Δέκα μήνες για έναν διπλό άθλο.
Δέκα μήνες για έναν διπλό άθλο.
Θέλω να πιστεύω ότι δεν έχει γίνει αντιληπτό πόσο λίγος είναι ο χρόνος που απομένει για την προετοιμασία της χώρας, για να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τα (πρωτοφανή…) 50+ δισ. ευρωπαϊκά κονδύλια που θα μας χορηγηθούν. Μέσα στους επόμενους δέκα μήνες, πρέπει να γίνει ένας διπλός άθλος: Πρώτο, να συγκροτηθεί ένας μηχανισμός που θα μπορεί με επάρκεια να σχεδιάζει, να εγκρίνει και να εποπτεύει την υλοποίηση δράσεων που θα μετασχηματίζουν την οικονομία, συνδυάζοντας τη δημοκρατική διαβούλευση με την τεχνοκρατική αυστηρότητα. Δεύτερο, να σχεδιαστούν, συζητηθούν και εφαρμοστούν μεταρρυθμίσεις σε όλη τη γραμμή, ώστε να αποκτήσει η χώρα εύπλαστους, ισχυρούς θεσμούς/κανόνες και σύγχρονες δομές, για να βρουν γόνιμο έδαφος και να παράγουν νέο πλούτο αυτά τα κονδύλια.
Το πρώτο, φαίνεται απλό αλλά δεν είναι. Από τεχνική άποψη, θα πρέπει να κατανεμηθούν σε δράσεις περίπου 32 δισ. το 2021-24 απ’ το Ταμείο Ανάκαμψης και 20 δισ. από το ΕΣΠΑ 2021-27, περίπου 52 δισ. εντός της προσεχούς 7ετίας, ήτοι 7 δισ. ευρώ/έτος, όταν μέχρι σήμερα δυσκολευόμαστε να απορροφήσουμε 2 δισ./ έτος. Ενα σύγχρονο κράτος θα μπορούσε να το πετύχει εύκολα, όχι όμως το ελληνικό κράτος – κατερειπωμένο από ρουσφέτια, αδιαφάνεια, σκοτεινές διαδικασίες, εξοπλισμένο με υπηρεσίες καθαρισμού και παντέρημο από υπηρεσίες γνώσης. Οι μονάδες ΣΔΙΤ, ΕΣΠΑ, ΠΔΕ θα μπορούσαν να ήταν μαγιά για ένα αποτελεσματικό τεχνοκρατικό μηχανισμό υπό την εποπτεία κυβέρνησης και Βουλής – αν δεν λησμονηθεί ότι η υπόθεση αυτή δεν είναι υπόθεση μιας κυβέρνησης αλλά των επόμενων γενιών της Ελλάδας.
Ομως, δεν αρκεί ένα by pass της (κακής) γραφειοκρατίας για να καρποφορήσουν τα κονδύλια. Αυτοί οι πόροι θα αποδώσουν καρπούς ή θα πάνε εν πολλοίς στράφι (υπάρχουν πάμπλουτες σε πόρους χώρες που έχουν πάμφτωχους λαούς..) ανάλογα με τους θεσμούς και την ποιότητα βασικών δομών της χώρας. Κι η Ελλάδα χρειάζεται μεταρρυθμίσεις σε όλη τη γραμμή. Από την ταχεία απονομή δικαιοσύνης (δηλαδή, άρση της διαρκούς αδικίας...), έως το εκ θεμελίων ξαναχτίσιμο του εκπαιδευτικού συστήματος (ώστε τα παιδιά μας να μην είναι έσχατα στην κατανόηση κειμένου...), έως την απελευθέρωση του πολύτιμου δυναμικού του ΕΣΥ από τον κομματισμό (το ΕΣΥ δεν χρειάζεται λεφτά, μπορεί να τα βρει μόνο του αν απαλλαγεί από τους πατερούληδες…) έως την αλλαγή του ασφαλιστικού συστήματος ώστε, αντί να δίνει συντάξεις σε 50άρηδες, να γίνει ισχυρός μηχανισμός εσωτερικής αποταμίευσης και επενδύσεων. Τα ευρωπαϊκά κονδύλια θα αρχίσουν να προσγειώνονται στην Ελλάδα, ceteris paribus, περί (ή λίγο μετά) το α΄ τρίμηνο του 2021. Μέχρι τότε μεσολαβούν περίπου δέκα μήνες – μόνο. Μέσα σε αυτό το 10μηνο πρέπει να συγκροτηθεί ένας ικανός μηχανισμός σχεδιασμού και εποπτείας για την απορρόφηση των κοινοτικών κονδυλίων. Μέσα στο ίδιο 10μηνο, θα ήταν ευκταίο να συζητήσουμε, σχεδιάσουμε, προωθήσουμε πολλές μεγάλες και υπερώριμες μεταρρυθμίσεις, ώστε να παραχθεί πολύ περισσότερος πλούτος και καλύτερες συνθήκες ζωής για τις νέες γενιές. Απομένει ελάχιστος χρόνος, ο Απρίλιος 2021 είναι αύριο, ούτε καν μεθαύριο.
21/6/2020
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Χωρίς αλλαγές στη Δικαιοσύνη
δεν έρχεται ανάπτυξη
Η παραδοχή του προβλήματος από τον Π. Πικραμμένο, οι πρωτοβουλίες για μεταρρυθμίσεις και το φόβητρο των υφιστάμενων συμφερόντων. Γιατί είναι κρίσιμο το στοίχημα για την επόμενη ημέρα της χώρας.
«Για να υπάρξει οικονομική ανάκαμψη, πρέπει να κερδηθεί το στοίχημα της δικαιοσύνης», δήλωσε μεταξύ άλλων ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παναγιώτης Πικραμμένος, πρώην πρόεδρος επίσης του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Και με τη δήλωσή του αυτή, που έγινε σε διαδικτυακή συζήτηση στο Φόρουμ των Δελφών που είχε με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, επίσης πρώην αντιπρόεδρο στην κυβέρνηση Σαμαρά, ο Παναγιώτης Πικραμμένος έφερε στο προσκήνιο το σοβαρότερο ίσως πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Αυτό της απονομής δικαιοσύνης, του χρόνου που απαιτείται και της ουσίας της λήψης δικαστικών αποφάσεων.
Ιδιαίτερα δε αποφάσεων που αφορούν επενδυτικά σχέδια και τα οποία όχι λίγες φορές μπλέκονται στα δίχτυα μιας απερίγραπτης και διαβλητής γραφειοκρατίας, η οποία μέχρι σήμερα έχει αχρηστεύσει πάνω από 2.500 επενδύσεις στη χώρα μας. Κατά τα λοιπά, συνήθως οι πρωτεργάτες των ακυρώσεων αυτών στη συνέχεια κλαίγονται για την... άνοδο της ανεργίας!
Είναι έτσι γνωστό από χρόνια τώρα στους εκτός Ελλάδας επενδυτικούς κύκλους και ομίλους, ότι η πραγματοποίηση σοβαρών επενδύσεων στη χώρα μας μπορεί να επιφυλάσσει οδυνηρές και κοστοβόρες εκπλήξεις, που όχι λίγες φορές καταλήγουν στη ματαίωση μιας επένδυσης. Μετά βαΐων και κλάδων.
Σήμερα, λοιπόν, την ώρα που η χώρα θα κληθεί να απορροφήσει για την ανάπτυξη και τον συνολικό εκσυγχρονισμό της κάπου 50 δισ. ευρώ για τα προσεχή επτά χρόνια, όντως το θέμα της δικαιοσύνης είναι καυτό και άρα κρίσιμο. Κατά συνέπεια, όσο πιο γρήγορα και αποτελεσματικά αντιμετωπισθεί τόσο το καλύτερο για την ελληνική οικονομία.
Υπό αυτή την έννοια, η ανακοίνωση του κ. Παν. Πικραμμένου ότι στο πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση έχει ήδη αναλάβει και εκπονεί μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες για τη βελτίωση της ταχύτητας των διαπραγματεύσεων και την αποφυγή διαδικασιών που ανάγονται σε παλαιότατες εποχές και δεν ανταποκρίνονται σε καμιά σημερινή πραγματικότητα, δεν μπορεί παρά να κριθεί θετικά.
Το πρόβλημα, κατά τη γνώμη μας, είναι πότε θα αρχίσουν να εφαρμόζονται οι προβλεπόμενες μεταρρυθμίσεις και πώς θα γίνουν δεκτές από τα σώματα των δικηγόρων και των δικαστών, όπου γνωστές είναι κάποιες χρόνιες αγκυλώσεις.
Μπορεί ο κ. αντιπρόεδρος της κυβέρνησης να δήλωσε ότι «θα ταρακουνηθεί η δικαιοσύνη για να κερδηθεί το στοίχημα», πλην όμως υπάρχουν και τα περίφημα διαπλεκόμενα συμφέροντα, οικονομικά και άλλα, που όχι μόνο δεν θα καταθέσουν εύκολα τα όπλα αλλά θα δώσουν στις αντιδράσεις και το σχετικό πολιτικό χρώμα.
Πέρα όμως από τα συμφέροντα αυτά, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει στο εξής να έχει σοβαρά υπόψη της ότι η Ελλάδα είναι πλέον στην περιοχή της και ισχυρός γεωπολιτικός πόλος. Και ως τέτοιος θα βρεθεί στο επίκεντρο των διεθνών ανταγωνισμών και κυρίως στον άτυπο πόλεμο που μεγάλες δυνάμεις έχουν κηρύξει στην Ευρώπη. Σαφώς, δε, ο πόλεμος αυτός απέχει πολύ από αντίστοιχους του παρελθόντος και ασφαλώς δεν παίζεται και άρα δεν κερδίζεται αλλά ούτε και χάνεται στα ίδια επίπεδα. Τα ψηφιακά οπλοστάσια για παράδειγμα δεν είναι ορατά, πλην όμως μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο γεωπολιτικός χώρος στον οποίο βρίσκεται η Ελλάδα βρίθει από χώρες που οι κυβερνήσεις τους γράφουν στα παλαιά τους υποδήματα τη Δημοκρατία και το κράτος δικαίου. Κατά συνέπεια, μια δημοκρατική και ευημερούσα Ελλάδα στην περιοχή είναι καρφί στα μάτια τους. Στη σημερινή έτσι γεωπολιτική συγκυρία, έχουν κάθε λόγο να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα. Από οικονομικής ιδιαίτερα πλευράς, όπου είναι και πιο ευάλωτη.
Όσο πιο αγκυλωμένο, γραφειοκρατικό και αναποτελεσματικό θα είναι το θεσμικό πλαίσιο της χώρας για την προσέλκυση επενδύσεων τόσο περισσότερα ατού θα προσφέρει στους αντιπάλους της.
Κατά συνέπεια, έχει απόλυτο δίκαιο ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και έγκριτος άνθρωπος του Δικαίου κ. Παν. Πικραμμένος: η όποια ισχυρή και βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη της χώρας περνά μέσα από τη ριζική μεταρρύθμιση του χώρου της Δικαιοσύνης, ένα ναρκοπέδιο στο οποίο τα τελευταία χρόνια πολλά παιχνίδια έχουν παιχτεί..
Αθ. Χ. Παπανδρόπουλος.
https://www.euro2day.gr/specials/opinions/
article/2028131/horis-allages-sth-dikaiosynh-den-erhetai-anaptyxh.html
16 Ιουνίου 2020
ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Χωρίς αλλαγές στη Δικαιοσύνη
δεν έρχεται ανάπτυξη
Η παραδοχή του προβλήματος από τον Π. Πικραμμένο, οι πρωτοβουλίες για μεταρρυθμίσεις και το φόβητρο των υφιστάμενων συμφερόντων. Γιατί είναι κρίσιμο το στοίχημα για την επόμενη ημέρα της χώρας.
«Για να υπάρξει οικονομική ανάκαμψη, πρέπει να κερδηθεί το στοίχημα της δικαιοσύνης», δήλωσε μεταξύ άλλων ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παναγιώτης Πικραμμένος, πρώην πρόεδρος επίσης του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Και με τη δήλωσή του αυτή, που έγινε σε διαδικτυακή συζήτηση στο Φόρουμ των Δελφών που είχε με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, επίσης πρώην αντιπρόεδρο στην κυβέρνηση Σαμαρά, ο Παναγιώτης Πικραμμένος έφερε στο προσκήνιο το σοβαρότερο ίσως πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Αυτό της απονομής δικαιοσύνης, του χρόνου που απαιτείται και της ουσίας της λήψης δικαστικών αποφάσεων.
Ιδιαίτερα δε αποφάσεων που αφορούν επενδυτικά σχέδια και τα οποία όχι λίγες φορές μπλέκονται στα δίχτυα μιας απερίγραπτης και διαβλητής γραφειοκρατίας, η οποία μέχρι σήμερα έχει αχρηστεύσει πάνω από 2.500 επενδύσεις στη χώρα μας. Κατά τα λοιπά, συνήθως οι πρωτεργάτες των ακυρώσεων αυτών στη συνέχεια κλαίγονται για την... άνοδο της ανεργίας!
Είναι έτσι γνωστό από χρόνια τώρα στους εκτός Ελλάδας επενδυτικούς κύκλους και ομίλους, ότι η πραγματοποίηση σοβαρών επενδύσεων στη χώρα μας μπορεί να επιφυλάσσει οδυνηρές και κοστοβόρες εκπλήξεις, που όχι λίγες φορές καταλήγουν στη ματαίωση μιας επένδυσης. Μετά βαΐων και κλάδων.
Σήμερα, λοιπόν, την ώρα που η χώρα θα κληθεί να απορροφήσει για την ανάπτυξη και τον συνολικό εκσυγχρονισμό της κάπου 50 δισ. ευρώ για τα προσεχή επτά χρόνια, όντως το θέμα της δικαιοσύνης είναι καυτό και άρα κρίσιμο. Κατά συνέπεια, όσο πιο γρήγορα και αποτελεσματικά αντιμετωπισθεί τόσο το καλύτερο για την ελληνική οικονομία.
Υπό αυτή την έννοια, η ανακοίνωση του κ. Παν. Πικραμμένου ότι στο πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση έχει ήδη αναλάβει και εκπονεί μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες για τη βελτίωση της ταχύτητας των διαπραγματεύσεων και την αποφυγή διαδικασιών που ανάγονται σε παλαιότατες εποχές και δεν ανταποκρίνονται σε καμιά σημερινή πραγματικότητα, δεν μπορεί παρά να κριθεί θετικά.
Το πρόβλημα, κατά τη γνώμη μας, είναι πότε θα αρχίσουν να εφαρμόζονται οι προβλεπόμενες μεταρρυθμίσεις και πώς θα γίνουν δεκτές από τα σώματα των δικηγόρων και των δικαστών, όπου γνωστές είναι κάποιες χρόνιες αγκυλώσεις.
Μπορεί ο κ. αντιπρόεδρος της κυβέρνησης να δήλωσε ότι «θα ταρακουνηθεί η δικαιοσύνη για να κερδηθεί το στοίχημα», πλην όμως υπάρχουν και τα περίφημα διαπλεκόμενα συμφέροντα, οικονομικά και άλλα, που όχι μόνο δεν θα καταθέσουν εύκολα τα όπλα αλλά θα δώσουν στις αντιδράσεις και το σχετικό πολιτικό χρώμα.
Πέρα όμως από τα συμφέροντα αυτά, η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει στο εξής να έχει σοβαρά υπόψη της ότι η Ελλάδα είναι πλέον στην περιοχή της και ισχυρός γεωπολιτικός πόλος. Και ως τέτοιος θα βρεθεί στο επίκεντρο των διεθνών ανταγωνισμών και κυρίως στον άτυπο πόλεμο που μεγάλες δυνάμεις έχουν κηρύξει στην Ευρώπη. Σαφώς, δε, ο πόλεμος αυτός απέχει πολύ από αντίστοιχους του παρελθόντος και ασφαλώς δεν παίζεται και άρα δεν κερδίζεται αλλά ούτε και χάνεται στα ίδια επίπεδα. Τα ψηφιακά οπλοστάσια για παράδειγμα δεν είναι ορατά, πλην όμως μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο γεωπολιτικός χώρος στον οποίο βρίσκεται η Ελλάδα βρίθει από χώρες που οι κυβερνήσεις τους γράφουν στα παλαιά τους υποδήματα τη Δημοκρατία και το κράτος δικαίου. Κατά συνέπεια, μια δημοκρατική και ευημερούσα Ελλάδα στην περιοχή είναι καρφί στα μάτια τους. Στη σημερινή έτσι γεωπολιτική συγκυρία, έχουν κάθε λόγο να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα. Από οικονομικής ιδιαίτερα πλευράς, όπου είναι και πιο ευάλωτη.
Όσο πιο αγκυλωμένο, γραφειοκρατικό και αναποτελεσματικό θα είναι το θεσμικό πλαίσιο της χώρας για την προσέλκυση επενδύσεων τόσο περισσότερα ατού θα προσφέρει στους αντιπάλους της.
Κατά συνέπεια, έχει απόλυτο δίκαιο ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και έγκριτος άνθρωπος του Δικαίου κ. Παν. Πικραμμένος: η όποια ισχυρή και βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη της χώρας περνά μέσα από τη ριζική μεταρρύθμιση του χώρου της Δικαιοσύνης, ένα ναρκοπέδιο στο οποίο τα τελευταία χρόνια πολλά παιχνίδια έχουν παιχτεί..
Αθ. Χ. Παπανδρόπουλος.
https://www.euro2day.gr/specials/opinions/
article/2028131/horis-allages-sth-dikaiosynh-den-erhetai-anaptyxh.html
16 Ιουνίου 2020