Πώς Κίνα και νοτιανατολική Ασία νίκησαν την πανδημία;



Πώς Κίνα και νοτιανατολική Ασία νίκησαν την πανδημία;

Την ώρα που οι περισσότερες χώρες της Δύσης, πλήττονται σοβαρά από το δεύτερο κύμα της πανδημίας του κορονοϊού, αρκετά διαφορετική είναι η κατάσταση στις χώρες της Νοτιανατολικής Ασίας και ιδιαίτερα στην Κίνα.

Πιο συγκεκριμένα, η οικονομία της Κίνας σημειώνει ανάπτυξη 4.9 % στο τρίτο τρίμηνο του 2020, εικόνες από pool-party στη Γουχάν έφταναν στις χώρες της Δύσης τον Αύγουστο, ο James Griffths, ανταποκριτής του CNN στο Χόνγκ Κόνγκ, έγραφε πριν από μερικές ημέρες πως η Κίνα «σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές χώρες, γίνεται ολοένα και δυνατότερη» και η δημοσιογράφος Shuli Ren, έγραφε στο bloomberg πως «ο κορονοϊός, έχει σχεδόν τελειώσει στην Κίνα».

Πως όμως κατάφερε η χώρα, από την οποία ξεκίνησε η πανδημία του κορονοϊού, να φτάσει σε αυτό το σημείο; 

Δεν ήταν μόνο το lockdown

Πριν από σχεδόν δύο μήνες, το έγκυρο κέντρο ερευνών «Pew» , δημοσίευσε τα αποτελέσματα έρευνας που πραγματοποιήθηκε σε χώρες της Δύσης (σε συνδυασμό με την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα), για το κατά πόσο η Κίνα χειρίστηκε «καλά» ή «άσχημα» την πανδημία.

Τόσο οι συμμετέχοντες από χώρες της Ε.Ε. , όσο και από τις ΗΠΑ, αλλά και από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, δήλωσαν πως η Κίνα είχε χειριστεί την πανδημία με «άσχημο» τρόπο.

Παρ’ όλα αυτά, ήταν ο ίδιος ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας που πριν από σχεδόν 10 μήνες,  υποστήριζε πως  «μεγάλο μέρος της παγκόσμιας κοινότητας δεν είναι ακόμη έτοιμο, λόγω νοοτροπίας αλλά και υλικών παραγόντων, να εφαρμόσει τα μέτρα που έχουν χρησιμοποιηθεί για τον περιορισμό του Covid-19 στην Κίνα» .

Ο ΠΟΥ, αναφερόταν στα μέτρα που σχετίζονταν με «την προληπτική παρακολούθηση για τον άμεσο εντοπισμό κρούσματος, την απίστευτα γρήγορη ιχνηλάτηση κρουσμάτων σε συνδυασμό με την άμεση απομόνωση τους αλλά και την καραντίνα των στενών επαφών των ύποπτων κρουσμάτων».

Τα συγκεκριμένα μέτρα, ήταν σε σημαντικό βαθμό, ο λόγος για τον οποίο η Κίνα βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση σήμερα.

«Η επιτυχία της Κίνας στο να ελέγξει τον κορονοϊό δεν αφορά κυρίως τα μέτρα που πάρθηκαν νωρίς (τα lockdown), αλλά στον τρόπο που χειρίστηκε την πανδημία αφότου οι πολίτες μπορούσαν να κυκλοφορήσουν έξω», αναφέρει ο Griffths, τονίζοντας τη σημασία της ιχνηλάτησης των υποψήφιων κρουσμάτων, στην κινεζική επιτυχία.

Ασφαλώς, αξίζει να αναφερθεί στο σημείο αυτό πως, η επιτυχημένη ιχνηλάτηση κρουσμάτων κορονοϊού, δεν αποτελούσε πανάκεια από μόνη της, αλλά συνδυάστηκε:

α) Με την τεχνογνωσία που είχε αποκτήσει η Κίνα και άλλες χώρες της νοτιανατολικής Ασίας από την αντιμετώπιση δύο ακόμη κορονοϊών , το 2003 (SARS-COV) και το 2012 (MERS-CoV).

β) Με τα μαζικά τέστ που πραγματοποιήθηκαν στη χώρα, με το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα να είναι η πόλη Qingdao, όπου πριν από μερικές εβδομάδες, πάνω από 9 εκατομμύρια πολίτες υποβλήθηκαν σε τεστ, εντός μιας εβδομάδας, έπειτα από τον εντοπισμό μόλις 12 κρουσμάτων αλλά και τα ιδιαίτερα αυστηρά μέτρα για τους τουρίστες που επιθυμούσαν να επισκεφθούν την Κίνα.

γ) Με τη διαθέσιμη τεχνολογία και τις τεράστιες ποσότητες προσωπικών δεδομένων που μπορούσε να χρησιμοποιήσει η κινεζική κυβέρνηση, η οποία ανέπτυξε ένα ιδιαίτερα καινοτόμο σύστημα , κατά το οποίο, το κάθε smartphone είχε έναν κωδικό (QR Code), που υποδείκνυε, εάν ο κάτοχος του, ήταν υγιής ή όχι, λαμβάνοντας υπόψη συγκεκριμένους παράγοντες.

Με άλλα λόγια, εκατοντάδες εκατομμύρια πολίτες της χώρας, μπορούσαν να εισέλθουν σε εμπορικά κέντρα, μαγαζιά εστίασης, στο μετρό, ακόμη και στο χώρο εργασίας τους, μόνο εάν το QR Code στο κινητό τους, έδειχνε πως χαίρουν άκρας υγείας. Αλλιώς, τους απαγορευόταν η είσοδος, αφότου οι αρχές «σκάναραν» τον κωδικό.

Δεν ήταν μόνο η Κίνα 

Παρ’ όλα αυτά, η Κίνα δεν ήταν το μόνο παράδειγμα χώρας η οποία έλεγξε τη διασπορά του κορονοϊού στη Νοτιανατολική Ασία.

Αντιθέτως, όπως έγραφε ο Zhang Xin στο Xinhua, «χώρες όπως η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα, η Σιγκαπούρη, με το να επιβάλλουν μέτρα όπως η χρήση μάσκας, η θερμομέτρηση και η ιχνηλάτηση των κρουσμάτων , έδειξαν πως και μόνο με αυτά, η πανδημία μπορεί να αντιμετωπιστεί».

Στις χώρες αυτές, προστίθενται χώρες όπως η Καμπότζη, το Βιετνάμ, η Ταϊβάν και η Ταϊλάνδη, όπως αναφέρει και το Omnia Health.

Χώρες, μέχρι πρότινος, γνωστές -σχεδόν- μόνο για το φτηνό τους εργατικό δυναμικό που δουλεύει για «ψίχουλα» για λογαριασμό μεγάλων πολυεθνικών.

Παρ’ όλα αυτά, η Καμπότζη, των 16 εκατομμυρίων κατοίκων, δημιουργώντας ένα εντελώς καινούριο «παράλληλο σύστημα υγείας», προσλαμβάνοντας 2.900 ιατρούς, σε συνδυασμό με την κατασκευή μιας εφαρμογής για το κινητό που συνέβαλε τα μέγιστα στον εντοπισμό κρουσμάτων αλλά και την έμφαση στις ομάδες υψηλού κινδύνου, δεν έχει θρηνήσει κανένα θύμα για κορονοϊό.

Παρόμοια έμφαση, δόθηκε και από την Ταϊλάνδη, των περίπου 60 θανάτων, σε πληθυσμό 70 εκατομμυρίων.

Το Βιετνάμ, των 95 εκατομμυρίων κατοίκων, μετρά σχεδόν 30 θανάτους. Σύμφωνα με την ινδική εφημερίδα Mint, από το 2000 έως το 2016, αύξανε τις επενδύσεις για τη δημόσια υγεία κατά 9% κάθε χρόνο, σύμφωνα με το κατά κεφαλήν εισόδημα της χώρας, στηρίζοντας συνεχώς το Εθνικό Σύστημα υγείας της χώρας, γεγονός, το οποίο, σε συνδυασμό με τις διαδικασίες ιχνηλάτησης, αλλά και την κατασκευή μεγάλων δομών, όπου παρέμεναν οι τουρίστες αλλά και τα επιβεβαιωμένα κρούσματα (ώστε να μην έρθουν σε επαφή με τον υπόλοιπο πληθυσμό), αποδείχθηκε ιδιαίτερα σημαντικό για την πανδημία.

Η Σιγκαπούρη, η Νότια Κορέα & η Ταϊβάν, εντάσσονται επίσης, στις χώρες με την καλύτερη αντιμετώπιση της πανδημίας, σε παγκόσμιο επίπεδο. Η χρήση προσωπικών δεδομένων για λογαριασμό των υγειονομικών υπηρεσιών, η μαζική παραγωγή και πραγματοποίηση των τεστ, ένα καλά προετοιμασμένο σύστημα υγείας (κυρίως με αφορμή τους προηγούμενους κορονοϊούς) και η χρήση της τεχνολογίας, αποτελούν κοινά στοιχεία και στις τρεις χώρες.

Ένας σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία των χωρών αυτών, έγκειται βέβαια στην ίδια τους την κουλτούρα, καθώς, όπως υποστηρίζουν και οι κοινωνικοί ψυχολόγοι, η έννοια της συλλογικότητας αλλά και της εμπιστοσύνης προς τις Αρχές, υφίσταται αρκετά περισσότερο στις χώρες της Ανατολής σε σχέση με της Δύσης.

Παρ’όλα αυτά, όπως κατατοπιστικά αναφέρει o Lionel Laurent του Bloomberg: «Τα λάθη της Δύσης, δεν είναι πολιτισμικά, αλλά δομικά», αναφερόμενος τόσο στην αργή εξέλιξη των (όποιων) προσπαθειών για μαζικά τεστ, στις «ελάχιστες ψηφιακές εφαρμογές» που δημιουργήθηκαν για τον έλεγχο της διασποράς του κορονοϊού, αλλά και στην «έλλειψη επιβολής αλλά και ουσιαστικής οικονομικής στήριξης» προς τους νοσούντες, ώστε να μην κυκλοφορούν, μέχρι να θεραπευτούν.

Η σκοτεινή πλευρά της «επιτυχίας»

Από την άλλη, ασφαλώς, ορισμένες από τις παραπάνω χώρες, όπως για παράδειγμα η Καμπότζη, η Κίνα και η Ταϊλάνδη, ενδέχεται να έχουν αποκρύψει σημαντικές πληροφορίες για τη διασπορά της νόσου, όπως αποκάλυψε το CNN, ενώ παράλληλα, οι εκτεταμένες προσπάθειες των χωρών της Νοτιανατολικής Ασίας να χρησιμοποιήσουν τα προσωπικά δεδομένα, ενδέχεται να προκαλέσει σοβαρότατα προβλήματα στο ζήτημα της (όποιας) ιδιωτικότητας των πολιτών, την ίδια ώρα που, όπως αναφέρει το thediplomat, «αρκετοί ηγέτες της Νοτιανατολικής Ασίας, επρόκειτο να χρησιμοποιήσουν την πανδημία ως αφορμή, ώστε να αφανίσουν πολιτικούς αντιπάλους και να περάσουν αμφιλεγόμενες νομθεσίες».

Ήδη, μάλιστα, το παρατηρητήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων (HRW), έχει εκφράσει τις ανησυχίες του για την κατάσταση στην Καμπότζη αλλά και στην ευρύτερη περιοχή.

Ευάγγελος Θεοδώρου


2/2/2020