Ποια είναι η συνυποψήφια του Μπάιντεν, Κάμαλα Χάρις.




Ποια είναι η συνυποψήφια του Μπάιντεν, Κάμαλα Χάρις.

Μέχρι χθες μόνο τρεις γυναίκες είχαν συμμετάσχει σε προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ: η Τζεραλντίν Φεράρο ως υποψήφια αντιπρόεδρος του Δημοκρατικού Ουόλτερ Μόντεϊλ το 1984, η Σάρα Πέιλιν ως υποψήφια αντιπρόεδρος του Ρεπουμπλικανού Τζον ΜακΚέιν το 2008 και η Χίλαρι Κλίντον ως υποψήφια πρόεδρος. Όλες τους έχασαν - όμως η τέταρτη στη σειρά ίσως αποδειχθεί περισσότερο τυχερή.

Προτείνοντας ως συνυποψήφιά του την γερουσιαστή της Καλιφόρνια, Κάμαλα Χάρις, ο διεκδικητής του Λευκού Οίκου για λογαριασμό των Δημοκρατικών, Τζο Μπάιντεν, τήρησε την υπόσχεση που είχε δώσει από τον Μάρτιο να προτιμήσει για την δεύτερη θέση του ψηφοδελτίου μία γυναίκα. Έκτοτε η ανάδυση του κινήματος φυλετικής δικαιοσύνης Black Lives Matter πολλαπλασίασε τις πιθανότητες η γυναίκα αυτή να είναι έγχρωμη. Και από την άποψη αυτή ο Μπάιντεν δεν εξέπληξε.

Η Κάμαλα Χάρις είχε μπει η ίδια στην κούρσα της διεκδίκησης του χρίσματος των Δημοκρατικών, κατά τη διάρκεια της οποίας είχε εξαπολύσει σφοδρές επιθέσεις εναντίον του Μπάιντεν. Ωστόσο, η πρόωρη αποχώρησή της, με την επίκληση της έλλειψης επαρκούς χρηματοδότησης, διευκόλυνε την εσωκομματική επικράτηση του άλλοτε αντιπροέδρου του Ομπάμα, γεννώντας σκέψεις ότι η Χάρις εγγράφει υποθήκες – που φαίνεται μόλις να υλοποιήθηκαν.

Αν υπήρχε άλλη Αφροαμερικανίδα που να διεκδίκησε με αξιώσεις την θέση που κατέκτησε η Χάρις, αυτή ήταν μόνο η πρώην Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας, Σούζαν Ράις, προστατευόμενη της Μαντλίν Ολμπράιτ και αγαπημένη των θιασωτών της "μυώδους" εξωτερικής πολιτικής. Άλλα ονόματα που είχαν ακουστεί ήταν της βουλευτίνας από την Φλόριντα και πρώην αστυνομικού, Βαλ Ντέμινγκς, καθώς και της δημάρχου της Ατλάντα, Κίσα Λανς Μπότομς.

Η επιλογή της Κάμαλα Χάρις συνιστά κάτι παραπάνω από τήρηση των συνηθισμένων ψηφοθηρικών και εσωκομματικών ισορροπιών. Η προχωρημένη ηλικία του 77χρονου Μπάιντεν και η εύθραυστη υγεία του (έχει περάσει όλο το διάστημα της πανδημίας σε απομόνωση και έχει προκαλέσει με ορισμένες συγκεχυμένες δηλώσεις του ποικίλα ερωτήματα, με αποτέλεσμα ο Ντόναλντ Τραμπ να τον προκαλέσει σε τεστ νοητικών δεξιοτήτων) σημαίνουν ότι οι πιθανότητες της Χάρις να κληθεί να αντικαταστήσει τον πρόεδρο, αν το ψηφοδέλτιο των Δημοκρατικών εκπορθήσει τον Λευκό Οίκο, είναι μεγαλύτερες του συνήθους.

Σε κάθε περίπτωση, το δίδυμο Μπάιντεν-Χάρις συνιστά την επανάληψη (αν και με εναλλαγή των ρόλων) της συνταγής του 2008, οπότε πεπειραμένος λευκός insider πλαισίωνε την υποψηφιότητα ενός νέου μέλους της Γερουσίας, προερχόμενου από μειονότητα.

Το παράδοξο βέβαια είναι ότι η Κάμαλα Χάρις επωφελήθηκε πολιτικά του κλίματος που δημιούργησαν οι πρόσφατες διαδηλώσεις κατά της αστυνομικής βίας, μολονότι η ίδια ως εισαγγελέας στην Καλιφόρνια, πριν από την εκλογή της στην ομοσπονδιακή Γερουσία το 2016, είχε κατεξοχήν διακριθεί σε σκληρές επιλογές στα θέματα "νόμου και τάξης”. Όμως τα ταυτοτικά ζητήματα (γυναίκα, μαύρη, φιλική στα LGBT δικαιώματα κ.ο.κ.) δείχνουν να απαλείφουν αυτή τη "λεπτομέρεια”.

Τζαμάικα και Ινδία

Η Κάμαλα Χάρις γεννήθηκε στο Όκλαντ της Καλιφόρνιας το 1964 από πατέρα Τζαμαϊκανό και μητέρα Ινδή από το Μαντράς, που είχαν εγκατασταθεί στις ΗΠΑ για να ειδικευθούν και να σταδιοδρομήσουν ως οικονομολόγος και ενδοκρινολόγος αντιστοίχως. Πέρασε ένα μέρος της παιδικής της ηλικίας στο Κεμπέκ, λόγω ακαδημαϊκών υποχρεώσεων της μητέρας της και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Howard της Ουάσιγκτον και στη Νομική Σχολή της Καλιφόρνιας στο Σαν Φρανσίσκο.

Από το 1990 άρχισε να απασχολείται ως βοηθός εισαγγελέα και το 2003 κατάφερε να εκλεγεί Εισαγγελέας του Σαν Φρανσίσκο, στρεφόμενη εναντίον του κατόχου της θέσης και πρώην μέντορά της, από τον οποίο απέσπασε την υποστήριξη της τοπικής ηγεσίας των Δημοκρατικών, καθώς και μεγάλο προβάδισμα στις προεκλογικές χρηματοδοτήσεις. Το 2010 εξελέγη οριακά Γενική Εισαγγελέας της Πολιτείας της Καλιφόρνια και επανεξελέγη με μεγαλύτερη άνεση το 2014, ενώ στις εκλογές του 2016 διαδέχθηκε την Μπάρμπαρα Μπόξερ στην Γερουσία των ΗΠΑ.

Είναι η τρίτη γυναίκα που αναδείχθηκε γερουσιαστής από την Καλιφόρνια, η δεύτερη μόλις Αφροαμερικανίδα γερουσιαστής και βέβαια η πρώτη Αφροαμερικανίδα (και Ινδο-Αμερικανίδα) που διεκδικεί την αντιπροεδρία.

Η εισαγγελική σταδιοδρομία της Χάρις σημαδεύτηκε από την "ακτιβιστική” της τάση να επεκτείνει τις έρευνές της στον χώρο του περιβαλλοντικού, του διαδικτυακού και του επιχειρηματικού εγκλήματος, από τον υψηλό βαθμό καταδικών που πετύχαινε (χωρίς πάντως να ζητά την θανατική ποινή) και από το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της για θέματα των ανηλίκων, με υιοθέτηση πρωτοβουλιών για την καταπολέμηση του σκασιαρχείου στην εκπαίδευση και προγραμμάτων κατά της υποτροπής νεαρών μικροπαραβατών.

Στη Γερουσία, κατόρθωσε να κινήσει το ενδιαφέρον του εθνικού ακροατηρίου, ως μέλος των Επιτροπών Πληροφοριών και Δικαιοσύνης, με τις σκληρές ερωτήσεις της κατά τις ακροάσεις στελεχών της κυβέρνησης Τραμπ και των δύο νεότερων μελών στη σύνθεση του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ.

Σε μία συγκυρία κατά την οποία το ένα τρίτο των νεαρών Αφροαμερικανών εκφράζει απροθυμία να προσέλθει στις κάλπες για να στηρίξει τον Μπάιντεν, η υποψηφιότητα της Χάρις αποβλέπει σε μία "τονωτική ένεση”. Η δε πολιτεία της σε θέματα, όπως η αποτροπή των εξώσεων μετά την κρίση των ενυπόθηκων δανείων, την καθιστά αποδεκτή από την πτέρυγα των Δημοκρατικών που είχε στρατευτεί γύρω από τον Μπέρνι Σάντερς και τώρα πρωταγωνιστεί στην εκπόνηση ενός σχετικά αριστερόστροφου κοινού προεκλογικού προγράμματος.

Του Κώστα Ράπτη


12/8/2020

Διαβάστε ακόμη