Η κακοποίηση των ζώων έχει πολλά πρόσωπα.

 Eξίσου τραυματικά για τα ζώα είναι τα περιστατικά παθητικής κακοποίησης, όπως μόνιμο αλυσόδεμα, μη χορήγηση τροφής, έκθεση σε ακραίες καιρικές συνθήκες κ.ά., τα οποία επισύρουν ποινές φυλάκισης και πρόστιμα (φωτ. EPA).

Η κακοποίηση των ζώων έχει πολλά πρόσωπα. 
  
Ο Σάντοου είναι ένας περήφανος μαύρος σκύλος με σηκωμένα αυτιά και ζωηρά μάτια. Είναι έξι χρόνων και όλη του τη ζωή –έξι ολόκληρα χρόνια– την έζησε δεμένος με αλυσίδα. Εχουν περάσει μόλις λίγες μέρες από τότε που τον έσωσε ο Τάκης Προεστάκης, γνωστός και ως «άγιος των σκύλων», που διατηρεί καταφύγιο για αδέσποτα στην Ιεράπετρα. Από την πρώτη στιγμή παρατήρησε το σημάδι στον λαιμό του. Στο σημείο όπου ακουμπούσε το περιλαίμιο δεν υπήρχε πια τρίχωμα, τέτοια η τριβή, η επιθυμία για ελευθερία. Εξι χρόνια δεμένος.

Η ιστορία του Σάντοου, που σήμερα χαίρεται την ελευθερία του στο καταφύγιο παρέα με πολλούς νέους φίλους, ήρθε να μας θυμίσει ότι η κακοποίηση των ζώων μπορεί να έχει πολλά πρόσωπα. Δεν είναι μόνο οι φρικιαστικές υποθέσεις ενεργητικής κακοποίησης όπως η πρόσφατη με τον βασανισμό του σκύλου στα Χανιά, που έκανε το πανελλήνιο να ανατριχιάσει και όπως όλα δείχνουν θα οδηγήσει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης στην επίσπευση των διαδικασιών για θέσπιση αυστηρότερου ποινικού πλαισίου για το συγκεκριμένο έγκλημα. Είναι και τα εξίσου τραυματικά για τα ζώα περιστατικά παθητικής κακοποίησης, με την παραμέληση, τη μόνιμη αλυσόδεση, τη μη χορήγηση τροφής, την έκθεση σε ακραίες καιρικές συνθήκες κ.ά. τα οποία επίσης επισείουν ποινές φυλάκισης και πρόστιμα. Αρκεί να καταγγελθούν. 

Οπως λέει στην «Κ» ο υποδιευθυντής της Δ/νσης Αστυνομίας Ηρακλείου Κρήτης κ. Νίκος Χρυσάκης, ο οποίος πέρυσι συνέγραψε το εγχειρίδιο «Το νομικό status των ζώων στην ελληνική έννομη τάξη», έναν οδηγό για αστυνομικούς για την αποτελεσματική προστασία των ζώων συντροφιάς, οι καταγγελίες που φτάνουν στα αστυνομικά τμήματα είναι ένα μικρό ποσοστό των όσων πραγματικά διαπράττονται εις βάρος των ζώων σε κάθε γωνιά της χώρας. «Ομως το γεγονός ότι οι καταγγελίες συνεχώς αυξάνονται μας κάνει να αισιοδοξούμε, γιατί φαίνεται ότι η κακοποίηση των αδέσποτων και μη ζώων δεν είναι πια κοινωνικά αποδεκτή». Σημειώνεται ότι με βάση την τρέχουσα νομοθεσία η κακοποίηση ζώου συνιστά αυτεπαγγέλτως διωκόμενο έγκλημα, για το οποίο οι αστυνομικές αρχές οφείλουν να τηρήσουν την αυτόφωρη διαδικασία.

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ευαισθητοποίηση των αστυνομικών αρχών στο θέμα. Το εγχειρίδιο του κ. Χρυσάκη βοήθησε προς αυτή την κατεύθυνση, καθώς βελτίωσε τις θεωρητικές αλλά και πρακτικές γνώσεις των αστυνομικών σχετικά με το έγκλημα, ενώ αποσαφήνισε και κάποια θολά σημεία στη νομοθεσία. «Εχει αυξηθεί η ευαισθητοποίηση για την προστασία των ανυπεράσπιστων πλασμάτων. Οι αστυνομικοί δεν βλέπουν τις υποθέσεις διεκπεραιωτικά. Μετά μια καταγγελία συναισθάνονται ότι αυτά τα πλάσματα δεν έχουν άλλον να τα προστατεύσει από αυτούς. Γι’ αυτό καλούμε τον κόσμο να μη φοβάται και να καταγγέλλει κάθε περιστατικό που πέφτει στην αντίληψή του. Η βία, δεν πρέπει να ξεχνάμε, ανθίζει σε ό,τι δεν λέγεται».
«Μας αφορά όλους»

Σύμφωνα με τον κ. Χρυσάκη, εξάλλου, αυτός που βλέπει ένα ζώο να κακοποιείται έχει πιάσει την άκρη του νήματος από κάτι μεγαλύτερο. «Αυτοί που κακοποιούν ένα ζώο, θα το κακοποιήσουν ξανά και ξανά το ίδιο ή άλλα ζώα. Η βία απέναντι στο ζώο είναι επαναλαμβανόμενη και κλιμακούμενη και μπορεί να στραφεί και σε έγκλημα κατά της ανθρώπινης ζωής». Πράγματι, οι άνθρωποι που ασχολούνται με την ενδοοικογενειακή βία συνδέουν την κακοποίηση απέναντι στα ζώα με την κακοποίηση απέναντι στα παιδιά ή τον σύντροφο. «Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό ως πολίτες να μην προσπερνάμε ένα τέτοιο περιστατικό αλλά να φροντίζουμε να ενεργοποιούμε το σύστημα», λέει στην «Κ» η Αφροδίτη Στάθη, διοικητική διευθύντρια της Εταιρείας Κατά της Κακοποίησης Παιδιού ΕΛΙΖΑ. «Η κακοποίηση ζώων πρέπει να χτυπάει καμπανάκι. Εχει βρεθεί ότι ο βασανισμός και η θανάτωση ζώων στην ανήλικη ζωή σχετίζονται άμεσα με την εγκληματική συμπεριφορά στην ενήλικη ζωή. Δεν φτάνει δηλαδή μόνο να αυξηθούν τα πρόστιμα αλλά να καταλάβουμε ότι μας αφορά όλους το θέμα. Να κάνουμε τη σύνδεση, ακόμα και αν δεν είμαστε φιλόζωοι, ότι αυτή η συμπεριφορά αύριο θα εκφραστεί απέναντι στο παιδί, στη γυναίκα, στην κοινωνία».

Λίνα Γιάνναρου


11/10/2020