ΕΕ: Ιταλία και Γαλλία απειλούνται με πτώχευση;



 ΕΕ: Ιταλία και Γαλλία απειλούνται με πτώχευση;

Ακριβώς όπως οι Ευρωπαίοι δικαστές έκαναν πραξικοπήματα ισχυριζόμενοι την υπεροχή των αποφάσεών τους έναντι του εθνικού δικαίου, ενώ, σύμφωνα με τις συνθήκες, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ομοσπονδιακό κράτος, η ΕΚΤ άρχισε, με τον Ντράγκι και την Λαγκάρντ, σε μια φυγή προς τα μπρος – στην πραγματικότητα ένα πραγματικό νομισματικό πραξικόπημα που δεν είναι σύννομο με τις συνθήκες και τα καταστατικά της ΕΚΤ -, εκδίδοντας χρήματα μαϊμού προς όλες τις κατευθύνσεις, μη εγγυημένα από ένα απτό περιουσιακό στοιχείο. Αυτό ισοδυναμεί με αλληλεγγύη του χρέους των κρατών από την ΕΚΤ με πλάγιους τρόπους.

Η ΕΚΤ παραβίασε ανοιχτά τα δύο κλειδιά κατανομής των εκδόσεων ενός κράτους, δεδομένου ότι δεν μπορεί να εξαγοράσει περισσότερο από το 33% των τίτλων μιας έκδοσης και πρέπει να περιορίσει το αποθεματικό του σε εξαγορασμένους από ένα κράτος τίτλους στο ποσοστό της συμμετοχής του κράτους στο κεφάλαιο της ΕΚΤ, όπως επισημαίνει το Le Point. Η «μη αναλογική» επαναγορά των ιταλικών χρεών (και άλλων κρατών) δεν είναι τίποτα άλλο από μια διάσωση της Ιταλίας από την ΕΚΤ, καθώς τα ιταλικά ομόλογα θα ήταν συνολικά, σύμφωνα με τη Goldman Sachs, το 35 έως 45% του συνόλου των αγορασμένων επί του παρόντος από την ΕΚΤ.

Επομένως, υπάρχει σαφής παραβίαση του άρθρου 123 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο απαγορεύει τη χρηματοδότηση κρατών από την ΕΚΤ. Ο τεράστιος όγκος αγορών δεν μπορεί πλέον να θεωρηθεί νομισματική πολιτική. Παρόλα αυτά, η διαφορά του ιταλικού επιτοκίου με το γερμανικό Bund δεν έχει σταθεροποιηθεί. Επιπλέον, το κουτί της Πανδώρας των αρνητικών επιτοκίων που άνοιξε το 2014 έχει ως αποτέλεσμα η Deutsche Bank να αρχίζει να εφαρμόζει αρνητικά επιτόκια για καταθέσεις των πελατών της άνω των 100.000 ευρώ, προτού την εφαρμόσει αύριο για τους περισσότερους πελάτες της . Ως αγοραστής και δανειστής τελευταίας ευκαιρίας, η ΕΚΤ προσφέρει μόνο ανάπαυλα, ενώ παράλληλα παρατείνει την αγωνία των υπερχρεωμένων κρατών.

Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης αποφάσισε στις 5 Μαΐου ότι ορισμένα μέτρα που έλαβε η Bundesbank στο πλαίσιο του προγράμματος PSPP της ΕΚΤ, δηλαδή 2.700 δις ευρώ από το 2015, ήταν αντισυνταγματικά. Το Δικαστήριο έχει ορίσει τελεσίγραφο στην ΕΚΤ, αναφέροντας ότι η Bundesbank θα πρέπει να σταματήσει να αγοράζει κρατικά ομόλογα ζώνης ευρώ για λογαριασμό της ΕΚΤ εντός τριών μηνών, εάν η ΕΚΤ δεν αποδείξει ότι αυτές οι αγορές είναι δικαιολογημένες. Διαφορετικά, θα διατάξει την “Buba” να αποσυρθεί και να πουλήσει τα 534 δις ευρώ που κρατάει στο όνομα της ΕΚΤ (Le Figaro). Υπάρχει κίνδυνος για τα γερμανικά δημόσια οικονομικά, για την απόδοση των αποταμιεύσεων και για τη διατήρηση μη βιώσιμων επιχειρήσεων. Το πρόγραμμα PEPP δεν επηρεάζεται από αυτές τις απειλές περιορισμού και η σαφέστατη παραβίαση του άρθρου 123 δεν έχει γίνει ακόμη αποδεκτή από το Δικαστήριο, ώστε να μην τιναχτούν αυτοστιγμεί όλα στον αέρα!

«Για πρώτη φορά στην Iστορία, το Συνταγματικό Δικαστήριο έκρινε ότι οι ενέργειες και οι αποφάσεις των ευρωπαϊκών οντοτήτων υπερέβησαν τις νόμιμες αρμοδιότητές τους και ως εκ τούτου δεν έχουν ισχύ στη Γερμανία», κήρυξε o Πρόεδρος του Δικαστηρίου, Andreas Voßkhule. Σε ένα κακόβουλο απόσπασμα, το Δικαστήριο υπενθύμισε στους ευρωπαίους δικαστές ότι είναι οι εγγυητές των συνθηκών και όχι το αντίστροφο. Οι δικαστές χρησιμοποίησαν το λατινικό όρο ultra vires, που σημαίνει “πέραν των αρμοδιοτήτων τους“.

Ο Τζιουζέπε Κόντε, ως καλός πολιτικός, βγήκε μπροστά, επειδή η ψευδαίσθηση της απεριόριστης πρόσβασης σε κεφάλαια της ΕΚΤ για τη διάσωση της Ιταλίας εξαφανίζεται, αλλά θα ήταν καλύτερα να σιωπά, σύμφωνα με την ηθική των συνθηκών. Σύμφωνα με το Challenges, προβλέπεται πτώση 9,5% του ΑΕΠ της Ιταλίας για το 2020, με δημόσιο χρέος στο 158,9%.

Και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ανέβασε τους τόνους, υποστηρίζοντας ότι εάν αμφισβητηθεί η υπεροχή του, δεν υπάρχει πλέον Ένωση, ενώ ίσως υπάρξει μια άλλη Ένωση με τη μορφή Συνομοσπονδίας, η οποία αντιστοιχεί στη φιλοδοξία των λαών . Η Γαλλία, προδομένη από τους ηγέτες της, δίνοντας υπεροχή στους ευρωπαίους δικαστές, για την οικοδόμηση ομοσπονδιακής Ευρώπης, θα βρεθεί μία από αυτές τις μέρες το κορόιδο της ιστορίας. Φαίνεται ότι είναι ο πρόεδρος της γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας, ο Jens Weidmann, που κινεί τα νήματα: Η Γερμανία έκανε μια άσφαιρη βολή εν είδει προειδοποίησης! Η Λαγκάρντ δεν έχει τα κότσια!

Όλα αυτά θα τελειώσουν με την πτώχευση της Ιταλίας και μετά της Γαλλίας, με την επιστροφή στο κοινό νόμισμα και μια πρώτη υποτίμηση του φράγκου κατά 25%, στο τέλος του 2020 ή στις αρχές του 2021 το αργότερο, εκτός εάν οι συνθήκες αποτελέσουν αντικείμενο επαναδιαπραγμάτευσης; Ο Thierry Breton σημειώνει ότι «χωρίς την ενιαία αγορά, όντως οι γερμανικές και ολλανδικές βιομηχανίες είναι καταδικασμένες».

του Marc Rousset, oικονομολόγου



11/5/2020