Δεν θέλετε Λωζάνη; Εμείς να δεις!
''Κάντε ό,τι κάνουν: ζητήστε τα πάντα. Γκέγκε;''
Δεν θέλετε Λωζάνη; Εμείς να δεις!
Ξέρετε τι μέρα ξημερώνει σήμερα; Ένας αιώνας με το παλιό ημερολόγιο, από την συνθήκη των Σεβρών.
Ο Ερτοάν σήμερα (28.7.2020) θέλει να ξεχαστούν οι Σέβρες, όπου 28 Ιουλίου, υπογράφηκε μια συνθήκη εξευτελισμού του σουλτανάτου. Η Ελλλάδα πήρε την Ίμβρο και την Τένεδο μια έμμεση εντολή για Σμύρνη κι ένα σωρό καλούδια.
Ήταν η τελευταία πράξη του Χαλιφάτου, ήτοι η εξέλιξη των εμίρηδων και σουλτάνων της αυτοκρατορίας. Επίσης, καταισχύνη από το ομαδικό ψιλολόγημα των εδαφών της από τους νικητές του πρώτου Μεγάλου Πολέμου. Και η απώλεια μιας απέραντης αυτοκρατορίας, με αντάλλαγμα το σώμα της Ανατολίας που θα περιείχε πάντως και Κούρδους.
Ο Κεμάλ, ήταν εκείνος που κατάφερε πολύ γρήγορα, να ανακηρύξει την Δημοκρατία του, καταργώντας πολλά, από το φέσι έως το αραβικό αλφάβητο και έκαμε την Τουρκία κοσμικό κράτος. Με την βοήθεια των μπολσεβίκων, (διότι εμείς ακούγαμε τον Κλεμανσώ) όπλισε τον στρατό του, αδυνάτισε την Συμμαχία Ιταλών, Γάλλων, Άγγλων, Ελλήνων και οδήγησε τη χώρα του στη συνθήκη της Λωζάνης.
Αυτήν που ο κύριος Ταγίπ, τάχατες δε θέλει. Και η Λωζάνη, μόνο πλεονέκτημα, μας άφησε μειονότητα Ρωμιών στην Ισταμπούλ. Μια μειονότητα που μας παίρνει να απαιτήσουμε, ώστε να μείνουν απόγονοι μας από το Εγιούμπ έως το Μπαλουκλή.
Κι εμφανίζεται βαρυκάρηνος και δήθεν χαλιφοειδής, ο νυν Πρόεδρος, φυλακίζει πολλούς, καταπιέζει άλλους, λανσάρει το Ντιβάνι ως νέα Μόδα και ζητά το ένα και το άλλο, στηριγμένος στην εν κρανίω τρικυμία πολλών κρατών της μαύρης Λησμονιάς.
Υπάρχει και κάτι άλλο: οι Έλληνες το 2021. Θα θυμηθούν την Παλιγγενεσία. Ελπίζω, χωρίς το Sentimental journey της κυρίας Γιάννας. Κι αυτός, ως Ταγίπ, πρέπει να μας στριμώξει πρίν σκάσει το 2022, οπότε έχει μπροστά του δύο επετείους, του 1922 και 1923, να αυθαδιάσει όσο θέλει μετά την επέτειο των εκλογών του 1920, ήτοι την πρώτη Νοεμβρίου τρέχοντος έτους. Έχει στόχο να επιταχύνει εξελίξεις, ώστε να συμπέσουν με το 2021. Αν το βρίσκετε εξεζητημένο, δεν πειράζει.
Η τάση για περιφρόνηση της Λωζάνης, είναι βούτυρο στο ψωμί μας. Διότι οι μισές και πάνω απαιτήσεις της Τουρκίας από εμάς, στηρίζονται στη Λωζάνη. Αν την φτύνουν, καλύτερα για εμάς.
«Κοινό τραπέζι διαπραγματεύσεων» με την Τουρκία, σημαίνει πως αμφότεροι έχομε παράπονα από τη γειτόνευση. Όταν το ένα μέρος απαιτεί διορθώσεις, άστο να τις απαιτεί. Δεν μας αφορά.
Γι αυτό και η σύσταση των «Συμμάχων» του τύπου «βρείτε τα» θα΄πρεπε να μας αφήνει αδιάφορους. Μεταπολεμικά, εκκινήσαμε υπό το σύνθημα «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ, στο ίδιο συνδικάτο». Δεχτήκαμε Τούρκικη μειονότητα στη Θράκη. Πήγαμε να λύσουμε το Κυπριακό με τον αθλιέστερο τρόπο, σε βάρος των Κυπρίων. Ηττηθήκαμε οικτρά το καλοκαίρι του 1974 σε δύο επάλληλες δόσεις, χωρίστηκε το νησί στα δύο και ξεκίνησε η μακραίωνη ιστορία με τα Hora και τα Σισμίκ. Είπαμε να ανοίξουμε τα θαλάσσια σύνορα στα 12 μίλια και το θεώρησαν αιτία πολέμου. Ένα σωρό τέτοια. Τον Ερτοάν κάποιοι τον θεώρησαν πουλαίν της καταλλαγής! Oι κουμπαριές πλαισίωσαν και άλλες άλλων δεινότητες, όπως ζεϊμπεκιές μεγάλου διασκελισμού. Δούλεψε καλά τη μηχανή του, δεν τον ανέκοψε ένα προβληματικό πραξικόπημα και αργότερα, ξεκίνησε έναν αφηρωισμό συνδυασμένον με υπονόμευση του κεμαλισμού και ασύστολη συμμαχία με ακροδεξιές ενθυλακώσεις.
Τίποτε απ΄αυτά που γίνονται δεν το θεωρώ σοβαρό.
Αν καταγγέλει την συνθήκη της Λωζάννης, ποιο το πρόβλημα να συμφωνήσουμε μαζί του; Διότι έχουμε μέγα κενό στην οικειοθελή εγκατάλειψη της ανατολικής Θράκης, φεύγοντας κι αφήνοντάς την χωρίς τις ελληνικές μεραρχίες!
Εννοώ, καμία αντίρρηση να επιστρέψουμε στη συνθήκη των Σεβρών, ακόμη και του Μούδρου, αν τσινίσει! Στο κάτω της γραφής, αν περιφρονούν τον Κεμάλ, ο Κεμάλ μας νίκησε, κι όχι κάποιος πασάς του Σουλτάνου. Αν θέλουν γκριζάρισμα νησιών, θέλουμε ενεργοποίηση της γραμμής Αίνου-Μηδείας.
Αν αγοράζουν, Νατοϊκοί όντες, από Ρώσους, θέλουμε κι εμείς Νατοϊκοί όντες, τακίμια με τους φίλους Βουλγάρους, διότι αν καλλιεργούσαμε τη φιλία μας, κάποιοι δυτικότερα θα έχαναν τον ύπνο τους!
Κι αν αντί για συμφωνία, μπουκάρουν στο Καστελόριζο, η οπουδήποτε αλλού, να τους αντιτάξουμε πως θα τους δώσουμε από τα μέρη των Λιάγκραβων, τόπο από Βιζύη στο Τσερκέζκιοι και να φεύγουν, μειώνοντας τις απαιτήσεις μας από την ανατολική Θράκη.
Θεωρώντας μη δορυάλωτη την ανατολική Θράκη, αλλά ατυχή ελιγμό του Βενιζέλου, έχουμε πολύ τράτο για παζάρια. Αν έχουν τη φήμη πως παζαρεύουν, εμείς να δγιείς.
Η παντοδυναμία των Στενών, ήδη από τα Τρωικά, θα ήταν αδικαιολόγητη. Αν αυτοί θέλουν συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, εμείς θελουμε συνεκμετάλλευση της Προποντίδας, με θαλάσσια σύνορα και όριά τους στον Τσεκμετζέ.
Οπότε, μαζί με τους Βούλγαρους, θα ανοίγαμε το κανάλι από Μπουγιούκ Τσεκμετζέ σε λούστρες του Καραμπουρούν και ο Βόσπορος θα ήταν κατάλληλος για βαρκαρόλες.
Πρέπει, μακροπρόθεσμα, να στηριχτούμε σε μια ποικιλοχρωμία πολιτικών αποφάσεων στον Βαλκανικό Χώρο. Αλβανία, Βόρεια Μακεδονία, Κόσοβο, Βουλγαρία, αρκούν σε πρώτη φάση, κι ας είναι του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Αρκεί να αλληλοσυμπαθηθούμε, έστω στανικώς. Και βέβαια, να αποκτήσουμε ΑΟΖ μεταξύ Κύπρου και Ελλάδας. Με τις κατάλληλες διαπιστεύσεις. Τα άλλα, βρίσκονται.
Μια καλή ιδέα θα ήταν, να προσφέραμε τις απίστευτες αμμουδιές μας για να εγκατασταθούν οι πρεσβείες των «συμμάχων». Οι τηλεφωνικές γραμμές θα πέφτουν και θα κόβονται κάθε τρεις και μία. Εκ πείρας σας μιλώ.
Αν αυτά τα βρίσκετε απραγματοποίητα, χρειάζεστε επειγόντως αλλαγή. Από αλλαγή νοοτροπίας έως αλλαγή α λα Πασόκεν.
Καταλήγω:
Ας μη τα κάνουμε σαλάτα-μαλάτα. Λιγότερους «ειδικούς» (ειδικά μη μισθωμένους από πρεσβείες και άλλα επιδραστικά), θερμότερη αντιμετώπιση των βαλκανίων γειτόνων μας και οι Αμερικάνοι, έτσι και τους δώσουμε τη Σούδα για λίγα χρονάκια ατελώς, θα εκστομίσουν το nevermind που τόσο λαχταρούμε.
Ξυπνάτε. Κι εσείς και οι διομολογήσεις σας. Σταματήστε τον κόρδακα και τους ατελείς λεονταρισμούς. Κάντε ό,τι κάνουν: ζητήστε τα πάντα. Γκέγκε;
Πετεφρής
28-07-2020