Η ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ.
Σκίτσο του Ηλία Μακρή
Η ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το κείμενο γράφηκε πριν οι ηγέτες της Ε.Ε. καταλήξουν στα συμπεράσματά τους κατά τη χθεσινή Σύνοδο Κορυφής.
Η Ευρώπη είναι αιχμάλωτη της Τουρκίας. Δεν θα μπορέσει τίποτε να κάνει, μόνη της, κατά της Άγκυρας για να την νουθετήσει.
Μόνο αν αντιδράσουν δυναμικά οι ΗΠΑ θα μπορέσει η Ευρώπη να καλυφθεί πίσω από την αμερικανική πολιτική και να επιβάλλει κάποιες κυρώσεις. Άρα πρέπει να αναμένουμε την πολιτική των ΗΠΑ.
Αλλά η νέα πολιτική της Ουάσιγκτον αν προτάξει την αντιμετώπιση της Ρωσίας στη Μέση Ανατολή, τη Βόρειο Αφρική και την Κεντρική Ασία τότε, κατά την εκτίμηση αναλυτών, θα χρειαστεί την Τουρκία. Και εδώ αρχίζει να θολώνει η, ενδεχόμενη, αμερικανική αποφασιστικότητα να αντιμετωπίσει την τουρκική ανταρσία.
Αν στην Ουάσιγκτον επικρατήσει η σκέψη να βασιστούν και πάλι στην Τουρκία για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε προβλήματος, τότε θα έχουν λησμονήσει αυτό που τους συνέβη το 2003, αν θυμάμαι καλά, κατά τον δεύτερο πόλεμο με το Ιράκ. Οι ΗΠΑ ζήτησαν, απλώς, από την Τουρκία άδεια διέλευσης από τον βορρά για εισβολή στο Ιράκ και η Άγκυρα δεν την έδωσε. Το αυτό θα συμβεί και τώρα αν οι ΗΠΑ ή η Ε.Ε. χρειαστούν την Τουρκία.
Η Τουρκία έχει μάθει μόνο να παίρνει. Δεν πρόκειται να δώσει τίποτε.
Υπάρχει, ακόμη, η ψευδαίσθηση στη Δύση πως δεν πρέπει να εξωθηθεί η Τουρκία εκτός του δυτικού συστήματος ασφαλείας. Γιατί, η Τουρκία βρίσκεται στο δυτικό σύστημα ασφαλείας; Πιστεύει κανείς σοβαρός αναλυτής πως αν ζητηθεί κάτι από την Τουρκία που δεν θα εξυπηρετεί, απολύτως, τα συμφέροντά της η Άγκυρα θα συνδράμει στην αντιμετώπισή του; Μάλλον θα πρέπει για αφελή εκτίμηση. Άρα η εμμονή να μην εξωθηθεί η Τουρκία να εγκαταλείψει το δυτικό άρμα είναι ανεδαφική. Η Τουρκία δεν θα εγκαταλείψει τη Δύση. Θα χρησιμοποιεί τους θεσμούς και τις φοβίες της Δύσης για να εξυπηρετεί τα συμφέροντά της.
Η Τουρκία έχει φύγει από τη Δύση αλλά δεν έχει ενταχθεί στην Ανατολή. Η Τουρκία έχει κάνει σαφές τι θέλει.
Ο Ερντογάν το έχει πει και ό,τι είπε το έκανε. Δεν μπλοφάρει. Η Τουρκία θέλει να γίνει μια από τις 10 ισχυρότερες χώρες του κόσμου. Και μέχρι στιγμής, παρά τα μέτωπα που έχει ανοίξει, πετυχαίνει προς αυτήν την πορεία.
Ακολούθησε επι Ερντογάν την εξής τακτική:
-Στενή οικονομική διασύνδεση με χώρες της Δύσης, κυρίως, ευρωπαϊκές. Είναι αυτός ο λόγος που σήμερα χώρες όπως η Γερμανία, η Ισπανία και η Ιταλία διστάζουν να της επιβάλλουν κυρώσεις. Διότι ανησυχούν πως μια οικονομική κρίση στην Τουρκία θα έχει επιπτώσεις στις ίδιες. (Αυτό το στοιχείο που δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει το παιδαριώδες πολιτικό κατεστημένο της Ελλάδας στην αρχή της δικής μας οικονομικής κρίσης).
-Δεύτερον, ανέπτυξε ένα καλά χρηματοδοτούμενο λομπυ στις ΗΠΑ το οποίο, σε συνεργασία και με το Εβραϊκό λόμπυ διευκόλυνε την τουρκική πολιτική και τις τουρκικές επιδιώξεις και διαμόρφωσε στερεότυπα στην αμερικανική εξωτερική πολιτική.
-Τρίτον, αξιοποίησε και συνεχίζει να αξιοποιεί τις τουρκικές κοινότητες στις ευρωπαϊκές χώρες. Στη γερμανική πολιτική σκηνή είναι αδύνατον να μην ληφθεί υπόψη ο σημαντικός αριθμός τούρκων που ζουν και ψηφίζουν στη Γερμανία.
-Τέταρτον προσπαθεί να ελέγξει την ισλαμική παρουσία στην Ευρώπη. Ισλαμικές οργανώσεις δεν μένουν αδιάφορες στις δηλώσεις και στην πολιτική Ερντογάν. Η σύγκρουσή του με τον Μακρόν δεν γίνεται, μόνο, λόγω των διαφορετικών συμφερόντων τους στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Βόρειο Αφρική. Από τη σύγκρουση αυτή ο Ερντογάν προσδοκά να επηρεάσει τους μουσουλμάνους της Γαλλίας. Και αυτό θα είναι ένα τεράστιο κέρδος για την πολιτική της Άγκυρας.
-Πέμπτο με βάση όλα αυτά έχει δημιουργήσει την εντύπωση πως η μερική, έστω, απώλειά της, ως χώρας, θα προκαλέσει ένα στρατηγικό κενό για τη δύση.
Στρατηγικό κενό, όμως, που; Έχει διαμορφώσει η Δύση σύγχρονη στρατηγική η οποία θα υπονομευθεί χωρίς την Τουρκία; Ποια είναι; Είναι στρατηγική η αναχαίτιση της Κίνας; Είναι η αναχαίτιση της Ρωσίας; Είναι η αναχαίτιση και των δύο; Για να επιτευχθεί τι; Η διατήρηση της παγκόσμιας ηγεμονίας των ΗΠΑ;
Προφανώς αυτό είναι το μείζον διακύβευμα. Η παγκόσμια ηγεμονία. Θα προσφέρει στην κατεύθυνση αυτή η Τουρκία;
Με βάση το διακηρυγμένο στόχο της η Τουρκία θα κινηθεί αυτόνομα και κανείς δεν θα μπορέσει να την κάνει τίποτε. Πολύ φοβάμαι πως η Τουρκία έχει περάσει την Παγίδα του Θουκυδίδη.
Κύριο μέσο επιτυχίας της είναι η ευφυής επιλογή να ηγεμονεύσει του μουσουλμανικού κόσμου.
Η Τουρκία αξιοποιεί τους μουσουλμανικούς θύλακες ανά τον κόσμο για να δηλώσει την παρουσία της και να διαμηνύσει πως έχει λόγο. Στην Κίνα, την Ινδία, την Ευρώπη, τη Ρωσία, ακόμη, και οργανώσεις στις αραβικές χώρες όπως τους Αδελφούς Μουσουλμάνους με τους οποίους διατηρεί άριστες σχέσεις. Μάλιστα, κατά μια εκδοχή, ο Ερντογάν θεωρείται ο σημερινός ηγέτης τους.
Διείσδυσε και αξιοποιεί, ακόμη, και τρομοκρατικές ισλαμικές οργανώσεις όπως είναι ευρέως γνωστό και όπως έχει γραφεί και δηλωθεί επανειλημμένως.
Αυτό είναι το ισχυρό χαρτί το οποίο ο Ερντογάν έχει εργαλειοποιήσει. Είτε με τη μεταφορά τρομοκρατών σε διάφορα μέτωπα, είτε με την απειλή της δημιουργίας μεταναστευτικού ρεύματος προς την Ευρώπη, κάτι που τρέμει η Μέρκελ.
Αυτό το χαρτί ενώ είναι ισχυρό για την ισλαμική κυβέρνηση Ερντογάν, δεν φαίνεται ούτε να μπορεί, ούτε να θέλει να το αξιοποιήσει μια κοσμική τουρκική κυβέρνηση. Γι αυτό είναι, πλέον, λάθος η εκτίμηση πως ό,τι να συμβεί στην Τουρκία η πολιτική θα είναι ίδια. Ούτε τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, ούτε τον διεθνή ισλαμισμό ούτε τους ισλαμιστές τρομοκράτες θα μπορούσε να διαχειριστεί μια κοσμική τουρκική κυβέρνηση.
Αλλά δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις πως κάτι άλλο αναδύεται στην τουρκική πολιτική. Ο Ερντογάν έχει συσπειρώσει το σύνολο των πολιτικών τάσεων. Απο την αριστερά ως την άκρα δεξιά.
Υπάρχουν, όμως, και τρία άλλα στοιχεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη στην τουρκική πολιτική. Έχει δημιουργήσει έναν στρατό αποφασισμένο να εμπλακεί σε συγκρούσεις. Εχει δημιουργήσει αμυντική βιομηχανία. Δεν υπολογίζει τις ανθρώπινες απώλειες. Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι όρος άγνωστος και η κοινωνία των πολιτών ανύπαρκτη. Ένα φανατικό εθνικιστικό κίνημα είναι αποφασισμένο για όλα. Και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Και μια στρατιά ανθρώπων του υποκόσμου έχει το δικό της ρόλο στην πολιτική ανισορροπία της Τουρκίας.
Εκεί που έχει απομειωθεί η πολιτική Ερντογάν είναι δύο μέτωπα τα οποία αισθάνεται πως έχει ανάγκη και τα οποία προσπαθεί να ενεργοποιήσει. ΗΠΑ και Ισραήλ.
Οι δυνατότητες που είχε ο Ερντογάν να επηρεάσει τις αποφάσεις της Ουάσιγκτον εξαντλούνταν στην σχέση του με τον απερχόμενο Αμερικανό πρόεδρο. Το αμερικανικό κατεστημένο, όπως, φάνηκε από τις θέσεις του State Department σε διάφορα διεθνή θέματα στα οποία έχει εμπλακεί η Τουρκία, ήταν επικριτικό για την Άγκυρα.
Αυτήν την επιρροή στη διαμόρφωση της αμερικανικής πολιτικής προσπαθεί να επανακτήσει ο Ερντογάν. Και επειδή, όπως φαίνεται, δεν μπορεί να το πετύχει μόνος, επιδιώκει, επιμόνως, την επαναπροσέγγιση με το Ισραήλ.
Και εδώ αναδεικνύεται ένας νέος κίνδυνος για την ελληνική πολιτική. Ήταν η συνεργασία της Ελλάδας με το Ισραήλ μια ευκαιριακή συνεργασία σε μια περίοδο που συνέκλιναν τα συμφέροντα Αθήνας- Τελ Αβίβ και ευνοούσε την προσέγγιση η παρουσία Νετανιάχου στην ηγεσία της χώρας ή έχει στρατηγικά χαρακτηριστικά;
Επειδή από την πείρα που έχουμε αποκτήσει δεν μπορούμε να πιστέψουμε πως η Αθήνα λειτουργεί στρατηγικά, ανησυχούμε για τις εξελίξεις.
Την ανησυχία επιτείνει το γεγονός της ύπαρξης μιας σημαντικής εβραϊκής παρουσίας στην Τουρκία η οποία στο παρελθόν κινήθηκε σε υψηλό επίπεδο και πολύ αρνητικά για τα ελληνικά συμφέροντα. Οι Τούρκοι, αυτοί Εβραίοι το τελευταίο διάστημα έχουν σιωπήσει.
Ανησυχητικό ήταν επίσης το δημοσίευμα του τούρκου “Πατέρα της Γαλάζιας Πατρίδας” Γιαιτσί, στο ιστολόγιο του ισραηλινού Κέντρου Μοσέ Νταγιάν. Οι απόψεις Γιαϊτσί είναι γνωστές. Η δημοσιοποίησή τους σε ιστότοπο ισραηλινού κέντρου είναι ανησυχητικό γεγονός. Τέτοια συμβάντα δεν γίνονται τυχαία.
Ας μην υπάρχει αμφιβολία πως στην ισραηλινή γεωπολιτική σκέψη υπάρχει η παράμετρος επαναπροσέγγισης με την Τουρκία. Θα μπορούσε να κυριαρχήσει ως αντίληψη; Πως θα γίνει αυτή η επαναπροσέγγιση; Μπορεί να γίνει ακόμη και σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων;
Η Ελλάδα επιδεικνύει παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο αυτόνομα ή καθ υπόδειξιν ΗΠΑ; Μια επαναπροσέγγιση Τουρκίας-Ισραήλ είναι σίγουρο ότι θα επαναπροσδιορίσει τις ισορροπίες στην περιοχή. Τι θα γίνει με τις άλλες συνεργασίες του Ισραήλ (Αίγυπτος, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Σαουδική Αραβία); Θα θυσιαστούν στη διαμόρφωση ενός ισχυρού άξονα Άγκυρας- Τελ Αβίβ; Ποιος ο ρόλος του Ιράν και της Ρωσίας στην περίπτωση αυτή; Και, εν τέλει τι θα κάνει η Ελλάδα;
Να μερικά ερωτήματα για όσους ανησυχούν ότι θα πλήξουμε. Ή, για όσους έχουν ψευδαισθήσεις περί κυρώσεων στην Τουρκία και άλλα τινά. Το να απαγορευτεί η είσοδος σε κάποια φυσικά πρόσωπα της Τουρκίας στην Ε.Ε ή τα πρόσωπα αυτά να υποστούν κάποιες προσωπικές κυρώσεις δεν έχει καμιά σημασία Ούτε θα επηρεάσει την πολιτική του τούρκου προέδρου.
Όλα, λοιπόν, επαφίενται σε δύο παράγοντες:
Στην πολιτική της νέας αμερικανικής κυβέρνησης απέναντι στην Τουρκία.
Στη δυνατότητα επαναπροσέγγισης Τουρκίας- Ισραήλ.
Ας περιμένουμε αυτά, λοιπόν. Η Ε.Ε. είναι αδύναμη να τιμωρήσει την Τουρκία. Βρίσκεται στην ίδια θέση με την Ελλάδα. Αιχμάλωτη.
ΥΓ: Έχω την εντύπωση πως τα κοινωνικά δίκτυα, όπως το facebook, δεν αποτελούν δημοσιογραφικούς ιστότοπους. Αν κάνω λάθος και μου υποδειχθεί να αποσύρω το κείμενο λόγω της σημερινής απεργίας θα το διαγράψω.
ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΣΑΒΒΙΔΗΣ
11/12/2020
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Σκίτσο του Δημήτρη Χαντζόπουλου
Πάλι κατώτεροι των περιστάσεων οι Ευρωπαίοι: “Κυρώσεις” για κλάματα, προστάτευσαν τον Ερντογάν, πρόδωσαν Ελλάδα και Κύπρο…
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κατέληξε σε συμφωνία για το θέμα της (μη) επιβολής κυρώσεων στην Τουρκία, όπως μετέδωσαν διεθνή μέσα ενημέρωσης.
Οι …”κυρώσεις” αυτές έχουν σκοπό να τιμωρηθεί η Άγκυρα για τις «παράνομες και επιθετικές» ενέργειές της στη Μεσόγειο εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου, διευκρίνισαν διπλωματικές και ευρωπαϊκές πηγές στο Γαλλικό Πρακτορείο. Όμως οι λεγόμενες κυρώσεις στις οποίες αναφέρονται οι πηγές είναι ανύπαρκτες και ποσώς ενοχλούν την τουρκική ηγεσία.
Πρόκειται για μία μεγάλη κοροϊδία, για την Αθήνα και τη Λευκωσία, εκ μέρους των Ευρωπαίων εταίρων τους, οι οποίοι ουσιαστικά δίνουν συγχωροχάρτι στην Τουρκία για την επιθετικότητά της στην Ανατολική Μεσόγειο και για τις προκλήσεις της εναντίον της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Της προσπάθειας να μην τιμωρηθεί η Τουρκία ηγήθηκε η Καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ, η οποία προστατεύει με αισχρό τρόπο την κατοχική δύναμη. Είναι εξαιρετικά σημαντικό ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν βρήκαν να κάνουν μία αναφορά για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Στα Συμπεράσματα αναφέρεται χαρακτηριστικά:
Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιβεβαίωσε ότι η ΕΕ έχει στρατηγικό ενδιαφέρον για την ανάπτυξη μιας συνεργασίας και μιας αμοιβαία επωφελούς σχέσης με την Τουρκία. Η προσφορά για μια θετική ατζέντα ΕΕ-Τουρκίας παραμένει στο τραπέζι, εάν η Τουρκία επιθυμεί να προωθήσει μια πραγματική εταιρική σχέση με την ΕΕ και τα κράτη μέλη της και να επιλύσει τις διαφορές μέσω του διαλόγου και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
Σημειώνουμε ότι σύμφωνα με διπλωμάτες που έχουν γνώση του θέματος και τους οποίους επικαλείται το Politico, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε ενώπιον των άλλων ηγετών πως «είναι τουλάχιστον παράδοξο ότι οι ΗΠΑ ετοιμάζονται να επιβάλουν κυρώσεις κατά της Τουρκίας, ένα μέλος του ΝΑΤΟ, και η Ευρώπη έχει βαλτώσει σε “αν” και σε “αλλά”».
Ύστερα από ανταλλαγή κειμένων, έντονες διαφωνίες και ένα μπρα-ντε-φερ άνευ προηγουμένου, οι ηγέτες της ΕΥρωπαϊκής Ένωσης, συμφώνησαν τελικά στο κείμενο των συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής για την Τουρκία. Το κείμενο που τελικά συμφωνήθηκε είναι σαφώς πιο σκληρό για την Τουρκία, αλλά στο θέμα των κυρώσεων παραμένει ίδιο, με ελάχιστες αλλαγές.
Σύμφωνα με το επίσημο κείμενο, οι βασικές αλλαγές είναι η διεύρυνση της κυπριακής λίστας για «παράνομες δραστηριότητες γεωτρήσεων στην Ανατολική Μεσόγειο» -και όχι μόνο στην Κύπρο- και γι’ αυτό μάλιστα δίνεται η εντολή στον Ύπατο Εκπρόσωπο να «επεκτείνει τον σκοπό της κυπριακής λίστας και γίνεται πιο αναλυτικό στο τι ζητάει από τον Ζοζέπ Μπορέλ και την Κομισιόν: να συντάξει μια έκθεση στην κατάσταση των σχέσεων ΕΕ – Τουρκίας σε πολιτικό, οικονομικό επίπεδο και στις εμπορικές σχέσεις, κάτι που υπονοεί την τελωνειακή ένωση.
Ωστόσο, ο χρόνος χάριτος δίνεται στην Τουρκία ως τον Μάρτιο του 2021 και για να υπάρξει συντονισμός ΕΕ – ΗΠΑ στο θέμα της Ανατολικής Μεσογείου. Τέλος, το κείμενο ξεκαθαρίζει περαιτέρω ορισμένα σημεία, όπως ότι οι ηγέτες υποστηρίζουν την επανάληψη των συνομιλιών υπό τον ΟΗΕ για το Κυπριακό και «αναμένει το ίδιο από την Τουρκία».
Στο κείμενο συντηρείται η λογική της ΕΕ περί… καρότου και μαστιγίου παρόλο που η Τουρκία -κατά κοινή ομολογία- δεν έχει κάνει κανένα βήμα προς τη θετική κατεύθυνση. Ωστόσο, για την ΕΕ τονίζεται ότι έχει σημασία να παραμείνουν ανοιχτοί οι δίαυλοι επικοινωνίας.
Τι αναφέρεται στο κείμενο συμπερασμάτων
Πιο αναλυτικά, στο κείμενο των συμπερασμάτων αναφέρονται τα εξής:
1. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επανήλθε στα συμπεράσματά του της 1-2ης Οκτωβρίου σχετικά με τις σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία υπό το φως της κατάστασης στην Ανατολική Μεσόγειο. Δυστυχώς, η Τουρκία έχει εμπλακεί σε μονομερείς ενέργειες και προκλήσεις και κλιμάκωσε τη ρητορική της εναντίον της ΕΕ, των κρατών μελών της ΕΕ και των Ευρωπαίων ηγετών.
Οι τουρκικές μονομερείς και προκλητικές δραστηριότητες στην Ανατολική Μεσόγειο συνεχίζονται, συμπεριλαμβανομένης της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης της Κύπρου. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο σημείωσε την απόσυρση του πλοίου Oruc Reis από την Τουρκία και επιμένει σε διαρκούσα αποκλιμάκωση έτσι ώστε να επιτρέψει την γρήγορη επανάληψη και ομαλή συνέχιση των άμεσων διερευνητικών συνομιλιών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
2. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο επιβεβαίωσε ότι η ΕΕ έχει στρατηγικό ενδιαφέρον για την ανάπτυξη μιας συνεργασίας και μιας αμοιβαία επωφελούς σχέσης με την Τουρκία. Η προσφορά για μια θετική ατζέντα ΕΕ-Τουρκίας παραμένει στο τραπέζι, εάν η Τουρκία επιθυμεί να προωθήσει μια πραγματική εταιρική σχέση με την ΕΕ και τα κράτη μέλη της και να επιλύσει τις διαφορές μέσω του διαλόγου και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
Η προτεινόμενη ατζέντα θα μπορούσε να καλύψει τους τομείς της οικονομίας και του εμπορίου, των επαφών μεταξύ ανθρώπων, των διαλόγων υψηλού επιπέδου και της συνεχούς συνεργασίας σε θέματα μετανάστευσης. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τονίζει τη σημασία της διατήρησης των διαύλων επικοινωνίας ανοιχτών μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας. Η ΕΕ είναι επίσης πρόθυμη να συνεχίσει να παρέχει οικονομική βοήθεια για την υποστήριξη φιλοξενίας Σύρων προσφύγων και των κοινοτήτων υποδοχής τους στην Τουρκία και να συνεργαστεί για την υπεύθυνη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών πρός όλα τα κράτη μέλη και να εντείνει την προσπάθεια για την καταπολέμηση των δικτύων διακινητών.
3. Υπενθυμίζοντας τα συμπεράσματα της 1ης και 2ας Οκτωβρίου, η ΕΕ παραμένει προσηλωμένη στην υπεράσπιση των συμφερόντων της και των συμφερόντων των κρατών μελών της καθώς και στην προάσπιση της περιφερειακής σταθερότητας. Από την άποψη αυτή, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο:
- καλεί το Συμβούλιο να προετοιμάσει πρόσθετες καταχωρίσεις βάσει της απόφασής της 11ης Νοεμβρίου 2019 που αφορά περιοριστικά μέτρα σε σχέση με τις άνευ άδειας τουρκικές γεωτρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο.
- καλεί τον Ύπατο Εκπρόσωπο και την Κομισιόν, να υποβάλουν εκθέσεις σχετικά με την πορεία των πολιτικών και οικονομικών σχέσεων ΕΕ-Τουρκίας, καθώς και για τις επιλογές και εργαλεία για το πως θα προχωρήσουμε, συμπεριλαμβανομένης της επέκτασης του εύρους της παραπάνω απόφασης για εξέταση το αργότερο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου 2021.
4. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καταδίκασε τα τουρκικά μονομερή βήματα στο Βαρώσι, ζήτησε τον πλήρη σεβασμό των ψηφισμάτων 550 και 789 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υποστηρίζει την γρήγορη επανέναρξη των συνομιλιών υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών και παραμένει πλήρως δεσμευμένο σε μια συνολική λύση του κυπριακού προβλήματος, στο πλαίσιο του ΟΗΕ, ευθυγραμμισμένη με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και τις αρχές στις οποίες εδράζεται η ΕΕ. Αναμένει το ίδιο και από την Τουρκία. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο συμφωνεί ότι με την επανέναρξη των συνομιλιών υπό την αιγίδα του ΓΓ του ΟΗΕ, η ΕΕ θα έχει απεσταλμένο στην αποστολή καλών υπηρεσιών του ΟΗΕ.
5. Το Ευρωπαϊκό συμβούλιο ζητά από τον Ύπατο Εκπρόσωπο να προχωρήσει την πρόταση για την πολυμερή διάσκεψη για την Ανατολική Μεσόγειο.
6. Η ΕΕ θα ζητήσει συνεργασία για τα θέματα που σχετίζονται με την Τουρκία και την κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: «Τα μέτρα που αποφασίστηκαν θα είναι κυρώσεις σε βάρος προσώπων, και ενδέχεται να υπάρξουν επιπρόσθετα μέτρα εάν η Τουρκία συνεχίσει τις ενέργειές της», διευκρίνισε ο ένας από τους Ευρωπαίους διπλωμάτες.
Σύμφωνα με το Politico, το τρίτο σχέδιο συμπερασμάτων διατηρεί την αναφορά προηγούμενου σχεδίου στη Σύνοδο του ερχόμενου Μαρτίου, «σκληραίνει» κατά τι τη γλώσσα έναντι της Τουρκίας και προσθέτει «πινελιές» για το μεταναστευτικό.
Συγκεκριμένα, καλεί την Τουρκία σε υπεύθυνη διαχείριση των μεταναστευτικών ροών και σε αύξηση των προσπαθειών καταπολέμησης των δικτύων διακίνησης.
Η γλώσσα για τις κυρώσεις παραμένει η ίδια με ελάχιστες αλλαγές -όπως ότι καλεί τον Ζοζέπ Μπορέλ, τον κορυφαίο διπλωμάτη της Ένωσης, να κάνει μία αποτίμηση της κατάστασης «στην περιοχή» και όχι μόνο «στην Ανατολική Μεσόγειο» προκειμένου να αποφασιστούν τα επόμενα βήματα το Μάρτιο. Στην αναφορά αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνεται και η «λειτουργία της τελωνειακής ένωσης».
Επίσης, καθιστά πιο ξεκάθαρα ορισμένα σημεία, όπως ότι το Συμβούλιο υποστηρίζει την επανάληψη των συνομιλιών υπό τον ΟΗΕ για το Κυπριακό και «αναμένει το ίδιο από την Τουρκία».
Πληροφορίες από AFP και Politico μέσω του ΑΠΕ-ΜΠΕ
Βρυξέλλες, Belgium
https://hellasjournal.com/2020/12/simfonia-sti-sinodo-korifis-tis-e-e-gia-tin-tourkia-tou-erntogan-apofasistikan-kirosis/
https://www.anixneuseis.gr/%cf%80%ce%ac%ce%bb%ce%b9-%ce%ba%ce%b1%cf%84%cf%8e%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%bf%ce%b9-%cf%84%cf%89%ce%bd-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%ac%cf%83%ce%b5%cf%89%ce%bd-%ce%bf%ce%b9-%ce%b5%cf%85%cf%81/
11/12/2020
ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ-ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ