Rafale: Ανάλυση των ελληνικών επιλογών… εν όψει της συνάντησης του Μακρόν με τον Μητσοτάκη.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ:
(1) Νέα επικοινωνία Παναγιωτόπουλου με Παρλί 
- Η λίστα με τα εξοπλιστικά.  
(2) Οι απαραίτητες ενισχύσεις για αξιόμαχες Ενοπλες Δυνάμεις.
(3) Μόνιμη παρουσία των «Ραφάλ» 
στη Βάση της Πάφου θέλει η Γαλλία.  



 Rafale: Ανάλυση των ελληνικών επιλογών… εν όψει της συνάντησης του Μακρόν με τον Μητσοτάκη.

Οριστικοποιήθηκε σύμφωνα με τα ρεπορτάζ των τελευταίων ωρών η ημερομηνία συνάντησης του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Γάλλο πρόεδρο, Εμανουέλ Μακρόν. Στις 10 Σεπτεμβρίου, στην Κορσική, στο περιθώριο της διάσκεψης των μεσογειακών χωρών που έχει συγκαλέσει η Γαλλία, οι δυο ηγέτες φέρονται διατεθειμένοι να οριστικοποιήσουν τις λεπτομέρειες στο περιεχόμενο της συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας-Γαλλίας. Μετά το πέρας της συνάντησης, λογικά θα υπάρξουν ανακοινώσεις…

Αναμένεται λοιπόν να ξεκαθαρίσει το τοπίο αναφορικά με το περιεχόμενο της εξοπλιστικής συνεργασίας ανάμεσα στις δυο χώρες, μια εξέλιξη αναμφισβήτητα θετική. Το DP έχει ανοικτά και με επιχειρήματα λάβει θέση υπέρ της ανάγκης κάθε Κλάδος των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, κυρίως δε η Πολεμική Αεροπορία, να μην στηρίζονται σε μία χώρα-προμηθευτή κύριων οπλικών συστημάτων.

Η αναφορά αυτή αφορά την προοπτική προμήθειας από την Ελλάδα αριθμού γαλλικών μαχητικών τύπου Rafale (18 σύμφωνα με κάποιες πηγές, 20 σύμφωνα με άλλες), αλλά και των όπλων (νέων και ήδη υφιστάμενων στο οπλοστάσιο της Πολεμικής Αεροπορίας), που θα φέρουν.

Ακόμα και η καλύτερη πλατφόρμα του κόσμου θα ήταν ουσιαστικά άχρηστη, εάν δεν φέρει τα κατάλληλα όπλα με τα οποία θα απειλεί αξιόπιστα τον αντίπαλο ώστε να τον αποτρέψει αποτελεσματικά, εάν έχει “σκέψεις” που στρέφονται κατά της ελληνικής κυριαρχίας. Και η Τουρκία έχει αυταπόδεικτα πολλές…

Στόχος είναι να ενταχθούν στον ελληνικό αεροπορικό στόλο το συντομότερο δυνατόν, κάνοντας τη διαφορά στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Τα Rafale είναι όντως μαχητικά αεροσκάφη που μπορούν να προσθέσουν μια αποφασιστική ποιοτική παράμετρο στη δύναμη της Πολεμικής Αεροπορίας.

Σε συνδυασμό με την αυτονόητη -και επίσης με τραγική καθυστέρηση- ολοκλήρωση της συμφωνίας υποστήριξης του υπάρχοντος στόλου των Mirage 2000, μπορεί να οδηγήσει όντως σε θεαματική επαύξηση των επιχειρησιακών δυνατοτήτων της Πολεμικής Αεροπορίας.

Δυστυχώς όμως, μια τέτοια προμήθεια προχωρά και σε λάθος χρόνο και… “στο γόνατο”. Προχωρά υπό το κράτος της μεγάλης ανησυχίας που έχει προκαλέσει η συνειδητοποίηση των συνεπειών της υπερδεκαετούς εγκληματικής αδιαφορίας που επέδειξε η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας και όχι μόνο για την Πολεμική Αεροπορία.

Βέβαια, με τα σημερινά δεδομένα, στις περιπτώσεις προμήθειας μεταχειρισμένων μαχητικών αεροσκαφών, μεγάλο ρόλο παίζει η ταχύτητα αντίδρασης κάθε ενδιαφερόμενης πλευράς. Υπό αυτή την οπτική, η προμήθεια μεταχειρισμένων Rafale από τη γαλλική Αεροπορία, υπήρξε μια λογική επιλογή από την ελληνική πλευρά.

Από τη στιγμή που πέραν του χαμηλότερου κόστους διασφαλίζει πολύ μικρό χρόνο ένταξης σε υπηρεσία, σε συνδυασμό με πλήρη εκμετάλλευση όπλων που η Πολεμική Αεροπορία έχει ήδη στη διάθεσή της (Scalp EG, MICA, Exocet).

Όσες δουλειές γίνονται “στο γόνατο”, υπό την πίεση της συγκυρίας, είναι καταδικασμένες να μην γίνονται με σωστό προγραμματισμό και προετοιμασία, ώστε να επιτυγχάνουν το βέλτιστο αποτέλεσμα.

Τελευταίες πληροφορίες θέλουν τα 18 ή 20 αεροσκάφη Rafale να χωρίζονται σε τρεις ισόποσες κατηγορίες: 6+6 θα είναι μεταχειρισμένα, δύο διαφορετικών διαμορφώσεων, και άλλα έξι καινούργια. Προφανώς η παραλαβή των καινούργιων θα απαιτήσει κάποιο χρονικό διάστημα, άρα οι ελπίδες άμεσης ενίσχυσης περιορίζονται στα μεταχειρισμένα.

Εξ αυτών, πηγές αναφέρουν όμως, ότι μόνο έξι θα προσγειωθούν σύντομα στην αεροπορική βάση της Τανάγρας. Εάν οι πληροφορίες αυτές επαληθευτούν, τότε σε πρακτικό επίπεδο συνεπάγονται τα ακόλουθα: Το νωρίτερο που θα αξιοποιηθούν από τα έμπειρα στη γαλλική τεχνολογία στελέχη της 114 Πτέρυγας Μάχης θα είναι σε 3-5 μήνες.

Σύμφωνα με τις υπάρχουσες διαρροές, το ύψος της συμφωνίας θα κυμανθεί μεταξύ 1,2 και 1,5 δισ. ευρώ. Μένει να αποδειχθεί εάν η γαλλική πλευρά έχει συναινέσει να αγοράσει έναντι κάποιου τιμήματος που θα αφαιρεθεί από το ύψος της συμφωνίας τα μη εκσυγχρονισμένα Mirage 2000EGM/BGM. Διότι αυτή η παράμετρος θα καθορίσει το οριστικό ύψος της προμήθειας.

Σε ποια διαμόρφωση θα έρθουν τα μεταχειρισμένα Rafale; Θα είναι όντως δύο διαμορφώσεων τα 12 μεταχειρισμένα; Πληροφορίες αναφέρουν ότι η γαλλική Αεροπορία (Armée de l’Air) έχει προχωρήσει στην αναβάθμιση του συνόλου των παλαιών τύπων Rafale στη διαμόρφωση F3.

Εάν το έχει κάνει, αυτό έγινε για να περιορίσει τον παράγοντα πολυτυπία που συνεπάγεται πολύ αυξημένα κόστη υποστήριξης του στόλου. Αυτό που ευελπιστεί να πετύχει και η Ελλάδα με την ομογενοποίηση του στόλου 84 εκ των F-16 με την απόφαση αναβάθμισης στην κορυφαία διαμόρφωση “V”. Άρα, μακάρι να ισχύει.

Διότι η απόκτηση μεταχειρισμένων Rafale, νομοτελειακά οδηγεί στην ανάγκη αναβάθμισής τους στο όχι και τόσο απώτερο μέλλον. Ας μην ξεχνούμε ποτέ ότι η εισαγωγή ενός νέου τύπου αεροσκάφους στο οπλοστάσιο της Πολεμικής Αεροπορίας, σημαίνει έναν “γάμο” τριών έως τεσσάρων δεκαετιών.

Μέσα από αναβαθμίσεις, σύμφωνα με την πρόοδο της τεχνολογίας, τα αεροσκάφη “επικαιροποιούνται”. Τα παλιά Rafale θα πρέπει να αποκτήσουν ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης AESA (RBE 2AA) τουλάχιστον, εφόσον διατηρούν το παλιό παθητικό RBE 2. Ο λογαριασμός για το πρόγραμμα αναβάθμισης θα είναι “αλμυρός”.

Σε μια πιο ορθολογική διαχείριση του στόλου, θα το επαναλάβουμε μια ακόμη φορά. ΕΠΕΙΓΕΙ απόφαση για την αναβάθμιση και των F-16 Block 50 τα οποία έμειναν εκτός αυτών που θα αναβαθμιστούν σε “V”. Ευχής έργον θα ήταν να μπορούν να αναβαθμιστούν και αυτά στην ίδια διαμόρφωση.

Εάν είναι όμως να πάνε χαμένα, μία λύση θα ήταν να χρησιμοποιηθούν τα απάρτια που θα αφαιρεθούν από τα 84 F-16 που έχουν επιλεγεί για να αναβαθμιστούν σε “V”, ώστε να αναβαθμιστούν και αυτά στο επίπεδο των F-16 Block 52+ Advanced.

Κάτι που είχε ανακοινωθεί ως πρόθεση από την ελληνική πλευρά πριν ακόμη από την υπογραφή της σύμβασης εκσυγχρονισμού των 84 στο επίπεδο Block 72, τόσο για τα F-16 Block 50 όσο και για τα Block 30.


 7/9/2020 


           ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ            



1.
Νέα επικοινωνία Παναγιωτόπουλου με Παρλί 
- Η λίστα με τα εξοπλιστικά.  

Νέα επικοινωνία είχε ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος με τη Γαλλίδα ομόλογό του Φλοράνς Παρλί. Σύμφωνα με το ΣΚΑΪ η επικοινωνία ανάμεσά τους ήταν πυκνή καθώς γίνεται προσπάθεια να οριστικοποιηθεί η λίστα σχετικά με τα εξοπλιστικά που θα συζητήσουν ο Μητσοτάκης με τον Μακρόν στην Κορσική. 

Πρόκειται για μία λίστα που θα έχει μαζί του ο Μητσοτάκης. Περιλαμβάνει 2 άξονες:

Ο πρώτος αφορά την συντήρηση και τον εκσυγχρονισμό των mirage 2000 ώστε και τα 44 που διαθέτει η πολεμική αεροπορία να είναι σε πτητική κατάσταση. Από εκεί και πέρα την πιστοποίηση των γαλλικών όπλων που διαθέτει το ελληνικό οπλοστάσιο δηλαδή τους πυραύλους Scalp και Exocet, την παραλαβή άλλων 6 ελικοπτέρων ΝΗ-90 ώστε να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα για τον στρατό ξηράς καθώς βέβαια και το ενδιαφέρον της Αθήνας για την προμήθεια μιας μοίρας μαχητικών αεροσκαφών Rafale ενώ δεν έχουν τελειώσει οι συζητήσεις για τις γαλλικές φρεγάτες όμως υπάρχει απόσταση λόγω του υψηλού κόστους. Αναμένεται νέα πρόταση από τους Γάλλους. Πληροφορίες λένε πως θα κινείται κάτω από τα 3 δις ευρώ. 

Όμως υπάρχει ακόμα ένας άξονας για τα εξοπλιστικά για τα οποία θα μιλήσει ο Πρωθυπουργός στην Θεσσαλονίκη. Αυτή περιλαμβάνει την άμεση προμήθεια τορπιλών βαρέως τύπου για τα υποβρύχια 214. Την αναβάθμιση των 4 φρεγατών ΜΕΚΟ 200. Τον εκσυγχρονισμό των ελικοπτέρων Apache του στρατού ξηράς. Την υποστήριξη των εκτοξευτών MLRS αλλά και αγορά φρεγατών.

Αν δεν προχωρήσουν οι συζητήσεις με την Γαλλία, η Ελλάδα εξετάζει προτάσεις από την Βρετανία, Ολλανδία, την Γερμανία ακόμα και τις ΗΠΑ.

https://www.capital.gr/epikairotita/3478953/nea-epikoinonia-panagiotopoulou-me-parli-i-lista-me-ta-exoplistika

7/9/2020


H υπό συζήτηση συμφωνία ανάμεσα σε Αθήνα και Παρίσι για την απόκτηση 18 μαχητικών Ραφάλ (με ασαφή ακόμα την αναλογία νέων προς μεταχειρισμένα) θεωρείται μέρος της ευρύτερης ελληνογαλλικής κατανόησης. (Φωτ. ΑΠΕ-ΜΠΕ / STR) 

 2.
Οι απαραίτητες ενισχύσεις για αξιόμαχες Ενοπλες Δυνάμεις.
  
Η ελληνοτουρκική κρίση ευλόγως έχει αναθερμάνει τα σενάρια ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίες πρακτικά έχουν να προχωρήσουν σε νέες συμφωνίες προμήθειας κύριων εξοπλισμών σχεδόν 15 χρόνια. Τη μεγαλύτερη επιβάρυνση από την κρίση στην Ανατολική Μεσόγειο γνωρίζουν οι μονάδες του Πολεμικού Ναυτικού. Ο στόλος είναι επί σχεδόν δύο μήνες ανεπτυγμένος σε όλο το εύρος του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου με αποτέλεσμα να έχουν γίνει περισσότερο εμφανή τα προβλήματα που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης. Για το Π.Ν. αποτελεί πραγματικότητα το γεγονός πως σε περίπτωση μη ανανέωσης των κυρίων μονάδων επιφανείας, τότε ο στόλος το 2030 θα αποτελείται από τέσσερις γερασμένες φρεγάτες τύπου ΜΕΚO. Οι υπόλοιπες εννέα, ολλανδικής ναυπήγησης, τύπου «S», έχουν συμπληρώσει κοντά ή και πάνω από σαράντα χρόνια υπηρεσίας και είναι βέβαιο ότι σε μία δεκαετία δεν θα μπορούν να είναι ενεργές, καθώς έχουν υποστεί όλες τις δυνατές αναβαθμίσεις. Πιθανή βλάβη σε μια φρεγάτα τύπου «S» σημαίνει αυτομάτως προσφυγή του Π.Ν. στη δευτερογενή αγορά ανταλλακτικών, καθώς τα περισσότερα από αυτά έχουν πάψει πια να κατασκευάζονται. Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί είναι ότι οι πρώτες συζητήσεις για ανανέωση του στόλου ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 2000, πλησιάζουν δηλαδή τα είκοσι χρόνια.

Οι ελάχιστες προσθήκες που απαιτούνται προκειμένου το Π.Ν. να διαδραματίσει τον ρόλο του στην Ανατ. Μεσόγειο, και έχει κοινοποιηθεί ποικιλοτρόπως προς τους αρμοδίους για τον προϋπολογισμό, είναι τέσσερις νέες φρεγάτες, τέσσερις κορβέτες και η αναβάθμιση των υφισταμένων φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ. Στο τέλος της δεκαετίας θα μπορούσε να γίνει η προμήθεια κάποιων επιπλέον φρεγατών, ωστόσο οι παραπάνω μονάδες είναι οι απολύτως απαραίτητες, αν η Αθήνα επιθυμεί να παραμείνει αποτελεσματική στο γεωπολιτικό παιχνίδι που έχει μετατρέψει την Ανατολική Μεσόγειο σε μια από τις πιο «καυτές» περιοχές του πλανήτη. Η δεκαετία φαίνεται ότι αποτελεί και τον βασικό χρονικό ορίζοντα σχεδιασμού επί του οποίου κινείται η κυβέρνηση προκειμένου να ενισχύσει το οπλοστάσιο των Ενόπλων Δυνάμεων.

Οπως η «Κ» έχει ήδη επανειλημμένως αναφέρει, στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας έχει καταφθάσει πληθώρα προτάσεων από ενδιαφερομένους να προμηθεύσουν το Π.Ν. με φρεγάτες, είτε νέες είτε μεταχειρισμένες, ως τμήμα ενδιάμεσης λύσης (Γαλλία, Γερμανία, ΗΠΑ, Βρετανία, Ισπανία κ.ά.).

Στην πραγματικότητα, η Αθήνα αναζητεί μια ισορροπία που να δίνει λύσεις και να αντικατοπτρίζει τις πολιτικές συμμαχίες που η Ελλάδα συγκροτεί αυτή την περίοδο, αλλά και τις ήδη υφιστάμενες. Υπό αυτή την έννοια φαίνεται ότι η ενίσχυση του στόλου έχει ως δύο βασικούς «μνηστήρες» τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, δίχως να αποκλείεται η είσοδος και άλλων παικτών σε περίπτωση που υπάρξουν εξελίξεις με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και Ελευσίνας. Ενδέχεται μάλιστα ότι, με κάποιον τρόπο, θα προωθηθεί η εν ευθέτω χρόνω προμήθεια τεσσάρων σκαφών τύπου «Θεμιστοκλής» (περιγράφονται ως πολύ μικρές για κορβέτες και πολύ μεγάλες για πυραυλάκατοι), ισραηλινής σχεδίασης και ναυπήγησης στη Σύρο. Ως προς την ενδιάμεση λύση, σύμφωνα με τις συζητήσεις που γίνονται ανάμεσα στους αρμοδίους, αυτή δεν είναι ανάγκη να περιορίζεται σε κάποιο πλοίο. Μια συμφωνία θα μπορούσε να οδηγήσει στην προμήθεια στρατηγικών βλημάτων, συστημάτων επιτήρησης, ακόμα και μη επανδρωμένων αερο-οχημάτων (UAV) με αυξημένες δυνατότητες.

Αντιθέτως, πιο γρήγορα φαίνεται ότι προχωρούν οι συζητήσεις για την ενίσχυση των δυνατοτήτων της Πολεμικής Αεροπορίας, με πιο ενδεικτική περίπτωση εκείνη των γαλλικών Ραφάλ, υποστρατηγικού χαρακτήρα αεροσκαφών, καθώς φέρουν όπλα που μπορούν να επιφέρουν στρατηγικά πλήγματα. Παρά το γεγονός ότι η συμφωνία ανάμεσα σε Αθήνα και Παρίσι για 18 Ραφάλ (με ασαφή ακόμα την αναλογία νέων προς μεταχειρισμένα) είναι υπό συζήτηση, φαίνεται πως οι δύο πλευρές τη θεωρούν μέρος της ευρύτερης ελληνογαλλικής κατανόησης και, ως εκ τούτου, προωθούν την υλοποίησή της. Τα μεταχειρισμένα Ραφάλ θα είναι της προηγούμενης διαμόρφωσης τύπου F2 και τα νέα F3. Ακόμα και στην περίπτωση των μεταχειρισμένων Ραφάλ, αυτά είναι αδύνατον να ενταχθούν στην Π.Α. προτού εκπαιδευθούν χειριστές, οι οποίοι εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα προέρχονται από τις μοίρες των Μιράζ-2000. Επιπλέον, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι κατάλληλες υποδομές. Ακόμη και στο πιο αισιόδοξο σενάριο, τα Ραφάλ δεν μπορούν να ενταχθούν στην Π.Α. προτού περάσουν οκτώ μήνες έως ένας χρόνος, με πιθανότερο, πάντως, ένα χρονικό εύρος που θα φθάνει έως και τους 18 μήνες με δύο χρόνια. Παράλληλα, βρίσκεται σε εξέλιξη το πρόγραμμα αναβάθμισης 84 F-16, ενώ, με βάση την ανταλλαγή επιστολών τα προηγούμενα δύο χρόνια, η Ελλάδα έχει εκφράσει ενδιαφέρον και για τα αμερικανικά, πέμπτης γενιάς μαχητικά F-35.

Περιττό να σημειωθεί ότι υπάρχει γενική σύγκλιση απόψεων ως προς το μοντέλο προώθησης των συμφωνιών. Προκρίνονται, γενικά, οι διακρατικές συμφωνίες προκειμένου να παρακαμφθεί το μάλλον ανελαστικό νομικό πλαίσιο, το οποίο ήταν εξαιρετικά λογικό για την περίοδο στην οποία νομοθετήθηκε, αλλά αυτή τη στιγμή δημιουργεί προσκόμματα και καθυστερήσεις. Σημειώνεται, τέλος, ότι παρά τις αδιαμφισβήτητα καλές προθέσεις, καθυστερεί σημαντικά η ευόδωση των συζητήσεων που έχουν ως επίκεντρο την αμυντική συνεργασία (εξοπλισμοί και αμυντική βιομηχανία) με το Ισραήλ.

Βασίλης Νέδος

https://www.kathimerini.gr/politics/561068341/oi-aparaitites-enischyseis-gia-axiomaches-enoples-dynameis/

7/9/2020




3.
Μόνιμη παρουσία των «Ραφάλ» στη Βάση της Πάφου 
θέλει η Γαλλία.

Η Λευκωσία προσδοκά σε διαμεσολάβηση της Μόσχας προς Άγκυρα και είναι έτοιμη να φιλοξενήσει το «Ντε Γκωλ» - Η ναυτική δύναμη της Μόσχας στη γειτονιά μας, η γαλλική στρατηγική στην Ανατολική Μεσόγειο, το έδαφος που κερδίζει ο EastMed και γιατί το Παρίσι δεν θέλει ν’ ακούει για αγωγό προς Τουρκία.

Η Γαλλία επιθυμεί να έχει μόνιμη αεροπορική παρουσία στη Βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» με τα μαχητικά «Ραφάλ». Παρίσι και Λευκωσία συζητούν επί του θέματος σε υψηλό επίπεδο και όπως πληροφορούμαστε η διαδικασία βρίσκεται σε καλό δρόμο, την ίδια στιγμή, μάλιστα, κατά την οποία, όπως τονίζεται, τόσο το αεροπλανοφόρο «Σαρλ ντε Γκωλ» όπως και αλλά πολεμικά πλοία του γαλλικού στόλου είναι ευπρόσδεκτα στα λιμάνια της Κύπρου. Μια τέτοια εξέλιξη αλλάζει το σκηνικό στην περιοχή μας και είναι πρόδηλον ότι περιορίζεται ο ρόλος της Βρετανίας, ενώ αυξάνονται οι συνθήκες για τη δημιουργία μιας αποτρεπτικής ενεργειακής πολιτικής υπό προϋποθέσεις και στην πρακτική εφαρμογή του EastMed. Την ίδια στιγμή, η Λευκωσία με την αυριανή επίσκεψη του Ρώσου Υπουργού Εξωτερικών στην Κύπρο Σεργκέι Λαβρόφ προσδοκά ότι η Μόσχα θα ήταν δυνατό να μιλήσει στην Άγκυρα για αλλαγή στάσης, παρότι το σενάριο αυτό από τουρκικής πλευράς είναι επί του παρόντος απομακρυσμένο. Η Τουρκία δεν δείχνει πρόθεση να διακόψει το ενεργειακό ερευνητικό της πρόγραμμα. Καθορίζει και το πλαίσιο ενός διαλόγου και το διεθνές δίκαιο κατά το δοκούν. Άλλωστε, ο Τούρκος Πρόεδρος δήλωσε τις προάλλες ότι μπορεί να συνομιλήσει με όλους στην περιοχή πλην της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Πυλώνες γαλλικής πολιτικής

Η Γαλλία επιδιώκει πλέον να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και θεωρεί ότι η Κύπρος μπορεί ν’ αποτελέσει μια σημαντική αεροναυτική βάση, που θα στηριχθεί στην πρόσφατη αμυντική συμφωνία των δυο χωρών και στην εμβάθυνσή της. Η στρατηγική της Γαλλίας κωδικοποιείται ως εξής:
  1. Ανάσχεση της Τουρκίας σε ό,τι αφορά την πλήρη κυριαρχία της στην Ανατολική Μεσόγειο. Η τουρκική πολιτική της Γαλάζιας Πατρίδας είναι αντίθετη με τα γαλλικά συμφέροντα. Το Παρίσι: Α) Αντιλαμβάνεται ότι η κυριαρχία της Άγκυρας στη θάλασσα σημαίνει έλεγχο των εμπορικών και ενεργειακών οδών, εξέλιξη που θα θέσει τόσο τη Γαλλία όσο και την υπόλοιπη Ευρώπη κάτω από καθεστώς μεγαλύτερης γεωπολιτικής και άλλης εξάρτησης από την Άγκυρα. Β) Επιδιώκει να έχει σημαντικό ενεργειακό ρόλο στη Λιβύη, την Κρήτη, την Κύπρο και στον Λίβανο, όπου επανέρχεται με τρόπο δυναμικό λόγω της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας.
  2. Σημαντική στρατιωτική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο. Το αεροπλανοφόρο «Σαρλ ντε Γκωλ» είναι το μακρύ χέρι της Γαλλίας, η προβολή της ισχύος της στην περιοχή μας, έχοντας, ταυτοχρόνως, ως στόχο να αφήσει ανοικτές τις εμπορικές και ενεργειακές οδούς. Εξ ου και οι αντιδράσεις της Τουρκίας.
  3. Ηγετικό ρόλο εντός της ΕΕ. Όχι ότι δεν έχει σήμερα, αλλά θεωρεί ότι η περιοχή μας είναι ζωτικός της χώρος, όπως αποτελεί για τη Γερμανία η κεντρική και ανατολική Ευρώπη.
  4. Επιδιώκει να διαδραματίσει ρόλο στη Μέση Ανατολή πολύ πιο έντονο απ’ ό,τι στο παρελθόν.
  5. Στηρίζει την κατασκευή του EastMed. Άλλωστε, δεν υπάρχει περίπτωση η Total να πει ναι σε αγωγό προς την Τουρκία. Δεν είναι αφελείς οι Γάλλοι. Με τον EastMed αυξάνεται η ενεργειακή και πολιτική τους επιρροή στις Βρυξέλλες, ενώ με αγωγό προς Τουρκία εγκλωβίζονται στην Άγκυρα. Κατανοούν, δε, ότι με την εμπλοκή και άλλων χωρών στο ενεργειακό πρόγραμμα του EastMed, όπως είναι η Αίγυπτος και Λίβανος, ενισχύεται ο γεωπολιτικός ρόλος και η επιρροή του Παρισιού επί των χωρών της γειτονιάς μας. Εκ των πραγμάτων, δημιουργούνται οικονομικές, αλλά και στρατιωτικές συνθήκες αποτροπής έναντι της τουρκικής απειλής.
Ερώτημα: Τι θα κάνει η Άγκυρα; Θα μπει στα οικόπεδα της Total εντός της Κυπριακής ΑΟΖ με το «Σαρλ ντε Γκωλ» να βρίσκεται στην περιοχή μας και όταν θα διακυβεύονται γαλλικά συμφέροντα; Ή θα μπει σε αυτά των ΗΠΑ και της Chevron; Οι Γάλλοι μπορεί να μην πολεμήσουν για μας, αλλά θα υπερασπιστούν τα δικά τους συμφέροντα. Μέσα σε αυτήν τη λογική, η Γαλλία ευνοεί τον εμπλουτισμό της Τετραμερούς συνεργασίας, πέραν της ίδιας, της Κύπρου, της Ιταλίας και της Ελλάδας.

Η τουρκική οργή

Δεν είναι καθόλου τυχαία η αντίδραση της Τουρκίας και οι ρητορικές απειλές της ηγεσίας της σε βάρος της Γαλλίας. Στο παιχνίδι μάλιστα ενεπλάκη και το κατοχικό καθεστώς με επιστολή του λεγόμενου Υπουργού των Εξωτερικών Κ. Οζερσάι στον ΟΗΕ στις 21 Αυγούστου. Ο κ. Οζερσάι καταγγέλλει τη Γαλλία και την αμυντική συμφωνία που υπέγραψε με την Κυπριακή Δημοκρατία, διότι, όπως τονίζει, στηρίζει τους Ελληνοκυπρίους που είναι επιτιθέμενοι! Προσθέτει, δε, ότι η στάση της Γαλλίας ως κράτους μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας δεν συνάδει με τις αρχές του ΟΗΕ και ότι βοηθά τους Ελληνοκυπρίους να ηγεμονεύσουν στο νησί. Είναι η ίδια γραμμή που υιοθετείται από την Άγκυρα και στα Ελλαδοτουρκικά. Ότι, δηλαδή, η Τουρκία όπως και οι Τουρκοκύπριοι τελούν εν αμύνη. Και εμείς εν αδίκω!

Ο ρόλος της Ρωσίας και η Άγκυρα

Στην περιοχή μας έχει ήδη αναβαθμισμένο ρόλο η Ρωσία λόγω Συρίας και της αναθεωρητικής της πολιτικής, που εκτείνεται από τον Καύκασο ώς τη Μέση Ανατολή. Συν του γεγονότος ότι διεισδύει στην Ευρώπη και αλλού μέσω των αγωγών του φυσικού αερίου, μια εξέλιξη που ανησυχεί τους Αμερικανούς, που έχουν θέσει βέτο στην κατασκευή του βόρειου αγωγού 2. Διαθέτει αυτήν τη στιγμή στην περιοχή τρία πολεμικά σκάφη τύπου φρεγατών και ένα ζεύγος υποβρυχίων. Και θα πραγματοποιήσει ασκήσεις με πραγματικά πυρά, που αρχίζουν στις 8 Σεπτεμβρίου. Η θάλασσα, όμως, δεν είναι το «στοιχείο της». Εκεί οι ΗΠΑ, παρότι δεν είναι παρούσες στη γειτονιά μας αυτήν τη χρονική στιγμή, μπορούν να επέμβουν είτε με τον Πέμπτο είτε με τον Έκτο Στόλο σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτό συνέβη και στην ελληνοτουρκική κρίση του Ιουλίου, όταν το «Αϊζενχάουερ» μετακινήθηκε από την περιοχή του Ορμούζ προς αυτήν της Κρήτης. Η Ρωσία είναι μια υπερδύναμη, η οποία για την εξυπηρέτηση των δικών της εθνικών συμφερόντων έχει επιλέξει να παίζει με την Τουρκία για τους εξής, μεταξύ άλλων, λόγους: 1. Των αγωγών του φυσικού αερίου και δη του Turkish Stream. 2. Του πυρηνικού σταθμού στο Άκιουγιου. 3. Των οικονομικών της και εμπορικών συμφερόντων. 4. Των προβλημάτων που θέλει να προκαλεί εντός τους ΝΑΤΟ και στις ΗΠΑ μέσω Τουρκίας. 5. Των εξοπλιστικών προγραμμάτων, όπως είναι η πώληση των S-400, με την οποία η Μόσχα μπαίνει σφήνα στην αμερικανική και ευρωπαϊκή αγορά.

Η άρση του εμπάργκο

Ταυτοχρόνως, έχουμε και τις ΗΠΑ στο σκηνικό, που διαθέτουν την ισχύ και έχουν τον πρώτο λόγο στην περιοχή και οι οποίες δεν θέλουν να ρίξουν την Τουρκία στις αγκαλιές της Ρωσίας, πράγμα που είναι και για την ίδια στην Άγκυρα δύσκολο, οπότε της κάνουν μεν εκπτώσεις, αλλά της αυξάνουν το κόστος και τις εξαρτήσεις μέσα από την οικονομική κρίση και δη μέσω της πτώσης της τουρκικής λίρας και της αύξησης των χρεών. Η απόφαση για τη μερική άρση του εμπάργκο πώλησης μη φονικών όπλων, που ίσχυε σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας από το 1987, έχει τη δική της σημειολογία, όμως θα έχει σημασία όταν αφενός διευκρινιστεί τι όπλα μπορούν να μας προσφέρουν οι Αμερικανοί και αν εμείς θέλουμε να αγοράσουμε και τι. Αλλιώς είναι ένα ακόμη θέμα για εσωτερική αντιπαράθεση ΑΚΕΛ και Κυβέρνησης ενόψει των εκλογών. Εάν είναι θέμα εξοπλισμών υπάρχει και η ευρωπαϊκή αγορά, η ισραηλινή καθώς και η ρωσική με τη σερβική. Είναι ζητήματα πολιτικών αποφάσεων, που εμπίπτουν σε συγκροτημένη στρατηγική.

Η τουρκική navtex και οι φιλικές σχέσεις με τη Μόσχα

Πάντως, αύριο Δευτέρα, θα βρίσκεται στην Κύπρο ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ. Ανεξαρτήτως της αναβάθμισης της σχέσης μας με τις ΗΠΑ και της συμμετοχής μας στην ΕΕ, ουδόλως μπορούμε να διαρρήξουμε τις σχέσεις με τη Μόσχα. Εκτιμούμε ότι και η ίδια η Ρωσία αντιλαμβάνεται τι σημαίνει εξυπηρέτηση συμφερόντων. Αυτό πράττει και ίδια με την Τουρκία, η οποία κατέχει την Κύπρο. Άλλωστε, ως μικρή χώρα που είμαστε, δεν έχουμε την πολυτέλεια να θέτουμε απέναντί μας χώρες όπως η Ρωσία, η οποία διάκειται φιλικά όσο τα εθνικά της συμφέροντα το επιτρέπουν. Το θέμα είναι τι λογαριασμούς κάνουμε μαζί τους. Κλασικό παράδειγμα συνιστά η υπόθεση του ευρωπαϊκού εμπάργκο λόγω της κατοχή της Κριμαίας. Για λόγους αρχής η Κυπριακή Δημοκρατία, που τελεί υπό κατοχήν, δεν θα μπορούσε να τηρήσει διαφορετική στάση εντός της ΕΕ, ασχέτως εάν οι δυο περιπτώσεις δεν είναι απολύτως οι ίδιες. Είναι, δε, αντιληπτό ότι η Μόσχα μπορεί να μας βοηθά στο Συμβούλιο Ασφαλείας όπως και στα θέματα της οικονομίας, αφού έχουμε πληθώρα ρωσικών κεφαλαίων, αλλά πρέπει, ταυτοχρόνως, να είμαστε προσγειωμένοι και να μην έχουμε ψευδαισθήσεις. Δεν είναι μόνο θέμα αρχών, αλλά κυρίως συμφερόντων. Απόδειξη τούτου αποτελεί το θέμα της διπλής φορολογίας. Οι Ρώσοι τη δουλειά τους κάνουν. Εκεί όπου υπάρχει πεδίο βελτίωσης της κατάστασης και πρέπει να επιλυθεί το ζήτημα, είναι σε εκείνο των navtex. Για να μην το εκμεταλλεύεται η Τουρκία, όπως συνέβη την περασμένη Πέμπτη. Ποιο είναι το πρόβλημα; Οι Ρώσοι αντί να ενημερώνουν το Ράδιο Κύπρος ενημερώνουν το Navarea III, που είναι το συντονιστικό όργανο του Παγκόσμιου Υδρογραφικού Οργανισμού στην περιοχή μας. Οι Τούρκοι παίρνουν την ενημέρωση και εκδίδουν navtex! Αυτό έπραξαν και για την άσκηση των Ρώσων με πραγματικά πυρά στις 8 Σεπτεμβρίου, ημέρα άφιξης του Λαβρόφ στην Κύπρο. Εξ ου και το γεγονός ότι η ίδια η Μόσχα θεώρησε την τουρκική ενέργεια ως προκλητική. Το θέμα της υποβολής των navtex προς το Ράδιο Κύπρος μπορεί να επιλυθεί με καλή θέληση. Άλλωστε, οι Ρώσοι απευθύνονται με νόταμ προς την Κυπριακή Δημοκρατία όταν δεσμεύουν εναέριο χώρο στο FIR. Άρα κατ’ ανάλογο τρόπο γιατί να μην ενεργεί απ’ εδώ και μπρος και το ρωσικό ναυτικό;

Ούτε τον φίλο του τον Τραμπ

Η Λευκωσία αναμένεται να ζητήσει από τη Ρωσία να πείσει τον Ερντογάν να αλλάξει πολιτική. Και η Μόσχα και ο κ. Λαβρόφ γιατί να πουν όχι; Άλλωστε, γνωρίζουν και αυτοί όπως κι εμείς ότι ο Ερντογάν δεν βάζει αφτί σε κανέναν. Ούτε καν στον φίλο του, τον Πρόεδρο Τραμπ…

Γιάννος Χαραλαμπίδης
Δρ των Διεθνών Σχέσεων

https://simerini.sigmalive.com/article/2020/9/6/monime-parousia-ton-raphal-ste-base-tes-paphou-thelei-e-gallia585673ea-9372-4a50-a0c1-22bdef25efe1/


 6 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2020



 4.
Μακρόν σε Τραμπ: «Μάζεψε τον Ερντογάν 
αλλιώς όλοι θα ψάχνουν να βρουν που πέφτει η Τουρκία». 

Σε κατακόρυφη κρίση οδηγούνται οι σχέσεις Γαλλίας- Τουρκίας μετά τις παραληρηματικές δηλώσεις του Μεσούτ Χακκί Τζασίν, συμβούλου του Τ. Ερντογάν , ότι θα… βυθίσει το γαλλικό αεροπλανοφόρο «Σαρλ Ντε Γκωλ» αν το πλοίο έρθει στην περιοχή, γράφει η γνωστή δημοσιογράφος Κύρα Αδάμ.

Σημειώνεται ότι, το γαλλικό αεροπλανοφόρο βρίσκεται στη Μασσαλία και αναμένεται να πλεύσει σε περιοχή που περικλείεται από Λιβύη- Συρία- Κάρπαθο.

Σύμφωνα με απολύτως ακριβείς διπλωματικές πληροφορίες της Κύρας Αδάμ, οι εμπρηστικές δηλώσεις Τζασίν προκάλεσαν την αστραπιαία αντίδραση του Προέδρου της Γαλλίας Ε. Μακρόν, ο οποίος τηλεφώνησε το μεσημέρι της Δευτέρας στον Πρόεδρο Τραμπ, ζητώντας του «να μαζέψει τον Ερντογάν» διότι εκτός των άλλων η «Τουρκία δεν προσφέρει τίποτα στον Δυτικό Κόσμο».

Διαφορετικά, πρόσθεσε ο Γάλλος πρόεδρος, όλοι θα «ψάχνουν να βρουν που πέφτει η Τουρκία.

»Διότι ο Τζασίν πρέπει να είναι τρελός αν νομίζει ότι μπορεί να βυθίσει το “Σαρλ Ντε Γκωλ”».

Το τηλεφώνημα ανταπέδωσε λίγο αργότερα ο Τραμπ στον Μακρόν, με τον Αμερικανό πρόεδρο να θέλει να κατεβάσει τους τόνους, προτείνοντας να μην πλεύσει το γαλλικό αεροπλανοφόρο στην Αν Μεσόγειο «για να μην γίνουν τα πράγματα χειρότερα».

Το ίδιο διάστημα, ο Τ. Ερντογάν τηλεφώνησε δύο φορές στην καγκελάριο Μέρκελ υποβάλλοντας το αίτημα να μην πλεύσει το «Σαρλ Ντε Γκωλ» στην περιοχή.

Το Παρίσι ωστόσο δεν αναθεωρεί την απόφαση του και γι’ αυτό έχει ήδη δώσει εντολή εφαρμογής Ζώνης Αναγνώρισης Αεροσκαφών (AIR IDENTIFICATION ZONE) 60νμ για εχθρικά αεροσκάφη και 20νμ για εχθρικά πλοία από το αεροπλανοφόρο «Σαρλ Ντε Γκωλ».

https://www.tribune.gr/politics/news/article/689276/makron-se-tramp-mazepse-ton-erntogan-allios-oloi-tha-psachnoyn-na-vroyn-poy-peftei-i-toyrkia.html


7 Σεπτεμβρίου 2020 


   ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ  



F443-Spetsai-Hydra-class-MEKO200HN

ΑΠΟΨΗ: Τα 400 εκ. ευρώ για τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ200ΗΝ είναι μια εξαιρετική επιλογή για το ΠΝ, θα αποδώσει εξαιρετικά πλοία (6/9/2020)

Αλέκος Μάρκελος:Η ομογένεια καλείται να προσφέρει μια φρεγάτα στην Ελλάδα – Ανοίγει λογαριασμός καταθέσεων (6/9/2020)

Επίθεση Ερντογάν σε Ελλάδα: Μισοτελειωμένες οι Ένοπλες Δυνάμεις,
 θα πληρώσουν… (7/9/2020)

Στέφανος Μυτιληναίος:Γιατί αγοράζουμε αεροπλάνα και καράβια – Πόσα τρισ. ευρώ αξίζουν τα ελληνικά κοιτάσματα (4/9/2020)