Τα λάθη του παρελθόντος...
Τα λάθη του παρελθόντος...
Παρατηρώντας την ειδησεογραφία των τελευταίων εβδομάδων κάποιος δεν μπορεί να μην προσέξει τον ήχο από το ακόνισμα των "μαχαιριών" των κρατικοδίαιτων συμφερόντων που οσμίζονται το νέο πεδίον... δόξης λαμπρόν που δημιουργούν τόσο οι εξοπλιστικές ανάγκες της χώρας λόγω της τουρκικής επιθετικότητας όσο και ο πακτωλός των 72 δισ. ευρώ του πακέτου Next Generation EU (NGEU) για την αντιμετώπιση των συνεπειών της επιδημίας.
Διαβάζω λοιπόν για επενδύσεις σε ναυπηγεία που ευελπιστούν όχι να βγουν στη διεθνή αγορά και να κερδίσουν, αναλαμβάνοντας δουλειές, αλλά να αναλάβουν τη ναυπήγηση των νέων σκαφών που έχει ανάγκη το πολεμικό ναυτικό.
Η εδώ και δεκαετίες χρεοκοπημένη ΕΛΒΟ βαίνει προς ιδιωτικοποίηση με μοναδικό συγκριτικό πλεονέκτημα, απ’ ό,τι φαίνεται, τις ανάγκες του στρατού και της αστυνομίας.
Η αντίληψη αυτή είναι λάθος. Αν μια εταιρεία δεν μπορεί να σταθεί στη διεθνή αγορά προσφέροντας ποιοτικά οχήματα ή σκάφη σε ανταγωνιστικές τιμές τότε η ζημιά που θα προκαλέσει στην ασφάλεια αλλά και την οικονομία της χώρας θα είναι μεγαλύτερη από τα πιθανά οφέλη.
Μάλιστα σε δημοσιεύματα του τύπου υπονοείται πως πίσω από συγκεκριμένες επενδύσεις υπάρχουν συμφέροντα φιλικών και συμμαχικών χωρών τα οποία σφραγίζουν την υποστήριξη που θα έχει η χώρα σε κάποια στιγμή ανάγκης.
Καθόλου τυχαία δεν πρέπει να θεωρείται η αύξηση των δημοσιευμάτων που αναφέρονται στην ανάγκη ενός "εθνικού" οχήματος για τον στρατό, ενός "εθνικού" πολεμικού πλοίου για το ναυτικό ή ενός εθνικού τυφεκίου κλπ.
Όποιος γνωρίζει κατ’ ελάχιστον πως για ένα σύγχρονο οπλικό σύστημα χρειάζεται η συμμετοχή εκατοντάδων προμηθευτών και χιλιάδων υπεργολάβων η έννοια του "εθνικού" όπλου είναι φανερό πως είναι απάτη και υποκρύπτει άλλου είδους σκοπιμότητες.
Τα σύγχρονα οπλικά συστήματα είναι συστήματα υψηλής τεχνολογίας στον σχεδιασμό και την υλοποίηση των οποίων μετέχουν χιλιάδες εργαστήρια, επιχειρήσεις και άτομα από δεκάδες χώρες του κόσμου.
Αυτός που σχεδιάζει και αναπτύσσει το όπλο συνδυάζει χιλιάδες εξαρτήματα από εκατοντάδες επιχειρήσεις με μοναδικό γνώμονα το ποιοτικό αποτέλεσμα σε συνάρτηση με το κόστος.
Δημαγωγοί σαν τον Ερντογάν που υποστηρίζουν πως θα κατασκευάσουν τουρκικούς Patriot και τουρκικά F-35 μόνο θυμηδία προκαλούν. Ακόμη και να προχωρήσουν με τις καλύτερες προϋποθέσεις θα χρειαστούν πολλές δεκαετίες για να πετύχουν την ίδια αποτελεσματικότητα έστω και με υψηλότερο κόστος.
Περιφερειακές χώρες σαν την Τουρκία και την Ελλάδα το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να έχουν μερικές εταιρείες που προμηθεύουν διάφορα τμήματα υψηλότερης ή χαμηλότερης προστιθέμενης αξίας.
Μία χώρα πρέπει να εξοπλίζει την άμυνά της με τα οπλικά συστήματα που κρίνουν οι αρμόδιοι στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες σαν κατάλληλα για τις ανάγκες της. Ο βασικός κανόνας είναι απλός: Η εξασφάλιση του αποτελεσματικότερου όπλου στην καλύτερη τιμή της αγοράς.
Υπάρχουν ελληνικές εταιρείες που έχουν αναπτύξει υψηλής τεχνολογίας οπλικά συστήματα ή τμήματα για οπλικά συστήματα όπως διόπτρες νυχτός, συστήματα επικοινωνίας τεθωρακισμένων, επεξεργαστές για πυραύλους Patriot.
Αυτές συνθέτουν την αιχμή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας και το πέτυχαν γιατί πρωτίστως δεν στήριξαν την ύπαρξή τους στις εγχώριες κρατικές προμήθειες...
Από την άλλη πλευρά αυτό που ονομάζεται εθνική αμυντική βιομηχανία δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια άχρηστη προέκταση του αντιπαραγωγικού δημοσίου. Δηλαδή δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένας σωρός "ερειπίων" που απομυζούν τον κρατικό προϋπολογισμό έναντι ψήφων σε αυτούς που αποφασίζουν τα κονδύλια...
Χαρακτηριστικό δείγμα της λειτουργίας και της νοοτροπίας είναι η απόφαση του 2015 για τον εκσυγχρονισμό των ηλικίας άνω των 30 ετών αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας με κόστος πολύ μεγαλύτερο από αυτό που θα στοίχιζε η αγορά υπερσύγχρονων μονάδων. Είναι προφανές πως τόσο ο φορολογούμενος όσο και η άμυνα βγήκαν ζημιωμένοι από αυτή την απόφαση.
Οι ανάγκες ανανέωσης των εξοπλιστικών συστημάτων της χώρας αποτελούν έναν τομέα για τον οποίο φαίνεται πως έχουν βγει και "ακονίζονται" τα μαχαίρια.
Θα ήταν καταστροφικό να επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος...
Τα "ζόμπι"...
Επιπλέον, οι συνέπειες της κρίσης λόγω επιδημίας και τα μηδενικά επιτόκια έχουν δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την χρηματοδότηση χιλιάδων επιχειρήσεων "ζόμπι". Όταν μια οικονομία συνεχίζει να χρηματοδοτεί χρεοκοπημένες επιχειρήσεις δεν αφήνει τις νέες υγιείς και ανταγωνιστικές να αναδυθούν και να βελτιώσουν την αποτελεσματικότητα της οικονομίας.
Επιπλέον καταδικάζει τις τράπεζες να παραμείνουν για πάντα προβληματικές και αφερέγγυες.
Στην Ελλάδα έχουμε πληρώσει ακριβά και τη διαπλοκή πολιτικής, τραπεζών επιχειρήσεων και τις κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις και την εθνική αμυντική βιομηχανία...
Του Κώστα Στούπα
5/8/2020
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ
'''' Ως συνήθως δεν συμφωνώ με το άρθρο και την επιχειρηματολογία του κ. Στούπα: "Περιφερειακές χώρες σαν την Τουρκία και την Ελλάδα το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να έχουν μερικές εταιρείες που προμηθεύουν διάφορα τμήματα υψηλότερης ή χαμηλότερης προστιθέμενης αξίας".
Μας δουλεύει εδώ πέρα ο Στούπας ή έχει χάσει την επαφή με την πραγματικότητα.
Αρχικώς, τα όσα αναγράφει για πως η Ελλάδα και η Τουρκια ως περιφερειακές χώρες δεν μπορούν να αναπτύξουν αμυντική βιομηχανία παραγωγής ολοκληρωμένων συστημάτων έχει ξεπεραστεί από την πραγματικότητα.
Αυτό προκύπτει διότι η Τουρκία ήδη κατασκευάζει τα εξής οπλικά συστήματα:
Κύριο Άρμα Μάχης " ΑLTAY"με προγραμματισμένη παραγωγή 1.000 μονάδων.
Το αυτοκινούμενο πυροβολο Firtina των 155mm.
Το ρυμουλκούμενο πυροβόλο Panter των 155mm με δυνατότητα περιορισμένης αυτόνομης κίνησης.
Το Επιθετικό Ελικόπτερο ΑΤΑΚ.
Ένα επιθετικό πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων το TRAKYA ( δεν είναι τυχαίο το όνομα όποτε αλλοίμονο μας τι μας περιμένει στη Θράκη στο μέλλον) 24.6000 τόννων το οποίο, ουσιαστικά αποτελεί ένα μικρό αεροπλανοφορο.
Κορβέτες, Φρεγάτες και Αντιτοπιλικά στα πλαισια του προγράμματος MILGEM εθνικού πλοίου.
Πυραυλικά συστήματα (ενδεικτικά UMTAS. SIRIT) τα οποία προορίζονται να εξοπλίσουν πλοία,μαχητικα, αεροσκάφη και ελικόπτερα.
Το αυτοκινούμενο ρουκετοβόλο Sakarya το οποίο εξήγαγαν στη Μ. Ανατολή
UAV BAYRAKTAR TB-2, το οποίο εξάγεται ( πχ Ουκρανία).
Μάλιστα έφθασαν σε σημείο οι Τούρκοι να ανακοινώσουν και την κατασκευή εθνικού μαχητικού αεροσκάφους και αναπτύσουν και πυροβόλο LASER. Θα μου πείτε πως ένα σεσουάρ θα είναι πιο ισχυρό από το πυροβολο laser που κατασκευάζει η Τουρκία, ναι ενδεχομένως να έχετε δίκιο, αυτό όμως θα είναι στην αρχή, μετά το πυροβόλο αυτό θα είναι πιο ισχυρό από σεσουάρ αλλά λιγότερο ισχυρό από μια γκριλιέρα όμως με τα έως τώρα δεδομένα που έχουμε για την ανάπτυξη της Τουρκικής Αμυντικής βιομηχανίας στο τέλος το κανονάκι αυτό μια χαρά θα κάνει τη δουλειά του.
Έτσι ξεκινάς και προχωράς προσπαθώντας.
Και όλα αυτά ποια η Τουρκία, όπου, όσο και να είμαι θαυμαστής του Ταγίπ, ε δεν έχει και καμία διακυβέρνηση υψηλού επιπέδου.
Απλά τι έκανε η Τουρκία-αξιοποίησε τις ανάγκες που είχε σε οπλικά συστήματα και ανέπτυξε αμυντική βιομηχανία.Θέλω να δω τι θα λεει ο Στούπας και ο κάθε Στούπας, αν, μακριά από εδώ έχουμε σύρραξη με την Τουρκία, όποοτε οι Ελληνικές θέσεις στον Έβρο θα δέχονται 3500 βλήματα των 155mm το λεπτό , από απόσταση από 40 χιλιόμετρα από το κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από την εντόπια βιομηχανία Τουρκικά Πυροβόλα FIRTINA και PANTER ( με τις Ελληνικές ΕΔ να υστερούν στον τομέα αυτό σε αναλογία άνω του 1 προς 12)
Το ίδιο έκαναν και άλλες χώρες όχι μεγάλου μεγέθους ( πληθυσμιακά) με αυξημένες αμυντικές ανάγκες, με ενδεικτικότατα παραδείγματα τη Νότια Κορέα, το Ισραήλ και γιατί οχι τη Νότια Αφρική Το Ισραήλ μια σταλιά χώρα περικυκλωμένο από παντού και έχει αναπτύξει ICBM διηπειρωτικούς πυραύλους.
Για ποιο λόγο λοιπόν αυτή η Πατρίδας μας να μην προσπαθήσει να αναπτύξει σιγά-σιγά μια ολοκληρωμένη αμυντική βιομηχανία, επειδή δεν το θέλει η μίζα και η ρεμούλα του Σοβιετικού κατεστημένου.
Και αυτή τη στιγμή στη Βαλκανική Χερσόνησο δεν υπάρχει χώρα με ιδιαίτερα αναπτυγμένη αμυντική βιομηχανία ( δε λαμβάνουμε υπ όψη γεωγραφικά την Τουρκία, διότι παρά την ύπαρξη της Α. Θράκης δεν είναι Βαλκανική Χώρα ) και η Ελλάδα θα μπορούσε να καλύψει το κενό αυτό.
Αναλογιστείτε.Συντηρούσαμε και συντηρούσαμε έναν από τους πλέον ισχυρούς στρατούς (σε βάρος εξοπλισμού του ΝΑΤΟ) ο οποίος μπορεί νικήσει κάθε βαλκανικό αντίπαλο, και να φθάσει στο Δουναβη και για αυτό είναι απαράδεκτο να λέμε πως δεν έχουμε και δεν μπορούμε να έχουμε αμυντική βιομηχανία.
Η Πατρίδα μας οφείλει να προσπαθήσει να αναπτύξει αμυντική βιομηχανία. Και ναι στη αρχή αυτό θα κοστίσει, όμως αυτή είναι η έννοια της επένδυσης της σωστής επένδυσης. Και φυσικά όταν εννοώ επένδυση δεν εννοώ το πρόγραμμα Καμένου, για το εκσυγχρονισμό των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας για να συντηρηθεί η κολεκτίβα της ΕΑΒ. Είναι άλλο λοιπόν να είμαστε άχρηστοι και ανίκανοι να αναπτύξουμε αμυντική βιομηχανία ( όπως άχρηστοι είμαστε να ευνοήσουμε την ανάπτυξη κάθε επένδυσης) και άλλο να λέμε πως αυτο δεν γίνεται για αντικειμενικού τεχνικούς λόγους.
Το ότι η Σοβιετικίλα κατέστρεψε κάθε προσπάθεια δημιουργίας σοβαρής αμυντικής βιομηχανίας, δεν δύναται να αποτελεί οδηγό για το μέλλον. Άλλωστε, η αμυντική βιομηχανία ήταν απλώς ένα από τα πολλά θύματα του Σοβιετικού τσουνάμι.
Δευτερευόντως-είναι απορίας άξιο που, θα τους βρείτε κ. Στούπα τους στρατιωτικους εμπειρογνώμονες προκειμένου να αποφασιστεί ποιο οπλικό σύστημα είναι καταλληλότερο.Εδώ πέρα, η στρατιωτική ηγεσία συναίνεσε μια πέρα για πέρα ασύμφορη ανακατασκευή των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας την ίδια ώρα που τα ολοκαίνουργα και πιο φθηνά αντίστοιχα τουρκικά αφή αλωνίζουν το Αιγαίο.Είναι δυνατόν το καραβανιστάν να επιτρέψει σε ένα μορφωμένο αξιωματικό να κάνει τη δουλειά του, ακόμα και αν αυτό συμβεί θα είναι η εξαίρεση.
Η επιλογή έχει γίνει δεν θέλουμε τον Στρατιωτικό θέλουμε τον καραβανά που ως συνήθως σχεδόν αμόρφωτος και συνεργάζεται με το κομματικό κατεστημένο.
Για αυτό άλλωστε δεν έχεις και αμυντική βιομηχανία και δε υπήρξε πλήθος οπλικών συστημάτων) που αγοράστηκε που να μη συνοδεύτηκε από σοβαρά παράπονα και μίζες (υποβρύχια-λεοπαρντ-τορ). Για να μην αναφέρω, πως, οι υπάρχοντες στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες έχουν επιτρέψει μια απαράδεκτα, ανατροπή στην ισορροπία οπλικής ισχύος που δεν ανταποκρίνεται στις θυσίες του Ελληνικού λαού και προσπαθουν να καλύψουν τις κακές τους υπηρεσίες, με ατάκες είμαστε έτοιμοι , τους έχουμε τους Τούκους, είμαστε εμείς οι μάγκες και αυτοί είναι χαζοί.
Καλό ξημέρωμα''''
xerma von fransoua (5/8/2020)
(https://www.capital.gr/forum/thread/6851745?page=2)
Μας δουλεύει εδώ πέρα ο Στούπας ή έχει χάσει την επαφή με την πραγματικότητα.
Αρχικώς, τα όσα αναγράφει για πως η Ελλάδα και η Τουρκια ως περιφερειακές χώρες δεν μπορούν να αναπτύξουν αμυντική βιομηχανία παραγωγής ολοκληρωμένων συστημάτων έχει ξεπεραστεί από την πραγματικότητα.
Αυτό προκύπτει διότι η Τουρκία ήδη κατασκευάζει τα εξής οπλικά συστήματα:
Κύριο Άρμα Μάχης " ΑLTAY"με προγραμματισμένη παραγωγή 1.000 μονάδων.
Το αυτοκινούμενο πυροβολο Firtina των 155mm.
Το ρυμουλκούμενο πυροβόλο Panter των 155mm με δυνατότητα περιορισμένης αυτόνομης κίνησης.
Το Επιθετικό Ελικόπτερο ΑΤΑΚ.
Ένα επιθετικό πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων το TRAKYA ( δεν είναι τυχαίο το όνομα όποτε αλλοίμονο μας τι μας περιμένει στη Θράκη στο μέλλον) 24.6000 τόννων το οποίο, ουσιαστικά αποτελεί ένα μικρό αεροπλανοφορο.
Κορβέτες, Φρεγάτες και Αντιτοπιλικά στα πλαισια του προγράμματος MILGEM εθνικού πλοίου.
Πυραυλικά συστήματα (ενδεικτικά UMTAS. SIRIT) τα οποία προορίζονται να εξοπλίσουν πλοία,μαχητικα, αεροσκάφη και ελικόπτερα.
Το αυτοκινούμενο ρουκετοβόλο Sakarya το οποίο εξήγαγαν στη Μ. Ανατολή
UAV BAYRAKTAR TB-2, το οποίο εξάγεται ( πχ Ουκρανία).
Μάλιστα έφθασαν σε σημείο οι Τούρκοι να ανακοινώσουν και την κατασκευή εθνικού μαχητικού αεροσκάφους και αναπτύσουν και πυροβόλο LASER. Θα μου πείτε πως ένα σεσουάρ θα είναι πιο ισχυρό από το πυροβολο laser που κατασκευάζει η Τουρκία, ναι ενδεχομένως να έχετε δίκιο, αυτό όμως θα είναι στην αρχή, μετά το πυροβόλο αυτό θα είναι πιο ισχυρό από σεσουάρ αλλά λιγότερο ισχυρό από μια γκριλιέρα όμως με τα έως τώρα δεδομένα που έχουμε για την ανάπτυξη της Τουρκικής Αμυντικής βιομηχανίας στο τέλος το κανονάκι αυτό μια χαρά θα κάνει τη δουλειά του.
Έτσι ξεκινάς και προχωράς προσπαθώντας.
Και όλα αυτά ποια η Τουρκία, όπου, όσο και να είμαι θαυμαστής του Ταγίπ, ε δεν έχει και καμία διακυβέρνηση υψηλού επιπέδου.
Απλά τι έκανε η Τουρκία-αξιοποίησε τις ανάγκες που είχε σε οπλικά συστήματα και ανέπτυξε αμυντική βιομηχανία.Θέλω να δω τι θα λεει ο Στούπας και ο κάθε Στούπας, αν, μακριά από εδώ έχουμε σύρραξη με την Τουρκία, όποοτε οι Ελληνικές θέσεις στον Έβρο θα δέχονται 3500 βλήματα των 155mm το λεπτό , από απόσταση από 40 χιλιόμετρα από το κατασκευασμένο εξ ολοκλήρου από την εντόπια βιομηχανία Τουρκικά Πυροβόλα FIRTINA και PANTER ( με τις Ελληνικές ΕΔ να υστερούν στον τομέα αυτό σε αναλογία άνω του 1 προς 12)
Το ίδιο έκαναν και άλλες χώρες όχι μεγάλου μεγέθους ( πληθυσμιακά) με αυξημένες αμυντικές ανάγκες, με ενδεικτικότατα παραδείγματα τη Νότια Κορέα, το Ισραήλ και γιατί οχι τη Νότια Αφρική Το Ισραήλ μια σταλιά χώρα περικυκλωμένο από παντού και έχει αναπτύξει ICBM διηπειρωτικούς πυραύλους.
Για ποιο λόγο λοιπόν αυτή η Πατρίδας μας να μην προσπαθήσει να αναπτύξει σιγά-σιγά μια ολοκληρωμένη αμυντική βιομηχανία, επειδή δεν το θέλει η μίζα και η ρεμούλα του Σοβιετικού κατεστημένου.
Και αυτή τη στιγμή στη Βαλκανική Χερσόνησο δεν υπάρχει χώρα με ιδιαίτερα αναπτυγμένη αμυντική βιομηχανία ( δε λαμβάνουμε υπ όψη γεωγραφικά την Τουρκία, διότι παρά την ύπαρξη της Α. Θράκης δεν είναι Βαλκανική Χώρα ) και η Ελλάδα θα μπορούσε να καλύψει το κενό αυτό.
Αναλογιστείτε.Συντηρούσαμε και συντηρούσαμε έναν από τους πλέον ισχυρούς στρατούς (σε βάρος εξοπλισμού του ΝΑΤΟ) ο οποίος μπορεί νικήσει κάθε βαλκανικό αντίπαλο, και να φθάσει στο Δουναβη και για αυτό είναι απαράδεκτο να λέμε πως δεν έχουμε και δεν μπορούμε να έχουμε αμυντική βιομηχανία.
Η Πατρίδα μας οφείλει να προσπαθήσει να αναπτύξει αμυντική βιομηχανία. Και ναι στη αρχή αυτό θα κοστίσει, όμως αυτή είναι η έννοια της επένδυσης της σωστής επένδυσης. Και φυσικά όταν εννοώ επένδυση δεν εννοώ το πρόγραμμα Καμένου, για το εκσυγχρονισμό των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας για να συντηρηθεί η κολεκτίβα της ΕΑΒ. Είναι άλλο λοιπόν να είμαστε άχρηστοι και ανίκανοι να αναπτύξουμε αμυντική βιομηχανία ( όπως άχρηστοι είμαστε να ευνοήσουμε την ανάπτυξη κάθε επένδυσης) και άλλο να λέμε πως αυτο δεν γίνεται για αντικειμενικού τεχνικούς λόγους.
Το ότι η Σοβιετικίλα κατέστρεψε κάθε προσπάθεια δημιουργίας σοβαρής αμυντικής βιομηχανίας, δεν δύναται να αποτελεί οδηγό για το μέλλον. Άλλωστε, η αμυντική βιομηχανία ήταν απλώς ένα από τα πολλά θύματα του Σοβιετικού τσουνάμι.
Δευτερευόντως-είναι απορίας άξιο που, θα τους βρείτε κ. Στούπα τους στρατιωτικους εμπειρογνώμονες προκειμένου να αποφασιστεί ποιο οπλικό σύστημα είναι καταλληλότερο.Εδώ πέρα, η στρατιωτική ηγεσία συναίνεσε μια πέρα για πέρα ασύμφορη ανακατασκευή των αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας την ίδια ώρα που τα ολοκαίνουργα και πιο φθηνά αντίστοιχα τουρκικά αφή αλωνίζουν το Αιγαίο.Είναι δυνατόν το καραβανιστάν να επιτρέψει σε ένα μορφωμένο αξιωματικό να κάνει τη δουλειά του, ακόμα και αν αυτό συμβεί θα είναι η εξαίρεση.
Η επιλογή έχει γίνει δεν θέλουμε τον Στρατιωτικό θέλουμε τον καραβανά που ως συνήθως σχεδόν αμόρφωτος και συνεργάζεται με το κομματικό κατεστημένο.
Για αυτό άλλωστε δεν έχεις και αμυντική βιομηχανία και δε υπήρξε πλήθος οπλικών συστημάτων) που αγοράστηκε που να μη συνοδεύτηκε από σοβαρά παράπονα και μίζες (υποβρύχια-λεοπαρντ-τορ). Για να μην αναφέρω, πως, οι υπάρχοντες στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες έχουν επιτρέψει μια απαράδεκτα, ανατροπή στην ισορροπία οπλικής ισχύος που δεν ανταποκρίνεται στις θυσίες του Ελληνικού λαού και προσπαθουν να καλύψουν τις κακές τους υπηρεσίες, με ατάκες είμαστε έτοιμοι , τους έχουμε τους Τούκους, είμαστε εμείς οι μάγκες και αυτοί είναι χαζοί.
Καλό ξημέρωμα''''
xerma von fransoua (5/8/2020)
(https://www.capital.gr/forum/thread/6851745?page=2)