«Για να καταλάβει ο κόσμος»
«Για να καταλάβει ο κόσμος»
Μία δήθεν αποσαφήνιση που χρησιμοποιούν πολλοί δημοσιογράφοι, είναι το στερεότυπο «εξηγήστε μας κύριε (ή κυρία) για να καταλάβει ο κόσμος». Αντιστοιχεί στην παιδική μου εντύπωση πως όποτε κάποιος πρωθυπουργός, σε αποξεχασμένες ειδήσεις, «ενημέρωνε τον βασιλέα» (τον καιρό που ήμεσθεν βασιλευόμενοι), είχα την εικόνα ενός άνακτος πάνω στη ράχη της μπερζέρας του που άφριζε και απειλούσε γρυλλίζοντας, ενώ ο πρωθυπουργός έκανε στρακαστρούκα με ένα μαστίγιο θηριοδαμαστή και καλούσε τον άνακτα να ηρεμήσει, όπως κάνανε στο τσίρκο Μεντράνο.
Δηλαδή μπέρδευα το ημέρωμα με την ενημέρωση. Μικρό το κακό. Αλλά το «να καταλάβει ο κόσμος» (άρα, εννοώντας πως πρόκειται για αστοιχείωτους βάναυσους όχλους που ένα ιερό καταπότιο, η «κατανόηση», περνούσε μονοδρομικώς από τα Μέσα).
Αποκρύπτεται επιμελώς πως ο δημοσιογράφος ψοφάει να καταλάβει πώς, το διαόλό του μέσα, θα καταφέρει να αντιληφθεί για ποιον λόγο ασχολείται με ένα απολύτως ακατανόητο γι΄αυτόν θέμα.
Η σημειολογία είναι ήδη ένα αποξεχασμένο συστατικό του δημοσίου διαλόγου. Η απογύμνωση των περιττών στολιδιών από μια ξαφνική μπόρα ειδήσεων, μπορεί να φέρει παράξενες κι ακριβέστατες συνηχήσεις. Για παράδειγμα, εάν εγκύψετε στο υπόστρωμα ενός δημοσίου καβγά ή αντιπαράθεσης, θα ανακαλύψετε πως ο τουρκικός τρόπος διαπραγμάτευσης ταυτίζεται απόλυτα με αντίστοιχες πολιτικές εξηγήσεις του Σύριζα. Δηλώνεις δηλαδή αδικημένος και ο αντίπαλός σου σού αφαιρεί αδίκως τα τσαούλια, επομένως το δίκιο είναι με το μέρος σου, ακόμη κι αν λίγοι είναι σε θέση να το καταλάβουν.
Αλήθεια, τι ακριβώς να καταλάβει ο κόσμος όταν μπουκάρουν πολεμικά πλοία σε μια κρίσιμη απόσταση από ένα ελληνικό νησί και ποιος Κατρούγκαλος να αντιτάξει ψελλίσματα δήθεν αποστάσεων από την Χρυσή Αυγή;
Όχι. Δεν επθυμεί κανένας να μας ξεστραβώσει. Τελεία και παύλα.
“Για να καταλάβει ο κόσμος», ω αρνάκια του γάλακτος, θέλει συγκριτική σκέψη, παράθεση επιχειρημάτων που θα βοηθούσαν την Εξουσία και τα Πλοκάμια της να προσκομίσουν επιχειρήματα στα άτονα, ξεψυχισμένα fora όπου επαγγελματίες του κιαρατά συμμετέχουν έχοντας μονίμως στον νου να πάρουν το παιδί από το παιδικό πάρτι.
Για να καταλάβει ο κόσμος, έκαστος πολίτης είναι καλό να συμβάλει με ένα εύρημα, ένα επιχείρημα, όσο ξεκούδουνο και να είναι. Χρειαζόμαστε δεξαμενές σκέψης, στοιχεία ξεχασμένα, σε ικανές ποσότητες, επαρκείς. Χρειαζόμαστε δαπάνη απλήρωτου προσωπικού χρόνου που θα μοντάρουν τράπεζες στοιχείων, αντιρρητικούς σκελετούς, και, κυρίως, δεν χρειαζόμαστε κανέναν δημοσιογράφο.
Αυτά τα σημείωσα, παρατηρώντας πως στη δυτική Αφρική, κατέναντι Μαυριτανίας υπάρχουν ομάδες από νησέλια στον Ατλαντικό, όπως το Capul Verde και άλλα σπαρμένα του Θεού, με κάτι ΑΟΖ και αιγιαλίτιδες νααα, με το συμπάθειο, που ανήκουν σε Εσπάνια και Πορτουγκάλα και δεν κουνιέται φύλλο. Άσε που δεν επιθυμώ να επιχειρήσω ταυτίσεις με την αρχαία Κέρνη και δημιουργηθεί «Δυτικόν Ζήτημα». Το σημειώνω για να καταλάβει ο κόσμος. Κοθώνια, ε κοθώνια.
Διότι αν δεν θέλουτε να παίξουμε σικέ παιχνίδι με τους μπουνταλάδες, δεν είναι άσχημη ιδέα να υπενοικιάσουμε ένα έρημο νησάκι του συμπλέγματος της Μεγίστης σε έναν βολικό πλειοδότη, να φτιάξει μια βασούλα συμμαχική, κι άσε τους να χτυπιούνται.
Πετεφρής
14/10/2020
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
…Nicosia e Famagosta per la lor bestia si lamenti e garra…
Αυτό το γαϊτανάκι πρέπει να λάβει τέλος. Η Τουρκία ψαρεύει μέσω μισθοφόρων και φλερτ με εξωχώριους ισλαμιστές, σε Λιβύη, Καραμπάχ, Συρία, Κύπρο, Ελλάδα, χώρια το φλερτ με Βαλκάνια και Ευρώπη ήτοι την Μέρκελ. Ακόμη και τους S 400 μια χαρά τους χωνεύει ο Στόλτενμπεργκ.
Η μαλακομαλακή, δήθεν «ψύχραιμη» ρητορική των Ελλήνων, έχει ήδη συμπεριληφθεί στην τουρκική ρητορική: θα κάνουν τον ψόφιο κοριό ώσπου να ανασταλεί ή να καθυστερήσει κάποια έξωθεν απειλή και θα συνεχίσουν τον εμβολισμό της Ανατολής που νομίζουν πως ελέγχουν, ψυχρόαιμοι και έτοιμοι να αλλάξουν στρατόπεδο.
Να φύγουμε από Ευρώπη και διεθνείς μηχανισμούς, αποκλείεται δια ροπάλου, αλλά και είναι μεγίστη ανοησία να περιμένουμε «συμπάθειες» και αγαπούλες με όλους αυτούς.
Αποκλείω όλα αυτά, τα μεθύστερα της απόπειρας πραξικοπήματος του 2016 να οφείλονται σε ρέμπελο του Προέδρου της.
Η Τουρκία, τους γκανγκαβάνηδες τάχα μου διπλωματικά σαΐνια που το παίζουν Ντισραέλι τους έχει για προσφάι. Έγινε κράτος-μπαλαντέρ και ο Θεός βοηθός.
Η δική μας ψυχραιμία είναι άσκοπη. Τελείως. Θέλετε λίστα 100 τουρκικών αιτημάτων που δεν έχουν αναφανεί, «αποδεικνύουν» πόσο γκιαούρηδες είμαστε και επί πόσα χρόνια θα μας παιδεύουν;
Δυστυχώς, ενώ είναι προβλέψιμοι, λανσάρονται ως οι μόνοι που διατείνονται πως έχουν πληθυσμούς για ξόδεμα, κι έτσι λειτουργούν ως παράτολμοι ακτιβιστές-χταπόδια, με λόγο και άποψη όπου απλώθηκε ο Οθωμανισμός.
Δεν κρύβουν μήτε τις προσδοκίες τους, που είναι μούφα: την Βιέννη, την Σύρτι, τα Χαλιφάτα, τα Ιεροσόλυμα, την οδό της Μετάξης. Όλους αυτούς τους λογισμούς, πρόωρως τους αφάνισε ο Ταμερλάνος και η Αντάντ μετά το 1918, αλλά ας όψονται οι Αμερικάνοι και το εφεύρημα της συμμαχίας Ελλάδας Τουρκίας υπό το ΝΑΤΟ, ενός μηχανισμού που ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΟΥΣΙΩΔΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΧΩΡΩΝ.
Επαναλαμβάνω: πλήθος καμωμάτων που οι Τούρκοι έμαθαν παπαγαλία, οφείλεται στις πολιτικές Ρωμιών και Φράγκων, Ενετών και άλλων αντιπάλων της οθωμανικής επέκτασης.
Οι Οθωμανοί, ουδέποτε φέρθηκαν ως Άραβες και δεν εξαπλώθηκαν ως επιθετικές δυνάμεις που άλλαξαν το DNA των κατακτημένων.
Οι Τούρκοι γνωρίζουν πόσα κοινωνικά και διπλωματικά χούγια τους μας χρωστάνε. Ασκούν μια ψευδοανωτερότητα που διαψεύστηκε συχνά.
Δεν αξίζει να τους παραχαϊδεύουμε. Απλώς να τους καταλαβαίνουμε.
Χάρη σε κάτι βώδια θεοτικά, ένα έχουν καταφέρει: έως αρχές Δεκεμβρίου, κανένα μέτρο εναντίον τους δεν θα παρθεί.
Κι έχουν πενήντα μέρες να ξεσαλώσουν σε βάρος ημών και άλλων, και όταν έρθει η προθεσμία, θα βγάλουν μια ομπρελίτσα από την Αμμόχωστο και θα παραστήσουν τους ψόφιους κοριούς. Κι άντε πάλι από την αρχή.
Είπαμε: προσδοκώ διαβαλκανική συνεννόηση, πληθώρα ελληνικών ανταπαιτήσεων, να βγάλουν τον σκασμό οι διαφημιστές του Διπλωματικού οίκου των Τούρκων, οι Τουρκολογοι να παρέχουν στον πολιτικό κόσμο εναλλακτικές πολιτικές, κι ας μη πολιτευτούν, γαμώτη μου, ενώ κάτι πτήσεις και κάτι μεγαλοκαρδίες, να λάβουν ένα τέλος.
Kαι να εμπεδώσετε βαρέως, ότι τες μεγάλες ομοσπονδίες, τες γουστάρει να υπάρχει μία χώρα που να το παίζει δίπορτο. Όπως δηλαδή η Τουρκία. Ενώ τις ταπεινόφρονες συμμάχους που δηλώνουν νομιμοφανώς την αφοσίωσή τους και παρέχουν νεοβίλλες στον άμεμπτο Ζάεφ, οι μεγάλες δυνάμεις απλώς τους αγνοούν.
8-10-2020
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ