Try to remember this kind of September.


Try to remember this kind of September.

Δεν είναι μυστικό πως η Ανατολική Θράκη «παραχωρήθηκε» στην Κεμαλική Τουρκία χωρίς αυτή να διαθέτει μήτε έναν στρατιώτη δώθε του Βοσπόρου. Και πως υπήρχε στράτευμα 70 χιλιάδων Ελλήνων, ενώ τα Στενά ήταν υπό την προστασία των Άγγλων που τα φύλαγαν και μάλιστα ήταν υπέρ της παραμονής των Ελλήνων έως κοντά στη Κωνσταντινούπολη. Αυτοί που επιθυμούσαν την προσάρτηση της Ανατολικής Θράκης στην Κεμαλική Τουρκια ήταν οι Γάλλοι και οι Ιταλοί. Period.

Eπειδή ξεκίνησε επιδημία λύσσας μετ΄αφρίσματος από τους σημερινούς κολλητούς του Ερτοχάνη, ομολογώ πως κακώς ζητάμε κατοχύρωση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ μας, όταν δεν υπάρχει νησί στο Αιγαίο να μη το γκριζάρουν, η Κύπρος κατά το ήμισυ να παίζει το τουρκοκυπριακό κράτος κι εμείς να τον παίζουμε και οι παραβιάσεις τους οι αεροναυτικές να μας έχουν πρήξει, ζητώ από την ελληνική κυβέρνηση και όποιο τμήμα  σημαίας προτίθεται να σεβαστεί, στην πλημμυρίδα τρελών απαιτήσεων αυτής της περιοχής – χάρβαλο που την έφτιαξε ο Κεμάλ, τον οποίον πάνε να ακυρώσουν, να δεχτούμε πλήρη διάλογο σε όλα με τους αχαρακτήριστους γειτόνους, αντιτάσσοντας τα δικά μας αιτήματα, με κύριο αίτημα την επιστροφή της Ανατολικής Θράκης έως τα όρια του Σεπτεμβρίου 1922. Μη βιαστείτε να χαρακτηρίσετε το αίτημα «πρωτάκουστο» και τερατώδες, διότι από την άλλη όχθη μας έχουν πρήξει τα ούμπαλα.

Το τι θα την κάνουμε, ειναι δικό μας θέμα. Ευχαρίστως να ζήσουν μαζί μας οι Τούρκοι υπήκοοι που κατοικούν τον τόπο, όπως και οι Έλληνες ανταλλάξιμοι του 23 που επιθυμούν επιστροφή τους στα πάτρια, ενώ συζητάμε και νέες συνοριακές ρυθμίσεις με τους γείτονες Βουλγάρους. Κρατώντας εξάλλου την αρχαία Χερσόνησο, ήτοι την Ευρωπαϊκή ακτή του Ελλησπόντου, αχρηστεύουμε όλη την παραφιλολογία των «Στενών» και το αναίτιο αίμα που χύθηκε εκεί, ορύσσοντας μια διεθνή διώρυγα στο στενό της κολλάρο. Και με την συνέργεια της Ευρώπης και των φίλων Βουλγάρων, να υλοποιήσουμε εμείς την διώρυγα που αρνήθηκε ο Ερτογάνης, ήτοι από τον Τσεκμετζέ στην Μαύρη θάλασσα, που θα στείλει τον Βόσπορο και την «αξία» του, στα θυμαράκια. Η επαφή της Ευρώπης με τη Μαύρη θάλασσα δεν θα κρέμεται από τα αρχίδια κανενού εμίρη. Κι ας κάμουν την Πόλη πρωτεύουσά τους.

Για το ΝΑΤΟ και τους Αμερικάνοι αυτά θα είναι αρχικά αλαμπουρνεζικα, αλλά σε δεύτερες σκέψεις θα καταχαρούν, επειδή ο μη Ρώσικος Καύκασος δεν θα κρέμεται από τα κράτη που εποφθαλμιά η Τουρκία, επομένως Αρμενία και Κούρδοι θα έχουν κι άλλη πρόσβαση στη Δύση, κι όχι μόνον δια της βαρέως γαμημένης Συρίας.

Αφήνω τα λοιπά πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα αλλα επισημαίνω πως θα ιδρώσουνε με αυτά και οι φίλοι Ρώσοι, ενώ κι αυτοί θα ωφεληθούν δια της αδρανοποίησης του Ευξείνου. Εμείς πάντως μπορούμε και πρέπει να αντιτάξουμε στα εξωφρενικά τους τα δικά μας στρατηγικώτατα. Είναι μια καλή αρχή να σφίξουνε οι κώλοι. Επίσης αν ο βαρύς σουλτάνος απειλήσει πως θα ρίξει προσφυγιά από το Λεβάντε στην Ελλάδα, ας ρίξει όσους θέλει αφού θα κατοικήσουν Ευρώπη, αλλά την πέραν του Έβρου και του Άρδα. Στο κάτω της γραφής, αν τσινίσουνε που θα χάσουν την αγαπημένη τους επαρχία, πάλι εμείς θα τους σώσουμε: να αφήσουν τα σύνορα στον Έβρο, αλλά να τσακιστούν να  παίρνουν δρόμο από τα κατεχόμενα της Κύπρου, να στήσουμε εκεί μια σειρά ΝΑΤΟικών βάσεων μέγκλα, και μετά, ας πούνε τον Εμίρη Κακομοίρη. Πήριοντ.

Καταλαβαίνετε οι αναγνώστες μου που το πάω. Στην τάση των Τούρκων να προσθέτουν «θέματα» να έχουμε πάντα ισότιμα και τα δικά μας. Αμάν, να αναθαρρήσουμε. Δεν λέω ακόμη το πώς και το πότε -σκεφτείτε το. Σκεφτείτε το ως ενδεχόμενο, διορθώστε την ιδέα, βελτιώστε την. Καλό μήνα να έχουτε και να έχουμε. Με αυτά που από προψέ μνημόνευσα για τα «μικρά, νότια Βαλκάνια» και τους νέους εταίρους, νομίζω πως αργά ή γρήγορα, θα κλείσει αυτό το συρίγγιο.



1/9/2020