Άμεσα μια μοίρα Rafale, τέσσερις νέες φρεγάτες και νέα όπλα για Στρατό-Αεροπορία.


 Άμεσα μια μοίρα Rafale, τέσσερις νέες φρεγάτες 
και νέα όπλα για Στρατό-Αεροπορία.

Η αποτελεσματική διπλωματία είναι η άλλη όψη της ισχύος της Ελλάδας. Είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε και με την Τουρκία. Το Διεθνές Δικαστήριο μπορεί να δώσει τη λύση στο μοναδικό θέμα που έχουμε με την Τουρκία, αυτό της υφαλοκρηπίδας.

Με αυτά τα λόγια ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά τον σταθερό προσανατολισμό της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία. Ο πρωθυπουργός είπε ότι η Ελλάδα θα έχει αυτοπεποίθηση στην άμυνα και στην οικονομία. Ήρθε η ώρα να ενισχύσουμε τις Ένοπλες Δυνάμεις για την ασφάλεια της χώρας, είπε μετά ο πρωθυπουργός, ανακοινώνοντας έξι εμβληματικές αποφάσεις για την άμυνα:

1) Η Πολεμική Αεροπορία αποκτά αμέσως μια μοίρα Rafale με ταυτόχρονη αντικατάσταση των παλαιότερων Mirage. Σε συνδυασμό με τα αναβαθμισμένα F-16V θα δημιουργηθεί ένας αεροπορικός στόλος που δεν θα μπορεί να αγνοήσει κανείς.

2) Αρχίζουν στο Πολεμικό Ναυτικό τις διαδικασίες για απόκτηση τεσσάρων φρεγατών πολλαπλών ρόλων

3) Εμπλουτίζεται ουσιαστικά το οπλοστάσιο των Κλάδων, με αντιαρματικά όπλα για τον Στρατό Ξηράς, τορπίλες βαρέως τύπου για το Πολεμικό Ναυτικό και κατευθυνόμενα όπλα για την Πολεμική Αεροπορία.

4) Το δυναμικό των Ενόπλων Δυνάμεων ανανεώνεται με την πρόληψη 15.000 ανδρών και γυναικών.

5) Ενεργοποιούμε την αμυντική βιομηχανία. Στα Ναυπηγεία Ελευσίνας έχουν εισέλθει Αμερικανοί επενδυτές, στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά σύντομα εισέρχεται στρατηγικός επενδυτής. Επίσης, ολοκληρώνεται η ιδιωτικοποίηση της ΕΛΒΟ και αναδιοργανώνεται η ΕΑΒ ώστε να αποτελέσει κέντρο επισκευής και συντήρησης αεροσκαφών, με κύριο ωφελούμενο την Πολεμική Αεροπορία.

6) Οι Ένοπλες Δυνάμεις επενδύουν στην προστασία της διακίνησης της πληροφορίας από κυβερνοεπιθέσεις υβριδικού τύπου.

https://www.defence-point.gr/news/amesa-mia-moira-rafale-tesseris-nees-fregates-opla-gia-strato-aeroporia


 12/09/2020 


        ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ       



Υψηλό το κόστος της αδιαλλαξίας.

Η είδηση ότι το Πολεμικό μας Ναυτικό σχεδιάζει τη χρονίζουσα ανανέωση του στόλου με την πρόσκτηση δύο νέων φρεγατών και κάποιο εκσυγχρονισμό των παλαιοτέρων αποτελεί αναμφίβολα μια σημαντική εξέλιξη, ανεξάρτητα του ότι γίνεται υπό την πίεση των τουρκικών προκλήσεων.

Πάντα πίστευα ότι η Ελλάδα τόσο ιστορικά όσο γεωγραφικά και γεωπολιτικά όφειλε, κατά το πρότυπο της Βρετανίας, να έχει διαμορφώσει Ενοπλες Δυνάμεις με κυρίαρχο άξονα αιχμής το Πολεμικό Ναυτικό και την Πολεμική Αεροπορία. Κάθε λοιπόν ενδυνάμωση αυτού του όπλου σαφώς αναβαθμίζει τον ρόλο του.

Το πρόβλημα όμως για τον Ελληνα φορολογούμενο είναι το εξαιρετικά υψηλό κόστος πρόσκτησης ενός πολεμικού πλοίου. Ενδεικτικά, η τελευταία φορά που, για προφανείς οικονομικούς λόγους, αγοράσαμε πολεμικό πλοίο ήταν πριν από περίπου μισό αιώνα. Εκτοτε μόνο μικροεκσυγχρονισμούς αντέχουμε.

Στον τομέα όμως αυτόν έχουν υπάρξει στο παρελθόν πρωτόγνωρες και εντυπωσιακές για την ελληνική πραγματικότητα δυνατότητες, ικανές να ελαφρύνουν σημαντικά τις αμυντικές δαπάνες. Οσο και αν ακούγεται υπερβολικό, για μια χώρα η οποία δεν κατασκευάζει ούτε δίκυκλα, στα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά και της Ελευσίνας έχουν κυριολεκτικά ναυπηγηθεί για το Πολεμικό Ναυτικό φρεγάτες, αρματαγωγά και μάλιστα ελληνικής σχεδίασης, πυραυλάκατοι και έχουν συναρμολογηθεί και αποπερατωθεί ακόμα και σύγχρονα υποβρύχια.

Βέβαια τα υψηλής τεχνολογίας οπλικά συστήματα και ώς ένα σημείο η τεχνογνωσία είναι εισαγόμενα. Αυτό όμως δεν μειώνει καθόλου την αξία της ελληνικής ναυπηγικής δυνατότητας και της εμπειρίας που αποκτήθηκε. Τα ναυπηγικά αυτά προγράμματα, πέραν του πολύ βασικού οφέλους της απασχόλησης χιλιάδων Ελλήνων εργαζομένων, τονώνουν την οικονομία και ελαφρύνουν, σε μεγάλο ποσοστό, το υψηλό κόστος κατασκευής ενός πολεμικού πλοίου. Η ανάπτυξη ενός αξιόπιστου στόλου σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να είναι απόρροια σπασμωδικών αντανακλαστικών, ενεργοποιούμενων όποτε η Τουρκία αποφασίζει να κλιμακώνει την ένταση με την Ελλάδα. Εχουμε καταντήσει τα όποια εξοπλιστικά μας προγράμματα να προσαρμόζονται και να ενεργοποιούνται ανάλογα με τις κατά καιρούς τουρκικές διαθέσεις.

Το να αγοράζεις εσπευσμένα και αποσπασματικά πολεμικά πλοία και αεροπλάνα από τους διάφορους περιστασιακούς και φυσικά όψιμους φίλους και συμμάχους μας είναι μια αφ’ ενός πανάκριβη τακτική, η οποία νομοτελειακά και με σταθερά βήματα οδηγεί προς το ΔΝΤ, και αφ’ ετέρου, ας μη στρουθοκαμηλίζουμε, μοιραία και ρεαλιστικά ωφελεί τις χώρες που παράγουν οπλικά συστήματα. Σε ποιον, πέρα από τους Αραβες, θα πουλούσε η Γαλλία φρεγάτες και αεροπλάνα εάν Ελλάδα και Τουρκία έβρισκαν λύσεις; Και γιατί, κατά βάθος, να θέλει να βρούμε λύσεις; Δώρο τής προσφέρει η Τουρκία με τη στάση της.

Πώς είναι δυνατόν να ασκούμε μια τόσο παιδαριώδη, αφελή και ανόητη εξωτερική πολιτική και διπλωματία, εκφράζοντας ικανοποίηση για τις διάφορες δηλώσεις υποστήριξης, όταν είναι τόσο οφθαλμοφανές ότι υποκινούνται από καθαρά οικονομικά κίνητρα και φυσικά θα τις πληρώσουμε πανάκριβα; Πιο χαρακτηριστικό και χτυπητό παράδειγμα από την πρόσφατη προσπάθεια υπογραφής μιας ελληνο-γαλλικής αμυντικής συμφωνίας δεν μπορούσε να υπάρξει.

Αγωνιώντας η Γαλλία να μη χάσει τον ευκαιριακό αγοραστή της, φυσικά και είναι έτοιμη να υπογράψει αμυντική συμφωνία. Ποια χώρα δεν θα υπέγραφε; Αρκεί να μη φαντασιωνόμαστε ότι η όποια συμφωνία θα μας εξασφάλιζε αμυντικά από ενδεχόμενη τουρκική στρατιωτική ενέργεια. Να υπογράψουμε συμφωνία, αρκεί να μην πιστεύουμε ότι θα υπάρξει ενεργός γαλλική στρατιωτική παρέμβαση εναντίον χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ.

Στην καλύτερη περίπτωση θα υπογράψουμε ένα γενικόλογο κείμενο στο οποίο θα εκφράζονται η πολιτική βούληση και η δήλωση προθέσεων για τη στήριξη των ελληνικών θέσεων, εάν και εφόσον απαιτηθεί, στα διάφορα διεθνή fora. Ας μη γελιόμαστε, οποιαδήποτε αμυντική συμφωνία, είτε είναι μεταξύ χωρών-μελών του ΝΑΤΟ ή της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή και οιασδήποτε άλλης χώρας, το μόνο που μπορεί να προσφέρει είναι εθιμοτυπικού χαρακτήρα εκδηλώσεις, όπως αύξηση του αριθμού των διμερών ασκήσεων, ανταλλαγή επισκέψεων και ελλιμενισμός πολεμικών πλοίων στα αντίστοιχα λιμάνια των χωρών.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι καλές σχέσεις με τους Δυτικούς συμμάχους μας και ιδιαίτερα με την παραδοσιακά φίλη Γαλλία έχουν την αξία τους, ανεξάρτητα από τα κίνητρά τους. Εμείς όμως μη έχοντας ούτε γεωστρατηγικά ή οικονομικά κίνητρα και βλέψεις δεν μπορούμε να συνυφάνουμε τις επιδιώξεις μας με τις δικές τους. Γι’ αυτό και δεν πρέπει να περιμένουμε κάτι βαθύτερο ή ουσιαστικότερο από αυτές τις σχέσεις.

Η Ελλάδα πρέπει και μπορεί να καταρτίσει ένα οικονομικό σχετικά μακρόπνοο ναυπηγικό πρόγραμμα, το οποίο θα αποδίδει κάθε 2-3 χρόνια στο Πολεμικό Ναυτικό νέες μονάδες, χωρίς τις μαξιμαλιστικές απαιτήσεις του παρελθόντος, διατηρώντας τον στόλο σύγχρονο, σε ανεκτά για τις ελληνικές οικονομικές δυνατότητες επίπεδα και κυρίως απεξαρτημένο από τις εκάστοτε τουρκικές διαθέσεις. Τα ναυπηγεία και το εργατικό τους δυναμικό υπάρχουν και αποδεδειγμένα μπορούν να το υλοποιήσουν. Και μόνο γι’ αυτούς θα άξιζε η προσπάθεια.

Η πολιτική βούληση είναι αυτή που είναι μόνιμα απούσα από την Ελλάδα. Από την εποχή που ήμουν αρχηγός, ακόμα δεν έχω πάρει απάντηση στο ερώτημα ποιον εξυπηρετούσε και γιατί σταματήσαμε αυτά τα ναυπηγικά προγράμματα. Στο δε επιχείρημα του, όντως, σχετικά υψηλού εργατικού κόστους στην Ελλάδα, θα απαντήσω ότι καλύτερα ένας καλοπληρωμένος Ελληνας εργάτης παρά ένας καλοπληρωμένος Γάλλος.

Αφού λοιπόν, για μεν λόγους πολιτικού κόστους δεν αντέχουμε, για δε λόγους λανθάνοντος πατριωτισμού δεν ανεχόμαστε συμβιβασμούς, πιστεύοντας και ελπίζοντας στην αποτελεσματικότητα της εξοπλιστικής πλειοδοσίας και στη στήριξη των συμμάχων μας για την επίλυση των διαφορών μας με την Τουρκία, τουλάχιστον ας εξοπλιζόμαστε με τον οικονομικά πλέον συμφέροντα για την Ελλάδα και όχι τους Ευρωπαίους τρόπο.

Εάν η Ελλάδα ήξερε να ασκήσει εξωτερική πολιτική και διπλωματία, θα γνώριζε ότι επιτυχία δεν είναι να εκλιπαρείς συμμαχίες και να αιμορραγείς οικονομικά για να προασπίσεις τα κυριαρχικά σου δικαιώματα, επιτυχία είναι να διαμορφώνεις με τέτοιο τρόπο τις σχέσεις και τις συνθήκες στο περιβάλλον σου, ώστε να μη χρειαστεί να προασπίσεις τα κυριαρχικά σου δικαιώματα.

Αντώνης Αντωνιάδης 
 Επίτιμος αρχηγός ΓΕΝ


12/9/2020


    ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ    




1) Στα μέσα του 2021 θα φτάσουν στην Ελλάδα τα πρώτα Rafale (13/9/2020)



2α) Γρίβας Κώστας:Η κίνηση ματ στα εξοπλιστικά
 λέγεται Spike NLOS (13/9/2020)


 '' Η έγκυρη αμυντική ιστοσελίδα Doureios.com κυκλοφόρησε την είδηση ότι οι αντιαρματικοί πύραυλοι που πρόκειται να προμηθευτεί η Ελλάδα, όπως ανέφερε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι στην πραγματικότητα οι ισραηλινοί Spike NLOS. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε τολμώ να πω ότι αυτή η αγορά είναι πιο σημαντική και από αυτή των γαλλικών μαχητικών Rafale.

Αν και δεν υποτιμώ τη σημασία που έχει η ένταξη των Rafale στο ελληνικό οπλοστάσιο, οι Spike NLOS θέτουν νέα δεδομένα στο ελληνοτουρκικό σύστημα υπέρ της Ελλάδας και εντάσσουν τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις σε μια νέα εποχή. Να ξεκινήσουμε από το ότι οι πύραυλοι αυτοί έχουν πολύ μεγάλο βεληνεκές για το μέγεθός τους που φθάνει τα 25 χλμ και αναφέρεται ότι στις νεότερες εκδόσεις μπορεί να προσεγγίζει τα 30 και μπορούν να προσβάλουν στόχους που βρίσκονται εκτός της γραμμής της θέας, όπως λέει και το όνομά τους (non line of sight/NLOS).

Επιπλέον, το μεγάλο βεληνεκές συνδέεται με το ότι οι πύραυλοι αυτοί μεταδίδουν απευθείας εικόνα από την κάμερα στο ρύγχος τους στον χειριστή, ο οποίος τους κατευθύνει ανάλογα. Έτσι, μπορούν να εξαπολυθούν προς τη γενική περιοχή του στόχου χωρίς να χρειάζονται ακριβείς πληροφορίες και κατόπιν να ερευνήσουν με τις κάμερες τους, να εντοπίσουν τους στόχους και οι χειριστές τους να τους κατευθύνουν εναντίον τους με σημειακή ακρίβεια. Το λιγότερο που μπορούμε να πούμε για αυτά τα βλήματα είναι ότι θα επιτρέπουν την προσβολή εχθρικών τεθωρακισμένων σχηματισμών από αποστάσεις δεκάδων χλμ μην επιτρέποντας στα εχθρικά άρματα καμία αντίδραση και χωρίς να θέτουν σε κίνδυνο ελληνικές δυνάμεις.


Επισημαίνεται ότι στην αρχή οι Spike NLOS αναφέρονταν ως Tamuz και ήταν ένα απόρρητο όπλο για τον ισραηλινό στρατό, ο οποίος τους χρησιμοποιούσε από τροποποιημένα άρματα μάχης, στα οποία είχε τοποθετήσει ψεύτικους πυργίσκους με ψεύτικα κανόνια για να μην γίνεται αντιληπτός ο ρόλος τους. Δηλαδή, οι πύραυλοι αυτοί αποτελούσαν το μυστικό ατού των  ισραηλινών χερσαίων δυνάμεων  για  πολλά χρόνια.
Ωστόσο, θα ήταν άδικο να τους χαρακτηρίσουμε απλώς ως αντιαρματικούς πυραύλους, δεδομένου ότι μπορούν να προσβάλουν πλήθος στόχων, από ελικόπτερα και μη επανδρωμένα αεροχήματα μέχρι πολεμικά πλοία. Αν και είναι μικροί, η σημειακή ακρίβεια πλήγματος μπορεί να τους καταστήσει εξαιρετικά επικίνδυνα όπλα εναντίον πολεμικών πλοίων, ακόμη και φρεγατών. Για παράδειγμα, ακόμη και αν ένας μόνο πύραυλος Spike χτυπήσει μια τουρκική φρεγάτα στον τετραπλό εκτοξευτή των αντιπλοϊκών πυραύλων Harpoon μπορεί να επιφέρει συντριπτικό πλήγμα.

Η ικανότητά τους να προσβάλουν πολλά είδη στόχων συνδυάζεται με το ότι μπορεί να μεταφερθούν από πολλά είδη πλατφορμών. Και μάλιστα μικρών και φθηνών πλατφορμών. Από τζιπάκια μέχρι αγροτικά φορτηγάκια και από ελικόπτερα μέχρι μικρά ταχύπλοα σκάφη. Ειδικά πάνω στα τελευταία μπορούν να αποτελέσουν ένα ιδανικό αρχιπελαγικό όπλο, μετατρέποντας το Αιγαίο σε δίχτυ θανάτου για τις τουρκικές δυνάμεις. (...) '' ( Διαβάστε  ΟΛΟΚΛΗΡΟ  το άρθρο ΕΔΩhttps://slpress.gr/ethnika/i-kinisi-quot-mat-quot-sta-exoplistika-legetai-spike-nlos/ )







Από τις σημερινές δηλώσεις του πρωθυπουργού ως προς τα εξοπλιστικά προγράμματα που έχει αποφασισθεί να προωθηθούν, το λιγότερο αναμενόμενο, ήταν αυτό που αφορά “αντιαρματικούς πυραύλους” για τον Στρατό.

Πρόκειται για το οπλικό σύστημα πολλαπλών χρήσεων (και όχι μόνο αντιαρματικό) Spike NLOS της ισραηλινής Rafael, που ενσωματώνει ηλεκτροπτικό σύνολο για τον εντοπισμό στόχων και ασύρματη ζεύξη δεδομένων για την μετάδοση στον πύραυλο “οδηγιών” σε πραγματικό χρόνο από τον χειριστή. Ο πύραυλος, βάρους 71 κιλών εντός του κανίστρου εκτοξεύσεως, μπορεί να εμπλέξει στόχο είτε απευθείας μετά την εκτόξευσή του, ή στην πορεία να δεχθεί αλλαγές από τον χειριστή και να επανακατευθυνθεί σε νέο στόχο. Σε κάθε περίπτωση, η ακρίβεια πλήγματος είναι κορυφαία.

Το οπλικό σύστημα θεωρείται ότι αλλάζει τους “κανόνες του παιχνιδιού” (game changer) χάρη και στην μεγάλη επίδοση βεληνεκούς. Ενώ το βεληνεκές οριζόταν σε 25 χλμ., που είναι ήδη μία πολύ μεγάλη επίδοση, τα τελευταία έτη ο κατασκευαστής αναφέρει βεληνεκές 32 χλμ., προφανώς λόγω της διαθέσεως νέων τύπων πολεμικής κεφαλής μικρότερου βάρους.

Το όπλο μπορεί να εγκατασταθεί σε κάθε είδους χερσαία, αεροπορική και ναυτική πλατφόρμα. Στην περίπτωση του Στρατού, σε εποχούμενη έκδοση, είναι δυνατή η αξιοποίηση τόσο για την καταστροφή κύριων οπλικών συστημάτων όπως είναι τα άρματα μάχης αλλά και για την προσβολή ναυτικών στόχων. Στο μέτωπο του Έβρου, ένας μικρός αριθμός μονάδων πυρός μπορεί να αφανίσει στην κυριολεξία από απόσταση ασφαλείας τουρκικούς τεθωρακισμένους σχηματισμούς, χωρίς καν αυτοί να έχουν την ευκαιρία να λάβουν επαφή με ελληνικές δυνάμεις. Στο Αιγαίο, οι φρουρές των ελληνικών νήσων θα μπορούν να προσβάλουν είτε χερσαίους στόχους στα Μικρασιατικά παράλια, είτε ναυτικές μονάδες, επιτυγχάνοντας Απαγόρευση Προσβάσεως στο Τουρκικό Ναυτικό. Χάρη δε στα μοναδικά χαρακτηριστικά καθοδηγήσεως του Spike NLOS, είναι δυνατή η προσβολή ακόμη και μικρών σκαφών που θα έχουν “αγκιστρωθεί” σε κάποια βραχώδη ακτή, επιδιώκοντας την απόκρυψη από τα συστήματα εντοπισμού κλασικών πυραύλων επιφανείας – επιφανείας.

Το εύρος εφαρμογών του Spike NLOS επιβεβαιώνεται από το πρόσφατο ενδιαφέρον του Στρατού των ΗΠΑ να εφοδιάσει με αυτό τα επιθετικά ελικόπτερα Apache! Καθώς το τυπικό όπλο, ο πύραυλος HELLFIRE έχει βεληνεκές 8 χλμ., η τουλάχιστον τριπλάσια επίδοση του Spike NLOS σημαίνει ότι αυξάνονται κατακόρυφα οι πιθανότητες επιβιώσεως του ελικοπτέρου αφού θα μπορεί να σφυροκοπά στόχους μένοντας εκτός βεληνεκούς των περισσοτέρων αντιαεροπορικών συστημάτων βραχέως βεληνεκούς (SHORADS).

Στην περίπτωση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, το Spike NLOS θα μπορούσε να εξοπλίσει μικρές ναυτικές μονάδες όπως οι κανονιοφόροι ή τα Σκάφη Ανορθοδόξου Πολέμου Mk V και ΑΓΗΝΩΡ της ΔΥΚ. 

Το αρχικό ενδιαφέρον που έχει εκδηλωθεί από το ΓΕΣ, εστιάζεται στην εποχούμενη έκδοση του Spike NLOS. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ευκαιρία επιλογής μιας ελληνικής σχεδιάσεως πλατφόρμας (4×4) ως όχημα μεταφοράς του οπλικού συστήματος. 

Είναι προφανές ότι το Spike NLOS αποτελεί την μόνη επιλογή από την ευρεία ποικιλία οπλικών συστημάτων υψηλότατης τεχνολογίας που προσφέρει το Ισραήλ, η οποία “έχει νόημα” -σε σχέση με ό,τι άλλο μάλλον αδιάφορο ισραηλινό όπλο δείχνει να έχει απασχολήσει την ηγεσία- εφόσον η σύσφιξη των διμερών σχέσεων στον αμυντικό τομέα έχει ως πρωτεύουσα επιδίωξη την απόκτηση σοβαρού πλεονεκτήματος για τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις.

 Σάββας Δ. Βλάσσης
https://doureios.com/sto-israilino-spike-nlos-ennoouse-o-prothipourgos-milontas-gia-antiarmatikous-pyravlousaferthike-o-prothipourgos-simera/

3) Μίχας Ζαχαρίας:Τι σημαίνουν πρακτικά οι εξαγγελίες
 για τα εξοπλιστικά (13/9/2020)