Εκπαιδεύσου όπως θα πολεμήσεις… Μια Πολεμική Αεροπορία έτοιμη ακόμα και για τους τουρκικούς S-400.


Εκπαιδεύσου όπως θα πολεμήσεις… 
Μια Πολεμική Αεροπορία έτοιμη ακόμα και για τους τουρκικούς S-400.

Ακριβώς όπως έχουμε κατά καιρούς αποδώσει έμφαση στα όπλα ακριβείας, μακρού πλήγματος και ειδικά στα αερομεταφερόμενα, το ίδιο πράξαμε αναλύοντας τις δυνατότητες του ισραηλινού ατρακτιδίου στοχοποίησης Litening 5 (ή Litening + SAR) και σε δεύτερη φάση αναφερθήκαμε στο παλιό LANTIRN που εδώ και 20 χρόνια χρησιμοποιείται στα F-16 τριών εκδόσεων της Πολεμικής Αεροπορίας. Παρακάτω εξηγούμε το γιατί…

Χρησιμοποιήσαμε μάλιστα και τη λέξη “παρατημένα” στο σχετικό με το LANTIRN αφιέρωμα για να αποδώσουμε ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στις καταστροφικές επιλογές των τελευταίων δέκα τουλάχιστον ετών από την πλευρά των ελληνικών πολιτικών και στρατιωτικών ηγεσιών. Οι οποίες “κρύφτηκαν” και εξακολουθούν να κρύβονται πίσω από τον Νόμο Βενιζέλου για τα εξοπλιστικά, από τη στιγμή που αυτός εξακολουθεί να βρίσκεται σε ισχύ.

Ακόμη και στο παρά ένα δηλαδή, δεν εννοούμε να αλλάξουμε τα κακώς κείμενα του παρελθόντος και του παρόντος… Από την πλευρά μας, πιστεύαμε και πιστεύουμε ότι παρά τα μνημόνια και τους περιορισμούς που έφεραν, θα μπορούσαμε να προβούμε σε μία ορθότερη κατανομή κονδυλίων όλα αυτά τα χρόνια, προκειμένου κάποια επιχειρησιακά asset να διατηρηθούν διαθέσιμα σε μεγαλύτερο βαθμό.

Ένα από τα asset αυτά είναι και το σύστημα LANTIRN. Εξηγήσαμε τους λόγους… Δίνει τη δυνατότητα σε μαχητικά φορτωμένα με καθοδηγούμενα όπλα λέιζερ (πυραύλους AGM-65 Maverick και βόμβες LGB) να πετάξουν χαμηλά, αποτρέποντας έτσι τον εντοπισμό τους από τα ραντάρ της εχθρικής αεράμυνας. Φτάνουν άρα στους στόχους τους ανεντόπιστα, διατηρώντας πλεονέκτημα ΑΠΟΛΥΤΟΥ αιφνιδιασμού.

Γράφαμε στο αφιέρωμα για το ισραηλινό ατρακτίδιο στοχοποίησης Litening, ότι η Πολεμική Αεροπορία είναι από τις τελευταίες μαζί με την ισραηλινή, (αν όχι η τελευταία πλέον…), που εξακολουθεί να εκπαιδεύει ιπταμένους σε τακτικές και διαδικασίες χαμηλόυψης διείσδυσης και προσβολών ακριβείας. Και αυτό το κάνουν τρεις ελληνικές Μοίρες εξοπλισμένες με F-16, όχι μία…

Το “παρατημένα” επομένως απευθύνεται στην Ελληνική Πολιτεία αποκλειστικά! Η οποία μέσω της συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ τουλάχιστον, θεωρούμε ότι θα έπρεπε να έχει εξασφαλίσει την αναβάθμιση των ατρακτιδίων AAQ-13 και -14 στο επίπεδο LANTIRN ER, εφόσον αποδείχθηκε ότι τα παλιά ατρακτίδια του τύπου, είναι τόσο παλιά που δεν υποστηρίζονται πλέον από τους Αμερικανούς. Άλλο ένα από τα πολλά πράγματα για τα οποία η ελληνική πλευρά έπρεπε να επιμείνει στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας…

Στην προσπάθειά της να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των χαμηλών διαθεσιμοτήτων του συστήματος LANTIRN, η Πολεμική Αεροπορία δημιούργησε στις τάξεις της 347 Μοίρας “Περσέας” ένα είδος ΣΜΕΤ για το LANTIRN. Οι ιπτάμενοι των F-16 εκπαιδεύονται εκεί για να καταστούν ικανοί να πετούν ημέρα και νύχτα με τη χρήση του Navigation pod (AAQ-13) σε πολύ μικρά ύψη. Υπάρχουν τρεις βαθμονομήσεις ικανότητας. Medium, Low και Very Low.


Οι περισσότεροι ιπτάμενοι και των τριών Μοιρών που προαναφέραμε, είναι διαθέσιμοι για τη διενέργεια αποστολών κρούσης σε πολύ μικρά ύψη (Very Low)! Η ικανότητα Medium αφορά στη διενέργεια αποστολών σε ύψος μέχρι και τα 1000 πόδια, η Low μέχρι τα 500 και η Very Low μέχρι τα 200! Ημέρα και νύχτα… Συμπληρωματικά δε, οι ιπτάμενοι των 340 και 335 Μοιρών εκπαιδεύονται σε πτήσεις διείσδυσης μικρού ύψους και με τη χρήση διόπτρων νυχτερινής όρασης (NVG-Night Vision Goggles) τύπου AN/AVS-9, τα τελευταία 15 σχεδόν χρόνια…

Η εκπαίδευση πληρωμάτων σε πτήσεις TFR ημέρα και νύχτα, καθώς και σε τακτικές άφεσης όπλων ακριβείας, είναι μία ιδιαίτερα απαιτητική και περίπλοκη υπόθεση. Το ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ εξυπακούεται… Αυτός είναι και ένας από τους λόγους για τους οποίους μεγάλες αεροπορικές δυνάμεις, όπως η USAF, η RAF και η Armee de l Air δεν εκτελούν πλέον αποστολές κρούσης μικρού ύψους.

Υπάρχουν όμως και άλλοι λόγοι, που εξηγούν το γιατί η Πολεμική Αεροπορία συνεχίζει αυτού του είδους την εκπαίδευση, έχοντας έναν επιπλέον “άσσο” στο μανίκι…

1. Οι αεροπορικές δυνάμεις που προαναφέραμε διαθέτουν επαρκή αριθμό όπλων ακριβείας μακρού πλήγματος, καθώς και οπλισμένων UAV (στο άμεσο μέλλον και UCAV).

2. Μπορούν υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις να εξασφαλίσουν καθολική αεροπορική κυριαρχία. Καθολική παρουσία και επικράτηση στον αέρα δηλαδή, τόσο μέσω της αδρανοποίησης και εξουδετέρωσης της εχθρικής αεράμυνας (SEAD/DEAD), όσο και μέσω της καταστροφής των αεροπορικών δυνάμεων του αντιπάλου.

3. Διαθέτουν επαρκή αριθμό αεροσκαφών υποστήριξης επιχειρήσεων σε μεγάλες αποστάσεις ή με μεγάλη χρονική διάρκεια, καθώς και αεροσκαφών που μπορούν να “διαμορφώσουν” το περιβάλλον επιχειρήσεων. Δηλαδή ιπτάμενα τάνκερ, εξειδικευμένα αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου, καθώς και ιπτάμενες πλατφόρμες ISR και C4I.

Δεδομένου ότι η Πολεμική Αεροπορία δεν έχει στη διάθεσή της όλα αυτά τα “συστατικά” για τη διασφάλιση αεροπορικής κυριαρχίας έναντι της ΤΗΚ, θα πρέπει να σχεδιάζει την προσβολή τακτικών ή στρατηγικής αξίας στόχων στο έδαφος του αντιπάλου, με συνδυασμό αξιοποίησης όπλων μακρού πλήγματος και εκτέλεση αποστολών κρούσης μικρού ύψους.


Λίγα λόγια για την εκπαίδευση των Ελλήνων ιπταμένων με το LANTIRN και τις διόπτρες νυχτερινής όρασης…

Για να δώσουμε μια εικόνα του ποια είναι τα τυπικά προσόντα που θα πρέπει να έχουν οι ιπτάμενοι για να πετάξουν τη νύχτα με LANTIRN και NVG, σημειώνουμε ότι θα πρέπει να έχουν κηρυχθεί ετοιμοπόλεμοι στα βασικά αντικείμενα και να έχουν συμπληρώσει τουλάχιστον 200+ ώρες στο F-16. Στο σημείο αυτό προετοιμάζονται για αξιολόγηση ως αρχηγοί ζεύγους και θεωρούνται έτοιμοι να ξεκινήσουν την πιστοποίηση αποστολών LANTIRN στην Κατηγορία 1.

Η Κατηγορία 1 περιλαμβάνει αρχικά δύο πτήσεις μέρα και δύο νύχτα με LANTIRN σε medium ύψος. Ακολουθούν άλλες οκτώ πτήσεις, που θα εκτελεστούν σε medium υψόμετρο τη νύχτα και θεωρούνται ως απλή συντήρηση προτού περάσουν στο επόμενο στάδιο. Η Κατηγορία 2 περιλαμβάνει τέσσερις εξόδους νύχτα και δύο μέρα σε low ύψος με LANTIRN, μέχρις ότου ο ιπτάμενος κριθεί ικανός για την επόμενη κατηγορία.

Την Κατηγορία 3. Το τελικό αυτό στάδιο προβλέπει την εκτέλεση 10 πτήσεων σε low υψόμετρο μέρα και νύχτα με την εκτέλεση της προσβολής Loft, που θεωρείται και η πιο δύσκολη με το LANTIRN.

Η αξιολόγηση για πιστοποίηση της Κατηγορίας 3 περιλαμβάνει δύο πτήσεις με διθέσιο F-16D και τελικά μια με μονοθέσιο -C. Από εκεί και πέρα για πιστοποίηση ενός ιπταμένου ως εκπαιδευτή σε αποστολές με το σύστημα LANTIRN προβλέπονται άλλες τρεις ώρες. Κάθε μια πτήση είναι μια πρόκληση (ιδιαίτερα οι νυχτερινές), ενώ παράγοντας που επηρεάζει καθοριστικά το εκπαιδευτικό πρόγραμμα στο σύστημα LANTIRN είναι και ο περιορισμένος αριθμός των ατρακτιδίων.

Για να κριθούν ικανοί να πετάξουν αποστολές νυχτερινής κρούσης θα πρέπει προηγουμένως -εκτός από άριστοι μαχητές και γνώστες του F-16- να είναι πιστοποιημένοι σε μια σειρά από επιμέρους συστήματα και όπλα, που αφορούν καταρχήν το σύστημα νυχτερινής ναυτιλίας και σκόπευσης LANTIRN, και στη συνέχεια στην αξιοποίηση πυραύλων AGM-65G MAVERICK και βομβών λέιζερ τύπου GBU- 10/24 Paveway II, προτού τελικά καταλήξουν στην εκπαίδευση για χρήση των συστημάτων που επιτρέπουν όραση στο σκοτάδι.

Πρόκειται για τα Night Vision Goggles τύπου AN/AVS-9 (V), που προσαρμόζονται σε ειδικό πλαίσιο στην κάσκα των ιπταμένων. Εντάχτηκαν σε υπηρεσία με την ΠΑ το 2005 ως οπτικό βοήθημα, που λειτουργεί με ενίσχυση του αστρικού φωτός, παράγοντας μια φωτοενισχυμένη εικόνα μετατοπισμένη ελαφρά προς το εγγύς υπέρυθρο οπτικό φάσμα.

Αξιοποιούνται αποκλειστικά από τα πληρώματα των F-16C/D Block 52+, Block 52+ Advanced και Mirage 2000-5Mk.2. Με τη χρήση των NVG, η όραση επεκτείνεται και έξω «από το παράθυρο» όρασης που παρέχει το HUD και φυσικά προς κάθε κατεύθυνση.


Η χρήση τους επιτρέπει υψηλής ποιότητας όραση τη νύχτα, ιδιαίτερα σε περιοχές με έντονο εδαφικό ανάγλυφο (βουνά, λόφοι, κοιλάδες…), προσφέροντας προφανή πλεονεκτήματα στην αντίληψη θέσης κατά τη διάρκεια της πτήσης στο σκοτάδι.

Τα πλεονεκτήματα που δίνει το LANTIRN σε μια νυχτερινή αποστολή κρούσης είναι ότι σε πετάει με ασφάλεια στα 500 πόδια και ταυτόχρονα μπορείς να εξαπολύσεις Air to Ground όπλα, εναντίον στόχων στο έδαφος. Επιπλέον, με τα NVG μπορείς να εντοπίσεις οπτικά εκτοξεύσεις βλημάτων SAM από το έδαφος και να πετάξεις σε κλειστό σχηματισμό στο σκοτάδι.

Η κορυφαία ποιότητα εκπαίδευσης των Ελλήνων ιπταμένων δεν είναι δικό μας συμπέρασμα… Είναι του ΝΑΤΟ!

Όλα αυτά δεν είναι τυπικές πληροφορίες, που παραθέτουμε για τη δημιουργία εντυπώσεων. Είναι ποσότητα και ποιότητα εκπαίδευσης που η Τουρκική Αεροπορία δεν έχει. Και αυτό το γνωρίζουν οι Τούρκοι. Το βλέπουν κάθε μέρα στο Αιγαίο και το επιβεβαιώνουν και μέσω της συμμετοχής τους στις ασκήσεις του ΝΑΤΟ. Τα τελευταία 10 χρόνια η Πολεμική Αεροπορία έχει αναδείξει πέντε Best Warrior ιπταμένους τουλάχιστον. Η ΤΗΚ πόσους έχει αναδείξει;

Οι Έλληνες ιπτάμενοι δε, δεν διακρίνονται μόνο ατομικά. Διακρίνονται και οι Μοίρες τους στο TLP και οπουδήποτε αλλού… Και παλιότερα αλλά και τα τελευταία δέκα χρόνια, που οι “εταίροι” μας στην Ε.Ε. και οι “σύμμαχοί” μας, σε αγαστή συνεργασία με το ελληνικό τέρας της γραφειοκρατίας και του ωχαδελφισμού, έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να μας απογυμνώσουν αμυντικά έναντι της Τουρκίας.

Ο ελληνικός αμυντικός μηχανισμός πέρασε από “40 κύματα” στην κυριολεξία. Πέρασε από νοοτροπίες και εγκλήματα (ατιμώρητα στο διηνεκές…) του τύπου “θα το ρισκάρουμε με την Τουρκία” που συνδυάστηκαν με καταστροφικές επιλογές και αδράνεια. Είπαμε… Ο νόμος Βενιζέλου ισχύει ακόμα!

Παρόλα αυτά λειτουργεί. Ειδικά για την Πολεμική Αεροπορία θα τολμήσουμε να πούμε ότι λειτουργεί πολύ καλύτερα και πολύ πιο αποτελεσματικά σε σχέση με την ΤΗΚ που έχει αποδεκατιστεί τα τελευταία χρόνια και παρουσιάζει αστείες διαθεσιμότητες. Και αυτό πάλι δεν το λέμε αυθαίρετα εμείς. Το λέει το ΝΑΤΟ και πολλοί άλλες πηγές.


Το ξέρει και ο Α/ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Φλώρος. Γι’ αυτό έκανε τις δηλώσεις που έκανε… Το ξέρει και ο Ερντογάν για αυτό και “καταδέχθηκε” να μιλήσει τηλεφωνικά με τον Έλληνα πρωθυπουργό. Βασικά παρακαλούσε να λάβει αυτό το τηλεφώνημα, διότι πόνταρε στους φιλειρηνικούς του γείτονες. Αλλιώς ΔΕΝ θα τα έκανε. Με τους Ισραηλινούς δεν θα τολμούσε να ακολουθήσει παρόμοια τακτική, διότι η αβεβαιότητα για το τι τον περιμένει θα “χτυπούσε κόκκινο”. Ήξερε όμως κατά βάθος ότι θα συμβεί το τηλεφώνημα. Εδώ εγείρεται βέβαια ένα ζήτημα για το πόσο φιλειρηνική είναι ή δεν είναι η πολιτική μας στην πράξη…

Η Ελλάδα δεν είναι Λιβύη… Δεν είναι Κούρδοι της Συρίας και του Ιράκ που σφαγιάζονται ανυπεράσπιστοι και μάλιστα με αμερικανικές “πλάτες”, υπό την έννοια είτε των ανόητων αποφάσεων Τραμπ είτε της στρατηγικής αμηχανίας που ολοένα και περισσότερο διακρίνεται τελευταία και συνδέεται με την εσωτερική “ανισορροπία”.  Η Ελλάδα ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΕ τον Χάφταρ στο παραμικρό και μέχρι σήμερα έχει επιδείξει σχεδόν παρεξηγήσιμη υπομονή και… στωικότητα σε όλα τα τουρκικά καραγκιοζιλίκια, υπό τη μορφή επίδειξης ισχύος.

Ακόμα και η ελληνική υπομονή όμως έχει τα όρια της… Ας κοπιάσουν λοιπόν αν το επιθυμούν. Είμαστε έτοιμοι. Αν δεν πείσουμε τους Τούρκους γι’ αυτό και ίσως περισσότερο και τους “εταίρους” και “συμμάχους” μας, θα είμαστε απλά άξιοι της μοίρας μας.

Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη


 2/7/2020 


     ΣXETIKA KEIMENA   


 Μετά-Lantirn εποχή για την Πολεμική Αεροπορία στις αποστολές κρούσης… Η λύση SNIPER XR

Δεν ήταν μόνο η επικαιρότητα που δεν μας άφησε να ασχοληθούμε νωρίτερα με το συγκεκριμένο ζήτημα… Είναι και το ότι χρειάστηκε να το ψάξουμε λίγο. Γιατί και στο κρίσιμο αυτό επιχειρησιακό κομμάτι, τα δεδομένα έχουν αλλάξει σε σημαντικό βαθμό την τελευταία δεκαετία. Διαβάζουμε λοιπόν ότι η αμερικανική Lockheed Martin υπέγραψε συμβόλαιο δυνητικού ύψους (με προϋπολογισμό δηλαδή όχι άμεσα καταβλητέα…) 485 εκατομμυρίων δολαρίων για την πώληση και την παροχή υπηρεσιών αναβάθμισης ατρακτιδίων στοχοποίησης εδάφους/επιφανείας των τύπων SNIPER και LANTIRN, καθώς επίσης, ατρακτιδίων παθητικού εντοπισμού και εγκλωβισμού ιπτάμενων στόχων, IRST (Infra Red Search & Track) τύπου Legion προφανώς, στις αεροπορικές δυνάμεις 25 συνολικά χωρών. Μεταξύ των οποίων η Ελλάδα και η Τουρκία.

Σε αντίθεση με ό,τι έχει γραφεί και σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, η Ελλάδα δεν σκοπεύει να πάει τελικά σε μερική αναβάθμιση των ατρακτιδίων του συστήματος LANTIRN. Δηλαδή, αναβάθμιση στο επίπεδο LANTIRN ER, που παρέχεται ως υπηρεσία από την κατασκευάστρια Lockheed Martin.

Αυτό θα σήμαινε υψηλό κόστος, όπως θα δούμε από συμβάσεις που έχουν υπογράψει άλλες χώρες παλαιότερα. Απλά η Πολεμική Αεροπορία αναζητά τρόπους υποστήριξης των συστημάτων LANTIRN που ήδη διαθέτει. Και στο ζήτημα αυτό θα αναφερθούμε σε ξεχωριστό αφιέρωμα.

Η Ελλάδα επομένως και διά της ατόπου, ενδιαφέρεται για το νεότερο Sniper XR για τον εξοπλισμό των εκσυγχρονισμένων F-16V, ενώ παράλληλα εξετάζει και το ενδεχόμενο της απόκτησης ατρακτιδίων στοχοποίησης Litening των τελευταίων εκδόσεων, δεδομένου ότι η Πολεμική Αεροπορία είναι απόλυτα ικανοποιημένη από την απόδοση και την αξιοπιστία των ισραηλινών Litening ALD, που αξιοποιεί στα F-4E AUP τα τελευταία 15 χρόνια…


Έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση σε ό,τι αφορά στα ατρακτίδια ναυτιλίας και στοχοποίησης που έχει στη διάθεσή της η Πολεμική Αεροπορία, μακροπρόθεσμα συμφέρει οπωσδήποτε η προμήθεια συστημάτων SNIPER XR για τα εκσυγχρονισμένα F-16V.

Η Πολεμική Αεροπορία φέρεται λοιπόν να ενδιαφέρεται για την απόκτηση ατρακτιδίων στοχοποίησης SNIPER XR και όχι για την μερική αναβάθμιση των ατρακτιδίων του συστήματος LANTIRN. Πρόκειται για απόλυτα δικαιολογημένη επιλογή από τη στιγμή που το SNIPER XR ενσωματώσει περισσότερα υποσυστήματα αφενός, μεταγενέστερων τεχνολογιών αφετέρου.

Σημαντικότερα είναι το FLIR υψηλής ανάλυσης, 3ης γενιάς, ο διπλής λειτουργικής διαμόρφωσης καταδείκτης λέιζερ που λειτουργεί και ως spot tracker, δηλαδή μπορεί να εντοπίζει πηγές ή αντανακλάσεις ακτινοβολίας λείζερ, καθώς και η κάμερα ημέρας, επίσης υψηλής ανάλυσης τεχνολογίας CCD (ψηφιακός τηλεοπτικός αισθητήρας Charged Coupled Device – TV).

Για τους αισθητήρες αυτούς το ατρακτίδιο είναι εξοπλισμένο με συστήματα σταθεροποίησης νέας γενιάς. Η ακρίβεια καθορισμού της θέσης του στόχου είναι 10 φορές μεγαλύτερη σε σχέση με το ατρακτίδιο στοχοποίησης AAQ-14 του LANTIRN και παράλληλα οι αισθητήρες έχουν διπλάσια ανάλυση και τη δυνατότητα να εντοπίζουν και εγκλωβίζουν στόχους σε τριπλάσιες αποστάσεις!

Το SNIPER για παράδειγμα μπορεί να εντοπίζει στόχους στο έδαφος από ύψος 50.000 ποδών, όταν το AAQ-14 του LANTIRN, μπορεί να εντοπίζει στόχους και να τους εγκλωβίσει από ύψος 25.000 ποδών το πολύ… Τέλος, το νεότερο SNIPER είναι εξοπλισμένο με δικό του αυτόνομο data link (σύστημα μετάδοσης δεδομένων δηλαδή και εικόνας).

Πράγμα που σημαίνει ότι μπορεί να τροφοδοτεί με εικόνα από τους αισθητήρες του (κάμερα ημέρας και FLIR) και δεδομένα (θέση, ταχύτητα, πορεία) στόχου ή στόχων στο έδαφος και την επιφάνεια της θάλασσας, άλλες πλατφόρμες στη θάλασσα, τον αέρα, ή στο έδαφος σε κέντρα διοίκησης και ελέγχου.

Με άλλα λόγια το ατρακτίδιο SNIPER XR καθιστά το αεροσκάφος που το χρησιμοποιεί, είτε αυτό είναι μαχητικό είτε οτιδήποτε άλλο, πλατφόρμα ISR (Intelligence – Surveillance – Reconnaissance), αυξάνοντας τις δυνατότητες εναέριας επιτήρησης μίας αεροπορικής δύναμης.

Ένα ελληνικό F-16 επομένως, ή ένα Mirage 2000, πετώντας σε ύψος 30.000 ή και 35.000 ποδών και σε απόσταση 100 – 150 χιλιομέτρων από τα τουρκικά ερευνητικά σκάφη που θα πλεύσουν ανοικτά των ακτών Ρόδου, Καρπάθου και Κρήτης, μαζί με τα συνοδά τους σκάφη, θα μπορούν να τα παρακολουθούν με απόλυτη ασφάλεια και να μεταδίδουν κάθε τους κίνηση σε κέντρα διοίκησης και ελέγχου στο έδαφος ή σε φίλες μονάδες επιφανείας, καθώς και στα EMB-145H Erieye.

Ατρακτίδια SNIPER σε γαλλικά μαχητικά…

Δεδομένου ότι τα οικονομικά περιθώρια της ελληνικής πλευράς για την αναβάθμιση παλιών μαχητικών αεροπλάνων όπως είναι τα F-16C/D Block 30 και τα Mirage 2000EG/BG είναι εξαιρετικά περιορισμένα, σε συνδυασμό με το ότι πρόκειται για αρκετά παλιές πλατφόρμες που με βάση τον εναπομείναντα χρόνο αξιοποίησής τους στις επιχειρήσεις, είναι υψηλό το ρίσκο ενός εκτεταμένου εκσυγχρονισμού τους, η πιστοποίηση του ατρακτιδίου SNIPER σε αυτά, τα καθιστά ικανά να αξιοποιηθούν με πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες στο σύγχρονο περιβάλλον των αεροπορικών επιχειρήσεων.

Σημειώστε ότι το Κατάρ έχει ήδη πιστοποιήσει το ατρακτίδιο στοχοποίησης SNIPER επάνω στα γαλλικά μαχητικά Rafale που έχει προμηθευτεί αντί του γαλλικού Talios, ενώ το ίδιο έχει κάνει και η Αεροπορία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων στα Mirage 2000-9, αντικαθιστώντας το παλαιότερο γαλλικό Damocles που είχε προμηθευτεί για τον εξοπλισμό τους.


Η εν λόγω σύμβαση υπογράφηκε πριν από λίγους μήνες, στα τέλη Φεβρουαρίου του 2020 και αφορά εμπορική συμφωνία και όχι διακρατική μέσω FMS. Το τίμημα που θα καταβάλλουν τα ΗΑΕ δεν έχει γνωστοποιηθεί, όπως δεν έχει γνωστοποιηθεί και ο αριθμός των ατρακτιδίων AAQ-33 SNIPER που θα αποκτήσει.

Εικόνα σχετική με το κόστος έχουμε μόνο από τη συμφωνία του Κουβέιτ, το οποίο στο τέλος του του 2015, υπέγραψε την προμήθεια 14 τέτοιων ατρακτιδίων και την πιστοποίησή τους στα μαχητικά F/A-18C/D Hornet που διαθέτει. Η αμερικανική DSCA είχε δημοσιοποιήσει κόστος (αγορά, πιστοποίηση και υποστήριξη) 115 εκατομμυρίων δολαρίων…

Στην περίπτωση των ελληνικών Mirage 2000-5Mk.2 και EG/BG, τα πράγματα είναι διαφορετικά δεδομένου ότι δεν συμφέρει την Πολεμική Αεροπορία να επενδύσει σημαντικά ποσά για να τα αξιοποιήσει και ως πλατφόρμες αέρος – εδάφους για τακτικά πλήγματα ακριβείας. Γι’ αυτή τη δουλειά έχει τα F-16 με εμπειρία 20 ετών σε αυτού του είδους τις επιχειρήσεις. Μέσω του συστήματος LANTIRN στο οποίο κάναμε ξεχωριστή αναφορά.

Θεωρούμε ότι παρά τις διαφορές στον ηλεκτρονικό εξοπλισμό και τον συστήματα αποστολής μεταξύ των δύο εκδόσεων του Mirage 2000 που βρίσκονται σε υπηρεσία στην Πολεμική Αεροπορία, μπορούν να αξιοποιηθούν συνεργατικά μέσω της εγκατάστασης τερματικών Link-16. Ο χρόνος που θα ήταν πραγματικά ωφέλιμη η αναβάθμιση των παλιών Mirage 2000EG έχει παρέλθει προ πολλού, ενώ και το κόστος είναι υψηλό.

Πράγμα που σημαίνει, όπως έχουμε αναλύσει παλαιότερα, ότι θα κληθούμε να καταβάλλουμε συνολικό ποσό ύψους μεγαλύτερου τους ενός δισεκατομμυρίου ευρώ, για να εγκαταστήσουμε εξοπλισμό αποστολής ήδη ξεπερασμένο (αναφερόμαστε κυρίως στο ραντάρ RDY-3 που παρά τις μεγάλες του δυνατότητες δεν παύει να είναι σύστημα με κεραία μηχανικής σάρωσης…) σε ένα μαχητικό ηλικίας 30+ ετών…

Πραγματικά αποδοτική από επιχειρησιακής πλευράς επομένως και οικονομικά εφικτή θα ήταν, πέρα από το Link-16 που θα διασυνδέσει το σύνολο των ελληνικών Mirage 2000 μεταξύ τους, αλλά και με άλλες πλατφόρμες, όπως τα εκσυγχρονισμένα F-16V, τα EMB-145H και τα P-3H Orion, η πιστοποίηση προηγμένων όπλων αέρος-αέρος, όπως ο MICA NG η ο Meteor στα μαχητικά αυτά…

Ως οικονομικά εφικτή και αναγκαία θα έπρεπε πιθανόν να εξεταστεί η πιστοποίηση του ατρακτιδίου ASTAC, καθώς και των SCALP-EG και AM-39 Exocet στο σύνολο του στόλου των μαχητικών του τύπου.

SNIPER XR ή LITENING για την Πολεμική Αεροπορία: 
Η τουρκική αριθμητική υπεροχή…

Η Τουρκία από την πλευρά της είχε αιτηθεί την προμήθεια 30 ατρακτιδίων ναυτιλίας AAQ-13 LANTIRN ER και ισάριθμων ατρακτιδίων στοχοποίησης ΑΑQ-33 SNIPER XR από το 2008. Η σχετική δημοσίευση της DSCA έκανε λόγο για εκτιμώμενο κόστος 200 περίπου εκατομμυρίων δολαρίων μαζί με πιστοποίηση και υποστήριξη.

Τελικά οι Τούρκοι υπέγραψαν συμβόλαιο ύψους 118 εκατομμυρίων δολαρίων, χωρίς στην ανακοίνωση Τύπου της κατασκευάστριας εταιρείας να διευκρινίζεται ο αριθμός των ατρακτιδίων και οι παρεχόμενες υπηρεσίες υποστήριξης και πιστοποίησης. Όλα αυτά τον Ιανουάριο του 2010…

Τα ατρακτίδια αυτά ήρθαν να προστεθούν στα 40 ολοκληρωμένα συστήματα LANTIRN (ζεύγη ατρακτιδίων ναυτιλίας και στοχοποίησης…) που είχαν παραγγελθεί και παραδοθεί στη δεκαετία του ‘90 στην Τουρκική Αεροπορία (ΤΗΚ).

Πέρα από όσα προαναφέραμε, το SNIPER ως ατρακτίδιο είναι σχεδιασμένο ώστε να διασφαλίζει χαμηλό κόστος υποστήριξης και μεγάλη επιχειρησιακή ευελιξία. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζει ο κατασκευαστής του και το αιτιολογεί ως εξής:

Το ατρακτίδιο αποτελείται από 39 χαμηλού βάρους μονάδες (LRU – Line Replaceable Units) οι οποίες μπορούν να αντικατασταθούν χωρίς τη χρήση ειδικών εργαλείων ακόμη και στη γραμμή πτήσεων. Το διαγνωστικό σύστημα του συστήματος, βοηθά πολύ στη διαδικασία άμεσης αποκατάστασης βλαβών, δεδομένου ότι εντοπίζει άμεσα τη μονάδα (LRU) που παρουσιάζει λειτουργικό πρόβλημα.

Κατά συνέπεια για όλους τους παραπάνω λόγους η Πολεμική Αεροπορία επιθυμεί την προμήθεια ατρακτιδίων στοχοποίησης SNIPER XR. Τον Νοέμβριο του 2014 η Ελλάδα είχε αιτηθεί από τις ΗΠΑ, την προμήθεια συστημάτων και εξοπλισμού υποστήριξης για τα 30 μαχητικά F-16C/D Block 52+ Advanced του προγράμματος Peace Xenia IV.


Μέσω αυτού του αιτήματος είχε μεταξύ άλλων εγκριθεί και η προμήθεια 10 ατρακτιδίων SNIPER XR από την Ελλάδα. Προς το παρόν βρίσκεται σε διαβουλεύσεις με την αμερικανική πλευρά προκειμένου να εξασφαλίσει υποστήριξη για τα ατρακτίδια του συστήματος LANTIRN που διαθέτει. Πρόκειται για 33 συνολικά πλήρη συστήματα (ζεύγη δηλαδή ατρακτιδίων ναυτιλίας και στοχοποίησης), τα οποία έχουν αποδοθείς στις 335, 340 και 347 Μοίρες.

Παράλληλα εξετάζεται και η προμήθεια του ισραηλινού Litening 5 της Rafael. Και ο λόγος δεν είναι μόνο η εξαιρετική απόδοση του ατρακτιδίου επάνω στα ελληνικά Phantom και η αξιοπιστία του. Είναι και οι πολύ μεγάλες δυνατότητες της νέας του έκδοσης. Δυνατότητες που καθιστούν ελκυστική την πιστοποίηση επάνω στα παλιότερα F-16C/D Block 30 και Block 50…

Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη

 https://www.defence-point.gr/news/meta-lantirn-epochi-gia-tin-polemiki-aeroporia-stis-apostoles-kroysis-i-epilogi-sniper-xr?fbclid=IwAR2hrEzxje_2qnsE6g4mLiDbWsnU23ZmRmNNdWmaGCKvFx7f1RbaGowL6hs
 23/06/2020