό της γενικής κυβέρνησης, ενώ το δημόσιο χρέος, στο 30% του ΑΕΠ, ήταν σχεδόν στο ήμισυ του μέσου επιπέδου των αναδυόμενων οικονομιών.

Ομως, λόγω της ισχυρής εγχώριας ζήτησης, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών αυξήθηκε στο 5,6% του ΑΕΠ το 2017 από 3,5% το 2015-16. Ο πληθωρισμός έφθασε το 12%, σχεδόν διπλάσιος σε σύγκριση με τα προηγούμενα δύο έτη. Η αύξηση της ζήτησης τροφοδοτείτο σε μεγάλο βαθμό από εξωτερική χρηματοδότηση. Το 2018, το ιδιωτικό εξωτερικό χρέος έφθασε το 40% του ΑΕΠ, ο εξωτερικός δανεισμός των τραπεζών αντιπροσώπευε το 1/3 των χορηγούμενων πιστώσεων, ενώ το χρέος σε ξένο νόμισμα των επιχειρήσεων και νοικοκυριών έφθασε στο ήμισυ περίπου του συνολικού τους χρέους. Ολοι αυτοί οι δείκτες ιδιωτικού δανεισμού υπερέβησαν κατά πολύ τον μέσο όρο των αναδυόμενων οικονομιών. Η οικονομία έγινε έτσι ευάλωτη και η μεταστροφή της εμπιστοσύνης των αγορών προκάλεσε την υποτίμηση της λίρας κατά 40% το πρώτο εξάμηνο του 2018. Οι νομισματικές αρχές αύξησαν τα επιτόκια για να περιορίσουν την υποτίμηση και τον πληθωρισμό. Αυτό οδήγησε στην παρέμβαση του προέδρου Ερντογάν στην κεντρική τράπεζα, αποδυναμώνοντας περαιτέρω την εμπιστοσύνη στο νόμισμα. Οι τράπεζες και ο ιδιωτικός τομέας ήταν ιδιαίτερα ευάλωτοι στην υποτίμηση λόγω της υπερχρέωσής τους σε ξένο νόμισμα. Η συναλλαγματική κρίση προκάλεσε τελικά πιστωτική κρίση και τη συρρίκνωση της εγχώριας ζήτησης που οδήγησε σε ύφεση στο τέλος του 2018. Ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ επιβραδύνθηκε στο 2,4% το 2018, από 7,5% το 2017 και στο 0,2% το 2019. Λόγω της υποτίμησης, ο πληθωρισμός αυξήθηκε στο 20% στο τέλος του 2018, αλλά υποχώρησε στο 13,5% στο τέλος του 2019.


Είναι αξιοσημείωτο ότι, παρά τα υγιή δημοσιονομικά της Τουρκίας, η συναλλαγματική κρίση επηρέασε σημαντικά το κόστος δανεισμού του δημοσίου. Ενώ η απόδοση των δεκαετών ομολόγων σε τουρκική λίρα κυμαινόταν από 8%-11% μέχρι και το 2017, εκτινάχτηκε στο 21% τον Αύγουστο του 2018 με την κλιμάκωση της κρίσης, υποχωρώντας, με διακυμάνσεις, γύρω στο 13% στην αρχή του 2020. Και ενώ η αύξηση του κόστους δανεισμού ήταν φυσιολογική για τα ομόλογα σε εγχώριο νόμισμα λόγω της υποτίμησης, η ίδια τάση σημειώθηκε και για τα ομόλογα σε δολάρια. Η απόδοσή τους αυξήθηκε από 4-6% πριν από την κρίση στο 9% τον Αύγουστο του 2018, για να μειωθεί σταδιακά στο 6% στην αρχή του 2020, με αυξητικές τάσεις.

Η ανάκαμψη μετά την κρίση ενισχύθηκε από την επεκτατική δημοσιονομική πολιτική και την ταχεία χορήγηση πιστώσεων από τις κρατικές τράπεζες. Αντίθετα, οι ιδιωτικές τράπεζες έχουν μειώσει τον δανεισμό καθώς έχουν πληγεί από την κρίση. Η λίρα ανατιμήθηκε, ενώ η συμπίεση των εισαγωγών που προκλήθηκε από την ύφεση εξισορρόπησε το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών το 2019. Το ΔΝΤ προβλέπει ανάπτυξη 3% το 2020, με πληθωρισμό 12% στο τέλος του έτους, και εξωτερικό έλλειμμα στο 0,6% του ΑΕΠ.

Η ανάπτυξη προβλέπεται μεσοπρόθεσμα υποτονική, από 3 ως 3,5% ετησίως, λόγω των χαμηλών κερδών παραγωγικότητας. Τα συναλλαγματικά αποθέματα είναι χαμηλά και η αναγκαία εξωτερική χρηματοδότηση υψηλή, καθιστώντας έτσι την οικονομία ευάλωτη στις μεταβολές της εμπιστοσύνης των αγορών σε μια εποχή εντεινόμενης αβεβαιότητας. Ενώ το δημόσιο χρέος είναι χαμηλό, το δημοσιονομικό έλλειμμα έχει αυξηθεί, καθώς η κυβέρνηση εφάρμοσε επεκτατική δημοσιονομική πολιτική για να αντιμετωπίσει την κρίση. Η αύξηση του δημοσιονομικού ελλείμματος και μια ενδεχόμενη νέα αύξηση του κόστους δανεισμού, όπως στην κρίση του 2018, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν δυσκολίες αναχρηματοδότησης του χρέους σε περίπτωση νέας κρίσης. Αυτό περιορίζει τον διαθέσιμο δημοσιονομικό χώρο για τη στήριξη της οικονομίας αν η ανάπτυξη επιβραδυνθεί ξανά στο μέλλον».

ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΩΣΤΟΥΛΑΣ


10/3/2020


               ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ              



  (vid.) Απίστευτη πρόκληση! Στα 200μ. τουρκικά μαχητικά F-16 
παρενοχλούν ε/π Huey στον Έβρο (11/3/2020)

  1.
Η Τουρκία του Ερντογάν παίρνει πλέον τα πιο επικίνδυνα ρίσκα
… σημάδι μεγάλης απόγνωσης;

Στη Συρία οι Ρώσοι δεν επέτρεψαν να υλοποιηθούν τα σχέδια του Ρ.Τ. Ερντογάν. Σε ένα βαθμό το ίδιο ίσχυσε και στη Λιβύη, αν και εκεί ούτε οι Γάλλοι ούτε οι Ιταλοί επιθυμούν την τουρκική ανάμιξη, ενώ φυσικά δεν θα πρέπει να παραλείψουμε να τονίσουμε και την καθοριστική συνδρομή των δυνάμεων του στρατάρχη Χαφτάρμ ο οποίος παρά την ειδική σχέση δεκαετιών με την αμερικανική CIA, δε δίστασε να συμμαχήσει με τη Μόσχα καθόσον έβλεπε ότι αυτό θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντά του…

Η “Ενωμένη Ευρώπη” πάντα φοβική και με αντικρουόμενα πολλά από τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεών της, αν και αρχικά φάνηκε να υποκύπτει άνευ όρων στις νέες οικονομικές απαιτήσεις του Σουλτάνου, τελικά αναγκάστηκε να κρυφτεί -σε πρώτη φάση- πίσω από την ελληνική σθεναρή αντίσταση στον Έβρο και τελικά να αξιοποιήσει την αποφασιστικότητα της Ελλάδας να προστατέψει τα χερσαία και θαλάσσια σύνορά της, ως διαπραγματευτικό όπλο εναντίον του!

Γιατί κακά τα ψέματα… Ούτε η Γαλλία, ούτε η πάντα κατευναστική και πολλές φορές συμπλέουσα με τα τουρκικά τερτίπια Γερμανία θα ήταν σε θέση να κρατήσουν τη κοινή, σκληρή στάση που διατήρησαν έναντι του Ρ.Τ. Ερντογάν στις Βρυξέλλες προχθές (9 Μαρτίου), αν η ελληνική κυβέρνηση (οφείλουμε να της το αναγνωρίσουμε) δεν επέμενε στην απόφασή της, αφενός να κλείσει τον Έβρο και αφετέρου να απαγορεύσει την αθρόα προσέλευση λαθρομεταναστών στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

Η ελληνική κυβέρνηση, βασιζόμενη στα Σώματα Ασφαλείας και τις Ένοπλες Δυνάμεις της, ΚΕΡΔΙΣΕ ΕΠΑΞΙΑ τον σεβασμό και την εκτίμηση όχι μόνο της Ευρώπης και των ΗΠΑ, αλλά και ολόκληρου του κόσμου. Και αυτό θεωρούμε ότι είναι γεγονός, χωρίς καμία δόση υπερβολής. Οι τουρκικές προκλήσεις κατά την άποψη του γράφοντα ΑΠΟΔΙΔΟΝΤΑΙ ακριβώς σε αυτό… Διότι αυτή η διάθεση αντίστασης με έργα και όχι με λόγια, είναι αυτό που τινάζει στον αέρα τη στρατηγική του επίδοξου νεοσουλτάνου.

Μετά από δέκα χρόνια ανηλεούς οικονομικής κρίσης και καταστροφικών Μνημονίων, η Ελλάδα εξακολουθεί να διατηρεί ετοιμοπόλεμες Ένοπλες Δυνάμεις και αποτελεσματικά Σώματα Ασφαλείας. Παρά τα προβλήματα και τις ελλείψεις, στα οποία πόνταρε προφανώς ο Ρ.Τ. Ερντογάν, το οργανωμένο ελληνικό κράτος του έδωσε την απάντηση που όφειλε να δώσει.

Είναι μετά από τόσες ημέρες φανερό, ότι ο Τούρκος πρόεδρος μέτρησε την Ελλάδα ως τον πιο “αδύναμο κρίκο” για να περάσει τους εκβιασμούς του στους Δυτικούς και να αναζητήσει μια εύκολη νίκη να επιδείξει στο εσωτερικό της χώρας του όπου οι φωνές αμφισβήτησης πληθαίνουν. Παρά τα δήθεν ενθουσιώδη χειροκροτήματα στην Εθνοσυνέλευση (το “Βουλή” είναι σαφώς καταλληλότερο, ο λόγος είναι ταυτόχρονα και το κίνητρο των Τούρκων να την ονομάζουν έτσι)…

Ακόμη και οι δηλώσεις των Αμερικανών αξιωματούχων το φωνάζουν αυτό… Στηρίζουν την Ελλάδα, αξιοποιώντας την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί ως μοχλό πίεσης στην Τουρκία για παραίτηση από τις κάθε λογής αξιώσεις της και κυρίως για παραίτηση από τη μόνιμη απειλή που προβάλλει τα τελευταία χρόνια, για τη σύναψη μόνιμης συμμαχικής σχέσης με τη Ρωσία και (πιθανότατα) και έξοδό της από το ΝΑΤΟ.

Και οι Ρώσοι στηρίζουν Ελλάδα χωρίς να το ομολογούν δημόσια, διότι πλέον τη χρειάζονται ως αντίβαρο στην αναξιοπιστία του Ερντογάν στη Συρία… Και οι Ευρωπαίοι αντιλαμβάνονται ότι μπορούν να στηριχτούν στον “Ευρωπαίο Ακρίτα”. Κι εφόσον οι ίδιοι δεν θέλουν να πολεμήσουν, είναι διατεθειμένοι να στηρίξουν με κάθε τρόπο όποιον αποφασίσει να κάνει τη βρόμικη δουλειά.

Εξάλλου, πέραν των γνωστών σχέσεων Τουρκίας-Γερμανίας, η γερμανική τρομάρα για το ενδεχόμενο νέου κύματος μεταναστών στη Γερμανία και η γνωστή εκβιαστική τακτική Ερντογάν δείχνει να βαραίνει πολύ περισσότερο σε αυτή τη συγκυρία. Κάποτε έκρυβαν τις πραγματικές διαθέσεις τους για την Τουρκία πίσω από το ελληνικό βέτο κατά της τουρκικής ενταξιακής πορείας. Ξεγυμνώθηκαν… Τώρα αναγκάζονται να πουν αλήθεια… Καλή η Τουρκία και η στρατηγική της σημασία, ισχύει όμως και το “δώσε θάρρος στον -ισλαμιστή- χωριάτη”…

Δεν είναι τυχαίο ότι αμέσως μετά το ράπισμα από την “Ενωμένη Ευρώπη” στις Βρυξέλλες (γιατί περί αυτού επρόκειτο από τη στιγμή που ο Ερντογάν έφυγε για πρώτη φορά με άδεια χέρια…) και το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ (Πεντάγωνο) έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι η Τουρκία δεν θα λάβει ως βοήθεια συστήματα Patriot, αν δεν επιστρέψει στη Ρωσία τα S-400 που έχει προμηθευτεί. Κι ας έλεγε λίγες ώρες νωρίτερα ο Ερντογάν ότι οι Αμερικανοί έχουν μαλακώσει τη στάση τους. Χειρότερο άδειασμα δεν γίνεται…

Παρά την υποστήριξη της Τουρκίας από τις ΗΠΑ σε ό,τι αφορά την εμπλοκή της πρώτης στη Συρία, λόγω της ρωσικής παρουσίας εκεί, η επίσημη αμερικανική κυβέρνηση στηρίζει ταυτόχρονα την Ελλάδα. Διότι αντιλαμβάνεται ότι και η υβριδική επίθεση που δέχεται από την “σύμμαχο”, απέχει παρασάγγας από τις αρχές και τις αξίες της Δύσης και πάντα θα ασκεί φυγόκεντρο και διαλυτική επίδραση στη συνοχή της…

Αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να “καταπιεί” ο Ρ.Τ. Ερντογάν. Έχει συνηθίσει σε άλλου είδους δηλώσεις από την πλευρά του State Department και από την πλευρά υψηλόβαθμων αξιωματούχων των ΗΠΑ. Ήρθε και η έκθεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα του State Department, για να αποδείξει και στους πλέον καχύποπτους ότι οι εποχές έχουν αλλάξει δραματικά και πως τα αντιαμερικανικά στερεότυπα άλλων εποχών δεν προσφέρουν ερμηνευτική επάρκεια…

Προσπαθεί λοιπόν με κάθε τρόπο ο Τούρκος να προκαλέσει θερμό επεισόδιο στον Έβρο (πυροβολισμοί εναντίον ελληνικών περιπόλων από ειδικές δυνάμεις του Τουρκικού Στρατού, υπερπτήσεις μαχητικών F-16) και στο Αιγαίο (παρενόχληση σκαφών του ΛΣ/ΕΛ.ΑΚΤ), με σκοπό να αναγκάσει τους Αμερικανούς να πάρουν το μέρος του και να τον συνδράμουν σε ό,τι αφορά στις απαιτήσεις του έναντι της Ευρώπης. Δήθεν για να εξασφαλιστεί η την ειρήνη…

Είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι Αμερικανοί δεν πρόκειται να υποκύψουν… Άσχετα με το τι λέει ο κάθε Σόρος, ή οι περίεργοι τα τελευταία χρόνια New York Times, η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στα ελληνικά σύνορα είναι βούτυρο στο ψωμί των ΗΠΑ. Γιατί αν μη τι άλλο γνωρίζουν ότι η σχέση της Τουρκίας με τη Ρωσία δεν πρόκειται ποτέ να είναι η ίδια μετά το χτύπημα της 27ης Φεβρουαρίου και τη “συμφωνία” της Μόσχας… Όχι πως δεν το γνώριζαν και από πριν οι επαρκείς επιστημονικά ακαδημαϊκοί ενασχολούμενοι συστηματικά με την Τουρκία, με στοιχειώδη γνώση της Ιστορίας…

Από την πλευρά μας θα συνιστούσαμε λοιπόν στην Τουρκία να μην συνεχίσει τις ακραίες προκλήσεις. Γιατί είναι ολοένα και πιο σοβαρό πλέον το ενδεχόμενο η ελληνική πλευρά να αποφασίσει να απαντήσει. Κι αν την στηρίξουν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί, απλά περισσότερο από το παρελθόν, ίσως όχι απλά στην όποια διαπραγμάτευση ακολουθήσει, στην οποία δεν θα καταλήξουν οι δυο χώρες με δεδομένα τύπου Ιμίων, ο πολυχρονεμένος της Άγκυρας δεν θα στέκεται και πολύ καλά στα πόδια του την επαύριον…

Ένα τέτοιο σενάριο φαντάζει αυτό τον καιρό ολοένα και πιο πιθανό. Άσε που ορισμένοι μπορεί να κάνουν ασκήσεις επί χάρτου και να αποφαίνονται ολοένα και περισσότερο ότι ίσως και να μην είναι και πολύ κακή ιδέα. Η απεξάρτηση από το “ναρκωτικό Τουρκία” παίρνει πολύ χρόνο για τη Δύση, με τον Τούρκο πρόεδρο να κάνει ό,τι είναι δυνατό να το επισπεύσει. Μάλλον ενδιαφέρεται για την “ευρωπαϊκή υγεία”. Από ό,τι φαίνεται μόνο ο Ερντογάν δεν μπορεί να τα δει αυτά… Ή δεν θέλει να τα δει. Ή δεν τον βοηθούν οι αυλοκόλακες της κακιάς ώρας που έχει μαζέψει γύρω του. Κλασική συνταγή καταστροφής.

Ίσως να ελπίζει στη συνδρομή του Μπόρις Τζόνσον στη συνάντηση με τους ηγέτες της Ε.Ε. Μακρόν και Μέρκελ την ερχόμενη εβδομάδα… Η λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά όμως είναι, ότι η Βρετανία δεν είναι πια μέλος της Ε.Ε. Άρα δεν μπορεί και να μπλοκάρει αποφάσεις, σε μια στιγμή που οι ζυμώσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μεγάλες, καθώς οι ηγέτες δεν μπορούν παρά να ανησυχούν με το πόσο μακριά βρίσκονται οι ευρωπαϊκές κοινωνίες και οι αντιλήψεις τους, από τις ηγεσίες. Αυτά δεν είναι χαρμόσυνα νέα για τον Ερντογάν…

  Στέργιος Δ. Θεοφανίδης

https://www.defence-point.gr/news/i-toyrkia-toy-erntogan
-pairnei-pleon-ta-pio-epikindyna-riska-simadi-apognosis?pop=2


 12/03/2020  
  

Σκίτσο του Α.ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗ

2.
Θαύμα στην Τουρκία: Ούτε κρούσματα Κορωνοϊού, ούτε Βασανισμοί, ούτε fake news, μια χώρα Παράδεισος! (ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ 5η ΦΑΛΑΓΓΑ)

Μας έχει κάνει ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι μερικές χιλιάδες βασανισμένων ή μη ανθρώπων, έχουν μαζευτεί έξω από τα χερσαία ή θαλάσσια σύνορα της χώρας. Όλοι τους βρίσκονται από την πλευρά της Τουρκίας, μιας χώρας, που υπό κανονικές συνθήκες, όλοι εμείς στην Ελλάδα, θα έπρεπε να έχουμε φορτώσει τα μπογαλάκια μας και να τρέχουμε ολοταχώς για εκεί.

ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ “ΜΕΤΩΠΑ” ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΥ, ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟ, ΑΠΑΙΤΟΥΝΤΑΙ ΑΛΛΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

Καταρχάς, η Τουρκία είναι το μόνο μέρος στον πλανήτη που ο Κορωνοϊός δεν έχει εμφανιστεί! Ίσως είναι το εξαιρετικό σύστημα υγείας, ίσως είναι το ανώτερο DNA της τουρκικής ράτσας (ναι, το υποστήριξε δημόσια αυτό η τηλεόραση στη χώρα), ίσως είναι ότι ο Κορωνοϊός φοβήθηκε πως δεν θα είχε τύχη απέναντι στον Ερντογάν. Σε κάθε περίπτωση, η χώρα αυτή μοιάζει απρόσβλητη από την παγκόσμια πανδημία που έχει πλήξει τον πλανήτη μας, όπως είπε χτες ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Αλλά η Τουρκία δεν ανήκει στον ταπεινό μας πλανήτη, αλλά είναι σε δικό της, δεν εξηγείται αλλιώς.

Επίσης, στην Τουρκία είναι μια χώρα που η λέξη “βασανισμός” είναι άγνωστος. Γιαυτό και κατηγορούν την Ελλάδα για “βασανισμούς” και “φόνους” στον Έβρο. Είναι λογικό αυτό που λένε τα ΜΜΕ στην Τουρκία, στη χώρα εκεί δεν θα τολμούσε ποτέ αστυνομικός ούτε καν να ακουμπήσει κάποιος ο οποίος θα έκανε παράνομη πράξη. Ενώ η Ελλάδα, έχει μεγάλη ιστορία στην παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτό δε λέει και η χτεσινή έκθεση του State Department; Τι, όχι;

ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΕΔΟΣ (Κ): ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΠΥΡΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΟΧΗΜΑ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ. Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΘΕΡΜΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ

Είναι λοιπόν, άνευ λογικής, η προσπάθεια μερικών ΜΜΕ, που λένε πως οι λαθρομετανάστες προσπαθούν να περάσουν από την Τουρκία στην Ελλάδα. Το αντίθετο συμβαίνει, και οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας προσπαθούν να τους κρατήσουν στη χώρα κολαστήριο που λέγεται Ελλάδα. Ευτυχώς, κάποιοι, κατάφεραν να περάσουν τα σύνορα, και βρήκαν θαλπωρή στον Παράδεισο που λέγεται Τουρκία. Απλά, επειδή μπήκαν πολλοί από τον Έβρο, τους μάζεψαν κοντά στην Ανδριανούπολη, και τους μεταφέρουν σιγά σιγά σε παραθαλάσσια ξενοδοχεία στη Νότια Τουρκία, προκειμένου να ξεχάσουν τα βασανιστήρια που πέρασαν σε ελληνικά χέρια. Τι, όχι;

Το θέμα είναι πως αυτά δεν τα γράφουν μόνο τουρκικά ΜΜΕ, τα γράφουν και ΕΛΛΗΝΙΚΑ. Παρακολουθούμε ιστοσελίδες, που “ανδρώθηκαν” κάποτε με το “ΑντιΜνημόνιο”, να μεταδίδουν αμάσητα τα τουρκικά ψεύδη. Να μιλούν για νεκρούς, να μιλούν για κολαστήρια, από το πληρωμένο άρθρο των NYTimes. Ευτυχώς το κατέρριψε άμεσα το site e-amyna.com. Να μιλούν μετά κάποιοι, βασισμένοι σε fake news, για “παραβιάσεις” ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να μιλούν για “φόνους”! Όχι οι Τούρκοι, αλλά οι Έλληνες!

Ν. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ: ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ ΑΠΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Αναγνώστες μας, μας έδειξαν δημοσιεύματα ελληνικών ιστοσελίδων που διαψεύδουν (!!!) την ύπαρξη κρούσματος κορωνοϊού στην Τουρκία. Ελληνικών, όχι μόνο τουρκικών! Ενώ την ίδια στιγμή, στις ΗΠΑ, βρίσκεται σε νοσηλεία ασθενής που ήρθε από Τουρκία. Προφανώς, όταν φεύγεις από τα Ιερά Χώματα της Τουρκίας, χάνεις την προστασία που σου παρέχουν τα γεωμαγνητικά κύματα της ανώτερης τουρκικής ιδεολογίας.

Καθώς παρατηρούμε πως τα δημοσιεύματα, και οι αναρτήσεις στο twitter, προέρχονται από ΜΜΕ και ανθρώπους συγκεκριμένου πολιτικού χώρου, θα θέλαμε να ζητήσουμε, ειλικρινά, να είμαστε όλοι Έλληνες. Θα γράψουμε κάτι που είχαμε γράψει και για την προηγούμενη κυβέρνηση. Οι Ελληνικές κυβερνήσεις εκλέγονται δημοκρατικά από τον λαό. Συνεπώς, θα πρέπει, όσοι δεν τις ψήφισαν, να τις “ανεχτούν” για 4 χρόνια. Δεν θα πέσουν με ψέμματα. Ούτε κατασκευασμένα fake news, που δημιουργούνται από την Τουρκία, αλλά αναπαράγουν αφειδώς οι χρήσιμοι εγχώριοι ηλίθιοι (ευγενικά πάντα το λέμε).

Ο Ν. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕ ΤΟΝ ΥΦΥΠ. ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΩΝ ΗΠΑ ΓΙΑ «ΥΒΡΙΔΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ, ΜΕ ΥΠΟΚΙΝΗΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ»

Αυτή τη στιγμή, ο Ελληνικός Λαός, στη συντριπτική του πλειοψηφία, είναι ενωμένος. Κυβέρνηση, Αξιωματική Αντιπολίτευση, λοιπά Κόμματα, θεωρούν την προσπάθεια της Τουρκίας, εισβολή. Κι αυτό είναι. Είμαστε σε μια πρωτόγνωρη, ημι-εμπόλεμη κατάσταση. Και σε τέτοιες καταστάσεις, όποιος δρα υπέρ του αντιπάλου, ή διαδίδει την προπαγάνδα του, θεωρείται 5η Φάλαγγα.

Από Flight and Space -12 Μαρτίου, 2020 
https://www.ptisidiastima.com/no-koronovirus
-for-turkey-a-true-heaven-on-earth/



Türkische Handelskammertagung in Berlin Am 26.2.43 fand in den Geschäftsräumen der Türkischen Handelskammer für Deutschland in Berlin, Kurfürstendamm, die diesjährige Generalversammlung in Anwesenheit des türkischen Botschafters in Berlin Exz. Saffet Arikan statt. U.B.z.: Den Generalsekretär der Türkischen Handelskammer während seiner Ansprache. In der Mitte vorn am Tisch der Präsident der Türkischen Handelskammer für Deutschland, daneben der hiesige türkische Botschafter Exz. Saffet Arikan

 3.
Ναζί κύριε Ερντογάν είστε εσείς, οι Έλληνες πολέμησαν τον Χίτλερ, 
η Τουρκία όχι, τους πουλούσε χρώμιο στον Β’ΠΠ. 

Την Τετάρτη το πρωί, ο πρόεδρος Ερντογάν μιλώντας στην τουρκική Εθνοσυνέλευση, αποκάλεσε γενικώς τους Έλληνες “Ναζί” επειδή δεν αφήνουν τους πρόσφυγες, μετανάστες απ’όπου γης και γενικώς κάθε καρυδιάς-καρύδι να περάσουν τα σύνορα κατά βούληση και να πάνε όπου θέλουν.

Είμαστε, λοιπόν, “Ναζί” και τα σύνορά μας ένα “Άουσβιτς” με συρματοπλέγματα και φράχτες και φρουρούς που καταπιέζουν τους ελεύθερους ανθρώπους και δεν τους αφήνουν να ζήσουν ελεύθερα και ειρηνικά. Και το ακούμε αυτό από τα χείλη ενός εκλεγμένου αντιπροσώπου μιας χώρας που έχει φυλακίσει τους μισούς κρατικούς του υπαλλήλους, τα δύο τρίτα των δημοσιογράφων, έχει καταπιέσει τη μεγαλύτερη εθνική μειονότητα της χώρας -τους Κούρδους- της οποίας την ύπαρξη εξακολουθεί να αρνείται, έχει διεξάγει συστηματικές εθνοκαθάρσεις στις άλλες δύο μεγαλύτερες μειονότητες -τους Έλληνες και τους Αρμενίους- ενώ ο στρατός του εμπλέκεται σε εισβολή στο έδαφος δύο γειτονικών του χωρών -της Κύπρου και της Συρίας- και συνδέεται επιβεβαιωμένα σε ειδεχθή εγκλήματα πολέμου.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 25 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1945: 
Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΗΡΥΣΣΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Ας προσπαθήσουμε να προσπεράσουμε τον άκρως προσβλητικό χαρακτηρισμό των “Ναζί”, χαρακτηρισμός που για κάθε Ευρωπαίο που σέβεται τον εαυτό του και έχει βιώσει άμεσα το ιστορικό όνειδος του πολέμου του 1939-1945, όπως η Ελλάδα, υποφέροντας στα χέρια του ναζισμού, είναι όχι απλά απαράδεκτος αλλά αφάνταστος ονειδισμός.

Ας προσπαθήσουμε να δούμε τους λόγους, για μια στιγμή, που ο Ερντογάν μας έθεσε όλους στο στόχαστρο του ηθικού του αναθέματος:

Λόγος 1ος- “η Ελλάδα”, κατά τον Ερντογάν, “δεν έχει δικαίωμα να κλείνει τα σύνορά της στους πρόσφυγες που επιθυμούν να περάσουν προς τις πλούσιες χώρες, γιατί αυτό παραβιάζει τις Διεθνείς Συνθήκες περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων”. Η χώρα που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα περισσότερο από κάθε άλλη στον δυτικό κόσμο δεν μπορεί να κάνει μαθήματα χρηστομάθειας. Ειδικά, όταν οι υποδείξεις κατευθύνονται σε μια χώρα, όπως η Ελλάδα, που αποτελεί ιδρυτικό μέλος των Ηνωμένων Εθνών, έχει υπογράψει εξαρχής όλες τις σχετικές συνθήκες και εφαρμόζει τους κανονισμούς της κατά γράμμα. Η Τουρκία είναι αυτή που αναγνωρίζει το διεθνές δίκαιο “α λα καρτ”, το αποδέχεται όταν την συμφέρει και το απορρίπτει όταν δεν ταυτίζεται με τα θέλγητρά της. Όταν ΕΣΥ δεν παίζεις με τους κανόνες, δεν μπορείς να τους επικαλείσαι.

Λόγος 2ος- “Οι πρόσφυγες έχουν αναφαίρετο φυσικό δικαίωμα στην ελευθερία και στην ευτυχία” (που προφανώς ολοκληρώνεται με την διάπλου, εφόσον μιλάμε για “ροές” μέσω από 5-10-20 χώρες μέχρι τη χώρα που οι κοινωνικές της υπηρεσίες δίνουν τα μεγαλύτερα κοινωνικά μερίσματα). Οι πρόσφυγες είναι όποιοι για λόγους πολέμου, θανάσιμης κρίσης ή φυσικής καταστροφής φεύγουν από τη χώρα τους, όπου αντιμετωπίζουν το φάσμα του θανάτου και καταφεύγουν στην αμέσως επόμενη και ασφαλή επικράτεια.

Μπορούν να είναι εσωτερικοί πρόσφυγες, μετακινούμενοι σε άλλη περιοχή αλλά εντός της χώρας τους ή εξωτερικοί, διαφεύγοντας από τα όρια της χώρας τους στην γειτονική χώρα. Από πού προσπαθούν, λοιπόν, να διαφύγουν οι πρόσφυγες της Τουρκίας;

Μήπως από την ίδια την Τουρκία; Οποιοσδήποτε άλλος δεν είναι πρόσφυγας με την νομική έννοια του όρου αλλά μετανάστης, ο οποίος επιδιώκοντας αυθαίρετα να περάσει σε άλλη χώρα, χωρίς χαρτιά, χωρίς λόγο και χωρίς να χρησιμοποιεί τα ενδεδειγμένα σημεία εισόδου, είναι παράνομος και η χώρα έχει κάθε δικαίωμα να του αρνηθεί την είσοδο και να εξετάσει το αίτημά του για άσυλο και επιδόματα.

ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ Ή ΣΚΕΤΟ ΝΑΖΙΣΜΟΣ

Λόγος 3ος- “Οι πρόσφυγες φεύγουν γιατί οι υποδομές στην Τουρκία υπερχείλισαν και η Τουρκία δεν μπορεί να τους υποστηρίξει”. Η Τουρκία είναι μια μεγάλη χώρα 80 εκατομμυρίων ανθρώπων. Έχει “τον ισχυρότερο στρατό και τις καλύτερες δυνάμεις ασφαλείας” ή τουλάχιστον έτσι διακηρύσσει σε όλους τους τόνους εδώ και δεκαετίες και επιπλέον, έχει λαμβάνειν 6 δισεκατομμυρίων Ευρώ από την Ευρωπαϊκή Ένωση το τελευταίο έτος μόνο (συνολικά 30 δις Ευρώ έχουν εισρεύσει στην Τουρκία για τους μετανάστες από το 2011) για να συντονίσει το έργο 64 οργανώσεων υπέρ των προσφύγων και μεταναστών.

Πώς “υπερχείλισε” η Τουρκία και πώς περιμένει να αντεπεξέλθουν τα κράτη της Ε.Ε. που έχουν δεχθεί εκατομμύρια μετανάστες τα τελευταία 10 χρόνια και μόλις τώρα πασχίζουν να βγουν από την οικονομική κρίση της περασμένης δεκαετίας;

 ΜΙΑ ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ: ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΣΣΔ ΣΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΜΕΝΑ ΜΕ ΤΗ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ

Λόγος 4ος- “Η διαρκής ροή προσφύγων είναι αδύνατον να ελεγχθεί από την Τουρκία και πρέπει η Ευρώπη να λάβει το μερίδιό της”. Καταρχήν, πώς η ροή των προσφύγων είναι συνεχής; Είπαμε πως ο πρόσφυγας είναι κάτοικος γειτονικού κράτους που παραβιάζει τους κανόνες φυσιολογικής μετανάστευσης λόγω έκτακτης ανάγκης (πολέμου, κρίσης ή μαζικής δίωξης) και περνά τα σύνορα για να σωθεί.

Η μόνη χώρα σε πόλεμο δίπλα στην Τουρκία είναι η Συρία και αυτός που διεξάγει πόλεμο εκεί είναι η ίδια η Τουρκία. Η Τουρκία διαμαρτύρεται για το κύμα προσφύγων που η ίδια δημιουργεί; Ή μήπως οι πρόσφυγες προσπαθούν να ξεφύγουν από τον εχθρό που τους επιτίθεται καταφεύγοντας στην χώρα του; Τα πράγματα αυτά δεν κολλάνε! Ούτε μπορούμε να επικαλούμαστε εν έτει 2020 το παλαιολιθικό επιχείρημα πως “οι ανθρώπινες ροές είναι απόρροια των ανακατατάξεων του μετα-Ψυχροπολεμικού κόσμου”.

Ο Μεγάλος Δικτάκτωρ: Το αριστούργημα του Τσάπλιν 
ενάντια στο ναζισμό και τη μισαλλοδοξία

Σίγουρα ο Ψυχρός Πόλεμος είχε συγκεντρώσει μεγάλο απόθεμα δυναμικού, τεχνητής φύσεως και το απότομο τέλος του πυροδότησε κάποιες ροές μεταναστών αλλά αυτό έγινε στη δεκαετία του 1990. 30 χρόνια μετά οι “ροές” είναι πιο έντονες από τότε. Τί συμβαίνει; Τί είναι αυτό εκτός από κατευθυνόμενο ανθρωπεμπόριο μεταξύ χωρών που θέλουν να ξεφορτωθούν μέρος του πληθυσμού τους που δεν μπορούν -και δεν θέλουν- να διαχειριστούν και παραγόντων σε κάποιες χώρες που πλουτίζουν κανονίζοντας ένα πολύπλοκα δομημένο σύστημα διακίνησης και αγοραπωλησίας ανθρωπίνων σωμάτων με σκοπό το κέρδος. Αφγανοί, Πακιστανοί, Μπαγκλαντέσιοι, Σουδανοί, Νιγηριανοί, Σομαλοί, Αλγερίνοι συγκροτούν το συντριπτικό ποσοστό των παράτυπων μεταναστών που εισέρχονται εδώ και χρόνια στην Ελλάδα, την Ιταλία και την Ισπανία.

Πώς ταξιδεύουν, με ποιά μέσα και γιατί μέσω Τουρκίας που διαδραματίζει τον στρατηγικό κόμβο προς την Ευρώπη, κερδίζοντας χωρίς αμφιβολία μεγάλα ποσά από τη διακίνηση αυτή. Ας μην γελιόμαστε, λοιπόν: η Τουρκία μπορεί να δεχθεί και πολύ περισσότερους μετανάστες στο έδαφός της και να τους σταματήσει -αν θέλει- ενώ έχει τα μέσα και τα χρήματα να το κάνει, αλλά δεν είναι αυτή τη δουλειά της, δεν γίνονται “μπίζνες” έτσι. Αρκετά με την κοροϊδία!



Λόγος 5ος- “Φασίστες είστε και φαίνεστε”, κυβερνώντας χωρίς αντιπολίτευση, ουσιαστικά, ο Ερντογάν έχει μεγαλύτερες ομοιότητες με το καθεστώς του ακατονόμαστου από όσο θέλει να παραδεχθεί. Ανήλθε στην εξουσία μέσα από ένα νέφος λαϊκής επιδοκιμασίας σε περιόδους σκληρής οικονομικής και πολιτικής αστάθειας για την Τουρκία, όπως και το ναζιστικό κόμμα στη Γερμανία, έχοντας κάνει φυλακή και λαμβάνοντας απρόθυμα το χρίσμα της εξουσίας από τους συντηρητικούς ηγέτες της χώρας του (οι ομοιότητες συνεχίζονται).

Σε ελάχιστο διάστημα, αποδόμησε τον κρατικό μηχανισμό, απομακρύνοντας τους “άλλους” και στελεχώνοντάς τον με άτομα πιστά στον ίδιο και στο κόμμα του ενώ σύντομα στράφηκε και κατά των στενών συνεργατών του, που απομακρύνθηκαν ή δυσφημίστηκαν από τα όργανα προπαγάνδας. Στο εξωτερικό, πρόβαλε διεκδικήσεις έναντι όλων και συχνά πέτυχε να δημιουργήσει τετελεσμένα σε συνοριακές διαφορές με το Ιράκ, τη Συρία, την Κύπρο και την Ελλάδα. Κάθε αντιπολιτευτική φωνή από δικαστές, στρατιωτικούς, πολιτικούς, δημοσιογράφους καταπνίγηκε με συνοπτικές διαδικασίες.

Ο Ερντογάν παίζει πιο επιδέξια το γνωστό παιχνίδι του σύγχρονου Τουρκισμού από οποιονδήποτε κεμαλιστή: Βασίζεται στο γεωπολιτικό βάρος της χώρας του ως διάδρομο μεταξύ Ανατολής και Δύσης, διατηρεί σχέσεις με όλους και τις ακολουθεί αρκετά για να προτρέψει τον αντίζηλό του να τον δελεάσει με μεγαλύτερα ανταλλάγματα. Στο τέλος, Ρώσοι, Αμερικανοί, Ευρωπαίοι, Άραβες, Χριστιανοί ή μουσουλμάνοι, ο Τούρκος θα πάρει το μερίδιό του από όλους.

6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941: Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΝ ΝΑΖΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 
ΚΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ ΤΟΥ Β’ ΠΠ

Επιμύθιο #1: Στο μακρυνό 1940, οι σχέσεις της Τουρκίας με το Ναζιστικό καθεστώς δεν ήταν απλά “εγκάρδιες” αλλά αλληλένδετες. Προπολεμικά η Τουρκία δενόταν με συμμαχία με την Βρετανία και τη Γαλλία αλλά τον Ιούνιο του 1940 (αφού η Γαλλία έπεσε) έστειλε ενημέρωση πως δεν δεσμευόταν από συμφωνίες με κράτη που δεν υπήρχαν και κήρυξε ουδετερότητα. Ουδετερότητα, φυσικά, σήμαινε και αμεροληψία και άρνηση να λάβει το μέρος του ενός ή του άλλου αλλά αυτό δεν τηρήθηκε.

Αμέσως ξεκίνησε ένα “φλερτ” με την ναζιστική Γερμανία ενορχηστρωμένο από τον Γερμανό πρεσβευτή και πρώην καγκελάριο Φραντς φον Πάπεν. Αυτό οδήγησε στη σύναψη Συμφώνου μη Επιθέσεως (τα σύμφωνα αυτά ήταν ωραιοποιημένες συνθήκες συμμαχίας) που οδήγησε σε πιο ενεργό Σύμφωνο Φιλίας και Συνεργασίας τον Ιούνιο του 1941.

Οι αγαθές σχέσεις μεταξύ των δύο δικτατοριών (αμφότερα τα συστήματα εξουσίας ήταν μονοκομματικές κυβερνήσεις που εκλέγονταν χωρίς εκλογές υπό τον όρο της έκτακτης εθνικής ανάγκης) έγιναν πιο στενές λίγους μήνες αργότερα, όταν τον Οκτώβριο υπογράφηκε η “Συμφωνίες Κλώντιους”.

Με βάση αυτές, χιλιάδες τόνοι ορυκτών κι άλλων πρώτων υλών πουλήθηκαν στην Γερμανία για την κίνηση της βιομηχανίας της ξεπληρώνοντάς την με ατμομηχανές, εργοστασιακό εξοπλισμό και πολεμικό υλικό. Την ίδια στιγμή, η Βρετανία προσέφερε Spitfire και χρήματα για να διεμβολίσει τις αποστολές ενίσχυσης της ναζιστικής βιομηχανίας και η Τουρκία κέρδιζε διπλά.

Φήμες πως το χρηματιστήριο της Κωνσταντινούπολης αποτελούσε “πλυντήριο” μαύρου χρήματος για τις περιουσίες των Εβραίων, κρατών υπό κατοχή και άλλων “εχθρών του κράτους” όλο αυτό το διάστημα επιβεβαιώθηκαν μόλις το 1947 με το άνοιγμα των αρχείων της Reichsbank.

Τελικά, τον Απρίλιο του 1944, με τους Σοβιετικούς να έχουν μπει στα Βαλκάνια κόβοντας τη γεωγραφική σύνδεση με τον “συνεταίρο”, η Τουρκία έκοψε τις σχέσεις με τη ναζιστική Γερμανία και τον Φεβρουάριο του 1945 της κήρυξε και τον πόλεμο για να κερδίσει θέση στο τραπέζι των νικητών.



Επιμύθιο #2: Στο όχι-τόσο-μακρυνό 2011, η γειτονική Συρία βυθιζόταν σε έναν εμφύλιο πόλεμο μεταξύ του καθεστώτος του Άσσαντ και του μωσαϊκού των αντιπολιτευομένων δυνάμεων πυροδοτώντας κύμα προσφύγων. Η Τουρκία τότε διακήρυξε την πολιτική “ανοιχτών συνόρων” λέγοντας πως θα δεχόταν τους πάντες.

Focus: «Οι Ναζί κατέστρεψαν εντελώς την οικονομία της Ελλάδας»

Τα επόμενα χρόνια οι περιοχές της Βόρειας Συρίας άδειασαν από ανθρώπους ενώ παρατηρήθηκε και το φαινόμενο εισροής προσφύγων στη Συρία από τα τουρκικά σύνορα. Δεν ήταν, φυσικά, οι παλιοί κάτοικοι που γύριζαν πίσω αλλά ισλαμιστές αντάρτες στρατολογημένοι από τη Μέση Ανατολή και κοινότητες της Ευρώπης που συγκεντρώνονταν στην Τουρκία, εκπαιδεύονταν, εξοπλίζονταν και στέλνονταν στη μάχη.

Η Τουρκία είχε και έχει βασικό ρόλο στην κατάσταση του πολέμου στη Συρία και στα εγκλήματα που έλαβαν χώρα εκεί. Για όσους θυμούνται, μάλιστα, συνέβη και τότε το φαινόμενο να κλείσει τα σύνορα στους πρόσφυγες που αποδεκατίζονταν με τον πιο βάναυσο τρόπο από τους ανεξέλεγκτους σφαγείς των ισλαμιστών καταδικάζοντάς τους σε βέβαιο θάνατο, ενώ την ίδια στιγμή οι “μαχητές” μπαινόβγαιναν από τα σύνορα κανονικά. Οι εικόνες είναι χαρακτηριστικές και τα έργα των φραχτών έχουν βελτιωθεί από τότε με χρήματα που η Ε.Ε. και ο ΟΗΕ έδιναν για την ανακούφιση των προσφύγων.





Επιμύθιο #3: Τον όρο “ναζί” η Τουρκία τον έχει εύκολο να τον μοιράζει γενικά σε όσους της εναντιώνονται ακόμα και σε μικρά θέματα. Πριν δύο μόλις χρόνια, οι Ολλανδοί “λούστηκαν” τον χαρακτηρισμό του πολυχρονεμένου ως “απόγονοι των Ναζί και φασίστες” γιατί απαγόρευσαν τη διενέργεια κομματικών συγκεντρώσεων Τούρκων πολιτών που στήριζαν τον Ερντογάν και το κόμμα του εν μέσω εκλογών.

Ο Ερντογάν προσπάθησε να κάνει τότε όλη την Ευρώπη κτήμα του και τις κοινότητες των Τούρκων που κατοικούν στην Ευρώπη και σιτίζονται σε μεγάλο ποσοστό από τα κοινωνικά επιδόματα, μέρος της εκστρατείας του. Όταν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αντέδρασαν, έγιναν στόχος αισχρών χαρακτηρισμών. Εξίσου “ναζί” ήταν και οι Γερμανοί μια εβδομάδα πριν για τους ίδιους λόγους. Ίσως, λοιπόν, να μην πρέπει να αισθανόμαστε τόσο ξεχωριστοί αφού ο Ερντογάν δεν είναι καν πρωτότυπος τρία χρόνια μετά.

Η Τουρκία είναι -λένε- “ο επιτήδειος ουδέτερος”. Μια διπλωματική φράση για να μην πούμε αυτό που πραγματικά είναι: καιροσκόπος, αριβίστας, κτηνώδης ατομικιστής και χειραγωγός της δυστυχίας και μαστροπός των σύγχρονων λαθρεμπόρων ανθρώπινων ζωών. Κανείς δεν μπορεί να δέχεται μαθήματα ηθικού πλεονεκτήματος από έναν τέτοιο υποκριτή. Και κανείς δεν χρειάζεται να ανέχεται χαρακτηρισμούς “ναζί” από συνεργάτες του ναζισμού και κερδοσκόπους της εθνοκάθαρσης.

Η ώρα έφτασε η στρατηγική ψυχραιμία να μετατραπεί σε αχαλίνωτη αντίδραση και να εξαπολύσει τη χολή που πότιζε τόσα χρόνια την Ελλάδα και την Κύπρο αυτός ο διεθνής εγκληματίας. Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών έχουν εκθέσει την Άγκυρα στα μάτια του Δυτικού κόσμου. Καιρός να κάνουμε το επόμενο βήμα και να εκθέσουμε την Τουρκία για αυτό που είναι: βομβαρδίζοντας με στοιχεία, φωτογραφίες, πληροφορίες και ονόματα την κοινή γνώμη, από την κυβέρνηση μέχρι τον τελευταίο πολίτη.

Δώστε ουσία στην δυσαρέσκεια παραδίδοντας απτές αποδείξεις στα χέρια του κόσμου. Για να μην αφεθεί να κάνει το επόμενο βήμα.

*Πληροφορίες για τις σχέσεις Τουρκικού κράτους και χιτλερικού καθεστώτος στην έκθεση του Αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών

Από Stathis Vasileiou -12 Μαρτίου, 2020 

https://www.ptisidiastima.com/
turks-collaboratiors-of-the-nazis-dare-to-call-greek-nazis/

Γκας (Κώστας) Μπιλιράκης


4.
Καταπέλτης ο Μπιλιράκης για NY Times: 
Μην γίνεστε κέντρο διανομής των απόψεων της τουρκικής κυβέρνησης.

 Ο βουλευτής (Ρεπουμπλικάνος από τη Φλόριντα) κατηγορεί την εφημερίδα New York Times για παραπληροφόρηση αναφορικά με το ρεπορτάζ που δημοσίευσε με τίτλο: "We are like Animals: Inside Greece's Secret Site for Migrants''

Ο κ. Μπιλιράκης σημειώνει ότι είναι ανεξήγητη η απόφαση της εφημερίδας και των ανταποκριτών της να μην ασχοληθούν με την αποσταθεροποιητική κίνηση της Τουρκίας να μεταφέρει χιλιάδες ανθρώπους στα σύνορα της Ευρώπης (όπως θεωρεί τα σύνορα της Ελλάδας).

 Σημειώνει ότι όσοι συνελήφθησαν δεν είναι από τη Συρία, αλλά από το Αφγανιστάν, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, τη Σομαλία, το Ιράκ και την Τουρκία. 

Ο βουλευτής υπογραμμίζει ότι οι πηγές της εφημερίδας είναι όλες τουρκικές -κάτι που παραβιάζει τη δημοσιογραφική δεοντολογία. Σύμφωνα με τον κ. Μπιλιράκη, τα "γεγονότα" -βάζει ο ίδιος τη λέξη σε εισαγωγικά- όπως τα παρουσιάζει η New York Times, δεν συμφωνούν με τις ενημερώσεις που έχει στη διάθεσή του το Κογκρέσο και η οποία προέρχεται βασικά από την αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα.

https://hellasjournal.com/2020/03/katapeltis-o-bilirakis-gia-ny-times-min-gineste-kentro-dianomis-ton-apopseon-tis-tourkikis-kivernisis/

12/3/2020