Το «αρραγές διπλωματικό μέτωπο» Κύπρου – Ελλάδας, χτες είχε ρήγμα.
Το «αρραγές διπλωματικό μέτωπο» Κύπρου – Ελλάδας, χτες είχε ρήγμα.
«Απλά μας λείπει η Κύπρος για να έχουμε ομοφωνία», έλεγε χτες ο Ύπατος Εκπρόσωπος της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική Ζοζέπ Μπορέλ, μετά το πέρας της συνεδρίασης του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων. Πού θέλουν την ομοφωνία και τους λείπει η Κύπρος; Στις κυρώσεις κατά της Λευκορωσίας, όπου αποφασίστηκε ότι η ΕΕ θα λάβει μέτρα κατά του δικτατορικού καθεστώτος. Και αν δεν το κάνει «τότε η αξιοπιστία μας τίθεται σε κίνδυνο», έλεγε ο Μπορέλ. Δοκιμάζεται «η αξιοπιστία της ΕΕ» και «το χτίσιμο της κοινής μας εξωτερικής πολιτικής», έλεγε. Είναι να απορείς πώς τα καταφέρνουν οι αξιωματούχοι της ΕΕ να παίζουν αυτά τα παιχνίδια. Πόσο θράσος χρειάζεται να διαθέτουν. Σχεδόν όσο οι δικοί μας πολιτικοί και αρθρογράφοι που εργολαβικά κατηγορούν τον Νίκο Χριστοδουλίδη ότι βάζει βέτο στις κυρώσεις εναντίον του Λευκορώσου δικτάτορα και πλήττει την αξιοπιστία της Κύπρου. Ενώ δεν υπάρχει θέμα βέτο, οι κυρώσεις θα αποφασιστούν στη Σύνοδο Κορυφής από τους αρχηγούς κρατών και όχι στο Συμβούλιο των υπουργών Εξωτερικών. Όπου ελπίζω να μην αλλάξει γραμμή ο Νίκος Αναστασιάδης.
Η ουσία, όμως είναι αλλού. Στο ότι κινδυνεύει, δήθεν, η αξιοπιστία της ΕΕ αν δεν ληφθούν μέτρα κατά της Λευκορωσίας, που είναι μια τρίτη χώρα, αλλά δεν κινδυνεύει αν δεν ληφθούν μέτρα κατά της Τουρκίας που είναι χώρα υπό ένταξη και επεμβαίνει στρατιωτικά σε μια χώρα μέλος. Δεν λέει κανένας τίποτε για το ότι η πλειοψηφία των κρατών μελών προσπαθεί να μπλοκάρει τις κυρώσεις κατά της Τουρκίας, αλλά μιλούν για την Κύπρο που τις μπλοκάρει κατά της Λευκορωσίας. Η Κύπρος ουσιαστικά εγκρίνει τις κυρώσεις κατά της Λευκορωσίας, αλλά λέει και το αυτονόητο: Ότι, αφού θα επιβληθούν κυρώσεις κατά της Λευκορωσίας πρέπει ταυτόχρονα να επιβληθούν και κατά της Τουρκίας.
«Δεν κατηγόρησα την Κύπρο για τίποτα. Πότε το έκανα; Απλά μας λείπει η Κύπρος για να έχουμε ομοφωνία. Είναι ένα γεγονός», λέει ο Μπορέλ. Είναι επίσης γεγονός, όμως, ότι στη Σύνοδο του Βερολίνου αποφασίστηκε ότι αν η Τουρκία συνέχιζε να παραβιάζει την κυπριακή ΑΟΖ και την ελληνική υφαλοκρηπίδα, θα επιβάλλονταν κυρώσεις. Η Τουρκία συνεχίζει. Πού είναι οι κυρώσεις; Τι πρέπει να κάνει η Κύπρος; Να κάνει πως δεν καταλαβαίνει, όπως έκανε πάντα, να ξεχάσει την Τουρκία και να προσφέρει απλόχερα την ομοφωνία που απαιτείται για τις κυρώσεις κατά της Λευκορωσίας; «Καταλαβαίνω τη θέση της Κύπρου», είπε ο Μπορέλ. Οι δικοί μας καταλαβαίνουν; Ή τους κλείνει τα μάτια το πάθος κατά του Χριστοδουλίδη και του Αναστασιάδη, που τους θεωρούν πλέον «απορριπτικούς»; Το γεγονός ένα είναι: Δεν έχουμε άλλο τρόπο να αντιδράσουμε στην τουρκική επίθεση πέρα από την αξιοποίηση της θέσης μας στην ΕΕ. Αν δεν το κάνουμε ούτε αυτή τη φορά, ας παραδοθούμε στις ορέξεις του Ερντογάν να τελειώνουμε.
Από τις δηλώσεις του Μπορέλ, είναι σαφές ότι μόνο μία χώρα τους λείπει για να έχουν ομοφωνία, η Κύπρος. Η Ελλάδα πού είναι; Ήταν χθες στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων; Προφανώς ταυτίστηκε με τους υπόλοιπους, αλλιώς θα τους έλειπαν δύο χώρες για να έχουν ομοφωνία. Δηλαδή, να υποθέσουμε ότι η Ελλάδα κάλυψε τις αξιώσεις της όταν αποχώρησε το Ορούτς Ρέις; Ξέχασε ότι οι τουρκικές απειλές σταμάτησαν λόγω της Συνόδου Κορυφής κι όχι λόγω της ειλικρίνειας της Άγκυρας. Ξέχασε την εισβολή που επιχειρήθηκε στον Έβρο. Ξέχασε ότι οι παράλογες διεκδικήσεις στο Αιγαίο δεν τερματίστηκαν πραγματικά. Ξέχασε τις τουρκικές επεμβάσεις στην Ξάνθη και στην Κομοτηνή. Ξέχασε την Αγιά Σοφιά. Ξέχασε, όμως, προπάντων ότι είναι πιο ισχυρή η θέση που υποστηρίζεται από δύο κράτη – μέλη αντί από ένα, και προπάντων αντί μόνο από τη μικρή Κύπρο. Και μάλιστα την ημέρα που βρισκόταν στην Κύπρο η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, κι έλεγε για την Κύπρο που είναι αναπόσπαστο κομμάτι του Ελληνισμού που «είναι βαθιά μέσα στην καρδιά μας», για ιστορικούς και άρρηκτους δεσμούς και «ενιαίο αρραγές διπλωματικό μέτωπο με γνώμονα πάντα το κοινό εθνικό συμφέρον»…
Άριστος Μιχαηλίδης
22 Σεπτεμβρίου 2020