Οι ευθύνες της Δύσης στην επιδείνωση της ανθρωπιστικής κρίσης στην Συρία.

(Photo by - / AFP) (Photo by -/AFP via Getty Images)

Οι ευθύνες της Δύσης στην επιδείνωση 
της ανθρωπιστικής κρίσης στην Συρία. 

Στις 17 Ιουνίου 2020 τέθηκε σε ισχύ το “ Caesar Syria Civilian Protection Act”, το νέο πακέτο κυρώσεων κατά του καθεστώτος Άσαντ. Οι νέες ενισχυμένες κυρώσεις επιβλήθηκαν στην κυβέρνηση της Συρίας ως απάντηση στα, σύμφωνα με τις ΗΠΑ, εγκλήματα πολέμου του καθεστώτος κατά του συριακού πληθυσμού.

Το λεγόμενο “Caesar Act” υπογράφηκε τον Δεκέμβριο του 2019 από τον Αμερικανό πρόεδρο και θα εφαρμοστεί μέχρι το 2024. Το έγγραφο προβλέπει την άρση των κυρώσεων εφόσον:

Σταματήσουν οι ρωσικοί και συριακοί αεροπορικοί βομβαρδισμοί κατά του άμαχου πληθυσμού,

Η Ρωσία, το Ιράν, η Συρία, καθώς και οι σύμμαχοί τους σταματήσουν να εμποδίζουν την πρόσβαση των υπό πολιορκία περιοχών σε ανθρωπιστική βοήθεια και επιτρέπουν στους πολίτες να μετακινούνται,

Απελευθερωθούν οι πολιτικοί κρατούμενοι και δοθεί πρόσβαση στις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων για αυτοψία στις φυλακές,

Σταματήσουν οι βομβαρδισμοί νοσοκομείων, σχολείων και κατοικιών ,

Δοθεί δυνατότητα στους εκτοπισμένους να επιστρέψουν στις εστίες τους, και

Επιβληθούν κυρώσεις για εκείνους που ευθύνονται για τα εγκλήματα πολέμου κατά του άμαχου πληθυσμού.

Από τις εν λόγω κυρώσεις εξαιρούνται οι περιοχές υπό κουρδικό έλεγχο, λόγω των φιλικών σχέσεων που οι Αμερικανοί διατηρούν με τους Κούρδους μαχητές, αλλά και της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στις περιοχές αυτές.

Ας παραβλέψουμε ότι οι ρωσοσυριακοί βομβαρδισμοί γίνονται κυρίως εναντίον στόχων της Al – Qaeda και του ISIS, δύο τρομοκρατικών οργανώσεων τις οποίες οι ΗΠΑ επίσης μάχονται. Ας παραβλέψουμε επίσης ότι οι αμερικανικοί βομβαρδισμοί που έγιναν σε Συρία και Ιράκ σκότωσαν επίσης πολλούς αθώους πολίτες. Επιπλέον, ας δεχτούμε ότι το καθεστώς Άσαντ είναι αυταρχικό και ότι κατά την διάρκεια του πολέμου έχει πραγματοποιήσει εγκλήματα κατά αθώων πολιτών και πολιτικών αντιπάλων.

Ωστόσο το “Caesar Act”, όχι μόνο δεν προστατεύει τους Σύρους πολίτες από την οιαδήποτε εγκληματική συμπεριφορά της κυβέρνησης, αλλά οδηγεί σε μια νέα ανθρωπιστική κρίση. Οι ήδη υπάρχουσες κυρώσεις έχουν δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στην συριακή οικονομία και κοινωνία. Ο πληθωρισμός έχει αυξηθεί σημαντικά και η συναλλαγματική αξία του συριακού εθνικού νομίσματος είναι πολύ χαμηλή. Η χώρα έχει σοβαρές ελλείψεις σε καύσιμα και προϊόντα σημαντικά για την καθημερινή ζωή, ενώ η μεγάλη αύξηση των τιμών στα τρόφιμα οδηγεί σε λιμό.

Το νέο πακέτο κυρώσεων δεν επιδεινώνει την κατάσταση μόνο στους προαναφερθέντες τομείς, αλλά δημιουργεί και σοβαρά ζητήματα στην διαθεσιμότητα ιατροφαρμακευτικού υλικού. Τα ράφια των φαρμακείων έχουν ήδη αδειάσει. Η προερχόμενη από τις νέες κυρώσεις έλλειψη φαρμάκων έρχεται σε μια δύσκολη περίοδο στην οποία η πανδημία του κορωνοϊού συνεχίζεται.

Στο σημείο αυτή τίθεται ένα ερώτημα αναφορικά με την ηθική υπόσταση της Δύσης. Τις τελευταίες εβδομάδες, σε όλες τις μεγάλες δυτικές πόλεις οι πολίτες διαδηλώνουν για το σοβαρό ζήτημα των φυλετικών διακρίσεων και της επακόλουθης βίας, με αφορμή την απεχθή δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ. Οι δυτικές κοινωνίες έχουν το εξής τρομακτικό χαρακτηριστικό: ευαισθητοποιούνται και κινητοποιούνται για κάποια αδικία που συμβαίνει στην Δύση, αλλά αδιαφορούν για τις απάνθρωπες συνθήκες, την βία και την αδικία που επικρατούν στον λεγόμενο Τρίτο Κόσμο. Δεν είδαμε ούτε θα δούμε την κινητοποίηση των δυτικών κοινωνιών για αυτά που συμβαίνουν στην Συρία ή την Υεμένη.

Όμως ας επανέλθουμε στην ανθρωπιστική κατάσταση στην Συρία. Ο πόλεμος έχει πλέον περιοριστεί σε ορισμένες γεωγραφικές ζώνες της και δεν έχει την ένταση των προηγούμενων ετών. Βεβαίως, υπάρχουν εκδηλώσεις βίας και τρομοκρατίας ανά την συριακή επικράτεια σε καθημερινή βάση. Τα πραγματικά προβλήματα της χώρας αυτής είναι τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα και οι ελλείψεις σε αγαθά, ενώ μείζον είναι και το ζήτημα των κατεστραμμένων υποδομών.

Η Ευρώπη, αλλά και οι όμορες αραβικές χώρες της Συρίας, επιθυμούν την αποκατάσταση της ειρήνης και της σταθερότητας στην χώρα τόσο για πολιτικούς λόγους (περιφερειακή σταθερότητα) όσο και για την επιστροφή των προσφύγων και εκτοπισμένων στην πατρίδα τους. Η άμεση ή έμμεση σύμπλευση με το “Caesar Act” αντιτίθεται στην επιθυμία αυτή. Ποιος πρόσφυγας θα θελήσει να επιστρέψει στην Συρία με αυτή την έλλειψη φαρμάκων και άλλων ειδών πρώτης ανάγκης;

Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να θυμηθούμε στην Δύση ποιες είναι οι αρχές μας. Οι αμερικανικές κυρώσεις όχι μόνο δεν προστατεύουν τον συριακό λαό, αλλά δυσκολεύουν περαιτέρω την ζωή των ταλαιπωρημένων από τον πόλεμο και την φτώχεια Σύρων. Είναι δε φανερό ότι οι κυρώσεις δεν γίνονται για να προστατεύσουν τον λαό της Συρίας αλλά για να πιέσουν την κυβέρνηση Άσαντ και τους συμμάχους της, δηλαδή την Ρωσία και το Ιράν.

Η Δύση αποτελεί το φωτεινό κομμάτι του κόσμου: στις κοινωνίες μας κυριαρχούν η δημοκρατία και η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με λίγα λόγια η Δύση διασφαλίζει τον σεβασμό και την προστασία της ανθρώπινης ζωής αυτής καθεαυτής. Οι ΗΠΑ είναι η ηγέτιδα δύναμη του δυτικού κόσμου και οφείλει να πρωτοστατεί των αρχών που αυτός πρεσβεύει. Το άρθρο αυτό, δεν αμφισβητεί τον δυτικό τρόπο σκέψης. Αναδεικνύει ωστόσο το ζήτημα της, πολλές φορές, εγκληματικής πολιτικής που ορισμένα δυτικά κράτη ακολουθούν σε τρίτες χώρες. Αν πραγματικά επιδιώκουμε την ειρήνη στην Συρία, τότε οφείλουμε να προωθήσουμε τον διάλογο μεταξύ όλων των αντιμαχόμενων πλευρών. Η επιβολή αυτών των κυρώσεων το μόνο που καταφέρνει είναι να φέρνει την δυστυχία στους αμάχους. Το καθεστώς θα επιβιώσει με την βοήθεια των συμμάχων του. Οι απλοί πολίτες όμως δεν έχουν κανέναν σύμμαχο να τους «σώσει» την στιγμή που θα αγγίξουν τα όρια της απόλυτης φτώχειας και πείνας.

Τζώρτζ Μενεσιάν
Διεθνολόγος


15/07/2020