Επιτακτική Ανάγκη για άμεση και υψηλή Επιχειρησιακή Διαθεσιμότητα στις Ένοπλες Δυνάμεις μας, πριν είναι πολύ αργά.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΣΧΕΤΙΚΑ  ΚΕΙΜΕΝΑ:

(1) *  Ελλάδα-Τουρκία:Ισχύς, ισορροπία ισχύος, εξοπλισμοί 

(2) * Ελλάδα-Τουρκία

(3) * ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ: 
Ελλάδα – Κύπρος – Τουρκία.


 Επιτακτική Ανάγκη για άμεση και υψηλή Επιχειρησιακή Διαθεσιμότητα στις Ένοπλες Δυνάμεις μας, πριν είναι πολύ αργά.

Με αφορμή την πρόσφατη τουρκική προκλητικότητα υπάρχει πλέον στα ηλεκτρονικά και έντυπα ΜΜΕ απόλυτη συμφωνία ότι θα πρέπει να ενισχυθεί η αποτρεπτική (και η αμυντική) μας ικανότητα με αντίστοιχη αύξηση και βελτίωση των στρατιωτικών μας δυνατοτήτων.

Βέβαια η σχετική αρθρογραφία, πολλές φορές υποκινούμενη και από στρατιωτικούς κύκλους που φοβούνται μην υστερήσουν στη «μοιρασιά», άρχισε να δημιουργεί μια αίσθηση απεριορίστων οικονομικών δυνατοτήτων, ξεχνώντας την τιτάνια προσπάθεια που καταβάλλει και θα καταβάλλει για αρκετό καιρό ακόμα η Κυβέρνηση και ο ελληνικός λαός για να αντιμετωπίσει την σοβαρή οικονομική κρίση που δημιούργησε ξαφνικά ο κορωνοιός.

Φυσικά, όπως είναι γνωστό στην Ελλάδα, όλοι θέλουν να αποκτήσουν μια Φερράρι και στο πλαίσιο αυτό της γενικευμένης ευφορίας στον αμυντικό τομέα, «υπάρχει» ανάγκη για 15 καινούργιες φρεγάτες, νέα υποβρύχια και νέα ελικόπτερα  παράλληλα με τις δυο γαλλικές φρεγάτες Belh@rra που φαίνεται ότι θα αποκτήσουμε μετά το 2025.  

Η Πολεμική Αεροπορία θεωρεί βέβαιο ότι θα μπει στο πρόγραμμα των πανάκριβων F- 35 μετά το 2026 με ενδεχόμενη αγορά 20 αεροσκαφών παράλληλα με νέα drones και ενδεχομένως Αεροσκάφη Εναερίου Ανεφοδιασμού ενώ ο Στρατός οραματίζεται νέα Τεθωρακισμένα οχήματα Μάχης, νέα τακτικά και μεταφορικά οχήματα και νέα τυφέκια.

Συγχρόνως θα γίνει προσπάθεια η αμυντική μας βιομηχανία να ξαναπάρει μπροστά μέσα από συμπαραγωγές για τα οπλικά συστήματα που θα επιλεγούν προσφέροντας θέσεις εργασίας και αύξηση του ΑΕΠ.

Όλα αυτά είναι υπέροχα και μακάρι όλα να υλοποιηθούν και να ενισχυθούν και να βοηθηθούν τόσο οι Ένοπλες Δυνάμεις όσο και η οικονομία μας. Η Κυβέρνηση θα αποφασίσει σχετικά, με βάση τα σχέδια, τις δυνατότητες και τους στόχους της.

Αν θελήσουμε να αναλύσουμε όλα τα παραπάνω αμυντικά προγράμματα θα διαπιστώσουμε ότι όλα είναι μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Όλα σχεδόν τα παραπάνω προγράμματα χρειάζονται χρόνια για να αποκτηθούν και για να καταστούν επιχειρησιακά. Με εξαίρεση ίσως τα drones και με την πιο αισιόδοξη προσέγγιση, κανένα νέο οπλικό σύστημα δεν πρόκειται να ενισχύσει τις ΕΔ μας πριν το 2025-26.

Όσα οι Ένοπλες Δυνάμεις ονειρεύονται και επιθυμούν δεν θα έχουν καμία επίδραση στην  αμυντική ισορροπία του σήμερα ή του αύριο. Γιατί μέχρι όλα αυτά να υλοποιηθούν στο δεύτερο μισό της δεκαετίας μας, εκτιμάται ότι, θα έχει τροποποιηθεί η ισορροπία ισχύος της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου, Μέσης Ανατολής και Βορείου Αφρικής και ενδεχομένως θα έχουν αλλάξει τα σύνορα και η κυριαρχία σε κάποιες περιοχές.

Τα γεγονότα εξελίσσονται πολύ γρήγορα και εμείς φαίνεται ότι προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε την επείγουσα πραγματικότητα με μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και λύσεις μακράς πνοής. Δυστυχώς τις νέες κρίσεις που θα παρουσιαστούν αύριο, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να τις αντιμετωπίσουμε αύριο, και μάλιστα κατά άριστο τρόπο.

Επομένως, χρειαζόμαστε επιπλέον ένα συγκεκριμένο βραχυπρόθεσμο αμυντικό σχεδιασμό που θα στηρίζεται στην πλήρη αξιοποίηση του υπάρχοντος αμυντικού υλικού. Θα πρέπει ΟΛΑ τα οπλικά συστήματα, πολεμικά σκάφη, ιπτάμενα μέσα όλων των τύπων, μέσα βολής, μεταφορικά και επικοινωνιακά μέσα και ότι άλλο διαθέτουν οι Ένοπλες Δυνάμεις να αποκτήσουν (αν βέβαια δεν έχουν ήδη αποκτήσει) διαθεσιμότητα στο 100% (επιθυμητό αλλά και δύσκολο) ή τουλάχιστον σε πρώτη φάση στο διεθνές όριο επιχειρησιακής διαθεσιμότητας του 80%  για κάθε τύπο αμυντικού υλικού ή μέσου.

Και αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο. Θα πρέπει η αρμόδια Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών και οι αντίστοιχοι τεχνικοί, οικονομικοί και επιχειρησιακοί κλάδοι των Επιτελείων να ενεργοποιηθούν και να δουλέψουν διαρκώς στο κόκκινο για να πετύχουν αυτό το αποτέλεσμα άμεσα (αύριο δηλαδή) όπως απαιτεί η διεθνής κατάσταση στην περιοχή μας. Και φυσικά να διατεθούν από την κυβέρνηση ή να ανευρεθούν άμεσα με οποιονδήποτε τρόπο τα απαραίτητα υψηλά κονδύλια που απαιτούνται για αυτή την επιχειρησιακή μας αναβάθμιση. 

Η καθοριστικής σημασίας αυτή αύξηση της διαθεσιμότητας που έπρεπε να είχε γίνει χθες (αν δεν έχει ήδη γίνει, δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω λεπτομερώς) είναι ένα ξεκάθαρα μετρήσιμο μέγεθος που μπορεί να ελεγχθεί εύκολα και συνεπάγεται ευθύνες για αυτούς που δεν θα φροντίσουν να υλοποιηθεί. Είναι απόλυτα αποδεκτό να μην υπάρχει η δυνατότητα να αποκτηθούν επιπλέον αμυντικές δυνατότητες  υψηλής τεχνολογίας και εξαιρετικά υψηλού κόστους, δεν είναι όμως αποδεκτό να μην είναι διαθέσιμα και πλήρως επιχειρησιακά τα υπάρχοντα οπλικά συστήματα και μέσα που έχουν ήδη αποκτηθεί από το υστέρημα του ελληνικού λαού.

Είναι σίγουρο ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις θα εκτελέσουν την αποστολή τους με ότι διαθέτουν, όχι με ότι ονειρεύονται. Η πλήρης επιχειρησιακή ετοιμότητα των Ενόπλων μας Δυνάμεων, όπως είναι τώρα εξοπλισμένες,  είναι ένα κύριος παράγων ισχυρής αποτροπής απόλυτα απαραίτητος για το καλύτερο και ασφαλέστερο αύριο πού όλοι οραματιζόμαστε και επιδιώκουμε.
‘Για μια Ελλαδα υπερήφανη και ισχυρή’

Στρατηγός Μιχαήλ Δημητρίου Κωσταράκος
Επίτιμος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ
π. Πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής της ΕΕ 
‘We deserve a stronger Europe’


13 Μαΐου 2020


           ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ             

   Ελλάδα-Τουρκία:Ισχύς, ισορροπία ισχύος, εξοπλισμοί .  




1.
Η συμφωνία του ΠΝ με το USN για τα ελικόπτερα MH-60R 
δεν μοιάζει πολύ με win-win… ιδού γιατί.

Αναγκαζόμαστε εκ των πραγμάτων να επανέλθουμε στο ίδιο θέμα… Προσπαθήσαμε σε πρώτη φάση να αναδείξουμε τους λόγους για τους οποίους η προμήθεια τεσσάρων ή εφτά ελικοπτέρων τύπου MH-60R, δεν αποτελεί κατά τη γνώμη μας προτεραιότητα για το Πολεμικό Ναυτικό και την ελληνική άμυνα. Υπήρξαν φυσικά και άλλα δημοσιεύματα σχετικά με το ζήτημα αυτό, τα οποία εστιάζουν κυρίως στο κόστος της εν λόγω προμήθειας. Για εμάς δεν τίθεται θέμα κόστους, αλλά ζήτημα προτεραιότητας της συγκεκριμένης επιχειρησιακής απαίτησης-ανάγκης. Στο θέμα αυτό απλά καταθέτουμε τη δική μας άποψη, χωρίς να σημαίνει ότι όποιος διαφωνήσει θα χρήζει αυτομάτου “στολισμού” με… κοσμητικά επίθετα και ιοβόλα υπονοούμενα.

Να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά όμως. Με βάση την ανακοίνωση της DSCA της 12 Ιουλίου του 2019, η Ελλάδα θα κληθεί να πληρώσει 600 εκατομμύρια δολάρια για την προμήθεια εφτά ελικοπτέρων MH-60R, μαζί με όπλα, εξοπλισμό υποστήριξης και εκπαίδευσης και ανταλλακτικά. Μία απλή διαίρεση αποκαλύπτει ότι κάθε ελικόπτερο θα μας κοστίσει 85,714 εκατομμύρια δολάρια. Με βάση τα αναγραφόμενα από την DSCA πάντα.

Οι Ινδοί με το ίδιο ακριβώς πακέτο όπλων και συστημάτων και περισσότερα ανταλλακτικά, πάλι σύμφωνα με την DSCA θα πληρώσουν 2,6 δισεκατομμύρια δολάρια. Ήτοι 108,3 εκατομμύρια δολάρια ανά αεροσκάφος. Τελικά η συμφωνία που υπογράφηκε στις 20 Φεβρουαρίου του 2020 είναι ύψους 2,4 ή 2,12 δισεκατομμυρίων δολαρίων, καθώς έχουν γραφτεί και τα δυο ποσά σε έγκυρες διεθνείς πηγές.

Ήτοι 88,3 εκατομμύρια δολάρια ανά αεροσκάφος. Δηλαδή το ίδιο κατά προσέγγιση ποσό που καλείται να πληρώσει και η Ελλάδα για κάθε ένα από τα εφτά MH-60R που της προτείνονται. Και για να κλείσουμε με το συγκεκριμένο ζήτημα…

Αυτή είναι η τιμή και ένα μέρος της θα αποδοθεί στο USN που θα λειτουργήσει ως ο κύριος αντισυμβαλλόμενος έναντι της Sikorsky από την πλευρά του Αμερικανικού Δημοσίου, στο πλαίσιο του προγράμματος FMS (διακρατική σύμβαση) που θα καταρτιστεί εάν υλοποιηθεί.

Κατά τη γνώμη μας, το Πολεμικό Ναυτικό δεν χρειάζεται τα ελικόπτερα -όχι γενικώς, αλλά κατά προτεραιότητα, στη σημερινή συγκυρία- για λόγους που έχουμε αναλυτικά αναπτύξει, ενώ από την άλλη πλευρά, το USN προσπαθεί να τα πουλήσει γιατί απλά έχει πλεόνασμα.

Χαρακτηριστικό είναι το δημοσίευμα του ιστοχώρου The Drive, του Φεβρουαρίου του 2019. Εξηγεί λεπτομερώς γιατί το Ναυτικό των ΗΠΑ βρέθηκε με σημαντικό πλεόνασμα τέτοιων ελικοπτέρων τη στιγμή που έχει πολλές άλλες επιχειρησιακές ανάγκες για την κάλυψη των οποίων πρέπει να εξασφαλίσει κονδύλια.

Για όποιον επιθυμεί να το διαβάσει είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικό. Εμείς θα σταθούμε σε δύο σημεία του. Μεταξύ άλλων αναφέρεται λοιπόν:
-“Μέχρι τον Ιούλιο του 2018 το USN είχε καταγεγραμμένη απαίτηση για 206 ελικόπτερα ΜΗ-60R συν 29 που θα αξιοποιήσει ως εφεδρικά”. Και συνεχίζει παρακάτω…
-“Την ίδια περίοδο βρέθηκε να έχει στην κατοχή του 270 τέτοια ελικόπτερα. 35 περισσότερα από τις καταγεγραμμένες ανάγκες του”.

Το εν λόγω δημοσίευμα αναφέρει και πολλά άλλα στοιχεία (κόστη συντήρησης και αποθήκευσης που θα βαρύνουν το USN τα επόμενα χρόνια με εκατομμύρια δολάρια κ.ο.κ.), που πραγματικά δεν χρειάζεται να παραθέσουμε εδώ.

Αυτό που έχει σημασία, κατά την υποκειμενική μας άποψη πάντα, είναι το εξής: Από τα 35 MH-60R που περισσεύουν, πουλήθηκαν τα 24 στην Ινδία. Ας αναζητηθούν λοιπόν αλλού αγοραστές για τα υπόλοιπα 11.

Γνωρίζουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο υπάρχων στόλος στο Πολεμικό Ναυτικό. Δεδομένων των συνθηκών και των αναγκών – προτεραιοτήτων όμως, μήπως θα μπορούσε να προκύψει μια πολύ καλύτερη και οικονομικώς πιο ορθολογική από την οπτική γωνία του ελλαδικού ανύπαρκτου εξοπλιστικού προϋπολογισμού διευθέτηση. Ίσως συνολικότερη και πιο οραματική εφόσον είναι και διακρατική.

Όχι όποιος “προλάβει” παίρνει, διότι αργότερα που θα έρχεται ο ο λογαριασμός άλλες προτεραιότητες θα είναι πλέον σε απελπιστικό σημείο, όμως η εξυπηρέτηση της οφειλής θα είναι μονόδρομος. Σε αυτή την περίπτωση ένας θα γελάει και ένας θα κλαίει, στο δίδυμο Πολεμικό Ναυτικό και ο αντισυμβαλλόμενός του. Εναλλακτική επιλογή δεν υπάρχει.

Αν δεν βρεθούν λοιπόν πελάτες για τα πλεονάζοντα ελικόπτερα (αυτό ασφαλώς είναι προτεραιότητα), ας τα παραχωρήσει το USN στο ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό έναντι ενός… κάπως πιο συμβολικού τιμήματος, όχι με τρόπο που να συγκαλύπτεται ο λανθασμένος υπολογισμός των αναγκών του.

Έτσι και θα εισπράξει το ποσό διεκπεραίωσης μέσω του προγράμματος FMS που θα υλοποιηθεί και φυσικά θα απαλλαγεί από το κόστος συντήρησης και αποθήκευσής τους. Ή για να δημιουργούσαν το κατάλληλο κίνητρο στην Ελλάδα να προχωρήσει, π.χ. ας παίρναμε τρία ελικόπτερα εάν ήταν να λάβουμε ως δωρεάν βοήθεια από τον Σύμμαχο άλλα δύο. Είναι και κλειστό το Κογκρέσο… “Win-win”, do you understand???

Στέργιος Δ. Θεοφανίδης

https://www.defence-point.gr/news/i-symfonia-pn-me-to-usn-gia-ta-mh-60r-den-mas-moiazei-kai-poly-win-win-idoy-giati?fbclid=IwAR2C2-4bZqBM2uGflpeUJDtzP7VButFMDFSqvh-GNUTNIs8qxMScdo3fYQg


   7/5/2020 


2.
“Ξεμένουμε” από μεταγωγικά αεροσκάφη; Βάζουν στο “ψυγείο” 
τη συμφωνία υποστήριξης των C-27!

Πληροφορίες αναφέρουν ότι ανάμεσα στα προγράμματα που “μπαίνουν ψυγείο” λόγω της οικονομικής κρίσης που ήδη εξελίσσεται και επιβάλλει “επανασχεδιασμό” των εξοπλισμών είναι και η συμφωνία για την υποστήριξη των μεταγωγικών αεροσκαφών C-27! Δεν γνωρίζουμε με ποια κριτήρια γίνεται ο επανασχεδιασμός, αλλά είμαστε βέβαιοι πως το ΓΕΑ θα έχει ενημερώσει την πολιτική ηγεσία για τις διαθεσιμότητες των αεροσκαφών! Από τα 8 αυτή τη στιγμή πετά ένα! Αν πράγματι αφήσουμε στην άκρη τη σύμβαση υποστήριξης τους, τότε μάλλον τα ξεχνάμε οριστικά! Θα είναι μία ακόμη ελληνική πρωτοτυπία: αγοράσαμε 12, δεν παραλάβαμε τα 4 για να μπορέσουμε υποτίθεται να πετάξουμε τα υπόλοιπα 8, από τα οποία πέταγαν ένα με δύο! Και τώρα;

Για να θυμηθούμε λίγο την απίθανη υπόθεση που μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να συμβεί. Πληρώσαμε τα αεροσκάφη, αλλά έπρεπε να υπογράψουμε και συμφωνία υποστήριξης τους! Το 2012 αποφασίστηκε να μην παραληφθούν τα τέσσερα τελευταία, με τη δικαιολογία ότι με τα χρήματα που θα εξοικονομούσαμε θα λύναμε το πρόβλημα υποστήριξης των υπόλοιπων 8.

Το 2012 ελήφθη η απόφαση που έλεγε: “Για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από τη νέα δημοσιονομική πολιτική και κατόπιν συνεννόησης με το υπουργείο Οικονομικών, παρακαλούμε όπως προβείτε άμεσα και με πλήρη κατοχύρωση των συμφερόντων του Ελληνικού Δημοσίου, σε τροποποίηση της προμήθειας αεροσκαφών μεταφοράς C-27. Η εν λόγω προμήθεια θα αφορά πλέον 8 και όχι 12 αεροσκάφη σύμφωνα με την πρόταση της προμηθεύτριας εταιρείας και με δεδομένο ότι από το 2007 εκκρεμεί η παράδοση τεσσάρων αεροσκαφών για τα οποία το Ελληνικό Δημόσιο έχει εκπληρώσει τα προαπαιτούμενα προμήθειάς τους”.

Λεπτομέρεια: Τα τέσσερα τελευταία αεροσκάφη ήταν αυτά που ενδιέφεραν περισσότερο γιατί θα ήταν αυτά που θα είχαν τη δυνατότητα ανεφοδιασμού στον αέρα. Η κατασκευάστρια εταιρεία ζήτησε παράταση στις παραδόσεις γιατί αντιμετώπισε διάφορα προβλήματα στην πιστοποίηση του συστήματος εναέριου ανεφοδιασμού.

Για τα τέσσερα αεροσκάφη, για τα οποία εκκρεμούσε παράδοση, η Ελλάδα είχε πληρώσει 80 εκατομμύρια ευρώ ως προκαταβολή, το 80% της αξίας τους.

Τον Νοέμβριο του 2010 ο Ιταλός υφυπουργός Άμυνας με επιστολή του πρότεινε να μην παραδοθούν στην Ελλάδα τα τέσσερα αεροσκάφη και το ποσό της προκαταβολής να μετατραπεί σε ανταλλακτικά και τεχνική υποστήριξη των οκτώ αεροσκαφών που μας απομένουν. Το Ανώτατο Αεροπορικό Συμβούλιο με Αρχηγό τότε τον Αντώνη Τσαντηράκη είχε πει ΟΧΙ στη πρόταση.

Παρόλα αυτά η συμφωνία τροποποίηθηκε αλλά λύση στο πρόβλημα υποστήριξης δεν υπήρξε! Τα τελευταία 4 χρόνια “δουλευόταν” η συμφωνία για την υποστήριξη των αεροσκαφών και όπως λένε οι πληροφορίες όλα έδειχναν ότι πολύ σύντομα θα “έπεφταν” υπογραφές. Τώρα μαθαίνουμε ότι μπαίνει “ψυγείο”.

Το ερώτημα είναι τι θα γίνει με το στόλο των μεταγωγικών της ΠΑ. Μήπως ο ΥΕΘΑ να ζητήσει από τον Α/ΓΕΑ, μια λεπτομερή ενημέρωση με αριθμητικά στοιχεία;

Από Militaire News -14/05/2020 

https://www.militaire.gr/quot-xemenoyme-quot-apo-metagogika-aeroskafi-vazoyn-sto-quot-psygeio-quot-ti-symfonia-ypostirixis-ton-c-27/?fbclid=IwAR33b01WOPRS7TnAD52S4NNLG2zikL9SrX_3ZQlLZgDombGrJTLLHqbH2iU


3.
Τορπίλες βαρέως τύπου για τα υποβρύχια 214 – Πώς προχωρούν τα υπόλοιπα εξοπλιστικά προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού.

Στην απόκτηση των Γερμανικών τορπιλών βαρέως τύπου για το οπλοστάσιο των πανίσχυρων υποβρυχίων κλάσης ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ αλλά και για το αναβαθμισμένο υποβρύχιο ΩΚΕΑΝΟΣ καταλήγουν, σύμφωνα με πληροφορίες, οι αρμόδιες αρχές δηλαδή η Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών και Επενδύσεων που έχει την ευθύνη των προμηθειών σε συνεργασία με το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού.

Μόνο τυπικές διαδικασίες απομένουν όπως η οριστική έγκριση από ΚΥΣΕΑ και Βουλή. Από τον Σεπτέμβριο αναμένεται να προχωρήσει το εξοπλιστικό πρόγραμμα το οποίο αναβαθμίζει κατακόρυφα τις δυνατότητες των πιο σύγχρονων-κατά γενική ομολογία- συμβατικών υποβρυχίων στον κόσμο που διαθέτει το Πολεμικό Ναυτικό.

Το πρόγραμμα αφορά απόκτηση 36 τορπιλών βαρέως τύπου DM-2A4 αλλά και τον εκσυγχρονισμό μέρους των 112 παλαιότερων τορπιλών SUT τις οποίες έχει αποκτήσει η Διοίκηση Υποβρυχίων από τις αρχές τις δεκαετίας του 80’. Στο ίδιο πρόγραμμα προβλέπεται η απόκτηση και αντιμέτρων για τα υποβρύχια κλάσης 214. Πληροφορίες αναφέρουν ότι η Γερμανική πρόταση υπερίσχυσε τόσο της Γαλλικής με την F21 όσο και της Ιταλικής με την Black Shark καθώς οι Γερμανικές τορπίλες είναι απόλυτα συμβατές με τα συστήματα που διαθέτουν τα υποβρύχια 214 αλλά και το αναβαθμισμένο 209 ΩΚΕΑΝΟΣ.

Με την απόκτησή τους εκτινάσσονται κατακόρυφα οι επιχειρησιακές δυνατότητες των Ελληνικών υποβρυχίων. Οι νέες τορπίλες έχουν τη δυνατότητα να εξαπολύονται από πολύ μεγαλύτερες αποστάσεις, να κατευθύνονται με απόλυτη ακρίβεια, να μην επηρεάζονται από αντίμετρα και να προκαλούν σοβαρότερη καταστροφή αφού μεταφέρουν αυξημένη ποσότητα εκρηκτικής ύλης.

Ήδη τα υποβρύχια κλάσης ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ σε όλες τις Εθνικές αλλά και συμμαχικές ασκήσεις, όπως η Dynamic Manta αποτελούν “εφιάλτη” για τα πλοία επιφανείας. Η αναερόβια πρόωση που διαθέτουν τα κάνει αθόρυβα και σε συνδυασμό με τα υπερσύγχρονα ηλεκτρονικά τους τα μετατρέπουν σε σιωπηλούς και ταυτόχρονα “φονικούς” κυνηγούς.

Πέρα όμως από την απόκτηση των τορπιλών βαρέως τύπου ταυτόχρονα “τρέχουν” και άλλα προγράμματα για το Πολεμικό Ναυτικό όπως η απόκτηση των Αμερικανικών ελικοπτέρων Romeo, η συντήρηση των 11 ελικοπτέρων S-70 Sea Hawk τα οποία διαθέτει ήδη η Διοίκηση Ελικοπτέρων και βέβαια η αναβάθμιση των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι αποτελεί ήδη ειλημμένη απόφαση η απόκτηση τεσσάρων υπερσύγχρονων ανθυποβρυχιακών ελικοπτέρων Romeo στην τιμή των τριών όπως τα προσφέρουν οι Αμερικανοί. Το πρόγραμμα αγγίζει τα 260 εκ. ευρώ, ωστόσο η συμφωνία φαίνεται ότι προβλέπει την αποπληρωμή τους σε μεγάλο βάθος χρόνου και με ιδιαίτερα δελεαστικούς όρους.

Προτεραιότητα όμως για το Πολεμικό Ναυτικό αποτελεί η υπογραφή της σύμβασης για την συντήρηση των έντεκα Sea Hawk τα οποία αποτελούν το “μακρύ χέρι” για τις Ελληνικές φρεγάτες. Τα S-70 έχουν αποδειχθεί εδώ και δύο δεκαετίες υπερπολύτιμα για τις ανάγκες του Στόλου και όχι μόνο αφού συχνά λαμβάνουν μέρος και σε επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης όπως έγινε πρόσφατα στο Ιόνιο έπειτα από το δυστύχημα με το ελικόπτερο του Καναδά CH-148.

Σε δύσκολη εξίσωση και με τον χρόνο να πιέζει πλέον ασφυκτικά εξελίσσεται το πρόγραμμα αναβάθμισης των τεσσάρων φρεγατών ΜΕΚΟ το οποίο ουσιαστικά ξεκίνησε από την αρχή με την πρόσκληση ενδιαφέροντος. Τουλάχιστον τρεις εταιρίες, σύμφωνα με πληροφορίες, έχουν παραδώσει φακέλους με προτάσεις οι οποίες και εξετάζονται. Στόχος είναι το επόμενο διάστημα να προχωρήσει το πρόγραμμα αφού οι φρεγάτες κλάσης ΥΔΡΑ αν και αποκτήθηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’80 δεν έχουν ακόμη εκσυγχρονιστεί.

https://newpost.gr/amyna/5eb8e901a219e0fb4429db64/torpiles-vareos-typoy-gia-ta-ypovryhia-214-pos-prohoroyn-ta-ypoloipa-exoplistika-programmata-toy-polemikoy-naytikoy


11 Μαΐου 2020




4α.
Δεν πάμε καλά: Μείωση 10% αποδοχών στους εργαζόμενους σε ΕΑΒ «μπλοκάρει» τα προγράμματα αναβάθμισης F-16 & ΑΦΝΣ Ρ-3Β!

Με απόφαση του υπουργείου Οικονομικών κόπηκαν επιδόματα
 και το αποτέλεσμα ήταν… απεργία!

Δεν πάμε καλά καθώς ήδη το ΥΠΟΙΚ προχωράει σε περικοπές σε νευραλγικούς τομείς όπως είναι η ΕΑΒ στην οποία αποφάσισε να «κόψει» περίπου 10% από τις αποδοχές των εργαζομένων την, καταργώντας το επίδομα επικινδυνότητας και ανθυγιεινού και τις μισθολογικές παροχές.

Οι περικοπές αυτές μπλοκάρουν τα προγράμματα αναβάθμισης σε F-16 και ΑΦΝΣ Ρ3-Β.

Ο προϋπολογισμός της ΕΑΒ ακόμη δεν έχει εγκριθεί από το υπουργείο Οικονομικών και οι περικοπές έγιναν στο «μιλητό».

Οι εργαζόμενοι ξεκίνησαν απεργιακές κινητοποιήσεις και όλα θα εξαρτηθούν από την στάση του ΥΠΟΙΚ.

Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε πόσα ακριβώς αεροσκάφη βρίσκονται στην ΕΑΒ. Είναι δεκάδες. Επιπλέον υπάρχει σε εξέλιξη το πρόγραμμα του P-3 Orion και αναμένεται η ουσιαστική έναρξη του προγράμματος των F-16.

Οι εργαζόμενοι που απεργούν δεν εμπόδισαν σήμερα κανένα από το προσωπικό της κατασκευάστριας εταιρείας Lockheed Martin να μπουν στην ΕΑΒ, αλλά αυτό δεν αρκεί.

Πρέπει επίσης να πούμε πως στην ΕΑΒ έπρεπε να προσληφθούν  80 άτομα διαφόρων ειδικοτήτων για να ξεκινήσει το πρόγραμμα των F-16 κάτι που δεν έγινε.

Πάντως κατά τ’άλλα έχουμε έτοιμα δύο εργοστάσια όπου θα παράγονται μάσκες…

Μάσκες που στις 9 Απριλίου δεν τις θέλαμε αλλά στις 29 Απριλίου αποφασίσαμε ότι είναι απαραίτητες και μάλιστα υπό απειλή προστίμου.

Το ζήτημα είναι πολύ σοβαρό ειδικά αν αναλογιστούμε πως η Τουρκία έχει αυξήσει τις δικές της στρατιωτικές δαπάνες κατά 86% την τελευταία δεκαετία φτάνοντας τα 20 δισ. δολάρια τον χρόνο!

Εδώ έχουμε προβλήματα να ξεκινήσουμε και να ολοκληρώσουμε προγράμματα αναβάθμισης…

https://www.pronews.gr/amyna-asfaleia/ypetha/873310_den-pame-kala-10-meiosi-apodohon-stin-eav-mplokare-ta-programmata

https://www.anixneuseis.gr

30/4/2020 



4β.
ΕΑΒ: Οι 4 λόγοι για τους οποίους η απόφαση του υπουργείου Οικονομικών για περικοπές είναι λανθασμένη

Επανερχόμενος στο θέμα των δημοσιευμάτων που τελευταία βλέπουν το φως της δημοσιότητας για τις περικοπές που επιθυμεί να κάνει το Υπουργείο Οικονομικών (ΥπΟΙΚ) στο προσωπικό της ΕΑΒ, με αποτέλεσμα ν’ αρχίσουν κινητοποιήσεις των εργαζομένων που δεν ευννοούν καμμία πλευρά και να χαθεί η εργασιακή ειρήνη που τόσο είναι αναγκαία στις δύσκολες μέρες που περνάμε (με τις συνεχείς & αυξανόμενες προκλήσεις της εξ’ ανατολών γείτονος και την πανδημία του κορωναιού), θα ήθελα με την παρέμβασή μου αυτή να ζητήσω ευγενώς κάποια αυτοσυγκράτηση για μια σειρά απο σοβαρούς λόγους:

α) Ο πρώτος εξ’ αυτών αφορά τον μεγάλο παραμένοντα φόρτο της ΕΑΒ σε προγράμματα κεφαλαιώδους σημασίας για την ‘Αμυνα, την Προστασία του Δασικού μας πλούτου και για την Εθνική Οικονομία όπως για παράδειγμα ο παραμένων φόρτος των:

(1) Α/Φ C-130 & F-4 αλλά και τα προγράμματα αναβάθμισης των Α/Φ  P-3Β και των F-16 σε έκδοση Viper

(2) Των Πυροσβεστικών Α/Φ CL-215 & CL-415

(3) Της κατασκευής απαρτίων των Α/Φ C-130J για τον παγκόσμιο στόλο των Α/Φ αυτών που παράγει η LOCKHEED-MARTIN.

β) Ο δεύτερος αφορά την εσφαλμένη επιλογή χρόνου που επέλεξε το ΥπΟΙΚ να ξεκινήσει τις υπόψη περικοπές. Με τις καθυστερήσεις που θα αναμφίβολα θα δημιουργηθούν λόγω των κινητοποιήσεων των εργαζομένων, είναι βέβαιο ότι το μεγαλύτερο τίμημα θα το υποστεί το ΥπΕΘΑ λόγω καθυστερήσεων αποδόσεως κρισίμων μέσων {α(1) ανωτέρω}, αλλά επίσης σοβαρό θα είναι και  το τίμημα για το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης & Προστασίας του Πολίτη (ΥπΔΤ&ΠΠ) το οποίο έχει λογαριάσει την απόδοση την Πυροσβεστικών Α/Φ από την ΕΑΒ στον σχεδιασμό του {α(2) ανωτέρω}. Πολύ φοβάμαι όμως ότι θα βρεθούμε σε πολύ χειρότερη θέση από πέρσι που η ΕΑΒ δεν κατάφερε τελικά να αποδώσει τα Πυροσβεστικά Α/Φ που είχαν ενταχθεί για Προγραμματισμένη Συντήρηση, ενώ ήδη από 1ης Μαίου διάγουμε την αντιπυρική περίοδο του 2020.

γ) Ο τρίτος αφορά το γεγονός ότι ορισμένα από τα προγράμματα που προαναφέρθηκαν {α(3) ανωτέρω} έχουν τεράστιες ποινικές ρήτρες σε περίπτωση που καθυστερήσουν, που είναι βέβαιο ότι δεν έχουν αξιολογηθεί σωστά όπως θα έπρεπε, από τον κύριο μέτοχο του Ελληνικού Δημοσίου (ΕΛ.ΔΗ) στην ΕΑΒ που είναι το ΥπΟΙΚ, για την επικείμενη απώλεια εσόδων από αυτό το πρόγραμμα, αλλά και την παγκόσμια δυσφήμιση που θα υποστούμε αν τελικά αυτό μετακινηθεί αλλού.

    (1). Αλήθεια γνωρίζουν στο ΥπΟΙΚ την τάξη μεγέθους των ποινικών ρητρών από το πρόγραμμα C-130J που έχει αναλάβει η ΕΑΒ έναντι της LOCKHEED-MARTIN;

(2). Αλλά το χειρότερο δεν είναι αυτό! Το χειρότερο, (που φαίνεται σαν να θέλουμε να το προκαλέσουμε), είναι ότι οι Αμερικανοί έχουν ήδη αρχίσει να ψάχνουν για εναλλακτικές λύσεις εντός Βαλκανίων. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ρουμανία έχει ήδη παραλάβει τα περισσότερα F-16 της Πορτογαλίας μετά από Middle Life Upgrade (MLU) από την OGMA, ενώ έχουν ήδη ξεκινήσει συζητήσεις για παράδοση στην Βουλγαρία μεταχειρισμένων F-16 (μπορεί και των δικών μας BLK30) ώστε να υπάρχει δυνατότητα εναλλακτικών λύσεων της LOCKHEED-MARTIN αν κάποια απο τις υφιστάμενες λύσεις δεν αποδίδει.

(3). Και μέσα σε όλες τις ατυχίες μας είμαστε τυχεροί που οι Αμερικανοί τουλάχιστον ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ τα χάλασαν με τους εξ’ ανατολών γείτονες για το θέμα των S-400/F-35, γιατί διαφορετικά η γραμμή παραγωγής θα είχε ήδη μετακινηθεί προς τα εκεί. ‘Ομως υπάρχουν ήδη δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία οι ΗΠΑ επανεξετάζουν το ενδεχόμενο επανενεργοποίησης της Τουρκικής Γραμμής Παραγωγής παρελκομένων των F-35 γιατί δεν κατάφεραν να βρούν για όλα εναλλακτικές λύσεις, με αποτέλεσμα να καθυστερεί σημαντικά η απόδοση της Γραμμής Παραγωγής Α/Φ F-35 με δυσθεόρατο κόστος. Έτσι είναι πιθανόν η τύχη μας αυτή να μην κρατήσει για πολύ για αντικειμενικούς λόγους.    

δ) Ο τέταρτος και σοβαρότερος είναι η καταστρατήγηση της βασικής αρχής της Χρηστής Διοίκησης & Ελέγχου κάθε Προισταμένου Κλιμακίου  (ΥπΟΙΚ) προς κάθε υφιστάμενο (ΕΑΒ), που θέλει πρώτα το Προιστάμενο Κλιμάκιο να είναι εντάξει με τις υποχρεώσεις του έναντι του Υφισταμένου, για να νομιμοποιείται να ζητεί και άλλες θυσίες (περικοπές).  Όταν όμως επί σειρά ετών καθυστερεί να πραγματοποιήσει τις απαραίτητες επενδύσεις σε υλικοτεχνική υποδομή και αναγκαίο προσωπικό ώστε να δώσει ΟΡΑΜΑ και ΜΑΚΡΟΠΝΟΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ στην ΕΑΒ και να κρατήσει το ηθικό του προσωπικού υψηλά, πώς είναι δυνατόν να πιστεύει ότι οι αποφάσεις του που έρχονται ως κεραυνός εν αιθρία, θα περάσουν χωρίς συνέπειες?  Είναι πολύ φυσικό χωρίς ΟΡΑΜΑ και ΜΑΚΡΟΠΝΟΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ να δημιουργείται τεράστια ανησυχία στο Προσωπικό που αρχίζει και σκέπτεται τα πλέον δυσμενή σενάρια για το μέλλον του στη ΕΑΒ, με σοβαρότατες επιπτώσεις στο ηθικό του που δυστυχώς καταρακώνεται όταν μαθαίνει ότι πρόκειται να γίνουν περικοπές σαν αυτές που ανακοινώθηκαν, με αποτέλεσμα ν’ αρχίζει τις κινητοποιήσεις, που πρακτικά σημαίνει ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ.

Όλα τα ανωτέρω δείχνουν ότι το Υπ. ΟΙΚ κινείται στην λογική του να βλέπει μόνο τα νούμερα που θέλει και όχι τα νούμερα που θα έπρεπε (προφανώς από έλλειψη σοβαρών προσλαμβανουσών παραστάσεων) χωρίς να καταλαβαίνει τις επικείμενες συνέπειες. Μόνον που θα έπρεπε να κινείται στην λογική του 21ου αιώνα και να χρησιμοποιεί τα σύγχρονα εργαλεία που όλοι οι μεγάλοι Οργανισμοί & Εταιρείες χρησιμοποιούν. Θα μπορούσε π.χ. να είχε καταρτίσει, ή να βάλει την ΕΑΒ να καταρτίσει μία Πολυπαραμετρική Ανάλυση Δυνατοτήτων, Ελλείψεων, Ευκαιριών & Κινδύνων του τύπου S.W.O.T (Strengths, Weaknesses, Opportunities, Threats) με την οποία θα διαπίστωνε ότι:

Α) Τα πλέον δυνατά σημεία της ΕΑΒ (Strengths) είναι ο πρώτα απ’ όλα ο Μεγάλος Παραμένων Φόρτος της & ύστερα σε χαμηλότερη κλίμακα το Προσωπικό και οι Εγκαταστάσεις της επειδή είναι πολύ δύσκολο να εξασφαλισθούν άμεσα.

Β) Τα πλέον αδύνατα σημεία της (Weaknesses) σε σχέση με τον Μεγάλο Παραμένοντα Φόρτο της, είναι το λίγο Προσωπικό της και το περιορισμένο των Εγκαταστάσεών της.

Γ) Οι ευκαιρίες (Opportunities) που έχει, είναι να ανταποκριθεί ΕΝ ΧΡΟΝΩ στο συναλαγματοφόρο πρόγραμμα της κατασκευής απαρτίων των Α/Φ C-130J και στις αναβαθμίσεις των F-16 και P-3B της LOCKHEED-MARTIN, ώστε να έχει την δυνατότητα ανάληψης αντίστοιχων προγραμμάτων για ξένους Πελάτες (π.χ. Αναβάθμιση F-16 BLK30  για πώληση σε Βουλγαρία) κατά το πρότυπο της OGMA που αναβάθμισε τα F-16 της Πορτογαλλικής Π.Α και τα μεταπώλησε στην Ρουμανία.

Δ) Και βεβαίως οι κίνδυνοι (Threats) που ευρίσκονται πρό των πυλών είναι, από τις συνεχείς καθυστερήσεις απόδοσης του Παραμένοντος Φόρτου, να καταστεί ακόμη και ασύμφορη για τις ΕΔ, αλλά και να κληθεί να πληρώσει υπέρογκες ποινικές ρήτρες για καθυστερήσεις προγραμμάτων Ξένων Πελατών, πέραν του διασυρμού της και της Χώρας.

Αν λοιπόν το ΥπΟΙΚ είχε την πρόνοια να καταρτίσει μία μελέτη αυτής της μορφής, είναι βέβαιο ότι δεν θα οδηγείτο στην κατεύθυνση των περικοπών που ανακοινώθηκαν, αλλά στην ανάληψη των ευθυνών που του αναλογούν, για την ανόρθωση της ΕΑΒ με ΟΡΑΜΑ και ΜΑΚΡΟΠΝΟΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ώστε να μην απωλέσει καμμία απο τις ευκαιρίες που της παρουσιάζονται. Αλλά και ακόμη μιά απλή μαθηματική σύγκριση των Περικοπών που επιθυμεί να υλοποιήσει, έναντι των Ποινικών Ρητρών που είναι βέβαιο ότι θα πληρώσει από την ακολουθούμενη πολιτική του, θα έπειθε και τον πιό δύσπιστο λογιστή ότι πράγματι για το Καρφί θα χάσει το Πέταλο όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας!

Καταλήγοντας διερωτώμαι όπως και κάθε πολίτης ΜΗΠΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΡΑΒΑ ΑΡΜΕΝΙΖΟΥΜΕ & ΠΡΕΠΕΙ Ν’ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΡΟΤΑ και γι’ αυτό ευγενώς ζήτησα κάποια αυτοσυγκράτηση.

Υποπτέραρχος (ΜΑ) ε.α Δημήτριος Μ.Πετρίδης*

*Διπλωματούχος Μηχανολόγος Μηχανικός Παν. Πατρών (1978-1981)
Αεροναυπηγός Μηχανικός US Naval Postgraduate School (1984-1986)
Εκπρόσωπος Ελλαδος σε Δ.Σ NAMSA (2002-2004)
Programme Manager Aviation Support NSPA (2009-2017)

Από Militaire News -14/05/2020
https://www.militaire.gr/eav-oi-4-logoi-gia-toys-opoioys-i-apofasi-toy-ypoyrgeioy-oikonomikon-gia-perikopes-einai-lanthasmeni/?fbclid=IwAR30IEBvPmfutiVOihScCFRCYeG6qyxeWdw8OcI5wD4Qzpc_gqSswejm4_I 






  Η Πανδημία, η Γεωπολιτική Σκακιέρα
 και η αμφισβήτηση της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας


Ο καθηγητής Γεωπολιτικής στη Σχολή Ευελπίδων και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών , Κωνσταντίνος Γρίβας, μιλώντας στον 98.4 ανέλυσε γιατί έχουμε πλήρη ανακατανομή γεωπολιτικά της ισχύος παγκόσμια και γιατί αναδύεται μία νέα διπολική πραγματικότητα. Εξήγησε γιατί η Τουρκία λειτουργεί πλέον μετωπικά από την Δυτική Θράκη και το Αιγαίο, μέχρι την ευρύτερη Ανατολική Μεσόγειο, ενώ ειδική αναφορά έκανε στις εξελίξεις στην Λιβύη και το ρόλο που ατυχώς με συναίνεση της Ελληνικής Κυβέρνησης, επιφυλάσσεται για την Κρήτη, σε νέα μεταναστευτικά κύματα. Ο κ. Γρίβας έδωσε και απτά παραδείγματα όπως του Πανεπιστημίου στο Τούρκου της Φινλανδίας, για το πώς και άλλες δυνάμεις επιχειρούν να αμφισβητήσουν ζωτικά θέματα εθνικής κυριαρχίας στα νησιά του Αιγαίου, κάνοντας λόγο για νέα πληθυσμιακή πραγματικότητα στα νησιά αυτά. Ο κ. Γρίβας θεωρεί ότι η Τουρκία έχει ήδη εισέλθει σε επιχειρήσεις «ψυχρών πολεμικών πράξεων» έναντι της Ελλάδα και της Κύπρου, που πρέπει να αντιληφθούν άμεσα ότι μόνο με τις δικές τους δυνάμεις θα πρέπει να έχουν στρατηγική απάντηση στην Τουρκία.




  Οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο 
απάντηση στην Τουρκική στρατιωτική κλιμάκωση. 

Ο «πατέρας» της Ελληνικής ΑΟΖ , Θεόδωρος Καρυώτης, μιλώντας σήμερα στον  98.4 , υποστήριξε ότι απέναντι στην Τουρκική επιλογή επιθετικότητας, ελέω οικονομικής κρίσης που επιτάχυνε ο κορωνοιός στο εσωτερικό της, η Ελλάδα δεν πρέπει να μείνει θεατής και να αντιδρά απλά με βάση ότι η Τουρκία δημιουργεί ως γεγονός. Κατά τον ίδιο , η Ελλάδα πρέπει άμεσα να οριοθετήσει ΑΟΖ, με την Αίγυπτο και να εκμεταλλευτεί τις αλιευτικές ζώνες που μέχρι ο 2021 η Ε.Ε. ζητάει από τα μέλη της να οριστούν , πηγαίνοντας στα 12 ναυτικά μίλια τα χωρικά της ύδατα.  Ο ομότιμος καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Μέριλαντ στην Ουάσιγκτον, μίλησε όμως και για την Παγκόσμια ύφεση, έτσι όπως επιταχύνθηκε από την πανδημία και τις συνέπειες της ενόψει των Αμερικανικών εκλογών, τόσο στον εμπορικό πόλεμο με την Κίνα, όσο και για το τι σημαίνει μια βαθιά ύφεση για την Ελλάδα και την Ε.Ε.  



“Επιθυμούμε μη στρατιωτικοποίηση της κρίσης με την Τουρκία”
… τόσα λάθη σε μια φράση.

Ο Έλληνας ΥΠΕΞ κ. Δένδιας είπε πρόσφατα ότι «Δεν πρόκειται να πάμε σε στρατιωτικοποίηση της κρίσης με την Τουρκία», συμπληρώνοντας «Είναι η παγίδα την οποία η Τουρκία στήνει για την Ελλάδα». Κατά τη γνώμη μου η δήλωση αυτή είναι αποκαλυπτική των αυταπατών, των ψυχολογικών απωθήσεων, αλλά και των φόβων της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας απέναντι στην τουρκική απειλή.

Ερωτώ λοιπόν:

1. Υπάρχει ιστορικό προηγούμενο που ο αδύνατος έχει επιλέξει τον τρόπο και το πεδίο σύγκρουσης; Δηλαδή, αν αυτός που θεωρεί τον εαυτό του ισχυρό επιλέξει τη στρατιωτική αντιπαράθεση, είναι δυνατόν να την αποφύγουμε επειδή απλώς δεν συμφωνούμε; Όταν έλθει πάντως αυτή η ώρα, ο μόνος τρόπος να αποφύγεις τη σύρραξη είναι να συνθηκολογήσεις με τις απαιτήσεις του αντιπάλου.

2. Μήπως η δημόσια δήλωση ότι για την Ελλάδα η στρατιωτική αντιπαράθεση είναι μια παγίδα που θέλει να αποφύγει, είναι μια δήλωση φόβου και ηττοπάθειας που οδηγεί στο αντίθετο αποτέλεσμα; Ο δρόμος που δείχνουμε στην Τουρκία είναι σαφής: αν δημιουργεί τετελεσμένα, τα οποία εμείς για να τα ανατρέψουμε θα πρέπει να κάνουμε πόλεμο, θα μπορεί συνεχώς να κερδίζει έδαφος στις διεκδικήσεις της «με το ξίφος στη θήκη».

3. Η Ελλάδα επικαλείται διαρκώς – και καλά κάνει – το Διεθνές Δίκαιο για να στηρίξει τις θέσεις της. Ερώτηση: Η ίδια η Ελλάδα άραγε εφαρμόζει το Διεθνές Δίκαιο; Γιατί σήμερα είναι από τις ελάχιστες χώρες που δεν έχει ασκήσει τα δικαιώματά της για επέκταση χωρικών υδάτων στα 12 νμ και ανακήρυξη ΑΟΖ;

4. Μήπως τελικά δεν ισχύει τίποτε από τα παραπάνω; Μήπως δηλαδή οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες απλώς επιζητούν μια εύσχημη παράδοση, με τρόπο που να είναι «πολιτικά ορθός»; Ας πούμε μέσω Χάγης; Και είναι σίγουροι ότι εκεί θα τελειώσουν τα πράγματα; Ή μήπως τότε ακριβώς θα αρχίσουν; Γιατί όπως μας έχει πει και ο «παππούς Θουκυδίδης», οι «ισχυροί προχωρούν μέχρι εκεί που τους επιτρέπει η δύναμη τους και οι αδύναμοι υποχωρούν μέχρι εκεί που τους επιβάλλει η αδυναμία τους».

5. Με αυτές τους τις πρακτικές οι ελληνικές πολιτικές ηγεσίες οδηγούν την Ελλάδα σε ήττα χωρίς πόλεμο ή σε ήττα με πόλεμο. Και βέβαια σε αυτή την περίπτωση το δραματικό είναι ότι τις συνέπειες όλων αυτών θα τις πληρώσει μια γενιά που δεν θα φταίει. Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του.

 ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΛΑΥΡΕΝΤΖΟΣ

ΠΗΓΗ: ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΝΕΑ

11/5/20 








          ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ - ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ         

Ποιες θα είναι οι τρεις οι πιθανές διαμορφώσεις της (“Ελληνό”)Ευρωκορβέτας – Πρώτο πλοίο έτοιμο το 2027( ΠΤΗΣΗ-ΔΙΑΣΤΗΜΑ, Giorgos Papageorgiou -11/5/2020)

Το ΓΕΣ εξετάζει αναβάθμιση των ελληνικών UAV Sperwer, θα εμπλακούν ελληνικές εταιρείες;( Flight and Space -13/5/2020)

Ευρωκορβέτα: Η Ελλάδα θέλει σόναρ γάστρας για τις δικές της EPC! 
(ΠΤΗΣΗ-ΔΙΑΣΤΗΜΑ, Giorgos Papageorgiou -12/5/2020)

Θα προχωρήσει “τίποτα” στο ΠΝ; Εκσυγχρονισμός ΜΕΚΟ200ΗΝ, τορπίλες, MH-60R, νέα ή μεταχερισμένα πλοία; Enough is enough (Flight and Space -26/4/2020)

Παραδόθηκαν τα νέα σκάφη των Ειδικών Δυνάμεων: Αποκλειστικές φωτο (Defencereview,Γ.Νικήτας,13/5/2020)

M1117 σε ρόλο ΤΟΜΑ δίπλα στα Leopard 2HEL/A4, θα μπορούσε να είναι
 μια αποδεκτή επιλογή;(Flight and Space -29/4/2020)

Σύγχρονο ελληνικό θαύμα χαρακτηρίζει τη ΤΗΕΟΝ SENSORS το περιοδικό European Security & Defence! (Flight and Space -13/5/2020)

Και αν δεν αποδεσμεύσουν τους DeepStrike οι Αμερικανοί; Υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές (DEFENCEREVIEW, Ευθ.Λάζος 24/7/2019),

ΝΕΟ ΤΥΦΕΚΙΟ ΕΦΟΔΟΥ για τον ΕΣ. 7,62Χ51 vs 5,56Χ45, Ποιο είναι το καταλληλότερο διαμέτρημα για τον τυφεκιοφόρο; (ΠΤΗΣΗ-ΔΙΑΣΤΗΜΑ, Efstathios Palaiologos -14/4/2020)

Οι λογικές επιλογές του Ελληνικού Στρατού ως προς το νέο τυφέκιο εφόδου (ΠΤΗΣΗ-ΔΙΑΣΤΗΜΑ, Efstathios Palaiologos -16/4/2020)

Τουρκία, συμβόλαιο για οπλισμένα μη επανδρωμένα ερπυστριοφόρα οχήματα (ΠΤΗΣΗ-ΔΙΑΣΤΗΜΑ, Giorgos Papageorgiou -14/5/2020)

Παρά τον κορωνοϊό και τους χιλιάδες νεκρούς, η Τουρκία προχωρά με το TF-X (ΠΤΗΣΗ-ΔΙΑΣΤΗΜΑ,Nikodimos Pavlidis -13/4/2020)

Συστήματα Mk41 για την Τουρκία
(ΠΤΗΣΗ-ΔΙΑΣΤΗΜΑ, Giorgos Papageorgiou -12/5/2020)

K2 Black Panther: το alter ego του τουρκικού άρματος Altay, φονικό αλλά πανάκριβο (ΠΤΗΣΗ-ΔΙΑΣΤΗΜΑ, Stathis Vasileiou -14/4/2020) 
Επικίνδυνα παιχνίδια με υπερπτήσεις και φόντο τον κορωνοϊό 

( ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ,Β.Νέδος,14/4/2020)


* * *

(1) *  Ελλάδα-Τουρκία:Ισχύς, ισορροπία ισχύος, εξοπλισμοί 

(2) * Ελλάδα-Τουρκία

(3) * ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΙΣΧΥΟΣ: 

Ελλάδα – Κύπρος – Τουρκία.