Ποιός θα πληρώσει τα αναδρομικά;
Ποιος θα πληρώσει τα αναδρομικά;
Η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τα αναδρομικά των συνταξιούχων επανέφερε για πολλοστή φορά στο προσκήνιο το ίδιο ερώτημα: Είναι δυνατό να λαμβάνονται αλλεπάλληλες αποφάσεις τα τελευταία χρόνια στο όνομα της Δικαιοσύνης που διευρύνουν την κοινωνική ανισότητα και το χάσμα μεταξύ των κοινωνικών ομάδων; Ενώ στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, με αποκορύφωμα την πανδημία που απειλεί να επανέλθει, ο ιδιωτικός τομέας λιμοκτονεί και η νεολαία μεταναστεύει, μπορούν να δικαιώνονται οι συνταξιούχοι που έχουν ένα σταθερό εισόδημα και μπορούν να βιοπορίζονται στις αντίξοες συνθήκες που επικρατούν στη χώρα; Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι ενώ στη διάρκεια των τελευταίων μηνών της πανδημίας οι υπάλληλοι του ιδιωτικού τομέα, οι μικρομαγαζάτορες, οι ελεύθεροι επαγγελματίες έχουν περιέλθει σε απόγνωση, οι συνταξιούχοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι διατήρησαν στο ακέραιο το εισόδημά τους. Και μη φανταστείτε ότι τα αναδρομικά αφορούν τους χαμηλοσυνταξιούχους των 500 – 600 ευρώ. Κατά κύριο λόγο αφορούν τις ικανοποιητικές και τις μεγάλες συντάξεις που παρά τις περικοπές επαρκούν για αξιοπρεπή διαβίωση.
Όμως, αν οι αποφάσεις δικαιώνουν το παρελθόν ως παρόν δεν θα έπρεπε να αναζητήσουν και τις συνθήκες μέσα στις οποίες δημιουργήθηκαν τα δικαιώματα που σήμερα δικαιώνουν; Διότι η Δικαιοσύνη δεν μπορεί να είναι απεξαρτημένη από τις συνθήκες που διαμορφώνουν τα αιτήματα. Οι μισθοί του δημοσίου και οι συντάξεις προ του 2012 είχαν διαμορφωθεί με τα δεδομένα προ της κρίσης. Είχαν δοθεί με τον υπερδανεισμό της χώρας που οδήγησε στην κρίση στα πλαίσια ενός αλόγιστου κομματικού ανταγωνισμού για την εκλογική επικράτηση. Θα πρέπει λοιπόν να ξαναπάρει το κράτος δάνεια για να δικαιώσει το νοσηρό παρελθόν ως παρόν; Επειδή όμως η υπερχρέωση της χώρας καθιστά ανέφικτο τον δανεισμό της, είναι αυτονόητο ότι τα χρήματα για την υλοποίηση των δικαστικών αποφάσεων θα αφαιρεθούν από τον προϋπολογισμό σε βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας. Αναπότρεπτα οι ανισότητες και τα αδιέξοδα θα διευρυνθούν ακόμη περισσότερο. Αυτό συμβαίνει διότι ό,τι θεωρείτο δίκιο πριν την κρίση δεν αποτελεί και δίκιο στις συνθήκες της κρίσης ούτε θα αποτελεί δίκιο και μετά την υπέρβασή της, αν ποτέ επιτευχθεί αυτό. Να μη λησμονούμε πως η δικαιοσύνη, η ηθική, και η αλήθεια δεν είναι σταθερές έννοιες αλλά μεταβλητές και συναρτώνται από το περιεχόμενο που τις προσδίδουν οι διανοητικές μας αντιλήψεις ανάλογα με τις εκάστοτε επικρατούσες κοινωνικές συνθήκες. Το Σύνταγμα και οι νόμοι που νομοθετούνται στο συνταγματικό πλαίσιο δεν αποτελούν νεκρό γράμμα, η ερμηνεία τους λαμβάνει υπόψη τις κοινωνικές συνθήκες. Δεν μειώθηκε στη διάρκεια της κρίσης το ΑΕΠ της χώρας κατά 25%, η ανεργία δεν κορυφώθηκε στο 27,5% και σήμερα επανέρχεται στο 20%, ψευδεπίγραφα βέβαια, αφού εκατοντάδες χιλιάδες νέοι μετανάστευσαν και λογίζονται ως εργαζόμενοι και οι απασχολούμενοι σε ευέλικτες μορφές εργασίας των 200 – 300 ευρώ μηνιαίως; Πώς μπορεί λοιπόν οι νόμοι να επιδέχονται την ίδια ερμηνεία πριν, στη διάρκεια και μετά την κρίση; Έχουμε τα ίδια δεδομένα; Γιαυτό, εύλογα θα μπορούσε η χώρα μας να χαρακτηριστεί ως κράτος “ζόμπι”. Έτσι χαρακτηρίζεται το κράτος που εξακολουθεί να ζει παρότι η πραγματικότητα στην οποία αντιστοιχεί έχει πεθάνει. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι η πραγματικότητα έχει πεθάνει! Σημαίνει ακριβώς το αντίθετο. Σημαίνει πως υπάρχει μια νέα ζωντανή πραγματικότητα την οποία δεν βλέπουμε επειδή νεκρές ιδέες στοιχειώνουν και συννεφιάζουν το μυαλό μας και μας κάνουν να μην αντιλαμβανόμαστε το καινούργιο.
Οι σοβαρότερες όμως επιπτώσεις του κατακερματισμού της κοινωνίας με τις επιλεκτικές αποφάσεις είναι η ρήξη της κοινωνικής συνοχής διότι στις συνθήκες που διαμορφώνονται στο Αιγαίο και στην κυπριακή ΑΟΖ είναι αυτονόητο ότι η κοινωνική συνοχή έπρεπε να αποτελεί το πρόταγμα κάθε κυβέρνησης και όχι ο κατακερματισμός της. Διότι, όπως μας λέει η Αρβελέρ «πατρίδα είναι το κοινό μας ενδιαφέρον». Για να συμπληρώσει: «Εκείνο που κάνει μια αυτοκρατορία και ένα λαό να χάνονται, είναι η ρήξη στην κοινωνική συνοχή. Όταν δεν υπάρχει το κοινό όνειρο, η ελπίδα για ένα κοινό μέλλον, γιατί να είμαστε μαζί;».
«Για να λειτουργήσει αποτελεσματικά το κράτος, γράφει ο Ντέιβιντ Χάρβει στην “Κατάσταση της μετανεωτερικότητας”, πρέπει να οικοδομήσει ένα αίσθημα κοινότητας εναλλακτικό απέναντι σε εκείνο που βασίζεται στο χρήμα, καθώς και να θέσει τα δημόσια συμφέροντα πάνω από τα ταξικά και διασπαστικά συμφέροντα και αγώνες που περιέχονται εντός των συνόρων του. Με λίγα λόγια θα πρέπει να νομιμοποιεί τον εαυτό του». Διαφορετικά όσο θα λειτουργεί επιλεκτικά άλλο τόσο θα απονομιμοποιείται ολοένα και περισσότερο στη συνείδηση ευρύτερων κοινωνικών ομάδων που θα περιθωριοποιεί.
Μακροδημόπουλος Δημήτρης
Αλεξ/πολη κιν. 6947-771412
16-7-2020
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Τι ψυχή έχουν 4 δισεκατομμύρια ευρώ;
Τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ. Τι ψυχή έχουν τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ; Σε τέσσερα δισ. ευρώ ανέρχεται το ύψος των αναδρομικών που θα “μοιραστούν” στους συνταξιούχους. Γι’ αυτά τα τέσσερα δισ. ευρώ, έδινε μάχη για να μην πληρωθούν ακόμα και η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου, όπως είχε ανέφερε και η πρώην υπουργός Εργασίας σε δηλώσεις της τον Νοέμβριο του 2018.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι έχει υποστηρίξει, πως “δεν θα ευδοκιμούσαν οι προσφυγές των συνταξιούχων”, σημειώνοντας πως “το Δημόσιο είχε ασκήσει έφεση για τις σχετικές αποφάσεις”. Βέβαια σήμερα, τόσο η πρώην υπουργός όσο και ολόκληρος ο Σύριζα, υποστηρίζουν ότι η καταβολή των αναδρομικών, πρέπει να γίνει σε όλους τους συνταξιούχους χωρίς δικαστικές διαδικασίες.
Για να καταλάβουμε για τι ποσά μιλάμε, θα πρέπει να φέρουμε στο μυαλό μας, ότι το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν της Ελλάδας το 2019 ήταν 187,5 δισ. ευρώ. Δηλαδή τα αναδρομικά που πρέπει να καταβληθούν, ανέρχονται στο 2,13% του ΑΕΠ του 2019.
Επειδή όμως οι καταστάσεις έχουν μια αρνητική δυναμική, αν σκεφτούμε ότι το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν του 2020 θα υποχωρήσει κατά -9% σύμφωνα με τις στατιστικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα ανέρχεται πλέον γύρω στα 170 δισ. ευρώ, τότε το σύνολο των αναδρομικών που θα πρέπει να καταβληθούν θα ανέρχεται στο 2,36% του ΑΕΠ του 2020.
Ναι. Οι αριθμοί είναι βαρετοί. Όμως, μας επιτρέπουν να αποκομίζουμε μια καλύτερη εικόνα των καταστάσεων και της πραγματικότητας. Επομένως αξίζει να εστιάσουμε σε κάποια άλλα μεγέθη και να τα συγκρίνουμε με τα 4 δισ. των αναδρομικών.
Στο 2,36% του ΑΕΠ ανέρχονται τα αναδρομικά των συνταξιούχων, την ίδια στιγμή, που οι δαπάνες για την παιδεία που φέρνουν την Ελλάδα στην 29η θέση και τελευταία θέση, ανάμεσα στις χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Αναπτύξεως (ΟΟΣΑ), ανέρχονται στο 3,3% του ΑΕΠ.
Ο ΕΝΦΙΑ των φυσικών προσώπων για το 2019 ήταν 2,1 δισ. περίπου.
Ο φόρος εισοδήματος των νομικών προσώπων δηλαδή των εταιρειών προβλέπεται σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2020, να διαμορφωθεί στα 4,02 δισ. ευρώ.
Ο φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2020, προβλέπεται να διαμορφωθεί στα 11,4 δισ. ευρώ.
Η εκτίμηση για τις δαπάνες τόκων σε ακαθάριστη δημοσιονομική βάση που θα καταβληθούν μέσα στο 2020 , ανέρχεται στα 6 δισ. ευρώ.
Οι συνολικές δαπάνες του Κρατικού Προϋπολογισμού για το έτος 2020 προβλέπεται ότι θα διαμορφωθούν σε 57 δισ. ευρώ.
Οι δύο Γαλλικές φρεγάτες FDI / Belh@rra, για τις οποίες γινόντουσαν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και στη Γαλλία, εξοπλισμένες με πυραύλους cruise MdCN (Scalp Naval) με το ποσό να συμπεριλαμβάνει το κόστος ανάπτυξης για την φρεγάτα, τον πύραυλο MdCN και το κόστος ενσωμάτωσης συγκεκριμένων μη γαλλικών συστημάτων, κοστίζουν 2,5 δισ. ευρώ.
Το κόστος των νέων έργων για το Μετρό, που αποτελούνται από 53 χλμ. γραμμής με 46 σταθμούς, έχει συνολικό πρόσθετο προϋπολογισμό 5,2 δισ. ευρώ.
Ναι. Οι αριθμοί είναι βαρετοί. Όμως μας βοηθούν για να αντιληφθούμε “τι ψυχή έχουν τα 4 δισεκατομμύρια ευρώ” των αναδρομικών που θα καταβληθούν στους συνταξιούχους και πόσο θα λείψουν από τη πραγματική οικονομία, που υφίσταται ένα πρωτοφανές κτύπημα.
Κωνσταντίνος Χαροκόπος
https://www.liberal.gr/apopsi/ti-psuchi-echoun-4-disekatommuria-euro/313851
21 Ιουλίου 2020
Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.
Τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ. Τι ψυχή έχουν τέσσερα δισεκατομμύρια ευρώ; Σε τέσσερα δισ. ευρώ ανέρχεται το ύψος των αναδρομικών που θα “μοιραστούν” στους συνταξιούχους. Γι’ αυτά τα τέσσερα δισ. ευρώ, έδινε μάχη για να μην πληρωθούν ακόμα και η κυβέρνηση Τσίπρα - Καμμένου, όπως είχε ανέφερε και η πρώην υπουργός Εργασίας σε δηλώσεις της τον Νοέμβριο του 2018.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι έχει υποστηρίξει, πως “δεν θα ευδοκιμούσαν οι προσφυγές των συνταξιούχων”, σημειώνοντας πως “το Δημόσιο είχε ασκήσει έφεση για τις σχετικές αποφάσεις”. Βέβαια σήμερα, τόσο η πρώην υπουργός όσο και ολόκληρος ο Σύριζα, υποστηρίζουν ότι η καταβολή των αναδρομικών, πρέπει να γίνει σε όλους τους συνταξιούχους χωρίς δικαστικές διαδικασίες.
Για να καταλάβουμε για τι ποσά μιλάμε, θα πρέπει να φέρουμε στο μυαλό μας, ότι το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν της Ελλάδας το 2019 ήταν 187,5 δισ. ευρώ. Δηλαδή τα αναδρομικά που πρέπει να καταβληθούν, ανέρχονται στο 2,13% του ΑΕΠ του 2019.
Επειδή όμως οι καταστάσεις έχουν μια αρνητική δυναμική, αν σκεφτούμε ότι το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν του 2020 θα υποχωρήσει κατά -9% σύμφωνα με τις στατιστικές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα ανέρχεται πλέον γύρω στα 170 δισ. ευρώ, τότε το σύνολο των αναδρομικών που θα πρέπει να καταβληθούν θα ανέρχεται στο 2,36% του ΑΕΠ του 2020.
Ναι. Οι αριθμοί είναι βαρετοί. Όμως, μας επιτρέπουν να αποκομίζουμε μια καλύτερη εικόνα των καταστάσεων και της πραγματικότητας. Επομένως αξίζει να εστιάσουμε σε κάποια άλλα μεγέθη και να τα συγκρίνουμε με τα 4 δισ. των αναδρομικών.
Στο 2,36% του ΑΕΠ ανέρχονται τα αναδρομικά των συνταξιούχων, την ίδια στιγμή, που οι δαπάνες για την παιδεία που φέρνουν την Ελλάδα στην 29η θέση και τελευταία θέση, ανάμεσα στις χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Αναπτύξεως (ΟΟΣΑ), ανέρχονται στο 3,3% του ΑΕΠ.
Ο ΕΝΦΙΑ των φυσικών προσώπων για το 2019 ήταν 2,1 δισ. περίπου.
Ο φόρος εισοδήματος των νομικών προσώπων δηλαδή των εταιρειών προβλέπεται σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2020, να διαμορφωθεί στα 4,02 δισ. ευρώ.
Ο φόρος εισοδήματος φυσικών προσώπων σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του 2020, προβλέπεται να διαμορφωθεί στα 11,4 δισ. ευρώ.
Η εκτίμηση για τις δαπάνες τόκων σε ακαθάριστη δημοσιονομική βάση που θα καταβληθούν μέσα στο 2020 , ανέρχεται στα 6 δισ. ευρώ.
Οι συνολικές δαπάνες του Κρατικού Προϋπολογισμού για το έτος 2020 προβλέπεται ότι θα διαμορφωθούν σε 57 δισ. ευρώ.
Οι δύο Γαλλικές φρεγάτες FDI / Belh@rra, για τις οποίες γινόντουσαν διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Ελλάδα και στη Γαλλία, εξοπλισμένες με πυραύλους cruise MdCN (Scalp Naval) με το ποσό να συμπεριλαμβάνει το κόστος ανάπτυξης για την φρεγάτα, τον πύραυλο MdCN και το κόστος ενσωμάτωσης συγκεκριμένων μη γαλλικών συστημάτων, κοστίζουν 2,5 δισ. ευρώ.
Το κόστος των νέων έργων για το Μετρό, που αποτελούνται από 53 χλμ. γραμμής με 46 σταθμούς, έχει συνολικό πρόσθετο προϋπολογισμό 5,2 δισ. ευρώ.
Ναι. Οι αριθμοί είναι βαρετοί. Όμως μας βοηθούν για να αντιληφθούμε “τι ψυχή έχουν τα 4 δισεκατομμύρια ευρώ” των αναδρομικών που θα καταβληθούν στους συνταξιούχους και πόσο θα λείψουν από τη πραγματική οικονομία, που υφίσταται ένα πρωτοφανές κτύπημα.
Κωνσταντίνος Χαροκόπος
https://www.liberal.gr/apopsi/ti-psuchi-echoun-4-disekatommuria-euro/313851
21 Ιουλίου 2020
Ο αρθρογράφος είναι οικονομικός αναλυτής, με ειδίκευση στο σχεδιασμό σύνθετων επενδυτικών στρατηγικών.
Αποποίηση Ευθύνης : Το περιεχόμενο της στήλης, είναι καθαρά ενημερωτικό και πληροφοριακό και δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση επενδυτική συμβουλή, ούτε υποκίνηση για συμμετοχή σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Ο αρθρογράφος δεν ευθύνεται για τυχόν επενδυτικές και λοιπές αποφάσεις που θα ληφθούν με βάση τις πληροφορίες αυτές.