Η Πολεμική Αεροπορία ανατρέπει τις ισορροπίες στην ανατολική Μεσόγειο.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ:
 (1) H αγορά των Rafale, τα «στρατηγικά» όπλα και τα εξοπλιστικά προγράμματα του ΠΝ με φόντο τα ναυπηγεία.  (2) Πόσα δαπανούν για την 'Αμυνα η Ελλάδα και η Τουρκία  -  Ολα τα στοιχεία.


Η Πολεμική Αεροπορία ανατρέπει τις ισορροπίες 
στην ανατολική Μεσόγειο. 

Η Ελλάδα θα ανατρέψει την ισορροπία δυνάμεων υπέρ της, και η ανάσχεση της τουρκικής επιθετικότητας θα έγκειται στην αλλαγή δόγματος εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας.

H πρόσφατη εξαγγελία για την απόκτηση περίπου 18 (ενδεχομένως και 20) αεροσκαφών Rafale F.3, έρχεται σε μια στιγμή λίγο πριν την κορύφωση της τουρκικής προκλητικότητας, κάτι το οποίο αναμένεται το επόμενο δίμηνο, ενώ από απόψεως εντάξεως κυρίου υλικού, συμβαίνει σχεδόν 15 έτη μετά την τελευταία παραγγελία για τα 30 εξελιγμένα F-16C/D block52+ Advanced M.

Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να έχουμε κατά νου ποια θα είναι η σύνθεση της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας σε μια δεκαετία. Το μεγαλύτερο ευτύχημα για την ελληνική πλευρά ήταν η αποπομπή της Τουρκίας από το πρόγραμμα των F-35, κατόρθωμα κατά βάση του εβραϊκού λόμπι, το οποίο βασίστηκε στις εύλογες ανησυχίες Αμερικανών Γερουσιαστών για την απόκτηση εκ μέρους της Άγκυρας των Α/Α συστημάτων S-400. Διαφορετικά θα μιλούσαμε υπό πολύ διαφορετικές συνθήκες σήμερα, με γνώμονα την αντιμετώπιση μιας άγνωστης και υπέρτερης απειλής.

Για την ανάκτηση της ποιοτικής υπεροχής εκ μέρους της Ελλάδας, αναφέρθηκα πολύ πριν το δημοσίευμα του Forbes, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Open TV στις 31 Αυγούστου.

Υπό τη βασική προϋπόθεση ότι η Ελλάδα θα προχωρήσει στην αγορά των 18 – 20 μαχητικών 4+ γενιάς τύπου Rafale, τα επιχειρησιακά πλεονεκτήματα σχετίζονται με την μεγάλη αυτονομία του αεροσκάφους, το βαθμό κλειστής στροφής, την ικανότητα μεταφοράς δύο υποστρατηγικών βλημάτων Scalp Eg με εμβέλεια 500+ χλμ (σε συνδυασμό με το δορυφόρο Helios 2), τη μεταφορά των πυραύλων κατηγορίας BVRAAM τύπου MBDA/Meteor, οι οποίοι μπορούν να πλήξουν εχθρικά αεροσκάφη σε αποστάσεις έως 100χλμ, ενώ κάτω από την απόσταση των 60 χλμ το πλήγμα συνεπάγεται βέβαιη κατάρριψη. Το μαχητικό Rafale, ενσωματώνει πλήρεις αντιπλοϊκές δυνατότητες εξαιτίας της αξιοποίησης των βλημάτων AM-39 Exocet.

Τα 18 – 20 Rafale έρχονται να προστεθούν στα 84 F-16C/D block70 Viper, 24 Mirage2000-5Mk2 και στα 69 F-16/D block30/50. Δηλαδή ο ελληνικός αεροπορικός στόλος την επόμενη πενταετία θα διαθέτει περίπου 195-200 προηγμένα μαχητικά, ενώ η έλευση των Rafale θα επιταχύνει τις διαδικασίες απόσυρσης των 16 Mirage2000EGM/BGM, και των 33 F-4E PI. Τέλος η Ελλάδα προσανατολίζεται στην κατεύθυνση εμπλοκής και στο πρόγραμμα των μαχητικών πέμπτης γενιάς F-35. 

Η Τουρκική αεροπορία μετά την αποπομπή από το πρόγραμμα των F-35, αντιμετωπίζει πρόβλημα αντικατάστασης όλων των παλαιών μαχητικών (περίπου 38-40 F-4E Terminator & 37 F-16C/D block30), ενώ το πρόγραμμα CCIP προσέδωσε για μια δεκαετία ποιοτική υπεροχή και ομογενοποίηση στο στόλο των τουρκικών μοιρών F-16 (αναβαθμίστηκαν 208 αεροσκάφη), αλλά σύντομα τα ελληνικά F-16 θα αποτελούν την πιο σύγχρονη έκδοση του μαχητικού στην Ευρώπη (και όχι μόνο).

Τα τουρκικά αεροσκάφη βρίσκονται στο επίπεδο των 30 ελληνικών advanced, θα υστερούν τεχνολογικά δηλαδή, έναντι των Rafale και των Viper. Η Τουρκία τη δεδομένη στιγμή, δεν έχει πρόσβαση στην τεχνολογία αιχμής της Δύσης, και μέχρι την ανάπτυξη του εγχώριου TF-X, θα πορευθεί με τον υπάρχων στόλο, εκτός και αν οι άριστες σχέσεις με την καγκελαρία την οδηγήσουν στην απόκτηση μικρού αριθμού Eurofighter/Typhoon με στόχο να ισοσκελίσει το ποιοτικό χάσμα εξαιτίας της έλευσης των Rafale. Οψόμεθα!

Έτσι η Ελλάδα θα ανατρέψει την ισορροπία δυνάμεων υπέρ της, και η ανάσχεση της τουρκικής επιθετικότητας θα έγκειται στην αλλαγή δόγματος εκ μέρους της πολιτικής ηγεσίας. Σε κάθε περίπτωση αναμένεται να αυξηθεί το αίσθημα ασφάλειας του ελληνικού λαού.

Νικόλαος Παούνης


8/9/2020   


            ΣXETIKA KEIMENA          



 1.
H αγορά των Rafale, τα «στρατηγικά» όπλα και τα εξοπλιστικά προγράμματα του ΠΝ με φόντο τα ναυπηγεία.  

 Θέμα ωρών θεωρείται η οριστικοποίηση της συμφωνίας για την αγορά των γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών Rafale. Η απόφαση της Ελλάδας να προχωρήσει στην απόκτηση συνολικά 18 αεροσκαφών, τελευταίας έκδοσης, αναμένεται να κοινοποιηθεί στη συνάντηση που θα έχουν μεθαύριο Πέμπτη ο Έλληνας πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης και ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, στην Κορσική.

 Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του OnAlert, η ελληνική πλευρά φαίνεται ότι έχει καταλήξει στο σενάριο της απόκτησης συνολικά 18 Rafale, τελευταίας έκδοσης F-3R, πλήρως εξοπλισμένων, συνολικού προϋπολογισμού που αναμένεται να ξεπεράσει το 1,5 δισ. ευρώ, ποσό που προέβλεπαν οι αρχικές εκτιμήσεις. Κατά γενική ομολογία, τα νέα αεροσκάφη θα αποτελούν πραγματικό υπερόπλο στις τάξεις της Πολεμικής Αεροπορίας καθώς διαθέτουν ραντάρ RBE-2AA, τεχνολογίας ηλεκτρονικής σάρωσης (AESA) και μπορούν να εκτοξεύουν βλήματα μεγάλου βεληνεκούς και ακρίβειας, όπως είναι οι πύραυλοι αέρος επιφανείας Exocet και τα βλήματα αερομαχίας MICA και Meteor. Εκείνο που δεν έχει καθοριστεί ακόμη είναι πόσα από τα Rafale που θα αποκτήσει η Πολεμική Αεροπορία θα είναι καινούρια και πόσα μεταχειρισμένα.

 Επίσης, όπως πληροφορείται το OnAlert, τα αεροσκάφη θα μπορούν να παραδοθούν σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα, δηλαδή η παραλαβή των πρώτων Rafale αναμένεται να ξεκινήσει έναν χρόνο μετά την υπογραφή της σύμβασης, ενώ εκτιμάται ότι απαιτείται και ένα χρονικό διάστημα 6-8 μηνών για να εκπαιδευτούν οι πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας στον νέο τύπο αεροσκάφους. Βέβαια, σε ό,τι αφορά στα μεταχειρισμένα αεροσκάφη η ένταξή τους στις τάξεις της Πολεμικής Αεροπορίας εκτιμάται ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί σε συντομότερο χρονικό διάστημα.

 Στην αρμόδια επιτροπής της Βουλής οι SCALP

 Την ίδια ώρα, μαζί με την προμήθεια των Rafale, η ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας προχωράει στην παράταση του μέσου όρου ζωής και την αναβάθμιση των στρατηγικής σημασίας γαλλικών πυραύλων SCALP. Οι Scalp μπορούν να εκτοξεύονται τόσο από τα Rafale όσο και από τα Mirage 2000-5 που ήδη διαθέτει στον στόλο της η Πολεμική Αεροπορία.

 Αύριο, μία ημέρα πριν τη συνάντηση Μακρόν-Μητσοτάκη, θα συζητηθούν στη Διαρκή Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Αμυντικών Συμβάσεων της Βουλής η σύμβαση που υπέγραψε πρόσφατα η Γενική Διεύθυνσης Αμυντικών Επενδύσεων και Εξοπλισμών (ΓΔΑΕΕ) για την παράταση του ημερομηνιακού ορίου μεταφοράς των πυραύλων και οι προοπτικές αναβάθμισης τους την επόμενη διετία. Ένα πρόγραμμα που αναμένεται να αγγίξει συνολικά τα 130 εκατομμύρια ευρώ.

 Επιστροφή στους αμυντικούς εξοπλισμούς

 Η αγορά των Rafale αποτελεί την πρώτη σελίδα του κεφαλαίου αμυντικών εξοπλισμών που θέλει να ανοίξει η ελληνική κυβέρνηση τα επόμενα χρόνια. Μετά από μία μακρά περίοδο στασιμότητας στις αμυντικές δαπάνες του κράτους, η ελληνική κυβέρνηση, επικαλούμενη την έκτακτη κατάσταση που έχει διαμορφώσει η τουρκική προκλητικότητα στη νοτιανατολική Μεσόγειο, εμφανίζεται διατεθειμένη να ξαναμπεί στον χορό των αμυντικών εξοπλισμών με σκοπό την αύξηση της αμυντικής και αποτρεπτικής δύναμης της.

 Όπως έχει γράψει το OnAlert η ΓΔΑΕΕ έχει καταρτίσει μελέτη υλοποίησης εξοπλιστικών προγραμμάτων, κατά τα πρότυπα των γνωστών ΕΜΠΑΕ (Ενιαίο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Αμυντικών Επενδύσεων) των δεκαετιών του 1990 και του 2000.

 Αρμόδια κυβερνητική πηγή , σχολιάζοντας στο OnAlert τα όσα ακούγονται το τελευταίο διάστημα για τους αμυντικούς εξοπλισμούς, σπεύδει να τονίσει ότι «οι νέες αμυντικές προμήθειες δεν έχουν καμία σχέση με τις μαζικές αγορές οπλικών συστημάτων που πραγματοποίησε η χώρα μετά την κρίση των Ιμίων». Ωστόσο, προσθέτει, ότι απαιτείται ένας μεσοπρόθεσμος σχεδιασμός και μία ιεράρχηση των επιχειρησιακών αναγκών των επιτελείων. Σε αυτό το πλαίσιο, το ΓΕΕΘΑ έχει ιεραρχήσει τις αμυντικές προτεραιότητες σε βάθος 15ετίας, διαμορφώνοντας εξοπλιστικά προγράμματα συνολικού προϋπολογισμού που αγγίζει τα 15 δις. ευρώ, με την παραδοχή βέβαια ότι το εύρος υλοποίησης τους εξαρτάται από το μέγεθος του δημοσιονομικού χώρου.

 Ανταγωνισμός για τα προγράμματα του ΠΝ με φόντο τα Ναυπηγεία

 Η εμβληματική αγορά των Rafale προκρίνεται από την ελληνική κυβέρνηση ως κίνηση αναγνώρισης της υποστήριξης της Γαλλίας και προσδοκώντας από το Παρίσι περαιτέρω βοήθεια στην ελληνοτουρκική διένεξη. Βέβαια, όπως σημειώνουν πηγές του Υπουργείου Άμυνας «το ελληνικό εξοπλιστικό πρόγραμμα δεν αφορά μόνο τα γαλλικά οπλικά συστήματα».

 Ειδικότερα, η επιλογή των Rafale, και η αναβολή της απόκτησης των γαλλικών φρεγατών BELH@RRA οδηγούν στην εξέταση άλλων επιλογών σε πλοία επιφανείας που έχει ανάγκη το Πολεμικό Ναυτικό. Επί τάπητος βρίσκεται το πρόγραμμα Εκσυγχρονισμού Μέσης Ζωής (ΕΜΖ) των φρεγατών ΜΕΚΟ, με αρκετά αυξημένες πιστώσεις σε σχέση με τις αρχικές προβλέψεις που προέβλεπαν δαπάνες 160 εκατομμυρίων ευρώ, προκειμένου να δοθεί παράταση ζωής 15-20 χρόνια στα 6 πλοία του Πολεμικού Ναυτικού.

 Η υλοποίηση του εν λόγω προγράμματος σχετίζεται με την ενίσχυση της εγχώριας ναυπηγικής βιομηχανίας, ενώ η επιλογή των αναδόχων εταιριών που θα αναλάβουν τον εκσυγχρονισμό θα καθορίσει αν στο έργο θα μετέχουν τα ναυπηγεία Ελευσίνας ή τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Ενδιαφέρον έχουν εκδηλώσει σχήματα στα οποία μετέχουν αμερικανικές, ισραηλινές, γερμανικές, γαλλικές και ολλανδικές εταιρίες. Η τελική επιλογή αναμένεται να γίνει και με γνώμονα και τον μεσοπρόθεσμο προγραμματισμό για την προμήθεια 2-4 νέων πλοίων επιφανείας και την απόκτηση 2 επιπλέον υποβρυχίων Type 214.

https://www.onalert.gr/eksoplismoi/h-agora-ton-rafale-ta-stratigika-opla-kai-ta-exoplistika-programmata-toy-pn-me-fonto-ta-naypigeia/394946/?fbclid=IwAR0iFrQEFYQHcW0zO9MaGCybkfjGcmbC6EvnaOijnpbGDEcI_EoN5HA_iPg
8/9/2020 

 Φωτογραφία αρχείου: Greek Defense Ministry via AP

2.
Πόσα δαπανούν για την 'Αμυνα η Ελλάδα και η Τουρκία - Ολα τα στοιχεία.

Σε έκτακτες δαπάνες για την ενίσχυση της Εθνικής Άμυνας, με «ενέσεις» στο έμψυχο δυναμικό, αναβαθμίσεις και αγορές νέου εξοπλισμού, υποχρεώνεται η Ελλάδα, παρά το ότι θεωρητικά η συμμετοχή της σε διεθνείς οργανισμούς- όπως το ΝΑΤΟ- και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα έπρεπε να διασφαλίζει τα σύνορα της.

Οι συζητήσεις για την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων είναι ήδη σε εξέλιξη και οι πληροφορίες από το οικονομικό επιτελείο αναφέρουν ότι μέρος των αναγκαίων δαπανών είναι πολύ πιθανόν- ίσως και επιθυμητό- να βαρύνουν το φετινό, ούτως ή άλλως ελλειμματικό Προϋπολογισμό. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτές οι έκτακτες δαπάνες τροποποιούν τον οικονομικό σχεδιασμό για την επόμενη χρονιά- και όχι μόνο- και καθιστούν ακόμα πιο δύσκολη την εξίσωση της εκπόνησης του νέου Προϋπολογισμού, καθώς αυτές οι δαπάνες αφενός δεν μπορούν να συνδεθούν με τις επιπτώσεις του κορωνοϊού, άρα δεν μπορούν να «αφαιρεθούν» από το δημοσιονομικό αποτέλεσμα όπως π.χ. οι δαπάνες για την Υγεία αφετέρου δεν μπορούν χαρακτηριστούν «επενδυτικές», άρα δεν μπορούν να χρηματοδοτηθούν από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Η Τουρκία ξοδεύει αλόγιστα σε στρατιωτικό εξοπλισμό.

Ανατρέχοντας κανείς στη βάση δεδομένων του SIPRI, μπορεί να έχει μια εικόνα των αμυντικών δαπανών των δύο χωρών και το πρώτο, αβίαστο συμπέρασμα είναι ότι από το 2015 και μετά, ο Ταγίπ Ερντογάν έχει ξεκινήσει μια κούρσα εξοπλισμών. Ειδικότερα, το 2015 οι στρατιωτικές δαπάνες της Τουρκίας ανέρχονταν σε 12,302 δισ δολάρια κι ένα χρόνο αργότερα είχαν «πετάξει» στα 14,423 δισ δολάρια , ενώ την περασμένη χρονιά είχαν φτάσει στα 20,448 δισ δολάρια, σημειώνοντας έτσι μια αύξηση 66%!

Μειωμένες οι δαπάνες στην Ελλάδα για την 'Αμυνα.

Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα από το 2009 και μετά βίωσε τους μνημονιακούς περιορισμούς και στο πεδίο των αμυντικών δαπανών. Δεν πρέπει, άλλωστε, να λησμονεί κανείς ότι το ΔΝΤ πίεσε για εξορθολογισμό των σχετικών δαπανών, με κατάργηση στρατοπέδων, μετατροπή του ελληνικού στρατού σε καθαρά επαγγελματικό, αντικατάσταση των παραμεθόριων μονάδων από κάμερες κι άλλα παρεμφερή. Φυσικά σε μια περίοδο, όπου συντάξεις και μισθοί πέρασαν από «μαχαίρι», αυτή η προσέγγιση εκ μέρους των δανειστών δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη, αν και η λογική τους δεν ήταν μόνο ότι «ξοδεύουμε πολλά και άκριτα για εξοπλισμούς» αλλά κι ότι δεν υπάρχει λόγος για τόσο μεγάλες δαπάνες από τη στιγμή που η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρα διασφαλίζονται τα χερσαία και θαλάσσια σύνορα της.

Το 2009 έκλεισε με τις ελληνικές αμυντικές δαπάνες στα 9,628 δισ δολάρια ενώ το 2019 είχαν διαμορφωθεί στα 5,732 δισ δολάρια, έχοντας εν τω μεταξύ υποχωρήσει ως τα 4,880 δισ δολάρια (το 2014).

Η εικόνα αλλάζει αν συγκρίνει τις δύο χώρες, με βάση τις αμυντικές δαπάνες τους ως ποσοστό του ΑΕΠ. Η Τουρκία το 2015 αφιέρωσε το 1,8% του ΑΕΠ για εξοπλισμούς και πλέον οι σχετικές δαπάνες απορροφούν το 2,7%. Η Ελλάδα μπήκε στη μνημονιακή κρίση με τις αμυντικές δαπάνες στο 3,2% κι αυτό που διαπιστώνει κανείς για τη συνέχεια είναι ότι αν και σε απόλυτους αριθμούς οι δαπάνες φθίνουν, ως ποσοστό του ΑΕΠ παραμένουν σταθερές, λόγω της “βουτιάς” της οικονομίας. Έτσι ως το 2019, οι αμυντικές δαπάνες διατηρούνται στο 2,5- 2,6% του ελληνικού ΑΕΠ.


Με βάση τα συγκριτικά στοιχεία και τον τρόπο καταγραφής των αμυντικών δαπανών από την Eurostat, οι αριθμοί ελαφρώς διαφοροποιούνται. Ακόμα κι έτσι, όμως, οι σχετικές δαπάνες είναι σχεδόν διπλάσιες από το μέσο όρο της Ευρωζώνης, την ώρα που οι δαπάνες για Υγεία και Εκπαίδευση υπολείπονται σημαντικά.

 Γιώργος Παππούς


8/9/2020